P003981
indruk Driemaandelijks tijdschrift van vzw De Bolster Vu Geert Bonte Kasteeldreef 2 9630 Zwalm (Beerlegem) Nr 13– september oktober november 2012 Afgiftekantoor Zwalm 1
Geflitst Inspraak cliënten Stemrecht
TIJDSCHRIFT VAN VZW DE BOLSTER
I
N
18
22
24
H
O
U
D
Voorwoord
1
Nieuws van het oudercomité
2
Stemrecht voor mensen met een verstandelijke beperking
4
Inspraak cliënten
5
Dagbesteding Kluisbergen: Aromatherapie
9
Dienst wonen: De ‘nacht-wacht ’
10
Pastoraal: Loslaten
12
Medische info: Mond– en tandverzorging
13
Geflitst
17
Familienieuws
28
In en uit dienst
32
V
O
O
R
W
O
O
R
D
Voorwoord Zondag 1 juli 2012. Een historische dag voor onze voorziening. VZW Dienstencentrum Mariaheem-Ter Wilgen wordt VZW De Bolster. Deze naamsverandering wordt kenbaar gemaakt via T-shirts, vlaggen en sleutelhangers. Zondag 16 september 2012. Het Bolsterfeest vindt plaats in Kluisbergen. Alle ingrediënten om er een mooi feest van te maken zijn van de partij: veel volk, lekker eten, geanimeerde optredens … en vooral veel zon. Puur genieten ! In dit nummer getuigen meerdere artikels van het genot die onze bewoners beleven bij menige uitstap en festiviteit : special olympics, rock for specials, zomerfeest, fietsvakantie in Denemarken … Fijn geschreven bijdragen die ons laten meegenieten van unieke vakantiemomenten binnen en buiten de muren van De Bolster.
In september herneemt de werking op kruissnelheid. Op organisatieniveau liggen meerdere nieuwe doelen voor : aanvang van de werkzaamheden nieuwbouw Beerlegem (vanaf 15 oktober), opname van de eerste cliënt met een persoonsvolgende convenant, opstart van de nieuwe medicatiebedeling, tevredenheidsbevraging medewerkers. Geniet ten volle van een aantal inhoudelijk rijke pareltjes die dit tijdschriftnummer sieren. Hierbij komen volgende thema’s aan bod: stemrecht en inspraak van onze cliënten, mond- en tandverzorging, de nachtwacht, aromatherapie. Gevarieerde onderwerpen … voor elk wat wils. Langs deze weg wil ik jullie alvast veel leesgenot toewensen. Geert Bonte 17 september ’12
Loslaten betekent niet zorgen voor, maar geven om. Loslaten betekent niet vasthouden, maar ondersteunen. Loslaten betekent minder vrezen en weten dat het goed komt. (anoniem)
1
2
O
U
D
E
R
C
O
M
I
T
E
Nieuws van het oudercomité Nieuws van de voorzitter Op 10 mei is er in het ICC in Gent een brainstormsessie geweest in verband met Perspectief 2020. “Wat is belangrijk voor meer vermaatschappelijking van de persoon met een handicap?” was het thema. Na een korte inleiding verduidelijkten de organisatoren dit aan de hand van video’s. Met FOVIG Nationaal is een samenvatting gemaakt van wat te verdedigen valt in het maatschappelijk debat ter ondersteuning van de personen met een handicap verblijvend in een voorziening. Door het niet indexeren van de werkingsmiddelen door de overheid, ontstaan er tekorten op sommige plaatsen. Het doorrekenen naar de gebruiker vindt Fovig niet kunnen. Directeur Geert Bonte laat opmerken dat vzw De Bolster dit momenteel niet doorrekent naar de gebruiker! Op 25 mei was er in het Provinciaal Administratief Centrum in Gent een bijeenkomst voor de zorgafstemming. De vraag was: Wat met de zorg in Oost-Vlaanderen? Welke zijn de knelpunten, samenwerkingsverbanden? Hoe een betere afstemming met de verschillende diensten? Waar brengen we onze vragen ter bespreking op tafel om efficiënt te werken en het beoogde doel te bereiken? Deze aanbevelingen worden doorgegeven aan de stuurgroepen, coördinatiepunt en VAPH. Op 29 mei had FOVIG Nationaal een kennismaking met de heer Van Baelen, de veranderingsmanager, die ‘Perspectief 2020’ kwam uitklaren.
- Het gebruik van de terminologie van langdurige en dure ondersteuning. Voorgesteld werd om te spreken in de tekst van langdurige, collectieve, permanente, intensieve … ondersteuning. - De hoeveelheid bij te creëren plaatsen voor langdurige collectieve, permanente, intensieve opvang voor zwaar zorgbehoevenden. - Het gebruik van de term ‘zorggarantie’ en het vermijden van de terminologie ‘recht op zorg’. De overheid heeft resoluut voor deze piste gekozen. Recht op zorg gaat uit van het toekennen van een recht aan de persoon, waarna deze dit recht kan laten gelden en zorg afdwingbaar kan maken. Echte zekerheid kan alleen gegeven worden in geval van afdwingbaar recht. - Duidelijke oplossingen voor volwassenen met gedrags- en emotionele problemen blijven uit. Het etiket GES mag voor volwassenen niet toegekend worden. De meeste van deze personen zijn geen patiënten met een primaire psychiatrische problematiek. - Het feit dat jongvolwassenen tot hun 25 jaar in voorzieningen voor minderjarigen kunnen opgenomen blijven is een tijdelijke maatregel. Over enkele jaren zal een persoonsvolgend financieringssysteem in werking zijn, wat een blijvend en definitieve oplossing mogelijk maakt.
Nieuws van de directie Na 5 jaar fusie werd het tijd voor een nieuwe naam: ‘De Bolster’ - een bolster beschermt wat nog moet groeien in een aangepaste omgeving - om dan te ‘ontbolsteren’. Het nieuwe logo plaatst in de groene bolster de persoon die in zijn ontwikkeling naar bui-
O
U
D
E
R
C
O
M
I
T
E
ten groeit mede door de nodige ondersteuning. Vanaf 1 juli zullen naam en logo de vroegere vervangen.
zetels in de leefgroep, aangepaste toiletten, hulpmiddelen die sommige handelingen verbeteren. Met de opbrengst van het zomerfeest willen we dit (deels) financieren.
Op de informatiedag voor zorgvragers in april kwamen 52 geïnteresseerden. Voor veel bezoekers was het bestaan van een ‘prioriteitencommissie’ een harde ontnuchtering. Marijke Cromphout merkt op dat vooral de gelegenheid om bewoners zelf te kunnen aanspreken fel werd gesmaakt.
verslag vergadering 5 juni 2012
In het kader van het Vlaams Agentschap voor personen met een handicap en van Perspectief 2020 werden computers aangeschaft voor het elektronisch verwerken van een, totnogtoe, versnipperde informatie. Naar Patrick Dewaele uitlegt, is het doel een pakket te kunnen samenstellen met bewonersidentificatie, dagelijkse observatie (dus niet meer in een map), en een sociaal en medisch dossier. Dit medisch dossier wordt dan bijgehouden zowel verpleegkundig als ook door de behandelende arts. Huis 5 en Zingem werden al verwerkt. Huizen 4 en 6, alsook Gavere en Herzele komen nu aan de beurt.
Gebruikersraad vestiging Kluisbergen Dhr. Etienne De Waele, Dhr. Frank Dujardin, Dhr. Mark Hebbelinck, Dhr. Theo Lint, Mevr. Véronique Vandewalle, Dhr. Luc Vlerick, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst Gebruikersraad vestiging Zwalm Mevr. Ines De Meyer - Claeys, Mevr. Griet De Cuypere,
Het lastenboek van de nieuwbouw is ingediend op 22 mei. Men zit op schema om in het najaar te starten, om uiteindelijk in gebruik te kunnen nemen in het voorjaar 2014.
Dhr. Michel De Caesemaeker,
In het kader van de problematiek PN (personeelsnorm) en PR (personeelsrealiteit) komen in Beerlegem 2 fulltimes bij in periode van 2012-2014.
