Handboek human resource development
Handboek human resource development Organiseren van het leren
Onder redactie van Joseph Kessels Rob Poell
Houten 2011
© 2011 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieen of opnamen, hetzij op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16b Auteurswet j° het Besluit van 20 juni 1974, Stb. 351, zoals gewijzigd bij het Besluit van 23 augustus 1985, Stb. 471 en artikel 17 Auteurswet, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoedingen te voldoen aan de Stichting Reprorecht (Postbus 3051, 2130 KB Hoofddorp). Voor het overnemen van (een) gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet) dient men zich tot de uitgever te wenden. Samensteller(s) en uitgever zijn zich volledig bewust van hun taak een betrouwbare uitgave te verzorgen. Niettemin kunnen zij geen aansprakelijkheid aanvaarden voor drukfouten en andere onjuistheden die eventueel in deze uitgave voorkomen. ISBN 978 90 313 8564 5 NUR 801 Ontwerp omslag: hAAi, Rotterdam Ontwerp binnenwerk: Studio Bassa, Culemborg Automatische opmaak: Crest Premedia Solutions, India Eerste druk 2001 Tweede, herziene druk 2011 Serie: HRD-fonds Eindredactie: Olga Koppenhagen, Voorburg Redactieraad HRD-fonds: Saskia Tjepkema en Pieterjan van Wijngaarden
Bohn Stafleu van Loghum Het Spoor 2 Postbus 246 3990 GA Houten www.bsl.nl
Inhoud
Voorwoord
15
Proloog Joseph Kessels en Rob Poell
17
deel i perspectieven op leren, werken en ontwikkelen 1
2
25
Opleiden en leren in een kenniseconomie Joseph Kessels en Paul Keursten Inleiding Het veranderende karakter van het werk De noodzaak van een corporate curriculum Conclusie Literatuur
27
Actoren organiseren HRD! Rob Poell en Ferd van der Krogt Inleiding Problemen met het organiseren van HRD: het duale en strategische karakter De structuurbenadering van HRD: plannen en structureren De dynamische netwerkbenadering: actoren organiseren HRD-processen vanuit leernetwerken Het duale en strategische karakter van HRD in de netwerkbenadering: door het organiseren van leerwegen Perspectieven Literatuur
45
27 29 34 40 41
45 45 47 50
55 60 61
6
Handboek human resource development
3
4
5
6
Naar een breder begrip van leren Sanneke Bolhuis en Robert-Jan Simons Inleiding: Perspectief op leren Mensen leren altijd en overal Verschillende manieren van leren Onbewust (leren) handelen Gezamenlijk leren in organisaties Conclusie Literatuur
63
Ervaring is een vak, werken is leren Ruud Klarus Inleiding Arbeid en sociaalconstructivisme Subjectief nut: Waar doe ik het voor? Integratief leren Zelfsturing Leren is (nieuwe) namen geven aan (nieuwe) betekenissen Leren is samen leren Haalbare doelen en ontwikkelingsgericht beoordelen Kritiek op het sociaalconstructivisme Ten slotte Literatuur
87
63 65 68 77 80 84 84
87 88 90 92 93 94 95 97 99 101 102
en HRD in bedrijfskundig perspectief Frits Kluijtmans en Beate van der Heijden Inleiding Het belang van human resources in bedrijfsprocessen Gevolgen voor arbeidsrelaties en de inhoud van het psychologisch contract Gevolgen voor de besturing en ontwikkeling van human resources Een dilemma: talentontwikkeling en -coaching over organisaties heen Employabilitybeleid voor oudere werknemers: valkuilen en aanbevelingen Literatuur
104
Performancegericht HRD Peter Schramade Inleiding
119
HRM
104 104 106 110 114 115 117
119
Inhoud
7
8
9
7
Achtergronden Kenmerken van performancegericht HRD Van ‘gevoel voor gewenste performance’ naar performancegericht inzetten van HRD Tot slot Literatuur
122 123
Talentontwikkeling op de arbeidsmarkt Lidewey van der Sluis Inleiding Vraag 1. Wat is talent en talentontwikkeling op de arbeidsmarkt? Vraag 2. HR-ontwikkeling (HRD) en talentontwikkeling. Wat is het verschil? Vraag 3. Wat zijn de belangrijkste succesfactoren voor het managen van talentontwikkeling? Literatuur
134
