Inhoud 06 | Klimmen in les Calanques Waarom zou je in de kerstvakantie de kou trotseren in Nederland als je ook boven de Middellandse Zee aan een wand kunt chillen? Marianne doet verslag: “Iedere ochtend werd er een bezoek gebracht aan de nabij gelegen boulangerie.”
10 | Techniektraining We hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk zijn de techniektrainingen van de ASAC weer gonnen! “Dicht bij het hitte was het prima uit te houden. kampvuur maar dan anders.
b e kanon Een soort ”
Rubrieken 04 | Redactioneel 05 | Van de voorzitter 09 | Klimmen & je studie Politicologie 13 | InterSACiaal Nieuws uit SAC-land 18 | Rebus Win een ontbijt op bed! 20 | Agenda en kortingsregelingen
Verder in dit nummer 02 | Ingezonden mededeling Printerette
21 | Verjaardagen Februari t/m maart 22 | Winter in beeld
05 | Het bestuur houdt zich bezig met 08 | Valentijnstips 12 | Roddels Ontluikende ASAC-liefdes? 14 | Waarom die ATC-XP? De veiligheid van zekerapparaten vergeleken 16 | De 84e ASAC Dies Een sprookje voor klimmers 23 | Colofon 24 | Ingezonden mededeling Demennie Sport
3
asac convo #1, februari 2010
Deadline volgende Convo: maandag 22 maart
Redactioneel gebrabbel Gletsjers smelten, bergen vergaan, maar onze liefde voor klimmen... Heeft niet altijd bestaan. Ooit, en nee, ik kan me dat ook niet voorstellen, waren bergen niet meer dan ontzettend onhandige rotsklompen die het reizen erg moeilijk maakten. Stel je wilt naar Italie, en er is géén tunnel of weg, geen vliegtuig... Dag vakantie. En gewassen verbouwen kan ook al niet. Wat moet je nou met die stomme stenen?
Merlijn
Het staat in ieder geval zo vast als een rots dat er bij ons allemaal liefde voor bergen aanwezig is. Waarom dat zo is, blijft een interessante vraag. Denk er allemaal eens over na, en als je het weet wil ik het graag horen. Veel leesplezier met dit nummer over liefde...
Toch kwamen er eind 18e eeuw ook wat positieve geluiden over bergen. Men vond het lastig te beschrijven, maar er wás iets. En steeds meer mensen begonnen zich dat te realiseren. Ongeveer gelijktijdig met de industriële revolutie kwam het bergtoerisme op gang. Dichters schreven over een ‘afgrijselijk geluk’ dat zij hadden ervaren in de bergen. Op het moment zelf waren ze bang- maar achteraf vonden ze het prachtig. Gevaar kon je, ontdekte men, laten realiseren dat je leeft. Hoe dichter je bij de dood, in bijvoorbeeld de vorm van een diep ravijn bent, hoe meer je je bewust bent van het feit dat je leeft. Adrenalinekick, in een iets fraaiere bewoording. Of het dan echt zo is dat wij elke maandag voor onze portie adrenaline naar de klimhal gaan, en elke zomer weer als gekken de alpen op stormen, laat ik in het midden. Misschien wil ik niet erkennen dat ik een adrenaline-addict ben. Maar misschien is er méér. Niet alleen de adrenaline. Als ik op het terras zit van een hut, na een zware beklimming, en ik geniet van het uitzicht, is dat dan adrenaline?
asac convo #1, februari 2010
4
Van de voorzitter
Lieke D.
Hier is al weer de eerste Convo van het nieuwe jaar. 2009 is door velen actief afgesloten met een skitrip, een klimweek in Frankrijk of Spanje, of een klimsessie in Centraal op oudejaarsavond. De foto’s van de Calanqueweek staan op de site en zijn jaloersmakend mooi. Bekijk ze en ga volgend jaar mee! 2010 zijn we weer goed begonnen met een nieuwjaarsborrel, bezocht door degenen die de sneeuwstorm hebben getrotseerd. De komende activiteiten zijn de inschrijfborrels voor nieuwe leden, een liftwedstrijd en de clubkampioenschappen. Komt allen! En dan het thema van dit nummer, quote van Maarten: “valentijnsdag, alles is liefde, liefde is..., verliefd op klimmen, enz enz.” Ik kan het natuurlijk hebben over mijn trauma’s; dat ik nooit op school een roos heb gekregen of dat de anonieme kaart in de brievenbus van de stomste jongen van de klas bleek te zijn. Maar niets van dat alles, mijn associatie met valentijnsdag is mijn eigen verjaardag! Ik ben jarig op 14 februari. Op die dag krijg ik dus wel heel veel kaartjes, alleen zijn ze niet anoniem en verdacht vaak ondertekent met Opa en Oma. De cadeautjes zijn wel geïnfecteerd met het liefdesvirus en zijn tot vermoeiends toe versierd met hartjes. Dus zet het in je agenda, 14 februari, de belangrijkste dag van het jaar!
