R. Reis
[email protected]
Gezondheid, ziekte, genezen: een antropologisch perspectief Hoe een patiënt persoonlijk omgaat met een diagnose, is sterk afhankelijk van de leefomgeving. De antropologie brengt die inter-afhankelijkheden duidelijk in beeld.
R. Reis Inleiding
206
arts of genezer, speelt daarin vaak een bepalende
De auteur is cultureel antropoloog met een achter-
rol. De objectieve benadering van de arts krijgt
grond in geneeskundig onderzoek. De antropologie
daarmee wel degelijk subjectieve betekenis. Ook
beschouwt de manier waarop verschillende volke-
deze is in de antropologische relatieschema’s te be-
ren leven, en kijkt daarbij naar overeenkomsten en
schrijven. Het gaat erom alle culturele perspectie-
verschillen. Alle volkeren hebben hun eigen wereld-
ven te respecteren, en de keuzen die zij bieden in
visies en daarop gebaseerde methodes van gene-
hun eigen perspectief te begrijpen. Dan is mogelijk
zing. Ook die kunnen met elkaar worden vergeleken
ook een her-passing in de context te vinden
ten aanzien van hun overeenkomsten en verschil-
waardoor disorder weer tot order kan komen. Het
len. Zelfs binnen dezelfde geneeswijze bekijken ge-
volgende gebruikt een casus om het antropologisch
zondheidszorgwerkers de betekenis van ziekte (en
perspectief in beeld te brengen. De auteur put daar-
gezondheid) op verschillende manieren. Ook hier is
bij uit haar eigen ervaringen met onderzoek naar
een antropologische visie handig om perspectief te
epilepsie in Afrika. Het opent het perspectief dat
bieden op hun verschillende manieren van be-
geneeskundige zorg een sociaal proces is, waarin
schouwing, om hun samenwerking met meer
elke actor een eigen rol heeft. Of het nu gaat om
samenhang te kunnen begrijpen. Er zijn verschillen-
personen of geneeswijzen.
de verklaringsmodellen te vinden, zoals de personalistische- en naturalistische modellen die verder-
Achtergronden
op worden beschreven. Belangrijker dan het ‘verkla-
Het begrip ‘integrale geneeskunde’ diende zich voor
ringsmechanisme’ is het effect dat een geneeswijze
het eerst bij mij aan toen ik begin jaren negentig
heeft op de behandelde persoon. Elke behandeling
het boek Integrale epilepsiebehandeling (Knaven et
verandert immers, elk op haar eigen manier, de re-
al, 1986) in handen kreeg. Dit is een bundel be-
latie van de betreffende persoon ten opzichte van
doeld voor praktiserende huisartsen, maar ook ge-
haar of zijn omgeving. Wanneer die verandert, ver-
schikt voor een cultureel antropoloog die in Afrika
andert ook de beleving van de betreffende persoon.
bij toeval in epilepsieonderzoek terechtgekomen
In het Engels kent men het onderscheid tussen ill-
was. In het boek komt een genuanceerd beeld naar
ness en disease. Het vermogen om om te gaan met
voren van de Nederlandse zorg voor mensen met
veranderingen speelt daarbij een bepalende rol: is
epilepsie. Onder de auteurs bevinden zich naast
het een stimulus of een stress? De sociale omge-
artsen ook psychologen, een orthopedagoog, een
ving, de relaties met andere personen inclusief de
maatschappelijk werker, en een socioloog. Er is
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
zelfs een hoofdstuk gewijd aan alternatieve genees-
perspectief van de patiënt zich verhoudt tot dat van
wijzen, dat eindigt met de oproep tot een beheerste
de dokter en van anderen die zich om hem bekom-
toepassing van die geneeswijzen en gedegen on-
meren. In de medische antropologie gaat men
derzoek. Het boek staat voor de visie dat in de be-
ervan uit dat elke ziekte en elke diagnose verbon-
handeling van epilepsie niet alleen aandacht moet
den is met de historische, sociale en culturele wer-
zijn voor het medisch perspectief, maar ook voor
kelijkheid waarin zij plaatsvinden. Als zorgverleners
pedagogische, psychologische en sociale implica-
substantiële delen van die werkelijkheid met hun
ties of complicaties van de aandoening (ibid, p.3).
patiënten delen, vullen zij haar automatisch in. In
En bovendien wordt onderkend dat psychische fac-
het contrast met andere culturen vallen historische,
toren, leefstijl en sociale factoren op hun beurt van
sociale en culturele elementen meer op. In de con-
invloed kunnen zijn op de epilepsie en de behande-
text van een Afrikaans ziekteverhaal wordt de socia-
ling ervan (ibid, p.180).
le betekenis van het perspectief van de westerse
Kortom, het boek is een exponent van een genees-
arts meer zichtbaar. De dimensies die bij het zoe-
kunde waarin de verbondenheid van fysiologische,
ken naar genezing van belang zijn voor de jonge
psychische en sociale processen wordt erkend.
Afrikaanse vrouw in dit verhaal, gelden evengoed
Integrale geneeskunde betekent in deze context
voor de doorsnee Nederlandse patiënt.
>
een geneeskunde die alomvattend wil zijn, die mensen als geheel benadert en niet tot hun biolo-
Een jonge vrouw met aanvallen
gisch gedefinieerde aandoening reduceert.
Winnie, zoals ik de hoofdpersoon zal noemen,
Maar reduceert niet elke benadering de zieke tot
woont in Swaziland, één van de drie laatste onaf-
het model waarop zo’n benadering berust? Vanuit
hankelijke koninkrijken van Afrika. Haar woonstede
eigen ervaring is het de auteur mogelijk een beeld
ligt tussen de maïsvelden, op een uur lopen van de
te schetsen van de situatie ten aanzien van de zorg
onverharde weg die naar de hoofdweg tussen Piggs
voor, en behandeling van, epilepsie. Bij het horen
Peak en de grenspost met Zuid-Afrika leidt. De
van een epilepsieverhaal pikt een maatschappelijk
woonstede bestaat uit meerdere hutten, waarvan
werker er feilloos de invloed van aanvallen op het
Winnie er drie bewoont, samen met haar vijf kinde-
gezinsleven, scholing en werk uit, zoals een dokter
ren en met haar man als die vanuit Zuid-Afrika met
zich op de fenomenologie van de aanvallen, de
verlof komt. Andere hutten zijn van haar schoonou-
aard, oorzaken en behandelingsmogelijkheden
ders en andere verwanten die de woonstede als
richt, en een psycholoog op de invloed van epilep-
hun eigenlijke thuis beschouwen, ook al wonen ze
sie op bijvoorbeeld cognitieve processen. De ge-
al jaren in de stad of op de compounds van de be-
specialiseerde epilepsiezorg wil door een nauwe
drijven waar ze werken.
