Hallo. Het is paasmaandag als ik me aan t schrijven, aan t lezen en aan t denken zet. Van één of andere werkgroep Pastoraal vond ik volgende tekst:

Hallo Het is paasmaandag als ik me aan ’t schrijven, aan ’t lezen en aan ’t denken zet. Van één of andere werkgroep ‘Pastoraal’ vond ik volgende tekst: Pasen, zegt het ons nog iets ? Wat extra dagen vakantie… Een wenk naar dat vreemde geloof In een leven na de dood… Chocolade eieren… Hoewel de paastijd misschien steeds minder mensen aanspreekt, toch blijft Pasen meer dan ooit actueel. Hier in ons dorp, in onze gemeente, in ons land en over de hele wereld staan immers iedere dag mensen op uit de dood. Ze verwerpen de gedachte dat moedeloosheid het einde is, dat onrecht zal overwinnen, dat de zwakste de zwakste zal blijven, de arme arm en de rijke rijk. Ze staan op tegen de gang van zaken in en kiezen voor een betere toekomst voor zichzelf, maar ook en vooral voor de andere. Ze rollen stenen weg die anderen verpletteren, geven nieuwe moed aan hen die enkel een leeg graf zien. Wie zijn die mensen die opstaan uit de dood ? Waar kunnen we hen vinden ? Eenvoudig, rondom jou. Het is niemand minder dan jij. Zalig! Inderdaad, het is toch zalig te weten en te voelen dat er nog zulke mensen zijn. Het zijn niet de diegenen die in de kijker lopen en de voorpagina van de krant halen, maar wel diegenen die zich belangloos een gans jaar inzetten voor die ander, die dreigt ten onder te gaan. ‘De Brug’ mag dat al vele jaren telkens weer opnieuw ervaren. Pasen duurt zo, als het ware, het ganse jaar door. 1

???

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - !!!!! Heb je vragen over de werking van De Brug ? Wil je meer weten over haar activiteiten ? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project ? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving ? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.666.99.72 03.667.52.80 0497/412184 03.666.43.85 0475/857052

Inge Beyers Koen Cassimon Ann Costermans Koen Van Esbroeck Kris Van Thillo Gert Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven-Micky. Om teksten door te sturen voor het boekje: [email protected]. Voor alle info over de projecten kan je terecht bij: [email protected] : deze mail komt rechtstreeks binnen bij Ann Costermans

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

Bezoek onze website

www.debrugvzw.be 2

Ontbijt aan bed 2008 Zondag 25 mei Traditiegetrouw organiseren wij in 2008 weer een ‘Ontbijt aan bed’ actie en wel op zondag 25 mei. Zoals steeds willen wij de prijs zo laag mogelijk houden (Kinderen 4 Euro en Volwassenen 7 Euro), maar toch voldoende overhouden om onze projecten financieel te ondersteunen. Aangezien wij steeds rond de 2.500 pakketten moeten verzorgen, wordt sponsoring steeds moeilijker en moeilijker. Daarom willen wij aan al onze leden een oproep doen om, in hun eigen kennissenkring, eens na te gaan of er geen sponsors te vinden zijn. Dit mag zowel financieel als materieel zijn. Alle sponsors worden vermeld op een bijgaand blad dat in ieder pakket wordt gestoken. Wie eventuele kandidaat sponsors heeft, kan dit steeds melden aan een bestuurslid van ‘De Brug’. Dank op voorhand.

Wist je dat … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel !

3

VERSLAG BESTUURSVERGADERING 29 JANUARI 2008 Goedkeuring verslag algemene vergadering. 1 De AV is als zeer positief ervaren. De opmerkingen van de leden werden genoteerd en besproken. Aanpassingen aan onze werkwijze wordt uitgevoerd tegen volgende AV. 2 Formaliteiten van de vzw Worden uitgevoerd door Inge. 3 Projecten De problematiek van de dure buitenlandse overschrijvingen werd besproken. Een mogelijke oplossing wordt bekeken. 4 Kasverslag Is niet van toepassing nu. 5 Functieverdeling bestuur Kris Van Thillo: voorzitter + verantwoordelijk voor contacten met het GROS Koen Cassimon: secretaris + contactpersoon bij support Inge Beyers: penningmeester + verantwoordelijke voor de vzw-formaliteiten Ann Costermans: verantwoordelijke voor de projecten Gert Verpoten: contactpersoon bij support Koen Van Esbroeck: raadslid

VERSLAG BESTUURSVERGADERING 17 MAART 2008. 1 Verslag vorige vergadering Verslag wordt goedgekeurd zonder opmerkingen 2 Formaliteiten van de vzw Formulieren neerlegging werden getekend. Inge doet verder het nodige. 3 Duo legaat Kris geeft uitleg over het duo legaat. Er wordt testamentair vastgelegd dat een deel van de erfenis naar erfgenamen gaat en een deel naar een vzw. De vzw neemt ALLE successierechten ten laste zodat de erfgenamen netto meer krijgen, en uiteindelijk de vzw ook nog wat heeft. Dit komt door de lagere % die gerekend wordt aan vzw’s. Is het nuttig om nog eens contact op te nemen met de notarissen van de streek? 4

4 Toer Achterbroek Probleem is zo goed als opgelost. Inge volgt op. 5 OAB Oproep: iedereen die iemand kent die wil sponsoren: niet twijfelen ! Kostprijs ligt hoger dus moet ook de verkoopprijs herbekeken worden. 6 Projecten Probleem blijft de kosten van de buitenlandse bank. Blijkbaar worden er toch nog kosten aangerekend ter plaatse, terwijl wij hier aan Dexia ALLE kosten betalen (ook de buitenlandse). 7 Kasverslag 8 Varia en rondvraag

HARTELIJKE DANK AAN SUPPORT !! De Brug wil alle leden en vrijwilligers hartelijk danken voor de ‘Support’ , dankzij iedereen is 2007 een fantastisch werkjaar geworden. Het ‘Ontbijt aan bed’, het ‘concert’ en de ‘solidariteitsmaaltijden’, waren een groot succes. Het bestuur van ‘De Brug’ wil hen langs deze weg van harte danken voor hun inzet en steun!

GEZOCHT Dit tijdschrift wordt gekopieerd op 820 exemplaren. Het merendeel hiervan wordt persoonlijk gebust bij leden in Kalmthout, Essen en Wuustwezel. Een ander deel wordt per post opgestuurd. Voor het gedeelte dat zelf gebust wordt, zoeken we vrijwilligers om een handje toe te steken. Je kunt zelf bepalen hoeveel adressen je wilt aandoen. Zoals je weet verschijnt ons tijdschrift viermaal per jaar. Bijkomend vragen wij wel dat je als toerder, ter gelegenheid van het ‘Ontbijt aan bed’ en het ‘Solidariteitsmaal’, ook de inschrijvingen bij de leden van uw toer ophaalt. Indien je bereid bent of wanneer je meer uitleg wens, neem gerust contact op met Guy Verpoten, Withoefstraat 13 ([email protected]). Dank op voorhand. 5

Hulp Ontbijt-aan-bed 2008 Vorig jaar mochten wij tijdens het Ontbijt-aan-bed op uw hulp beroep doen. Zonder de hulp van vele vrijwilligers is deze actie niet denkbaar. Wij hopen dat U ook dit jaar wat tijd kunt uittrekken om ons een handje toe te steken. Om organisatorische redenen zouden wij graag op voorhand weten wanneer U zich ten dienste wilt stellen. Wat wij zoeken zijn: Vrijwilligers om op zaterdag 24 mei om 13.30 uur de ontbijtpakketten klaar te maken. Chauffeurs die op zondag 25 mei de pakketten aan huis willen bezorgen. Er worden hiervoor drie toeren uitgestippeld, één vertrekkend om 7.30 uur, één om 8.30 uur en één om 9.30 uur. Indien U bereid bent om één of meerdere toeren te rijden, vragen wij U om minstens 30 min. vóór vertrek aanwezig te zijn, zodat uw wagen op tijd kan geladen worden. Om het bestellen te vereenvoudigen is het wenselijk om een bijrijder te voorzien. Het zou voor ons organisatorisch al veel helpen mocht U hiervoor zelf zorgen. Net zoals vorig jaar, wordt de actie gecentraliseerd in het GITOK. Graag zouden wij, ten laatste tegen 19 mei vernemen of U zich enkele uren kunt vrij houden. Onderstaande strook graag terug bezorgen aan: Inge BEYERS Brasschaatstwg 64 03 666 84 33 [email protected] Koen CASSIMON Kalmthoutlaan 27 03 666 99 72 [email protected] Toegang voor de chauffeurs op zondag 25 mei via Heuvelpad (hoek Cassenboomlaan). Alle andere helpers zetten hun wagen op de parking van Gitok via Vogelenzangstraat.

6

Naam:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Adres:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tel:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

e-mailadres: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

werkt mee aan de actie ‘Ontbijt-aan-bed’ op: • Zaterdag 24 mei om 13.30 uur.

Ja / Neen

• Zondag 24 mei om 6 uur: pistolets inpakken - zakken klaarmaken - Ja / Neen • Zondag 24 mei als chauffeur voor

❏ toer 1



❏ toer 2



❏ toer 3

Ik zorg zelf voor bijrijder

Ja / Neen

(Naam Bijrijder: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . )

Ik nuttig het ontbijt op Gitok zelf

Ja/Neen

Ik neem zelf mijn ontbijt mee naar huis Ja/Neen

Zonder tegenbericht van uwentwege, rekenen wij op uw aanwezigheid.

7

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT.

Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen 

Kerstmis 2008

Adres: Rev. Fr. John Anthonissen Apostolik Vicariate Tabuk, Bulanao, Tabuk, 3800 Kalinga, Philippines. De 15de September zat mijn vakantie in Vlaanderen er op en ben ik op de Lufthansa gestapt richting Filippijnen, en een paar dagen later met de pik-up naar Tabuk. Daar lag mijn benoeming op mij te wachten voor de nieuwe missie van Tuga. Ik trok dan Tuga­waarts en kwam aan bij de kapel, maar nog geen huis. Ik deed navraag of er ergens in de buurt geen onbewoond huizeke te vinden was. Niks gevonden. Dus een paar maanden dikwijls weg en weer gereden tot ik nu onderdak gekregen heb in een gebouwke dat aan de school toebehoort. Ik deed er wel eerst stroom en waterleiding leggen. Intussen is mijn huis in opbouwen zijn ze al begonnen aan het dak. Voor Pasen zal alles wel klaar zijn hoop ik. Anders worden het vijgen na Pasen. Ik ben nu verondersteld, en ik ga proberen van elke maand tenminste ene keer de vijftien plaatsen te bezoeken die onder de missie van Tuga vallen. Negen van die plaatsen zijn gemakkelijk te bereiken. Ze liggen vlak bij de openbare weg. De zes anderen dat is een ander paar mouwen. Ik het regenseizoen lijk nu is het zekerste vervoermiddel te paard of een paar go ei schoenen om te marcheren. En ik heb mijne rugzak al van de kast gehaald. Zo begonnen we een goeie vijf en veertig jaar geleden. 8

