Griekenland voor klas 6 JUNI 2012

JUNI 2012

In dit nummer: - Griekenlandreis klas 6 - De LaatsteSchoolDag (LSD) voor zesdeklassers - Vakanties in schooljaar 2012-2013 - Na het Erasmiaans naar de universiteit - EEYP in Braga - De Idus: naar een nieuwe plattegrond - In memoriam: Johan Speksnijder - Ernest van der Kwast even terug op het Erasmiaans - De dodenherdenking - Erasmiaans in trek - Driedaagse 1e leerjaar - Veilig op school - EEP 4e leerjaar - Maatschappelijke stage 2e leerjaar - Een Gap-year. Waarom? Willem Mouton (examenjaar 2010) - Tevredenheidpeilingen leerlingen en ouders - Trier 3e leerjaar - Verslag Yke Tromp: School at Sea - Een greep uit de activiteiten op school en prestaties van onze leerlingen - Onze kwaliteiten in de ogen van de Inspectie

Osios Loukas en op de laatste dag Akropolis en Akropolismuseum (wederom in Athene). Naast veel aandacht voor archeologie (hoe interpreteer je een hoop stenen) klonken ook oude klassieke woorden in het Grieks (Homerus) en Nederlands (lijkrede van Perikles en Medea van Euripides). Er waren veel mooie momenten, bijv. het vieren van de verjaardag van de heer Van Sloten met leerlingen in een trendy café aan de voet van de Akropolis. Maar misschien geeft de uitspraak van een leerling, toen we Nemea bezochten, het beste de sfeer weer: ‘He, wat goed, hier mogen we gewoon tussen de zuilen zitten!’ waarna we gezamenlijk het reisgedicht Ithaka van de Griekse dichter Kafavis lazen.

Vaste rubrieken: - Pubercorner: Anorexia en andere eetstoornissen - Interviews: Ernest van der Kwast en Pieter Dupon - Vanuit het decanaat - Personalia - Oplossing zoekplaatje - Zoekplaatje

Griekenland voor klas 6 De heren Van Sloten en Simons zijn in de voorjaarsvakantie met 22 leerlingen uit klas 6 op reis geweest naar Griekenland en kijken met tevredenheid terug op deze leerzame ‘studiereis’. Het programma bestond uit sites in Athene (o.a. de Griekse en Romeinse Agora), Korinthe, Epidavros, Nafplio, Mykene, Nemea, Olympia, Delfi, het klooster

ACTA DIURNA ERASMIANA | juni 2012

1

De “LaatsteSchoolDag” (LSD) van de zesdeklassers Het lijkt al weer een eeuwigheid geleden, want inmiddels zijn de eindexamens en de herexamens achter de rug en weten we dat er (hopelijk) weer heel veel geslaagden zijn, maar toch kom ik nog even terug op de LSD van 9 mei. Waarom? Omdat het een bijzondere was. Ik meldde dat al in mijn speech na het LSD-diner, maar een flink aantal examinandi had zoiets van: “Ja, ja, dat zegt hij waarschijnlijk ieder jaar”. Toen al zei ik dat dit niet het geval was, maar ik wil het graag nòg een keer zeggen: deze LSD was inderdaad heel bijzonder. De sfeer was ronduit ontspannen, de hele dag. Zelfs na een flink aantal vaten bier. In andere jaren was te vroeg en te veel alcoholgebruik nog al eens spelbreker. De afspraak was nu: geen alcohol voor een uur of 4 in de middag en daar heeft men zich aan gehouden (wat niet weet wat niet deert….) Het is mooi te zien dat zelfs een groep van ruim 150 uitgelaten 18-jarigen (plus of min een beetje) zich zo enthousiast en tegelijk beschaafd gedraagt. Het organisatieclubje (met in de hoofdrollen Max Nederlof, Robbert Ali en Soner Calim) had alles strak georganiseerd: een stormbaan als schoolingang voor de leerlingen; een sport en spel ochtend/middag bij Leonidas, onderbroken door heerlijke broodjes en daarna, vanaf een uur of 6, borrel, diner en feest bij Café Rotterdam, heerlijk in de zon aan de oever van de

2


Nieuwe Maas met zicht op de skyline. Rotterdamser kon het niet. Zelfs het vertrek van een van de grootste cruiseschepen ter wereld vlak voor onze neus was geregeld. Het laatste uur van het feest heb ik niet meegemaakt (er was weer gewoon school de volgende dag, althans voor ons, “het personeel”). Het schijnt dat de zwaartekracht op het laatst vat heeft gekregen op een heel grote bloemenvaas, maar Newton zou zich in zijn graf omdraaien als iets dat valt niet op de grond terecht zou komen. Kortom: echt een van de meest geslaagde LSD-en van de laatste jaren! Hulde!! Jankees Ouwerkerk

Vakanties in het komende schooljaar 2012-2013 De minister van onderwijs stelde enige tijd geleden voor de vakantieregeling van het voortgezet onderwijs tamelijk ingrijpend te wijzigen: de zomervakantie een week korter, daarvoor in de plaats een aantal lesvrije dagen voor de leerlingen en een andere regeling voor de christelijke feestdagen. In de Tweede Kamer was er een meerderheid voor dit voorstel maar aan behandeling in de Eerste Kamer kwam het kabinet nog steeds niet toe. Inmiddels is besloten dat we nog een jaar met de oude regeling verder gaan en kunnen we dus eindelijk zekerheid verschaffen over de vakanties van komend jaar: Herfstvakantie Kerstvakantie Voorjaarsvakantie Pasen Meivakantie incl. Hemelvaartsdag Pinksteren Zomervakantie

ma. 22 oktober 2012 t/m vr. 26 oktober 2012 ma. 24 december 2012 t/m vr. 4 januari 2013 ma. 25 februari 2013 t/m vr. 1 maart 2013 vr. 29 maart 2013 t/m ma. 1 april 2013 ma. 29 april 2013 t/m vr. 10 mei 2013 ma. 20 mei 2013 ma. 15 juli 2013 t/m vr. 30 augustus 2013

Na het Erasmiaans naar de universiteit Vorig jaar was het idee van het bestuur van Semper Floreat “iets” te doen met oud-leerlingen en hun ervaringen op de universiteit. Het doel was kijken wat de universiteiten en oud-leerlingen voor ons kunnen doen en wat onze bijdrage kan zijn om de leerlingen beter voor te bereiden op de universiteit. In het vorige cursusjaar zijn we begonnen met oud-leerlingen die een exacte studie hebben gedaan. Tijdens een bijeenkomst vertelden zij wat hun ervaringen waren en hoe zij op hun studie waren voorbereid door het Erasmiaans. Tijdens deze avond was ook de TU Delft aanwezig en uiteraard een aantal van onze docenten. Naar aanleiding van de bijeenkomst is een aantal zaken opgepakt. Er is besloten dat in dit cursusjaar een aparte bètamiddag ingeroosterd wordt voor het vijfde leerjaar. Voor de invulling van deze middag is er eerst overleg geweest in Delft en kregen we de toezegging dat er lezingen en workshops door TUD - studenten verzorgd zouden kunnen worden. Deze bètamiddag vond dit schooljaar inderdaad plaats en we gaan daar komend cursusjaar mee verder. Voorts hebben vier leerlingen de kans gekregen hun profielwerkstuk te maken in Delft aan de universiteit onder leiding van studenten en wetenschappelijk medewerkers. Dit heeft tot heel mooie en interessante producten geleid. Voor komend jaar mogen we weer een aantal leerlingen voordragen voor een dergelijke ervaring. Ook dit jaar is er een avond georganiseerd in samenwerking met de oud-leerling vereniging en de universiteiten. Deze keer was ons doel wat breder: “Wat kunnen wij op het Erasmiaans doen opdat de aansluiting met de universiteit zo optimaal mogelijk is?” Maar liefst tien hoogleraren waren aanwezig om over deze vraag te praten met onze docenten, leerlingen en oud-leerlingen. Het was een zeer geslaagde avond. Docenten vonden het met name leuk

te horen hoe onze leerlingen het als student doen. Naar aanleiding van deze avond hebben we de secties vragen gesteld en gaan we met een aantal punten concreet aan de slag: meer schrijven en samenvatten, meer practica, de positie van wiskunde bespreken, bronnen beter leren gebruiken. Kortom, genoeg om straks weer een nieuw schooljaar met nieuwe uitdagingen te starten. Ank Groenendijk

Erasmian European Youth Parliament Braga 2012 Het EEYP in Braga, wie wilde er niet heen? Het instituut EEYP is vijf jaar geleden op onze school geboren en daarna Europa in gegaan. Al tijdens het EEPD in september 2011 lieten veel vijfde- en zesdeklassers zich van hun beste kant zien om een plaats te bemachtigen voor het EEYP in Braga. In maart was het dan zover: ruim 25 leerlingen, waaronder ikzelf, gingen onder leiding van meneer Dupon, als delegate, chair, of journalist naar Portugal. Het werd een week vol discussiëren en debatteren, maar ook vooral van contacten leggen met jongeren uit heel Europa. Zo waren Duitsland, Tsjechië, Italië, Groot-Brittannië, Ierland, Spanje, België, Zwitserland, Slovenië, Portugal en Nederland vertegenwoordigd. Tijdens het EEYP is het de bedoeling dat er een resolutie wordt geschreven, die je tijdens de General Assembly verdedigt. De eerste dagen werk je in je eigen commissie en discussieer je met elkaar over de inhoud van de resolutie. Iedere commisie heeft zijn eigen onderwerp, zoals Sustainable Economics, Health, Food, Care and Safe Environment of Labour and Employment. Tijdens het commissiewerk leer je niet alleen een heleboel over de Europese Unie als geheel, maar ook over de verschillen tussen Europese landen. Het leuke is dat je veel nieuwe interessante mensen leert kennen waarmee je na je commissiewerk over alles wat jongeren bezighoudt kunt praten. Je merkt dat het niet zo heel veel uitmaakt waar je vandaan komt, maar dat wie jij als individu bent, veel belangrijker is. Het moment van de waarheid kwam op vrijdag. Toen werd duidelijk of je met je commissie een goede resolutie had geschreven en nog belangrijker, of je hem kon verdedigen. Een voor een werden de resoluties aangevallen en verdedigd. Ook werden er per resolutie drie speeches gegeven: een spannend moment om je van je best kant te laten zien. Niet alleen de druk om alle woorden goed uit te spreken is hoog (er zitten immers native speakers in de zaal), maar je speech moet ook binnen een bepaalde tijd (twee of drie minuten) gehouden worden. Aan het eind van deze dag werden ook de beste debaters bekend gemaakt. Hoewel er geen Erasmianen bij zaten, hebben we in het debat veel van ons laten horen en ons zeer goed staande gehouden. Helaas komt uiteindelijk het moment om afscheid te nemen van alle andere EEYP’ers. Want na een week met elkaar te zijn opgetrokken zijn er veel nieuwe vriendschappen (en zelfs relaties) ontstaan. Het was hoe dan ook een fantastische week voor iedereen en ik hoop dat ik er volgend jaar weer bij mag zijn! Suzanne Bezstarosti (5C)