Oudercomité vestiging Zwalm
Meester Francis De Decker, Mevr. Sonja Meuleman Vanhaesebrouck, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst
Dhr. Michel De Caesemaeker, Mevr. Ines De Meyer Claeys, Dhr Geert De Smet, Dhr Hubert Van De Sijpe, Mevr. Sonja Meuleman - Vanhaesebrouck, Mevr. Agnes De Vos, Mevr. Maria De Zitter - De Groote,
Zomerfeest 2012 Onze bewoners hebben nood aan aangepaste
Mevr. Cecile De Vriese, Dhr. Geert Bonte, Dhr. Patrick Dewaele, Dhr. Robrecht Devriese, sociale dienst
3
4
S
O
C
I
A
L
E
D
I
E
N
S
T
Stemrecht voor mensen met een verstandelijke beperking In de 2de helft van de vorige eeuw heeft de zorg voor mensen met een beperking een paar keer een grondige verandering ondergaan. In de jaren 80 werd de aanzet gegeven om ‘normalisatie’ als uitgangspunt te nemen. Mensen met een beperking moesten voldoen aan een norm en dit maakte dat veel mensen hierin faalden. Rond 1990 veranderde de kijk opnieuw naar het burgerschapsmodel: mensen met een handicap moeten gezien worden als volwaardige burgers van de samenleving, met rechten en plichten. Om dit waar te kunnen maken moeten zij ondersteuning krijgen. In dit model worden de mensenrechten als uitgangspunt genomen. Iedereen, ook mensen met een verstandelijke beperking hebben gelijke rechten en plichten. Ze moeten de regie over hun eigen leven maximaal in eigen handen kunnen houden. Dit betekent dat zij zoveel mogelijk zelf keuzes moeten kunnen maken. Ook het deel uitmaken van de samenleving is een belangrijk punt in deze visie en dat houdt dus o.a. ook in dat zij stemplicht en stemrecht hebben. Er zijn in onze voorziening heel wat mensen die verlengd minderjarig zijn en dus om die reden niet of niet meer stemgerechtigd zijn. Maar we hebben ook een aantal cliënten die onder het statuut van voorlopige bewindvoering staan of geen beschermingsstatuut hebben en dus zelf mogen kiezen. Er bestaat in het Lokaal en Provinciaal Kiesdecreet (LPKD) geen mogelijkheid om ‘per brief’ te stemmen. Kiezers die om medische redenen niet in staat zijn om zich naar het stembureau te begeven of er naartoe gevoerd te worden, kunnen een volmacht verle-
nen (artikel 56 LPKD). Bij deze volmacht moet dan een medisch attest worden gevoegd waaruit dit blijkt. Indien deze cliënten toch zelf wensen te stemmen (niet bij volmacht) zullen ze zich naar het stembureau moeten begeven. Artikel 138§2 van het LPKD bepaalt het volgende “Een kiezer die wegens lichamelijke beperkingen niet in staat is om zich alleen naar het stemhokje te begeven of om zelf zijn stem uit te brengen, mag zich met toestemming van de voorzitter van het stembureau, door iemand laten geleiden of bijstaan. De naam van beide personen wordt in het proces-verbaal vermeld”. Op basis van dit artikel kunnen de cliënten, mits toestemming van de voorzitter van het stembureau, beroep doen op hun begeleider in het stemhokje. Wij zijn dan ook van mening dat onze cliënten die stemgerechtigd zijn, maximaal de kans moeten krijgen om hun stem zelf uit te brengen. Dit houdt in dat wij dat toch ook even voorbereiden, hen begeleiden bij de verplaatsing en waar nodig tot in het stemhokje. Wij zullen dan ook al het mogelijke doen om onze stemgerechtigde bewoners maximale kansen te geven om zelf te gaan kiezen. Maar wij kunnen dat onmogelijk alleen opnemen en vragen dan ook dat het sociaal netwerk (ouders, familie), voornamelijk voor onze cliënten van het dagcentrum hierin waar mogelijk een rol op te nemen. Wij hopen met dit artikel een duwtje in de rug te geven om zoveel mogelijk cliënten de kans te geven om zelf hun stem uit te brengen bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Voor de sociale dienst - Linda Vens
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Inspraak cliënten Binnen vzw De Bolster geven we onze dienstverlening vorm vanuit onze centrale missie/ visie waarbij het gedachtegoed van burgerschap centraal staat.
‘Je eigen leven vorm geven met ondersteuning daar waar nodig met respect voor jouw levensverhaal met oog voor jouw kwaliteit.’
Wij zien onze cliënten als volwaardige burgers met hun eigen rechten en plichten, dromen en verlangens, wensen en gevoelens. We wensen in dialoog met hen en hun netwerk de dienstverlening vorm te geven waarbij hun invulling van levenskwaliteit centraal staat. Zo ondersteunen we hen om hun eigen leven vorm te geven. Binnen de cluster 1-3-7, parallel met de cluster buitenhuizen, werd er daarom gezocht naar een manier om de stem van de cliënt actief te gaan beluisteren. Elk jaar wordt er immers per cluster een beleidsplan opgesteld waarin accenten voor het komende werkjaar worden vastgelegd. We vonden het een boeiende uitdaging om te zoeken naar manieren om de stem en de wensen van cliënten hierin een plaats te geven. We moeten ons handelen immers steeds toetsen aan de levenskwaliteit van de cliënt. In 2010 startten we met deze zoektocht rond het clusterbeleidsplan. Al doende bouwden we ervaring in het ondersteunen van cliënten
op. Hoe stellen we vragen best op? Hoe ruim of hoe eng worden de cliënten bevraagd? Mogen ze hun mening geven over zaken die buiten het huidige aanbod vallen? Hoeveel en welke ondersteuning hebben de cliënten nodig om hun stem te kunnen uiten? … We ervaren dat de antwoorden op deze vragen voor veel cliënten een momentopname zijn. Op dit moment vind ik dit belangrijk. We blijven attent om hen telkens opnieuw te bevragen. Vanuit deze ervaring werd er in 2011 een aangepaste bevraging opgesteld waarbij we gerichter dan in 2010 te werk gingen. De bevraging gebeurde via de bewonersvergadering, individuele gesprekken of werd door de aandachtsbegeleider beantwoord op basis van hun aanvoelen van levenskwaliteit voor die persoon. De thema’s die bevraagd werden, zijn zo dicht als mogelijk bij de leefwereld van de cliënt gehouden. Er werd telkens naar hun ervaring gepeild waarbij hun wensen en bedenkingen werden opgetekend.
5
6
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
O
-
A
G
O
G
E
N
Hoe denken jullie over je kamer? Is de inrichting goed? Mooi geschilderd of behangen? Hebben jullie nog dingen nodig? Wat vinden jullie van het eten ? Wat vinden jullie lekker? Zijn er zaken die je niet zo graag lust? Kan je hier in kiezen? Wat vinden jullie van de dagbesteding? Wil je meer activiteiten of is het goed zo? Wil je nog andere activiteiten? Wat doen jullie in jullie vrije tijd? Kunnen jullie je genoeg ontspannen in jullie woning? Willen jullie meer activiteiten doen met bewoners van andere leefgroepen? Wat doen jullie allemaal in de vakantie? Ga je op kamp met vzw De Bolster of met een andere organisatie? Is er voldoende aanbod? Wat zou je nog willen doen in de vakantie? Wat vinden jullie van het feit dat er soms begeleiders zijn die maar heel kort in jullie huis werken, of stagiaires, vrijwilligers? Hebben jullie dat graag? Moeten we hier op bepaalde zaken letten? Hoe denken jullie over aandachtsbegeleiders? Weten jullie wie jullie aandachtsbegeleider is? Wat doe die allemaal voor jou? Is dit goed? Zijn er vormingen die jullie graag zouden volgen? Wat zouden jullie nog graag leren? Zou je dat liefst in de eigen voorziening doen, met gekende mensen, of doen jullie dat liever met mensen die je niet kent? Kunnen jullie genoeg jullie eigen keuzes maken, in jullie huis en in jullie werk? Kan je tegen begeleiders vertellen wat jullie echt denken? Wat vinden jullie van het Ido? De vergadering die een keer om de vier jaar doorgaat, waar allerlei zaken worden besproken. Doen jullie dit graag? Willen jullie hiervoor meer voorbereiding? Tijd ertussen? Krijgen jullie na een groepsvergadering graag informatie over wat daar allemaal gepraat wordt? Weten jullie waarover daar gepraat wordt?
V
A
K
G
R
O
E
P
Uit deze bevraging kwamen een aantal wensen naar voor waar we dit jaar binnen de cluster 1-3-7 extra aandacht aan besteed hebben. De bundeling van de wensen/ dromen/verlangens/vragen en bedenkingen van de cliënten ondersteunt ons als medewerker om cliëntgericht te gaan werken. Toen we op basis van deze analyse begonnen na te denken over hoe we hier zaken in konden realiseren, stootten we als cluster af en toe op grenzen. Niet alles is mogelijk, maar het daagt ons wel uit om zaken op een andere manier te bekijken. Bij vele vragen gaat het over kleine details die een grote in-
vloed hebben op de levenskwaliteit van onze cliënten. Bij grotere vragen of bij het opmerken van grenzen werden we uitgedaagd om na te gaan of we mits creatief organiseren toch geen oplossing konden vinden. Samen met de teams ontdekten we dat er vaak meer mogelijk was dan we in eerste instantie dachten. Indien we na een grondige afweging bepaalde zaken niet konden realiseren, hechtten we belang aan een heldere en duidelijke communicatie aan de cliënten waarom iets wel of niet kon. Alle cliëntgerichte trajecten overlopen, zou ons te ver leiden daarom even een bloemlezing van een aantal leuke initiatieven.
O
R
T
H
O
-
A
G
O
G
E
N
Rond voeding en drank gaven maar liefst 96% van de cliënten aan dat ze globaal gezien tevreden zijn over het aanbod van drank en voeding. Er waren een aantal vragen rond keuze en de mogelijkheden tot keuze. We bekeken met de diëtiste wat haalbaar was. Bij cliënten met slikproblemen is er door de diëtiste en de keuken een aangepast voedingsaanbod uitgewerkt. Alle voeding wordt geblixt (zeer fijn gemaakt) en apart aangeboden. Zo heeft iedereen de kans om alle smaken (aardappelen, groenten en vlees) te ervaren. De keukenploeg zet zich elke dag opnieuw in om voor iedereen lekkere, gezonde en veilige voeding aan te bieden.
