Editoriaal
Zomer…. een periode waar vele van ons lang op voorhand naar uitkijken. Is het niet voor de mooie, zwoele zomeravonden op een terrasje met een frisse pint, dan is het wel voor de vakantie waar we een gans jaar voor gewerkt hebben. Zomer….. De vakantie voor de kinderen is weer ten einde en wij hebben kunnen genieten van het “typische Belgische zomerweer”. Een bui in augustus, meer dan ons geliefd is, en af en toe afgewisseld met wat zonnestralen … Hopelijk hebben we het zomerweer allemaal nog niet gekregen en kunnen we ons nog verheugen op enkele mooie na zomerse dagen. Met deze bode willen we toch even terugblikken op een groot stuk van het eerste deel van onze jaarwerking, daar dit pas onze tweede MS bode van het jaar is. Was het nu over de grens of in eigen land, gelijk om het even. Even uitblazen en genieten van wat rust, thuis of op vakantie.
Hopelijk heeft iedereen zijn batterijen kunnen opladen. We wensen alle lezers een mooi en aangename nazomer toe. We wensen U veel leesplezier.
3
Nieuws uit eigen midden. Lief en leed Op 23 januari 2014 is Eduard De Wachter overleden. We wensen zijn echtgenote Maria en gans de familie veel sterkte toe. Langzaam ben je van ons weggegleden. Elke dag een beetje meer, telkens werd je weer iets ontnomen. Dat deed jou en ons zo zeer. Het is een gemis, een stille pijn, dat je nooit meer bij ons zult zijn.
Afscheid van mijn vriend WARD De laatste tijd zijn er mij zoveel bekende en minder bekende lotgenoten ontvallen dat ik even niet meer kan volgen. Zo had je onze trouwe vakantiegenoten Rita en Erna Nauwelaerts. Maar een veel zwaardere slag krijg je te verwerken als je hoort dat je beste vriend is overleden. De laatste tijd, Ward, was je steeds meer uit het beeld weggedeemsterd en had je aan tafel steeds minder trek. Je werd zwakker en zwakker met het bekende gevolg. Toch deed je vrouw Maria blijvend haar uiterste best om je hierbij te helpen. Had je kreeftensoep of spek met eieren besteld, je had ze gehad. Maar met je 82 ben je nog relatief oud geworden. En dat heb je vooral te danken aan je vrouw, aan je vechtersnatuur en aan je levens genieten. Meer dan dertig jaar heb je de ziekte bekampt. Ik zie ons nog met de 15de Wing van Melsbroek naar Koksijde vliegen. Haast iedereen gebruikte de militaire lift, maar jij niet. Het heeft ons langer gekost dan de vlucht zelf. Je zou te voet met de trap gaan. En dat gebeurde dan ook. Tergend traag, maar zeker… Dank zij jou leerden we De Hoorn kennen. Je verhalen erover waren steeds even enthousiast en zo positief dat we wel masochistisch moesten zijn om er niet bij te komen. Dat we hebben we ons nog niet beklaagd. 4
