IN DIT NUMMER OVU AV KRITISCHE ANALYSE * THE ART OF PHO- TOGRAPHY Deel 2 COLOFON JANUARI 2014 VOL. 25, N 1. GOED NIEUWS CvB EN DCB *

JANUARI 2014 VOL. 25, N°1

IN DIT NUMMER GOED NIEUWS CvB EN DCB *

B U L L E T I N

DCB BESTUURSVERGADERING * Wat voorbij is DIGIRAMA 2013 * PVV en GBP 2013 * DIADIGIDAG 2013 *

RØDEGrip en grip+ * stereo geluidregistratie met i-Phone

EPINAL 2013 * RIVA BELLA 2013 * DCB VRIJE PROJECTIE 2013 * AV DAG NOORDEN 2013 * Dia sotto le stelle * KWALITEIT LOONT *

OVU AV 2013 - KRITISCHE ANALYSE *

SONY QX100 Telefoon of Camera *

THE ART OF PHOTOGRAPHY Deel 2 compositie *

RECORDERS SONY PCM-M10 * RØDEGRIP GRIP+ * THE ART OF PHOTOGRAPHY - COMPOSITIE * FIAP AV 314 NEUWE REGELS * VRIJE PROJECTIE 2014 * SABAM NIEUWS *

COLOFON Kordial Multimedia herdenkt de Groote Oorlog * Tijdschrift van de Diaporama Club België - Revue du Diaporama Club Belgique

Verschijnt driemaandelijks

Contactadressen * LID WORDEN *

Klik om naar de pagina te gaan

Paraît tous les trois mois

goed nieuws CvB en DCB samen op weg naar een nieuwe toekomst voor het AV in Vlaanderen Maurice Dorikens Diaporama Club België bestaat volgend jaar 25 jaar. We zijn zeer verheugd dit jubileum nu reeds te mogen vieren met een schitterend cadeau. Na jaren ijveren voor het behoud en de vooruitgang van het betere AV heeft DCB met CvB een overeenkomst gesloten waarbij DCB zich er toe verbindt om de krachten en de know how ter beschikking te stellen van gebundelde CvB-DCB audiovisuele manifestaties in Vlaanderen. Het is dan ook met enige trots dat we hierbij het officiële bericht van de erkenning van de samenwerking publiceren. Het is mijn vurige nieuwjaarswens dat dit mag leiden tot een grote stap in de goede richting: AV losmaken uit de soms enge kring van de gespecialiseerde clubs en het open trekken tot alle kunstzinnige fotografen in ons land en voornamelijk Vlaanderen. Wij hopen ook op deze manier België opnieuw op de kaart te zetten als een internationaal volwaardig AV land met een herboren Internationaal Festival. Ook de niet-competitie gerichte manifestatie van de Vrije Projectie krijgt hiermee een officieel erkend platform voor iedereen, vrij en open toegankelijk. Dank u wel CvB. Hierna een extract van de CvB brief: Beste Maurice, Bij deze goed nieuws voor wat betreft de voorgestelde samenwerking CvB-DCB ter promotie van de AV-werking in Vlaanderen. De raad van bestuur heeft de beide voorstellen goedgekeurd als volgt: 1. Vrije Projectie AV (in de even jaren, beginnend in 2014) Deze vormingsactiviteit rond AV-werking wordt door het CvB ondersteund door het inzetten van personeel met het oog op promotie en grafische vormgeving. Het CvB voorziet daartoe een aangepaste subsidiëring. 2. Internationaal AV Festival (in de oneven jaren, beginnend in 2015) De vergadering onderschrijft het belang van een dergelijke internationale manifestatie rond AV-werking en beslist om het voorgestelde festival te ondersteunen door het inzetten van personeel met het oog op promotie en grafische vormgeving. Het CvB voorziet daartoe een aangepaste subsidiëring. Wat de communicatie rond beide projecten betreft, stelt het CvB wel een bijkomende voorwaarde: In de hoofdtitel van de activiteit mag noch de benaming CvB noch DCB voorkomen. In een subtitel moet de samenwerking wél vermeld worden. vb. VRIJE AV-PROJECTIE MET FEEDBACK Een coproductie van CvB en DCB 4° INTERNATIONAAL AV FESTIVAL - PRIJS LILIANE DORIKENS 2015 Een coproductie van het Centrum voor Beeldexpressie en Diaporama Club Belgium Vriendelijke groet, Karel Geukens, directeur CvB

2

Home

DCB BESTUURSVERGADERING Verslag Maurice Dorikens Aanwezig: Luc Moreels, Pascal Meerpoel, Stef Van Haute, Maurice Dorikens, Gust Cools, Leo Van Steenbergen. Verontschuldigd: Bob Dubois, Johan Werbrouck DCB hield haar traditionele najaars bestuursvergadering op 27.12.2013 in De Pinte. Begin 10:00 - Einde 17:00. Er stonden een aantal belangrijke items op de agenda die de structuur en werking van DCB sterk zullen aanpassen aan de huidige audiovisuele evoluties. 1. DCB vzw Op basis van de meest actuele regels voor een vzw is de voorbereiding van onze vereniging tot een wettelijk correct gestructureerde vzw in een zeer ver gevorderd stadium. De tekst is zo algemeen mogelijk gehouden, voldoende om aan de wettelijke bepaling te voldoen. De benaming zal voortaan zijn DIAPORAMA CLUB BELGIUM vzw. De doelstelling van DCB werd meer algemeen geformuleerd dan voordien het geval was, om bij komende evoluties (denk maar aan video waar 25 jaar geleden nog geen sprake van was) niet een statutenwijziging te moeten doorlopen. DCB zal werken met een eenvoudige boekhouding (In/Uit). In de loop van 2014 hopen we DCB als een vzw verder door het leven te zien gaan. Je moet in die zaken wel rekening houden met de administraties en de afhandeling van het dossier. Van zodra alles officieel is afgerond verschijnen de statuten in het Bulletin en zullen ze op de DCB website staan. Het aantal effectieve leden van DCB wordt bewust minimaal gehouden (Een wettelijke meerderheid in de Algemene Vergadering halen is anders voor DCB zeer moeilijk, zoniet onmogelijk omdat onze leden over heel Vlaanderenverspreid wonen). Het omgevormde bestuur (Raad van Bestuur van de vzw) zal dan ook bekend gemaakt worden. De toekomstige taakverdelingen worden dan ook gepubliceerd (Huishoudelijk reglement). In de loop van het werkjaar wordt een “hearing”, hoorzitting georganiseerd (samen met een ander event) waarop alle “leden” hun wensen kunnen kenbaar maken (niet statutair). Opvolging van de omvorming is in de handen van Pascal Meerpoel. 2. Gestructureerde samenwerking CvB - DCB We verwijzen naar de volledige tekst van deze samenwerking in de opening van dit Bulletin. DCB dankt CvB voor steun en samenwerking. Samengevat zullen we twee manifestaties samen organiseren: Even jaren : Vrije Projectie met feedback (vanaf 2014) * geen wedstrijd 3

Home

* een volledige dag - 2 commentatoren en geleid door een moderator * tijdstip: 3e zondag van oktober (2014) * locatie: Focus Geraardsbergen * deelname beperkt worden tot één montage * alle producties worden vertoond (tenzij overmacht door een te groot aantal) Oneven jaren : Internationaal AV festival - Prijs Liliane Dorikens (vanaf 2015) * FIAP , BFF, CvB erkenning * volgens nieuwe FIAP normen (zie in dit Bulletin en website DCB - FIAP AV 301) * tijdstip: weekend 1 mei * locate: Gent - Lux Nova (Lakenmetershuis) * jury: internationaal 3. Website DCB De huidige website is gebouwd met iWeb, maar Apple volgt dit niet meer op en er onstaan bv. al moeilijkheden met html 5. Luc Moreels onze webmaster schakelt de website over op Freeway Pro. Dit kan ook Pay Pal ingebouwd hebben, wat we nodig hebben voor international betalingen van festival deelname bv. Ook invulbare formulieren zullen kunnen (voor inschrijvingen van Vrije Projectie bv.). Luc hoopt de zaak af te ronden in februari 2014. 4. 2015 - DCB bestaat 25 jaar Er wordt uitgebreid van gedachten gewisseld wat we als een langere activiteit die over het jaar loopt zouden kunnen doen. De gedachten concentreren zich rond een moderne versie van de lessencyclus van 11 lessen (één elke maand) die we lang geleden, in 1993, ingericht hebben onder de naam: “Cursus AV technieken”. Er waren toen 27deelnemers. (Er was een tweede editie in 1995 met 22 deelnemers - Inschrijving kostte toen 1750 Fr. - nota’s inbegrepen - zowat €5/les). Velen onder hen hebben toen de basis van AV geleerd, en zijn nu volwaardige AV kunstenaars. MD verzorgde de lessen bij Gust Cools. In de komende maanden bekijken we hoe we hiervan een geactualiseerde versie zouden maken. Een reeks geleide workshops telkens rond een thema eventueel afwisselend op verschillende locaties zou een mogelijkheid zijn. Alle workshops op één locatie is een andere mogelijkheid. Diaporama Club Belgium

wenst al haar leden en sympathisanten

een gezond en productief jaar 2015.

4

Home

KWALITEIT LOONT ZICH Van “alles-trekker” tot natuurfotograaf (deel 1) Peter Fuhse, AV-Dialog Vertaling Stef Van Haute Goede opnamen zijn de basis voor veel producten: posters aan de muur, een fotoboek, de multimedia projectie etc. Dit artikel geeft veel tips voor de fotograaf die zich voornamelijk bezighoudt met natuurfotografie.

eerste fotografische werken kan ik heden nog glimlachend de kop schudden. Het werk waar ik vroeger zo trots op was, krijgt nu een medelevende glimlach. Gelukkig toont het een ontwikkeling, die hopelijk niet tot stilstand komt.

Om het vooraf duidelijk te maken: Ik ben De gedaanteverwisseling van alles-trekker tot natuurfotograaf gebeurde niet in een vingerknip. Sinds de aankoop van de eerste camera in 2009 heeft mijn fotografie een evolutie ondergaan. Camera in rust “In de rust ligt de kracht.” Dit cliché is ook van kracht bij het fotograferen, zeker ook bij het afdrukken. Als de camera op het moment van het afdrukken niet in rust is, wordt het beeld niet scherp. Zelfs een heel mooi en goed belicht lentebeeld, van vogels, zal onscherp zijn wanneer de camera niet is rust is. Dat kan natuurlijk een bewust toegepast effect zijn, maar in de regel een gezochte verklaring om de on-scherpte te verklaren. Door bewust onscherpte te creëren kan de dynamiek van

geen volleerde of opgeleide natuurfotograaf, maar ik ben nog steeds op de weg van alles-trekker naar natuurfotograaf. Niettegenstaande alle vooruitgang ben ik nog altijd op zoek. Mijn fotografische kennis en kunde zijn bijlange niet van gelijke kwaliteit als mijn uitrusting die ik bij me draag. Erger nog: Over mijn

5

Home

beweging weergegeven worden. Toeval- beeld: Wordt op een Canon 1D Mark IV lige bewegingsonscherpte ziet er gans een 500 mm teleobjectief gemonteerd en anders uit. met een diafragma 7.1, een vogel op een Hulpmiddelen om de camera in rust te afstand van 12 m gefotografeerd, dan wordt houden zijn bijv. drie-, vier of één poot enkel scherp afgebeeld, wat tussen 11.90 m statieven, een bodemplaat, een schouder- en 12.10 m van de camera verwijderd ligt. statief, een snoerstatief en een bonen zak. Bij een diafragma ligt het scherptebereik In geval van nood kan de camera ook tegen tussen 11.70 m en 12.30 m en is duidelijk een boom, een huisgevel of ergens anders groter. Zie ook http://www.dofmaster.com Wat zal niet te zien zijn

tegenaan gedrukt worden.

Een afstandsbediening en de spiegel vooraf opklappen zijn verdere mechanische hulpmiddelen om tot scherpe opnamen te komen.

Less is more, is meestal de regel, waarbij dieren, planten en mensen fotografisch niet zullen aangesneden worden (uitzondering zie onderaan). Het is zinvol, voor het fotograferen, de voorstelling in gedachte te hebben die moet afgebeeld worden. Welke scene moet vastgehouden worden? Welk gedrag moet worden verduidelijkt? Hoe zal ik dat dier of gebeuren in beeld brengen? Welke camera en objectief is daarvoor geschikt? Nuttig is ook steeds de vraag, wat aan de foto zou ontbreken, wanneer een afgebeeld deel niet te zien zou zijn. Ontbreekt er niets aan de uitdrukking, dan is de foto volledig.

Dieptescherpte Wat zal scherp afgebeeld worden? Hier is vooral de keuze van het diafragma doorslaggevend. Wordt een klein diafragma opening gekozen ( = hoog getal), dan is het bereik, welk scherp weergegeven wordt, groot. In tegenstelling wordt het bereik kleiner, als een grote opening (grote diafragma opening = klein getal) gekozen wordt. Dus, moet een landschap van voor tot achter scherp weergegeven worden, dan wordt dit bereikt met een diafragma van 16 of kleiner. Wanneer in een bloem enkel de stempel scherp te zien moet zijn, dan wordt dit met een groot diafragma van 4 of groter bereikt. Dit is natuurlijk allemaal nog redelijk eenvoudig. Iets ingewikkelder wordt het, als bij het bepalen van de dieptescherpte ook nog met volgende componenten rekening moet gehouden worden: Camera, brandpuntsafstand of objectief en de afstand tot het te fotograferen object. Een blik in de dieptescherpte tabellen van het objectief maakt duidelijk, hoe klein of hoe groot het afgebeelde scherptebereik is. Een voor-

Hier vermindert de beeld-uitsnede de uitdrukkingskracht: het wezenlijke ontbreekt.

Voor de dierenfotografie wordt gezegd: Kan noch de actie, noch het gevoel, noch het kunstvolle of het creatieve vastgelegd worden, dan is tenminste een zo dicht mo6

Home

gelijke opname te maken.

van het gebouw en de lengte van de zuilen. Dit vind ik goed – of er wordt beter iets Ook Leonardo da Vinci, gebruikte dezelfde verhouding bij het schilderen van het anders gefotografeerd. menselijk lichaam: De verhouding van de De gulden snede afstand voetzool tot navel verhoudt zich 2:3 Waar zal het gewenste fotografisch onder- van de lichaamslengte. Deze voorbeelden werp te zien zijn? Bovenaan links – dat kan moeten volstaan. Wie gaat er nu metend en rekenend fotograferen? Ik vrees dat ik deze idealen niet bereik… Wie deze overdenking bij het fotograferen van de zee kan toepassen, is een genie. Daar kan men meestal enkel horizon op een van de horizontale lijnen plaatsen – of helemaal ergens anders, want er is geen regel zonder uitzonderingen en de deining kan opmerkelijk zijn.

politiek verkeerd verstaan worden, onderaan rechts – dat ziet er deprimerend uit en in het midden is het vaak saai of vervelend. Waar is dan de juiste plaats? De regel van de “gulden snede” kan een hulpmiddel zijn, dewelke eigenlijk zeer eenvoudig is. De lange en korte zijden worden in gedachten door drie gedeeld en in de snijpunten wordt dan het onderwerp geplaatst. Of iets eenvoudiger: De juiste plaats is steeds een Daarmee kan dan ook dadelijk het volgende beetje voorbij het midden. punt aangesneden worden. Dat klinkt verdacht eenvoudig, maar…! De Rechte horizon gulden snede is niet gelijk aan verdelen in drie. De regel komt van de oude Grieken, Sommige foto’s geven de indruk, alsof de die met getallen konden omgaan. Bij de zee leeg loopt of de ronding van de aarde Dorische tempel was de verhouding der fotografisch vastgelegd werd. Zolang dit hoogte van de zuilen tot de totale hoogte, niet het thema van een fotografische uitvolgens de gulden regel, opgebouwd: daging is, zal er op een volkomen rechte Wordt de hoogte van de zuilen door de horizon gelet moeten worden. hoogte van de tempel gedeeld, dan komt Kijkrichting van het onderwerp deze verhouding overeen met het verschil tussen de lengte van de zuilen en hoogte Staan we als fotograaf voor een mooi uitzicht, een berg, een toren of iets gelijk7

Home

aardigs, dan genieten we van het heerlijke uitzicht en zoeken we naar het beste standpunt om de indruk in het beeld vast te houden. Het zelfde zullen we op onze levende wezens die we fotograferen toepassen, steeds vrij zicht in de kijkrichting. Wie van ons gaat op een uitkijktoren staan om dan enkel naar de steunpilaar te kijken? Daarom is de vuistregel: Steeds voldoende vrije ruimte voor de kijkrichting laten.

anders is dan bij het fotograferen van een regenworm (Lumbricus). Waarbij nog het probleem ontstaat dat deze geen ogen heeft. Maar het principe wordt duidelijk. Wordt een dier of mens op ooghoogte gefotografeerd, dan kan het beeld beter in dialoog zijn met de toeschouwer. Dit is zoals bij een gesprek tussen mensen. Het verloopt veel eenvoudiger als deze zich aankijken en niet wezenloos aan elkaar voorbij in het lege staren.

