het st.jans-uitje delen is het nieuwe tuinieren jaargang 13 nr 2 anneloes, onze bijenkoningin

het st.jans-uitje

delen is het nieuwe tuinieren jaargang 13 nr 2

anneloes,

onze bijenkoningin 2012 ja ar van de bij

VAN DE MAKERS

MEI 2012

De huidige activiteitencommissie is na jaren van organiseren van activiteiten gestopt. De lentemarkt op 12 mei is het laatste wat ze als activiteitcommissie deden. Zij en ook het bestuur zien graag dat anderen de ontstane leemte gaan invullen.Wie wil het stokje over te nemen?

lees meer

p.6

Laten we er een zoemende zomer van maken. efhebbe li

*van he rs

Redactie

r *groen uu

bedankt!

3 eerste

Activiteitencommissie

t

GEZOCHT: LEDEN VOOR ACTIVITEITEN COMMISSIE

Door de koude lente komen de tuinen langzaam op gang. Het was stilletjes op het complex – en dat kwam goed uit, want er zijn grote werken verricht. Alle watergangen zijn onderhanden genomen, en iedereen heeft daar wel iets van gemerkt: door hopen zand voor de deur of een plotseling afgesloten pad. Grote machines hebben enorme gaten gegraven, waarna er veel vernieuwd is dat normaal uit zicht blijft, zoals stevige duikers. Nieuwe bruggen zorgen bovendien voor nieuwe routes. Zo’n enorme operatie gebeurt niet vanzelf omdat de gemeente opeens geld over heeft of de lentekriebels krijgt. Het is het resultaat van eindeloze vergaderingen, en veel administratief ‘duw- en trekwerk’ van het bestuur. Ook dat doet, net als ‘duikers’ het werk vaak onzichtbaar. Ze doen veel waar wij geen zin in hebben. Maar het is van levensbelang voor een gezonde, actieve vereniging. Daarom: laten we ze steunen, en ook zelf de handen uit de mouwen steken. Niet alleen door tuindiensten te draaien, maar ook door een heel nieuwe activiteitencommissie te bemensen, of te helpen een succes te maken van het winkelterras. Zeker nu we allemaal pottenkijkers erbij hebben gekregen, door al die ambtenaren in het Provinciehuis, moeten we ons zo voorbeeldig mogelijk gedragen. Wie weet hebben ze aan het eind van het jaar nog wat potjes over… Dan kunnen ze er van ons een paar terug krijgen - gevuld met honing! Delen en ruilen staat toch al centraal in dit nummer, dat ook nog eens aandacht besteedt aan het bijenjaar. In het zonnetje staat onze eigen bijenkoningin Anneloes, die nog veel meer op de tuin doet dan imkeren. Bij haar is te zien dat een heel bijenvolk moet meewerken om honing te kunnen oogsten, allemaal met een eigen taak. Het lijkt wel een volkstuincomplex.

2012 ja ar v an

MEDE deling

de bij

007 MESTKENNIS

Wat moet je doen als je planten er flets uitzien of je appels ‘de mazelen’ hebben? Mestcursus deel twee.

Gebruik verenigingsgebouw Onze vereniging beschikt over een gebouw met een ruime zaal die voor verenigingsdoeleinden betrekkelijk weinig wordt gebruikt. Daarom is het gebouw beschikbaar voor leden en donateurs van ATV Stadion om daar een receptie, feest of diner te organiseren. Het gebruik ervan moet blijven passen binnen de wettelijke regelgeving, wat betekent dat er niet commercieel verhuurd wordt. Voor gebruik van de ruimtes vragen we een vergoeding. Inlichtingen en reserveringen bij Jan Deering. Tel. 06 24742547

010 DE BIJENKONINGING

10

plaatje: bruiloftsfeest van Lara Simons en Sebastiaan ter Burg bij het Verenigingsgebouw

h u welij

k Lar a

Simons

Anneloes is er graag voor anderen: haar bijen, haar schoolkinderen en zieke of juist vrolijke tuinleden. ‘Over ons’ gaat nu een keer over haar.

016 DELEN

De nieuwste trend in tuinieren is ‘delen’: van planten, zaden en gereedschappen tot hele stukken land. De goede kant van crisistijd.

022 ADDY OP BEZOEK

En Addy de Meij ging op bezoek bij Dianne en Lienneke...

22

TAARTENBAKKERS GEZOCHT Het nieuwe terrasseizoen gaat weer van start. Hiervoor zijn wij op zoek naar tuinleden die taarten willen bakken. Lijkt het je leuk om dit te doen, neem dan contact op met Rianne Westphal-Cnossen tuin 80.

INHOUD

26

En verder... 006 Lentemarkt 008 de composthoop 015 Bijenplanten 018 St. Jans-Uitje 020 Arie Aardworm 026 Vernieuwde website 027 In de stadionkeuken 028 Over Ons 029 Lief en Leed

Emailadres; [email protected]

4

5

De lente bladgroen 2010

lentemarkt

Bladgroen 2 JG 11

MESTKENNIS (vervolg) In het vorige nummer hebben we een overzicht gegeven van de verschillende soorten mest. Maar hoe zie je wat er mis is? En wat moet je dan doen? Weer een handig overzicht:

Voedings- & sporenelementen Alhoewel stalmest een volledige meststof is, kan het voorkomen dat sommige groenten, bloemen en struiken wat extra’s nodig hebben. Meestal merk je dat als bijvoorbeeld de groei achterblijft of de bladeren verkleuren. Hoe zie je aan het uiterlijk van je planten wat het probleem is?

Natuurlijk begint het bij de eerste zonnestraaltjes na de winter bij ons allemaal al te kriebelen, maar het tuinseizoen start eigenlijk echt pas als de lentemarkt weer georganiseerd wordt. Die was deze keer op zaterdag 12 mei. En dat was een mooie dag, met mooie dikke witte wolken en een lentezonnetje dat daar tussendoor op de bolletjes van de aanwezigen scheen. Bovendien hadden we dit jaar een prachtig decor, omdat er nog enkele attributen stonden van een huwelijkfeest dat de avond ervoor in het verenigingsgebouw was gehouden. We kochten en verkochten onze plantjes dit jaar dus tussen twee vrolijk versierde caravans en we aten onze taartjes en spraken met elkaar onder een met lampionnen versierde feesttent. Naast de plantjes 6

die enkele tuindames voor ons in de gezamenlijke kas hadden gestekt, was er een trampoline voor de kinderen, was er tuingereedschap in de aanbieding en ontbrak ook de eierman niet. Iets verderop in het bijenhotel, gaf onze huisimker, begeleid door vrolijk voorjaarsgezoem, uitleg over bij en plant. Kortom, dank aan de activiteitencommissie voor de organisatie van een geslaagde lentemarkt! Het tuinseizoen is nu officieel begonnen. Overigens was dit de laatste activiteit die de activiteitencommissie in haar huidige vorm organiseerde, het is nu tijd dat anderen het stokje overnemen.

fosforgebrek: slechte bloei, wortelgestel onderontwikkeld toevoegen: beendermeel (bevat ook kalk)

stikstofgebrek: planten groeien traag en komen zeer langzaam in bloei, de bladeren kleuren lichtgroen. toevoegen: compost of bloedmeel, brandnetelgier kalkgebrek: geringe plantengroei (vooral op zure grond), lichtgroen verkleurde bladgroenten, slechte bewaarbaarheid van vruchten, stip bij appels. toevoegen: kalk of maerl

magnesiumgebrek: lichtgroen verkleurende bladeren bij bladgroenten, beginnend tussen de nerven toevoegen: kieseriet (o.a. in heermoes), maerl of basaltmeel (bevat ook kalk en sporenelementen) kaliumgebrek: trage groei, gevoelig voor schimmelziekten, minder goede bewaarbaarheid en smaak van de groenten toevoegen: vinasse, patentkali, koffiedrab, smeerwortelgier, houtas

