havana #34 Stop met Senseo, drink echte koffie Special Sociale media in het hoger onderwijs Ik vertrek Leasebak ingeruild voor Ford Transit

havana

#34

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 8 juni 2011

Stop met Senseo, drink echte koffie

Special

Sociale media in het hoger onderwijs

Ik vertrek

Leasebak ingeruild voor Ford Transit

Docent v/h Jaar

Ontknoping op Amstelcampus Festival

-advertentie-

CREATING TOMORROW

KOM OP 1 NOVEMBER NAAR DE HVA CONFERENTIE ‘DOORLEREN WERKT!’

inhoud

Wekelijks geeft een van de redacteuren van Havana commentaar op een actuele kwestie.

Lieve groetjes

12

17

18

Senior Citizens 10 Echt piepjong zijn ze niet meer, maar het rocken kunnen ze niet laten. De band van Marc Brandjes (53) en een aantal van zijn HvA-collega’s presenteert 15 juni een nieuwe cd in Bitterzoet.

Dertig plannen-B 12 Oud-HvA-student Andries Raven hing zijn maatpak aan de wilgen en dééd het gewoon: hij begon een camping in een Frans gehucht.

And the winner is… 17 Een delegatie van het Amsterdam Center for Entrepreneurship toog naar Boedapest om de European Enterprise Award op te halen. Tenminste, als ze die ook echt zouden winnen.

Echte koffie 18 Senseo en andere prefab-koffie is voor barbaren: een beetje fijnproever brandt zijn eigen bonen. Vier HvA’ers over hun koffietic.

Special Sociale media in het hoger onderwijs 21

Bij Havana en Folia zijn momenteel drie vacatures. Ik vertel niets nieuws als ik zeg dat er krapte is op de arbeidsmarkt en dat elke vacature steevast veel reacties uitlokt. Zo ook bij deze te vergeven banen. De afgelopen dagen heb ik tegen de tweehonderd brieven gelezen en cv’s bestudeerd. En dat is me niet meegevallen, juist omdat we op zoek zijn naar een journalist en schrijfvaardigheid dan een van de eerste competenties is waaraan je denkt. Ik kwam bedrogen uit. Bij meer dan de helft van de brieven ontbrak het briefhoofd, onderdeel van les één in elke sollicitatiecursus. Ook is het slim om als sollicitant te kijken aan wie de brief gericht moet worden. Een aanhef als ‘geachte mevrouw/heer’ wijst niet op bijzonder veel interesse. Het spreekt voor zich dat een bedrijf altijd op zoek is naar een ‘enthousiaste’ kracht, maar na vijfenzestig keer lezen ‘dat ik de enthousiaste persoon ben waar u naar toe op zoek is’ weet je het wel. Net zoals het geen aanrader is om de functieeisen te copy-pasten en vervolgens te melden dat al deze kenmerken op jou van toepassing zijn. ‘Hoogachtend’ klinkt tot slot wellicht wat formeel, maar is nog steeds een stuk beter dan ‘lieve groetjes’ waarmee iemand afsloot. Wat wil ik hiermee zeggen? Bij de HvA studeren meer dan veertigduizend mensen en al deze mensen hebben één overeenkomst: ooit moeten ze solliciteren. Getuige de enorme hoeveelheid brieven van studenten en pas afgestudeerden blijkt de HvA, uitzonderingen daargelaten, studenten totaal niet voor te bereiden op het schrijven van een normale brief en het samenstellen van een cv. Een grote schande. Vanaf studiejaar 2011-2012 moet er een domeinoverstijgend vak in het leven worden geroepen dat ervoor zorgt dat alle studenten op een adequate manier worden voorbereid op het zoeken naar een baan. Ik meld me bij dezen aan om daar kosteloos een gastcollege te verzorgen. Jim Jansen, hoofdredacteur

Wie wordt Docent van het Jaar? 30 Op het Amstelcampus Festival wordt bekendgemaakt wie zich Docent van het Jaar 2010-2011 mag noemen. Havana biedt vast een overzicht van de genomineerden.

‘Soms denk ik: wat doe ik mijn kind aan?’ 33 Het is ontzettend zwaar, je loopt er een boel studievertraging door op en het kost vaak ook nog eens handen vol geld. Studeren met een kind is niet niks.

havana

#34

Stop met Senseo, drink echte koffie

ingezonden brieven

Special

Sociale media in het hoger onderwijs

Ik vertrek

Leasebak ingeruild voor Ford Transit

Docent v/h Jaar

Ontknoping op Amstelcampus Festival

Coverbeeld: Daniël Bosschieter

BSCW vol bugs Voor mijn opleiding – ik ben eerstejaars lerarenopleiding consumptieve technieken – ben ik verplicht gebruik te maken van het bekende programma BSCW. Aan het begin van het jaar kregen wij instructies voor het maken van een digitaal portfolio op BSCW. Enthousiast ging ik aan de slag, ik begon me bijna af te vragen of ik wel de juiste studie had gekozen. Had ik niet beter iets met ict kunnen gaan doen? Een jaar later denk ik daar wel iets anders over. BSCW is niet geschikt voor het maken van een portfolio. Het is een platform voor het uitwisselen van bestanden tussen leraren en studenten. Het stamt uit een tijdperk van een HTML-taal die niemand meer kan lezen en zit vol bugs. Ben ik de enige met problemen? Nee, mijn hele klas worstelt ermee en ook van andere studenten op mijn stage hoor ik dezelfde problemen. Onlangs had ik mijn

bekwaamheidsproef. Daar zat ik dan met mijn rommeltje waarmee ik mijn assessors moest overtuigen van mijn competent-zijn. Je kunt je voorstellen hoe het verlopen is. Nu sta ik voor de keuze: opnieuw beginnen met het maken van een porfolio? Een dag werk? Dit laatste is misschien nog wel het vervelendste: de tijd die je eraan besteedt staat tot geen enkele verhouding met de rest van de studie. Als mijn ictkwaliteiten als leraar moeten blijken uit het maken van een portfolio op deze manier, kun je daar je vraagtekens bij zetten. Misschien kan Havana eens een kritisch artikel wijden aan dit inferieure programma. Als ik hier nog drie jaar mee moet werken, weet ik niet of ik mijn diploma wel ga halen. Tim van Dalen, eerstejaars lerarenopleiding consumptieve technieken

Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 8 juni 2011 jaargang 16 / #34 Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 39 91 havana@hva. nl. Hoofdredactie Jim Jansen Zakelijk leider Paul van de Water Eindredactie Wim de Jong Redactie Carlijn van Donselaar, Lisa Hartog (redactieassistent), Jeff Pinkster, Ron Santing, Robert Simon (Havana International), Annemarie Vissers, Melanie de Vries (stagiair) Medewerkers Stephanie Gude (projectbegeleider), Gijs Hardeman, Harmen van der Meulen (correctie), Gijs van der Sanden, Catrien Spijkerman, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen Fotografen Daniël Bosschieter, Fred van Diem, Jan-Maarten Hupkes, Henk Thomas, Bas Uterwijk Illustratoren Pascal Tieman Vormgeving Hannah Weis Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of [email protected] Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactieassistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 De volgende Havana verschijnt woensdag 22 juni

havana

3

nieuws

4

havana

nieuws

Beeld Fred van Diem

24 uur lang baantjes trekken

Daan Glorie (22, vierdejaars sportmarketing) mag weer een record op zijn conto bijschrijven. De student uit Heemskerk zwom afgelopen weekend 24 uur lang heen en weer in zwembad de Hoornse Vaart in Alkmaar. 83 kilometer en 400 meter in totaal, een nieuw Nederlands record. Hoewel Daan het record van de Australiër Grant Robinson (101.1 kilometer in 24 uur) niet wist te verbreken, is de student tevreden. ‘Het is iets dat me mijn hele leven bij zal blijven.’ Eerder zwom Daan al vijf keer de IJsselmeeroversteek (22 kilometer), drie keer de zestien kilometer in Kroatië en in Argentinië zwom hij in februari nog de langste zwemmarathon ter wereld: 88 kilometer. (RS/JP) havana

5

nieuws Carlijn van Donselaar / Claire van der Hall / Luuk Heezen / Jeff Pinkster (coördinatie) / Ron Santing / Catrien Spijkerman / Liza Titawano

‘Reactie Bussemaker simplistisch’ n n De opvatting van HvA-rector Jet Bussemaker dat er voor docenten met veel praktijkervaring gewoon ruimte moet zijn in het hoger beroepsonderwijs noemt staatssecretaris Halbe Zijlstra ‘simplistisch’.

‘Haar argument vind ik opgaan voor het mbo, waar een timmerman al zijn ervaring uit de praktijk haalt,’ aldus Zijlstra vorige week maandag, na afloop van een bijeenkomst van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. ‘Maar de h van hbo staat niet voor niks voor “hoger”. Je mag van hbodocenten verwachten dat ze minstens zo hoog zijn opgeleid als het niveau waarop ze hun studenten lesgeven.’

De staatssecretaris kondigde onlangs verregaande maatregelen aan om het vertrouwen in het hbo te herstellen. Docenten worden niet alleen verplicht gesteld in 2020 een master op zak te hebben, ook worden er landelijke toetsen voor kernvakken ingevoerd. Verder wil de bewindsman de controles op het onderwijs aanscherpen. De onderwijsinspectie zal daardoor in het vervolg ook in de collegezalen gaan controleren. HvA-rector Jet Bussemaker reageerde daarop door te stellen dat ook praktijkervaring erg belangrijk is in het hoger onderwijs. ‘De eis dat elke docent een mastergraad moet bezitten moet je niet willen verabsoluteren,’ aldus de rector. ‘Het is goed dat er ook op de HvA universitair geschoolde docenten lesgeven. En het is ook goed dat steeds meer docenten

Shell eco-race

promoveren. Maar als iemand dertig jaar praktijkervaring heeft dan is hij van harte welkom.’ Geconfronteerd met deze opvatting, bleek Zijlstra echter onvermurwbaar. ‘De reactie van Bussemaker vind ik simplistisch.’ Wat Zijlstra betreft zegt het iets over de professionele houding van een docent als hij zich niet kan of wil laten bijscholen. Die visie stuitte de Kamer vorige week aanvankelijk tegen de borst, maar na een avond debatteren werden de maatregelen van Zijlstra om de kwaliteit van het hbo te verbeteren toch geaccepteerd. De staatssecretaris benadrukte in het debat dat het echt niet slecht gesteld is met het hoger beroepsonderwijs in zijn geheel, maar dat door de negatieve beeldvorming nu alles in het werk gesteld moet worden om het hbo boven elke twijfel te verheffen. (LH/JP)

BAS

Plakjes vis op de boterham n n Het moet de tegenhanger van de boterhamworst worden: de boterhamvis. Studenten voeding & diëtetiek sleepten er eind mei de Voedingscentrum Bachelors Award voor gezonde innovaties mee in de wacht.

‘Het is eigenlijk met geen enkel product te vergelijken,’ zegt Marieke van der Velde (25, derdejaars). ‘Door de gegrilde rode paprika die we hebben gebruikt heeft het een wat zoetige smaak. We hebben ook bewust gekozen voor een vissoort die niet heel visserig smaakt, zoals zalm. Het is nog het beste te vergelijken met een plakje kipfilet,

maar dan met een lichtrode kleur.’ Het voedingscentrum was erg te spreken over de gekozen vis: claresse. Een duurzaam gekweekte witvis, die ook nog eens veel goede vetten bevat. Daarmee voldeden Marieke en haar medestudenten Rolien Boekholt (23) en Anne van Heereveld (29) precies aan de opdracht: een gezond en duurzaam product ontwikkelen voor een breed publiek. Veel tijd is er daarom vooral gaan zitten in de smaak en het uiterlijk van de boterhamvis. Marieke: ‘We hebben het getest onder een aantal studenten. Zelfs de studenten die vooraf zeiden niet van vis te houden, vonden het lekker.’ De boterhamvis maak-

ten de studenten in het kader van het vak productontwikkeling. Toch is de eer en de vijfhonderd euro prijzengeld niet genoeg. ‘We hopen er onze afstudeeropdracht van te maken. Maar dan moet een bedrijf ons idee wel eerst oppikken.’ Ook de tweede prijs ging naar de HvA. Medestudenten van Marieke bedachten de Dip Sum: een gestoomd hapje met kip en groente. In totaal deden 65 studenten van zeven verschillende opleidingen mee aan de wedstrijd. Met de prijs wil het Voedingscentrum toekomstige productontwikkelaars en marketeers duidelijk maken dat ze een bijdrage kunnen leveren aan de gezondheid van consumenten. (JP)

Ook de koffie- en snackautomaten worden voortaan bijgevuld door het bedrijf achter Micaffè, Maas International. De meningen over de nieuwe cateraar liepen maandag6

havana

morgen sterk uiteen in de Leeuwenburg. Zo klaagde de één over het strakke uiterlijk, terwijl de ander de tafel in het midden van de voormalige OMA wel weer wat vond hebben. Ook over de prijs werden al wat vragen opgeworpen. Waar een lungo vorige week nog een euro kostte, kost hetzelfde drankje nu 1,20 euro. De nieuwe cateraar is gebonden aan strenge milieuregels. Zowel de automatenkoffie als de koffie bij de koffiecorners moet ge-

Beeld Bas Uterwijk

Beeld Bas Uterwijk

Beeld Ward Kuipers

Micaffè is de nieuwe koffiecateraar

n n De koffie in de coffeecorners van de HvA wordt voortaan ingeschonken door cateraar MiCaffè. Maandag werden de nieuwe coffeecorners in gebruik genomen.

Het H2A-team, dat vorige week de Shell Eco-marathon reed, heeft geen geldige score neergezet. De door Shell opgelegde limiet werd niet gehaald. Tijdens de race, waarin zelfgemaakte auto’s met zo min mogelijk brandstof proberen zo ver mogelijk te komen op één liter brandstof, deed de auto precies wat het team verwachtte: 1 op 1100 rijden. Maar Shell had de ondergrens echter opgehoogd tot 1:1250, waardoor dit te weinig was. ‘Jammer’, zegt teamcaptain Tom Roelofsen (23), vierdejaars engineering, design & innovation. ‘Maar we kwamen niet om te winnen. We waren er voor het eerst en het was een geweldige ervaring. En met het hoge niveau van de concurrentie mogen we enorm trots zijn op onze prestatie.’ In de klasse van de H2A finishten slechts dertien van de veertig deelnemers. De winnaar reed 1:5200. (RS)

certificeerd zijn met het keurmerk fairtrade. Verder moet de cateraar zorg dragen voor milieuvriendelijke koffiebekers. Het gaat dan om biologisch afbreekbare bekers of bekers die opnieuw gebruikt kunnen worden. Sorbon blijft de kantines van de hogeschool en universiteit tot zeker begin volgend jaar uitbaten. Met de aanbesteding van het cateringcontract zijn fouten gemaakt. Daardoor wordt de zoektocht naar een nieuwe cateraar overgedaan. (JP)

De BAS, het Bindend Afwijzend Studieadvies, gaat niet omhoog. Wel moeten studies voortaan vakken oormerken, waardoor de propedeuseregeling indirect wordt aangescherpt. Het aantal punten blijft dus gelijk, maar alle studies zijn vanaf volgend jaar verplicht vakken te oormerken. Studenten die deze geoormerkte vakken niet halen, mogen ook niet starten met het daaropvolgende jaar. De studies mogen zelf bepalen hoeveel punten er geoormerkt worden. Ook zal met ingang van volgend collegejaar een toevoeging op de frauderegeling van kracht worden. Studenten kunnen behalve op ‘gewone’ fraude ook op ‘ernstige’ fraude worden aangepakt. Is dat laatste het geval dan kan dit leiden tot uitschrijving. (RS)

Derde plek

Het docentensportteam van sport, management & ondernemen is dit weekend als derde geëindigd in de Letterenloop. De vier docenten liepen de tien kilometer opgeteld in twee uur, vier minuten en elf seconden. Van het team liep Martin Breedijk, docent atletiek en duursport, de tien kilometer het snelst (36.06). Hij werd gevolgd door eerstejaars student Brian Pronk (43.17), docent marketing Wilko de Graaf (44.48) en docent sportsociologie Henk Hille (47.14). De afgelopen twee jaar won het team nog de bedrijvenloop voor schrijvers, journalisten, cabaretiers, mensen uit het boekenvak, lezers en andere lopers. (JP)

nieuws

HvA-agenda

‘Docenten in een andere omgeving’

9 juni

Interactiviteit rond webcolleges De netwerkbijeenkomst ICT&Onderwijs HvA staat geheel in het teken van het fenomeen ’webcollege’. Tijdens de bijeenkomst wordt dieper ingegaan op het verrijken van webcolleges en realiseren van interactiviteit. 9 juni, 9.00-11.00 uur. Locatie: RIS, Amsteldijk 166, zaal 6.63. Aanmelden kan via [email protected] of 020-5953944.

Beeld Bas Uterwijk

14 juni

n n Een volle bak bij Jamplified, de bandjesavond die vlak voor Hemelvaart werd georganiseerd door IAM Core. De studievereniging van interactieve media nodigde vijf bands uit en beloofde gratis drank, wat een horde studenten trok.

Een zonovergoten dag is normaliter het slechtste wat een feest kan overkomen. De terrassen en de parken zitten vol en zalen als De Lax zijn daar de dupe van. Maar de studenten interactieve media lieten zich niet tegenhouden en betraden en masse de zweterige Lax om de bands te bekijken. En hun gratis drankjes op te eisen.

IAM Core-voorzitter Robert Holtzer (23, tweedejaars) staat bij de deur en lijkt gestrest. ‘Ik ben mensen aan het weigeren, dat vind ik niet leuk.’ De bands die optreden zijn onder andere docentenband Brit & The Block Manuals, Bloedkop en de band van Robert zelf, No Guarantees. Zijn deze bands zo goed dat ze volle zalen trekken? Robert geeft toe dat de gunstige consumptieregeling aanleiding is van de drukte. Want entree voor de avond bedroeg 7,50 euro en kwam met een stempelkaart voor tien drankjes. 75 cent voor een biertje, is dat niet onverantwoord? ‘Dit is wat we overeengekomen zijn met de HvA. We wilden gratis drank doen, maar dat was pas echt onverant-

woordelijk geweest. Daarnaast zijn het niet tien biertjes, je kan er ook cola van kopen. Of whisky als je wilt, dan kost dat je drie consumpties.’ Iedere optredende band heeft minstens één lid dat betrokken is bij de opleiding. Brit & the Blokmanuals bestaat zelfs volledig uit docenten. ‘Het is leuk docenten in een andere setting te zien,’ zegt Robert. Niet veel later speelt de docentenband ‘Brass in Pocket’ van The Pretenders, over masturbatie. De pauze-dj’s hebben de bandjessetting niet helemaal door en draaien vooral nineties r&b en hardcore. Niet geheel in lijn van de bands, maar door de vloeiende drank was er slechts een kniesoor die daarop lette. (CvdH)

‘Gewoon roepen dat je goed bent’ n n Als student communicatiemanagement Jennifer Delano (27) voor 25 mei was doodgegaan – ‘je weet maar nooit’ – hadden haar nabestaanden een dwingende eis in haar testament gevonden. De dagboeken uit haar middelbare schooltijd moesten worden uitgetypt en bij haar voormalige klasgenoten worden bezorgd.