Plaats in de bewegingsrichting

Het zelfde is geldig voor de vrijheid bij De gewone regenworm (Lumbricus terresbeweging. Wordt een dier bij de afsprong tris) is trouwens de meest gewone en meest gefotografeerd, dan zal het vrije ruimte voorkomende regenworm. hebben in de springrichting, om niet in de (wordt vervolgd)  situatie te komen dat het dadelijk uit het beeld zal springen. Hetzelfde geldt voor mensen. Het is zelden raadzaam uit het beeld te vallen. Op ooghoogte, d.w.z. omhoog en omlaag Meestal is het best op ooghoogte te werken. Dat betekent, wanneer men bijvoorbeeld een giraf fotografeert, de uitdaging gans

8

Home

UITSLAG - GALAPROJECTIE Guido Flobert Een namiddag in een door ons al heel gekend kader, ’t Kerkske in Kapellen die de verplaatsing meer dan waard was. Er werden 12 producties vertoond die stuk voor stuk het bekijken waard waren en een waaier brachten aan diversiteit van onderwerpen, fotografie en eigenzinnige manier van montage. Voor elk wat wils dus.

Een oude hoogoven bij dag en in het avondlicht. Prachtige fotografie. Knap gemonteerd synchroon met de muziek die heel passend het geheel tot leven brengt met abrupte cuts die spanning en beweging brengen in de montage. Goede contrastrijke beelden waar ook duidelijk veel aandacht werd gegeven aan de opbouw van het beeld. Een montage die bijblijft en die ook op de DCB - Scaldis Vrije Projectie een goede kritiek kreeg.

1. Oorkonde KAVF Italia Abandonnata - Marc Wynen Urban exploration is in, zoveel is duidelijk. De aantrekkingskracht van leegstand, verval en verlatenheid spreekt velen aan. Dit is hier heel geslaagd uitgewerkt door goede fotografie, HDR techniek die aan deze beelden een extra lading en dimensie geeft, zeer goed gekozen muziek die het dramatische en verlorene en eenzame weergeeft van de locaties waar thrillerachtige flashbacks die in en uitflitsen de zaak nog meer spanning geven. Kortom een heel geslaagde reeks waar alle samenhangende componenten symmetrisch zijn ingeweven tot een geslaagd geheel.

3. Gouden Medaille SFNK André Teyck – Armand De Smet Calatrava’s Folies De gekende architectuur met symmetrische filters omgetoverd tot een nieuw universum met prachtige kleuren en patronen.   Korte originele reeks van meesters in het vak. 4. Zilveren medaille SFNK David Gyselaers – De Velden in Koolzaadvelden in Frankrijk heel poëtisch en eigenzinnig in beeld gebracht (infraroodfilter) met zelf gecomponeerde en zelf uitgevoerde prachtige synthesizer muziek. Duidelijk een jonge man met heel veel talent, heel veel gevoel voor schoonheid. Goede fotografie met zin voor sterke punten

2. Prijs Provincie bestuur Antwerpen Landschaftspark Duisburg-Nord Robbie Breugelmans

9

Home

Eigenlijk een reeks die op alle middelbare scholen zou mogen getoond worden als 5. Bronzen medaille SFNK didactisch instrument in de lessen moderne Leven in de marollenwijk – Mark d’Hanens geschiedenis. Sterke sociale fotografie in de marol9. Colours of Underground - André Teyck lenwijk.  Indringend en tegelijkertijd en Armand De Smet met respect genomen beelden. Reeks die onbevooroordeeld de multiculturele mix Mooie reeks die de onderwereld van de laat zien die daar leeft en beweegt. Een metro laat zien met zijn eigen sfeer van deoriginele av reeks die je laat proeven van solaatheid en eenzaamheid, van het snelle de authenticiteit van de plaats en de mensen komen en gaan van mensen en treinen. Mooie fotografie, eigenzinnige montage die er leven. met veel suggestie van beweging en de 6. Kunst in winteruin. – Liz Couvreur vluchtigheid der dingen. Sprookjesachtige reeks van de beeldentuin 10. Aanmoedigingsprijs van de jury in Antwerpen. Prachtige winter fotografie. HH3 - Yves en Nadia van Bussel Originele insteek door een beeld als gids HDR montage van het verval in een verlate gebruiken op een wandeling door het ten ziekenhuis (Sint Lucas). Middelheim. Frisse onschuldige sprookjesachtige tekst gebracht door een kleinkind Mooie HDR fotografie, origineel en indringend in beeld gebracht en gedragen door van Liz met een engelachtige stem. een speciale muziek en lied. Een eerste 7.  Brugge Anno 1435 – Danny Kerremans montage van deze jonge mensen en dat Heel prachtig filmisch in beeld gezet sce- belooft. nario van Brugge anno 1435. (Blue ray, 11. Distortion – Robbie Breugelmans geen exe). Robbie tovert een wandeling door Brus8. Op zoek naar de waarheid - Stef Van sel Noord om in een reeks met kleurige Haute. beelden waar met o.a. kleurenfilters tot Heel mooie indringende reportage van de verbazende effecten wordt gekomen. Een slag van Normandië. Mooie fotografie, gekende buurt krijgt plots extra dimensies. originele montage. Klankband moet mis- Mooie geslaagde fotografie zonder meer, schien nog wat bijgeregeld worden want keurige montage. in bepaalde gedeeltes wordt de stem door 12. Guillemins – Guido Clarisse de muziek wat in de verdrukking gebracht. Het imponerend geschreeuw van de meeu- Station van Luik. Vooral fotografisch sterk wen mag wat minder zeker daar waar er en met goede muziek ondersteund in beeld geen meeuw te zien is. Verder op deze gebracht. details na een heel geslaagde reeks met Jury: Guido Flobert, Paul Van Nylen, respect voor de ontelbare gesneuvelden Herman Spapen. zonder ook maar een moment pathetisch te worden. en diepte aspect van diagonalen.

10

Home

Robbie Breugelmans leidt alles in goede banen. Foto: SFNK

Digiview In deze wedstrijd gaat het om geprojecteerde beelden, geen montages. Een overzicht van de aanvaarde beelden werd gebracht volgens thema, o.a. experimenteel, natuur, vrije beelden enz… De beelden die het net niet gehaald hadden werden eerst getoond (n.v.d.r. ??), daarna de geselecteerde beelden en dan de bekroonde beelden. De kwaliteit van de foto’s viel op. Ook de beelden die het net niet haalden waren nog van heel behoorlijk niveau (n.v.d.r. bis ??). De jury – vaktechnische en publieksjury en de verantwoordelijken van de inrichtende organisatie hebben het publiek een namiddag van meer dan behoorlijk niveau aangeboden waar iedereen deugd aan beleefde. De afwezigen hadden ongelijk. We zijn nu al benieuwd naar volgend jaar. 

Je DCB lidgeld 2014 soms nog niet betaald ? Kan gebeuren, niet erg maar we zijn je erg dankbaar om het snel, vandaag, nog te doen. €17 DCB rekening: BE56 0682 1571 4788 met vermelding van NAAM + 2014 + Lidnummer (indien gekend)

11

Home

OVU AV 2013 WEDSTRIJD Een kritische analyse Maurice Dorikens Zaterdag 14 december 2013 organiseerde Lux Nova in het Lakenmetershuis op de Vrijdagmarkt in Gent de OVU AV Wedstrijd voor het jaar 2013. Een behoorlijk aantal (25 inzendingen) van uiteenlopende aard met hier en daar tweemaal hetzelfde thema (ook toeval). Sommige reeksen waren zware bestanden omdat ze ook veel video beelden hadden ingebouwd. De deelnemende clubs Close-Up Sint Niklaas, Digi Fotoclub Diamond, Scaldis Schellebelle, Focus Geraardsbergen, Het Spoor, Lux Nova, Fodifi Wondelgem, De gebruikte technieken De gekende: PTE, m.Objects, Wings Platinum. Beeldformaten waren 16:9, 3:2 en één 4:3. Een 4:3 formaat komt echt niet meer aan bod in modern AV. Het resulteert in kleinere beelden voor de 3:2 en 16:9 (of ook 16:10) omdat de hoogte van de 4:3 beelden de hoogte van een 16:9 scherm gebruikt, waardoor de panorama formaten geen volledig schermvullende projectie meer kunnen geven (tenzij men de projector zou verplaatsen). Alle werken werden perfect geprojecteerd. Iedereen had correct gemonteerde werken ingezonden. Men mag toch met enige fierheid zeggen dat Oost-Vlaanderen de enige provinciale geleding is die er jaarlijks in slaagt een mooie wedstrijd te organiseren. En dat al sinds meerdere jaren. Een gemeend “Bravo” aan de OVU en de huidige

verantwoordelijke voor AV wedstrijden, Luc Moreels. Even in herinnering brengen dat in deze wedstrijd geen klassement opgemaakt worden (omdat montages vergelijken heel dikwijls een onbegonnen zaak is - appels en peren, weet je). Er worden 10 laureaten weerhouden, in een niet gedetermineerde volgorde (zoals de laureaten bij de Koningin Elisabeth wedstrijd voor plaatsen 6 t.e.m. 12). De jury Bob Dubois (Acina), Stef Van Haute (Brafodia) en Lisette Kennis (Acina). Algemene opmerkingen van de jury: 1. Geen derde beelden, wat toch de essentie is van deze kunst expressie. 2. Er is geen echte klankmontage (Library Music). 3. Montages zijn dikwijls veel te lang. (Wat voor commentaar zorgt vanuit de aanwezigen, omdat één van de laureaten een montage heeft van 13 minuten).

De jury: van links naar rechts: Stef Van Haute, Bob Dubois, Lisette Kennis. (Foto Fr. Vanderstraeten).

12

Home

Een overzicht van de getoonde montages (in projectievolgorde) 1. 753 voor Christus Guido Clarysse - 5:35 - PTE Een leer- geschiedenisboek verhaal over de gebruiken van de vrouw, de ceremonies, de krijgskunst, het slagveld. Zeer veel tekst, foto’s vrijgesteld op een witte achtergrond en dan weer op een gekleurde. Einde nogal onafgewerkt. 2. Verkleuring Jean Vannerum - 4:43 - m.Objects De stemopname bevat duidelijk te veel bas en komt daardoor dreunend over. Je kan je de vraag stellen waarom bij herfst (en de zeer rijke kleuren) steeds dat trieste beeld geassocieerd moet worden. Men kan ook de positieve kant van de geweldige kleurenrijkdom zien en daar met volle teugen van genieten, in plaats van negatief te denken. Een aangepaste meer opgewekte muziek zou ook welkom zijn. 3. Sverige Maarten Peleman - 3:48 - PTE Vakantie fotografie als basis van de montage. Er ontbreekt een origineel idee. Gebruik van twee zeer contradictorische stukken muziek is een misser. Veel overbelichte beelden en een gebrek aan foto beeldbewerking valt op. Een leuk souvenir voor thuis, maar helaas nog niet op niveau voor een harde wedstrijd. Niet opgeven, volgende maal lukt het wel. 4. Another World Wim Reybroeck - 4:06 - Wings Laureaat Het meest positieve aan deze montage is dat de sfeer van de beelden = sfeer van de stem = sfeer van de muziek. Dat is een garantie voor een perfecte montage. Het

geheel is schitterend opgebouwd naar het einde, ook in het drama dat hier in beeld en geluid gebracht werd. Een zeer persoonlijke interpretatie van de zelfdoding. 5. Manhattan Herman Beniers - 4:50 - PTE Manhattan als één van de vijf delen van New York wordt behandeld als toeristische reeks. Je hoort hoofdzakelijk type Wikipedia informatie. De beelden hebben te weinig verzadiging, ze zijn ook een beetje van allerlei soort door mekaar. De stemopname bevat te veel sisklanken, een veel voorkomende technische fout. De horizon springt op en neer, ook een veel voorkomende fout. Het gebrek aan beeldbewerking is storend. Beelden die direct uit de camera komen zullen zelden goed genoeg zijn om zo in een montage te zetten. Juist zoals voor “losse foto’s”, moet elk beeld grondig bekeken, geanalyseerd en gecorrigeerd worden. 6. Oude kleppers Fredrik Vanderstraeten - 3:23 - PTE Old timer moto’s herleven in deze montage. De muziek (geluid) is te nadrukkelijk en te dramatisch. Een old timer is iets om van te genieten, niet om er schrik van te krijgen. Een simpeler jazzmuziek (uit de goede periode uiteraard) zou het veel aantrekkelijker maken (en dat vindt je ook in Library Muziek als het moet). Een groot orkest is hier

13

Home

niet gepast. Er komt nogal wat nutteloze techniek aan te pas, je maakt geen demo van de mogelijkheden, wel een montage waarin je misschien, als het goed uitkomt eens een trucje kan tonen. De montage is ook te lang voor de inhoud (die er in feite niet is). 7. Bushalte Freddy Nerinckx - 5:08 - PTE Dit was nu een montage met een idee, spijtig dat het idee volledig verraden werd door het plaatsen van de titel “Bushalte” direct bij het begin. Wat jammer. Het idee om gedurende een paar weken (denken we) een camera vast achter een raam op te stellen en dan een massa beelden te verzamelen van de constructie van een stuk baan voor het huis en helemaal op het eind een bushokje op te stellen en dan (dachten we) het eindbeeld, de bus die stopt. Tot daar moest de reeks gaan. Dan was het een verfrissende montage geweest. Helaas dus niet, er volgde een tweede deel, op zichzelf nog een mooie montage: mensen die wachten in het bushokje. Daar zitten schitterende snel wisselende beelden in van ongeduldige mensen die maar steeds op een andere plaats gaan staan, zonder dat de bus komt. Het geheel valt dus uiteen in twee (goede) stukken, maar in dit geval is het geheel niet beter dan de onderdelen. Herwerken sterk aanbevolen en dan heb je puik werk gemaakt. Ah ja, de beelden waren perfect, niets op aan te merken. 8. Boedapest, Koningin van de Donau Jacques Mertens - 13:37 - m.Objects Laureaat Een montage van 13 minuten kan je hier niet afhaspelen op 10 lijnen, het wordt dus wel wat langer. Algemene opmerkingen: Een tekst alsof die komt uit alle mogelijke

reisgidsen om toch maar zoveel mogelijk informatie in de productie te stoppen. Details als “691 vertrekken en 91 trappenhuizen” zijn nutteloos, niemand onthoudt dat. De montage valt onder de opmerking “veel te lang”, maar toch wordt er “laureaat” aan toegekend. Gevorderde diaporamisten in het publiek vonden het unaniem te lang. De montage valt uiteen in drie stukken: een begin (zeer goed opgebouwd, bij opkomende zon gefotografeerd en ook een uitstekende intro tekst ), een middenstuk (waarin veel herhalingen in de beeld opbouw zitten en een aantal hoofdstukken na mekaar schools afgehandeld worden, onderlijnd met eerder administratieve teksten) zou voor een groot

deel kunnen ingekort worden zonder aan de echte inhoud te schaden en een einde (waarin wetenswaardigheden zitten die een montage levendig kunnen maken, maar die niet tot hun recht komen door het lange voorgaande deel) met avondlicht, zeer sfeervolle en mooie beelden en aangepaste tekst. Een beetje meer leven in de overvloeiingen zou zeker niet schaden. Het blijft nu immers vooral beelden kijken met veel tekst. Veel “postkaarten”, niet echt wat je in een AV verwacht. De neutrale muziek is soms een beetje te veel op de achtergrond. De heel mooie bewerkte en gecorrigeerde beelden deed de productie vermoedelijk het predicaat laureaat halen.