Strategische afstemming van opleidings- en leeractiviteiten Ida Wognum Inleiding Strategisch opleiden en leren Het proces van strategische afstemming Vier aspecten van strategische afstemming Het belang van strategische afstemming voor effectief opleiden en leren Literatuur Van ‘managergestuurd’ naar ‘medewerkergestuurd’ opleiden en leren Jos van der Waals Inleiding Wat is het probleem? Strategisch opleiden en leren in arbeidsorganisaties Resultaten van onderzoek Medewerkergestuurd opleiden en leren Resultaten van onderzoek Discussie Literatuur
127 131 131
134 134 136 138 144
145 145 146 150 153 157 158
162 162 163 164 167 170 172 174 175
8
Handboek human resource development
10
Persoonlijke ontwikkeling: steeds meer oog voor talent en sterktes 178 Saskia Tjepkema, Luk Dewulf en Niel Van Meeuwen Inleiding 178 Persoonlijke ontwikkeling als thema in HRD – een overzicht 179 Meer aandacht voor talent 182 Het verschil tussen gap-gericht en talentgericht werken 187 Een integratief model: de uitdaging voor HRD 191 Literatuur 192
deel ii vormgeving van de leeromgeving 195 11
12
13
Professionaliseringsstrategieën van werknemers Rob Poell en Ferd van der Krogt Veranderingen in de rol van werknemers bij het organiseren van hun professionele ontwikkeling Strategieën vanuit werknemersperspectief: de leerwegcyclus Drie ingangen voor strategisch opereren van werknemers Onderzoek naar strategisch opereren van werknemers Verdere studies over professionaliseringsstrategieën van werknemers Literatuur Het ontwerpproces als leerproces Joseph Kessels en Ans Grotendorst Inleiding Opvattingen over leren Ontwerpbenaderingen Het ontwerpproces als leerproces Ontwerpen als een vorm van kenniswerk Tot slot Literatuur Werken en leren in de frontlinie van de publieke dienstverlening Ton Bruining Werken in de frontlinie Leren in de frontlinie
197
198 200 202 206 211 213 215 215 216 219 226 228 229 230
235 235 239
Inhoud
9
Stimuleren van het leren in de frontlinie HRD in de frontlinie Literatuur
241 244 246
14
Ontwikkelen van bekwaamheden tijdens het werk 248 Jeroen Onstenk Inleiding 248 Brede vakbekwaamheid 249 Het leerpotentieel van arbeidssituaties 251 Bekwaamheidsontwikkeling en HRD-beleid 258 Structureren van leermogelijkheden door werkallocatie 258 Een kwalificerende organisatie? 260 Literatuur 262
15
Opleiden op de werkplek Marcel van der Klink Inleiding Opleiden op de werkplek: terug van weggeweest Wat is kenmerkend voor opleiden op de werkplek? Redenen om te kiezen voor opleiden op de werkplek Is opleiden op de werkplek effectief ? Ontwerpen van opleiden op de werkplek Tot slot Literatuur
264
Vormen van opleiden op de werkplek Jan Stavenga de Jong en Marjan Glaudé Inleiding Opleidingsmodellen Uitwerkingen van het Socialisatiemodel Uitwerkingen van het Instructiemodel Uitwerkingen van het Evaluatiemodel Uitwerkingen van het exploratiemodel Discussie Literatuur
277
16
17
264 264 266 267 269 270 273 275
277 278 280 284 286 289 292 293
Leren van professionals tijdens de beroepsuitoefening 297 Kitty Kwakman Inleiding 297 Wat is een professional? 297
10
Handboek human resource development
Het werk van professionals in beweging Leren van professionals Condities voor het leren van professionals Literatuur 18
19
20
Ontwerpprincipes en een ontwerpmodel om het leren in innovatiepraktijken te versterken Suzanne Verdonschot Inleiding Positionering van het onderzoek naar leren dat leidt tot ‘werkplekinnovatie’ Opzet van het onderzoek Ontwerpprincipes voor het bereiken van doorbraken in innovatiepraktijken Centrale thema’s in de ontwerpprincipes Ontwerpen van doorbraken in een innovatiepraktijk Tot slot Literatuur Het corporate curriculum Christiaan Stam Inleiding Een procesbenadering van kennisproductiviteit Een ‘enabling strategy’ Een dynamische benadering van het kenniskapitaal Een autopoietische epistemologie Drie lagen van het corporate curriculum Twee typen innovatie Het corporate curriculum als gezelschapsspel Conclusie Literatuur Corporate curriculum in ontwikkeling Jaap van Lakerveld Inleiding Verschuivende kijk op leren Leren in organisaties Een corporate curriculum Corporate curriculum in ontwikkeling Conclusies Literatuur