Die eis kan ze schrappen. Vorige week woensdag lanceerde Delano het e-boek Van 12 tot 17. Dagboek van een gepest kind. Het boek is de letterlijke weergave van het dagboek dat Jennifer schreef in de vele eenzame uren van haar middelbareschooltijd. Zowel de trivialiteiten van een schoolgaand meisje (‘We hadden een roosterwijziging’, ‘Ik had een 9,5 voor Nederlands’) als de angst voor haar klasgenoten komen aan bod. Met het dagboek wil Jennifer vooral steun bieden aan andere middelbarescholieren die worden gepest. ‘Ze kunnen zich in mijn boek herkennen. Zo krijgen ze hopelijk het gevoel niet alleen te zijn.’ De student beschrijft in het dagboek onder meer hoe klasgenoten haar etui afpakken, haar gum kapotmaken en haar

uitschelden. Naarmate Jennifer ouder wordt in haar dagboek, wordt steeds duidelijker hoe eenzaam, onzeker en depressief de pesterijen haar maken. Het hele dagboek door vraagt Jennifer zich af: waarom ik? Tien jaar later kan ze daar wel wat verklaringen voor bedenken, vertelt de deeltijdstudent in het kantoor van haar eigen pr-bureau JenJenPR. ‘Ten eerste hoorde ik niet thuis op de mavo. Ik kon goed met de leraren opschieten en haalde altijd de hoogste cijfers. Niet alleen voor wiskunde, maar ook voor gym en muziek. Dat wekt jaloezie. Bovendien was ik geen meeloper. Ik rookte niet, droeg geen merkkleding.’ De Jennifer Delano van vandaag lijkt een totaal andere persoon dan het onzekere meisje uit het dagboek. Deze Jennifer trekt zich van niemand wat aan. Voor de klanten van haar prbureau organiseert ze succesvolle campagnes en stunts – op haar eigen manier. De muren van haar kantoor hangen vol met krantenknipsels die daarvan getuigen. De deeltijdstudie volgt ze alleen voor ‘het papiertje’. ‘Sommige gastdocenten lach ik hard uit. Laatst kwam een social media-expert een les geven. Ik had vijfhonderd followers meer dan hij.’ Op haar zeventiende maakte Jennifer een lijst

met dingen die ze wilde bereiken. ‘Werken als model, een eigen kledinglijn, meedoen aan een radioprogramma, optreden in het Concertgebouw, in een internationale film spelen,’ somt ze op terwijl ze een dikke multomap uit de kast trekt. Ze bladert door de zorgvuldig gedocumenteerde knipsels en foto’s met haarzelf in de hoofdrol. ‘Allemaal afgewerkt’, zegt ze triomfantelijk. ‘Gewoon, door in jezelf te geloven, heel hard tegen iedereen te roepen dat je goed bent, en heel veel netwerken.’ Als ze dat toen allemaal geweten had. ‘Ik had een van die meisjes gewoon heel hard voor haar bek moeten slaan. Maar zo was ik toen niet.’ Ondanks de sombere toon van haar dagboek – ze vraagt zich zelfs af wat er zou gebeuren als ze zich in de wc zou verhangen – gaf Jennifer nooit op, verzekert ze nu. ‘Ik telde de dagen af, en ik wist: ooit krijgen jullie het terug.’ De mening van haar oud-klasgenoten vindt Jennifer niet meer belangrijk. ‘Eerst wel. Ik zou een reünie organiseren en een paar passages uit mijn dagboek voordragen. Dat had een heel mooi YouTube-filmpje kunnen worden! Ik had ook al contact met het RTL-programma Gepest. Maar ja, wat heb ik eraan?’ (CS)

Proud Op Wibaut Door de jaren heen wordt de Wibautstraat gezien als de lelijkste straat van Amsterdam. Maar is dat wel terecht? Zes studenten van de Hogeschool van Amsterdam dachten hier anders over. Ze hebben een winnend programmavoorstel geschreven, dat ze mogen uitvoeren in TrouwAmsterdam, de Verdieping. De avond is interactief door middel van open podia waar talent zich kan laten zien en horen. Daarnaast kunnen bezoekers gezamenlijk een kunstwerk maken met als uitgangspunt de Wibautstraat. www.facebook.com/pages/Proud-opWibaut/124636567612133

21 juni

Golden Dot Awards De opleiding interactieve media (iam) organiseert een awarduitreiking voor het beste studentenwerk van het afgelopen studiejaar. De Golden Dot Awards worden door een vakjury uit het werkveld uitgereikt aan de best uitgevoerde groepsprojecten of de beste individuele projecten uit het studiejaar 2010 2011. In totaal worden er in zes categorieën prijzen uitgereikt. Alle winnaars van vorig jaar zijn te zien op de site, inclusief de toelichting van de jury. www.goldendotawards.nl

23 juni

Amstelcampus Festival Op donderdag 23 juni organiseert de Hogeschool van Amsterdam het Amstelcampus Festival: het jaarlijkse evenement voor HvAstudenten, -medewerkers, buurtbewoners en relaties van de Amstelcampus in aanbouw. Als feestelijke afsluiting van het studiejaar 2010-2011 biedt het Amstelcampus Festival volop muziek, kunst, sport, debat, theater, radio en film. Talentvolle HvA’ers en gevestigde artiesten verzorgen optredens. Het Amstelcampus Festival is gratis toegankelijk. Voor een e-ticket hoef je je alleen maar even aan te melden. Daarnaast vindt tijdens het festival de Amstelcampus Run plaats. Dit is een hardloopwedstrijd bedoeld voor studenten, medewerkers, maar ook zeker buurtbewoners. www.hva.nl/amstelcampusfestival havana

7

nieuws

afstuderen

‘Geen aanleiding onderzoek rechter’ n n De HvA bespaart miljoenen euro’s door de Amstelcampus in eigen beheer te bouwen. Dat schrijven leden van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) in reactie op de publiciteit rondom de campus.

Alternatief voor Vakbond (AvV) kondigde eind mei in NRC Handelsblad en Havana aan naar de rechter te stappen omdat de bond bezwaar heeft tegen de bouw van de Amstelcampus. De bond wil dat de Ondernemingskamer van de rechtbank onderzoekt of de besluitvorming over de Amstelcampus deugdelijk is geweest. Volgens de bond kloppen de financiën niet. De CMR meent juist dat de keuze van de

hogeschool om de Amstelcampus in eigen beheer te bouwen de juiste is. Daarmee bespaart de onderwijsinstelling miljoenen euro’s en zorgt het ervoor dat de kosten nu en in de toekomst beheersbaar blijven. ‘De commissie Financiën & Reglementen van de CMR is in de afgelopen jaren telkenmale en zorgvuldig geïnformeerd door het CvB [College van Bestuur, red.] over de feiten en achtergronden en ziet geen enkele aanleiding voor een onderzoek door de Ondernemingskamer.’ De raad zegt zich onder meer te baseren op rapporten van accountantskantoren KPMG en PricewaterhouseCoopers. In de brief voegen de CMR-leden eraan toe dat AvV vorig jaar ook al aankondigde naar de rechter te stappen. ‘De CMR heeft AvV en Beter Onderwijs Nederland reeds in april 2010 schriftelijk

verzocht om van een gang naar de Ondernemingskamer af te zien. Daarop hebben wij helaas nooit een behoorlijk antwoord ontvangen. Door al deze berichtgeving, zonder enige onderbouwing van beweringen, wordt onze hogeschool telkens opnieuw onnodig en onterecht beschadigd.’ AvV houdt vol dat het gevaarlijk is dat een organisatie die met publiek geld wordt gefinancierd een onderwijscampus in eigen beheer bouwt. Paul Doop, vicevoorzitter van het College van Bestuur, liet eerder al weten het besluit van AvV te betreuren. ‘Wij zijn van mening dat wij er alles aan gedaan hebben ons beleid met feiten en cijfers te onderbouwen.’ (JP) Meer over de Amstelcampus in Folia #34.

‘We blunderden naar succes’ n n In één week een overtuigende commercial maken en meedingen naar een Oscar. Voor de studenten van de minor Ondernemerschap een pittige maar leuke klus.

Eigenlijk gebruikten ze drie concepten in één: het idee van de Tel Sell-programma’s, een paar home video’s en pratende katten zoals in de film Minoes. Volgens jurylid en docent Dirk Jan Klanker is het als een film van Quentin Tarantino, eigenlijk is het te veel maar het komt wel goed bij elkaar. De makers van Cat sell, een eetbakje voor de kat met opstaande randen zodat andere katten niet mee kunnen eten, vallen dan ook twee keer in de prijzen tijdens de ‘Oscar-uitreiking’ van het project 30

Seconds of Sales. Met zowel de publieksprijs als de juryprijs gaan de studenten naar huis. In Studio K lijken de filmpjes dinsdagmiddag op het grote doek heel wat. Van tassen tot het razendsnel bouwen van websites, je kunt het zo gek niet verzinnen of de studenten prijzen het aan. Het ene filmpje wat provisorisch in elkaar gezet, het ander is gelikt, met veel humor en technisch goed gemonteerd. Het is niet makkelijk, in één week een commercial maken zonder budget, zegt jurylid Roel Welling, oprichter van productiebedrijf Wefilm en maker van meer dan honderd commercials. Hij is verwonderd over de dertig filmpjes die na een week zwoegen toch allemaal af en toonbaar zijn. Beste acteur is Faouzi Hmadouch (26, derdejaars e-technologie). In de commercial die

hij met twee andere medestudenten maakte wordt hun laptophoes, de Inovate3, aangeprijsd door een op The Book of Eli gebaseerde held. Faouzi brengt, in de film gekleed in een lange zwartleren jas met hockeystick op de rug, de laptop veilig bij de afnemer. Heel overtuigend volgens de jury. Volgens Welling worden studenten tegenwoordig nog maar weinig gestimuleerd zo innovatief te zijn als tijdens deze opdracht. ‘Maak hier gebruik van, bedenk of je er verder mee wilt.’ Of de makers van Cat sell verwacht hadden zoveel succes te hebben? Nee, zegt Evelien Wierikx (21), derdejaars communicatiemanagement. ‘Er waren zoveel andere goede filmpjes. Maar blijkbaar vonden mensen onze commercial echt leuk. Zoals de jury zei: we blunderden naar succes.’ (LT)

De debatkoningin van de HvA

De eervolle vermelding kreeg ze tijdens de laatste van een reeks colleges over debatteren. Deze ‘debatklas’ is een initiatief van docent commerciële economie Jurriaan Gorter. Alleen studenten uit het excellentieprogramma van Economie & Management konden deelnemen. Onder meer oud-parlementariër Wijnand Duyvendak werd ingezet om de studenten de kunst van het debat bij te brengen. Volgens Gorter is de debatklas uniek binnen de HvA. Gorter: ‘Daarom noemen we de beste debater van de deelnemende studenten ook de beste van de hele hogeschool.’ (CvD)

8

havana

Beeld Jan-Maarten Hupkes

n n Tweedejaars bedrijfskunde Mandy Tolk (20) mag zich sinds woensdag 1 juni de beste debater van de Hogeschool van Amsterdam noemen.

Mariëlle Brommet (25) Ergotherapie ‘Er zijn kinderen die een hersenbeschadiging hebben opgelopen. Dat kan voor de geboorte zijn gebeurd, bij de geboorte, of in de eerste levensjaren. Hierdoor kan de motoriek verstoord raken. Dan functioneert één arm bijvoorbeeld niet goed meer. Sinds een aantal jaren bestaat er een behandelmethode waarbij de goede arm in een mitella wordt gehesen, en de kinderen gedwongen worden om hun slechte arm te gebruiken. Net als bij een lui oog: dan wordt er ook een sticker op het goede oog geplakt om het slechte oog aan te laten sterken. Omdat kinderen het vaak eng vinden om in een kliniek te zijn, is de methode in een piratenthema gegoten. De kinderen hebben ooglapjes, bandana’s, speelgoedzwaarden; een hele kindvriendelijke therapie, waarbij ze spelenderwijs oefeningen doen. Na afloop krijgen de ouders een vragenlijst over deze behandelmethode om te kijken of het echt werkt, of de kinderen hun slechte arm daadwerkelijk meer gaan gebruiken. Deze vragen gaan over allerlei activiteiten die de kinderen doen: van het openen van de deur tot het dichtdoen van hun rits of knoopjes van een shirt. En dan is het dus belangrijk dat ze dat niet met alleen de goede arm doen. Meestal zijn ze zich hier tijdens de therapie namelijk wel bewust van, maar vervallen ze thuis weer in oude patronen. Samen met medestudent Leonie Herinckx test ik de betrouwbaarheid van deze vragenlijst, door hem op twee momenten aan de ouders voor te leggen, een zogenaamde test-hertestmethode. Vervolgens checken we de samenhang tussen de antwoorden. Als de antwoorden veelal overeenkomen, betekent het dat de vragenlijst betrouwbaar is. We hebben dertig ouders benaderd, en uiteindelijk hebben we achttien beoordelingen binnen. In hoeverre het werkt weten we nog niet precies. Maar de resultaten zijn nu bijna verwerkt en het ziet er hoopvol uit.’ HvA + ‘In het verleden was het nog lastig om een eigen afstudeeropdracht te bedenken, maar onze opdracht werd heel enthousiast onthaald. De docenten stonden er volledig voor open.’ HvA – ‘Tijdens de studie krijg je veel te weinig mee van wat er in de werkelijkheid speelt. Het verschil tussen studie en stages is zo enorm groot, daar wegen de simulatielessen die we hebben gehad echt niet tegenop.’ n Ron Santing

prikbord Hebt u nieuws voor deze pagina? Mail [email protected].

DT

Symposium

Op 23 juni organiseert Forensicon een symposium met als thema ‘Onderwijs in de forensische opsporing’. Tijdens dit symposium zullen sprekers uit verschillende delen van het werkveld een presentatie verzorgen over forensische opleidingsmogelijkheden binnen hun organisatie. Voor studenten geldt een gereduceerd tarief voor deelname. Locatie: Hogeschool Van Hall Larenstein, Agora 1, Leeuwarden. www.forensicon.nl

DEM

Mentoren

Voor de begeleiding van aankomende studenten zijn de opleidingen accountancy en bedrijfseconomie (beide duaal) op zoek naar enthousiaste studentmentoren. In juni en augustus wordt een aantal kennismakingsbijeenkomsten georganiseerd waarbij ook de mentoren aanwezig zijn. Op de agenda staan het delen van kennis en ervaring, een taaltoets en een groepsopdracht. Kun je goed vertellen over jouw opleiding en wil je wat bijverdienen? Meld je dan aan. De vergoeding is acht à tien euro per uur. Heb je belangstelling of een vraag, mail dan naar Monique van den Burg: [email protected].

DOO

Hulp

Het Studentmentoren Programma (SMP) zoekt voor het domein Onderwijs & Opvoeding enthousiaste studenten die volgend studiejaar eerstejaars studenten van hun eigen opleiding willen begeleiden. Als studentmentor kan je een belangrijke bijdrage leveren aan het succes van eerstejaars studenten. Jouw ervaring is hierbij van groot belang, net als je inzet en gedrevenheid. Het SMP traint en begeleidt de studentmentoren. Je bent zelf verantwoordelijk voor de invulling van de inhoud van jouw begeleiding. Je speelt hierbij in op de vragen van de eerstejaars studenten en gebruikt je ervaring uit je eigen eerste jaar. Je kunt je aanmelden via https://intra.hva.nl/ diensten/smp/aanmelden.

DMCI

Fashion Week

Dit jaar zal voor het eerst Fashion Week Digital plaatsvinden. Dit is een evenement waar tientallen designers uit de hele wereld hun nieuwste collectie zullen showen, dat digitaal wereldwijd op het internet zal worden uitgezonden. Een van de ontwerpers die hieraan zal meedoen is de aan het AMFI afgestudeerde Sepehr Maghsoudi. Sepehr is op zoek naar studenten die willen meehelpen bij dit digitale evenement. Kun je zelfstandig werken en ben je beschikbaar in juni, juli of augustus? Stuur een mail naar [email protected].

DT

BAS

Onder strikte voorwaarden is het bij het domein Techniek mogelijk voor één module een extra herkansing te doen om een BAS (bindend afwijzend studieadvies) te voorkomen. Voorbeelden: toetsen tijdens de staking tegen de regeringsplannen of persoonlijke omstandigheden die de examencommissie aanleiding geven om een extra herkansing toe te staan. Deze toetsen zullen plaatsvinden op 5 juli. Verzoeken voor de extra herkansing dienen te worden ingediend bij de examencommissie, zie intranet.

DMR

Schuldhulp

Studenten sociaal juridische dienstverlening (sjd) presenteren 14 juni hun afstudeeronderzoek naar schuldhulpverlening, budgetbeheer en budgetbegeleiding. Het symposium wordt ingeleid door Bas van Delden, directeur van de Dienst Werk & Inkomen (DWI). Ook Tamara Madern, wetenschappelijk medewerker van het Nibud en Hille Hoogland van de Voedselbank Amsterdam spreken over mensen die in de problemen zijn gekomen door een schuld. Het symposium is georganiseerd door de opleiding sjd en het DWI en wordt gehouden in het auditorium van de James Wattstraat. Aamelden via symposium. [email protected].

DOO

Tevredenheid

De tevredenheid over het management van het domein Onderwijs & Opvoeding is de afgelopen jaren gestegen. Medewerkers zijn minder te spreken over de voorzieningen en de kwaliteitszorg. Dat blijkt uit een conceptrapport van de Medewerkers Tevredenheidmonitor. Het domein scoort op alle categorieën minimaal vergelijkbaar met de rest van de HvA (referentiegroep). Alleen op het onderdeel veiligheid scoort de HvA gemiddeld 0.30 hoger. Meer informatie op het intranet.

DBSV

AOD

De Amsterdamse Olympische Dagen (AOD) worden op donderdag 16 en vrijdag 17 juni gehouden. Tijdens dit evenement, dat voor de zestiende maal wordt georganiseerd, zullen kinderen van vele basisscholen uit Amsterdam de strijd met elkaar aangaan om medailles en bekers te winnen. De AOD wordt mogelijk gemaakt door SportService Amsterdam en het domein Bewegen, Sport & Voeding. Dit houdt in dat er tijdens de dagen een paar duizend kinderen uit groep zeven en acht op het terrein rondom het ALO-gebouw komen sporten. Dit betekent dat er tijdens deze dagen niet geparkeerd kan worden op het parkeerterrein; hou hier dus rekening mee.

DEM

Projectbureau

Op zoek naar een interessante opdrachtgever om bij af te studeren? Kom dan naar de meet & greet van Het Projectbureau. Het bedrijf zoekt talentvolle (voltijd)studenten management, economie & recht, commerciële economie, human resource management, bedrijfseconomie en communicatie die ze kunnen koppelen aan opdrachtgevers. De begeleiding bij de opdracht verzorgt Het Projectbureau zelf. Geïnteresseerde studenten kunnen zich voorbereiden door te kijken op de website www.skillsand. nl en een uitgeprint cv mee te nemen. De meet & greet is op 10 juni vanaf 10.00 uur in lokaal B13.02 in de Leeuwenburg.

