Good News HERFST 2015
KALANIOT NOODOPVANG
GODS LIEFDE VOOR WEESKINDEREN ALIYAH COÖRDINATIE VANUIT KARAGANDA
Shalom Ik hoop dat deze update u en uw gezin in goede gezondheid zal aantreffen. De laatste tijd heb ik nagedacht over de reis die we samen zijn begonnen, nu zo’n zes jaar geleden. Het was op dat moment dat wij bij Stichting 49:22 besloten om onze inzet aan Gods roeping te vergroten om Zijn kinderen thuis te brengen. U zult zich misschien afvragen: “Wat bedoel je, vergroten van je inzet?’ De organisatie heeft toch al een geschiedenis van vele jaren in het thuisbrengen van het Joodse volk naar Israël?!” Daarin heeft u gelijk, we doen dit al vele jaren, maar het was toch anders dan hoe we het tegenwoordig doen. Zes jaar geleden begonnen we de betekenis van Aliyah veel dieper te doorgronden. We spraken vaak over-, en baden vaak voor onze roeping en onze missie. Het Joodse volksdeel dat we probeerden te helpen had vaak diepgewortelde problemen die niet konden worden genegeerd. Velen lijden aan armoede en verdrukken de nadelige effecten, veroorzaakt door lange jaren van antisemitische behandeling. Velen van hen waren ook hun Joodse erfgoed kwijt en begrepen het concept van geloof niet meer. De aanpassing aan het leven in Israël zou, met name voor hen, enorm zijn en als gevolg daarvan zou de kans op een mislukte Aliyah groot zijn. We waren er zeker van dat, wanneer onze inzet niet zouden vergroten, en niet zouden proberen te doorgronden wat de diepere betekenis van Aliyah (“opstaan”) was, we niet echt gehoor zouden geven aan de aan ons gegeven roeping. Na veel nadenken en gebed, kwamen we tot de conclusie dat het essentieel is dat het proces van Aliyah begint door ons te focussen op het individu. Voor een positieve en gezonde Aliyah moet er eerst een genezingsproces
plaatsvinden. De behoeften van elk individu moeten in kaart worden gebracht en de hulp die nodig is om die persoon weer heel te maken moet gegeven worden. Pas na het oplossen van hun dagelijkse problemen zullen ze tot bloei kunnen komen en in staat zijn om hun hart te openen voor Gods liefde. De liefde van God is de kern van alles wat we doen en dit is ook wat onze herstelprogramma’s drijft. Om die Joodse mensen, die de hoop op een normaal leven hebben opgegeven, met liefde te kunnen omhullen, is echt een zegen. Om ze thuis te brengen naar Israël waar ze kunnen gedijen zonder dat ze een last voor de Israëlische samenleving zijn is zelfs een nog grotere zegen! Maar veruit de grootste zegen van alles is om te kunnen zien dat personen tot heelheid komen en hen bevrijd te zien van de dagelijkse ongelijkheid die hun leven heeft geteisterd, waardoor ze de mogelijkheid krijgen om voor de eerste keer in hun leven hun hart voor de liefde van God te openen. Dit is wat Aliyah voor ons betekent. Dit is slechts het begin van onze gezamenlijke reis in het zij-aan-zij staan met Israël en het Joodse volk. Vandaag zien we Gods profetieën voor onze ogen vervuld worden wanneer we actief deelnemen aan zijn plan voor het Joodse volk. We kunnen geen afbreuk doen aan het belang van deze verbintenis die we zijn aangegaan in onze steun aan het Joodse volk. God erkent dit en reageert op ons werk door voortdurend nieuwe mensen op ons pad te sturen die intensievere hulp nodig hebben dan ooit tevoren. Het is onmogelijk om te zeggen: “Ik ben Christen” en niet van het Joodse volk te houden, dat is de reden waarom onze missie dus absoluut noodzakelijk is. Wij hebben uw hulp meer dan ooit nodig wanneer we de duizenden Joodse mensen die op zoek zijn naar onze hulp willen dienen. Laten we samen delen in deze glorieuze roeping om zo Israël en het Joodse volk te zegenen. Don Horwitz - Uitvoerend Directeur, Stichting 49:22.
GOOD NEWS
...het Joodse volk thuisbrengen!
Zo zegt de Here HERE: “Zie, Ik zal mijn hand opheffen tot de volkeren en mijn banier omhoog heffen voor de natiën; in hun armen zullen zij uw zonen brengen, en uw dochters zullen op de schouder gedragen worden.”
Inhoudsopgave 04
KALANIOT NOODOPVANG
06
MARINA EN HAAR KINDEREN
08
GODS LIEFDE VOOR WEESKINDEREN
11
SVETLANA MARKOVA
12 14 16 18 22
ALIYAH COÖRDINATIE VANUIT KARAGANDA HET DIENEN VAN DE WAARHEID PROGRAMMA UPDATES ISRAËL EN DE EENHEID VAN DE KERK GEBEDSONDERWERPEN
KALANIOT NOODOPVANG BILA TSERKVA, OEKRAÏNE Door Don Horwitz - Stichting 49:22
I
n onze pogingen om kansarme Joodse kinderen die in de voormalige SovjetUnie wonen te helpen, ben ik blij u te kunnen meedelen dat Stichting 49:22 in de Oekraïne haar eerste noodopvang heeft geopend voor ernstig mishandelde en verwaarloosde kinderen. De noodopvang is vernoemd naar een bloem, (Kalanit = Anemoon) die bloeit na een langdurige droogte. Deze shelter zal de eerste in zijn soort zijn in de Oekraïne en ook hier maken we gebruik van de geavanceerde therapeutische zorg die zo kenmerkend is geworden voor alle behandelcentra voor kinderen die we in de voormalige Sovjet-Unie hebben. In de afgelopen drie jaar hebben we een flinke groei gezien in ons therapeutisch programma op de Joodse school in Bila Tserkva, maar tegelijkertijd hebben we ook een toename van gevallen van P E RS O ON L I J KE V ERHA L EN
..................... 4
kindermishandeling en kinderen die in gevaarlijke situaties verkeren moeten constateren. Als we niet hadden ingegrepen en dit opvanghuis niet hadden geopend, zouden vele van deze kwetsbare kinderen uit Bila Tserkva in staatsweeshuizen zijn geplaatst waar hun Joodse erfgoed voorgoed verloren zou zijn gegaan. Sinds de noodopvang op 1 mei 2015 haar deuren opende, hebben enkele van de hoogste ambtenaren in Bila Tserkva haar bezocht. Het hoofd van het Ministerie van Onderwijs, Yuri Petrik, en het hoofd van de gemeenteraad, Valentina Kiseleva, spraken beiden hun bewondering uit voor de uitstekende condities waaronder-, en de goede zorg waarvan de kinderen in de noodopvang gebruik kunnen maken. Beiden hebben hun steun aan het project toegezegd.