301 303 309 312
314 314 315 317 319 324 326 328 328 331 331 332 333 335 337 338 340 342 343 344 347 347 347 351 352 356 359 361
Inhoud
21
22
23
24
11
deel iii ondersteuning van het leren
363
Kritische reflectie als rationalistisch ideaal Marianne van Woerkom Inleiding Tradities die ten grondslag liggen aan het gebruik van de term kritische reflectie De rationalistische en idealistische connotatie van kritische reflectie Problemen gerelateerd aan de rationalistische bias in kritische reflectie; de onderbelichte rol van emoties en het onbewuste in leren Potentieel empirisch onderzoek naar kritische reflectie Conclusies en implicaties voor HRD-professionals Literatuur
365
Stijlen van werkplekleren Marjolein Berings en Anja Doornbos Inleiding Leerstijlen Stijlen van werkplekleren Stijlen van werkplekleren ontdekken Conclusie – een stimulerende werkomgeving Literatuur
384
Zelfsturende teams inrichten als rijke leeromgeving Saskia Tjepkema Inleiding Zelfsturende teams Leren en werken in zelfsturende teams Leren binnen zelfsturende teams: wat en hoe? Leerinfrastructuur van een zelfsturend team Het optimaliseren van de leerinfrastructuur Ten slotte Literatuur
395
Communities of practice en netwerkleren Maarten de Laat en Marc Coenders Inleiding Essentiële kenmerken van communities of practice Verbinding tussen leren en werken
417
365 366 370
372 375 377 379
384 384 385 389 392 393
395 396 399 402 405 410 413 414
417 417 419
12
Handboek human resource development
25
26
Ontwerpen van CoP’s CoP’s en faciliteren van binnenuit CoP’s en sociaal kapitaal CoP’s, netwerken en netwerkleren Afsluiting Literatuur
421 422 423 424 426 428
Professionele ontwikkeling in scholen Piety Runhaar, Karin Sanders, Peter Sleegers en Huadong Yang Inleiding Professionele ontwikkeling: een begripsbepaling Relaties tussen individuele en organisatiekenmerken en werkgerelateerd leren Onderzoeksmethode en onderzoeksgroep binnen de verschillende onderzoeken Individuele kenmerken: self-efficacy en leerdoeloriëntatie Organisatiekenmerken: autonomie, interdependentie en transformationeel leiderschap Aanbevelingen voor de HRM- en HRD-praktijk: werk en leren integreren Tot slot Literatuur
429
Assessment: inzicht in functioneren Harm Tillema Inleiding Personeelsbeleid als basis voor de inzet van assessment in organisaties Assessment voor ontwikkeling Instrumenten voor assessment Organiseren van assessments Feedback en voortgangsbesprekingen Criteria voor het beoordelen van geschiktheid en kwaliteit van assessments Besluit Literatuur
443
429 430 432 432 433 435 436 439 440
443 444 445 446 450 453 454 456 457
Inhoud
27
28
29
13
E-learning in arbeidsorganisaties Theo Bastiaens Inleiding Virtuele organisatie Performance Improvement E-learning Opleiden en ondersteunen van werknemers met ICT Onderwijskundige overwegingen bij e-learning Ontwerpoverwegingen Organizational Development Organisatorische dimensies van het gebruik van technologie Afsluitende kanttekeningen bij e-leren Literatuur
459
Leren in spelsimulaties Léon de Caluwé en Annemieke Stoppelenburg Inleiding Wat is een spelsimulatie? Wanneer kun je spelsimulaties gebruiken? Welke functies kunnen spelsimulaties hebben? Toepassingen van spelsimulaties met een aantal voorbeelden Spelsimulaties bij (grootschalige) veranderprocessen Wat levert dat op? Tot slot Literatuur
474
Professionalisering van loopbaanbegeleiders in het beroepsonderwijs Frans Meijers en Marinka Kuijpers Inleiding Nieuwe verantwoordelijkheden van begeleiders in het beroepsonderwijs Veranderende rollen van begeleiders Begeleiding als managementprobleem De werkomgeving Samenwerking met het bedrijfsleven Professionalisering van loopbaanbegeleiders: een conclusie Literatuur
459 460 462 462 463 464 466 468 468 470 472
474 474 475 477 483 487 487 490 491