DMR

Biezeveld

Malcolm Biezeveld (docent sociaal pedagogische hulpverlening) vertegenwoordigt 23 juni het domein Maatschappij & Recht tijdens de Docent van het Jaar-verkiezing op het Amstelcampus Festival. Voor de tweede keer op rij heeft Biezeveld de meeste stemmen van studenten gekregen. Om aandacht te vragen voor het belang van goed docentschap organiseert de ASVA studentenunie dit jaar voor de tweede keer de HvA Docent van het Jaar-verkiezing. De prijsuitreiking zal plaatsvinden tijdens het Amstelcampus Festival. www.docentvanhetjaar.hva.nl

DG

Wandeltrainer

Studenten van het domein Gezondheid kunnen volgend schooljaar een opleiding tot allround wandeltrainer volgen. De uren die ze maken mogen in overleg met de SLB’er gebruikt worden als profileringsactiviteit. De opleiding begint op 15 september bij de stichting Sportwandelschool. De kosten van de cursus zijn 250 euro inclusief lesmateriaal. Als je bereid bent na je training lessen te geven voor de wandelschool, dan kun je 100 euro lesgeld terugkrijgen. Aanmelden via [email protected].

HvA

EHBO

Het Amstelcampus Festival zoekt voor donderdag 23 juni gecertificeerde EHBO’ers. Ben je student of docent en ben je een liefhebber van festivals? In de speciale EHBO-ruimte in het Kohnstammhuis kun jij bezoekers helpen. Opgeven kan voor 15 juni. De indeling wordt gemaakt op basis van geschiktheid en volgorde van aanmelding. Er zijn twee shifts op de dag zelf: shift een is van 15.00 uur tot 22.00 uur en shift twee van 18.00 uur tot 24.00 uur. De uren die je maakt worden vergoed. Stuur een mail naar [email protected] met je naam, 06-nummer, opleiding, studiejaar en ervaring.

havana

9

senior citizens

Beeld Fred van Diem

Jong geleerd, oud gedaan Niet alleen het geluid van de band Senior Citizens wordt door HvA’ers bepaald, ook het bijbehorende beeld en het management worden mede mogelijk gemaakt door medewerkers. Ron Santing

Senior Citizens De bandleden, de manager en de beeldman zijn allemaal collega’s van elkaar. Zanger, gitarist en muzikaal brein Marc Brandjes (53), onlangs aan de HvA afgestudeerd bij informatica, is medewerker bij IT-Services. ‘Ik schrijf alle nummers en bedenk de meeste partijen.’ Toetsenist Tarif El-Fasih (46) beaamt dit grinnikend. ‘Ja joh, wij zijn eigenlijk maar de begeleidingsband van Marc.’ Hij is functioneel beheerder bij domein Techniek en ook onlangs afgestudeerd bij informatica. Hij is nu nog bezig met een master aan de UvA.

Rogier

Oud en nieuw De indiepopband is eigenlijk een doorstart van de band Planet, waar dezelfde mensen in speelden. Het ging Planet redelijk voor de wind, ze speelden in Paradiso en kregen vele aanbiedingen. Brandjes sloeg dit echter allemaal af. ‘Ik wilde heel veel dingen principieel niet. 2 Meter Sessies bijvoorbeeld. Dan was ik het niet eens met het concept, of vond ik de presentatie kut. Ik ben wat zelfdestructief in die zin, ja. Nu is Joyce er om dat te repareren, haha.’ Spijt heeft de zanger er echter niet van. ‘Ik vind het juist wel mooi dat ik in de herfst van mijn leven een nieuwe band heb.’

10

havana

Tarif

senior citizens Retro De naam van de band komt niet uit de lucht vallen. Marc: ‘We zijn allemaal wat ouder aan het worden. Dat is de rode draad door het album. Ik schrijf over wat ik meemaak. Kort gezegd: ik heb nu meer vroeger dan vroeger. Als je ouder wordt verandert de manier waarop je tegen dingen aankijkt. Mijn idealisme is veranderd; ik kijk anders naar de maatschappij. Milder. En ik ben nu een stuk lelijker dan vroeger, haha!’

Beeldbepalend Rogier Verkade (39) is onderwijsconsultant op het gebied van ict en docent onderzoeksvaardigheden. Hij verzorgt het visuele aspect. ‘Dat doe ik met oude dia’s en negatieven. Van die beelden maak ik fotowanden, bewegende beelden die achter de band geprojecteerd kunnen worden. Die oude dia’s geven een prachtig tijdsbeeld en ik probeer hiermee een sfeer te creëren die past bij de muziek. De dia’s? Die vind of koop ik. Soms op een rommelmarkt, en heel soms liggen ze zelfs bij het vuilnis. Daar spit ik dan doorheen. Mensen gooien soms hele collecties op straat. Dat vind ik fascinerend.’

Joyce

Marc

Management Joyce Lauret (39), bouwkundig beheerder en projectleider huisvesting. Studeert ook bouwtechnische bedrijfskunde aan de HvA. ‘Ik zit sinds 2008 bij de band, en doe het management. Toen ik begon kostte het niet veel tijd. Iedereen studeerde nog en er gebeurde niet heel veel. En de band was bezig met het opnemen van het album. Nu begint het echte werk: contact leggen met distributeurs, de media, poppodia. En dat is wel het leukste werk.’

15 juni, Bitterzoet Ondanks de ambitie om wat neer te zetten ziet geen van de HvA’ers het zitten om fulltime de muziek in te gaan. Brandjes: ‘We werken fulltime, de meesten van ons hebben kinderen en sommigen studeren nog. Dat is niet te combineren. Wanneer we tevreden zijn? Als onze muziek in bepaalde kringen bekend is en het in de kleinere platenzaken te krijgen is. We hoeven niet in de ArenA te staan, hoor.’ Woensdag 15 juni wacht in ieder geval de Bitterzoet, waar de cd Verbal Cavalry gepresenteerd wordt. ‘Daarna gaan we op vakantie. Uiteindelijk zou het mooi zijn als we in de vier P’s kunnen spelen: P3, Paard van Troje, Patronaat, Paradiso.’

havana

11

ik vertrek

‘Je moet niet te Alles zou toenemen: zijn salaris, de grootte van zijn auto en zijn status. Behalve zijn vrijheid, en dat was nou net het pijnpunt voor oud-HvA-student Andries Raven (34). Raven hing zijn maatpak aan de wilgen en deed het gewoon: hij begon een camping in een Frans gehucht. Annemarie Vissers Meestal gaat het zo: een vrolijke begintune klinkt, dan wat trage shots van mistige Spaanse vergezichten, pittoreske dorpjes op de Franse campagne of schattige kaasmakerijtjes in een wat druilerige streek in Engeland. Dan zoomt de camera in op een echtpaar gloeiend van trots over de vers genomen beslissing: het roer gaat volledig om. De globetrotters to be zijn het he-le-maal beu: ‘dat oeverloze gepolder’, ‘die eeuwige bureaucratie met al haar regeltjes’ om niet te spreken over ‘die volledig verregende zomers in dit land’. Beelden van hartverscheurend huilende familieleden, ingepakte inboedels en de laatste zenuwslopende telefoontjes of koopcontracten nou wel of niet gesloten zijn, volgen. Eenmaal op de plek van bestemming plopt de kurk van de champagne op een hoopvolle toekomst. Tot het eerste akke12

havana

fietje met een onbetrouwbare makelaar door de camera wordt geregistreerd en daarna de wanhoop, nadat blijkt dat de fundering van dat fijne kaasmakerijtje nagenoeg niet aanwezig is. Programma’s als Het roer om of Ik vertrek: heerlijke tv, geen beter vermaak dan leedvermaak. Maar niet altijd gaat het faliekant mis. Dat avonturiers niet standaard met hun kaplaarzen nog aan een schuur met tientallen verborgen gebreken uitdrijven, bewezen oudHvA-student Andries Raven (34, studeerde af in logistiek en marketing) en vrouw – zij vroeg hém in beeld ten huwelijk – Judith. Anderhalf jaar geleden waagden ze de grote stap, lieten huis, haard en baan achter in Amsterdam en streken neer in het departement Creuse, een gebied in midden-Frankrijk dat op legendakaartjes in ieder geval niet

oplicht als het gaat om inwoneraantal. Daar is het tweetal nu eigenaar van een camping, twee watermolens van tweehonderd jaar oud, een authentieke molenaarswoning, een graanschuur en een voormalige gaarkeuken en dat alles op een enorme lap grond van zo’n acht hectare. Deelname aan het Tros-programma Ik Vertrek heeft het tweetal geen windeieren gelegd. Een geluk, volgens de oud-HvA’er Raven: ‘Wij werden heel goed neergezet. Daarbij kwam mijn marketingachtergrond goed van pas. Maar het kan ook heel anders lopen en dan is het zeker geen goede reclame. Ik zag een aflevering waarin een man er

ieder geval geprobeerd. Soms denk ik: ik kan het niet volgen waarom je dit wilde, had nou eerst wat beter nagedacht. Maar ach, dat heb ik ook bij mensen die een bepaalde stap in hun carrière zetten. Dat volg ik dan vaak ook niet.’ En Raven kan het weten, want zelf doorliep hij eveneens een gestage carrière na zijn HvA-opleiding logistiek (nu business logistics). Koud uit de collegebanken werd hij klaargestoomd voor een glansrijke management- en consultancyloopbaan bij multinationals. Een master marketing volgde, evenals een traineeship bij een grote bank. Toch bleef het knagen en zijn gedachten

‘Ik had wel dertig plannen-B’ achterkomt dat zijn terrein naast een steenkolenmijn ligt, met heel veel herrie. Niet zo heel slim en rijkelijk laat om te ontdekken, natuurlijk.’ Hij lacht. ‘Er doen een hoop oenen aan mee hoor, aan dat programma. Mensen die de taal totaal niet spreken of bij de minste of geringste tegenslag in de grootste financiële problemen komen. Of van die mensen die er dan al heel snel achterkomen dat ze “het toch niet zo leuk vinden”. Al heb ik daar wel begrip voor, die hebben het in

voerden hem vaak naar een leven met meer vrijheid en vrije tijd. In de dagelijkse praktijk voerde hij echter vooral mee op filegolven. ‘Ik heb wel eens uitgerekend hoeveel uren ik in de auto doorbracht, ik ben het gelukkig snel weer vergeten. Per jaar maakte ik rond de 80.000 kilometer, het moeten er dus veel zijn geweest.’ Snoeihard werkende Japanners en zakelijk keiharde Amerikanen – ‘daar was weinig humaan aan’ – vormden zijn collega’s door de jaren heen. Raven had op zich niets

ik vertrek

oenig zijn’ Weblog van Andries’ camping www.moulindesjarasses.com/nl – Televisie-uitzendingen www.ikvertrek.nl/uitzendingen/familie-raven-buijsman

te klagen. ‘Ik mocht een master volgen die betaald zou worden. Alles zou toenemen: mijn salaris, bijbehorende status, de grootte van mijn auto.’ Behalve die zo gewenste vrije tijd om meer dingen te doen die hij echt leuk vond. ‘Die zou alleen maar afnemen. Judith werd als veilingmeester het draven ook steeds meer zat.’ Niet weerhouden door zijn leasebak en een handje geholpen door internet stuitten ze op wat later hun eigen terrein zou worden. Een persoonlijke crisis bleek de uiteindelijke aanjager de plannen door te zetten. ‘We wisten precies wat we wilden: een groot perceel, waar we zelf op konden bouwen en

wordt het al snel een camping Bakkum en dat was niet de bedoeling.’ Het harder wordende politieke klimaat was niet de reden voor vertrek. ‘Regeltjes en bureaucratie heb je overal en ook het politieke klimaat in Frankrijk is op dit moment redelijk vergelijkbaar met wat er in Nederland gaande is. We wilden dit echt heel graag.’ Ook Raven en vrouw liepen tegen onhebbelijkheden, onmogelijkheden en gesteggel aan die onvermijdelijk lijken bij een permanent vertrek naar het buitenland. ‘We waren er snel uit dat we het terrein dat we op internet hadden gevonden helemaal zagen zitten, maar alles bij elkaar heeft het nog anderhalf

‘Vanuit hip Amsterdam naar de Limousin was wel een cultuurshockje’ klussen. Het moest vlakke grond zijn en het pand moest al redelijk bewoonbaar zijn. We wilden niet nog eerst een jaar in een caravan moeten bivakkeren. Bovendien wilden we dat er familie langs zou komen. Als goede Amsterdammers hebben we daarom een cirkel getrokken: tot duizend kilometer van Amsterdam vandaan.’ Engeland, Duitsland, Tsjechië vielen af wegens te nat, te traditioneel of te weinig binding met de cultuur. ‘Nederland had ook gekund hoor, maar dan

jaar geduurd voordat we de grond en het huis konden kopen. De eigenaar bleef maar twijfelen.’ Toen het duo eenmaal hun intrek had genomen, was het nog even wennen. Vanuit hip Amsterdam naar het Groene Hart van Frankrijk, zoals de Limousin-streek zo mooi heet. ‘Dat was wel even een cultuurshockje. In Amsterdam gingen we vaak naar concertjes, feestjes, Paradiso. Maar nu we hier wat langer zitten komen daar ook andere dingen voor in de plaats: we gaan veel

uit eten en we vinden steeds meer adresjes.’ Zeker het eerste jaar was hectisch, zegt Raven. ‘Er is niet echt een moment geweest dat we dachten: dit was het dan, we gaan terug. Dat tegenslag een zaak van perceptie is, wordt duidelijk als Raven nuchter vertelt over bevroren waterleidingen in het badhuis, een kelder die een aantal keren volledig blank stond – ‘ach, dan pomp je ‘m leeg, heel simpel’ – en meer ellende. ‘We stonden in dubio, of meteen het eerste seizoen opengaan of toch eerst klussen en verbouwen totdat alles helemaal af was. We kozen uiteindelijk voor het eerste, maar daarmee bleek dat we onszelf enorm veel druk oplegden. De tenten kwamen te laat en we moesten nog oefenen met het opzetten en inrichten ervan, terwijl de eerste gasten al op de stoep stonden. We zijn onszelf helemaal voorbijgelopen toen.’ De ergste klap moet dan nog komen: het duo krijgt een miskraam te verwerken. ‘Dat is natuurlijk heel verdrietig, maar zelfs toen kwam het niet in ons op om op te geven.’ Grootste angst van Raven was dat de pot met geld leeg zou raken. ‘Daar heb ik me enorm druk om gemaakt. Ik had wel dertig plannen-B paraat, maar gelukkig hebben we er geen een uit hoeven voeren. Je moet gewoon niet te oenig zijn dit aan te gaan. Ik heb de balken en de dakpannen van tevoren bekeken, en we zijn verder niet voor al te grote verrassingen komen te staan. Het is ook mazzel hebben.’

Zijn studie logistiek komt de oud-HvA’er, hoe raar dat ook klinkt, nog steeds van pas. ‘We hebben maar vier handen. Daarmee moeten we een kleine acht hectare grond, een dikke honderd reserveringen en vijftig plekken voor “aanwaaiers” zien te regelen. Door mijn studie weet ik dat logistiek redelijk efficiënt te managen. Mijn marketing- en bedrijfskunde-ervaring komt ook zeker van pas. Of je dit meteen na je studie zou moeten aangaan? Ik weet het niet. Ik wist wel dat ik uiteindelijk niet gelukkig werd in de zakelijke wereld, maar vaak rol je er na je hbo-studie toch in. Zo gaan die dingen. Op mijn Ford Transit ben ik trotser dan ooit, die is helemaal van mijzelf. Maar de heersende gedachte is toch nog steeds dat werken bij een bank meer status oplevert dan werken als bakker. Ik weet nog dat mijn vader en opa zeiden over mijn leasewagen: “Als ik zo’n auto zou krijgen, dan zou ik die baan nooit meer opgeven.” Ik denk daar anders over. Grappig dat daar zo’n status aan gehangen wordt. Ik doe nu de dingen die ik heel leuk vind, en hoe druk we het ook hebben, het voelt niet als werk. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het studenten zou aanraden. Doe eerst ervaring op in je vakgebied, dat komt je altijd van pas. Hoewel, en dat klinkt als een mierzoet cliché, volg je hart. Doe wat je echt leuk vindt, dan komt het uiteindelijk wel goed.’ n havana

13

havana international Editor: Robert Simon

Black Magick Even though Victorian occultist and mystic Aleister Crowley has been dead for over 60 years, his influence has lingered on in pop culture ever since he gained notoriety as “The Wickedest Man in the World’’ nearly a Clio Leeuwenburgh

Quite a reputation to live up to, but his exploits in “black magick,” drug experimentation, sex rituals with both men and women, and animal sacrifice ruffled more than a few feathers wherever The Beast (a nickname given to him by his deeply religious mother) chose to reveal himself. Often credited as the herald of modern Satanism, Crowley’s character and teachings have intrigued and inspired prominent figures in rock music like The Beatles (who featured a picture of Crowley on the cover of their record Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band), Ozzy Osbourne, The Doors, Iron Maiden, Marilyn Manson and David Bowie. More recently, hip-hop mogul and supposed Freemason Jay-Z was photographed wearing a black John Galliano sweatshirt bearing the Crowleyan saying “Do What Thou Wilt”, the central philosophy of Crowley’s religious belief system Thelema. More than just a fashion statement, the phrase emerged in The Book of the Law, which the ceremonial magician wrote in 1904 after having a mystical experience in Egypt. The individualistic nature of “Do What Thou Wilt” has been a muse to more than a few rock, punk, and metal icons over the years, perhaps most notably Led Zeppelin guitarist Jimmy Page.

In the early 1970s the British rocker purchased the infamous Boleskin House, situated on the shore of Loch Ness in Scotland, where Crowley—by then a member of the Hermetic Order of the Golden Dawn—resided between 1899 and 1913. Witnesses claim the lodge remained haunted after Crowley’s departure. Page reportedly sold Boleskin House in 1991. Crowley lived in Sicily before he was expelled, then travelled around Europe, married, separated, returned to England, filed for bankruptcy, fathered a child, may have been a spy for the British Intelligence, wrote The Book of Thoth, became addicted to heroin, and eventually died from a respiratory infection on December 1, 1947. As one of the most controversial figures in Western esotericism to date, Crowley’s legacy reaches far and beyond the dark arts and will hopefully continue to inspire great music as it has in the past decades.

Crowley playlist: 11 of my favourite songs inspired by the Great Beast 666 ■■The Lords Of The New Church – Do What Thou Wilt (1984) ■■Ozzy Osbourne – Mr. Crowley (1980) ■■David Bowie – Quicksand (1971)

Photo Fred van Diem

century ago.

