Het spreken in tongen

Het spreken in tongen Inleiding Ik was een jaar of 15 toen ik voor het eerst in aanraking kwam met tongentaal. Ik was christelijk opgevoed in een traditionele Hervormde kerk en was gewend om de bijbel te lezen en te bidden. Maar dat bidden deden we eigenlijk nooit hardop en over tongentaal en profetie werd nooit gesproken, laat staan gepraktiseerd. Een jongen uit mijn klas nam me mee naar een jeugdkring van Youth for Christ. En daar maakte ik mijn eerste ‘bidstond’ mee waar hardop werd gebeden en dat was voor mij nieuw. Opeens hoorde ik een meisje in een hele vreemde taal bidden. Het was een taal die ik niet kende en herkende. Vreemde klanken, maar toch heel vloeiend en krachtig. Aanvankelijk dacht ik dat dit meisje een buitenlandse was, maar toch kende ik die taal niet. Nog vreemder werd het toen ze daarna in het Nederlands begon te bidden, op een manier alsof ze namens God iets aan ons doorgaf. Het was de eerste keer dat ik iemand hoorde profeteren. Het maakte zo’n indruk op me dat ik het me nu, vele jaren later, nog levendig kan herinneren. Na de bidstond legde een vriend mij uit wat die vreemde taal was; dit was tongentaal en het bleek een gave van de Heilige Geest te zijn. En het stond nog in de bijbel ook…. Een aantal jaren later kwam ik regelmatig in de Pinkstergemeente en raakte ik er aan gewend om regelmatig mensen in tongen te horen spreken. Toch sprak ik zelf niet in tongen en wist ik ook niet hoe het was om die gave te ontvangen. Ik begon me er naar uit te strekken, ik werd hongerig naar meer van de Heilige Geest en bad of Hij me wilde dopen met Zijn vuur. Er zijn mensen die ontvangen de gave van tongentaal door gebed of handoplegging. Bij mij is het spontaan gebeurd; ik kan me het moment niet meer herinneren, maar opeens ontdekte ik dat ik die vreemde taal, die ik van anderen hoorde, ook zelf kon spreken. En telkens als ik in die taal sprak gaf het me een warme blijdschap en het maakte me sterk. Ik bemerkte ook dat het zich ontwikkelde en uitbreidde en dat ik zelfs in verschillende talen kon spreken. Ik bemerkte dat ik ook in tongen kon zingen wanneer ik God aanbad en ervoer dat die taal weer anders was dan op de momenten dat de Heilige Geest me meenam in voorbede. Verschillende talen – verschillende uitingen – verschillende functies De belofte van Jezus aan het einde van het Marcus evangelie is een belofte voor de gemeente van Christus van alle tijden: Marcus 16: 17 Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in Mijn naam zullen ze boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken…. Jezus plaatst hier het spreken in tongen in één rij met uitdrijving van boze geesten en genezing van zieken. Het zijn de tekenen van Gods Koninkrijk, gaven die de gelovigen in Jezus hebben ontvangen. Niet alleen in het N.T. wordt over tongentaal gesproken. Al in het O.T. profeteert Jesaja over de gave van tongentaal: Jesaja 28: 11 Voorwaar door mensen die een onverstaanbare taal spreken en in een vreemde tongval zal tot dit volk spreken Hij die tot hen gezegd heeft: Dit is de rust, geeft de vermoeide rust… (NBV: Hoor hem: “Tsav latsav, tsav latsav, kav lakav, kav lakav, beetje van dit, beetje van dat.”’ Inderdaad, door mensen met een vreemde tongval, in een andere taal, spreekt de H E E R tot dit volk)