Het bestuur houdt zich bezig met… Niet alle bezigheden van het bestuur zijn even duidelijk, terwijl we jullie wel graag op de hoogte houden. Daarnaast horen we ook graag als jullie toffe ideeën hebben voor de vereniging! Daarom dit stukje ter informatie. Wij zijn bezig met het aanvragen van subsidie voor onze mooie club via het Universitair Sport Centrum en de Studenten Sportraad. Om kans te maken op geld is het nodig dat wij up to date ledenlijst kunnen aanleveren inclusief studentnummer en universiteit. Dus hernieuw je gegevens! Ook zullen wij de komende tijd een beleidsplan gaan schrijven over de toekomst van de ASAC. Heb jij hier goede ideeën hierover, mail naar
[email protected].
schrijfperiode van februari, de clubkampioenschappen van 20 februari, een ZP-promotieavond in februari, moordweek begin maart en natuurlijk als knaller van maart onze eigen DIES! De weekenden beginnen in maart weer, hier bestond enige onrust over. Begin februari zal bekend worden welke weekendkaarten we hebben gekregen en zal dus de definitieve weekendplanning online verschijnen. Schrijf je dan in voor een weekend! ASAC on top!
De bouw van de USC klimmuur is begonnen. Wij zijn eind januari door het USC en de architect uitgenodigd om op bezoek te komen op de bouwplaats. Ook zijn we gevraagd mee te denken over het beleid en exploitatie van de muur. Goede ideeën hierover kan je ook sturen naar de voorzitter. Verder zijn de lopende bezigheden de nieuwe in-
5
asac convo #1, februari 2010
asac convo #1, februari 2010
Les Calanques
Marianne
Overwinteren aan Nog verzadigd van de overvloedige kerstdiners vertrokken wij 27 december met negen ASAC-ers naar het zonnige zuiden. Nederland werd in die dagen nog volop geteisterd door sneeuw en barre koude: hoe anders was het aan de Middellandse zee! De Calanques veteranen had ik altijd slechts in superlatieven horen spreken over dit gebied en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Wij kampeerden in het gat ‘La Ciotat’ op een direct aan de bruisende zee gelegen camping. Op een veldje achter wat desolate caravans werden de tenten opgezet. Toen er een zeiltje ter beschutting was gespannen en men wat tuinmeubilair bij de afwezige buren had geleend, was ons basiskamp gereed. Iedere ochtend werd er een bezoek gebracht aan de nabij gelegen boulangerie. De baguettes, pains au chocolat en croissants vervolmaakten ons vakantiegevoel! Er werd besloten de eerste klimdag in Morgiou door te brengen. Daar klommen we direct een mooie route op de Crête Saint Michel. Vanaf de top was er een fenomenaal uitzicht over het gebied. In het bijzonder de wel erg in het oog springende Candelle deed ons watertanden. Dinsdag deed een deel van de groep Luminy aan. Het was een prachtige dag en daarom was het eigenlijk niet zo problematisch dat wij de instap van onze route überhaupt nooit hebben bereikt. Wandelend over de smalle paadjes met de geur van de in de zon stovende rozemarijnstruiken in onze neuzen, waande ik mij in een ander seizoen.
Ik begreep al snel dat een Calanques week niet compleet is zonder een bezoek aan Enveau. Woensdag was het zover. Na de voorgaande dag had ik mij heilig voorgenomen nu echt te gaan klimmen. De Saphir was het perfecte doel: niet te moeilijk en meerdere touwlengtes. Halverwege de route zag ik zelfs kans om van touwgroep te wisselen: een unicum! Maar zo gebeurde het toch dat ik de hele dag in één route heb doorgebracht. Het was alles behalve een straf. Vanaf ons arendsnest konden wij de anderen in hun routes snelle pro-
asac convo #1, februari 2010
6
de Middellandse Zee
gressie zien boeken. Ook had ik alle tijd om de verscholen azuurblauwe baai, waar om het halfuur een toeristenboot verscheen, en de bijna tropisch aandoende smalle vallei in mij op te nemen. Bij het schijnsel van de volle maan liepen we terug naar de parkeerplaats. Als klap op de vuurpijl beklommen wij op Oudejaarsdag de majestueuze Candelle voorafgegaan door haar ‘socle’. Van zes tot zes waren wij onderweg en heel moe, maar extreem voldaan begonnen we aan de Oudejaarsavond. Een interSACiale ‘fondue au fromage’ betekende een feestelijk einde van het jaar. Om middernacht werden de flessen ontkurkt en werd er geproost op weer een mooi klimjaar. Op Nieuwjaarsdag luidde de komst van de Mistral ons vroegtijdig vertrek in. Als deze befaamde wind eenmaal om de rotsen waait, is klimmen nog maar zeer beperkt mogelijk. Aangezien er nog zo veel te klimmen en te zien is in dit fantastische gebied, zit er niets anders op dan volgend jaar de lange reis weer te aanvaarden. L’ASAC et les Calanques: l’amour fou!
7
asac convo #1, februari 2010
Valentijnstips
Jorine Z.