■■Gillan – Abbey of Thelema (1978) ■■The Legendary Pink Dots – Golden Dawn (1985) ■■Rikki and The Last Days of Earth – Aleister Crowley (1978) ■■Ministry – Golden Dawn (1988) ■■Iron Maiden – Moonchild (1988)

■■Marilyn Manson – Misery Machine (1994) ■■The Cardigans – Mr. Crowley (Ozzy cover) (1999) ■■Current 93 – Crowleymass (1987) Clio Leeuwenburgh pursues Religious Studies at the University of Amsterdam

news

ACE on top

Mobile risks

Festival opens

The Amsterdam Centre for Entrepreneurship (ACE) was awarded a European Enterprise Award in Budapest. The team was given the prize by the European Commission. The jury noted that ACE was a unique partnership project in which a number of knowledge institutions in the city work together to stimulate entrepreneurship among students. Maxime Verhagen, the Minister of Economic Affairs, Agriculture and Innovation, said he was proud of the winner. “Students, lecturers and professors are fountains of precious knowledge. Knowledge institutions have so much to offer our economy, and our country as a whole. Applying that knowledge will benefit academics, universities and businesses alike,” the minister said. (RSi)

Mobile phone manufacturers should warn users of possible health risks, says trade union organisation FNV (Federatie Nederlandse Vakbeweging). The union’s statement comes in the wake of a report released by the World Health Organisation claiming a possible link between brain cancer and mobile phone use. In a related story, Telecom provider Hi conducted a survey of 300 Dutch people aged between 18 and 25 and determined that young Dutch display addictive behaviour when it comes to permanent mobile internet. Ten percent of today’s youth would prefer to go without sex for two weeks than without internet on their smart phones. Seven percent said they couldn’t bear the idea of going a day without online mobility. (RSi)

The 64th edition of the Amsterdam-based Holland Festival officially opened on Thursday and will last until 26 June. The festival comprises a total of 58 productions and more than 150 performances. Artistic Director Pierre Audi said that in putting together the programme he did not allow himself to be influenced by the impending budget cuts and deliberately did not avoid taking risks. As the theme for this edition of the festival he chose the struggle between order and chaos. “The continued existence of art lies in the need to reflect humanity’s dilemmas. Art without risk and debate is art which has lost its purpose.” (RSi)

14

havana

havana international TIPS for YOU

black & white

what’s on

sweet spot

Vondelpark, 5 June-21 August

Vondelpark Open-Air Theatre

Every summer, the Vondelpark Open Air Theatre presents a three-month programme packed with dance, cabaret, jazz, children’s theatre, stand-up comedy and all genres of music. What’s best: it’s all for free! Kick-off is on 5 June. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

Carré, 9-24 June

Photo Fred van Diem

Robert Simon is an artist (mixed-media), a teacher (MIC/RMP), and editor of Havana International. New York I was born in NY and grew up there. One of the reasons I left was so I could visit after long absences and experience this vivid place through the screen of déjà vu, which makes everything uncanny and new. What’s better than that? Jokes 1 A man is admitted to a psychiatric facility because he thinks he is a seed of grain. After much time, he no longer believes this and re-enters the outside world. But he immediately returns, trembling with fear because he thinks a large chicken is after him. The doctors say: “But you know that you are not a seed of grain.” “Yes,” replies the man, “but does the chicken know that?” (Told by philosopher Slavoj Žižek in a lecture on the nature of belief). Jokes 2 I’ve got a good joke on you, says one friend to the other. Last night you forgot to pull down your shade and I could see you screwing your wife. Ha ha says the other. The joke’s on you. I wasn’t home last night. (From one of appropriation artist Richard Prince’s Joke paintings). Dreams Not long before his death, the great Irish writer Samuel Beckett recalled a recurring dream: “I am on a high board, over a water full of rocks… I have to dive through a hole in the rocks.” Our dreams are often tied to parental anxieties. Beckett remembered his father looking up at him as he stood at the edge of a diving board in a public pool, saying, “Be a brave boy!” As a child I dreamed many times of walking with my mother through the crowds and noise of Broadway Junction, a sprawling train station in Brooklyn. She walked with a quickening step and ignoring my cries, pulled me along.

I felt my hand slipping through her grasp. Later this brought to mind a brutal scene repeated in Beckett’s writings: “A small boy, stretching out his hands and looking up at the blue sky, asked his mother how such a thing was possible. Fuck off, she said.” Endings Great stories require appropriate endings. A spectacular model is found in Wagner’s epic opera The Ring Cycle. On and on it goes, 18 hours over four nights, until Götterdämmerung arrives, the Twilight of the Gods. Brunhilde mounts her horse Grane and they leap into the flames of a funeral pyre. The fire consumes the Hall of the Gods, the River Rhine rises, bursts its banks, and floods the world; the Age of Man begins. The lights go on and you leave the Muziektheater and walk along the Amstel, in silence. Dogs In his sublime book The Difficulty of Being a Dog, Roger Grenier writes that “each day, by the brevity of its life, our pet tells us, I shall soon be dead. In the deepest sense, these familiar creatures are part of the hurt of living. Because dogs inflict the suffering of loss upon us, the French sometimes call them ‘beasts of sorrow,’ bêtes de chagrin.” Sailorboy Blue was the name of my dog. He was a Staffordshire Blue Terrier, and he was with me for nearly 14 years. He died last December. Blue was like a little dinosaur. He had a big head and a clownish demeanour. He was always up for some good fun, but knew how and when to keep the conversation serious. He was my great and best friend. Sailorboy Blue now comes to me in my dreams. I do not know if this is a good or bad thing. n

This musical about the legendary Nigerian musician and activist Fela Kuti has been taking both New York’s Broadway and London’s National Theatre by storm. Kuti’s life story is brought to the stage as a triumphant tale of courage, passion and love, featuring his own captivating music. Fela Kuti’s soulful Afrobeat rhythms were a major influence on his generation and beyond. Inspired by his mother, a civil rights champion, he defied a corrupt and oppressive military government and devoted his life and music to the struggle for freedom and human dignity. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

Melkweg, 9 June

Battles

Four years after their much-lauded debut album Mirrored, the American experimental rock and electronica band is back - sans former singer and guitarist Tyondai Braxton, but still with the old amount of energy. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

FOZ Building, 9-25 June

Before I Sleep

Inspired by Chekhov’s The Cherry Orchard, this interactive performance is set in an office block in Amsterdam’s business district. Led by an actor, the audience closely experience a mix of film and live performance as they wander through various rooms in small groups. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

Melkweg, 10 June

Closer@klinch

Closer is a relatively new club night at Melkweg and stands for innovative, crossover electronica that likes to flirt with shoegaze and new post-dubstep and has a secret crush on progressive indie. Tonight it teams up with another Melkweg night, klinch. The result is a Border Community special with Margot and Kate Wax. For more information, see www.iamsterdam. com/whatson.

Photo Mooste

Fela!

Old school market In the middle of the Jordaan, you will find the Noordermarkt: one of the oldest and unconventional markets in town. The square was built in 1616 when Amsterdam barely housed 100.000 citizens. The Noorderkerk that still sits on it today was built a couple of years later in 1623. Unlike today, however, there was a cemetery right next to the church building that made it all feel just a tad spooky. The farmers markets and flea markets were much like a circus. The area appealed to mostly acrobats, magicians and artists who chose the market as the perfect place to buy and sell their second hand treasures. Now, four centuries later and without the cemetery, 800.000 of us fill the streets of the city, but surprisingly in old Jordaan it still feels the same. This most beloved and well known neighbourhood of Amsterdam is surrounded by water. The Prinsengracht and its Anne Frank House on one side and the Leidsegracht on the other. Although the area used to be popular among the working class, mostly upperclass citizens populate it now. Which is why you have to make your way past many fancy art galleries and other such things to get to the square. The square itself isn’t too amazing, the Noorderkerk takes up most of the space. What is amazing are the markets that are still being held even after so many centuries. On Mondays from 9 to 2 the square is occupied by a big flea market which is popular among design students. Go here for cool customised accessories and retro fashion. On Saturdays from 9 to 4 you will find a farmers market for your organic foods and beverages. The Noordermarkt has been home to this particular farmers market since 1980 when it first started. The scent of fresh vegetables, cheese, herbs and bread is almost overpowering. Melanie de Vries havana

15

-advertentie-

COmeDy

Vr 10/6 20.30 uur

Easy Laughs - Improv Comedy het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

muziek

DO 9/6 20.30 uur

Plug & Play

Plug & Play is het CREA poppodium, waar je iedere eerste donderdag van de maand nieuwe bands kunt ontdekken. Deze maand met optredens van The Fridge en Ulysses. toegang gratis

theater

DO 9/6 - za 11/6 20.30 uur

Driesprong - CREA Woudenberg productie Als jij dolgraag een kind wil, en dit is volgens jou de enige manier om aan dat kind te komen, nou, mooi zo. Dan heb je nu je kind. Driesprong is een pijnlijke komische voorstelling, geschreven door Helmert Woudenberg. Regie: Olaf Pieters. toegang e 7,-, studenten e 5,-

‘The Friday Show’ at 20:30 and an ‘Unplugged’ at 22:30, with different formats and guest players. English spoken. e 10,- (20:30) / e 5,- (22:30) / both e 12,-

theater

Zoek je flexibel werk in de zorg?

Di 14/6 - DO 16/6 20.30 uur

De Jossen – STA!

De Jossen hebben hun eigen Josdom gecreëerd: een simpel en absurd bestaan, met simpele en absurde sociale structuren - lieflijk en vertederend, maar ook eng en sektarisch. Toch geloven ze in hun bestaan, want dat maakt van hen de Jossen. Alles gaat goed, tot één van de Jossen begint te twijfelen aan hun absurditeit. De twijfels slaan over op de andere Jossen, en ze ontdekken voor het eerst hoe complex de menselijke omgang en menselijke emoties werkelijk kunnen zijn. toegang e 8,-, studenten e 6,Meer informatie over de CREA agenda:

www.Crea.uVa.nl

crea zomer cursussen 4 juli t/m 19 augustus 2o11 www.crea.uva.nl

Flexbureau Cordaan zoekt voor de zomermaanden medewerkers in de huishouding, verzorging, verpleging en begeleiding

Het Flexbureau biedt: Je doet ervaring op in het verzorgen van mensen Je maakt kennis met de verschillende locaties van Cordaan in de thuiszorg / verpleging en verzorging / VGZ Goede werkervaring Kans op een leuke bijbaan na de zomer Vergoeding boven minimumloon, volgens CAO

Wij vragen:

Leeftijd minimaal 18 jaar Je bent minimaal 3 weken of langer beschikbaar in de periode van juni t/m september 2011 Je bent flexibel inzetbaar Je hebt affiniteit met de zorg Je volgt een relevante opleiding of bent in het bezit van relevante diploma’s Je vindt het leuk om met, en bij, oudere mensen te werken

Meer weten of direct solliciteren? Kijk op www.cordaanbaan.nl

Havana:Mercator kwart pagina 22-04-10 12:00 Pagina 1 COR 1126 flexwerk havana 120x160.indd 1

Hotel Résidence Le Coin

HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief. Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.

Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer Bel voor een brochure of voor nadere informatie 020 - 5246800.

01-06-11 15:50

european enterprise awards

Melissa Linszen

Beeld András Kovács en András Péter Németh

links: Erik Boer

Alex van Heeswijk

Blues in Boedapest Het was een gezellig schoolreisje naar Boedapest voor het Amsterdam Centre for Entrepreneurship. Maar toen het moment van de prijsuitreiking naderde kregen de zenuwen de overhand. Wim de Jong

Een zinnig mens zou de hapjes natuurlijk gewoon onder de folie hebben laten liggen. Op een chique cocktailparty in het Historisch Museum wacht je tot het buffet officieel geopend is. Maar ja, de Nederlandse delegatie zou wel meer dingen op geheel eigen wijze doen tijdens deze conferentie in Boedapest. En ze hadden een hele dag door de stad gesjokt om de Matthiaskerk en de Kettingbrug te fotograferen, dus... honger! Je bent ondernemend of je bent het niet, dus Martin Haring stevende vastberaden op de tafel af om het first mover advantage te verzilveren. Dag, folie. Waarop de rest van de honderd gasten hun gêne lieten vallen en zich de hartige hapjes en de apfelstrudel goed lieten smaken. Dat er door de kathedralengalm in de overkapte binnenplaats niks te verstaan was van de slonzig ogende staatssecretaris – Alex van Heeswijk: ‘Hij draagt het pak van zijn broer!’ – deed er niet meer toe. Supporterskleding Wat deden coördinator Haring & coach Van Heeswijk, het koningskoppel van minor Ondernemerschap, eigenlijk zo ver van huis? Het Amsterdam Centre for Entrepreneurship (ACE), waar de minor onder valt, was geno-

mineerd voor de European Enterprise Award in de categorie ‘Investeren in Vaardigheden’. En zij mochten naar de conferentie in Hongarije, dit halfjaar EU-voorzitter, waar de prijs uitgereikt zou worden. ACE is het samenwerkingsverband van de Amsterdamse instellingen voor hoger onderwijs waar studenten van alle disciplines hun studie kunnen aanvullen met een programma over ondernemerschap. Ze leren bijvoorbeeld hoe ze een onderneming moeten opzetten en netwerken kunnen opbouwen. Zoals de studenten achter After Garlic, een kauwtablet tegen knoflookadem die nu bij Albert Heijn in de schappen ligt. En zoals Melissa Linszen (24, vierdejaars sportmarketing) die op het idee kwam om vrouwelijke sportsupporterskleding op de markt te brengen. Melissa, die eigenhandig de gemiddelde leeftijd van de deelnemers zo ongeveer halveerde, mocht mee naar de conferentie om de presentatie kracht bij te zetten. Zou de jury zich daardoor laten vermurwen? De conferentie zelf begint de volgende dag in het koninklijk slot van Gödöllö, aan de rand van Boedapest. Eerste onderdeel: vier deskundologen doen hun zegje over wat we kunnen doen om het midden- en kleinbedrijf te laten bloeien. Conclusie: minder bureau-

cratie en betere toegang tot financiering. Opzienbarend. Moesten we daarvoor nou vijftienhonderd kilometer vliegen? Next up: de presentaties van de genomineerde projecten. De Nederlandse delegatie, die tot op het laatste moment grapjes blijft maken over de ‘sz’ die zo vaak in het Hongaars voorkomt én in de achternaam van Melissa – wordt nu toch echt een beetje zenuwachtig. Dan blijkt dat een kwartier toch best lang is om zoiets te presenteren. Iedereen die het heeft mogen meemaken zal de presentatie van de Turkse hooglerares niet licht vergeten. Haar stem stijgt twee octaven en ze klemt de microfoon in haar huig waardoor ze klinkt als een uitgelekte tape van een gemartelde Chinese dissidente. Gelukkig wordt haar tekst ook gePowerpoint, anders hadden we nooit geweten hoe bijenteelt een kwijnende Turkse regio van de wisse ondergang heeft gered. Dan is het de beurt aan ACE. Directeur Erik Boer introduceert in kalm Engels en geeft het stokje door aan Melissa. ‘Ik raakte zo in de war toen iedereen foto’s begon te maken, dat ik helemaal vergeten ben te vertellen dat ik FC Utrecht en FC Twente al binnen heb als klant.’ Gelukkig verliep de rest van haar presentatie zonder haperen. Van Heeswijk sluit af met zijn ‘Entrepreneurial Blues’. Na twee coupletten en een kazoo-solo is het tijd voor wat samenzang. Als een volleerde tv-dominee – ‘I want you all to feel the blues inside of your heart’ – draagt hij zijn gehoor op te gaan staan en mee te zingen. En aldus geschiedde. Maar of hiermee de prijs gewonnen wordt? Bij het galadiner in Magyar Nemzeti Galéria – het Hongaarse Rijksmuseum – zijn de Nederlanders ongeveer de enigen die

daadwerkelijk in black tie verschijnen en daarmee alleen van de bediening te onderscheiden zijn doordat hun kostuums beter passen. Tussen de oude meesters wordt er gedineerd en geconverseerd, en tussen de gangen door worden er winnaars bekendgemaakt. Voor met name Van Heeswijk wordt het steeds lastiger om op zijn stoel te blijven zitten. Belgisch bier Natuurlijk had de jury allang een beslissing genomen op basis van de vooraf toegestuurde informatie. Hoe hadden anders bij de uitgang de boekjes met de winnaars klaar kunnen liggen. En inderdaad: ACE won. Meteen wordt er driftig naar de collega’s thuis ge-sms’t en getwitterd. Behalve een loodzware glazen bokaal bestaat de prijs vooral uit eeuwige roem. En een aanzienlijk verhoogde kans op nieuwe subsidies. Dus doen we die blues nog een keer? Zetten we onszelf daarmee onherstelbaar voor schut? De organisatie twijfelt even – zoiets hebben we nog nooit meegemaakt – maar vraagt vervolgens: hoeveel microfoons heb je nodig? Van Heeswijk herhaalt zijn performance van de middag, maar dan to the max. Blijkbaar zijn alle bobo’s opgelucht dat er eindelijk iets onverwachts gebeurt, want er wordt spontaan meegeklapt op het onvoorspelbare ritme van Van Heeswijk. Met het optreden heeft de avond een waardig einde gekregen. Al zingend – overwegend Beatles-klassiekers – aanvaardt de delegatie de afdaling van de heuvel waarop Boeda gebouwd is, om in het Belgischbiercafé naast het hotel de overwinning te vieren. Hoe zou je in het Hongaars eigenlijk ‘proost’ zeggen? n havana

17

lekkere koffie

Drink het puur! Eerst moest iedereen aan de pads, toen aan de George Clooney-cupjes. Maar de echte liefhebber maalt – of brandt zelfs – nog steeds zijn eigen bonen. Vier HvA’ers over hun koffieliefde en de koffie op de HvA. Gijs Hardeman

‘Ethiopische bonen zelf roosteren’ Anneke Sontrop (60), webmaster domein Bewegen, Sport & Voeding Koffie ‘Café au lait of zwart als het Ethiopische koffie is’ Kopjes per dag ‘Ik probeer me te beperken tot vijf.’ Moment ‘De hele dag. Ik ben een echte addict.’ Herinnering ‘Koffie met zout. Dat was in een dorp in Zuid-Ethiopië in de buurt van de Ajora-watervallen. We dronken koffie met de boeren van de plantage en die drinken het met zout. Geen idee waarom en we konden het zo ook niet vragen door de taalbarrière. Onverwacht, maar eigenlijk best lekker.’ Koffie op de HvA ‘Slootwater, ik drink het noodgedwongen. Er staat ook een Senseo, maar dat vind ik eigenlijk ook smerig, met die oude pads die er al dagen in liggen. Niet erg hygiënisch.’ Tic ‘Omdat ik werk voor ISOB Foundation, een stichting die de bevolking van Zuid-Ethiopië steunt met onderwijs- en gezondheidsprojecten, ga ik daar af en toe naartoe. Dan brengen we koffiebonen mee die we zelf nog moeten branden. Mijn Ethiopische vriend roostert die in de koekenpan een dag voordat we de koffie drinken. Het roosteren geeft een enorme rookontwikkeling. Vlak voor consumptie – op speciale momenten – gaan de bonen in de maler en zetten we er filterkoffie mee.’ Tip ‘Koop verantwoorde koffie van een fair trade-merk zodat je zeker weet dat de boeren er een goede prijs voor krijgen. En ga eten bij restaurant Ibbsa aan de Blasiusstraat in Amsterdam. Daar krijg je echte lekkere Ethiopische koffie gemaakt op traditionele wijze.’ 18

havana

‘Geen kopje zonder latte art’ Myron Walraven (20), tweedejaars sport, management & ondernemen Koffie ‘Cappuccino zonder suiker. DE Dark Roast vers uit de bonenmaler met opgeklopte volle melk. Of filterkoffie, want dat heeft een lekker sterke smaak, met veel pit. Thuis heb ik een Senseo, maar ik ben aan het sparen voor een espressomachine.’ Kopjes per dag ‘Drie.’ Moment ‘’s Ochtends om een uur of acht, als ik wakker word.’ Herinnering ‘Waar anders dan in Italië. Ik ging met de trein van Livorno naar Milaan. Op een tussenstop in the middle of nowhere heb ik bij een espressobar de beste latte macchiato van mijn leven gedronken.’ Koffie op de HvA ‘Ik zeur niet snel, maar dat is een waterbak. Ik drink hooguit één kopje per dag. Ik hoop dat de hogeschool overstapt op een andere fabrikant.’ Tic ‘Ik werk twee dagen per week als barista bij het DE Café in de Korte Janstraat in Utrecht. Ik heb ook meegedaan aan een wedstrijd en onze vestiging vertegenwoordigd. Ik werd vijfde van de elf. Elke zaterdag sta ik de hele dag koffie te maken, van espresso’s tot filterkoffie. Op alle koffie met melkschuim maak ik een figuurtje: latte art. Een hartje, boom, blaadje of appel. Klanten vinden dat geweldig. Ik ook trouwens; er gaat geen kopje over de toonbank zonder.’ Tip ‘Het is een fabel dat je van koffie vlak voor het slapen wakker blijft en daarom thee moet drinken. De hoeveelheid cafeïne in de koffie is te klein om daar invloed op te hebben en in thee zit theïne met hetzelfde effect. Het zit dus tussen de oren.’

lekkere koffie

Koffiefacts Cafeïne maakt dit hormoon juist aan, waardoor fanatieke koffiedrinkers tot vijf keer minder kans hebben op neurologische aandoeningen. ■■Cafeïne staat op de lijst van verboden stoffen van het Internationaal Olympisch Comité. Atleten die positief testen voor meer dan 12 microgram cafeïne per milliliter urine (ongeveer vijf kopjes koffie) kunnen worden verbannen van de Olympische Spelen. ■■Nederlanders drinken gemiddeld drie kopjes koffie per dag en ongeveer 140 liter per jaar. ■■We hebben het over koffiebonen terwijl het toch echt rood gekleurde bessen zijn waar koffie uit wordt gemaakt. Door verhitting wordt de boon uiteindelijk zwartbruin.

