HUIS – BIOGRAFIEËN
JOSSE DE PAUW (°1952) is acteur, regisseur en auteur. Na zijn studies aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel richtte hij de legendarische theatergroep Radeis op. Daarna acteerde hij in films van onder andere Dominique Deruddere. In 1995 richtte Josse De Pauw met Tom Jansen vzw Laagland op, waarmee zij Trots Vlees (1995) maakten. In 1998 ging bij het Kaaitheater Weg in première, een tekst van Josse De Pauw, op muziek gezet door Peter Vermeersch. De voorstelling werd geselecteerd voor Het Theaterfestival 1999. In 1999‐2000 was Josse De Pauw artiest in residentie bij Victoria (Gent). Hij creëerde er het dramatisch concert Larf, dat een internationaal succes werd. üBUNG werd gelauwerd met de Theaterfestivalprijs 2001. Van 2000 tot 2005 was Josse De Pauw artistiek leider van Het Net in Brugge en van 2005 tot 2006 was hij artistiek leider van het Antwerpse Toneelhuis. Met Guy Cassiers maakte hij bij het Toneelhuis Onder de vulkaan en Duister hart en bij Muziektheater Transparant RUHE en Over de bergen. Onder de vleugels van LOD creëerde hij, samen met Jan Kuijken in 2004 de internationaal gewaardeerde productie Die Siel van die Mier, in 2007 Liefde/zijn handen en in 2011 De gehangenen. In 2012 ging An Old Monk in première, het resultaat van een lang uitgestelde samenwerking met Kris Defoort. Kris Defoort componeerde de muziek, geïnspireerd op het werk van Thelonious Monk. Deze voorstelling werd geselecteerd voor Het Theaterfestival in 2013 en wordt in 2014-2015 opnieuw hernomen. Daarnaast creëert Josse De Pauw in 2014 de voorstelling HUIS. De muziek werd gecomponeerd door Jan Kuijken. De komende seizoenen creëert Josse De Pauw jaarlijks een productie bij LOD. JAN KUIJKEN (°1964) studeerde als telg uit een muzikale familie cello en piano aan de muziekacademie in Asse. Hij speelde al in de meest uiteenlopende projecten: Urbanised (Luk Mishalle, Trevor Watts), Fukkeduk, Variations on a Love Supreme (Fabrizio Cassol, Kris Defoort), Aliceʼs 5 Moons (Nicolas Thys), Daniel Schell & Karo (op het Made to Mesure-label), Passages (Kris Defoort) … Jan Kuijken componeerde twee strijkkwartetten. Hij schreef o.a. de muziek voor drie dansvoorstellingen van Karine Ponties en de Afscheidssymfonie voor het Oxalys Ensemble. In 1992 ontving hij “ Le Grand Prix International de Vidéodanse” (Parijs) voor zijn muziek van de dansvideo Tristitia. In 2000 schreef hij in opdracht van het Ictus Ensemble een partituur voor hun Silent Movies - programma. Sinds 2008 werkt Jan Kuijken geregeld samen met de Nederlands actrice en theatermaakster Marlies Heuer met wie hij 3 voorstellingen maakte (Dubbelconcertino, Szymborska!en, Happy Days ) en met wie de komende jaren nog twee nieuwe projecten op stapel staan. Sinds 2000 is hij componist in residentie bij LOD. In het seizoen 2001-2002 schreef hij voor De Overstroming, een muziektheaterproductie naar een tekst van Peter Handke. Zijn zoektocht naar verwevenheid tussen woord en muziek komt verder tot uiting in de dramatische concerten die Jan Kuijken en Josse De Pauw samen maakten; Die Siel van die Mier (2004) en Liefde/zijn handen (2007), Hoeveel jaren telt november (2008) en De Gehangenen (2011). Dit seizoen schrijft hij de muziek voor HUIS, een creatie van Josse De Pauw.