Goed daten is een vak apart. De eerste stap is toch wel het uitkiezen van de juiste date. Zonder goed gezelschap is elke date gedoemd tot mislukken of spijt de morning after. Echter zeker zo belangrijk is de juiste locatie. Thuis afspreken kan erg romantisch zijn, maar er zijn geen ontsnappingsmogelijkheden als het niet zo gaat als verwacht. Zeker als je niet helemaal zeker bent van je eigen kookkunsten is een restaurant een goede keuze. Maar in een stad als Amsterdam is die keuze erg ruim. Een veilige maar toch ook fijne optie is het restaurant Dulac op de haarlemmerstraat. Zeker voor niet Amsterdammers is Dulac een slimme keuze. Het ligt op loopafstand van centraal, dus geen gedoe met trams, bussen of verdwalen. En ook midden in de nacht kun je zonder problemen weer terug naar huis als dat nodig is. Op de kaart vind je geen hele bijzondere gerechten, maar het is wel zeer smakelijk en niet geheel onbelangrijk, studenten krijgen het hoofdgerecht voor de helft van de prijs. De sfeer is gezellig, maar niet heel intiem, hoewel dat laatste ook weer in verhouding staat met het kiezen van de juiste date. Wil je indruk maken op je afspraakje en hoef je niet op de centen te letten dan zit er nog een geschikt restaurantje op de Runstraat, een van de negen straatjes. Het eten is goed, de recepten zijn origineel en - niet geheel onbelangrijk wanneer het ijs nog gebroken moet worden - de wijn is ook nog eens erg lekker. Veel plaats is er niet en de tafeltjes zijn eigenlijk bedoeld voor twee personen. De kans dat je avond verstoord wordt door een grote groep luidruchtige mede-eters is er dus niet. Een romantische setting, met niet voor niets de naam Lust...
echte Italianen weten namelijk wat lekker is en zijn niet bereid daar de hoofdprijs voor te betalen. Je loopt wel een klein risico. De bediening bestaat namelijk ook uit echte Italianen... nu maar hopen dat ze jou date niet versieren. Veiliger is dan misschien gewoon een leuk eetcafeetje. Persoonlijke favorieten van de Convo commissie zijn de Groene Vlinder in de Pijp en Maxwell in Oost (Beukenplein). Lekker eten, niet te duur en gezellig, lekker laagdrempelig dus. En mocht het etentje een geweldig succes zijn dan kun je zo nog een paar uurtjes naborrelen! Om de date helemaal goed af te sluiten en een onvergetelijke indruk achter te laten hebben we ook nog de perfecte cadeautip. Bij Klimmuur Centraal zijn karabiners te krijgen in de vorm van een hartje. Bijgaande tekst: ‘Nu ben je verzekerd van mijn hart...’. Tenslotte, voor iedereen die valentijnsdag stom vind of die geen date kon vinden maar toch lekker wil eten, ga eens naar de Thaise snackbar Bird. Gelegen aan de altijd drukke Zeedijk is een partner eigenlijk helemaal niet nodig. Of je die tafelgenoten nu kent of niet, knus is het sowieso.
Denk je aan liefde dan denk je aan Italie. Je liefje meenemen naar de welbekende studentenpizzeria’s is echter misschien toch niet de beste zet. De Italiaanse keuken kan veel romantischer. Probeer Lo Stivale d’Oro in de Amstelstraat eens. Misschien wat klein en wat onopvallend maar juist de echte Italianen weten het te vinden. Een goed teken,
asac convo #1, februari 2010
8
Klimmen & je studie
Zoran
Klimmen en Politiek ‘Wie klimmen zegt, zegt politiek’. Johan Cruijff had het zelf niet beter kunnen zeggen. Maar wat is deze bijna magische relatie tussen een uitdagende bergsport en de wijze waarop een samenleving de belangentegenstellingen van groepen en individuen organiseert? Deze vraag probeer ik hier te beantwoorden. Allereerst geef ik hier mijn favoriete definitie van politiek, volgens de Ier Michael Laver: “Politics is about the characteristic blend of conflict and cooperation that can be found so often in human interactions. Pure conflict is war. Pure cooperation is love. Politics is a mixture of both.” Volgens de zogenaamde ‘aspectbenadering’ is bijna alles in het leven politiek. Dus wat maakt klimmen zo bijzonder?
“VVD klimt op uit het dal” schrijft de Trouw op 22 november 2009. Natuurlijk moeten we dit niet al te letterlijk nemen, maar het verband is al snel gelegd. Politieke partijen en lijsttrekkers proberen naar de top te klimmen, maar moeten vaak eerst door vele dalen heen. Het terrein is vaak onbekend, het klimaat vijandig en alle goede parkeerplaatsen zijn al bezet. Je moet behoorlijk stevig in je klimschoentjes staan wil je al deze uitdagingen overwinnen. Maar klimmers en politici zijn echte doorzetters. Kijk maar naar onze premier. De ene crisis na de andere weet JP het hoofd te bieden en komt er daarbij elke keer zonder kleerscheuren vanaf. Of neem bijvoorbeeld Wilders. Niemand die precies weet
9
asac convo #1, februari 2010
wat hij nou probeert te bereiken, maar dat geeft niet. Klimmers strijden alleen met zichzelf. Politiek en klimmen zijn geen sporten voor slappelingen. Ze eisen veel oefening, mensen op wie je kunt vertrouwen en zenuwen van staal. Dagelijks je leven op het spel zetten en daarna nog even een biertje pakken, dat is het motto. En wie niet gelooft dat politici dit doen moet maar eens aan Robert Mugabe, Kim Jong-il of Mahmoud Ahmadinejad vragen hoe zij hun dagen doorbrengen. En dan heb ik het nog niet eens over griepepidemieën, internationaal terrorisme of de nucleaire dreiging. De topklimmers onder ons is dit alles al lang bekend. Zij weten dat bijna geen enkele noemenswaardige berg in de wereld zich aan de politieke invloedssferen onttrekt. Wie bijvoorbeeld de Mount Everest beklimmen wil is al gauw €30.000 kwijt aan vergunningen alleen. En waar gaat dat geld naartoe? Inderdaad, de zakken van politici. ‘Broekzak vestzak’ hoor je Cruijff bijna zeggen. ‘Die jongens zitten toch allemaal in dezelfde club’. Op dit moment is dit helaas niet het geval, maar als het aan mij lag zou elke eerstejaars politicologiestudent ook een klimcursus moeten doen bij de ASAC. Niet alleen goed voor de contributie en ledenlijst van onze mooie club, maar het zou ook een heel nieuwe generatie van politici voortbrengen, vol moed en doorzettingsvermogen, die een prachtige toekomst voor dit land zouden (ver)zekeren.