Beeld Daniël Bosschieter

■■Een kopje koffie bevat ongeveer 60 milligram cafeïne. Een kopje thee 30 milligram, cola 16 milligram en Red Bull 125 milligram. ■■Na vijf uur is de helft van de cafeïne die in het bloed is opgenomen weer verdwenen, afgebroken door de lever of uitgescheiden via de urine. Bij rokers gaat dat proces tweemaal zo snel, bij een zwangere vrouw duurt het veel langer. ■■Onderzoekers van de universiteit van São Paulo (Brazilië) ontdekten dat sperma van de koffie drinkende man sterker en beweeglijker is dan dat van geheelonthouders. ■■De ziekte van Parkinson en Alzheimer worden veroorzaakt door een gebrek aan dopamine.

‘We gooien te veel door de koffie’ Matthijs de Feber (39), docent ondernemerschap en commerciële economie Koffie ‘Espresso zwart uit mijn eigen Vibiemme, de Rolls Royce onder de koffiemachines.’ Kopjes per dag ‘Vijf espresso.’ Moment ‘Als ’s ochtends de kinderen de deur uit zijn en het stof is neergedaald. En als ik nog niet naar de Leeuwenburg hoef. Rust en koffie. Heerlijk.’ Herinnering ‘Kopi Loewak, met 25 euro voor 100 gram de duurste koffie ter wereld. Het wordt gemaakt van bonen die zijn uitgepoept door de loewak, een katachtige die op de Indonesische plantages loopt. De loewaks slikken de rauwe rode bessen in, maar kunnen de kern niet verteren. In het maag-darmkanaal van de loewak wordt schijnbaar de exquise smaak toegevoegd aan de boon. Ik vond het wel lekker en leuk om te proberen, maar meer ook niet.’ Koffie op de HvA ‘Niet over nadenken, gewoon doorslikken. Ik drink de automatenkoffie voor de cafeïne. De koffie van O.M.A. is te lang gebrand en dus te bitter. Die koffie is lekker voor cappuccino’s en koffie verkeerd, maar niet voor mij. Ik drink koffie zwart.’ Tic ‘Ik ben steeds op zoek naar nieuwe soorten bonen. Bonen van verschillende estates (koffieplantages). Daarmee probeer ik de juiste maling vinden om de goede drukopbouw te krijgen, zo’n acht tot tien bar. Dat is een hele wetenschap, want het is afhankelijk van het weer en de luchtdruk. In Italië staan de echte barista’s elke ochtend naar de juiste maling te zoeken.’ Tip ‘We gooien veel te veel door de koffie. Drink het puur! Zonder melk en suiker. Dat is in het begin bitter en je zult aan de smaak moeten wennen, maar uiteindelijk is het het waard. Je zult daarna veel meer van de smaak genieten. Goede pure koffie is zo ontzettend lekker.’

‘Op mijn achtste begonnen’ Sander Vermaak (24), vierdejaars informatica en lid Centrale Medezeggenschapsraad Koffie ‘Espresso of cappuccino met hazelnoot of kaneelsiroop.’ Kopjes per dag ‘Vier.’ Moment ‘’s Avonds na het eten. Even een rustig moment en dan een cappuccino. Het liefst met siroop. En natuurlijk uit mijn eigen machine. Senseo vind ik verschrikkelijk, daar word ik echt niet vrolijk van.’ Herinnering ‘Ik ben erg vroeg begonnen met koffiedrinken. Om mijn achtste al. Ik vond het erg lekker. Mijn ouders waarschuwden me wel voor slaapproblemen, maar vonden het verder geen probleem.’ Koffie op de HvA ‘Alleen met suiker en melk te harden. Gelukkig gaat de aanbesteding met de nieuwe automaatleverancier door. Ik werd uitgenodigd om mee te doen aan een proeverij voor die nieuwe aanbesteding. Daar konden we uit drie soorten proeven. Eén was erg vies, de tweede middelmatig en er was duidelijk één koffie het lekkerst. Met een beetje geluk vonden alle proefgroepen dat. Ik heb dus nog hoop.’ Tic ‘Ik heb een vrij dure machine van Gaggia en een aparte bonenmaler. Een setje van bijna 350 euro. Elke kopje wordt apart gemalen. Verder gebruik ik siroop als zoetmaker als ik cappuccino maak.’ Tip ‘Koop je bonen bij een speciaalzaak en niet bij de supermarkt. Maak er kleine porties van en vries ze in. Een geopende zak moet binnen een week op anders gaat de smaak achteruit. Een aparte bonenmaler is ook beter dan eentje die in het apparaat is geïntegreerd’. n havana

19

(advertorial)

Doorleren werkt Temmi de Graaf is LA (loopbaanadviseur) bij de opleiding Informatica Deeltijd.

‘Bij DMCI ben ik betrokken bij het project Leven Lang Leren. Ik ben bezig met het professionaliseren van de intakeprocedure en de EVC-assessments. Veel potentiële deeltijdstudenten die nu een HBO-diploma willen halen hebben hun vooropleiding niet afgerond; daardoor hebben zij niet de vereiste wiskundekennis voor de 21+-toets. Zij beschikken wél over een schat aan werkervaring en zouden op grond van hun competenties de studie wel succesvol kunnen afronden, omdat zij op een hoog niveau binnen de ICT-sector werken. Ik ben betrokken geweest bij het ontwikkelen van een andere methode om de capaciteiten van deze deelnemers te meten. Zo biedt de opleiding Deeltijd Informatica deelnemers nu de mogelijkheid om ter vervanging van de 21+-toets onder andere een product in te leveren waarmee zij moeten laten zien dat zij aan de vereiste competenties voldoen. Het product moet aan mbo 4-niveau voldoen. Met een dergelijk praktische opdracht meet je in plaats van de potentiële capaciteit, de huidige capaciteiten van deelnemers: wat hebben zij op dit moment al in huis? DMCI is ook bezig met het professionaliseren van de intakeprocedure voor deeltijders. Het streven is om de match tussen student en opleiding te optimaliseren. Daarnaast wil DMCI een warm welkom bieden waardoor aspirant-studenten tevreden en goed geïnformeerd naar huis gaan; of zij nu wel of niet voor de studie gekozen hebben. Bij de intake staat selectie dus niet voorop, maar de gelegenheid voor de aspirant-student om tot een goed onderbouwde keuze te komen. Daarmee proberen we te bereiken dat aankomende studenten grondig worden voorgelicht en gewezen worden op de eventuele valkuilen die de opleiding voor hen in petto kan hebben. Dat voorkomt uitval en teleurstellingen in een later stadium.’

Jelke Nijboer is onderwijsmanager van het profiel Informatiemanagement, zowel van de voltijd als van de deeltijd. ‘Met een instroom van 50 á 60 deeltijders per jaar is dit een vrij grote deeltijdopleiding. Ongeveer de helft van deze groep stroomt in de propedeuse in, de andere helft bestaat uit zij-instromers. Vooral in die groep gaat het veelal om mensen die al wat langere tijd aan het werk zijn en hun kansen op de arbeidsmarkt willen vergroten met de opleiding. Soms beschikken zij ook al over een ander diploma. Veel docenten geven erg graag les aan deeltijders. Het zijn heel gemotiveerde, serieuze studenten. Op vrijdagochtend om half negen beginnen we en dan staan ze vol motivatie en energie in de startblokken om er de hele dag tegenaan te gaan. Er is ook meer discussie in de groep en je krijgt als docent meer vragen. Dat stelt ook andere eisen aan docenten; deeltijdstudenten staan al in de praktijk, zijn vaak al behoorlijk deskundig, dus je moet met goede voorbeelden komen en zelf ook veel ervaring hebben. Ik geef zelf niet veel les meer, maar doe wel afstudeerbegeleiding en beoordeel de werkplekken van de deeltijders. Voor deze opleiding is het een vereiste dat je een relevante werkkring hebt. Iedereen moet in de informatiewereld aan de slag. Dat lijkt soms lastig te realiseren, maar ik maak geregeld mee dat ik bij doorvragen ontdek dat kandidaten in hun huidige werk al veel met informatiemanagement doen, of kunnen doen. Informatie bijhouden en structureren kan in veel functies geïntegreerd worden, soms met een erg mooi resultaat. Zo is er niet zo lang geleden iemand bij ons afgestudeerd die oorspronkelijk psychiatrisch verpleegkundige was en nu een managementfunctie heeft als e-health coördinator. Hij houdt zich nu bezig met het managen van alle elektronische verpleeg- en patiënteninformatie en is dus een heel andere kant opgegaan binnen dezelfde organisatie. Prachtig om te zien.’

Iraj Khaksar is opleidingsmanager Informatica Deeltijd.

Informatica is een groot vakgebied en dus ook een populaire studie. Onze deeltijdopleiding Informatica is de grootste van Nederland met in totaal zo'n 250 studenten per jaar. Zoals gewoonlijk in de deeltijd gaat het ook bij Informatica om een heel divers gezelschap, in leeftijd, vooropleiding, werkkring en ook in manvrouwverdeling. Zijn er in de voltijd traditioneel erg weinig vrouwen, bij de deeltijd is het aandeel vrouwen wat groter. Leuk om te zien vind ik trouwens dat die vrouwen die voor dit "mannenberoep" kiezen, vaak ontzettend goed zijn. Echt opvallend. Deeltijders benader je als docent anders dan voltijders. Het is minder eenrichtingsverkeer, je gaat meer als collega's met elkaar om. In hun werk functioneren ze vaak al op een behoorlijk niveau. En daar komt bij dat zij de opleiding echt voor zichzelf doen: niet, zoals je bij de voltijd nog wel eens ziet, omdat ze het van pa en ma moeten doen, of omdat ze nog niet weten wat ze willen. Dat maakt het werken met deeltijders erg leuk, maar ook uitdagend. Je hebt te maken met een gemotiveerder maar ook kritischer publiek, dat heel bewust heeft gekozen voor de opleiding en daar ook veel van verwacht. ICT'ers zijn vaak na school meteen het vak ingerold en willen zich in een latere fase van hun leven beter kwalificeren. En we zien ook veel mensen voor wie informatica altijd een hobby is geweest waar ze hun beroep van willen maken. Er bestaan allerlei certificaten op ICTgebied; veel van onze studenten hebben al een of meer certificaten behaald en functioneren daardoor al op hbo+-niveau. Die studenten zijn echt een verrijking voor het onderwijs. Ze geven kleur aan de opleiding. Anders dan je misschien zou verwachten zijn de contacten tussen deeltijders onderling vaak intensief. Men helpt elkaar, tipt medestudenten bij vacatures en ondersteunt elkaar bij het leerproces. Vanuit de opleiding stimuleren wij die netwerkvorming ook. Dat is een toegevoegde waarde van de deeltijdopleiding.’

Kom op 1 november naar de HvA conferentie over Leven Lang Leren. www.hva.nl/doorlerenwerkt

#specialsocialemedia inhethogeronderwijs

Hbo en media We zitten in een verkennende fase

Digitale afleiding

Tasten Facebook en Twitter je hersenen aan?

Ff offline

Vier dagen zonder sociale media

Deze special is een uitgave van de Kring van Hoofdredacteuren, waarin de hoofdredacteuren van alle Nederlandse hogeronderwijsbladen verenigd zijn. De uitgave verschijnt in dertien universiteits- en hogeschoolbladen.

sociale media in het onderwijs

Beeld Simone Golob

‘Laat ze maar leren Twitter, Facebook, iPads, YouTube en wat al niet: er groeit een generatie met ict en sociale media op. Maar wordt dat allemaal ook in het onderwijs op de hogescholen ingezet? Hier en daar wel. Moet het eigenlijk wel? ‘Er zijn docenten die zweren bij een bord en een krijtje.’ Wammes Bos

22

havana

Wielrenner Michael Boogerd had er de pest aan, althans in de laatste fase van de koers: het kleine speakertje in zijn oor, kortweg ‘oortje’ genoemd. Zijn ploegleider Theo de Rooij, net zo’n opgewonden standje als Boogerd zelf, brulde er vanuit de auto de ene na de andere opdracht in. De renner werd daar zo zenuwachtig van dat hij het ding uit zijn oor rukte en verder op eigen inzicht de finale inging. Bij de Pedagogisch Technische Hogeschool (PTH) van Fontys zijn ze er ook achter: wil je een student via een oortje begeleiden, dan zul je niet te veel moeten

roepen, hooguit vier, vijf woorden. Een gouden vondst, dat simultaan coachen van leraren in opleiding. De student staat voor de klas en krijgt live feedback van zijn begeleider, die ziet en hoort wat hij doet. ‘Meer oogcontact’ of ‘concretere vraag stellen’ klinkt er in het oortje, waarop de student zijn gedrag meteen kan verbeteren. Paul Dirckx, projectmanager ict en techniek bij de PTH-Fontys: ‘We maakten al video’s in de klas en bespraken die dan naderhand met de student. Dan denk je dat het toch heel mooi zou zijn als je ook op het moment

#specialsocialemedia

meldt een woordvoerder, en binnen de hogescholen geldt hetzelfde verhaal: niemand die overzicht heeft. Maar die dingen liggen kennelijk gevoelig. Welke instellingen vooroplopen, zelfs de vraag of het hbo actiever is dan de universiteiten; daar komt geen antwoord op bij Surfnet. ‘We verzamelen geen kwantitatieve gegevens’, zegt Kirsten Veelo, communitymanager onderwijs. Maar na enig aandringen: ‘We zijn bang om instellingen voor het hoofd te stoten.’ Digitale geletterdheid Goed, dan maar geen landelijke cijfers. Indrukken van mensen in het veld zijn er genoeg. Marijke Kral, lector Leren met ict bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen: ‘Het is afhankelijk van de toevallige docent, de ene werkt er wel mee, de andere niet. Het begint nu voorzichtig te komen, we zitten

nergens over gaat, dat het oppervlakkig is. Terwijl het gewoon een andere manier van communiceren is die je kunt benutten.’ Spanningsboog Als er één ding intussen een beetje ingeburgerd lijkt in het hbo is het wel het opnemen van colleges die op het net worden gezet, de weblectures. Pim Schonk, docent digitale communicatie bij de faculteit communicatie en journalistiek van de Hogeschool Utrecht, is er al enige tijd mee in de weer. ‘Je hoort vier bezwaren. Dat de aanwezigheid van studenten terugloopt als ze het college ook thuis kunnen bekijken. Niet erg, dat zijn net de minder gemotiveerden die anders op hun laptop zitten te gamen tijdens de les. Die mogen van mij wegblijven. Dan hoor je als je het opneemt heb ik volgend jaar niets meer te doen. Een kulargument, ga dan