Dus wil je dat we ook volgend jaar weer met zijn allen het seizoen samen kunnen beginnen? Meld je dan aan voor de ‘nieuwe’ activiteitencommissie. 7

De lente bladgroen 2010

Bladgroen 2 JG 11

DE COMPOSTHOOP TIPS! Aan de enorme bergen in het ’bos’ is te zien dat niet alle tuinleden een composthoop hebben. Dat is jammer, want de hoeveelheid afval in het bos groeit maar en het wordt er niet mooier op, zeker niet met al die plastic rommel ertussen. Daarnaast is het natuurlijk ook erg jammer dat veel tuinders de geneugten van compost nog niet kennen. En dat terwijl het toch zo eenvoudig en nuttig is. Immers, compost is een waardevolle meststof en je hoeft niet steeds volle kruiwagens te sjouwen om in het bos te dumpen. Bovendien verbetert compost de bodemstructuur. Strooi compost in het vroege voorjaar over de groentebedden en werk het voor het zaaien en planten even licht door de bovengrond, daarna kun je compostminnende planten tijdens de groei nog wat extra’s geven. Je kunt in een hoek van de tuin alles op een berg gooien en de boel zijn gang laten gaan, maar beter is het een bak te maken. Dit gaat heel eenvoudig met bijvoorbeeld wat planken of een paar pallets. Het gebruik van pallets heeft als voordeel dat de planken niet aansluiten en er zo een goede beluchting plaatsvindt. Zorg dat de voorkant open is, (zet er eventueel tijdelijk een plank voor) zodat je de hoop af en toe kunt omgooien. 8

Tips: • Maak liever twee of drie compostbakken dan een. Je kunt dan de compost rustig laten rijpen of zonodig grof spul naar een andere bak hevelen.

• In stukken geknipte takjes zorgen in de hoop voor een goede beluchting.

• Zet de compostbak op een warme, (hoe warmer de inhoud van de bak hoe beter) beschutte plek, in de (half) schaduw van bomen of struiken.

• De hoop begint na twee tot drie maanden in te zakken. Je kunt de boel nu voor de eerste keer omwerken met een spitvork.

• Leg wat snoeihout (takken niet dikker dan 2 cm doorsnee) op de bodem voor de beluchting en bouw nu de composthoop op. Verdeel het afval steeds luchtig en in laagjes op de hoop. • Bladeren en gras in een dun laagje en goed verspreid opbrengen, anders vormt het een dikke koek. • Voeg vooral het blad van smeerwortel en brandnetel toe, voor extra stikstof en kalium. • Koffiedrab bevat ook kalium.

• Gooi er geen etensresten bij, dit trekt ‘ongedierte’ aan. Muizen dus. • Zorg dat de hoop licht vochtig blijft, maar niet nat. • Strooi af en toe een dun laagjes oude compost of tuinaarde over de hoop en wat kalk of verkruimelde eierschalen om de zuurgraad te verbeteren en om de compostering te versnellen.

• Afdekken met donker plastic (houdt warmte vast) of een stuk vloerbedekking.

Bladcompost Het kan ook nog eenvoudiger: maak een cirkel van kippengaas en gooi daar bladeren in. Mag nat worden. Het volgende jaar is alles verteerd en zijn de bladeren een prachtig rulle compost geworden. Puur gebruiken voor zuurminnende (bos)planten of mengen met compost.

• Plakkers op fruit altijd verwijderen, deze composteren namelijk nooit! • Composthopen zouden muizen aantrekken. In mijn composthoop heb ik nog nooit muizen aangetroffen, wel af en toe een padje. • Geen onkruidzaden- en wortels op de composthoop? Ik gooi er alles op en heb nooit last gehad van overdadige onkruidgroei op mijn groentebedden. Er kan na het verstrooien van de compost een dun waasje zaailingen opkomen, maar even schoffelen op een droge dag en het is weg. Dit was hoogstens twee keer nodig. • Koolstronken met knolvoet natuurlijk nooit op de composthoop gooien! • Een plasje erover mag wel; urine bevat koolstof.

9

BIJENKONINGIN Anneloes van den Brink: al tien jaar tussen lief en leed

De tuin van Anneloes ligt prachtig verscholen in het hart van het complex. In de tien jaar dat ze er nu met haar man Gerard tuiniert is hij veranderd van een wildernis in een mooie droomtuin met paden, perken en een fraaie combinatie van bloemen en groenten. Maar het meest bijzonder aan haar tuin is wel de bijenstal aan de zijkant van haar huis, waar ze twee bijenvolken heeft staan. Dat is, met al die wisselende weersomstandigheden, een bewerkelijke hobby, vooral met dit koude voorjaar. Maar ze heeft het er graag voor over. Ze spreekt haar bijen liefdevol toe met ‘dames’ en is vooral trots op haar prachtige donkere koningin, die zich bij ons bezoek alleen behendig verstopt achter haar werksters. Het is belangrijk dat juist op ons complex we met de héle natuur bezig zijn, en niet alleen met het kweken van groenten. Ook dat is bij Anneloes in goede handen, want naast haar eigen bijenstal is ze ook de drijvende kracht achter de schooltuinen aan de rand van het complex. En ze doet nóg iets belangrijks voor onze vereniging: ze houdt de andere tuinders op

10

de hoogte van al het lief en leed dat ons allemaal van tijd tot tijd overkomt, een taak die ze al tien jaar heel zorgvuldig uitvoert. Pianoleraar ‘Dat we met bijen op deze tuin zijn begonnen is toeval. Voordat wij hier kwamen zat er ook een imker, meneer Ultee, maar toen die overleden was zijn de bijen allemaal weggedaan. Wel stonden hier nog ijzeren steunen voor de bijenkasten, vlak naast het water, want daar hebben de bijen een vrije uitvliegroute over de sloot heen. Dat we met bijen zijn begonnen komt vooral door mijn pianoleraar die ook imker is. Ik heb reuma en hij raadde me aan om juist daarom bijen te nemen. Als je je af en toe laat steken door de bijen dan heb je er minder last van. Ik moet zeggen, het gaat inderdaad goed. Maar ik word heel weinig gestoken. Ze moeten vooral Gerard hebben, mijn man, want die heeft altijd gel in zijn haar en volgens mij houden de bijen daar niet van.’

11

Hoe ben je hier terecht gekomen? ‘Zo’n tien jaar geleden waren we hier aan het wandelen op een mooie dag en zagen we allemaal tuintjes. Dat zag er zo leuk uit, dat we zijn we gaan informeren. Vooral Gerard wilde graag een tuin. Ik ben opgegroeid tussen de boeren en tuinders in de buurt van Utrecht en wist hoeveel werk het was, dus ik aarzelde nog. We hadden vroeger een moestuin rond het huis, en ik dacht: dat moesten we maar niet doen. Maar hij wilde het heel graag en toevallig was deze vrij. Er lag allemaal landbouwplastic op en er waren bramen overheen gegroeid, maar ik was meteen verliefd op het plekje. Zo zijn we aan de slag gegaan. We hebben gelijk in het begin de vorm erin gebracht. Ik wilde paden hebben, maar wel speels, niet zo’n recht pad naar achteren met groentebedden ernaast. Ik wilde er vorm in. Daarom staat die buxus in het midden. Eigenlijk had ik daar kruiden tussen gedacht, maar door die buxus groeit er bijna niks naast. Het is dus maar schijn, al die mooie foto’s in bladen van buxusvakken met kruidencombinaties.’ Inbraak In het vorig jaar grondig gerenoveerde huisje van Anneloes staat een flink weefgetouw, dus ze heeft nog meer hobbies kennelijk. ‘Ja, dat weefgetouw heb ik van een vriendin gekregen. Ik heb er een weefcursus voor gevolgd en ook wel stukken op

