Inhoud. PusPass oktober 2011

Inhoud PusPass oktober 2011 Van de redactie Woordje van de Voorzitter Afscheid nemen bestaat niet Mag ik u voorstellen Hajraa Hertjes Wanted Lid Puspass Commisie Bord Op Schoot Ies Moi Kloep Get 2 know Keuringdienst van Waarde Biking dinner J.O.S. Einduitslag Groot Nederlands Studenten Kampioenschap 2011 - Utrecht Agenda

2 4 7 8 16 17 18 20 23 26 32 34 36 38

2

Van de redactie

Evelien van Veldhoven Lieve clubgenoten, Afgelopen zomer waren er een aantal opvallende berichten in het nieuws: - Zo is er door 1256 eerstejaarsstudenten in het Philips Stadion een nieuw wereldrecord neergezet: simultaan ‘planking’ (waarom?); - En was het afgelopen zomer de natste zomer sinds 1906. In de maanden juni, juli en augustus viel er gemiddeld 350 millimeter regen. Dit nieuws voelde ik op mijn klompen aan, want ik zat er middenin. Helaas voor mij dit jaar geen vakantie ver weg, en verplicht thuis, aangezien het bedrijf en de branche waarin ik werk sinds 1906 al hebben bedacht dat de hele bouw in de zomer drie weken op zijn gat moet gaan liggen; - Maar er is ook belangrijk

voetbalnieuws! Het is gebeurd! PDA1 is geplaatst voor de tweede ronde van de KNVB beker! De laatste keer dat PDA1 in een 2e ronde speelde was op 22 oktober 2006 (tegenstander was 2e klasser Brabantia, die met 5-2 wonnen). Met de volgende overwinningen zijn we superieur groepswinnaar geworden in de poule: - PDA1 - Beerse Boys DA2 11-0 - Nieuw Woensel DA1 - PDA1 1-8 - EFC DA1 - PDA1 2-10 Iedere wedstrijd supporters langs de lijn, 9 punten, 11 doelpuntenmakers, 29 doelpunten en in totaal hebben 26 speelsters meegedaan in de 3 wedstrijden. Kortom, een mooie collectieve prestatie. Ray, bedankt voor je input!

3

Toch is mijn vakantie en de meteorologische zomer met heel veel activiteiten van Pusphaira, zoals BUS, GNSK, IT en Pusphaira Open weer voorbij gevlogen. Voor je het weet was het weer tijd voor de Intro, dit jaar groot feest met Guus Meeuwis op de FEID. Niet dat ik als exFontysstudent daar altijd zo nauw bij betrokken ben geweest, maar ik ben wel fan van Guusje, dus zijn optreden op Fontys Rachelsmolen was voor mij een mooie opening van de introductieweek. Tussen de naar bier stinkende studenten, dacht ik terug aan vijf jaar geleden dat ik eerstejaars was. Het gevoel van een nieuwe start, nieuwe mensen, de grotemensen-wereld en veel gezelligheid. Ik besefte dat mijn studententijd toch wel erg kort is geweest en te snel voorbij is gegaan en dat ik nu een jaar later, af en toe heimwee heb naar dat zo onbezorgde leventje, zelfs met al die pissende studenten in mijn voortuin…ach, het heeft wel wat. De intro is weer voorbij en het nieuwe voetbalseizoen is alweer volop bezig. Ik heb er echt heel veel zin in dit jaar en ik heb mijzelf voorgenomen om te luisteren naar de coach en er elke training tegenaan te gaan, ook als ik even wat minder zin heb (zonder zin kan het ook, toch Kobe?). Daarnaast ben ik voornemens om dit seizoen een aantal keer te gaan ‘goalen’ (ik heb er al drie!), maar vooral heel veel

leuke wedstrijden te spelen met PDA2. In deze Puspass blikken we terug op een aantal activiteiten van afgelopen zomer. Diverse leden van het oude bestuur komen nog even aan het woord over hun hoogtepunten van seizoen 20102011, maar er wordt natuurlijk ook kennis gemaakt met het nieuwe bestuur! Daarnaast heeft Fanni een heerlijk zondagavond-maaltje uitgeschreven, maken we kennis met een nieuw lid van PDA1 en vertelt Paul Kemme over zijn cluppie. Ook zijn wij als Puspass-redactie op zoek naar een nieuwe collega (het liefst iemand met Indesign of een ander hip programma om de Puspass in elkaar te zetten). Heb je interesse, neem dan contact op met mij of Gido. Daarnaast wil ik mijn Puspass-collega Fanni nogmaals heel veel plezier en succes wensen in Berlijn. Ik en Gido vinden het ontzettend jammer dat je ons hebt verlaten, maar zijn wel ontzettend trots op jouw stukje ‘Bord-op-schoot’. Goed gedaan!

4

Woordje van de Voorzitter Jolien Pas Allerliefste Pusphairanen, De zomervakantie is weer voorbij… Tijd om weer lekker te voetballen en bij te kletsen met een lekker biertje aan de bar. Ja, die biertjes die heb ik hier wel gemist. In the States hebben ze van alles en nog wat, maar geen gewoon simpel koel, verfrissend biertje. Alles heeft een speciaal smaakje! Heb deze zomer 2 maanden lang doorgebracht in het prachtige California. Heb een interne stage gelopen at the University of Santa Barbara (UCSB) en het is echt super ervaring geweest! Ik werkte samen met Chiyuan, een Chinees in de groep van Dr. Songi Han, die ik jammer genoeg nooit persoonlijk ontmoet heb: ze was in Duitsland de hele zomer! Ja, dat betekent om 6:30am opstaan om om 7am in het lab te skypen over de vooruitgang van ons project. Maar ik hoor nu ook bij ‘The Han group’ en ben inmiddels op de hoogte van de laatste NMR weetjes. So much to do, so much to see and so little time! Je wordt hier wakker, eventueel een aantal zonnestralen door de ramen, maar vaak toch gewoon grijs en mistig. Je hebt al snel een lange dag achter de rug in het lab, samples maken, samples analyseren, samples verbeteren en voorbereiden voor de volgende morgen,… Je gaat de ijskoude airconditioned building uit en je

voelt direct de warmte van de zon over je hele lichaam! Tijd voor een wandeling aan het strand, een uurtje chillen op de rotsen, of op bankje zitten met prachtige bergen recht voor je. Ja, hier heb ik wel enkele uren doorgebracht en lekker tot rust gekomen. Want ik ben dan wel in de US en heb een kapotte knie waardoor ik niet kan sporten (SNIK!), maar ik ben zoals altijd lekker druk in de weer. Tijdens de weekenden was ik vrij, vrij om te genieten van de prachtige omgeving hier in California. San Francisco was echt machtig! Langs de Highway 1, met ongelooflijke landschappen van oceaan aan de ene kant en bergen aan de andere kant van de weg, ben ik met een aantal vrienden naar San Francisco gegaan. De stad SF was indrukwekkend. moderne skyscrapers, gezellige buurten, leuke cable car (oud trammetje) door heel de city en enorm steile heuvels kenmerken SF. Echt leuk om schuin op zo’n heuvel te parkeren en bij het uitstappen bijna helemaal naar beneden te donderen. Mij overkomen? Nee, ik stapte uit langs de stijgende kant, maar heb wel goed gelachen om Sinaed! Dagje LA stond ook op de agenda, maar zijn blijven hangen bij Venice Beach, een aantal km voor Downtown LA. Geweldige sfeer, met leuke marktkraampjes, een

mee. JJ en Reese zijn bij zonsondergang uitgedaagd voor een game of football en wonnen grandioos (ik had geen keus, ben braaf geweest, naar knie geluisterd en stond langs de kant te cheeren). Maar het beste moment dat me bij blijft van die dag, was de verassend (redelijk) warme duik na zonsondergang in de oceaan. Normaal is het echt FREEZING cold, dit was dan ook eerste keer dat ik erin sprong! Sharks zijn hier trouwens overal, maar hebben we gelukkig niet zelf moeten ondervinden. Zijn daarna nog naar Hollywood gegaan en de Walk of Fame, met namen zoals natuurlijk Micheal Jackson, bewonderd. Ik kan echt blijven vertellen over wat ik hier allemaal heb meegemaakt... Ben een dagje naar six flags gegaan. Achtbanen waar je echt gek van wordt! Ben gaan “wine tasten” met mijn roomie

Saemi in sunny wineland California: jammieieieiieie!! Ben gaan shoppen met mn zus en ja, veel kleedjes voor maar weinig geld. Heb nog geen idee hoe ik alles in mijn valies krijg, maar dat zijn problemen voor later, toch?! Heb avondje leren salsa dansen, alhoewel mijn knie de volgende dag hier niet zo blij mee was. Lekkere BBQ’s aan het strand, met goed vettig vlees, veel brood en veel sausjes… Just the way the Americans love it! Ik was ook een middagje uitgenodigd om bij een professor thuis met de hele research groep te gaan BBQ’en. Dit was pas een luxe maal met heerlijk gemarineerd mals vlees, lekker klaargemaakte groenteschalen, fruit à volenté en zelfgemaakte desserts die ik jammer genoeg niet zou kunnen klaarmaken. Ben een aantal keer helemaal losgegaan op live music played by an amazing band, waarin een goeie vriend van me the keys speelt. Toen ze om 3am klaar waren met alles op te bergen, zijn we ook eens naar Denny’s gegaan: my First US breakfast!