samenwerking tussen deze en andere professionals
Hoewel de gezondheidszorg in Swaziland voor
aan de patiënt een samenhangende totaalzorg aan-
Afrikaanse begrippen redelijk ontwikkeld is – bijna
bieden. Maar is samenwerking tussen verschillende
de gehele bevolking woont niet verder dan acht ki-
professionals de weg die naar integratie leidt?
lometer van een ziekenhuis of kliniek – is een be-
‘Omvatten’ die benaderingen tezamen wel alle di-
zoek aan de dichtstbijzijnde plattelandskliniek voor
mensies die voor een zieke van belang zijn? Is een
Winnie toch een onderneming van vele uren.
integrale benadering van ziekte vanuit de patiënt
Gelukkig wonen er in de directe omgeving meerdere
bezien uiteindelijk niet een utopie?
genezers waarop men een beroep kan doen, zoals
In dit artikel wordt aan de hand van een Afrikaanse
kruidendokters die kennis over medicinale behan-
ziektegeschiedenis ingegaan op de sociale beteke-
delingen hebben opgedaan door middel van een
nis van ziekteverklaringen en de wijze waarop het
stage bij een andere kruidendokter. En waarzeg-
207
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
208
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
sters (sangoma, meervoud tangoma): door de voor-
vale en bracht daar steeds meer tijd door. De uit-
ouders uitverkoren traditionele genezers wier voor-
zichtloosheid van haar situatie en de angst de ge-
ouders onzichtbaar op hun schouders zitten en hen
negenheid van haar man te verliezen, brachten haar
diagnoses influisteren en die door hun divinatie-ri-
in een zodanig sombere gemoedstoestand dat ze
tuelen bij uitstek in staat zijn om kwade geesten en
met een touw naar de rivier ging om zich dan maar
hekserij te diagnosticeren en uit te drijven.
aan een boom op te hangen. Uiteindelijk deed
Ik ontmoette Winnie in 1988, drie jaar nadat haar
slechts de gedachte wie dan voor haar kinderen zou
ziekte begonnen was. Wij waren in die tijd op zoek
zorgen haar van haar voornemen afzien.
naar epilepsiepatiënten die nog niet in de westerse
In die tijd woonden er buiten haar kinderen nog
gezondheidszorg behandeld werden, en bezochten
twee kinderen op de boerderij van haar schoonou-
daarvoor zoveel mogelijk scholen in het verzor-
ders: een dochtertje van haar schoonzuster en het
gingsgebied van de plattelandskliniek. Een leraar
oudste zoontje van haar rivaal. Op een kwade dag
van de dorpsschool wees ons de weg naar de
kreeg dit jongetje, toen acht jaar oud, een aanval
woonstede waar een moeder van een paar school-
waarbij hij schreeuwde, bewusteloos op de grond
kinderen al jaren vreemde aanvallen had.
viel en hevig met armen en benen schokte. Met tus-
Winnie’s verhaal begon volgens haar toen zij
senpozen van enkele maanden traden meerdere
zestien jaar was en als huishoudster werkte bij een
aanvallen op. De schoonouders en de moeder van
leraar op een plantage in Swaziland. Ze werd ver-
het kind bezochten een traditionele genezer, die
liefd op een van de arbeiders en raakte zwanger
adviseerde het kind ‘uit huis te plaatsen’, en wel bij
van hem. Gelukkig was zijn liefde oprecht en hij
zijn andere grootmoeder, de moeder van Winnie’s
nam haar mee naar zijn ouderlijk huis. Zijn ouders
rivale. Dat gebeurde en sindsdien had het kind
toonden zich echter weinig enthousiast, en toen het
geen aanvallen meer gehad.
kind geboren was weigerden zij de gebruikelijke
Ondertussen waren andere leden van het gezin ech-
schadevergoeding aan Winnie’s ouders te betalen.
ter aan de ziekte ten prooi gevallen. Het zevenjarig
Die reageerden woedend, haalden haar en de baby
dochtertje van Winnie kreeg een aanval op school,
op en dwongen haar weer bij hen thuis te wonen.
waarbij ze niet bewusteloos neerviel, maar hevig
Maar de situatie thuis was onleefbaar geworden:
begon te gillen en huilen en uit de klas het veld in
haar ouders negeerden haar en haar kind. Toen de
rende. Het kind werd door een leraar thuisgebracht,
baby ondervoed dreigde te raken, liep zij voorgoed
maar toen Winnie haar dochter aanraakte werd ze
weg en trok zeer tegen de zin van haar schoonmoe-
zelf besmet: ze gilde en huilde, scheurde haar kle-
der opnieuw bij de vader van het kind in. In de loop
ren van zich af en zou de rivier in gerend zijn als
der tijd had Winnie haar man vijf kinderen geschon-
men haar niet tegengehouden had. Dit was de eer-
ken, maar ondanks haar toewijding werd zij niet als
ste van regelmatig terugkerende aanvallen. Korte
officiële echtgenote geaccepteerd. Haar schoonou-
tijd later eiste de ziekte een derde slachtoffer: het
ders weigerden een bruidsprijs of schadevergoe-
nichtje van elf jaar oud, kreeg een vergelijkbare
ding voor de geboren kinderen te betalen: niemand
aanval op school. Maar vooral bij Winnie kwamen
had haar toch gevraagd te komen? Winnie’s ouders
de aanvallen regelmatig terug.
lieten haar weten dat zij niet welkom was tot haar
Er werden verschillende traditionele genezers ge-
schoonfamilie de financiële verplichtingen nageko-
raadpleegd. In hun pogingen om tot een verklaring
men was.
te komen, worstelden de genezers echter met het
Toen nam haar leven een negatieve wending. Haar
gegeven dat de symptomen ‘fout’ waren, niet
man huwde een vrouw die de voorkeur van zijn
‘pasten’. De symptomen waren exact die van lihabi-
moeder had, bouwde elders een huis voor deze ri-
ya, een ziekte bij pubermeisjes van wie men gelooft
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
dat zij betoverd zijn door versmade minnaars in
Natuurlijk zou ze het liefst naar haar ouders terug-
spe. Maar de leeftijd en sociale positie van Winnie
keren, maar dan zou ze zelf de schadevergoedingen
maakten deze diagnose onwaarschijnlijk. Er werden
aan haar ouders moeten betalen, en dat was nu
uiteenlopende diagnoses gesteld. Een in het bijzijn
een immens bedrag (van destijds ongeveer duizend
van de schoonouders geraadpleegde waarzegster
gulden). Zich ergens zelfstandig met haar kinderen
meende dat er sprake was van tilwane, diergeesten
vestigen leek haar onmogelijk. Een alleenstaande
gestuurd door een onbekende heks, die bezit van
vrouw heeft geen recht op grond en waar zou ze als
haar genomen hadden. Er vond een uitdrijvingsritu-
ongeschoolde een baan kunnen vinden?
eel plaats. Tevergeefs: de aanvallen bleven komen.