12

gemaakt. Maar bij een inbraak op het complex zijn alle draden doorgeknipt. en daarna heb ik niet meer de moed gehad om het allemaal op te gaan zetten. Dat is al jaren geleden. Ze hebben toen alles vernield wat ze konden vernielen. Zelfs alle bijenkasten zijn in het water gegooid. Ik heb het weefgetouw daarna niet meer aangeraakt. Maar je ziet nog wel dat ik ervan hield om mooie kleurcombinaties te maken. Heb je dat ook met je tuin, mooie combinaties maken? ‘In de tuin houd ik meer van wild, van blauw en wit en roze, wat je ook het meeste in de natuur ziet. Ik heb niets met knalkleuren. Ik vind het fijn dat het rustgevend is in mijn tuin, dat je weg kan dromen.’ ‘We zijn hier zeker elk weekend en ’s zomers vaak ’s avonds. Gewoon om een beetje te klooien en koffie te drinken. We wandelen hier vaak met de hond naar toe. Onze kinderen, twee jongens, doen niet zo actief mee. Alleen de oudste helpt nog weleens met de bijen, of met spitten. Hij heeft de koksopleiding gedaan op de hotelschool, dus die vindt het ook leuk om met allemaal vreemde groenten te werken zoals schorseneren, pastinaken en allerlei kruiden.Wat ze wel graag doen is hier met vrienden komen: barbecuen, gitaartje mee, lekker zitten. Het mag wel niet, maar toen we de tuin net hadden, en zij in de puberteit waren, sliepen ze hier ook wel.’

Wat vind je leuk aan de vereniging? ‘Al die verschillende mensen. Dat vind ik echt heel leuk. En verder gewoon de tuin. Ik moet echt in de grond kunnen wroeten en buiten zijn, anders word ik erg sacherijnig. Ik had dat al als baby. Ik moest met de kinderwagen buiten staan, want binnen begon ik te huilen. Buiten was ik helemaal gelukkig. Ik ben altijd een buitenkind geweest.Wij zaten vaak in het bos en rond de boerderij. Ik had geen eigen tuintje, maar werkte wel bij de tuinders om ons heen in de tomatenkas bij voorbeeld, gewoon om er wat mee te verdienen. Daarom weet ik ook hoe veel werk het is.’ Lief & Leed ‘Ik zat vroeger in het bestuur van de vereniging, en bemoeide me toen ook met het begeleiden van nieuwe tuinders. Daarom weet ik ook hoe belangrijk het is om mensen te vertellen waar ze eigenlijk aan beginnen. Nu doe ik met Woudie alleen nog de ledenadministratie, en Lief & Leed. Daarvoor word ik vaak door mensen aangesproken, of ik word opgebeld. En dan ga ik soms ook op bezoek. Dat Lief & Leed heb ik meteen in mijn maag gesplitst gekregen, toen ik lid werd. Ik vond het doodeng. Zo leer je de mensen snel kennen zeiden ze. En dat klopt. Ik doe dat nu tien jaar en nog steeds met veel plezier. Ik heb ook nog een bestuursfunctie gehad. Maar er waren zoveel vergaderingen en er was zoveel te doen naast mijn gewonde werk .Het was gewoon niet meer vol te houden .Vooral

ook omdat je vaak op zaterdag iets moest doen. Daar werd thuis over geklaagd, dus toen ben ik er mee opgehouden’ Met de bijenstal op het complex heb ik op zichzelf niets te maken. Evert [Muntslag, red.]wilde graag aan die kant bijen hebben. Dat is Evert natuurlijk weer, die wil graag dat de volkstuin meer in de gemeenschap komt te staan en multifunctioneler gaat worden. Hij zelf heeft toen contact opgenomen met de Utrechtse bijenhoudersvereniging, en de stal is daarna door de maandagploeg gemaakt. De bedoeling is dat daar op termijn nieuwe imkers opgeleid kunnen worden.’ De schooltuin is wel jouw ding. Klopt. Vier jaar geleden vroeg de directeur van de school waar ik werk, de Daltonschool Rijnsweerd, of ik eens wilde meedenken over schooltuinen. En dat is een beetje uit de hand gelopen. Vanuit dat meedenken, aanvankelijk samen met iemand van de moestuinen van Maarschalkerweerd is het project gestart. Ik heb toen met haar een lesplan gemaakt. Daarvoor hebben we bij de gemeente subsidie aangevraagd en dat sloeg in als een bom. De kinderen vonden het geweldig. Maar ja, daar kon het maar van maart tot juni, en dan moet je er af. Op dat moment waren de aardappels nog niet goed en andere dingen waren ook nog niet klaar. Maar alles moest er af, want het is een bedrijf, en ze wilden zelf de winterprei weer gaan neerzetten. De kinderen hadden nog geweldige plannen, maar die konden we niet realiseren. Toen kwamen we hier.

13

De lente bladgroen 2010

Bladgroen 2 JG 11

BIJENPLANTEN Tutten De school pacht nu het stuk grond, en ik doe de lessen. Dat is een flinke klus, maar dat ligt ook aan mezelf, mijn hoofd loopt over van de ideeën en het liefst wil ik alles doen. We hebben het zo gedaan dat ik de kinderen van groep 6 tot en met groep 8 begeleid. Ze beginnen in het eerste jaar met een gemeenschappelijke tuin, daarna krijgen ze een eigen tuin en in het derde jaar helpen ze met alle voorbereidingen, de kas en met het verwerken van de oogst. Vorig jaar hebben we na de oogst jam gemaakt, en pannenkoekjes gebakken, en kruiden gedroogd om er later theezakjes mee te vullen. Het is eindeloos wat je kunt doen met zo’n tuin voor kinderen. Alles is interessant voor ze. Er zijn er natuurlijk altijd een paar die liever in de modder gaan spelen of met stokken in de sloot pieren, maar goed. Dat zijn ook meestal jongetjes – meisjes kunnen uren met hun tuintje zitten tutten, en maken er hekjes omheen. Ik heb nu wel vijf jongetjes die met elkaar één grote tuin willen maken, dat zijn al kleine managers. Die gaan ook voor de opbrengst. Je ziet hier opeens heel andere kanten van kinderen naar voren komen en je ziet ze dan opbloeien. Omdat ze andere dingen blijken te kunnen. Met een kruiwagen rijden bij voorbeeld.’ ‘Maar deze tuin is echt het gezamenlijke project van Gerard en mij. Ik zou weleens een jaar willen hebben dat het ein-

14

delijk op orde is. Maar dat is nog nooit voorgekomen. Ieder jaar loop je wel tegen iets aan. Het is voornamelijk een plek om je terug te trekken. Ik hoop al jaren dat ik hier eens lekker kan gaan tekenen, want ook dat doe ik graag, van kind af aan. Maar ja, er is zo veel wat ik graag doe. Ik vind het alleen moeilijk om me op één ding te richten. Ik doe liever veel dingen wat minder goed, dan één ding heel erg goed. Ook muziek maken. Ik speel nog steeds in een blokfluit-ensemble met vriendinnen waarmee ik op 9-jarige leeftijd met les ben begonnen. We hebben zelfs nog onze oude leraren. We spelen vooral klassieke muziek, Handel en Bach en Scarlatti –soms ook samen met een cellist of violist. We hebben zelfs een Brandenburger concert gedaan. We treden soms ook op, maar dat is zoveel gedoe, en kost zoveel zenuwen, dus dat doen we nu niet meer. Ook daarom is dit zo’n inspirerende plek voor me. Hier komt alles samen wat ik graag doe.’