3

DE IDUS: Naar een nieuwe plattegrond Op 15 maart jongstleden vond in een bomvolle aula van onze school voor de tweede keer de IDUS plaats; de jaarlijkse debatavond waar leerlingen, oud-leerlingen, docenten en ouders met elkaar discussiëren over een hedendaags thema met een parallel in de oudheid. Dit keer was het onderwerp “naar een nieuwe plattegrond”. Felix Rottenberg was de debatleider. Het kader van de avond werd gezet door docent Michiel Simons, sectievoorzitter klassieke talen. Hij spiegelde onze huidige tijd van onzekerheden en veranderende waarden aan de periode onder keizer Augustus, waarin in korte tijd de Romeinse samenleving totaal veranderde van een op gelijkwaardigheid gebaseerde burgersamenleving in een hiërarchisch keizerrijk. De basis hiervoor was gelegd in 100 voor Christus toen het Romeinse leger veranderde van een dienstplichtleger in een beroepsleger. Met als gevolg militaire coups van machtige generaals. Eén van die generaals was altijd de machtigste: de keizer. De nieuwe plattegrond was die van een verlichte dictatuur. De twee inleiders staken hoog in op waarden en leiderschap bij hun visie op “de nieuwe plattegrond”. Tex Gunning, lid van de Raad van Bestuur van AKZO NOBEL, hield vanuit zijn jarenlange ervaring in Azië een pleidooi voor een duurzame wereld met als topprioriteit co-existentie. Pauline van der Meer Mohr, voorzitter van het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit, trof na dit verhaal een muisstille zaal, verscheurde ter plekke haar speech en vertelde hoe voor haar vertrouwen topprioriteit heeft in deze tijd. Zonder naïef te zijn, ook als je gewaarschuwd bent voor de Grieken (zeker als ze geschenken brengen..), zoals dat al gebeurde in de oudheid en hoe ze vanuit die filosofie haar rol aan de universiteit en binnen haar gezin invulling geeft. Drie leerlingen uit de vierde klas hadden zich eveneens verdiept in de nieuwe plattegrond. Zij waren een stuk pessimistischer en zagen vooral een in de toekomst verder uiteenvallen van Europa en meer individualisering. Hun nieuwe plattegrond was vooral

een Noord-Europese hoogontwikkelde samenleving waarin de competitie harder gaat worden. Na de pauze focuste Felix Rottenberg het debat vooral op wat er gezegd was over nieuw leiderschap en hoe het onderwijs daar toe bijdraagt. Hij hield het debat strak en liet vooral de leerlingen en docenten aan het woord, wat spannende momenten opleverde. Hij drukte de leerlingen op het hart dat zij de leiders van morgen worden en daar ook de verantwoordelijkheid voor moeten nemen. En toen was het weer muisstil. De leerlingen bleken na afloop een topavond te hebben gehad. Nelleke Hennemann

In memoriam: Johan Speksnijder Op 25 april jongsleden bereikte ons het afschuwelijke nieuws dat Johan Speksnijder uit 4C geheel onverwacht de avond ervoor is overleden. Dit nieuws dompelde de school in rouw. We zijn nog steeds verbijsterd. Eén van ons loopt hier niet meer rond. Een jongen die het zijn medeleerlingen en de collega’s niet makkelijk maakte om hem echt te leren kennen. Bescheiden, sympathiek, introvert en sportief. Hij sprak vooral via zijn grote muzikale talent. In zijn tussenuren was hij namelijk vaak achter de vleugel in de hal te vinden en liet op die manier van zich horen. Een prachtig, onvergetelijk geluid. Heel veel leerlingen waren aanwezig op de begrafenis en vonden woorden voor hun bewondering en immense verdriet. Nog maar 15 jaar, zó talentvol; zó onbegrijpelijk en zó moeilijk te accepteren. Johan blijft altijd één van ons. We wensen zijn ouders en twee broertjes heel veel sterkte. Hopelijk kunnen ze bij elkaar de troost vinden om het immense verdriet te verwerken.

4


Ernest van der Kwast even terug op het Erasmiaans Op dinsdag 8 mei was Ernest in de Leopoldzaal voor de Erasmuslezing van dit jaar. Hij bezorgde veel (oud-) leerlingen en (oud-) docenten een uiterst vermakelijke avond. Ernest vertelde smakelijk en met veel zelfspot over zijn tijd op het Erasmiaans, zijn huidige (vooral Italiaanse) leven en zijn schrijverschap. Daarnaast las hij een paar verhalen voor, delen van Mama Tandoori en (een primeur) van zijn boek dat op 31 mei verschijnt, Giovanna’s navel. Zijn goede herinneringen aan de school betroffen vooral de RGB, waarvan hij praeses was, “dat waren nog eens tijden”, de samenwerking met Jules Terlingen, “hij leerde mij schrijven” en zijn aanvaringen met docenten: “De leraar stuurde mij weer eens de les uit en hield trillend van boosheid de deur voor mij open. Dat waardeerde ik natuurlijk zeer. Ik had in de tijd dat ik piccolo was in Hotel New York geleerd dat je dan soms mag rekenen op een klein fooitje. Uiteraard wilde ik de lulligste niet zijn en ik viste dan ook een kwartje uit mijn broekzak en stopte dat bij het verlaten van het lokaal in zijn borstzakje...”. Eén van de vele anecdotes uit zijn rijke Erasmiaanse leven. Ernest was waarschijnlijk niet altijd een feest voor de docenten, deze avond zeker wel voor ons...

Dodenherdenking 7 mei 2012 Ook dit jaar mochten wij weer een gastspreker ontvangen op onze traditionele jaarlijkse Dodenherdenking die werd gehouden op maandag 7 mei. Deze keer sprak mw. Rozette Kats. Mw. Kats is bestuurslid van de Stichting Sobibor en gastspreker via het Steunpunt Gastsprekers. Mw. Kats wordt geboren in 1942 en na een moeizaam jaar van het ene onderduikadres naar het andere, brengen de ouders Rozette onder in een pleeggezin. Haar pleegouders geven haar de voornaam Rita en hun eigen achternaam. Haar ouders duiken onder op een ander adres en worden na verraad via Westerbork gedeporteerd naar Auschwitz. Beiden zullen het kamp niet overleven. Op de vooravond van haar zesde verjaardag hoort ‘’Rita’’ dat haar ouders haar ouders niet zijn maar dat zij Joodse ouders heeft die de oorlog niet hebben overleefd en dat zij geen Rita heet maar Rozette. Toen begon voor Rozette een angstig dubbelleven….. Op de website van het Landelijk Steunpunt Gastsprekers WO II – Heden, is het volledige persoonlijke verhaal van mw. Kats terug te vinden. Onze leerlingen waren onder de indruk van haar verhaal en tijdens de minuut stilte was het ook respectvol stil. Tijdens deze minuut stilte herdachten wij ook het tragische overlijden van onze leerling Johan Speksnijder op 24 april.

Reclame maken voor uw product of dienst. Uw boodschap laten opvallen. Dat kan op vele manieren. Een zeer comfortabele én betaalbare manier is te kiezen voor Elgersma Media. Dan weet u zeker dat het goed geregeld is. Heeft u een logo, huisstijl, brochure, krant, advertentie of website nodig? Elgersma Media verzorgt het. Enthousiast en ﬂexibel. Kwaliteits- en prijsbewust. En helemaal afgestemd op wat ú wilt bereiken.

Noordelijke Dwarsweg 1a | Postbus 85 | 2760 AB Zevenhuizen 0180-632289 | [email protected]


5

Erasmiaans in trek Ruim 300 leerlingen uit groep-8 meldden zich aan voor de eerste klas van komend schooljaar. Bijna allemaal met een voldoende cito score en een positief advies van de basisschool, leergierig, gemotiveerd en nieuwsgierig. Kinderen die we graag zien rondlopen op het Erasmiaans. Maar... het gebouw is vol, we willen geen dépendance met een paar lokalen, dus is er eigenlijk maar plaats voor zeven eerste klassen, 210 kinderen. Op de zondagmiddag volgend op de inschrijvingsweek kwam de toelatingscommissie bij elkaar om de knopen door te hakken. Uiteindelijk, toen bleek dat we bijna 100 leerlingen moesten afwijzen, besloten we, om het leed toch nog wat te verzachten, er volgend jaar een klas bij te maken: acht in plaats van zeven. Natuurlijk is het altijd prettig als de school waar je werkt en trots op bent, zo populair is. Aan de andere kant vinden we het oprecht jammer en eigenlijk heel slecht dat we zoveel prima kandidaten naar een andere school moesten verwijzen.

Driedaagse eerste klas Bijna alle vijfdeklassers wilden wel naar de eerste klas driedaagse. Maar lang niet iedereen kon mee. Aan ons de eer, dus we stonden te popelen. Nu kunnen we met trots zeggen dat het een groot succes was. Voor de leerlingen en zeker ook voor ons. Woensdagochtend moesten we ons al vroeg op school

6


verzamelen en op een enkele slaapkop na, stond iedereen al opgewonden te kwetteren en, natuurlijk, de immense snoepvoorraden te vergelijken die bij zo’n kamp worden meegenomen. Dat was fantastisch om te zien: 8.00 uur ’s ochtends en er heerste al een kampsfeer. Toen alle klassen compleet waren, gingen we de bussen in en in de loop van de middag kwamen we aan te Summercamp Heino. Het programma gaf geen kans tot vervelen, direct na de lunch (die bestond uit typisch kampeten, sfeerverhogend) begon het programma. De leerlingen werden op pad gestuurd met een GPS-toestel, gingen samenwerkingsopdrachten doen of gingen vlotten bouwen. Vlotten die wonder boven wonder nog bleven drijven ook, zelfs met zes kinderen er op. Een enkeling dook vrijwillig het koude water in, wat een groepje verzopen, klappertandende kinderen tot gevolg had. Nadat iedereen weer was opgewarmd en omgekleed gingen we eten. Onduidelijkheden over het roulatieschema werden opgehelderd en probeer 200 kinderen maar eens stil te krijgen! Na het eten werden de activiteiten hervat, wij deden dit keer mee aan de GPS-tocht. Het GPS-systeem was een apparaatje dat, zo bleek, alleen de goede richting aangaf als je aan het lopen was. Bij stilstand werd je een volledig verkeerde kant op gestuurd. Ons vijfdeklassers is hier mooi de les gelezen door eersteklassers, die ons de weg moesten gaan wijzen. De paar die gestrand waren in de lokale snackbar niet meegerekend, heeft iedereen de terugweg naar het kamp snel weten te vinden. Na het reusachtige kampvuur was het alweer tijd om te slapen.

Vlotten bouwen, bomen klimmen en rondrennen waren blijkbaar nog niet uitputtend genoeg, als ze al niet aan het praten waren, waren de leerlingen wel aan het overlopen. Aan ons om iedereen in zijn eigen huisje, kamer en bed te krijgen. Dat betekende achter schaduwen aan rennen om vervolgens twee hijgende, volledig aangeklede meisjes in bed aan te treffen die naar eigen zeggen echt hun kamer niet uit geweest waren, of zelfs complete bijeenkomsten onderbreken. Toen iedereen eenmaal lag te slapen konden ook wij ons bed in, er wachtte ons immers weer een druk programma. Na het ontbijt de volgende ochtend startte de Challenge Run, een parcours bedoeld om je grenzen te verleggen. Grote hoogtes om af te springen, gammele touwbruggetjes over water, noem maar op. Een dagvullend programma. Een compliment aan de leerlingen die zelfs in een regenbui vrolijk door bleven gaan, zonder ook maar een wanklank. Tijd vliegt, en het was alweer tijd voor het eten en de bonte avond. We hadden het thema, Colorblocking, in de klassen uitgelegd en alle kinderen zagen er stuk voor stuk prachtig uit. Een teleurstellend aantal acts van de leerlingen (lees; twee, maar gelukkig wel hele leuke) werd goedgemaakt door de ietwat lange quiz van de begeleiding. Vanaf nu weet iedereen hoeveel mensen er per jaar stikken in een balpen en hoe veel spekjes je nou eigenlijk in je mond kunt proppen.

pakken. Iedereen die we te pakken kregen, werd de volgende ochtend half zes ‘sharp’ buiten verwacht voor een bootcamp. En ja hoor, om half zes hebben alle boeven lijdzaam hun straf ondergaan en onder leiding van bijna de hele begeleiding rondjes gerend. Daarna werden de tassen ingepakt en na de laatste ronde activiteiten moesten we alweer de bussen in. Velen vielen spontaan in slaap, moe maar voldaan. Ouders paraat bij school om hun uitgeputte kroost naar hun eigen bed te vervoeren, en ook wij moesten weer terug naar huis. We hebben allemaal onwijs genoten, en hopen dat iedereen het net zo naar zijn zin gehad heeft als wij. Agnes Lieftinck en Juliette van den Dorpel

Daarna nog een disco, en dat was alweer de laatste avond. ’s Nachts weer overlopende jongens en meisjes