‘Wie het privé niet gebruikt zal er in het onderwijs evenmin snel toe overgaan’

eerst spellen’ zelf kunt bijsturen. Net als in de wielrennerij.’ Daarmee was het idee geboren. In 2006 ging het oortjesproject van start. De studenten, zo blijkt uit onderzoek, moeten even wennen maar zijn dan enthousiast, ze voelen zich veiliger en zekerder. Nu komt er een vervolgproject waarbij de begeleider zich niet meer in de buurt of zelfs in de klas ophoudt maar op afstand kan volgen en ingrijpen, gewapend met een laptop of iPad waar ook ter wereld. Fontys viel onlangs met dit voorstel in de prijzen: het Surfnet/Kennisnet Innovatieprogramma heeft het geselecteerd

als een van de innovatieve ict-projecten in het onderwijs waar een bedrag van maximaal tienduizend euro aan overheidssubsidie naar toe mag. Als we willen weten hoe het zit met de penetratie van nieuwe media in het hoger beroepsonderwijs is dat antwoord allicht bij Surfnet/Kennisnet te vinden. Daar komen immers de desbetreffende subsidieaanvragen binnen. Bovendien is het nog de enige optie want de HBO-Raad, de koepel over alle hogescholen, heeft geen flauw idee wat de aangesloten leden op dit terrein uitspoken,

nog in een verkennende fase, en dan meestal bottom-up. Hogeschoolbreed beleid zie je in Nederland niet veel, terwijl een combinatie van die twee het beste zou zijn.’ Het gebruik van nieuwe media is erg persoonsgebonden, zowel bij studenten als docenten, zegt Kral. ‘Wat die laatste groep betreft: wie het privé niet gebruikt zal er in het onderwijs evenmin snel toe overgaan.’ Maar de wereld digitaliseert en de digitale geletterdheid zal hoe dan ook moeten toenemen, vindt ze: ‘Maak er een formeel leerdoel van in alle onderwijssectoren.’ Dat is Thomas van Aalten, docent crossmediale vaardigheden aan de HvA, uit het hart gegrepen. ‘Er zou zo veel meer kunnen gebeuren met de nieuwe media in het hbo, onder meer met de iPads, met interactiviteit, op YouTube. Je moet aansluiten bij de wereld van je studenten. Bij onze opleiding media, informatie & communicatie zitten alle studenten op Twitter, daar helpen ze elkaar. “Hoe hebben jullie dit of dat opgelost?” De docent komt er dan later bij. Je moet als docent ook niet te moeilijk doen over je werktijden. Als ik ’s avonds op de bank naar de tv lig te kijken en een student twittert met de vraag of iemand weet hoe je een freeze frame maakt reageer ik meteen. Binnen vijf minuten is die student verder geholpen, anders had-ie een dag moeten wachten.’ Van Aalten ziet de afkeer van het gebruik van nieuwe media aan zijn eigen hogeschool. ‘Er komen her en der innovatieplatforms maar die worden door stafleden weggehoond. “Toekomstmuziek, laat ze eerst maar leren spellen”, hoor je dan.’ Weerstand onder docenten tegen sociale media bestaat, weet ook HAN-lector Kral: ‘Vooral over Twitter wordt gezegd dat het

maar in werkgroepen werken. Bovendien willen studenten altijd ook livecolleges. Drie: Als ik een blunder maak staat die voor eeuwig op YouTube. Dat lossen we op doordat de omgeving waarin we het opnemen (Silverlight Flash van Microsoft) niet makkelijk over te zetten is op YouTube. En ten slotte: De spanningsboog van studenten is niet zo lang als een weblecture duurt. Onlogisch natuurlijk want het livecollege duurt even lang. Bovendien kun je terugen vooruitspoelen.’ De voordelen zijn dus groter, vertelt hij: je kunt eens een college missen, je kunt je beter voorbereiden op tentamens en gehandicapte studenten hebben er baat bij. In Utrecht experimenteren ze verder met de weblectures, onder meer door studenten in het lokaal via Twitter te laten reageren op het college. Die reacties komen als tags aan de weblecture te hangen en vormen dan als het ware bladwijzers bij het college: klik later een tag aan en het verhaal begint precies op dat punt. Van het gelijktijdig met het college projecteren van de studentenreacties op de achterwand van het lokaal is snel afgezien. Schonk: ‘Dan krijg je veel onrust en als je pech hebt bestellingen voor het feestje van die avond.’ Maar dat zijn incidentjes. Over het algemeen is Schonk onder de indruk van de ernst waarmee studenten met dit soort vernieuwingen omgaan: ‘Op Facebook hebben we de mogelijkheid gecreëerd om er presentaties van de studenten op te zetten, zodat ze hun eigen presentaties maar ook die van anderen kunnen bekijken en becommentariëren. Dat ligt gevoelig, je loopt het risico dat ze iemand de grond in boren maar dat gebeurt niet, ze gaan er veel zorgvuldiger mee om dan ik had verwacht.’ n havana

23

-advertentie-

-advertentie-

Beeld Jeroen van Kooten

#specialsocialemedia

26

havana

#specialsocialemedia

Internet maakt dom Digitale afleiding is overal en we geven er gemakkelijk aan toe. Raken we eraan verslaafd en maakt het ons dommer, zoals Amerikaanse wetenschappers beweren? Anne Carlijn Kok

Sommige wetenschappers zien een gevaar in sociale media. Ze zijn verslavend, ze tasten je hersenen aan en je wordt er dommer van, schrijft de Amerikaanse auteur Nicholas Carr in zijn boek The Shallows, over de invloed van internet op onze hersenen. Hij denkt dat we niet meer diep en grondig kunnen denken en onze concentratie sneller verliezen omdat delen van de hersenen aftakelen of zelfs verdwijnen door veel internetten. Ook de Britse neurologe Susan Greenfield ziet internet als een gevaar, met

zijn normaal, de telefoon gaat of er komt iemand binnen. Maar de helft van de interrupties bestaat uit zelfinterrupties. Waarom doen mensen dat? En hoe erg is dat?’ Hoe erg het is, hangt af van je bezigheden. Af en toe is het heel goed om te switchen tussen verschillende taken, vindt Taatgen. ‘Maar bij werkzaamheden die concentratie vergen, zoals het schrijven van een paper of een boek, is een interruptie echt storend. Uit sociaal-psychologisch onderzoek blijkt dat mensen meer geneigd zijn te kiezen voor

De drang om door te klikken en verder te surfen, daar ligt het probleem name voor kinderen. Zij denkt dat door het digitale verkeer communiceren moeilijker wordt, net als het opbouwen van relaties. Maar in deze doemscenario’s gelooft Niels Taatgen, hoogleraar kunstmatige intelligentie aan de Rijksuniversiteit Groningen, niet. ‘Het is overdreven te stellen dat je hersenen definitief veranderen. Ik zie het probleem wel, maar je hersenen veranderen altijd als je iets leert.’ Volgens Taatgen zit het probleem van sociale media veel meer in het verlies van productiviteit. ‘Ze geven constant onderbrekingen tijdens je werk,’ verklaart hij. ‘Interrupties

korte doelen met een kleine beloning, zoals Facebook of Twitter, dan geconcentreerd te blijven op langetermijndoelen met een grote pay-off.’ Het ‘gevaar’ zit volgens Taatgen in het terugschakelen naar je paper of artikel. ‘Dat doen we meestal niet meteen. Je moet altijd weer over een hobbel heen. Als je leest of schrijft heb je een hele context in je hoofd,’ vertelt Taatgen. ‘Die bouw je langzaam op terwijl je bezig bent. Na een interruptie moet je alles weer activeren. Het is dan verleidelijk om eerst op Facebook of Twitter te kijken. Dat maakt de afleiding nog erger, het kost dan

nog meer moeite om terug te keren naar je hoofdtaak. Hoe dat precies zit, daar doe ik nu onderzoek naar.’ Dom of slim ‘Het is inderdaad wel handig als je niet steeds afgeleid wordt,’ beaamt Pieter Roelfsema, directeur van het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen en hoogleraar neurobiologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. ‘Terugschakelen is lastig, we zijn geen computer die gemakkelijk tussen verschillende taken schakelt. Ik sluit ook niet uit dat we ons minder goed kunnen concentreren op lange stukken tekst. Maar dat internet je dom maakt, zoals Carr beweert, daar ben ik het helemaal niet mee eens.’ Internet maakt de mens juist slim, vindt hij. ‘Sociale media leiden af, maar internet geeft veel bruikbare informatie, die snel beschikbaar is. Vroeger las ik een boek en kwam ik er op het eind achter dat het niet was wat ik zocht. Met een kater als gevolg. Als ik nu iets wil weten, ga ik het internet op. Je hoeft maar twee keer te klikken en je weet hetzelfde als na het lezen van een boek.’ Dat sociale media dommer maken, wil Barend van Heusden, hoogleraar cultuur en cognitie aan de Rijksuniversiteit Groningen, niet beweren. ‘Maar,’ zegt hij, ‘ik denk wel dat het vermogen tot abstract denken afneemt, zoals Carr beweert. Het vermogen om lang en grondig iets te analyseren, aandacht voor iets te hebben, dat gaat achteruit. Ik merk dat ook bij mijn studenten. Het vermogen om complexe redeneringen op te zetten of te lezen, daar krijgen ze meer moeite mee.’ Het grote verschil tussen oude en nieuwe media is volgens Van Heusden dat het geschreven woord letterlijk voor de ogen blijft staan. In tegenstelling tot het digitale woord beweegt het niet en kun je niet doorklikken. ‘En dan kun je abstracte gedachten vormen’, legt hij uit. ‘Je kunt er naar kijken, je ziet het voor je.’ Het sonnet is een mooi voorbeeld. ‘Een vorm van poëzie die pas mogelijk werd dankzij geschreven tekst. Een sonnet is te ingewikkeld om alleen mondeling over te

dragen. Het is redenering in poëzievorm. Je begrijpt het alleen als je kunt lezen en teruglezen. Zonder de drang om door te klikken.’ Die drang om door te klikken en verder te surfen, daar ligt het eigenlijke probleem, denkt Van Heusden. ‘Het is moeilijk om je op één onderwerp te concentreren. Internet is snel en veranderlijk en nodigt constant uit om over te gaan naar het volgende onderwerp. De waarde van iets lijkt te schuilen in de mate waarin het je doorslingert naar de volgende ervaring. En dat staat haaks op de geschreven tekst, die juist uitnodigt om te blijven hangen.’ Niets bekend Een interessante discussie noemt hersenonderzoeker en docent aan het VU Medisch centrum, Jeroen Geurts, de grote aandacht voor de invloed van sociale media op je brein. ‘Maar ik vrees dat er gewoon nog niet zo heel veel over bekend is. Er zijn allerlei verwachtingen, maar er is nog geen onderzoek dat aantoont dat het slecht is of dat je hersenen veranderen.’ Het brein verandert constant, legt hij uit. ‘Hersenen passen zich aan. We leren door internet nieuwe dingen, we gaan sneller schakelen in ons hoofd. Maar als je Facebook en Twitter uitzet, is alles na een tijdje weer bij het oude.’ Het is wel belangrijk dat het brein afwisselende informatie krijgt. ‘Je moet je brein fit proberen te houden. Dat kan door te sporten of het nieuws volgen. Maar het is geen slecht idee om af en toe ook een moeilijk boek te pakken, een boek dat je brein als het ware uitdaagt. Dan leg je nieuwe verbindingen aan.’ Sociale media leiden dus af en verminderen het vermogen tot abstract denken. Maar maken ze dommer? En zorgen ze voor blijvend aangetaste hersenen, zoals Carr en Greenfield beweren? Hersenonderzoeker Geurts zegt dat je door het gebruik van internet kritisch leert kijken naar informatie en beweringen. En zo moeten we dus ook maar kijken naar de beweringen van Carr en Greenfield over aangetaste hersenen en dommer worden. n havana

27

Beeld Paul de Vreede

#specialsocialemedia

‘Hé, een boek!’ Lisa Dupuy, student aan het University College in Maastricht, leefde vier dagen zonder mobiel, mail en internet. ‘Ik heb een heel diepe gedachte die ik jammer genoeg niet met de rest van de wereld kan delen.’

Mijn beltegoed is gisteren toevallig (echt!) opgegaan. Toch maar besloten op te waarderen, want je weet ’t nooit… Niet de tijd checken op je mobiel; gebruik daar je horloge maar voor. Broerlief zit thuis achter de laptop. Uit reflex wring ik me naast hem. ‘Laat mij nou ook gewoon even… Eh, nee laat maar.’ 28

havana

Maar ik heb besloten dat (a) de huistelefoon geen ‘social medium’ is, en (b) opnemen een passieve actie, dus toegestaan. De plannen gaan door! En een vriendin namens mij laten sms’en is vals spelen voor een goed doel: anders staan we zonder vrienden in de kroeg.

Dag 1 We gaan van start. Gisteravond heb ik mezelf officieel uitgelogd door middel van een statusupdate op Facebook: ‘offline for 4 days!’

Ik ben zo slim geweest om al eerder plannen te maken voor vanavond. ‘We bellen later wel over precies hoe en wat.’ Nou, niet dus.

Schrik wakker van een trillende telefoon. Leuk hoor, nachtelijke sms’jes, maar alleen als ik mag reageren. Laat mij nu maar lekker slapen.

Dag 3 ’s Ochtends rustig opstarten: Hotmail, webmail, Twitter, Facebook. Van mijn dagelijkse routine is niets meer over.

Dag 2 Hé, een boek! En een ligstoel, een zonnetje, een colaatje… hoezo, zapcultuur? Drie uur en plus-200 bladzijden verder. Zonder doorklikken of inloggen, heel relaxed. Ik had net een heel diepe gedachte, iets over walvissen. Die kon ik dus jammer genoeg niet met de rest van de wereld delen.

Een dagje zon en water, daar heeft een laptop gelukkig niets te zoeken. Het boek is ondertussen bijna uit. Ik heb het niet meer – wat gebeurt er in de wereld?! De NOS is prima, maar ik mis mijn geliefde, revoluties teweegbrengende Twittertimeline.

Mijn internetgedrag is een kwestie van alles of niets. Als ik een e-reader wil lezen zit ik al bijna in mijn inbox. Een schijnbeweging! (of een schwalbe) Ik heb een ware, on-Twitteriaanse #hashtaghaat ontwikkeld. Want #zegaannergensover, #zograppigzijnzeniet en #waaromheeftSpitszeook?

Dag 4 Enkele sluwe vrienden proberen me te bereiken via mijn broer. Zit die trouwens altijd zo aan het scherm geplakt? En ik dan ook? Mijn mobiel ligt nu ergens, in een lege vaas of zo. In ieder geval niet voor het grijpen. Uit voorzorg. Mis ik het wel, mis ik het niet? Ik moet wel een goede oneliner hebben straks, als terugkomtweet. Misschien gewoon kort en krachtig, zoals de Terminator: ‘I’M BACK!’ n

-advertentie-

te koop!

StudiJob Uitzendbureau BV is een jonge, dynamische uitzendorganisatie op het gebied van uitzendwerk voor studenten. Ter versterking van ons team zijn wij op zoek naar een

starterswoningen in Amsterdam direct beschikbaar

Accountmanager (32-38u p/w) Voor het uitgebreide functieprofiel zie: www.studijob.nl/vacatures/24760 Lijkt het je leuk om ons team te komen versterken? Mail je CV met motivatie naar Cathelijne Kiwitz: [email protected]. Voor meer informatie kun je haar telefonisch bereiken op 020-535 3466. havana-studijob 110531.indd 1

www.eigenhaard.nl

01-06-2011 16:57:49

Snel een tijdelijke studentenwoning? www.ymere.nl

€2 2,5 0

MB Zomertrainingen


COMMUNICATIESTUDENTEN

studenten en starters!

Positie op de arbeidsmarkt verbeteren? Volg nu een professionele training voor een speciaal tarief! Kijk op www.nobiles.nl en kies de training die bij jou past

Sollicitatie

Presentatie

Doelenstellen

Restaurant Van Speyk Spuistraat 3A • Amsterdam www.vanspeyk.com Zoekt ter versterking van haar personeelsbestand vanaf 1 juli aanstaande

Bediening m/v vanaf 18 jaar voor 2 à 3 dagen PT bediening. Ervaring niet vereist, motivatie wel. Goed uurloon en flexibele werktijden

SCAN FOR UPDATES

Contact: +31 (0)6 531 54 296 Michiel van der Zijden E-mail: [email protected]

havana-van speyk 110531.indd 1

havana

29

01-06-2011 16:58:16

amstelcampus festival

Wie is de beste docent? Net als vorig jaar is het Amstelcampus Festival het decor voor de uitreiking van de Docent van het Jaar-prijs. Wie heeft het afgelopen jaar de meeste studenten geïnspireerd? Op 23 juni zullen we het weten. Een overzicht van de

Beeld Fred van Diem

genomineerden. Melanie de Vries en Ward Kuipers

Amstelcampus Festival 2010

Aanstormend talent ‘Talent’ is dit jaar het thema van het Amstelcampus Festival, het evenement voor HvA-studenten, -medewerkers, buurtbewoners en relaties van de Amstelcampus in aanbouw. Als afsluiting van het studiejaar biedt het Amstelcampus Festival muziek, kunst, sport, debat, theater, radio en film. Talentvolle HvA'ers en gevestigde artiesten verzorgen optredens. Daarnaast vindt tijdens het festival de Amstelcampus Run plaats, een hardloopwedstrijd voor studenten, medewerkers en buurtbewoners. 30

havana

Rob Andeweg, projectmanager Amstelcampus Festival: ‘Dit jaar geven we onze eigen talenten van de HvA en de buurtbewoners van de Amstelcampus een podium. We maken minder gebruik van bekende namen, maar zoeken het dicht rondom de HvA. In de muziekprogrammering hebben we bijvoorbeeld al zes bandjes met leden die studeren of werken bij de HvA en bij theater hebben we drie studenten en twee jongeren uit de buurt. We wilden wel de kwaliteit bewaken van wat we op het podium zetten, maar dit was niet zo lastig, want de HvA herbergt heel veel aanstormend talent. Dit jaar willen we dus in alle disciplines studenten en omwonenden een podium bieden om hun talenten te tonen.’

Amstelcampus Festival donderdag 23 juni, 16.00 uur tot 22.30 uur Toegang is gratis, aanmelden en meer informatie: www.hva.nl/amstelcampusfestival.

PROGRAMMA Muziekpodium ■■The Hype ■■L'Oppresseurs ■■The Q! ■■Be Right Back

Theater Kooi ■■Grease - minor Creativiteit & Innovatie ■■Demo ALO – Dans en zelfverdediging ■■Water aan de Wibaut ■■Brasil Capoeïra Debatarena ■■Wijnand Duyvendak ■■Jasper van Dijk (SP) ■■Jet Bussemaker ■■De minor Radio zal live uitzenden op locatie, de zender is vanaf nu al te beluisteren via Amstelcampus Radio. De minor TV zal de hele dag aanwezig zijn om alles vast te leggen.

Beeld Melanie de Vries en Ward Kuipers

amstelcampus festival

Robbert Jan van Aalst (58)

Niek Kruijer (57)

Jos Calis (53)

Charlie Mulholland (48)

Docent wiskunde en natuurkunde Domein Techniek ‘Natuurlijk een grote eer, maar laat mij nou maar lesgeven, dat vind ik nog leuker. Daar geniet ik van. Die prijs is natuurlijk een soort versiering, die niet nodig is. Laat mij maar gewoon lesgeven, laat mij maar gewoon mijn werk doen. Het is niet iets waar ik om gevraagd heb, maar ik vind het wel heel erg waardevol en leuk dat die waardering gegeven wordt. Weet je wat mooi was? Ik had een student die zei: “Ik heb de Technische Universiteit gedaan en daar heb ik me integreren en differentiëren met grafieken laten uitleggen. Dat is niet gelukt. Nu ben ik hier en ik snap het opeens, door uw verhaal.” Dat is kicken.’

Docent o.a. ziekteleer en kindergeneeskunde Domein Gezondheid ‘Ik vind het echt heel leuk dat de studenten die ik al jarenlang lesgeef dat zo waarderen dat ze mij willen nomineren. Ik doe het al heel lang, ook al heel lang bij de Hogeschool. Er wordt altijd gezegd dat de ziekenhuizen en bedrijven onze klanten zijn. Maar zelf zie ik eigenlijk de studenten als klant, daar doe ik het voor. Ik wil hun iets meegeven zodat ze straks een goede verpleegkundige zijn. Het is ook een heel mooi vak om te geven: het menselijk lichaam en hoe het werkt, hoe het ziek wordt en hoe het beter wordt. Dat vindt iedereen natuurlijk hartstikke interessant. Maar de stof is soms wel heel moeilijk en het is ook heel veel. Om dat een beetje te verlichten probeer ik de lessen leuk te maken door er interessante verhalen omheen te vertellen zodat moeilijke dingen blijven hangen.’

