Het Groene Hart. Kwartaaluitgave voor post-actieven van Douane Nederland

Douane Belastingdienst

nummer 3| oktober 2014

Het Groene Hart Kwartaaluitgave voor post-actieven van Douane Nederland

• • • •

Een halve eeuw in het douane-groen Het is groen en...uit de kunst, het plukt de vruchten, de camera houdt van ’m Onze vrouw in... Sjanghai Da’s mijn ding: de drugskoffer, de dienstwagen

Colofon

Print

1


Editie 1 | mei - juni 2012

Het Licht Groene op groen Hart

Colofon

Print

VOORWOORD Op de cover van Het Groene Hart treft u deze keer een wel zeer bijzondere collega. Leo Bogaards, gestationneerd op Maastricht Aachen Airport, is de eerste douanemedewerker na de Tweede Wereldoorlog die zijn 50-jarig ambtsjubileum beleeft. Op pagina’s 24 en 25 neemt deze oude rot ons mee terug in de tijd, onder meer naar zijn begindagen op het Gemeentelijk Handelsentrepot van Amsterdam: “Op een kleine en benauwde kamer in het Oost-Indisch Huis moest ik de godganse dag hele stapels papieren formulieren vouwen, om er daarna nietjes doorheen te slaan.” Gelukkig voor Leo en zijn ruim 4.500 mede-douaniers is het werk bij de groengeüniformeerde dienst er in bepaalde opzichten een stuk minder eentonig op geworden… Dat blijkt bijvoorbeeld uit 2 nieuwe afleveringen van de rubriek ‘Da’s mijn ding’. Medewerker Kennis & Opleiding Hans Zonneveld – een wandelende encyclopedie op het gebied van narcotica – vertelt hoe hij zijn kennis van verdovende middelen deelt met FT’ers van Douane Schiphol Passagiers en Cargo. In zijn cursussen staat een koffertje vol hard- en softdrugs centraal. FT-medewerker Diana Limpens doet verslag van haar avonturen langs Brabantse en Limburgse wegen in haar dienstwagen met nieuwe Douane-striping: “Laatst werd ik van rechts met een noodgang gesneden door een man, die ook nog zijn middelvinger opstak. Had hij dat ook gedaan als ik in een politiewagen had gereden?” In het artikel ‘Onze vrouw in… Sjanghai’ verhaalt specialiste Post & Koeriers Mariska Mirer van haar recente reis naar het Verre Oosten. Deze stond in het teken van internetaankopen – een heet hangijzer voor douanediensten over de hele wereld, nu winkelen via webshops zo’n hoge vlucht heeft genomen. Om meer grip te krijgen op deze internationale handelsstromen gaan Douane Nederland en zusterorganisaties over de grens meer informatie over e-commerce uitwisselen. En ten slotte maakt u weer kennis met enkele opmerkelijke collega’s die naast hun werk bij de Douane een tweede carrière opbouwden. Ditmaal doen een kunstenaar, een fruitteler en een fotomodel uit de doeken hoe zij respectievelijk hun creatieve brein, hun groene vingers en hun fotogenieke kop te gelde maken. Wij hopen dat u veel plezier beleeft aan deze editie. Heeft u vragen of suggesties, schroom dan niet en mail ons: [email protected]. Kent u post-actieve oud-collega’s die ook Het Groene Hart willen ontvangen? Zij kunnen een gratis abonnement aanvragen via hetzelfde mailadres, onder vermelding van hun naam en email-adres. Namens de redactie, Harald Meijer hoofdredacteur

2



Het Groene Het Licht Groene op Hart groen Hart • NIEUWS

Colofon

Print

Pilot camerabewaking haven Rotterdam van start

Douane present tijdens drukke dagen Schiphol

donderdag 3 juli 2014

woensdag 9 juli 2014

Donderdag 3 juli startte de pilot Camerabewaking Sluisjesdijkpier. Om de Rotterdamse Waalhaven beter te beschermen tegen onder meer diefstal en drugssmokkel is er een cameranetwerk geplaatst dat de meest strategische plekken van het gebied in beeld brengt. Het project is een initiatief van Douane, Havenbedrijf Rotterdam, haven- ondernemersvereniging Deltalinqs, politie en gemeente Rotterdam. De apparatuur wordt ingezet om criminaliteit tegen personen en goederen in het havengebied verder terug te dringen. Het gaat om diefstal van ladingen, beroving, vernieling van panden en voertuigen, smokkel, fraude en drugshandel. Het initiatief past in het beleid van de haven, dat is gericht op het realiseren en behouden van een veilig haven- en industriegebied en het versterken van het lokale leef- en ondernemersklimaat. De 12 geïnstalleerde nieuwe camera’s zijn van het Havenbedrijf Rotterdam en de bedrijven zelf. Douanecollega’s van het CCC Rotterdam Rijnmond en een particulier beveiligingsbedrijf lezen live de beelden uit. Deze worden niet alleen ter signalering gebruikt, maar ook voor observaties en voor het vastleggen van (mogelijk) criminele activiteiten. Eind dit jaar volgt een evaluatie. Als de resultaten positief zijn, wordt het concept verder uitgebreid naar andere delen van de haven. De pilot is onderdeel van het project Integere Haven, waarin de Douane nauw samenwerkt met Zeehavenpolitie, Openbaar Ministerie, FIOD en het bedrijfsleven. Daarbij wordt gestreefd naar slimme uitwisseling van informatie en verbetering van onderlinge bijstand. De inzet van het project Integere Haven is een drugsvrij Rotterdams havengebied.

3

De drukste dag van het jaar op Schiphol is vrijdag 25 juli. 190.000 reizigers landen, vertrekken of stappen over op de Amsterdamse luchthaven. De Douane is tijdens de vakantieperiode weer present met speciale activiteiten. Schiphol verwacht meer passagiers dan vorig jaar. Toen reisden op de laatste vrijdag van juli ongeveer 178.000 mensen via de nationale luchthaven. Bij een stand in Lounge 2 van de vertrekhal informeren collega’s van Douane Schiphol Passagiers vakantiegangers over artikelen die zij wel of niet mee terug mogen nemen vanaf hun vakantieadres. Dat gebeurt op elke maandag en vrijdag van de maand juli aan de hand van in beslag genomen goederen. In de douanestand zijn namaaktassen en -kleding en souvenirs van ivoor en slangenhuiden uitgestald. Ook wordt de OK-app voor reizigers gedemonstreerd. Het combo en de slagwerk- en sambagroep van de Douane Harmonie brengen op 11 juli en mogelijk ook op 23 augustus passagiers in vakantiestemming met ritmische klanken. Nieuws- en actualiteitenprogramma Hart van Nederland maakt 11 juli opnames van het douanewerk bij de stand en de eindbalie.




Ivoor in koffer op Schiphol aangetroffen

Colofon

Print

136 kilo coke in container bananen ontdekt dinsdag 15 juli 2014

maandag 14 juli 2014

Collega’s van Douane Schiphol Passagiers ontdekten vrijdag 11 juli in een koffer van een Indonesische reiziger een slagtand van bijna 1,5 kilo. De man was op doorreis naar Jakarta. De FT-medewerkers kwamen de tand op het spoor nadat securitymedewerkers van het vliegveld hen om assistentie vroegen. In de bagagekelder hadden de beveiligers afwijkende scanbeelden gezien. Ter plekke aangekomen, constateerden de douanemedewerkers dat het om een ivoren slagtand ging, afkomstig van een Afrikaanse olifant. Het bagagestuk hoorde bij een Indonesische zeeman, die in Madeira van boord was gegaan en een vlucht naar Nederland had genomen. Na een bezoek van een paar dagen zou hij doorvliegen naar Abu Dhabi en daarna door naar Jakarta. De man kon geen Cites-vergunning overleggen. Hij verklaarde dat hij de slagtand voor $ 500 had gekocht in Zuid-Afrika en van plan was er een pijp van te maken. Er is proces-verbaal opgemaakt en de passagier heeft de opgelegde boete van € 2.250 betaald. Hij kon hierna zijn weg vervolgen. De slagtand is in beslag genomen.

CITES-verdrag De (commerciële) handel in meer dan 30.000 beschermde soorten planten en dieren wordt gereguleerd met vergunningen en certificaten. Dat is geregeld in het CITES-verdrag, een internationale overeenkomst die is ondertekend door zo’n 180 landen.

Tijdens een controle troffen collega’s van Douane Rotterdam Haven zondag 13 juli in de Waalhaven 136 kilo cocaïne in een container aan. De verdovende middelen waren verpakt in pakketten en verborgen in het dak van een container met bananen. In totaal ging het om 120 pakjes met daarin 136 kilo cocaïne. De laadbak, afkomstig uit Ecuador, was vervoerd naar een containerbedrijf in de Waalhaven. De lading bananen was bestemd voor een bedrijf in Zagreb. De controle - waarbij een speurhond en de mobiele scan werden ingezet - was aangestuurd door het Customs Control Center. De partij coke werd overgedragen aan het Cargo HARC-team. Het Cargo HARC-team Rotterdam, een samenwerkingsverband van Douane, FIOD, Openbaar Ministerie en de Rotterdamse Zeehavenpolitie, onderzoekt de zaak. De harddrugs, met een straatwaarde van ongeveer € 4 miljoen, zijn inmiddels vernietigd.

4



Eerste paal JIC dit najaar geslagen

Het Groene Het Licht Groene op Hart groen Hart • NIEUWS Fraude met waterpijptabak leidt tot aanhoudingen

maandag 21 juli 2014

Colofon

Print

5

Erkende gasvrije logistiek voor bedrijfsleven

vrijdag 25 juli 2014 maandag 28 juli 2014

Op 11 november gaat de eerste paal van het Joint Inspection Center (JIC) de grond in. Op het terrein, gelegen in het gebied Schiphol Zuid-Oost, bouwt het programma Smartgate het geheel nieuwe, multifunctionele gebouw om fysieke controles in de luchtvracht te kunnen uitvoeren.

