INDRINGENDE GEDACHTEN

Indringend

http://www.schrijverinzicht.nl/indringende_gedachten.htm

INDRINGENDE GEDACHTEN GEDICHTENBUNDEL – RUDOLPH DE PONTI U kunt deze gedichtenbundel ook als pdf lezen of downloaden Meneer Persoonlijkheid is de Valse Parel van ons Rariteitenkabinet Iéder maal een ander jasje, trek maar aan of uit, hij is ’n béétje nep Magisch Theater, hard geschater, een lege holle lach, meestal om niets Liéfde, òn-voorwaardelijk Vraagt niet om wisselgeld Maar klaarblijkelijk Is dàt hetgene Wat in deze wereld telt Nieuwe pijn geeft wel eens affirmaties naar oud zeer Kwaliteit van leven, reeds lang versneden Authenticiteit, met moeite nog herkenbaar Wàt was éérlijk en ècht, het is te lang geleden Want er is meer water bij de wijn Dan tussen de oevers van de Rijn Teruggaan is soms goed om verder te komen, al wàs het alleen al naar je oorsprong....... Ik weet dat ik minder weet dan ik zou weten wanneer ik alles wist wat ik weten wil……. Hoe Waarlijk zijn we in ons streven Hoe Waarachtig is onze blik Hoe ècht is wat we beweren Hoe púúr is onze Liefde Wanneer we zeggen Ik hou van jou……. Gesténigd, Door wolken wit En warmte zacht Zolang ik niet begreep Wat Liéfde was En ziende blind… Echter Als het zwerk Zich opent En de bloesem Van de bomen Vruchten dragen Dàn Ontwaakt mijn Ziel

1 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Ziét de Dageraad En het klimmen Van mijn Zon Het enige wat vermenigvuldigd wordt door te delen is Liefde Maar ik ben geen intellectueel, dames en heren! Nee ik ben geen wetenschapper. Ik heb niet één graad eigenlijk hè! Néé, ik heb er wel 37. Wàt??? Òh ja, nou snap ik ‘m óók. 37 ¬!!! De dokter vroeg het laatst nog: “Hoeveel graden heeft U, meneer di Pinto…. èhhhh meneer de Ponti Já! Ik drink altijd met terugwerkende kracht hè!. Van vol via half… naar leeg ja!…. En dàn weer dezèlde procedure…hahaha! Woorden over Koorden Zinnetjes over Zonnetjes Wàt is béter? Een kloteland Òf ’n blote klant

Sicilië Óh Jij, Warme Zuidenwind Woorden schoon als Diamanten Opwaarts stuwend naar het koude Noorden Alwaar de Zee met koppen schuimend Haar kràchtig antwoord schenkt Schitterend zal de dag stralen Zonnen heilzaam, schijnen licht en zinnig Maan, leed verzachtend, ònbaatzuchtig Zó Lief en Droef te délen In Vriendschap òngezien Dank zeg ik jou Voor dee’s hoorn Van óvervloeiende Liefde Bruisend, Zingend Fluweelderig Gewaad Van Rouge Broquaat In ware doodsverachting Staar ik naar het gapend gat Ontstaan ná het wegvallen Van Hemelse geneugten Eeuwenlang genoten Als ‘n vanzèlfsprekend recht Heldenmoed vergt het Daar binnen te treden Geen rol, geen trap Leeg is het en koud Laat vallen nu Geloof weinig Vertrouwen vaag Maar wéét een ding Dieper dan dit

2 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Kan je niet zakken Vroeger in mijn jeugd met Karnaval keek ik altijd het liéfst naar de Dansmarietjes Niét zozeer naar de danspasjes, dat hoorde er wel bij, folkloristisch gezien, maar naar die bénen!!! Jà! Die bééénen zeg…Oeioeioej!!!! Dàt was ’n openbáááring mensen. Bij sommige benen leek ‘t net of er geen eind aan kwam….. Wat ik me dan daarom àfvroeg was waar die bénen zo hun Rendez-voús hadden………! Rendez-vous…. éven vertalen… wáár ze elkaar ont-moeten dus hè…! Was het Zomerlust, ’n lommerijk parkje aan het wáter, een flink bòs, soms was dat zo…

Paal 8 Ik stond voor paal ….acht Wacht tot de Zee lacht Golven zilt, maan zacht Klein geluk in de nacht Werd gratis gebracht Blinkende sterrenpracht Schoon tot de 8ste macht Dat was wat ik dacht Die nacht bij paal acht….