14

Home

Een van de jury leden vond de reeks zo Aan de aftiteling is ook nog wel wat werk, goed omdat “de montage het jurylid zin nu stopt het omdat het gedaan is. Zeker de deed krijgen om naar Boedapest te gaan of moeite om te herwerken, ook met de nodige er terug te keren als je er al geweest bent”. kennis van zaken die de auteur sinds deze Of dat nu echt een criterium is om een te productie verworven heeft. AV te beoordelen, zullen we maar in het 9. Guillemins midden laten. De reeks kon nu met de 13 Guido Clarysse - 1:52 - PTE min. toch deelnemen omdat men meerdere Laureaat reeksen mag indienen met een maximale We krijgen een overbekend onderwerp, gezamenlijke projectietijd van 15 min. Men waar al heel wat grootse producties over zou geen Belg zijn als men dit reglement gemaakt zijn (bv. A. Teyck). Dat is een hanniet naar zijn hand zou weten te zetten. (De dicap. Want men gaat onvrijwillig vergelijgeest van het reglement is bv. 3 reeksen van ken. De montage is gebouwd op flitsende elk 5 min). Internatiomuziek, helaas met daarnaal geraakt de montage op trage overvloeiers die Een gesproken tekst is hedus nergens, want dan is geen enkele rekening lemaal niet hetzelfde als de tijd per reeks max. 12 een geschreven tekst. houden met het ritme. min. (FIAP reglement). In de beelden zien we (In enkele landen al veel lege voorgronden. minder, 8 à 10 min, wat trouwens een goede Moet je op letten bij het fotograferen of in lengte zou zijn voor deze montage gezien de montage. Als het een donkere voorgrond de volumineuze informatie die beschikbaar is kan daar een mooi derde beeld ontstaan is.) Wat de tekst betreft: een gesproken tekst (wat zei de jury ook weer?). De beelden is helemaal niet hetzelfde als een geschre- zijn erg plat, maar van opname goed gezien, ven tekst. Dat vraagt de nodige training dus: beeldbewerking, nog maar eens, een en ervaring. Een tekst moet gemaakt zijn absolute must in AV. Niet tegenstaande het alsof je het zo zou vertellen aan vrienden. grote conflict in de overvloeiing met de Vandaar dat live commentaar, opgenomen muziek, krijgt het werk toch het predicaat van lokale gidsen een reeks zo levendig kan Laureaat. De fotografie zal het weer gewonmaken (15 à 20 sec. is al voldoende). Ook nen hebben van het geluid. gewone live sonorisatie geluiden (histori10. Spaak sche stemmen, straatgeluiden, galm in een Frederik Vanderstraeten - 3:58 - PTE kerk, enz. als bruitage ondergrond kunnen Laureaat een documentaire (want dat is het hier) zeer aantrekkelijk maken. Als je dan toch zo’n In juni 2012 ging in Gent (Teweebruglange productie maakt dan helpt het om genstraat) een evenement door onder de twee stemmen te hebben (en de tekst daar naam Spaak - Graffiti-Jam. Achter een aan te passen). Met hetzelfde beeldmateri- muuropening (“raam”) worden graffiti aal (een selectie) maar met een aangepaste gemonteerd die voorbij schuiven. Op het geluidsproductie (waar even veel energie “bonkige” geluid (muziek zogezegd) is in gestoken wordt als in de beelden), haal er na het begin geen synchronisatie meer. je er zeker meer uit dan er nu uit kwam. Er moet een beter geluid te vinden zijn. 15

Home

karma en vol met lijden.) Het gebruik van schelpen als foto onderwerp vormt dus een zwakke vergelijking of analogie als je wil. De zeer doorgedreven symboliek zal

Zoals de maker zelf zei: weinig fotowerk, veel montagewerk. Ja inderdaad, maar dat maakt nog geen waardevolle AV. De montage heeft als rode draad alle mogelijke situaties in verband met de fiets. Dat is een pluspunt, niet zomaar losse graffiti dus. Het is vooral een staaltje techniek en daar zal wel een publiek voor zijn. Spijtig dat er geen originelere titel gebruikt werd dan zomaar de naam van het event. Inhoudelijk zat er meer in, maar dat vraagt dan wel om een interessante kritische(?) tekst. 11. Samsara Guido Flobert - 2:18 - m.Objects Laureaat Een montage die via schelpen op het strand het thema van de dood en de cycliciteit van het leven behandelt. Opnieuw geen opgewekt thema; diaporamisten zijn daarvoor gekend en “drama” is eenvoudiger dan “humor” (alle twee in de goede betekenis). Er is echter één groot probleem, dat ook iemand uit het publiek benadrukte: Samsara is een term die verwijst naar het boeddhisme en daarin kennen schelpen geen reïncarnatie. (Wikipedia: Samsara of Saṃsāra (Sanskriet en Pali: in cirkels ronddraaien), is in boeddhisme en hindoeïsme de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind, onder invloed van begoocheling en

bij velen te veel van het goede zijn, voeg daarbij de wel zeer zware trage stem en je eindigt met wat men omschrijft als “een zeer moeilijk montage”. Een opdrijven van de spreeksnelheid met zowat 5% zou het geheel zeker gemakkelijker verteerbaar maken. Trouwens de spreeksnelheid in het begin is veel trager dan op het einde. De diesel moest nog op gang komen. Men moet toegeven dat het een zeer goede poging is om met een origineel idee voor de dag te komen (een predicaat Laureaat waard). De lengte van de montage is perfect voor zo’n onderwerp. 12. All this dancin’ around Dirk Janssens - 4:40 - Wings Montage Marco Ising Laureaat Een schitterende flitsende visuele mix, een topper in het genre en volledig in overeenstemming met de abstract van de auteur: ”Take a ride on the Rock’n Roll Rollercoaster”. Beelden en geluiden evenals mix zijn van professioneel niveau. De beelden zijn opgenomen op meerdere optredens. Inhoud of betekenis moet je in zo’n reeks niet gaan zoeken. Van zo’n optreden trouwens ook

16

Home

niet. Een zeer groot deel van de verdienste ges waren die de onderscheiding Laureaat van deze montage ligt bij de man die deze verdienden. Laat ons hopen dat dit er een montage uiteindelijk samenstelde, Marco van was. Men mag montages zonder tekst niet afstraffen met “te gemakkelijk”. De allerbeste producties wereldwijd (ca.70 grote prijzen in internationale festivals) waren de diaporamas van Srdjan Plavsa (Duitsland, overleden): montages zonder tekst maar wat een inhoud, altijd wel zeer dramatisch en geralateerd naar de dood, puur op basis van beeld en geluid. De montages veronderstelden wel een pak culturele bagage van de kijker. Ja, tijden veranderen, ook in Ising. Zeer geslaagde ritmische montage actueel AV. van drie verticale beelden naast mekaar. 14. Fountain Abbey We denken dat op de aftiteling een indicatie Luc Moreels - 3:48 - PTE van waar de beelden gemaakt werden een Een goed opgebouwde documentaire, goede indruk zouden geven van de moei- aangepaste fotografie en bondige ter zake lijkheidsgraad van deze productie. Zeer doende tekst. Correcte, misschien niet een verdiend een Laureaat nominatie. echte radiofonische, maar duidelijk gespro13. Verdronken land ken stem. Niets te veel, niets te weinig. Guido Flobert - 2:01 - m.Objects Ook de lengte is goed afgestemd op het beschikbare materiaal. In Een zeer fijn “interludiAV taal noemen we dat um” met subtiele zachte De titel van een montage een “goede productie”. beelden van een korte moet interesse opwekken, Onlogisch dat dit geen overstroming van een niet alles al vertellen. laureaat werd. Duidelijk potpolder. Eén dag om bij het betere werk. de foto’s te maken en dan is alles zoals vroeger, een doodgewone 15. Quartier d’affaires - La Défense braakliggende grond. Zonder tekst, want Pascal Meerpoel - 3:10 - PTE die zou maar de geest van de montage gaan Laureaat belasten. Zoals de auteur het samenvat: Een aantrekkelijke intro (metro beelden) “Een visueel gedicht dat genoeg heeft aan zijn eenvoud”. Het mag ook eens rustig zijn in de wereld om ons. Mooi in beeld gebracht en goed geluid. De jury vond het waarschijnlijk een beetje “gesonoriseerde diareeks”, wat het vroeger als een tweederangsproduct klasseerde. Tijden veranderen. De jury vond dat er buiten de 10 laureaten, nog wel twee of drie monta-

17

Home

tot het hoofdonderwerp waardoor de kijker gaan naar een idee om er een inhoudelijk ook meegenomen wordt in het geheel. Een verhaal rond te bouwen, en dat zal niet zo zeer originele ritmische opbouw waarbij je eenvoudig zijn als het op eerste zicht lijkt. het gevoel hebt door een aantal hoofdstuk- De opname mogelijkheden onder water ken in een boek te bladeren. Ritmische kop- zijn nu eenmaal niet deze van boven water. peling met de muziek rigoureus ingebouwd. Een montage van een perfect dynamisch Mooie details die afwisseling brengen in de en samenwerkend team, waarvan we nog grote torengebouwen. Een zeer positief ge- mooie dingen kunnen verwachten. bruik van de langzame zoom op de beelden 17. Mont Saint-Michel, een toeristisch (brengt dynamiek in de statische buildings). pelgrimsoord Correct verzadigde kleuAn & Guido Bayens ren, een voorbeeld hoe 4:58 - m.Objects Bruitage maakt een monhet moet zijn. De lengte Een titel vinden voor een tage levendig en plaatst je is goed gedoseerd voor montage is soms moeilijer midden in. een dergelijk essay. ker dan de montage ma16. Panaqua ken. Die moet duidelijk Eric Hulpiau en Marleen Bekaert zeggen wat het is of beter, een belangstelLaureaat (Eerste deelname) ling, interesse wakker maken. Of je nu ook Een jong koppel onderwater fotografen dat een deel van de inhoud moet vermelden in zeker niet aan zijn proefstuk toe is wat be- een titel, twijfelachtig. Natuurlijk “Mont treft deze fotografie. Hun “métier” is over- Saint-Michel” tout court zou zeker niet goed geweest zijn. Maar iets dat toont hoe “beschadigd” de Mont Saint-Michel wel is door die horden toeristen die er dagelijks met busladingen afgezet worden, zou als meer interesse wekken. Kwestie blijft om dit idee dan maximaal te benadrukken in de montage. (Wordt trouwens vermeld in de tekst). De montage is langzaam van opbouw omdat er veel tekst is. Te veel om goed te zijn. Schrappen en elimineren duidelijk. Schitterende belichting (zowat is soms hard, maar alleen het resultaat het moeilijkste in dit genre). Schitterende telt. Het is een “cleane” montage, proper beelden (van over heel de wereld) van zeer en netjes afgewerkt. Maar dat zijn we al exotische vissen. Indrukwekkende close gewoon van dit tweetal. Graag een meer ups. Zonder spectaculaire trukkendoos boeiende titel. gemonteerd. Wat genieten van de beelden 18. On the f(l)oor mogelijk maakt. Het blijft natuurlijk een Dominique De Keyzer - 2:43 - Wings “overzichtsmontage” en je kan dit niet Laureaat blijven herhalen in montages die bedoeld De origine zijn foto’s van de foor, gemaakt zijn voor competitie, je moet op zoek door Dominique. Jean-Jacques Dua heeft

18

Home

daarop (met Dominique) een aantal video sequenties opgenomen op de foor en vervolgens het geheel gemonteerd. Hoewel dit in de aftiteling vermeld wordt zou het logisch (en eerlijk) zijn om Jean-Jacques als volwaardig mede auteur in de deelname te

vermelden. Het is logisch dat in deze snel evoluerende tijden het ook vanzelfsprekend is dat men in teamwork beter zal presteren. Vroeger was de wetenschap ook steeds het werk van één man (zogezegd, en nooit een vrouw natuurlijk), maar nu is het BEH deeltje in CERN ontdekt door en gepubliceerd onder honderden namen (zo ver zijn we in AV nog niet). Sterk geritmeerde muziek steunt de montage en de synchronisatie is uitstekend over heel de lijn. Flitsend zoals het te verwachten is op een foor. De goed gekozen bijgeluiden helpen daar sterk bij. Bruitage (zoals de professionele term is), maakt een productie levend en plaatst je als kijker er midden in, zeker als dit op groot scherm (6 m. bv.) geprojecteerd wordt en ondersteund is door een perfecte sound. 19. We zijn hier maar oor even Jean Vannerum - 3:40 - m.Objects Een originele benadering van een locatie waar we reeds herhaaldelijk goed werk over zagen: het Centraal Station in Antwerpen. Het accent is gelegd op de “doortrekkende reiziger” die hier maar voor even is, een

attentvolle benadering. Of dat nu moet ondersteund worden door een zware tekst is een open vraag. In feite is het de “verveling” bij het wachten die speelt. En het is zeer twijfelachtig of die mensen de diepere gedachten in de tekst uitstralen. Prachtig geslaagde fotografie en montage van het geheel. Maar de indruk blijft dat het een mooi gefotografeerd essay is zonder vooraf welbepaald doel. We denken dat Jean vertrokken is naar Antwerpen met geen ander doel dan “foto’s maken” (en de toelating hebben, die beperkend werkt). Stof tot discussie dus. 20. Orléans Jozeph Lyssens - 5:40 - PTE De originele presentatie van de titel was een goede aanzet. De gebruikte muziek bij het begin (Marseillaise uitgevoerd op saxofoon) was eveneens geslaagd. Het gaat uiteraard over Jeanne d’Arc en daar is sinds mensenheugenis veel over gemaakt (zeker in de analoge dia tijd door de Fransen). Dus een riskant onderwerp, omdat men toch gaat vergelijken met “vroeger” (Voor een bepaalde generatie is dat altijd “beter”). De gebruikte beelden zijn “toeristische” opnamen (standbeelden, glasramen- maar ook re-enactment opnamen van soldaten in kledij en pseudo vechtend). Dat alles gemixt in een cocktail. Er zijn te weinig echt goede AV beelden om de montage op te tillen tot een zeer goede prestatie. In de staat zoals het nu is, voelt het te lang aan. Lovenswaardige poging, maar er is nog werk aan. 21. Ensor, universum van een fantast Etienne De Wolf - 8:30 - m.Objects Laureaat Een montage van 8 minuten die op geen enkel moment verveeld. Bravo! Etienne

19

Home

brengt een bekend verhaal maar in een origineel kleedje gestoken: lokale beelden (Oostende - Muzee) wisselen af met uitsnitten van schilderijen. Delen die perfect pas-

sen bij zijn tekst. Iedereen die iets wil leren van documentaires maken kan hier zien en horen hoeveel opzoekwerk vooraf gaat aan het fotograferen (en ten slotte monteren). Een ouwe rat maakte op een ander event de opmerking dat het nogal opvallende liefdesleven van Ensor niet aan bod komt. Ja, ok, het zij zo, niet iedere documentaire hoeft een complete biografie te zijn. De montage is een beetje “belerend”, maar dat is soms moeilijk te vermijden als je duidelijk in de tekst één visie wil brengen. Het is zeker geen “Wikipedia oppervlakkige tekst”. De tekst wordt gebracht met weinig passie, een professionele speaker (met documentair ervaring) weet hoe dat nog beter zou kunnen, en dat maakt soms een groot verschil in de impact van een montage. Blijft de vraag of de titel niet beter de naam Ensor niet zou vermelden en zich beperken tot “Universum van een fantast” - wekt veel meer interesse dan met Ensor er bij. Over het algemeen een uitstekend geslaagde productie die een blijvende waarde zal hebben. Verdient absoluut het predicaat Laureaat. 22. Crazy Tango Firmin Van Puyvelde - 1:56 - PTE