PT

Dat bijen door hun bestuiving zorgen voor een hogere opbrengst van fruit, bessen, groenten en kruiden (koriander!) is algemeen bekend. Maar hoe kunnen we iets voor ze terugdoen? Er staan nu wel bijenkasten op ons complex, maar hoe zorgen we ervoor dat ‘onze’ bijen het hele jaar door voldoende te eten hebben? Van februari tot september moet er immers genoeg stuifmeel zijn om hun in korte tijd enorm uitdijende volken te voeden en een flinke wintervoorraad aan te leggen om in koude winters (die voor de bijen al in september begint) te kunnen overleven. Dan kom je er niet met een paar extra crocussen of helleborussen. Er moeten grotere oppervlaktes zijn met planten voor de ‘hoofddracht’, dat wil zeggen het stuifmeel dat straks zorgt voor de basis van het ‘bijenbrood’ en de honing. En dat zijn vaak niet de fraaiste bloemen of planten, maar eerder iets dat we als ‘onkruid’ bestempelen, zoals hoefblad, smeerwortel en dovenetel. In het voorjaar moeten er in ieder geval voldoende bloeiende wilgen in hun leefgebied staan (onze knotwilgen moeten daarom om en om, elke twee jaar, gesnoeid worden), en verder houden ze van paardenbloemen en koolzaad. Fruitbomen, zoals appel, peer, kers en pruim mogen ook niet ontbreken. En de vroeg bloeiende bessenstruiken, zoals aalbes, kruisbes en framboos, doen de rest. Hoe gevarieerder het stuifmeel, hoe beter het is.

In de zomer houden de bijen van klaver, berenklauw, braam en heide. Maar ook van bloeiende kastanjes, robinia’s en lindes. In die periode doen ook de bloemen in onze tuinen volop mee. De belangrijkste zijn kattenkruid (Nepeta), alle soorten (sier)distels, en (herfst)asters. Lavendel en thijm zijn prima, maar ook de zich helaas nogal hardnekkig uitzaaiende gulden roede (Solidago). Het is minder bekend dat bijen – naast wespen – ook uitstekende luizenbestrijders zijn. Planten, zoals rozen, die soms onder de luis zitten, leveren bladhoning voor ze. En tenslotte is bloeiende klimop (Hedera) een goede, late, leverancier van bijenvoedsel. Als er dan ook nog genoeg water in de omgeving is voor een ‘bijenkroeg’ dan zijn de omstandigheden optimaal voor de bijenontwikkeling. Alleen het weer is niet te beïnvloeden – én de opmars van de varroa-mijt. Maar dat is een ander verhaal. PT

15

Ruilen & Delen

De lente bladgroen 2010

Het nieuwe delen Wie vanachter de computer vanuit de lucht naar ons complex kijkt, ziet ruim 130 verschillende tuintjes met allemaal eigen perkjes en paadjes en eigen huisjes en kasjes. Zo’n blik van boven doet vermoeden dat de meeste tuinders voornamelijk met hun eigen groene project in de weer zijn. Het tegendeel is waar. Er zijn voldoende gezamenlijke voorzieningen en er wordt genoeg samen ‘gedaan’. Er is een winkel voor ons allemaal, er is een grote kas die iedereen mag gebruiken en er zijn bijen in het nieuwe bijenhotel, die zich niets aantrekken van tuinhekjes of afscheidingen. In de verschillende tuincommissies werken leden samen om voor iedereen activiteiten te organiseren en wekelijks houden wij tijdens de tuindiensten samen ons terrein netjes. Als je na de blik op de luchtfoto van ATV Stadion verder over het internet surft, ontdek je dat al het samenwerken en samen delen de laatste jaren aan een flinke opmars bezig is, ondanks de geluiden over individualisering van de samenleving. En juist dankzij de computer. Hoe zit dat? En wat heeft dat met ons, tuinders en natuurvrienden, te maken?

Delen via internet Al geruime tijd wisselen Facebook en Youtube achter google.com stuivertje op de ranglijst van meest populaire websites. En wat doen we op die sites? Juist, massaal filmpjes, foto’s en prietpraat met elkaar delen. Maar het blijft niet alleen bij het uitwisselen van informatie. Op Markt16

Bladgroen 2 JG 11

plaats bieden we grasmaaiers, bielzen, tuinhuisjes en vijvers aan die we zelf niet meer gebruiken, maar waar we anderen nog best een plezier mee doen. Er zijn sites waar in gezamenlijke kantoorruimte werkplekken aangeboden worden, zodat we geen pand meer hoeven te huren maar op een zelfgekozen moment onze laptop ergens kunnen aansluiten. En wie het werken beu is, knijpt er even tussenuit en gaat via couchsurfing.org op zoek naar een slaapbank in Lissabon of ruilt tijdelijk zijn huis met dat van een bezitter van een riante villa aan de Côte d’Azur. Je hoeft je tegenwoordig geen zorgen meer te maken over hoe je op je vakantiebestemming aankomt, want via het net zoek je gewoon een lift naar het zuiden. Reis je liever alleen? Dan zoek je naar een particulier die zijn auto verhuurt. Er is zelfs een site waarop – het klinkt paradoxaal – eigenaren aanbieden om hun privévliegtuig met hen te delen.

Collaborative consumption Het digitale delen en verhuren tussen particulieren neemt inmiddels zulke grote vormen aan dat er een term voor is ontstaan: collaborative consumption, ofwel gezamenlijke consumptie. Er is ook een oude theorie afgestoft die dit fenomeen moet verklaren. Die theorie gaat ervan uit dat niet iedereen geïnteresseerd is in het bezit van een bepaald goed, maar – want het scheelt in de kosten – ook best bereid is om bezit te delen, zolang hij of zij het goed maar kan gebruiken wanneer het nodig is. En des te meer spullen mensen delen, des te groter is de kans

dat het goed altijd beschikbaar is. Het bestaan van bibliotheken en bijvoorbeeld autoverhuurbedrijven verraadt overigens dat dit niets nieuws is. Maar het gemak waarmee men tegenwoordig via de laptop en de smartphone spullen met elkaar kan delen, verklaart wel de toenemende populariteit. Een van de voordelen van deze nieuwe trend is dat het de verspilling tegengaat. Immers, spullen die anders op de vuilnisbelt verdwijnen, krijgen nu een tweede leven bij een ander. En in plaats van drie auto’s voor drie mensen, is één auto voor hen samen soms genoeg. Dit is er waarschijnlijk ook de oorzaak van dat er in de groene sector lustig op los gedeeld wordt.

Wildplukken 2.0 Een mooi voorbeeld van het groene delen is de informatie-uitwisseling op de wildplukwijzer.nl. Hier kan iedereen met behulp van een icoontje op een landkaart aangeven waar je in het wild bessen, appels of walnoten plukt. Je vindt er zelfs plukplekken voor ‘deftige’ groenten zoals hop, lamsoor en zeekraal. En de eerste oesters en rivierkreeften zijn al gesignaleerd op de wildplukwijzer. Voor de 2.0-treehuggers is er een wildplukwijzerapp. De site plukdestad.nl gaat uit van hetzelfde idee, maar is meer gericht op Utrecht. Plukdestad oogt iets rommeliger dan de wildplukwijzer, maar heeft als voordeel dat er recepten te raadplegen zijn.

