Greet Buys

© www.speelplaats.org


k s t

B o l le b & e

o os

U


Greet Buys

uitgave: www.speelplaats.org © 2011



Inhoud: 1. Utske prutske tatertrien

5

2. Het Bobbord

7

3. Bolleboos

10

4. Pudding

14

5. Ik kan, ik kan, wat jij niet kan

19

6. Een wild tochtje

22

7. Brechtje

29

8. Bobland

31

9. Vriendinnetjes

34

10. Dag Bolleboos

40

3


1. Utske Prutse Tatertrien


“Utske, Utske, UTSKEEEEEEEEEEEEEE!” “ Ja juf, zegt u het maar.” “Nee Utske, zeg jij het maar: Ik speel, jij…?” “Ik denk dat u versigt, ik bedoel vergist. Jij speelt niet, ik speel. Ik speel, ik meel ‘k hou van kanariegeel. En als de wolken gaan spruiten, dan klettert de regen tegen de ruiten.” “Utske hou op met dat gerijm.” “Ja juf, anders vallen jouw oren nog in zwijm.” ”Stop ermee”,riep de juf.”Nu je schrift open, titel inschrijven, lijn eronder, netjes werken, mooi schrijven, recht zitten, …” “Hoe veel kan je hebben op een dag. De bel was nog niet gegaan en ik had alweer een nieuwe buil bij, doe je je boekentas open, zit m‛n huiswerk er niet in, dat potje dat ik mee moest brengen voor de knutselles, dat zit nog vol yoghurt in de koelkast en dan mag ik ook nog eens m‛n taaltalent aan de klas laten zien. Het kan niet op. Die buil op m‛n knie begint ook blauw, groen en nog vele andere kleuren van de regenboog te krijgen. Ach, past mooi bij mijn strepen sokken. Soms lijkt het gewoon alsof de stenen van de speelplaats als paddestoelen omhoog schieten. Je begrijpt vast wat ik bedoel, of misschien ook net helemaal niet .Je moet niet zo hevig doen zeggen ze dan. En… je moet een keer beter opletten en beter je best doen en beter luisteren en minder tateren en…. Het onbezorgde leven van een kind, daar hebben die grote mensen ‘ de volwassenen‛ het altijd over. Maar ik moet toch maar een hoop en er staan nog niet eens 9 kaarsen op m‛n verjaardagstaart. Bijna wel, nog tien keer slapen en dan blaaaaaazen. Ook daar heb ik al over nagedacht. Af en toe als niemand kijkt oefen ik al stiekem. Dan adem ik heel diep in, doe m‛n ogen dicht en dan zie ik een reuzentaart met 9 grote kaarsen erop. Dan blaas ik zo hard ik kan en probeer ik ze in één keer uit te blazen. Meestal lukt het maar soms blijft er één van die rotdingen branden. Daarom oefen ik zoveel. Je mag toch een wens doen als je ze allemaal in één keer uitblaast? Wel die ene kans in het jaar wil ik dus niet missen. Ik ga er helemaal voor. “ “ Utske, kom je nog ?” Oke, minder denken, minder babbelen, beter luisteren! Op naar dat bord .Het was intussen tijd voor het vak dat op Utskes lijst van jakkesdingen op nummer twee staat : rekenen! En daar gaan we dan: 35 +22 = ehm… 35 en 2 is 37 en dan ik er gewoon nog een keer twee bij , er staan twee van die dingen … 39 juf. ” Whaaaaaaaaaa, wat goed!” Ja daar heb je hem weer, Potsie . Altijd de eerste, altijd alles juist, en heeft ook steeds als eerste gezien hoe fout je het weer gedaan hebt. 5


Zijn stem klinkt me in de oren als een sirene. Hoe sneller het ophoudt, hoe beter. “ Nou Potsie, dat is niet zo aardig, je weet heel goed dat we hier niemand uitlachen. Waarom help je Utske zo meteen niet met de sommen?” “ Oh juf, nu heb je heel m‛n dag weer goed gemaakt. Mag ik ook het laatste uurtje nog met Potsie in de rekenhoek, gezellig samen een spelletje spelen. Bha, had me dan maar rustig tussen de kussentjes laten lezen. “ “Utske, kom je nog?”