De FIOD nam maandag 21 juli - op aangeven van de Douane bijna 12.000 kilo waterpijptabak in beslag. Een 40-jarige Rotterdammer, een 35-jarige man en een 41-jarige vrouw uit Istanbul zijn in bewaring gesteld. Ze worden verdacht van accijnsfraude met waterpijptabak.

In het JIC werken verschillende handhavers en inspectiediensten zoals ILT, KMar en NVWA gezamenlijk aan het zogenaamde one-stop-shop-model. Het gebouw wordt zo ontworpen dat de controles zoveel mogelijk geïntegreerd uitgevoerd kunnen worden op rustmomenten in de logistieke stroom. Goederen worden in de totale keten gevolgd en gecontroleerd en dat bepaalt de aard van het toezicht. In het JIC kunnen de goederen op verschillende wijzen worden gecontroleerd. Medewerkers, werkzaam in het fysieke toezichtproces, krijgen er de beschikking over de modernste scanapparatuur.

De bestelbus van het drietal werd maandag 21 juli door de politie aangehouden op de A20, omdat deze te zwaar beladen was. De politie riep via de meldkamer de hulp in van de Douane toen bleek dat het voertuig een grote partij waterpijptabak bevatte.

Het programma Schiphol Smartgate Cargo is een samenwerking van de publiek-private sector. Een gezamenlijk initiatief van de Douane, Amsterdam Airport Schiphol (AAS), brancheorganisatie Air Cargo Netherlands (ACN) en KLM Cargo. Het doel van het programma is het realiseren van een veiligere, snellere, efficiëntere en goedkopere vrachtafhandeling.

Dienstdoende FT-collega’s van unit OSODT van Douane Rotterdam Haven kwamen vervolgens ter plekke en stuitten op ruim 600 kilo tabak. Hierop namen zij de inzittenden van de bus mee voor verhoor op de douanepost. Uit de ondervraging bleek dat er nog meer zendingen gearomatiseerde pijptabak in omloop waren, waaronder een partij in een Bredase loods. Zij waarschuwden de FIOD die vervolgens de rookwaar in beslag nam en het trio aanhield. Wanneer de tabak op de Nederlandse markt zou zijn gekomen, was een bedrag van ongeveer € 1,2 miljoen ontdoken.

Op donderdag 24 juli tekenden vertegenwoordigers van Douane Rotterdam Haven en de firma Van Hessen wereldmarktleider in de productie van natuurdarmen het protocol Erkende Gasvrije Logistiek. Het bedrijf toont hiermee aan dat zijn importcontainers geen gas of damp bevatten, en dat de Douane, en in dit geval ook de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA), geen gasmeetrapport meer hoeft te vragen. Vanwege het veterinaire karakter van de handelswaar van de onderneming in Nieuwerkerk aan de IJssel was het nodig dat ook de NVWA het systeem van Erkende Gasvrije Logistiek gebruikt. De directieraad van de NVWA stemde hier onlangs mee in. De Douane ondertekende het protocol eerder met 3 andere bedrijven. De betekenis van de ondertekening is tweezijdig. Voor het bedrijf geeft het reductie van de lasten en logistieke vereenvoudiging. Aan kant van de overheid is het hebben van een gezamenlijk en afgestemd beleid - door Erkende Gasvrije Logistiek - een goed signaal richting de buitenwereld.




Colofon

Print

Sigarettensmokkel actueler dan ooit donderdag 31 juli 2014 Volgens een onlangs verschenen KPMG-rapport verdienen criminelen bakken met geld aan de smokkel en verkoop van illegale sigaretten. Op verzoek van 4 fabrikanten schetste de accountants- en adviesorganisatie een beeld van de zwarte handel in rookwaren. Afgelopen maand haalde deze vorm van smokkel al 4 keer het nieuws, met een rol voor Douane en FIOD die optraden tegen illegale sigarettenhandel.

Zo onderschepten collega’s van Fysiek Toezicht Douane Eindhoven 2 juli in een Hongaarse vrachtwagen een partij van ruim 7 miljoen sigaretten, rolde de FIOD 19 juli een illegale fabriek in het Brabantse Giessen op (waarbij 650.000 sigaretten in beslag werden genomen), werden 2,8 miljoen sigaretten en een grote hoeveelheid nagemaakte producten 8 juli afgevoerd tijdens een internationaal gecoördineerde actie van de FIOD met Douane, Defensie en Europol en vorige week werd in Breda op aangeven van de Douane bijna 12.000 kilo waterpijptabak aangetroffen en 3 personen opgepakt. In de afgelopen 3 jaar werden in Nederland 247 miljoen sigaretten en 50.000 kilo losse tabak in beslag genomen. Bekende merken worden nagemaakt, nauwelijks te onderscheiden van het origineel. Maar ze smaken vaak net iets anders, en de pakjes zijn veelal niet voorzien van een accijnszegel. Daarnaast bestaan er zogenoemde illicit whites. Die worden gemaakt in verschillende vrijhandelszones, zoals het tussen Litouwen en Polen ingeklemde Russische Kaliningrad, maar ook in Polen en Wit-Rusland. De illicit whites zijn sterk in opkomst en inmiddels goed voor een kwart van de illegale handel. Het zijn pakjes sigaretten met een opvallende gelijkenis met bekende merken, zoals Manchester, Esse en Jin Ling. Het pakje van laatstgenoemde toont een opvallende gelijkenis met dat van Camel. Maar in plaats van een dromedaris staat er een berggeit op. Ze zijn een doorn in het oog van de traditionele sigarettenmerken. De overheid verliest jaarlijks € 290 miljoen aan inkomsten door illegale sigarettenhandel, zo berekende KPMG. In totaal komt in Nederland elk jaar € 2,4 miljard aan accijnzen

op tabak binnen. De Europese Commissie gebruikt het jaarlijkse KPMG-rapport als informatiebron. Ook Interpol liet onlangs weten dat de illegale handel een probleem van formaat is. Niet alleen in Nederland, maar ook in Europa en de rest van de wereld.

Meer sigaretten in beslag genomen De Douane en de FIOD hebben in 3 jaar tijd fors meer illegale sigaretten onderschept. Werden in 2011 nog bijna 82 miljoen ‘foute peuken’ in Nederland in beslag genomen, vorig jaar steeg dat aantal tot zo’n 102 miljoen. Dat blijkt uit cijfers van de FIOD. Vooral het aantal binnenlandse vangsten nam toe: 15 keer werd illegale rookwaar in opslagloodsen, schimmige fabriekjes en bij transporten onderschept. In 2011 waren de meeste inbeslagnames nog op Schiphol en in de Rotterdamse haven. Naast de sigaretten werd in 2013 bijna 2 keer zo veel losse tabak in beslag genomen als in 2011. In 2011 is bij binnenlandse vangsten 13.552 kilo illegale tabak ontdekt, vorig jaar nam dat toe tot 24.285 kilo. Als de rookwaar in Nederland op de markt was gekomen, zou de Belastingdienst tientallen miljoenen euro’s aan accijns zijn misgelopen. De meeste onderschepte illegale sigaretten zijn bestemd voor Groot-Brittannië, waar een pakje ruim € 10 kost. Daar bieden veel winkels de goedkope rookwaren onder de toonbank aan. Dit nieuwsbericht is mede gebaseerd op artikelen uit De Telegraaf van zaterdag 26 juli en BN de Stem van 1 augustus.

6



Het Groene Het Licht Groene op Hart groen Hart • nieuws

Geldvondst in bus scheerschuim

dinsdag 5 augustus 2014

Collega’s van Douane Schiphol Passagiers ontdekten woensdag 16 juli in de bagage van een 34-jarige Nederlandse reiziger een bedrag van ruim € 100.000. De man vervoerde het geld in een bus scheerschuim. Hij had het bedrag niet aangegeven, en wilde ermee van Amsterdam naar Panama vliegen. Tijdens het controleren van de ruimbagage van een uitgaande vlucht naar Panama City ontdekten douanemedewerkers in een koffer geld dat was verstopt in een bus scheerschuim. Hierop werd de eigenaar van de vlucht gehaald voor een diepgaande controle. De reiziger wilde geen verklaring afgeven. In de speciaal geprepareerde bus bleek een bedrag van € 100.000 verborgen, bestaande uit 200 biljetten van € 500. Ook werd in een aantal tijdschriften van de man biljetten van € 500 aangetroffen. In totaal werd € 110.000 gevonden. De wijze van verstoppen en de hoogte en samenstelling van het bedrag waren aanleiding om de passagier te verdenken van witwassen en het opzettelijk niet doen van aangifte van liquide middelen. De man is overgedragen aan de FIOD.

Colofon

Print

‘Kickboksers’ aangehouden op Schiphol

Coke in vliegtuigstoelen

dinsdag 5 augustus 2014

Vrijdag 1 augustus hield de KMar 8 mannen in de leeftijd van 22 tot 45 jaar oud uit Suriname aan op verdenking van drugssmokkel. De groep trok de aandacht bij een 100%-controle omdat zij verklaarden naar Nederland te zijn gekomen om deel te nemen aan een niet bestaand kickboksgala. Het gezelschap deed zich voor als een team kickboksers met hun trainer. Collega’s van Douane Schiphol Passagiers vertrouwden het verhaal niet en vermoedden dat de groep zich schuldig maakte aan het smokkelen van verdovende middelen. Vervolgens droegen de douaniers de mannen over aan de Koninklijke Marechaussee. Na insluiting bleek dat 7 van hen bolletjes met verdovende middelen hadden geslikt. Na verhoor bleek slechts 1 van hen daadwerkelijk de vechtsport te beoefenen. De verdachten zijn aangehouden en voor 14 dagen in bewaring gesteld.