492 492 493 494 496 500 501 503 504
14
Handboek human resource development
30
Opleiden in bedrijf: effectief opleiden of opleiden voor effectiviteit? Jasper van Loo en Andries de Grip Inleiding Effectiviteit van bedrijfsopleidingen: conceptuele benaderingen Wat leveren bedrijfsopleidingen op? Causaliteit: wat verklaart wat? Mogelijke verbanden tussen opleiden en bedrijfsresultaten Besluit Literatuur
507 507 508 512 516 517 518 520
Epiloog Rob Poell en Joseph Kessels Kernbegrippen in ‘Organiseren van het leren’ HRD en HRM De meerwaarde van HRD Lerende professionals Toekomst voor HRD Literatuur
523
Over de auteurs
530
523 525 526 527 528 528
Voorwoord
Het verschijnen van deze tweede editie van het Handboek human resource development is een bijzonder moment in de ontwikkeling van een vakgebied in beweging. Tien jaar geleden presenteerden we de eerste editie van deze omvangrijke verzameling teksten rond onderzoek en werkpraktijken met betrekking tot opleiden, leren en ontwikkeling van volwassenen in de context van hun werk. Meer dan ooit bestaat er op het ogenblik belangstelling voor de vraagstukken die samenhangen met werken en leren, in het bijzonder nu niemand meer de koers in de richting van een kenniseconomie betwist: het nieuwe werken bestaat niet zonder leren. Voor ons als redacteuren is het een voorrecht om het vakgebied in kaart te mogen brengen in samenwerking met een groot aantal prominente auteurs uit het Nederlandse taalgebied. Het oorspronkelijke Handboek uit 2001 is nu volledig herzien en uitgebreid tot 30 hoofdstukken waaraan in totaal 43 auteurs hun medewerking hebben verleend. Deze nieuwe editie bevat 16 volledig nieuwe hoofdstukken en de 14 hoofdstukken uit de eerste druk zijn grondig herzien en geactualiseerd. Dit nieuwe Handboek human resource development geeft een breed overzicht van het gevarieerde onderzoek dat in de afgelopen jaren is uitgevoerd en biedt waardevolle reflecties op de werkpraktijk van opleiden en leren in arbeidsorganisaties. De aandacht voor het leren op en rond de werkplek is alleen maar toegenomen, waarbij we duidelijke accenten zien rond netwerken, talentontwikkeling en zelfsturing in de professionele ontwikkeling. In de Proloog en Epiloog zullen we enkele van deze ontwikkelingen nader beschouwen en opnieuw de balans opmaken en bepalen hoe het vakgebied van HRD er anno 2010 in België en Nederland voor staat. Zonder de enthousiaste medewerking van de vele auteurs zou dit boek onmogelijk kunnen verschijnen. We willen onze collega’s dan ook hartelijk danken voor de bereidheid en energie om de bestaande teksten grondig te herzien en om volledig nieuwe hoofdstukken te schrijven. We zijn trots op de vele auteurs die samen de waardevolle bouwstenen
16
Handboek human resource development
hebben geleverd voor een fors handboek, ook al waren daar aanmoedigingen, zachte druk en soms inhoudelijke sturing voor nodig. Niet in de laatste plaats willen we aan de collega’s van Springer Media onze erkentelijkheid betuigen voor de ruimte die zij ons geboden hebben om dit omvangrijke werk naar onze eigen inzichten samen te stellen en voor de wijze waarop zij het Handboek bij de lezers onder de belangstelling brengen. Graag willen we onze uitgever John Thämer bedanken die van meet af aan in het project geloofde en ons krachtig ondersteund heeft om het boek ook af te maken. In het bijzonder gaat onze waardering uit naar de bijdrage van Olga Koppenhagen, die onverstoorbaar het redactieproces begeleidde, de contacten met auteurs koesterde, en met grote toewijding de teksten gereedmaakte voor drukker. We zijn ervan overtuigd dat de inspanningen van al deze mensen een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de verdere groei en ontwikkeling van het bijzondere vakgebied van human resource development (HRD). Zomer 2010 Joseph Kessels
[email protected] en Rob Poell
[email protected]
Proloog