Docent o.a. Nederlands en didactiek Domein Onderwijs & Opvoeding ‘Ik ben heel erg verrast dat ze me gekozen hebben. Toen de uitslag bekend werd, heeft de domeinvoorzitter ons uitgenodigd om even langs te komen. Ik vroeg aan mijn collega’s: “Hebben jullie ook zo’n uitnodiging?” Nee die hadden zij niet. Ik dacht: wat gaan we nou beleven. Wat ik er heel erg plezierig aan vind is dat het de prijs is van de studenten. Dus het zijn geen collega’s die gezegd hebben: “Je bent een heel goede docent”, of dat het management dat heeft besloten. Studenten weten hoe ik lesgeef, die kunnen dat het best beoordelen. Dat is wat ik het allerbelangrijkst aan die prijs vind, dat mijn onderwijs, dat ik verzorg en dat ik zo goed mogelijk probeer vorm te geven en de opvattingen die ik eropna houd met betrekking tot het werken in het basisonderwijs, dat dat heel goed overkomt bij studenten.’

Docent marketing Domein Media, Creatie & Informatie ‘Ik vind het heel leuk om te zien wat voor waardering studenten hebben voor hun docenten. Zelfs docenten Nederlands en wiskunde zijn genomineerd. Dat zegt toch genoeg? De studenten zijn ook de reden dat ik hier ben. Ik ben Engels en soms vind ik het lastig om op een positieve manier op te vallen. Dat mijn studenten mij als docent waarderen, betekent heel veel voor mij. Ik vind het leuk om hen zich te zien ontwikkelen. Op dat soort momenten ben ik echt trots. Het grappige is dat ik door hen en hun creativiteit jong blijf, ondanks het feit dat ik al 48 ben. Ik weet niet of ik daadwerkelijk kans maak om te winnen, heb niet eens een idee hoeveel stemmen ik heb, maar dat maakt ook niet uit. Deze nominatie zegt voor mij genoeg.’

Rem Pronk (54)

Ivo van der Werke (44)

Malcolm Biezeveld (39)

Lodewijk Berkhout (24)

Docent o.a. financieel management Domein Bewegen, Sport & Voeding ‘Ik vind het hartstikke leuk, want het is prettig als je op zo’n school op een gelijkwaardig niveau met elkaar omgaat. Ik heb gemerkt dat je daar heel veel voor terugkrijgt. Er zijn studenten die bij mij werken, want ik heb een bedrijf. Er zijn ook studenten die ik aan een baantje help, omdat ik een netwerk heb. Die me bellen van “Ik wil een advies, hoe zou jij dat doen?” Dat vind ik fijn, want dan komen ze bij je en kan ik ze wat meegeven. Het houdt je gewoon jong, als je 54 bent en je zou normaal gesproken in een andere setting zitten, dan begin je al een beetje te kijken naar je pensioen, ik moet er niet aan denken.’

Docent arbeidsrecht Domein Economie & Management ‘Ik zou het leuk vinden om te winnen, maar ik denk nu al aan al die verplichte afspraken waarvoor ik in mijn agenda tijd moet maken, haha. Toch is zo’n nominatie hartstikke leuk. Het is echt een bevestiging van je werk, hè? Arbeidsrecht is ook gewoon een heel leuk vak. Er gebeuren de gekste dingen binnen het recht en het is een mooi stelsel. Rechtvaardig. Ja, ik hoef het niet mooier te maken dan het is. Mijn kennis en passie voor het vak maken het makkelijk en dat vinden studenten weer prettig. Ik besteed tijd aan ze en zij komen andersom altijd naar mij toe met vragen. Deze verkiezing is een ongedwongen, anonieme manier om als student je docent een compliment te geven.’

Docent psychopathologie Domein Maatschappij & Recht ‘Er is niets mooier dan kennis overdragen. Het is ronduit waardeloos als je er niets mee doet. Zeker als je je vol passie en energie op je vak stort. Ik probeer het lesgeven ook altijd creatief te houden. Als ik leadership moet uitleggen, neem ik een shotgun mee. Laad hem maar, zeg ik dan tegen mijn studenten. Of DNA. Wist je dat twintig procent van ons DNA overeenkomt met dat van een bloemkool? Dat zijn de feiten die blijven hangen. Dat maakt ook een beetje dat collega’s het wel eens zat zijn met mij. Dit is al de tweede keer dat ik genomineerd ben. Ze waarderen mijn werk maar begrijpen ook goed dat zij een andere stijl van lesgeven hebben. Soms spreekt dat minder aan en dat is frustrerend. Docenten vragen weleens of ze met mij in een les mogen meekijken. Graag!’

Voorzitter van Asva Studentenunie Docent van het Jaar-verkiezingorganisator ‘Docenten doen erg veel voor studenten en met deze prijs kunnen studenten laten zien dat ze hun docenten waarderen. Ze kunnen een keertje iets terugdoen. Dat is ook met deze prijs gebeurd. Studenten stemmen, maar dat niet alleen, ze vullen ook heel vaak in waarom die docent zo goed is. En om dat terug te lezen, daar hebben docenten heel veel aan. Het is heel fijn om een keertje iets positiefs te horen. De Hogeschool van Amsterdam kan dan zien waarom die docent nou zo goed is. De opkomst is met 4100 stemmen boven verwachting, zeker als je bedenkt dat de prijs vorig jaar voor het eerst was en toen werden er MacBooks verloot. Nu zijn er niet van dat soort prijzen en zijn er honderd stemmen meer dan vorig jaar.’

havana

31

c flavou i t n e h rs t u a u o m h ous e a r h b a t S e of

Sh

ar

-advertentie-

Authentieke Houmous, Tehina en Groentesalades Kijk op SabraMezze.nl 32

havana

Beeld Fred van Diem

studerende ouders

‘Mijn vrienden zie ik op Facebook’ Het is ontzettend zwaar, je loopt er een boel studievertraging door op en het kost vaak ook nog eens handenvol geld. Studeren met een kind is niet niks. Voor studenten die een kind hebben of een kind verwachten, organiseerde de HvA onlangs een bijeenkomst. En daar waren toch vooral veel stralende moeders te zien. Fanny van de Reijt

Het zal je maar gebeuren: je bent net begonnen aan een opleiding en je wordt plotseling zwanger. Het overkwam Maris Lubbersen (27). Zij zat in het tweede jaar van de lerarenopleiding maatschappijleer en raakte onverwachts in verwachting. ‘Dan word je voor de keuze gesteld: of een studieschuld van 30.000 euro, of een abortus. Dat is allebei niet grappig,’ aldus Maris. Inmiddels is ze de gelukkige moeder van dochter June

Een kind is toch vooral een verrijking. Net als een studie. De aanwezigen knikken. De decanen geven informatie over instanties waarbij de jonge ouders kunnen aankloppen en tippen uitzonderingsregelingen van de HvA waarvan de studenten gebruik kunnen maken. Maar vooral hopen ze dat de studerende ouders via deze weg meer met elkaar in contact komen. De achtentwintigjarige studente Sam Edens benadrukt dat dat

‘Soms denk ik: ik ben zo weinig bij mijn kind, wat doe ik haar aan?’ (zes maanden) en studeert ze nog steeds. In het zaaltje op de elfde etage van de Leeuwenburg is slechts één jongen aanwezig. Hij wordt omringd door een stuk of twintig meisjes, een enkele dikke buik en een kinderwagen. De decanen liegen er niet over: studeren en tegelijkertijd een kind opvoeden is pittig, maar ze vinden het jammer dat er vaak zo negatief over wordt gesproken.

fijn kan zijn. Haar medestudenten zijn bijna allemaal begin twintig en met heel andere dingen bezig. ‘Het is zo leuk om even met iemand te praten die ook kinderen heeft.’ Sam is nu bezig met het eerste jaar product design. Haar kinderen zijn tien en twee. Om studieopdrachten af te krijgen zit ze soms wel tot twee uur ’s nachts te studeren. En een sociaal leven heeft ze bijna niet meer. ‘Mijn

vrienden zie ik op Facebook.’ Maar ze staat volledig achter haar keuze. ‘Het is goed dat je aan je toekomst werkt. Ook voor je kind, om het goede voorbeeld te geven. Ik werd jong moeder en heb mijn middelbare school niet afgemaakt. Via een 21plus-toets kreeg ik gelukkig toch nog de kans om te gaan studeren. Ik ben er trots op een studerende moeder te zijn.’ Uit de kinderwagen die in het zaaltje staat komen vrolijke babygeluidjes. Vertederd kijkt iedereen toe hoe Ocy-Ann de wagen uit wordt getild. Ze is de dochter van Judy-Ann Blanken, vierdejaars bouwkunde. Naast dat ze moeder is en student, werkt ze ook nog eens twee avonden per week en een dag in het weekend. ‘Het moet wel, anders kan ik de huur niet betalen.’ De baby van Esmeralda van den Haak (eerstejaars sociaal juridische dienstverlening) zit vandaag op de crèche. Met haar 21 jaar is zij een van de jongste aanwezige moeders. En ook als een van de weinige aanwezigen alleenstaand. Ze heeft altijd al jong moeder willen worden. Dat ze het alleen moest doen zat alleen niet in de planning. ‘Het is helaas zo gelopen.’ Het grootste probleem voor haar zijn de tijden waarop de colleges soms plaatsvinden. ‘Dan ben je de hele dag vrij en heb je van 16.15 tot 18.00 uur les. Dan red ik het niet om op tijd op de crèche te zijn! Kan daar iets aan gedaan worden?’ De decanen maken een notitie. Schuldgevoelens Het zijn niet alleen praktische problemen waar de studenten tegenaan lopen. Soms vinden de studerende ouders het ook psychisch zwaar. Quadaloupe Gonez Saavedra (32) is derdejaars accountancy. Over twee weken is ze uitgerekend. Toen ze zwanger werd, stond één ding buiten kijf: haar studie ging ze afmaken. Maar wat ze niet

had verwacht is dat haar gevoel daarbij naarmate haar zwangerschap vorderde, zou veranderen. ‘Mijn kindje moet straks vier dagen in de week naar de crèche als ze pas twee maanden oud is. Ik vind dat moeilijk.’ Er zijn meisjes die kampen met dezelfde schuldgevoelens. ‘Soms denk ik: ik ben zo weinig bij mijn kind, wat doe ik haar aan? Maar aan de andere kant weet ik: als ik nu investeer in een goede opleiding dan kan ik over twee jaar een beter betaalde baan krijgen en hoef ik minder te werken. Probeer daar op te focussen,’ wordt haar aangeraden door een van de andere jonge moeders. Aan het eind van de bijeenkomst wordt er gebrainstormd over oplossingen die de HvA zou kunnen bieden om het studeren makkelijker te maken. ‘Een crèche!’ wordt er unaniem geroepen. De decanen vertellen dat ze in ieder geval gaan proberen op de nieuwe Amstelcampus een tijdelijke kinderopvang te realiseren. ‘Als je dan een tentamen hebt en geen opvang hebt kunnen vinden, kun je gewoon komen en je kind voor een uurtje of twee op de HvA stallen. Een beetje zoals in de ballenbak van Ikea.’ Er wordt gelachen. Helemaal mooi zou het zijn als er een volledige kinderopvang op de nieuwe campus zou komen. Net zoals op de VU, waar een crèche is waar studenten en medewerkers voorrang krijgen. ‘Als dat te realiseren zou zijn zouden we al een boel geholpen zijn,’ vindt ook Esmeralda. Voor haar en de andere studerende ouders zou dat betekenen dat ze in ieder geval weer gewoon tot zes uur in de collegebanken kunnen zitten. n

Ook een studerende ouder en hulp en informatie nodig of andere studerende ouders ontmoeten? Mail dan naar [email protected] of kom langs op een volgende bijeenkomst. havana

33

-advertentie-

De centrale belangenbehartiger van Amsterdamse studenten

Docent van het Jaar bekend, en nu?

I

n april organiseerde de ASVA

naars. Tijdens het Amstelcampusfes-

werd Malcolm Biezeveld wederom als

Het vervult de winnaars met trots en

studentenunie de Docent van

tival op 23 juni wordt de HvA top drie

beste docent verkozen. Robbert van

het is een gezonde competitie voor alle

het Jaar-verkiezing, waarbij alle

bekendgemaakt. De winnaars krijgen

Aalst, docent bij de opleiding Aviation,

docenten op de HvA.’

HvA-studenten konden stem-

€2.500, €1.500 en €750, die ze gaan

won in het domein Techniek. ASVA

men op hun beste docent. En dat

besteden aan onderwijs.

vroeg betrokkenen naar een verklaring

Philip Weersma,

en vroeg hen ook naar de waarde van de

opleidingsmanager Aviation

Docent van het Jaar-verkiezing.

‘Robbert van Aalst geeft enthousiast les,

gebeurde in groten getale. Maar liefst 4.132 studenten brachten hun stem

ASVA sprak afgelopen week met CvB-

uit en lieten daarmee zien dat goede

voorzitter Jet Bussemaker over de

kan mooie verhalen vertellen en beel-

docenten onmisbaar zijn voor goed on-

Docent van het Jaar-verkiezing. ‘ASVA

Willem Baumfalk, domeinvoorzitter

dend uitleggen. Een ander pluspunt is

derwijs. Veel studenten gaven aan dat

heeft voor mij samengevat wat duizen-

Maatschappij en Recht

het feit dat hij nooit ontmoedigd raakt.

ze vakkennis en het enthousiast over-

den studenten daar opschreven. Op

‘Malcolm Biezeveld is een inspirerende

Als een onderwerp ingewikkeld is, weet

brengen van deze kennis als belangrijke

basis hiervan en het juryrapport weet

docent waar studenten graag naar luis-

Robbert het wel op vier verschillende ma-

eigenschappen van docenten zien.

ik wat een docent een goede docent

teren. Een student vertelde mij een keer

nieren uit te leggen, zodat elke student

maakt. Vervolgens weet ik dan ook waar

dat hij om kwart voor zes was opge-

het snapt. Daarnaast is hij altijd goed

Inmiddels zijn de winnaars per oplei-

aan gewerkt moet worden en welke

staan zodat hij het college van Malcolm

voorbereid. Een verkiezing als deze kan

ding en domein bekend, die je kunt vin-

ondersteuning de HvA moet bieden.’

niet zou missen. Dat geeft aan hoe dicht

voor veel docenten op de HvA een belang-

den op www.ASVA.nl. De uiteindelijke

Op de vraag wat ze dan van plan is,

deze docent bij zijn studenten staat: hij

rijke inspiratiebron zijn om zich te verbe-

HvA Docent van het Jaar wordt verkozen

reageert Bussemaker nog ontwijkend:

is met hart en hoofd met zijn studen-

teren. Robbert ervaart het als een mooi

uit alle domeinwinnaars. Een jury, die

‘Ik heb een plan, maar dat ga ik op een

ten verbonden en heeft ruimschoots

compliment dat hij via de Docent van het

bestaat uit studenten van de zeven

later moment pas presenteren.’

aandacht voor ze. Overigens zijn er

Jaar-verkiezing zo veel waardering krijgt.

meer docenten die op dezelfde manier

Wat hij met het gewonnen bedrag gaat

lang de beste docent van de hele HvA

Twee docenten werden voor de tweede

lesgeven. Kijk maar naar de andere

doen laat ik volledig aan hem over. Wel-

mag noemen. Hiervoor bezoeken leden

keer op rij gekozen tot domeinwinnaar.

winnende docenten. De Docent van het

licht gaat hij een masterclass geven aan

van de jury colleges van de domeinwin-

In het domein Maatschappij en Recht

Jaar-verkiezing is een prachtig initiatief.

studenten of andere docenten.’

domeinen, beslist wie zich een jaar

passie

-advertentie-

Beeld Fred van Diem

Als vijfjarige zeurde hij bij zijn oudere broers al om rekensommetjes en de liefde voor cijfers is nooit meer overgegaan. Gerke de Boer (docent wiskunde, domein Media, Creatie & Informatie) geniet mateloos van de schoonheid van patronen, formules en wiskundige speeltjes. ‘Thuis waren we heus niet allemaal wiskundige genieën, maar mijn broers en zussen zijn ook echte bètamensen. Mijn moeder hoopte nog dat ik de eerste was met een talenknobbel, maar helaas. Als vijfjarige zeurde ik al om ook rekensommetjes te mogen maken. Zo leerde ik in twee dagen tijd vermenigvuldigen, iets dat andere kinderen pas op de basisschool leerden. De echt noeste arbeid vind ik leuk: vergelijkingen, variabelen, formules hanteren, rekenen met letters. Dan blijf ik net zo lang puzzelen en zoeken totdat ik het begrijp, doorzie. Dat is het fascinerende vind ik: je moet het zien, de onderliggende systemen

en patronen. Om het visueel te maken, koop ik graag wiskundig speelgoed en speeltjes: dobbelstenen, figuren die je moet bouwen, kubussen, driehoeken. Ik heb een hele doos vol, hoewel ik mezelf niet als een verzamelaar zie. Op een gegeven moment wilde ik per se meer weten over een bepaald model. Dat heeft me flink wat knutselwerk gekost, na twee avonden rekenen, plakken en knippen met karton had ik ’m eindelijk in elkaar. Best lastig, want ik heb twee linkerhanden. Mijn speelgoed vind ik overal en nergens: in kinderspeelgoedwinkels, in hobbyshops, in binnen- en buitenland. En dan begint het geklooi

met zo’n model. Ik vind het prachtig om te zien dat je met alleen driehoeken, vierkanten en vijfhoeken een regelmatige figuur kan maken. Deels bekijk ik de wereld ook op een wiskundige manier, ik herken in heel veel dingen structuur en regelmaat. Neem telefoonnummers: daar zie ik dan bijvoorbeeld meteen een patroon in dat lijkt op de cijferreeks van Fibonacci, een beroemde wiskundige. Met mijn voormalige partner, ook wiskundige, konden we rustig hele avonden zitten fröbelen aan kubussen en andere vormen. Ja, dan was er wel een beetje sprake van gezonde competitie.’ n Annemarie Vissers havana

35

-advertentie-

SIS = WEER EEN STAP DICHTERBIJ! Corrie Jansen-Zegerman Medewerker onderwijsadministratie DEM

Na maanden van testen, converteren, en optimaliseren is het volggedeelte van het Studenten Informatie Systeem (SIS) gereed voor productie. Dit betekent dat medewerkers van studentenadministraties, bedrijfsbureaus en onderwijsbureaus vanaf eind juni met het systeem gaan werken. In oktober is het SIS gereed voor docenten en studenten. Wil je nu al meer weten over het SIS, kijk dan op www.hva.nl/sis.

SIS. Een systeem voor iedereen

Adv SIS Havana 2011.indd 1

01-06-11 17:41

op rapport

Pleintje met WiFi

Aaibewegingen

Op loopafstand van de Leeuwenburg ligt Caf-Vino. Perfect om even neer te strijken met de laptop.