22 augustus 2014

Collega’s van Douane Schiphol Cargo stuitten zondag 17 augustus op zo’n 4 kilo cocaïne in een vliegtuig afkomstig van de Nederlandse Antillen. De vondst werd gedaan tijdens een aircraft searching met een speurhond. In het toestel sloeg de viervoeter aan bij een vliegtuigstoel. Toen de douaniers de zitting verwijderden, werden een aantal met tape omwikkelde kleine pakketten zichtbaar. Hierin was de coke verborgen. Vervolgens werden onder de naastgelegen stoelen ook nog pakjes met harddrugs ontdekt. De partij is geveegd.

7




Colofon

Print

8

Java-apen aan boord meegelift, niet gesmokkeld

Aanbesteding Rijksinspectieterminal op komst

22 augustus 2014

donderdag 28 augustus 2014

De 5 Java-apen die woensdag 20 augustus als verstekeling van een containerschip in Rotterdam werden gehaald, maken het goed. Dat meldde Stichting AAP onlangs. De ‘lifters’ blijven minimaal 9 weken in quarantaine, waar ze kunnen aansterken. De Douane en de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) traden bij de ‘ophaalactie’ op als toezichthoudende instanties. Eerder kwamen de primaten in een Maleisische haven aan boord van de containerreus. Vermoedelijk hadden ze zich verschanst in de holle motorruimte van een koelcontainer die later op het 397 meter lange schip werd getakeld. De kapitein zag de apen midden op zee plotseling over zijn schip klauteren. De bemanning lokte ze daarna met bananen in de val en sloot de dieren op in een tot kooi omgebouwde vuilniskist. Omdat de voorraad bananen zienderogen slonk en de reis bijna 3 weken zou duren, won de kapitein bij een dierentuin en de stichting AAP advies in over de voeding van de makaken. Vervolgens bracht hij zijn rederij, de Douane, het Havenbedrijf Rotterdam en de NVWA op de hoogte van zijn bijzondere lading. Het schip kwam 20 augustus aan op de Maasvlakte. Collega’s van Douane Rotterdam Haven gingen – in aanwezigheid van de NVWA - aan boord om proces-verbaal op te maken van de bevindingen. Daarin kon worden vermeld dat de apen niet als smokkelwaar zijn meegenomen en dat er geen overtredingen van deFlora- en faunawet zijn gemaakt. De kapitein deed immers de eerste melding en er was al op diverse foto’s te zien dat de dieren los over de containers op het schip liepen. De apen zijn in een kooi met een scheepskraan van boord gehaald en in een bus onder begeleiding van een dierenarts naar Stichting AAP in Almere gebracht. Inmiddels hebben ze een medische check gehad en zijn er bloed- en poepmonsters naar laboratoria gestuurd. Wat er na de quarantaine met de dieren gebeurt, is nog niet bekend. Mogelijk gaan ze weer terug naar Maleisië of wordt een geschikt dierenpark gezocht in Europa.

In november start de aanbesteding voor de nieuwe Rijksinspectieterminal (RIT) naast het huidige douanekantoor aan de Bosporusstraat op de Maasvlakte. Het Rijksvastgoedbedrijf organiseert de aanbesteding en uitvoering van het project RIT Rotterdam. De Douane, ILT en NVWA gaan hier gezamenlijk controles en inspecties van goederen uitvoeren. Tijdens de bouw gaan de activiteiten van de Douane door. Daarom wordt het project gefaseerd vanaf juni 2015 uitgevoerd. In samenwerking met het Havenbedrijf Rotterdam komt er eerst een nieuwe (tijdelijke) interne baan voor afhandeling van goederen. Als deze gereed is, wordt de huidige buiten gebruik gesteld. Vervolgens start de herinrichting van het terrein en de bouwvoorbereiding voor de uitbreiding van het gebouwencomplex. Het vloeroppervlak van de huidige controleloods wordt uitgebreid en er komen meer los- en laaddeuren, zogenoemde dockdeuren, waardoor meer containers kunnen worden gecontroleerd. Verder komt er een praktijktrainingscentrum en een hondentrainingsbaan. Douane, de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) en de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA) gaan er samenwerken volgens het one-stop-shop-principe. Het bedrijfsleven wordt zo bediend met een snelle afhandeling volgens de nieuwste inzichten en modernste methoden. Het betekent een versterking van en stimulans voor bedrijven in de Rotterdamse haven.




Douane in startblokken voor Wereldhavendagen maandag 1 september 2014 Vrijdag 5 september barsten in Rotterdam de Wereldhavendagen weer los. Traditiegetrouw is ook Douane Nederland aanwezig op dit drukbezochte maritieme evenement. In een stand op de Westerkade en tijdens excursies naar de Maasvlakte geven collega’s een kijkje in de keuken van de dienst. Het thema van dit jaar is ‘Kleurrijke haven’. In de douanestand worden bezoekers voorgelicht over onder meer de regels rond het meenemen van goederen uit het buitenland, zoals namaakartikelen. Speciaal voor kinderen is er een geprepareerde auto, waaruit - 100% veilig - rode diesel kan worden ‘getrokken’. Jeugdige bezoekers kunnen bovendien met collega’s van de visitatieploeg - FT-medewerkers in de bekende oranje overalls - meehelpen om smokkel in een nagebouwde kajuit op te sporen. De Rotterdamse douanevaartuigen Mantelmeeuw en Zilvermeeuw geven demonstraties op het water, waarbij wordt getoond hoe een schip wordt gevisiteerd. De Stormmeeuw uit Harlingen en het voormalige Douanekustwachtvaartuig de Visarend liggen aangemeerd aan het ponton bij de stand ter bezichtiging. Collega’s kunnen met hun familieleden een stukje meevaren. Vanwege het beperkte aantal kun je uitsluitend in de stand kaartjes ophalen (zolang de voorraad strekt). Vergeet niet je Rijkspas mee te nemen om je te legitimeren. Op de kade geven speurhondengeleiders en hun viervoeters demonstraties. De muzikale omlijsting is in handen van de Stage Band en de Slagwerkgroep van de Douaneharmonie, die deels samen spelen met de Nederlandse Politie Steelband. Tijdens de Wereldhavendagen zijn er excursies per bus naar de Maasvlakte, waar belangstellenden kunnen kennismaken met het werk van Scan & Detectie, het Douane Duikteam en andere specialistische teams binnen Fysiek Toezicht. De Wereldhavendagen zijn op 5, 6, en 7 september, dagelijks van 10.00 tot 18.00 uur.

Colofon

Print

Douane assisteert politie in drugssmokkelzaak vrijdag 5 september 2014

Maandag 1 september doorzochten de Douane en de politie een Wieringer garnalenkotter, omdat daarmee mogelijk in oktober 2013 op zee verdovende middelen werden opgepikt. In de haven van het Noord-Hollandse Den Oever arresteerde de politie de kapitein van de vissersboot en een andere man. Ze worden beide verdacht van betrokkenheid bij internationale drugshandel. “Douane Amsterdam ontving een bijstandsverzoek van Bert van der Veen, teamleider Politie Landelijke Eenheid in Driebergen”, vertelt Stephen Becker, teamleider Werk Verdeel Punt (Douane Amsterdam). “Onze bijstand hield in dat wij 4 scheepsvisiteurs en een hondengeleider met speurhond leverden voor een grondig onderzoek van het betreffende schip. De teamleider van de politie stuurde me naderhand nog een mail waarin hij zijn dank uitsprak over onze professionele inzet en ondersteuning. Hij schreef dat hij het mooi vond onze experts aan het werk te zien in hun zoektocht naar ondersteunend bewijs. Hij hoopte dan ook een volgende keer weer een beroep op ons te mogen doen.” In deze zaak werd nog een 3e man uit Urk aangehouden omdat hij tienduizenden euro’s crimineel verdiend geld zou hebben witgewassen.

9




Colofon

Print

10

Online serviceplatform Internetaankopen gelanceerd woensdag 10 september 2014 Op maandag 8 september ging op de website van de Douane de landingspagina Internetaankopen live - voorzien van virtuele assistent. Deze biedt consumenten informatie over de mogelijke bijkomende kosten voor douanerechten, accijns en omzetbelasting bij internetaankopen in het buitenland. Ook wordt duidelijk dat sommige artikelen helemaal niet mogen worden ingevoerd.

“Als mensen online antwoord zoeken op hun vraag, moeten ze vaak het doen met een doorsneelijst met FAQ’s”, vertelt communicatieadviseur online Clarinda Moonen (Douane Landelijk kantoor). “Te vaak kunnen ze hun vraag niet vinden, laat staan het antwoord. De virtuele assistent gaat in de beantwoording door de onderliggende techniek een stap verder, en moet bezoekers op maat gaan bedienen. Ieder persoon stelt zijn vraag op zijn eigen manier, daarom wordt hij door middel van zoekwoorden en wedervragen geleid naar het juiste antwoord. Hiermee ervaren burgers voor hun gevoel een betere service, zonder dat er echte douanemedewerkers aan te pas komen. Zo bevorder je online zelfredzaamheid, iets waar de doelgroep internetaankopers bij uitstek behoefte aan heeft.”

Campagne vanaf half oktober Volgende maand brengt de Douane via zijn Facebook- en Twitter-communities op proactieve wijze onder de aandacht wat de regels zijn voor online internetaankopen in buitenlandse webshops. Ook begint dan een reclamecampagne rond dit thema. Zo zullen op diverse websites videobanners verschijnen; een reclamebureau creëert hiervoor momenteel een korte commercial. Daarnaast zal op radiostations een spotje te horen zijn. De campagne loopt van oktober tot en met november, de periode waarin relatief de meeste internetaankopen worden gedaan.