Loop je door de natuur en zie je iets staan, maar weet je niet zeker of je het kunt eten? En wil je weten of de plant of bes eetbaar is, voordat je het op een van de plukwijzers plaatst en je medeplukkers de dood injaagt? Dan kun je terecht op permacultuur.org, waar een eindeloos oeuvre van eetbare wilde planten is verzameld. Wat dacht je van Adderwortelpasteitjes of een salade van de bloemen en wortels van de Teunisbloem. Voor wie het toch niet aandurft om zelf op onderzoek uit te gaan in de wilde natuur, is er oogstenzonderzaaien.nl. Hier vind je een ruim aanbod van wildplukwandelingen en wildplukdiners. Bovendien hebben zij een wildpluktwitteraccount, waarop je bijvoorbeeld te weten komt dat je hele lekkere dingen maakt met jonge berenklauwscheuten. Voor degenen die iets stevigs willen bij het groene voer is de site van de keuken van het ongewenste dier interessant. Zij vestigen met bijzondere maaltijden – kroketten van Schipholgans, billetjes van Muskusrat en de My Little Pony Burger – de aandacht op de vele dieren die als ongewenst bestempeld zijn en zonder pardon afgemaakt worden.

Tuinen delen Maar ook in de ecohoek gaat men verder dan alleen informatie uitwisselen. Een goed voorbeeld is het zogenoemde ‘landsharing’. Mensen die een tuin of een stuk land hebben waarmee zij niets doen, zoeken via het web naar anderen die interesse hebben om de grond te bebou-

17

De lente bladgroen 2010

Bladgroen 2 JG 11

Uitjes van St.Jan wen. Soms vragen ze er een klein deel van de oogst voor terug. En de nieuwe hobbyboeren zoeken vervolgens via de ‘toolbank’ of ‘toollibrary’ naar gereedschap om het land te bewerken. Voor iedereen die via landsharing niet aan zijn trekken komt, zijn er nog initiatieven als guerillagardening.nl en tuinboonjemee.nl. Hier vind je gelijkgestemden om ’s nachts, gewapend met een zakje zaad of jonge plantjes, langs parken en perkjes in de stad te trekken en, in plaats van te wildplukken, te gaan wildzaaien. Tot slot is er de ATV Stadion-site. Op deze site vind je een knop naar het lege site-onderdeel ‘door leden’. Dus laat je inspireren en kom met voorstellen voor het ‘nieuwe delen’ op micro-niveau! SB

links over delen: wildplukwijzer.nl www.plukdestad.nl www.guerrillagardeners.nl www.permacultuurnederland.org/planten.php www.tuinboonjemee.nl kvhod.blogspot.com collaborativeconsumption.com www.vvbad.be/meta/what-s-mine-yourshow-collaborative-consumption-changing-way-we-live www.landshare.net www.privatejetclub.com www.snappcar.nl 18

Twee jaar geleden bestelde ik in januari St.Jansuitjes bij Vreeken’s Zaden, want het leek me te gek om mijn eigen St.Jansuitjes te oogsten. Mijn kennis reikte niet veel verder dan de naam, voldoende aanleiding om ze te kopen. Eind maart werd ik ongeduldig en stuurde tot twee keer toe een mail naar Vreeken, mijn uitjes leken echt vergeten groente te worden. Na de tweede aanmaning kreeg ik een antwoord van twee zinnen: ‘Wanneer is het St.Jan? De uien worden niet eerder geoogst’. Tja. Tijd om iets meer te weten te komen over dit Utregse uitje. Zo kwam ik op de site van voedelhistorica Lizet Kruyff terecht. Zij schrijft dat de St.Jansui al eeuwenlang een specialiteit van OostUtrechtse kwekers is. ‘Tenminste 200 jaar wordt dit gewas al in en om Utrecht geteeld.Vandaar dat dit uitje ook wel Utrechtse Sint Jansui heet en een heus streekproduct is. De eeuwenoude kwekerij Koningsdal (vanwege Koning Lodewijk Napoleon’s buitenverblijf aldaar) ten oosten van de stad was er beroemd om. Het schijnt dat ook Prins Bernhard zich tot een groot liefhebber ontpopte. Eigenlijk is het een raadsel hoe deze ajuin in Europa terecht is gekomen, volgens deskundigen ligt de oorsprong in het verre Azië. Het zou

meegereisd zijn in de voetsporen van de islam. Maar er zijn ook sporen van gevonden in Canada; een reislustig plantje met geheimzinnige trekjes. De ui staat ook in de belangstelling van de Nederlandse afdeling van Slow Food en is voorgedragen voor de Ark van de Smaak. Een echt Oost-Utrechts uitje, dat wel een plekje verdient bij ATV Stadion. Zelf verbouwen? De plant is winterhard en verdraagt geen rijke grond of mest, kind kan de was doen zou je denken.Volgens Vreeken wordt de plant in de winter wel blij van een goeie schep organische mest. De plant vermeerdert zich alleen via de jonge bollen. Die bollen moeten voor half augustus de grond in, omdat ze anders niet uitstoelen en het jaar erop geen secundaire bollen hebben. Poot ze op ongeveer 8 centimeter diep op een afstand van ongeveer 20 centimeter. Tijdens de winterrust blijft het blad groen. In februari komt er dan nieuw loof uit, zodat je eigenlijk al vanaf april, maar officieel rond Sint Jan kunt oogsten. Wel een aantal planten laten staan tot 1 juli.Na het rooien de planten ophangen om te drogen. De tenen voor het planten losscheuren.

Lizet: van oudsher gaan deze uitjes - van buitenrok ontdaan - gesnipperd door de sla. En voor de diehards: de de stengels doen het goed, rauw geknaagd, bij een glas jenever’. Vreeken verkoopt de bolletjes in zomer en herfst, maar ze zijn ook dichter bij huis verkrijgbaar: bijvoorbeeld bij moestuin Maarschalkerweerd en De Aardvlo. Het kan zijn dat je een beetje geduld moet hebben. Als de St.Jansui in bloei geraakt ontstaan kleine broedbolletjes, die ook geplant kunnen worden. Het duurt dan echter een jaar extra voordat ze voldoende groot zijn. AdM

Bronnen www.foodlog.nl/artikel/sint_jan www.vreeken.nl www.aardvlo.nl www.moestuinutrecht.nl

19

arie aardworm De lente bladgroen 2010

Bladgroen 2 JG 11

Beste luitjes, Ik Arie merk ’t al: jelui tuinseizoen is weer losgeknald. Och och och wat wordt dat complex toch mooi. Ik Arie stuiter hier rond als een blij ei. Een plaatje is ‘t hier, een schilderij van Cézanne. Jelui merkt: die Arie is kunstzinnig onderleg. Maar wie ook onderleg is, is die Jan Ledematen sjonge wat een druk baasje met die maatschappelijk stageboys en gurls. Da’s toch mooi om der Alte zo dartel met die jonge spruiten an de gang te zien. En al dat vlotte grut zo fladderend als fruitvliegen om hem heen om elke woord op te kennen slurpen, ze hangen an z’n lippen. Vol bewondering wat die groene handjes knutselen. En hebbie ’t ook gemerkt? Jan wordt door al dat werken met die jonge honden steeds jonger. Janmijne-man wordt steeds meer Jantje. Dit complex wor door al dat hakken, kappen en zagen een en al licht en doorluchtigheid. Jochies en mokkeltjes, nou ja, dames en heren gaat zo door.We hebben het Nationaal Keurmerk Natuurlijk Tuinieren. Met maar liefst drie lieveheersbeesies. Ik had natuurlijk liever met drie aardwormpies gehad, maar ja die hebben ze niet in de aanbieding. Ik Arie Aardworm dacht: Ach dit soort dingen zijn te geef. Als je maar lang genoeg bestaat,

20

dan heb je ‘m uiteindelijk zo te pakken. Maar ik Arie kon met me vrouwtje en kroost bijna geeneens een ander complex vinden met zo’n merkie. Lekker hiero blijven dus. Een ander sjapieter. Jelui loopt nou wel te roeptoeteren over dat merkie met die lieve beessies dat je ’t geluid zelfs niet met een vuvuzela te boven kan, maar door al dat gesnoei komp er wel veel hout vrij. Da’s voor een aardworm niet te doen. En ik lust alles rauw als d’r maar een krokant gebakken uitje bij geserveerd wordt. Ik snap ‘r geen rooie biet van, want denk d’rom, het is gratis en voor nietsnoppes. Of zit jelui zo goed in de slappe was dat je je neus d’r voor optrekt. Da’s niet zo best, want waar komp dat snot dan helemaal terecht? Juist: in de hersenpan om daar al dat zaagsel aan ’t rotten te brengen. Denk nou ’s na: We gaan naar de zomer toe, da’s waar, maar een keer wor het weer winter en de open haard wil tegen die tijd ook weer wat. Neem mee dat spul, je hoef je eigen niet te schamen. Niet schichtig om je heen kijken als je ’t pakt of als een of andere azijnpisserd je ervan beschuldigt dat je an het jatten ben. Dat mag je van Arie Aardworm gerust zeggen. Weet je wat je kan me rug op en om de zin langer te maken: Wat je zegt dat ben je zelf.