7

Veilig op school Er is sociale veiligheid en fysieke veiligheid: zich veilig voelen en veilig zijn. Veiligheid is een basisvoorwaarde voor onze leerlingen, voor onze medewerkers en voor ieder ander die de school betreedt. Ouders moeten er op kunnen vertrouwen dat we er actief aan werken hun kinderen veilig te laten zijn op onze school. Wat is veilig? Veiligheid is een breed begrip. Voldoen aan alle regels die er op dit terrein bestaan, betekent een ordner vol met procedures en protocollen. En die hebben we dan ook. Dit loopt van: voldoet de trapleuning aan de veiligheidsnorm; worden de brandblussers jaarlijks gecontroleerd, tot een zorgplan voor leerlingen en een bedrijfsarts voor de medewerkers en met alles wat daar tussen zit. Uiteraard kan niet bij iedere handeling een protocol of procedure erbij worden gepakt, maar deze zijn een leidraad en worden naar de regel nageleefd. Hoe weet u wat de school doet? Iedereen die bij school betrokken is, dus leerlingen, medewerkers en ouders, moeten er van op de hoogte zijn wat is vastgelegd en waar deze informatie kan worden geraadpleegd. Alle procedures en protocollen

8


moeten dus voor diegenen waarvoor deze gelden, ter beschikking staan. De gemeente Rotterdam heeft een certificeringskader opgesteld. Als blijkt dat de school het veiligheidsbeleid op orde heeft, ontvangt zij het Rotterdams Veiligheidscertificaat. Onze school is hard op weg hieraan te voldoen. De schoolveiligheid in inmiddels vastgelegd in een document dat na bovengenoemde certificering voor iedereen beschikbaar zal zijn via onze website. Dit document bevat een samenvatting van het preventieve en curatieve beleid dat de school voert, hoe dit beleid wordt gecoördineerd, hoe de communicatie, de voorlichting en de samenwerking is vormgegeven en hoe de evaluatie van het gevoerde beleid plaatsvindt. Ook bevat het een opgave van alle beschikbare protocollen en procedures die de school heeft. In de schoolgids en/of op de website van de school zijn inmiddels veel van de procedures en protocollen die gelden voor ouders en leerlingen terug te vinden. We houden u op de hoogte van de toekenning van het Rotterdamse Veiligheidscertificaat. Borging Op vaste momenten wordt al het beschikbare materiaal getoetst aan de bestaande weten regelgeving. Alle betrokken partijen, binnen en buiten de school,

evalueren het bestaande beleid, inventariseren aandachtspunten en stellen vervolgens vast welke acties hierop wordt ondernomen. Zo kunnen wij met elkaar een leef- en leerklimaat scheppen waarbij iedereen zich veilig in en positief verbonden met de school voelt.

Nog veiliger op school…. De nascholing van onze BHV-ers is jaarlijks een gebeurtenis. Deze keer stond ondermeer het brandje blussen op het programma. Iedereen kijkt vol aandacht naar de instructeur. Onze clavigeri Ab Gooijer en Peter Scheurleer houden in de gaten of we wel opletten……

EEP met een zwart randje Het Erasmiaans Europees Parlement is een van de dingen in de bovenbouw, waarvan je kunt zeggen dat het je ‘verandert.’ Net zoals we, volgens meneer Ouwerkerk, het Erasmiaans vóór de Romereis en het Erasmiaans na de Romereis hebben, is er het Erasmiaans vóór het EEP en het Erasmiaans ná het EEP. Veel leerlingen zien het als een van de leukste weken van de 4e klas. Je komt in contact met de wereld van speechen, nette kleren, moeilijke woorden en de deur naar het EEYP en EEPD gaat voor een aantal vierdeklassers open. Het is hard werken, maar anderzijds kom je beter in contact met andere jaargenoten, je leert goed samenwerken en het feesten aan Oude Haven is hartstikke gezellig! Dominic Schrijer opende dinsdag alweer het tiende EEP. De meeste commissies hadden er maandag al een middag ‘researchen’ en debatteren op zitten in het prachtige pand van de familie van Lowik Pieters aan het Emmaplein.

Maatschappelijke Stage Erasmiaans Gymnasium Van woensdag 25 april t/m vrijdag 27 april hebben alle leerlingen uit leerjaar 2 deelgenomen aan de programma’s van de Maatschappelijke Stage (MaS). Dit schooljaar zijn alle scholen voor het Voortgezet Onderwijs verplicht dergelijke programma´s aan te bieden. Het Erasmiaans Gymnasium loopt ook voor wat de Maatschappelijke Stage betreft voorop. Al een aantal jaar hebben wij ervaring opgedaan met de MaS. Dit jaar was het aanbod divers: - ouderen :‘Op stap met Oma’; - verstandelijk beperkten: ‘Ik ben Bijzonder’ Pameijer jeugd 12+ en volwassenen; - ex- gedetineerden : ‘Exodus’ en - milieu: ‘Food from the Hood’. Het is en blijft bijzonder onze leerlingen in een andere setting bezig te zien. De aandacht voor de opa’s en de oma’s, de zeer verrassende vragen van leerlingen bij reclassering, politie en justitie, de clips over ‘Food’ en het aansprekende debat en de zorgzaamheid van de leerlingen bij het project ‘Ik ben Bijzonder’. De maatschappelijke betrokkenheid hebben onze leerlingen, meer dan verwacht, aan ons getoond. Dank voor het enthousiasme van de leerlingen en dank aan de mentoren en begeleiders voor de zorgzame MaS.

Toch opende woensdag de eerste dag van EEP met een zeer triest bericht. Iedereen was ontzettend geschokt en ontdaan. Johan Speksnijder had besloten niet meer verder te kunnen en willen leven. Er werd besloten het EEP zo goed zo kwaad het ging en zonder het ‘meet the boss’ door te laten gaan. De sfeer bleef bedrukt maar de commissieleden wisten met elkaar langzaam aan weer op te starten. Door elkaar te steunen werd het EEP vrijdag toch afgesloten met twee prachtige ‘General Assembly’s’. Ook dit jaar heeft de vierde klas weer geweldige resoluties geschreven, hard gewerkt, zichzelf soms overwonnen maar bovenal heel veel geleerd! Welverdiend ging iedereen de meivakantie in, en wordt er uit gekeken naar het EEP volgend jaar en het EEPD en het EEYP. Roos van Swieten en Anisha Bouter

Jessica Loijens & Eugene van Lieshout


9

Een gap-year! Waarom? Erasmiani Erasmianaeque Het moment dat ik in 2010 eindexamen deed op het Erasmiaans lijkt jaren geleden. Met veel plezier heb ik altijd genoten van de leerzame lessen en activiteiten. Maar ook heb ik op school, en van mijn ouders, geleerd de lat voor mezelf hoog te leggen, mijn horizon te verbreden en zelfstandig te ontdekken. Dit leidde ertoe dat ik besloot na mijn eindexamen een reis te maken die cruciaal zou worden voor de rest van mijn leven. In september 2010 ben ik verhuisd naar het zuiden van China om een studie Chinees te volgen aan de univer universiteit van Xiamen, een prestigieuze universiteit gelegen aan de zuidkust van China, tegenove tegenover Taiwan. Mijn doel was een half jaar Chi Chinees te studeren, dan wat te reizen rei (concretere plannen waren w er toen niet). Mijn ouders o waren allang blij dat da ik er voor had gekozen ook wat w te studeren; ik was voornamelijk blij met het voorn feit dat ik daarna kon gaan reizen. Halverwege namen we andere rollen aan en was ik degene die wilde blijven studeren, waar zij vonden dat ik ook best vakantie mocht nemen. Toen ik nog maar net in Xiamen was aangekomen werd ik weggeblazen door tyfoons, geconfronteerd met kakkerlakken in de keukenkastjes en Chinezen die me probeerden af te zetten. Heel even twijfelde ik aan mijn keuze, maar al snel veranderde dat. Van een half jaar studeren aan de universiteit besloot ik, met toestemming van mijn ouders, er een heel jaar van te maken. Zelfs werd ik beloond met een beurs, omdat het eerste semester zo goed was gegaan. Toch wilde ik ook een beetje reizen, ook daar was tijd voor over! De colleges die ik volgde waren boeiend, maar ook de cultuur waarin ik leefde interesseerde me. Een cultuur van rare rochelende Chinezen, karaokebars, pandaberen en draken. Ik blijf het altijd lastig vinden een duidelijke omschrijving te geven van de Chinese cultuur, net als van iedere andere

10


cultuur eigenlijk. De verschillen zijn gigantisch in een land zo groot als China. Ik maakte reizen naar de meest verlaten Boeddhistische bergen, grote steden en dorpjes van etnische minderheden; mijn reiservaringen leerden me minstens evenveel als mijn studie. Ik ontving respect van de lokale bevolking omdat ik de taal beheerste, meer voldoening had ik niet kunnen krijgen: echt een hele eer! Ik heb genoten van de kans die ik heb gekregen en realiseer me dat er gigantische verschillen zijn tussen de vrijheden die wij in het westen genieten en die in China. Daarentegen heb ik wel geleerd dat we China, en veel andere landen, moeten respecteren als potentiele grote natie. Ook heb ik waanzinnig veel plezier beleefd aan de mensen die ik heb ontmoet, de plekken die ik bezocht en de gesprekken die ik voerde. Met een behoorlijk dubbel gevoel vloog ik 11 maanden nadat ik vertrok weer terug naar Nederland. Ik was inmiddels aangenomen op de universiteit van Utrecht, waar ik sinds het begin van dit academisch jaar een internationale studie volg (University College Utrecht) met een minor in China Studies. Heel kort kreeg ik de kans om iets te vertellen over mijn gapyear. Woorden en juiste zinnen schieten absoluut te kort. Ik hoop daarentegen wel dat ik mensen aan het denken heb kunnen zetten bij het lezen van dit kleine stukje ervaring. Niet was mijn doel om eenieder aan te sporen naar China te vertrekken (hoewel je niet weet wat je mist).

Wel hoop ik dat ik mensen aan het denken kan zetten over wat mogelijkheden zijn na de middelbare school; direct studeren, een jaar weg, of een combinatie van beide. Naast het feit dat reizen ontzettend gaaf is, kan men niet ontkennen dat de wereld steeds kleiner wordt en contacten buiten Nederland erg nuttig kunnen zijn. Willem Mouton

Vanuit het decanaat In deze Acta een gesprek met Arman Avsaroglu (examenjaar 2007) over zijn studie en zijn hobby’s en zijn streven van zijn hobby’s zijn beroep te maken. Wat voor leerling was je op het Erasmiaans? Hoe vond je het op het Erasmiaans? Volgens mij was ik wel een makkelijke leerling. Ik haalde redelijke cijfers en het ging me allemaal vrij makkelijk af. Het Erasmiaans heeft mij goed voorbereid op verdere studie, want ik kon mij het studeren aan de universiteit snel eigen maken en heb geen aanpassingsproblemen ondervonden. Je hebt altijd belangstelling gehad voor de journalistiek, waarom ben je niet naar de Hogeschool voor de Journalistiek gegaan? Omdat ik het zonde vond om na een opleiding aan het gymnasium een vervolgstudie te doen aan het HBO. En omdat ik wist dat ik later in de masterfase nog een studie journalistiek aan de universiteit kon doen, besloot ik voor een wetenschappelijke studie te kiezen. Ik heb voor een bachelor politicologie in Amsterdam gekozen. Ik ben achteraf gezien niet ontevreden over deze keuze, maar de studie was voor mij wel wat te theoretisch. Iets meer praktische kennis was fijn geweest. Welke master volg je nu? Ik realiseerde me dat de journalistiek mij toch het meest trekt en volg nu dan ook de master Journalistiek & Media aan de Universiteit van Amsterdam. Omdat het aantal beschikbare plaatsen beperkt is, moest ik eerst wel een selectieprocedure doorlopen. Heb je ook stage gelopen? Ja, ik heb in de zomer van 2011 een vrijwillige stage bij de NOS gedaan, waar ik nu nog steeds werk als freelance redacteur op de binnenlandredactie. Nu loop ik voor de studie stage bij NRC Handelsblad op de sportredactie. Het is erg leuk om voor de krant op pad te gaan naar sportevenementen, en ook dat je eigen stukken met naam in de krant komen te staan. En de toekomst? Voorlopig wil ik doorgaan op de ingeslagen weg. Ik zou graag aan de slag gaan in de sportjournalistiek bij de NOS. Ellen Vernij

Tevredenheidpeilingen leerlingen en ouders Enige tijd geleden hebben we alle leerlingen gevraagd naar hun mening over de school. Deze peiling vond op alle openbare scholen plaats door middel van een uitgebreide vragenlijst opgesteld door een onafhankelijk bureau. De resultaten zijn binnen. Hieronder de items die aan bod kwamen met daarachter het rapportcijfer dat de leerlingen gaven. • Schoolcultuur (omgang leerlingen onder elkaar en relatie met docenten)

7.6

• Imago van de school (sfeer, image van de school, zou je de school anderen aanraden?)