Als talentvol countertenor profileert STEVE DUGARDIN zich duidelijk op de muziekscène. Vanaf zijn vijftiende studeerde hij achtereenvolgens muziek bij Aimée Thonon en zang bij Marie-Thérèse Maesen, assistente van Lucienne Van Dijck. Bij Van Dijck behaalde hij een Eerste Prijs zang aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen. Gedreven door zijn vak specialiseerde Steve Dugardin zich bij Ashley Stafford, Ingrid Voermans en Margreet Honig. Momenteel volgt hij les bij oa John Norris in Berlijn. Met zijn uitzonderlijk stemgeluid werkte hij al snel mee als koorzanger in producties onder leiding van Sigiswald Kuijken, Jos Van Immerseel, Ton Koopman, Gustav Leonhardt en Frans Brüggen. Hij zong ook meer dan 10 jaar in het Collegium Vocale Gent van Philippe Herreweghe. Steve Dugardin bezit een ruime ervaring in het theater. Hij speelde in opera’s van Scarlatti (met Opera Mobile), Händel (met Transparant) en in Ercole Amante van Cavalli (in Boston en op het Muziekfestival te Utrecht). De dansscène leerde hij kennen door zijn medewerking aan Iets op Bach van Alain Platel. Hierop volgden Bâche, Import-Export en Ashes van Koen Augustijnen. In de theatermonoloog Gilles van Hugo Claus stond hij op de planken aan de zijde van Jan Decleir. Onlangs was hij ook te zien in Gif van NTGent in een regie van Johan Simons. Toekomstplannen zijn oa de rol van Orfeo in Gluck's Orfeo ed Euridice. Zijn passie voor de hedendaagse muziek leidde onder andere tot de oprichting van ‘Touchant’, een mannenkwartet gespecialiseerd in Close Harmony. Volgend jaar staat hij in de productie Op de grens (werktitel) met nieuwe muziek van Jan Hage in een regie van Cilia Hogerzeil. Steve Dugardin doceerde aan de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen en aan Het Koninklijk Muziekconservatorium te Luik. Als zangcoach wordt hij vaak gevraagd om theaterproducties te begeleiden oa voor Toneelhuis, NTGent , LOD muziektheater en Tutti Fratelli.
RUTH BECQUART studeert in 1999 af aan de theateropleiding van Studio Herman Teirlinck en komt onmiddellijk in een circuit terecht van artistiek vernieuwende theaterprojecten. Ze werkt samen met mensen als Bart Meuleman en Herwig Ilegems, Luk Perceval en Stef Lernous. Ze komt in diverse gezelschappen terecht en speelt onder andere in Het Paleis, Laika, Toneelhuis, LOD muziektheater en Abattoir Fermé. Ze ontpopte zich ook als theatermaker. Zo schrijft Ruth haar eigen solo Toren en maakt ze de installatie Brief waarvoor ze de Dioraphte stimuleringsprijs krijgt in 2010. Ze schrijft ook 17 monologen voor de tentoonstelling Vrouwen van Vlaanderen. Gedurende al deze jaren verschijnt Ruth regelmatig op tv met gastrollen in onder andere Aspe, Code 37 en Witse. Ze proeft van het medium film met haar rollen in Linkeroever (2008) en Dirty Mind (2009), telkens in de regie van Pieter van Hees. Ze speelde de rol van een autistische vrouw in de tv-serie Clan (regie Kaat Beels en Nathalie Basteyns) en was ook te zien in Het gordijnpaleis van Ollie Hartmoed (Norbert ter Hall).
STEF CAFMEYER startte als acteur bij Ceremonia in 1992 met Kom Terug en Nachtelijk Symposium van Eric De Volder. Bij Victoria deed hij in 1994 de regie van Ja Wacht in samenwerking met Frank Theys en Alain Platel. In 1996 speelde hij mee in Kakkerlakken en in 2000 met Vadria van LOD muziektheater en Ceremonia. Van 2000 tot 2012 was Stef Cafmeyer vast verbonden aan LOD muziektheater als technicus.
REINHILDE DECLEIR studeerde aan Studio Herman Teirlinck en werkte nadien als toneelspeelster bij o.a. Arca in Gent, B.R.T., het Fakkeltheater, “Studio” Amsterdam, Holland Festival, Groot Limburgs toneel Maastricht, Toneelgroep AMAI, de Blauwe Maandag Compagnie en de Internationale Nieuwe
Scène.