De arts en de psychiatrisch verpleegkundige die
De vader van haar kinderen besloot zelf een traditi-
met mij mee op huisbezoek gingen, stelden op
onele genezer te raadplegen. Deze wees twee
grond van haar symptomen een ‘hysterische de-
kwaaddoeners aan: zijn eigen moeder en zijn offi-
pressie’ vast. Het was duidelijk dat Winnie in een
ciële vrouw. Dat bevestigde wat Winnie al vermoed-
uitzichtloze situatie verkeerde, en dat ze als gevolg
de: haar schoonmoeder had immers ooit gezegd
daarvan aan een depressie leed, met gevaar voor
dat ze haar het liefst weg zou jagen. Tijdens ons be-
zelfmoord. Men besloot haar te behandelen met
zoek aan de woonstede wees Winnie ons tersluiks
een antidepressivum en haar te vragen na een
de kruidendokter aan die de schoonmoeder vanuit
maand terug te komen, het liefst met haar man,
zijn dokterstas voorzien zou hebben van kwaad me-
zodat er over de situatie thuis gesproken kon wor-
dicijn. De schoonmoeder had dat in Winnie’s hut
den. Na een maand kwam Winnie inderdaad op het
verstopt opdat het haar zou doden. Maar door de
spreekuur langs, maar zonder haar man. Ze maakte
beschermende medicijn die Winnie gebruikte, was
een gelaten indruk, had geen aanvallen meer
zij niet in haar opzet geslaagd: het kwaad medicijn
gehad, maar klaagde nu over tal van andere aan-
had slechts tot gekte geleid. Bovendien had het
doeningen, zoals huidziekten, bij haarzelf en haar
medicijn niet alleen Winnie, maar ook de in haar
kinderen. Aan haar situatie was niets veranderd,
hut spelende kinderen besmet.
maar ze vertelde dat ze besloten had lid te worden
Winnie’s verhaal hield mij sterk bezig, in de eerste
van de kerk van haar man, een genezingskerk. Op
plaats omdat ik als religieus antropoloog geïnteres-
volgende spreekuren kwam Winnie niet meer langs
seerd was in dit type ‘overdreven emoties’ – de
en toen ik na enkele jaren de kliniek in Hhohho op-
term is van Bartholomew (1990) –, maar ook omdat
nieuw bezocht, wist niemand wat er van haar ge-
ik was geraakt door haar verdriet. Vanuit die betrok-
worden was.
>
209
kenheid legde ik het verhaal anoniem voor aan een sangoma elders in het land. Deze zei na enig na-
De sociale betekenis van diagnoses
denken dat Winnie tegen de zin van haar voorou-
Hoe oriënteert een antropoloog zich op een com-
ders was weggegaan, dat ze veel van haar hielden
plexe ziektegeschiedenis? Een eerste stap is te pro-
en dat zij om beter te worden de relatie met haar
beren de sociale context waarin de belevenissen
eigen voorouders moest herstellen. De voorouders
van mensen plaatsvinden in kaart te brengen.
wilden dat zij genezeres zou worden. Toen ik Winnie
Ziekte vindt immers niet in een sociaal vacuüm
deze interpretatie vertelde, schoof ze deze echter
plaats. In Winnie’s verhaal zijn overduidelijk de re-
geërgerd terzijde: waarom waren er dan kinderen
laties die zij met de mensen in haar omgeving heeft
ziek geworden? Had ze niet recentelijk haar schoon-
in het geding. Onderstaand sociaal diagram brengt
moeder bij de kruidendokter naar ‘witte-kip’ medi-
haar leefsituatie ten tijde van de eerste ziektever-
cijn horen vragen? Wat dat was wist ze niet, maar
schijnselen in beeld.
de kwade bedoelingen ervan waren duidelijk.
In dit diagram symboliseert een driehoek een man
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
en een cirkel een vrouw. Op deze manier kunnen de
sonen, soms met naam en toenaam. Die personen
dochters en zonen van een echtpaar met elkaar in
zijn soms levende mensen met wie de patiënte in
verband worden gebracht. In het schema hieronder
conflict is, maar ook gestorven voorouders houden
is te zien dat de man van Winnie twee vrouwen
blijkbaar een vinger in de pap in de aangelegenhe-
heeft, en dat daardoor drie families meespelen in
den van de levenden. Foster en Anderson (1978)
dit diagram. Ook is te zien hoe Winnie’s man met
noemen een dergelijk model van ziekteverklaringen
haar vijf kinderen heeft, en nog twee met zijn ande-
personalistisch. Bezielde entiteiten, al dan niet
re vrouw.
menselijk, met een eigen wil en motieven, zijn de schuld van de problemen die mensen ondervinden. Ziekte is niet toevallig, er zit altijd iets of iemand
Diagram 1 Een schema van de familie-samenhang
achter die de hand in het probleem heeft. Het onderscheid tussen een naturalistische en personalistische etiologie is daarom ook een tegenstelling tussen een oorzakelijkheid ontdaan van moraliteit, en een verklaring in morele termen. In naturalistische modellen worden onpersoonlijke factoren of omstandigheden als oorzaak van ziekten aangewezen. Zulke modellen beroepen zich bijvoorbeeld op een ‘mechanische’ werking van de dingen, of op empirische kennis. Hoewel Foster en Anderson (1978) bij deze laatste categorie vooral systemen als het humorale denken, Ayurvedische geneeskunde en traditionele Chinese geneeskunde
Er werden in de loop van het zoeken naar genezing
voor ogen hadden, zijn westers wetenschappelijke
verschillende ziekteverklaringen gegenereerd, die
verklaringen hier met enige goede wil ook in onder
tot verschillende therapieën aanleiding gaven.
te brengen (Van der Geest, 1989).
a Een onbekende diagnose leidde tot een verhui-
In de meeste culturen zijn zowel personalistische
zing van het zieke kind.