Tabuk is nu wel stad geworden, en het is nog altijd een deel van Kalinga; dus stammen­ oorlogen en moorden aan de lopende band. Onze bisschop bouwde wat hij noemt een ‘vredes monument’ ter nagedachtenis van de vier missionarissen en alle andere mensen die het slachtoffer werden van geweld. ‘Oorlogs monument’ zou een juistere benaming zijn. Maar we blijven dromen voor vrede er er ook voor ijveren. In heel het land viert de corruptie hoogtij, en dat van boven tot onder in alle officiele instancies. Volgens de gazetten van gisteren is de huidige presidente de meest corrupte van al de presidenten die het land ooit gehad heeft. Zo slaagt ze er zelfs in president en dictator Marcos de loef af te steken. De strafste ironie is wel dat toen madam enkele dagen geleden in Madrid was, ze een speciale vermelding en medaille kreeg daar voor haar bescherming van de mensenrechten hier. Beste Familie en Vrienden, ik ga het hier bij laten. Nog mijn beste wensen voor een Zalig Kerstfeest en een zegenrijk nieuwjaar. Zeer hartelijk en genegen, Brief van 29 januari 2008 Nen dikke proficiat voor het bestuur en al de mensen van de BRUG. Fameus gewerkt. Er is een heel eenvoudige manier om het geld hier te krijgen, als die manier aanvaardbaar is voor de Brug. Via het ekonomaat van Scheut die het doorstorten op rekening van Scheut-Fillipijnen. Op het einde van de maand stuurt men een kopij van die rekening aan onze ekonoom hier in Manila. Die noteert alles onmiddellijk hier op de juiste plaats, en laat ons dan weten dat het geld beschikbaar is. Eenvoudiger kan eigenlijk niet, en er gaat gene frank of euro cent af. Mijn huis is onderdak, nu nog een plafond erin, dan vloeren en elektriciteit en het water aansluiten op mijn put, en dan is het klaar. Er komt wel heel wat bij kijken als ge zo bouwt. Ik koop zelf de materialen. Als ge dat een aannemer laat doen, dan wordt die aangesproken door leveranciers die hem zoveel beloven als hij alles hij hen koopt. Het werkvolk wordt per dag betaald. Als het in contract is gaat het heel wat rapper, maar het is dan ook navenant, kwestie van zo rap mogelijk gedaan te hebben. Een mens mag er dan wel niet te ver of te lang van weg gaan, vooral tegen het einde, want dan proberen ze het te rekken. Je mens leert met ondervinding. Het is zeker nog niet veel gebeurd in de annalen van Scheut dat ze iemand van 73 jaar jong vroegen om een missie te beginnen. Als ons Heer de gezondheid geeft, is het maar normaal dat ik me beschikbaar stel. Ge kunt het zo bekijken: laat ons eerst de ouw verslijten. Of een andere boerenspreuk van Wezel: beter een ouw paard de nek afgereden dan ne jonge bedorven. Ik voel mezelf in alle geval hier heel gelukkig. Ziezo: moest mijn manier om de centen hier te krijgen omwille van een of andere reden niet kunnen, laat het maar weten. Dan vinden weel een andere weg. Veel groeten aan de Brugmensen.

9

Brief van 27 februari 2008 Kreeg verleden week ‘De Brug’ No. I voor 200’. Hartelijk dank. Ik woon nog in de school hier in Tuga, maar toekomende week kan ik wel mijn intrek nemen in mijn pastorie: nog wat vloeren en verven en wat kleinigheden, en klaar is kees. Nog werk genoeg aan de winkel. De 15 dorpkes moeten één missie worden. We hebben regelmatig vergadering met vertegenwoordigers van al de dorpkes om onze verschillende programma’s op punt te zetten. Daar zijn: de catechese, de jeugdwerking, de zorg voor de kapellen in de dorpen, diegenen die er zijn en die er nog niet zijn, dan ook ziekenzorg en zo nog een en ander. De opkomst voor de vergaderingen is heel goed. De mensen zijn geïnteresseerd. Het zal allemaal zijne tijd vragen. Maar Rome is ook niet op één dag gebouwd. Mensenlevens zijn nog altijd goedkoop hier. Een paar weken geleden verdwenen er hier twee mensen. Hun lijken werden gevonden ergens in de gracht een honderd kilometers van hier. Verleden week gingen in een naburig dorp drie mensen samen naar hun veld. Ze werden alle drie neergekogeld. Een paar weken vroeger op diezelfde plaats een ander geval. Alle gevallen hebben meestal te maken met wraak nemen, dikwijls oude familie- of stammenveten. Heel wat mensen hier in de streek hebben het niet breed tegenwoordig. Ne sterke tropische storm in november heeft de irrigatie vernield. Honderden hectaren die nu braak liggen, want geen water om hun rijst in te planten. Stilaan wordt er nu toch gewerkt om alles te herstellen. Hopelijk komen ze klaar tegen het volgende plantseizoen. De mensen hebben soms zelf wel schuld aan die ram­pen. Hier is er zo een groep aan het werk met alle bomen systematisch om te kappen om er houtskool van de maken. Dus geen wortels van bomen meer die bij regenweer het water ophouden. Het water stroomt in grote massa’s naar beneden en wat in de weg staat, ook huizen, wordt meegesleurd. Een agentschap van het gouvernement moet er wel toezicht op houden dat zoiets niet gebeurt, maar die mannen worden allemaal wel omgekocht. ‘Voor het geld danst de boer, niet waar? Mijn beste Wensen aan U allemaal, en nu de winter er ver op zit daar, wens ik U aangenaam lenteweer. Correspondent: Fons Elst

10

BERNADETTE BUANA - Congo



23 december 2007

Adres: Soeur Bernadette Buana, Soeurs Servantes des Pauvres, Parpisse St.Gerard, B.P. 29, Mvuzi/Matadi, Congo Ik ben blij om in deze periode van ’t jaar iets van mij te laten weten. Inderdaad, los van de uitleg van mijn klein project; mijn schrijven van 17 mei 2007, weet ik dat ik meer van mij moet laten weten. Het probleem is, dat ik nog niet kan werken met internet en mails, maar ik heb wel veel hulp van Pater Hubert. De gelegenheid om iemand in vertrouwen een brief mee te geven, of per post te verzenden zijn zeldzaam. Ik ga nu via het parochiebureel leren werken met de computer zodat ik rechtstreeks mijn berichten kan versturen. Met de school gaat het goed. Het eerste trimester is voorbij en we hebben nu twee weken verlof. De kinderen zijn weg. De ene blij en de andere bedroefd, naargelang hun resultaten. De aanleiding tot falen zijn meervoudig: het ontregelen van het sociale leven; een groot deel van de kinderen hebben honger en sommigen slijten hun tijd voor de TV. Zij hebben het moeilijk hun aandacht bij de lessen te houden. We hebben te weinig schoolboeken –één per bank. De kleine teksten typ ik over en kopieer ze met de machine, zodat de leerlingen leren lezen. De kinderen zijn daarmee heel blij, maar dat alles is zeer duur aan papier enz. Ik ben heel blij met deze kleine kinderen. Dit jaar is het aantal weer een beetje gestegen. We hebben 450 leerlingen, de kleuters inbegrepen. Spijtig dat het vervoer zo kostelijk is; ik zou bij jullie om speelgoed hebben gevraagd voor de kleinsten, dat missen we hier en dat is ook belangrijk voor de kindjes. Voor het ogenblik regent het hier dikwijls en stormen vernietigen veel. Niet herstelde leidingen gaan stuk en sleuren mensen mee. Huizen storten in en er vallen slachtoffers. De straten stuk, want er zijn geen rioleringen. Dit alles brengt mee dat vele families in moeilijkheden verkeren. In het donker moet men zich met een pillicht verplaatsen, zoniet maakt men kans in een put of ravijn te vallen. We hopen dat Congo wordt, wat wij er nu van verwachten. Kerstmis os het feest van de kinderen. We hebben het samen met de schoolkinderen en de ouders gevierd en ze waren heel blij. Beste vrienden, met mij gaat het goed en ik wens voor alle mensen van ‘De Brug’ gezondheid en veel succes met alle acties. Voor allen voel ik grote dankbaarheid. Gelukkige Kerst en Nieujaar 2008. Correspondente: Marie-Rose Van Ecke

11

A. LOUIS DAMEN – België

28 februari 2008

Adres: Pat. A.L. Damen Provinciesteenweg 400, 2530 Boechout, Genegen en dankbaar neem ik jullie nog eens contact op alvorens op 21 maart voor 5 weken naar Brazilië te vertrekken. Vooreerst wil ik proficiat wensen aan het bestuur voor de goede algemene vergadering van 11 januari jl in het parochiecentrum van Heide. Dit keer kon ik er eens bij zijn. Was me dat een goede zakelijke, concrete en efficiënte vergadering. Prachtige en duidelijke overzichten van alles en nog wat. Bij de BRUG is alles klaar en men heeft echt niets te verbergen. Wat een transparantie. Aangehaalde problemen veegt men niet van tafel, maar men zoekt er duidelijk antwoorden op te geven. Op zo’n vergadering blijkt eens te meer hoe omvangrijk en doeltreffend het werk van DE BRUG is. Ook een fantastische organisatie! De nabespreking die op de algemene vergadering volgde was super-tof. Hebt U al nota genomen van mijn nieuw adres? Ik woon nu op PROVINCIESTEENWEG 400, en niet meer op 271. Het blijft dus wel Boechout met postnummer 2530. Uk woon in een soort studio binnen de gebouwen van Wereldmissiehulp. Op 271 was het als het ware het voorgeborchte van de hel (?). Daar was enorm veel storend en stresserend lawaai. Ik vermijd opzettelijk daarover meer details te vertellen. Het belangrijkste is dat ik nu verblijf in een rustige stille woonst. Bovendien kan ik me nog meer inzette voor Wereldmissiehulp. Er is zoveel mooi en zinvol werk te doen. Zo wat van alles animatie in het Lager Onderwijs, ofwel met een expo-bus ofwel van klas tot klas, en dan telkens per klasuur. De kinderen staan nog echt zo open voor solidariteit. Plezierig is dat. Bovendien begeleid ik regelmatig (elke week een tweetal) groepen kinderen, jeugd en anderen, die hier talrijk op bezoek komen. Ik geef getuigenisvoordrachten, vervul de taak van koster van onze mooie interne kapel en ben ook conciërge. Voorzeker blijf ik me ook inzetten voor Brazilië. Ik blijf projecten opzetten, vooral op sociaal vlak en in verband met gezondheidszorg voor gehandicapten, straatkinderen, zieken en armen. Het blijft allemaal zo boeiend! Op 21 maart vertrek ik voor 5 weken naar Brazilië, mijn tweede heimat. Ginds zal ik twee Belgische koppels ontmoeten en begeleiden. Mijn voornaamste programmapunt is de feestelijke inhuldiging van een nieuwe mammografieafdeling in de Santa Casakliniek van Campestre (Staat Minas Gerais) waar ik twee jaar acties voor voerde en ook steun vond bij enkele fondsen in Nederland en België. De inhuldiging gebeurt op 30 maart. Dan kan voor Campestre en nog elf omliggende dorpen onze strijd tegen borstkanker beginnen. Wat maakt het ons blij! ’t Is een onvoorstelbare grote weldaar. Controle en eisen van de staatsgezondheidsdienst hebben het ons niet gemakkelijk gemaakt. Toch konden we het ‘waar’maken. Al de tot nu toe uitgevoerde projecten ga ik bezoeken, waaronder het Centrum voor (2) straatkinderen in Pirapora do Bom Jesus (staat Silo Paulo), genoemd ‘Huis van 12