5

prachtige wit strand met veel palmbomen en overal entertainers, jong en oud op allerlei soorten skates die hun moves showen op funky muziek, een street basketball game met schitterende commentator op rollerblades, een NLse dakloze die verwonderlijk veel trucjes kan met een voetbal ... Je maakt hier veel

6

Ik ben met mijn ouders, broer en zus een heerlijke anderhalve week hier op vakantie gegaan. Hebben hele toer door California, Nevada, Utah en Arizona gedaan: Yosemite, Seguoia, Kings Canyon, Vegas, Zion & dixie & bryce National Parks, Grand Canyon, Palm Springs en Buellton. De enorme bomen, de prachtige weilanden met meren, machtige canyons en wild life om van te dromen. Het beste was natuurlijk de hiking trip vanaf de South Rim up en down the Grand Canyon met m’n vader. Het was bloedheet (41°C), maar het vooruitzicht om te plenzen in de Colorado River beneden de Canyon geeft je een ongelooflijke wilskracht. Hebben 28km afgelegd en no worries, het ging prima met mijn kruisbandloze knie (die had weinig te zeggen, ik zou die Canyon beklimmen…!). Enkel de laatste twee uren van de klim naar boven waren pijnlijk, maar was zeker de moeite. Kortom, een geweldige trip! Ik heb nog een weekje in het vooruitzicht om hier rond te trekken en vlieg dan terug naar home, sweet home. Ik kijk er al naar uit om mijn leventje in Eindhoven weer op te pikken. Komend seizoen zal ik jammer genoeg niet kunnen voetballen, maar ik zal zeker aan de kant van het veld staan om jullie allemaal aan te moedigen! Mijn voorzitterschap zit er jammer genoeg ook al weer bijna op, maar heb er in ieder geval enorm van genoten en blijf natuurlijk lekker actief in de club. Tot snel lieverds! Groetjes uit the States, Jolien

Afscheid nemen bestaat niet.. 7

Sofie Kampshof Pusphaira is een club om trots op te zijn! Dat is wel wat ik in de loop van dit jaar ben gaan beseffen. Als bestuurslid voelt het toch een beetje als jouw clubpie. Een club waarvoor vele enthousiasten studenten zich inzetten, een club die maar blijft groeien en een club waar je veel mooie uurtjes mee doorbrengt. Neem bijvoorbeeld het grote succes, de eerste bowling avond van het seizoen. Dat bezorgt je echt een kick waardoor je alleen maar meer wilt organiseren! Het was dan ook erg fijn dat, in eerste instantie totaal onbekende mensen bij elkaar in het bestuur, uitgroeien tot goede vrienden. Onze bestuursvergaderingen werden dan ook vaak gehouden onder de goede kookkunsten van Jolien, lekkere biertjes van Erwin en de beschikbare woonkamer van Gerwin. Ja, hoe gezellig wij het hadden als bestuur, dat hoeven we jullie niet te vertellen, dat kwam bij Sinterkerst wel naar voren ;-). Natuurlijk heb ik ook heel veel van het besturen geleerd. Ik begon hieraan met één groot vraagteken. Gelukkig kan ik nu de Actie Puntjes wat makkelijker vervullen. (Hoewel dat gedoe met die spelerspassen toch wel mijn strot uit komt). Ik hoop dat iedereen over het algemeen toch tevreden was :-). Ja, niet alleen met feesten, maar ook met voetbal was ik altijd al erg fanatiek en had ik zeker de ambitie om nog beter

te gaan voetballen. Maar helaas moet ik keuzes maken en het waterpoloën gaat me toch wat makkelijker af. Ik ben alweer volop aan het trainen bij PSV en hoop op landelijk niveau goed mee te kunnen draaien. Misschien vinden jullie het leuk om mij een keer in mijn nieuwe badjas te komen bewonderen? Hopelijk speel ik dan ook nog een paar minuten en zijn jullie niet voor niks gekomen! En als ik het voetbal dan toch nog teveel mis, kan ik altijd nog scoren met mijn voeten ;). De twee jaar bij Pusphaira ga ik zeker niet vergeten. Niet alleen het voetbal, maar ook jullie hebben mij top jaren gebracht! Jolien, Gerwin en Erwin, jullie in het bijzonder bedankt. Heel veel succes de komende jaren en Pusphaira, Let’s kick it! Ik zal zeker nog eens langs de lijn staan om jullie aan te moedigen en een feestje ben ik altijd voor in! Dus ik zou zeggen: Afscheid nemen bestaat niet... Bedankt!

Mag ik u voorstellen: 8

Onze nieuwe Voorzitter

Thomas Thunnissen Twee weken voor de ALV heb ik eindelijk toegezegd om het bestuur in te gaan van Pusphaira, iets dat ik eigenlijk sinds mijn komst al wel een keer had willen doen. Dit was mijn laatste kans en deze kon ik niet laten schieten met zo’n leuke groep die al had toegezegd! En om als Ajacied voorzitter te zijn van de enige studentenvoetbal club in Eindhoven is natuurlijk ook mooi.. Nou maar hopen dat ik mijn kansen voor het voorzitterschap van AFC Ajax in 2030 niet vergooi… Ik zal me even kort voorstellen voor degenen die mij nog niet kennen. Ik heb nu vier jaar voor ESVV Pusphaira gespeeld en ben nu bezig aan mijn vijfde jaar. Ik moet toegeven dat het vier roerige jaren zijn geweest, maar ik had ze voor geen goud willen missen. Ik studeer (op het moment van schrijven) nog Innovation Sciences, maar ben daar hopelijk vrij snel klaar mee. Dan wordt het tijd om serieus te gaan doen… ONZIN, als ik kijk naar onze keeper heb ik qua leeftijd nog zeker 6 mooie, studentikoze jaren voor de boeg! Dit jaar ga ik dus de rol van voorzitter vervullen. Hier heb ik bewust voor gekozen, aangezien ik het eerste deel van het seizoen veel tijd heb en daarna wat minder. Als voorzitter heb je eigenlijk vooral de taak om het overzicht te houden, dit kan natuurlijk in drukke en minder drukke tijden. Verder ga ik aan de slag met een leuke groep van relatief nieuwe Pusphairanen! Dus een beetje Pusphaira-ervaring in deze rol kan natuurlijk geen kwaad. Om af te sluiten wil ik graag nog het volgende kwijt: Voetbal is geen hobby, maar een leefwijze.. en daar hoort een gebrek aan ruggengraat dan ook bij.

Mag ik u voorstellen:

Onze nieuwe Penningmeester 9

King Fai Yan Hier dan mijn aandeel m.b.t. het rondje om het nieuwe bestuur voor te stellen. Mijn naam is King Fai Yan, ben geboren in Eindhoven en heb een groot deel van mijn jeugd doorgebracht in Asten. Ik ben masterstudent Fiscale Economie aan de Universiteit van Tilburg en dit wordt mijn tweede jaar bij Pusphaira. In mijn jonge jaren heb ik heel veel gevoetbald maar nooit bij een club. Tot afgelopen seizoen heb ik actief getafeltennist. Helaas was dit niet meer te combineren dus ben nu tijdelijk gestopt. Mijn middelbare scholen heb ik gedaan in Someren en Eindhoven. In 2006 begon ik aan de studie Fiscaal Recht en Economie aan de Fontys in Eindhoven. Vorig jaar ben ik door gaan studeren in Tilburg. Wat betreft mijn aspiraties voor komend seizoen, hoop ik als penningmeester natuurlijk dat de financiën goed verloopt. Natuurlijk is gezelligheid ook erg belangrijk. De penningmeester is geloof ik de minst geliefde persoon uit het bestuur. Dit omdat hij altijd om de contributie zeurt. Maak het jezelf en vooral mij makkelijk door op tijd jullie rekeningen te betalen. Uiteraard zal ik dit andersom ook zo snel mogelijk doen. Als penningmeester of zelfs bestuurslid heb ik nog geen ervaring, maar voor alles moet een eerste keer zijn. Tot nu toe vind ik het super tof en samen met de rest van het bestuur gaan we er een top jaar van maken!

Mag ik u voorstellen: 10

Onze nieuwe Vice-voorzitter

Lisette Hoeke Hoi. Ik zal mij eens even voorstellen. Ik ben Lisette. Vorig jaar begonnen met voetballen bij PDA2. Ik vond het gelijk erg gezellig in het team dus besloot ik te blijven om de sport/het spelletje te leren. Het voetballen gaat inmiddels al aardig, al zeg ik dat zelf. Heel anders dan stijldansen wat ik hiervoor een aantal jaar gedaan heb (zoek de overeenkomsten..?). Naast het trainen en de wedstrijden doe ik graag een biertje aan de bar om bij te kletsen met teamgenoten. Dat is toch zeker ook een belangrijk onderdeel van een teamsport? Ik ben ook af en toe bij activiteiten van Pusphaira om daar een worstje te draaien of een biertje te tappen. Altijd leuk om een beetje mee te helpen en op die manier veel gezellige mensen te spreken. Vorig jaar heb ik mij ook nuttig proberen te maken door de Bata te organiseren, omdat ik daar sowieso toch bij wilde zijn. Waarom dan ook niet gelijk wat dingen ervoor regelen?

Bleek een erg geslaagd weekend te zijn geweest en ben er komend jaar graag weer bij. Buiten voetballen en leuke dingen doen bij Pusphaira studeer ik ook nog. Ik heb inmiddels mijn bachelor bouwkunde binnen en ben nu bezig met de mastertrack Urban Planning bij bouwkunde waar ik waarschijnlijk nog een jaar of twee mee bezig ben. Twee jaar is een grove schatting al hoewel de langstudeerders regeling er misschien voor gaat zorgen dat het allemaal toch iets sneller moet gaan. Zou jammer zijn want ik ben nog steeds van mening dat je naast je studie veel andere dingen moet ondernemen en daar ook tijd voor moet maken. Studeren is belangrijk maar met alleen studeren haal je te weinig uit je studentenleven, vind ik zelf. Je hebt de ontspanning van een avondje stappen nodig om de volgende dag weer met vernieuwende ideeën te kunnen komen.