We stelden vast dat heel wat cliënten vragen/wensen hadden rond vrije tijd. Binnen de huidige werking van de huizen was het niet vanzelfsprekend om iets extra te doen. Daarom is er een samenwerking opgestart tussen de drie huizen. We hebben een overzicht van alle vragen/wensen van de cliënten gemaakt en zijn hiermee aan de slag gegaan. We ontdekten heel wat creatieve geesten binnen onze leefgroepen en de cliënten konden genieten van een gevarieerd aanbod. We stellen onze groepjes samen vanuit gedeelde interesses van cliënten en we zorgen ervoor dat iedereen aan bod komt: bowling, cinema, deelname aan dans en eetfestijn, foor, uitstap naar de Koninklijke serres, wandeling, barbecue …
7
8
V
A
K
G
R
O
E
P
O
R
T
Hierbij was er nog een heel originele activiteit die beantwoordde aan een wens rond vorming. Eén van onze cliënten wou een clown zijn wat vorm kreeg in een zeer geslaagde namiddag met veel plezier en ontdekking van een aantal talenten bij cliënten en medewerkers. Omdat de cliënten enkele aandachtspunten uitten rond hun dagbesteding in de vakantie, werd er vanuit het activiteitencentrum een creatief aanbod gelanceerd. Gedurende 14 dagen organiseerde men geïntegreerd aanbod binnen de huizen 1, 3 en 7. Dit hield in dat men het aanbod binnen het wonen of in overleg met het wonen ging organiseren. Veel creatieve, leuke en verrassende activiteiten werden aangeboden gaande van ‘vrij breien’ waarbij de ‘Mariekes’ in de tuin een kleurrijk jasje kregen, uitstapjes tot samen genieten in de groep. Dit zorgde voor een echt vakantiegevoel. Rond het thema stagiaires en tijdelijke medewerkers werden we als team aangenaam verrast door de open en heldere manier waarop de cliënten hun gevoelens kunnen uiten. We nemen hun bedenkingen en vragen mee. Binnen individuele ondersteuning werden een aantal signalen, zoals een cliënte die aangeeft dat ze het moeilijk heeft met het parttime werken van haar aandachtsbegeleider, verder opgevolgd. Deze voorbeelden illustreren voor mij een mooie evolutie waarbij we samen met alle medewerkers actief zoeken hoe we de dienstverlening op de wensen van de cliënten kunnen afstemmen. Dit geeft een boeiende dynamiek waarbij we vele nieuwe talenten ontdekken bij cliënten en medewerkers. We engageren ons om steeds verder op zoek
O
-
A
G
O
G
E
N
te gaan zodat we de stem van de cliënten als richtpunt van ons handelen kunnen nemen. Dit jaar organiseren we opnieuw een bevraging waarbij een aantal nieuwe thema’s aan bod zullen komen. We evalueren ook samen met de cliënten wat er vorig jaar gerealiseerd is. Enkel de cliënten zelf kunnen immers aangeven of dit hun vraag heeft beantwoord. We zijn al heel benieuwd naar het resultaat. Het blijft een uitdaging om hier steeds verder mee te werken … en om zo op basis van de vragen en wensen van de cliënten zo veel als mogelijk levenskwaliteit te realiseren! Sofie Claerhout Orthoagoge vestiging Zwalm
D
A
G
B
E
S
T
E
D
I
N
G
K
L
U
I
S
B
E
R
G
E
N
Aromatherapie Begin dit jaar mocht ik als atelierbegeleider een opleiding volgen van wellness coaching voor bejaarden. De opleiding biedt bijzonder veel aanknopingspunten die we ook in de begeleiding van personen met een ernstig diep verstandelijke beperking kunnen inzetten. Binnen de opleiding worden vier thema’s besproken: yoga, relaxatie, massages en aromatherapie. Dit laatste sprak mij het meest aan omdat de werking ervan zo breed kan zijn dat we elke bewoner ermee kunnen bereiken. Kort samengevat is aromatherapie een onderdeel van de kruidengeneeskunde waarbij etherische oliën worden gebruikt. In onze context wordt het gebruikt als ondersteuning en/of verzorging in het totale begeleidingsproces. Etherische olie is een natuurlijke stof die in bepaalde planten voorkomt en die door distillatie gewonnen wordt, of door persing van de schil van citrusvruchten. Om een flesje te vullen zijn grote hoeveelheden planten nodig, wat maakt dat men een zeer geconcentreerd en sterk geurende olieachtige vloeistof bekomt die bovendien vluchtig is. Er moet dus voorzichtig mee omgesprongen worden. Binnen de opleiding maakten we kennis met een selectie van oliën specifiek voor gebruik bij ouderen. Wat het boeiend maakt is dat het veelal gaat om planten dat we al kennen omwille van hun culinair gebruik of als sierplanten in de tuin maar die in de aromatherapie een heel andere toepassing krijgen. Bijvoorbeeld: basilicum is goed tegen vermoeidheid, lavendel en marjolein zijn rustgevend, rozemarijn is opwekkend, citrusvruchten zijn ontgeurend, citroenmelisse aangewezen bij palliatieve zorgen… Al naargelang het gebruik, in verstuiving of in massages, kan het
een positief effect hebben op zowel fysisch als psychisch vlak. Wel opletten want geuren zijn persoonlijk, men ruikt ze wel of niet graag, daarom is het belangrijk om steeds goed te observeren of ze onze bewoners al dan niet bevallen. Binnen het atelier van passieve beleving gebruiken we het vooral in massages. In de lessen kregen we verschillende ‘receptjes’ mee voor verschillende doeleinden. Op die manier kan Lucrèse genieten van een verzorgende handcrème. Ze geniet van een massage van haar voeten met jojoba en amandelolie, twee huidverzorgende draagolies verrijkt met etherische olie van cipres, lavendel en munt. Deze etherische oliën zijn samen bijzonder verfrissend voor de voeten in de zomer. Bram en Luc genieten in de sessies van een massage met ontspannende oliën. Het voordeel van verschillende etherische oliën samen te gebruiken is dat ze elkaar in hun werking versterken. Ze kunnen het effect van massages verdiepen door een betere spierontspanning of een betere bloeddoorstroming. Daarnaast is een verbetering van de conditie van de huid of vermindering van stress en pijn mogelijk. Via het gebruik van etherische oliën proberen we de geest dieper te laten ontspannen en in evenwicht te brengen. Niet alleen binnen het atelier van passieve beleving, maar ook binnen de dagelijkse werking gebruiken we etherische oliën. Daar meestal tijd ontbreekt en soms ook de omstandigheden het niet toelaten om een rustige massage te geven, richten we ons vooral op het verstuiven. Het verstuiven biedt veel mogelijkheden, vooral wanneer woorden tekort schieten, om-
9
10
W
O
N
E
N
dat geur het emotionele aanspreekt. In huis 6 verblijven Luc en Johnny veel op hun kamer, zij hebben beiden een ‘aromastone’. Dit is een verdamper in keramiek, met een ingebouwd elektrisch verwarmingselement, volledig geruisloos. Een druppeltje op de aromastone aangesloten op het stroomnet en ze hebben een uur of twee een aangename geur op hun kamer, die bovendien emotioneel een positief effect kan hebben.
Hij is een van de grondleggers van de aromatherapie in Vlaanderen. Zo verstuiven we momenteel lemongras en lavendel bij Johnny, en grove den en sinaasappelschil bij Luc. Dit zijn oliën die helpen bij verdriet, angst, nerveusheid, oververmoeidheid,… Op die manier bewandelen we een nieuwe pad in onze zoektocht naar hoe we voor hen de best mogelijke levenskwaliteit kunnen bieden binnen de gegeven context.
Om te weten welk etherische oliën geschikt zijn, baseren we ons op een boek van Geert Devlieghere, ‘Aromatherapie: de essentie’.
Elisabeth De Mulder Atelierbegeleider Passieve beleving Kluisbergen
De 'nacht-wacht' De avond valt… de meeste mensen hunkeren naar hun bedje. En dan… komt de ‘nachtwacht’ tot leven, ook in ‘De Bolster’ (Mariaheem weet je wel!). Eerst even ‘briefen’ hoe de dag van onze ‘cliënten/bewoners’ verlopen is. Briefen? Wel: elk huis vult dagelijks een nachtboek in waarin wij dan alle belangrijke informatie kunnen lezen. Maar de verhalen ‘horen’, even kunnen overleggen en afstemmen blijkt doorgaans net nog iets efficiënter. Het eerste deel van onze ‘nacht’ toeren we dan ook van huis tot huis, een belangrijk moment! De woonbegeleider rondt zijn dienst af, de late slapers worden naar bed begeleid en wij nemen vloeiend de zorg over. Dus met allerlei info rond grote en kleine vreugden, verdrietjes of kwaaltjes in ons achterhoofd, kunnen we de nacht in.
Buiten donker, onder een dreigende of sterrenrijke hemel, een zonnegloed of sneeuw in de lucht, maar binnen steeds veilig, de wereld voor even buitengesloten. En dan wordt het stil, of ten minste dat is de bedoeling. Al onze zintuigen gespitst op het minste, geringste signaal en dan gaan we vliegensvlug poolshoogte nemen: even verleggen, wat nabijheid geven na een nare droom, begeleiden van een sanitaire passage, temperatuur nemen, eventueel contact met de dokter,… voor alles aanwezig zijn daar waar nodig. Indien zich een probleem stelt té groot voor het oplossingsvermogen van één mens, dan kunnen we altijd contact nemen met de ‘wakkere’ collega van het andere gebouw, of met de ‘slapende waak’, want jawel ook al ‘slapend’ kan je ‘waken’. Eén telefoonrinkel
W
en hup… extra assistentie! Cliënten vragen:”Wie is het voor de nacht vandaag?” Ja, het is belangrijk te weten dat er iemand is die over je waakt, waar je bij terecht kan, die er is. Geldt dat niet voor ons allemaal, bij nacht en ontij? En dan, bij het prille ochtendgloren, zo rond 7 uur, openen we de poort en de deuren voor een nieuwe dag. De receptioniste is doorgaans de eerste die ons die dag begroet, gevolgd door de medewerkers van de keuken en de woonbegeleiders.
Op dezelfde manier waarop wij de info kregen rond de bewoners geven we de info van de nacht door aan de medewerkers van dienst. Met toeren van huis tot huis sluiten wij onze dienst af. De cirkel is rond. Het is onze beurt om te hunkeren naar ons bedje.
O
N
E
Eens per maand worden ook wij 'overdag' verwacht: alle nachtdienstbegeleiders én diensthoofd samen overleggen rond praktische en -belangrijk !- inhoudelijke aspecten van het nachtwerk waarbij we inzoomen op aandachtspunten naar onze cliënten vanuit het nachtwerk. Ook rond brandveiligheid in de Bolster, aanpak rond eventuele agressie, medische handelingen, enz... wordt op geregelde tijdstippen vorming aangeboden. We werken in het donker maar werken doen we wél !