Hoop’. Hiervoor steunde DE BRUG mij in 2006 voor de oprichting en nu nog eens in 2007 met 1.950 Euro, wat ik nu ‘in de hand’ meeneem voor de verdere inrichting ervan. Ik mocht deze financiële bijdrage reeds ontvangen en dank er van harte voor. Ik bestudeer nu voor 2008 een nieuw project, nl. de medeoprichting van een opvangcentrum voor drugs- en alcoholverslaafden in Campestre. De bouw is reeds begonnen. Men schonk (een plaatselijke boer) daarvoor 50.000 m² grond, die door geïnterneerden zal bewerkt worden voor tuin- en landbewerking voor eigen onderhoud en ook voor verkoop. Dit project stel ik dus voor aan DE BRUG voor 2008. Hopelijk kan ik hiervoor gesteund worden. ’t Zal schitterend zijn. Na mijn terugkeer uit Brazilië zal ik er wel meer over kunnen vertellen. Groetjes aan jullie allemaal. Correspondente: Angela Blancke LISETTE DE BRUIJNE – Argentinië

7 december 2007

Adres: Lisette De Bruijne Colegio Agrotécnico n° 6 ‘Nuestra Sefiora del Val1e’ Mitre sin 3763 Los Juries (Santiago del Estero) Rep. Argentina Alweer is er een jaar voorbij. December begon goed. Temperaturen van boven de 40° C en verschillende onweders. Dat zorgt ervoor dat het regent, wat nodig is om te kunnen zaaien, maar de hevige stortregens gaan gepaard met echte windhozen, en dat maakt dat we telkens zonder stroom vallen. De pylonen breken, de elektriciteit komt vanuit Tucuman, de ‘weg’ is lang, bovendien waaien er bomen om, en zelfs de autobussen met een verdieping vallen al eens om ... De ‘indiscriminada’ ontbossingen brachten mee dat de windsterkte veel groter is, die wordt nu niet meer geremd door de natuurlijke begroeiing. Een nieuw probleem. Politiek is het relatief rustig. Morgen wordt de nieuwe presidente geïnstalleerd, Cristina Fernandez, de vrouw van de huidige president. Het kon ook moeilijk anders, bijna al de partijen brachten haar naar voor als kandidate, enkel de parlementsleden in de politieke lijsten waren verschillend, enkele uitzonderingen niet te na gesproken. We hebben hier al ervaring met Isabel Peron: we gingen toen regelrecht naar een staatsgreep, hopelijk heeft deze vrouw een grotere impact op de politiek. Er is weer een sterke int1atie, maar die wordt door de regering ontkend, afwachten maar... In ons landbouwcollege was dit jaar weer heel veel werk. We hadden een sterke stijging van het aantal studenten met de bij horende problemen. Het sanitair blijft erg elementair. In de jongensafdeling zijn er de WC’s en douches, enkel met koud water. Het blijft moeilijk alles in goede staat te houden. De meesten hebben thuis geen stromend water en ze zijn erg bruut en nieuwsgierig. De meisjes op het internaat hebben nog geen douches, enkel een afgesloten plaats om zich te wassen en met bekertjes af te spoelen. Het blijft een administratief en ongelijk 13

‘gevecht’ met de overheid. Ik zit op zo’n 300 km van de hoofdstad, en een sanitaire installatie voor een meisjesinternaat op school interesseert hen niet; de politieke druk die ik kan uitoefenen is ook niet groot, dus ... blijft ons project vanonder in de schuif liggen bij de overheid. Bovendien \vil de provincie het school systeem na tien jaar opnieuw veranderen! Het zevende jaar zou opnieuw naar de lagere school gaan, administratief is er nog niets in orde ... het zal weer een chaos worden ! De kinderen zijn graag op school, het blijft een heel werk om de ouders bij het opvoedingsproces te betrekken. Het college dient alles maar op te lossen, en dat is niet zo gemakkelijk. Opnieuw zitten we met problemen voor de eetplaats, we hadden een stijging van het aantal kinderen, maar de staat verhoogde haar bijdrage niet! Ook het aantal bedden en al wat daar bij hoort. Ook eetgerief , borden, tassen, enz. ontbreken .... dat wordt weer iets voor volgend schooljaar, het is moeilijk op te voeden zonder het nodige materiaal of uitrusting. ‘roch geeft het telkens weer een grote genoegdoening wanneer we zien dat er alweer een oud-leerlinge haar studies afwerkt, zoals Marta, die ondertussen geneesheer is. Hopelijk komt ze terug naar haar dorp. Het is echter verleidelijk om naar het zuiden van Argentinië te gaan werken, daar wordt men veel beter betaald, er is veel meer comfort, zoals stromend water, elektriciteit en gas in ieder huis. Hier is dat nog niet denkbaar en blijft het een verre droom .... Met Caritas hebben we dit jaar veel beter kunnen werken. Zo konden we Marta, een fysiotherapeut als kinesiste, en Karina, een psychologe, in dienst nemen. Er kwamen nieuwe kinderen, en zelfs kleine kinderen vanuit het platteland. Marta werkt zeer goed met de kinderen en met de ouders samen. Zij leert de oefeningen aan de ouders die zij thuis gedurende de week moeten uitvoeren met hun kinderen. Zij geeft hen een behandeling en toont ze hun de oefeningen, die ze zelf toepassen. Ook stimuleert ze het wettelijke deel: de ouders moeten naar de openbare hospitalen te gaan om de maandelijkse controle te laten uit voeren, en daarmee openen de ouders hun recht op één kilo melkpoeder, en soms een voedingspakket, betaald door de regering. Dat zijn rechten die ze vroeger nooit uitoefenden, ook de vaccins dienen ze daar te gaan halen. Ongelooflijk hoe de kinderen vooruitgang maken. Ook Karina werkt goed met de kinderen en de ouders, al ligt dat wel heel anders en is dat minder zichtbaar om te beschrijven. Verder is er Bibiana, die de grootsten praktische zaken aanleert, zoals matecocido (thee) en gebakjes maken. Soms ook een dessert je zoals rijstpap, enz. De kinderen zijn dan wild enthousiast, want ze kunnen het nadien zelf opeten. Daarnaast is er Marcela, die hen met veel geduld leert lezen en schrijven, maar dat wil niet zo erg lukken. Er is ook nog Ani, een bijna-onderwijzeres voor het bijzonder onderwijs, en de jongste, Jani, die allerlei creatieve handenarbeid met de kinderen verricht, ze laat hen schilderen, enz. Wat goed nieuws: de regering heeft beloofd een bijzondere lagere school te stichten, het werd zelfs door hen in het dagblad gepubliceerd. We kregen bezoek van een inspectrice voor het bijzonder onderwijs, met een goed rapport (behalve enkele kleine 14

aanpassingen in de toiletten). De regering dient nog wel een akkoord te ondel1ekenen met het bisdom voor een lokaal, vooraleer ze kunnen bouwen. Hier knelt echter het schoentje: het hele dossier blijft hangen. De burgemeester zegt me dat ik niet teveel vertrouwen moet hebben in de administratie en dat ik het geheel van dichtbij moet opvolgen. Ik dacht dat het voor mij voorbij was, maar er blijft werk aan de winkel tot het gehele dossier ondertekend is en de twee benoemingen uitgevoerd worden. Dit zijn enkele nieuwtjes uit Argentinië. Hopelijk zie ik jullie wanneer ik voor een kort verlof overkom, eind december 2007 - januari 2008. Dit alles is slechts mogelijk dankzij jullie bijdrage vanuit België. Hartelijk dank voor jullie belangstelling en jullie geestelijke en financiële ondersteuning. Carifiosamente,dat het kerstkind, geboren in een nederige stal Betlehem, ons vrede en vreugde moge brengen, daar waar wij leven. Correspondente: Kristel Verpoten

JOZEF DE SCHEPPER - India november-december 2007 Adres: Jozef De Schepper Renier Sniedersstraat 3, 2340 Beerse Een kort verslag Salem/India November-December 2007. Het was weer een voorspoedige reis via Brussel-London-Bangalore-Salem. Van British Airways heb ik de toestemming gekregen om een dubbele vracht mee te nemen dus extra 23 kg. Zo kon ik 5 laptops extra meenemen. Onze private naschoolse klasjes zijn jullie dankbaar. Op dit ogenblik wordt er naschoolse les gegeven in 3 families. In elke klas zijn er nu 3 laptops, een niet te grote luxe aangezien in elke klas ongeveer 20 kinderen bijles krijgen Het ‘Bouwproject Salem’ gaat onverminderd verder. Er zijn in het vorige halve jaar 2 nieuwe huisjes gebouwd voor een totale som van 82000 Rps (1640 euro) en 8 hutten zijn aangepast of verbeterd voor 32500 Rps (650 euro). Het eerste huisje is van Muniappan. Zijn vrouw heeft hem verlaten en de reden: hij is TB patiënt categorie I. Hij leeft nu samen met zijn zuster en haar 6 kinderen. Muniappan werkt als besteller en rijdt met zijn bagagefiets alle boodschappen rond. Hij heeft totaal niet de mogelijkheid om zijn hut te herbouwen. Wij bouwden voor hem én zijn zuster een nieuw huisje met elektriciteit. Het tweede huisje is voor Manimegalai. Deze vrouw lijdt aan paralyse (verlamming) en is een TB patiënte categorie I en is onder medicatie. Zij is een zeer arme vrouw en staat er alleen voor met 3 kinderen, 1 jongen en 2 meisjes. Deze jongen werkt als boodschapper in een sanitaire shop, hij is de enige verdiener. Zij leven samen in een zeer kleine hut. 15

Ondertussen heb ik de mooie som van 1950 euro mogen ontvangen. Ik ben jullie zeer dankbaar. Met dit bedrag zullen wij alvast 2 gezinnen gelukkig maken in de volgende maanden. Samen blijven wij geloven dat Gods Droom werkelijkheid wordt. Solidair in gebed en in delen van ons brood, wensen ik en mijn Salemse vrienden jullie ’n diep Godsvertrouwen. Iedereen hartelijk bedankt om de tastbare steun en jullie vertrouwen. Correspondente: Gerarda Hoefman. Website: http://users.pandora.be/india-trust WIM DE BECKER – Nepal 