8.0

• Docentgedrag 5.8 (uitleg, wijze van lesgeven, orde, pedagogische aanpak) • Toetsing en feedback (controle huiswerk, feedback resultaten, cijfers, hoeveel toetsen)

6.3

• Veiligheid op school (toezicht, groepsgedrag, sfeer, vertrouwen)

7.0

• Contact leiding en leerlingen (toegankelijkheid, serieus nemen van leerlingen)

6.7

• Informatie 6.2 (roosters, organisatorische informatie, mediatheek) • Begeleiding (hulp, mentor, extra aanpak)

6.6

• Schoolgebouw (onderhoud, geschiktheid, netheid, kantine)

7.4

• Toezicht (lesuitval, lesopvang, toezicht op spijbelen)

7.0

Het algemene rapportcijfer van de leerlingen is 7.5. Van alle BOOR scholen het hoogst. Gemiddelde van de scholen: 6.1 De ouders van alle derdeklassers hebben, op de voorlichtingsavond, ook hun mening gegeven: • Veiligheid • Sfeer • Respect voor leerlingen • Informatie • Onderwijs • Docenten • Imago school • Mentor • Hulp aan leerlingen • Begeleiding


8.9 8.5 8.0 7.9 8.3 7.7 9.0 8.0 7.2 7.8

11

Trier 2012 “De reis was echt heel erg leuk, van de excursie tot de referaten, het weer had beter gekund” zo luidt de meest uitgesproken zin na de driedaagse schoolreis naar Duitsland. Afgelopen 25, 26 en 27 april reisde het derde leerjaar verdeeld over vier bussen af naar het in de voorgaande jaren zo zonnige Trier. Onder toezicht van de begeleidende leraren en de zeven vijfdeklassers, uitgekozen om mee te reizen als ‘tussenpersoon’, betraden de leerlingen op de bewolkte woensdagochtend, stipt zes uur de bussen die hen de komende dagen zouden vervoeren. Het zouden drie prachtige dagen worden. De leerlingen moesten op gang komen, maar nadat het merendeel nog snel een schoonheidsslaapje had gedaan, zat de sfeer er lekker in. De zeven vijfdeklassers zaten verspreid over de vier bussen, maar verder dan ter waarborging van veiligheid en controle zaten zij er slechts voor de gezelligheid.

Weer een andere bus maakte de vulkaanexcursie met een bezoek aan de Lavakelder, een lange wandeling rondom de Laachersee met het meten van de pH-gehalte van het water en voor de echte diehards de abdij van Marialaach. Iedereen was enthousiast over zijn excursie. ’s Avonds troffen alle leerlingen elkaar in het hotel, Haus Eifelblick, waar de beide nachten verbleven zou worden. De leerlingen zochten hun eigen kamers op, maar waren natuurlijk ook heel nieuwsgierig naar die van de anderen en daarna konden ze zich opwarmen bij een kampvuur of in een ‘bioscoopzaaltje’ waar voetbal gekeken kon worden via internet. Iedereen vermaakte zich op zijn eigen manier onder leiding van de vijfdeklassers. Dag 2: de volgende ochtend vroeg op, ontbijten en vertrek met de bussen naar Trier, waar de bijna 200 leerlingen werden verdeeld in loopgroepen. Elke loopgroep ging met zijn docent Trier verkennen en

Dag 1: voor de helft van de leerlingen was dit een aangenaam dagje Keulen, dit jaar voor het eerst opgenomen in het programma: aankomst in de Altstadt, een korte stadswandeling, bezoek aan de mooie Dom, sommigen beklommen die ook en een rondleiding in het Römisch-Germanisches Museum. Verder was er de altijd zo geliefde vrije tijd, waarin de meesten een kijkje namen in de Duitse winkelstraten. Ook voor de begeleiding was deze dag een aangename ontmoeting met Keulen. Een prachtige stad, zeker waard om komende jaren weer op het programma te zetten. Een andere excursie ging naar Villa Borg, het mozaïek van Nennig en Saarburg. Een mooie dag helemaal gericht op de oudheid, levendig, informatief en interactief. Het zoeken naar het “ding” in Saarburg, heeft de leerlingen naar “onbekende hoogten” gebracht.

Trie r

veel derdeklassers moesten een referaat houden, vooraf altijd spannend, achteraf ‘viel het mee of was het zelfs gewoon heel leuk om anderen te vertellen over datgene waarin je je verdiept had’. Een bezoek aan het Weinlehrpfad en wijnboer Von Nell stond ook op het programma. En natuurlijk was er ook nu vrije tijd. De vijfdeklassers leidden de leerlingen rond in de Dom, waar dit jaar de heilige rok, de Tunica van Christus, aan de bezoekers werd getoond. Trier was dit jaar een waar bedevaartsoord: Heilig Rock Wallfahrt viel overal in de stad op posters en flyers te lezen.

Trie r

12


’s Avonds werd er gevoetbald en was er voor de in thema geklede leerlingen weer een kampvuur met muziek en er was natuurlijk ook de mogelijkheid uit te rusten of gewoon te ‘chillen’ op de eigen kamers of om

nog te werken aan de referaten die nog niet aan bod waren gekomen. Zoals het hoort poogden de leerlingen ’s nachts nog over te lopen, maar het werd hen lastig gemaakt; zowel leraren als vijfdeklassers namen genoegen met enkel drie uur slaap om over de gangen te patrouilleren. Dag 3: vroeg opstaan, kamers opruimen, spullen naar de bus en dan ontbijten en weer op weg naar Trier, waar de laatste referaten werden gehouden. Na elk referaat was er ook nu weer even tijd om rond te lopen om alles echt goed te bekijken. Daarna eten met je loopgroep en toen ook het laatste uurtje vrije tijd in Duitsland erop zat, verzamelden alle leerlingen en begeleiders zich op het plein voor de Basilica van Constantijn om weer naar het bijna net zo prachtige Rotterdam terug te keren.

Trie r

De terugreis verliep minder soepel. Al na zo’n 30 kilometer bleek de koeling van de motor van een van de bussen niet meer te werken. Er moest het nodige geïmproviseerd worden. Wachten op een parkeerterrein, harde houten bankjes en dikke regendruppels deden niets af aan de gezelligheid. Twee bussen konden gelukkig snel doorrijden en die waren nog ‘redelijk op tijd’ in Rotterdam, de derde bus kwam om 02.30 uur aan en de gereviseerde bus was er om 05.30 uur! Gedurende de twee dagen hebben de leerlingen referaten gehouden over de Sankt Paulin, de Römerbrücke, de Viehmarktthermen, het Amphitheater, de Porta Nigra, de Igeler Säule, het stadsplan van Trier, mozaïeken en de Basilica van Constantijn. Niet elke leerling had een referaat in Trier. Sommigen hadden hun referaat over de inrichting van een kerk of over de verschillende bouwstijlen al op school gehouden. Weer anderen verzamelden in Trier Latijnse inscripties en moesten daarover een werkstuk maken. Nieuw waren de Trierjournaals met interviews van medeleerlingen, vijfdeklassers en docenten.

Trier

Een citaat uit een van de enthousiaste Trierjournaals: “wat een geweldige, gezellige leerzame en leuke reis is het geweest. Ik zou het zo weer willen doen, maar dan zelfs nog iets langer. Je leert de leerkrachten en je medeleerlingen beter kennen, je ontdekt een nieuwe stad en je hebt er een prachtige ervaring bij....... Ik hoop dat de Trierreis nog lang blijft bestaan voor de andere klassen. Het lijkt me erg leuk om als ik in de vijfde zit, net als de vijfdeklassers nu, als begeleider mee te gaan.” De begeleidende vijfdeklassers.

Trie r ACTA DIURNA ERA ERASMIANA | juni 2012

13

Een greep uit de activiteiten op school en prestaties van onze leerlingen Op 19 januari heeft fotomicrograaf Wim van Egmond alle eersteklassers een inkijkje gegeven in de wondere wereld van micro-organismen. Op de wand van de Leopoldzaal projecteerde hij een lesuur lang twee- en driedimensionale beelden van raderdiertjes, sieralgen, kiezelwieren en andere bewoners van een sciencefictionachtig universum. Een van de hoogtepunten was de watervlooienmars: het welbekende deuntje van Ferdinand Loh, gespeeld door een zoetwaterkreeftje met harige grijpertjes. De vreemde wezens zorgden voor opwinding, verbazing en hilariteit.

Op 12 en 13 maart was Quirijn de Lang, oud leerling en professioneel operazanger, bij ons te gast om aan alle tweede klassen lessen te geven in het kader van het operaproject. De leerlingen genoten van de geschiedenis van de opera in een notendop. In de week erna volgde de Masterclass en klonken verschillende aria’s in de lokalen. Op 20 maart genoten we van de vooral muzikale talenten van onze leerlingen (afgewisseld met declamatie en jongleren) op de M&D avond. In een geweldige ambiance en een stampvolle aula gingen de twee hoofdprijzen naar Roderick Tam voor zijn prachtige spel aan de piano en naar Matthijs Kneepkes voor zijn zelf geschreven verhaal, inclusief gedicht, over zijn leven in de sportschool.

Als voorproefje op de Bandjesavond van 7 februari gaf de band Syndication een lunchconcert.

Op 7 februari heeft een volle aula genoten van de Bandjesavond. Deze vooral door de leerlingen zelf georganiseerde avond was een groot succes met 11 optredens van eerste- t/m zesdeklassers. Hoogtepunt: de nieuwe gevormde docentenband en zij stalen de show. Een carrièreswitch lijkt aanstaande.

Op 13 april hebben zeven leerlingen een bezoek gebracht aan het bejaardenhuis De Magistraat op de Henegouwerlaan in het kader van de Griekse dag aldaar. Willemijn Bunskoek, Ellis Eikenboom, Ruby Groeneveld, Naomi Tessema Alemu, Pieter Buis, Brian Deutz Ebeling en Bauke Jung hebben voor een groepje bejaarden (meer en minder goed van geest) hun praktische opdracht ‘mythe’ van KCV voorgedragen. (Verwerk een klassieke mythe op een creatieve manier.) Een uur lang was het doodstil in de zaal, hetgeen volgens de verzorgers veel zei over de indruk die het maakte. Het was prachtig om leerlingen te zien schitteren: hun uitwerking van de opdracht ging veel verder dan het gemiddelde en was van gymnasiaal niveau: wisten jullie dat peren vroeger appels waren, maar traanvormig zijn geworden omdat de collega-appelboom gekapt werd of dat Joran van der Sloot een soort Pygmalion is. Naomi beschreef op schitterende wijze hoe twee meisjes hun liefde voor elkaar verwoorden en een plek geven. Bij de chocola in Doppio na afloop zeiden ze zelf dat ze het leuk vonden om hun opdracht nogmaals te presenteren en om iets voor ouderen te doen. Een mooi (leer)moment. Michelle Sweering uit de vierde klas heeft zich in maart geselecteerd om, samen met drie andere meisjes, Nederland te vertegenwoordigen bij het European Girls’ Mathematical Olympiad (EGMO) van 10 tot 16 april in Cambridge. Daar mocht zij in de categorie 15-jarigen de bronzen medaille in ontvangst nemen!