210
b Lihabiya door een versmaadde minnaar werd verworpen.
als naturalistische verklaringsmodellen voorhanden. De mate waarin dat het geval is, is meestal een kwestie van meer of minder (Foster en
c De diagnose van diergeesten gestuurd door een
Anderson, 1978, p.54). Zelfs in de meest directe
onbekende heks gaf aanleiding tot een uitdrij-
personalistische diagnose die Winnie te horen
vingsritueel.
kreeg, spelen ook naturalistische elementen een
d Kwaad medicijn door kwaaddoeners in de woonstede gaf aanleiding tot rituele reinigingen. e De diagnose van voorouderroeping werd verworpen. f Op de diagnose van een depressie volgde een behandeling met westerse medicatie.
rol. Haar rivale en schoonmoeder werden als schuldigen voor haar ziekte aangewezen, maar zij hadden bij hun kwaaddoenerij gebruik gemaakt van een traditioneel medicijn dat in Winnie’s hut verstopt was, en dat werkt volgens een naturalistisch mechanisme van toevallige besmetting: zelfs het eigen zoontje van Winnie’s rivaal was onbedoeld
Wat onmiddellijk opvalt in deze bonte verzameling
ziek geworden toen hij in Winnie’s hut had ge-
van verklaringen is dat in de diagnoses van traditio-
speeld.
nele genezers de hoofdrol wordt gespeeld door per-
Hier is niet de ruimte om uitgebreid in te gaan op
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
de verklaringsmodellen die in Swaziland gehan-
trokken arts had zeker aandacht voor de geschiede-
teerd worden door leken en genezers. Inzicht daarin
nis van zijn patiënte en haar problematische leefsi-
is hier ook niet het eerste doel. Voor de vragen die
tuatie. Anderzijds gaat de arts ervan uit dat twee
ik in de inleiding stelde is vooral van belang wat al
mensen in dezelfde omstandigheden op dezelfde
die diagnoses met het verhaal van Winnie doen.
gebeurtenis heel verschillend kunnen reageren.
Ook de verklaringen van genezers verschillen im-
Uiteindelijk is een depressie een aandoening die
mers sterk van elkaar in de wijze waarop zij de ziek-
zich voordoet in een individuele patiënt. Het zieke
te afbakenen. Onderstaand diagram brengt dit in
individu is uiteindelijk het onderwerp van de be-
beeld. Winnie zelf voelde zich het meest aangetrok-
handeling. Het probleem waarover de arts zich bij
ken tot de verklaring van haar problemen in termen
Winnie boog, is hoe zij als bio-psychisch systeem
van kwaad medicijn (d). Deze diagnose focust op
op haar omgeving en de gebeurtenissen in haar
de problematische relatie met haar schoonmoeder
leven reageert, en hoe hij op dat bio-psychisch
en haar rivale. Daarentegen richt de diagnose van
systeem in kan grijpen om de ziekte weg te nemen.
voorouderroeping zich op Winnie’s problematische
De arts behandelde het als psychisch gedefinieerde
relatie met haar ouderlijk huis (e). De diagnose van
probleem door het biochemisch functioneren aan te
hekserij door een onbekende kwaaddoener (c) is
grijpen, met medicatie in vastgestelde doses.
een verwijzing naar boze intenties van buiten de fa-
Zodoende brengt de arts het historisch verhaal met
milie. De verschillende diagnoses lichten elk een
al zijn culturele en sociale betekenissen terug tot
ander gedeelte uit wat voor Winnie een samenhan-
een ziektebeeld dat niet aan plaats en tijd gebon-
gend verhaal en een geleefde realiteit is: haar eigen
den is: een depressie hier en in Swaziland zijn in
geschiedenis van verstoorde relaties, afhankelijk-
deze opvatting in de basis vergelijkbaar en verdie-
heid, verdriet en boosheid en de uitzichtloze situa-
nen een zelfde behandeling. De medicijnen die de-
tie waarin ze zich nu bevindt.
pressieve patiënten in Swaziland krijgen, krijgen
>
depressieve mensen in Nederland ook. Er is nog een andere manier waarop het perspectief Diagram 2 Een schema van de meestbepalende interpersoonlijke relaties
van de arts de ziekte-ervaring van zijn patiënte in stukjes breekt, fragmenteert. De eerste aanvallen in Winnie’s verhaal troffen immers niet haarzelf maar het zoontje van haar rivaal. Hoewel een echte anamnese niet mogelijk was – het kind woonde nu
211
immers bij zijn andere oma – beoordeelde de arts de aanvallen van het jongetje op grond van de beschrijving als een heel ander ziektebeeld. Het jongetje had waarschijnlijk epilepsieaanvallen gehad, aanvallen van geheel andere aard dan de aanvallen van zijn halfzusjes en hun moeder. Vanuit het perspectief van Winnie maken de aanvallen van het jongetje echter onlosmakelijk deel uit van haar ziekteverhaal. Dat verhaal is ingebed in het historische verloop van haar leven, in de opeenvolging van De diagnose van de arts was een depressie (f). Van
desastreuze gebeurtenissen en in het kader van de
een depressie wordt erkend dat deze soms in
sociale relaties waarin ze leeft.
wisselwerking met de omgeving ontstaat. De be-
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
De medische blik op de ervaring van de patiënt
ve waarnemingen.
In de medische antropologie wordt het begrippen-
versaliteit en wetenschappelijkheid valt natuurlijk
paar illness en disease gebruikt om te onderschei-
het een en ander af te dingen. Het lijdt geen twijfel
den hoe patiënten en artsen in hun perspectief op
dat ook de kennis, inzichten, denkmodellen en dia-
ziekte verschillen. Goede Nederlandse termen zijn
gnoses van dokters historisch en cultureel gekleurd
er eigenlijk niet, omdat beide termen met ‘ziekte’
zijn (Van der Geest, 1989; Kleinman, 1995). Ook kan
vertaald worden. Disease zou je misschien nader
men niet ontkennen dat veel patiënten zeer wel in
met ‘aandoening’, ‘ziektegeval’, kunnen omschrij-
staat zijn ook van buitenaf naar hun ziekte te kij-
ven. Het betreft ziekte vanuit het perspectief van de
ken, en als het ware de blikken van binnen en bui-
arts. Bij illness gaat het om ziekte vanuit het per-
ten te integreren. Het onderstaande schema char-
spectief van degene die het ondergaat.
geert de tegenstellingen daarom enigszins.
‘Ziektebeleving’ komt enigszins in de buurt, maar
Niettemin werpen deze tegenstellingen licht op es-
bij het perspectief van de patiënt gaat het zeker
sentiële tegenstellingen in de beleving van een
niet alleen om ervaringen en emoties. Het begrip ill-
ziekte aan de kant van de patiënt en arts.