Wie Annemieke Velzeboer Wat Collectioning Aan Internationale studenten fashion &

Het is zo’n pleintje dat aan het buitenland doet denken. De ligging van de woningen, de vorm van het pleintje, de kronkelende weg eromheen. Zelfs de bomen zijn anders dan je gewend bent. En toch is het een gewoon Amsterdams pleintje, ingeklemd tussen de Wibautstraat, het spoor en de Transvaalkade. Enthousiast worden we begroet en we krijgen een tafeltje met uitzicht over het plein – en het enorme terras. Vooraf nemen we een kipspiesje gemarineerd in sherry en knoflook en scheurbrood met olijfolie, zeezout en kruidenboter. Het brood is lekker, goed warm en knapperig. Over het kipspiesje zijn we minder te spreken, een beetje flauw. De aankleding van de zaak houdt het midden tussen strak en huiselijk. De kranten liggen opgevouwen in de vensterbank en de bakken speelgoed staan tegen de muur gestapeld. De tafels en stoelen zijn modern, met strakke lijnen. Het terras is enorm en wordt de komende maanden alleen maar aantrekkelijker. Zeker voor studenten: wifi is aanwezig. Bij het hoofdgerecht willen we een goede wijn, per slot van rekening brengt Caf-Vino de wijnen als kwaliteitswijnen aan de man. Het wordt de sauvignon blanc: de Santa Digna uit Chili. En daar hebben we niets over te klagen. Ook de ingrediënten zijn volgens de gastvrouw van goede kwaliteit: boodschappen worden in de buurt gedaan. De keuze uit de hoofdgerechten is behoorlijk: drie visgerechten (vanaf 14,50 euro), vier vleesgerechten (vanaf 17,50 euro) en vier vegetarische gerechten (vanaf 13,50 euro). Redelijk eenvoudig, maar voor elk wat wils. Toch zijn we over de uitvoering minder te spreken. De biefstuk is goed, maar de kipfilet gevuld met gerookte zalm, omrold met spek in een gorgonzolasausje is op papier lekkerder dan op het bord. Af en toe is de zalm te overheersend, en af en toe is de filet te dik. Het spek proeven we niet echt. Maar zoals gezegd is er voor elk wat wils. Ook als je wat minder geld wilt uitgeven kun je hier terecht: er is een daghap voor net geen tientje. Toch komen we terug bij dit buitenlandse pleintje. Want vooral de locatie gooit hoge ogen. Met mooi weer is het de moeite wel waard om dat stukje vanaf de Leeuwenburg of de Wibautstraat te wandelen. n Jeff Pinkster Caf-vino Krugerplein 23 020 – 779 25 20

fen

Beeld Fred van Diem

Beeld Henk Thomas

Beeld Hans van Vinkeveen

eten

management

Ha, dat is nog eens een leuk begin van een les. We gaan leren voelen. Daarvoor moeten eerst de ogen dicht. Anders word je te veel afgeleid door minder relevante dingen. We maken aaibewegingen over een stukje stof en plukken er wat aan. Net vlooiende apen. Hoe voelt het? Zanderig. ‘Ja, goed, interessant, exact, dat is een nylontouch.’ Textielkennis doe je pas echt op door te voelen. Het is een ambacht dat je constant moet trainen, zegt Velzeboer, die nauwgezet formuleert. Ze is – zoals het de modeprofessional betaamt – van top tot teen in het zwart. Wel glinstert er in haar neus een ondeugend diamantje. ‘Stof heeft een driedimensionale kwaliteit die je kunt voelen,’ horen we. ‘Een beweeglijke stof heeft drapeerkwaliteit. Maar kokerrokken zijn een compleet ander verhaal. Daarvoor gebruik je sterke stoffen.’ De studenten moeten nu stoffen bij ontwerpen zoeken en hiervan een presentatie geven. Dit heet een collectieplan. En dat valt of staat met voelen. ‘Kijk niet naar de kleur, maar ga voor de touch.’ Een groepje studenten zet een enorm bord met lapjes, formaat deur, neer. Dat is wat onhandig als je naar bedrijven gaat, zegt Velzeboer met gevoel voor understatement. Deze studenten komen van heinde en verre. Aangelokt door de uitstekende reputatie van het AMFI als het gaat om commercieel ontwerpen. Ze zijn opvallend weinig modieus. Een paar Duitse meisjes dragen tuttige ballerina’s met daarop een bloempje. Nee, dan de Chinezen. Een jongen is street, compleet met het petje andersom. Ook Heidi uit China valt op met een superkort rokje en het bekende Stones-shirt met uitgestoken tong. Ze vertelt dat een modemanager van alle markten thuis moet zijn. Daarom moeten de studenten het hele proces leren. Van de creatie en uitvoering van een collectie tot en met de productie, inclusief het kostenplaatje. Eigenlijk heet Heidi anders, het is haar bijnaam. In China zijn er trouwens weinig ontwerpers. Wel veel productie van kleding. Duidelijk is dat deze docent verstand van zaken heeft. Maar wat blijft hangen is de loodzware ernst. Misschien vanwege de angst niet serieus genomen te worden. Het mag best wel lichter en speelser allemaal. Want wat is er nou leuker dan met mode bezig zijn! Cijfer: 7,0

Sociale duurzaamheid Amsterdam sprak eindeloos tot mijn verbeelding, de jaren voordat ik ernaartoe verhuisde. Seizoenen Baantjer zat ik uit, ondanks De Cock en Vledder, maar dankzij de beelden van die ruige, bruisende stad. Die stad van drank en drugs en vage feestjes. Van bardames met bulkende decolletés en van rastajongens in het park. Die stad die vervaarlijk en vuig maar klein en kneuterig leek. Die stad van individualiteit en van in je blote kont door het Vondelpark rolschaatsen. In het mij benauwende Breda, waar iedereen weet wie je ouders zijn en op welke basisschool je zat, hoeveel punten je voor je CITO-toets had en dat je je oorlelletje in je oren vouwt als je zenuwachtig bent, in dat beklemmende Breda leek Amsterdam mij een verademing. Anoniem en avontuurlijk, daar wel. Inmiddels woon ik tien jaar in Amsterdam en kaffer ik wat af. Na de jaren van drank en drugs en vage feestjes, na de vele bardames en een hele leuke rastajongen bezie ik de stad met een wat nuchterder blik; staat die stad van individualiteit zogezegd zelf een beetje in zijn blote kont. En ik zie straten vol buren die elkaars naam niet weten. Appartementencomplexen waarin je makkelijk een maandje ongemerkt weg kunt rotten, en sociale levens die zich vrijwel uitsluitend in het café of in de lunchroom afspelen. Na tien jaar komt de sociale sfeer in Amsterdam me voor als een ruimte waarin de Amsterdammer zo min mogelijk van zichzelf laat zien. Een ruimte waarin je zomaar kunt verschijnen, en waaruit je ook ongemerkt weer kunt verdwijnen. En terwijl ik langs een krioelende Dam fiets, over een jakkerende Rozengracht, terwijl ik een hectisch West induik en besef dat ik dit stukje stad dat mijn thuis heet met zoveel duizenden onbekenden deel, overvalt mij een golf van intense heimwee. Naar dat benauwende Breda waar iedereen weet waar je vandaan komt. Wie je bent en waar je heen gaat. Naar dat beklemmende Breda waar je nooit ongemerkt onder het oppervlak kunt schieten en eenzaam kunt verdrinken. Terwijl ik voor de zoveelste keer mijn route naar huis afleg, besef ik dat wat dat anonieme en avontuurlijke Amsterdam betreft, de verbeelding het won van deze moderne stadse werkelijkheid. En ik vraag me af: wie heeft haar beste tijd gehad? Die moderne stad of ik? n Fen Verstappen is freelance filosoof & tekstschrijver

n Hans van Vinkeveen 37 havanahavana 37

gekeurd

very short introductions

Nummer-app

Grindr is een groot succes onder homoseksuele mannen. Begin dit jaar won de app een award voor de ‘Best Mobile Dating Site’ en wereldwijd maken zo’n 1,5 miljoen mannen gretig gebruik van het medium. Grindr werkt als volgt. Met GPS zoekt de app uit waar je bent en wordt er een lijst samengesteld van andere Grindrgebruikers die zich in jouw directe omgeving bevinden. Hoe dichter ze bij jou in de buurt zijn, hoe hoger ze op de lijst komen. Met een chatfunctie kun je met elkaar in contact komen, foto’s versturen en – bij wederzijds welbehagen – een afspraakje maken. Het scherm op mijn iPhone laat de avatars zien van een handjevol mannen, die zich allemaal binnen een straal van 500 meter van mij bevinden. Sommigen tonen hun woest behaarde torso’s, anderen kijken met getuite lippen zwoel de camera in. Ik voel me een beetje zoals de eerste keer dat ik een homokroeg binnenstapte: lichtelijk ongemakkelijk, enigszins beschaamd, maar ook nieuwsgierig. Na een korte vleeskeuring besluit ik om Marcel aan te spreken, die me met zijn wollen trui en vriendelijke ogen een veilige entree in de Grindr-wereld lijkt. ‘Hoi! Alles goed?’ ‘Ja hoor. Met jou?’ ‘Ja, ook goed.’ ‘Fijn.’ Het is niet dat ik had gehoopt op een hitsig oneerbaar voorstel, maar ik vind mijn eerste conversatie op Grindr wel heel erg kuis. Een beetje teleurgesteld wil ik mijn iPhone weer in mijn broekzak doen, maar net op dat moment word ik aangesproken door een Amerikaanse man van middelbare leeftijd, die op vakantie is in Amsterdam. ‘Hi. Wanna hook up? Are you top or bottom?’ Kijk, dit wordt me dan weer iets te vulgair. Snel druk ik het scherm weg. Nou moet ik eerlijk zeggen dat mijn Grindravontuur enkel en alleen een journalistiek doel diende. Ik heb namelijk al tijden een relatie met een hele leuke jongen, en dat maakt deze app voor mij overbodig. Mocht je echter single, homo en niet al te preuts zijn, dan is Grindr een prima app – met misschien wel een happy end. n Gijs van der Sanden 38

havana

Beeld Fred van Diem

Grindr is een smartphone-app voor homosexuele mannen en noemt zichzelf ‘the largest all male location-based mobile network tool’. Een eervolle benaming voor een app die toch vooral bedoeld lijkt om snel een nummertje te maken.

Online winkelstrategieën Wie? Thomas Adelaar, docent E-business en social media, domein Economie & Management, lid kenniskring Online ondernemen Wat? Onderzoek naar de evolutie van click-and-mortar-strategieën van retailers

Click-and-mortar strategieën, wat zijn dat? ‘Click and mortar is een term die vooral veel wordt gebruikt in de e-commerce. Het is een variant op brick and mortar, en het staat voor de online activiteiten die retailers, winkels en bedrijven, kunnen gebruiken om hun verkoop te stimuleren. Samen met lector Jesse Weltevreden doe ik een langlopend onderzoek naar de ontwikkeling van deze strategieën. We willen inzicht krijgen in hoe bedrijven de integratie tussen de off- en online kanalen vormgeven.’

Wat houden deze strategieën in? ‘Winkels en bedrijven hebben meestal een fysieke locatie. Maar tegenwoordig speelt het online component een belangrijke rol. Winkels hebben nu eigenlijk altijd een website en soms zelfs een webshop. Toch valt er nog veel te winnen in de integratie hiervan. Ik bekijk hoe de retailers deze kanalen kunnen combineren. Dat is iets wat een aantal van

de grotere ketens al wel vergaand hebben gerealiseerd. Dan kan er online geshopt worden, worden de producten thuisbezorgd, en mocht het niet naar wens zijn mag het worden teruggebracht naar de fysieke winkel. En vergeet het gebruik van sociale media niet.’

Klinkt zo klaar als een klontje. ‘Het lijkt makkelijk, maar in de praktijk blijkt dat het moeilijk is. Er bestaan ontzettend grote verschillen tussen de mate waarin de kanalen gecombineerd worden. We bekijken en vergelijken zo’n vierhonderd Nederlandse retailers. Een groot deel van de bedrijven heeft niet eens openingstijden op de site staan of een routeplanner om de dichtstbijzijnde winkel te vinden. Terwijl dat echt makkelijk te realiseren is.’

Wat is het voordeel van het combineren van de online en offline kanalen? ‘Ik bekijk het vooral vanuit het oogpunt van

de bedrijven. Het is kostenbesparend: als het online kanaal beter wordt ingezet, en mensen meer vanuit huis zullen shoppen, hoeven er minder verkopers in de fysieke winkel te staan. En door alles online mogelijk te maken – presale, sale en aftersale – komen bedrijven de klanten tegemoet. De klant kan buiten openingstijden shoppen, kan winkelen bij ketens die niet in hun stad zitten en producten worden thuisbezorgd.’ n Ron Santing

Studenten, docenten of lectoren vertellen in maximaal vijf minuten over hun onderzoek bij Very Short Introductions. Meer weten? www.havanaweb.nl/vsi

weekgast

Michael Bosscha (26, vierdejaars interactieve media) is sinds twee jaar voorzitter en absolute regelneef van studentensociëteit De Lax. Op vrijdag 27 mei vierde de sociëteit haar twaalfde verjaardag: MAX @ LAX.

Maandag 23 mei Het komt steeds dichterbij. Met nog maar vijf dagen te gaan worden de laatste details besproken. Tijdens de één na laatste dj-set wordt er ook een surprise act ingezet: een saxofonist. Met diegene onderhandel ik. Voor een van de dj’s is het haar eerste set: Miss Goldberg. Ze komt de bestuurskamer van de Amsterdamse Studenten Vereniging Leeuwenburg (ASVL) binnenlopen. Het lijkt alsof ze een hart onder de riem nodig heeft. Ze is nerveus. Ik probeer haar op te peppen. Als ze achter een van de computers gaat zitten om muziek te selecteren voor haar set, wordt ze langzaamaan rustiger. Het is leuk om te zien dat ze na twee uur muziek luisteren weer helemaal vrolijk is. Zelf spreek ik nog even met de licht- en geluidsman over de opstelling van de dj-booth. We willen op het podium namelijk wat ruimte vrijhouden voor feestende mensen. Ik realiseer me goed dat er zonder mensen geen feest is dus ’s middags verspreid ik kriskras door de school nog wat posters.

Dinsdag 24 mei Volgens mij communiceren dj’s telepathisch met elkaar. Vanochtend kreeg ik constant de volgende vraag binnen: waar is De Lax? Hoewel het mijn vrije dag is en ik vertrokken ben naar Antwerpen bleven de telefoontjes binnenstromen. Best verontrustend nieuws: blijkbaar hebben mensen nu pas in de gaten dat er überhaupt iets te doen is komende vrijdag. De promotie heeft zijn werk niet goed gedaan en dus hang ik aan de telefoon om oplossingen te bedenken. Briljant idee: een ballonnenboog maken met gele en blauwe ballonnen (de kleuren van de vereniging) en flyers laten printen. Bij thuiskomst zet ik dus toch maar een flyer in elkaar. Frappant genoeg voelt het precies als bij mijn lessen: op het laatste moment nog de allerbelangrijkste zaken regelen.

Woensdag 25 mei De flyers zijn nog niet binnen. Jammer, maar begrijpelijk en eigenlijk heb ik er stiekem ook wel een beetje rekening mee gehouden. Vlak nadat De Lax vandaag haar deuren opent komt er een groepje mensen langs om nog even een borrel te doen. Voorzichtig vraag ik ze over vrijdag. Het antwoord verbaast mij: ze kijken er ontzettend naar uit en vertellen dat er flink over het feest gesproken wordt. Misschien valt het met de promotie toch nog wel mee. Niet lang daarna komt er een technicus met een probleem op de proppen: hij vertelt dat de kabels stuk zijn. Dat is niet zo handig want geen kabels betekent geen muziek. Gelukkig ken ik iemand die in een elektrazaak werkt. Na een belletje laat hij weten de kabels wel even te komen maken. ’s Avonds staat de vergadering vooral in het teken van het jubileum. Praktische zaken als wat gaan we doen met de aankleding en hoe trekken we aandacht op de dag zelf worden besproken.

Donderdag 26 mei Vroeg uit de veren vandaag. Vanmiddag viert studievereniging Amsterdam Aviation Association haar eindfeest in De Lax. Inclusief dj en dat betekent dat wij ’s ochtends vroeg de djbooth in het midden van de zaal moeten opbouwen. Omdat we niet van dubbel werk houden besluiten we de dj-booth te laten staan voor morgen. Uiteraard kijkt Murphy vanaf zijn wolk naar beneden: er komt geen geluid uit de speakers. We proberen alle mogelijke oplossingen maar niets mag baten. Best vreemd, want ik ben ervan overtuigd dat we alles goed hebben aangesloten. Omdat het best even zweten is besluiten we iedere kabel apart na te lopen. Uiteindelijk blijkt de zelfgemaakte kabel het probleem te zijn. Die vriend van de elektrazaak heeft per ongeluk twee draadjes verwisseld. Het omwisselen is zo gepiept. ’s Middags komen de flyers binnen. Ik had bijna gedacht dat ze niet meer zouden komen, wat een opluchting. Nu nog even een flyerteam in elkaar zetten voor de promotie. Ach, de laatste loodjes.

Vrijdag 27 mei

Beeld Henk Thomas

Het feest begint om twaalf uur ’s middags. Miss Goldberg draait als eerste en is blij dat het rustig is. Zo kan ze even lekker oefenen. Ondertussen klooi ik wat aan met de ballonnenboog. Het was een briljant idee, maar de uitvoering is iets minder. Het waait hard en de boog vliegt iedere keer een paar meter over de straattegels. Uiteindelijk krijgen we hem met touwtjes en ducttape vast aan de trap. Wat een opluchting. Een paar uur later begint het een beetje vol te stromen. Ruim 150 bezoekers komen er uiteindelijk. Het zal wel liggen aan de aankomende tentamenweek. Terrasjesweer is het niet echt, dus we hadden gehoopt op meer mensen. Hoewel we op 250 studenten gerekend hadden is het toch een geslaagd feest. Ik zie zelfs een aantal mensen in onze T-shirts van afgelopen Koninginnenacht lopen. n

havana

39

hotspot

De kracht van West

Beeld Jan-Maarten Hupkes

Wie Apollonia Visser (22), derdejaars media, informatie & communicatie Waar Amsterdam West ‘Amsterdam West is de laatste tijd vaak negatief in het nieuws. Schietpartijen, overvallen en andere vormen van criminaliteit. Zulke dingen zijn natuurlijk heel erg, maar het is ook jammer dat veel mensen hierdoor vergeten dat het stadsdeel veel te bieden heeft op het gebied van cultuur en uitgaan. Dat zelfs veel mensen die er wonen dit niet weten, merkte ik toen ik met studenten uit mijn projectgroep de straat op ben gegaan. Aan bewoners vroegen we of ze weten wat er te beleven is in hun buurt. Veel van 40 40

havana havana

de mensen die we spraken hadden geen idee, terwijl er wel degelijk veel te doen is. Daarom besloten we West op de kaart te zetten. Dit doen we door een tentoonstelling over het stadsdeel te organiseren in Club 8, een van de vele leuke plekken in het stadsdeel. De meesten zullen deze plek kennen als een poolcafé. Maar dat hier ook ruimte is voor beeldende kunst, weet bijna niemand. Om de kracht van West en zijn bewoners te benadrukken, mogen alleen kunstenaars uit het stadsdeel exposeren tijdens

onze tentoonstelling. We hebben nu zes mensen die elk vijf à zeven stukken leveren. Een van hen heeft prachtige foto’s van West uit 1910, die duidelijk maken hoe groot het contrast tussen toen en nu is. Omdat de tentoonstelling in Club 8 maar een dag duurt, maken we er een feestje van. Op 22 juni is iedereen uit West en daarbuiten welkom.’ n Carlijn van Donselaar