Weet je waar ik Arie mij op verheugt: ze zeggen dat het water bij ons gaat stromen. Stromend water. Het gaat nog wat worden. We gaan een grote stap maken luitjes. Van stilstaand dood naar stromend levend water. Ik zweer je ik Arie en de kidz (dat benne gewoon de kinders) gaan in de zomer d’rin, we gaan zwemmen. En natuurlijk me vrouwtjie Alie in d’r sexy bikini zo sexy als een dame van de horizontale vreugde.’t Hoef in feite niet eens dat zwemme, want we drijven gewoon met de stroom mee. De vreemde lui die op het park lopen te werken laat ze opschieten. Dat kan sneller. Josias Stekelvarken, doet ter wat aan. Die lui zitten me te vaak in die mega-luxe woonwagen te lachen en te dollen en de leut vloeit er rijkelijk en ze zijn me veel te lang an het rieleksen. Ik zou zeggen de zweep er over heen. Maar ach niet getreurd het werk komp af zeker voor de winter. Zoals Daantje het wel eens zei: an elk touw zit een end.

Doe dat nou niet. Word je alleen chaggerijnig van. En van jullie tuin komt ook niets terecht. Denkt er ook om. Jullie moeten ook iets extra’s, wat zeg ik behoorlijk wat bijplanten.Want mind you, denk om de konijnen. Die willen ook een lekker kropje sla bij de thee. Die jager die zou toch komen afschieten? Die zie ik ook alsmaar niet verschijnen. Of heeft hij het met de konijnen op een akkoordje gegooid. Die vent moet maar gauw komen want konijnenkeutels al over de plees, dat komt van al die lekkere worteltjes van jullie. Wat blijft er dan voor Arie Aardworm over? De mazzel ik ga mijn spoor trekke.

Het was bij jullie tuinmensen trouwens weer ‘s vergaderen geblazen. Ik ben de tel kwijt.Wel een leuke vergadering, jelui gaat vooruit. He he eindelijk is er eens iets besloten. Gaan julluitjes er dit jaar weer drie keer vergaderen van maken. Ja !!! Nee toch, dat meen je niet.

21

De lente bladgroen 2010

Bladgroen 2 JG 11

GENIET VAN JE TUIN Dianne Spruijt en Lieneke Helm van tuin 12 en 13 A weten als geen ander hoe ze hun tuin kunnen benutten. Met zijn tweeën hebben ze een moestuin op poten gezet die er wezen mag.

Een eerste indruk is er een van lichte chaos. Kooien van gaas, stokken, buizen. En daar tussendoor paadjes, groentebedden, de kas, een bankje… voorzichtig manoeuvreren is geboden. ‘We hebben wel een gezellig zithoekje maar daar zitten we eigenlijk nooit, we zijn echt altijd bezig.’ Elke centimeter aarde is waardevol voor Dianne en Lieneke. ‘In eerste instantie werkten we allebei op onze eigen tuin. Het stoorde ons dat de scheiding tussen de tuinen begroeid was met onkruid. Aan weerskanten was er zo’n 80 cm zooi, samen dus ruim anderhalve meter onkruid over een lengte van 10 meter. Dat stuk hebben we samen omgespit en schoongemaakt. Vervolgens hebben we er gezamenlijke groentebedjes van gemaakt. En zo ging het van kwaad tot erger: waarom zouden we elk een eigen aardappelveldje hebben of een eigen knoflookbed? En waarom separaat zaai- en pootgoed bestellen als je het ook samen kunt doen?’ Het was de start van een intensieve samenwerking en een goede vriendschap, die een stootje kan hebben. ’We spreken nooit iets af. Het is altijd goed wat je doet. En we hebben veel lol’.Waar je ook kijkt, ontspruit er wel iets eetbaars, dat is ook het uitgangspunt: alles wat wordt verbouwd is eetbaar.

22

‘Zo langzamerhand is er hier een soort minilandbouwbedrijf ontstaan, het afgelopen jaar waren we vrijwel zelfvoorzienend. Ook in de winter, als andere tuinen kaal en omgespit op het voorjaar liggen te wachten, hebben wij nog een groene tuin met palmkool, spruiten, boerenkool, Chinese kool, raapjes en groenlof, allemaal winterkost. . Konijnekooien ‘We zitten hier in een leuk straatje, iedereen is gezellig, ieder die iets over heeft deelt uit aan de ander.Wat dacht je van de aardperen? Daar komen we bijna in om. En de konijnen hebben hun deel gewoon opgeëist. Tot we er genoeg van kregen, daarom zie je zoveel kooien. Die hebben we om de groentebedden gezet.’ Er is zelfs een kooi voor de honden van Dianne! Lieneke kweekt thuis de plantjes op, bij Dianne thuis lukt dit niet met drie honden.’ Lieneke is meer van het priegelige werk: zaaien en uitplanten, Dianne meer van het spitten, het grovere werk, de kas… ‘eigenlijk doen we gewoon alles samen’

Lieneke: ik vind het ook leuk om groente en fruit in te maken.’ Het resultaat wordt dan weer gewoon … gedeeld dus. Dianne heeft het tuinieren van haar ouders geërfd. Ze heeft ook een bloemistenopleiding achter de rug. Daar doet ze beroepshalve even niets mee. Ze is zorgcoördinator op een VMBO school. Lieneke is even in between jobs.Tot dusver aan het werk geweest als management-assistent bij een instelling voor psychische hulpverlening voor Doven en Slechthorenden, nu bezig met iets heel anders: ze heeft zich herschoold tot uitvaartbegeleider. Ze wil graag aan het werk bij een

kleine begrafenisonderneming, maar de banen liggen niet voor het opscheppen. En voor wie het nog niet wist: Lieneke is ook actief op de zaterdagmiddag als ze samen met Ria de Laat de lunch verzorgt voor de tuindienstdeelnemers. Willen Dianne en Lieneke nog iets kwijt aan de Bladgroenlezers. Ze kijken mekaar aan … Geniet van je tuin, daar word je gelukkig van.’ AdM

23

De lente bladgroen 2010 Van het bestuur

Tuindiensten Zoals gebruikelijk nadat er zeven tuindiensten zijn gedraaid, hebben Evert Muntslag (voorzitter) en Harry Smit (hoofd complexbeheer ) de presentielijsten door genomen. 14 tuinleden hebben een tuindienst gemist. De meesten hebben gehoor gegeven aan onze mail of alsnog de reden van hun afwezigheid gemeld en aangegeven wanneer ze gaan inhalen.

