Herman Bolhaar gefocused voorzitter van het
College van Procureurs-Generaal (top van het Openbaar Ministerie)
is te focused.
Dit leidt tot tunnelvisie.
Emile Gemmeke juli 2015 versie 0.0.02
Inhoud 1.
Inleiding ................................................................................................................................................1
2.
Democratische rechtstaat ....................................................................................................................2
3.
De rechtstaat .........................................................................................................................................3
4.
De falende overheid ............................................................................................................................4 De gemeente & de parkeernaheffing ............................................................................................4
5.
De overheid die niet leert … ..............................................................................................................6
6.
Beginselen van kwaliteit en kwaliteitsborging ................................................................................7
7.
Verantwoordelijke personen .......................................................... Error! Bookmark not defined.
i
1. Inleiding Waarom een boek over de hoogste ambtenaar van het openbaar ministerie, wat is er speciaal aan deze persoon? Ik zou het niet weten, zelf kijkende naar hoe hij in de publiciteit overkomt, maakt hij op mij geen verkeerde indruk. Lijkt me een prima vent op een biertje mee te drinken op een terrasje. Maar de samenleving betaalt Herman niet voor biertje drinken met mij. Herman heeft een belangrijke rol in de democratische rechtsstaat Nederland. Is dat zo, is Nederland een democratische rechtsstaat? Zeker volgens de personen, die momenteel over aanpassingen van onze Grondwet nadenken, immers zij willen dit in de Grondwet vastleggen. Dit boek zal aantonen dat personen als Herman falen in het halen van die doelstelling, het borgen van de democratische rechtsstaat. Mijn benadering is veelomvattend, psychologisch en iets filosofisch. Ik zal aantonen dat ondanks goede bedoelingen, door onder meer tunnelvisie en onkunde juist het tegenovergestelde bereikt wordt. Dit is niet alleen Herman aan te rekenen. Herman bevindt zich in een groot gezelschap, zeer groot gezelschap. Andere namen die voor dit boekje ook mogelijk waren geweest zijn: • • • • • •
Ard van der Steur Jan Watse Fokkens Joost van Dijk Maarten Feteris Alex Brenninkmeijer Rein Jan Hoekstra
(minister Veiligheid & Justitie); (procureur-generaal Hoge Raad); (voorzitter Hof van Discipline); (president van de Hoge Raad); (oud Ombudsman, voorvechter van een goede rechtsstaat) (persoon op de achtergrond, die te veel verdient en veel stuk maakt)
Ook de politiek heeft schuld. Ik verwijt de partij waar ik al veertig jaar op stem hetzelfde gedrag te vertonen, dan noem ik Alexander Pechtold en Thom de Graaf. Maar Herman is uitverkorene voor mijn kritiek. Niet zomaar, hij komt mij als de meest intelligente over uit het rijtje dat ik noemde, daarnaast heeft hij extra reden om mijn kritieken serieus te nemen. Laat ik het zo stellen: de rest zit zo diep in de tunnel, die zijn daar met geen mogelijk uit te krijgen, van Herman hoop ik dat hij licht aan het einde ziet en zijn interesse gewekt wordt. Hoe is dat spreekwoord van dam en die schapen? Daar ligt mijn hoop … Alles wat volgt is een persoonlijke visie, niet gebaseerd op (literatuur)onderzoek of wat dan ook. Ik sta open voor inhoudelijke kritiek, immers daarmee is mijn visie aan te scherpen, te verbeteren.