Waarom een serviceplatform Internetaankopen? Continu up-to-date houden Hoewel de nieuwe landingspagina al is gelanceerd, is de klus nog niet afgerond. “Het echte werk begint pas”, aldus Clarinda. “De virtuele assistent zal continu moeten worden aangepast en geoptimaliseerd om de inhoud up-to-date en relevant te houden. Een leercirkel en een speciaal ingerichte werkgroep zorgen er vanaf nu voor dat de aangeboden informatie aansluit op de actuele informatiebehoefte. Dat gebeurt op basis van webstatistieken en inzichten van de BelastingTelefoon Douane en ons webcareteam, dat al sinds maart is opgeleid op het gebied van internetaankopen en dus voldoende voorbereid op een stroom aan vragen. De werkgroep gaat vragen analyseren die de virtuele assistent niet kon beantwoorden. Die vragen kunnen tot een uitbreiding van de online vraaghulp leiden. Dat geldt ook voor wijzigingen van tarieven en wetten.”

In de afgelopen jaren zijn consumenten in rap tempo gewend geraakt aan het bestellen van producten via internet. Dat internet kent geen grenzen, dus pakketjes komen van all over the world de EU (en ons land) binnen. Hierdoor vallen zij ook onder toezicht van Douane, wat voor een onwetende consument – slechts uit op gemak en een koopje – soms tot onaangename verrassingen leidt. Denk onder meer aan invoerrechten (douanerechten), omzetbelasting (in de volksmond btw) of accijns die bij aflevering van de goederen moeten worden betaald, of aan producten die in beslag zijn genomen, omdat ze niet mogen worden ingevoerd. De stijging van online aankopen buiten de EU en de groeiende behoefte aan online informatie over dit onderwerpen, verklaren de urgentie voor duidelijke communicatie vanuit de Douane richting de doelgroep particulieren.



Het Groene Het Licht Groene Hart op groen • Hart RUBRIEKEN

Colofon

Print

11

HET IS GROEN EN…

uit de kunst Collega Luc Verhaart heeft sinds jaar en dag een tweede loopbaan als kunstenaar. De medewerker Bedrijvencontactpunt (Douane Eindhoven) laat zijn creativiteit buiten werktijd de vrije loop. Sinds 1986 exposeert hij zijn beelden, tekeningen en aquarellen in galeries en tentoonstellingen in de Lichtstad en omstreken. In 2012 maakten zijn werken zelfs deel uit van het prestigieuze art festival Liberated Dreams in het Italiaanse Ferrara.

“Al in mijn vroege jongensjaren was ik veel aan het tekenen. Op een goede dag pakte mijn oom, die kunstschilder en tekenleraar was, mijn gum af en zei met zijn Vlaamse tongval: ‘Gummen kunt ge altijd nog, ge moet tekenen.’ Een andere wijsheid van ’m was: ‘Als het niet goed is, begint ge gewoon opnieuw.’ Dankzij hem heb ik anders naar vormen leren kijken, en maak ik mijn tekeningen in principe zonder correctiemiddelen.”

“Ik laat me inspireren door organische of geometrische vormen” “Op mijn 16e ging ik naar de Famous Artists School in Amsterdam, waar ik mijn getuigschrift voor tekenen

haalde. Vervolgens behaalde ik mijn LO-akte aan de Pedagogische Academie in Eindhoven. Sinds we getrouwd zijn, kamperen mijn vrouw en ik vaak in Frankrijk of Italië. Daar zoek ik mooie plekjes uit om landschappen en dorpsgezichten te schetsen. Thuis werk ik die schetsen uit tot pentekeningen. Naast tekenen en aquarelleren ben ik hout en steen gaan bewerken tot sculpturen. Ik heb geen vast thema dat je kunt terugvinden in mijn werken, maar laat me inspireren door organische vormen uit de natuur. Heb je weleens gezien hoe prachtig noten, dennenappels, en zaadbolletjes van coniferen in elkaar zitten? Een inspiratiebron zijn ook geometrische vormen, zoals je die misschien wel kent van de werken van Escher en Möbius. Zij spelen met wiskundige principes en parallelle oneindige werelden in beweging.”

“Ik kijk als het ware met röntgenogen door de steen heen” “Ik voel me meer beeldhouwer dan tekenaar. Beeldhouwen is niet moeilijk, want voor mij is het een kwestie van het verwijderen van materiaal dat niet op mijn beeld hoort. Ik kijk als het ware met röntgenogen door de steen heen, en dan zie ik het beeld al voor me. Dan maak ik een schets van de steen; een ruwe vorm die de leidraad wordt. Dan kan ik pas echt aan de slag. Ook vouw ik soms vormen van papier die als basis dienen. Verder maak ik doodles – gedachteloze krabbeltjes op een blocnote – als ik ergens op moet wachten, of als ik aan het telefoneren ben. Daar kan net zo goed een kunstwerk uit voortkomen.”



“Ons huis, tuin en schuur zijn inmiddels één groot atelier geworden” “Ik maak ongeveer 6 à 7 beelden per jaar, afhankelijk van de grootte, de moeilijkheid en de hout- of steensoort. Het liefst blijf ik doorwerken aan een werk, als ik er eenmaal aan ben begonnen. De vorm die ik in gedachten heb, drijft me om aan de slag te gaan en te blijven. In het begin maakte ik ook design-objecten zoals lampen en klokken. Hierdoor leerde ik met andere ogen naar kunst kijken. Ons huis, tuin en schuur zijn inmiddels één groot atelier geworden, waar we niet veel meer creaties kunnen herbergen. Alleen al in de tuin staan beelden van arduin, marmer en beton, en in het huis onder meer stukken van albast, serpentijn en onyx, merbau, lindehout en verschillende soorten eiken. Daar komt nog bij dat ook mijn vrouw Marianne een creatieve dadendrang heeft. Zij gebruikt stoffen voor het vervaardigen van onder meer quilts, die aan de muren hangen.”

“Na mijn pensioen wil ik graag lesgeven in beeldhouwen” “Iedere zaterdag beeldhouw ik met zo’n 16 kunstenaars in atelier De Groene Steen in het dorpje Duizel. Deze van oorsprong Veldhovense groep heeft jarenlang ervaring met het vormgeven van steen. Het werkt inspirerend om samen met gelijkgestemden te werken, en elkaar te helpen met de aanpak van technieken, gereedschap en vormen. Ook maken we nieuwelingen wegwijs in de schoonheid van het creëren. Na mijn pensioen wil ik graag lesgeven in beeld-


Colofon

houwen, want het overdragen van kennis bevalt me prima.” “Sinds 1971 werk ik bij de Douane, waar ik in Eindhoven begon binnen de Inspectie Invoerrechten en Accijnzen. Het scheppen van kunst is een absolute tegenhanger van het strakke en administratieve werk bij onze dienst. De overeenkomsten tussen mijn job en mijn kunst zijn een nauwkeurige en gestructureerde aanpak en de wens om controle te behouden. Zo vind ik dat tekeningen moeten kloppen en beelden niet op de verkeerde sokkel mogen staan. Verder ben ik helemaal niet zakelijk, dus ik kan niet leven van mijn creaties. Als ik dat wel zou zijn, dan zou ik moeten leuren met mijn werken en afnemers zien te vinden. Nu blijft het ongedwongen en ontspannen, zonder deadlines. Uiteindelijk is het geen aangenomen werk.”

“Ik ben helemaal niet zakelijk, dus kan ik niet van mijn creaties leven” “Eens in de 2 jaar komen bezoekers van de atelierroute Kunst in het Rond bij mij thuis om mijn werken te bezichtigen en ik neem deel aan zo’n 4 exposities per jaar in Veldhoven en omgeving. De waardering van de mensen is mooi en als ik iets verkoop, kan ik van de opbrengst nieuwe stenen en gereedschap aanschaffen. Zo is het kringetje rond, en kan ik opnieuw kunst creëren.” Ingrid Pieck

Wil je meer lezen over Luc en zijn werken zien? Kijk dan op zijn website: www.lucverhaart.vze.com.

Print

12




Colofon

Print

13

HET IS GROEN EN...

het plukt de vruchten Vaktechneut Jan van Ginkel begon een tweede carrière als fruitteler. Op grazige velden in de Gelderse Vallei kweekt hij blauwe bessen, die hij uitvent langs de weg. De zoete en o zo gezonde lekkernijen trekken liefhebbers van heinde en verre. “Mijn dagen op kantoor staan in het teken van praten, praten, praten. Ik vlieg van overleg naar vergadering – over AGS, over internetaankopen… Hartstikke leuk. Maar het is heerlijk om daarna een paar uur in de natuur het gras te maaien, wat te snoeien en te kijken of alles een beetje wil groeien – met het verstand op nul. Zeker nu, onder het zomerzonnetje. Dat houdt de boel mooi in evenwicht. Want al ben ik op het land flink in de weer, het voelt niet als werk. En als je even afstand neemt, krijg je vaak de beste invallen.”

“Het is een gat in de markt, waar ik vol enthousiasme in ben gesprongen” “Hier in Achterveld ben ik geaard; mijn vader had een paar erven verderop een melkveehouderij. Met wat geluk konden

we eind jaren ’90 dit perceel met ons huis erop kopen, midden in het groen. In 2007 hebben we een stuk weidegrond aan de overkant van de weg aangekocht, vooral om vrij uitzicht te houden. We wilden niet dat een boer uit de buurt er de helft van het jaar maïs op zou neerzetten, daar wil je niet tegenaan kijken. In ons achterhoofd hadden we al wel het idee om op termijn iets leuks met die kavel te doen. Op een gegeven moment ben ik gaan denken: wat hebben we nog niet in de omgeving? Er zijn kersentelers, en appelen perenkwekers, maar niemand die iets met bessen doet.