GOOD NEWS
U zult wellicht een paar namen van de nieuwe bewoners van de noodopvang herkennen! Misha woont al een paar jaar de lessen van de Joodse school bij. Hij woonde met zijn geestelijk zieke moeder in een klein en vochtig éénkamerappartement. Hij leed aan ernstige allergieën en astma. Hij slikte daarvoor medicijnen maar hij leed tegelijkertijd ook aan meerdere psychische stoornissen en had leerproblemen. Hij was onder de zorg van onze psychologen en hij begon het steeds beter te doen in ons programma totdat hij 12 maanden geleden van school ging omdat zijn moeder op straat ging leven. We troffen Misha, samen met zijn moeder, onder vreselijke omstandigheden aan in een bushokje. Beiden hadden al dagen niet gegeten. Godzijdank is hij nu veilig en woont hij in de noodopvang! Ons therapeutisch team verstrekt intensieve zorg en hij begint weer langzaam de oude te worden na deze traumatische gebeurtenis in zijn jonge leven. Ik weet zeker dat u zich ook allemaal de prachtige Violetta uit onze vorige updates herinnert. Ze woonde samen met haar aan alcohol verslaafde vader en ze stond in haar dagelijks leven niet onder toezicht van een volwassene. Ze kwam op een gegeven moment terecht in een transformatorhuisje van de spoorbaan, waar ze een ernstige elektrische schok kreeg en verbrand raakte over het
grootste deel van haar lichaam. Violetta zou gestorven zijn als we niet onmiddellijk hadden ingegrepen en voorzien hadden in de financiering van levensreddende medische zorg. De lokale overheid wilde Violetta weghalen bij haar vader en haar in een staatsweeshuis onderbrengen. Dit zou tragisch geweest zijn omdat we haar dan voorgoed zouden hebben verloren. Vandaag de dag woont Violetta in de opvang en herstelt ze van haar laatste operatie aan de schedelbreuk die ze opliep tijdens het ongeval. Ze doet het zeer goed en ze is blij dat ze in een liefdevolle en zorgzame omgeving kan wonen. Het openen van ons eigen opvangcentrum is een grote stap in onze toewijding aan de zorg voor de duizenden verloren kinderen van Israël, die verspreid over de voormalige Sovjet-Unie leven. We zorgen niet alleen voor de meest geavanceerde therapeutische zorg, maar we creëren ook een warme en liefdevolle omgeving voor de kinderen om in te leven. Violetta zou hier vandaag niet zijn zonder uw gulle giften die haar leven gered hebben. We hebben uw hulp hard nodig, zodat we door kunnen gaan met de uitbreiding van onze Bnei Israël programma’s voor kinderen. Samen kunnen we de duizenden misbruikte en verlaten kinderen omarmen en hen de liefde en zorg geven die ze zo hard nodig hebben. PER S O O N LIJ KE V E RH A LE N
..................... 5
MARINA EN HAAR KINDEREN Door Don Horwitz - Stichting 49:22
L
even als alleenstaande moeder in de Oekraïne kan overweldigend zijn als je bedenkt welke gruwelijke gebeurtenissen in het land plaatsvinden. De infrastructuur van de Oekraïne brokkelt af en de meeste burgers moeten het doen zonder de meest elementaire sociale voorzieningen. Voor een alleenstaande moeder als Marina is de situatie kritiek is geworden, want er is niemand die haar te hulp kan schieten en er is geen mogelijkheid om genoeg geld te verdienen om haar kinderen te ondersteunen. P E RS O ON L I J KE V ERHA L EN
..................... 6
Ik wil u laten kennismaken met Marina en haar twee dochters. Ze leven in een vervallen flat in Zhitomir, de Oekraïne. Onlangs werd Marina’s man aangereden door een auto en kwam daarbij tragisch om het leven tijdens het zoeken naar werk. De familie verkeert nu in een crisissituatie omdat ze geen mogelijkheid meer hebben zichzelf te ondersteunen. “Het is erg pijnlijk en gênant voor mij om publiekelijk te spreken over onze problemen”, zegt Marina. “Ik ben niet iemand die klaagt of gemakkelijk om
GOOD NEWS
hulp vraagt. Ik denk niet dat mensen beseffen hoe moeilijk het is om in ons land te overleven op dit moment. Kun je je voorstellen dat ik 50 uur per week in een fabriek werk en daarmee slechts 77 euro per maand verdien? Wat nog erger is, is dat mijn man heel lang heel hard gewerkt heeft en altijd zijn belastingen betaalde. De overheidsuitkering na zijn dood is slechts 13 euro per maand! Ik vraag niet om liefdadigheid, maar het is gewoon onmogelijk om te leven van de salarissen die worden betaald in mijn land. Als moeder, ervaar ik pijn die ik niet eens kan beschrijven. Om mijn dochters honger te zien lijden is erger dan alles wat ik ooit heb gevoeld. We zitten gevangen in een levende nachtmerrie en het is onmogelijk daaruit wakker te worden.” Nu de strenge winter van de Oekraïne weer nadert, worden de omstandigheden voor deze familie nog veel erger. Wanneer de temperaturen dalen tot onder het vriespunt, moeten ze nog steeds naar het vervallen hutje in hun achtertuin dat dient als badkamer en douche. Zonder stromend water in hun flat, moeten ze met emmers door de vrieskou naar de gemeenschappelijke bron lopen en water putten om te drinken, koken en baden. Hun gammele dak lekt en veroorzaakt schimmel die ervoor zorgt dat ze allemaal lijden aan constante ademhalingsproblemen en luchtweginfecties. En alsof dit niet erg genoeg is, zijn ze ook afhankelijk van een oude houtkachel in hun keuken voor
warmte wanneer ze bij elkaar kruipen om samen op de koude vloer te slapen. Deze familie heeft onze hulp nodig, nu. We zijn begonnen met het verzamelen van het papierwerk voor hun Aliyah, maar het gaat veel tijd en middelen kosten om alle vereiste documenten in orde te krijgen. Marina en haar dochters moeten evenwichtige maaltijden krijgen in plaats van hun dagelijks dieet van rijst en aardappelen. Zij hebben behoefte aan medicijnen om hun luchtwegaandoeningen te behandelen en we moeten hun dak repareren zodat het ijskoude water niet op hen kan neerdruppelen als ze slapen. Dit gezin moet onze liefde te voelen en weten dat wij er zijn om hen te ondersteunen in deze moeilijke periode. Wanneer we de handen van mensen die lijden vastpakken, beantwoorden we onze meest fundamentele roeping, het helpen van de armen en de behoeftigen. Wanneer we het Joodse volk uit de diaspora tillen, geven wij antwoord aan een tweede roeping door te assisteren in Gods profetische missie in het thuisbrengen van Zijn volk naar Israël. Er is niets krachtiger dan u en ik die de handen ineenslaan om deze familie, en de duizenden anderen die in soortgelijke omstandigheden verkeren met onze hulp te zegenen. Wilt u ons helpen, zodat we hen kunnen helpen?
PER S O O N LIJ KE V E RH A LE N
..................... 7
GODS LIEFDE VOOR WEESKINDEREN Door Don Horwitz - Stichting 49:22 Ik laat jullie niet als wezen achter, ik kom bij jullie terug... ( John 14:18)
I
k vind het verontrustend dat vandaag de dag de buurten van de wereld hun gemeenschapszin verliezen. Dit is vooral moeilijk omdat het één van de twee grote geboden van de Bijbel is: “Heb uw naaste lief als uzelf”. Wat betekent dit verlies op praktisch niveau? Het betekent eenvoudigweg dat er vroeger een “sociaal vangnet” ingebouwd zat in onze lokale gemeenschappen, die een buur in nood altijd zou helpen. Ik heb het dan niet over het helpen op een vrijblijvend niveau, maar er écht zijn voor je buurman in tijden van crisis. Als tragedie toesloeg, een gezin omkwam, en het overgebleven kind dakloos werd, dan was het de gemeenschap die hierop insprong en de P ER S O ON L I J KE V ERHA L EN
..................... 8
opvoeding van het kind op zich nam. Vandaag de dag is dit concept in de meeste samenlevingen verworden tot een verre herinnering. Wij geloven dat naastenliefde de essentie is van Gods liefde en in deze gedachtegang zijn er geen grenzen die je scheiden van een buurman in nood. Als vader van drie aangenomen weeskinderen uit Siberië, kan ik u uit de eerste hand vertellen hoe belangrijk het is om samen in het leven van een weeskind te stappen. Samen, dit is precies wat we doen in herstelprogramma voor wezen Bnei Israël. We omringen elk kind met een ‘gemeenschap’ van ervaren psychologen, liefdevol personeel en de beste zorg die maar beschikbaar is in de voormalige Sovjet-Unie.