Paal 11 Bij het èlfde paaltje Stond juffrouw Aaltje Te wachten op haar vrijer Die bezat geen geld, geen meijer Maar voelde zich zóveel blijer De vrijer, met de voornaam Piet Die nam het allemaal zo nauw nog niet Hij sprak: Mijn naam is Paaltjes Maar àch; u ziet zo pips & wat vaaltjes Dat komt van de maneschijn Zei zij, verlicht en zònder pijn Alle andere paaltjes Zijn als kleine vandaaltjes Maar deze is als mijn Zèlfje Ik voel me dan net een Èlfje Ze kusten malkander zonder klacht In die warme lieve Lente-nacht Ze lustten de vruchten zoet en zacht Dansten op het vinkenkoord Zo gingen ze voort en voort Wie zal ze hinderen Dee ’s twee mensenkinderen Langzaam uit ‘t zicht Vervagend in het Licht Van de opkomende … dag

De Dag Ik ontwerp de dag bij de aanvang Ben de zélfbedachte authoriteit Ik zie de dag

3 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Als een speelse ruimte En richt hem in Naargelang ik me voel Met satijnen slingers Als ik vrolijk ben In grijze grauwe wolken Met nòg onvoltooide tranen Wanneer ik mijn droefheid voel De Dàg is als een Làndschap Ik ben de ontwerper De Koninklijke Weg Loopt langs rivieren breed En beekjes smal

Wie zal mij zònder omhaal vertellen Het verhaal van hoe het kwam Dat ik was wie ik ben En ben wie ik wezen zal Waar zijn de momenten gebleven Welke me zo diep raakten Ze lijken zó verweven Met mijn huidig leven Ik wist dat ik verzaakte Aan rijkdom ooit gegeven Mensen, ik was laatst bij een gerenomeerd visrestaurant Den Helder hè, op elke hoek van de straat wel zo’n vis-dingetje… U kent dat wel nietwaar Komt de ober in chique zwart jacquet naar me toe en vraagt: “Wàt heeft u liéver? Olijfolie of bóter bij de vis???” Ik zegguhhhh; “Nou ja, doet u maar boter dan…” Waarop ober antwoordt: “Wilt u dan wel vooràf betalen graag…..!!!” STATEMENT OF THE DAY: RADICALISEREN, IN WÈLKE VORM DAN OOK; POLITIEK, RELIGIEUS, MILLEU-ACTIVISME, VEGETARI VEGENETISCH, CABARETAIR, SPIRITUEEL, WÀT DAN OOK, VERLIEST ÉÉN HÉÉL BELANGRIJKE POTEN NAMELIJK HET NATUURLIJK MENSELIJK VERMOGEN OM TE RELATIVEREN. DOOR TE MENEN DAT JOUW STANDPUNT HET ÉNIGE JUISTE ZOU ZIJN, ONSTAAT DE NEIGING HET LE ZIEN DOOR EEN KOKER. DAARMEE VERLIEZEN WE JAMMERLIJK DE KANS WEZENLIJK CONTACT TE MAK MET MENSEN DIE ANDERS DENKEN......... Òn-verkwikkelijk sta tot Ver-kwikkelijk Ver Kwikkelen Medo- liedje Melo-dietje Op-ruimen Op pruimen Op zouten Òpzouten Op rozen Èuhhh … Dàt was z’n droom Syndroom Synchroom

4 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Om op de Tibetaanse hoogvlakte naar ’n yak halsreikend uit te zien Terwijl de jakhals halsreikend uitziet naar de yak

Dáár, dat ene land Waar àltijd Lente is Waar de Winter was En de Hèrfst, Als ’n spookachtige viermaster Die haar schaduw liet In het duistere water Met doods geklater Van een ijskoude zee Maar dààr waar Lente is Zijn de masten groen Bloemen blauw, Zonder poen Van Lente-blauw Tot bloemen-geel Mijn IK, bevroren In Ivoren Torens Van Zó-genaamde Zekerheden Wil IK niet Horen Wat buiten mijn veilig veld Zoal speelt en de show steelt Ach klein onschuldig mensenspel Weemoedig ziet IK toe Hoe men doodt Om te eten Wij eten de dood En de dood eet ons…. Bevroren In Ivoren Torens Want Torens van Ivoor Smelten slechts langzaam….

Mensen… Je hebt mensen die er toe doen En er zijn mensen Die doen alsòf ze er toe doen Gewichtig benend door de wereld Belangrijker dan de rest Het IK, spattend van eigendunk Met ellebogen die spreken: “Opzij, hier komt de EGO-Junk” Hij is thuis-bankier Houdt niet van papier Dàt is bewijs-lastig Nee, àlles digi-veilig Laptop, tiptop

5 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Hand van de knip Vinger op de knop Hij belegt in aandelen Pensioenen voor velen “Liegen en Bedriegen” Zo heet het pakket 50 % winst op derivaten En meten met twee maten Zó kunnen wij mensen zijn Evenwel al die anderen dan Die je horen kan nòch zien… Zij, die de handen ineen slaan Omwille van de Liefde Zij, die in stilte bergen verzetten Om één medemens te omarmen Van dié mensen… die er ècht toe doen Eens, lang geleden, was er een man die viel in een héle diepe put. “Daar kom ik nooit meer uit, dacht hij. “ Tòt het zó begon te regenen, dat de put vol liep... “Òh jee, ik kan niet zwemmen,” dacht hij weer. Na twee maal -denken- besloot hij zijn gedachten te laten voor wat ze waren. Hij liet zich drijven op vertrouwen en kwam vanzelf boven..... Liedje…. En zó, dwaaalde hij door de velden van zijn leven Door de pieken en dalen Over pleinen, door straatjes Door goten, over daken Hij zag zijn eigen kleine verlorenheid, In het Àl-omvattend pèrspectief