“Dagelijks je leven op het spel zetten en daarna nog even een biertje pakken, dat is het motto.”
Techniektraining
Jorine Z.
“Gewoon omhoog!” Nee, dat is een bruikbare aanwijzing wanneer je na de vijfde poging nog steeds die ene pas niet door komt. Of die pas nu in een 5b of een 6b zit, het blijft handig soms wat specifiekere tips te krijgen. En daarvoor zijn de techniektrainingen. De plannen lagen al een tijd op de plank, maar de uitvoering ontbrak. Nu is toch echt doorgezet en dat werd met enthousiasme ontvangen. Er waren zo veel aanmeldingen dat de trainers en Jeroen besloten de groep maar op te splitsen. Een helft in 2009 en de tweede in 2010. De eerste serie is dus alweer klaar en de tweede serie is in volle gang. De eerste reeks trainingen werd gegeven voor twee groepen, een beginners groep (vanaf 5a) en een gevorderde groep (vanaf 6a). Coen en Ruben ontfermden zich over de beginnelingen en Frank nam de gevorderden onder handen. Aangezien ik zelf bij de beginners zat kan ik daar het meest over vertellen maar gelukkig mengden de groepen zich bij het naborrelen zodat ook de nodige verhalen uit de andere groep zijn doorgekomen. In onze groep werden vooral de basis technieken nog eens goed uitgelegd. We begonnen met het oefenen van de balans. Dus niet snel doorklimmen maar rustig en stabiel
je route door komen. De oefeningen op de plaat maakten duidelijk dat evenwicht niet altijd vanzelfsprekend is. Indraaien was ook een belangrijk puntje. Iedereen had er wel over gehoord en een of meer pogingen gewaagd, maar wat de regelen der kunst nu precies waren was voor velen toch nog niet helemaal duidelijk. De les over het belasten van grepen was erg goed voorbereid. Coen had zich uitgeleefd op een mooie poster waar kunstig getekende klimmers wel even voordeden hoe het moest en hoe vooral niet. Inlezen oefenden we tijdens het boulderen. Nadenken over wat je doet kan soms best handig zijn. Alle goede uitleg die we hebben gekregen was al erg fijn, maar waar het met trainen natuurlijk vooral omgaat is doen! Veel klimmen en de technieken proberen toe te passen. De wand in dus. Gewoon proberen onder het toeziend oog van Ruben en Coen die daarna weer met veel feedback en tips kwamen. Ik kan niet voor de anderen spreken
asac convo #1, februari 2010
10
maar ik heb er in ieder geval erg veel van geleerd. Bij de gevorderden ging het er iets anders aan toe. Natuurlijk kwamen er ook de nodigen technieken aan bod, maar ook trainingsvormen en motivatie waren belangrijke puntjes. Ik heb Mickael en Jacobien in ieder geval afgepeigerd de training uit zien komen. Eerst lekker boven je max klimmen, dan routes op en weer af om er vervolgens nog een piramidetje tegen aan te gooien. Ik weet er het fijne niet van, maar je moet er vast conditie en kracht van krijgen! Nick heeft in deze trainingsserie in ieder geval een mooi hoogtepuntje bereikt. Zijn eerste 7a zonder blok!
Naast alle serieuze bezigheden waren onze donderdagavond trainingsavonden vooral ook erg gezellig. Een biertje na het klimmen ging er altijd wel in. Ook al was het in THEA soms een beetje koud, dicht bij het hitte kanon was het prima uit te houden. Een soort kampvuur maar dan anders. Het maakt het alleen wel wat moeilijk de kou te trotseren om naar huis te gaan. Record was toch wel de donderdag voor de kerstvakantie. Met een klein groepje durfden we om half 5 ‘s ochtends pas de hal te verlaten. Ook de laatste training hebben we feestelijk afgesloten. Geheel in ASAC traditie waren er taarten mee. Conclusie; de trainingen een mooie en leerzame boel. Of zoals Ruben het uitdrukte bij de indeelavond van de tweede serie trainingen: “En ik was net aan mijn oude groep gehecht geraakt!” Nu is het dus de beurt aan nieuwe groepen. Een iets andere opzet dit keer. Jesper komt de trainers versterken en er zijn nu vier groepen met vier verschillende niveaus gevormd. Elke groep heeft dus zijn eigen trainer en gaan allemaal hard hun best doen om weer een hoop te leren en vooral ook weer veel lol te hebben!