11

Dus dat is wat ik doe, al moet ik zeggen dat het niet altijd even efficiënt voor mijn studie blijkt te zijn. Het is een kunst om er een beetje een balans in te vinden. De een is daar beter in dan de ander. Misschien zijn er nog wat dingen die je wilt weten, misschien ook niet. Kort dan nog even wat over mezelf. Ik ben 23 jaar, woon in Eindhoven maar kom oorspronkelijk van boven de rivieren. Moet ook wat geld verdienen om de leuke dingen te kunnen betalen. Daarom werk ik in de horeca (erg leuk trouwens) als serveerster maar ook op de TU waar ik de afstudeerbundel samenstel en de powerpoint presentatie van de diplomauitreiking verzorg (is niet zo spannend als het misschien klinkt). Ik hou dus van stijldansen, kijk graag Disney-films, vind reizen leuk (zou ik meer moeten doen), hou er van om gezellig een avond met vrienden te eten/borrelen/kletsen/ feesten maar bovenal heb ik gewoon graag veel te doen.

12

Mag ik u voorstellen:

Onze nieuwe Secretaresse

Rosanne van Kerkhoven Ik wil mij op deze plek graag aan jullie voorstellen. Ik ben Rosanne van Kerkhoven, dit studiejaar secretaris van Pusphaira. Ik vind dit natuurlijk een enorme eer en ik heb ontzettend veel zin in dit jaar. Ik speel nog niet zo lang bij Pusphaira, vanaf de winterstop 2010/2011. Ik heb in het verleden geturnd en getennist, maar nooit gevoetbald. Ik vond mezelf nooit echt een ‘voetbalmeisje’ maar daar heb ik mij het afgelopen jaar overheen gezet en ik moet zeggen achter een bal aan rennen is leuk! En bij Pusphaira natuurlijk al helemaal. In het dagelijks leven studeer ik aan de Fontys Hogeschool, Toegepaste Gerontologie. Een nieuwe opleiding, gericht op de ouder wordende mens. Erg leuk en een baangarantie voor over 2 à 3 jaar, maar die baan dat stel ik liever nog even uit. In mijn vrije tijd vind ik shoppen erg leuk(als het budget het toe laat) en stappen met vriendinnen. Verder ben ik als verpleegkundige werkzaam in de verstandelijk gehandicaptenzorg, niet meer zo heel vaak maar het is te leuk om ermee te stoppen. Ik wil van dit jaar allereerst een gezellig jaar maken, maar ook mijn werkzaamheden goed uitvoeren. Ik ga dit jaar mijn uiterste best doen jullie mail, telefoontjes enz. goed te behandelen. Op een gezellig en leerzaam jaar: cheers!

Mag ik u voorstellen:

Wendy van Kessel Even een kleine kennismaking voor degene die mij nog niet (goed) kennen als Pusphaira lid; ik ben Wendy. Ik heb geen bijzonder gekke hobby’s, geen last allergieën, vertoon evenals alle andere studenten zeer regelmatig Studie Ontwijkend Gedrag, houd absoluut niet van poetsen en opruimen maar wel van een opgeruimd huis, ik verzamel alle Pusphaira voetbalplaatjes maar heb er reeds slechts 10 stuks van ingeplakt, ben geboren en getogen in Brabant, houd van sporten maar niet van het sportjournaal, houd wel van een drankje maar niet van een kater, ben 21 jaar en studente bouwkunde aan de TU/e. En dat bevalt me wel, evenals voetballen bij Pusphaira. Hoewel ik op “Pusphaira-gebied” nog een groentje ben heb ik het heel erg naar mijn zin. In een jaar tijd heb ik ontzettend veel nieuwe leuke mensen leren kennen en tevens aan mijn conditie kunnen sleutelen. In het bestuur gaan van Pusphaira is de volgende stap in de richting van een mooi voetbalcarrière. Maar buiten dat ga ik natuurlijk gewoon lekker voetballen en er een leuk jaar van maken!

13

Onze nieuwe PR Commissaris

14

Mag ik u voorstellen:

Onze nieuwe Zondagsman

Giel Oerlemans Giel hier, sinds de afgelopen algemene leden vergadering mag ik mezelf de zondagsman van Pusphaira noemen. Dit zal het tweede jaar worden na de start van mijn tweede voetballeven, dat begon toen ik vorig jaar voor Pusphaira begon te spelen. De complete jeugd heb ik gespeeld voor de dorpsclub Uno Animo (niet unI maar uno) uit Loon op Zand. Het dorp waar ik geboren en getogen ben. Het dorp ten noorden van Tilburg, wat mijn favoriete club meteen Willem II maakt. Dat klopt, die ploeg die gedegradeerd is en nu Jupiler League speelt. Jupiler is ook het bier dat ze bij ‘Uno’ schonken... Ook heb ik in mijn eerste voetballeven ook wel eens samen met die andere Willem II fan gespeeld. Pusphaira’s voorzitter in 2008/2009, Frank Willem, sinds afgelopen IT beter bekend als de man die slaapt op plaatsen waar

nog geen zwerver durft te liggen. Maar ik dwaal af. In mijn eerste voetballeven speelde ik ook een aantal jaren bij de senioren, en wel in het tweede elftal. Ik had de pech dat we een goede lichting hadden die mij uit het eerste team drukte. Een beetje hetzelfde schuitje als de vele getalenteerde middenvelders die niet met het Nederlands elftal mee mogen doen omdat er nóg betere spelers zijn, ik noem een Theo Jansen. De vergelijking gaat natuurlijk niet op aangezien ik dit nooit als pech heb beschouwd en bij Uno Animo altijd back stond. Pas vorig jaar ben ik door oud-trainer Frank le Coq op het middenveld gezet. De positie die ik momenteel ook in P2 bezet. Welk team ik ook speel, wat telt is (naast d’r in) dat het team hecht is en enige vorm van prestatiedrang bezit. Dat is wat ik bij Pusphaira meteen aantrof. Een erg hechte vriendengroep kan ik de

uitgesteld, want zoals met alles geldt: last best. Op 6 juni ben ik jarig, als laatste van het gezin (last best), komende verjaardag word ik 24 jaren jong. In 2006 ben ik Technische Informatica gaan studeren aan de TU/e. Lekker dichtbij huis zodat ik thuis kon blijven voetballen. Na twee jaar had ik het treinen wel gezien en koos ik ervoor een kamertje te gaan zoeken. De tweede kijkavond bij hetzelfde huis was het raak en mocht ik een kamertje betrekken in Huize Vreugdedans in de Bakkerstraat. De nabijheid van een Aldi, AH en destijds Emte was natuurlijk van doorslaggevend belang. Iedere zaterdag vietnamische loempia’s halen op de Woenselse Markt, ook zo iets fijns. Ondanks de wat laksere houding wist ik mijn Bachelor succesvol af te ronden na 3 jaren en begon de master CSE. De vakken heb ik gedaan, nu nog de afstudeerstage, bij het CBS dus. Wat ik daarna ga doen staat nog niet vast maar in tegenstelling tot de gemiddelde Pusphairaan wil ik eigenlijk nog niet gaan werken. Je weet echter nooit hoe het loopt in het leven, afwachten dus. Eigenlijk zou ik nog veel meer willen vertellen maar dan breng ik onze hoofdredacteur in de problemen. We gaan elkaar ongetwijfeld vaak zien bij de thuiszondagen, waar nog genoeg mogelijkheden voor vragen in het verschiet liggen. Dit seizoen gaan we er met zijn allen een succes van maken. Uitdagingen liggen er genoeg met de opstartende bar-commissie, een pc achter de bar waar niemand het wachtwoord van weet, de oprichting van het nu al befaamde Pusphaira 5 (de eerste dubbele cijfers overwinning is binnen), een onuitputtelijke bron van goede ideeen voor leuke evenementen en een super gezellig, extreem gemotiveerd, enorm getalenteerd en vooral ook goed uitziend bestuur!