Als gezellig knus is………………………………………………… En zoentjes kusjes…………………………………………………. Waarom is het dan niet –knusselen- maar ~knuffelen~ Dat heeft duf àllef van doen met de eerfte knuffelaar die de ff niet uit kon fpreken Twijfel over eigen vermogen en kunnen Passie vònkend uiteengereten, Spàttend in honderdduizend stukken Scheuren in dromen, deuren gesloten Spotten met schamel talent Waarom moet mijn vers beter dan de ànderen Zonder vooreerst zichzelf te zijn??? Opgenomen in tomeloze vaart Mededingen zònder mededogen Óh heilig IK, màchtig trots in het zadel Jammerlijk afgeworpen door Pegasus Wiekend naar het schoonste gedicht Van “Holland got Talent” Op Schaterlach-avond….. Want gij dan, ó Dappere Bellerophon Lief naief neuriënd over licht Zal mijn ziel je droeve klaagzang klaren

6 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Door te vallen in zinloze onmin, De klauwen van de zwarte nacht “Nee óh nee,” luidt het antwoord Gij Chimaera, vuurspuwend monster Draak van verlammend onvermogen Door jou wordt ik géénszins voortbewogen Aangedreven door dieper gelegen Bron Ga ik lachend, lichtend mijn weg naar de Zon Tòch, Wie zal mijn onrust duiden Het tweespalt staken Mijn leven doen versmelten Met sterren en spiralen Manen die lichten, blije gezichten Waar, mijn gracieuze hinde Waar ben jij die zó oprecht minde Òf huist de Liefde slechts diep in mij Pauze op weg naar..... Licht, ònveranderd duidend Het kent dag, uur en plaats... De Noveentjes rusten een wijle Vertrouwen in geloven en weten Licht, Ontstoken in donkere dagen Wie zal versagen Het te behagen En verder te dragen Naar de zwervende zonderling Die eenkennige buur Het irritante meisje En de armen van geest Naar velen met weinig En weinigen met veel Naar het kale landschap Met doodse takken Licht een gedicht Schoon gezicht Ontroér mij Lief En ik schenk je mijn ziel Ik ben duidelijk bangerig En wat zuiderlijk zangerig Ben platzak en tòch ó zo rijk Een knapzak vol lieve liedjes Weerhouden door Piekeren noch Dwalen Reis ik over hoge pieken en diepe dalen..... De duimschroeven aangedraaid Door troepen omsingeld Hun gelederen sluiten zich De lijnen naar buiten verstopt Het IK kan geen kant meer op

7 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Als in een cocon Zonder ontsnappingsclosule Ik zit stuk en vast Als Gulliver in duizend touwen Als een schip in Arctisch ijs Wie zal mijn juk afwerpen Maar plots gegrepen door het Licht Van méér dan ‘n oneindig aantal Zonnen Smelt het dikke ijs in diepe zucht Voel ik me weer EEN Met de Essentie van het Leven Scheuren kloven, ravijnen dichten Rivieren verbinden als bruggen Mensen en dieren zijn broeders en zusters Geld niet meer geldig Alleen dàt is geweldig Wat geldt is alleen maar Liefde Dat is de grootste winst Kan ik zeggen, op z’n minst Mijn verstand, een stofje Kleiner dan het kleinste atoom Vergeleken bij het Mysterie Ik vecht niet meer het te omvatten Want het enige wat ik weet Is dat dáár ik deel van ben Ik geef me over In zachtmoedigheid Zonder ten onder te gaan En láát mij omvatten Door het Geheim wat LEVEN heet

Lijnenspel Wanneer sommige levens-lijnen elkaar kruisen Openen zich, als bij verrassing, verborgen werelden Ze vertellen hun verhalen, vèr van hier vandaan Van méér dan ik voor mogelijk hield, óóit tevoor -Nog een of twee tussenWanneer de lijnen zijn vereend En ze golven gezamenlijk sierlijk Mee op de stroom van de Goddelijke Adem Door het grote heelal Twee mussen-zussen kussen in lussen tussen bussen met russen Het wordt een opstootje, maar de zussen sussen de russen Doe maar rus-tig, want wij zijn er al van tussen………….. Het valt wel op dat HBO-ers zich meer voorstaan hóóg-opgeleid te zijn dan Universitair geschoolden. Waarschijnlijk die status wat meer nodig.... Dus dàn maar aanschurken tegen dat wat nòg hoger zou zijn Gniffelend mijmer ik; “Hihi… nèt wolkenkrabber-krabbertjes……. “ Woorden als weerklank Als afgietsels van gedachten