14


Dinsdagmiddag 17 april waren 4F en 4G bij Unilever voor een economische/scheikundige exercitie (het aan de man brengen van Axe douchegel). Onze leerlingen hebben indruk gemaakt bij de multinational.

Donderdagvond 19 april was er de traditionele “Schone-Kunsten”avond: de eindexamenleerlingen beeldende vorming, drama en muziek toonden hun eindexamenprodukten. Zoals eigenlijk ieder jaar bleek weer eens hoe veelzijdig en creatief veel van onze leerlingen zijn. Nieuw dit jaar was, voorafgaand aan bovengenoemde, de presentatie van zeven profielwerkstukken (pws) in de Leopoldzaal. Indrukwekkend om te zien en horen hoe veel aandacht en tijd er is besteed aan die PWS-en en hoe hoog de kwaliteit was. Waar het zoal over ging? Welaan, we weten nu alles over het opzetten/balgen van dieren, hoe je zelf parfum kunt maken, hoe je een 3D-kopieermachine maakt en laat werken, wat de invloed van muziek op de mens is, dat je jurken kunt maken van gerecycled plastic, waarom Engels wel een wereldtaal is geworden en Nederlands niet en bij de afsluitende film dat zelfs in Rotterdam Ajax centraal kan staan (al ging het niet over de club….). Een prachtig overzicht. Daarna naar de Aula voor “Hamlet” in 10 minuten” en tot slot de expositie van de “tekenaars”, opgeluisterd door examenmuziek, hapjes en drankjes. Een gedenkwaardige avond was het. En dat velen

dat ook vonden, bleek wel uit het feit dat de laatsten zo ongeveer met geweld de school moesten worden gebonjourd! Dank aan de organisatoren en met name aan mw. Kruisbeek! Onze eigen Julian van Overdam uit klas 5A is in de maand mei in Haarlem Nederlands kampioen schaken bij de A-jeugd geworden. Hiermee heeft hij zijn eerste titel in de hoogste jeugdklasse gewonnen. Een zeer verdienstelijke prestatie vinden wij en hiermee feliciteren wij hem dan ook van harte!


15

Colloquia Erasmiana Inmiddels een traditie in de Acta: de interviews. Deze keer interviews met Ernest van der Kwast en Pieter Dupon. Ernest heeft examen gedaan in 1999 en is schrijver en columnist. Pieter is sinds 1996 docent geschiedenis bij ons op school.

Interview met Ernest van der Kwast, Schrijver en columnist. Schreef onder pseudoniem Yusuf el Halal: Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken. Toen zijn debuut onder zijn eigen naam: Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen en vervolgens onder pseudoniem Sieger Sloot: Stand-in. In 2010 verscheen onder zijn eigen naam Mama Tandoori en in mei 2012 Giovanna’s navel. Voor nrc.nl schrijft hij iedere werkdag een column waarin hij een espresso drinkt met iemand die op dat moment in het nieuws is. Tevens is Ernest beschikbaar als spreker voor een lezing of een presentatie.

Wanneer ben je geboren en waar? Ik ben geboren op 1 januari 1981 in Bombay. Mijn ouders woonden in die tijd wel in Rotterdam, in Kralingen. Mijn moeder is naar India gegaan voor de bevalling en na een paar weken weer teruggekeerd naar Nederland. Hoe was je gezinssituatie? Ik heb twee oudere broers. Een broer woont in Rotterdam en mijn andere broer woont in OudBeijerland. Een van mijn broers is verstandelijk gehandicapt. Mijn ouders wonen nu in Canada. Wanneer ben je met schrijven begonnen? Ik ben begonnen met schrijven op het Erasmiaans. Jules Terlingen bewerkte in mijn eerste jaar het toneelstuk Hamlet. Ik speelde de rol van Rosencrantz. Het was fantastisch om mee te maken. In mijn tweede jaar zijn we met ca. 15 leerlingen gestart om zelf te gaan schrijven, waarvan er ca. vijf overbleven. Dit heeft geleid tot de productie van drie voorstellingen per jaar. Deze worden nog steeds door andere scholen opgevoerd. Eigenlijk ging al mijn tijd zitten in topsport (atletiek) en toneel. Het gymnasium vond ik niet moeilijk, ik deed dat erbij.

16


Waarom heb je destijds voor het Erasmiaans gekozen? Ik zat eerst op basisschool de Watertoren in de Esch en daar was ik de slimste, maar groep 7 en 8 zat ik op de RSV. Daar was ik de domste. Bijna iedereen van de RSV ging naar het Erasmiaans dus ik ook. Daarnaast werkte mijn vader als patholoog/anatoom in het toenmalige Dijkzigt aan de overkant van het Erasmiaans. Dat was altijd handig als je geld nodig had. Wat is je het meest bijgebleven tijdens je Erasmiaans tijd? Er is mij niet een afzonderlijk iets bijgebleven. Het is alles bij elkaar, de sfeer, de geborgenheid, de vrijheid om dingen naast de lessen te doen, iedereen was gelijk. Het was een lust om naar school te gaan, ik moest wel leren maar werd niet geremd. Je kreeg kansen, je kon anders zijn. Het was warm en fijn. Op de universiteit was het ieder voor zich en viel je in een groot gat. Het was echt een warme fijne tijd. Het Erasmiaans ruikt nu anders dan hoe ik het mij herinner alleen de kamer van Jankees Ouwerkerk ruikt nog hetzelfde. Waren er toen ook al zoveel reizen? Wat vond je van de reizen die je gemaakt hebt? Er waren niet zoveel reizen: Rome in de 5e, Parijs in de 4e en het watersportkamp in de 6e. Ik was een drukke jongen en was zowel praeses van Koinothrex als van de RGB. Het organiseren van feesten en uitjes was leuk om te doen. Rome was dubbel voor mij. Er werd een leerling naar huis gestuurd in verband met alcoholgebruik op de hotelkamer. Ik werd daarvoor mede verantwoordelijk gehouden en men wilde mij ook naar huis sturen maar hierover was binnen de leiding geen consensus en daarom kon ik blijven. Ik heb er wel enorm genoten. Het was heel warm en leerzaam met de heer Niessen. Wij gingen altijd eerst een bar in om espresso te drinken, dat hadden we ook zeker nodig, dus eerst ontspannen met een espresso en daarna 2 uur lang de diepte in. Dat werkte prima. Hoe waren de schoolfeesten? Waren er toen ook al problemen rondom drankgebruik in de onderbouw? Vind jij dat de leeftijdsgrens voor alcohol naar 18 jaar moet? Ik kan me niet herinneren dat er op schoolfeesten gedronken werd in de onderbouw. De feesten waren spannend en leuk en ik genoot ervan. In de onderbouw ging je netjes om middernacht uur naar huis. De feesten werden ondermeer gehouden in de Baja Beachclub en in het Imperium. Het was nog de tijd van slijpen en schuifelen. De gala’s waren nog echte gala’s. Aan de leeftijdsgrens moet je niet morrelen. Die mag wat mij betreft op 16 jaar blijven maar wel is streng toezicht nodig. Wat was je lievelingsvak en waarom? Mijn lievelingsvak was Grieks. Ik had een haat-liefde verhouding met mijn docent, maar ben door hem wel ‘getriggerd’ voor het vak. Het was meer dan alleen vertalen, het is de kracht van het verhaal. Op het examen waren veel vragen over de Ilias. Ik heb aan mijn

docent Vos gevraagd of er niet meer was over de Ilias en kreeg van hem commentaren in het Duits en Engels. Je hebt nu nog steeds contact met het Erasmiaans. Wat maakt het nu dat veel van de leerlingen zo nauw bij de school betrokken blijven? Ik werk heel graag mee aan dingen voor de school. Ik sta bij de school eeuwig in het krijt; het heeft mij het schrijverschap gegeven. Ook anderen hebben veel aan de school te danken. Als je er een fijne tijd hebt gehad dan hou je dat gevoel bij je en blijf je in contact. Waaraan heb jij de beste herinneringen en wat vond je echt heel vervelend aan de school? Mijn beste herinnering is de klas zelf, dat was een goeie club, er waren alleen goede dingen. De avonden met toneel waren de mooiste dagen, het repeteren, het kersttoneel en dan daarna naar de Oude Haven, je vergat bijna dat je op school zat. Wat ik vervelend vond, was dat ik er vaak werd uitgestuurd. Ik moest me dan melden bij de heer Ruitenbeek, die dan dreigde mijn ouders op school te ontbieden. Dit is ook vaak gebeurd. Voor hen vond ik dit vervelend, dat ze naar school moesten komen omdat ik er weer was uitgestuurd… Wat was de toegevoegde waarde van het Erasmiaans en wat heb je als een gemis ervaren tijdens je vervolgstudie? Het verschil is dat je op de middelbare school een veelvoud van vakken krijgt en op de universiteit moet je verliefd zijn op één vakgebied om het echt leuk te vinden. Je moet het op universiteit ook helemaal zelf doen. Ik ben er dan ook eerst een jaar tussenuit geweest, ben gaan schrijven en reizen, waarvan, met twee oud-Erasmianen, twee maanden naar Nieuw Zeeland. Daarna ben ik fiscale economie gaan studeren. Je hebt fiscale economie gestudeerd; waarom ben je aan die studie begonnen? Vond je dat niet zonde van je tijd? Ik heb tijdens die studie twee boeken geschreven. Heb mijn bachelor gehaald en toen tegen mijn moeder gezegd: ‘Ik ga je ongelukkig maken’ en ben gestopt met de studie. Mijn moeder komt uit India en zij vond het vanzelfsprekend dat je dan arts of advocaat werd. Ik wilde schrijver worden, schrijven was mijn passie. Dat is een goede keus geweest. Ik heb daar geen spijt van. Ik ben nu zelf ouder en je moet je kinderen meer vertrouwen geven en hun passie stimuleren. Waarom heb je een aantal werken onder een pseudoniem geschreven? Je hebt daarvoor onder meer de naam van een acteur/auteur en tevens oudErasmiaan gebruikt. Was daar een reden voor? Het paste bij het boek dat ik schreef (de titel was Stand-in). Ik zocht iemand die zou gaan doen of hij die schrijver was (zoals in het boek) en ik kwam bij Sieger Sloot uit. Sieger deed het goed, hij moest dus liegen en doen alsof hij het geschreven had. Alleen zijn naaste familie wist hoe het zat. Het vergde veel van hem. Het was goed dat het na een tijdje afgelopen was want dit kun je niet een leven lang doen.