GOOD NEWS
Met meer dan 1.200 prachtige Joodse kinderen onder onze zorg, is onze hoofdpsycholoog Yulia Tsapkalova, verantwoordelijk voor de therapeutische teams in 5 verschillende weeshuizen in de Oekraïne. Ik vroeg haar of ze één typisch geval zou willen delen met u, zodat u beter inzicht krijgt in de manier waarop we met elkaar deze kinderen in nood omringen met de liefde van God. Yulia Tsapkalova: “Allereerst wil ik u allen danken dat u niet alleen ons werk mogelijk maakt, maar voor uw inzet in het redden van het leven van de Joodse weeskinderen die ernstig misbruikt en verwaarloosd waren. Drie jaar geleden kreeg ik een telefoontje van onze weeshuisdirecteur in Odessa, waar ik werk. Hij vroeg me naar zijn kantoor te komen om een aantal nieuwe kinderen te bespreken die binnenkort in het weeshuis zouden worden opgenomen. Ik pakte mijn notitieblok en haastte me naar de vergadering omdat de toonzetting van zijn vraag nogal urgent was. Hij presenteerde het geval: 4 broers en zussen. Twee zusjes van 5 en 8, en twee broers van 4 en 6 jaar oud. Hij legde me uit dat hun ouders, die aan alcohol en drugs verslaafd waren geweest, beide onder tragische omstandigheden waren overleden. De kinderen waren zwaar mishandeld en verwaarloosd en hadden vaak geen voedsel of onderdak gehad. De conditie
van de kinderen was slecht omdat ze nooit een stabiele woonsituatie hadden gekend. We bespraken de complexiteit van de zaak en bereidden het psychologische team voor op hun aankomst. Ik zal de eerste ontmoeting met deze kinderen nooit vergeten. Ze waren fysiek in een vreselijke toestand. Ze arriveerden in gescheurde kleding met open zweren en korsten over hun hele lichaam. Het was duidelijk dat ze ernstig ondervoed waren en, afgaande op hun gelaatstrekken, waren ze allemaal aan alcohol blootgesteld geweest. Ik heb veel gezien in mijn carrière als psycholoog, maar deze kinderen behoorden de ergste gevallen die ik ooit had gezien. Het oudste meisje stotterde heel erg en was niet in staat om normaal te communiceren. Ze had nooit vrienden gehad en haar kijk op het leven was zeer negatief. Ze zat vol woede en had geen controle over haar emoties. Haar jongere zusje daarentegen, was erg extravert, maar had last van onder meer het Foetaal Alcohol Syndroom (FAS), Attention Deficit Disorder (ADD, ADHD zonder de hyper-factor) en een breed scala van leerproblemen en andere psychologische aandoeningen, die een vertraging in haar geestelijke ontwikkeling had veroorzaakt. De twee jongens waren in even slechte staat. De oudste had last van dermatitis en had wonden op beide handen. Hij vertelde me dat zijn leeftijdsgenoten hem altijd pestten om hoe hij eruit zag. Hij PER S OO N LIJ KE V E RH A LE N
..................... 9
kon ‘s nachts niet slapen en hij had vaak ernstige spanningshoofdpijn. Hij vertoonde ook agressief en dwangmatig gedrag waardoor hij moeilijkheden had op school. De jongere broer werd getraumatiseerd door het verlies van zijn ouders. Hoewel hij binnen het gezin ernstig werd mishandeld, was hij nog steeds in staat om een band met zijn ouders te vormen. Na hun dood had hij extreme problemen om mensen te vertrouwen en daardoor had hij ook nachtelijke aanvallen van bedplassen. Hij was niet in staat om oogcontact met iemand te maken en kon geen gezonde relaties aangaan of onderhouden. Herstel en genezing van kinderen die ernstig zijn mishandeld en verwaarloosd is een lang en uitdagend proces. Het vraagt een zeer ervaren team van toegewijde experts om de diagnose te stellen en de juiste geavanceerde therapeutische technieken toe te passen die nodig zijn voor een succesvol P ER S O ON L I J KE V ERHA L EN
..................... 10
resultaat. We moeten ook zorgen voor een stabiele, veilige en liefdevolle omgeving voor de kinderen om in te gedijen. Ik ben blij u te kunnen melden dat na 3 jaar van uitgebreide behandeling, we vooruitgang zien bij alle vier. Hun weg naar herstel gaat stapje voor stapje vooruit. Soms, maar in steeds mindere mate, gevolgd door drie stappen achteruit. Uiteindelijk zal het elke seconde die we hierin geïnvesteerd hebben waard blijken omdat we deze prachtige zielen zien genezen en ze langzaamaan weer zicht krijgen op de toekomst die ze zo verdienen.” Don Horwitz: Het is zo’n zegen om betrokken te zijn bij dit werk. Ik dacht dat ik in mijn leven klaar was met de verantwoordelijkheid van het opvoeden van kinderen nu mijn dochters 25, 27 en 29 jaar oud zijn, maar dat is niet het geval. God heeft mij meer dan 1.200 kinderen gegeven en het worden er nog steeds meer. Dit zijn ónze kinderen om voor te zorgen en het is alleen vanwege uw partnerschap en de steun, dat we in staat zijn om dit te doen op een niveau dat echt levens verandert en redt. Wij hebben uw hulp meer dan ooit nodig om onze zorg uit te breiden naar de duizenden kinderen die nog wachten om in onze herstelprogramma’s te worden opgenomen. Moge God u zegenen voor het zegenen van de verloren weeskinderen van Israël.
GOOD NEWS
te kopen. Ze is zelfs zo arm dat ze de nutsbedrijven niet kan betalen en ze overleeft ternauwernood door alleen brood en rauwe aardappelen te eten. Als ze zo verder had gemoeten, zou haar mentale en fysieke gezondheid zó verslechterd zijn dat haar leven in acuut gevaar verkeerde.