15 januari 2008

Adres: Wim De Becker Shangrila Kids Academy , P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath - Kathmandu, Nepal. Allereerst en hele grote, dikke DANK U!!! van ons allemaal voor dit fantastische bedrag. Dat doet weer deugd, en jullie kunnen er natuurlijk van op aan dat elke euro hier heel goed gespendeerd gaat worden! De ‘cooking boys’, zoals ze bij ons genoemd worden, uit mijn vorige verslag, zijn allemaal afgestudeerd. Ze hebben ook allemaal een job. De meesten zijn aan de slag in een restaurant en werken voor een vast loon. Maar Kamal en Shagar, die hadden andere plannen. Zij wilden graag zelfstandig beginnen. Natuurlijk schrokken wij nogal, want het ligt niet in onze bedoeling (noch in onze financiële middelen) om onze jongens na hun cursus helemaal te gaan installeren in hun eigen restaurantje met alles er op en er aan. Maar dat waren ze niet van plan. Ze wilden gewoon een houten kar (een beetje een uit de kluiten gewassen kruiwagen), een kerosinevuurtje en wat kookpotten. Een mobiel restaurantje waarmee ze naar de plekken kunnen rijden waar veel mensen zijn. Op het menu zouden een simpelweg een paar soorten snacks staan, zoals momo’s, samosa’s en pakauda’s. Eigenlijk een schitterend idee. We stonden wel nog wat huiverig tegenover het idee dat deze jongens dan helemaal zelf hun geld zouden moeten beheren. Als je centen verdient, is de verleiding om die allemaal op de doen natuurlijk groot, en deze jongens zouden moeten leren om hun geld te beheren, om steeds weer genoeg geld opzij te houden om weer nieuwe voorraden mee te kopen. Na overleg met de sociaal werkers van CWIN (de organisatie waar deze 2 jongens vandaan kwamen) werd er besloten dat wij voor al het benodigde zouden zorgen, en dat de follow-up en het beheer van het geld zou worden gedaan door CWIN. En ze zijn vertrokken ondertussen. Laat ons hopen dat het goed mag gaan... Vorige maand hebben we Dashain en Tihar gevierd, de 2 belangrijkste religieuze festivals hier in Nepal (een beetje vergelijkbaar met onze kerst en nieuwjaar). Dat is de tijd van het jaar waarop iedereen z’n familie gaat opzoeken. In ons YRP huis gaan zij 16

die nog familie hebben een paar dagen op bezoek. En zij die al bij ons zijn weggegaan en verder geen familie hebben, komen ons opzoeken. Saroj, onze olijke dikkerd van vorig jaar, is een keertje langs geweest, en hij zag er heel goed uit. Ondanks het feit dat hij nu full time roomijs maakt, is hij toch stevig afgevallen. Hij doet z’n job heel graag en heel goed, en hij verdient een meer dan behoorlijk salaris. Hij is erg trots op zichzelf en wij uiteraard ook op hem. Samen met Saroj is ook Ganesh meegekomen. En chapeau voor deze jongen. Met het beetje geld dat hij had kunnen sparen op zijn eerste job, en nog een lening, is hij een klein Sekuwa (barbeque) restaurantje begonnen. En dat draait onwaarschijnlijk goed. Hij heeft net z’n eerste werknemer in dienst genomen omdat hij het alleen helemaal niet kan bolwerken. Hij is z’n lening aan het afbetalen, maar het gaat sneller dan hij ooit had durven hopen. Ook hij zag er fantastisch goed uit en gelukkig. Dus koken maar! Er blijkt veel werk te zijn voor koks en er zijn veel geinteresseerde kandidaten. Vorige week zijn we alweer met een nieuwe kook cursus gestart. Verder begint half december de houtbewerking cursus en begin februari motor-cycle, loodgieter en electriciteit, waarvoor we ook weer de nodige kandidaten hebben. Laat maar draaien, die boel! Correspondent: Koen Cassimon LOUIS FRANCKEN – India 

27 december 2007

Adres: Father Louis Francken sj. Jesuit Provincial’ s Residence, P.B. 4 Purulia Road, Ranchi 834001 Jharkland, India Het Kerstfeest is juist voorbij, maar de kerstsfeer hangt nog in de lucht. Het is vakantie in de scholen en veel mensen, die werkzaam zijn in andere delen van India, zijn op verlof bij hun familie hier in Ranchi en omstreken. Het nieuwe jaar staat voor de deur en met deze brief stuur ik u mijn beste wensen voor een gelukkig Nieuwjaar. Vorig jaar schreef ik over mijn werk met de’Project Desk’ voor de Jezuïeten Provincie van Ranchi. In de loop van het jaar hebben we heel wat kunnen afwerken. Twee scholen en een hostel werden ingehuldigd met grote feestelijkheden zoals het hier de gewoonte is. De twee hostels in Kochang en Dolda zijn niet klaar, maar voor het regenseizoen komen die ook in orde. Vier nieuwe projecten zijn opgestart, namelijk heropbouw en uitbreiding van vier scholen. Al deze scholen zijn in de dorpen, één op 40 à 50 km van Ranchi en één (Tongo) op 140 km van Ranchi. Vanaf 2008 gaat nu meer aandacht naar de deelstaat Assam (Noord Oost India), waar 15 Ranchi Jezuieten vijf missieposten met scholen hebben geopend tussen de Adibasi bevolking. Zij zijn oorspronkelijk afkomstig uit Chotanagpur en werken sinds meer dan honderd jaar in de theeplantages. Ik zal daar niet over uitbreiden, u kunt er meer over lezen in de brief van Pater Provinciaal (Ranchi Calling). Dat is een nieuwe op17

dracht, een uitdaging om de mensen daar te helpen. Dit jaar was er heel regelmatig contact met België. In Februari was Pater Jan Roex, India desk in Brussel op bezoek geweest en hij is nu aktie aan het voeren voor St Josephs College­Torpa, de plaats waar Frans Lievens zijn missiewerk begon in 1885. Dank zij het initiatief van Jan zal het ‘college’ kunnen uitbreiden. Ik ben blij dat ik daar ook bij betrokken ben want het is belangrijk voor de kerk in de Munda belt. Ik had zelf een lang verblijf in België ( van begin Mei tot Juli), maar twee maanden heb ik thuis gezeten, het was een herstel verlof na twee operaties. Van rondreizen kwam er niet veel terecht. Gelukkig kon ik wel aanwezig zijn op de jubileumbijeenkomst van onze klas (Retorica 1957) van het Klein Seminarie, Hoogstraten. Na 50 jaar was het wel even kijken om elkaar te herkennen. We waren te gast bij onze klasgenoot Broeder Neel Vermeiren, Ere Abt, Trappisten Abdij Koningshoeven in BerkelEnschot (Tilburg). In november hadden we hier Pater Bob Albertijn, het hoofd van de Missieprocuur in Brussel, op bezoek. Wij waren samen op het Noviciaat in Drongen. Het was een aangenaam weerzien na 45 jaren. Tot twee jaar geleden was hij missionaris in Afrika. Het was zijn eerste bezoek aan India, ‘een heel andere wereld’. We hebben samen de hoofdpost van onze missie in Assam bezocht, dat was voor mij ook een andere wereld. Van harte dank voor uw steun. Mijn beste wensen voor een Gelukkig Nieuw Jaar. Hartelijke groeten uit India. Brief van 12 maart 2008 Groeten uit Ranchi - India. Met deze brief zeg ik aan alle leden van de Brug: ‘hartelijk dank voor uw steun en uw bijdrage voor de Onderlinge Hulp Groepen voor Vrouwen in Bingaon’. Ik heb de som al ontvangen en het project is gestart. We hadden een eerste vergadering op Zondag, 9 Maart. De leiders van de vrouwen groepen, opgestart in 2007, waren aanwezig en gaven een rapport over de werking van de groepen. De meeste groepen werken goed; ze hebben regelmatig vergaderingen en sparen elke week enkele centjes voor hun spaarkas. Ze zorgen goed voor de dieren (geiten, eenden) die nu al wat opleveren. Andere vrouwen hebben de activiteiten en de werking van de groepen gezien en zijn ook samengekomen om nieuw groepen te vormen. Afgevaardigden van deze nieuwe groepen waren ook aanwezig in de vergadering en legden uit hoe en waarom zij ook lid willen zijn van Onderling Hulp Groepen. We zagen met eigen ogen het interesse en enthousiasme van de vrouwen. Daar in de vergadering zelf hebben we een kalender van activiteiten vast gelegd voor de volgende drie maanden. Na Pasen zal er een programma zijn van één dag voor al de leden van de nieuwe groepen zodat ze allemaal een idee hebben wat het eigenlijk betekent ‘lid worden van een groep’. Ze moeten bereid zijn om regelmatig enkele centjes te sparen, regelmatig te vergaderen, in geval van nood elkaar helpen (bijv. als er iemand ernstig ziek is). De training van de leiders zal de tweede aktiviteit zijn. Nadien begint dat de 18

selectie van een bijkomende tewerk stelling (income generating activity). Het was een goede vergadering. De vrouwen spraken ook over hun deelname aan de optocht en betoging, georganiseerd in de ‘Block Headquarters’ ter gelegenheid van de Wereldvrouwen Dag- 8 Maart. Ze waren fier dat ze er bij waren geweest. Er waren meer dan 1000 vrouwen samen gekomen voor de optocht en om te luisteren naar de sprekers voor de gelegenheid. Het is duidelijk dat het project iets betekent voor die vrouwen; ze vinden steun en sterke omdat ze samen werken. Ze zijn zich bewust dat ze iets kunnen doen. Voor de rest is ook alles goed. Er staat nog veel werk voor de boeg. Het is nu het droge seizoen en de oogst is binnen. Dat is de tijd om te bouwen in de afgelegen dorpen. Ik ben dit jaar al drie keer op bezoek geweest in Tobga, een klein dorp in het bergland van de Munda belt, 45km van Ranchi. Het dorp ligt op een halve km van de weg en we moeten door de velden wandelen om het te bereiken. Er is een lagere school, die al bestaat van 1932, maar de klaslokalen zijn nog altijd mudbuildings, heel laag en donker. We zijn begonnen met het bouwen van nieuw klas lokalen; spijtig genoeg is er niet genoeg land voor de school. Zo we moeten in de hoogte gaan. De school is aan de rand van het dorpskom en langs drie kanten zijn er laag liggende rijst velden. De velden liggen in de valei en er is nu nog water; de mensen waren vorige week bezig met ploegen en alles klaar te maken voor de zomer rijst. Het was mooi om te zien. Voor het bouwen zal het materiaal moeten aangevoerd worden langs een omweg. We hopen dat we kunnen klaar komen met benedenverdieping (3 klaslokalen) in de maand Juni. Beste Vrienden, in naam van de vrouwen van Bingaon zeg ik u nogmaals hartelijk dank voor uw steun. En beste wensen uit India. Correspondente: Clara Francken JEF LOMBART – India 

22 februari 2008

Adres: Jozef Lombart Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, Surgujadt DR Chhattisgarh, India. Vele groeten van Pater Sylvanus en mij. Hij zit hier naast mij. Hier is dan het verlossend woord. De schoppen zijn in de grond. Ze begonnen op 29 januari. De materialen die vanuit Duitsland betaald zijn, zijn er ook al. We sturen later een foto. Groeten aan al de Brugbouwers. Correspondente: Inge Beyers

19

AUGUSTE MOANDA – Congo 

28 december 2007

Adres: Père Auguste Moanda Mbanza-Ngungu, Niniifsesteenweg 548, 1070 Brussel Ik ben blij u vandaag te schrijven om aan u, uw familie en alle leden van De Brug mijn beste wensen voor geluk en een goede gezondheid over te maken, ter gelegenheid van het Kerstfeest en het nieuwe jaar 2008. Ik wil ook van deze gelegenheid gebruik maken om jullie een kort verslag te geven van de evolutie van het project dat wij voorgesteld hebben aan De Brug. Met ons gaat het goed, ondanks de sociaal-economische moeilijkheden, die een groot deel van de bevolking van het land treft, vooral de minst bedeelde families. De staat heeft beloofd de lonen te verhogen van de leerkrachten en de ambtenaren, maar zij heeft deze belofte niet gerealiseerd. Daarom moeten de ouders van de leerlingen blijven meebetalen aan de lonen van het onderwijzend personeel. Zoals u dus kan vaststellen, kinderen in Congo laten studeren blijft enorm moeilijk en vooral voor weeskinderen. Daarom komen deze weeskinderen meer en meer op de straat, omdat niemand hen helpt om naar school te kunnen gaan. De meisjes zijn het meest talrijk in deze situatie en dat is dramatisch omdat zij nog meer kwetsbaar en meer aan gevaar blootgesteld zijn dan de jongens. Vele van deze meisjes eindigen in de kinderprostitutie met het risico ziekten op te lopen zoals aids. De 5 weesmeisjes, waarvan wij de studies in de lagere school ondersteunen, dank zij de hulp van De Brug, zijn hun schooljaar goed begonnen. Zij hebben het eerste trimester beeindigd en hun resultaten zijn bemoedigend. De 4 weesjongens waarvoor wij zorgen, hebben hun opleiding werktuigkunde met succes beeindigd. Deze week keren zij terug naar hun families en zoeken werk om deze te onderhouden. In hun naam, dank ik De Brug hartelijk, die dank zij de hulp, levenshoop aan deze jonge mensen en hun families gegeven heeft. We hebben reeds 4 andere weesjongens geselecteerd, die binnenkort hun opleiding zullen beginnen. We hopen dat ze bekwaam zijn om de vorming die ze zullen krijgen vlug onder de knie te krijgen. Nogmaals dank aan De Brug voor de bijdrage die jullie leveren voor deze achtergestelde weeskinderen en ik wens jullie een zalig Kerstfeest alsook een gelukkig Nieuwjaar 2008. Correspondente: Paula Ansoms