Tongentaal – Cees Klepper – 04/06/2009/www.Gloryministries.nl

In de bijbel lezen we verschillende dingen over tongentaal. Door woorden uit de context te halen, worden er nogal eens verkeerde conclusies getrokken en verkeerde interpretaties gegeven. Helaas leidt dat nog wel eens tot verwarring en eindeloze onderlinge discussies tussen christenen die het dan maar niet eens kunnen worden over hoe je met tongentaal dient om te gaan. Het is ook niet eenvoudig, want soms lijkt de bijbel zich tegen te spreken: Aan de ene kant worden we door Paulus aangemoedigd om zoveel mogelijk in de Geest te bidden, aan de andere kant mogen het er hoogstens twee of drie zijn en dan ook nog wel ieder op zijn beurt met vertaling, want anders heeft het geen nut. Vooral in de Korintebrief lezen we (schijnbare) tegenstrijdigheden; in het begin van hoofdstuk 14 zegt Paulus dat de tongentaal een taal is niet tot mensen maar tot God gericht, niemand verstaat het en door de Geest spreekt hij in geheimenissen. Later zegt Paulus weer dat er uitleg vereist is, dus dan zou het wel tot mensen gericht zijn. Hoe zit dat nou? Allereerst moeten we weten dat binnen de gemeente van Korinthe enkele zaken wat uit balans waren geraakt. Zo dachten de mensen die de gave van tongentaal hadden ontvangen, dat ze meer waren dan de andere leden van die gemeente. Daarom zegt Paulus dat God geen God van wanorde is, maar van vrede (1 Kor. 14: 32). Bovendien staat het hoofdstuk over de liefde (1 Kor. 13) niet voor niets tussen hoofdstuk 12 (uitleg over de gaven van de Geest) en hoofdstuk 14 (uitleg over tongentaal en profetie) en benadrukt Paulus dat de gaven alleen vanuit de liefde kunnen functioneren: …ik wijs u een weg, die nog veel verder omhoog voert. Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet, ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal. Al ware het, dat ik profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde niet, ik ware niets. (1 Korintiërs 12: 29 – 13: 3) Laten we dat altijd voor ogen houden, in onze zoektocht naar de waarheid en het doel van alle gaven die we van de Heilige Geest hebben ontvangen! In 1 Kortintiers 12: 28 heeft Paulus het letterlijk over verscheidenheid van tongen. En in 1 Kortintiers 14 vergelijkt hij het met verschillende muziekinstrumenten en verschillende muziekstukken. In vers 10 zegt hij: Er zijn wie weet hoe vele soorten van klanken in de wereld en niets is zonder zijn eigen klank. Dat betekent dat er verschillende uitingen zijn van tongentaal en deze hebben ook een verschillende functie of werking. We kunnen o.a. een viertal bijbelse voorbeelden hiervan noemen. 1. Tongentaal bij evangelisatie In het boek Handelingen lezen we over de uitstorting van de Heilige Geest op de eerste Pinksterdag. De discipelen, en dit waren niet alleen de 12 discipelen van Jezus, maar allen die in de bovenkamer bijeen waren, werden vervuld met de Heilige Geest: Handelingen 2: 4 …en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken zoals de Geest het hun gaf uit te spreken. Het gevolg was dat alle omstanders het evangelie konden horen in hun eigen taal. Handelingen 2: 5-8….want een ieder hoorde hen in zijn eigen taal spreken.


Door de uitstorting van de Heilige Geest gaf God de apostelen een taal die zij van nature niet konden spreken. Maar het had een doel en een functie, nl.: evangelisatie Alle vreemdelingen die in Jeruzalem waren konden het evangelie in hun eigen taal verstaan. Ook in deze tijd zijn er voorbeelden dat dit nog steeds plaatsvindt. Het is de gave van het spreken in een andere taal, met als doel dan het evangelie wordt verkondigd. 2. Tongentaal als aanbidding Reeds in het oude testament komen we (in de grondtekst) het Hebreeuwse woord “tehillah” tegen, wat letterlijk de betekenis heeft van “de lofzang waarin God woont”. We zien dit woord o.a. gebruikt worden in: Jesaja 42: 10 Zingt de Here een nieuw lied, zijn lof van het eind der aarde In feite zegt het woord “tehillah” dat God zelf Zijn stem verheft en onze mond wil gebruiken om Zijn lied te laten horen. Hijzelf legt de lofprijzing in onze mond en onze tong wordt gebruikt om in een nieuwe taal Hem te aanbidden. Paulus spreekt in 1 Kor. 13 over de taal van engelen. Deze vorm van tongentaal is zuiver alleen voor aanbidding en Paulus zegt hierover: 1 Korintiërs 14: 2 …wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God Aanbidding is tot God gericht en we mogen Hem zowel lofzingen met ons verstand als lofzingen met onze geest. (1 Korint. 14: 15b) Tot de Samaritaanse vrouw zegt Jezus: Johannes 4:24 God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid Daarmee bedoelt Jezus dat we in onze aanbidding ruimte moeten geven aan de Heilige Geest zodat God Zijn lied door ons heen kan zingen. Dit kan in verstaanbare taal, maar ook in tongentaal. In Handelingen 10: 46 lezen we hoe Cornelius en zijn gezin vervuld werden met de Heilige Geest. Daar staat bij dat zij in tongen spraken en daarbij God groot maakten. Als we tijdens het zingen van aanbiddingsliederen ons openen voor de Heilige Geest kunnen we in onze aanbidding meegenomen worden in de (woorden)stroom van de Heilige Geest en Hem groot maken in een (voor mensen onverstaanbare) tongentaal. Het is hierbij heel duidelijk dat het initiatief van onze kant komt. Wij spreken de klanken uit die in onze mond worden gevormd en we zingen in een taal die we zelf niet begrijpen, maar in ons hart proeven we de vreugde van God en ervaren we dat God wordt groot gemaakt. Het is die vreugde waar we ook zelf door worden opgebouwd en wat Paulus doet zeggen: Wie in een tong spreekt sticht zichzelf (1 Kor. 14: 4). 3. Tongentaal voor stichting van de gemeente In Handelingen 19: 6 lezen we hoe de mensen van Efeze vervuld werden met de Heilige Geest en in tongen spraken. Daarbij wordt vervolgens toegevoegd: zij spraken in tongen en profeteerden. We lezen hier dus over een andere functie van tongentaal, nl. die van profetie. Paulus legt in de brief aan de Korintiërs veel nadruk op deze gave van profetie. Juist omdat de gave van tongentaal in deze gemeente zo uit balans was geraakt, legt Paulus het belang uit van die andere belangrijke gave, namelijk dat de Heilige Geest ook de gemeente wil stichten. Wanneer Hij dat doet via een tongentaal, dient deze taal ook vertaald te worden: 1 Korintiërs 14: 13, 27 Indien er in tongen spreken, laten het er twee ten hoogste drie zijn, ieder op zijn beurt, en laat één uitleg geven….