SVETLANA MARKOVA Door Don Horwitz - Stichting 49:22 Met vriendelijke mensen zal het goed gaan, omdat ze hun eten delen met arme mensen. (Spreuken 22: 9 BGT)
S
telt u zich eens voor dat u in uw eigen huis wordt opgesloten door de zoon die u met hart en ziel hebt grootgebracht. Uw eigen vlees en bloed, waar u uw leven voor zou geven, heeft zich tegen u gekeerd vanwege een drugsverslaving die zo gruwelijk is, dat het hem heeft veranderd in een monster. Hij is zo losgeslagen, dat hij u niet eens in de buurt van de keuken laat komen, en hij u uithongert. Dit is niet een tv-serie of een horror verhaal; dit is het echte levensverhaal van Svetlana Markova, een vrouw die onlangs bijna het leven verloor door toedoen van haar enige zoon. De omstandigheden in de Oekraïne verslechteren dusdanig dat velen, net als Svetlana, hopeloos, bang en alleen zijn. Svetlana, nu in haar gouden jaren, wordt voor de onmogelijke taak gesteld om niet alleen te proberen voor zichzelf te zorgen, maar ook te proberen om te gaan met de verschrikkingen van haar drugsverslaafde zoon. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, lijdt Svetlana aan chronische bronchitis en heeft ze geen geld om de medicijnen die ze nodig heeft
Tatiana, onze Aliyah coördinator in Bila Tserkva, de Oekraïne, heeft direct contact opgenomen met Svetlana toen zij iemand uit de lokale Joodse gemeenschap over haar beproeving hoorde vertellen. Toen ze Svetlana voor de eerste keer bezocht, werd Tatiana, na haar gesprek met Svetlana, door verdriet overmand. “Het is een wonder dat deze arme vrouw nog in leven is”, zegt Tatiana. “Ze lijdt onmenselijk, iedere dag opnieuw. We kwamen daarom onmiddellijk in actie en we konden haar zoon uit huis plaatsen en in een ziekenhuis laten opnemen. Onze eerste prioriteit was om Svetlana’s veiligheid te garanderen. Ze kwijnde letterlijk weg. We zijn nu bezig met het maken van een plan om haar de humanitaire hulp te bieden, die nodig is om haar weer gezond te maken, lichamelijk én geestelijk. We kijken ook naar de mogelijkheid om Svetlana Aliyah te laten maken om haar de kans te geven haar levensavond goed en gezond door te brengen in Israël. Ik ben opgelucht dat we haar op tijd hebben gevonden.” Onze Aliyah coördinatoren zijn enkele van de beste in de Oekraïne. Ze dienen Joodse gemeenschappen met mededogen, begrip en liefde. Laten we ervoor zorgen dat Svetlana en anderen die lijden de noodhulp krijgen die ze zo hard nodig hebben. Uw donatie, ongeacht de grootte, zal een zegen zijn voor deze arme Joodse mensen omdat ze voorziet in levensveranderende humanitaire zorg en biedt hulp bij het maken van Aliyah. Laten we samen de schouders eronder zetten voordat het te laat is. PER S OO N LIJ KE V E RH A LE N
.....................11
Stepnogorsk behoren tot mijn werkgebied. Er zijn ongeveer 5.300 Joodse mensen in mijn regio, die aanspraak kunnen maken op het maken van Aliyah. Onze Joodse gemeenschap is erg groot, heel arm en de bevolking is zeer divers. De mensen zijn hardwerkend, goed opgeleid en welgemanierd. Ze hebben veel bijzondere talenten en ze hebben een diepe liefde voor hun Joodse erfgoed. Het dagelijks leven in onze regio is zeer moeilijk en, als gevolg daarvan, zijn alle Joodse mensen hier op zoek naar betere levensomstandigheden en een betere plek om hun kinderen op te voeden. Hun droom is om op een dag te emigreren naar Israël.
Aliyah coördinatie vanuit Karaganda
M
et veel plezier, zou ik me graag even voorstellen. Mijn naam is Alla Sevost’yanenko. Ik ben de nieuwe Aliyah coördinator van Stichting 49:22 in Karaganda, Kazachstan. Sinds 2004 werkte ik samen met het Joods Agentschap, maar als gevolg van de recente budgettaire beperkingen liep ons programma het gevaar gekort te worden. Ik ben heel dankbaar dat Stichting 49:22 in staat was, niet alleen om mijn baan te behouden, maar me ook de gelegenheid gegeven heeft om het zeer belangrijke werk van het dienen en ondersteunen van de Joodse gemeenschap hier in dit afgelegen deel van de wereld voort te zetten. Het gebied waarin ik werk is Karaganda dat o.m. 6 industriesteden omvat: Temirtau, Saran, Abay, Aktas, Shakhan en Shakhtinsk. Ook de regiosteden Karaganda, Zhezkazgan, Satpayev, Balkhash, Ekibastuz en
AL I Y A H C OÖRD I N A TI E V ANUI T K AR AGANDA
Ik dacht dat het interessant zou zijn om u een beetje te vertellen over onze geschiedenis. Van 1930-1959 heette het huidige grondgebied van de Karaganda Karlaga. Karlaga was één van de divisies van de Goelag, de overheidsinstantie die verantwoordelijk was voor het Sovjet werkkamp systeem. Op het grondgebied van Astana, was er ook een vrouwenstrafkamp. Onze Joodse gemeenschap is over het algemeen samengesteld uit de afstammelingen van de slachtoffers van politieke onderdrukking, die hier naartoe werden gestuurd tijdens de jaren van Stalin’s repressie. Dit heeft een stempel gedrukt op de mensen hier en dit is de reden waarom onze bewoners over het algemeen vrij gereserveerd zijn en moeite hebben om anderen te vertrouwen. Ik geloof dat, wanneer we onze mensen de kans willen geven om meer te ontdekken over Israël en hun Joodse erfgoed, het eerst nodig is om hun vertrouwen te verdienen. Dat is wat ik de laatste 11 jaar heb gedaan: het opbouwen
..................... 12
GOOD NEWS
van vertrouwen en vriendschap met mijn Joodse medeburgers. Ik nodig hen uit voor vergaderingen, clubs, vakantieevenementen en seminars. Ik voer ook veel 1-op-1 gesprekken die mij in staat stellen onze gemeenschap op een dieper niveau te leren kennen. Ik ben erg enthousiast over mijn werk en mijn vermogen om mijn mensen hier te helpen. Ik ben voor hen meestal de enige verbinding met hun Joodse achtergrond.
gemaakt hadden. Ze vernietigden al zijn documenten en dwongen hem om voor één kom soep per dag te werken. Hoe tragisch! Ik vond tijdelijke woonruimte en een baan voor Vladimir. Met de hulp van de politie en een lang onderzoek, waren we in staat om zijn zoon te redden en hem uit zijn gruwelijke situatie te halen. Om een lang verhaal kort te maken, was ik vervolgens in staat om de familie te helpen Aliyah te maken! Wat een zegen!
Ik herinner me elke persoon die ik heb geholpen om naar Israël te gaan. Er was één bijzonder geval van een man die in Temirtau op straat leefde. Hij had geen vaste verblijfplaats en geen werk. Ik werd benaderd door vreemden die me vertelden dat er een Joodse man was die op straat zwierf. Ik ging hem opzoeken en kwam erachter dat zijn naam Vladimir Pustovontov was. Ik nam hem mee naar een plaatselijk café om iets te eten en we spraken over zijn leven. Vladimir reisde uit de Oekraïne naar Kazachstan op zoek naar zijn zoon, die werd ontvoerd toen hij nog een jonge jongen was. Yuri (zijn zoon) was verkocht aan een rijke Oezbeekse familie die hem als bediende tot slaaf
Om te zeggen dat mijn werk als coördinator de moeite waard is, is een understatement. Er is niets voor mij dat is belangrijker is dan het dienen van de Joodse gemeenschap. Ik zie dat als mijn roeping in het leven. Zonder uw steun zou de Joodse bevolking van Karaganda helemaal alleen staan, zonder iemand te hebben die zich om hen bekommert. Ik begrijp dat het voor u misschien moeilijk te bevatten is hoe belangrijk dit voor hen is, maar zonder een gecoördineerde aanwezigheid hier, zou de Joodse bevolking voor altijd verloren zijn. Ik wil u graag met heel mijn hart bedanken voor de ondersteuning van onze gemeenschap.
ALIY AH COÖR DINATIE VA N U IT KA RA G A N D A
..................... 13
Adam’s Notitieboek geboren uit frustratie, onbegrip of misschien het ontbreken van een menselijk gezicht. Het was onaangenaam en het leidde tot niets.
49:22trust @4922trust
Het dienen van de Waarheid Het verkennen van het leven, kerk, geloof en Israël als volgeling van Jezus.