Mama Tandoori heb je wel onder eigen naam geschreven. Is dit omdat het over je moeder gaat? Je kunt niet elk boek onder een andere naam schrijven. Uitgevers zijn daar ook niet happy mee. Je moet investeren in je eigen schrijversnaam. Heb jij dat ook dat alles wat gratis is goed is? Heb je veel van je moeder meegekregen? Nee, ik vind hoe duurder hoe beter. Als mijn moeder zou weten wat mijn schoenen kosten dan zou ze ze direct terugbrengen naar de winkel, ook als ik ze al een paar dagen heb aangehad. Ja ik heb wel wat eigenschappen van mijn moeder. Ik ben net zo ongeduldig als mijn moeder, maar iets meer voor rede vatbaar. Mijn moeder is extreem. Je werken gingen ook over identiteitsverlies. Herken je dat in jezelf? Dat was de thematiek van mijn eerste drie boeken maar nu niet meer. Mijn werken gaan nu over liefde, het leven, afscheid en de dood. Je bent geboren in Bombay, ga je daar vaak naar toe? Heb je behoefte om terug naar je “roots” te gaan? Ik ben niet naar Bombay gegaan maar wel naar India voor mijn boek. Ik zou graag nog een keer gaan. Ik heb geen hang naar mijn ‘roots’ wel naar mijn familie die daar nog woont. Mijn lievelingstante is helaas overleden. Mijn ‘roots’ liggen hier. Wanneer ben je begonnen met het drinken van Espresso? We hebben gehoord dat dat de reden is dat je deels in Italië woont; wij geloven dit niet; kun je de echte reden vertellen? Ik ben espresso gaan drinken in Rome tijdens de Romereis in de 5e klas. Het was niet te zuipen met veel suiker maar dat hadden we nodig. Ik zeg altijd dat ik voor de Espresso naar Italië ben gegaan maar dat is natuurlijk niet zo. Mijn vriendin is Italiaanse, ik heb Italiaanse kinderen dus ik ben voor de liefde naar Italië gegaan. Hoe is je huidige gezinssituatie? Ben je getrouwd en heb je kinderen? Zou je graag willen dat je kinderen ook naar het Erasmiaans gaan? Ik woon samen met mijn Italiaanse vriendin in de provincie Bolzano in een heel klein dorpje. We hebben twee zoontjes van bijna vier en bijna twee. Mijn kinderen zouden zeker naar het Erasmiaans mogen als ze juiste bagage hebben. Ze mogen daar natuurlijk zelf ook een stem in hebben. Wat zou je de huidige leerlingen nu mee willen geven? Lees eerst boeken en ga dan pas harten breken. Als je een kopje Espresso zou gaan drinken met iemand van het Erasmiaans; wie zou je dan kiezen en waarom? Met Erasmus. Geweldig hoe hij met de Lof der Zotheid de ernst op zijn hak neemt. Ik probeer me nu in mijn column op NRC.nl ook zo als een soort clown zoals in de Lof der Zotheid op te stellen.


17

Ga je naar het EK voetbal kijken? Voor wie ben je; voor Nederland of Italië? Ja ik ga zeker kijken en ik ben voor Nederland! Dit is een hele vervelende vraag maar we stellen hem altijd; wat is je lievelingskleur? Wat een kinderachtige vraag; ik heb geen lievelingskleur. Heeft Robbert Dijkgraaf hier echt antwoord op gegeven??? Het nieuwe boek van Ernest, Giovanna’s navel, is uitgekomen op 31 mei. Het speelt zich af in de eerste zomer na de tweede wereldoorlog, één jaar voor de bikini wordt uitgevonden. Meer informatie over Ernest en zijn boeken is te vinden op zijn website www.ernestvanderkwast.nl. Ernest komt met zijn gezin in het najaar terug naar Nederland en zal weer in Rotterdam gaan wonen.

Interview met Pieter Dupon Pieter Dupon is sinds 1996 docent geschiedenis op onze school. Naast het lesgeven houdt hij zich bezig met de aanmelding en toelating van de eerstejaars, onderhoudt hij contacten met de basisscholen, verdiept hij zich in onderwijsinhoudelijke zaken en is hij mede verantwoordelijk voor het EEP, EEPD en EEYP.

Wanneer ben je geboren en waar? In Vlaardingen op 13 april 1950. Hoe was je gezinssituatie? Ik was de oudste van vijf. Ik had vier jongere zusjes. We waren een echt arbeidersgezin. ‘Lower lower’ class. Mijn ouders hadden alleen lagere school. Welke middelbare school heb je gedaan? Eerst drie weken gymnasium in Dordrecht. Het was daar zo cultureel en sociaal anders dat ik er niets van begreep. Ik was de enige van mijn basisschool die naar een hogere school ging dan de MULO. Na drie weken ben ik naar het Gemeentelijk Lyceum gegaan. Ik zat als enige niet zittenblijver in een klas met alleen maar zittenblijvers. Ik had een verschrikkelijk leuk jaar en mijn hoogste cijfer was een 3 en bleef dus zitten Het

18


jaar daarna ging ik wel over maar in de tweede ging het weer fout en ik ben voortijdig van deze school gestuurd en naar een andere school gegaan. Daar hield ik het 14 dagen uit, toen weer naar een andere school en toen weer gedwongen terug naar het Lyceum. Ik bleef weer zitten en moest weer van school. Vier keer verkassen in een jaar. Mijn vader vond dat ik moest gaan werken maar daar was ik te jong voor. Ik ben toen naar de Dordtse schoolvereniging voor neutraal onderwijs gegaan. Dit was een soort opvanginstituut voor leerlingen uit de hogere lagen die het niet aankonden. Ik was een arbeidersjongen en daar zaten ze nu statutair eigenlijk om te springen. Ik heb deze Mulo school afgemaakt met veel ‘troubles’, mocht geen examen doen omdat mijn cijfers te slecht waren. Ik heb toen staatsexamen gedaan in Rotterdam en haalde mijn diploma met 8,5 gemiddeld. Het hoogste van de school. Toen ik vlak daarna op het station in Dordrecht was, kwam ik mijn oude rector van het Lyceum tegen, Vijlbrief. Later vond ik uit dat hij enige roots met onze school had. Ik had mijn diploma in mijn hand en na inzage vroeg hij of ik weer terug wilde komen naar zijn school. Er is toen een gesprek geweest tussen deze rector en mijn vader, maar mijn vader had het helemaal gehad en vond dat ik moest gaan werken. Toen ben ik dus gaan werken bij Key en Kramer waar toen ook Hans Overheul rondliep en vervolgens in militaire dienst gegaan. In dienst ben ik gaan nadenken en kwam tot het besluit dat werken het niet was. In ben avondcursussen gaan doen en heb vervolgens toelatingsexamen gedaan voor de Sociale Academie in Rotterdam. Ik zat daar gelijk met bv. Els Kuijper (nu lid van het curatorium van de school, red). Mijn stage liep ik bij moeilijk opvoedbare kinderen, daar wist ik uit eigen ervaring wel wat van. Ik ben altijd werkstudent geweest en heb er allerlei baantjes bij gehad, bv. werken op campings in het buitenland en op de binnenvaart. Na de Sociale Academie heb ik op 27-jarige leeftijd toelatingsexamen gedaan voor de universiteit Leiden en ben geschiedenis gaan studeren, met als afstudeerrichting de middeleeuwen. In 1983 was ik daarmee klaar. In die tijd was er totaal geen werk te vinden in het vakgebied en ben ik bijna een jaar gaan werken in de Rotterdamse haven, in de tankoverslag. Dat was een leerzame periode, de solidariteit was daar ongeëvenaard maar zei niet dat gestudeerd had. Na verloop van tijd zag ik een advertentie in de krant van instituut Clingendael dat pas afgestudeerde academici zocht voor buitenlandse betrekkingen. Ik werd geselecteerd maar ik wist bij voorbaat al dat ik in verband met mijn leeftijd, kansloos was voor uitzending. In mijn laatste week van Clingendael zag ik een advertentie van de gemeente Rotterdam die docenten zocht voor de invalpool. Dat zijn docenten die invallen waar iemand nodig is op de scholen van de gemeente. Zo kwam ik terecht op de Prins Alexander SG en kon aansluitend vaste uren krijgen. Daar heb ik 12 jaar gewerkt. In 1996 ben ik vervolgens op het Erasmiaans terecht gekomen. Wat was je lievelingsvak? Mijn lievelingsvak was aardrijkskunde.

Wie van al die belangrijke mensen uit de geschiedenis zou je weleens persoonlijk willen ontmoeten en wat zou je haar of hem willen vragen? Ik zou zo iemand als Spinoza wel willen ontmoeten. Maar in deze tijd vind ik dat er zoveel interessante mensen zijn met wie ik in contact zou willen komen, dat ik nog wel 50 jaar zou moeten leven om die allemaal te ontmoeten. Vind je dat met het huidige geschiedenisprogramma in het VO alle onderwerpen uit het vak geschiedenis waarvan jij vindt dat leerlingen die moeten weten, aan bod komen? Zo niet, wat mis je dan? Nee, geschiedenis is steeds meer gestandaardiseerd geworden. De canon is leuk als discussie-instrument maar bestaat uit allemaal losse items. Ook wordt de Canon aan personen gehangen, je praat over Erasmus, over Calvijn en daarmee punt uit. Geschiedenis is verbanden leggen, de ene tijd leert van de andere. Geschiedenis is nu als een taart die is gesneden in tien aparte punten, maar het hoort wel één geheel te zijn.. In welke leerjaar vinden de leerlingen het vak geschiedenis over het algemeen het leukste en interessante en waarom zou dat zijn? Op deze school is het leuke dat zoveel kan. Als je het goed brengt, is het niet alleen een eigen vak maar ook een verbindingsvak met andere vakken, zoals bv. in het Trierproject. Geschiedenis is het cement dat er één geheel van maakt. Ook bij het EEP, het Erasmiaans Europees Parlement is geschiedenis het dragende, bindende element. Het legt verbanden in tijd en gebeurtenissen. Als je de leerlingen dat belang kan laten zien, willen ze er veel voor doen. De 1e klas is ontzettend belangrijk voor de grondslagen van de geschiedenis, de leerlingen gaan dingen plaatsen en ontwikkelingen zien. De 1e klas vind ik zalig om te doen. De 2e is een beetje een tussenjaar. De 3e is ook leuk, de leerlingen, pubers, komen met vragen waar je op in kunt spelen. In de 4e klas komt de eerste uiting van volwassen worden met het EEP. Met zijn vervolg in de 5e. In de 6e klas loopt het een beetje op zijn einde en moet alles samenkomen en dat is spannend. Vind je digitale boeken, E-readers een goede vervanging voor geschiedenisboeken in het onderwijs, of houd je het liever bij het ouderwetse vasthouden van en bladeren door een boek? Ik ben erg voor boeken. Ik vind alle digitale boeken e.d. leuke hulpmiddelen, maar ze mogen NOOIT het boek gaan vervangen. Ik heb het idee dat mensen die alles met hun iPad en laptop lezen dat het altijd tegenvalt. Het bladeren gaat niet makkelijk. In een boek kun je papiertjes stoppen en heen en weer slaan naast een ander boek leggen. Als je een boek leest, heb je er geen last van als de stroom uitvalt. Het boek zal nooit weggaan. Als je aan het schrijven bent moet je nadenken. Als je gaat typen op zo’n raar ding krijg je rare zinnen, taalfouten e.d. Ik denk toch dat we weer teruggaan naar het ouderwetse. Je voert veel aanmeldingsgesprekken met potentiële leerlingen. Wat vraag je aan een 12-jarige om erachter

te komen of hij/zij geschikt is voor het gymnasium? Ik vind observeren enorm belangrijk. Dat non verbale. Ik kijk naar de kinderen. Ik kijk naar de positie van het kind ten opzichte van zijn ouders. Is het manneke of vrouwke nerveus ja of nee? Er moet een bepaalde spanning in het kind zitten. Vragen zijn niet zo belangrijk. Die worden toch van de maatjes van de kinderen die eerder aan de beurt waren, doorgebriefd. Het heeft te maken met spelen met vragen, dingen combineren, een ander moment erin gooien. Het is niet belangrijk welke hobby’s een kind heeft maar waarom het die hobby heeft. Niet welke boeken hij/zij leest maar waarom juist die boeken. Als hij werkstukken of spreekbeurten heeft gemaakt, vind ik het prettig om te weten of het zijn eigen onderwerp is en zo ja, waarom. Ik vind het belangrijk om te weten of het kind leergierig is. Is het kind ingesteld om nieuwe dingen te doen. Een echt gymnasiaal kind is toch een individualist. Eigenlijk is een gymnasium een verzamelplaats voor individuen. Ze willen een prettige leeromgeving. Dat merk je bij ons. Ze gunnen het elkaar ook. Er is minder opgelegde groepscultuur dan op andere scholen. Bij ons is het van binnen naar buiten, op andere scholen van buiten naar binnen. Vandaar ook die diversiteit. Er wordt niet geknokt hier. Dat hoort niet in deze cultuur. Je probeert er achter te komen of de ‘kids’ in die cultuur passen. Die puntentelling maakt mij niet zoveel uit. Ik vind het leerlingvolgsysteem veel belangrijker dan cito. Waarom vind je het belangrijk dat leerlingen aan de activiteiten zoals EEP, EEPD en EEYP deelnemen? Buitenschoolse projecten als deze zijn zo enorm belangrijk en vormend. Het is buiten de lessen om, extra curriculair zeggen we tegenwoordig. Het mooie is dat dit educatieve projecten zijn. Ze zijn een directe verbinding met de leerstof. De leerlingen zijn in staat om zich verder te ontwikkelen op basis van de theorie die ze op school krijgen. Of ze nou naar het EEP of EEYP geweest zijn of allebei, je ziet dat ze veel rijker terugkomen. Ze hebben connecties gemaakt; in de taal, logica, in specifieke kennis. Een jongen of meisje van 16 die zich bezig houdt met voor en nadelen van de infrastructuur, dat is logisch nadenken en daar win je zoveel mee. Dan ook nog met vreemden en in het Engels. Dit is fantastisch. Ik ben een ontzettende voorstander van dat soort projecten. Je organiseert nu voor de tweede keer de ouderreis naar Trier. Waarom doe je dit? Om de ouders te ontmoeten of om de ouders Trier bij te brengen? In het begin van mijn studententijd ben ik gids geweest o.a. in Rome, Parijs, Barcelona. Dit deed ik ook om geld te verdienen. Ik had zelfs mijn eigen reisbureautje. Ik heb het rondleiden altijd al leuk gevonden. Trier is zo leuk omdat je 20 eeuwen geschiedenis kunt doen. Je kunt daar verbanden maken tussen 20 eeuwen Trier, kunst, politiek, geschiedenis, geografie. De ouders zijn in andere dingen geïnteresseerd dan de kinderen. Hun tempo ligt veel hoger. Veel ouders hebben specifieke kennis. Je kunt een dimensie verder. Ouders voegen hun eigen kennis toe. Alle aanvullende opmerkingen maken het zo interessant. Ze kunnen ook