Ik heb jou pas goed leren kennen als een echte levensgenieter, die als een soort Pallieter in een rolstoel met letterlijk iedereen ging praten en iets drinken. Hierbij “was water voor de vissen”. Je was bij ons allen bekend als Ward(je). Op elke bijeenkomst of reis van De Hoorn in Boom of Imso in Melsbroek was je aanwezig. En je genoot van alles: van de zon, van het gezelschap, van spijs en drank. En als je iemand een poets kon bakken, liet je het niet. Wij zaten geregeld de situatie te bespreken. We gingen altijd samen enkele weken binnen in de MS-kliniek te Melsbroek; we deden dit om het thuisfront wat rust te gunnen. We waren met voldoende rode wijn gewapend om de dagen door te komen. Dat leverde ons wel bij sommigen de bijnaam ‘Stadler en Waldorf’ op, maar dat kon ons niet schelen. Eens zaten we met twee heerlijke glazen bourgogne tussen ons in. De wijn was bij voorbaat deskundig behandeld door een verpleegster die ons wilde laten drinken. We weigerden hooghartig, maar na een tijdje beseften we dat het vrijdag was. Een uur lang liep het water ons de mond uit; de hemel zien en er niet in geraken. Tot een toevallige rookster ons uit de nood hielp. Op je kleinkinderen Kevin en Kelly was je als opa terecht apetrots. Jij hield me steeds op de hoogte van wat er in je familie te gebeuren stond. Heel blij was je toen je kon vertellen dat er een eerste achterkleinkind op komst was. Je hebt het niet meer mogen zien. Dat is helaas de harde wet van het leven. De ene komt en de andere gaat. Ward, je bent nu de weg ten einde gegaan. In feite was je nog slechts de schim van jezelf, maar vooral Maria en je zoon Victor hebben aan het einde veel erbij moeten nemen. Maar dat deden ze, zoals vroeger, zonder vragen te stellen. Met jou verdwijnt weer een monument uit De Hoorn. Samen met de dichter Werumeus Buning kunnen we zeggen: “Van alle zeven tranen die ze lieten, waren er zes voor hun eigen lot.” Tijdens de bijeenkomsten van De Hoorn zal ik me een stuk eenzamer voelen… Je vriend Andre Werelds
5
Nieuwjaarsfeest op 11 januari 2014 in het Wolfaertshof te Aartselaar Nieuwjaarke Zoete. ’t Varken heeft vier voeten…. Een jaar is weeral voorbij gevlogen, ’t Nieuwe is al begonnen. Tijd om met onze voetjes onder tafel te zitten. Een jaarlijkse traditie bij De Hoorn is het Nieuwjaarsfeest. De tafels waren mooi versierd: de tafelloper, de servetten en zelfs de menukaart pasten bij elkaar. Bubbels of fruitsap met warme hapjes waren het voorafje. De jaarlijks speech van Geert kon natuurlijk ook niet ontbreken. Hij overliep de gebeurtenissen van het voorbije jaar: de plezante dingen maar ook de mindere momenten, het afscheid van enkele goede vrienden. Uit het overzicht van de activiteiten voor 2014 blijkt alvast dat we ons goed zullen amuseren bij De Hoorn. De wandelingen, de jaarlijkse uitstap en onze vakantie zijn al gepland. Hierna was het tijd om ons te concentreren op de feestmaaltijd. De koks van dienst hadden weer hun best gedaan. We begonnen het feestmenu met 3 stukjes wildpaté , gevolgd door een lekkere Bretoense vissoep. Sinterklaas had in zijn boek gelezen dat er spruiten met lever op het menu zouden staan. Hij was er niet ver naast. Als hoofdgerecht kregen we konijnen rugfilet met … spruitjes geserveerd. Als afsluiter genoten we van een luchtig biscuitgebakje met een kopje koffie of thee. We hebben er van genoten. Bedankt voor al dat lekkers, beste koks, en ... tot volgend jaar ?