E
en paar weken geleden kreeg ik een onaangename verassing, toen ik een website gebruikte die me kon helpen om offertes te krijgen voor een kleine loodgietersklus thuis. Ik moest daarvoor de details van de klus online zetten, waarna loodgieters met een offerte kwamen (zij betalen daarvoor een kleine bijdrage aan de website). Na dankbaar één van de offertes aanvaard te hebben, haalde ik meteen de klus weer van de website om te voorkomen dat ik nog meer aanbiedingen zou krijgen. Op dat moment begon een andere loodgieter mij mails en aanbiedingen te sturen. Toen hij hoorde dat het werk al was aanbesteed, was ik enigszins verrast dat ik werd beschuldigd van het verspillen van zijn tijd en van liegen toen ik hem schreef dat ik al een andere offerte had aanvaard! Een heel klein incident, triviaal zelfs, maar mijn veronderstelling (lees ‘illusie’) dat de wereld voornamelijk wordt bevolkt door vriendelijke en redelijke mensen ging aan stukken. “Waarom”, vroeg ik me af, ‘zou iemand zoiets zeggen? “ Dit leidde ertoe dat ik me ging afvragen wat het doel van die correspondentie nu echt was. Het waren allemaal lege woorden HET D I E N E N V A N D E W AARHE ID
..................... 14
Zo’n negatieve explosie van frustratie kan zeer destructief zijn en afleiden van de veel belangrijkere zaken waar we mee geconfronteerd worden en waar we ons diepe zorgen over maken, zoals: de houding ten opzichte van Christenen en de Kerk, Israël en het Joodse volk, het beleid van de regering, dat ons leven en dat van mensen die we liefhebben beïnvloedt en controversiële morele vragen om er maar eens een paar te noemen. Na de laatste verkiezingen van mei in het Verenigd Koninkrijk stond mijn Facebookpagina vol met berichten van vrienden en vrienden van vrienden die woedend waren over de verkiezing van de nieuwe regering. De recente legalisering van het homohuwelijk op 26 juni in Amerika leidde ook tot een uitbarsting van goedbedoelende mensen, waaronder veel Christenen, zowel pro- als contra. Ik wil geen waardeoordeel hechten aan deze kwesties in dit artikel, maar over de manifeste neiging van mensen met onwrikbare overtuigingen om hun positie weer te geven en mensen die een andere mening toegedaan zijn te demoniseren. Het is niet nodig om water bij de wijn te doen bij dit soort vragen. We hoeven het Woord van God, onze waarden of moraal niet te verdunnen, maar ze vereisen van ons dat we begrip hebben voor de positie van de ander en dat we respectvol met hen in dialoog treden. Helaas kan de houding ten opzichte van Israël op dezelfde manier in een loopgravenstrijd uitmonden. Als iemand die volledig overtuigd is van Gods liefde voor-, en het verbond met het Joodse volk, is het heel pijnlijk voor mij om te reageren op kortzichtige beschuldigingen aan het adres van Israël, waarvan ik weet dat ze niet waar zijn, of op z’n minst een vertekend beeld schetsen,
GOOD NEWS
Met onze tong zegenen we onze Heer en Vader, en we vervloeken er mensen mee die God heeft geschapen als zijn evenbeeld. Uit dezelfde mond klinkt zegen en vervloeking. Dat kan toch niet goed zijn, broeders en zusters? Laat een bron soms uit eenzelfde ader zoet en bitter water opwellen? (Jakobus 3: 9-11 NBV)
want het voelt als een persoonlijke aanval. De grote vraag is hoe te reageren op een discussie als deze, die gemakkelijk zo gepolariseerd raakt dat mensen niet meer naar elkaar luisteren? Zodra dat gebeurt, dient de discussie niet langer de waarheid, God of Israël. De verleiding om in dit soort debatten te duiken kan groot zijn, omdat het belangrijk is om op te komen voor wat je gelooft. Echter, vooral in deze tijd van massacommunicatie moeten we wijzer zijn dan dat, en moeten we selectief zijn. We moeten overwegen wat we willen bereiken en of het aangaan van de discussie de juiste manier is om het doel te bereiken. Er is gewoon niet genoeg tijd in een dag (of een heel leven) om onze inspanningen te kanaliseren in doodlopende discussies die persoonlijk en destructief zijn geworden. Onze woorden laten zien wat er werkelijk in ons hart leeft en ze kunnen een krachtig effect sorteren wanneer we ze met de juiste hartshouding en op de juiste plaats gebruiken. Het boek Jakobus geeft ons een doordringende reminder over het testen van onze motieven:
We zijn het aan onszelf en aan God verplicht om meer tijd besteden aan het begrijpen waarom we geloven wat we geloven dan dat wij ervoor opkomen. We moeten ervoor zorgen dat we nooit vergeten hoe we het evenbeeld van God herkennen, vooral in hen met wie we het niet eens zijn. “Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel. ... een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken” (Prediker 3: 1 ... 7b NBV). Soms is het echt beter om niets te zeggen. Een soortgelijke waarheid stelt dat er slechte dingen gebeuren wanneer goede mensen blijven zwijgen, dus waar ligt de balans? Ik geloof dat het bereiken van dat evenwicht afhankelijk is van de tijd die we nemen om na te denken en te bidden alvorens te spreken. We halen dan onze rauwe emotie uit de vergelijking. We zoeken naar de waarheid en overwegen of onze woorden deze waarheid zal dienen - we kunnen het immers nog steeds bij het verkeerde eind hebben! Maar in ieder geval zullen we het dan op een betere manier verkeerd doen. Ik wil niet iemand zijn die zinloze argumenten nastreeft, ik wil iemand zijn die de waarheid zoekt. Want zoals Jezus zei ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.’ (Johannes 8: 32-33 HSV) HET DIENEN V A N D E WA A RH E ID
..................... 15
programmaupdates NA’ALEH PREP Het nieuwe schooljaar is begonnen en ons Na’aleh Prep programma loopt nu in Rusland, de Oekraïne, de Krim, WitRusland, Kazachstan en Oezbekistan. Het programma is, sinds het begon, elk jaar flink gegroeid! We hebben honderden kansarme kinderen naar school in Israël gestuurd waarna 95% van hen Aliyah maakte. Dit jaar hebben we het programma uitgebreid en hebben we nieuwe klassen toegevoegd in Kazachstan en de Oekraïne. Het Na’aleh Prep programma is enorm belangrijk voor deze kinderen. Zonder dit programma zouden ze weinig kansen hebben om ooit hoger onderwijs te kunnen volgen. We veranderen niet alleen hun leven, maar brengen hen ook naar huis, naar Israël, waar ze zullen gaan studeren aan een aantal van de beste universiteiten ter wereld! Yana Rabinovich woonde onze klas in Sint-Petersburg, Rusland bij. Zij en haar moeder willen u, onze donateurs, graag danken dat u hun dromen hebt waargemaakt. “Ik had mijzelf ten doel gesteld om te
gaan studeren in Israël”, zegt Yana. “Ik had echter nooit gedacht dat dit ook werkelijk mogelijk zou zijn, totdat ik in het Na’aleh Prep programma werd opgenomen. Ik heb genoten van het werken met de leraren en de psycholoog en ik heb zo veel over mezelf geleerd! Ik heb nu het vertrouwen en de vooropleiding die ik nodig heb om succesvol te zijn op de universiteit in Israël. Ik ben zo opgewonden en blij!” “Mijn naam is Ira, en ik ben de moeder van Yana. Dit programma heeft het leven van mijn dochter veranderd. Ik heb gezien hoe zij in het afgelopen jaar is opgegroeid tot een jonge vrouw, en ik heb er alle vertrouwen in dat ze het goed zal doen in Israël. Wanneer ze haar eerste jaar op Na’aleh Prep heeft afgemaakt, zal ik samen met mijn dochter Aliyah maken naar Israël! Dank u wel dat u ons leven ten goede gekeerd hebt! “
SNEAK PREVIEW! THERAPEUTISCH CENTRUM IN ODESSA Het herstelprogramma voor wezen, Bnei Israël, heeft uitstekende vooruitgang geboekt in de afgelopen drie jaar. Niet alleen is ons team uitgebreid van één naar veertien psychologen, maar we hebben ook een uitgebreid ondersteunings- en trainingsnetwerk opgebouwd voor het therapeutisch team. Sinds we begonnen zijn met het bijhouden van de programmagegevens in 2013, hebben we de kinderen gestaag zien groeien op het gebied P R OGRA MM A UPD ATES
..................... 16
van interpersoonlijke relaties, gedrag, gevoel van eigenwaarde, zelf-groei, zelfregulering, communicatieve vaardigheden en prestaties op school. Wanneer we kijken naar de verdere groei van het programma, is het duidelijk dat een groot aantal van deze weeskinderen een intensieve één-opéén therapeutische aanpak nodig heeft om hen te helpen tot een aanvaardbaar niveau van succes te komen voordat ze
GOOD NEWS
het weeshuis verlaten. Dit jaar openen we ons eerste, zeer geavanceerde therapeutisch centrum in westerse stijl in de Oekraïne. Het centrum in Odessa zorgt voor diepgravende diagnostiek, waarna we de juiste therapieën kunnen plannen voor elk kind individueel kind. Met vijf extra psychologen, zal het centrum ook worden gebruikt om psychologische hulp te verlenen aan ouders, weeshuis personeel en de lokale Joodse gemeenschap. Het centrum zal ook een Independent Living Skills Programma krijgen om de kinderen voor te bereiden om zelfstandig te gaan
wonen wanneer ze eenmaal volwassen zijn. In de wintereditie van Good News zullen we u een update geven over de opening van het centrum!