19

hun ervaringen inbrengen. Als de groepen niet te groot zijn, is dat erg leuk. Het is niet bedreigend, de sfeer is goed en wat me opvalt is dat er nooit over school wordt gesproken. Ik vind het prettig om mijn kennis te spuien. Ik vind het ook voor school zo belangrijk. Ik ben een ontzettende voorstander van ouderparticipatie. Je moet voorkomen dat ouders hun kind dumpen en hun kind over zes jaar ophalen. Hoe meer ouders je erbij kunt betrekken hoe beter. In feite is het zo dat docenten en ouders aan hetzelfde touwtje trekken; Ze willen allebei het beste voor het kind. Als je ouders ergens bij kunt betrekken dan is dat een verrijking. Ook voor je eigen vak is dat een voordeel. Ik leer daar nog steeds zo veel van. Vind het op geen enkele manier bedreigend. Er zijn ouders die meer weten dan ik. Prima toch! Nu wat persoonlijke vragen. Wat is je grootste hobby? Ik ben met 100.000 dingen bezig. Ik vind mijn leven mijn grootste hobby. Ik ben in alles geïnteresseerd. Ik vind het fijn om met mensen te praten. Daar leer ik van. Ik neem mijn moeder wel eens mee; dan gaan we met mijn auto naar bijvoorbeeld een willekeurige boerderij om daar te gaan praten over vlas of zo. Ik heb mezelf veel aangeleerd door naar andere mensen te kijken. Ik heb zelfs mijn huis gerestaureerd. Doe je aan sport? Ja, vroeger volleybal. Voetbal was geen succes. Daarna heb ik langdurig gehockeyd, zelfs nog bij de veteranen in de hoofdklasse. Dat was mijn leukste tijd. Momenteel doe ik 3x per week aan fitness en ga ik vaak hardlopen. Ik ben al lang lid van de sportschool en kan wel zeggen dat ik een uitmuntende conditie heb. Wat wil je worden als je later groot bent? Ik heb het onderwijs nooit uitgekozen. Ik heb jarenlang als campingbaas gewerkt in Oostenrijk. Dat vond ik wel wat. Die hele reiswereld is dynamisch omdat je direct met allerlei soorten mensen bezig bent. Ik ben ook wel eens bezig geweest om een school in Spanje op te zetten maar daar liep ik tegen teveel problemen aan. Ik vind het het fijn om dingen op te zetten. Voorlopig ben ik nog niet uitgewerkt. Daarom vind ik de pensioenleeftijd naar 67 totaal geen probleem. Zijn er dingen die je niet gedaan hebt maar graag had willen doen? Ik heb veel gereisd binnen Europa maar had graag buiten Europa willen reizen. Helaas was dat financieel niet voor mij weggelegd. Ik zou Amerika wel eens willen zien of Indonesië maar er zijn nog zoveel leuke dingen dichter in de buurt om te zien en te doen. Vorig jaar ben ik in mijn eentje in een tentje in de zeikregen in de Achterhoek geweest; reuze interessant. Ook in een klein dorp in Frankrijk van God en iedereen verlaten, heerlijk. Met iedereen lullen in steenkolenfrans. Heb altijd gedacht dat ik in Spanje oud zou worden. Had mijn plek daar al uitgekozen. Toch heb ik er geen spijt van dat ik dat niet gedaan heb. Er kruiste iets veel waardevollers mijn pad waar ik heel gelukkig mee ben.

20


Wat zou je over willen doen? Ik denk dat ik sommige dingen in mijn privéleven wel anders had willen doen. Niet aan moeten beginnen of eerder bij moeten sturen. Het leven loopt zoals het loopt en wordt bepaald door dingen die je niet in de hand hebt. Ik ben over het algemeen ontzettend tevreden met mijn eigen leven. Wat is je link met Ernest van der Kwast? Toen ik op het Erasmiaans kwam, bleek dat een toenmalige lerares problemen had met klas 4c. Dat was een ongelofelijk bewerkelijke klas. Totaal tegenovergesteld van wat ik gewend was. Ik kwam van een zwarte school in een hoog intelligente klas met kakkers maar wel slimme liberale kakkers met hier en daar ander volk erbij. Het was een arrogante klas maar ze maakten het wel waar. Als je kapsones hebt, is dat leuk maar leuker als je het waar kunt maken. Ernest zat in deze klas. Hij viel niet zo op omdat hij zo erudiet was. Hij was literair maar er waren andere slimmere kinderen. Ernest was een ongelofelijke regelaar; hij ging voor de bond. Hij was weliswaar praeses maar niet de baas. Er waren dames in het bestuur die het echt voor het zeggen hadden en hem aankonden. Toen ze eindexamen gingen doen zei ik: ‘Als jullie slagen met een 7 gemiddeld geef ik een feestje bij me thuis’. Er was één meisje dat een beetje buiten de boot viel en Ernest zei tegen dat meisje: ‘’Trek je terug anders gaat het feestje niet door”. We maakten ook een deal: niet blowen in mijn huis. Het was een geweldig feest. Deze klas is op afstand de leukste klas die ik ooit gehad heb. Dat gevoel met die klas heb ik nooit terug gehad. Het was een originele klas en Ernest had daar een belangrijke rol in. Ik kan me wel voorstellen dat sommige docenten een bloedhekel aan hem hadden. Een docent zei zelfs: ‘Ernest van de KWAST, nomen est omen!’ Wil je nog iets kwijt? Ab is echt mijn mattie. Vanaf het allereerste begin heb ik al zo’n goede band met hem. Gouwegozer. Wat ik ook prettig vind, is dat ik goed bevriend ben geraakt met een oud leerling van mij: met Christo Hulst (en nu inmiddels al een aantal jaar docent geschiedenis op het Erasmiaans, red.). Is heel plezierig. Het is niet moeilijk om een vriendschappelijke relatie, privé en zakelijk, met een paar collega’s te krijgen en dat maakt werken wel erg plezierig. Ik heb het enorm naar mijn zin op school, het is ook een unieke school met unieke leerlingen. Wat ik wel wil is dat de kloof tussen leraren en leerlingen kleiner wordt. Ik vind dat de werelden van die twee nu te ver uit elkaar liggen. Ik vind dat wij ons als leraren teveel opsluiten. Dat vind ik niet Erasmiaans. Ik ben een groot voorstander om de personeelskamer midden in de school te hebben en niet als kolonie. Last but not least: wat is je lievelingskleur?????? Ik geloof rood.

Verslag Yke Tromp: School at Sea Van eind oktober 2011 tot eind april 2012 deed ik mee aan het project School at Sea. Met 33 andere 4-VWO leerlingen uit het hele land voer ik met de driemaster “Regina Maris” een half jaar op zee en volgde ik ondertussen les. De zeilreis verliep vanaf Amsterdam via Tenerife, Dominica, Martinique, Bonaire, Curaçao, Aruba, de San Blas eilanden, Panama, Cuba, Bermuda en via de Azoren weer terug naar Amsterdam. Tijdens deze reis heb ik dolfijnen gezien, met vliegende vissen in bed geslapen, bij Indianen gelogeerd (heel primitief, het toilet is nog een gat in de grond), krokodillen gevangen, het communisme op Cuba meegemaakt en vergeleken met het kapitalisme op Bermuda. Verder hebben wij een zeldzame doch heuse microburst overleefd.

echter van boord gegaan. Vanaf toen hebben wij al het keukenwerk zelf gedaan. Per dag bestond de keukenploeg uit de drie personen uit alle drie de wachten van die dag. Als je dus in de keukenploeg zat, was je daar de hele dag mee bezig. Tijdens de reis heeft op vier verschillende momenten een scheepsovername plaatsgevonden. Wij waren toen telkens twee dagen verantwoordelijk voor alles wat je maar kunt bedenken: de stand van de zeilen, de koers, het aanmeren, het eten, het indelen van de wachten en noem maar op. Van deze scheepsovernames hebben wij allemaal heel erg veel geleerd. Niet alleen met betrekking tot het zeilen, maar met name ook met betrekking tot de noodzaak om samen te werken. Een leukere manier om te ontdekken en te voelen wat het verschil is tussen de diverse stijlen van leiding en feedback geven kan ik mij bijna niet voorstellen. Yke Tromp (4F)

Gedurende het verblijf op zee was de groep in tweeën verdeeld. De ene helft had les van vijf meevarende docenten van 8.00 tot 18.15 uur, terwijl de andere helft het schip voer onder toezicht van de bemanning. Daartoe werd die ploeg verdeeld in “wachten”. Een wacht bestond uit vijf a zes personen. Een wachtperiode duurt 4 uur en geldt voor beide tijdstippen van het etmaal. In 24 uur heb je dus twee keer wacht op dezelfde tijd (overdag en ‘s nachts, of ‘s morgens en ‘s avonds). Tijdens de wacht moeten er diverse klussen worden gedaan, zoals sturen, uitkijk houden, logboek bijhouden, veiligheidsrondjes lopen, en natuurlijk het zeilen zelf. Binnen elke wacht is er een wachtleider. Diegene is verantwoordelijk voor alle wachttaken. Koken voor 45 man aan boord is een klus apart. Daarom was er ook een kok mee. De kok is in Panama