11
asac convo #1, februari 2010
Roddels
Redactie
De ASAC is studenten, en waar studenten zijn, zijn liefde en roddels. Speciaal voor deze Valentijn-editie zijn de reporters van de Convo voor jullie op pad te gaan om uit te zoeken wat er binnen de ASAC allemaal gebeurt op liefdesgebied. Geen steen is onomgekeerd gebleven en vele geruchten zijn ons ter ore gekomen. Deze geruchten zijn door ons nader uitgezocht en enkele onverwachte romances zijn aan het licht gekomen. Natuurlijk ontstonden er al liefdesrelaties tussen ASACers vanaf de oprichting in 1926. Er zijn dan ook al romances die al lang bestaan. Zo kunnen we over enkele maanden een ASAC-baby verwachten. Dit laat wel zien dat een onschuldige flirt naar een medeklimmer kan leiden tot een langdurig liefdevol leven. Een aantal koppels zijn ons allen bekend, zoals Rogier en Anne, Daniël en Irene, Chris en Eva, Jeroen en Lieke en niet te vergeten de ex-bestuursleden Carel en AnneMargot. Anderen nemen geen genoegen met de selectie door de ASAC wordt aangeboden en vliegen naar de andere kant van de wereld om de liefde van hun leven naar de ASAC te halen, zie Max en Gabriëlle. Maar of deze gelukkige koppels lang samen zullen blijven is maar de vraag. Zo zijn er hardnekkige geruchten dat Jeroen met de huidige weekendcommissaris gespot is in het materiaalhok en dat zij niet alleen bezig waren met het klimmateriaal. Toch lijkt Thom niet genoeg te hebben aan deze bijzondere romance, hij was toch meer op zoek naar iemand waarmee hij op dezelfde golflengte zit. Al gauw kwam Alix in beeld en wij hebben het idee dat Thom deze vangst niet zo snel laat gaan.
Het blijkt wel dat het huidige bestuur zich intensief bezig houdt met de leden. Willem gaat al weer een tijdje door als vrijgezel, maar lijkt zijn pijlen inmiddels gericht te hebben op Lise. Wij raden hem dan ook aan om gauw naar pagina 10 te bladeren om ervoor te zorgen dat dit een onvergetelijke Valentijn wordt. De voorzitster houdt zich meer bezig met belangrijke banden die de ASAC met anderen koestert. Zij sloeg dan ook gauw haar slag toen ze hoorde dat Floriaan niet langer bezet was. En Jasper? Daar zijn wij helaas niet achter gekomen, dat er iets speelt, dat is duidelijk, maar met wie, we horen het graag. Dan zijn er ook nog de geruchten die niet bevestigd zijn, maar waar rook is, is vuur! Wat dachten jullie van Iris en Bart, Mickael en Simone, Bas en Jorine of Zoran en Anne? Maar ook Kelvin schijnt zijn bed recentelijk gedeeld te hebben met meerdere personen! Echter, Nick en Maurice hebben het nakijken, want ook Nouska is vertrokken en laat zich nu versieren door een stel grote negers in Botswana. Gelukkig kan Nick zich goed op anderen belangrijke zaken richten, hij heeft immers nog wat te swaffelen dit jaar. Mocht jij er nou heel erg van balen dat je niet in dit overzicht staat omdat je er (nog) niet in geslaagd bent die ene ASAC hunk of babe aan de haak te slaan? Zorg dan dat je 20 maart vrijhoudt en sla je slag op de 84e dies!
asac convo #3, december 2009
12
InterSACciaal
Lieke tV.
Nieuws uit SAC-land 2010, een nieuw jaar, een nieuw jaar wat pas net begonnen is. Een jaar waarin de klimmers van de ASAC grote ambities hebben. Voor de een ligt dat op de top van een besneeuwde berg. Anderen houden het liever bij rots, maar willen eindelijk een hoger niveau bereiken. Een enkeling zet al zijn klimambities opzij om toch maar eens die scriptie af te maken. Op het laatste voornemen na zal de ASAC hierin zijn leden tot het uiterste stimuleren, motiveren en ondersteunen waar mogelijk is. Zo wordt dit jaar een prachtig clubkampioenschap georganiseerd, waarvoor hard getraind wordt op de drukbezochte techniektrainingen. Dit is echter nog maar het begin van een prachtig klimjaar. Er liggen veel klimweekenden in het verschiet (al is het nog niet helemaal bekend hoeveel, waar en wanneer, maar ze zullen komen!) Maar de zomer mag vooral niet vergeten worden, met de verschillende cur-
sussen en natuurlijk de beruchte ASAC-week. Dit alles lijkt nog toekomstmuziek, nu het buiten koud, nat en ijzig is. Echter het leek ons het juiste moment om te kijken naar de goede voornemens die niet alleen bij de ASAC zijn gemaakt, maar ook bij de andere SAC’s. Echter, de TSAC en de Maassac zijn of nog diep in winterslaap of hebben geen goede voornemens. In ieder geval, het voornemen ‘mail beantwoorden’ is niet goed geslaagd. In het noorden hebben ze al wel veel zin in het nieuwe klimjaar, maar geen tijd voor eindeloze verhalen vol met slap gebrabbel. Het goede voornemen van de GSAC op klimgebied is het NSK organiseren! Verder gaan we natuurlijk allemaal hard klimmen in de Ith, Freyr en in de Alpen!