Joseph Kessels en Rob Poell Een nieuw handboek Met het verschijnen van deze nieuwe, volledig herziene editie van het Handboek human resource development – Organiseren van het leren markeren we een nieuwe periode van tien jaar in de ontwikkeling van een vakgebied dat altijd in beweging is. In 2001 verscheen de eerste editie van dit handboek, dat de opvolger was van de Capita selecta in de reeks Opleiders in organisaties. Opnieuw presenteren we nu een overzicht van actuele denkwijzen, opvattingen, perspectieven en praktijken rond human resource development in het Nederlandse taalgebied. Deze uitgave was mogelijk omdat veel van de auteurs die ook meewerkten aan de eerste druk, hun hoofdstuk van tien jaar geleden grondig herzien hebben en daarin de actuele ontwikkelingen binnen hun thema een plaats hebben gegeven. Van de dertig hoofdstukken in deze nieuwe uitgave zijn er zestien volledig nieuw. In de afgelopen tien jaar heeft het vakgebied immers niet stilgestaan. Er zijn nieuwe thema’s tot ontwikkeling gekomen zoals talentontwikkeling, loopbaanbegeleiding, de intrigerende relatie tussen HRM en HRD, de ontwikkeling van sociaal kapitaal, het werken in de frontlinie, en het onderzoek op het gebied van kritische reflectie, het corporate curriculum en innovatie. Identiteit en bestaansrecht van HRD Hoewel er nu weer een kloek handboek ligt, met dertig uiteenlopende hoofdstukken, blijven er echter vragen bestaan rond de identiteit en het bestaansrecht van HRD als specialisme, in het bijzonder als opleiden, leren en ontwikkelen steeds verder integreren in de dagelijkse werkgemeenschap. Spelen HRD-professionals daarin een belangrijke rol of is die allang overgenomen door lokale leidinggevenden en ervaren collega’s? Daarbij komt dat in het HRD-domein onderling rivali-
18
Handboek human resource development
serende academische partijen actief zijn op het gebied van opleiden, leren en ontwikkelen van volwassenen in de context van hun werk: onderwijskundigen, sociaalpedagogen, leerpsychologen, sociologen, bedrijfskundigen, economen en filosofen. Hoewel de perspectieven en methoden van onderzoek sterk kunnen verschillen, liggen hun aandachtspunten vaak dicht bij elkaar. Maar wie heeft de meeste invloed? Is er sprake van verschillen in rolopvatting en praktijkbeleving tussen HRD-professionals en managers? We houden een sterk pleidooi voor de transformatie van de werkplek tot een krachtige leeromgeving, maar ondertussen brengen veel HRD’ers als trainer, facilitator of procesbegeleider de meeste werktijd door in een conferentieoord. Los van de plaats van handeling is de vraag intrigerend of HRD werkt vanuit een perspectief dat zich richt op persoonlijke ontwikkeling ten dienste van maatschappelijke relevantie en duurzaamheid, of dat we betaald worden voor performanceverbetering en toegevoegde waarde aan de bottomline van de organisatie? Zodra een vakgebied zich bezint op de eigen waarden en oordeelsvorming omtrent wenselijkheid en doelorientatie, roept dat lastige vragen op, die bij gebrek aan macht en positie gemakkelijk onder de tafel kunnen verdwijnen. Dat geldt onverkort voor de HRD-functie. Ondanks – of misschien wel dankzij – deze lastige vragen rond de identiteit en het bestaansrecht van HRD is het ons gelukt om in dit handboek tal van nieuwe hoofdstukken op te nemen die gebaseerd zijn op recent wetenschappelijk onderzoek. We hopen hiermee serieuze bouwstenen aan te dragen voor de solide ontwikkeling van het vakgebied ongeacht de ideologische discussies die het debat over identiteit en bestaansrecht soms aanscherpen en soms vertroebelen. Een historie van kennisopbouw Het Handboek human resource development – Organiseren van het leren staat niet op zichzelf. Het vormt het basisboek in het gevarieerde HRDFonds, waartoe ook het kwartaalschrift Develop behoort en de publicaties Organiseren van leerwegen (Van der Krogt, 2007), Over de brug (Van Wijngaarden, 2008), Van kiem tot kracht (Tjepkema & Verheijen, 2009), Samen vernieuwen in de praktijk (Verdonschot, Keursten & Van Rooij, 2009) en Praktijkonderzoek (Smit & Verdonschot, 2010). Ook in de tijd gezien staat dit boek niet op zichzelf. In feite is het een volgende stap in een reeks publicaties die in 1984 begon met het losbladige Handboek opleiders in organisaties (1984-1989). Deze uitgave kreeg opvolging in de Capita selecta Opleiders in organisaties, een ambitieuze reeks themakaternen, met veertig afleveringen in de periode 1989-2000 (inclusief de