Sorry, maar één grote rommel op een tango muziek. Maar misschien was dat de bedoeling, en dan heb ik in die 2 minuten wat gemist. 23. 7 dagen uit het leven van Coprinus Cinereus Jean De Brucker - 3:52 - Wings Zoals we verachte van deze fotograaf krijgen we macro fotografie. Van een zwam en de plaatjes. Dat houdt onze interesse in het begin zeker vast, maar we verachten dat er dan iets meer of iets anders komt, maar het gaat wel door in dezelfde opname methodes tot het einde, dat dan wel in enkele beelden als een deux ex machina de oplossing brengt. Het ging over leven van een inktzwam. Om het verhaal boeiender te maken zou het beter iets gecondenceerder gebracht worden. We weten dat macrofotografie van zwammen lastig en moeilijk is (heb het zelf heel lang gelden ook geprobeerd). Het zijn nu eenmaal kleine dingen die je moeilijk kan uitlichten en waar scherpstellen een hele opgave is. Maar veel kijkers zullen dat niet weten, en voor hen telt alleen de “story” achter de beelden. Dit genre komt zeker te weinig aan bod, en het is zo’n oneindig groot domein dat voor het grijpen ligt. 24. Le Cap Jean-Jacques Dua - 4:12 - Wings Toeval dat wee auteurs op La Défense zijn gaan fotograferen en er elk een zeer persoonlijke interpretatie aan gegeven hebben. Dat is een goede zaak en het moet kunnen, je moet ze echter trachten binnen één wedstrijd niet te vergelijken, zeker niet de twee in deze competitie. Deze montage is een maatschappelijke

20

Home

aanklacht tegen het kapitalisme van de laatste jaren. Spelende met de woorden die in tekst op het scherm verschijnen laat de auteur het thema evolueren: Le Capital - Le Capitaliste - Le Capital Risque - Capituler. Goed gekozen beelden interpreteren deze standpunten. Een mooie productie om een avondje discuteren te starten. Het thema is niet taalgebonden, wat ook voor ons Vlamingen een pluspunt is in het buitenland. Misschien even door Wings 5 halen, zodat de video in de montage zit en niet meer als een apart bestand (dat altijd bij file moet blijven). 25. Street Art Maarten Peleman - 2:30 - PTE Dit is eveneens een coïncidentie van tweemaal de Graffiti in Gentbrugge. Hier zien we de spuiters in beeld, een pluspunt dat spijtig niet goed tot zijn recht komt (stemmen, geluiden ontbreken). Kijk maar eens naar het Vimeo filmpje Graffiti Jam in Gentbrugge! Het ritme van de muziek wordt niet gevolgd in de synchronisatie. Ernstige fout dus. Er zat meer in het onderwerp. Herwerken is zeker aan te bevelen. (Met de hulp van een “peter” die je de weg wijst). Al doende leert men, Keep going! Besluit De jury zitting werd verdeeld over vooren namiddag. We telden 13 aanwezigen, niet overweldigend, maar we hebben al minder geweten. Toch spijtig dat men, ook als niet-deelnemer, niet komt kijken, er valt zo veel te leren die dag. Je kan er ook leren waarom je niet over de meet geraakt, als je ogen en oren wil gebruiken. Gevorderde diaporamisten geven graag hun kennis door tijdens de pauzes, dan komen de tongen los. Meestal zeer opbouwend en met een strenge vinger wijzend naar

belangrijke fouten, niet in techniek, maar in inhoud. Inhoud: Het grootste zwakke punt van al wie start in de AV hobby: gebrek aan inhoud. Het is en blijft moeilijk, je moet veel dingen tegelijk aanleren. Met fotograferen alleen kom je nergens. Geluid en sonorisatie schijnen nog steeds (al 50 jaar) verwaarloosd te worden als een pure bijkomstigheid. Terwijl het een even sterk element moet zijn als het beeld. Het is niet op een gala projectie dat veel te leren valt, het is op de wedstrijd in gesprekken met lotgenoten. 

OVU - AV 2014 WEDSTRIJD Inzending 1 NOVEMBER 2014 JURY ZITTING 13 december 2014 Lakenmetershuis Vrijdagmarkt Gent Inzendadres Info [email protected]

21

Home

SONY QX100

CAMERA, TELEFOON OF BEIDE ? Gezien op het Internet en in Forums Maurice Dorikens Grote najaarsbeurzen brengen altijd wel iets spectaculairs en dan zijn het gadgets die snel vergeten zijn, of zaken die toonaangevend zijn voor de toekomst, en een niet te stoppen evolutie in gang zetten. Zo zijn de eerste CD’s op de markt gekomen en de LP’s verdwenen. Ook in de foto en telefonie zijn beurzen de media om eens goed in rond te neuzen. In september 2013 op de .... kwam SONY met aankondigingen als: Professionele opnamen voor het smartphone-tijdperk Als fotograaf die ook nog wel eens telefoneert veer je recht en denkt “Daar wil ik meer over weten”. Geen probleem want binnen de kortste keren stromen de reviews en commentaren binnen. Of het allemaal betrouwbaar is, misschien wel, misschien is het ook “markt gestuurd” van achter de schermen. Lees hier wat we vonden en bekijk zelf of het iets wordt voor de toekomst of het een gadget is (in september goed getimed voor Kerstcadeau...). Als Sony een hele pagina publiciteit kan inlassen in TIME, dan moet er wel iets aan de hand zijn. Hier zie je twee van de mogelijkheden: via WiFi de lenscamera direct op de display (smartphone) gemonteerd of los van elkaar gebruikt. Zo zou je de hand met de lens er in ver-

De SONY QX 100 los gebruikt of gemonteerd op een smartphone.

22

Home

Er bestaat een doosje om de “lens” overal in mee te nemen. Inderdaad, je zware full frame camera laat je om die reden vaak thuis liggen, Dit zijn de gegevens voor SONY QX100: maar je iPhone die neem je wel overal * SONY QX100 werkt met elk type mee. Dus zou je het smartphone (Android en iPhone). doosje ook altijd moeten mee hebben, wil je de investering maximaal benutten. Da* Koppel de camera aan de smartphone mes (en ook heren) die een tas meehebdoor de twee tegen mekaar te houden. ben, dit is iets voor jullie. Zodra de verbinding gemaakt is, kan je draadloos opnames gaan maken uit allerlei hoeken die vroeger onbereikbaar waren (bv. een zeer smalle spleet in een muur). borgen in de lucht kunnen steken terwijl je de iPhone in de hand houdt en kijkt wat je fotografeert (filmen zal wel niet goed lukken). Op plaatsen waar je in feite geen foto’s mag maken... (Foei, niet doen). Maar is het een volwaardig “fototoestel”?

* De “cameralens” heeft een 20 Megapixel CMOS sensor, genoeg om detailrijke foto’s te maken. * De lens van Sony QX100 is een Carl Zeiss Vario-Sonar T-lens - equivalent 28 - 100 mm, opening f.1.8, geschikt om met selectieve scherpte te werken. Of in donkere omgevingen nog opnames zonder flits te kunnen maken.

Dit zijn de twee lenzen: Links de beste kwaliteit met zoom x3.6 en rechts de mindere kwaliteit met 10x zoom.

* Het Type 100 heeft een Zeiss 3,6x zoom. Goed voor all-round foto’s. Met verzekerde optische kwaliteit. (Er bestaat ook een Type 10 met een 10x zoom, maar met kleinere sensor, en geen beter kwaliteit dan een i-Phone, dus zeker niets voor de AV werker). * De lenscamera heeft optische stabilisatie. * Camera filmt in HD (30 beelden/s) (resolutie 1440 x 1080p). Prijs Sony QX100: € 400

Het idee om een voordracht op te nemen is een nuttige toepassing. Klein en niet storend, terwijl je zelf vanuit de iPhone alles kan controleren. Efficient.

23

Home

Je krijgt dus alle camera instellingen op je display van je iPhone, je kan een aantal apps toepassen, en je kan de beelden direct doorzenden, als je dat allemaal zou willen uiteraard. De display van je iPhone is natuurlijk super groot en zeker bij het opnemen van video vanop statief, kan je perfect volgen, zonder een camera tegen je neus te moeten drukken. Er bestaan genoeg accessoires (zie RodeGrip) om je Sony/iPhone combinatie ergens te positioneren en er bovenop nog perfecte stereo mee op te nemen. Omdat je beelden zowel in de lens als op je iPhone opgeslagen worden, heb je een uitstekende verzekering tegen verlies van je data. Als je op zoek bent naar maximale beeldkwaliteit via RAW beelden, dan is er een probleem: de Sony QX100 werkt alleen in jpeg. Manuele belichtings mogelijkheid is ook beperkt, alleen diafragma voorkeur is mogelijk (sluiter voorkeur dus niet, waarom is niet duidelijk). De video instelling is 1440 x 1080 resolutie (afgeleid van de 1920 x 1080 standaard, waarschijnlijk om de beelden minder zwaar te maken en genoeg snelheid (30/s) te halen. Allemaal zaken die het geen volwaardige kwaliteitscamera maken. Maar daar staat tegenover dat je het wel altijd kan meehebben.

Bij de introductie van deze gadget (IFA Berlijn sept.2013) kon je de bespreking volgen op YouTube. De moeite om naar te luisteren, want er komen goede evaluaties aan bod, o.a. of het duur is t.o.v. wat een kleine camera kost. Je moet het echter zien als iets dat nuttig is voor iemand die al een iPhone heeft, niet voor iemand die een iPhone én de QX100 moet kopen. Geheugenkaart is een micro SD kaart. Dit is de link: http://www.youtube.com/ watch?v=xC0w45kWfCw

24



Home

AV PVV en GPB 2013 wedstrijd uitslagen Centrum voor Beeldexpressie Prijs van Vlaanderen 2013: Audiovisueel Wedstrijdcommissaris:

De juryleden:

Smisveldstraat 33

Jean Caspers

Freddy Van Gilbergen, EFIAP, HonEFIAP

Statistieken

Roland Van den Bossche

3370 Boutersem

Deelnemende auteurs: 14 Deelnemende clubs:

Nicole Heywang

tel: 016/73 57 76

email: [email protected]

8

Aantal werken: 20

Joseph Kopetti

Aanvaarde werken: 10

Aanvaarde werken

Nr.

Auteur(s)

Club

Titel

Med.

1

Meerpoel Pascal

Focus Geraardsbergen

Pure schoonheid

Goud

2

Kerremans Danny

Beco Licht en Schaduw

Les taureaux de Camargue

Zilver

3

Vannerum Jean

Scaldis Schellebelle

We zijn hier maar voor even

Brons

4

Gielis André

Visueel Lichtaart

Het fort van Breendonk

A

5

Clarysse Guido

Close-up Sint-Niklaas

Guillemins

A

6

Vannerum Jean

Scaldis Schellebelle

Verkleuring

A

7

Kerremans Danny

Beco Licht en Schaduw

Brugge anno 1435

A

8

Flobert Guido

Scaldis Schellebelle

Zandschrift - zenschrift

A

9

Wynen Marc

JEP Deurne

Italia Abandonnata

A

10

Joosten Lus

JEP Deurne

Hard Work for an Artwork

A

BESTE CLUB: Scaldis Schellebelle

FBP/BFF GPB 2013: Audiovisueel Commissaris/Commissaire:

Jury:

Smisveldstraat 33

Jean Caspers

Freddy Van Gilbergen, EFIAP, HonEFIAP 3370 Boutersem

Statistieken

Roland Van den Bossche

Auteurs: 23

Clubs/Cercles: 12

Nicole Heywang

tel: 016/73 57 76

email: [email protected]

Werken/Images: 35

Joseph Kopetti

Aanvaarde werken/Séries acceptées: 15

Aanvaarde werken/Acceptations

N°

Auteur

Club/Cercle

Titel/Titre

1

Meerpoel Pascal

Focus Geraardsbergen

Pure schoonheid

Med./Hon. Goud/Or

2

Wynen Marc

JEP Deurne

Italia Abandonnata

Zilver/Argent

3

Villa Mario

Diafocam

Parking

Brons/Bronze

4

Vannerum Jean

Scaldis Schellebelle

We zijn hier maar voor even

A

5

Clarysse Guido

Close-Up Sint-Niklaas

Guillemins

A

6

Kindt Ludo

Knipoogje Roeselare

Bella Figlia

A

7

Flobert Guido

Scaldis Schellebelle

Dichtgesneeuwd

A

8

Vannerum Jean

Scaldis Schellebelle

Verkleuring

A

9

Kerremans Danny

Beco Licht en Schaduw

Les taureaux de Camargue

A

10

Kindt Ludo

Knipoogje Roeselare

Powerwords

A

11

Taminiau Olivier

PC Soignies

Zimmerstrasse, une voie sans issue

A

12

Ghislain Paul

Diafocam

La vie lilas

A

13

Gielis André

Visueel Lichtaart

Het fort van Breendonk

A

14

Klein Raymond

Diafocam

La folle

A

15

Ghislain Paul

Diafocam

Demain dès l’aube

A

Gouden medaille/Medaille d’or: Diafocam

25

Home

DIADIGIDAG 2013 Een verslag Guido Flobert Het Scaldis-trio (Kamiel & Jeanne Gordts en Guido Flobert) is naar Nederweert (NL) getrokken op 8 december om er DiaDigiDag 2013 bij te wonen. Het weer zat deze keer mee in vergelijking met vorig jaar toen er sneeuw en ijs lag. Zoals steeds maakten we kennis met een puike organisatie, een zeer gevarieerd aanbod en werd ons een leerzame AVnamiddag aangeboden. Vooreerst was er een flitsende intro van startbeelden van de reeksen die bewogen over een wolkenachtergrond en werd met de namen van de auteurs drie supersonische vliegtuigen gemaakt die in het scherm kwamen vliegen en er terug uit verdwenen, verfrissend en vernieuwend met direct een daverend applaus van een overvolle zaal, waar men zelfs nog stoelen moest bij aanbrengen. Spijtig dat de AV studiedagen “Nederweert en Rijen” weinig of niet doordringen in de Belgische AV-wereld als een nuttig contact met de Noorderburen. Buiten enkele Belgische inzenders blijft het oorverdovend stil op gebied van aanwezigheid. Het is natuurlijk een feit dan niet iedereen zich kan vrijmaken en velen verhinderd zijn door andere verplichtingen maar toch dient te worden toegegeven dat het veel beter zou kunnen. De inzending 42 auteurs - 50 reeksen. De “jury” (n.v.d.r: ??/organisatoren) weerhield 25 werken. Negen Belgen passeerden de selectie, een

goede prestatie. Een overzicht van getoonde montages 1. Patrick De Bruyne - Yellow De jury was vooral blij met de vernieuwing inzake effectengebruik met loepzuivere digitale beelden die de traditionele flow van vaste in en uitvloeitijden revolutionair doorbreekt. 2. Henk Hoedemaekers – A day at the races Henk won een ticket van autoraces en maakte er beelden van die hij met ons wou delen. Goede fotografie maar het ontbreken van videosequenties valt op in een reeks die het vooral van snelheid moet  hebben, het ondervangen en simuleren van beweging met drie beelden met een korte interval genomen kan toch niet de dynamiek van een race weergeven vind ik en hier is gebruik en invoegen van enkele videofragmenten meer dan  aangewezen om tot de juiste of betere sfeerschepping van het gebeuren te komen. 3. Jan Janssen – Colder than winter Een lied gevonden op spotify inspireerde Jan Janssen om zijn voorraad winterbeelden te gebruiken en wat aanvullende beelden te schieten, waarmee hij het lied over een partner die vertrokken is kon laten figureren als drager van de reeks. De aanvullende beelden zijn vrij voorspelbaar zodat ze bijna cliché worden, een bed dat deels onbeslapen is, een lege plaats aan de eettafel enz…en geven me toch een gevoel dat de thematiek nog dieper en ingrijpender kon worden uitgewerkt.