Aan die claims van de medicus op objectiviteit, uni-
ness omvat ook de interpretaties die iemand in de loop van zijn ziekte aanhangt of te horen krijgt. Het perspectief van de arts en dat van de patiënt
illness
disease
verschillen op essentiële dimensies. Het perspec-
binnen (emic)
buiten (etic)
tief van de patiënt op de eigen ziekte is een per-
subjectief
objectief
historisch
a-historisch
cultureel
universeel
lekenkennis
wetenschappelijk
spectief van binnenuit, het betreft een subjectieve beleving, het beschouwt ziekte als een historische ervaring, het is cultureel gekleurd en daarom altijd in zekere mate cultuurspecifiek en het berust op lekenkennis. Die historische, sociale en culturele aard van het patiëntenperspectief is overigens pre-
212
cies de reden waarom het voor sociale wetenschap-
In hun studie van interpretaties en betekenisgeving
pers zo’n interessant onderwerp van onderzoek
van ziekte worden antropologen geacht de visie van
vormt. Door het te bestuderen, krijgt men niet al-
de patiënt als even waardevol te beschouwen als
leen toegang tot ziekteclassificaties en de beteke-
die van de dokter. Immers, beide perspectieven zijn
nis die men aan ziekteverschijnselen hecht, maar
cultureel en sociaal gekleurd, en historisch inge-
ook tot de sociale verhoudingen waarin de patiënt
bed. Toch wekt het bovenstaande schema ontegen-
zijn leven vorm geeft. Via het patiëntenperspectief
zeglijk de indruk dat het perspectief van de dokter
kan men de denkwereld én de sociale structuur van
uiteindelijk meer waar is. De westerse geneeskunde
een samenleving leren kennen.
beroept zich er immers op dat zij op wetenschap is
Daar staat het perspectief van de arts tegenover als
gebaseerd, dus op objectieve universeel geldige
in essentie a-historisch. De historische ervaring van
principes. De arts is in zijn diagnoses op zoek naar
de zieke en zijn ziekte is minder relevant dan dat
universele bio-psychologische verschijnselen,
wat over de grenzen van tijd met mensen met ver-
zaken die door de tijd en over grenzen van culturen
gelijkbare symptomen wordt gedeeld. Het perspec-
heen hetzelfde zijn. Het is een klein stapje naar de
tief claimt universele geldigheid en beroept zich op
constatering dat de visie van de dokter op ziekte
het fundament van wetenschappelijke kennis. Het
dus ook meer waarheidsgehalte heeft.
is de blik van buitenaf, die wil berusten op objectie-
Dat zou betekenen dat de manier waarop de dokter
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
tegen ziekte aankijkt en hoe de patiënt dat doet,
sche visie op het patiëntenperspectief ook is, en
wel degelijk ongelijkwaardig zijn. Men zou de ziekte
zelfs als er zoiets als een substraat van universele
zoals die door de dokter wordt gediagnosticeerd als
bio-psychische verschijnselen is, dan nog is de
het onderliggende, objectief te meten proces moe-
claim van de medische wetenschap dat zij daar als
ten beschrijven, en de manier waarop de patiënt de
enige zicht op heeft, in de basis etnocentrisch.
ziekte ervaart en interpreteert als de reactie daarop.
Want hoe cultuurvrij zijn de methoden om vast te
Bij Winnie is vanuit de arts bezien de onderliggen-
stellen wat universeel is en wat niet, en welke ver-
de depressie de werkelijke ziekte. De manier waar-
schijnselen worden door de gebruikte methoden bij
op Winnie haar depressie uit en interpreteert is een
voorbaat al uitgesloten? Het is gevoeglijk bekend
reactie op dat universele substraat. Illness, het per-
dat er belangrijke vragen zijn waarop binnen het
spectief van de patiënt, is een cultuurspecifieke
medische model vaak geen antwoord te vinden is.
vormgeving en beleving van universele disease. In
Winnie had bijvoorbeeld al langere tijd ernstige pro-
zijn beroemde boek uit 1980 heeft Arthur Kleinman
blemen met de mensen om haar heen – waarom
de relatie tussen de blik van de dokter en de bele-
kreeg zij pas aanvallen nadat eerst het jongetje en
ving van de patiënt op deze manier gedefinieerd.
haar eigen dochtertje aan de ziekte ten prooi waren
Universele bio-psychische verschijnselen worden
gevallen?
beleefd en geuit op een cultuurspecifieke manier
En er is nog een ander probleem. Kleinman (1980,
(Kleinman, 1980, p.173).
p.173) maakte daar in zijn eerste monografie al een
Deze visie is voor artsen die in de transculturele
opmerking over. Als er zoiets is als een universeel
hulpverlening werken zeer vruchtbaar gebleken.
onderliggend substraat, waar eindigt dat dan en
Symptoomtaal kun je leren lezen. Door je te verdie-
waar begint de culturele vormgeving? Universele
pen in hoe patiënten uit andere culturen ziekte be-
bio-psychische verschijnselen worden niet alleen
leven en uiten wordt het mogelijk deze verschijnse-
geuit op een door de cultuur gekleurde manier. De
len te vertalen naar het diepere onderliggende uni-
invloed van cultuur op de ervaring en de presenta-
verseel niveau waarop een wetenschappelijke me-
tie van symptomen is meer diepgaand en complex.
dische behandeling mogelijk is. Ook medisch antro-
Wat mensen aan hun lichaam ervaren is op het mo-
pologen hebben werkend vanuit dit inzicht goede
ment van ervaren al gekleurd door hun cultuur. Wat
diensten bewezen aan artsen en patiënten als ze
Winnie ervoer is onmiddellijk gekleurd door haar
de taal die patiënten met hun lichaam spreken hiel-
geloof in hekserij en kwaad medicijn en de weten-
pen te vertalen. Als men bijvoorbeeld weet dat veel
schap dat haar schoonmoeder en rivale haar weinig
Afrikanen geloven dat gestorvenen voor wie niet de
goeds toewensen.
>
213
juiste rituelen zijn gedaan hun familieleden lastig kunnen vallen door in hun dromen te verschijnen of
Genezers en andere buitenstaanders
op klaarlichte dag tegen hen te praten, kiest men
In de hierboven beschreven classificatie is eigenlijk
bij een weduwe die zegt stemmen te horen niet on-
geen plaats voor de perspectieven van mensen die
middellijk voor een antipsychotische behandeling
medicus noch leek zijn, dat wil zeggen: voor per-
(De Jong, 1992). Ook het in de zorg aan allochtonen
spectieven van hulpverleners die werken vanuit an-
veelgehoorde begrip ‘somatisatie’ berust in wezen
dere opvattingen over lichaam en ziekte dan de
op het idee dat mensen hun psychosociale klachten
arts. Tot op zekere hoogte lijken de perspectieven
omzetten in lichamelijke symptomen, en dat men
van de genezers overigens wel op die van de
deze symptoomtaal moet kunnen verstaan om bij
westers denkende arts. Ook zij beschouwen
de werkelijke problemen te kunnen komen.