“Ze viel als een blok voor mij, maar ik hield haar aan het lijntje.”
“Met jou wil ik wel een standplaats bouwen.” “Het leek me wel een leuk meisje, maar ik kreeg geen hoogte van ’r.”
“Zeg wat heb jij daar een mooi setje hangen!”
13
asac convo #3, december 2009
Zekersystemen
Opleidingscommissie
Waarom die ATC-XP? Binnen de ASAC geldt de afspraak dat een voorklimmer buiten vanaf de grond met een HMS of een ATC met ribbels gezekerd wordt. Waarom eigenlijk? Om deze vraag te beantwoorden moeten we een aantal aspecten bekijken die invloed hebben op het zekersysteem. Een belangrijke reden is dat de laatste jaren steeds dunnere touwen op de markt zijn gekomen. Verder spelen handkracht van de zekeraar en het gewichtsverschil tussen klimmer en zekeraar een rol bij deze keuze. Hier moet rekening mee gehouden worden bij de keus van het zekerapparaat. Waar het hierbij om draait, is de remkracht die een zekerapparaat biedt en de hoeveelheid touw die bij het houden van een voorklimval door het apparaat heen schiet. De remkracht bepaalt of je het touw vast kunt houden. Als de touwdoorloop te groot wordt, zal je brandwonden op je handen krijgen. Dynamisch zekeren kan helpen om de benodigde remkracht te verlagen. Daarmee zal ook de kans op brandwonden bij een grotere touwdoorloop lager worden. Doordat de klimmer verder valt is de kans daarmee echter wel groter dat de klimmer een uitstekend stuk rots zal raken in de val. Om een goede vergelijking te kunnen maken tussen de remkracht van verschillende apparaten dient de factor mens uitgeschakeld te worden. Om dit voor elkaar te krijgen wordt over een vast punt, statisch gezekerd. De meetwaarden zullen dus niet volledig
op gaan voor het zekeren over het lichaam, maar zullen ons wel wat vertellen over de verschillen tussen de apparaten. De waarden van tabel 1 zeggen op zich misschien niet veel, maar geven wel een indicatie over de verschillen tussen een ATC met en zonder ribbels in vergelijking met een halve mastworp en een acht. Wat op valt is dat met afnemende touwdiktes de remprestaties van een acht afnemen, terwijl deze bij de andere apparaten toeneemt. Hierbij is het feit dat bij afnemende touwdikte je handkracht ook afneemt niet meegenomen. Als je dit wel meeneemt blijft de remkracht met een halve mastworp constant. Voor ATC’s geldt dat de remkracht bij dikke en dunne touwen hoger is dan bij touwen van gemiddelde dikte. De touwdoorloop is de tweede belangrijke factor. Bij een touwdoorloop van meer dan 50 cm beginnen brandwonden te ontstaan. Een blik op tabel 2 leert ons dat de touwdoorloop van zowel de Acht als de normale ATC net onder of net over deze hoeveelheid heen gaan. Omdat de touwdoorloop sterke samenhang vertoont met de remkracht die een apparaat kan leveren, kunnen we aannemen dat de ATC-XP wel binnen de normen blijft. Als je wilt weten wat jouw zekerapparaat kan en voor welke touwdikten deze geschikt is, kijk dan op de website van de fabrikant. Handleidingen blijken
Touwdikte
8,9 mm
9,5 mm
10,5 mm
Acht
1,7 kN
1,9 kN
1,9 kN
ATC
2,0 kN
1,7 kN
1,7 kN
ATC-XP
2,3 kN
2,2 kN
2,2 kN
HMS
2,4 kN
2,2 kN
2,1 kN
Tabel 1 Maximale remkracht bij verschillende touwdiktes bij gemiddelde handkracht
asac convo #1, februari 2010
14
Touwdikte
8,9 mm
9,5 mm
10,5 mm
Acht
60 cm
44 cm
42 cm
ATC
44 cm
51 cm
50 cm
HMS
17 cm
30 cm
34 cm
Tabel 2 Touwdoorloop bij verschilende touwdiktes bij gemiddelde handkracht
namelijk soms door de praktijk achterhaald te worden! Bij twijfel is een HMS altijd een geschikt zekermiddel. Als je meer wilt weten kun je altijd de opleidingscommissie benaderen. Meer achtergrondinformatie kun je lezen in het artikel dat te lezen is op: http://is.gd/582WJ
Verschillende zekerapparaten, vanaf linksboven met de klok mee: een acht, een Black Diamond ATC, een Camp Shell (vergelijkbaar met een ATC), een HMS, een ATC-XP en een ATC-Guide. De afkorting ATC staat voor “Air Traffic Controller”. De ATC-Guide is vergelijkbaar met een ATC-XP, maar is wat breder inzetbaar op standplaatsen (bij voorklimmen).