15

selectie met recht noemen, die zowel in als buiten het veld voor elkaar door het vuur gaan. Maar afgelopen jaar heb ik ook gezien hoe de verschillende teams naar elkaar toegroeien waardoor we onszelf steeds meer een hechte vereniging mogen noemen. De komst van de Pusphaira voetbalplaatjes bewees dat eens te meer. Nieuwbakken voorzitter Thomas heeft dit gelukkig ook gezien en nam de ‘integratie’ tussen de teams op als belangrijk speerpunt in ons nieuwe beleidsplan. Mijn ouders zijn twee van de weinige externe supporters die we hebben, naast Philip’s aanhang. ‘Een goed sfeertje’, wist mijn moeder te bespeuren afgelopen thuiszondag, tevens ook mijn allereerste thuiszondag ‘in functie’. Hoewel ik maar liefst twee wedstrijden op het veld aanwezig was denk ik te mogen concluderen dat die eerste thuiszondag goed verliep ondanks de tegenvallende sportieve prestaties van sommige teams. Hierbij speelt exzondagsman Gerwin Dijk een grote rol van betekenis. Zoals jullie misschien wel weten zal Gerwin mij blijven ondersteunen en doen we de thuiszondagen dit seizoen samen.Dit laatste heeft mede te maken met het feit dat ik momenteel bezig ben aan een afstudeerstage bij het CBS in Den Haag. Inderdaad, in Den Haag, dat is iedere dag op en neer zolang ik geen kamer heb kunnen vinden in die ‘mooie stad achter de duinen’, weet je dus nog iemand...schroom niet het me te vertellen, want het vinden van een kamer is niet eenvoudig in een stad die nummer 3 staat op de lijst van huisvestingsproblemen voor studenten. Die stage kost dus vrij veel tijd en aandacht wat ertoe leidt dat ik Gerwin zijn hulp en expertise goed kan gebruiken. Dan, om het stukje compleet te maken, nog wat informatie over mijzelf. Tot het einde

16

Hajraa Hertjes Bas Burgers Toen de sneeuw nog amper verdwenen was werd er al gepolst of er interesse was in Hajraa Hertjes. Het animo voor de feesten was groot. Het animo om te volleyballen iets minder, maar was zowaar aanwezig. Het toernooi begon met een goed feest. Zoals voorspeld waren de Hertjes present. Ze waren er in allerlei soorten, maten, kleuren en leeftijdscategorieën. Vanwege de hertjes waren alle Pusphaira mannen netjes gekleed in hun mooie groene trainingsshirts. Een bijkomend voordeel van alleen groene shirts is dat teamgenoten makkelijk te herkennen zijn. Het nadeel is dat het lastiger is teamgenoten onderling van elkaar te onderscheiden. Dit heeft er mede voor gezorgd dat op de 2e avond alleen Bommel zelf nog wist dat hij er de 1e avond ook al bij was.

Naast bier drinken werd er vooral ook veel bier gespuugd. Dit resulteerde in prachtige zuipvlekken. Als een zuipvlek opdroogt word het shirt helaas wat hard. De oplossing hiervoor... Nieuwe zuipvlekken! De 2e avond heeft het maximaal een kwartier geduurd voordat iedereen weer onder nieuwe zuipvlekken zat, waardoor het shirt tijdelijk weer lekker soepel werd. Voor de mannen met maar 1 pusphaira shirt was het na 2 á 3 dagen feesten zowaar mogelijk om na het opdrogen van de biervlekken hun shirt rechtop te laten staan.

Overdag hebben we zowaar ook nog even gevolleybald. Best leuk voor een paar minuten.

Evelien van Veldhoven & Gido Crutzen Wat ga je bij ons doen? Vanuit concepten maak je teksten en zorg je voor volledigheid, juistheid en actualiteit van teksten, passend binnen onze communicatiestijl. Je komt met verbetervoorstellen en wijzigingen. Je verzorgt de eindredactie van aangeleverde teksten en adviseert collega’s op redactioneel gebied. Daarnaast publiceer en onderhoud je de content. Je bewaakt en controleert de content op actualiteit en kwaliteit en overlegt hierover met contenteigenaren. Je houdt ontwikkelingen in de gaten en adviseert hierover. Wie zoeken wij? Je bent een enthousiaste allround collega met tenminste een afgeronde HBOopleiding met aandachtsgebied (online) communicatie en/of Nederlandse taal. Je bent webminded en je hebt kennis van en/of ervaring met online (marketing) communicatie en kennis van de volgende applicaties: Photoshop, Webanalitics en Sharepoint. Bovendien heb je kennis van of ervaring met projectmatig werken. Als professional en adviseur weet je onze doelstellingen mede te realiseren. In deze communicatieve functie ben je creatief en heb je een ondernemende en resultaat- & klantgerichte instelling. Naast zelfstandig werk je ook graag samen met collega’s om de doelstellingen te bereiken.

Wat mag je van ons verwachten? Wij bieden je interessant werk in een plezierige sfeer, met een goede balans tussen werk en privé. Bij ons zijn er mogelijkheden voor flexibel werken. Binnen de functie kun je je verder ontwikkelen en stimuleren wij doorgroeimogelijkheden. Naast slechte marktconforme primaire arbeidsvoorwaarden bieden we een secundair arbeidsvoorwaarden pakket zonder 13e maand en goede reisfaciliteiten, maar wel veel gezelligheid! Nu mag je bovenstaande vacature bij Pusphaira met een korreltje zout nemen… Je mag natuurlijk ook gewoon reageren als het je leuk lijkt om er met ons voor te zorgen dat komend seizoen de Puspass blijft terugkomen: af en toe een keer een stukje schrijven over een activiteit en invulling geven aan en meedenken over nieuwe rubrieken. Als je handig bent met Indesign, is dat mooi meegenomen. We hopen op een positieve reactie! Groetjes, Gido ([email protected]) & Evelien ([email protected])

17

Wanted: Lid Puspass Commissie

18

Bord op schoot Fanni Daruny Sypaseuth Toen talpa-achtige zenders voor redelijk wat euro’s de uitzendrechten voor het nederlands voetbal kochten wisten ze niet wat teweeg brachten: voetballiefhebbers misten hun ‘Bord op schoot’, ofwel de ideale zondagavondmaaltijd voor de tv. In deze rubriek kijken we wat onze leden op de zondagavond eten. Onze reporter trok naar Fanni, een van onze voetballende vrouwen van de puspass-cie. Met haar Hongaarse afkomst weet ze de lezers vast en zeker te verbazen… Even voor de duidelijk: Jij bent Fanni, en verder… Ik ben inderdaad een Hongaarse die na 2 jaar in Eindhoven nog steeds niet van Nederlandse voedsel houdt. Daarom moest ik mijn cooking abilities afgelopen 2 jaar een beetje verbeteren (namelijk vanaf level zero tot level medium - hoop ik:)). Maar dit voedsel is heel simpel en niet erg speciaal. Iets dat je snel op zondagavond kan koken. En wat is de naam van je zondagavondmaaltijd, alias het bord op schoot? De naam in het Hongaars is “paprikás krumpli” en dat betekent “paprikaish aardappelen” of zoiets. Verklap onze lezers eens wat er zoal inzit.. • • • • •

1,5 kg aardappelen 15 dkg worst (je mag het type kiezen) 2 uien 1 knoflook 1 paprika (groen van de Turkse markt)

• • • • •

1 tomaat olijfolie 1 lepel van paprika mild poeder 1 kleine lepel van gemalen komijn crème fraîche

En hoe bereid je dit sublieme gerecht? Schiel de aardappelen en was ze. Je hoeft ze niet te snijden (alleen maar hak de heel groote aardappelen in half). Snijd de worst en de groenten. (Je moet de tomaat eerst in warm water indopen en dan de schelp uittrekken.) Verwarm de olie in een pot en zet de uien in. Als ze geel zijn, voeg de worst, knoflook, paprika poeder en gemalen komijn toe en met een beetje water mix ze. Dan komen de aardappelen, paprika en tomaat in. Voeg zoveel water dat de aardappelen helemaal overdekt zijn. Voeg zout en doe het deksel op. Kook voor 30 minuten (tot de aardappelen zacht zijn). Dan moet je de aardappelen met een vork een beetje afbreken zodat de voedsel niet zo watery is. De crème fraîche is optional naast het eten op de

Rode wijn. Maar dat drink ik met alles. Geen verbinding met de smaak van het eten:). (Biertje mag natuurlijk ook... of water.) Hoort er nog een toetje bij? Somlói galuska... :) Zoek het maar op wikipedia! Ook belangrijk: heb je veel afwas? Helemaal niet: snijplank, pot, bord, wijn glas, mes, fork, lepel. (Ik leer nu veel nieuwe Nederlandse worden:).)

En voor hoeveel personen is dit? Dat hangt van je appetite af:). Maar in principe is dit genoeg voor 4 personen. Kan het kloppen dat dit onder de noemer caloriebommetjes kan worden geschaard? Dat denk ik niet. Ik zou het liever normaal willen noemen. Niet meer calorie’s dan in stamppot:). Wat drink je er bij?

Is het een dag later ook nog te beren als ie uit de magnetron komt? Ja, soms smaakt het nog beter na een dagje in de koelkast:). Heb je nog allergie-informatie voor ons? Ik denk dat dit voedsel veilig is. Wil je nog iets kwijt aan de lezers? Ik denk dat deze zondagavondmaaltijd heel veel op stamppot lijkt. Dus ik hoop dat je hem wilt proberen en zal lekker vinden!

Fanni’s (Hongaarse) paprikás krumpli Bereidingstijd ******* Voedingswaarde ******* Afwasfactor ********* Magnetronability ********* Totaal oordeel ********

19

bord. Sommige mensen denken dat dit een lekkere combinatie is. Ik vind er niks van:).

20

Ies Moi Kloep Paul Kemme Zoals Zeljko Petrovic al zei over zijn droomclub Feyenoord: Ies moi Kloep! In deze rubriek vragen we Pusphairanen naar hun favoriete betaald voetbal organisatie. Deze keer komt Paul Kemme aan bod. Paul, welke club doet jouw hartje sneller kloppen? Dat kan er maar één zijn , de Amsterdamsche Football Club Ajax.

met daarop een oude man met een lange witte baard die begon te vertellen over attractief voetbal, de initialen van Johan Cruijff en iets met vleugelspelers. Daar kunnen wij stervelingen natuurlijk niets meer tegen inbrengen. En presteert die club van jou een beetje? Is er geen sprake van vergane glorie met onlangs een opleving omdat de Tukkers prijzenmoe waren?