Winnie’s problemen van buitenaf, claimen objecti-
Maar hoe vruchtbaar en bruikbaar deze biomedi-
viteit en de universele geldigheid van de concepten
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
214
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
waarmee ze werken. Maar de claim van weten-
zien als verstoring van evenwicht of als gevolg daar-
schappelijkheid is bij traditionele genezers in
van. Toch moeten we voor al te gemakkelijke gene-
Swaziland niet aan de orde, en in tegenstelling tot
ralisaties oppassen. Ook alternatieve of comple-
de dokters hebben de problemen die hun patiënte
mentaire geneeswijzen spreken vaak niet de kos-
in de relaties met andere mensen ervaart hun eer-
mologische dimensie aan. En weinig van deze ge-
ste aandacht. Qua ideeënwereld lijkt het perspec-
neeswijzen benoemen zo expliciet problemen in
tief van de genezers dichter bij dat van de zieke zelf
intermenselijke relaties als oorzaak van ziekte. Het
te staan. Winnie gelooft in de macht van voorou-
internaliserende karakter van de westerse genees-
ders, en in de krachten van kwaad medicijn en hek-
kunde – de belangrijkste processen vinden binnen
serij. Maar toch verschilt haar perspectief ook fun-
het lichaam plaats – wordt ook gereflecteerd in veel
damenteel van de genezers, zelfs van de genezer
van de geneeswijzen die zichzelf als complementair
die haar schoonmoeder en rivale als oorzaak van
daaraan zien.
haar aanvallen aanwees. Deze genezer nam immers
Misschien dat in deze focus op ordening en even-
de problematische relatie met Winnie’s eigen ou-
wicht voor antropologen ook de aantrekkingskracht
ders niet mee in de diagnose, terwijl zij daar wel
ligt van traditionele genezers, en van de comple-
veel verdriet van ondervond. Bovendien loste de
mentaire geneeskunde in Nederland die met verge-
beschermende medicijn die zij kreeg de problemen
lijkbare begrippen werkt. Antropologen zijn meer
met haar vijanden niet daadwerkelijk op: de aanval-
dan andere wetenschappers gepreoccupeerd met
len bleven gewoon komen. Ook genezers maken op
ordening (Taussig, 1987, p.442-3; Reis, 1996b,
basis van de door hen gehanteerde verklaringsmo-
p.30). Dat was eigenlijk al te merken aan mijn eigen
dellen specifieke keuzes uit de complexe en onge-
enthousiasme voor de diagnose van de genezer die
deelde realiteit van een ziekteverhaal. Ook in hun
voorouderziekte diagnosticeerde. In tegenstelling
diagnoses treedt een zekere mate van onvermijde-
tot de patiënte vond ik de diagnose in termen van
lijke fragmentatie en reductie op. Het belangrijkste
kwaaddoenerij weinig constructief. Een dergelijk
verschil met de diagnose van de arts ligt vooral in
diagnose kon in het verleden, toen hekserij nog
het gehanteerde model.
openlijk aan de kaak gesteld kon worden, mis-
Hahn (1984) heeft geprobeerd de perspectieven
schien leiden tot een oplossing: een schuldbeken-
van genezers een plaats te geven naast die van art-
tenis, reconciliatie, of een verbanning van de
sen en patiënten met het begrip disorder. Hij stelt
kwaaddoeners. Maar hekserijbeschuldigingen zijn
dat de diagnoses van genezers worden gekarakteri-
al bijna een eeuw verboden in Swaziland en lijken
seerd door interpretaties in termen van een versto-
in een situatie die zo uitzichtloos is als die van
ring van orde, van evenwicht in de relatie van de
Winnie alleen maar tot een verharding van de con-
zieke met de sociale, natuurlijke of bovennatuur-
flicten te leiden. Mijn antropologisch hart sprong op
lijke omgeving. Genezers hebben, zo stelt Hahn,
bij de diagnose van voorouderziekte omdat ik in de
een kosmologische oriëntatie. De diagnoses van de
verzoening met het ouderlijk huis een ontsnap-
genezers die Winnie raadpleegde, lijken goed in
pingsmogelijkheid voor Winnie zag. Zij kreeg dan
deze karakterisering te passen. Problemen in rela-
wel niet de begeerde positie van officieel erkende
ties met andere mensen en problemen met de voor-
vrouw bij haar schoonfamilie, maar zou wel een ge-
ouders werden alleen door de traditionele genezers
respecteerde plaats in haar ouderlijk huis kunnen
aan de orde gesteld.
krijgen. Als voorouders iemand tot het genezer-
Hahn’s aanduiding disorder kan misschien ook
schap roepen zit er weinig anders voor de familie
worden toegepast op complementaire of alternatie-
op dan dat te accepteren en mogelijk te maken.
ve geneeswijzen in de westerse wereld die ziekte
Maar Winnie wees de diagnose geërgerd van de
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
hand, wat maar weer aangeeft dat ook het perspec-
Winnie ligt het voor de hand om te bezien wat ver-
tief van de sociale wetenschapper een perspectief
gelijkbare ziektegevallen elders in de regio kunnen
van buiten is.
bijdragen aan begrip voor haar problemen. Dan zou
De blik van een sociale wetenschapper kan overi-
men een relatie constateren tussen de symptomen
gens een dimensie aan het begrijpen van ziekte
die Winnie vertoonde en de symptomen van ufufu-
toevoegen die aan het perspectief van genezers,
nyane, een epidemische hysterie die vooral in het
artsen en andere geïnstitutionaliseerde hulpverle-
begin van de vorige eeuw de aan de Swazi verwante
ners gewoonlijk ontbreekt. De perspectieven van
Zulu teisterde, maar nog steeds, zij het sporadisch,
patiënten en zorgverleners zijn in essentie a-poli-
voorkomt bij patiënten van alle bevolkingsgroepen.
tiek. Dat geldt ook voor de diagnoses in het verhaal
Een kwaaddoener heeft aarde en menselijke resten
van Winnie. De genezers wijzen problemen in per-
van een begraafplaats waar migranten ver van hun
soonlijke relaties als oorzaak aan. De arts brengt
huis begraven liggen, vermengd tot een kwaad me-
het verhaal van Winnie terug tot haar bio-psychi-
dicijn. Het slachtoffer wordt bezeten door een horde
sche reactie op een stressvolle situatie waarin die
van vreemde geesten, dolende zielen. In de inter-
problemen een belangrijke rol spelen. Maar de ge-
pretatie van antropologen worden niet alleen de
nezers noch de arts stellen de sociale condities aan
aandoening zelf maar ook de diagnose ervan ge-
de kaak waardoor Winnie überhaupt in zo’n uit-
zien als een reflectie of uitdrukking van de sociale
zichtloze situatie kon komen. Men kan bijvoorbeeld
wanorde, fragmentatie en marginalisering van zwar-
denken aan het eroderen van de traditionele rech-
te bevolkingsgroepen in Zuid-Afrika (Ngubane,
ten en plichten van families jegens elkaar, en aan
1977, p.147; Reis, 1993; Young, 1982). Dat Winnie en
de toenemende onmacht van traditionele leiders
de kinderen in haar huishouden vergelijkbare
om die rechten en plichten te handhaven. Dat be-
symptomen toonden kan men daarom ook interpre-
treft bijvoorbeeld de traditionele schadevergoeding
teren als een manier van machteloze mensen om
die aan de familie van een ongehuwde moeder
de spanningen waaronder zij leven aan de kaak te
dient te worden betaald. Of men kan denken aan
stellen.