Bladgroen 2 JG 11

Nationaal Keurmerk natuurlijk tuinieren ATV Stadion heeft het Nationaal Keurmerk Natuurlijk Tuinieren. Met 3 stippen. Op 23 mei komt een LCK delegatie, dhr. Vrocklage van het AVVN en twee assistenten, om te kijken hoe het met ons complex gaat.

Schouwen

Verbetering watercirculatie

In de loop van juni zal er geschouwd worden. Dit keer wordt ook gekeken of je composteert (zie ook: afvalprobleem). En voor de tuinhuisbezitters is er een opstalinspectie en gratis advies.

De werkzaamheden om de waterkwaliteit in en rond complex ATV Stadion te verbeteren, wordt in twee fasen uitgevoerd. De eerste fase, het baggeren, hebben we achter de rug. Tijdens de tweede fase zijn de oude betonnen duikers verwijderd en nieuwe van modern, duurzaam materiaal professioneel in houten schotten opgehangen.Vervolgens worden drie bruggen geplaatst. Daarna wordt de watercirculatie in werking gebracht.

Introductie Er stond weer een flink aantal personen op de wachtlijst met belangstelling voor een tuin op ons complex. De introductie op 28 april (informatie en rondleiding) is door acht personen bezocht. Afvalprobleem De container voor afval is overvol. We benadrukken nog eens dat de container alleen bedoeld is voor afval dat van het complex afkomstig is, en ook alleen voor leden. Door de aanschaf van een versnipperaar hebben we de opstapeling van snoeiafval teruggedrongen. Verzoek aan de leden om te blijven meewerken om dat zo te houden, d.w.z. maak een composthoop. Niet composteerbaar materiaal zoals takken: graag zolang op je tuin bewaren. Als vanouds komen we elke eerste zaterdag van de maand snoeiafval ophalen, dat we vervolgens verwerken.

24

Konijnen Op 20 februari 2012 ontving het bestuur een brief van enkele leden met de melding dat er sinds de winter 2010 een toenemende konijnenplaag heerst. De vraat aan gewassen wordt ook in de moestuinen erger. Met gaas valt niet alles af te sluiten en netten spannen rond en over de groenten is niet meer afdoende. Konijnen gaan door alles heen als ze maar hongerig genoeg zijn. Kan het bestuur voor de lente stappen ondernemen? Ja, maar dat viel niet mee, het bestuur raakte verzeild in een bureaucratisch doolhof. Wat heeft het bestuur tot nu toe gedaan?

We hebben contact opgenomen met een fretteur: iemand die met fretjes werkt. Hij is twee maal geweest, maar er waren moeilijk holen te vinden en waar die wel waren, kon hij niet werken. We hebben contact opgenomen met Wildbeheer Krommerijn, Heuvelrug-zuid en Schalkwijk. ATV Stadion valt buiten hun beheersgebied. Na bestudering van onze problematiek zijn we verwezen naar de Provincie Utrecht: team Natuur en Landschap en uiteindelijk bleek de juiste plek de Dienst Regelingen v/h Ministerie van Economische Zaken Landbouw en Innovatie art. 75 Flora en Faunawet schadebestrijding. En daar ligt een nu een aanvraag opdat we dit probleem kunnen oplossen. Op hun formulier hebben ze gezegd dat we toestemming moeten vragen aan de korpschef Utrecht. We hebben de politie Utrecht afd. Bijzondere Wetten verzocht met al onze bijlagen (de jachtacte van een erkend jager, terreinkaarten en wat niet al). Inmiddels hadden we ook handtekeningen verzameld om een breed draagvlak voor bestrijding van de konijnen te creëren. Sommige leden weigerden te tekenen. Ook die lijst werd toegevoegd. De korpschef, dhr. Duiveman, heeft ons gebeld en vreesde dat kogels kunnen afketsen en op de snelweg terecht kunnen komen of bij de huizen op de Oostbroekselaan. Inmiddels is er een schriftelijke bevestiging van de afwijzing. Terras Het terras is vanaf mei geopend: elke zaterdag van 10.00-1200 uur. De ruimte achterin de winkel waar de koffie (€1,00) en het lekkere gebak (€1,00) vandaan

komt, is door Marijke met hulp van Edwin en Sander helemaal opgeknapt. Een streling voor het oog. De keuringsdienst van waren mag best op bezoek komen. Marijke en Rianne coördineren het terras. Er is een rooster bij de winkel om in te schrijven voor wie wil bakken en / of bedienen. Voor nadere informatie kun je terecht bij Marijke en Rianne. Wil ieder die zich al eerder heeft op gegeven (ook anderen) daar op intekenen voor een datum ? Bedankt Kantine verenigingsgebouw Belegde broodjes (€1,00) en soep (€1,00) elke zaterdag van 12.00-13.00 uur in de kantine van het verenigingsgebouw. Dit is niet alleen voor hen die tuindienst hebben gedaan. Winkel Nu er voldoende hulp is in de winkel stopt Ina met de winkel. We wensen Ina veel tuinplezier. We hebben nu gelukkig wat meer nieuwe medewerkers voor de winkel gevonden: Jackie en Marijke, ondersteund door Edwin en Sander. Verder is er een maatschappelijke stagiaire. Activiteitencommissie De activiteitencommissie is na jaren van organiseren van activiteiten zoals cursussen (o.a. snoeien en composteren) gestopt. De lentemarkt op 12 mei is het laatste wat ze als activiteitcommissie doen. Zij en ook het bestuur zien graag dat anderen de ontstane leemte gaan invullen. Activiteitencommissie, bedankt.

25

Website ATV Stadion vernieuwd. Misschien was het sommigen al opgevallen: de nieuwe website van ATV Stadion is online! Voor elke vereniging is het noodzakelijk om een website te hebben die altijd up-to-date is. Zo kunnen bezoekers en toekomstige leden ons vinden. Daarnaast kan een website natuurlijk vooral leuk zijn voor de leden; niemand hoeft meer een gezellige activiteit of nieuwtje te missen. Naast de informatie uit Bladgroen, worden alle ontwikkelingen in de Amateur Tuinders Vereniging “Stadion” door de siteredactie bijgehouden op www.atvstadion.nl. Niet alleen willen we je als lid informeren, maar we hebben daarnaast ook de wens om leden met elkaar in contact te brengen. Dit doen we met behulp van een interactieve pagina voor (en door) leden. Dus, misschien heb je wel zaden over, of zoek je iemand die tips kan geven over het snoeien van je bessenstruik? In het gastenboek kun je dan je vraag stellen of opmerking achterlaten voor de andere leden. De ledenpagina’s kunnen enkel door leden bezocht worden. Hiervoor heb je een wachtwoord nodig, dat je binnenkort via e-mail toegestuurd zal krijgen. Houd dus je Inbox in de gaten!

uit de stadionkeuken INEs Aspergequiche met zalm

Het website team bestaat nu uit Addy de Meij (tuin 68), Mariska Lammertsma en Rob van Nuenen (tuin 109). Om de website verder te ontwikkelen en actueel te houden hebben we ook jouw hulp nodig! Heb je informatie die interessant is voor de leden, leuke ideeën of foto’s? Stuur die dan naar info@atvstadion. nl. We beloven niet dat we alles kunnen plaatsen, maar we zijn wel heel blij met jullie inbreng. Neem in ieder geval even een kijkje op www.atvstadion.nl en blader bijvoorbeeld de kalender door, lees het laatste nieuwsbericht of bekijk de verschillende fotomappen. Ben je een echte natuurliefhebber of wil je nog meer informatie over ATV Stadion en de omgeving? Kijk dan ook eens bij de Linkjes naar andere interessante internetpagina’s. Dan blijf je up to date.

