Gezellig een dagje mee met de PV ’s Morgens 5 oktober 2007 om 7:30 vertrok een bus met 54 PV leden vanaf het Raadhuisplein voor een dagje Maastricht. Het beloofde die dag prima weer te worden. Met Jan Dekker aan het stuur en Rita Jansen als reisleider zat de stemming er al snel in.
Jan heeft een loonwerkerbedrijf in Putten en is opgegroeid tussen de koeien. Onderweg wees Jan ons locaties aan die hij kent uit de landbouw en de veeteelt. Hij vertelde ons over de kweek van aardbeien, asperges, uien en prei. We maakten een tussenstop in het stadje Thorn, waar we in stadsherberg Crasborn werden getrakteerd op een heerlijk kopje koffie met, hoe kan het ook anders, onze eerste authentieke Limburgse vlaaipunt op die dag. Crasborn is een familiehotel gelegen tegenover de abdij kerk uit 970 N.C.. Jan vertelde dat er in deze kerk mummies te zien zijn. Zie verder http://nl.wikipedia.org/wiki/Abdij_van_Thorn Bij de kerk was juist een door de gemeente Maasgouw georganiseerde herdenkingsplechtigheid geweest. In het najaar van 1944 werd Thorn door de brigade Piron bevrijd van de Duitse bezetter. Thorn is gesticht omstreeks 975 als een benedictinessenklooster. Het ontwikkelde zich vanaf de 12e eeuw tot een wereldlijk stift. Een stift is een kloostergemeenschap, waarin de orderegels vrijzinnig werden geïnterpreteerd. Aan het hoofd van het stift stond een abdis. Zij werd terzijde gestaan door een kapittel van op zijn hoogst twintig hoogadellijke dames. Hadden abdis en kapittel eerst alleen geestelijke taken, vanaf de 12e eeuw kregen zij daarnaast wereldlijke aangelegenheden te behartigen en vormden zij het bestuur van een heus soeverein miniatuurvorstendom.
1
In Thorn zijn veel gebouwen wit gekalkt. Hoe kwam dit? Thorn kende ooit een imposante abdij. Het gehele leven was geënt op dit stift van hoogadellijke dames en de mensen van Thorn waren rijk. Met de komst van de Fransen in 1794 werd de abdij afgeschaft en de adellijke dames vluchtten. De abdijgebouwen werden geleidelijk gesloopt. De inwoners van Thorn verloren hun belangrijkste werkgever en vervielen in armoede. De verarmde mensen trokken in de grote huizen die ooit door de rijke stiftdames en hun entourage bewoond werden. De Fransen voerden belastingen in op de omvang van de ramen en de haard. Om aan de zware lasten te ontkomen, werden ramen dichtgemetseld en haarden verkleind. Uit trots bedekten de inwoners de ‘bouwlittekens’ door de gevels wit te kalken. Op deze wijze kregen vele gebouwen in het oude Thorn een witte kleur. Na de tweede wereldoorlog ontdekten de toeristen het bijzondere karakter en de witte panden van historisch Thorn. Om dit witte karakter uit te bouwen, werden de toen nog niet witte huizen in snel tempo wit geverfd.
2
Na ruim een uur waren we weer terug in de bus. We vertrokken richting Maastricht.
Onderweg deelde Rita enkele brochures en gekopieerde plattegronden uit die we in Maastricht goed konden gebruiken. Ook legde Rita uit waar precies in Maastricht de locatie te vinden is, waar we verwacht werden voor de lunch. In Maastricht maakten we eerst een wandeling langs de Maas. De zon scheen volop en we genoten van het heerlijke weer en van de fijne sfeer in deze stad. We liepen langs de Hoge Brug, in het Maastrichts de Hoeg Brögk. Deze voetgangers- en fietsersbrug werd gebouwd in 2003 en verbindt de historische binnenstad met de nieuwe wijk Céramique. In Céramique waren voorheen de Sphinx fabrieken gevestigd.
3
Na de oversteek richting Centrum kwamen we aan in De Kadans, waar als kern van de lunch allerlei heerlijke vlaaien voor ons klaar stonden.