Een gat in de markt voor deze regio, waar ik vol enthousiasme in ben gesprongen.”

“In de oogsttijd is het van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat plukken geblazen” “We hebben de zaken voortvarend aangepakt: het hele terrein tientallen centimeters opgehoogd met zand van een afgraving even verderop, groeibedden van houtsnippers aangelegd, duizenden bessenstruiken van verschillende



rassen geplant en een druppelsysteem geïnstalleerd voor de irrigatie. Omdat de bodem nogal drassig is, moet ik alleen de drainage nog eens goed regelen. Er staan nu zo’n 4.000 planten, waarvan het gros in een goed jaar een kilo of 3, 4 vrucht draagt. Je begrijpt dat we het in de oogsttijd – van eind juli tot half september – razend druk hebben. Mijn collega’s op het Landelijk kantoor zien me die periode wat minder. Dan is het van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat plukken geblazen, met een pool van pakweg 30 scholieren uit het dorp. Werven hoeft niet, ze komen vanzelf aanlopen. Die gasten zijn hier lekker buiten de hele dag, hebben samen veel lol en verdienen meer dan met vakkenvullen bij de Jumbo.”

“Klanten vinden het leuk om te zien dat het product vers van het veld komt” “We zijn lid van de veiling, maar het meeste fruit verkopen we aan huis. In de zomermaanden zetten we zo’n mooie houten kar aan de straat, met een parasol erboven. Dit jaar wil ik een hokje timmeren, dat biedt meer beschutting tegen wind en regen. Want één plensbui, en alle bakjes bessen zijn nat. Niet dat het de mensen veel kan schelen, trouwens. De vaste klanten en toevallige passanten die bij ons kopen, zijn niet zo kieskeurig. Ze vinden het al lang leuk dat ze kunnen zien waar het product vandaan komt en wie het plukt – de consument wil vandaag de dag eerlijke, verse, authentieke spullen. De presentatie doet er minder toe. Vandaar ook dat we in onze doosjes alle formaten bessen stoppen. Lever je aan de veiling, dan moet je ze op grootte selecteren, wat een tijdrovende klus is. Bij verkoop rechtstreeks aan de particu-

Het Groene Het Licht Groene Hart op groen • Hart RUBRIEKEN lier omzeil je bovendien de tussenhandel; ik krijg meer voor mijn waar en de eindgebruiker is goedkoper uit – iedereen tevreden. Maar de ware charme van deze aanpak is toch wel dat je direct respons krijgt. Horen dat iemand je product lekker vindt, is de mooiste beloning voor al je inspanningen.”

“Onze potjes met bessenjam zijn razend populair” “De afgelopen jaren hebben we vooral geïnvesteerd in ons bedrijfje. Waarschijnlijk gaan we nu voor het eerst zwarte cijfers schrijven, als de voortekenen niet bedriegen. Wanneer de opbrengst stijgt, zullen we wel naar extra verkooppunten en -kanalen moeten gaan uitkijken. Wellicht kunnen we ons fruit straks ook slijten via winkelketens voor streekproducten, aan de horeca of door in zee te gaan met websites waar je verse ingrediënten kunt bestellen voor thuismaakmaaltijden. Een andere optie is om meer bessen te verwerken in jam, wat we nu al doen – die potjes met handgeschreven etiket zijn razend populair. En we zouden er natuurlijk vruchtenlikeur van kunnen laten stoken. Maar ja… alcohol verkopen aan de openbare weg, dat is toch een beetje lastig. Zeker voor een douaneman.” Harald Meijer

Meer weten over Jans fruittelerij? Ga dan naar: www.blauwebessen.eu.

Colofon

Print

14




Colofon

Print

15

HET IS GROEN EN...

de camera houdt van ’m Een leven in de limelight. Glitter en glamour. Verre reizen maken, vips ontmoeten, bakken met geld verdienen… Dat stellen veel mensen zich voor bij modellenwerk. Maar klopt dit beeld wel? FT-medewerker Edwin Désar weet het antwoord. Naast zijn baan in het MADO-team op Eindhoven Airport schnabbelt hij bij als fotomodel “Al een jaar of 14 vervul ik opdrachten als model in de commerciële fotografie. Zo nu en dan verschijn ik in folders, op verpakkingen en in commercials van bedrijven als Rabobank, Essent, Gall & Gall en Center Parcs. Momenteel kun je me op tv zien in een commercial van verzekeringsmaatschappij Promovendum, rennend in het bos.”

“Voor een fotoshoot moest ik met een flinke vaart door een haarspeldbocht fietsen” “Vanaf mijn negende jaar voetbal ik bij een Tilburgse club. In 2000 werd ik door een medespeler, die assistent-fotograaf

was, gevraagd voor een shoot op het strand. Ik heb er fijne herinneringen aan, omdat het mijn eerste opdracht was en het een mooi boekje opleverde dat ik graag bewaar. Toevallig werd ik kort na die opname op straat aangesproken door iemand van een modellenbureau, en kreeg ik een kaartje in mijn handen gedrukt. Na enige twijfel – omdat ik

al werk had bij een groothandel in kunststoffen – stuurde ik foto’s in. Vervolgens werd ik gecast door een ander agentschap, gespecialiseerd in het maken van foto’s voor sportkleding. Mijn eerste betaalde opdracht was voor fietskleding van Shimano. Ik reisde af naar de Provence, waar ik met een ander model op een racefiets een steile col moest bedwin-



gen. Tijdens de afdaling werden actiefoto’s geschoten in een haarspeldbocht. Linke soep, want we moesten met een flinke vaart vlak naast elkaar rijden en ervoor waken dat onze sturen niet in elkaar haakten en we geen schuiver maakten op het asfalt. Omdat er daarna nog een buitenlandtrip volgde, kreeg ik problemen met mijn toenmalige werkgever. De baas was niet zo blij dat ik te pas en te onpas weg moest, en anderen mijn werk moesten overnemen. Ik nam daarom ontslag in 2002 en ben toen bij de Belastingdienst gaan werken, waar ik mijn bijbaan beter kon combineren. In 2010 stapte ik over naar de Douane en nu merk ik dat door het werken in roosters het aannemen van opdrachten toch wat moeilijker is geworden. Daardoor moet ik weleens een opdracht laten schieten… Tegenwoordig heb ik er maximaal 2 per maand, wat me dan 2 halve dagen kost.”

“Yolanthe Cabau van Kasbergen heeft mij ooit geschoren voor een promotiestunt” “Als model moet je geduld hebben, want tussen opnames door is het vaak lang wachten. Maar het poseren zelf gaat me altijd vlot af. Bij mijn huidige modellenbureau sta ik te boek als de normale man met een makkelijk te fotograferen kop; zo introduceren ze me ook bij klanten. Die krijgen van het bureau de keuze uit verschillende soorten modellen. De fotograaf vult vervolgens het plaatje in, door met enscenering en belichting te zorgen voor de juiste sfeer. Tijdens mijn opdrachten maak ik eigenlijk alleen maar leuke en interessante dingen mee. Zo kom ik wel eens bekende Nederlanders tegen. Yolanthe Cabau van Kasbergen bijvoorbeeld, zij heeft mij ooit geschoren voor een promotiestunt van Gillette Fusion. Een aparte ervaring was ook de com-


Colofon

Print

16

mercial waarin ik een bruidegom speel, en ik mijn bruid innig vasthoud en diep in de ogen kijk. Mijn vrouw moest toen wel even slikken, maar ze heeft er verder geen moeite mee dat ik model ben. Van andere modellen hoor ik wel eens minder positieve verhalen. Zo had een collega haar haarkleur veranderd, en dit niet doorgegeven aan haar bureau. Een opdrachtgever was daardoor not amused, en wilde niet meer met haar werken. Ook komt het voor dat modellen op de set geen klik hebben met de fotograaf, dan kan zo’n sessie heel lang duren. Of nog erger: de shoot wordt afgebroken.”

“Ze grappen wel eens: ‘Die kop van jou kan ik niet meer zien!’” “Ik hecht veel belang aan een verzorgd en sportief uiterlijk. In dat opzicht ben ik best ijdel. Maar ik zal nooit naakt poseren, en ik zal ook niet te bewonderen zijn in mijn onderbroek. Ik werk bij een overheidsdienst, en daar handel ik naar. Collega’s en vrienden kunnen het niet laten geintjes te maken over mijn bijbaan. In douanekantoor Eindhoven en in de kleedkamer van mijn voetbalvereniging hangen ze wel eens knipsels op met mijn beeltenis: Edwin in het zwembad, of in de sauna. Dan hoor ik ze zeggen: ‘Die kop van jou kan ik niet meer zien!’ Nou, dan hebben ze pech, want ik wil nog zeker een paar jaar doorgaan. Of misschien wel veel langer,

zolang ik het leuk blijf vinden. Ik ben immers nog altijd trots, als klanten mij uitkiezen voor hun campagne en als het eindresultaat mooi is geworden. Ook kom ik door dit werk op de mooiste plekken, en verdien ik er een leuk zakcentje mee. Al met al brengt het wat extra glans en een welkome afwisseling in mijn leven.” Ingrid Pieck




Colofon

Print

17

“De Chinezen zitten net zo in het proces e-commerce als wij”

ONZE VROUW IN...

