In het weekend van 5 en 6 oktober was het weer zover: Het VIF Volleybalkamp 2013. We hebben dit kamp georganiseerd voor onze CMV-jeugd, waarbij we in een leuke sfeer elkaar beter leren kennen, gave spellen doen en natuurlijk sporten. Dit jaar was de keuze op de locatie ’t Laer gevallen. Lekker dichtbij, maar met goede faciliteiten, grote slaapzalen met stapelbedden en een grote keuken. Goed sanitair en een prachtig veld voor allerlei activiteiten, waaronder ons volleybalveld. Naast ’t Laer ligt het speelbos, dat voor iedereen toegankelijk is, en dus ook voor ons. Ook hier gelegenheid genoeg om spellen te spelen en ruimte voor de eigen “vrije tijd”. Tot ons grote plezier hadden zich 32 kinderen aangemeld, waarbij we helaas nog twee afmeldingen kregen, maar met een 8-koppig team van begeleiders konden we het weekend starten. Op zaterdag 12.00 uur was de ontvangst in een stralend zonnetje, die ons gelukkig het hele weekend heeft vergezeld. De kinderen begonnen direct met een broodje knakworst. En na een kort welkomswoord en uitleg van de “huisregels” kon iedereen een plekje in de slaapzalen uitzoeken.
Daarna was het tijd voor het eerste spel. De meerkamp! Er waren 6 spellen en natuurlijk volleybal. Elk team (bestaande uit ca. 5 kinderen kreeg een kwartier de tijd om een spel te spelen. Daarbij werden de scores bijgehouden en na een kwartier gewisseld. Iedereen had uitermate zijn best gedaan. De uitslag is ’s-avonds bij het kampvuur bekend gemaakt, waarna iedereen een klein presentje kon uitkiezen. De uitslag moet hier natuurlijk ook nog even vermeld worden: Time-out Smash Defend
Pancake Side-out Ace
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Op het grote veld naast ’t Laer staat ook een mooie ijzeren pan geschikt voor kampvuren. Rene heeft via de houtclub van Sherpa een aanhangertje hout geregeld. Dit was het moment om het vuur te starten, maar er was zoveel hout, dat het kampvuur non-stop tot het einde van het kamp heeft kunnen branden. Uiteraard hoort er bij kampvuur eten en drinken, dus iedereen kon nu mooi even rustig nagenieten van het meerkamp-spel. Iedereen kon daarna lekker spelen, maar er was nog veel tijd tot aan het eten. Daarom hebben we ter plekke (met hulp van Tom Visser) een levend stratego-achtig-spel bedacht. Daarbij werd de groep in tweeën verdeeld, waarbij iedereen en nummer van 1 tot 10 kreeg. De kunst was om de vlag te veroveren van de andere groep, waarbij de hoogste cijfers natuurlijk strategisch ingezet moesten worden. Toen het spel het einde naderde, doken er echter nog kinderen op met een cijfer 11, die natuurlijk alle anderen konden verslaan. Hoe dit heeft kunnen gebeuren blijft nog steeds een raadsel?
Nu was iedereen hongerig en de leiding had ondertussen het eten klaargemaakt. Na een partijtje handen wassen zonder zeep, kon iedereen een bordje pakken voor portie macaroni met saus (Henri nogmaals bedankt voor het maken) en een overvloed aan kaas. Daarna nog een lekker bekertje met gele/bruine vla, en iedereen was weer vol energie. Nu was het wachten tot het donker werd, zodat het avondprogramma gestart kon worden bij het kampvuur. Robert had enig onderzoek gedaan naar ’t Laer en wat bleek? Voorheen was deze locatie een schaapskooi, die gerund werd door de familie Jagger met als enige erfgenaam zoon Mick. Hij had dit 100 jaar gedaan, maar was overleden van verdriet. Een van zijn lievelingsschapen Doris (die ander was Day) was namelijk door de nog enige levende wolf in Nederland doodgebeten. Als een schaap wordt doodgebeten door een wolf, kan zijn geest niet opstijgen naar de schapenhemel. Om de geest van Doris te bevrijden, moesten er op de hei en bos naar woorden worden gezocht. Drie groepen vertrokken gewapend met zaklampen en begeleiders op zoek naar de woorden of andere aanwijzingen. Henri had vele meisjes in de groep en liep daardoor met een cordon van 8 meisjes aan zijn handen, die vertelde dat ze toch echt, echt, echt niet bang waren. Gelukkig lukte het iedereen om ongehavend terug te keren naar het kampvuur, waar we met drinken en chips begonnen aan de ontcijfering van de code woorden. Uiteindelijk is er een zin gevormd: “Laat de geest van Doris vrij!’ In een seance waarin de hele groep dit 5 maal hardop had uitgesproken en sterretjes had gekregen, was de vloek van de wolf verbroken en was de geest van Doris vrij. Oef, wat een opluchting. Wat is nu een kampvuur als je daar niet wat mee kan doen. Zo hadden alle kinderen een lange stok gezocht en was kwam de tijd om te roosteren en te bakken. We hadden marshmallows en stokbrood, die iedereen lekker kon verwarmen en oppeuzelen. Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Gelukkig was het nog vroeg en ging iedereen lekker op tijd naar bed (niet dus!!). De avond en nacht is nog zeer gezellig en onrustig geweest en het is toch altijd weer bijzonder hoe de leiding, maar vooral de kinderen wakker kunnen blijven na zo’n lange dag. Toen we er eenmaal in lagen, maakten de comfortabele en vooral brede bedden veel goed. Binnen ogenblikken was het stil en sliep iedereen als een roosje (en sommigen als kettingzagen).