Proloog
registers) en de voortzetting daarvan in HRD Thema (2000-2005) en Develop (vanaf 2005). De belangstelling voor deze vakpublicaties konden we niet alleen aflezen uit het grote aantal abonnees, maar ook uit de veelvuldige herdrukken van de twee studentenedities, die weer een selectie uit de Capita Selecta bevatten. Het boeiendste is echter de vraag of uit een periode van dertig jaar een patroon opdoemt van ontwikkeling, verschuiving in perspectieven, specifieke thema’s of aanhoudende controverses. Welk beeld krijgen we van de bemoeienis met opleiden, leren en ontwikkelen in de afgelopen periode en welk beeld staat ons te wachten nu we alweer een eindje op streek zijn in de nieuwe eeuw? De eerste verantwoording van de opzet van het Handboek uit 1984 leunde sterk op het ASTD-onderzoek ‘Models for excellence’ (1983). Het bood een overzichtelijk raamwerk met ondersteuning voor ‘De opleider’ (deel A), ‘De ontwikkelaar’ (deel B), ‘De manager van de afdeling opleidingen’ (deel C), ‘Professionalisering’ (deel D), ‘Adressen’ (deel E) en ‘Index’ (deel F). In deze nieuwe uitgave Handboek human resource development – Organiseren van het leren is een dergelijke functionele overzichtelijkheid ver te zoeken. De delen in dit boek bewegen zich rond Perspectieven op leren, werken en ontwikkelen (deel I), Vormgeving van de leeromgeving (deel II) en Ondersteuning van het leren (deel III). Het is volstrekt duidelijk dat de expliciete aandacht voor formele cursussen, de inrichting van de opleidingsafdeling en de details van het lesmateriaal veel aan belangstelling verloren heeft in de teksten van HRD-professionals. De Capita selecta (1989-2000) vormden een overgang: een expliciete en verantwoorde indeling in thema’s en onderwerpen was niet nodig. De reeks bood de vrijheid en flexibiliteit om, niet gebonden aan een vooraf gedefinieerde inhoudsopgave, actuele onderwerpen te volgen. Bij de redactie van de studenteneditie van 1998 kwam echter aan het licht dat de heldere indeling van het oude handboek (opleider, ontwikkelaar, manager) niet langer bruikbaar was. Een spannend ordeningsproces leverde afgewogen hoofdstukken voor delen die titels kregen als: Analyse en ontwerp (deel 1), Werkvormen en didactiek (deel 2), Advisering en coaching (deel 3) en Beschouwing en beleid (deel 4). De verschuiving in aandacht van formele opleidingen naar leren op en rond het werk was evident geworden. Klassieke thema’s rond analyse en ontwerp, werkvormen en didactiek hebben weliswaar nog betekenis als ondersteuning van het primaire opleidingsproces, maar krijgen ook waardering vanwege hun inherente leermogelijkheden: het ontwerpproces als interessant leerproces. Advisering, coaching, procesbegeleiding en facilitering zijn in het afgelopen decennium tot volle ontwikkeling gekomen. Opleiden en leren zijn niet langer vakkundig gestructureerde en geïsoleerde
19
20
Handboek human resource development