Zo, nu hebben we ‘onze nacht’ ook eens wat ‘daglicht’ gegeven !!! En voor vanavond als het donker wordt, aan iedereen oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker, ik waak! De ‘nacht-wacht’
N
11
12
P
A
S
T
O
R
A
A
L
Loslaten ‘Op vakantie, op vakantie, wat is er nog leuker dan vakantie’. Elly en Rikkert zingen het enthousiast in één van hun vele, aanstekelijke liedjes. En inderdaad, vakantie is leuk! Even de boel de boel laten; in een ander tempo gaan leven; niet meer druk druk maar zalig genieten van zon en rust en van allerlei zaken waar je anders de tijd niet voor vindt. Maar helaas kreeg het woord vakantie in de vestiging Kluisbergen dit jaar een nare bijklank. We werden er geconfronteerd met het overlijden van 2 bewoonsters. Op 15 juli moesten we afscheid nemen van Maria Raes van huis 1; op 30 juli ging Laurette Pappijn van huis 5 van ons heen. We kregen te maken met één van de moeilijkste dingen in het leven, het loslaten van mensen die veel voor ons betekenen. Tijdens de uitvaartplechtigheid van Laurette las Carine Boeykens hierrond een prachtige bezinningstekst. Zij koos deze tekst uit het boek‘ Van harte: leven met de seizoenen’ van Phil Bosmans. Een tekst om even stil bij te worden…
Loslaten. We willen zoveel vasthouden: gelukkige uren, mooie ontmoetingen, de vruchten van lang, moeizaam werk. En toch moeten we loslaten: iedere avond het licht van de dag, iedere morgen de rust van de nacht. Bij ieder vertrek een beetje geborgenheid, bij iedere teleurstelling een sprankeltje hoop, bij ieder verdriet een stukje geluk. Wij willen zoveel doen: ons leven en dat van anderen mooier maken, zorgen voor een betere toekomst, vechten tegen ongerechtigheid, warmte verspreiden in een koude wereld. Vertrouwde dingen moeten we opgeven. We moeten afscheid nemen, ook afscheid voor altijd van mensen. We moeten loslaten.
Phil Bosmans.
Anja Vercruysse, pastorale werkgroep, vestiging Kluisbergen.
M
E
D
I
S
C
H
E
I
N
F
O
Mond- en tandverzorging Inleiding Niets is zo charmerend als een stralende lach en prachtig witte tanden. In de reclame wordt daar gretig gebruik van gemaakt om de lezer te verleiden. Antirookcampagnes gebruiken op hun beurt bruin, vergeelde tanden als afschrikmiddel. Het staat buiten kijf dat gezonde tanden en een goede mondhygiëne bijdragen tot onze gezondheid en algemeen welbevinden. Trouwens, in de zestiger jaren kregen heel wat scholen de ‘mobiele tandartsen’ over de vloer om de stand van de tandverzorging bij de jeugd in kaart te brengen en tanden poetsen te promoten. We bibberden (ook ik) wanneer we plaats namen in de bus, ingericht als tandartskabinet. Het prille begin van de erkenning van de noodzaak aan tandverzorging. Sindsdien zijn we er steevast op vooruit gegaan! Tandzorg is een recht – vandaar de terugbetaling voor reiniging of profylaxe, tandvullingen… Jonge ouders nemen al heel vroeg hun kinderen mee op tandartsbezoek. De tandarts hoort er bij net zoals de huisarts. Bibberen voor de tandarts is niet meer van deze tijd. Het is ook ‘altijd lente in de ogen van de tandartsassistente…’
Waarom tandhygiëne? Een goede tandverzorging zorgt voor een frisse, aangename adem, helpt ontstekingen ter hoogte van de mond met eventuele sepsis als gevolg te voorkomen. Mond- en tandproblemen doen afbreuk aan ons welzijn en kunnen zelfs tot gedrag- en sociale problemen leiden. Tandhygiëne is het middel – de troef – om zo lang mogelijk onze eigen tanden te bewaren (liefst ons ganse leven) voor een optimale kauwfunctie.
Enkele tandhygiëne tips Elke dag tanden poetsen minstens 2 keer per dag (na ontbijt en voor het slapen gaan). Je schrobt en spoelt dan alles weg dat aan je tanden plakt (tandplak).
Gebruik een tandenborstel met kleine kop, zo raak je ook aan de achterste kiezen. Een medium zachte tandenborstel is ideaal om je tanden te schuren zonder je tandvlees te kwetsen. Poets steeds van het tandvlees naar de tanden toe. Zo voorkom je dat voedselresten net onder het tandvlees blijven steken en er ontsteking veroorzaken met name gingivitis en parodontitis (vergevorderde tandvleesontsteking met terugtrekking van het tandvlees). Poets volgens een vast schema en gedurende 2 minuten – ook wanneer je een elektrische tandenborstel gebruikt. Je kan gebruik maken van tandplakverklikkers. Dit zijn kauwtabletten die het tandplak kleuren. Zo zie je beter waar nog te poetsen en vergeet de tong niet mee te poetsen. Gebruik een erwt tandpasta. Teveel tandpasta vermindert het schurend effect van de
13
14
M
E
D
I
S
C
H
E
I
N
F
tandenborstel (minder contact) en er ontstaat schuimvorming waardoor je minder ziet waar nog te poetsen. Spoel alle tandpasta goed weg na het poetsen. Achtergebleven tandpasta werkt tandplakbevorderend. Een elektrische tandenborstel borstelt meer tandplak weg door de vele trillende bewegingen van de borstelkop. Goed gepoetste tanden voelen glad aan zelfs tot aan de tandvleesrand. Staan de haren van je tandenborstel uit mekaar, schaf een nieuwe aan (richtlijn om de 3 maanden). De uit mekaar staande haren kunnen kwetsuren en infectie veroorzaken ter hoogte van het tandvlees. Volgens de meest recente wetenschappelijke richtlijn wacht je best 30 tot 60 minuten met tanden poetsen na het nuttigen van zure dranken en voedingsmiddelen. Pas na die tijd heeft het speeksel in de mond de zuren geneutraliseerd en voldoende weggespoeld. Poets je echter direct na de zuuraanval je tanden dan kan je tandenborstel het tandglazuur – net week geworden door het zuur in de voeding – verder beschadigen. Direct na het eten de mond spoelen met water helpt het speeksel bij het neutraliseren van de zuren. Hou zure dranken en voedingsmiddelen niet te lang in de mond om de zuuraanval op je tanden en het verweken van het tandglazuur te beperken. Gebruik een fluortandpasta om je tandglazuur stevig in vorm te houden. Goed en stevig kauwen tijdens het eten zorgt voor een verhoogde speekselproductie wat op zijn beurt de zuren in de mond neutraliseert.
O
Enkele tandproblemen Tandplak is een witgele aanslag op de tanden die bestaat uit bacteriën die suikers uit de voeding omvormen tot zuren. Dit zuur maakt ons tandglazuur week. Na elke maaltijd of tussendoortje zet tandplak zich vast op de tanden. Tandsteen is hard geworden tandplak - kalk in de volksmond. Bij tandcariës of tandbederf is het tandglazuur aangetast/opgelost door de zuren in de tandplak. Is het glazuur op een bepaald punt volledig weg dan ontstaat een gaatje in het glazuur. Bacteriën kunnen dan verder doordringen tot het onderliggende dentine wat op de duur aanleiding geeft tot tandpijn. Gingivitis is een tandvleesontsteking door de ophoping van tandplak en tandsteen rondom tanden en kiezen. Bij het tanden poetsen ontstaat bloedend tandvlees. Bij bloedend tandvlees niet stoppen met poetsen maar net meer en beter poetsen. Parodontitis is een infectie van het tandvlees en kaakbot met ontstaan van losse tanden en verlies van tanden en kiezen tot gevolg. Het tandvlees trekt zich terug, krimpt en je krijgt meer en meer de tand te zien.
Tandverzorging in de vestiging Zwalm Rond 1980 zijn de verpleegkundigen van de medische dienst van start gegaan met het organiseren van systematische tandartsbezoeken voor de bewoners. Elke bewoner gaat twee keer per jaar op tandartsbezoek. Daar
M
E
D
I
S
C
H
E
I
N
F
O
blijven we aan houden. Sommige van onze cliënten kunnen prima zelf poetsen. Echter de meeste van onze bewoners hebben heel wat hulp nodig bij het tanden poetsen en sommigen laten het ook gewoon niet toe. Elke nieuwe bewoner gaat met zijn huis mee op tandartsconsult. De bewoners zijn door de jaren heen gewoon geraakt aan het tandartsbezoek zodat we kunnen stellen dat er nog weinig gebibberd wordt. De meeste bewoners zijn na afloop fier over hun propere tanden.
Ontbreken er reeds enkele tanden maar de overige tanden staan nog goed vast, dan kan een vaste tandbrug of een uitneembare prothese (met haakjes vast aan de overige tanden) soelaas brengen.
Bij het tandartsbezoek is er één verpleegkundige en één opvoedkundige aanwezig. Tijdens de consultatie worden mond en tanden aan een grondige inspectie onderworpen. Pijnklachten? Gaatjes te zien? Moet de bewoner terug keren voor vulling of extractie? Nadien gebeurt er een tandreiniging of profylaxe. Tandprotheses worden gereinigd. Adviezen worden verstrekt bvb hoe best poetsen, een andere tandpasta nodig… Een tandabces vereist soms de toediening van antibiotica.
Mist de bewoner teveel tanden dan proberen we de overige tanden zo lang mogelijk te behouden. We opteren liever hiervoor dan alle tanden te extraheren en te vervangen door een volledige uitneembare prothese. Hier leert de ervaring ons dat een volledig losse prothese het kauwcomfort van de bewoner niet altijd verbetert, zelfs met gebruik van kleefpasta. Een losse tandprothese blijft voor je lichaam een ‘vreemd voorwerp’. Vele van onze cliënten raken erdoor geïrriteerd, verslikken zich, verstoppen hun prothese of willen ze na verloop van tijd niet meer dragen. Soms lukt kauwen met een tandprothese gewoonweg niet. Wanneer een prothese enkele tijd niet wordt gedragen kan het zijn dat ze nadien niet meer past – het tandvlees krimpt en wordt harder. De mond wijzigt.