26

Home

4. Ari Martinali – Geef de kinderen de wereld Zelfde werkwijze. Ari heeft zich geïnspireerd op een lied van Danna Winner. Zeer subtiele en intimistische fotografie, waaraan we direct de eigen stijl van Ari herkennen. Ook de portretfotografie is geslaagd te noemen. 5. Guido Flobert – Dichtgesneeuwd Reeks over verliesverwerking na overlijden van een kind met openheid naar lotgenoten. De symbiose beeld tekst kon de jury bekoren. 6. Adri en Margreet Snijders- Applecross Prachtige natuurfotografie van Schotse landschappen met heel gepaste muziek. Een klassiek gebrachte AV met vaste rustige in en uitvloeitijden, maar hier is dit geen bezwaar omdat de beelden ronduit parels zijn met poëtische zeggingskracht die ontroert en je laat verlangen om er ook eens heen te gaan. 7. Mia Geysens – Tekendoos Mia keert terug naar de wereld van het kind waar alles nog in een fluïdum van magie hangt. Een pop waarvan je het haar kan kleuren en die je diverse outfits kan aanmeten brengt je terug in de wereld van het kind. Die wereld heeft Mia goed ingevoeld en in beeld gebracht, ze is de link naar het kind niet kwijt, zoals spijtig genoeg wel bij velen onder ons. 8. Jos Coel – In Flanders fields (3de prijs ex aequo) De oorlogsreeksen komen eraan. Begrijpelijk met 2014 in het verschiet. Een mix van origineel beeldmateriaal van “de groote oorlog” vermengd met beelden van oorlogskerkhoven in Vlaanderen vertellen het verhaal van de gruwel van de 1ste W.O.

Het gebruik van de klaproossymboliek is heel nadrukkelijk verwerkt met herhaalde inzetten van hetzelfde png beeld . In Flanders fields the poppies blow – duidelijk nog steeds een teaser voor het publiek. 9.Vincent van den Bergh – Stedelijk museum Amsterdam (2e de prijs ex aequo) Eindelijk een jonge auteur als AV-maker. Nieuwe manier van monteren ook. Heel eigengereide muziek eronder. Het museum op een totaal andere manier in beeld gebracht, doorbreken van traditionele verwachtingen voor de beeldvorming, gewoon of juist heel origineel gezocht naar architecturale lijnen in het gebouw in symbiose met bepaalde moderne werken in het museum. Verfrissend en vernieuwend en heel terecht dus die tweede publieksprijs. 10. Evert en Cisca Abspoel - To America Heel leuke montage die je telkens op het verkeerde been zet. Een koppel in de US wil op aandringen van de vrouw naar Nederland. Maar ze landen niet in Nederland maar in Zwitserland want wisten niet wat of waar Nederland lag. Dan maar naar Parijs, oeps weer verkeerd en uiteindelijk in Nederland, derde keer goede keer. Leuk in beeld gebracht. 11. Mechtild & Wolfgang Brües Kostümrausch Een grappig duo die we elk jaar zien verschijnen in Nederweert. Terug een billenkletser. De vrouw maakt alle soorten outfits in verschillende vormen en kleuren en figureert als opeenvolgende mogelijke veroveringen voor haar man. 12.  Jean Vannerum - We zijn hier maar voor even Reeks in co-auteurschap met Guido Flo-

27

Home

bert. De jury was gegrepen door de originele kijk op het station als metafoor voor de vluchtigheid van het leven. 13. Greetje en Herman Benning – Doing Holland Originele kijk op de toeristische publiekstrekkers in Nederland. 14. Ferdinand Veldmans – Typisch Eindhoven Ferdinand zocht naar originele opnamestandpunten in Eindhoven en monteerde ze als versnelde video om de hectiek van het stadsleven weer te geven. 15. André Hartensveld – Waanzin (2de prijs ex aequo) Gekende prachtige reeks over het drama in Oradour sur Glane. Geslaagde mix van historische beelden en zeer aangrijpende eindsequentie met achtergrond van foto’s van de overleden kinderen. 16. Theo Smeets – De Peel Beeld van een iconisch gebied in Nederland. Sterk gefotoshopte beelden om kleurhomogeniteit te verkrijgen. De landschappen worden bijna schilderijen in een dreigend licht van ondergang. 17. Bie Lievens – Het station anders bekeken (3de publieksprijs ex aequo) Een groepsproject met correcte integratie van video. Heel geslaagd en knap gemonteerd. 18. Pieter van Hout – Golf birdie Ludieke reeks over een korte initiatie in golf. 19. Piet Huijgens – I’m up in the woods Beelden geschoten met een babylens zorgen voor vervreemding en vervorming waar het bos bijna geheel in verdwijnt. Via

spotify werd een gepast lied gevonden om de zaak te dragen. Montage wil uitdrukken dat de natuur een plaats is van onthaasting en decompressie maar door de vervreemdingen en vervormd lied lijkt het meer op een psychedelische trip. Zonder meer een eigenzinnige reeks. 20. Cees van Vugt - Eeuwig en een dag Intimistische gevoelsreeks over gemis na het schielijk overlijden van een zoon die een echtgenote en kleinkind en grootouders verweesd achterlaat. Met de foto’s van de overleden zoon (fotograaf) werd door de vader een reeks gemaakt als therapeutisch proces om te helpen in de verwerking van het verlies. 21. Remy van Looveren. – Sprookje Heel mooi in beeld gebracht – het verhaal van de reuzin in Antwerpen. Een Franse evenementen groep brengt jaarlijks spektakel in de stad. Mooi in beeld gebracht en heb panoramische video beeld aan begin en einde van de reeks van de Schelde is een mooie opener en afsluiter. 22. Antoon van Loon – 64 Eigenzinnige en originele reeks gebaseerd op de 64 velden van het schaakbord en de symmetrische beelden van de schilderijen van Gabrielle Roth. 23.  Gerrit van Harreveld – De verlaten stad 1ste publieksprijs Gerrit fotografeerde mooie terracota beeldjes van mannen, vrouwen en meisjes in een Duitse stad. Het was nog vroeg in de morgen en nog heel weinig beweging. Even later ziet hij veel toeristen aankomen en begint hen ook te fotograferen. Het draaiboek zat meteen klaar een verlaten stad die dan plots ingenomen wordt door een massa

28

Home

toeristen. Mooi in beeld gebracht. Met photoshop werd de verlatenheid bewerkt tot volledige verlatenheid tot wanneer de toeristen het voorplan nemen. 24. Marc Legein – Wreed ACINA –dent Weer mooi en verfrissend dit samenwerkingsproject van  acina boys. Een animatiefilmpje maken was de uitdaging. Ze begonnen met lego en zijn heel goed geslaagd. Met losse beelden toch komen tot een animatie waar je het verschil met video niet ziet. Je moet het maar doen. 25. Henk-Jan de Weert – “La pedrera” Casa Mila maar dan wel op eigenzinnige manier in beeld gebracht. De bevreemdende hoofden op de casa Mila worden vrijgemaakt in photoshop en gaan nadien in veelvoud het scherm innemen zodat een geheel eigen creatie ontstaat. Besluit Een meer dan geslaagde namiddag. Een divers pallet aan reeksen van behoorlijke kwaliteit. Een in de hand gehouden timing met wekkertje. Enige opmerking het juryrapport zou best ook meegegeven worden of afgedrukt op de keerzijde van het deelnamebewijs. Zo kan je naderhand nog eens rustig de op of aanmerkingen doornemen, die je anders in de vluchtigheid van het moment niet allemaal bijblijven. Voor ons telkenjare een must om mee te maken als leermoment. (n.v.d.r. de bespreking is mondeling en het lijkt ons onwaarschijnlijk dat de commentatoren (geen jury) hun bedenkingen zullen neerschrijven voor algemene verspreiding, is veel werk en men heeft daar gewoon de tijd niet voor; wie het wil weten moet maar naar de namiddag komen, wat het doel van de dag is.) 

Camera te warm ? HELP ! “NIKON RUMORS”

Komen er binnenkort reflex camera’s met extra koeling ? Wat is het probleem ? DSLR camera’s kunnen bij het fotograferen warm worden, wat je duidelijk voelt aan het LCD scherm. Het alleen meer veel erger als je gaat filmen, want dan staat de camera gedurende lage tijd (toch veel langer dan het maken van één foto) op live-view en produceren zowel sensor als display scherm een pak warmte. Je moet dan ook niet verschieten dat de beveiliging van de camera automatisch inschakelt en dan … is de camera dood. Dat blijft zo to alles afgekoeld is. Voor de filmers dus geen echt prettig vooruitzicht als je continu of in veel sequenties gaat filmen (met een DSLR ben je beperkt tot 30 minuten – wat op zichzelf natuurlijk zeer lang is). Nikon zou nu een patent genomen hebben (in Japan) om een koelplaat in de camera in te bouwen en die vervangbaar is zoals een batterij. Wordt de camera te warm, vervang het koelelement en je kan verder werk. De warme plaat kan dan afkoelen. Omdat het patent voorlopig alleen in Japan genomen werd is het lastig om er iets van de werking te begrijpen. Zo zou de achterzijde van de Nikon camera er kunnen uit zien. Het koelelement is er linksboven uitgenomen getekend.

Patent tekening van Nikon waarin getoond wordt dat de “warmtegeleider” geplaatst is tussen LCD scherm en sensor. (MD) 

29

Home

SONY PCM-M10 DIGITAL RECORDER GEBRUIKERS TEST Howard Bagshaw, ARPS Waarom kocht ik deze hand recorder? Omdat ik vond dat het een goed evenwicht was tussen `kwaliteit, functionaliteit en prijs (€ 200). Dit is geen technische test, daar zijn andere tijdschriften beter voor geschikt. Ook op het internet vindt je talloze tests. Maar ik wil je wel vertellen wat de zaken zijn ik denk goed geslaagd zijn. Afmetingen Het toestel is voldoende klein, redelijk licht, het kan in het borstzakje (n.v.d.r: en de dames, Howard? waar blijven die met het spul?). Het ziet er voldoende stevig uit, maar ik heb het nog niet laten vallen. Kwaliteit Het neemt in stereo op met de twee ingebouwde microfoons, omnidirectioneel. Het lijkt voldoende goede kwaliteit met een signaal-ruis verhouding van -55 db wanneer de recorder op high sensitivity staat en het volume halfweg ingesteld is. Het heeft een draaiknop voor volume control (I prefereer op en neer schuiver). Er is dus een schakelaar om de gevoeligheid in te stellen op high en low. Er is ook een Auto modo, die ik niet gebruikt heb. Er zijn externe ingangen voor micro en line, mini jacks (n.v.d.r: niet ideaal,geeft na verloop van tijd gegarandeerd slechte contacten en gekraak langs alle kanten als de draad beweegt, maar in

deze prijsklasse vindt je geen XLR ingangen). Er is 3V voeding voor microfoons, maar geen 48V fantom voeding. Met de microfoons uitgeschakeld heeft men een signaal-ruis verhouding van -72 db. Voeg daarbij 16 db ruis van de microfoon en je komt uit bij de -55 db. Dit zijn “Bagshaw resultaten”, specialisten zullen wel knarstanden bij mijn handelen. Levensduur batterij Ik ben zeer ingenomen met de levensduur, ook omdat het apparaat gebruik maakt van 2 AA batterijen (makkelijk te vinden, waar je ook bent). Ze houden het minimaal 20 uur vol. (n.v.d.r: en toch zou ik maar 2 reserve batterijen op zak steken, you never know...). Opnemen Het apparaat neem zowel in wav als in mp3 op. In wav neemt het op tot 96 kHz. Ik neem echter op in de 44.1 kHz standaard, meestal in 24 bits. Er kan opgenomen worden op een intern geheugen van 4 Gb en/of op een micro-SD card (16 Gb). De opname kan uitgelezen worden, of de SD kaart kan er uit gehaald worden en via een kaartlezer uitgelezen worden in de pc. Zoals gebruikelijk kan je opnames maken in afzonderlijke files, automatisch geïdentificeerd door de datum en “take number”. Buffering Vond ik zeer nuttig. Je zet het apparaat in de REC mode met een druk op de rode knop. De recorder buffert nu de eerste 5 seconden van de opname. Als je nu op de PAUSE knop drukt start de opname met inbegrip van de eerste 5 seconden. Zo heb je geen probleem met je reactietijd bij het starten van een opname. Display Het schermpje is vrij groot en toont tal van informaties. Af en toe wel te veel zelfs. De niveaumeters lijken nauwkeurig en betrouwbaar. Ze zijn voldoende gevoelig en snel.

30

Home

GROOT GROTER Grootst ?

Nadelen of gebreken Heeft dit toestel gebreken? Ja en neen, laat ons zeggen dat men zich wat moet aanpassen aan het gebruik van een nieuw apparaat, en toch oudere accessoires te willen gebruiken. Ik gebruikte vroeger een Rycote “dead mouse” (mini windjammer, windkap). Dat schuift met een elastische afsluiting over de ingebouwde microfoons. Het werkt uitstekend bij kleine windsneldeden, maar heeft het nadeel dat de elastiek afsluiting van de “muis” bij het schuiven over de gevoeligheidsschakelaar deze knop van hoog naar laag kan zetten, zonder dat je dat ziet. (Zie de foto). Ten tweede, het uitnemen van de micro-SD kaart vraagt de handigheid van een uurwerkmaker. Gelukkig werkt de transfer van de data via USB perfect en is snel en eenvoudig. Ten slot nog dit: het apparaat kan veel maar in de meeste gevallen niet gebruiksvriendelijk. Ik had zo 5 minuten nodig om de micro-card te formatteren en ook 5 minuten nodig om in de handleiding te vinden waar de instructies dan wel stonden. Samenvattend: ik vond dit een uitstekende recorder, de ingebouwd microfoons leveren goede “sound” en zijn vrij van merkbare ruis en distortie. De REC en PLAY knopjes zijn relatief groot en het goed verlichte scherm is ook bruikbaar in duistere omgevingen. n.v.d.r: Sommige zullen zich wel herinneren dat Howard Bagshaw aanwezig was op het laatste FIF. Een zeer joviale en onderhoudende persoonlijkheid. Hij behoort tot de top auteurs in GB. Hij is ook zeer actief in seminaries waar hij jonge auteurs opleidt. Overgenomen uit AV News 194-Vertaling MD 

Projectie installaties worden alsmaar groter, men vraagt zich af waar het zal eindigen. Activision toonde op een beurs in 2013 in Keulen een absolute eye-catcher. De producten van deze video game producent werden voorgesteld op een scherm van zowat 4000 m2.. Het geheel werd ontworpen door Walter-Schmitz uit Aken. De zichthoek van het scherm was 190°. Een enorm panprama waar je dan ook midden in kon staan. De combinatie van panorama, visuele effecten, lichteffecten en pyrotechniek trok uiteraard veel toeschouwers die een spectaculair “long-distance” en ruimelijk effect ondergingen.

Voor een zaal projectie mag dit al tellen ! In open lucht haalt men uiteraard nog veel grotere projectieoppervlakken. 

31

Home

RØDEGrip en grip+ Gezien op het Internet en in Forums Maurice Dorikens Je zal er misschien negatief over oordelen. Je zal het misschien speelgoed vinden. Of iets voor snobs die alleen dingen kopen waar je mee opvalt. Maar misschien is het al bij al toch niet zo’n gek idee. En het is goed en verstandig gemaakt. En bovenal het heeft misschien toch wel toepassingen voor ons AV werkers. Dus toch maar even verder lezen. De getoonde hier beschreven RØDE Grip and Grip+ is een accessoire voor de iPhone 4, maar een versie voor de iPhone 5 (voornamelijk betere camera wat ons hier betreft) is op komst (bericht van 27 oktober 2013).

RØDE Grip is in essentie een handgreep voor een iPhone, maar wel iets meer dan juist maar dat. De klem is een middel om de iPhone vast te houden met een stevige handgreep of met een statief op te stellen of om het geheel vast te zetten in elke (koude) filtsschoen op een camera. De Grip+ heeft daarbij nog een set van 4 lensjes die voor het objectief van de iPhone geschroefd kan worden, waardoor je voor het filmen een pak nieuwe opties hebt.

RØDE Grip+ met de video greep en een gemonteerde lens.

32

Home

Het geheel vouwt dicht en zit zeer elegant en zeer compact opgeborgen. Het scharnierend deel van de greep vouwt open en klikt zich vast op iPhone. Het bevat onderaan dus het koud f3/8” RØDE flits schoentje. Dit kan je nu op allerlei zaken gaan vast-schroeven: op de "pistool"greep

RØDE Grip opgeborgen in de handgreep.