Sjanghai Seminars, uitwisselingsprojecten, handelsmissies… Collega’s reizen voor hun werk soms de halve wereld over. Zo ook Mariska Mirer, specialiste Post & Koeriers van de afdeling Handhavingsregie. Zij vloog afgelopen juni naar China, waar ze een bijdrage leverde aan een douanesymposium over e-commerce. Voor de collega’s in het Verre Oosten kennelijk een even actueel thema als voor ons. “Wat mij het meeste opviel, was dat de Chinese collega’s heel open zijn over hun problemen. Ze schromen niet om in presentaties duidelijk te maken wat ze niet voor elkaar krijgen. Wij in Nederland hebben toch de neiging om in onze Powerpoint-presentaties te vertellen wat er allemaal goed gaat. De knelpunten waar we tegenaan lopen, komen hooguit zijdelings ter sprake; we leggen er niet de nadruk op. Verder verbaasde het me dat de Chinezen er totaal geen moeite mee lijken te hebben om het publiekelijk met elkaar oneens te zijn. Waar wij als één Douane Nederland streven te spreken met één tong, één geluid te laten horen, merkte

ik dat er in China ruimte is om er verschillende visies op na te houden, en die ook nog eens aan buitenlandse gasten te etaleren. Niettemin zie je duidelijk dat ze wel één doel nastreven: belasting innen. De Chinese Douane is goed voor 30% van alle belastinginkomsten, en is daardoor een rijke dienst, met veel mogelijkheden. Onze presentatie werd gehouden op het Shanghai Customs College; een moderne, volledig ingerichte campus, die wat mij betreft symbolisch is voor hun leergierigheid.”

“Wij hebben onze toehoorders in grote lijnen uitgelegd hoe we in Nederland omgaan met pakketpost naar aanleiding van internetaankopen. Hoe wij onze controlemomenten hebben ingebouwd op deze goederenstroom, en dat wij als lid van de Europese Unie uiteraard te maken hebben met Europese weten regelgeving. Als basis ligt er ons Handhavingsplan, dat op zijn beurt is afgeleid van de Enforcement Vision; hoe we met het verzamelen, veredelen en delen van zoveel mogelijk informatie een zo betrouwbare goederenstroom nastreven. Daar waar we dat vertrouwen niet hebben, bouwen we via ons CCC en ons team Post en Koeriers in samenwerking met andere overheidsinspecties checks in. Concrete opdrachten die ook concrete resultaten opleveren, al was het maar de indicatie dat ‘het wel goed zit’. Het symposium ging niet over de inhoud, niet over de vraag hoe wij aankijken tegen bijvoorbeeld namaak of overtredingen van CITES. De discussies gingen wel over het proces e-commerce, en hieruit kon ik opmaken dat onze Chinese collega’s er net zo in zitten als wij, en onze werkwijze omarmen. Ze doen er alles aan om soortgelijke handhavingstrategieën in praktijk te brengen.”

“Voor China is het interessant om al die data over import en export te verzamelen” “Omgekeerd hebben zij ons meegenomen in hoe zij werken en naar de toekomst kijken. China bouwt aan een platform waartoe kopers, verkopers en logistieke dienstverleners



Het Groene Het Licht Groene Hart op groen • Hart RUBRIEKEN het platform: wanneer je je als belanghebbende niet aanmeldt, val je simpelweg automatisch in het klassieke – stroperige – controleproces.”

“Er lijkt een modaliteit bij te komen, die extra aandacht en een eigen aanpak verdient”

toegang hebben. In dat platform worden alle financiële gegevens rond goederenzendingen verzameld – zowel de factuurbedragen als de daadwerkelijke betalingstransacties. Die informatie wordt onderling vergeleken, en als er iets niet klopt, volgt nader onderzoek en zo nodig een aanslag. Voor China is e-commerce enorm booming, en daarom is het voor de douane daar enorm interessant om al die data over import en export te hebben en er maatregelen op af te stemmen. Zo kun je bijvoorbeeld voorkomen dat het factuurbedrag veel lager is dan wat er feitelijk voor de goederen wordt betaald. In Nederland kennen we deze mogelijkheid niet, en is het de verantwoordelijkheid van de koeriersdienst om de bewijzen te verzamelen dat factuuren betalingsbedrag aannemelijk zijn. Als bestellende klant kun je dan voor verrassingen komen te staan, als de leverancier uiteindelijk toch niet zo betrouwbaar blijkt te zijn. In de toekomstvisie van de Chinezen wordt dit ondervangen door

“In zo’n week krijg je heel veel informatie, en we zijn eigenlijk nog steeds bezig met het analyseren daarvan. Wat kunnen wij er in Nederland, in Europa mee? Net als de Chinezen weten we ook niet alles. Wat we gezamenlijk onderschrijven, is dat er toezicht nodig is, en goede samenwerking met andere inspectiediensten. Maar vooral dat het begint bij de consument, die ook onwetend is. We zijn dan ook vooral gespitst op goede voorlichting aan burgers en bedrijven. De nadruk ligt op dienstverlening, om zo het proces beter te kunnen begrijpen en onze handhaving er op te kunnen afstemmen. Voor China is het een openbaring dat wij bijvoorbeeld veel effort steken in voorlichting, zoals met onze nieuwe landingspagina met virtuele assistent op onze website. Voor ons Nederlanders biedt de Chinese aanpak om meer controle te krijgen op de goederenstroom middels het beoogde platform een mooie opening om de Enforcement Vision meer handen en voeten te geven. Dat vraagt nadere studie en intern overleg. We hebben afgesproken dat we een onderwerp in het MT Douane voorbereiden om e-commerce op de agenda te zetten. Waar hebben we het dan over? Alleen over de grote koeriersbedrijven, of ook over al die andere kleinere webwinkels en logistieke dienstverleners. Welke scenario’s kunnen we voor de toekomst schetsen, en hoe bereiden we ons daarop voor? En dat allemaal op basis van de informatie die we

Colofon

Print

E-commerce Ondanks verwoede pogingen – van onder meer de WDO – valt er eigenlijk geen goede, alomvattende definitie te geven van het begrip e-commerce. Duidelijk is alleen dat het gaat om aankopen via het wereldwijde web – internetaankopen. Overal schieten webwinkels als paddenstoelen uit de grond, waardoor koeriers- en pakketpost een bijzondere vlucht neemt. Daarom mag het fenomeen internetaankopen zich de laatste tijd verheugen in een warme belangstelling van de Douane. Voor de Nederlandse douane betreft het een werkstroom die betrekking heeft op grote koeriersbedrijven, bestellingen via het internet en de handhaving- en controlesystematiek via het CCC/Post & Koeriers (waarin Douane Eindhoven het voortouw neemt). Voor de Volksrepubliek China is e-commerce echter meer dan dat. Zo rekenen de collega’s van de Chinese douane ook het ogenschijnlijk onbeduidende mailtje van klant A uit bijvoorbeeld Wognum naar fabrikant Z in Beijing tot het proces.

vanuit Sjanghai hebben meegenomen. Wat begon als een uitnodiging om te komen vertellen hoe wij in Nederland omgaan met internetaankopen, leidt er nu toe dat we moeten onderkennen dat er naast lucht, water en land nog een modaliteit lijkt bij te komen. Die verdient extra aandacht en een eigen aanpak.” Henk Lamers

18




Colofon

Print

19

Da’s mijn ding:

de drugskoffer Hoe leer je collega’s in het Fysieke Toezicht het verschil tussen cocaïne en poedersuiker? Of tussen heroïne en peper? Medewerker Kennis & Opleiding Hans Zonneveld – een wandelende encyclopedie op het gebied van narcotica – deelt zijn deskundigheid al jaren, voornamelijk met FT’ers van Douane Schiphol Passagiers en Cargo. In zijn cursussen over drugs staat een koffertje vol verdovende middelen centraal.

“In 1996 kwam ik als rechercheur bij het Schipholteam, dat in 2013 werd opgeheven. Nu hebben Douane en KMar beide een Burgerteam. Deze teams werken samen aan het bestrijden van de in-, uit-, en doorvoer van verdovende middelen in de passagierslijn op de nationale luchthaven. De Douane ziet toe op de handhaving, de KMar doet de opsporing. Ik deed in die jaren veel kennis over drugs op. Zo liet ik me voorlichten door specialisten van de politie

over de uitwerkingen van de meest bekende drugssoorten, de productiemethoden, de landen van herkomst en statistieken van wat er zoal het land binnenkomt. Ook bestudeerde ik de websites van verslavingsinstanties als de Jellinek Kliniek en het Trimbos Instituut. Als oudste van de groep werd ik al gauw gebombardeerd tot opleider op dit onderwerp, en bouwde ik langzaamaan een eendaagse drugscursus op.”

“Kijk, dit is bruine heroïne in zeer fijne vorm – superverslavend” “Tijdens de training toon ik aan de hand van YouTube-filmpjes en een diaserie onder meer het productieproces en de effecten van XTC. Cursisten moeten soms lachen als ze dansende gebruikers compleet zien flippen. Ook laat ik ze de verdovende middelen zelf zien. Die drugs zijn in de loop der tijd allemaal

Het Groene Hart • RUBRIEKEN gevonden op passagiers of in hun bagage, en vervolgens verzameld in dit koffertje. Dan heb ik het bijvoorbeeld over wiet, hasj, XTC, LSD, opium, crystal meth, cocaïne en verschillende soorten heroïne. We mochten dit materiaal puur voor opleidingsdoeleinden vergaren*. Wanneer het narcoticakoffertje op tafel komt, ben ik streng en behoedzaam. De inhoud van sommige potjes is zo gevaarlijk, dat ze met duct tape zijn dichtgeplakt en zo Douane-proof zijn gemaakt. Dat moet ook wel, want FT’ers willen van nature alles openmaken. Ondanks die verzegeling en het uitdrukkelijke verbod om ze te openen, werd dat in het verleden toch gedaan. Nou, dan wil je mij niet meemaken… Kijk, dit is bruine heroïne in zeer fijne vorm; je lichaam neemt het makkelijk op via je poriën – superverslavend. Daarom mag geen van de hard- en softdrugs worden aangeraakt. Aan sommige mag wel worden geroken. Zoals aan crack, dat een zoutzuur- en ammoniaklucht verspreidt. Je wordt er misschien even wat zweverig van, maar het is absoluut ongevaarlijk.”