Daarnaast
regisseerde
ze
stukken
voor
zowel
professionele groepen als voor amateurgezelschappen. Ze speelde in vele films en televisieseries mee zoals Dennis van Rita, Van Vlees en bloed en De Ronde. Ze doceerde aan de Studio Herman Teirlinck totdat deze werd opgedoekt. In 1997 regisseerde ze haar eerste sociaal-artistiek werk Keldermondvertellingen voor Kopspel en regisseerde daarna enkele wijkprojecten bij Antigone, samen met Tom Dupont, waarna ze artistiek leidster werd van haar eigen gezelschap, Tutti Fratelli. In 2011 ontving ze de Louis Paul Boon-prijs voor haar verdiensten in de sociaal-artistieke sector. Ondertussen zet zij haar activiteiten als actrice verder bij oa. het Zeeland Festival, Loslopend Wild en LOD muziektheater. KRISTIEN DE PROOST studeerde Germaanse Filologie en Toneel aan de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Ze speelde als freelancer bij Toneelhuis, Het Paleis, Victoria, Crew, KVS, Bronks en Transquinquennal. Sinds 2004 maakt ze deel uit van de artistieke kern van het Brusselse collectief Tristero, waarbij ze repertoirestukken maakte, zoals Abigail’s Party en de stukken van Martin Crimp, en eigen creaties als Coalition en Reset. Met haar zelf geschreven en gespeelde voorstelling Toestand werd ze in 2013 geselecteerd voor Het Theaterfestival. Op televisie is ze onder andere te zien als Sonja in de tv-reeks Kinderen van Dewindt (VRT, één).
MARK DE PROOST is ruim 50 jaar actief in het amateurtoneel bij K.K.Streven-Eppegem, als acteur en regisseur. Hij volgde enkele cursussen acteren en regie. Hij speelde regelmatig gastrollen bij Theater Playerwater in Kapelle-op-den-Bos. Zijn meest recente voorstellingen zijn Roberto Zucco, Brassed-off en Onder het melkwoud. Hij speelde ook een bijrolletje in Toestand van Tristero, geselecteerd voor Het Theaterfestival.
De toneeloptredens van PHILIPE FLACHET zijn begonnen als actief lid van het Etherisch Strijkersensemble Parisiana van Eric De Volder van 1980 tot 1982. Hij was terug actief in 1992 bij de start van het nieuwe toneelgezelschap Ceremonia van Eric De Volder waar hij in 7 producties heeft meegespeeld waaronder een coproductie met LOD muziektheater. In 2008 volgde Diderot, een toneelproject van Patricia Rau. In 2011 was hij betrokken bij A Burning Man, een theaterproject van Bas Devos en Michiel Soete. In 2012 heeft hij een theaterseizoen gedaan bij Kabinet K van Joke Laureyns en Kwint Manshove met I See You.
KATLEEN GEENS studeerde Toneelregie aan het RITS en werkte vervolgens als dramadocente. Ze was ook actief als productieleider vooor verschillende tentoonstellingen en voorstellingen in Antwerpen. Ze speelde onder andere in De Parel naar John Steinbeck van ’t Arsenaal.
Bij Toneelhuis speelde LORENZA GOOS in voorstellingen in een regie van Luk Perceval: Asem (Joninck), L King of Pain (Perceval, Reichert), Het kouwe Kind (M. Von Mayenburg) en Dood van een handelsreiziger (Miller). Verder was ze ook te zien in Het sprookjesbordeel in een regie van Peter Verhelst en in Peer Gynt in een regie van Stefan Perceval. Bij NTGent speelde ze Drama’s uit het courante leven van Cami in een regie van Stany Crets. Bij Het Gevolg speelde ze mee in Zo mooi , zo blond en zo alleen van Gerda Dendooven in een regie van Nathalie Roymans. Bij Tristero was te zien in Abigail’s Party van Mike Leigh, Living play without words en The Search Project. Bij Antigone speelde ze de voorstelling Platonov (Tsjechov), in een regie van Raven Ruëll, en bij KVS Kroum (Levi) in een regie van Ruud Gielens. Bij Lodewijk/Louis was ze te zien in Les petits et vulgaires plaisirs (Yves Depauw en Iris Van Cauwenberghe). Daarnaast speelde Lorenza Goos ook gastrollen in Witse, Flikken, Kinderen van Dewindt en Aspe en speelde ze mee in de kortfilm Induction van Nicolas Provost en in de film Kid van Fien Troch.