RØDE Grip+ met handgreep.

of op een camerastatief , op een verlichtingsstatief. Een klein probleem is dat je de iPhone uit hoesjes of andere beschermingen moet halen om de Grip te kunnen RØDE Grip+ op verlichtgingsstatief. plaatsen. Bovendien zal de Grip de iPhone video LED/flash wat uiteraard voor problemen kan zorgen. Aan de andere kant is een dergelijke opstelling stabiel, en komt je vinger niet voor de lens waardoor de opname de mist in gaat. (Gebeurt frequent!). De Grip is vast een zeker een veel stabielere manier om te filmen dan de iPhone bij de randjes vast houden. Een montage op een statief laat je toe iets te filmen en van je “camera” (iPhone) weg te gaan (hm...beetje riskant dat de iPhone snel verdwijnt natuurlijk) zodat niemand nog ziet dat je aan het filmen bent. Hoe kleiner en onopvallender foto/film apparatuur is hoe meer kans je hebt dat niemand je zal wegjagen. Je kan ook gewoon filmen en te zelfder tijd met de gewone (grote) camera foto’s maken. Over het geluid zullen we het zo dadelijk hebben, want dat is een hoofdstuk apart. De meest aantrekkelijke toepassing voor ons is echter de montage van de Grip op een camera flitsschoentje, waarbij je kwaliteitsgeluid wil opnemen. Veel fotocamera’s hebben maar een flauwe geluidsregistratie bij het filmen. Je bent dan aangewezen om extern geluid op te nemen dat je dan later kan verwerken (we laten lipsynchronisatie hier buiten beschouwing). 33

Home

Je zal dan de iPhone moeten uitrusten met een externe stereo kwaliteitsmicrofoon. Dat kan, maar is niet inbegrepen in de Grip Kit. Er bestaat wel een iPhone aangepaste RØDE stereo set (minuscuul klein, zie de foto).

Bij een normale bevestiging op de flitsschoen zou de iPhone rechtop staan, niet zo handig. Daarom kan de flitsplaat losgeschroefd worden en op een andere plaats van de grip bevestigd worden (sleuteltje daartoe wordt meegeleverd). De iPhone komt dan horizontaal te liggen, in een positie die de handeling van de camera niet meer stoort. Slim bedacht. De microphes staan bekend als iXY RØDE microphones. Ze passen op iPhone, iPad en iPod. Ik neem aan dat je op de iPhone wel een of ander app zal moeten installeren om je iPhone om te bouwen tot een externe recorder (96 kHz, 24 bit). Dat is gelijkwaardig met alle gangbare “handrecorders” (zie o.a. de Sony M10 in dit Bulletin, maar ook ZOOM,

34

Home

Tascam, enz.) Al die apparatuur is erg gevoelig aan het aanraken en voor wind. Dat zal hier niet anders zijn. Binnen noot veel problemen, buiten daarentegen, is er bij de minste zachte wind reeds een gezoef hoorbaar. Daarom geloof ik alleen in trillingsvrij opgehangen externe microfoons en voorzien van een Rycote windafscherming. Zeker als ze met de hand worden vastgehouden. De iXY kosten (bij Key Music) € 179. Daar koop je nog geen goede recorder voor. Je moet wel al een iPhone hebben natuurlijk.

Er worden drie lensjes meegeleverd: ze schroeven in een metalen ring in de Grip voor iPhone lens. Er is de 2x zoom en een standaard en groothoek macro die elk in mekaar schroeven en dan in de Grip en een groothoek. Maar opletten! Die dingen zijn zo klein dat ze gemakkelijk tussen je vingers wegglippen. En buiten in de modder vallen of je ze niet meer terug vindt. De schroefdraad is ook zo fijn dat je gemakkelijk de lens er foutief in draait. Pas dus op.

35

Home

Tot slot enkele voorbeelden van de opnames met de verschillende lenzen.

Zonder opzetlens - Originele foto

Opname met de 2x zoom lens - onscherpte in de hoeken

36

Home

Vervorming bij gebruik van de 2x zoom lens

Fisheye lens - hmm...

37

Home

Macro lens

Macro wide angle lens

38

Home

Wat kunnen we hier uit besluiten: Ten eerste (!) dat een iPhone geen fototoestel is en het ook niet de bedoeling is dat te zijn. Maar als je er een hebt, kan het nuttig zijn om een RØDE Grip of Grip+ bij te hebben. Ten tweede (!) dat een iPhone met de RØDE Grip+ in een handomdraai om te bouwen is tot een externe recorder (al dan niet op een fototoestel gemonteerd). Een recorder met een zeer grote display waar je de opnamecurve/modulatie uitstekend kan zien (wat niet kan gezegd worden van de bekende recorders). Ten derde: Een Grip weegt 90 gram, dat zal geen last zijn om mee te nemen. Ten vierde: Een iPhone kan je op geen enkele manier aan iets bevestigen, je kan het alleen “met de hand vast houden”, niet echt iets dat - buiten telefoneren - een serieuze handicap is. Grip lost dat probleem op. Ten vijfde: Je kan er video mee opnemen (de iPhone 5 1080p), maar of het echt bruikbaar zal zijn, wil ik toch nog wel eens zien, voor ik overtuigd zal zijn. Ten zesde: Een Grip kost (Key Music) € 75. We hebben al meer gekke dingen gekocht. De microfoons aan € 179 is wel een grotere uitgave, maar als je nog geen externe recorder bezit en wel een iPhione hebt, dan zal dat geen slechte keuze zijn, en je zal het ALTIJD mee hebben. De rest ligt misschien thuis in de kast met batterijen die plat zijn. En ik weet bij ondervinding dat als je alleen fotografeert het moeilijk wordt om ook een handrecorder nog vast te houden. Een mens heeft nu eenmaal te weinig handen. Als die recorder dan op je fototoestel zit, dan is het inderdaad maar één klik en het loopt. Of het bruikbaar zal zijn, dat zie je later wel. ... Maar ik heb nog altijd geen iPhone.



39

Home

EPINAL 2013 52e INTERNATIONAAL FESTIVAL Een verslag Ron Davies, FRPS, FIFP, EFIAP Het 52e Epinal Festival ging door op 20-21-22 september 2013 in Cinés Palace, een complex in Epinal. De tweede maal dat het daar gehouden werd. In de zaal was plaats voor 80 personen en ze was voor ieder van de vier sessies goed volzet. De gebruikte pc was direct aangesloten op de digitale film projector (n.v.d.r: hm ? en de instelling aangepast aan digitale input ? wat helemaal niet hetzelfde is als film/video input). Het geprojecteerde beeld vulde het reuze filmscherm, wat voor sommige montages het tekort aan pixels sterk toonde omdat ofwel er niet voldoende pixels waren of het beeld opgeblazen werd om het scherm vol te krijgen. In tegenstelling tot de vorige jaren hadden de organisatoren geen FIAP erkenning aangevraagd. Zelfs dan werden 130 montages ontvangen, waarvan 65 de preselectie overleefden. Daarvan waren er 9 in de categorie van “Juist een minuut”. Deze 1 minuut reeksen hadden zeer uiteenlopende thema’s. De jury bestond uit drie ervaren AV werkers Romano Cigognani (Italië), Christian Hendrickx (België) en Maurice Ricou (Frankrijk en twee jonge Franse juryleden Christophe Maulave en Cynthia Hamani een journaliste. Er was ook nog een Jeugd Jury, 4 eerstejaars studenten. Het wedstrijddeel bestond uit 4 projectie sessies aangevuld met een forum sessie op zaterdag namiddag, gewijd aan de discussie rond het thema “Ze durfden”. Op het forum werden 5 producties getoond die allen een controversiële thema behandelden: “Welke vrijheid heeft de AV werker en wat voor onderwerpkeuze heeft hij?”

en “Wat is aanvaardbaar voor een publiek?” De zaterdagavond was voorbehouden voor het Gala diner, de proclamatie van de Palmares en het projecteren van de drie eerst geklasseerde werken. Het was interessant om te zien dat de winnende montage “Aimer une Femme” van Alessandro Benetti (Italië) gebaseerd is op een lied van Bryan Adams “Love a Woman” uit de film “Don Juan Maestro d’Amore”. Het is zeer mooi geproduceerd met zeer creatieve beelden. Verrassing: deze montage werd niet aanvaard in de “Trophée de Paris” in mei 2013. De tweede plaats was voor een productie in zwart-wit geportreerde oude mensen in een rusthuis. “Battre en retraite van Jean- Yves Calvez - (Frankrijk)”. Zeer eigenaardig: deze reeks was de winnaar van de Jeugd jury. De derde in de eind selectie was “Je” van Frédéric Michel (Frankrijk)”. Een werk dat controversiële discussies uitlokte of het nu “soft porn” was of niet. Maar de meeste Fransen maken er zich zeker niet druk in. Zij lijken weinig te geven om de inhoud. De volledige uitslag kan vinden op http://diapimages.free.fr (n.v.d.r.: Ron Davies won de publieksprijs - de Fransen stemmen meestal voor Fransen, was zijn commentaar). ********* 200 ASA ... 1/125 s ... f 5.6 ... Maar waar staat in het menu de knop voor cookies ?

40

Home

8ème WEEK-END RIVA-BELLA 2013 Een verslag Guido Flobert  

19-20 octobre 2013 Riva – Bella.
 Afgaande op de goede ervaringen die we hadden bij de vorige Riva-Bella projectie gingen we naar het Centre Culturel de Braine-l’Alleud om de projectie van het 25 jarig bestaan van Riva – Bella (proficiat!) mee te maken. De tweejaarlijkse projectie van Riva-Bella staat geboekt als een “must see”, want de club behoort tot de top op gebied van AV werk. Auteurs als Christian Hendrickx, André Teyck & Armand De Smet,  Michel Neuwels hebben reeds meermalen hebben bewezen dat ze het medium tot in de puntjes beheersen en topkwaliteit afleveren. Onze verwachtingen waren dan ook hoog gespannen toen we in de projectiezaal aankwamen en plaats namen op voor de rug vrij ongenadige zitjes. Deze verwachtingen zouden maar ten dele uit komen omdat we vrij vlug merkten dat er weinig of geen recent  materiaal werd gepresenteerd. Achtergrondgesprekken maakten ook vrij vlug duidelijk dat de klad er ook in zit in Wallonië. Er zouden maar enkele AV clubs meer echt actief zijn zegde Axelle Wattiez. Aantrek van jong talent zou ook bijna niet meer werken. Een kort overzicht van reeksen die de aandacht trokken: Palette Majorelle – André Teyck & Axelle Wattiez

Mooie fotografie van deze overbekende tuin. Vooral het lage standpunt bracht vernieuwing in het in beeld brengen van planten en terracotta potten. Colours of the underground -  André Teyck & Armand De Smet Mooie reeks over metro en de sfeer die er heerst. Mooie combinatie tussen” stills” en beweging. C’est la fête - Christian Hendrickx Mooie fotografie van een foor. (avondfotografie). Mooie setting en verhaal van een onbereikbare vrouw  die steeds weer aantrekt en dan verdwijnt in de massa op de foor. Destins ordinaires – Michel Demeulenaere Vertelling van opa aan kleinkinderen over de holocaust. Heel goed en ingrijpend in beeld gebracht. Le bisou - Christian Hendrickx Een diep ontroerende reeks over een opa met zijn kleinkind. Top fotografie – top tekst – top lezing – top klankband maar dat zijn we van deze “Maitre” wel gewoon. T’m - Michel Neuwels Originele liefdesbrief met integratie van de nieuwe communicatiekanalen van vandaag  zoals twitter en facebook of m.a.w. “the social media”. Sterk in beeld

41

Home

gebracht en gesuggereerd hoe groot de verweving van deze media is in de moderne tijdsgeest en hoe daardoor communicatie steeds virtueler wordt,  ja tot in de liefde toe. Basilicum - André Teyck & Armand De Smet Te veel gebruik van symmetrische effecten. Als de techniek gaat overheersen wordt het storend hoe goed de fotografie ook is. Mini World - Olivier Baudoux De schoonheid ligt voor je voeten je moet maar kijken. Fotografie van de diertjes in zijn tuin, micro fotografie die een andere wereld laat zien waar we anders over of op gaan trappen. Goed voor een jonge beginner bij Riva Bella. Modi - Christian Hendrickx Modigliani en zijn getormenteerde leven en levenseinde  op een visueel mooie en aangrijpende manier gebracht. Dramatiek voor de verloofde die zich uiteindelijk in pure wanhoop van een balkon stort na zijn overlijden. Terug top zonder meer. Calatrava’s Folies - André Teyck & Armand De Smet Geslaagde originele beeldvorming en vervorming door middel van gecreëerde symmetrische effecten van het station van Luik.

Wordt 2014 jaar van de hoop voor diaporamisten ? Van de hand van CvB Voorzitter, Freddy van Vlaenderen kwam er deze zeer hoopvolle mededeling: Sabam: er is een positieve evolutie te bespeuren. Minister Schauvlieghe zou het dossier ter harte nemen, om de soepele Europese wetgeving ook toe te passen in België. Dit houdt de mogelijkheid in om beschermde muziek te mogen gebruiken in geval er geen commerciële doeleinden mee gemoeid zijn. Er is dus opnieuw beweging in dit dossier op politiek vlak. *****

Mevrouw de Minister, Alle DCB leden rekenen op uw steun en de positieve medewerking van SABAM in deze materie.

42

Home

DCB VRIJE PROJECTIE 2013 NABESCHOUWINGEN Maurice Dorikens Dirk Van Coillie FOTO’S FRANçOIS VAN MOER

Daarom hebben we een nieuw uitgangspunt en een nieuwe gastclub gezocht. We vertrekken nu van het idee dat we aan een club vragen om twee van hun AV werkers de bespreking samen te laten doen.

De DCB Vrije Projectie bestaat reeds van kort na de oprichting van DCB. Het was trouwens een van onze belangrijkste doelstellingen: een nationaal podium geven aan onze leden om hun werk aan gelijkge- De middelen voor communicatie zijn uistemde zielen te tonen. teraard nu totaal anders dan 20 jaar geWe hadden meestal één commentator die leden, toen moest je dia’s en cassettes het vertoonde besprak en de auteur ook en projectoren aansleuren de dag van de aan het woord liet. Meestal met vertaling projectie, en zag iedereen, besprekers inwant alles was toen nog tweetalig. Er wa- begrepen, de werken pas de dag van de ren ook voldoende Franstalige leden die projectie. Thans krijgen besprekers via de samenkomsten bijwoonden. WeTransfer netjes alle werken, kunnen Het systeem heeft lange tijd zeer goed die rustig bekijken, samen komen en hun gewerkt in de beide landstalen. Maar er visie bundelen. kwamen steeds meer moeilijkheden om afwisselend een Waalse en een Vlaamse club bereid te vinden de projectie plaats te bieden. Het aantal Franstalige leden is in de jaren daarna, toen de Sabam problemen ontstonden, sterk gedaald om niet te zeggen naar enkele trouwe leden gezakt. Er zijn nu geen Franstalige DCB activiteiten meer. DCB Bulletin heeft ook nog maar sporadisch Franse teksten. De interesse voor de Vrije Projectie nam ook af. De laatste projecties gingen voornamelijk bij Dika in Kapellen door. Besprekers vinden werd zeer moeilijk, niemand had tijd, was met verlof, waardoor uw dienaar er meestal alleen voor instond. Niet zo spannend altijd hetzelfde geluid te moeten horen.