Nu een vraag van diagnostische aard: why oh why? Op een druilerige dag lang, lang geleden, reed ik als klein jongetje eens door het Brabantse land. Als geboren Eindhovenaar was ik in de peutertijd wel eens naar een Open Dag van psv geweest maar dat kon geen indruk maken. Op die bewuste dag wist ik waarom. Net na het middaguur werd het grijze wolkendek opengebroken en zag ik een licht zoals ik het daarna nooit meer gezien heb. Daaruit verscheen het figuur van een wol

Ajax is lekker aan de competitie begonnen en volgens de kenners op tv en in de tijdschriften DE grote favoriet voor de schaal dit jaar. Hier en daar een schoonheidsfoutje in het altijd gezellige Venlo doet daar natuurlijk niets aan af. Op naar het volgende feestje dus. Vertel eens wat over die sporthal? De Amsterdam ArenA is een sportstadion met plaats voor 52.960 toeschouwers[2] in Amsterdam Zuidoost aan de noordwest-kant van de ArenA Boulevard op nog geen 200 meter ten westen van Station Amsterdam Bijlmer ArenA. Daarmee is het het grootste stadion van Nederland. Het valt vergeleken met

De Amsterdam ArenA en Stadion Feijenoord zijn de enige Nederlandse stadions met een 5-sterrenstatus bij de UEFA. Dit is de hoogste status die een voetbalstadion kan hebben. Negentien andere Europese stadions hebben deze status. Met een helling van 37 graden zijn de tribunes van de Arena de op drie na steilste van Europa. Voor meer info verwijs ik naar wikipedia Wie is de grote ster van het moment? Terwijl bestuursleden, leden van de RvC en assistent-jeugdtrainers graag vechten om deze eer, denk ik dat we hem toch moeten zoeken bij het eerste elftal. Toch maakt hij niet de meeste doelpunten of de minste fouten achterin. De grote ster schittert voor de dug-out. Frank de boer weet goed de onrust van de club bij zijn team weg te houden en heeft bewezen

het team goed neer te kunnen zetten op de traditionele Ajax-manier. Wat vind je van het uittenue van Heerenveen, zoals het aan het eind van seizoen 2010-2011 gepresenteerd werd? Misschien iets dat in het contract van Bas Dost is opgenomen? Nee, dat moet toch een uit de hand gelopen grap zijn geweest. Of iemand is niet helemaal op de juiste competenties aangenomen. Ach, ik heb er niet echt wakker van gelegen. En hebben jullie nog een mooi clubliedje? Gaarne tekst en uitleg… Officieel is daar de Ajax Marsch, maar elke Ajacied krijgt toch een warmer gevoel van het meesterwerk ´Mijn Club´ van Jiskefet. Ook 3 kleine vogeltjes van ene Bob Marley en Bloed, Zweet en Tranen doen het altijd goed… Wie is de sponsor en welke banden met de maffia heeft dit bedrijf? Aegon heeft als verzekeraar, hypotheekverstrekker enzovoorts natuurlijk altijd het beste met de gewone burger voor en deze tak van de economie heeft, zoals iedereen weet, een vlekkeloze reputatie. Als deze banden er waren geweest zou die derde ster niet zo lang op zich hebben laten wachten.

21

andere voetbalstadions niet op door de lengte en breedte maar vooral door de hoogte. Sinds 14 augustus 1996 is het de thuisbasis van de voetbalclub AFC Ajax. Ook de american footballers van Amsterdam Admirals speelden er hun thuiswedstrijden.

22

Vertel eens wat meer over de verwachtingen van komend seizoen? Niets minder dan het kampioenschap natuurlijk! Bekertje on the side is mooi meegenomen en een leuk stuntje in de de Champions League wellicht… Welke club is de eeuwige rivaal en waarom? Dat moet natuurlijk feyenoord zijn maar gezien de lichtelijke vormcrisis van deze lieden het laatste decenium, geniet ik persoonlijk toch meer van een slecht resultaat van 040. Wellicht lichtelijk geholpen door de mooie gesprekken die je dan op maandag met al je Eindhovense vrienden kunt voeren. Hoogtepunten kan een club alleen bereiken door ook dieptepunten mee te maken.

Wat is de grootste teleurstelling uit de clubgeschiedenis? Ik denk dat de 7 jaar durende kruistocht naar die derde ster daarvoor in aanmerking komt. Gelukkig zijn we daar vanaf en kunnen we zonder problemen weer naar de 39e titel toe foebele. Belangrijkste van allemaal: beschrijf eens een uitstapje naar een wedstrijd van je favoriete club…. ‘s Morgens met de trein met andere brabantsche voetbalkenners richting Amsterdam, biertje voor, tijdens en na, mooie, spannende wedstrijd met positieve afloop. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn. De stad Amsterdam en de club Ajax maken elk uitstapje wel de moeite waard.

Get 2 know

Je volledige naam: Michèle Hamers Leeftijd: 23 jaar Waar liggen je roots? Nederland en Canada. Waar woon je momenteel? In Eersel. In dienst bij Pusphaira sinds: Dit wordt mijn allereerste seizoen. Positie: Middenveld of achterin. Zolang ik maar niet aan de rechterkant gezet wordt. Roda JC Eredivisie en SC Zand Hoofdklasse, vertel… Ik voetbal al sinds mijn 7de. Ik heb altijd tussen de jongens gevoetbald en tegen het eerste team aangezeten. Toen ik 9 was kreeg ik geloof ik mijn eerste uitnodiging

voor een selectie wedstrijd van de KNVB. Vanaf dat moment wilde ik altijd het hoogst haalbare bereiken. Toen ik bij de jongens weg ging (toen was ik 2dejaars B), ben ik naar Huissen gegaan voor 1 jaar. Daar was een meisjesvoetbalschool. We trainden 4 keer in de week en speelde met een meisjeselftal in een jongenscompetitie. De tweede seizoenshelft speelde ik 2 wedstrijden in het weekend op zaterdag met de meisjes en op zondag met de dames. Toen kwam ik ook in zicht voor nationaal -17. Nadat ik mijn HAVO gehaald had, ben ik naar ’t Zand gegaan. Zij speelden hoofdklasse. Ik was 17 jaar en werd gelijk in het eerste jaar een vaste kracht in het eerste. Toen de eredivisie voor Dames startte speelde ik nog steeds bij ’t Zand. Onze satellietclub was WillemII. Toen ik zag hoeveel die meiden met voetbal bezig waren, dacht ik dit wil ik ook. Bij WillemII kon ik een stage gaan lopen, als ik dan goed genoeg zou zijn zouden ze mij bij de selectie halen. Maar op dat moment waren er ook selectie wedstrijden voor Roda JC. Ik had me ingeschreven en kwam vrij gemakkelijk door de eerste selectie ronde. Daarna werd het lastiger, maar ik ben uiteindelijk ook door de 2de selectie ronde gekomen. Helaas was het voor Roda JC niet mogelijk om echt een

23

In deze nieuwe rubriek leren we een nieuw Pusphairaans talent kennen. Ditmaal trok onze reporter naar PDA1 om Michèle Hamers eens aan de spreekwoordelijke tand te voelen!

24

structurele damestak op te zetten. Na 1 jaar werden we al opgeheven, omdat de mannen een slecht seizoen gedraaid hadden. Toen ben ik terug gegaan naar ’t Zand. Nu wil ik spelen enkel voor mijn plezier. Ik wil niet meer die druk van het moeten presteren. Het is nu tijd om aan mijn maatschappelijke carrière te denken. Nog bij andere clubs gespeeld? Ja, een aantal. Ik ben begonnen bij de jongens van Rood-Wit, daarna naar Dommelen gegaan. Toen ik 15 was, heb ik de overstap naar meisjes/dames gemaakt bij RKHVV in Huissen. Daarna ben ik naar Brabantia gegaan, vervolgens ’t Zand, toen Roda JC, weer ’t Zand en nu Pusphaira. Hoe lang speel je voetbal? Sinds mijn 7de dus dat is inmiddels 16 jaar.

af te pakken. Ik poorte haar, draaide me om en speelde weer verder. Dat zijn altijd wel mooie momenten als je een actie in je hoofd hebt die vervolgens dan ook lukt. En waar word je liever niet meer aan herinnerd? Ik denk dat ook de mindere momenten ervoor gezorgd hebben dat ik een betere voetbalster geworden ben. Ik heb een tijdje gehad dat ik zo zenuwachtig was voor en tijdens een wedstrijd dat ik geen bal fatsoenlijk kon raken. Gelukkig kan ik nu veel beter omgaan met wedstrijdspanning. Persoonlijke doelstelling voor komend seizoen? Ik ben er helaas maar tot januari. Maar het zou mooi zijn als we bovenin mee kunnen draaien.

Specialiteiten?

Wat verwacht je van komend seizoen bij Pusphaira?

Ik denk dat ik redelijk inzicht heb en mijn rust aan de bal kan bewaren. Verder ben ik linksbenig wat wel erg handig is.

Ik verwacht een ontspannen/gezellige club waarbij de vrouwenafdeling net zo gesteund wordt als de mannen.

Je mooiste Pusphaira-moment tot op heden?

Wat vind je van de coach?

Ik heb tot nu toe nog maar 1 wedstrijd voor Pusphaira gespeeld. Ik heb wel met het GNSK en IT meegedaan. Tijdens de finale van het IT stond ik bij de corner en het meisje achter mij probeerde de bal

Hij is een van de weinige coaches die ik meegemaakt heb die echt de tijd neemt om de meiden echt te leren voetballen. Er zit idee in het voetbal wat Pusphaira dames spelen. Dat viel me meteen op toen ik mee trainde voor de eerste keer.

samenleving zowel voor mens als voor dier.

Voorheen aan een andere sport gedaan?

Op dit moment bij MS Schippers in Bladel.

Paardrijden en (wand)klimmen.

Doe je ook nog wat voor de maatschappij?