Toch stond iedereen weer uitgeslapen om 07.30 uur naast zijn bed. Lekker, dan heb je tenminste wat aan je dag! Na het ontwaken konden we buiten de tafel dekken en genieten van een heerlijk ontbijt. Op naar het speelbos. Want daar was inmiddels het douanespel klaar gezet. Bob en Carla (inmiddels aangeschoven bij de groep) kwamen tekst en uitleg geven. De groep werd wederom in tweeën gesplitst, een groep douaniers en een groep smokkelaars. Het was de bedoeling om zoveel mogelijk illegale waren te smokkelen. De douaniers konden smokkelaars aantikken en fouilleren. Als ze iets vonden, werd dit in beslag genomen. Als een smokkelaar niet aangetikt werd, kon hij zijn smokkelwaar inleveren achter de grens. Nadat alles in beslag was genomen of gesmokkeld, werd er van rol gewisseld en het spel opnieuw gespeeld. De groep die het meeste had gesmokkeld zou gaan winnen, maar… Er werd nog een derde spel gespeeld, waarbij de begeleiders en C-Jeugd de smokkelaars waren en de kinderen de douane. Wat een strijd is er geleverd en wat heeft iedereen hard gerend.
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Hierna was het nog vrij spelen en hebben we onze spullen bij elkaar gezocht. Als laatste hebben we nog geluncht met een heerlijke pannenkoek, waarna alle kinderen rond 13.00 uur door hun ouders werden opgehaald. We willen alle kinderen en begeleiders bedanken voor hun aanwezigheid en inzet. Het kamp is mede door jullie zeer geslaagd geworden. Op een enkele bloedneus en verbrande vinger na, zijn er geen vervelende zaken voorgevallen. Er werd op een positieve manier met elkaar omgegaan en er zijn weer een hoop vriendschappen gesloten. In deze sfeer gaan we nu ook komend seizoen weer een feest maken en kijken uit naar het kamp van volgend jaar. Het organisatiecomité. [Met dank aan Michael voor dit mooie verslag]
Hierna volgen nog 2 verslagen van Judith Nanninga en Renee Bergman.
VIF kamp 2013 Het was leuk maar spannend op het kamp van volleybal. Eerst een broodje knakworst eten en dan natuurlijk even kletsen in de slaapzalen of spelen in het speelbos en dan avondeten lekker macaroni met rode saus altijd lekker. En nu het spannendste gedeelte natuurlijk de speurtocht van Dollie van de schaapskooien en natuurlijk met de enge wolf die Dollie de schaap wel lekker vond, dus wij moesten de geest van dollie vrij maken en dat kan niet zonder een spannende speurtocht dus een speurtocht door de donkeren bossen met lampjes en lichtjes en natuurlijk de wolf die verstopt is achter de bomen en de dode dollie die er ook ligt. En s avonds laat nog even kletsen hoort er nu ook wel even bij maar we moeten natuurlijk ook wel slapen maar uiteindelijk is dat wel gelukt. Volgende ochtend lekker een broodje hagelslag, en even de slaapspullen inpakken en weer lekker spelen in het speelbos of weer naar de slaapzalen. En het fluitje ging weer dus dat betekent verzamelen en lekker pannenkoeken eten en de meeste kinderen werden zo langzamerhand al opgehaald. Dat vond ik wel jammer want ik wilde het liefst nog even een paar nachtjes blijven. Einde. Groetjes Judith.