Onze onderliggende bedoeling is ook dat je een beetje van de visie van de club waar de besprekers uit komen, zou horen in het commentaar. Een club kan vb. meer belang hechten aan de fotografie dan aan de tekst, en dat zal je dan wel horen in het commentaar. Voor de Vrije Projectie 2013 hebben we, na enig aandringen, Acina als club kunnen strikken en waren Paul Van Nijlen en Willy Gielis bereid de commentatoren te zijn. Zij hebben hun opdracht met zwier tot een goed einde gebracht. Daar boven op hadden we het enorme geluk Pascal Meerpoel bij ons te hebben als moderator van de debatten. Hij heeft door zijn inzet de dag een zeer geslaagde relance weten te geven. De bekendheid van Scaldis met

43

Home

als ligging Schellebelle, heeft zeker bijgedragen tot de taltijke opkomst. 65 aanwezigen: lang geleden dat we dit aantal nog hadden. Ze kwamen van uit heel Vlaanderen. De interesse in AV is niet weg, in tegendeel. Men komt om werk van collega’s te zien en wat zinnig en opbouwend advies en commentaar op het eigen werk te krijgen. Wij gaan zeker verder met deze formule in 2014. Zie de aankondiging op het einde van dit artikel

niet waagt, niet wint. Op het menu: waterzooi, een glas wijn of bier en een koffie. Alles voor €15. En of het een succes was: 34 ingeschreven deelnemers! De projectieploeg heeft het met wat vertraging meegemaakt, er moest immers afgebroken worden in de zaal. We hebben er daardoor ook geen foto’s van. We hebben helaas 36 maaltijden moeten betalen, want twee personen zijn blijven eten, zonder te betalen, en zijn weg gegaan voor we het gezien hebben. Spijtig. Mochten ***** Om de vriendschapsbanden aan te halen die twee personen dit alsnog lezen, dan hadden we een idee gelanceerd: een de- nodigen we ze uit om €15 te storten op de  mocratisch etentje na de projectie. Veel DCB rekening. MD twijfels of het echt zou lukken, maar wie

Ze stromen goed binnen, vrienden begroeten, plaatsje zoeken, programma inkijken, en dan wachten op wat komt.

Het AV publiek: veel grijs en wit volk.

70 bezoekers, waaronder veel van de 27 deelnemende auteurs, vulden goed de zaal. Behalve de meeste stoelen van de eerste rij dan. Wat hebben Vlamingen tegen de eerste rij? Schrik om te moeten deelnemen aan het debat? Het debat kwam een beetje moeilijk op gang, maar werd naar het einde toe toch boeiend. Dank zij Ludo Kindt (de man met de groene pull). Ook opvallend veel dames onder de aanwezigen. Mooi zo.

44

Home

Het “Team of the Day”. Vooraan v.l.n.r.: Gust Cools, Maurice Dorikens en Eugène Vloeberghen. Op de tweede rij v.l.n.r.: Denise Cools (catering), Christiane en Luc Moreels (financies), Pascal Meerpoel (moderator), Paul Van Nijlen en Willy Gielis (Acina - commentatoren) en Greta Gielis. Links bovenaan het pronkstuk van de dag: een Canon 4000 met telelens zodat er kan geprojecteerd worden van achteraan in de zaal.

DCB VRIJE PROJECTIE AV IS NOG LEVEND EN WEL den een hand en keken verwonderd naar de vele - voor ons - onbekenden. Maurice was in zijn nopjes, met ± 70 aanwezigen was het zaaltje goed gevuld, er waren er zelfs vanuit West-Vlaanderen en Limburg. Op het programma stonden 28 av’s. er werd gewerkt volgens het recept van de av-studiedag in het Nederlandse Rijen, dwz geen wedstrijd, geen jury maar een bespreking door twee ervaren av-makers. Bar slecht weer was het, maar de zaal zat vol. Moet het Het publiek kon inpikken en ook hun meecht slecht weer zijn opdat een AV manifestatie volk zou ning geven en zo voor een interactie zortrekken? gen. De twee gastcommentatoren waren Paul Op een verzopen 13 oktober waren we van Nijlen en Willy Gielis allebei van op weg naar Schellebelle waar DCB zijn Acina Antwerpen en alles werd in goede vrije projectie organiseerde. banen geleid door Pascal Meerpoel van Aangekomen in zaal ’t Veer was er al Focus Geraardsbergen. een gezellige drukte, we gaven de beken45

Home

De av’s waren een bonte mengeling van verschillende genres gemaakt door zowel ervaren makers als beginnelingen en zelfs nieuwkomers. Er waren documentaires, verhalen, experimentele av’s, av’s met beweging en/of video, kortom voor elk wat wils. Wat opviel was de soms sublieme fotografie in bepaalde av’s maar ook waren er nog mensen die onscherpe beelden durfden gebruikten. Eén av viel op door zijn ongewone effecten die onmogelijk door de gewone programma’s konden gemaakt worden. Maurice kwam met een verklaring, het programma was Final Cut Pro, een videoprogramma. Het heeft wel als nadeel dat men en geen exe-bestand kan mee maken. Paul en Willy hadden de werken voordien al kunnen bekijken en waren dus

voorbereid, hun commentaar was goed en objectief maar de interactie met het publiek kwam niet goed op gang, we zijn dan ook geen Nederlanders hé. De reacties die er wel kwamen zorgden dan voor interessante wisselwerkingen en gedachtestromen met de commentatoren. Een doordenkertje dat iemand ons meegaf: “Beweging in een beeld is nog geen bewegend beeld.” Dit naar aanleiding van ‘ bewegende beelden ‘ in een bepaald av. Iemand anders ging er prat op dat de av’s van hun club een samenwerking was van verschillende leden, kwestie van het juiste talent op de juiste manier te gebruiken. Dankzij de kundige leiding van Pascal verliep alles gesmeerd en iets na 18u00 mochten we het Veer verlaten met de conclusie dat het av nog steeds levend en wel is. DVC  Pascal Meerpoel, moderator stelt de commentatoren voor en schetst de wijze van bespreken van de getoonde werken. Hij hoopt op discussies met het publiek. Het programma is overvol, er mag geen tijd verloren gaan.

De commentatoren van de Vrije Projectie 2013: v.l.n.r Willy Gielis en Paul Van Nijlen.

DCB voorzitter werwelkomt iedereen en schetst het programma van de namiddag.

46

Home

Gust Cools en Maurice Dorikens overleggen nog een laatste maal voor de start van de projectie.



Ze voelen zich echt maar gelukkig als ze veel knopjes hebben om mee te spelen.

en

DCB VRIJE PROJECTIE 2014 GASTCLUB FOCUS GERAARDSBERGEN

In de coulissen wordt nog druk gepraat over de toekomst van de Vrije Projectie. Het ziet er allemaal erg goed uit.

Zondag 19 oktober 2014 Koetshuis C.C. De Abdij Abdijstraat 10 9500 Geraardsbergen voor- en namiddag (3e zondag oktober)

Democratische lunch Twee commentatoren Moderator Geen wedstrijd Vrije deelname Fotoworkshop Projectie op groot scherm Een gezamelijke organisatie van CvB en DCB

Nog even tijd om de vrienden te begroeten en wat te babbelen. Vooraan rechts zien we Jan Billliau, een zeer trouwe bezoeker van de DCB activiteiten, en dat sinds de oprichting van de Diaporama Club. Aan de ingang zien we Dirk Vancoillie die juist toekomt. Voor de inkomdeur, Luc Moreels, die de bezoekers verwelkomt en voor de administratie zorgt. Achteraan in het midden Leo Van Steenbergen in gesprek met Paul Van Nijlen en Marc Legein. Helemaal links de dames Greta Gielis en Christiane Moreels.

In verband met de hier vermelde “gezamelijke organistie”, zie het artikel in dit Buleltin, dat meer toelichting geeft !

47

Home

48

Home

THE ART OF PHOTOGRAPHY composition DE KUNSTEN IN DE FOTOGRAFIE - DEEL 2 compositie

SIR GEORGE POLLOCK, Hon.FRPS, EFIAP De artikels onder de algemene titel “The Art of Photography” zijn gebaseerd op een DVD van de kunstenaar “Ideeën over Kunst in de Fotografie”. De hier gepubliceerde teksten behandelen enkele zeer concrete onderwerpen en zijn dus niet bedoeld als een volledige gids doorheen het zeer uitgebreide onderwerp weergegeven in de algemene titel. De meesten onder ons zullen het wel moeilijk hebben om te aanvaarden dat er ook compositieregels zijn die grondig afwijken van de klassieke regels. De variëteit aan fotografische beelden blijft daardoor toch beperkt en remt de ontwikkeling van de fotografische kunst af. Iedereen kent de klassiek compositie regels, meestal gekend onder de regel van de derden, maar slechts klein aantal mensen kent er de oorsprong van. De formulering werd verwoord door een kleine onbekende auteur J.T. Smith. In 1797 beschreef hij het in een boek “Remarks on Rural Scenery”. Hij gebruikte het als een verkorte versie van wat Sir Joshua Reynolds in de schilderkunst de balans tussen licht en donker de verhoudding 2:1 moet hebben. Smith zou daar, zonder enig bewijs op verder redeneren en tot het besluit komen dat

Fig 1. Claude Monet, La Gare Saint-Lazare

Fig 2. George Pollock, “Parisian Symmetry”, 1997

Fig 3. George Pollock, “Tarn Howes, with Duck” - nee, geen Phohop het eendje was er, het was ongeïnteresseerd. Polarisatiefilter.

49

Home

Fig 2a. T.S. Lowry “Street Dcene” 1935

Fig 4a. Ansel Adams “Colonel Erskine Scott” 1931

alle verhoudingen in schilderijen daaraan moeten voldoen, zodat in een landschap de hemel ongeveer op twee-derde moet liggen. Daardoor is de oorsprong van deze regel te zoeken in een gewilde vervorming van een opmerking van een groot schilder uit de 18e eeuw.

Heel erg zou dat allemaal niet geweest zijn, ware er niet de Gulden Snede regel. Deze mathematische verhouding werd zo’n 2400 jaar geleden geformuleerd door Pythagoras, iets dat wiskundigen tot de dag van vandaag fascineert. Het is niet mathematisch 2:1, maar is er wel dicht bij (nota van de vertaler: afgerond 1,6, daarom zijn de betere projectoren in 16:10 verhouding). In de 20e eeuw zijn kunstenaars en dan ook fotografen hun werken in die verhouding gaan afwerken, er van uitgaande dat deze verhouding “artistiek aangenaam overkomt”. Men is de twee-derde regel gaan verwarren met de Gulden Snede denkende dat de ene een vereenvoudigde versie is van de andere. Een verdere extrapolatie is dan te gaan denken dat het een “universele regel” is en daardoor gaat men alle andere compositie mogelijkheden uitsluiten, wat uiteraard fout is.

Fig 3a. Ansel Adams “Mount Williamson” 1944

Fig 4. Rembrandt, “Zelfportret aan de ezel” 1660

Wat zijn dan die andere compositie mogelijkheden? De meest voor de hand liggende is symmetrie. Stadszichten werken meestal goed in deze compositie (Fig.1 & 2 & 2a). Lowry was een schilder die deze compositie dikwijls gebruikte. Sommige landschappen doen het ook goed in deze compositie (Fig.3), waarbij het landschap van Ansel Adams een mooi voorbeeld is. Bij een portret wordt het karakter van de geportretteerde beter naar voor gebracht door een rustige houding te laten aannemen. (Fig.4).

50

Home

Een meer ongewone compositie is wat men in het Engelse jargon “a hole in the middle” noemt. Het onderwerp komt nu volledig tot tegen de randen, met niets in het midden. Het onderwerp is in feite te vinden langs de randen, met niets in het midden. Meestal wordt de foto horizontaal (of toch ongeveer) gemaakt. Je kan dan moeilijk zien wat boven en onder is in die foto, want je weet niet wat de richting van de zwaartekracht is. (De richting van de lichtinval kan soms een hulp zijn). Maar bij beelden die werkelijk recht naar boven gericht gemaakt zijn, kan je geen zwaartekracht zien of als referentie gebruiken. Ze is namelijk loodrecht naar de randen gericht; “hole-in-themiddle” compositie komt zeer normaal over bij plafondschilderingen, en opnames recht naar boven (Fig.5 & Fig.6).

Fig 5. François Lemoyne, “Apothèse d’Hercule Chateau de Versailles

Een andere soort compositie is, volgens de ondervinding van de auteur, zelden te zien, maar zeker te waarderen. In dit geval maakt “het gat in het beeld” de beeldopbouw, maar dan verdeeld in compartimenten, die elk een nieuw beeld laten zien. (Fig.7).

Wat in de praktijk werkt als compositie hangt heel dikwijls af van hoe je het evenwicht in de compositie ervaart. De baFig 7. George Pollock, “Pub Win- lans tussen lijnen, massa’s, dow, Coniston”. kleuren, energie. Deze benadering werkt bevrijdend; het laat alle restricties verdwijnen, de “levensdodende” beperkingen opgelegd door formele regels (Fig.8 & Fig.9). Deze vrijheid werd door meerdere kunstenaars geëxploreerd. Paul Klee bijvoorbeeld had een grote invloed op zijn tijdgenoten schilders. Hij realiseerde zich dat het ook niet nodig

Fig 6. George Pollock, “Reach for the Sky” 1989

Fig 8. El Greco, “The Agony in the Garden”.

was om een hoofd onderwerp te hebben, maar dat de aandacht kon getrokken worden naar alle delen van het schilderij. (Fig.10). Hij ontwikkelde het idee steeds verder in heel zijn leven. Het idee is in zekere zin als wat men kan zien in foto’s waar massa’s mensen op staan, en waarbij dus zeker niet een focus centrum in te vinden is. (Fig.11 & Fig.12).

51

Home

Fig 9. George Pollock, “Stonehendge - Big Sky” Fig 10. Paul Klee, “Two Country Houses 1918”

Fig 11. Edouart Manet, Music in the Tuilleries Fig 12. George Pollock “Stonehendge 21st June 1984 a.m.”

De abstracte schilders uit het midden van de 20e eeuw maakten dit soort compositie tot hun handelsmerk. Eens men gewend geraakt aan deze nieuwe ideeën, kan men ook op die manier foto’s gaan maken. (Fig.13 & Fig.14).

Fig 14. George Pollock “Devonshire Landscape”, 1998

Fig 13. George Pollock, “Autumn Trees, Boxhill, Surrey”, 1964

52

Home

Fig 15. George Pollock “Azaleas”, 1974

Een voordeel van deze “all over” compositie is dat ze aanzet tot nadenken, ook tot meer concentratie op de creatieve elementen, de creatie van kleuren, de kleurverhoudingen, de kleurtechnieken. Want de relatie van kleuren is dikwijls een zeer zwak punt in kleurfotografie (Fig.15). 

In feite mogen we besluiten dat er geen enkele beperking staat op de vele mogelijkhden waarop een onderwerp in beeld kan gebracht worden en een compostie opgebouwd kan worden. Het is deze grote waaier aan mogelijkheden die ons intrigeert en onze geest zo boeit. Daarom kunnen visuele kunsten ons de hoogste voldoening brengen en een diepgaand effect hebben op ons, juist zoals bijvoorbeeld muziek. Als individuelen, zullen we misschien wel niet het hoogste niveau bereiken, maar we kunnen alleszins zien dat er belangrijke pieken zijn.

Wordt vervolgd

53

Home

Op 4 & 5 oktober 2013 ging onder FIAP Auspices in MalpensaFiere (Congrescentrum) (Milaan - Italië) een audiovisuele show door waar meer dan 5000 (!!) bezoekers op aanwezig waren. Kunnen we dit even bij ons herhalen a.u.b. ...Och ja, we hebben zo geen zaal. Met dank aan FIAP President Riccardo Busi, die ons de beelden doorstuurde. Dia Sotto le Stelle, mag je vertalen als Dia’s onder de Sterren.