BLANKA HEIRMAN studeerde Toneel & Voordracht aan het Conservatorium te Gent en studeerde daarna af aan de Studio Herman Teirlinck in 1964. Ze was als actrice verbonden aan het NTGent tot 1997, waarna ze veel televisie- en filmwerk deed. Ze speelde onder andere mee in Ons Geluk, Flikken, Recht op Recht, de films onder Hugo Claus, De Witte (Robbe De Hert) en recentelijk The Broken Circle Breakdown (Felix Van Groeningen).
ILSE MOORS raakte verschillende kunstdisciplines kort aan. Zo danste zij in de butoh-voorstelling Subanima die verschillende straattheaterfestivals aandeed in de zomer van 2005. Zij nam spoedcursussen trapeze voor een kleine interventie bij de Cirque du volonté van Bolwerk. Vanuit haar werk achter de schermen en als regieassistent bij het sociaal artistiek gezelschap Tutti Fratelli kwam zij in direct contact met theater in al haar geledingen. Hier was Ilse af en toe ook op de planken te vinden. In 2013 speelde zij bij Tutti Fratelli de monoloog: Jan de lichte van Hugo Claus, begeleid door Reinhilde Decleir.
Na het afstuderen aan Studio H. Teirlinck is ELS OLAERTS als freelancer begonnen, wat ze nog steeds doet. Ze werkte met regisseurs als Jean-Pierre de Decker (Peter Pan), Ivo van Hove (Ajax/antigone en Bogomolov), Guy Cassiers bij Oud Huis Stekelbees (The Hunting of the Snark), Eric de Volder (Patrick) en Jos Verbist (Station Service). Ze speelde bij veel verschillende gezelschappen, van NTGent , Het Paleis en Toneelhuis tot Cie de Koe, Dito dito, het Arsenaal, de Queeste en Lazarus, en leerde daar ook veel boeiende collega’s kennen. Daarnaast zat ze ook in tal van tv-series, waaronder Witse, en een paar films zoals De hel van Tanger. Ze geeft ook les aan de Luca Drama afdeling van het Lemmensinstituut Leuven.
EVA SCHRAM is romaniste en studeerde in 1999 af aan HIDK-Studio Herman Teirlinck. Als toneelspeler werkte ze bij o.a. de KVS, het Toneelhuis, De Tijd, Het Paleis, Malpertuis, Zuidpool, Het Gevolg, Abbatoir Fermé, Tristero, Skagen, Compagie Marius en nog vele anderen. Sinds kort legt ze zich ook toe op het schrijven en maken van eigen voorstellingen.
POL STEYAERT studeerde dramatische kunst aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en behaalde er een eerste prijs. Hij speelde bij het Vlaamse Schouwtoneel onder leiding van E. De Bel, dat jammer genoeg bij gebrek aan subsidies moest stoppen. Hij ging voor een paar jaar naar Congo en werd uiteindelijke boekhandelaar. Al die tijd bleef hij actief in het liefhebberstoneel als acteur en regisseur.
Zo verdiende hij zijn sporen in Vlaams-Brabant.
Letteren en theater blijven zijn twee grote liefdes.
FREDDY SUY haalt nog steeds inspiratie uit zijn eerste optreden in het 1ste leerjaar. Na vele jaren begon hij aarzelend en met wat schroom mee te werken aan talloze producties als acteur, regisseur, technicus en decorbouwer. Ondertussen is hij over heel Vlaanderen actief als freelancer. Vertederd door wat theater kan zijn, moet zijn, wil zijn en door de gekke bende die telkens weer een wonder realiseert.
Na succesvolle studies rechten en filosofie begon IRIS VAN CAUWENBERGH aan haar acteeropleiding. Tijdens die studies aan het Brusselse RITS werd ze opgepikt door theatericoon Jan Decorte. Sindsdien speelde ze met eigen producties en als gastactrice in zowat alle grote Vlaamse theaterhuizen. Met Yves De Pauw en Gert Portael stichtte ze een eigen gezelschap Compagnie Lodewijk/Louis. Hun voorstellingen kenmerken zich door een geheel eigen schriftuur, met veel aandacht voor het kleinmenselijke en zacht absurdisme. De pers refereert hierbij aan Ionesco en Michaël Haneke. Zelf vindt ze dit prima.