8 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Hij had ’n drank-kop Want hij had drank op Zij had ‘n drank-kop Gevuld met soep…… Speekstralmeester Streekspalmeester Shakestallmister Òh… Spreekstalmeester Ooit heeft het Universum Een POES voortgebracht Ze kákelen niet maar miauwen Ze denken niet maar ZIJN Ze zijn nog altijd dankbaar Dàt ze er zijn Ik ook……..! Ze wensen aandacht en aaibaarheid Willen wij dat ook niet??? Als ik jouw geheim kende Was het geen geheim meer En was het dàn nog wel Wat het leek Wat het was….. Een patchworkdeken van duizend gedachten dekt mijn wonden toe Warm en knus lijkt het Okay okay, De staat is geen bezigheids-therapeut We mogen hélemaal zelf aan de bak Participatie tot je erbij neervalt Abuisievelijk was ik aanbeland op Ameland Één buisje later op Vlieland En toen de buisjes op waren Was het Wad niet meer wat het was…. Huhuhu De kruisbestuiving van wetenschappelijk verklaren en intuïtief ervaren heet Boeddha-bewustzijn Zekerheden òn-wankelbaar Bestendig als schokbeton Beleidsmakers en ambtenaren op het Department voor Bezuinigingen Als door autistische kokers, zonder menselijke empathie, beziet men de getallen, plussen en vooràl minnen… Wanneer de jongste bediende weer een miljoen heeft wegbezuinigd in de zorg krijgt hij als bonus een èxtra koekje. boekje – bezinnen 21 december 17.04 uur Donker & Somber Maar slechts één dag en... Het klimmen van het Licht Vangt in àlle zekerheid aan De boog herbouwd Zon in de steigers Rijzend, iédere dag Zó voelt mijn engagement

9 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Tot Liefde en Geluk Groeiend iédere dag Van kas-plantje teder zacht Tot stèrk en grote kràcht Als eiken en beuken Hun takken òpwaarts gespreid Mèt hen hef Ik mijn armen ten Hemel En zeg mèt het Universum: "De omstandigheden zijn voortreffelijk" In Beta ben ik een nul Bij Alpha wil ik wel ’n balletje opwerpen In geduld wacht ik tot Alpha Beta ontmoet En kennis maakt met Omega en Zero Evolutie en Creatie Ja en Nee Man en Vrouw Goed en slecht Àl die componenten Maken het Grote Geheel Daarvan ben ik slechts een deel

Dames en Heren, Ik wilde u iets vertellen over de oud-Griekse geschiedenis Over de Griekse Mithologiën, om kort te gaan Mythes Het verkleinwoord dáárvan weer luidt Mietjes Èn die mietjes zongen liedjes in griekse melodietjes Van Sophietje, zuster van Sophocles… En het Leliedje van Dalen, U ook wèlbekend Van dit mythische talent Gebeurtenissen, even onverwacht als òngevraagd Zich ònverbiddelijkmeldend aan je deur Kleuren éven wat doffer, alles krijgt een schiftende geur Niemand die vraagt; wié of wat heeft mij uitgedaagd Maar dàn, 'n bevrijdend zinnebeeld, nòg iéts uit 't zicht Het lijkt mij wat te vertellen; Liefde is geen plicht Maar een gift, iéts wat je Krijgt Je losse kraaltjes weer aaneen rijgt Tot 'n ketting, een Cirkel van Licht Piraten praten piraten na Papagaaien papagaaien papagaaien na Apen apen apen na Èn mensen mensen mensen toch….. Wij praten, papagaaien en apen wat af! Vrienden bezoéken geen vrienden Vrienden zijn thuis in ieder vriendelijk huis En ziet, de Koperen Ploert ging in Vlàmmend Rood onder Hij was hééél belangrijk Very Important Person

10 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Maar mevrouw van Leursen Van ginds op de hoek Dat ouwe lijk, niks aan En zag haar amper staan Op àlles had hij ‘n voldongen kijk Daarvan gaf hij duidelijk blijk “Zéker het is heus, jawèl! Jij stòmme lellebel!!!” Een visie om te smullen Zijn dominant stemgeluid Snijdend, óveral bovenuit De buis was zijn thuis Àlles voor de show Mèt & Zonder know-how Èn maar flauwekullen Avond aan avond Mensen laten brullen Dan keerde het tij… Het publiek werd ‘t zat Men lag erbij te gapen Als lui verveelde apen Éérst nog dacht hij: “Òh, dat lèg aan Hullie & Zullie Want zoals ik, zo is er geen!” Maar nee, gaar waren de rapen Het feest, dat was passé, geweest Al snel raakte hij verweesd Eenzaam en alleen Het werd ‘n jaartje later Van de roem naar de kater Dolend door donkere straten Zwalkend van tent naar tent Hij wilde met iemand praten Maar niemand meer met hem De VIP, eerloos op de wip Stond verlopen in zijn hemd Het interesseerde hoegenaamd geen kip Op ‘n dag in zeker ochtendblad Geschreven, chocoladeletter-groot: “UITGEGLEDEN IN DE GLIBBER VAN NAAM, FAAM EN WAAN WANT; CARRIËRE IN HET KLAD ARROGANTIE VOOR DE VAL VAN DE SPOTLIGHTS IN DE GOOT HOOGVLIEGER AAN LAGER WAL..” Op zijn graf, het stond gebeiteld als een grijns "Daar lig je dan; R.I.P. Beste V.I.P." Moraal; Bespeel de snaren van het leven met liefde, àllemaal. Voor een ieder, zo mogelijk, maar vergéét er geen...... Niet laf maar zachtmoedig Geen angst maar Vuurwerk