20

IRENE PEETERS – Congo 

27 januari 2008

Adres: Sr. Irène Peeters Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, Kinshasa 1, Congo. Langs internet gaat de correspondentie vlugger. Zr Irène Peeters geeft de fakkel door aan Zr Ndaya Mathilde (werkzaam in Seke-Banza). De nodige inlichtingen staan in de brief die ik je doorstuur. Zr Irène zal 100% achter Mathilde staan! Ze is er enthousiast over. Op 14 januari ll. mocht ik via ons Provinciale uw email ontvangen. De volgende dag kreeg ik eveneens de nieuwe formulieren voor nieuwe projecten. Ik houd eraan u spoedig een woordje van DANK te sturen. Het geeft moed en kracht als men mag ervaren dat er nog heel veel goede mensen willen medewerken voor het «beste doel». Dank om ons project dat (ingediend in 2007 voor de jaargang 2008) door «DE BRUG» werd goedgekeurd. We hopen aldus onze lagere school «Soleil Levant» van Seke-Banza volledig af te werken, wat aangaat klassen en bemeubeling voor september 2008. Daarmee zal dan een heel bijzondere fase van dit project verwezenlijkt zijn. Dit wil echter niet zeggen dat dan alles zal voltrokken zijn. In de hoop dat «DE BRUG» nog lang mag bestaan en dat we degelijke verantwoordelijken kunnen vormen voor de toekomst, zal er nog voor jaren werk blijven om die nog zeer jonge missiepost verder te ontwikkelen. In Seke-Banza heeft ons Soeur Mathilde NDAYA de laatste jaren zeer goede dienst gedaan. Ze heeft, samen met de jonge, flinke Directeur van de school, de werken bijzonder goed geleid. Zr Noella Lust, die de werkplannen inleidde en volgde vanuit Kinshasa met regelmatige bezoeken al ginder, is er heel tevreden over. Ook de West-Vlaamse Députatie die op inspectiereis kwam, was zeer onder de indruk van wat ze bij ons te zien en te horen kregen en ook tevreden over de aanwezigheid van Sr Mathilde. We zullen haar vragen voortaan zelf de rapporten te maken. Gelukkig is «DE BRUG» ons heel gunstig gestemd, we kunnen niet anders dan er ook heel dankbaar voor te zijn. We mogen, zo we dit goed verstaan hebben, «nieuwe projecten» indienen. Aan projecten ontbreekt het nooit. We denken er reeds lang aan om ons kleuterschool «COCORICO» te Seke-banza, geleidelijk herop te bouwen.  Het zit zo inéén: toen in 2000 Zr Noëlla daar bouwde voor de Communiteit ICM, die toen logeerde in de pastorij, heeft ze daar tezelfdertijd een schooltje opgericht in voorlopig materiaal (limba-hout og bois de coffrage). Dit deed ze omdat er toen reeds een groepje kindjes naar school kwamen in een stofferig oud rijstkot van de Missie. Daarbij hoorden de Zusters heel dikwijls reacties van de mensen die voorbijkwamen gaande of komende van de bron: «les Soeurs construisent une maternite», wat natuurlijk niet juist was maar beduidde dat we niet moesten uitstellen om iets concreet te doen in het belang van de bevolking. Gezien de zeer povere situatie van het eerste jaartje kleuters, en het klein pakje centen waarover Zr Noëlla toen beschikte, heeft ze toen in een minimumtijd een mooi houten schooltje gebouwd op een fundatie die ze toen reeds voorzien heeft om 21

de planken ooit te vervangen door muren in baksteen. Dit is belangrijk. Indien ‘DE BRUG’ ons wil verder helpen (à long terme) dan zou dit reeds lang broedend project ooit kunnen verwezenlijkt worden... daarna zouden wij oudere icm kunnen zeggen: ‘ Heer, laat nu uw dienaressen in vrede gaan’ We zouden klas per klas opbouwen, het dak mag blijven want de gebinten zijn in degelijk hout gemaakt. We zouden bakstenen kopen in Kinzau-Vuete waar ze van betere kwaliteit zijn dan te S. Banza met het nadeel dat het vervoer ook heel duur is. Het schooljaar zou er niet door lamgelegd worden en met uw jaarlijkse bijdrage zouden we elk jaar een lokaal kunnen definitied heropbouwen. Tegenwoordig is het grootste bouwprobleem, de aankoop van cement die nu aan pure corruptieprijzen verkocht wordt, meestal zonder facturen en als er niet goed op let, zijn de zakken reeds voor een goed deel leeggemaakt en weer kunstig dichtgemaakt. De prijzen gaan nu naar de 20 $ per zak, voeg daarbij het vervoer vanaf Matadi!!! Alleen maar deze onvoorziene moeilijkheden voorkomen zouden we waarschijnlijk één klas met 2000 € kunnen herbouwen. Dit is zonder twijfel een heel waardevol project dat zonder knoeien goed en wel kan geleid worden door bv. Sr Mathilde die nu reeds de knepen van de boekhouding onder de knie heeft. Blijft staan dat wij vanuit Kinshasa een oog in het zeil blijven houden, ook met werkbezoeken ter plaatse. Nogmaals mijn oprechte DANK aan alle goede Vrienden-medewerkers van ‘DE BRUG’. emailadres van Zr Noëlla lust:   [email protected] Correspondent: Frans Douwen. JAN VAN EECKHOUT – Bolivië 

19 december.2007

Adres: Padre Juan Van Eeckhout Casilla 789, SUCRE, Bolivia. Dank voor uw e-mail van 14 december laatstleden dat ik gisteren van Marcel heb ontvangen. Ik maak van de gelegenheid nogmaals gebruik om jullie beiden het allerbeste te wensen voor Kerstmis en Nieuwjaar 2008. Ik hoop dat ge ondertussen mijn wensen hebt ontvangen met de foto met de namen van ons allen. 18 November laatstleden werd eindelijk de vaste brug in Esquiri ingehuldigd door de prefect van Potosi. Ik was er niet bij, want ik lag in het hospitaal. In Esquiri is geen nieuwe pastoor en het dorp is aan het uitsterven. Velen gaan naar Potosi, Sucre of Santa Cruz. Het ‘Instituto Rural San Agustin’ in Esquiri zal in handen genomen worden door 3 oudleerlingen van ons vroeger. Een Duitse priester wou naar Esquiri gaan maar is uiteindelijk naar Tarija gegaan en een Boliviaanse priester gaat niet naar Esquiri: geen inkomsten genoeg. Nu is het verlof in Sucre en de jongens hadden allemaal goede resultaten. Voor het ogenblik werken zij om de buizen te installeren voor aardgas. Bij mij thuis, bij Charo en in het ‘Hogar San Agustin’ hebben we reeds aardgas. 22

Moises is naar Santa Cruz gegaan bij zijn zuster en Andres doet zijn pre-militaire dienst. Eind januari komen er 2 jongens bij van 8 en 9 jaar wiens vader en moeder gestorven zijn. Ze komen van Los Canchas van de parochie Esquiri. In ons Hogar is alles goed. Charo en Cecilia doen echt hun best. Voor het ogenblik is de toestand in Bolivia gespannen. Er is strijd tussen het tropisch gedeelte en de Altiplano d.w.z. Oruro en La Paz. Ze gaan op den duur het land in twee verdelen als dat zo verder gaat en ze willen dat Sucre volledige hoofdstad wordt. Santa Cruz, Beni, Pando, Tarija, Cochabamba en Sucre willen zich losmaken van La Paz. Evo Morales is daar tegen. Hier in Sucre willen ze zich ook losmaken van La Paz. In de manifestaties in Sucre waren 3 doden. De politie van La Paz is schuldig. Enfin, we zullen zien hoe het verder afloopt. Ik breng de groeten over aan allen hier van jullie beiden. Zalig Kerstfeest en beste wensen voor 2008. Correspondente: Gerarda Hoefman JEANNE VANDEKEYBUS – Brazilië 

12 februari 2008

Adres: Jeanne Vandekeybus Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 Montes Claros, M.G.Brasil Eerst en vooral wil ik U allen danken, ja heel oprecht bedanken voor alles wat U doet voor de arme, zieke volwassenen en kinderen. Hartelijk dank voor jullie milde giften voor de grote hulp aan de organisatie van de Brug. Ook vooral mijn waarderende dank aan het bestuur. Graag en zeer blij laat ik U weten dat de som van 1.950 euro goed is aangekomen verleden week 7-2-2008. Het geld zal nog ongeveer 2 weken op de bank blijven omwille dat ik op dit ogenblik nog thuis ben voor korte tijd. Op 12-1-2008 werd ik geopereerd aan mijn knie en moet nog wat rusten. Daarna ga ik vlug zorgen voor de aankoop van de oximetro de pulso ‘moriya’ en ook voor medicijnen, die ik kan bestellen, voor de arme kinderen. Verder gaat het zeer goed op de kinderafdeling. Wel zeer druk, maar buiten de hulpverpleegsters hebben we een zeer goede verpleegster Ana Paula. Ze is in verwachting van haar eerste kindje 4 à 5 maanden, dus als ze in bevallingsverlof gaat ben ik weer goed te been. Gelukkig heeft het al goed geregend, maar we verwachten dat het nog veel zal regenen want in maart en april is er niet veel kans op regen. Er is hier veel ‘den ga’, een ziekte die veel op malaria lijkt. Hoge koorts, veel pijn overal in het lichaam en soms spontane bloedingen, inwendig en/of onderhuids. Ze wordt verwekt door een soort mug die zich fel voortplant in water. Nu met de regen komt ze veel voor. Graag wil ik U nogmaals danken in naam van onze arme zieke kinderen en volwassenen voor de grote steun die ik mocht ontvangen. Correspondente: Sonja Broos