“Als ik bij thuiskomst knallende koppijn of vergrote pupillen had, wist ik: dat was cocaïne” “Vroeger, in het toenmalige Schipholteam, verliep het proces van uitpakken van bagage en testen op mogelijke drugs op een niet zo

verantwoorde wijze. Ik denk dat praktisch ieder lid van dat team destijds onbedoeld wel eens wat heeft binnengekregen – dat is mij ook overkomen. Als ik tijdens een controle aan een of ander poedertje had gezeten, en bij thuiskomst knallende koppijn of vergrote pupillen had, dan wist ik: dat was cocaïne. Vanwege het contactgevaar, pakt de Douane sinds 2007 niet meer zelf uit. Dit gebeurt nu in een gespecialiseerd lab, onder verantwoordelijkheid van de KMar.

“Bij een andere organisatie zijn bij een dergelijke cursus ooit drugs kwijtgeraakt. Dat willen wij voorkomen” Wij houden een verdachte aan, en dragen deze met de in beslag genomen goederen over aan de KMar. Als er mogelijk verdovende middelen zijn aangetroffen, doen wij vervolgens een test met de TruNarc. Dat apparaat is vooral handig voor het detecteren van chemische drugs; plantaardige varianten als wiet of donkere heroïne laten zich er niet mee identificeren. Daarvoor worden de ouderwetse testkits gebruikt, die alleen wat minder accuraat zijn. Maar ongeacht de gehanteerde methode, het resultaat wijst hoogstens uit dat het om vermoedelijke drugs gaat. Het Douane Laboratorium stelt de uiteindelijke diagnose vast.”

“Om de continuïteit van de kennis over deze materie te waarborgen, heb ik Burgerteamcollega’s Menno van der Meer en Murat Cetin erop ingewerkt. Zij geven inmiddels dezelfde trainingsmodule. Doen we dat op Schiphol, dan is één trainer voldoende. Gaan we op locatie, dan zijn we altijd met zijn tweeën. De één doceert, de ander houdt het koffertje en de inhoud goed in de gaten. Ik ken een verhaal dat bij een andere organisatie ooit cocaïne is kwijtgeraakt bij een dergelijke training. Dat willen wij dus voorkomen. Overigens hebben alle FT-medewerkers bij Douane Schiphol Passagiers en Cargo deze cursus gevolgd. Deze jongens hebben de training ook gehad. Ze werkten voorheen bij Dienst Justitiële Inrichtingen, en zijn vorig jaar augustus bij ons ingestroomd als medewerkers Fysiek Toezicht.”

“Open niet zomaar een verpakking, als je niet zeker bent over de inhoud” “Het belang van het overdragen van kennis over drugs wordt trouwens wel duidelijk, als je weet wat zich ooit in het Verenigd Koninkrijk afspeelde. 2 Britse douanebeambtes waren de klos bij het uitpakken van bagage. Zij dachten coke te hebben gevonden, terwijl het om het dodelijke gif ricine ging. De één overleed, de ander was er zeer slecht aan toe. Ik waarschuw alle FT-medewerkers daarom: let op waar je

Colofon

Print

20

mee bezig bent, als je iets verdachts aantreft. Open een verpakking niet zomaar, als je niet zeker bent over de inhoud. En dit geldt niet alleen voor onze collega’s op luchthavens, maar evengoed voor diegenen die in maritieme havens werken of binnenlandse controles doen. Ik geef deze training nu alleen op Schiphol, maar ik pleit ervoor dat er een algemene cursus over narcotica komt. Iedere douanier zou toch over dezelfde kennis op dit terrein moeten beschikken?” Xander Stalenhoef *

De inhoud van het drugskoffertje werd samengesteld in overleg met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, dat het Schipholteam destijds een vergunning verleende om verdovende middelen in te zetten voor educatie. De ‘collectie’ kon later – met toestemming van de Officier van Justitie – worden aangevuld met monsters van inbeslaggenomen narcotica. Bij de overgang van het Schipholteam in de Burgerteams Douane en KMar werden de drugs verdeeld tussen beide diensten. Er bestaan nu dus 2 koffertjes, en die vande Douane ligt veilig achter slot en grendel.

Het Groene Hart • RUBRIEKEN

Colofon

Print

21

Da’s mijn ding:

de dienstwagen Ongeveer een jaar geleden werden de eerste douanevoertuigen voorzien van nieuwe striping. Vóór 1 januari 2016 moeten alle dienstwagens dezelfde strepen en belettering hebben. Collega Diana Limpens poseert hier in een Renault Mégane in oude Rijkshuisstijl. Sinds 2008 rijdt deze FT-medewerker van Douane Eindhoven voor controles langs bedrijven in haar regio. “Ik werk al 32 jaar bij de Douane, eerst in de administratieve hoek. Sinds 2001 voer ik geüniformeerde taken uit, wat ik veel mooier en gevarieerder werk vind. De dienstauto gebruik ik meestal voor fysieke controles – fyco’s – bij bedrijven in de regio Maastricht. Tijdens loketdiensten op Eindhoven Airport of Maastricht-Aachen Airport kan het voorkomen dat ik een ritje moet maken naar logistieke bedrijven die daar gevestigd zijn. Bijvoorbeeld als er een aangifte is roodgevallen, of om een verzegeling aan te brengen op een vrachtwagen.”

“Voor het project iRide starten sommige collega’s hun fyco-dienst vanuit huis” “Als ik met de dienstwagen op pad ga, doe ik dat meestal in mijn eentje. Alleen tijdens nachtdiensten op het Maastrichtse vliegveld gaat er een collega mee. Overigens beschik ik niet over een vast voertuig. Als ik een paar dagen achter elkaar fyco-diensten heb, kan ik elke dag een andere wagen toegewezen krijgen. Voordat zo’n dienst begint, rijd ik met mijn eigen auto naar het douanekantoor

in het Aviation House bij luchthaven Maastricht, dat is mijn standplaats. Daar staan de douanevoertuigen die het werkverdeelpunt in Eindhoven een dag van tevoren aan FT’ers toewijst. Op mijn tablet zie ik dan welke ik die dag kan gebruiken. Aan het eind van mijn werkdag breng ik de auto terug naar het Aviation House. Bij Douane Eindhoven is begin dit jaar in het kader van Mobiel Werken het project iRide* gestart. Voor de proef starten sommige collega’s hun fyco-dienst vanuit huis in plaats van eerst naar kan-

Het Groene Hart • RUBRIEKEN toor te rijden. De controleopdrachten lezen ze vanaf hun tablet. Elke FT’er mocht zich hiervoor vrijwillig aanmelden, maar ik heb dat niet gedaan. Met een dienstauto voor de deur zag ik mezelf te veel fyco-diensten draaien, terwijl ik ook graag op het vliegveld werk en omdat ik dan het contact met collega’s zou missen. Naast de reguliere auto’s, rijd ik sporadisch in de scanvan. Daarvoor doe ik op 20 augustus een bekwaamheidscursus in het opbouwen van de scan. Ik heb nog niet veel in die bus gereden, maar ik hoop dat wel meer te gaan doen. Op luchthaven Maastricht wordt hij vaak ingezet voor het op drugs controleren van bloemenzendingen uit Zuid-Amerika.”

“Voordat hij me afsneed, stak die automobilist zijn middelvinger omhoog” “Om een douanevoertuig te besturen, hoefde ik overigens geen aparte cursus te volgen. Er is wat apparatuur ingebouwd, zoals een bluetooth-systeem, waar ik mijn Nokiatelefoon op inplug. Alleen wapendragers klikken hun portofoons in het C 2000systeem en bedienen wanneer nodig de lichtbalk op het dak. Die zet ik nooit aan. In de kofferbak zit werkmateriaal zoals 2 grote Maglites voor nachtdiensten, 2 valhelmen en

potjes en plastic zakjes voor het nemen van monsters. Als ik de auto ophaal bij het Aviaton House, dan neem ik daar uit de kast een tas mee met onder meer een verzegeltang, loodjes, bindtouwtjes, een stempel en een stempelkussen. Van de dienstwagens hebben de Škoda Fabia Combi en de Renault Mégane wel handzame navigatiesystemen, die van de Honda Civic vind ik moeilijker te bedienen. Ik vaar echt blind op die dingen, want vooral in de omgeving van Eindhoven en Venlo bezoek ik bedrijven waar ik nog nooit ben geweest. Een enkele keer stuurt zo’n systeem mij de verkeerde kant op; dan schakel ik gewoon over op mijn gevoel en kom ik er net zo goed. Deze Mégane (zie foto, red.) heeft meer dan 30.000 kilometer gereden en is dus toe aan een onderhoudsbeurt. Per dag rijd ik zo’n 100 tot 300 kilometer en ik ben heel voorzichtig op de weg al zeg ik het zelf. Laatst maakte ik tijdens een dienst op de snelweg mee dat een automobilist mij doodleuk van rechts inhaalde, terwijl ik toch 120 reed, wat daar ook was toegestaan. Die man stak ook nog zijn middelvinger omhoog, voordat hij me afsneed. Toen had ik even zoiets: ‘Wow, je moet maar durven!’ Heeft zo’n persoon een hekel aan overheidsdiensten? En zou hij zo’n actie uithalen als ik in een politieauto had gereden?”