De lunch was verder aangekleed met verse broodjes, koffie, thee en jus d’orange. De Kadans is 3D: Dining, Drinking en Dancing en is gevestigd op drie verdiepingen in een monumentaal pand. Zie http://www.dekadans.nl/ Al snel werden de tafels leger en leger en verspreidden we ons over het Centrum van Maastricht.
4
Op deze plek was in de Romeinse tijd al bebouwing. In de middeleeuwen vond in de straat veel handel plaats. Later verpauperde de Stokstraat. In de negentiende en eerste helft twintigste eeuw werd de straat vooral bewoond door armen, die vaak met meerdere families één verdieping van een pand bewoonden. In de jaren '50 en '60 werd de Stokstraat grondig gesaneerd en gerenoveerd. In de straat herrezen oude panden uit de straat, maar ook gevels die elders in de stad waren afgebroken. De bewoners werden in die tijd ondergebracht in een woongemeenschap aan de rand van Maastricht, waar de gemeente een poging deed ze te 'heropvoeden'. Na de sanering van de straat konden ze de huren van de gerestaureerde huizen niet meer opbrengen. Velen bleven in dan ook in de woongemeenschap. Ook in Maastricht zijn volop hoedjes te koop, allerlei soorten fruit voorhanden en wordt er getrouwd.
5
Eind van de middag werden we weer door Rita geteld en vertrokken we richting Houten voor het diner. Onderweg vertelde Jan over zijn installatie waarmee hij uit mest een uiterst brandbaar gas terugwint. En dat de mest daarna ook nog eens beter geschikt is om het land mee op te peppen dan daarvoor, en minder stinkt. Wanneer alle mest in Nederland zo behandeld zou worden, is op die manier in 20% van al onze energie te voorzien. Echte groene energie dus. Het is na te lezen op www.dekkerputten.nl. Na dit betoog begon Jan nogal bedenkelijk te kijken. De reden werd al snel duidelijk. We waren inmiddels 50 km voor Eindhoven en de bus begon steeds langzamer te rijden. Op de vluchtstrook kwam hij tot stilstand. De brandstofwijzer sloeg positief uit, dus dat kon het niet zijn…
6
Na een telefoontje met het vervoersbedrijf bleken er in die bus twee brandstoftanks te zitten waarvan de eerste inmiddels totaal leeg was. Op telefonische aanwijzingen zette Jan een tot nu toe geheim gebleven schakelaar over.
Gert van de Hoek wacht op de uitslag terwijl Jan Dekker belt, een spannend moment. Starten hielp niet want…. er zat lucht in de leidingen en die lucht moest er eerst worden uitgepompt. Voor onze technici van de werf was dit een vertrouwd klusje. Met Jan aan de startknop en onze technici achter aan de bus onder de motorkap kwam het enorme motormonster met groot geraas en een dikke rookwolk weer tot leven. Zo maak je nog eens wat mee met de overigens zo rustige PV!
RDV travel Harderwijk, waar al uw groepsreizen beginnen …. En nadat ze onverwacht tijdelijk zijn geëindigd daarna gewoon weer verder gaan! Zie www.rdvtravel.nl. De bus kwam van touringcarbedrijf www.kntravel.nl.
7
Ons reisgezelschap was inmiddels de bus uitgeklommen en had verkoeling gezocht in het gras, tot vermaak en onder het getoeter van passerende vrachtwagenchauffeurs.
Toen de motor eindelijk weer draaide, wilde ons gezelschap maar met moeite de bus weer in….
Reden was dat de temperatuur in de bus steeds verder was opgelopen. Ook de kachel van deze wonderlijke bus vertoonde een niet alledaags gedrag. Na lang zoeken vonden we een schuif met een rode stip, maar dit bleek alleen de temperatuur voor in de cabine te zijn. Aangekomen in Houten genoten we in restaurant De Engel van een oerHollandse maaltijd met soep vooraf en ijs toe. Na een enerverende dag kwamen we met blozende wangen iets over tien uur in Barneveld aan. Door alle spannende avonturen is de teamgeest behoorlijk gegroeid. En dit op een manier waar geen ingekochte training tegenop kan. De geweldige stemming bleef ondanks de oververhitting onaangetast. Het gezellige terrasje naast het gemeentehuis 'De Babbel' herkenden we op dat moment als Klein Maastricht. De dag heeft dus wel iets met ons gedaan…. Reisverslag: Rita en Gijs.
8