De uiting van tongentaal is een bevestiging dat de Geest spreekt, maar de gemeente kan dan alleen opgebouwd worden als er vertolking van die tongentaal plaatsvindt. Immers anders zal niemand dat begrijpen. Hier zien we dus dat Gods Geest mensen laat spreken in een vreemde taal en waarbij Hij dingen aan de gemeente openbaart. Het valt op dat Paulus spreekt over het nut van profetie in tongentaal voor zowel gelovigen als ongelovigen. 1 Korintiërs 14: 23 Indien dan de gehele gemeente bijeengekomen is en allen in tongen spreken en er komen toehoorders of ongelovigen binnen….(vs. 24) dan wordt hij door allen weerlegd, wordt hij door allen doorgrond, het verborgene van zijn hart komt aan het licht en hij zal zich ter aarde werpen God aanbidden en belijden, dat God inderdaad in uw midden is. De voorwaarde van dit woord van kennis en profetie is dat dit vertaald wordt zodat ongelovigen worden overtuigd van Gods Aanwezigheid. Die vertaling kan ontvangen worden door de persoon zelf die profeteert, maar ook is het mogelijk dat iemand anders de vertaling ontvangt en doorgeeft. 4. Tongentaal als gebedstaal Vanaf 1 Korintiërs 14: 14 spreekt Paulus over tongentaal als gebedstaal: 1 Korintërs 14: 14 Want indien ik bid in een tong, bid mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar. Hoewel de tongentaal een uiting is van de Heilige Geest, zegt Paulus dat het zijn geest is die bidt. Bij het bidden in tongen verbindt de Heilige Geest zich met de menselijke geest waarbij het verstand buiten werking wordt gesteld. Heel vaak weten we niet wat we bidden in de geest, het gaat dan om vertrouwen en overgave aan de Heilige Geest dat Hij Zijn gebeden bidt door ons heen. Op verschillende plaatsen in de bijbel wordt geschreven over het bidden in de Geest: En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest… (Efeziërs 6: 18). Bewaart uzelf in de liefde Gods door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof en door te bidden in de Heilige Geest (Judas 1: 20). Daarmee wordt bedoeld dat we de Heilige Geest de ruimte moeten geven om door ons heen te bidden. Niet voor niets plaatst Paulus het ‘bidden in de Geest’ in Efeziërs 6 als onderdeel van de geestelijke wapenrusting. De tongentaal kan zich tijdens de voorbede als een krachtige taal uiten, waarbij het offensief door de Heilige Geest zelf wordt geleid. Op deze wijze kan er door voorbede in de Geest doorbraken worden bewerkstelligd. Zo kunnen we de tongentaal laten functioneren als een krachtig wapen, waardoor we autoriteit kunnen uitoefenen over de tegenstand en blokkades in ons eigen leven, maar ook op de bres kunnen staan voor anderen. Het is bekend dat de grote opwekkingen die in de geschiedenis hebben plaats gevonden, vrijwel altijd vooraf zijn gegaan door een intens gebed in tongen van vele mensen samen. Bij de opwekkingen in Korea, Oeganda en Indonesië was bekend dat er vurige gebedstijden waren waarbij onophoudelijk in tongen werd gebeden. In de praktijk bemerken we dat aanbidding (in tongen) over kan gaan in voorbede (in tongen). Onervaren christenen kunnen het verschil soms niet proeven, maar meestal vindt voorbede plaats in een andere toonzetting, en soms ook in een andere tongentaal. Voorbede in tongen behoeft niet vooraf te gaan door aanbidding, maar kan ook spontaan door de Heilige Geest worden ingezet. Er zijn ook hierbij verschillende werkingen waarneembaar. Bij voorbede en geestelijke strijd in tongentaal verbindt onze geest zich met