“Zelf een accu vervangen en een autoradio kunnen inbouwen – dat vind ik al heel wat!” “Privé rijd ik al 10 jaar in een zwarte Volkswagen Golf 4 Cabrio, wat echt een meisjesdroom voor mij was. Onlangs had ik panne door de hevige regenbuien, maar niet omdat ik het dakje van de cabrio open had laten staan. Nee, ik ontkwam er niet aan om door een paar flinke plassen te rijden, waardoor ik op een gegeven moment midden op een kruispunt stil kwam te staan. Gelukkig

Colofon

Print

22

hielpen 2 hulpvaardige jongens mijn auto naar de stoep te duwen. Na een uur kreeg een ANWB-man ’m weer aan de praat. Hij vertelde dat de bobine – geen idee wat dat is – nat was geworden. Zelf heb ik weinig verstand van techniek, maar ik kijk altijd mee als de motorkap opengaat. Dus ik weet wel waar de ruitenvloeistof in moet. En ik heb zelf ooit in de winter een accu vervangen, en ook wel eens een autoradio ingebouwd. Dat vind ik al heel wat!” Xander Stalenhoef

Het Groene Hart • ACHTERGRONDEN

Een halve eeuw in het douane-groen In 1964 treden The Beatles voor de eerste en laatste keer op in Nederland, wint Jan Janssen het wereldkampioenschap wielrennen en doet de schelmenroman Ik Jan Cremer het nodige stof opwaaien. 1964 Is ook het jaar waarin douaneman Leo Bogaards zijn ambtelijke loopbaan begint. Een terugblik op 50 bewogen dienstjaren.

Leo Bogaards, technisch coach en coördinator passagierscontrole op Maastricht-Aachen Airport, is de eerste douanemedewerker na 1945 die een gouden ambtsjubileum mag vieren. Hij startte zijn loopbaan in militaire dienst. In 1966 solliciteerde hij bij de inspectie Invoerrechten en Accijnzen. Hij kwam te werken bij het Gemeentelijk Handelsentrepot in Amsterdam, dat toen gevestigd was in het Oost-Indisch Huis aan de Oude Hoogstraat.

Een moeizaam begin Aan zijn eerste dienstjaren denkt Leo met gemengde gevoelens terug. “Op een kleine en benauwde kamer in het Oost-Indisch Huis moest ik de godganse dag hele stapels papieren formulieren vouwen, om er daarna nietjes doorheen te slaan. Dat eentonige werk deed ik als jong broekje samen met een paar oude collega’s die al tegen de pensioengerechtigde leeftijd aanzaten. Na een paar jaar werd ik gelukkig overgeplaatst naar het oude Schiphol, waar ik me als assistent onder meer bezig hield met de invoeraangiften.

Colofon

Print

23

Het Groene Hart • ACHTERGRONDEN Ik heb in die tijd nog de opening meegemaakt van het nieuwe Schiphol, dat toen nog maar 3 pieren had.”

Op de koffie Zoals de meeste jonggedienden in die tijd, krijgt Leo een interne opleiding voor het douanevak. “In mijn eerste jaar bracht ik 3 cursusweken door op de douaneschool in Groesbeek, die toen in het voormalige jeugdhotel Die Hooghe Hoenderbergh was gevestigd. Verder kreeg ik één ochtend in de week les van een verificateur voor de functie van grenscommies. Dat duurde 2 jaar. Daarna volgde nog een opleiding tot assistent van één jaar, en een vervolgopleiding tot hoofdassistent.” “Leidinggevenden sprak je in die jaren nog aan met meneer. Jijen en jouen was ondenkbaar. De inspecteur was een soort schipper naast God, die geen tegenspraak duldde. Eén keer moest ik op het matje komen bij een inspecteur, genaamd Bouma, omdat ik onder diensttijd een studieboek aan het lezen was. Op de gang voor zijn bureau stond ik gespannen te wachten, met de douanepet onder de arm. Bij binnenkomst wou ik hem een hand geven, maar dat vond hij niet gepast. ‘Jongen, ga daar maar zitten, we komen niet bij elkander voor de koffie’.”

Accijnsfraude Het fraudeonderzoek is voor Leo de opstap geweest voor een functie bij de Douanerecherche. “Van 1980 tot 1986 was ik betrokken bij de bestrijding van de accijnsfraude. Een mooie tijd! Verscheidene illegale stokerijen zijn toen door ons toedoen opgerold. Één nachtelijke inval in een onbemande stokerij kan ik me nog helder voor de geest halen. Het was hartje winter. Door een klein raampje kropen we met 2 man naar binnen. Tot onze schrik bleek het een klapraam te zijn, waardoor we niet meer naar buiten konden. De hele nacht hebben we in het pikkedonker moeten wachten, in een bedompte ruimte van 9 vierkante meter. Het was steenkoud. Communicatiemiddelen, zoals een portofoon, hadden we niet. Gelukkig kwam de stoker bij het krieken van de dag polshoogte nemen. Die schrok zich een ongeluk toen hij bij het aandraaien van het lichtpeertje in zijn kraag werd gevat.” Leo heeft ook mindere momenten meegemaakt. “Een goede collega van mij is destijds betrapt op het afstempelen van uitvoerdocumenten voor accijnsgoederen die voor de binnenlandse markt waren bestemd. Hij heeft de dienst uiteraard voortijdig moeten verlaten.”

Don’t shoot the pianoplayer Geen boekenwurm In de jaren zeventig verlaat Leo voor een periode van 8 jaar de douanedienst. Door de invoering van de btw in 1968 zijn voor de controle van de omzetbelasting meer medewerkers nodig. Leo komt op last van de dienstleiding in Leiden te werken, en moet als commies boekenonderzoeken uitvoeren. “Voor mij de meest vervelende tijd uit mijn loopbaan. Dat gesnuffel in administraties lag mij totaal niet. Alleen aan een groot fraudeonderzoek van de FIOD in 1979, waaraan ik mee mocht werken, bewaar ik goede herinneringen.”

Met veel plezier denkt Leo ook terug aan zijn tijd bij de plaatselijke rechercheafdeling in Heerlen. “Daar draaiden we mooie zaken, meestal op het gebied van te laag aangegeven invoerwaarden en ontdoken omzetbelasting. Zo herinner ik me de Belgische pianohandel van mevrouw Driessen, een kranige dame uit Maaseik van boven de 80 jaar, die grote aantallen piano’s aan Nederlanders had verkocht. Bij controle van de facturen bleek dat zij een veel te lage invoerwaarde van de piano’s had aangegeven. Dat scheelde wel duizenden guldens per piano. We hebben haar vervolgens

Colofon

Print

24

uitgenodigd op kantoor om haar bescheiden te overleggen. Die bleken te zijn vernietigd. We hebben haar toen gearresteerd wegens valsheid in geschriften. Na 3 dagen onderzoek constateerden we een belastingfraude van 50.000 gulden, waarop de officier nog een boete zette voor eenzelfde bedrag. Mevrouw Driessen was niet onder de indruk. Zij betaalde haar schuld ter plekke in klinkklare munt. Bij haar vertrek naar Maaseik zei ze waarom ze had gesjoemeld. ‘Ik deed het voor Moeder Teresa. Aan haar geef ik mijn zuurverdiende centen’.”

Help, een computer... De laatste 15 jaar heeft Leo nog gewerkt bij de douanepost Heerlen Autoweg en de Centrale Douanepost in Heerlen. Ook deed hij controlewerk voor de heffing van de belasting op personenauto’s en motorrijwielen (BPM). “De grootste verandering die ik in mijn werkzame leven heb meegemaakt is toch wel de automatisering geweest. Vroeger deden we alles met pen en papier, ook het berekenen van de douaneschuld. Maar met de komst van Sagitta Invoer eind jaren tachtig rekende de computer uit hoeveel douanerechten er betaald moesten worden. Dit was voor de meesten van ons echt wennen. Ik heb zelfs één collega gehad die nog jarenlang de computerlijsten met de berekende douanerechten zat na te tellen. In al die jaren heeft de goede man de computer niet op één rekenfout kunnen betrappen.” Leo verwacht dat hij in de loop van 2015 zijn douanepet aan de wilgen hangt. Eén ding gaat hij zeker missen. “Dat is de collegialiteit die ik altijd heb ervaren. Douanemensen kunnen mopperen en klagen. Maar als puntje bij paaltje komt, staan je collega’s altijd voor je klaar.” Tom Pfeil



Het Licht Groene op groen Hart

Colofon Het Groene Hart is een gratis digitale kwartaaluitgave voor gepensioneerde medewerkers van Douane Nederland. Het bevat nieuwsberichten, achtergrondverhalen en rubrieken die eerder verschenen in het gelijknamige bedrijfs-/personeelsmagazine op het intranet van Douane Nederland. Het Groene Hart wordt gemaakt door team Communicatie van Douane Landelijk kantoor. 3e jaargang, nummer 3 Uitgever

Aly van Berckel (algemeen directeur Douane Nederland) Hoofdredacteur

Harald Meijer [email protected] Redactie

Henk Lamers, Ingrid Pieck, Xander Stalenhoef Medewerker

Tom Pfeil Fotografie

Marcel van Hoorn, Luuk van der Lee, Harald Meijer, Joep van Rheenen Abonnementen

Post-actieve medewerkers van Douane Nederland kunnen een gratis abonnement op Het Groene Hart aanvragen door een mail te sturen naar [email protected] (onder vermelding van naam en email-adres). Niets van deze uitgave mag worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur.

Colofon

Print

25

Het Groene Hart. Kwartaaluitgave voor post-actieven van Douane Nederland

Recommend Documents