Dianamiddag op zaterdag 8 februari in de Parochiezaal te Boom Deze zaterdag hadden wij een afspraak in het Parochiaal centrum te Boom en dat was alweer een tijdje geleden. Van eventuele uitgevoerde verbouwingen was weinig te bespeuren. Er stonden wel nieuwe tafels en stoelen. Deze bijeenkomst was onze terugblik op de activiteiten van De Hoorn van het voorbij jaar. Frans, Veronique en Geert hadden een heleboel foto’s gemaakt op alle bijeenkomsten en zo werden de mooie momenten voor ons vastgelegd. De wandelingen, onze uitstap naar de Olmense Zoo, het begeleiderweekend in Koksijde, de vakantie in Lunteren, de eetdagen in september, de kaas- en wijnavond in maart … alles werd ons nog eens voor de geest gehaald. Uit het jaaroverzicht blijkt dat we ons vorig jaar weer goed geamuseerd hebben en genoten hebben van al het lekkers dat we kregen voorgeschoteld: Vidée met frietjes, mosselen, 6
appelbollen en worstenbrood, vogelnestjes in tomatensaus en niet te vergeten de gebakjes en dessertjes. Vandaag werden we in de namiddag verwend met een eclair en als avondmaal werd spek met eieren geserveerd. Het was weer veel te lekker. Nadat Vaine -voor de centen- en Grace -met de brieven voor volgende keer- langskwamen, was het tijd om afscheid te nemen. Tot de volgende keer ! Ann
Weekend van de begeleiders in de Carrousel te Vollezele van 28/02 tot
02/03 Vrijdag werden we om 17 uur verwacht in de Carrousel te Vollezele voor het weekend van de begeleiders van de MS-kring De Hoorn. Simon kwam pas om 16u30 thuis van zijn werk dus vertrokken we al te laat. De start van de krokusvakantie, een aantal auto-ongevallen en enkele fikse regenbuien zorgden er voor dat we pas na 19 uur aankwamen. Veronique met de kinderen, Mia en Eddy waren nog later. Gelukkig stond er soep en een lekkere broodmaaltijd voor ons klaar. Zaterdagmorgen vertrokken we na het ontbijt voor het eerste deel van onze wandeling. Het was koud met een ijzige wind maar droog. Vollezele is een deelgemeente van Galmaarden en ligt in de driehoek tussen Geeraardsbergen, Ninove en Halle in het Pajottenland en we konden ons verwachten aan een paar stevige heuvels. De omgeving was prachtig. Het hele landschap is gekenmerkt met glooiende vergezichten en holle kasseiwegen, weilanden en akkers afgezoomd met wilgen en hagen. De straatnamen zeggen genoeg : Steenberg, Congoberg. De wijk Congoberg kreeg zijn benaming doordat de mannen van deze streek gingen werken in de Waalse steenkoolmijnen. Zij kwamen ongewassen terug tijdens het weekend en zagen zwart van de steenkool. Wij passeerden langs de Sint-Leonarduskapel in Tollembeek De kapel is een geklasseerd monument en dateert uit 1771 Deze kapel is tot op vandaag een bedevaartsoord ter aanbidding van Sint-Leonardus, patroonheilige van de landbouwers. Ook zieken kwamen er om genezing bidden.
7
Rond de middag kwamen we aan in het centrum van Galmaarden. De ruïne van de kerk viel me op. De kerk, de kerktoren en de inboedel brandde volledig uit in 2008 door een verdwaalde vuurwerkpijl tijdens de kermis. Alleen de muren bleven overeind. Het nooddak geeft het gebouw een eigenaardige uitzicht.