15
asac convo #1, februari 2010
ASAC DIES
Diescommissie
Viering van de DIES: Lang, lang geleden, nog voor 1927, het was immers 1926, was het volk in enige twijfel, onenigheid en moedeloosheid. In het rijk tussen hemel en aarde lag verveling op de loer. De mensen waren lamgeslagen door eentonigheid. In deze tijd dat sprookjes nog mogelijk waren en dat techniek nog magie was, was er één persoon die de taak op zich nam om dit te veranderen. Helaas hebben de kronieken het zwaar te verduren gekregen onder de tijd en is de naam van deze persoon enigszins versleten. De enige letters die nog te lezen waren op het perkament waren de A en de D. Ad had het idee om de koppen van de mensen in de wolken te steken, letterlijk! Hij wist immers dat boven op de hoogste berg van het land het beloofde land lag. Sinds de val van het communistische rijk van Sneeuwwitje, en de opstand van de dwergen voor achtbanen voor kleine mensen was er eigenlijk geen spannende belevenis meer gebeurd in het rijk tussen hemel en aarde. De een-na-laatste draak van het rijk was dan ook al 124 jaar daarvoor gesloopt, door de beruchte ridder de Sloper wiens naam nog eeuwen daarna aan het kroost werd doorgegeven. Het is dan ook niet zo gek om te denken dat de laatste draak vóór het beloofde land zat. Ad vond het daarom tijd dat er een club werd gevormd die voor eens en voor altijd het volk naar het beloofde land zou brengen. Een sollicitatiewedstrijd werd gehouden om deze groep mensen samen te stellen, een wedstrijd niet veel anders dan het huidige Idols. Uit het hele rijk kwamen mensen aanzetten om hun kunsten van klimmen, zwaardvechten en draakworstelen te laten zien. Van alle mensen werden de vijf besten gekozen die de Ad’s Swaerdvegtende Alpiners (ASA) zouden worden genoemd. Deze groep bestond uit de Sloper, Go; de blonde schone die als speciale kracht heel goed gekke bekken kon trekken, Tropical; die overal en met alles een breezer kon open maken, CoordinaToor; die alles op een georganiseerde manier voor elkaar kreeg en MaterialBoy; die heel goed was in artificieel klimmen. Ad, samen met zijn bende van schavuiten, was klaar om de berg op te gaan en de draak tegemoet te treden. Eenmaal de bergen ingetrokken werden de klimroutes beschouwd als kei moeilijk en steenhard. Gelukkig werden ze vergezeld door een troubadour
(tropical) die hun avonturen in zang en rockmuziek vereeuwigde, zoals Crawling Up A Hill, Ain’t No Mountain High Enough en Moe Zijn Is Voor Mietjes. Wat Ad niet had voorzien was dat halverwege de berg een enorme reus woonde, maar dan ook ECHT heel groot, imponerend en gelukkig vriendelijk. Ad en de ASA verbleven daar dan ook korte tijd om even op krachten te komen. Onder het genot van een gluhwein en een apfelstrudel vertelde de reus dat ie EPWK heette en dat ie nog het een en ander over de draak wist. Zo had de draak een zogenaamd King Kong complex en viel die op jonge vrouwelijke sprookjes figuren. Immers elke draak wilde wel een prinsesje in zijn rijk. Met deze informatie in het achterhoofd ging de groep verder. Na enkele dagen reizen zaten zij dan ook net onder de top van de berg. Het beloofde land was te zien, de biervallen konden ze al ruiken en de muziek echode de verte in. De beruchte draak deed ook zijn rondes, en zou niet zomaar zijn domein afstaan. Een list werd daarom verzonnen om de laatste draak van het rijk te vernietigen. MaterialBoy had een steiger gebouwd uit gras en spuug waar de mannen, die zich hadden verkleed als hun favoriete sprookjesprinsessen, op gingen staan. Met ‘joehoe’ geluiden trokken ze de aandacht van de draak. Deze was verbijsterd door het zicht van de sprookjesdames. Toen de draak eenmaal op de steiger stond kroop Go achter een steen vandaan en sloop naar de draak toe. Ze trok aan zijn staart; verschrikt draaide de draak zich om en stond oog in oog met een gekke bek van Go. In deze korte tijd van verbazing hadden de jongens de tijd om te abseilen van de ramp, waarop de Sloper de ramp sloopte en de draak de diepte inviel. Zo werd voor heel het rijk de weg vrijgemaakt naar het beloofde land van bier en vrije liefde. Bij het heldenonthaal van de groep werden zij gedoopt tot de eerste ASAC’ers, Ad’s Swaerdvegtende Alpinerende Cross-dressers. Ook al is deze naam in de loop der jaren nogal verbasterd, ieder jaar wordt de oprichting van de ASAC weer opnieuw gevierd. Zo ook 20 maart waarbij het feest in originele Sprookjes Cross-Dress stijl gevierd gaat worden. Kom ook naar het beloofde land en laat zien dat ook jij de geschiedenis van de ASAC eert. asac convo #1, februari 2010
16
Dit Is Een Sprookje
17
asac convo #1, februari 2010
Rebus
Ontbijten met... Kelvin Molenaar.