de Heilige Geest in ons en wordt het een eenparig, krachtig en vurig gebed. Heel vaak ervaren we dan dat we op een bepaald moment een doorbraak gaan ervaren. Het overnemen van onze eigen gebeden door de Heilige Geest kan bestaan uit het ervaren van Zijn kracht die ons optilt en meeneemt in intense voorbede. Het kan ook voorkomen dat de Heilige Geest door middel van tongentaal de voorbede overneemt of dat Hij ons brengt in smekingen, verzuchtingen, tranen, barensweeën wat over kan gaan in roepen, lachen of andere uitingen. Paulus schrijft hierover in: Romeinen 8: 26 …want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen…. Opmerkelijk is dat hier in de Griekse grondtekst de uitdrukking wordt gebruikt: “huper-entugchaenei” wat letterlijk betekent dat de Heilige Geest over ons komt en door ons heen pleit. Het gebeurt dus niet buiten ons om, maar de Heilige Geest doet Zijn werk door ons heen. De gebedstaal die Paulus hier noemt gaat dan ook verder dan ‘alleen maar’ het spreken in tongen. Paulus heeft het hier over onuitsprekelijke verzuchtingen. Het is de taal die God ons geeft om onophoudelijk te smeken en te pleiten voor Gods troon. Deze verzuchtingen en smekingen, kunnen gepaard gaan met barensweeën. Deze barensweeën dienen we letterlijk te nemen zoals het er staat; intense smekingen kunnen gepaard gaan met lichamelijke manifestaties. Gods Geest neemt ons mee in profetische voorbede om iets in de geestelijke wereld geboren te laten worden. Het gaat hier om de gebedstaal die we mogen gebruiken bij ‘geestelijke oorlogvoering’. De praktijk heeft ons meermalen geleerd hoe we dan met kracht en autoriteit mogen bidden in de Geest. Wel bemerken we dat we soms moeten leren om te volharden in vurige voorbede in tongen. Heel vaak haken we al na 5 of 10 minuten af, maar God vergelijkt het bidden niet voor niets met het omploegen van de akker. Voorbede is soms hard werken, maar de Heilige Geest wil ons graag tegemoet komen. Het is aan ons of we onze grenzen durven te verleggen. Als Paulus ons aanmoedigt om onophoudelijk te bidden in de Geest, dan weten we hier dat hij wat anders bedoelt dan wat hij schrijft in de verzen 13 en 27 van de brief aan de Korintiërs. Wat is het heerlijk dat we mogen ervaren hoe we door kunnen breken in voorbede omdat de Heilige Geest zelf voor ons bidt en pleit. Ook door deze uiting en functie van tongentaal worden we zelf opgebouwd en zijn de woorden van Paulus in 1 Korintiërs 14:4 weer van toepassing. Wat een genade is het dat de Heilige Geest ons deze sleutels heeft gegeven. Niet voor niets zei Jezus dat de discipelen moesten wachten op Pinksteren voordat ze er op uit mochten gaan om het Koninkrijk van God te prediken. Niet voor niets noemt Jezus in Marcus 16 de tongentaal als teken van Gods Koninkrijk. Gods Koninkrijk breekt baan als we gehoorzaam uitstappen in het laten zien van krachtige werken en in het bidden van krachtige gebeden. Tongentaal is het gebed op hemels niveau waarbij we God mogen verheerlijken, opgebouwd worden en stap voor stap land in bezit mogen nemen.


Het spreken in tongen

Recommend Documents