Op het marktplein in café Felix werden we verwacht voor het middagmaal. We konden genieten van fors uitgevallen croque monsieurs, uitsmijters, spaghetti’s of lasagna’s. Na zoveel buitenlucht en inspanning had niemand een probleem met de grote porties . Nadat iedereen voldoende was uitgerust, begon de groep aan het 2e deel van de wandeling met een aantal flinke hellingen en deels over niet verharde wegen. Ik besloot om bij Vaine en Georgette te blijven en we keerden terug naar de Carrousel. Een poosje later waren de wandelaars ook terug. We kregen ’s avonds echte boerenkost geserveerd: soep, preistoemp met een grote braadworst en pudding. Na de maaltijd werden de gezelschapsspelen bovengehaald. Op zondag kregen we pistolets en sandwiches als ontbijt, krachtvoer voor onze wandeling richting Gooik. De wandeling was de moeite mooie weer, prachtige landschappen en bovenal goed gezelschap. Het pajottenland loont zeker de moeite om te bezoeken. Hier kom ik nog eens terug. In de Carroussel werd na een korte rustpauze het middagmaal geserveerd: Soep, Stoofvlees met frietjes en een ijsje. Wat moet een mens nog meer hebben? Het weekend zat er op en we hebben van elk moment genoten. Onze batterijen zijn opgeladen en kunnen er terug tegenaan. De Carrousel Op de plaats van het gebouw stond er vroeger een stoomtramstation in 1907. Nadien werd het een autobusstation en later werd er op de terreinen een rijksschool opgericht. Na jarenlange leegstand werd de school afgebroken en werd het huidig gebouw opgetrokken door de Vlaamse overheid. Er worden vooral bosklassen georganiseerd. Ann
8
Kaas- en wijnavond in zaal Koekoek te Aartselaar. Op zaterdag 29 maart werd er in zaal Koekoek te Aartselaar voor de 8ste keer de kaas- en wijnavond georganiseerd. De opbrengst van deze avond wordt gebruikt om de werking van onze MS kring te verzekeren. Al weken op voorhand zijn de vrijwilligers bezig met de voorbereiding om er een geslaagde editie van te maken. De uitnodigingen worden opgestuurd en de inschrijvingen worden opgevolgd zodat er een zaalverdeling kan worden opgemaakt. De kazen en vleesschotels, de wijn, koffie en thee, het brood enz. worden besteld. De tafelversiering wordt gekozen en aangekocht. Het nodige materiaal wordt opgehaald uit het magazijn van ‘De Hoorn’ in Edegem. Het schikken van de tafels en het aankleden van de zaal gebeurt op de dag zelf. De kazen en het vlees worden aangehaald en in de koeling geplaatst. De mensen van de toog zorgen er voor dat de frigo’s aangevuld zijn. Pas op het allerlaatste moment legt men op de kaastogen de verschillende broodsoorten in de manden en worden de kazen aangesneden zodat alles zo lang mogelijk vers blijft. Naast allerhande broodjes, rozijnen- en notenbrood was er een keuze uit een 15-tal kaassoorten gaande van zachte schimmelkazen tot sterk afsmakende harde kazen aangevuld met gedroogde pruimen, dadels, vijgen, abrikozen, rozijnen en nootjes. Om 19 uur stonden de vrijwilligers klaar in de zaal om de mensen te ontvangen en geleidelijk liep de zaal vol. Tijdens zijn speech gaf Geert een overzicht van de belangrijkste activiteiten en doelstellingen van ‘De Hoorn’. Om deze activiteiten te kunnen organiseren is sponsoring meer dan nodig. Na deze speech konden de mensen aanschuiven aan één van de 2 mooi versierde kaastafels. Iedereen mocht meerdere keren teruggaan want er was kaas genoeg. Een bijpassend glaasje wijn of een pint bier maakte de kaasschotel compleet. Voor zij die geen kaas lustten, was er een goed gevulde charcuterieschotel voorzien. Na al dat lekkers was het tijd om de dansvloer te openen. Geert en Veronique zette hun beste beentje voor. De mensen in de zaal genoten nog na bij een laatste drankje. Waarschijnlijk omdat die nacht het winteruur overging in zomeruur waren de meeste mensen om 24 uur al naar huis. Vele handen maken het werk licht en rond 01.00 uur was de zaal en keuken opgeruimd zodat ook de vrijwilligers konden genieten van een welverdiende maar zeer korte nachtrust. Tot op de volgende editie. Bedankt aan alle aanwezigen om onze MS-kring te steunen en dank u aan de vrijwilligers ! Ann