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Volleybalkamp 2013 Zaterdag 5 oktober en zondag 6 oktober zijn we op kamp geweest. Het kamp was op ’t Lear, bij Het Speelbos. De weersvoorspellingen waren gelukkig droog dus dat ging helemaal goedkomen. Er waren 2 slaapzalen, één voor de meisjes en één voor de jongens. Iedereen had al snel een plekje veroverd. Toen iedereen rond 13.00 veilig was aangekomen gingen we lunchen. We aten lekkere knakworsten met brood en natuurlijk ook met saus. Na de lunch was het tijd voor de spelletjes. Iedereen was ingedeeld in een groep met één teamleider. Er waren een aantal kinderen van de C-jeugd. Zij zijn wat ouder dan de rest en daarom werden zij uitgekozen als teamleiders. Er waren 6 verschillende spelletjes, en bij elk spel stond een begeleider. Bij Robert moest je zo snel mogelijk een stuk watermeloen opeten zonder je handen te gebruiken en bij Hetty moest je een zo lang mogelijke ketting maken van je eigen kleren. (Sommige kinderen stonden zelfs in hun onderbroek!) Na de spelletjes had iedereen wat tijd voor zichzelf. De meeste kinderen gingen Het Speelbos in, en de bedden werden alvast opgemaakt voor de avond. Tegen de tijd dat het etenstijd was, was de helft van het snoep al op. Het eten was heerlijk. De vrouw van Henri had de meest verrukkelijke pastasaus ooit gemaakt. (sorry mama ☺) Na het eten werd er alvast een beginnetje gemaakt voor het kampvuur, wat de hele nacht is blijven branden. ’s Avonds heeft Robert een spannend spookverhaal verteld over de herder Mick Jagger en zijn lievelings schapen Doris en Dee. Doris was opgegeten door een wolf en wij moesten Doris helpen zodat haar geest naar de schapenhemel kon. De begeleiders hadden zich samen met een aanwijzing verstopt in het bos en wij moesten ze gaan zoeken. Als we alle aanwijzingen en begeleiders hadden gevonden konden we een zin maken. Maar we moesten wel oppassen voor de wolf. Toen we klaar waren met de spooktocht was het tijd om marshmallows en broodjes te roosteren boven het kampvuur. Dat was rond 23.00, dus het was lekker donker buiten. Daarna trokken de meeste kinderen alvast hun pyjama aan en gingen ze naar bed. Er werd niet heel veel gekeet. De andere kinderen gingen gezellig rond het kampvuur zitten en vermaakten zich prima met nog een spookverhaal en veel chips. Inmiddels was het helemaal stil geworden in de slaapzalen en gingen ook de oudere kinderen naar bed. Daar werd de rest van het snoep opgegeten. Dat was rond 01.00. Na lekker geslapen te hebben werden we al om 08.00 wakker gemaakt! Jullie denken vast dat ik me aanstel, maar als je maar 4 uur geslapen hebt is dat veel te vroeg. De leiders waren al wakker maar ze zagen er uit alsof ze nog korter hadden geslapen als wij. Het kampvuur ook was nog steeds aan. Of het één met het ander te maken heeft weet ik niet. Als ontbijt aten we boterhammen met hagelslag, chocopasta, kaas, Johma salades of worst. Na het ontbijt kwamen Carla en Bob een kijkje nemen. Samen met hen speelden we Het Douane-spel in Het Speelbos. Daarvoor werden we gewoon in random groepen ingedeeld. Na Het Douane-spel had iedereen een uurtje tijd voor zichzelf en kwamen de eerste ouders al opdagen. Om 13.00 was bijna iedereen al opgehaald en namen ook de laatste kinderen afscheidt van de begeleiders. Het was voor mij de eerste keer dat ik mee ging en helaas ook meteen de laatste keer. Want ik denk dat de B-jeugd volgend jaar niet mee mag. Ik vond het heel erg leuk, en ik heb erg veel gelachen en erg weinig geslapen! Het was een zeer geslaagd kamp, bedankt voor het organiseren!
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
Kamp!
Kamp! Kamp!