de situatie van sociale ongelijkheid die het moge-
Sociaal wetenschappelijke verklaringen kunnen de-
lijk maakte dat Winnie als meisje niet naar school
gene die probeert een individueel verhaal in een re-
kon maar als dienstbode moest werken op de plan-
levante context te plaatsen al gauw een gevoel van
tage. Aan de kwetsbaarheid die jonge meisjes in
bevrediging geven. Dat is altijd het geval als men
Swaziland kenmerkt, waar het het omgaan met sek-
achter een verschijnsel dat binnen de medische
suele avances betreft, en de afhankelijkheid van
modellen niet helemaal te begrijpen is opeens een
vrouwen van ouders, echtgenoot en schoonfamilie
diepere sociale betekenis ontdekt. Zo zit het dus,
omdat een vrouw in Swaziland, anders dan een
daarom uit Winnie die specifieke problemen op die
man, geen zelfstandig recht op land heeft. Elk ziek-
specifieke manier. Maar dit brengt, zoals we al heb-
tegeval is op allerlei mogelijke manieren verbonden
ben gezien, het perspectief van de wetenschapper
met de historische en sociaal-politieke context
niet noodzakelijk dichter bij de beleving van de pa-
waarin het plaatsvindt. De blik van de sociale we-
tiënt. Er is een fundamenteel verschil tussen per-
tenschapper richt zich bij uitstek op die context
spectieven van buitenaf en dat wat voor de patiënt
(Richters, 1991, p.145)
op het spel staat (Kleinman en Kleinman, 1991). Om
Context is in principe onbegrensd, en men moet
bij ons ziekteverhaal te blijven: een perspectief dat
een keuze maken tot hoever men gaat in het be-
Winnie’s klachten vertaalt in culturele patronen, of
trekken van contextuele factoren bij de interpretatie
in de maatschappelijke ongelijkheid en ontredde-
van een ziekteverhaal. Maar bij het verhaal van
ring die men als structurele oorzaken van haar pro-
>
215
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
blemen kan zien, is net zo fragmenterend en redu-
tieve emoties geen kwaaddoener, maar zelf slacht-
cerend als het medisch perspectief. Als we Winnie’s
offer is.
klachten terugbrengen tot haar manier van omgaan
216
met stress, wordt haar verhaal geen recht gedaan.
Conclusie
Maar haar klachten terugbrengen tot culturele pa-
Mensen worden ziek in een betekenisvolle context;
tronen van betekenisgeving of patronen van struc-
de ziekte heeft en krijgt betekenis in meerdere di-
turele ongelijkheid doet ook geen recht aan wat er
mensies. Zoeken naar objectieve oorzaken, en naar
voor haar in haar unieke individualiteit op het spel
wie of wat verantwoordelijk of aansprakelijk is,
staat: de liefde van haar man, de onzekerheid van
vormt evenzeer een onderdeel van het ziekteproces
haar toekomst, en van die van haar kinderen.
als het zoeken naar genezing. Een integrale bena-
Uit haar verhaal is daarbij iets essentieels te lezen
dering moet de bedoeling hebben alle belangrijke
dat door Winnie zelf niet geformuleerd kan worden,
dimensies te incorporeren in de verklaringen en op-
maar wat misschien wel een kern is van het pro-
lossingen. Dan is bepalend welke dimensies wor-
bleem. Winnie spreekt alleen van de negatieve hou-
den onderscheiden en op welke gronden zij als be-
ding van haar rivale en haar schoonmoeder jegens
langrijk of minder belangrijk worden gezien.
haarzelf. Haar eigen negatieve gevoelens, haar
In het voorgaande heb ik laten zien hoe verschillen-
boosheid jegens haar schoonmoeder en jaloezie je-
de perspectieven het verhaal van de patiënt een or-
gens haar rivale, komen nergens in haar verhaal
dening opleggen die voor die perspectieven rele-
aan de orde. Dat kan ook niet in de context van
vant is. Daarbij werden verschillende dimensies uit
denkbeelden over ziekte in Swaziland. Het uiten
het ziekteverhaal dat ik als voorbeeld gebruikte op
van negatieve gevoelens jegens iemand maakt de-
de voorgrond gezet. We kunnen vaststellen dat de
gene die het doet kwetsbaar voor beschuldigingen
blik van de westerse arts aan veel dimensies niet
van kwade intenties of zelfs kwaaddoenerij. Als de-
raakt. Voor de relatie met overledenen, of voor ne-
gene over wie je je negatief hebt uitgelaten ziek
gatieve invloeden die van andere mensen uit kun-
wordt, zijn de poppen aan het dansen. De kans is
nen gaan, is evenmin plaats als voor de historische
dan groot dat je de beschuldigende vinger op je ge-
en socio-politieke context waarin het verhaal van
richt krijgt. In Winnie’s geval waren de conflicten
Winnie zijn betekenis krijgt, en de structurele facto-
openlijk geweest. Iedereen wist af van haar boos-
ren die een verbetering van haar situatie onmoge-
heid over de situatie. En zelfs als men het niet ge-
lijk maken.
weten had, is een beschrijving van de situatie vol-
Overigens is duidelijk geworden dat ook het per-
doende om zulke gevoelens bij Winnie te veronder-
spectief van de genezers noodzakelijkerwijs redu-
stellen. Dat was de situatie toen het zoontje van
ceert en fragmenteert, al is het misschien op een
Winnie’s rivale een aanval kreeg. De diagnose van
andere en minder ingrijpende wijze, omdat het
de genezer die de schoonmoeder en haar rivale
dichter aansluit bij de ideeën die de patiënt zelf
raadpleegden was Winnie niet bekend. Maar een
over zijn ziekte heeft.
advies om te verhuizen wordt in Swaziland vooral
Elke diagnose berust op een keuze van betekenis-
gegeven als men in de directe omgeving van de
volle elementen uit een geïntegreerd patiënten-ver-
zieke kwaaddoenerij vermoedt. Het ligt voor de
haal, en op een vertaling van daarin ontdekte patro-
hand om te concluderen dat Winnie zelf degene
nen in het denkmodel dat de beschouwende bui-
was bij wie kwaaddoenerij werd verondersteld. Voor
tenstaander hanteert. Bij een kritische analyse van
Winnie zijn haar aanvallen niet alleen een uiting of
wat verschillende geneeswijzen te bieden hebben,
symptoom van haar onderliggend lijden, maar ook
is het van belang de dimensies waarop zulke ge-
een noodzakelijk bewijs dat zij ondanks haar nega-
neeswijzen betrekking hebben te identificeren en
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
expliciet te maken. Een indeling op basis van die di-
aan de hand van twee cultuurgebonden syndro-
mensies zou wel eens verrassende parallellen én
men; Naar een nieuw paradigma in de vergelij-
verschillen kunnen laten zien tussen geneeswijzen
kende psychiatrie, Tijdschrift voor Psychiatrie, 34, pp.684-699
die men gewoonlijk van elkaar onderscheidt of juist bij elkaar onderbrengt.