54

Home

AV DAG VAN HET NOORDEN Steenwijk (Nederland)

Een kritische beoordeling GUIDO FLOBERT, SCALDIS AV 2.11.2013: 300 km enkel naar Steenwijk. Goed gek zegde men in mijn omgeving om zo ver te gaan voor een av presentatie. Hadden ze uiteindelijk gelijk ? Vermits twee inzendingen van Scaldis werden geselecteerd voelde ik me moreel verplicht om te gaan en eens te proeven van de AV werking ginder ver in het Noorden van Nederland. Een ruime, stilaan gekende delegatie van Scaldis, de die-hards van AV- en studiedagen, Kamiel en Jeanne (Gordts), Marcel (Leys) en ikzelf vertrokken in de heel vroege ochtend naar Nederland onder de kundige stuurmanskunst van Kamiel in een Audi limousine die zit als een salon en dat was ook nodig, wegens het lange traject. Patrick De Bruyne  zou met zijn verfrissende en creatieve montage Yellow het publiek van zijn stoel blazen want dit hadden ze daar nog nooit gezien, zoveel is duidelijk en daarom kreeg hij ook  de publieksprijs. Waarom een kundig gemaakte en creatieve effectenreeks zoveel impact had verneem je zo. Intro De locatie het Rabotheater De Meenthe in Steenwijk – is een prachtige locatie die meteen hoog gestemde verwachtingen wekt, maar daar zou het dan ook dikwijls bij blijven zoals je straks zal zien in het overzicht. Volgens het programma boekje had de programmacommissie met veel plezier de zaak voorbereid omwille van de vele inzendingen die allemaal van behoorlijk niveau waren.  Over de voorbereiding en het niveau in het algemeen  kwamen wij echter tot andere conclusies. Het programma werd opgedeeld in drie blokken 11 u tot 12.30 met zeventien reeksen, 13.30 tot 14.30 u met 10 reeksen en 15u tot 16.30 u met terug 10 reeksen - een heel zwaar programma dus, eigenlijk overkill. Techniek De zaak was duidelijk niet grondig voorbereid. Lichttechnici vergisten zich voortdurend van knoppen zodat lichten aan en uit floepten tijdens voorstelling, pc liep herhaaldelijk vast bij opstarten van reeksen, geluid stond soms te stil soms te luid en mengpaneel stond vooraan in de zaal zonder bediener, publiek moest steeds luid roepen om aanpassing.

Bespreking Voor de jury was blijkbaar al het getoonde van behoorlijk niveau en dus goed. De commentaar was lachwekkend ondermaats en kon de maker niet verder helpen wegens ontbreken van hints tot remediering, want alles was blijkbaar goed en mooi. Op zo een manier gaat het leermoment van zo een dag  de mist in en is het een gemiste kans – een voorbeeld zou kunnen genomen worden aan de manier dat dit gebeurt in Rijen en Nederweert. reeksen die potentieel hadden Kaeskoppenstad (Dirk Vet) Alkmaar in de sfeer van de 16 e eeuw. Goede evocatie van het verleden door mooie fotografie van historisch weekend in Alkmaar. Reeks heeft heel wat potentieel. De goede overgang van filmbeelden en stills ontbreekt echter. Een still aanhouden waar je een gefilmd beeld in brengt zorgt voor verwarring en chaos. Mannen en hun machines (Ruud Assendelft) Heel sterke reeks over het ontstaan en de revolutie die de stoommachine in gang heeft gezet in de industrialisatie. Kleurrijk Zuid West USA (Bé Snijders) Mooie fotografie van de natuurparken Yosemite, Bryce Canyon, Monument Valley. De plotse onderbreking van de beelden door overzicht van Las Vegas vind ik storend en doorbreekt de sfeer. Las Vegas zou een aparte reeks moeten vormen om de homogeniteit van de sfeer te waarborgen. De fotografie was sterk. Den Haag, speeltuin van architecten (Jan van der Schans) Mooie fotografie van de prachtige architectonische realisaties in Den Haag. National Park Capitol Reef (Will en Thea Kuiper) Mooie fotografie – spijtig dat er weinig beelden waren  van op de toppen van het reef. Is daar uiteraard geen evidente locatie zegde Marcel Leys me die er ook is geweest. Farge av de fjell (André Hartensveld) Mooie reeks van de prachtige natuur in Noorwegen. Heimwee naar Nordland (Max Joore)

55

Home

Mooie intimistische reeks die je zin doet krijgen om ook te vertrekken en die de reiziger met diep heimwee doet verlangen om terug te gaan. Farne Islands (Jos Ketelaar) Prachtige reeks van het eldorado voor de vogel liefhebber en broedplaats van o.a. de Jan van Genten enz… Heel mooie fotografie en heel geslaagde overgang van stills naar gefilmde sequenties. Hier overduidelijk meer dan geslaagd en toegevoegde waarde voor de reeks. Sprookje (Remy van Looveren) – Winnaar van de eerste deelname prijs. Mooie reeks over de doortocht van de reuzin in Antwerpen. Yellow (Patrick De Bruyne) - Publieksprijs Prachtige haarscherpe fotografie, uitgepuurde effecten met ludieke noot waaruit overduidelijk blijkt dat m.objects voor Patrick geen geheimen meer heeft en hij de toeters en bellen meesterlijk weet te bespelen. Dieweg – icoon van vergankelijkheid (Guido Flobert) Mooie reeks over vergankelijkheid met eigen visie van de maker volgens de jury. Een dame uit het publiek kwam me later feliciteren om de heel mooie tekst. In Nederland is het aspect van dragende tekst duidelijk nog een nobele onbekende. Suggesties voor studiedagen Ban overkill aan reeksen, doe een selectie vooraf zodat totaal ondermaats materiaal niet op het doek komt, geef voor de reeksen met potentieel de nodige feedback zodat de maker verder kan en opgetild wordt naar een volgende groeistap. Geef daarom een gedocumenteerd en gefundeerd jureringsrapport mee. Laat av’ers hun opinie geven zoals in Rijen zodat iedereen van iedereen leert en moduleer dit strikt met klok. Conclusie Voor de volgende jaren zullen we ons beperken tot Rijen en Nederweert waar AV dagen onmiskenbaar  studiedagen zijn met toegevoegde waarde waar je telkens iets hebt geleerd als je naar huis rijdt wat we van deze AV-dag van het Noorden spijtig genoeg niet kunnen zeggen. 

Commentatoren Angelika Honsbeek kreeg haar eerste onder-water camera, een Nikonos IV, van haar vader. Opdracht was wel dat de dia’s niet in de kast zouden belanden. Angelika heeft de hele wereld overgereisd om dieren onder water te fotograferen, van mini zeepaardjes in de Filippijnen tot walvissen in Patagonie. Al 30 jaar maakt zij AV series, waaronder panoramashows met 7 to 12 diaprojectoren. Met deze series heeft zij diverse prijzen gewonnen bij internationale onderwaterfotografie festivals. Sander van Hulsenbeek kreeg zijn eerste camera van zijn grootvader; een Kodak Brownie. Waarmee hij experimenteerde met Kodachrome! Zijn grootvader had een Leica M4, en Sander kwam dus later bij Leica terug. Op een werelddreis van 14 maanden ging als eerste een kleine Leica CL mee. Met de dozen vol dia’s maakte hij, in 1981, zijn eerste overvloei series. Sindsdien is hij actief in de NVG en SGG en zat in vele juries.

56

Home

FIAP DOCUMENT 314 EEN NIEUWE TOEKOMST VOOR INTERNATIONALE AV FESTIVALS MAURICE DORIKENS Internationale fotomanifestaties kunnen als sinds de oprichting van FIAP een erkenning bekomen mits ze voldoen aan strenge eisen. De normen zijn ontstaan toen fotografie nog bijna uitsluitend op fotopapier gebeurde en er tentoonstellingen gehouden werden. Een catalogus vermelde de aanvaarde werken. De selectie van die werken gebeurde door gerenommeerde fotografen uit eigen en uit het buitenland. Aanvaarde werken waren daarna de basis voor de kunstwaarde erkenning van de deelnemende fotograaf. De titels Artiste FIAP en Excellence FIAP zijn daar de uitlopers van. Het was ook het begin van de “jacht” op die titels, wat leidde tot “wedstrijdfotografie” waarbij de zuivere artistieke basis volledig verdween. Toen ik nog voorzitter van FIAP was heb ik getracht, en denk ben ik er ook in geslaagd, om iets artistiek hoger dan een “wedstrijd” op te richten, het is immers toch de Fédération de l’Art Photographique. De titel MFIAP (Maître Photographe de la FIAP) is dan opgericht. Nu geen wedstrijdresultaten meer, maar een portfolio van 20 zeer coherente werken en een begeleidende tekst. Tientallen jaren is aan het wedstrijdelement weinig of niets veranderd. De opkomst van dia’s heeft daar geen echte invloed op gehad. Het enige wat nu nog gebeurd is zijn de normen steeds scherper stellen om het aantal aanvragen binnen de perken te houden. Maar het blijven “ma-

thematische onderscheidingen”. Uiteraard haal je de nodige aanvaardingen niet als geen uitzonderlijk werk weet te creëren, dat internationaal ruim aanvaard wordt in “salons”. Bovendien is het een zeer harde maar uitstekende leerschool voor fotografie (ook wat de competitie betreft). In alle stilte en in feite naast FIAP zijn een groep Franse fotografen die wel iets meer wilden doen dan hun pure foto’s exposeren, enkele samenkomsten gaan organiseren om fotobeelden in “overvloeiing” en met een klankband (met de hand) te projecteren. Hun doel was een diepere inhoud te geven aan de opeenvolgende beelden door gebruik te maken van een tekst met een ondersteunende muziek, een scenario in moderne beeldtaal. Enkele leden van de toenmalige FIAP directie vonden dat wel “iets interessant” om naar te gaan kijken, bijvoorbeeld als avondprogramma bij een grote fototentoonstelling of op de Fotokina. FIAP wilde daar dus ook wel erkenning aan geven, maar legde zeer strengen voorwaarden op. In feite een extrapolatie van het fotosalon reglement. Er werd verwacht dat je een internationale jury zou hebben, die aanwezig zou zijn bij de volledige juryprojecties (soms drie dagen). Dat maakte dergelijke manifestaties zeer duur en vroeg om veel mankracht. Met de stijgende levensduurte daalde onvermijdelijk het aantal “Diaporama Festivals” zoals het door Fransen benoemd werd. Aanvaardingen in deze fes57

Home

tivals gaven recht op een AFIAP, EFIAP en ook MFIAP. Helaas werd hierin niet rekening gehouden met het specifieke van dit medium, dat het meer is dan fotografie alleen. Het aantal aanvaardingen nodig voor een FIAP titel lag veelal buiten het bereik van veel diaporamisten (ook al omdat er zo weinig festivals waren). Hierbij mag men ook niet vergeten dat er een enorme taalhandicap is. Met een Nederlands gesproken werk maakte men bijzonder weinig kans. Daarnaast heb je de grote cultuurverschillen in de verschillende (Europese) landen, iets wat in pure fotografie niet direct toonaangevend is en dan ook van weinig of geen invloed is op het behalen van een titel. Kort nadat ik het FIAP bestuur verlaten had, heeft de toenmalige directie een bijkomende, maar zeer strenge eis aan het reglement voor erkenning toegevoegd. (Om de evenredigheid met de gangbare regels in de gewone fotosalons in te voeren). Het maximum aantal aanvaarde werken, mag niet meer zijn dan 50% van de inzendingen (In gewone fotosalons is dat nog veel lager). Daar is erg veel verzet tegen gekomen omdat men gewone fotosalons nu eenmaal niet kan vergelijken met audiovisuele festivals en het heeft een groot aantal gerenommeerde festivals een doodsteek gegeven. Veel auteurs stopten met deelname. Een beetje het tegengestelde van het beoogde doel: door een strenge selectie een zeer hoog “kunst” niveau bereiken (vooral kijkende naar de beeldkwaliteit van de foto’s, en weinig of niet naar de totale productie met geluid en tekst). Ook werd de taak van de jury om die kwaliteit stuk voor stuk te beoordelen miskent. Het gebeurde frequent dat toch een aan-

tal goede werken (soms winnaars van een FIAP medaille in een ander festival) toch moesten afgekeurd worden omdat de 50% regel overschreden werd. Internationaal viel de audiovisuele activiteit stil of verschoof naar andere projectiegelegenheden (niet meer met FIAP erkenning). Grote zeer bekende internationale namen claimden dat het Diaporama dood was. Met de opkomst van alle moderne AV en multimedia technieken was dat niet ver van de waarheid. Want er was bijvoorbeeld ook sprake om het invoeren van video in een AV aan banden te leggen door ze in tijd en beeldoppervak in het totaalbeeld te reglementeren. Lange en gedetailleerde voorstellen werden aan de FIAP AV commissie gezonden. Maar het leek allemaal weinig hoopgevend, tot er als een Deus ex Machina in de recente FIAP mailing (oktober), een totaal nieuwe versie van de FIAP regels voor erkenning van Festivals in de mailbox zat! Het nieuwe reglement komt zowat tegemoet aan alle frustraties opgebouwd in 30 jaar stilstand op dit gebied. Namens DCB willen we hier dan ook onze oprechte dank uitspreken voor de frisse wind die de nieuwe directie laat waaien door de soms wat logge FIAP administratie. Als je er zelf in gezeten hebt weet je waar je over spreekt: men kan niet voor iedereen goed doen, en vooral niet zo snel als men zou wensen. In de nieuwe regels wordt tegemoet gekomen aan alle wensen van de AV wereld. Misschien kan dit jullie wel aanzetten om toch opnieuw de festivaltoer op te gaan. De volledige tekst van FIAP Document 314 staat op de DCB website. (Franse en Engelse tekst). 

58

Home

BESTUUR DCB-DIRECTION DCB Een vraag, een suggestie, wie contacteren? Voorzitter-Président Planning en organisatie Hoofdredacteur Bulletin International Contact Maurice Dorikens Park te Poldere 5 bus 7 9840 De Pinte Vice Voorzitter - Vice-Président Pascal Meerpoel Waaienberg 83 9500 Geraardsbergen Secretaris - Secrétaire Leo Van Steenbergen Vennenbos 14 9840 De Pinte Penningmeester-Trésorier Beheer adressenbestand Gestion du fichier des adresses Webmaster Luc Moreels Grondwetlaan 97 9040 Sint-Amandsberg

Tel.: +32 (0)9-222.33.95 [email protected]

Tel.: 054-412.252 [email protected]

Tel.: 09-282.57.26 [email protected]

Tel.: 09-251.67.76 [email protected] Rekening Nr. - Compte N° IBAN: BE56 0682 1571 4788 BIC: GKCCBEBB van/du DCB

Verzending en redactie Bulletin Melding van AV activiteiten en artikels voor DCB Bulletin Stef Van Haute Platanenlaan 47 2940 Hoevenen Technische assistentie AV technieken, Projectoren, Schermen, Kabels, Connectors, enz. Gust Cools Clemenceaustraat 24 2860 St.Katelijne Waver Raadslid Analyse van AV producties Johan Werbrouck Firmin Deprezstraat 81 8610 Kortemark Raadslid Analyse van AV producties Bob Dubois Italiëlei 35 2000 Antwerpen

Tel.: 03-664.02.43 [email protected]

Tel.: 015-21.96.92 Fax.: 015-21.96.86 [email protected]

Tel.: 051-72.14.60 [email protected]

Tel.: 03-231.68.65 [email protected]

59

Home

COLOFON - COLOPHON Digitaal tijdschrift van de Diaporama Club België Revue numérique du Diaporama Club Belgique Digital Bulletin of the Diaporama Club Belgium The Bulletin is published as a multi language review with working languages: Dutch, English, French and German.

Vol.

N° N° N° N°

1 2 3 4

Artikels aanleveren 3 weken voor de verschijningsdatum.

Verschijningsdatum Date de parution

1 1 1 1

Réception des articles 3 semaines avant la date de parution 10 december - 10 décembre 10 maart - 10 mars 10 juni - 10 juin 10 september - 10 septembre

januari - 1 janvier april - 1 avril juli - 1 juillet oktober - 1 octobre

Abonnementen en lidmaatschap: €17 per jaar (1 januari - 31 december) Lidmaatschp van CvB (Sabam regeling) gebeurt niet (meer) via DCB. Uitsluitend te betalen door overschrijving op de rekening van DCB. Abonnements et adhésions nouvelles: €17 par année (1 janvier - 31 décembre) A payer uniquement par virement du montant au compte du DCB Rekening Nr. - Compte N° IBAN: BE56 0682 1571 4788 BIC: GKCCBEBB van/du DCB Buitenlandse aansluiting mogelijk - contacteer de voorzitter. International affiliation possible - contact the president. Buitenlandse tijdschriften ontvangen gratis het DCB Bulletin in uitwisseling. International Journals receive free of charge the DCB Bulletin. Overname van artikels toegestaan op voorwaarde van bron en auteur vermelding. Artikels worden gepubliceerd onder de verantwoordelijkheid van de auteur.

VERHUIS JE ? NIEUW E-MAIL ADRES ? Zendt je nieuwe gegevens aan: [email protected]

60

Home