Nog meer hobby’s?

Ik doe naast mijn huidige baan nog vrijwilligerswerk voor Stichting AAP. Ik ben daar terecht gekomen via mijn onderzoek opdracht voor mijn Master. Nu probeer ik ze te helpen vanuit thuis.

Ik ben redelijke muziek fanaat, dus ik ga regelmatig naar concerten en in de zomer naar festivals. Verder speel ik zelf een klein beetje gitaar. Ik reis ook graag, daarom ben ik er vanaf januari een tijdje niet meer bij. Belastingtrekker of –betaler (oftewel student of arbeider)? Nog belastingbetaler, maar wordt weer student. Ik wil in 2012 een masterstudie gaan volgen. Ik zie mezelf nog niet 40 uur in de week werken, dat komt nog wel en dat kan straks ook nog lang genoeg. Wat studeer je / Wat heb je gestudeerd? Ik heb eerst de Hoge Agrarische School (HAS) in Den Bosch gedaan. Ik heb mijn diploma voor AnimalHusbandryand Welfare. Daarna ben ik naar Engeland gegaan om mijn Master te halen voor AnimalBiologyand Welfare. Volgend jaar wil ik Internationale Betrekkingen en Internationale Organisatie (IBIO) in Groningen gaan studeren. Ik wil een bijdrage gaan leveren aan een betere

Waar werk je?

Single / Verliefd / Verloofd / Getrouwd? Single Wat moet er absoluut komen te staan of hangen in onze kantine? Uhm geen idee eigenlijk, ik ben nog niet zo vaak in de kantine geweest. Misschien een groter scherm om voetbal op te kunnen kijken.

25

Dat is een van de redenen om hier te komen voetballen, iedereen heeft er plezier in, maar er wordt wel serieus met het spelletje omgegaan.

26

Keuringdienst van Waarde Gerwin Dijk en Ton Godtschalk In deze editie van de Keuringdienst van Waarde, trok het panel richting de Alpen. Een gewaagde onderneming, maar wat gekeurd moet worden, moet gekeurd worden. Laat ons u vertellen hoe de Alpenreuzen ons bevallen zijn. Alpe d’Huez

Waar beter te beginnen dan ‘De Nederlandse Berg’. Deze 13.8 km lange beklimming van de buitencategorie, bestaande uit 21 haarspeldbochten, een gemiddeld steigingspercentage van 8.1% en een totaal van 1071 hoogtemeters wordt zeker niet gezien als de zwaarste Alpencol, maar is desondanks een beladen beklimming die je maar beter niet kunt onderschatten.

Keurmeester1 uit het panel had met keurmeester2 een weddenschap afgesloten binnen een uur boven te zijn. Dit betekende koers vanaf de voet van de klim, het zwaarste stuk. BAM, een hartslag van 190 was bereikt voordat de eerste bocht een feit was. Gelukkig voelde keurmeester2 zich goed die dag en overleefde de eerste 2.5 km van 10% goed. In bocht 16 (je telt op de Alpe d’Huez de bochten af naarmate je naar boven gaat) vlakt de Alp af en kan er tempo gemaakt worden, hartslag 189, snelheid 14.4 km/h. Stoempen, stoempen, stoempen, geen tijd te verliezen, er staat immers een biertje op het spel. Na dit relatief makkelijke stuk, doet de Alp je nog even zweten met ruim 9% voordat je Huez bereikt, een plaatsje op bijna 1500 meter hoogte. Vlak voor Huez bevindt zich bocht 7, de Nederlandse bocht. Tijdens de Tour de France bevindt half Nederland zich in deze bocht. Een bocht waar je bbq, bier, sigaret en pis door elkaar ruikt. Een moeilijk punt in de race dus. Voorbij Huez wordt het uitzicht langzaam beter, maar de benen slechter, keurmeester2 kwam de man met de

In gedachten verzonken ploft hij van de fiets. Wachtend op keurmeester1 bezint hij, wat een berg, wat een rit... 1:08:51 spookt er door zijn hoofd. Een leuke klim? Nee, niet als je hard wilt. Een mooie klim? Nee, 21 saaie haarspeldbochten? Genoten? Ja, eigenlijk wel (de hartslag daalt en je voelt je meteen beter). Het biertje is verloren, keurmeester1 wint de weddenschap, één lichtpuntje: Parijs is nog ver. Col du Glandon Op een hoogte van slechts 1924 meter lijkt dit niet een van de zwaardere alpencols. Vele mensen zullen zelfs ten onrechte op de foto staan met het bordje van de Glandon op de achtergrond. Fair enough, de Col de la Croix de Fer is dan wellicht ook een aardige prestatie maar wanneer je deze beklommen hebt, heb je de Glandon nog niet gehad. Een klein stukje dalen vanaf de top van de Croix de Fer met nog twee meter stijgen daarna en je staat op de Glandon. Maar of je de Glandon dan beklommen hebt? De col du Glandon bestaat voor ons maar van een kant en dat is logischerwijs de zware kant, de noordkant. De kant waarbij je start op een hoogte van 452 meter en ruim 21 kilometer aan een stuk klimmen voor je kiezen krijgt. Vlak wordt het er nooit. Nou vooruit; in het middenstuk zit een stuk wat vals plat genoemd wordt. De laatste

27

gereedschapkist tegen. Blijven trappen, denk aan dat pilsje. Op een gegeven moment is het moment daar, je ziet Alpe d’Huez (een skidorp) liggen. Nog even aanzetten en je bent er, althans dat lijkt zo. Niets is minder waar, je moet nog 5km! In koers zijn dit de zwaarste meters, je hebt inmiddels ruim een half uur geklommen en komt op het punt dat je lichaam hartslag 191 niet meer aan kan en de benen stomen, te lang in het rood gereden. Op karakter bereikt keurmeester2 na 1:00:23 het plaatsje Alpe d’Huez, helaas ligt de officiele Tour de France finish nog ruim een kilometer verder. Stukje dalen, maar ook weer klimmen, bocht 0 passeren en een loodzware finale waarin het in de laatste 300 meter nog veulste steil is. Met 1:08:51 op de klok rijdt keurmeester2 met een gemiddelde hartslag van 188 over de finish...

28

kilometers mogen er dan vervolgens zijn. Dan zit er 15 kilometer koers op en worden de bordjes die ook hier iedere kilometer staan steeds minder vriendelijk. Wat rest is zes kilometer keihard afzien met als hoogtepunt de laatste twee kilometer. Keurmeester 1 heeft dan al gezegd tegen keurmeester 2 en een andere medefietser hun kopman te mogen laten staan. Onder het motto “don’t win the stage, win the jersey” laat keurmeester 1 de twee gaan. Wat volgt is de mooiste twee kilometer fietsen van die vakantie. Over een smalle weg, waar twee auto’s elkaar met de grootst mogelijke moeite kunnen passeren, vervolgt keurmeester 1 zijn weg. Het is afzien en genieten tegelijk. Gemiddelde stijging tien procent met stukken van ruim dertien procent, en je zit al stuk. De stilte en het uitzicht maken alles goed. Nou ja uitzicht… je rijdt de mist in. Het enige wat je hoort is het knarsen van je fiets, het persen van je spieren en je eigen gehijg. Een minuut of twaalf later kom je boven. Natuurlijk nog versneld op het einde, wat eigenlijk al niet meer kon maar toch gebeurde. Twee jaar lang geroepen dat dit de col was die nog gekeurd moest worden. Gedaald was ie al wel, maar de klim moest fantastisch zijn. Oppassen met hoge verwachtingen, maar die heeft deze berg ingelost. Fantastisch! Col du Telegraphe Ken uw col. Deze col is onderdeel van de Marmotte. Vanuit onze startplaats moet je dan wel eerst nog “even” over de col du Glandon, zij het over de watjeskant

ditmaal waarbij je op het gemak wel naar boven kunt. Bij aankomst aan de voet van de Telegraphe heb je er dan een kilometer of 60 opzitten. Op dat moment staat er een kilometer of tien klimmen voor de boeg en we eindigen op pak hem beet 1450 meter. Eigenlijk kon je dit dus nauwelijks los zien van de Galibier, die in het verlengde van deze col zo ongeveer ligt. Op het gemakje dus maar naar boven. Tenminste… zo was ons verteld. Aan de voet maakt een bordje ons direct duidelijk dat de klim geen tien, maar twaalf kilometer lang is. Op zich niet zo erg: we hebben dus alleen maar meer wegdek om onze hoogtemeters te kunnen overbruggen. Van 700 meter naar 1450 meter in twaalf kilometer; dit komt neer op een gemiddeld stijgingspercentage van 6,25%. Goed te doen, naar wij dachten... De klim begint rustig al zitten er al regelmatig stukken tussen van acht procent. We mogen er dus meteen aan geloven en daarbij hebben we ook nog eens twee Levi Leipheimers in ons wiel. Nu is dit op zich geen ramp, ware het niet dat het Limburgers zijn. Nu is dit op zich ook nog niet zo’n ramp, ware het niet dat ze de hele tijd Duits tegen elkaar aan het lullen zijn. Net op het moment dat de irritatiegrens vormen aangenomen heeft dat je er iets van wilt zeggen klinkt er “es geht mich zu langsam” en springen ze uit je wiel. Zwetend ondersteboven en achterstevoren op de fiets in de fel schijnende zon dat horen van Limburgers, die je net drie kilometer lang aan een stuk hebben lopen irriteren met het continu half verstaanbaar brabbelen in

een stuk hoger, want de laatste kilometer kent een stijging van 10%. Fuck man. Net op een hoop gereden: komt deze kilometer er nog overheen. Mentaal is dat een breekpunt. Uitgewoond komen we boven, waar we neerploffen op een terrasje. Zometeen volgt de col du Galibier nog, dus eerst maar eens herstellen van deze berg. Telegraphe hoef je niet mee te tellen, want is onderdeel van de Galibier… forget it. Col du Galibier Bergen fiets je niet zomaar op. Het is niet een kwestie van op de fiets gaan zitten en je komt wel een keer boven. Nee, je zult de confrontatie met de berg aan moeten gaan, een waar gevecht. Het is de berg en jij, samen als één, maar toch ook als elkaars vijanden. De col du Galibier is één van de alpencols waar zo’n beetje elke wielrenliefhebber graag het gevecht mee aan gaat. Na de Telegraphe te hebben getrotseerd volgt een kleine afdaling, maar begint het klimmen al snel weer, je hebt dan nog 17 km te gaan om uiteindelijk op ruim 2600 meter hoogte het gevecht te staken. De