23

MARIE-LOUISE VERHAEREN (Zr. Guido) – Brazilië  November 2007 Adres: Sr. M.L. Verhaeren Colédio ‘Imaculada Concciçao, Av. Cel.Prates, 276 C.P. 82, 39.400, Montes-Claros/MG Brazilië Hartelijk dank voor uw schrijven . Van mij komt er werkelijk niet veel van, maar u weet, dat ik zeer slechtziende ben en daarom helpen mij Zr Veerle of Zr. Irène mij bij het lezen. Hier gaat alles heel goed. Meer en meer onderwijzend personeel klopt bij ons aan, zodat we Portugees, Spaans en rekenen als bijscholing kunnen geven. Ik ben een tijdje afwezig geweest wegens mijn gezondheid. Goddank is alles goed verlopen. Heel veel dank voor u en de gehele ploeg voor uw inzet. Nog een hele goede voorbereiding op Kerstmis die reeds voor de deur staat. Dat de kleine Jezus zijn plaats kan vinden in ons hart. Nog heel vele groeten aan iedereen. Brief van december 2007 Steun groep Zr. Renata Actie verenigde vrouwen Wie Brazilië kent of ooit over Brazilië gehoord heeft, weet dat daar twéé verschillende realiteiten bestaan. Enerzijds een prachtige natuur en rijkdom, en van de andere kant een enorme armoede, een heel triestige realiteit. o.a. honger, ziekten, daklozen, geweld, prostitutie ... Wij, als Zusters van H.H. van Maria van Berlaar, met andere mensen van hier, zijn onder de indruk van deze toestand. Het is niet gemakkelijk als wij geconfronteerd worden met zo grote miserie. Daarom willen wij nu onze oprechte dank uitspreken voor de hulp die wij van jullie gekregen hebben. Wij zijn er zo blij en dankbaar om. Met deze bijdrage hebben wij stof kunnen kopen om de moeders kleedjes voor hun pasgeboren kindjes te leren maken. Elke week delen wij ook groentesoep uit aan ongeveer 300 personen. Met dit geld hebben wij ook wol en verf gekocht om de jongeren en volwassen vrouwen te leren borduren en schilderen. Zodanig dat zij daarvan iets kunnen verkopen en hun inkomen kunnen verbeteren. Er is ook geld nodig om eten te kopen voor de kinderen die twee maal per week bij ons komen voor een pedagogische steun. Hartelijk dank voor de milde bijdrage die jullie ons gestuurd hebben. Jullie kunnen zich niet voorstellen hoeveel deze hulp voor ons heeft betekend en hoe groot de vreugde is die jullie aan de armen gegeven hebben. In naam van ieder van hen wij zeggen: God zal het u lonen en Hij zegene jullie met gezondheid en vrede! Correspondente: Roland Putseys 24

FONS VAN HOOYDONCK – Haïti 

20 februari 2008

Adres: Fons Van Hooyonck B.P. 19252, Port-au-Prince, HT 6112 Haïti, (West Indies) Eindelijk dan een klein teken van leven vanuit Haïti. Sorry dat ik dit jaar geen nieuwjaarswensen stuurde, maar ik hoop dat jullie het allemaal opperbest stelt in 2008! Ja, het staat nu vast dat ik dit jaar Haïti moet verlaten, waarschijnlijk rond Pasen. Inderdaad, de gezondheid is de laatste maanden minder goed en hier kan men daar niet veel aan verhelpen. Ik wil toch dit zeggen: het is veel gemakkelijker naar Haïti te komen dan Haïti te verlaten. Ja, na zovele jaren houdt ge van dit land, hoe ellendig de toestand ook is. Goddank ben ik een paar jaren geleden toch kunnen terugkeren naar Hinche het is inderdaad niet gemakkelijk sommige taken door te geven. Ik lees op de animatie van Broederlijk Delen: ‘Ook in Haïti zijn talenten’. Ik meen dat het project van de oogarts en ook voor de dokter die oor-, neus- en keelproblemen behandelt, nu in goede handen is. Sinds januari is Père Jacques D Voleius verantwoordelijke voor het project dat we startte in 1987. Hij weet veel van plannen en vergunningen, wat niet erg overeenstemt met de Haïtiaanse mentaliteit. Hij zal natuurlijk wel een steuntje nodig hebben en ik sprak hem over ‘De Brug’. Sinds twee jaren deed hij al een groot deel van de financiële kant van de kliniek. Hij kocht de moto en volgt strikt het gebruik ervan. Natuurlijk kent hij geen Nederlands, maar spreekt goed Frans. Hij bracht ook al wat orde onder het personeel. Hij zal dat veel beter doen dan ik. Hij is ook verantwoordelijk voor Caritas in het bisdom Hinche. Bernadette schreef me dat ik in België mer moest gaan genieten. Dat zal ik echt nog moeten leren. In het Frans zegt men: ‘partir c’est mourir un peu’. Ja, ik wil eenvoudig zeggen wat ik voel in deze situatie. Dankbaar wil ik zijn tegenover heel wat mensen die me schreven of mailden (niet gemakkelijk hier). Dat ik ‘verwacht’ wordt, geeft me moed. Wat de bezigheden zullen zijn, kan ik nu nog niet concreet zeggen. Eerst zal er wel iets aan de gezondheid, moeten gebeuren, en stilzitten, ja, ook dat zal ik nog moeten leren. De laatste maanden kregen we nogal wat bezoek vanuit België, maar dan wel in verband met Broederlijk Delen. Ik weet wel dat men Haïti in ’t licht stelt in deze vastentijd. Dikwijls moest ik horen dat het beeld over Haïti aan de zeer lage kant ligt. Niet te verwonderen. Dikwijls werd ons de vraag gesteld hoe we dat hier kunnen volhouden. Wij stellen ons die vraag niet, in tegendeel! Zo mocht ik ook in Hinche gedurende 2 dagen Luc Claessens, directeur van Broederlijk Delen, Mgr. Van Gheluwe, Rik Aegeten (Vicaris-generaal Antwerpen), Mieke Van Hecke (VSKO) en Stefan Broeckx met zijn boek ‘Joachim’ ontmoeten. Die man heeft zich, gedurende twee maanden, fantastisch kunnen inleven. Een zeer mooi verhaal, echt Haïtiaans. Het is nu wel zo dat niet veel mensen van de stad terug naar de buiten zullen komen, maar Joachim deed het, met zeer goed gevolg. Voor mij is dat het positieve van het boek: men moet 25

in kleine groepjes werken, zo komen de talanten meer tot uiting. Dit is even waar voor de Kerk! Men mag zich niet blindstaren op de grote massa, maar eerder naar de basisgemeenschappen durven gaan. Tot op dit ogenblik ben ik nog verbonden aan het hospitaal. Zonder een echte verplichting doe ik op zondag dienst bij de inlandse broeders. Ook verzorg ik liturgie wat toch heel wat voorbereiden vraagt. Ik doe het graag, het ligt me. Wat je graag doet is helemaal geen last. Hierbij moet ik het laten. Kortelings kunnen we bijpraten. De storting is nog niet toegekomen, maar volgens de econoom is dit ook nog niet mogelijk. Het kan ten vroegste eind februari zijn. Als de storting toekomt, hoop ik nog tijd te nemen om het U te melden. Dank aan ‘De Brug’ voor hun meeleven met Haïti. Ook wens ik jullie allemaal een Zalig Paasfeest. Hartelijke groeten. Brief van 11 maart 2008 Gisteren kreeg ik melding van de storting van ‘De Brug’ (1.950 Euro). In Port-auPrince kregen ze dat bericht op 26 februari en ik ontving het op 10 maart in Hinche. Een grote en hartelijke dank aan ‘de Brug’ voor jullie meeleven met Haïti. Dit project maakte ik samen met Père Jacques D Voleius. Gisteren was hij niet in Hinche, maar op het einde van de week zal ik hem ontmoeten. Ik ben blij dat hij het project van de oogarts verder zal leiden. Deze week waren de dokters in Hinche en er waren meer dan 300 consultaties, een zeer goed resultaat. De oogarts is tot en met toegewijd. Deze morgen vertrok ik om 4 uur in Hinche en om 8.15 uur was ik al hier in het provinciaals huis. Sinds verleden jaar wordt er aan de weg gewerkt. Het is een project van de Europese Gemeenschap. Er gebeurt inderdaad wel iets. De weg is veiliger geworden. Aan de wegen wordt wel iets gedaan, maar aan de gezondheid en het onderwijs, moet nog het meeste werk gebeuren. De meest elementaire problemen krijgen geen oplossing. Alles wordt duurder. Er gebeurt zo weinig op landbouwgebied. Alles moet ingevoerd worden en export bestaat haast niet. Men probeert de corruptie te bestrijden maar dat lukt zo maat niet. Hoe blijft de gewone mens hier in leven? Haïti is een zeer jong volk met een grote bevolkingsaangroei. Wat gaat dat worden binnen 10 à 15 jaar? Het land is bijna volledig ontbost. In sommige steden is er een kleine verbetering wat elektriciteitsvoorziening betreft, maar in Hinche zitten we sinds Kerstmis nog steeds zonder. Men moet zich daar behelpen met generators, maar dat kost heel veel geld en men moet zich beperken tot een paar uur per dag. Morgen moet ik naar de dokter, maar het is zeker dat ik na Pasen Haïti zeker moet verlaten. Een werk doorgeven is zeker niet zo gemakkelijk, maar ik heb geprobeerd het te doen. Buiten het hospitaal doe ik nog heel wat werk bij de inlandse broeders en zusters en tevens de uitzendingen op de radio voor de liturgie van elke zondag. Aan alles komt een einde of er komt een tijd om het anders te doen. Het zal een grote 26

aanpassing vragen. We zullen proberen het dag per dag te beleven. Het is gemakkelijker naar Haïti te komen, dan het te verlaten. Tot later. Correspondente: Bernadette Van Looveren BENOÎT LUNDADIO – Congo 

1 januari 2008

Adres : Père Benoît Lundadio Paroisse Notre Dame de Fatima, Avenue Kasa-Vubu I, Quartier I.Luozi, Provence de Bas-Congo, Congo Ik ben blij U te kunnen schrijven om U een en ander toe te lichten. Ik voel me gezond en hoop van u hetzelfde. Hartelijk dank voor de 1.950 Euro van ‘De Brug’, dit voor het bouwen van een slaapzaal voor meisjes te Kimbata. Zodra ik het geld heb afgehaald te Kinshasa, beginnen we met de aankoop van het materiaal: ik houd U op de hoogte over de ontwikkeling. Thans beleven we moeilijke tijden in Luozi. Een sekte B.D.K. (Bundu Dia Kongo) zaait terreur onder de bevolking van Luozi. Deze volgelingen hebben de staatsagenten verjaagd en leggen hun wet op. Ze spelen zelfs rechter. Op 15 km van Luozi hebben ze een persoon verbrand, ook gisteren nog hebben ze een persoon levend begraven. Wat ons verontrust is de inactiviteit van de regering. De aanwezigheid van de B.D.K. laat ons niet meer toe ons pastoraal werk te doen. Op 39 km van Luozi, in de parochie van Bandakami, hebben ze drie priesters verjaagd. Zij zijn tegen het Christianisme. Wij, in elk geval, worden gesolliciteerd om samen te werken met de Christenen omwille van de communautaire vrede, terwijl we tezelfdertijd efficiënter moeten zijn. Dit alles wilde ik U vertellen. Nog broederlijke groeten. Correspondent: Roland Putseys

27

TOBIAS SAMELLA – Malawi 

10 november 2007

Adres: Tobis Samella Archdiocese of Blantyre, P.O. Box 385, Blantyre, Malawi Groetjes uit Malawi. Hoe gaat het met Bart en de baby? Ik hoop dat alles goed gaat met je familie. Met mij gaat alles goed, en het parochiewerk loopt ook prima. De voorbije drie maanden was iedereen druk bezig in de moestuinen met de voorbereidingen van het zaaiseizoen. Het regenseizoen is al begonnen. Op de meeste plaatsen in Malawi is de eerste regen al gevallen en veel mensen zijn nu al aan het zaaien. Wij hebben nog maar één moestuin gezaaid. Ik zal even moeten afwachten hoe de regen valt alvorens in de andere twee moestuinen te zaaien, daar ik in mijn projectvoorstel voor dit jaar heb voorgesteld om op verschillende tijdstippen te zaaien. Met de beste wensen en gebed. Brief van 10 februari 2008 Hoe gaat het met jou en Bart en Floris? Ik hoop en wens dat iedereen het goed stelt en dat Floris snel en gezond groeit. Ik ben erg blij je te laten weten dat ik het geld van 2008 van De Brug op mijn bankrekening heb aangekregen: €1950 of 399282,45 Kwacha. Het geld werd op 29 januari 2008 op mijn rekening gestort. Ik zou graag de Brugleden van ganser harte bedanken voor deze gift, die ervoor zal zorgen dat ik de hongerproblemen in mijn parochie wat kan verlichten. Hier in Malawi zitten we zoals de rest van zuidelijk Afrika nog altijd in het regenseizoen. Gedurende een paar weken heeft het te hard geregend, waardoor er overstromingen waren en de gewassen beschadigd werden. Ook eigendommen en huizen moesten eraan geloven en er zijn zelfs enkele mensen omgekomen. In vele streken doen de gewassen en vooral de maïs het echter nog goed, en we verwachten een goede oogst dit jaar. Sta me toe nog eens mijn hartelijke appreciatie en dank voor De Brug uit te drukken voor de genereuze en liefdadige giften die jullie me elk jaar toesturen. Moge de almachtige God u allen zegenen. Met vriendelijke groeten, Correspondente: Veerle De Schepper