Tandverzorging wordt bij onze bewoners volgens de volgende principes verstrekt: Zolang mogelijk het eigen gebit bewaren Kauwfunctie behouden, bevorderen Comfort primeert op het esthetische Sommige bewoners hebben een tandprothese. Aan de aflevering van de tandprothese gaan gemiddeld een vijftal tandartsconsulten vooraf: maatname, mondafdruk nemen en pasbeurten. Na de aflevering wordt er opnieuw op controle gegaan om na te kijken of de prothese geen drukpunten in de mond veroorzaakt. Bij sommige cliënten lukt zelfs het nemen van de afdruk niet.
Ervaring leert ons dat deze oplossingen het kauwcomfort van de bewoner behouden.
Ook een tandprothese vereist zorg. Onze tandarts adviseert dagelijks reinigen met tandpasta en tandenborstel. Eén keer per week kan een reiniging met bruistablet (steradent, corega).
15
16
M
E
D
I
S
C
H
E
I
N
F
Wordt een prothese onvoldoende gereinigd, dan zet zich over de volledige prothese tandplak neer. Hard geworden tandplak kan tevens drukpunten ter hoogte van het tandvlees veroorzaken. Implantaten zijn voor de meerderheid van onze bewoners uitgesloten daar een implantaat een perfecte mondzorg vereist: tandvlees en tanden poetsen, tussen de tanden flossen…. Kortom na elke maaltijd een perfecte mondreiniging. Elke infectie – hoe beperkt ook kan problemen ter hoogte van het implantaat veroorzaken. Heeft de bewoner reeds last van uitgroeiende tanden of parodontitis, dan is de kans reëel dat ook het implantaat zal uitgroeien. We willen ook vermelden dat het gebruik van psychofarmaca en o.a. medicijnen tegen incontinentie een droge mond veroorzaken waardoor er sneller tandplak ontstaat alsook een slechte adem en infecties ter hoogte van het tandvlees. Om aan dit probleem tegemoet te komen nemen vele bewoners dosidoryl (geurabsorberend) en/of mondontsmettingsmiddel (hextril, iso-betadine mondwater, dentio…). Ook bij bedlegerige bewoners is mondverzorging noodzakelijk. Minder kauwen en drinken geeft aanleiding tot een droge mond – en mondproblemen. In De Bolster wordt hiervoor een kunstmatig speeksel gebruikt – glandosane spray. Verder wordt de mond gereinigd met dentaswabs (sponsje op een stokje dat in water
O
wordt gedrenkt om de mond te reinigen). Korstjes op droge lippen kan je losweken met vaseline.
Een dagelijkse tand- en mondzorg draagt bij tot het welbevinden van onze bewoners. Onze opvoedkundigen staan op de eerste lijn om hiertoe bij te dragen en problemen te signaleren. We danken alvast onze tandarts voor de prima zorg en service. De verpleegsters Nadine, Griet en Lut Medische dienst De Bolster Zwalm
G
E
F
L
i
T
S
T
GEFLiTST Nu onze voorziening van naam veranderde, moest ook de naam van deze rubriek eraan geloven. Geen ‘MHTWeetjes’ meer… maar wat dan wel? Na wat brainstormen werd beslist dat ‘GEFLITST’ een passende naam kon zijn voor de rubriek waarin we het dagelijks leven in onze vestigingen belichten. Ook nieuwsgierig naar de beelden en indrukken die wij de voorbije maanden geflitst hebben?
Familiedag huis 1 16 juni was de grote dag! We mochten allen onze familie welkom heten en onze nieuwe medebewoners en begeleiders voorstellen. Dit deden we aan de hand van een powerpoint met allerlei leuke foto’s. Hierin werd verteld hoe onze dag verliep, welke activiteiten we allemaal doen,… Dit gevolgd door een stukje taart en een potje koffie. Om onze familiedag af te ronden konden de families de leefgroep en de kamers nog eens gaan bezichtigen. Enkele reacties van onze bewoners:
Geert: “Het was goed, papa en mama zijn geweest. Wendy was er ook (lacht luid) en lekkere taart”. Willy steekt zijn duim in de lucht en zegt: “’t was goed.” Annie: “Mama, Rudy en de familie zijn hier geweest. Barbara was hier ook”. Bart: “’t was geestig, ‘k heb naar de kindjes gekeken en ‘k heb chocolade gekregen van Anja”. Bea: (lacht) “Jaja, bloemetje gekregen van zus, mooie foto’s, nu moeten de schone kleren in de was.” Maria: “Veronique was hier voor mij, het was feest en we kregen taart. Ik heb ook pralines”. Koen: “Goed, de verpleegster praatte met mijn mama. Ik heb gebeld naar mijn broer met de gsm van mama. Melissa heeft een foto getrokken van mij met dat meisje (Linde).” Dominique: “Monique zat naast mij. Foto met paard gezien”. Bert: (steekt duim omhoog) “Goe, taart gegeten met mama”. Ward: (glundert) “goe” (steekt duim op) “mama en papa, taart, koffie”. Silvie: “Goe, wen taarte gegeten en koffie gedronken. Heel mijn familie was ier”. Huis 1 - Vestiging Kluisbergen
17
18
G
E
F
L
i
T
S
T
Fietsvakantie dyNAHmo : Denemarken
(Zuid Jutland) 4 tem 10 juni ’12
Nu ik hier achter de computer zit probeer ik me onze voorbije fietsvakantie terug voor de geest te halen. Welke hoogtepunten of gebeurtenissen zijn de moeite waard om hun plaats te krijgen in dit beknopte verslag? De eerlijkheid gebiedt me te
plaatsje krijgen. Door de drukte van het lossen waren we even vergeten dat er eigenlijk reeds enige tijd ‘een honger zat te knagen’. Gelukkig antici-
zeggen dat dit haast een onmogelijke opdracht is. Van vertrek tot de thuiskomst word je opgezogen door een aaneenschakeling van ervaringen die elkaar in een hels tempo opvolgen. Je zintuigen, je ganse lijf en bewustzijn worden constant geprikkeld door het avontuur dat je overkomt. Toch probeer ik uit dit prachtige kluwen van fietsvakantieherinneringen enkele situaties en beelden te filteren:
peerden de begeleiders op dit gevoel door een tafel te reserveren in het restaurant naast de camping. Enkele ogenblikken later, onze voeten onder een mooi gedekte tafel, wordt onze maaltijd geserveerd. De mooie jonge blonde Deense dienster schuift ons een mals stukje vlees en frieten onder de neus. Het water loopt ons in de mond en we moeten ons inhouden om uit pure goesting niet alles in één keer naar binnen te werken. Na de maaltijd zitten we allemaal met een brede glimlach. Het besef dat het eindelijk allemaal begonnen is… of was het die Deense serveuse die op de achtergrond haar schone zelf stond te zijn?
Na een meer dan 800 km lange autorit waarbij je alle tijd hebt om over je nakende fietsdroom te fantaseren, hunkert de fietser/reiziger naar het moment van aankomst. Eens de grens tussen Duitsland en Denemarken gepasseerd, wordt het ongeduld bijna onhoudbaar. Gelukkig volgt de bevrijding sneller dan verwacht daar de eerste overnachtingplaats op een boogscheut van de grens gelegen is. Eens voet op Deense bodem schiet iedereen in actie. De slaapverdeling wordt gemaakt en ieder schikt zijn trekkershut. De ervaring uit het verleden resulteert in een spontane taakverdeling waardoor al onze spullen snel een geordend
Je fietst over een verlaten, kilometerslange en eeuwenoude pelgrimsweg. Het geluid van miljoenen okergele kiezelstenen waar je fietsbanden zich een weg door banen.
G
In combinatie met een zuchtje wind is dit de soundtrack met een rustgevend, bijna hypnotiserend effect. Dan is er het moment dat de zon door het
wolkendek priemt, het mooie glooiende landschap oplicht en je even de stilte doorbreekt door één van je collega fietsers een aanmoediging toe te fluisteren. Want soms is het vermoeiend, dat urenlange stampen en sleuren om die zwaarbepakte fiets meter voor meter tot de eindbestemming van de dag te krijgen. En dan, vanuit het niets, achter een bocht zie je waar elke vermoeide fietser naar speurt… een tafelbank die uitnodigt om even te rusten. Wat volgt is de eenvoud zelve maar groots in de beleving van het moment, een warm deugddoend en welverdiend kopje koffie!! De laatste dag geven de Deense weergoden ons een staaltje van hun kunnen. Gure regenvlagen gecombineerd met venijnige windstoten maken onze laatste fietskilometers extra zwaar. Nu we op het einde van onze tocht zijn voelen we de lichamelijke onge-
E
F
L
i
T
S
T
makken ten gevolge van de voorbije afgelegde 230 km. We troosten ons met de wetenschap dat dit de eerste keer is dat we het niet droog houden en het besef dat de eindmeet niet ver meer is. We lassen nog een laatste korte pauze in. Een drankje in combinatie met een stukje cake geven moed en energie om er straks weer tegenaan te gaan. Maar ondanks deze energie-opstoot gaan we traag,… tergend traag. Met een slakkengang kruipen we door het landschap, onze hoofden ineengedoken ter bescherming tegen die verdomde wind. Dan duikt in de verte het verlossende bordje met ‘Rudbøl’ op, het dorpje waar onze camping gelegen is. In colonne, achter elkaar fietsend, draaien we even later het parkeerterrein van onze laatste overnachtingplaats op. Er weerklinken geen vreugdekreten maar met ingetogen trots drukken we elkaar de hand. Dit als teken dat we het weer gehaald hebben, als individu maar ook als groep. We beseffen dat deze fietsreis, ondanks enkele moeilijke momenten, voorbij gevlogen is. In stilte genieten we van de laatste momenten en nemen we afscheid van al het mooie dat achter ons ligt. Op naar onze volgende activiteit!