1
2. Democratische rechtstaat Hier staan twee begrippen, waarvan ik op het eerste maar kort inga. Democratie staat in mijn begrippen kader voor “de wil van het volk, samen de regels en koers bepalen”. Doen we dat in Nederland? Ik heb niet de overtuiging. De media, de politiek zelf en hun interactie zorgen voor een hoge dosis populisme. Het is mijn indruk dat de studie politicologie juist focust op deze processen. Met die kennis kunnen politici voordeel halen: “hoe beïnvloed je de mensen, hoe trek je stemmers.” Feitelijk een moordaanslag op de democratie. Echte democratie is de vrije wil van het volk, het niet gemanipuleerd volk. Grenzen van manipulatie verschuiven jaar na jaar met als laatste dieptepunt: “Willen we meer of minder Marokannen?” “minder, minder, minder …” Nu wachten op het volgende nog diepere. Het is niet Geert Wilder die dit veroorzaak, Geert zie ik uitsluitend als slaaf van zijn persoonlijke verslaving aan aandacht, macht en angst voor een grote groep mensen die hetzelfde is als hijzelf. Het is de geëvolueerde structuur die bij democratie begon en via de politicologie afzakte tot populisme. De democratie herstelt betekent een andere structuur bedenken om de “vrije wil van het volk” optimaal te respecteren. Volgens mij is dat mogelijk, maar aandachtsgebied is nu tunnelvisie die de rechtstaat ondermijnt. -- nog in ontwikkeling --
2
3. De rechtstaat Kan de rechtstaat democratisch zijn? Is hier niet sprake van een contradictio in terminis? Wie bepaald immers, het volk of de wet? Mooi voorbeeld van deze spanning was met de vrijlating van Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn. Zelfs Mark Rutte voelt zich tot het populisme verleidt en doet uitspraken die strijdig zijn met onze rechtsbegrippen. Misschien wel terecht dat er gesproken wordt over de democratische rechtstaat en niet over de gerechtelijke democratie. Het primaire kenmerk van de staat is de rechtsstructuur. Volgens mij is de basis van ons rechtssysteem erg goed. Grondleggers als Charles de Montesquieu (1689-1755) en Johan Rudolph Thorbecke (1798-1872) hebben een knap staaltje werk verricht. -- nog in ontwikkeling --
3
4. De falende overheid Dat de overheid vertrouwen nodig heeft om te kunnen functioneren, lijkt me evident. Hier spelen dezelfde principes als op veel kleinere schaal van het gezin. Zodra de ouders geen vertrouwen krijgen van de kinderen, is een goede opvoeding bijna onmogelijk. Ouders zetten vaak macht in, de overheid doet niet anders. Een voorbeeld.
De gemeente & de parkeernaheffing Na een lekker dagje sauna gaan mijn vriendin en ik naar een hotel te H. in Noord-Brabant. Nadat de auto tijdelijk geparkeerd is vragen we bij het inchecken naar een betere plek. Op die
globale aanwezigen komen we bij parkeerplaatsen uit waar vooral mijn vriendin twijfels heeft. Ik stel, als de gemeente hier betaald parkeren heeft bedoeld, hebben ze de borden verkeerd geplaatst. Voor de zekerheid maak ik foto’s met de borden erop. De volgende ochtend zo’n papiertje onder de ruitenwisser, dat was op 2 mei 2015. Nog voor de gemeente met een briefje komt, hebben ze er eentje van mij. Op 4 mei verstuur ik mijn bezwaar van drie kantjes met als belangrijkste kenmerken: • Gemeente is de weg kwijt; • Verbalisant had ter plekke meten waarnemen dat de borden niet goed waren. Bij inrijden straat is het bord betaald parkeren niet te zien. Dat het bij uitrijden weinig zin heeft, is niet aan mij. Foto’s toegevoegd. Achteraf bleek dat dit naar de juridische afdeling gaat, dan weet ik het wel. Na zeven weken diep nadenken heeft de juridische afdeling besloten mijn bezwaar af te