28

LUDO VAN DE VELDE – El Salvador 

1 februari 2008

Adres: Ludo Van de Velde Residencial Colinas de San Francisco, Pasaje 5-B, Casa # 19, San Salvador, El Salvador Ik stuur hierbij het bankbewijsje dat ik de transferentie goed ontvangen heb (pas vandaag ontving ik het bewijs van de bank). Vandaag nog zal ik de som overmaken aan PROESA ter ondersteuning van het woningproject. In het woningproject werd nu de legale stap gezet van de overdracht van de (voorlopige) eigendom van PROESA naar de 30 families samen(de vrouwen zijn eigenaar).  Eens dat allemaal in orde is, wordt het ook wettelijk verkaveld en krijgt elke familie de individuele eigendomstitel.  Men zegt me dat er gehoopt wordt dat de werken kunnen beginnen in maart of ten laatste in april. De plannen zijn allemaal klaar, de toelatingen zijn er,…  Het licht staat dus op groen. Misschien heb ik straks wat meer informatie van bij PROESA. In Volens is er nog altijd heel wat werk met verslaggeving (ik moet ervoor zorgen dat alle collega’s hun 10 info formaten goed en klaar krijgen, nakijken, suggesties, correcties,… en dan doorsturen naar Brussel). We zijn hier met 25 collega’s.  En dan de hele onzekerheid over onze toekomst. Maandag heeft volens de beleidsdialoog… we houden ons hart wat vast over wat DGOS zal te zeggen hebben (ze lezen de docs eigenlijk niet goed, en ook niet met een heel positieve ingesteldheid, denk ik: ze moeten toch problemen vinden, anders zijn het geen goeie ‘professionelen’ in hun vak, of zijn te ‘gemakkelijk’ voor de ngo’s.  Allé dat is wat een persoonlijk aanvoelen, misschien is het zo niet. Vele groetjes.  Nogmaals veel dank dat we ook nu weer met ons gezin even bij jullie mochten thuis zijn. Correspondent: Guy Verpoten

29

JEF VERCRAEYE – Colombia 15 december 2007 Adres: Barrio Manrique, Calle 78 n° 43/57, Medellin, Colombia Dank voor de toegezonden formulieren. Ze werden me overhandigd pas de 9de oktober (beter laat dan nooit). Het basisproject (nr 5) ‘Onderhoud bejaarden’ is de voornaamste en grote uitgave, daarom bijvoeging van jan. 2007 tot september – warm waterdouches (slechts 2) en hellend vlak zijn voltooid. Voor 2008 wil ik geen aanvraag doen. Ik vind dat het nieuwe bestuur (sinds 3 ,5 jaar) een inspanning moet doen en zelf fondsen moet zoeken hier ten lande. Wel wil ik u en het Bestuur van De Brug, de vele medewerkers echt bedanken voor de jarenlange steun, sympathie en ook het vertrouwen dat ik heb mogen genieten. Maar de tijd is er om het uit handen te geven, dit met de hoop dat ‘Hombres Hermanos’ mensen broeders steeds een tastbaar teken blijft van Gods doening in deze wereld. Met nog lieve groeten aan u allen. Correspondente: Agnes Van Laer Nvdr: De projecten die door Jef Vercraeye in Colombia heeft opgezet hebben wij, vanaf de oprichting van ‘De Brug’ volop gesteund. Wij kennen Jef als een dynamisch man en hebben grote bewondering voor al hetgeen hij voor de minstbedeelden heeft gedaan en hopen dat wij het contact met hem kunnen blijven houden. Jef, je bent altijd welkom wanneer je nog eens in ’t land bent. Het ga je goed.

30

PAULINE TOUARA – Mali

Maart 2008

Adres: Sr. TOUNKARA Pauline, Mission Catholique FALADYE, B.P. 298 BAMAKO, République du Mali. Groetjes aan u allemaal. Ik hoop dat jullie mijn wenskaarten hebben ontvangen. Ik heb uw email via abt Timothée gekregen. Ik heb het begrepen en het ontmoedigt me niet, maar dit zal het ontwikkelingsproces vertragen. Ik dank u van harte. Wanneer kan ik nieuws over de vroegere gerealiseerde projecten geven en de balns van 2007? Moeten zij opgestuurd worden? En wanneer? Ik wil in verbinding blijven met het Brug-project. Dit is een erkentelijkheid voor mij, want het heeft reeds veel gedaan. Indien ik goed geteld heb, zijn er reeds 4 projecten gerealiseerd. Indien het 5e het daglicht niet gezien heeft, is het niet waard ontmoedigd te zijn. Maar in tegendeel, dat moet me stimuleren voor het volgend jaar. Zeg me wanneer ik moet starten met het geven van de gewenste inlichtingen. Bedankt. Ook groetjes aan de anderen - Lydia en zuster Agnes -. We zijn in volle vasten en volop bezig met de vaccinatiecampagne tegen tethanos. Het bisdom heeft een coördinator aangesteld voor de 5 centra van het bisdom van Bamube in de persoon van dokter Emmanuel. We zijn bezig met de sensibilisering. Pater Martines is de promotor van dit centrum. Ik zal in uw brief een wenskaart voor het project steken. Gelieve het hen over te maken. En ik verontschuldig mij dat ik de richtlijnen van het project niet goed gevolgd heb.Een goede voorbereiding naar Pasen. Correspondente: Lina Van den Bergh MARLEEN RENDERS - Guatemala 

Maart 2008

Adres: Marleen Renders, 7a Avenida 6-53 Zona 12, Aportado Postal 574, Ciudad de Guatemala Graag wens ik jullie een mooie paastijd, een tijd van Nieuw Leven. Het is een echt een plezier om met jullie in contact te treden en jullie wat over het leven van het project te vertellen. Op 3 januari startten we voor de 21ste keer met een nieuw werkjaar in het project met alfabetisatie, Lagere School en Lagere Middelbaar voor volwassen. Ons voorstel was om te werken in 9 gemarginaliseerde wijken: El Milagro, Tierra Nueva, Lo de Fuentes, San Juaneras, Carranza, Ciudad Real, Cerro Gordo (Het schooltje van Esquipulitas), Sacojito y Sacoj Grande. Helaas is er één wijk, Sacoj Grande, die we moesten laten vallen omwille van het gebrek aan lokalen. Op het zelfde moment kwam er wel de vraag om in een andere krotenwijk met alfabetisatie van slag te gaan, namelijk ‘Unidos Por La Paz’ Deze naam betekent: ‘Eén Voor De Vrede’. We startten er met 2 groepen van alfabetisatie. 31

Een groep van mensen die geen enkele letter kunnen lezen noch schrijven zijn met 37 personen en een 2de groep die enkele woorden kunnen lezen en schrijven zijn met 25. De leeftijd schommelt tussen 13 en 75 jaar. De meerderheid is ouder dan 20 jaar. De 2 begeleiders, Berta en Francisca, van deze groepen spreken er met heel veel enthousiasme over. Omwille van de medewerking en de hospitaliteit voelen ze er zich thuis. De kolonie is gelegen in één van de ravijnen van de stad met gevolg dat de overlevingsstrijd er groot is. In de groep van Sacojito zijn er 24 beginnelingen. Sacojito is een deelgemeente van Chinautla gelegen op ongeveer 40 km van de stad. De meeste vrouwen maken prachtige kookpotten, bloempotten en kunstwerken uit klei. Het negatieve is dat de economische opbrengst ervan heel miniem is en daarom dit kunstwerk dreigt te verdwijnen. De jongens gaan op vroege leeftijd met hun vaders naar de stad om als metsersdienaars een centje bij te verdienen. Opvallend voor Vilma, die hier de groep begeleidt is de rust die zo´n Mayadorp uitstraalt. In Cerro Gorda (Het schooltje van Esquipulitas) zijn er 2 groepen van alfabetisatie. Maria Berta is de begeleidster van de 12 beginnelingen, en Patricia van 22 personen die al een para letters kunnen lezen en schrijven. In tegenstelling met de mensen van Sacojito zijn de deelnemers hier heel spontaan. De school is zoals de woningen zelf een houten barak waar de wind dwars doorheel waait. De mensen probeerden een plaats te winnen in een school van een nabij gelegen beter wijk maar helaas mochten ze die school alleen maar van de buitenkant bekijken. In Lo de Fuentes, waar we al enkele jaren aanwezig zijn en dat aanvankelijk een plattelandse deelgemeente was van Mixco is nu een uitbereiding van de stad. De Mayabevolking hier worden uitgedaagd om zich aan te passen aan de gevolgen ervan. Ieder jaar komen er nieuwe woonwijken bij. Velen families komen van het binnenland. Vandaar dat de nood aan alfabetisatie er steeds groter wordt. Candy is er de begeleidster van de nieuwe groep met 37 personen. Zij ondervond de nood om de groep nog verder op te splitsen omwille het leeftijdsverschil en leermoeilijkheden. Wendy volgt de groep van vorig jaar op met 36 deelnemers. Tierra Nueva is de plaats waar 21 jaar geleden alles begon. Het was een invasie met mensen komende van over heel Guatemala. De burgeroorlog was nog volop bezig vandaar dat velen hun toevlucht namen in het anonieme van de aan de ravijnen gelegen gebieden van de stad. De nood om meer en meer de ravijnen te bewonen en de grote ondergrondse fouten, met gevaar voor aardverschuivingen en instortingen lijken geen hinder te zijn voor de toenemende bevolking. Dit is te wijten aan de toenemende armoede. Hier hebben we zoals in de vorige plaatsen 2 groepen. Vladimir met 36 beginnelingen en Maria Berta met 38 gevorderden. Hier ontmoet je heel veel jongeren tussen 11 en 15 jaar. Deze meisjes en jongens gaan hun overlevingsstrijd aan met tijdens de week schoenen te poetsen, ´s nachts brood te bakken, allerlei spullen te verkopen, bedelen, vuil op te halen, enz.…. . 32