PROJECT MIFRAS Onze drie Project Mifras klassen in Israël zijn het schooljaar weer gestart en elke klas is maximaal gevuld! Dit jaar hebben we een opleiding computerprogrammeren, een koksopleiding en een opleiding tot professioneel buschauffeur. Project Mifras is zeer succesvol in het werven van Joodse personen uit de voormalige Sovjet-Unie om Aliyah te maken. We brengen ook het hele gezin van de cursist naar Israël! Serge Abromov is in het verleden afgestudeerd aan onze koksopleiding. Hij werkt nu als sous-chef in een restaurant in Haifa, Israël. Toen Serge nog in de Oekraïne woonde had hij alle hoop op een goede toekomst verloren. Kijk nu eens naar hem. Wat een transformatie! “Project Mifras heeft mijn leven veranderd. Ik ben zo blij, ik voel me een nieuw mens!”, zegt Serge. “Ik begon als gewoon kok hier in het restaurant en in een zeer korte tijd heb ik mij opgewerkt naar de functie van sous-chef. Ik heb nu mijn zinnen
gezet op de functie van chef-kok en ik heb de opleiding en de motivatie die me daar gaan krijgen! Hard werken en mezelf bewijzen kon ik in de Oekraïne niet. Nu, in Israël, is het helemaal aan mij. Ik kan klimmen naar de top van de berg! Ik wil ieder van u die me heeft geholpen om mijn dromen te verwezenlijken, bedanken. Ik ben nu thuis, en ik leidt een leven waarvan ik nooit gedacht had dat dit mogelijk zou zijn.” Vanwege de beperkte ruimte in onze opleiding moeten we elk jaar honderden Joodse mensen in nood afwijzen. Help ons, zodat we onze Mifras klassen kunnen uitbreiden en de duizenden Joodse mensen die in onze hulp zo hard nodig hebben kunnen helpen.
PR OG RA M M A U P D A T E S
..................... 17
Israël en de eenheid van de Kerk Door Adam Raffell – Stichting 49:22
Het is een triest feit dat de geschiedenis van de kerk door de eeuwen heen is getekend door gevallen van verdeeldheid en scheuringen: de grootste waren de scheidingen tussen het Oosten en het Westen en de afscheiding van de Protestanten van de Rooms-Katholieken. Protestanten zijn onderverdeeld in verschillende richtingen: Gereformeerd, Hervormd, Baptist en Pinkstergemeenten om er maar eens een paar te noemen. Sommige gevallen van kerkscheuring, met name rond de Reformatie, zijn gepaard gegaan met de verschrikkelijke vervolging van de ene kant door de andere. Andere afscheidingen waren veel kleiner, veel vriendschappelijker, maar veroorzaakten nog steeds spanningen. Zo was het niet bedoeld! Toen Jezus voor de kerk bad zei Hij: ISR A Ë L E N D E EEN HEI D V AN DE K ER K
“Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven. Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden.” (Johannes 17: 20-21 NBV). Wat historici soms de geleidelijke ‘scheiding der geesten’ noemen tussen het Joodse volk en de steeds groter wordende kerk, die plaatsvond in het verloop van bijna vier eeuwen na de opstanding van Jezus, is misschien wel de meest tragische scheiding die de grootste gevolgschade heeft veroorzaakt. Schotse theoloog T.F. Torrance gaat zelfs zo ver door te stellen dat:
..................... 18
GOOD NEWS
Het schisma tussen Christenen en Joden het diepste schisma is, en de wortel van alle andere schismata in de Kerk, terwijl de opstand tegen het verzoeningswerk van God, dat wordt uitgewerkt door middel van Israël, niet anders dan kan leiden tot versnippering tussen de volkeren en naties van de mensheid, wanneer ze teruggeworpen worden op hun gescheiden levens en culturen als nationale entiteiten. Het maakt hen los van Gods creatieve voorzienigheid in de geschiedenis. Deze vorm van nationalisme kan alleen de vorm van groepsegoïsme of etnische zonde aannemen, en dat is de giftige wortel van alle racisme. (Torrance.T.F. 1982, P87) De bewering van Torrance is gebaseerd op het inzicht dat, toen de Kerk zichzelf niet meer kon zien als een beweging van de Heilige Geest, verankerd in de mensen en het volk van Israël, dit onvermijdelijk zou leiden tot een machtsvacuüm: Wie zou nu de Kerk moeten leiden en het politieke beheer van de kerk en uitspraken over omstreden onderwerpen moeten doen? Een gematigd lichaam van gezag was nodig, die haar eigen specifieke culturele karakter en een fysieke locatie als zijn hoofdkwartier zou hebben. Het was toen slechts een kwestie van tijd voordat rivaliserende autoriteiten dat eerste gezag gingen uitdagen en dan anderen hen op hun beurt weer uitdaagden. Voordat we het in de gaten hebben, hebben we te maken met denominaties en sub-denominaties, allemaal indirect een gevolg van het losmaken van de Kerk van het Joodse volk. Natuurlijk zijn veel (maar niet alle) confrontaties nodig geweest en werden gedreven door gelovige mensen die de geestelijke gezondheid van de Kerk op de één of andere manier probeerden te verbeteren, maar om te onderscheiden
waar God zich bevind in een afsplitsing is verschrikkelijk moeilijk. De afgelopen 2000 jaar is dit eerste schisma tussen Joden en Christenen grotendeels ongeadresseerd gebleven. Een hele hoop misverstanden, wantrouwen en wangedrag heeft in die periode de kans gekregen om te etteren zodat de taak van het herstel van de schade (menselijk gesproken) vrijwel onmogelijk is. Dat we, sinds de Holocaust nieuwe hoop, dialoog en een herstel van de relatie tussen Joden en Christenen hebben gezien mag een wonder heten. Misschien hebben de schok over- en de gevolgen van antisemitisme ons wakker geschud! Misschien speelde de heroprichting van de staat Israël ook een belangrijke rol in het besef onder Christenen dat Gods trouw is aan Zijn volk. Hoe dan ook, het is echter zorgwekkend om te zien dat Israël in de Kerk van vandaag regelmatig gezien wordt als bron van verdeeldheid tussen hen die van Israël houden en hen die vijandig staan tegenover Israël (vaak tot grote verbijstering van de talloze Christenen zich hierover (nog) geen mening gevormd hebben). Eenheid in de Kerk verheerlijkt Jezus Christus en in die gevallen waarin die eenheid ontbreekt brengt het Zijn Naam in diskrediet. Het is belangrijk om te constateren dat debat en onenigheid niet hetzelfde is als een scheiding, maar gezond en noodzakelijk is wanneer ze met de nodige eer en respect wordt gevoerd. Kerkelijke eenheid, zo die al ooit bestaan heeft, is nooit gegrondvest geweest op totale overeenkomst. Veeleer was deze dan gebaseerd op het besef dat waar we het over eens zijn belangrijker is dan waar we het níet over eens zijn. Ware eenheid binnen de Kerk kan alleen gebaseerd zijn op de persoon van Jezus Christus; onze gekruisigde, opgestane en
IS R AËL EN DE EENH E ID V A N D E KE RK
..................... 19
terugkerende Heer! De clou ligt besloten in de naam. ‘Christelijk’ geloof is het geloof in Christus. Wanneer er onenigheid over ‘Iets anders’ ertoe leidt dat de ene groep de authenticiteit van het geloof van een andere groep in twijfel trekt, kan dit alleen gebeuren omdat het ‘Iets anders’ waar zij het niet over eens zijn, belangrijker geworden is dan Jezus.