“Alsof hij bij de brievenbus had staan wáchten.”
asac convo #1, februari 2010
18
Rebus
Kelvin
Maandagochtend 18 januari om 9.00 ‘s ochtends stonden we dan bij hem op de stoep: de gelukkige winnaar van de Convo december-rebus. Binnen een tijd die ons allen versteld deed staan (volgens mij écht 2 minuten nadat hij de Convo op zijn mat had zien vallen), mailde Kelvin ons het enige juiste antwoord door: het kan nuttig zijn om friends bij je te hebben. Alsof hij bij de brievenbus had staan wáchten. Enkele Yetianen deden daarna nog een poging, maar verwarden “friends” met “cams”. Bovendien zij woonden tóch niet binnen de ring, en nee, voor zover mij bekend regelen ze doorgaans ook geen ASAC-chicks om bij te logeren. Op de foto’s is te zien hoe Kelvin van zijn prijs geniet.
19
asac convo #1, februari 2010
Ook de redactie vond dit geen vervelende manier om de week te beginnen. Toen we hem vroegen wat hij nou het beste onderdeel van het ontbijt vond, had Kelvin duidelijk moeite om te kiezen. “Nou...het gebakken eitje was wel heel erg prettig. Maar van de smoothie werd ik ook wel vrolijk. Oh, en de croissantjes natuurlijk... bij het versgebakken mueslibrood zat ik trouwens al wel een beetje vol.” Als tegenprestatie maakte Kelvin de rebus van deze Convo. En jij kunt het ontbijt op bed winnen! Mail het juiste antwoord op je allersnelst naar
[email protected]. Oh, en probeer binnen de ring te wonen.
Agenda 14 februari 16 februari 17 februari 18 februari 20 februari 23 februari 24 februari 24 februari 25 februari
Valentijnsdag Eerste avond outdoor voorklimcursus, start om 19.00 in THEA Eerste avond beginnerscursus, start om 19.00 in THEA Vierde techniektraining Open ASAC-clubkampioenschappen Tweede avond outdoor voorklimcursus Zomer programma promotieavond Tweede avond beginnerscursus Vijfde techniektraining
1-8 maart 2 maart 3 maart 4 maart 7 maart 8 maart 9 maart 13 maart 20 maart 23 maart 27/28 maart
Moordweek Derde avond outdoor voorklimcursus Derde avond beginnerscursus Laatste techniektraining Beginnerscursus Bergschenhoek Beginnerscursus indoor toprope examen Vierde avond outdoor voorklimcursus Outdoor voorklimcursus Bergschenhoek DIES! Outdoor voorklimcursus takelexamen Introweekend
Hou voor meer agenda-info de site in de gaten: www.asac.nl.
Koringsregeling bij THEA voor de ASAC een nieuwe Sinds de zomer is er bij THEA onder zie je wat dit inhoudt:
kortingsaanbod van kracht.
Hier-
men voor € 7,- op maandag en vrijdag klim voor €7,50 n me klim dag - zaterdag en zon and (minimaal 3 maanden) ma per ,50 €35 nt me nne - klimabo tis ere abonnee een maand gra rd te vermelden dat een and nd! vrie de Verder is het de moeite waa goe een s abonnement neemt. Dus: wee klimt als je via hem/haar een ain Network: rzicht de website van Mount Bezoek voor het volledige ove www.mountain-network.eu.
Andere kortingsregelingen: Bever: 10% Demmenie: 10% THEA: zie hierboven CENTRAAL: vrijdag € 7,asac convo #1, februari 2010
20
Jarigen februari t/m april Februari 1 3 5 8 11 12 13 14 16 17 20 22 24 27 29
Annelies van Oers Michiel Smit Jessica van der Straten Lise de Strooper Paul Ruijgrok Finn Minke Annemieke van Doorn Hjalmar Hansen Robbert Bleij Andreas Amons Lieke Doodeman Wiwit Sastramidjaja Jesper van der Molen Willem Sleeboom Martijn Snelder Iris van ‘t Wout Thomas van Aalstede Judith Sander Marianne Mol Thijs van Gils IJsbrand Jonker
Maart 3 5 6 8 9 12 13 15 16 18 17
21
Aart Breed Bruyn Simone Fenger Marjan Witteman Bram Heerebout Lonneke Gerbrands Gijs de Vente Davey Groothoff Martin Hazendonk Peter Kuperus Birgit Peters Jacob Zwaan René van der Zwan Ingmar Poortvlied Melanie Vaessen Marijke van Doorn Anja Maluamerovic Irma Cornelisse Stephanie Croft Bas de Wit
asac convo #1, februari 2010
19 20 22 27 28 29 31
Gjalt Vlam Jessica Otto Niek van Ulzen Anne-Margot Lambers Casper van Schelven Marieke van der Sloot Tjeerd van den Ham Wijnand Buisman Florian van Olden Jeroen Boomsma Maarten van Pel Harmen de Weerd Lise Alix Mieke Eerenstein Roel de Waal Malefijt
April 1 2 3 4 6 7 8 10 13 14 15 18 19 21 23 24 26 29 30
Maurice Daniëls Paul Klein Bog Timo Kluck Bas Hermans Ruben Edelman Ralph Valkonet Jori Langwerden Maarten Hillebrandt Joep Henselmans Joris Boonekamp Marc Tromp Oscar Vos Lianne Römelingh Rob Marjot Vincent Lauffer Tessa Hoogendoorn Marijn Roelofsen Anne Raaijmakers Eva Greiner Nathan van der Dussen Lena Kurzen Jochem Valkenburg Jorine van der Heeden Anoek de Koning Jawor Stoltenborgh Niels van Doorn Camille Merlen
Winter in beeld
asac convo #1, februari 2010
22