9
Wandeling in Reet op 5 april 2014 Op zaterdag 5 april kwamen we samen in Reet voor de eerste wandeling van het jaar. Het was een mooie dag, zonnig maar wel met een frisse wind. We vertrokken aan zaal ‘t Jefke rond 14u30 en wandelden door de wijk kleine landeigendom richting ’s Herensbaan. De wandelpaden tussen de Bloemenwijk en het park in Boom zijn een mooi voorbeeld van ‘trage wegen’. Dit zijn paadjes voorbehouden voor wandelaars en fietsers gelegen in een rustige, groene omgeving. We stapten door het park, richting Melkhuisje. Op het zonovergoten terras genoten we van een frisse pint of een lekkere koffie. Rond 16u30 was het tijd om terug te keren naar Reet. Het bruggetje in Boom park was een goede oefening voor de begeleiders om hun vaardigheden met rolstoelen te bewijzen. In ’t Jefke’ werden we getrakteerd op ‘frikadellen met kriekjes’. Niet veel later waren alle gehaktballetjes opgegeten en de krieken opgelepeld. Het was veel te lekker. Geert nodigde ons uit op de volgende bijeenkomst van MS kring De Hoorn in Hemiksem op 10 mei. We komen samen op een andere locatie namelijk in de zaal d’oude boekerij in de Heiligstraat 4. Van daaruit kunnen we een mooie wandeling maken langs de groene kant van Hemiksem richting Aartselaar. Tot in Hemiksem en duim mee voor mooi weer! Ann
Daguitstap op 21 juni 2014 naar ‘De tuinen Van Adegem’ Om 9u30 verzamelden we aan de PTS in Boom voor onze uitstap naar ’De tuinen van Adegem. Nadat iedereen een plaats gekregen had op de bus, vertrokken we om 10 uur richting OostVlaanderen naae het Meetjesland. Na een vlotte rit kwamen we een uur later aan in Adegem. We kregen het aperitief aangeboden in een indrukwekkende zaal. Als middagmaal stond er op het menu: Tomatensoep, kip in sinaasappelsaus met gebakken aardappelen en een garnituur van perzik en ananas. Na de maaltijd bezochten we met een gids het Canada-Poland War museum. Met een 15tal rolstoelen was dat in de smalle gangen niet vanzelfsprekend. Het was een beetje puzzelen om iedereen in het filmzaaltje te krijgen. De gids vertelde ons dat de streek rond Groot-Maldegem het strijdtoneel is geweest in 1944 tussen Canadezen en Polen aan de ene kant en de Duitsers aan de andere kant. De Canadezen kwamen hier vechten in naam van hun geloof, tegen het Nazisme en fascisme. Na WOI zijn vele gezinnen vanuit Vlaanderen en Nederland verhuisd naar 10
Canada. In de WOII stuurden die ouders vanuit Canada hun kinderen en kleinkinderen terug om hun oude vaderland te verdedigen. Ongeveer 1 miljoen Canadezen waren op één of andere manier betrokken bij de oorlog. De Polen waren gevlucht naar Frankrijk en Engeland na de inval in 1939 van eerst Duitsland en nadien van Rusland. De oorlogstragedie had hen gedwongen om ver van hun geboorteland te gaan strijden. Maar aan de zijde van de oprukkende Geallieerde Legers wisten de Poolse soldaten dat ze streden voor één en hetzelfde doel: de vernietiging van het fascisme/het nazisme en de teruggave van de vrijheid aan alle landen waaronder Polen. Ze hadden, met de hulp van de Britten, een eigen legerdivisie opgericht. Na de overwinning en bevrijding gingen de Britten en de Amerikanen met de eer lopen. De opofferingen van de Canadezen en de Polen zijn daardoor ‘vergeten’ bij de bevolking. Het ontstaan van het museum