In Ciudad Real startte Maria Elena met 33 beginnelingen en ikzelf met 23 gevorderden. Gedurende 12 jaar mochten we hier op deze plaats de nationale school gebruiken maar omwille van een nieuw regeringsdecreet mag men de nationale scholen alleen nog maar te huur in gebruik geven. Wat weer eens duidt op de onwil van de regering om hun plicht betreffende recht op onderwijs voor de bevolking te vervullen. Daar de mensen erin geloven, lieten ze zich niet ontgoochelen en zochten naar andere oplossingen zodat het mogelijk werd om ver te werken. Verder hebben we nog 5 groepen in El Milagro, waar ons centrum gevestigd is: de zondag met 2 groepen van elk 33 en 34 personen en de donderdag met 3 groepen van 7, 14 en 28 mensen. De groep van 7 zijn personen die al verschillende jaren komen en waarvan de leeftijd tussen 50 en 70 ligt en die zonder begeleiding aan zelfstudie doen. Verder hebben we nog het centrum 4 van IGER, Instituto Guatemalteco de Educación Radiofónica, dat is een radio programma waarlangs de klassen gegeven worden van de Lagere School en Lagere Middelbaar. Men noemt het ook de leerkracht in huis. Naast het programma dat elke dag ´s avond wordt uitgegeven komen de studenten komen elke zondag samen met hun begeleider om de lessen verder uit te diepen en andere sociale problemen aan te pakken. De Lagere School telt 200 studente en de Lagere Middelbaar telt 142 studenten. Het is een mogelijkheid voor hen die nooit de kans kregen om te studeren . Naast hun werk en de huishoudelijke taken nemen deze jong volwassenen en volwassenen de tijd om te studeren en zich solidair in te zetten voor anderen. Het is de moeite waard. Voor elk van hen brengt het een stukje Nieuw Leven. Nieuwe Hoop, Nieuwe Toekomst. Dank voor jullie steun hierbij……….Marleen Correspondente: Ria Van Thillo

33

AUGUSTE MOANDA – Congo 

3 april 2008

Adres: Père Auguste Moanda Mbanza-Ngungu, Niniifsesteenweg 548, 1070 Brussel Ik hoop dat mijn mail u in goede gezondheid treft en dat de Heer al uw activiteiten en projecten zegent. Ik hoop ook dat het paasfeest goed verlopen is voor u en uw familie. Met mij gaat het goed en mijn werk gaat voortreffelijk. Ik wil u meedelen dat ik het geld (1950 euro) dat De Brug mij gezonden heeft voor de realisatie van het voorgestelde project voor 2008 goed ontvangen heb. Kan u mij een ontvangstbewijs sturen dat ik u kan invullen en terugzenden bij de eerstvolgende gelegenheid? Dat bewijs kan dan bewijzen dat het geld goed is aangekomen. Ik maak reeds van de gelegenheid gebruik om De Brug te danken voor deze gegeven hulp, voor de scholing van enkele meisjes en het aanleren van een beroep aan enkele jongens, allen behoeftige wezen. Jullie mogen er zeker van zijn dat dankzij dit geld, deze jongens en meisjes ver van de straat gaan leven. Volgende keer geef ik u een evaluatie van de uitvoering van het project. Ik eindig met broederlijke groeten voor u, uw familie en de leden van De Brug. Correspondente: Paula Ansoms

34

Nieuw projectvoorstel voor 2009 (Filip Cromheecke – Brazilië) PASTORAAL PROJECT VOOR GEDETINEERDEN, HUN FAMILIELEDEN EN KINDEREN ­Salvador da Bahia - Bahia - Brazilië Aanvrager: Filip Cromheecke, Largo da Saûde 4, Saude, 40.040 - 620 Salvador da Bahia, Brasil [email protected] www.filipsalvador.be ! contactadres in België: Raf Cromheecke Beeklei 23 2920 Heide-Kalmthout Een korte samenvatting van het project: De Associaçáo Pastoral Carceraria (Vereniging voor gevangenispastoraal) gevestigd in Salvador da Bahia, hoofdstad van de deelstaat Bahia (Brazilië) ontwikkeld in het kader van haar activiteiten bijzondere projecten t.a.v. de mensrechten van (ex)gedetineerden en hun familieleden. De moeilijk en vaak mensonterende situatie in de Braziliaanse gevangenissen is ook in Europa goed gekend. Vaak bereiken ons beelden van gevangenisopstanden en oproer die met een harde hand wordt neergeslagen. !n de voorbije jaren werd ook speciaal ingezoomd op het bestaan van gewelddadige groeperingen die binnen en buiten de gevangenissen de regel zouden bepalen. Deze situaties zijn reëel maar geven slechts een bepaald beeld van de realiteit Er zijn effectief veel mistoestanden in de gevangenissen. Het meest schrijnend is de overbevolking. Veel conflicten, onhygiënische toestanden, geweld en zelfmoord zijn daar het gevolg van. Maar daarnaast is er ook een gebrek aan sociale, psychische en fysische begeleiding. Opleiding, tewerkstelling en maatschappelijke reïntegratie zijn in praktijk geen prioriteit in de financiering. Gelukkig zijn er ook lichtpunten. Er is een goede wetgeving. Er zijn goede inzichten. Ze worden alleen niet of zeer traag gerealiseerd. De publieke en politieke opinie vinden mekaar vaak in een angstige houding ten aanzien van deze thematiek. Veel geld wordt geïnvesteerd in het verhogen van de veiligheid, niet in de recuperatie van de gedetineerden die nochtans in 85% van de gevallen na een eerder misdrijf hervallen in de criminaliteit en terugkeren naar de gevangenis . De vereniging van de gevangenispastoraal is één van die lichtpunten. Door het bezoek aan de gedetineerden houden zij de vinger aan de pols van de mensenrechten. Zij registreren wat fout loopt, contacteren gevangenisdirecties, het justitieapparaat en de overheden om tot wijziging te komen in de situaties die zij ontmoeten. De vereniging steekt zelf ook de nek uit door te investeren in personen die vrijwillig en pro35

fessioneel de onrechtsituaties opvolgen. De gedetineerde wordt ook beschouwd als een persoon die gerecupereerd kan worden. Dat resulteert in opleidings- en tewerkstellingsactiviteiten, begeleiding van de familie, opvang van de kinderen,enz .... Een bijzonder project is de maandelijkse samenkomst van ex-gedetineerden. Door middel van uitwisseling en vorming proberen die 45 deelnemers een nieuwe weg te zoeken in de samenleving. De vereniging ontwikkelt dat werk ook met vrijwilligersgroepen in andere steden dan Salvador da Bahia. In minstens 10 andere steden zijn vrijwilligerskernen actief op een gelijkaardige wijze. De gedetineerde wordt ook betrokken bij de werking door de wisselwerking die bestaat langs het maanblad ‘Mentes Uvres’ ‘Vrije gedachten’. De werking van de vereniging is er één met vele uitzichten. Daarom zijn samenwerkingsverbanden zeer belangrijk. Eén van de samenwerking met de Kinderpastoraal is gericht op de begeleiding van zwangere vrouwen en vrouwen met pas geboren kinderen in de gevangenis. Meer kennismaking met de werking is mogelijk door te surfen naar www.filipsalvador.be

36

Nieuw projectvoorstel voor 2009 (Broeder Jos Mathijssen – Zuid-Afrika Aanvraag nieuw project in Pax , Polokwane in Zuid-Afrika Administratieve gegevens en projectverantwoordelijke in Zuid-Afrika Broeder Jos Mathijssen, Brothers of Charity, 59 Rose Street, PO Box 2296 1710 Florida – Roodepoort Tel. +27 11 672 3153 e-mail: [email protected] Algemene beschrijving en voorstelling van het project De Broeders van Liefde in Zuid-Afrika De Broeders van Liefde zijn al bijna 80 jaar aanwezig in Zuid-Afrika. In 1928 vertrokken de eerste Broeders van Liefde vanuit België om onderwijs te geven in dat land. De school ‘Pax College’ werd gebouwd en geopend in 1930 voor de lokale zwarte bevolking, op 35 km van Pietersburg. Gelijktijdig werd er ook een school voor blanke kinderen geopend in Pietersburg zelf. Het was de tijd van de apartheid in Zuid-Afrika. Ondanks de vele moeilijkheden van taal en cultuur, kregen de broeders al vlug het vertrouwen van de plaatselijke bevolking. Beide scholen bereikten schitterende resultaten en velen kregen er een gedegen opleiding en opvoeding en dit gedurende vele jaren. De school in Pietersburg werd in 1965 gesloten en een andere school werd opgericht in Klerksdorp door br. Patrick van Gool, afkomstig uit het Antwerpse. Zijn naam is onafscheidelijk verbonden met deze school. Pax College en Pax Hostel Gezien zijn geografische ligging, 35 km buiten Pietersburg, rekent Pax College op interne leerlingen. Ongeveer de helft van de 1.000 leerlingen is intern. Het Pax College heeft een kleuterschool, een lagere en een middelbare school op het grondgebied van een grote boerderij. Het internaat werd in 1935 gebouwd, zodat velen secundair onderwijs konden volgen. De school wordt door de overheid ondersteund maar niet het internaat dat onder de verantwoordelijkheid van de broeders valt. De laatste jaren groeide de vraag naar kwaliteitsonderwijs zodat jongeren van overal in Zuid-Afrika kwamen en zich inschreven in het Pax College. De broeders waren verplicht om de infrastructuur uit te breiden zonder steun van de overheid en buitenlandse hulp. 37

De school heeft een goede reputatie en sinds zijn oprichting behaalde Pax College vrijwel een slaagpercentage van 100% op de nationale examens. Indien dit college aan dezelfde kwaliteitseisen wil blijven voldoen, moet dringend de infrastructuur van het college verbeteren. Het internaat voldoet helemaal niet meer aan de eisen van deze tijd, ook in Zuid-Afrika. Het is daarom dringend nodig om een aantal aanpassingen uit te voeren in verband met het sanitair. Het internaat moet betaalbaar logement verschaffen voor iedereen. Voor de armste leerlingen betekent ‘betaalbaar’ vaak ‘kosteloos’. Dat is in alle geval onze allereerste opdracht als Broeders, wereldwijd om kansen te bieden voor jongeren die kansloos zijn ook in Zuid-Afrika. De kosten voor de aanpassingen en verbouwingen aan het hostel kunnen om die redenen dan ook niet verhaald worden op de ouders. Aanvraag voor het project Als start willen wij het sanitair beginnen aanpassen van de verschillende gebouwen waar het internaat in huist. Voor de aanschaf van het materiaal van één internaatsgebouw hebben we de volgende materialen nodig: Lavabo’s 10 stuks aan 900 rand is 9.000 rand Douches 5 stuks aan 500 rand is 2.500 rand Geiser 1 stuk aan 4.000 rand is 4.000 rand Toiletten 2 toiletten aan 1.000 rand is 2.000 rand Dit geeft een totaal van 17.500 rand of 1.750 €

38

Kasverslag In kas op 31/12/2007 PROJECTEN (29 x 1.950 Euro) Aernouts Feyen Anthonissen Francken Buana Geudens Damen Lombart De Becker Lundadio De Bruijne Moanda De Geytere Peeters De Pauw Renders De Schepper Samella Ehido Teck

90.939.55 Euro -56.550.00 Euro Tinsay Van Boxel Van de Velde Van Eechout Van Hooydonck Vandekeybus Jeanne Verhaeren Verstraete Vinckx

GIFTEN EN STORTINGEN 3 x 2,45 = 7,44 10 x 4.96 = 49,60 6 x 5,00 = 30,00 6 x 7,44 = 44,64 4 x 10,00 = 40,00 10 x 12,39 = 123,90 3 x 12,50 = 37,50 3 x 14,87 = 44,61 5 x 15,00 = 75,00 6 x 24,79 = 148,74 1 x 25,00 = 25,00 9 x 30,00 = 270,00 3 x 50,00 = 150,00 1 x 1.000,00 = 1.000,00

2;046.43 Euro

Subsidie Gemeente Kalmthout Intresten Kosten boekje Onkosten betalen projecten Allerlei (Algemene vergadering, …)

1.853,17 Euro 244,48 Euro -434,35 Euro -508,20 Euro 26,20 Euro

IN KAS OP 29/03/2008

37.617,28 Euro

39