Hoe het verloren schaap werd gevonden
Evangelie-nieuws voor eeuwige redding
Hoe het verloren schaap werd gevonden Een waar voorval in het leven van J.N. Darby Vele jaren geleden werd hem gevraagd een arme jongen in Ierland te bezoeken, die op sterven lag. Hij vertelt het volgende: Na een uur moeizaam over steile heuvels te hebben geklommen, bereikte ik het kleine huisje en ging naar binnen. Eerst zag ik niemand, toen een oude vrouw die gebukt bij de gloeiende as van een turfvuur zat. Ze stond op en met een hoffelijkheid, die de Ierse armen van nature eigen is, bood ze mij haar lage stoel of beter gezegd bankje aan waarop ze zat. Ik bedankte haar en keek de kamer rond om het doel van mijn bezoek te vinden. In een hoek zag ik op stro de zieke liggen. Over hem heen lagen een paar karige kledingstukken, schijnbaar zijn eigen kleding. Een bed of beddegoed was er niet. Ik ging naar hem toe en zag een jongen van ongeveer 17 of 18 jaar, die erg leed en geheel uitgeput 1
was. Het leek erop, dat hij niet lang meer zou leven. Hij had de ogen gesloten maar toen ik naar hem toekwam, deed hij deze open en keek me aan als een angstig dier. Ik vertelde hem zo rustig mogelijk wie ik was en het doel van mijn bezoek en stelde hem een paar eenvoudige vragen over zijn hoop op redding. Hij antwoordde niets en begreep schijnbaar niet wat ik bedoelde. Ik ging erop door en terwijl ik vriendelijk tot hem sprak, keek hij op en ik begreep uit de weinige woorden die hij sprak, dat hij iets over een God had gehoord en een toekomstig oordeel maar dat hij nooit had leren lezen. De bijbel was een gesloten boek voor hem en hij wist hierdoor niets van de weg tot behoud, zoals deze in het evangelie is bekendgemaakt. Op dit gebied wist hij werkelijk niets. Ik voelde me ontmoedigd en bijna wanhopig. Hier was een medemens, klaarblijkelijk niet ver van de eeuwigheid verwijderd, wiens onstervelijke ziel voor eeuwig behouden of verloren zou zijn. Hij lag voor me en de dood naderde. Er was geen moment te 2
verliezen. Wat moest ik doen? Hoe moest ik hem in dit korte ogenblik de grondbeginselen van het evangelie leren? Ik kon me niet herinneren me ooit zo hulpeloos te hebben gevoeld. Ik kon niets doen, dat begreep ik heel goed, maar God kon alles doen. Ik bad tot mijn hemelse Vader om me in deze moeilijke en beproevende omstandigheden te helpen en mij door Zijn Geest van wijsheid een weg te wijzen om deze jongen op een voor hem begrijpelijke wijze bekend te maken met het evangelie. Ik was even stil terwijl ik bad en keek met grote bezorgdheid naar het droefgeestige beeld voor me. Ik kwam op het idee te proberen uit te vinden hoe hij in verstandelijk opzicht op andere dingen reageerde en of er een redelijke hoop zou zijn, dat hij mij zou begrijpen, als ik hem (zoals ik verplicht was om te doen) het evangelie betreffende eeuwig behoud zou vertellen. Ik keek met oprechte gevoelens van genegenheid naar hem en ik dacht dat hij dat merkte toen ik zei: “Mijn arme 3
jongen, je bent erg ziek en ik denk dat je erg veel lijdt”. “Ja, ik heb een zware kou en de hoest neemt mijn adem weg en doet me erg pijn”. Ik vroeg: “Heb je deze hoest al lang”? “O ja, een lange tijd, bijna een jaar nu”. “En hoe ben je eraan gekomen? Ik zou denken dat een jongen uit dit gebied toch wel is gehard en gewend aan dit klimaat”! “Dat was ik ook”, antwoordde hij “tot die verschrikkelijke nacht. Het was ongeveer om deze tijd vorig jaar dat één van de schapen afdwaalde. Mijn vader houdt enkele schapen, die op de heuvels weiden en daar leven we van. Toen hij die avond ontdekte dat er een ontbrak, zond hij mij om het te zoeken”. Ik antwoordde: “Zonder twijfel heb je de overgang gevoeld vanuit de warmte van dit kleine huisje in de koude wind”. “Zeker voelde ik dat. Er lag sneeuw en de wind sneed door me heen, maar ik gaf er niet zoveel om, omdat ik zo bezorgd was om het schaap te vinden”. 4