wijzen. Let op, ik neem er drie zinnen uit (bijna letterlijk): • mijn bezwaar was volgens hun: “ik wist niet dat ik daar niet mocht staan”; • auto staat in een “betaald parkeren zone”; • ik heb de plicht me van de lokale situatie op de hoogte te stellen. De jurist gaat driemaal ernstig de fout in (overigens voor de totale score, de adressering was goed en de beperkte informatie over dat ik bij rechtbank in beroep kon gaan ook): • Mijn bezwaar laat zich niet samenvatten alsof ik “het niet zou weten”. Een dergelijke uitlating laat zich alleen verklaren vanuit een ongelovige betweterige arrogantie. • Deze “local” is zelf niet bekend met de situatie. Terwijl het gemeentehuis binnen de zone “verboden te parkeren ligt”. Hij kent de borden dus niet:
4
Goed, wat kan de burger dan doen? De “uitnodiging” om bij de rechtbank in beroep te gaan komt mij binnen als eentje met hoge kosten en een sowieso financieel verlies. Mijn, achteraf foute, verwachting was dat het griffierecht erg hoog zou zijn en alleen met een advocaat terug te vorderen is. Ik bel rechtbank Den Bosch, maar krijg waardeloze antwoorden, daarna Arnhem. De antwoorden komen veel beter over, het griffierecht is 45 euro en dat komt terug wanneer ik gelijkstelt wordt. Bijzonder vind ik dat ik in deze beroep procedure eiser ben, of ik, zonder advocaat, ook andere eisen kan stellen weet ik niet. Wat heeft deze mondige burger gedaan? Maandagochtend direct gemeente H. gebeld, dame van de afdeling er op gewezen dat ze echt geen “betaald parkeren zone” hebben, dat de borden anders zijn en dat de website van gemeente H. het over een “verboden te parkeren zone” heeft. Dat ik dit hoog opneem en van plan ben de gemeente behoorlijk op kosten te jagen: • advocaat nemen om zeker te zijn dat ik eisen kan stellen; • de gemeente alle onterecht boetes die op die plek zijn uitgedeeld corrigeert; • met de WOB diverse gegevens opvragen; • dat gemeente H. via weekbladen mensen opmerkzaam maakt van hun fout; • voor mij een vergoeding van tien maal de naheffing betaal als compensatie voor immateriële schade (vele opwinding); Wordt rond 12 uur terecht gebeld, ook deze jurist denk dat de gemeente goed bezig is. Ik stuur een A4-je met borden en ander info en bel om zeker te weten dat het aankomt. Praat even kort met deze derde jurist, opnieuw: “in onze gemeente is een betaald parkeerzone”. Hoe was dat ook al weer? Moest ik de lokale situatie kennen? En zij dan? Ik stuur digitaal om 13:30 een brief aan de leiding van de afdeling met als inhoud: • wanneer je voor morgen 12:00 je excuses aanbied en mij 25 euro compensatie overmaakt is het afgedaan; • anders krijg je de kosten voorgenoemd. Dinsdag gaat om 11:40 de telefoon …. Ja, dit is uiteindelijk goed afgelopen. Ik hoop dat er intern nog over nagepraat wordt en van geleerd. Opnieuw merk ik dat juristen acteren vanuit “hun vermeende waarheid”, niet controleren en stijf staan van cognitieve dissonantie. -- nog in ontwikkeling --
5
5. De overheid die niet leert … -- nog in ontwikkeling --
6
6. Beginselen van kwaliteit en kwaliteitsborging -- nog in ontwikkeling --
7
7. En dan Herman Bolhaar … Maar eerst personen die meer kritiek verdienen, in oplopende volgorde van verwijtbaar gedrag: • • • • • •
Alex Brenninkmeijer Maarten Feteris Joost van Dijk Ard van der Steur Jan Watse Fokkens Rein Jan Hoekstra
(oud Ombudsman, voorvechter van een goede rechtsstaat) (president van de Hoge Raad); (voorzitter Hof van Discipline); (minister Veiligheid & Justitie); (procureur-generaal Hoge Raad); (persoon op de achtergrond, die te veel verdient en veel stuk maakt)
-- nog in ontwikkeling --
8