dyNAHmo - NAH Ronse: Danny, Christophe, Sam, Stefaan, Jo, Piet en Geert Vestiging Ronse
19
20
G
E
F
L
i
T
S
T
Plankenkoorts In mijn maag ligt een knoop waardoor ik geen hap meer naar binnen krijg. Ik heb klamme handen. Om de haverklap moet ik naar het toilet. Mijn hart slaat te snel. Ook te hoog. Ergens ter hoogte van mijn keel nog wel. Hoe zegt u? Plankenkoorts? Ik? Nee toch! Jawel, zegt u? Dit is geen griep, zegt u? Ik die er niet voor aarzel om vanaf een podium een volle zaal toe te spreken? Ik heb geen plankenkoorts! Ik heb alle symptomen van plankenkoorts, zegt u? Nog even naar het toilet. Ik kijk in de spiegel. Ik geef me over aan het idee van plankenkoorts. Nog even en ik moet in een veel te kort indianenkleedje het podium op voor enkele danspasjes op de tonen van het cowboylied van Sjon en Sjeffrie. Dansen is niet mijn ding. Korte rokjes ook niet. Gelukkig is mijn oog gisteren in de winkel nog gevallen op een onderbroek met lange pijpen. Dan hoef ik me dáár toch al geen zorgen over te maken. Het was tot nu toe al een mooie dag. De viering ‘we zijn allemaal goudzoekers’ werd afgesloten door een regendans. Een malse motregen. Altijd goed voor de bloemetjes die we daarna uitdeelden aan bewoners en cliënten die al 10, 20, 25, 30, 35, 40 jaar hun tipi in Mariaheem hebben opgeslagen. We klonken een glaasje in saloon De Bolster. Het zonnetje liet het jammer genoeg afweten en dus genoten we binnen van een heerlijke Tex Mex BBQ. En dan … knikkende knieën, zweet onder mijn oksels. Bobbejaan Schoepen, alias Herman De Bock geeft het startsein voor een spetterend cowboyfestival. En dan trek ik naar het podium. Plots ben ik een indiaan op oorlogspad. Ik weet zeker dat ik zal winnen. Ik zal het winnen van mijn … plankenkoorts. Voor ik het weet zit de act van Lady J and her Magnificent Two – jawel, ik was dus een van die twee – erop. En ik ben niet één keer over mijn eigen voeten gestruikeld! The Smoking Guns zorgen voor liedjes in the rockabilly sfeer en hun mysterieuze gaste brengt ons hoofd op hol met schone ballads. Billy The Kid brengt ons in nog hogere sferen en in onze moedertaal zorgt Black Husk ervoor dat we weer met de twee voetjes op aarde komen. Iedereen is enthousiast om zoveel talent in eigen huis. Nog een daverend applaus voor de atleten van de Special Olympics en dan nemen we afscheid van het Mariaheemfeest. Het was het laatste, want volgend jaar neemt de Bolster het over. Wat een dag. Daar heb ik maar een woord voor: “Ugh”. Ilse Bockstaele - Vestiging Zwalm
illustratie: Wim Leys
G
E
F
L
i
T
S
T
Groot bezoek voor Sylvia’s verjaardag! Uit de wensenbevraging van de bewoners bleek dat Sylvia graag iets wou doen met clowns. Vaak vertelt ze hierover. Aangezien het op 21 juni Sylvia’s verjaardag was, vonden we dit een ideale gelegenheid om hier rond iets te doen. Op zoek naar een clown dus… We kwamen in contact met Clown Tyno die graag een show voor Sylvia in elkaar stak. Om de prijs wat te drukken stelden we de activiteit open voor de ganse instelling. Een succes! Op de dag van haar verjaardag zelf nodigden we Tyno uit. Als voorbereiding op zijn komst schminkten we Sylvia als een echte clown, compleet met clownneus en hoed. Superfier showde ze zich aan elke voorbijganger. Tyno toonde hoe hij kon rijden op een éénwieler en een minifietsje. Patrick van huis 6 avontuurde dit zelfs ook! Lopen op een grote circusbal leek voor Tyno een peulschil, maar Anja en Patrick van huis 6, Sara van huis 1 en Barbara ondervonden aan den lijve dat dit echt geen sinecure was! Spannend! Sylvia hield haar hart vast en was er even niet gerust in. Tyno leerde stap voor stap hoe we moesten jongleren. Greet van Zingem en Patrick ondernamen verwoede pogingen en kregen een applaus van alle toeschouwers. Als afsluiter maakte Tyno voor iedereen een ballonfiguur: bloemen, hoedjes, libellen, beertjes,… Ook de aanwezige begeleidsters leerden een hondje maken. Iedereen keerde enthousiast terug naar hun eigen huis. Sylvia genoot nog lang na van haar ballon-bloem op haar kamer. Een geslaagde onderneming! Sylvia en Barbara, huis 1 - Vestiging Zwalm
Een geslaagd zomerfeest! Op vrijdag gingen Pascal, Ronny en Saskia naar de tent om samen te genieten en te dansen op de liederen van Filip Piens. We dronken een pintje, aten een stukje taart met koffie en dansten met z’n allen de ‘bolognaise.’ Ook Georgette en Agnes waren van de partij. Zij waren meegekomen met Margo en smulden ook van de heerlijke taart met koffie. Met z’n allen genoten we met volle teugen van het optreden en er waren enkel blije gezichtjes te zien. Op zondag kwamen verschillende ouders, broers, zussen,… op bezoek en gingen sommigen onder ons terug naar de tent of liepen wat rond op de markten. Opnieuw was er taart, waar we met z’n allen van gesmuld hebben en dit met een overheerlijk potje koffie. Iedereen heeft werkelijk genoten van het zomerfeest, op naar volgend jaar!! Jens – huis 5 - Vestiging Zwalm
21
22
G
E
F
L
i
T
S
T
De sportievelingen op de Special Olympics Op 16 mei vertrokken we om 11 uur naar Luik met een bus vol sportievelingen. Dit waren Kevin, Kenneth, Ward en Dominique. Als begeleiding was Silvie (kinesist), Céline van huis 3 en onze enthousiaste vrijwilligster Annelies mee. Op de eerste dag konden we ’s avonds na het eten al meteen naar de officiële opening van de Special Olympics. Daarna kropen we snel in ons bed, want we moesten de dag erop vroeg uit de veren. Die eerste sportdag won Ward al meteen een medaille met het fietsen op zijn driewieler. Hij fietste de ene dag 500 meter en de andere 1 km. Céline begeleidde Kevin en Dominique op de ene site terwijl Silvie en Annelies op een andere site te vinden waren met Kenneth en Ward. Kevin en Dominique hebben de 3 dagen aangepaste fysieke activiteiten gedaan en kregen een medaille voor deelname. Ze deden 40 meter sprint, 6 minuten lopen zonder stoppen, voetbalinitiatie, medicinebalworp, staande hoogtesprong en unihockey omloop. Ik stond aan de lijn te supporteren en zag dat het goed was!
Kenneth deed mee aan triatlon. Dit is zwemmen, lopen en wielrennen. Hij was uitgedost als een ‘echte coureur’. Hij won trouwens ook een medaille!! Op de laatste dag waren we allemaal moe maar voldaan. Genoten we van een welverdiend drankje en het mooie weer. Het trainen het voorbije jaar heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Onze fiere mannen gingen weltevree terug naar huis… Op naar de volgende Spelen!!!