“En heb je het gevonden”, vroeg ik met steeds grotere belangstelling”. “Zeker, ik moest een lange moeilijke weg gaan maar ik ging niet terug, totdat ik het schaap vond”. “En hoe ben je thuis gekomen? Daar zal je ook moeite genoeg mee hebben gehad. Wilde het schaap je volgen”? “Daar vertrouwde ik niet op en bovendien was het dier doodop en kon niet meer, dus legde ik het op mijn schouders en droeg het op die manier naar huis”. “En was thuis iedereen niet blij toen ze zagen dat je terugkwam met het schaap”? “Dat waren ze”, antwoordde hij. “Vader en moeder en de mensen uit de buurt, die over het verlies hadden gehoord, kwamen de volgende ochtend naar het schaap vragen. Want als zoiets gebeurt, zijn de buren ontzettend meelevend. Ze vonden het ook erg dat ik de gehele nacht buiten was geweest; het was ochtend toen ik thuis kwam met het gevolg dat ik deze kou heb gevat. Moeder zegt dat ik nooit meer beter zal worden. God weet wat het 5
beste is. Ik heb in ieder geval mijn best gedaan het schaap te redden”. Geweldig, dacht ik, hier is het gehele verhaal van het evangelie. Het schaap is afgedwaald, de vader zendt de zoon om het te zoeken en terug te brengen. De zoon doet dit gewillig, doorstaat alles zonder te klagen en aan het eind offert hij zijn leven op om het te vinden en als hij het heeft gevonden, draagt hij het op zijn schouders naar de kudde en verheugt zich met zijn vrienden en buren over het schaap dat verloren was en weer is gevonden. Mijn gebed was beantwoord. Het was mij duidelijk hoe verder te handelen en door de genade van God kon ik het verhaal van de jongen benutten. Ik legde hem uit hoe redding tot stand is gekomen en maakte daarbij gebruik van zijn eigen eenvoudige verhaal. Ik las voor hem de verzen van Lukas 15, waar de zorg van de herder voor het afgedwaalde schaap zo prachtig tot uitdrukking komt. Hij begreep direct de vergelijking en volgde me erg geïnteresseerd toen ik hem de gehele betekenis 6
van de gelijkenis verklaarde. De Heer opende niet alleen op een genadige wijze zijn verstand maar ook zijn hart om dat aan te nemen waarover werd gesproken. Hijzelf was het verloren schaap, Jezus Christus de goede Herder, die werd gezonden door de Vader om hem te zoeken en al de hemelse voorrechten van de Vader verliet om op aarde te komen om hem en andere verlorenen te zoeken. En zoals de arme jongen zonder klagen de ijskoude sneeuwstorm en scherpe wind had doorstaan, zo heeft de gezegende Heiland de felle tegenspraak, bittere verachting en smaad van zondaren zonder te klagen verdragen en heeft uiteindelijk Zijn leven afgelegd, zodat wij gered zouden worden en veilig naar ons eeuwig huis zouden worden gebracht. Ook zal Hij niet degenen die zijn gered de gevaarlijke weg alleen laten gaan, maar Hij draagt hen met blijdschap op Zijn schouders naar de hemelse kudde. Het leek dat de zieke jongen alles goed in zich opnam. Hij nam het aan en 7
begreep het. Nooit zag ik een duidelijker bewijs van de kracht van de Heilige Geest om het woord van God toe te passen. Hij overleefde onze eerste ontmoeting slechts een paar dagen. Er was geen tijd hem andere gedeelten van de bijbel voor te lezen en te verklaren. Soms hoorden we niets dan een verstikkende hoest, dan sluimerde hij een beetje maar als hij in staat was om te denken en te luisteren dan gaven de verzen van Lukas 15 hem troost en beurden hem op. Hij nam Christus aan als zijn Heiland en bad oprecht om net als het verloren schaap naar huis gedragen te worden in de armen van de hemelse Herder. Hij stierf vredig, bijna juichend, met als laatste woorden de naam van Jezus, mijn Heiland en mijn Herder, op zijn lippen. De Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken, wat verloren was. Lukas 19, vers 10 8
Meer traktaten zijn verkrijgbaar bij: Bible and Gospel Trust, Chelwood House Cox Lane, Chessington, Surrey, England KT9 1DN How the lost sheep was found—Dutch