11 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Oog-verblindend Oor-verdovend Zij was gedienstig Ze wist niet anders Dankbaar als ze was Voor iedere druppel aandacht Hij was dienstbaar Aan het Hogere Ideaal Het verschil verschool zich In de gelijkwaardigheid Van èchte Liefde De Kapperszoon Absolom Was Àbsoluut De sterkste van allemaal Maar absolutie Homaar….. Het verschil tussen Creatie en Evolutie Lijkt mij weleens Toebeschenen Als datzèlfde Tussen Ratio en Emotie Maar er is nòg wat Zoiets als Intuïtie Een plechtige Initiatie Welke me binnenvoert In de wereld van Vrede Vréde met wie ik mag zijn Vréde in van wie ik mag houden Vréde met het leven Òn-verklaard samen met De wetenschap welke ons Wil doen weten wie we zijn In zijn kledij Droeg hij een ei Als ’n poppetje Met ’n koppetje En toen de dop Was van het ei Zei hij; kom op We eten ervan, Àllebei Als een hypo-gonder Kan ik niet zònder Kwaaltjes als Vandaaltjes En Lelietjes Heb ik lief Ze zijn bijzonder En niet zo vief……. En zo blijf ik….naïef

12 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Zo zing ik malle liedjes Toen TV nog ’n kastje was Een aquarium Zat iedereen nog in z’n sas Nu het ding een schilderij is Een platte plaat Die voor je staat En jij zit, met je kersepit Te kijken naar wat lijken Real-life, 3D Wat ‘n bedroévend idee Bladerend in mijn levensboek Kommer en kwel verzuchtend Zwaargewond klopt het hart Om hetgeen mij inmens tart Àllerlei mogelijke moeilijkheden Bespringen mij van vele zijden Als monsters vol gruwelen Lijken ze me te vierendelen Kan het ook een onsje anders Minder mopper, iéts meer Soms voel ik me wat dom Maar dan denk ik; Kom Ik kuier ’n straatje om Lekker in de voorjaars-zon (laatste was ’n rijmel-kwink ofwel ’n rijm-slippertje dus, hè… ) Soms voel me een vis In het water of wat er ook is Over voldoening en wel-bevinden gesproken In golven verzwolgen Onder liefde bedolven Traag kruipt de dageraad over de tijdvelden van moeder Aarde Schuchter en verlegen licht en schaduw aan sprieten gras Mijn penselen kwelen kleuren, divers, òn-doordacht Het leven geeft blijk van kracht en pracht en grote waarde Ik ben hier en jij bent daar, maar wáár is de Koninklijke Adelaar Die de Hemel verbindt met wat jij en ik in ons zoeken vergaarde………………. Een tekort dreigt te ontstaan Mensen rennen af en aan Om dit gat weer te dichten Ontsteekt men vele lichten

Liedje Soms heb je van die dagen Die je het liefst door de WC Zou willen spoelen Van die rare dagen

13 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Met maar drie wielen Aan de wagen Soms heb je van die momenten Dat zijn bepaald geen monumenten Ik zie ze aan en denk Dit lijkt geen geschenk Hebt u dat ook, dat u wel eens buitenboord wil snacken Geen croquetten uit de muur, geen friten van het laatste uur Maar u wenst overzee te gaan om te snoepen en te smullen U wil toch ook wel eens A-frikandellen en hoe Aziaten aten Het lijkt zo normaal, we vinden het àllemaal Zo gewoon hoe wij eten en vreten Geloof jij nou maar wat je wil geloven Dat zeggen de mensen wel tegen me Nou, dat doé ik dus En dan zeggen diezèlfde mensen weer: Folklore vanuit een “gestreng verleden” De patoors en kapelaans Het confectionisme Uren Huren Luren Muren Kuren Zuren Buren Guren Puren Turen Vuren Duren Turen Gluren Vogelkenner – ordinairoloog… kan dat? Een Chinees eet Chinees…dat kan! Maar Chinezen eten chinezen… wordt tòch bedenkelijk vinnuniet? Kleeft tòch ’n wat ònesthetisch randje aan Het Ego Volledig vervuld van zichzelf Als een roofvogel Op zoek naar kleine kuikens Van anderen Wurgend, slurpend Om Ego in stand te houden

Consulent

14 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Corpulent Een héél end Weekend Fluitje van ’n cent Consument Ingrediënt Patiënt President Assistent Present Of je wat bent Van Lunteren tot Lent Van gunteren tot Gent Precedent Wie ons kent Een ruime tent Als jij niet bent En maar wat jent Of wat wilde paarden ment Ben jij die puike vent Of het nooit went Een cliënt verwent Borstel met prodent Of mij verder zendt Met een delinquent Die schone verzen pent Of je nu rent For Hope and Glory-Land Zit op je krent Met koffie-blend Op ’n monument Voor één moment Wie geen graven schendt Het lijkt òn-gekend Zó ontkend Èn bekent Consequent Consistent In je kersepit prent Om je talent Regent Recent Rescencent Congruent Incident Etablishement Je zaakjes plent Dat is equivalent Pertinent Evenement Van de opponent In Land’s End Continent Incontinent Impotent Resistent Marktstand Keert of wendt Latent Patent Attent Exellent