Kleinman, A. (1990) Patients and Healers in the
Ik heb ook willen laten zien dat elke diagnose van
Context of Culture; An Exploration of the Border-
buitenaf op een fundamenteel niveau blijft verschil-
land between Anthropology, Medicine and Psychiatry, Berkeley, University of California Press
len van het perspectief van binnenuit dat alleen door de patiënt gedragen wordt. Uiteindelijk is het
Kleinman, A. (1995) Writing at the Margin; Discourse between Anthropology and Medicine,
zaak, zo stellen Kleinman en Kleinman (1991), zo
Berkeley, University of California Press
dicht mogelijk bij de existentiële ervaring van de patiënt te blijven. Het mag niet zo zijn dat een inter-
Kleinman, A. & J. Kleinman (1991) Suffering and
disciplinaire groep hulpverleners, of samenwerken-
its professional transformation. Toward an ethno-
de reguliere en alternatieve genezers, dat wat voor
graphy of interpersonal experience, Culture, Medicine and Psychiatry, 15(3), pp.257-302
de patiënt op het spel staat over het hoofd ziet en onbehandeld laat. Daarom ook kan ik aan het einde
Knaven, F.H.J., Meinardi, H., Peper, C. (1986) Integrale epilepsiebehandeling, Amsterdam,
van dit artikel een kritiek formuleren op wat ik ove-
Elsevier
rigens binnen de reguliere geneeskunde nog steeds als een voorloper van een genuanceerde integrale
Ngubane, H. (1977) Body and Mind in Zulu
benadering beschouw. In het boek dat ik in mijn in-
Medicine; An Ethnography of Health and Disease
leiding noemde, Integrale epilepsiebehandeling,
in Nyuswa-Zulu Thought and Practice, London, Academic Press
ontbreekt het perspectief van de belangrijkste speler: degene die aan epilepsie lijdt.
Reis, R. (1993) Oog in oog met het kwaad: vernieuwing in de traditionele diagnostiek in
In de afweging welke dimensies het meest van belang zijn om het probleem te begrijpen en er op in
Swaziland, Medische Antropologie, 5(2), pp.255-
te grijpen, is respect voor de uniciteit van het per-
74
spectief van de patiënt cruciaal.
>
Reis, R. (1996) Sporen van Ziekte; Medische Pluraliteit en Epilepsie in Swaziland, Dl. IV in de
Literatuur
serie Health Culture and Society; Studies in
Bartholomew, R.E. (1990) Ethnocentricity and the
Medical Anthropology and Sociology,
Social Construction of ‘Mass Hysteria’, Culture, Medicine and Psychiatry, 14(4), pp.455-59
Amsterdam, Het Spinhuis
Foster, G.M., B.G. Anderson (1978) Medical
Geest, S. van der (1989) Aha: de omweg van de
Focaal, 28, pp.29-37
ding of traditional healing in Swaziland, In: Ernst,
Medische Antropologie, 1(2), pp.190-206
W. (ed.) Plural Medicine, Tradition and Modernity,
Hahn, R.A. (1984) Rethinking ‘Illness’ and
1800-2000, Routledge
pp.1-23
Reis, R. (2002) Medical Pluralism and the boun-
verwondering in de medische antropologie,
‘Disease’, Contributions to Asian Studies, 18,
Reis, R. (1996) Douglas en het heilige onreine. Over de geneeskracht van sjamanen en clowns,
Anthropology, New York, Knopf
Helman, C.G. (1990) Culture, Health and Illness,
217
Richters, J.M. (1991) De medisch antropoloog als verteller en vertaler, Heemstede, SMART
Taussig, M. (1987) Shamanism, Colonialism and
London, Wright
the Wild Man; A Study in Terror and Healing,
Jong, J.T.V.M. de (1992) Het universalisme-debat
Chicago, University of Chicago Press
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
>
R. Reis
Young, A. (1976) Internalizing and Externalizing
Genezen: een antropologisch perspectief
Young, A. (1982) The Anthropologies of Illness
Medical Belief Systems; An Ethiopian Example,
and Sickness, Annual Review of Anthropology, 11,
Social Science and Medicine, 10, pp.147-56
pp. 257-85
218
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004
R. Reis
Genezen: een antropologisch perspectief
<
Samenvatting Gezondheid, ziekte, genezen: een antropologisch perspectief Geneeswijzen nemen verschillende posities in in de
listische geneeswijzen op de rol van middelen.
samenleving en in hun samenspel met de te gene-
Uiteindelijk gaat het erom hoe de persoon intern
zen personen. Aan de hand van een casus in Afrika
omgaat met deze invloeden. Datzelfde geldt voor
laat de auteur zien hoe verschillende diagnosen,
de omgang met arts, omgeving, aangeboden dia-
vanuit verschillende geneeswijzen, ingaan op ver-
gnose, en de keuze uit geneeswijzen. De auteur
schillende relaties tussen de persoon en de omge-
biedt een antropologisch perspectief dat de rol van
ving. Personalistische geneeswijzen leggen daarin
een geneeskundige interventie vanuit een meer in-
nadruk op de invloed van andere personen, natura-
tegraal perspectief helpt bezien.
Summary Health, disease and healing: an anthropological perspective Different forms of health care take a different place
the person involved deals with these influences.
in society, and with respect to a person. The author
The same holds for the effect of the healer, diagno-
shows how different forms of healing use different
sis, and choice of health care. Using a case study
diagnoses, offering different perspectives on the re-
from Africa, the author offers an anthropological
lationship between the person and the environ-
perspective on healing and the role of medical
ment. Personalistic models accentuate the role of
intervention in the context of the social system.
other people, naturalistic models accentuate the
This leads to a more encompassing view on the role
role of substances. Ultimately it all depends on how
of healing.
Key words medicine
anthropology
cultural comparison
ethno-medicine
treatment and involvement
219
Auteur R. Reis is antropologe, met ervaring in onderzoek
aanzet vormde voor een beschrijving van in
naar epilepsie in Afrika.
Swaziland gangbare denkbeelden over ziekte.
Dit artikel berust op een college van de auteur over
Zie voor een meer uitgebreide beschrijving van
ziekte en cultuur in onderwijscycli aan de Univer-
Swazi-verklaringsmodellen: Reis, 1996a, hoofdstuk
siteit van Amsterdam. De ziektegeschiedenis van
5, en voor veranderingen in die modellen: Reis,
Winnie is ook te vinden in Reis, 1996a, waar het de
2002.
TIG jaargang 20 | nr. 3 | 2004