21

Personalia Het eind van het schooljaar stemt in het algemeen vrolijk vanwege de (uiteraard veel te korte) zomervakantie in het verschiet maar ook altijd een beetje verdrietig omdat we vaak afscheid moeten nemen van dierbare collega’s. Zo ook dit jaar: • Biologie docente mevrouw Batja Senft gaat na een glanzende loopbaan van 31 jaar op het Erasmiaans van haar welverdiende pensioen genieten. We zullen haar vriendelijkheid, gulle lach en hoge kwaliteit zeer missen. • Ook meneer Nico Zuidam heeft de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Zijn nauwgezetheid en serieuze taakopvatting hebben bij heel veel kinderen jarenlang de basis gelegd voor grote wiskunde inzichten en een bètacarrière op en na onze school. • De heer Peter Post heeft eveneens stralend het eindpunt van zijn onderwijscarrière bereikt. Na een lang dienstverband op osg Nieuw Zuid versterkte hij ons team de laatste drie jaar als docent economie en aardrijkskunde. Zijn betrokkenheid, leerlingvriendelijkheid en flexibiliteit hebben ons en vooral de leerlingen vaak uit de brand geholpen. • Mevrouw Femke Mulder, onze geliefde docente klassieke talen, stapt vanaf komend jaar helemaal over naar Hugo de Groot. Ze werkte er al gedurende een deel van de week en gaat dat nu helemaal doen. Jammer, jammer maar uiteraard wensen we haar daar op Zuid al het geluk van de wereld. • Mevrouw Maryse Huisman, docente wis- en natuurkunde, heeft ook voor een onderwijstoekomst buiten het Erasmiaans gekozen. Dank voor de grote inzet, loyaliteit en goede zorgen voor de leerlingen. • Onze TOA scheikunde, de heer Samethini geniet al jaren van zijn pensioen maar kon het werken niet laten. Zijn vrouw heeft nu gewonnen en ook hij zal ons dus gaan verlaten. • De heer Vehmeijer heeft ons na zijn pensioen enkele jaren uit de brand geholpen bij het vak wiskunde. Volgend schooljaar zijn de vacature uren anders ingevuld en zullen wij ook hem moeten missen. • Onze gymdocente mevrouw Jessica Loijens is zo goed als hersteld van een slepende knieblessure en neemt haar lessen na de vakantie weer op. Dat betekent het afscheid van haar vervanger Floris Niederer. Dank voor de probleemloze invalbeurt! • Ook mevrouw Linda van Dijk zal na de vakantie, hopelijk geheel hersteld, haar economielessen weer hervatten. Dank aan haar vervanger, meneer Lex Pieters die op geheel eigen wijze de leerlingen tegemoet trad en probleemloos in het gat sprong. • De volledige terugkeer van mevrouw Nada Stanisic betekent ook automatisch het afscheid van haar vervanger Sander van Dijk. Dank voor alle hulp die je de leerlingen hebt gegeven. • En dan, als een soort metamorfose, een soort aardverschuiving, een soort stille revolutie, een soort coming out: de heer Jankees Ouwerkerk die stopt als conrector en verder gaat als docent biologie (en examensecretaris). Hij liep lang rond met de gedachte om de cirkel rond te maken en zijn onderwijsloopbaan

22


af te sluiten zoals hij deze begonnen is, als docent. Velen hebben geprobeerd het uit zijn hoofd te praten, niemand is het gelukt. De leerlingen met bio in hun pakket zullen van hem blijven genieten, de anderen moeten het zonder hem zien te rooien in de bovenbouw. We verwachten van ouders en leerlingen nog een massale protestactie (en terecht), maar zijn besluit lijkt ferm. Namens alle leerlingen die zo veel aan hem te danken hebben (in heel veel opzichten): Dank je wel Jankees! Volgend jaar een nieuwe staf in de bovenbouw: • Mevrouw Ank Groenendijk, nu jaarleider leerjaar 4 en 5, wordt de opvolgster van de heer Ouwerkerk als conrector. • De jaarleider van leerjaar 4 wordt mevrouw Marieke Veneman, nu docente wiskunde en Engels. • Leerjaar 5 wordt vanaf nu bestuurd door de heer Chiel Melsert, docent klassieke talen. • Mevrouw Eva Gelsema, docente Engels, wordt jaarleider van leerjaar 6, voor de examenzaken gesecondeerd door mevrouw Vernij en de heer Ouwerkerk.

Pubercorner Anorexia en andere eetstoornissen Anorexia nervosa, Boulimia nervosa en Binge Eating Disorder (BED, eetbuistoornis) zijn ernstige ziekten met zowel lichamelijke als psychische symptomen. Ziekten, die dikwijls voor het eerst ontstaan in de puberteit en enorme gevolgen kunnen hebben voor de jongere die eraan lijdt én zijn of haar omgeving. Eetstoornissen lijken op steeds jongere leeftijd te beginnen. Jongeren komen in ieder geval eerder in de hulpverlening terecht, maar dit heeft waarschijnlijk ook te maken met het feit dat ouders en leerkrachten de signalen eerder herkennen en er actief op ingaan. Dit geeft goede hoop voor de behandeling van eetstoornissen. Wanneer een eetstoornis serieus wordt genomen en vroeg wordt herkend, is de kans groter dat deze met behulp van de juiste behandeling kan worden genezen. Meestal wordt bij een eetstoornis direct gedacht aan magere fotomodellen, maar als een eetstoornis vroeg ontstaat bij kinderen is het aan de buitenkant niet altijd even duidelijk. Door een tekort aan eten kan een kind ogenschijnlijk niet te dun lijken maar vooral te klein zijn door een groeiachterstand. Alleen voor anorexia geldt dat ondergewicht een kenmerk is voor de eetstoornis. Voor boulimia, de andere bekende eetstoornis, geldt dat deze lastig te herkennen is doordat het gewicht in de normale range blijft en schaamte over het gestoorde eetgedrag een grote rol speelt. Boulimia komt niet veel voor onder de 16 jaar. Anorexia nervosa: Anorexia nervosa wordt gekenmerkt door een opvallend ondergewicht of een groeiachterstand in combinatie met overdreven: 1) angst om aan te komen, 2) bezig zijn met eten en/ of 3) aandacht voor de lichaamsvormen. Iemand met

anorexia heeft een verkeerd beeld van het eigen lichaam en neemt zichzelf vaak dikker, groter en ronder waar dan in werkelijkheid zo is. Binnen anorexia nervosa zijn twee verschillende type eetstoornissen aan te wijzen: het type anorexia dat soms eetbuien heeft en overgeeft of andere maatregelen neemt om extra gewicht kwijt te raken (bijvoorbeeld overmatig sporten) en het type dat niets anders doet dan veel te weinig eten. Boulimia nervosa: Boulimia nervosa lijkt erg op anorexia nervosa. Bij boulimia is er echter meestal geen sprake van ondergewicht. Vaak is aan de buitenkant nauwelijks te zien dat er iets aan de hand is. Dit komt mede doordat schaamte voor het gestoorde eetgedrag er voor zorgt dat het kind dit gedrag goed geheim kan houden. Boulimia wordt gekenmerkt door: regelmatige eetbuien die worden gevolgd door gedrag wat er voor moet zorgen dat het kind het eten / de calorieën weer kwijt raakt. Dit kan door middel van braken, laxeermiddelen of bijvoorbeeld extreem veel bewegen. Ook iemand met boulimia heeft een verkeerd beeld van het eigen lichaam en neemt zichzelf vaak dikker, groter en ronder waar dan in werkelijkheid zo is. Binnen boulimia nervosa bestaan twee type eetstoornissen: het purgerende type, dit is het type boulimia dat gaat braken of laxeren en het niet-purgerende type, dit is het type dat veel gaat bewegen. Eetstoornis niet anderszins omschreven: Van een eetstoornis niet anderszins omschreven is sprake wanneer niet exact aan de criteria wordt voldaan die bepalen wat anorexia nervosa en wat boulimia nervosa is. Een goed voorbeeld hiervan is de eetbuistoornis, ook wel bekend als de binge eating disorder. De eetbuistoornis lijkt erg op boulimia nervosa met als verschil dat iemand met een eetbuistoornis geen maatregelen neemt om het eten / de calorieën zo snel mogelijk weer kwijt te raken en daardoor vaak juist een te hoog gewicht krijgt. Het is niet exact bekend hoe vaak eetstoornissen precies voorkomen, veel mensen met een eetstoornis worden niet geregistreerd omdat ze geen hulp vragen. De schatting is dat in Nederland 0,3% van de jongeren tot en met 18 jaar anorexia heeft. Anorexia komt bij kinderen het meest voor in de leeftijd van 14 tot 18. Boulimia komt ongeveer bij 0,2% van de kinderen voor. Over de eetstoornis niet anderszins omschreven of de eetbuistoornis zijn geen cijfers bekend. Jongens vormen een kleine minderheid met 5-10% van de gevallen.

doen vermoeden kunnen zowel het eetgedrag betreffen (maaltijden vermijden in het gezin, willen helpen met boodschappen doen en koken maar zelf niet eten, eten wegmoffelen, ‘geen trek hebben’ etc) alswel psychologisch zijn (negatief oordeel over eigen uiterlijk, somber, prikkelbaar en wisselend gestemd zijn, terugtrekken uit sociale leven) en tot slot lichamelijk zijn (mager worden, bleek, haaruitval, uitblijvende menstruatie, kouwelijk zijn etc.). Zie ook de Signalenkaart van de Nederlandse Academie Eetstoornissen, de vereniging van eetstoornisbehandelaars (www.naeweb.nl). Als er vermoedens van een eetstoornis zijn, is het van groot belang hier actief mee om te gaan en niet af te wachten. Helaas wordt een eetstoornis wel vanzelf erger maar gaat deze zelden vanzelf over. Benader uw kind dus met uw zorgen, ga samen naar de huisarts of de kinderarts en laat u verwijzen naar gespecialiseerde behandelaars of een behandelinstelling. De behandeling van jongeren met een eetstoornis vindt in principe plaats binnen het gezin en is te verdelen in 3 fasen, een eerste fase waarin vooral het herstel van de lichamelijke toestand centraal staat en gewerkt wordt met behulp van voedingsmanagement, een tweede fase waarin gewerkt wordt aan onderliggende zaken die de eetstoornis als het ware een oplossing hebben laten zijn en tot een fase van terugvalpreventie. Ook spelen er naast de eetstoornis dikwijls angst- of stemmingsstoornissen die verdere behandeling nodig maken. Ouders zijn voor hun kind van groot belang in het behandeltraject. Nader informatie voor ouders is te vinden op de website van Buro Puur (www.buropuur.nl ), waar een Handleiding voor ouders door ouders te vinden is en waar men ook zeer regelmatig ouderavonden organiseert. Ook op www.proud2bme.nl is veel informatie te vinden. Annemarie van Elburg, kinder- & jeugdpsychiater Altrecht eetstoornissen Rintveld

Over de oorzaak van eetstoornissen is nog lang niet alles bekend. Het is wel duidelijk dat eetstoornissen het gevolg zijn van een combinatie van meerdere factoren. Zo zijn er factoren die al in aanleg aanwezig zijn (genetische achtergrond en persoonlijkheid) of ongunstige omgevingsfactoren, zoals sociale, culturele en familiale factoren, maar deze zijn ieder op zich niet voldoende om de eetstoornis te veroorzaken. Fotomodellen, balletdansers en topsporters lopen meer risico, evenals meisjes bij wie eetstoornissen in de directe familie voorkomen. Signalen die een eetstoornis en met name anorexia


23

Zoekplaatje Waar op school is het fotofragment? De oplossing verschijnt uiteraard in de volgende editie van de Acta Diurna Erasmiana!

Oplossing zoekplaatje van de vorige Acta

Onze kwaliteit in de ogen van de Inspectie Kortgeleden ontvingen we van de Inspectie het jaarlijkse kwaliteitsrapport van het Erasmiaans. Voor dat rapport kijkt de Inspectie alleen naar de “harde gegevens”: rendement onderbouw (advies basisschool in relatie tot de doorstroom naar de derde klas en het aantal zittenblijvers); rendement bovenbouw (het percentage leerlingen dat in één keer doorstroomt van de derde klas tot en met het diploma in de zesde); de cijfers van het Centraal Examen; en tot slot het verschil tussen de cijfers van het Centraal Examen en de cijfers van de Schoolexamens, dat niet meer dan een half punt mag bedragen. De resultaten van de laatste twee jaar staan hieronder. Voor het rendement onderbouw en bovenbouw hanteert de inspectie twee categorieën: voldoende en onvoldoende.

Rendement onderbouw Rendement bovenbouw Gemiddelde centraal examen (tussen haakjes het landelijk) Verschil CE - SE

2009-2010 2010-2011 voldoende voldoende voldoende voldoende 6.5 (6.2) 0.26

6.7 (6.2) 0.22

Colofon Redactie:

Layout en publicatie: Illustraties: Oplage: Reageren en plaatsing advertenties:

24


Angèle Scheefers Marloes de Vleeschouwer Paul Scharff Ineke Leentfaar Elgersma Media Zevenhuizen Denn. Reinds 1250 [email protected]

Griekenland voor klas 6 JUNI 2012

Recommend Documents