15 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Oriënt Prominent Eminent Innocent Exponent Adolesent Agent Abonnement Clement Cement Cliënt Steradent Document Geen Drent Geen Twent Divident Parlement Indolent Instrument Intelligent Lopend Schaatsend Eetend in ‘n Eettent Fietsend Sentiment Temperament Trent Management Faillisement Supplement Compliment Ornament Weekend Wie kent het weekend van de consulent Van je fiets-end naar de frietentent Lopend, schaatsend, fietsend…. Daar moet ik tòch even over nàdenken Is dit een voltooid déélwoord, dames en heren?????? Wàt dacht Uuuuuuuuu????? Ik weet een woordje wat ik met u wil delen Dat is voltooid maar niemand wil het weten Al mijn facetten onhèls ik in de zèlfde liefde waarin ik ze ook weer hun eigen weg laat gaan Als archetypen, sprookfiguren en alter-ego’s huppelen en dansen ze door mijn speeltuin Groot en klein, dik en dun, olijk en vrolijk, verveeld en sjagerijnig, mijmerend en filosoferend Ik zié ze, nukken en grillen, heupen en billen, zittend en liggend, lachend en huilend, Volgend en leidend, overwegend en beslissend, Ze zijn er àllemaal, goed en kwaad, zoet en zuur, goedkoop en heel duur… En wie ben ik, de regisseur, pianist, de wolk of de lucht, de bliksem of de donder Soms, ’n héél enkel maal, bespeur ik iets miniscuuls van het grote wonder Één druppel water, beschenen door het licht. En IN die ene kleine druppel weerschijnt het volledige LICHT… In erupties van creativiteit Geef ik mijn verzen weer Als triangles, in congruentie bespeeld Zondag-middag, buiten druilig Binnen warm en gezellig Ik luister naar radio-4 klassiek… Concertgebouw met zijn Koninklijk Huis-Orkest

16 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Ivan Fischer dirigeert de Beethoven-cyclus Wonderlijk genoeg ligt het orkest in sub-groepjes uiteen Verfrissend was die ervaring dit te onderscheiden Geen “wall of sound” maar apàrte delen hoor ik Nieuwe benadering, ik ben diep geraakt Volstrekte Schoonheid is wat ik hoor Tranen strómen, laat ze maar komen, ik voel mijn vader weer Hoe we vroeger intens naar muziek luisteren konden Hóóg-gevoelig als we beiden waren voor zuiverheid van klank Dàt deelden we, en we delen het nòg…! Het zat ons in de genen. Genetisch Genieten…. Effe kijken,,, Geen ethisch genieten, genetisch genieten…

Noa, Ik ádem; door joúw lévenslust Joúw liefde voor het leven Gaf me de grond van mijn rust Het voelt goed, jou te géven Dàt, wat ik van joú krijg En dat is: Liéfde!!!!!!!!!!!!!!!! Weet ik wat het is Ik te zijn Weet jij wat het is Jij te zijn Weet jij wat het is Ik te zijn Weet ik wat het is Jij te zijn Soms sta ik stil Bij wat me beweegt Met m’n bol in m’n hoed Zo’n echte bol-hoed Een anarchist Een atheist De anti-Christ De monarchist Een Methodist De vegenist Vernist Een toerist Een artistieke artist Een rustieke Rus De terrorist De ventilist Die buiten het bedje pist Gisteren was ik ’n beetje in ’n lollige bui En gisteren zei ik ook dat ik gisteren ’n lollige bui had Morgen…..

17 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Mijn schrijven is een project Evenwel wanneer het project een productie wordt Komt de authenticiteit, ik zeg; de authenticiteit… in gevaar Wanneer de Ode groter wordt Dàn het geadoreerde Moet je je tòch eens afvragen Wie ben ik……….? Met een EGO als verwrongen staal Een kooi van kromme spijlen

Communicerende vaten Twee vaten kletsten met elkander Klonk wat hol, maar àch… Dames en Heren, Ik wilde met u van gedàchten wisselen, met u spreken over “vanzèlfsprekendheden” Nou zult u zeggen; Je spreekt al vanzèlf Dat IS ook zo natuurlijk. Vanzèlfsprékend inderdaad! Maar valt het u niet op dat de meeste dingen die de samenleving overdònderen zo snel geïmplementeerd worden. Ook zo’n managers-begrip. Implemeteren, ik dacht eerst dat het iets te maken had met Inplantaten. En dat is ook zo! Mijn vèrzen nemen een hoge vlucht Geen nattig heden maar droge lucht Iedere keer Vergeet ik het weer Aan je te denken Je liefde te schenken Zoals de Ziel doorschouwt het Ego Zo beschijnt het Licht het Duister Ook Broeder Bloedworst knispert krokant En zegt: Ik ben geen mindere variant Met Balkenbrij voel ik een familie-band Als de Brij balkt, stolt mijn bloed tot de rand

Duizend dingen dringen drukdrommend En we zeuren en treuren Geen nieuwe kleuren en geuren Nee, we want klàmpen ons vast Aan een òn-voltooid verleden Geen reden in het Heden Die ècht òn-bezorgd zingen Over leuke dingen Want dàt wat was Doordruipt je regenjas Ik leg de wereld naast me neer, meneer Dat kan je van ‘mevrouw’ niet zeggen hè… Nou goed, ik zal ’n poging wagen