Céline huis 3 – vestiging Kluisbergen
G
E
F
L
i
T
S
T
Tuin en serre hebben een mooie opbrengst Sinds eind juni genieten we van spinazie, een kropje sla en kruidenmengelingen. De aardbeienoogst was ook heel goed dit jaar. We konden ze heerlijk oppeuzelen samen met enkele frambozen, rode besjes en een schep vanille ijs. Ook de warmoes liet zich al een paar keer zien. Vanaf juli begonnen de grote tomaten, pruimtomaten en kerstomaatjes te rijpen, alsook de platte, prinsessen- en boterbonen. Eén van onze grootste tomaten woog zelfs 600 gram! De meloenen beginnen hun gading te vinden vanaf eind juli. Ook de paprika’s komen weldra om de hoek kijken. Net zoals de konijnen zullen wij geen bril meer moeten dragen aangezien we van de lekkere wortelen hebben geproefd. De zilveruitjes werden reeds opgelegd en wachten nu in hun bokaaltjes op lokale kopers en van de rabarber maakten we confituur. Zelfs de kleine komkommers zijn reeds klaar om te worden geoogst. De selder en de kolen laten voorlopig nog een beetje op zich wachten, maar dat zijn ook eerder najaarsgroenten. Het tuinteam met Kelly, Niels, Jacky, Christa, Luc, Danny en Erwin zorgt ervoor dat alles in goede banen wordt geleid! Christa en Danny zorgen elke dag voor het bevochtigen van de plantjes in de serre. De tuin heeft niet veel water nodig aangezien het al flink heeft geregend deze zomer. Danny zorgt er bovendien voor dat de tuin er picobello en onkruidvrij bijligt! Wat leuk zo een eigen biotuin! Dagcentrum en tehuis NAH; Kelly, Niels, Jacky, Christa, Luc, Danny, Erwin Vestiging Ronse
23
24
G
E
F
L
i
T
S
T
Integratieactiviteit in De Pinte Net als vorig jaar mochten we op 14 juni een activiteit doen samen met de leerlingen van het 5de leerjaar van een school uit De Pinte. Het weer was ons gunstig gezind. We kwamen rond 13u30 aan in het bos. De leerlingen stonden ons al op te wachten. Enkele van onze deelnemers werden herkend van vorig jaar. Voor ons was het ook een blij weerzien met Lieven die alles regelde, samen met de school, waarvoor veel dank! We werden in groepjes van 7 à 9 ingedeeld. In elk groepje zat er een bewoner of deelnemer. De leerlingen hadden een wekker mee. Om de 5 minuten ging deze af. Dan moesten we een opdracht uitvoeren zoals een lied zingen, samen met de leerlingen een puzzel maken, 5 verschillende soorten blaadjes zoeken, een balspel, 4 verschillende bloemen zoeken, iets uitbeelden,… Na elke opdracht stapten we door in één van de dreven. De leerlingen gidsten ons ook door het Trollenpad (= een stukje door het bos). Na de opdrachten gingen we naar de school. Op de speelplaats kregen we een drankje en een wafel. Met een groepsfoto sloten we de namiddag af. Het was weer een geslaagde integratienamiddag! Lieven, Christophe, Bram, Brigitte, Fred, Erik, Sarah, Patrick en Anja genoten van deze activiteit. Frederik - Belevingscentrum vestiging Zwalm
Uitzwaaien en weer verwelkomen ’t Was een drukke tijd in huis 10. We zijn lang niet in onze pen gekropen, iets goed te maken dus… Onze nieuwe bewoner Rudy vindt intussen goed zijn draai en de medebewoners wenden aan zijn aanwezigheid. Anny, Rita, Patrick en Greta genoten van een paar dagen aan zee. De thuisblijvers werden hier (meer nog dan anders) dik in de watten gelegd. Het Mariaheemfeest bood weer een weelde aan spijs en drank, aan lach en dans… En om de spetterende zomer op gang te trekken, was er het ongeëvenaarde zomerfeest met zijn gezellige drukte, voor elk wat wils… swingende benen, hongerige magen, zoete mondjes… En nu: valiezen maken, de ene en de andere uitzwaaien en weer verwelkomen. Tussendoor de kleine zomerse genietingskes… een versnelling lager, het ritme wat minder strak… onze zomer kan niet meer stuk. Huis 10 - Vestiging Zwalm
G
E
F
L
Eliane 90 jaar ! Op 25 juni was het zover, eindelijk Eliane haar groot feest!! Wekenlang keek ze ernaar uit...”Wat zou mijn zuster meebrengen? Ik peis een nieuw slaapkleed.” Eerst was er een receptie met de vele genodigden en natuurlijk de vele cadeautjes die ze mocht opendoen. Het was een gezellig samenzijn met exbewoners en opvoeders van het oude huis 1. Eliane genoot er met volle teugen van! ’s Middags was er een maaltijd met de bewoners, opvoeders en Veronique (procesbegeleidster) in de leefgroep.
Na een korte siësta kwam het hoogtepunt van de dag: bezoek van haar familie! Opnieuw werd ze overladen met cadeautjes en natuurlijk haar nieuw slaapkleed die ze zo graag wou van haar zus. Terwijl Marcel een liedje speelde op zijn mondharmonica kwam de lievelingstaart van Eliane op tafel: rijsttaart!! “Mmm… ‘k eet da zo geiren!!!” Bedankt aan iedereen om er samen met Eliane een tof feest van te maken!! Wendy, huis 5 – vestiging Kluisbergen
i
T
S
T
25
26
G
E
F
L
i
T
S
T
Zomerfeest 2012: andere formule, nog beter! Het eerste weekend van juli – traditiegetrouw het zomerfeestweekend – is een aaneenschakeling van zekerheden: Van heinde en ver komt men om de befaamde ovenkoeken van het Arbeidscentrum te proeven en te kopen. Nog voor het einde van het zomerfeest sluit het kraampje zijn deuren wegens: ‘uitverkocht’! In de tearoom kan je smullen van de lekkerste aardbeientaarten. Wees maar zeker dat er op maandag geen aardbeientaart als dessert is, want alles is op! Tijdens de vedettenparade wordt er door ene en gene zanger al wat meer of minder toonvast gezongen. Maar steevast is er sfeer en verdringen de fans elkaar op de dansvloer. In de sportzaal kan je lekker eten. En als je opdient, hoor je minstens één op drie keren: “Amaai, dat is veel.” En als je afruimt, hoor je telkens: “Amaai, ’t was lekker, hoor.” Dat en nog zoveel meer, dat is het zomerfeest onder de kerktoren van Beerlegem.
Maar dit jaar werd er een dag langer gefeest. De mis verschoof naar de donderdag en werd gezellig in de kerk gevierd. Op vrijdag was er volop leven in de grote tent op het grasplein. Er stond een krokodil op het podium, er waren strandballen en snorkels, een grote rubberboot en zwemvliezen. Het was duidelijk ZOMERfeest. Maar vooral … er was … tatatata … Filip Piens die vol overgave zorgde voor spetterende ambiance. Er was al lang naar hem uitgekeken. “Volgende week komt Filip Piens.” En: “Overmorgen komt Filip Piens.” En: “Morgen komt Filip Piens.” En: “Straks komt Filip Piens.” Tot: “’Filip Piens is er!” De tent stroomde vol. Niet alleen met eigen volk, maar ook met heel wat genodigden uit omliggende voorzieningen en rusthuizen. Een gemengd publiek van jong en oud dat maar een doel voor ogen had: ‘een leuke namiddag beleven’. En net daarom was het Filip Piens te doen. Piens brengt geen eigen repertoire, maar covert de ene Vlaamse Schlager na de andere. Toch is hij beter dan al die andere Vlaamse zangers samen. Waarom? “’t Is voor de gasten dat we ’t doen. Voor ne schonen dag voor de gasten.” En hij meent het, dat kan je zien. Op die manier kon het zomerfeest alvast niet meer stuk! Ilse Bockstaele Vestiging Zwalm
G
E
F
L
Rock Voor Specials Eindelijk de dag waar we naar uitkeken. Ik vertrok samen met Conny, Carine en Lara naar Rock Voor Specials. De weergoden waren ons goed gezind en wij zagen het volledig zitten. Toen we toekwamen vonden we de ideale kampeerplek. We haalden onze tafeltjes en stoeltjes uit en smeerden ons in tegen de zon. En terwijl Steven en Wendy in de weer waren om de tenten en bedjes op te zetten zaten wij lekker te genieten van een broodje.
Toen begon de muziek. We moesten nog een eindje stappen naar de festivalweide. Daar vonden we een mooi plaatsje waar we ons installeerden. De eerste groep was het publiek aan het opwarmen. Al was het eigenlijk al warm genoeg. ’s Avonds aten we frietjes. Ik ging niet naar de dansvloer maar zat rustig op mijn stoeltje te genieten van de muziek en de passage. Ik kende heel veel mensen van vroeger en minder vroeger. Af en toe ging ik eens wandelen en naar de kraamkes kijken. We moesten ergens stokken vangen en elders balletjes gooien. Daar kregen we een tube tandpasta cadeau. Ik heb ook een t-shirt gekocht als aandenken, een gele. Het was al goed donker toen we naar de camping terugkeerden. Nog snel eens naar het toilet en we kropen onze tent in. ’t Was goed in de tent, ik heb daar goed geslapen. De volgende morgen werd ik gewekt door een stralende zon. In de grote tent konden we gaan ontbijten. Lekkere koffiekoeken. Terug naar de camping, tanden poetsen en klaarmaken voor een nieuwe dag muziek en ambiance. Jammer genoeg moesten we de tenten al afbreken. Ik wou graag nog een nachtje daar slapen. Vele muziekgroepen later was het tijd om te vertrekken. Wat was het stilletjes in de auto naar Herzele. Germaine De Beul, Gedecentraliseerd wonen Herzele
i
T
S
T
27
28
F
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Familienieuws De huizen en de sociale dienst reiken de redactie het familienieuws van onze cliënten aan. Wij proberen hier zo volledig en correct mogelijk in te zijn. Mochten er toch gegevens ontbreken of onjuist zijn, meld dit dan gerust aan de sociale dienst of rechtstreeks aan de redactie.