29

het Limburgs. Zie je dan maar eens in te houden. Het middenstuk belooft er een stuk beter uit te zien. We zijn verlost van de Limburgers en ieder stuk wat steiler is dan 6,25% belooft een minder steil stuk wat nog komen gaat. We komen dan ook een bordje tegen waar 6% op staat en denken dat het daarna wel verder af zal vlakken. Tot onze schrik volgt er een kilometer daarna van 9%. Het begin van deze kilometer is nog vrij vlak ook wat teweegbrengt dat we de rest van die kilometer flink af zitten te zien. Daarna een kilometer 7%. Eindigt de klim dan zo vlak? Vragend, ontwetend en met lichte onzekerheid peddelen we verder. Op vijf kilometer van de streep zijn de eerstvolgende drie kilometer 6% wat ons naar een hoogte brengt van 1413 meter. Nog 37 hoogtemeter in twee kilometer. Op het een na laatste bordje valt te lezen dat de komende kilometer 8% is. Twee jaar terug hadden we deze klim al eens gedaan en we konden ons geen afdaling in de laatste kilometer herinneren. Steunend en kreunend proberen we de weg vooruit te kijken op zoek naar een stukje daling. Je begint er haast in te geloven. Zet nog maar een keer aan, want dit is eigenlijk toch de laatste kilometer van het klimmen. Iedere keer maar weer hopen dat we het bordje met de laatste kilometer snel gaan aantreffen, maar dit is altijd verder dan je denkt. We vragen ons af hoe ze een daling in het percentage gaan aangeven. Eindelijk is het bordje in zicht, maar of we hier blij van worden. We zijn vals voorgelicht. De top ligt kennelijk

30

Galibier is niet per definitie een moeilijke, zware of onmogelijke opgave. Probleem met die akelig hoge alpencols is alleen dat het weer zo plotseling om kan slaan en dat deed het ook... Niet aangekondigd door een grauwe lucht en met nog een 5 km te gaan begint het langzaam te druppen. Eenmaal aangekomen op de top is het koud en nat. Best wel koud, of eigenlijk best wel heel erg koud is, totdat we besluiten de afdaling te maken. Een geheel nieuwe defintie van koud doet van zich spreken. Binnen 100 meter (geen hoogte meters, maar gewone asfaltmeters!) trilden we zowat van de fiets. Allejassies wat een verschil met 40 seconden geleden. Langzaam beginnen de vingers te protesteren bij het remmen. Van echt afdalen is geen sprake, we rijden door de regen, op glad wegdek, we komen niet eens in de buurt van de 50 per uur. Hou het veilig schreeuwt het door je hoofd, terwijl andere zenuwprikkelen smeken om wat warmte. Langzaam trekt de kou in je merg en been en worden we opgeslokt door het weer en het grote gebergte. Waar zijn alle andere fietsers, waarom hebben we maar 50 meter zicht, waarom voelen we onze tenen niet meer. Voorzichtig brengen we onze fiets tot stilstand, het gaat echt niet meer. Hoever hebben we gedaald? Twee, misschien drie kilometer? We blazen in onze vingers, het duurt minstens 2 minuten voordat de vingers uberhaupt gevoel terug hebben. Dan beginnen de benen te trillen, we moeten verder het lichaam protesteert. Plots worden we

overwelmt door een enorme drang om te overleven, het gevecht met de berg is begonnen, alleen niet daar waar we het verwacht hadden... Na 2 keer te hebben moeten stoppen bereiken we na ruim 30 minuten de Lauturet. We hebben dan 8 km gedaald... bij goed weer fiets je hem nog sneller omhoog dan wij hem gedaald hebben... We stappen een restaurant binnen. ‘Deux chocolat chaud?’. ‘Sil vous plait’. Hier eindigt onze strijd met de berg. Onderkoeld bellen we het thuisfront en wachten we op de reddingsploeg. De onderschatting van de afdaling werd ons fataal... Col du Lauteret Mensenlief, wat is dit ding lang. 34 Kilometer, waarin 1300 hoogtemeters overbrugd moeten worden. Prima ding om te koersen dus. Of in het wiel hangen. Mensen met nachtblindheid kunnen hier beter niet aan beginnen. Een tunnel van 750 meter lang is normaal gesproken niet zo een groot probleem. Blijkt het dat de verlichting voor een stuk niet werkt. Het gekke is dat je dat niet ziet aankomen. Je schrikt je rot. Achteraan in de groep fietsend lijkt het verstandig dat jij de persoon bent om in de remmen te knijpen. Stel je voor dat iemand anders het doet. Hopend dat er geen kuilen in of stenen op de weg liggen, rijdt je naar het einde van de tunnel. In de afdaling komt ie nog een keer denk je dan al. De klim zelf is verder niet heel spannend. Pas bij het dalen besef je dat er misschien toch wat steilere stukken tussen gezeten

31

hebben. Misschien dat het op die stukken waar de fietser de laatste kilometers daarom wat lastiger was om in het wiel te op een eenzaam weggetje langs lege blijven plakken. grasvlaktes geleidt word. Puur genieten! We besloten deze klim tweemaal te doen; Col du Croix de Fer eenmaal met een vrouwelijk schoon als Deze col beklim je niet voor de prestatie, metgezel, eenmaal zonder. Zonder enige niet om koers te maken, niet om je fiets twijfel was het genot beide keren even eens te testen en al helemaal niet om zo groot. Echter, laat je niet verleiden door deze mooie woorden! De klim is zwaarder dan dat je hem in eerste instantie inschat. Al met al is de klim namelijk 28 km lang. Met tweemaal een kleine afdaling en zeer verschillende stijgingspercentages is het een zeer afwissellende klim, maar ook een zware. Kans om in een ritme te komen is er nauwlijks en met stukken van snel mogelijk boven te zijn. Het is namelijk boven de 10% voelt de beklimming als een schitterende beklimming dwars door een zware koers. Het wisselende karakter een dichtbegroeide bergpas, langs een maakt het een van de mooiste, maar stuwmeer en met een heerlijke finale zeker ook een zware klim.

32

Biking dinner Irma Bouman Biking Diner is een evenement georganiseerd door en voor de dames van Pusphaira. Tijdens biking diner gaan de dames op de fiets langs nieuwe woningen van de dames. Het aantal gangen wordt bepaald door het aantal dames dat is verhuisd de afgelopen tijd. Zo ook dit jaar en wel op vrijdag 23 september. Biking Diner is een evenement georganiseerd door en voor de dames van Pusphaira. Tijdens biking diner gaan de dames op de fiets langs nieuwe woningen van de dames. Het aantal gangen wordt bepaald door het aantal dames dat is verhuisd de afgelopen tijd. Zo ook dit jaar en wel op vrijdag 23 september. Naast de woningen bezoeken voor het eten werd dit jaar de fietstocht extra lang gemaakt om een deel van de Lichtjesroute te kunnen bewonderen. Tenminste, dat was het idee achter de extra kilometers die werden gefietst om de volgende gang te kunnen nuttigen. Het evenement werd dit jaar gestart bij Mariska. Het voorgerecht bestond uit heerlijke tapas. Natuurlijk was ook een rondleiding door ieder huis onderdeel van het programma. Na het WK in ZuidAfrika te hebben gezocht, wist Mariska direct welke kleuren een rol moesten spelen in haar huis: Oranje! Vanuit de woonkamer kun je een groot dakterras bereiken en via een ‘piano’ trap kun je naar boven. Als iemand zich geroepen voelt, geluidseffecten toevoegen aan de piano trap zouden een welkome bijdrage aan dit fantastische huis zijn.

Na het nuttigen van alle lekkernijen werd de fietstocht voortgezet naar Joyce haar woning. Kort voor biking diner heeft Joyce een huis gevonden in Breda. De vloer voor de nieuwe woning lag al klaar, maar toch mochten wij nog een kijkje komen nemen en genieten van een hoofdgerecht. Tijdens de rondleiding konden de muzikale talenten van Pusphaira dames hun geluk niet op en hebben hun kunsten ten gehore gebracht op het keyboard. Hierna zijn we met een omweg naar Karlijn gegaan voor een nagerecht. Eerst hebben we Linda verblijdt met een bezoekje. Een rollator is namelijk wel handig in huis, maar op de fiets meenemen ging nog niet lukken. Onderweg naar Karlijn hebben sommige dames vele objecten van de Lichtjesroute kunnen zien, andere kwamen na een fietstocht van drie kwartier niet verder dan Nijntje. Na lang nadenken terwijl we voorbij de objecten met aapjes fietsten, wist ze toch ook wel de aapjes te noemen. Wellicht is het toch een goed idee van de coach om 1 uur en 20 minuten voor aanvang van de thuiswedstrijden te verzamelen, zodat we eerst even kunnen bijpraten, voordat we op andere dingen letten.

bewonderd, maar ook zijn woning. Na al het eten en drinken vertrokken we richting de Santé om de avond af te sluiten. Stefanie kon het niet laten om nog even de inbraakgevoeligheid van het complex waar Lisette en Anne-Marie wonen te testen. Ja, Stefanie kon door de gaten in de deur het complex binnen! In de Santé zijn door Jos de nieuwe stapshirtjes overhandigd, waarvoor nogmaals bedankt! Daarna hebben we genoten van vele drankjes. Het was een topavond! Om de rest van de stapavond voor alle dames die het niet meer weten kort samen te vatten: ...