18 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Maar dan moet u niet verder vragen…….. Ik leg me naast muh vrouw, mevrouw Bleek Mevrouw Bleek bleek de buurvrouw…… huhuhu….. Zweven we ons-zelf van geboorte naar dood Òf is er meer te doen, als alleen maar uit de goot Ik schiet vol…… Gisteren schoot ik leeg Verlangen, ò zo groot Maar naar wat of waar Want wanneer het zover is Lijkt het verlangen lauwe…. juist ja……….! Dames en heren, De toestand staat mij toe u te verklaren Van wonden, blessures en blaharen Hoe groot is je draagvlak Als je wat wilt roepen Humor maakt van zware gedachten karikaturen Maar… hoe lang kan het spel nog duren Dansend denken, dàt is wat ik mij wens Een leven vol gedachten, als kille koude nachten Wil mijn geest versomberen, maar niet verzachten Slèchts in jouw vertrouwen Kan ik van jou houwen De Noveentjes zullen niet verschrompelen In Digi geboren zijn ze uitverkoren Mensen te verrassen en verblijden Dàt is hun levenstaak en geen andere Joú in Liefde … èn Vertrouwen te dompelen Zonder kleurscheren…euh… kleerscheuren … kolere scheuren Het indringende, macabere geluid Van kràssend, krakend en scheurend piepen Van remmende òn-gesmeerde raderen en wielen Die welhaast ondráágbare boog van spànning Dat zitten in verlammende angst Bleef haar immer bij tot áán haar dood Zóveel kwellende jaren later Knellend tot het leven van het leven…… Een Noveentje, gehéél op chique Ging op pad, in stijl maar kwiek Ze droeg een boeket èn haar tuniek Zo schreed ze voort, en plain publique… Ik wil je kènnis laten maken Je van Harte uitnodigen Tot de Wereld zònder Woorden Want, mensen, woorden verstoorden Die àndere Wereld zònder woorden Die van Pure Schoonheid

19 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Van Zuivere Accoorden Die van òprèchte Liefde Van kleuren en geúren Die van elkaar te beminnen Van vormen en vergezichten Die verblijden en verlichten Op dàt wat ons binden kan LIEFDE Zij kust bewust Ze lijkt toegerust Te kussen met lust Kussen is een must Er zijn bubbels en bellen Zo weet men te vertellen

De Zondebok Àltijd al was er een zondebok Iemand die het had gedaan Van Messias tot Klokkenluider Door de eeuwen heen Is de zondebok blijven bestaan Rietje, Je lachjes, zo mooi als de nacht Als de Maan die zacht lacht Als sterren van verre Die schijnen op onze Aarde Dat is voor velen van Grote Waarde Dàt doe jij, allemaal zo blij Jij maakt het gevoel weer vrij Dat mensen weten: Het is een troost Wanneer jij Noveentjes liefkoost Hij was Spychiater, zij patiënt Dat is die van die divan Bloed-dorstig Bloed-worstig Balken brijen Valken vrijen Uilen huilen Builen puilen Mijn malle strapatsen en capriolen Verpakt in mathematische desinterresse Puilen als slagroom uit de glazen Als wolken in het zwerk Verzonnen terwijl ik keek Hoe ze groeiden tot Ik ben paragnost nòch knollenknost Schrijf nauwelijks voor de kost Af en toe gedichtje op de post Iemand verblijden als het kan Wat denken over dingetjes En zingen van liedjes Dat zijn zo m’n lievelingetjes

20 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Nee, het moét niet rijmen Maar af & toe gaat de rijm met mij aan de haal Hij heette zowaar Bas Hield van ver-kleedpartijen En kletsen op z'n dijen Hij had één Grapjas... Èn ’n Lolbroek aan! Zong; we gaan tesaam naar de Zaan Hij had 'n grote tas vòl met dikke pret Àltijd was ie –LEÚK Alleman lag in 'n deuk Maar bij het vallen van de dag Als niks meer moet en alles mag En hij zich eindelijk ònt-kleede Viel dié bagage van ‘m af Na de laatste avond-bede Hij dook z’n bed weer in Streek zich over z'n kin En zei; Ziezo, ik maf……

Dames en Heren Ik moet u tot mijn spijt enige mededelingen doen Mijn fysieke huishouding klopt van geen kanten Àlles hangt van draadjes aan elkaar Nèt draadjes-vlees eigenlijk Voor het slapen gaan zie ik twee engeltjs staan Nou, èngeltjes….Koúwe voeten man!!!!! En m’n hoofd doet dan weer niet mee Wàrm joh, ’n soort koortskop meer Sámenvattend: Ik heb één Héét hooft en twéé kouwe poten Nou, en dàn daar ‘ns mee in slaap te vallen En ik ben van mezèlf tòch al ’n Wàkker Sláper Zie dáár maar ‘ns mee te dealen Zo iets al een klein simpel moment Is uitgegroeit tot een academisch “Momentum” Werkwijze heet “Operatus Morandi” Zij, die niet weten, verliezen de grip Indolent, zo lijkt het grote worden Tot niet te zien van de Wèrkelijkheid De stem van het individu Verloren in de menigte Dolend over lege vlakten Wat hebben we toch winters tegenwoordig hè mensen Zijn toch geen winters meer……. Één làng-gerekte Herfst is ’t geworden, nietwaar Climat-change, ander woord voor “Ommezwaai van de Weer-omstuit” Vroeger, toen het verleden nog bestond mensen Had je van die èchte winters, Sneeuw-witjes koúd Ze voelde zich ook zo héérlijk thuis met die dikke dwarrelende vlokken allemaal Vervangend geluk