processen; ze maken nu integraal deel uit van de ontwikkelingen en vernieuwingen in een organisatiecontext. Ze krijgen een strategische betekenis. Deze verschuiving volgt de belangstelling voor het ontstaan van een werkgebied met de naam human resource development, dat met name in Angelsaksische landen een uitweg bood bij schoolse trainingssituaties. Het lijkt soms alsof het gebruik van de begrippen ‘training’ en ‘cursus’ door dogmatici van een nieuwe lijn verboden zijn en dat we uitsluitend mogen spreken over leren en leerprocessen, liefst geïntegreerd in de dagelijkse werkomgeving. Slingeren tussen functiegerichtheid en ruimte voor persoonlijke ontplooiing De belangstelling voor leren, leernetwerken, leerprojecten, leertrajecten en kennisontwikkeling, die in de eerste editie van dit boek al sterk aanwezig was, is in deze nieuwe uitgave nog versterkt. Als je anno 2010 aan HRD-onderzoekers en HRD-professionals vraagt een bijdrage te leveren waarin hun recente opvattingen over het vakgebied tot uitdrukking komen, levert dat een bundel op zoals de onderhavige. Niet alleen de opvattingen over de structurering en vormgeving van leertrajecten zijn gewijzigd. Ook de perspectieven op doelstellingen, waarden en normen rond leren in de context van werk zijn aan het veranderen. In 1984 kon het Handboek nog eenduidig formuleren dat het doel van opleidingen in organisaties betrekking heeft op het investeren in menselijk potentieel teneinde door beter functioneren de doelstellingen van de organisatie efficiënter te realiseren. Opleiders dienden zich derhalve te bekwamen in het ontwikkelen en uitvoeren van effectieve methoden om dat doel te bereiken. In deze nieuwe druk van het Handboek human resource development – Organiseren van het leren gaan de auteurs openlijk op zoek naar nieuwe, betekenisvolle doelen. Staat de performance van de organisatie voorop of gaat het om de persoonlijke ontwikkeling van de afzonderlijke medewerker? Ontwerpen de beoefenaren van het vak heldere en vaste methoden en technieken of begeven HRD-professionals zich bij voorkeur in een schemergebied van diffuse netwerken, leerpraktijken, en omgevingen voor ‘leren leren’? Het is waarschijnlijk te simpel om als verklaring het eeuwige slingereffect op te voeren: als reactie op de ‘softe sixties’ kwam de verzakelijking en functiegerichtheid van de jaren tachtig, waardoor onvermijdelijk in de nieuwe eeuw weer meer ruimte voor persoonlijke ontplooiing moest ontstaan. Een complexere uitleg zou gebaseerd kunnen zijn op het feit dat het karakter van werkprocessen in organisaties ingrij-
Proloog
pend aan het veranderen is. De dynamiek en turbulentie, aangewakkerd door globalisering, informatisering en flexibilisering, zetten de rustige werkplekken met hun vaste procedures en systemen danig op hun kop. Routinematige arbeid is in de afgelopen dertig jaar steeds verder geautomatiseerd. Het werk dat overblijft vraagt om complexe bekwaamheden, niet alleen op het gebied van materiedeskundigheid, maar ook ten aanzien van probleemoplossing en communicatieve aspecten. Klassieke vormen van strategievorming, sturing en management blijken tekortkomingen te hebben als het gaat om het bevorderen van permanente verbetering, radicale innovatie en duurzame kennisontwikkeling. Het karakter van werk laat zich waarschijnlijk steeds beter beschrijven in termen van leerprocessen. Deze context van een zich transformerend arbeidsbestel heeft een grote invloed op het denken in termen van human resource development. De hoofdstukken die in deze uitgave bij elkaar gebracht zijn, bieden achteraf gezien een scherper beeld van deze diffuse ontwikkelingen dan we ooit hadden durven hopen op basis van een vooropgezette en opgelegde inhoudsopgave. De structuur van het boek is eerder een betekenisvolle ordening achteraf, op basis van aangereikte bouwstenen, dan het resultaat van een strak ontworpen blauwdruk die collega’s moesten invullen. Wij zijn blij met dit tijdsbeeld van een zich ontwikkelende professie. Wij hopen dat het nieuwe Handboek human resource development eenzelfde rol gaat vervullen in het proces van verkennen, verdiepen, verbeteren en vernieuwen van de vraagstukken rond het organiseren van het leren als de diverse voorgangers deden. Het uitnodigen, aanmoedigen en ondersteunen van de auteurs, en dan het met grote nieuwsgierigheid lezen en beschouwen van de nieuwe producten was een klus die we met veel genoegen hebben