33

Bij Karlijn werden we verwelkomd door Willy. Na een lekker toetje, mocht natuurlijk het oplaten van een ‘ballon’ niet ontbreken. Tot slot stond eigenlijk nog één bezoek op het programma in het centrum. Toch nog een studentenwoning bezocht tijdens deze biking diner, want Lisette had gezorgd voor Sangria. Nadat Anne-Marie haar appartement ook nog bewonderd was, kwamen enkele dames de lekkere buurman van Lisette al tegen. Helaas hadden sommige dames hem gemist, dus moest natuurlijk wel nog even gecontroleerd worden of hij echt zo leuk is. Uiteindelijk is niet alleen de buurman

34

J.O.S. Jos Halmans Zomer 2011. Ik sta bij het hoofdveld, mijmer wat voor me uit. Kijk naar het geheel gerenoveerde hoofdveld op Terrein Noord, inclusief nieuwe afrastering, dug-outs en ballenvangers. Mijn gedachten gaan terug naar het aloude Hoofdveld aan de ‘overkant’, daar waar nu het hockeyveld ligt. Vanaf de opening van het Studenten Sportcentrum tot 1999 speelde Pusphaira daar namelijk haar thuiswedstrijden. Zelf heb ik er nog 6 jaar aan de zijlijn gestaan als trainer-coach. In weer en wind, want dug-outs waren er niet. Er was overigens ook geen afrastering, Pusphaira had van de KNVB dispensatie gekregen om zonder die eigenlijk verplichte afrastering te spelen. Overigens werd voor belangrijke wedstrijden waarbij veel publiek werd verwacht, nog wel eens een roodwit lint tussen de lichtmasten gespannen. Dinsdag 29 juni 1999 kwam een einde aan een gedenkwaardige periode. Toen namelijk, om 21.09 uur, viel het doek voor ons onvolprezen Hoofdveld (met een hoofdletter ‘H’). Na ruim 30 jaar maakte het kleinste (91 meter) maar ook breedste (71 meter) hoofdveld van alle amateurclubs in Eindhoven en verre omstreken plaats voor een kunstgrasveld. Daar werd voortaan op gehokkiet…..

Het was overigens wel een afscheid in stijl, namelijk met een ‘Open Training’. Maar liefst 29 leden en oud-leden waren present en een tweetal tropische regenbuien, afgewisseld met felle zon en een gave regenboog, gaven het geheel een passend decor. Terugkijkend, denk ik aan: - 1998: de wellicht drukst bezochte thuiswedstrijd van P1 ooit, toen het favoriete Dommelen, dat die dag kampioen kon worden, met een 2-1 nederlaag naar huis werd gestuurd; - 1989: de schitterende kopbal van de zo jong overleden Bart Dirkx in de kruising, die goed was voor de beslissende treffer tegen Racing Boys, helaas in eigen doel, dus 1-2 verlies. Het was dat seizoen na 11 wedstrijden overigens pas de eerste nederlaag van P1; - De scheidsrechter die niet wilde beginnen voordat de strafschopstip was aangebracht, waarna met een aantal zakjes melkpoeder uit de kantine dit euvel werd verholpen; - De enige keer dat het thuis echt uit de hand dreigde te lopen: de toenmalige voorzitter Ron van Roozendaal werd geveld door een karatetrap van een speler van het bezoekende DBNC (Den Bosch Noord Combinatie). P1 won overigens wel: 3-2;

35 - De wedstrijd toen de in 2004 overleden erevoorzitter Jack van Lint luidkeels Pusphaira stond aan te moedigen. Althans dat dacht hij, alleen speelde Pusphaira die dag niet in het groen maar in het wit omdat de bezoekers (RKGSV) in hun eigen groene shirts speelden. Pusphaira won met 1-0 maar Van Lint dacht tot de rust echt dat Pusphaira met 0-1 achterstond. Periodetitels, degradaties, kampioenschappen, verassende overwinningen, onnodige of schlemielige nederlagen: het Hoofdveld heeft het allemaal mogen beleven. En het kon regenen wat het wilde, het Hoofdveld was eigenlijk altijd bespeelbaar. Ooit, in een lange en vooral natte winter, heeft PSV het Hoofdveld zelfs tijdelijk voor hun trainingen gebruikt omdat PSV trainer Kees Rijvers op de eigen trainingsaccommodatie niet terecht kon! In 1999 dus werd het onvolprezen Hoofdveld verdrongen door een stuk kunststof. Het was hard, maar het was niet anders. Gelukkig bleef de band met Pusphaira bestaan, want de trainingen bleven plaatsvinden op het ernaast gelegen tweeling broertje (of –zusje, zo je wilt): het zandoefenveld. Zodat de geest van het Hoofdveld nooit verloren gaat!

36

Einduitslag Groot Nederlands S - Utr

Einduitslag Groot Nederlands Studenten Kampioenschap 2011 - Utrec

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Badminton Nijmegen Groningen Tilburg Eindhoven Twente Utrecht Wageningen Amsterdam Maastricht

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Judo Wageningen Utrecht Groningen Rotterdam Delft Twente Nijmegen Leiden Eindhoven

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 8.

Basketbal Dames Leiden Groningen Rotterdam Amsterdam Wageningen Nijmegen Delft Eindhoven Utrecht

253 231 209 187 165 143 121 88 88

1. 2. 3. 4. 5.

Lacrosse Heren (geen NSK) Delft Utrecht Rotterdam Eindhoven Nijmegen

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

Basketbal Heren Groningen Delft Utrecht Eindhoven Tilburg Twente Leiden Wageningen Amsterdam Rotterdam

264 242 220 198 176 154 132 110 88 66

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Rugby Heren Rotterdam Utrecht Nijmegen Tilburg Eindhoven Amsterdam Wageningen Delft Leiden

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Handbal Dames Maastricht Amsterdam Nijmegen Eindhoven Groningen Delft Utrecht Wageningen

242 220 198 176 154 132 110 88

1. 2. 3. 4. 5. 6.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Handbal Heren Nijmegen Eindhoven Groningen Utrecht Amsterdam Maastricht Delft Tilburg Wageningen

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Voetbal Dames Utrecht Groningen Eindhoven Amsterdam Twente Nijmegen Wageningen

231 209 187 165 143 121 99

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 8.

Voetbal Heren Amsterdam Eindhoven Wageningen Groningen Utrecht Twente Nijmegen Zeeland Rotterdam

253 231 209 187 165 143 121 88 88

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

147 133 119 105 91 77 63 49 35

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Volleybal Dames Eindhoven Groningen Amsterdam Utrecht Tilburg Nijmegen Twente Maastricht Wageningen

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Schermen Nijmegen Utrecht Twente Maastricht Eindhoven Wageningen

220 198 176 154 132 110

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Volleybal Heren Eindhoven Amsterdam Groningen Delft Wageningen Utrecht Twente Maastricht Nijmegen

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5.

Squash Amsterdam Wageningen Utrecht Eindhoven Groningen Tilburg Nijmegen

231 209 187 165 143 121 99

1. 2. 3. 4. 5. 6.

Waterpolo Dames Utrecht Eindhoven Nijmegen Twente Groningen Wageningen

126 112 98 84 70 56

147 133 119 105 91 77 63 49 35

ap 2011 - Utrecht 231 209 187 165 143 121 99

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Waterpolo Heren Twente Utrecht Groningen Rotterdam Amsterdam Delft Eindhoven Wageningen

140 126 112 98 84 70 56 42

253 231 209 187 165 143 121 88 88

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Wielrennen Dames Nijmegen Utrecht Groningen Maastricht Eindhoven Amsterdam Wageningen

133 119 105 91 77 63 49

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Wielrennen Heren Utrecht Nijmegen Maastricht Rotterdam Eindhoven Amsterdam Tilburg Wageningen

140 126 112 98 84 70 56 42

253 231 209 187 165 143 121 99 77

1. 2. 3. 4. 5.

Zeilen (geen NSK) Groningen Amsterdam Utrecht Zeeland Wageningen

s 126 112 98 84 70 56

Groot Nederlands Studenten Kampioen

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13.

Utrecht Eindhoven Groningen Nijmegen

2636 2556 2474 2167

Amsterdam Wageningen Twente Maastricht Delft Tilburg Rotterdam Leiden Zeeland

2142 1829 1324 1017 1013 931 811 469 88

37

Studenten Kampioenschap 2011 recht

38

Agenda Thuiszondagen: 16 Oktober 23 Oktober 23 November 27 November (inhaal) Pusphaira activiteiten: 16 Oktober Bowlingavond 23 Oktober Bekerwedstrijd dames Selectieweekend 26 Oktober Eerste brainstormsessie IT 4 November Beachparty 11 November Kroegentocht 17 November Internationaal toernooi Milaan Kijk op de website voor de meest actuele informatie rondom activiteiten en speeldagen.