26

AdM

boter 1 pakje bladerdeeg (plakjes of een rol) 1-2 pakjes gerookte zalm (200 of 400 gram) 2 bosje groene en/of witte asperges 2 grote eieren 1 pakje of potje slagroom (2 dl) 1/2 eetlepel dillezaad versgemalen (witte) peper takjes dille 1 citroen 1 Verwarm de oven voor op 225º C. 2 Maak de asperges schoon en kook ze net gaar. Laat ze goed uitlekken. 3 Snijd met behulp van een zesteur of een scherp mesje dunne reepjes van de citroenschil. 4 Vet een quichevorm in met boter en bekleed hem met bladerdeeg. Druk -bij gebruik van plakjes- de randen met een vork op elkaar en prik met behulp van een vork gaatjes in de bodem. 5 Beleg de bodem met de zalm. 6 Leg de asperges er -bijvoorbeeld in een cirkel- op. 7 Klop de eieren los met de room en een lepel dillezaad, peper en zout. 8 Giet dit over de asperges. 9 Leg er enkele takjes dille op. 10 Zet de quiche in de oven en laat 20-30 minuten bakken tot het bladerdeeg lichtbruin en gaar is. De bovenkant mag niet bruin worden. 11 Laat de quiche afkoelen tot lauwwarm. 12 Strooi de reepjes citroenschil erover.

27

ATVStadion

De lente bladgroen 2010

OVER ONS

Sinds het begin van dit jaar zijn er twee nieuwe tuinleden bij gekomen. En nog weer heel veel nieuwe aanmeldingen geweest. De wachtlijst wordt gestaag langer en de wachttijd op een tuin daarmee ook. Nu het eindelijk wat warmer begint te worden en de betere tuintijden aanbreken, zullen er ook niet zoveel opzeggingen komen. Iedereen wil nu genieten van zijn tuintje. Maar tuin 45 is op de valreep nog wel van pachter veranderd. Jarenlang, heel véél jaren lang, maar dan zou ik in het archief moeten duiken en daar heb ik nu niet zo´n zin in, heeft dhr. Den Daas op deze tuin gezeten. Maar ja, na al die jaren werd dhr. Den Daas zelf ook een jaartje ouder en dan wordt een tuin op een gegeven moment een last. Hoe graag je ook wilt, het gaat niet meer zo snel en zo makkelijk, je bent niet meer zo soepel in de heupen en snel ter been. Je zou maar tussen de begonia´s belanden en er niet meer uit kunnen komen. Een verstandige doch lastige beslissing. Zijn tuin is overgenomen door Laura Engel die hier ook nog vele jaren hoopt te kunnen blijven en genieten. Na het vertrek van Hugo Schoute van tuin 37b, is deze tuin gegaan naar Rob Mootzelaar, die eveneens voortvarend aan de slag is gegaan en al duidelijk zijn stempel heeft gedrukt. Hij is er dan ook bijna dagelijks te vinden. Wij wensen Rob en Laura veel genoegen en succes met hun tuin.

Bladgroen 2 JG 11

LIEF & LEED

Het aller-leukste van Lief en Leed is kraamvisite. En er worden nog wel eens wat baby´s geboren de laatste jaren. Helaas lukt het niet altijd om tijd te vinden om persoonlijk op bezoek te komen, maar afgelopen week dus wel. En mocht ik onze nieuwste spruit, Nachmile (als ik het goed onthouden heb, o jee), de dochter van Joop van de Wiel, in de armen houden. Ik weet niet hoe het u vergaat met zo´n humpie op de arm, maar ik ga weer helemaal voor de bijl en voel lichte steken van jaloezie en heimwee. Een prachtig meisje! En haar zusje was erg blij met de Nijntje watermolen. In dezelfde periode dat Nachmile is geboren, is de vroegere buurvrouw van Joop overleden. Zo gaat het leven, het komt en het gaat. Maar het contrast is toch wel even schril tijdens zo’n bezoek bij twee buren aan een klein ‘dijkje’. De oude mevrouw woonde al een tijdje niet meer in het huis aan de Oostbroekselaan, waar zij en haar man vanaf 1954 samen met haar zuster en zwager hebben gewoond. Buren vanaf het begin dus. Vanwege haar achteruitlopende gezondheid en zelfredzaamheid, zijn zij en haar man vorig jaar naar een verzorgingshuis gegaan. Al na een paar maanden kwam meneer te overlijden.

Steeds meer vragen krijg ik de laatste tijd over hoe het toch met Sylvia is. Gewend als iedereen is haar bijna dagelijks op haar tuin te zien, wordt ze gemist en is men ongerust. En niet onterecht. Sylvia is al bijna een jaar erg ziek. Een acuut defect in de bloedaanmaak maakte een beenmergtransplantatie noodzakelijk. Dit is op zichzelf al een riskante ingreep, maar ook de bijwerkingen achteraf liegen er niet om. In plaats van op haar tuin te werken, is het nu werken aan haar herstel en gezondheid. Ik weet wel wat ik liever zou doen, en Sylvia ook, maar soms word je geen keus gelaten. Is haar tuin nu een wildernis? Nee! Want er zijn een heel aantal mede-tuiniers en tuinvrienden die de tuin onder hun hoede nemen tot Sylvia dat zelf weer kan. En maken foto´s van de bloemen en sturen kaartjes en mailtjes. Dan blijkt dat Lief en Leed breder gedragen wordt dan alleen vanuit een éénkoppige commissie. Geweldig!

Op 11 mei is Lara Simons (tuin 7 en dochter van Pauline) in het huwelijk getreden. Dat heeft ze gevierd in het verenigingsgebouw. De aankleding doet vermoeden dat het een prachtige dag is geweest, zoals we de dag erna tijdens de lentemarkt hebben kunnen zien. En zo hoort het ook. Dat jullie nog maar lang en gelukkig getrouwd mogen blijven! Natuurlijk gaat er vanuit de vereniging een felicitatie en een bloemetje naar haar toe. Maar eerst op huwelijksreis! Ik hoop dat ons allemaal dat het eindelijk een beetje gaat zomeren. Zon en warmte, daar zijn we aan toe. En lekker op de tuin zijn. Zorg goed voor jezelf en voor elkaar. Take care. Anneloes van den Brink

Zoals Sylvia zelf zei: ´Soms heb je het gevoel alsof je een marathon aan het lopen bent en echt niet meer verder kan. En op dat punt staat er altijd weer iemand langs de weg om aan te moedigen en te helpen, zodat je toch weer doorgaat en jezelf overtreft.´ Syl, héél, héél veel sterkte.

Maar nu zijn ze weer samen. Woudie Blok (tuin 92) en Anneloes van den Brink (tuin 32) 28

huwelij k Lara

Simons

29

De lente bladgroen 2010

2012 ja

a r

n va

de bij

colophon enzo

Bladgroen is een onafhankelijk orgaan van A.T.V. Stadion. Verschijnt 4 maal per jaar in een oplage van 160 stuks. Bijdragen van tuinders zijn van harte welkom op [email protected] Redactie Staese Baars Pauline Terreehorst Jan Deering Tessa Lavrijsen Addy de Meij Ine Dijkhof

E-mail adres BLADGROEN e-mail: [email protected]

Ook werkten mee: Anneloes van den Brink Woudie Blok Evert Muntslag

Contactgegevens van de vereniging A.T.V. Stadion Postbus 85235 3508 AE Utrecht [email protected] www.atvstadion.nl A.T.V. Stadion bestuur * Evert Muntslag (voorzitter) 030-2711160 (tuin 31) * Harry Smit (complexbeheer) 030-2314770 (tuin 25) * Sebastiaan Westphal (tuin 80) * Gertia Haerkens (secretariaat) [email protected] * Joke Goossens 06-30096303 (tuin 64) 30

afzender: A.T.V. stadion postbus 85235 3508 AE utrecht