van bijna alle Joden uit de omliggende Arabische landen in 1948 wordt net zo gemakkelijk over het hoofd gezien omdat ze prompt werden opgevangen door Israël. Stichting 49:22 en ondergetekende, houden staande dat de twee rollen die in verband gebracht worden met de Messias – Israëls specifieke nationale-, en de universeel menselijke- beiden voortkomen uit de woorden van de profeten. Bijvoorbeeld in Jesaja 49: 6 (NBV):
Houdingen ten opzichte van de staat Israël kunnen redenen tot verdeeldheid zijn, omdat ze afhankelijk zijn van ons antwoord op de vraag wat het betekent om Jezus ‘Christus’ te noemen. De vraag is dan of Jezus de ‘Christus’ van Israël is of “Christus, Gods ‘Gezalfde’, in een heel andere betekenis. Als de bewering dat Jezus, ‘Christus, Gods Gezalfde’ los komt te staan van de specifieke nationale beloften die God via Israël aan de wereld gaf, dan is onze kijk op de staat Israël niet onpartijdig of ‘neutraal’. Het is dan namelijk al negatief. Stel je de reactie van een gezondheidsbewuste vegetariër eens voor bij de introductie van een spannende nieuwe hamburger: zij zijn er dan misschien niet op tegen dat anderen vlees eten, maar het past gewoon niet in hun eigen levensstijl.
Jezus is zowel de hersteller van de stammen van Jakob als het licht voor de heidenen; Jezus vervult beide rollen. God heeft getoond dat zijn beloften, van Abraham af voor alle kinderen Israëls onveranderd zijn. Anders is Jezus niet wie Hij beweerde te zijn en moet ik snel de prioriteiten van mijn leven her-evalueren (misschien kan ik nog wetenschapper worden)!
Omdat voorstanders van dit soort Christologie (‘het spreken over Christus’) niet zien dat er een permanente rol voor het land Israël is weggelegd, zullen zij daarom moeite hebben om positief te kijken naar het herstel van de staat Israël in 1948. Zelfs als ze kunnen erkennen dat 1948 een bron van grote bemoediging was voor de overgrote meerderheid van de Joodse mensen wereldwijd, zullen zij zich waarschijnlijk meer richten op degenen die werden verdreven als gevolg van dat herstel, wat op zich legitiem is. Echter, wanneer die focus leidt tot kortzichtigheid op het gebied van historische feiten, dan staan we niet meer aan de kant van de waarheid. Bijvoorbeeld, de gelijktijdige verplaatsing
Ons geloof in Christus dwingt ons ook elke verleiding te weerstaan om het geloof van onze broeders en zusters die in Jezus geloven, maar die ons perspectief dat Israëls wedergeboorte in overeenstemming was met de woorden van God door de profeten gesproken niet delen, aan te vallen. Dit komt omdat onze erkenning van Israël voortkomt uit het geloof in Christus, die we delen. Daarom vraagt onze toewijding aan Hem ons, voor zover mogelijk en met de hulp van de Heilige Geest, om te leven met deze spanning: op goede voet te blijven met hen die niet ons perspectief niet delen en een warm en biddend hart naar Israël te behouden. We mogen ook niets minder dan een volledig wederzijdse erkenning van ons geloof in Christus van hen verwachten. God
ISR A Ë L E N D E EEN HEI D V AN DE K ER K
Dat je mijn dienaar bent om de stammen van Jakob op te richten en de overlevenden van Israël terug te brengen, dat is nog maar het begin. Ik zal je maken tot een licht voor alle volken, opdat de redding die ik brengen zal tot aan de einden der aarde reikt.
..................... 20
GOOD NEWS
Zelf is de enige die een vegetariër vlees kan laten eten (Vegetariërs: gelieve deze analogie om te keren)! In deze context hebben we een kans om ‘onze lamp op de standaard te plaatsen, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is. Zo moet ons licht schijnen voor de mensen, opdat ze onze goede daden zien en eer bewijzen aan onze Vader in de hemel’ (vrij naar Mattheus 5:1516) Door Christus in het middelpunt te houden, deel te nemen aan het leven van onze plaatselijke kerk, laten we zien dat onze collectieve erkenning van Israël een weerspiegeling is van de ware bron van onze eenheid in Christus. Het laatste wat we willen is de suggestie wekken dat de rest van de Kerk op één of andere manier afvallig is en gescheiden van Christus, dankzij een schijnbaar gebrek aan interesse in Israël, omdat op deze manier Israël in het middelpunt van ons geloof staat, en niet Christus! Paulus is zeer duidelijk in zijn leer over het “diepste schisma” tussen Joden en Christenen dat niet definitief of absoluut is. Toen hij sprak over het volk van Israël in zijn eigen tijd, constateerde hij dat er een scheiding had plaatsgevonden over de identiteit van Jezus, maar hij zei ook: Als een klein deel van het deeg aan God is gewijd, is al het andere deeg het ook; als de wortel aan God is gewijd, zijn de takken het ook. En als nu sommige takken van de edele olijfboom zijn afgebroken en u, loten van een wilde olijfboom, tussen de overgebleven takken bent geënt en mag delen in de vruchtbaarheid van de wortel, dan moet u zich niet boven de takken verheffen. Als u dat doet, moet u goed bedenken dat niet u de wortel draagt, maar de wortel u. (Romeinen 11: 16-18 NBV)
De wortel, de Messias van Israël, is heilig en zo ook Zijn volk. Dit is de reden waarom Stichting 49:22 Joodse mensen in de Oekraïne, Kazachstan en elders met de liefde van God omringt, dat wil zeggen, de liefde van Christus door onze programma’s heen: Hulp bij Aliyah, het herstel van wezen, noodopvang, humanitaire hulp .... Wij doen dit in antwoord op Jesaja 49:22 waarin een ‘banier’ wordt opgeheven naar de volkeren en ieder die deelneemt aan deze missie wordt verenigd onder deze banier. Onze denominaties, achtergronden, nationaliteiten, zelfs grote stukken van onze theologie zijn secundair en irrelevant naast Jezus Christus en onze eenheid in Hem, die de Christus is van het Joodse volk. Waarom wij dit doen? Omdat we op zoek zijn naar genezing van de kloof tussen het Joodse volk en de rest van de Kerk, zodat we partners kunnen zijn in het bouwen van het Koninkrijk van God op aarde. Wanneer dat gebeurt, maakt dat de weg vrij voor de eenheid van de hele Kerk, het hele huis van Israël rondom de Christus van Israël getuigt van de eenheid van de Vader en de Zoon: de God die zo hield van deze wereld dat Hij Zijn enige Zoon zond, opdat wie in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Bronnen: Cartoon gebruikt met toestemming van Pastor Saji George, St. Thomas the Doubter Church, Dallas, Texas, USA (www. thomasthedoubter.org). Torrance T.F. (1982) “The divine vocation and destiny of Israel in world history” in The Witness of the Jews to God ed. Torrance D.W. Edinburgh: The Handsel Press.