is eigenlijk een mooi verhaal. Maurits Van Landschoot was de vader van Gilbert Van Landschoot, de stichter van het museum. Maurits vertelde op zijn sterfbed aan zijn zoon dat hij tijdens de 2de WO spion en verzetsstrijder was. Hij werd door de Canadezen gered. Hij vroeg aan zijn zoon om ooit iets terug te doen als dankbaarheid aan de Canadezen. Toen Gilbert Van Landschoot na een aantal jaren besloten had een privémuseum te bouwen, is hij naar Canada afgereisd en heeft hij op een radiozender een oproep gedaan om materiaal in te zamelen van WOII. Vele Canadezen reageerden op deze oproep. Ook van de bevolking van Adegem en omstreken kreeg hij hulp. Na de oorlog vond men in de velden en aan de kanalen achtergelaten oorlogsgerief. Al wat men in de nabije omgeving aantrof van kledij en wapens werd meegenomen en verdween op zolders en bergplaatsen. Hierdoor beschikt het museum over meer dan 200 uniformen, een Canadese vlammenwerper die tot 20 tot 30 meter vuur kan spuwen, tal van propagandamateriaal, posters, zenders, wapens, decoraties, enz. Verschillende oorlogsscènes worden in het museum uitgebeeld. Na het bekijken van de film met authentieke oorlogsbeelden van zowel de Canadezen als de Duitsers, werden we toch wel even stil. De beelden van de hongersnood in Nederland zijn beklijvend. Nooit meer oorlog!!!........??? Miljoenen mensen over de hele wereld maken deze gruwel vandaag mee. Gilbert Van Landschoot was onze gids in ‘de tuinen van Adegem’. In de streek rond Maldegem wordt hij ook de Snor of de Canadees genoemd. Zowel hijzelf als zijn dochter zijn gedecoreerd door de Canadese en Poolse overheid voor hun inspanningen om de ontberingen en opofferingen van de soldaten nooit te laten vergeten.
11
Deze excentrieke man sprak grotendeels in rijm met de nodige grappen en kwinkslagen. Hij vertelde dat zijn voorouders Tempeliers waren. Zijn familie is meer dan 1000 jaar oud. Ze behoren tot de oude adel en hebben dus blauw bloed in hun aderen vloeien. (Blauw bloed: doordat de edelen zich tooiden in lange gewaden kon het zonlicht hun huid niet bruinen. Ze hadden een bleke, witte huid waardoor hun (blauwe) aderen duidelijker te zien waren dan bij de gewone bevolking). Om de tuin te verwezenlijken brak hij 3 familiekastelen af. Hierdoor staan er ornamenten die meer dan 600 jaar oud zijn. Indrukwekkend. Zo staat er in de tuin het oudste prieel ter wereld met een glazen koepel met het kruis van Tempeliers in verwerkt en blauw glas dat verwijst naar hun adellijke afkomst.
Hij gaf ons veel tips om de tuin op een biologische manier te onderhouden doorspekt met levenswijsheden. Zoals:* Rozen mag je helemaal afsnijden, na een maand bloeien ze terug. *Grasmaaisel mag je nooit laten liggen op de gazon. Het beschimmelt en geeft bij veel mensen huidirritatie. *Kamperfoelie jaagt de schildluis weg bij rozen. Overal in de tuin is symboliek terug te vinden. Het water en de watervallen staan symbool voor het leven, de tempelboom voor het eeuwige leven.
De tuinen van Adegem’ omvatten 4 tuinen: een rozentuin, een exotentuin, een Franse tuin en een Japanse tuin.
Rond 17u30 was het tijd voor het avondeten. We kregen een mooi gegarneerde broodmaaltijd met 3 soorten beleg. Na de maaltijd sprak Gilbert ons nog toe. Hij vertelde over de zaal waarin we zaten. Hij heeft ze opgebouwd samen met zijn vrouw en kinderen. Alles verwees naar het geloof en is overladen met symboliek. De middelste pijler draagt het kruis, symbool van het geloof en ondersteund het zwaar eiken plafond met zware balken. De 4 jaargetijden, de 12 maanden, de dagen (366 balken want in 1944 was het een schrikkeljaar), mooie glasramen met verwijzingen naar WOII enz. zijn verwerkt in de constructie.