6

2. Het bobbord


Potsie was direct na de bel van de speeltijd in de rekenhoek gaan zitten. Helemaal in z‛n nopjes zat hij daar te wachten op mij. Ik zag al van ver de sommen in zijn ogen fonkelen. Soms denk ik wel eens dat hij ooit een rekenmachine opgegeten heeft. “Nou vooruit, draai jij maar eerst , dan kunnen we beginnen. “ We mochten het Bobspel spelen. Ook al hield ik niet van rekenen, het Bobspel vond ik iedere keer weer leuk. Ik droomde soms in mijn bed van Blubiski en de holen waarin al de Bobs speelden en door de gangen renden. Soms probeerde ik me in één van hun huisjes te wurmen. Maar zoals Winney de Poeh dat ook kan, bleef ik dan steeds met m‛n achterwerk in de deur steken en dan werd ik net op tijd wakker. “Draaien Utske!” 3 Een Bobkaart! Joehoe! Moet ik in de rekenhoek, mag ik beginnen met 1 minuut op één been staan, misschien kan dit nog echt leuk worden. “Ok, ik zeg start en dan ga je, probeer niet te wiebelen anders val je zo. Niet wiebelen Utske! Ik zeg nog zo: Niet wiebelen!” “Ach, jouw beurt, draaien maar.” “ Hé weet jij waar dit voor dient? Een deurbel bij één van de huisjes. Al eens op geduwd?” ”Afblijven Utske, het is trouwens mijn beurt.” Utskes nieuwsgierigheid was nog groter dan die van een mier op een Chinese kool. Ze wist wat ze moest doen. “ IK druk er gewoon op zo meteen als hij z‛n opdracht aan het maken is . Niemand hoeft het te zien.” “Oeh, ah, wha, ja één voet eruit, nu de rest nog .Hé trek eens” “Hallo, iemand daar? Trek eens aan m‛n voet.” “Wat Potsie, moet ik aan je voet trekken?” ”Ben je nu helemaal?” “Van m‛n voeten afblijven jij!” “ Juuuuuuuuuuuuuuuuf , Utske zit aan m‛n voeten te trekken.” “ Ach klikspaan, je vroeg er toch om.” “Trek nu asjeblief aan m‛n voet , kom aan, één keer trekken , ik zit vast.” “ Hou op Utske, ik meen het, laat m‛n voet los.” “Hou jij dan op met roepen, je vraagt steeds opnieuw of ik aan je voet wol trekken en dat je vast zit.” “ Waar kan ik nu in vast zitten?” “ Het enige waar ik aan vast zit ben jij. Je bent met m‛n voeten aan het spelen in alle betekenissen. Hou op!” “ Help dan toch, trekken, hier beneden.” “ Kijk Potsie, hier zit hij, hij zit vast, hij komt eruit!” “ Wie zit vast, wie komt er uit?” “ Zie je hem dan niet? De blauwe Bob, zijn voet steekt ophoog.” 7


“Utske, nu moet je ophouden of ik stop met het spel, dan zoek je maar iemand anders .” “ Wat is hier aan de hand? Wat zitten jullie hier zo te gillen?” vraagt juf. “Kijk juf, de blauwe Bob komt eruit, ik moet hem alleen even helpen, hij zit vast.” Utske probeerde de voet van de Bob voorzicht vast te nemen tussen haar duim en wijsvinger en trok zachtjes. Er gebeurde helemaal niets, de Bob zat klem in de modderpoel. Ze kneep harder in de voet en trok harder. “Auw, je rukt m‛n voet er nog af.” “ Ik doe m‛n best. Bijt maar op je tanden, als je die hebt. Eén keer nog en dan ben je er. “ Ze trok met volle macht nu , zo hard ze kon. En ja, er bewoog iets, er kwamen bellen uit de modderpoel, de spatten vlogen rond op de tafel. Nog een been, een voet, bijna……..Knal! Whaaaaa, bang, bong, bonk, boem, bots, whoehoeoe. “Utske, sta recht en ga nu deftig op je stoel zitten.” Ze was in volle vaart achteruit gevlogen , bovenop Brechtje die stil in haar lievelingsboek gedoken zat. Brechtje begon te huilen, heel haar boek in de kreukels. Potsie stond met ogen zo groot als eieren te kijken. Zijn mond stond wagenwijd open. En toen kwam het, “Ik ben het zat! Je zoekt maar iemand anders om mee te spelen!” Hij zag er woedend uit. Langzaamaan kroop ik overeind en ging terug naar de tafel waar het Bobspel op lag. Waar was hij nu, die blauwe Bob? Ik kon hem nergens meer zien. Hier zat hij toch? Hier in Blubiskie, in de modderpoel? Maar in de modderpoel zat niets meer.

8


9

Greet Buys

Recommend Documents