Familienieuws bewoners / deelnemers / cliënten Welkom aan 12/06/12 16/07/12 17/07/12 10/09/12 Geboortes 03/07/12 05/07/12
Overlijdens 05/07/12 09/07/12 15/07/12 30/07/12 10/08/12 17/08/12 30/08/12 05/09/12
Guy Ghys, NAH Ronse Denis Lauwers, gedecentraliseerd wonen Herzele Vicky Anno, huis 5 vestiging Kluisbergen Cindy Dedeken, huis 1 vestiging Kluisbergen
Hannah De Groote, nichtje van Joseanne Dequa, bewoonster huis 9 vestiging Zwalm Liesel Vekeman, familie van Marie-Rose Van Ooteghem, beschermd wonen Herzele
Mr. Edmond De Smet, broer van Monique De Smet, gedecentraliseerd wonen Zingem Mr. Manne, stiefvader van Daniëlle Dehaes, bewoonster huis 3 vestiging Zwalm Mevr. Maria Raes, bewoonster huis 1 vestiging Kluisbergen Mevr. Laurette Pappijn, bewoonster huis 5 vestiging Kluisbergen Mr. Gilbert Vercaempst, vader van Johanna, bewoonster van huis 1 vestiging Zwalm Mr. Luc Delanghe, cliënt NAH Ronse Mevr. Gilberta Roels, schoonzus van Aline Van Heirsele, bewoonster huis 9 vestiging Zwalm Mevr. Rita Blomme, moeder van Sara De Bock, bewoonster van huis 1 en secretaris van de gebruikersraad, vestiging Zwalm
Familienieuws medewerkers Huwelijken 29/06/12 22/09/12
Eline Verstrepen, woonbegeleidster huis 5 vestiging Zwalm en Tim De Schrijver Julie Buyck, woonbegeleidster huis 3 vestiging Zwalm en Steven Willems
F
Geboortes 26/02/12 11/05/12 14/07/12 27/07/12 19/08/12
Overlijdens 29/07/12 21/08/12
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Misia, dochtertje van Geert De Meulemeester, woonbegeleider NAH Ronse en Maja Bradt. Basiel, doopkindje van Linda Vens, hoofd arbeidscentrum Gavere Tuur, zoontje van Hannah Demedts en Steven, begeleidster DIO vestiging Zwalm Remko, zoontje van Ann Van Oycke en Joris, woonbegeleidster huis 8 vestiging Zwalm, Lara, dochtertje van Tom De Pessemier en Anneleen, activiteitenbegeleider arbeidscentrum Gavere
Dhr. Roger De Temmerman, echtgenoot van Lucie Flamang, gepensioneerd medewerkster, vestiging Zwalm Dhr. Michel Rouan, vader van Kathleen Rouan, medewerkster bewonersadministratie vestiging Zwalm
Afscheid van… Rita Blomme
- lid gebruikersraad
+ 05/09/12
31 mei 2007: de datum waarop ik voor het eerst kennis maakte met Rita, een enthousiaste vrouw en een bezorgde moeder, die na haar kandidatuurstelling voor de gebruikersraad in 2007, onmiddellijk bereid was om de niet onbelangrijke taak van secretaris met veel toewijding op zich te nemen. Zij was steeds stipt aanwezig en trouw op post. Tijdens de vergaderingen getuigde zij van grote interesse in de besproken onderwerpen en met kennis van zaken noteerde zij ijverig alles tot in de details. Haar verslagen waren dan ook pareltjes van accuraatheid. Steeds bleek ook haar grote bekommernis om het welbevinden van bewoners en deelnemers. Rita, in naam van de gebruikersraad wil ik je danken om wat jij voor ons hebt betekend. Wij dragen de mooie herinneringen met ons mee en zijn dankbaar voor de jaren dat je secretaris was. Sonja Vanhaesebrouck Voorzitter gebruikersraad De Bolster, vestiging Beerlegem.
29
30
F
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Maria Raes + 15/07/12 Maria, We treuren om je plotse heengaan. We kunnen nauwelijks vatten wat er is gebeurd en we moeten door met een leegte die je achterliet. Maria, een naam die we de laatste weken ontelbare keren hebben uitgesproken en die we nog ontelbare keren zullen uitspreken. Je naam waar je zo trots op was. Je keek ook telkens weer uit naar onze Lieve vrouw Hemelvaart, waarop je naamdag gevierd werd. En bij ieder liedje waar je naam in voor kwam zong en danste je mee. ‘Maria, Maria, ik hou van jou’ van Raymond van Het Groenenwoud zong je met volle teugen mee. En anderen mochten met je meezingen. Je kon oprecht blij zijn om kleine dingen. Je eiste niet veel op. Maar als je het voor iets had, dan ging je er voor de 100% voor. Zo was er de CAS (sportvereniging) waar je wekelijks naar toe ging en waar je je thuis voelde. Als Frans de tuin kwam ingewandeld om je te komen halen voor naar de CAS te gaan, dan zagen we lichtjes in je ogen en voor we iets konden zeggen was je al op weg naar de gang om je jas te gaan halen. Ik heb laatst bij het breugelmaal kunnen vaststellen, hoe je je daar geborgen voelde en jezelf kon zijn. Ook ging je graag naar het atelier. Zoals naar papier en kleur, waar je prachtige tekeningen kon maken . Dozen vol getuigen hiervan. Maar niet de tekeningen op zich waren het belangrijkste voor je, maar het feit daar je je daar goed voelde. Bij An Steens en de andere bewoners met wie je in de loop van de tijd een mooi contact hebt opgebouwd. Na de donkere dagen van de winter, verlangde je naar de lente, naar de zon. Bij het ontluiken van de bloemen, bloeide je ook open. Het was dan ook de periode van je verjaardag. Hier leefde je naar toe omdat je immers wist, dat je dan de personen die veel voor je betekenden zou terugzien. Zoals je voogd Veronique van de Walle en haar moeder. Met wie je vele malen ter gelegenheid van je verjaardag bent gaan eten. Je bezoekmoeder Kristien Demunck en haar dochter, die je hebt leren kennen in je periode in Melle en die al die jaren contact met je is blijven houden. Ook naar de vaste personen van de jumbo run, namelijk Cassiman en hun zoon, keek je een heel jaar naar uit. Deze personen wil ik dan ook uit jouw naam bedanken voor de fijne momenten en de goede zorgen. Ook denken we aan de begeleiders en medebewoners van het vroegere huis 2 en van het huidige huis 1, waarmee je lief en leed hebt gedeeld. Die je hebben omringt en die je lief hebben gehad.
F
A
M
I
L
I
E
N
I
E
U
W
S
Laurette Pappijn + 30/07/12 Er staat een plantje in mijn tuin met kleine witte bloemetjes. Het staat onopvallend tussen heel wat andere planten maar voor mij is het heel bijzonder omdat ik dit enkele jaren geleden kreeg van Laurette voor mijn verjaardag Net zoals het plantje was Laurette eerder een onopvallende bewoner in de groep. Ze was er wel heel graag bij, genoot van het gebeuren en de mensen rondom zich. Ze straalde warmte uit, in haar lach, in haar ogen. Gewoon eens je hoofd op haar schouder leggen, dan nam ze je handen vast om er eens in te knijpen. Gewoon kleine dingen die zoveel deugd deden. Ik zie ze nog zitten in de zetel naast Bart. Samen TV kijken ( kijk ‘Miejetje’ hoger lager ), in de boekjes kijken; Bart vertelde en Laurette knikte. Een heel mooie vriendschap! Ze schreef haar naam, maakte sommen, nog van vroeger toen ze in Beveren woonde, “in de Courtensstraat” zoals ze altijd zei. Ze genoot van haar familie, haar broers en zus, hun bezoekjes, hun aandacht, de verjaardagsfeestjes. Op kamp gaan, dat vond ze heel plezant, daar bloeide ze open. Ze vertelde honderduit, had de hele dag een glimlach op haar gezicht. En ’s avonds bij een pintje bier liedjes zingen. Ze had een gans repertoire. De laatste jaren ging Laurette meer en meer achteruit. Maar het was een vechter. Toen ik op bezoek ging viel het me telkens op hoe ze omringd werd met veel warmte en de beste zorgen. Bedankt iedereen die voor Laurette doorheen de jaren gezorgd hebben, die haar een warm hart hebben toegedragen. Bedankt Laurette, dat ik je een aantal jaren mocht vergezellen op je levensweg. Je laat me een pak herinneringen na die ondanks het verdriet van je heengaan, toch de moed en de kracht geven om de mooie dingen te blijven zien in ons dagelijks leven en in de zorg voor elkaar.
31
32
I
N
E
N
U
I
T
D
I
E
N
S
T
In en uit dienst In dienst 01/06/12 18/06/12 18/06/12 01/07/12 01/07/12 02/07/12 12/07/12 23/07/12 23/07/12 01/08/12 06/08/12 13/08/12 03/09/12 03/09/12 03/09/12 04/09/12 06/09/12
Ann Vandenbroucke, hoofd woonbegeleidster huis 9 vestiging Zwalm Valerie De Dier, woonbegeleidster huis 1 vestiging Zwalm Alain Ruys, chauffeur vestiging Zwalm Elise Desmet, woonbegeleidster huis 5 vestiging Kluisbergen Annelore Van Malleghem, woonbegeleidster huis 5 vestiging Kluisbergen Sam Farinon, woonbegeleider huis 1 vestiging Zwalm Karen De Clercq, woonbegeleidster huis 4 vestiging Zwalm Johan Hemelsoet, woonbegeleider huis 6 vestiging Zwalm Jolien De Lepeleere, woonbegeleidster NAH Ronse Chantal Polfliet, nachtdienstbegeleidster vestiging Zwalm Jonas Colpaert, woonbegeleider huis 6 vestiging Kluisbergen Lien Leplae, woonbegeleidster huis 8 vestiging Zwalm Stephanie Naessens, woonbegeleidster huis 3 vestiging Kluisbergen Jolien Lemarcq, woonbegeleidster huis 2 vestiging Kluisbergen Monique Boone, activiteitenbegeleidster arbeidscentrum vestiging Zwalm Saskia Hellebaut, woonbegeleidster huis 9 vestiging Zwalm Céline Hutse, woonbegeleidster huis 1-3-7 vestiging Zwalm
Uit dienst 10/06/12 15/06/12 18/06/12 23/06/12 26/08/12 20/08/12
Thierry De Temmerman, medewerker technische dienst vestiging Kluisbergen Lapaige Shannah, woonbegeleidster huis 1 vestiging Zwalm Valerie De Dier, woonbegeleidster huis 1 vestiging Zwalm Stefanie Dhaenens, orthoagoge vestiging Zwalm Bert De Craemer, woonbegeleider gedecentraliseerd wonen Herzele Claudine De Groote, nachtdienstbegeleidster vestiging Zwalm
A
G
E
VESTIGING ZWALM 5 november 15.00 u 20 december 14.00 u
Herdenkingsviering overledenen Kerstviering
N
D
A
VESTIGING KLUISBERGEN 7 november 15.30 u
Herdenkingsviering overledenen
21 december 15.30 u
C
O
Kerstviering
L
O
F
O
N
Redactie: Geert Bonte, Pieter Jouretz, Carine Cosijns Viviane Van De Vijver, Stefan Van maelsaeke, Ellen Arens Met dank aan allen die een bijdrage leverden voor dit nummer. Coverillustratie: Maria Raes Zetwerk: Carine Cosijns Layout: Ellen Arens
Kasteeldreef 2 9630 Zwalm (Beerlegem) Tel. 055 33 96 96 Fax 055 49 57 79
[email protected] www.vzwdebolster.be