21 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Vullend véle gaten Van òn-behagen Èn grijze dagen Vervàngend Geluk Wènsend zó anders Maar ging òp In kunstmátig àdemen Vervàngend geluk Zoékend als zovélen Maar jà, naar wàt? Òh, wist ik het maar??? Mijn ziel, liggend aan het Kosmisch Infuus Hunkerend naar Vreugdevol Geluk Gaat op in het Grote Bewust-zijn Tòt mijn ziel.. niét meer mijn ziel is…….. Koud is de Dood Warm het leven Op weg naar het slachthuis Biggen die tranen biggelen Hun leven aan diggelen De biggen liggen over elkaar De laatste warmte te delen………. Hij sprak tegen haar Ik hou van jou Houwen zo Zei zij vrij blij……. Engelen hengelen graag In de Vijver van de Liefde Indien u bent een Engel Welnu, wat let u en hengel Literatuur Hydratuur Mytrakuur Leven is als een boek met vele bladzijden Bij aanvang moet je het eerst openen Dàn zié je dat iédere aparte bladzijde Te lezen valt als ‘n doorgang naar de volgende Vandaag 21 februari... Twee maanden ná de donkerste dag van het jaar! 17.38u. De Zon schijnt nog òpper-best. Alle reden de sluizen van het voorjaar te openen. Want ’t lieve leven opent zich andermaal Het broze, het lichte, de kleuren en geuren Àlles aanwezig ons weer op te fleuren Een eveloppe ligt in de brievenbus Mijn adres, in bloemen geschreven Ik open ze, en blijkt het voorjaar blijkt uitgepakt

22 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Over reïncarnatie Een Entiteit ben ik.. Af en toe schuilgaand In een of ander Lichaam Dat zijn zo mijn pauzes En als ik dan weer thuiskom In mijn ware dimensie Te Lisse Irissen narcissen

Tijd voor Twee Een gat is gevallen In mijn radio-momentum De Kroon op Radio-2 Kers op de taart Het Hart van de Dag In efficiënt overleg Koelbloedig weggeslagen Koud voelt het gat Hard gelag is dat Dat Frits nú wel tijd voor twee hééft Maar niét meer presenteert….. Als het beeld van Zadkine Zo staan de dagen Maar sòms, als bij windvlagen Hoor ik dat ongebreidelde weer Die stem, dat enthousiàsme Het uitkraaien van dikke pret Tot wàrm empathisch luisteren Dàt was en is Frits Spits Niet te evenaren Dank je wel!!!! Dames en Heren, Men zegt wel: Dat had ik niet gezien! Maar het krijgt meer cachet als men zegt Dàt had ik zèlf niet gezien Voel je het verschil????? Nèt zoiets als: Ik denk dat het … zus of zo is… Maar interressanter klinkt: Vòlgens mij is de zaak de volgende… Hoor je het: VOLGENS MIJ….. Nounounou…dat is toch poépchique Alsof dat meer dráágkracht heeft… In de Bijbel stond het al: Het Evangelie vòlgens Lucas Àls de Vrede van de Wereld Wèrkelijk wordt bedreigd Wie zijn zij, die lijden Òf ècht fout zijn Wie haalt ze uit elkaar HOED

23 of 24

2-4-2014 18:30

Indringend


Met de Hoed Al wat schuin Op je dak Àlsof je al ’n knipoog maakt…. Mijn geest ……. Al eenzaam dolend Over dorre vlakten Rietje is 'n ZORRETJE Staat op ’n TONNETJE In het ZONNETJE Toen zag ze PORRETJE Zusje van KNORRETJE Die had ’n BALONNETJE En kweelde ’n SONNÈTJE Met een NONNETJE Zuster HONNEPONNETJE Meneer Pastoor ZONG HET JE Zònder BONNÈTJE

Dames en Heren, We hebben allerlei soorten jassen, Jassen ja! Dat IS dat kledingstuk war gedrágen wordt òver andere kleding-stukken. En sòms wordt het alléén maar gedragen door stùkken… Overjas, zeggen we dan hè. Maar we hebben winter-jassen, ’n lente-jas, regen-jas, stof-jas…zo’n bestòfte jas hè…. Daarnaast nog de Grap-jas, de overjas Daarnaast nog de Directie-stoornis… Maarja, daar zullen we het verdere maar niet over hebben… Lies-breuk??? Op uw vèrgevorderde leeftijd Sint????? Welnu, dan even geen wijn of pint En ga vooràl niet door het lint Als je dat niet zint, gedraag je dan als voorbeeldig kind Of Zwarte Piet zònder tint Voordat Sint een ander vindt Is dàt geen hint? En vergeet niet; Wie de liefde bemint die zichzèlve overwint, dat dit ons bindt Dus wéét waaraan je begint Of je Ed heet, Kees-Jan of Quint... huhuhu... :-)

24 of 24

2-4-2014 18:30

INDRINGENDE GEDACHTEN

Recommend Documents