IS R AËL EN DE EENH E ID V A N D E KE RK
..................... 21
LAAT ONS
SAMEN DE HEER PRIJZEN VOOR ZIJN GROTE TROUW BIJ HET BEANTWOORDEN VAN ONZE GEBEDEN: WE WILLEN DE HERE DANKEN VOOR: De opening van de Kalaniot noodopvang in Bila Tserkva die het mogelijk maakt om kinderen die niet
bij hun ouders kunnen blijven toch in de Joodse gemeenschap blijven en de zorg en hulp die zij nodig hebben in hun jonge leven kunnen krijgen. We danken God ook voor Misha en Violetta die nu in deze veilige omgeving verblijven en we bidden dat ze zullen gedijen en groeien. De middelen en de mogelijkheden om een uitgebreid Therapeutisch Centrum te kunnen openen in Odessa,
waar verdere één-op-één zorg gegeven kan worden. Naast dankzegging moeten we ook bidden dat de definitieve plannen en afspraken die moeten leiden tot de opening vlot zullen verlopen. We vragen ook uw gebed dat de werkzaamheden van het centrum en de vijf extra psychologen echt tot zegen zullen zijn voor honderden kinderen in Odessa, alsmede voor de lokale Joodse gemeenschap. Alla Sevost’yanenko in Karaganda, Kazachstan,
en alle mogelijkheden die zij heeft om de Joodse gemeenschap te dienen in dat verafgelegen gebied. Bid alstublieft voor haar werk en voor haar bescherming omdat zij de onmisbare schakel voor 5.300 mensen met hun Joodse erfgoed vormt. We bidden voor het smelten van verharde harten van velen die onder de schaduw van de politieke onderdrukking moesten leven. Ik laat jullie niet als wezen achter, ik kom bij jullie terug. Nog een korte tijd en de wereld zal mij niet meer zien, maar jullie zullen mij wel zien, want ik leef en ook jullie zullen leven. (Johannes 14: 18-19 NBV)
G EB E D S ON D E RW ERPEN
..................... 22
B ID ALSTUBLIEF T VOOR: Marina en haar twee dochters die in hun bouwvallige flat in Zhitomir wonen. Bid voor de inspanningen die getroost worden om hun Aliya succesvol en sneller dan verwacht doorgang te laten vinden. We willen vragen om Gods hand op het proces van het verkrijgen van de relevante documenten. Bid ook dat het werk dat nodig is om hun flat waterdicht te krijgen snel kan worden afgerond zodat ze, mede door de evenwichtige maaltijden en medicijnen die we hen verstrekken, allemaal gezond zullen blijven wanneer de winter invalt. Yulia en haar team van psychologen die met weeskinderen, verspreid over de hele Oekraïne, werken en in het bijzonder voor de vier jonge kinderen die drie jaar geleden in het weeshuis kwamen en zo veel hebben geleden. Bid voor het aanhoudende herstel van deze kinderen en hun vermogen om vrienden te maken. We bidden voor wijsheid voor Yulia, en al onze psychologen, dat zij manieren zullen vinden om de kinderen, die onder hun dagelijkse hoede staan, te mentoren en tot herstel te brengen. Svetlana’s herstel na de gevangenschap in haar eigen huis door haar zoon. Bid voor genezing van haar bronchitis en bid dat ze de juiste medicijnen en voeding ontvangt. We willen ook bidden dat ze Aliyah kan maken en dat ze onder veel gelukkiger omstandigheden van haar oude dag mag genieten in Israël. We bidden ook voor een wonder in het leven van haar zoon die nu is opgenomen in het ziekenhuis. Een wonder dat hem zal bevrijden van verslaving en die hem in staat zal stellen om te veranderen in de man die hij had willen zijn als hij andere keuzes gehad zou hebben. De start van een nieuw academisch jaar en de nieuwe Project Mifras groepen en Na’aleh Prep klassen. We heffen elke student op voor Gods troon en we bidden dat ze, samen met hun families, in staat zullen zijn om een succesvol leven op te bouwen in Israël. Vergeet ook niet om te bidden voor het welslagen van alle tieners die Na’aleh Prep cursussen gaan volgen in de Oekraïne, Rusland, Wit-Rusland, de Krim, Kazachstan en Oezbekistan, zodat ook zij in staat zijn om later in Israël te wonen en een goede opleiding te ontvangen. De Heer is mijn rots, mijn vesting, Hij is mijn redder. Mijn God, mijn rots, bij U kan ik schuilen. U bent mijn schild, mijn bolwerk, mijn machtige bevrijder. (Psalm 18:3 GNB) GEBE D SO N D E RWE RP E N
..................... 23
STICHTING 49:22 WORDT GESTEUND DOOR DONATIES VAN PERSONEN, KERKEN EN ORGANISATIES. STICHTING 49:22
Postbus 1466 3800 BL Amersfoort Nederland Gratis bellen met uw vaste lijn: 0800 0221862 Via mobiel: 06-30548659 Email:
[email protected] Bankrekening ABN AMRO (IBAN) NL22ABNA0256504830 Handelsregister 24369299 VERTALING EN NEDERLANDSE VERTEGENWOORDIGING
Jelmer Dijkhuizen CREATIVE DESIGN
DreamGem www.dreamgem.net MAGAZINE LAYOUT
Chris Cannon - www.chriscannon.co.uk Kantoor in Engeland Good News for Israel t/a 49:22trust P.O. Box 1030 Hull HU3 2YG United Kingdom Tel: +44 (0) 800 3160 797 Email:
[email protected] Company limited by guarantee. Registered in England and Wales. No: 04647064
Z O ZEGT DE HERE HERE: “Z IE , IK ZAL MIJN HAND OPHEFFEN TOT DE VOLKEREN EN MIJN BANIER OMHOOG HEFFEN VOOR DE NATIËN ; IN HUN ARMEN ZULLEN ZIJ UW
www.4922trust.nl
ZONEN BRENGEN , EN UW DOCHTERS ZULLEN OP DE SCHOUDER GEDRAGEN WORDEN .
49:22trust
@4922trust
-J ESAJA 49:22