12
Om 19 uur lieten we dit kleine koninkrijkje achter ons en vertrokken we terug richting Boom.
Als afsluitertje een mooie uitspraak van Gilbert Van Landschoot: De tijd gaat te langzaam voor wie rouwt Te kort voor wie lacht En te lang voor wie bang is… Ann
2014 IN HET VIZIER ♣ 30 Augustus 2014 We maken onze vuren nog eens warm voor een overheerlijke BBQ in het parochiale centrum te Boom, zeker de zon meebrengen. *****
♣ 13-14 September 2014 Mosselen, koude schotels, vol-au-vent en steak. Voor ieder wat wils en voor hoe meer mensen we dit kunnen serveren hoe liever wij het hebben om zo onze kassa aan te zuiveren. Daarvoor nodigen wij iedereen uit op onze “EETDAGEN”, dewelke doorgaan in zaal “De Koekoek” te Aartselaar. ALLEN VAN HARTE WELKOM. *****
♣ 4 Oktober 2014 Voor al onze leden, en zeker voor diegene die niet op onze eetdagen aanwezig kunnen zijn, doen we deze nog eens over in het klein. Hiervoor verzamelen we in het Parochiaal Centrum te Boom. 13
Op het menu staan die dag niet te versmaden koude schotels en voor de liefhebbers onder ons, de alom gewaardeerde mosselen. *****
♣ 15 November 2014 Deze dag komen we bij elkaar in het parochiaal centrum te Ruisbroek, voor een gezellige namiddag met een optreden. Wie of wat is nog een vraagteken. *****
♣ 6 December 2014 We komen samen in het Parochiaal Centrum te Boom om 14u30 en hopen dat de heilige man uit Spanje ons niet vergeet. *****
♣ 10 Januari 2015 Nieuwjaarsfeest, we gaan samen gezellig tafelen. *****
Schitterend antwoord Een monteur demonteerde een cilinderkop van een Kawasaki toen hij een bekende cardioloog in zijn winkel ontwaarde. De cardioloog stond te wachten totdat de monteur tijd had om even naar zijn motorfiets te kijken. De monteur riep naar de cardioloog dat hij moest komen kijken naar de interne delen van de motor. De cardioloog liep een beetje verbaasd naar de monteur toe. De monteur ging staan, veegde zijn handen aan een doek af zei tegen de cardioloog: "Kijk dokter, ik opende het hart van deze machine, haalde de kleppen er uit, ik heb de schade hersteld en dan zet ik hem weer in elkaar. Als ik dan klaar ben, werkt hij weer als een nieuwe. Hoe komt het dan dat ik per jaar 39.500 euro verdien en U 1.600.000 euro terwijl wij in feite hetzelfde werk doen"? De cardioloog wachtte even met antwoorden en begon te glimlachen. Toen zei hij tegen de monteur: "Probeer die reparatie eens uit te voeren met een draaiende motor".
14
Heeft het genoegen om U, samen met uw gezin en uw vrienden uit te nodigen op onze
EETDAGEN Wanneer:
ZATERDAG 13 SEPTEMBER 2014 Van 17.00 tot 21.00 uur
ZONDAG 14 SEPTEMBER 2014 Van 11.30 tot 18.30 uur
Waar:
in zaal “DE KOEKOEK” Lindenboslaan 2, 2630 Aartselaar Volwassene/kind<12jaar
Wij serveren:
Inschrijven:
Soep à Mosselen à Stoovlees à Koude schotel à Steak natuur à Steak Champignon à Steak Peper à Curryworst à
€ 3,00 / €2,00 €18,00 / €13,00 €13,00 / €10,00 €15,00 / €11,00 €14,00 / €10,00 €16,00 / €11,00 €16,00 / €11,00 €*****/ €5,00
De Jonghe-Weyn Yvonne Heiligstraat 84 2620 Hemiksem 03/887.35.54 Of via mail
[email protected] 15
16