uitgevoerd. Het boek gaat nu zijn eigen weg en zal zijn werk gaan doen op plaatsen waar wij geen weet van hebben. Daarom blijven we graag openstaan voor reacties, waarmee we de noodzakelijke ontwikkelingen kunnen volgen en deze nieuwe uitgave verbeteren. De nieuwe editie In deze nieuwe editie is de oorspronkelijke verdeling in vier compartimenten vervangen door een nieuwe opzet in drie delen van elk tien hoofdstukken. Deel I is getiteld Perspectieven op leren, werken en ontwikkelen en omvat tien hoofdstukken waarin de belangrijkste benaderingen binnen HRD aan de orde komen. Daartoe behoren kennisproductiviteit, de netwerkbenadering, het constructivisme, leren van volwassenen, perfor-
21
22
Handboek human resource development
manceverbetering en strategische afstemming. Nieuw in dit deel zijn de bijdragen over de relatie tussen HRM en HRD, talentontwikkeling en persoonlijke ontwikkeling. De titel van Deel II luidt Vormgeving van de leeromgeving. Daarin krijgen vooral veel aandacht het leren en opleiden op de werkplek, in leertrajecten en leernetwerken. De diverse auteurs benadrukken dat het kiezen van de geschiktste vorm om het leren te organiseren een kernopgave is: een uitdaging voor de HRD-professional, die zich echter steeds vaker ook zal opwerpen als adviseur om lerenden en leidinggevenden te helpen bij het maken van dergelijke keuzes. Nieuw zijn de bijdragen rond het werken en leren in de frontlinie, het participeren in innovatieprocessen en het vorm geven aan een corporate curriculum. Deel III heet Ondersteuning van het leren. Daarin passeren verschillende manieren om het leren te ondersteunen de revue, zoals zelfsturing, assessment, spelsimulatie en e-learning. Nieuw in dit deel zijn de hoofdstukken met betrekking tot kritische reflectie, communities of practice, de professionele ontwikkeling in scholen, stijlen van werkplekleren, de professionalisering van loopbaanbegeleiders en het effectiviteitsvraagstuk rond opleiden. Het Handboek human resource development – Het organiseren van het leren heeft inmiddels een rijke historie, die begon in 1984. Maar ook deze nieuwe editie roept natuurlijk weer vragen op. Hoe zal HRD zich in de komende tien jaren gaan ontwikkelen? Hoe ziet het vakmanschap eruit, met name als het leren op en rond het werk zo’n belangrijke rol gaat spelen? Is het dan vooral een zaak van lokale managers en medewerkers, of heeft de HRD-professional daar ook een eigen herkenbare en gewaardeerde bijdrage? Welke rol zal onderzoek gaan spelen bij die ontwikkeling? Heeft het officiële, door NWO gestimuleerde onderzoek aandacht voor de vraagstukken die spelen rond HRD? Welke rol zullen de universiteiten nog vervullen, nu in de afgelopen tien jaar aan diverse wetenschappelijke instituten de belangstelling van bestuurders voor het werkgebied van HRD praktisch is verdwenen? Het lijkt alsof de adviesbureaus en de beroepsverenigingen zich meer dan ooit met de serieuze ondersteuning van het vakgebied gaan bezighouden. Maar hoe werkt dat uit in een praktijk waar een zeer groot aantal HRD-professionals werkzaam is als zelfstandige zonder personeel en de plaats van formele instituties vervaagt? Of ontstaan er nieuwe netwerken waarin gelijkgestemde collega’s elkaar ontmoeten en aan de verdieping en verfijning van hun professionele handelen werken: gebeurt er in het eigen HRD-vakgebied inmiddels hetzelfde als waar de auteurs in dit boek over schrijven?
Proloog
Literatuur Krogt, F. van der (2007). Organiseren van leerwegen Houten: Bohn Stafleu van Loghum. Smit, M., & Verdonschot, S. (2010). Praktijkonderzoek. Houten: Bohn Stafleu van Loghum. Tjepkema, S., & Verheijen, L. (2009). Van kiem tot kracht. Houten: Bohn Stafleu van Loghum. Verdonschot, S.G.M., Keursten, P., & Rooij, M. van (2009). Samen vernieuwen in de praktijk. Houten: Bohn Stafleu van Loghum. Wijngaarden, P. J. van (2008). Over de brug. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
23