October Wat een mooi lied had Sandra uitgekozen om te zingen. En wat hebben we veel getalenteerde zangeressen (waar zijn de zangers?). Het viel me op dat het erg druk was zondag, hoewel het notabene nog herfstvakantie was. - en ik vraag me af of dat door het extra uur - de wintertijd - komt? -------
Veel voedsel is er ingezameld voor de voedselbank. Een mooie manier om dankjewel te zeggen voor ons eigen eten, tijdens de oogstdankdienst van 31 oktober. ------De uitvaartdienst van Gerrit zal a.s. maandag 1 november zijn, 10.30 uur op Westerveld. Een dag nadat hij 91 zou zijn geworden. Onze gebeden gaan uit naar Stien en hun kinderen. ----Collega Henk is gelukkig op tijd in het ziekenhuis terecht gekomen: dotteren en een stent moeten er voor zorgen dat zijn hart het goed blijft doen. Helaas geen vakantie deze week, maar thuis opknappen. Beterschap! Nagekomen berichtje: het is nog niet helemaal goed, er blijft rugpijn, dus het is nog even afwachten hoe het verder ontwikkelt. ------Ik wilde nog altijd een link op mijn weblog zetten naar een filmpje van Kees de Wit, over het fantastische treinemplacement dat hij op zolder heeft gebouwd. Toen we de kontaktpersonenvergadering bij hem hielden, moest er ook nog even gekeken worden. Want het is echt de moeite waard. Kijk hier maar eens: vrijwel alles met de hand gemaakt. -------De video van de World Servants 2010 die zondag in de kerk te zien was, kun je HIER bekijken. ----------
25 jaar Velserbroek. Toevallig hoorde ik erover op de Rotary, het was me ontgaan uit het nieuws (nadeel van een abonnement op een landelijke krant). Dat kan natuurlijk niet zonder dat de kerk er ook iets in doet! We zijn tenslotte het enige kerkgebouw dat Velserbroek rijk is. Ik heb inmiddels een mailtje naar de organisatie gestuurd, met wat ideeën, om te kijken of wij als kerk niet een eigen(zinnige) bijdrage kunnen leveren aan dit dorpsfeest. De start van de festiviteiten is op 20 november, maar het duurt het hele jaar nog. Broek - dat komt van water, zei mijn echtgenoot. Aha, zei ik, ark van Noach. Dieren, zei hij. Zorgvrij, zei ik. Waterplas zei hij. Instant kinderkoor zei ik. Regenboog zei hij. Vuurwerk zei ik. En zo brainstormden we nog wat door. Kijk, dat is nou het leuke van een goed huwelijk. Misschien iets rond hemelvaart? Dat moet te doen zijn, samen met onze RK zusterkerk. Het lijkt me geweldig om een festijn op te zetten waar het dorp aan mee kan doen. Of en wat het wordt, dat zullen we zien. -------Grappig filmpje van de poppenspeler die 7 november komt. Mijn verjaardag op Youtube. Nou ja. Dank aan de jeugdouderling die die info doorspeelde... Verder veel overleg rond de komende kerkdiensten en andere plannen, omdat de kopij van het kerkblad ingeleverd moet worden en mijn vakantie nadert. Ik ben er langzamerhand wel weer even aan toe. De kerkdienst voor zondag is klaar, de mails beantwoord. Tijd voor de vrijdagmiddagschoonmaak. -------Ik bezocht één van onze ouderen die tijdelijk voor revalidatie opgenomen is in een verpleeghuis. Elke keer treft me hoe moeilijk het is om werkelijk afhankelijk te zijn als je je leven lang fier op je eigen benen hebt gestaan. Later sprak ik mijn vader, die maar éen angst heeft: dat hij niet meer uit de voeten kan en niet meer voor zichzelf kan zorgen. Ik zie het als een gevolg van onze huidige cultuur. Met heel veel moeite oefenen we een ideaal in: zelfstandig zijn, niemand nodig hebben. Dat is geen natuurlijk gedrag, maar aangeleerd, met vallen en opstaan. Die vaardigheid helpt om lang zelfstandig te zijn. Maar we hebben niet geleerd hoe we om moeten gaan met verlies van autononomie. En toch krijgt bijna iedereen daarmee te maken. Het doet me denken aan het bekende 'serenity-prayer' , een gebed van Reinhold Niebuhr: God, grant me the serenity To accept the things I cannot change; Courage to change the things I can; And wisdom to know the difference. In het Nederlands: God, schenk me de gelijkmoedigheid om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, moed om te veranderen hetgeen wel veranderd kan worden, en wijsheid om het verschil te weten. ------Een kleine dertig jongeren hoorden het verhaal van Cor en Judith Anderiesen. Zoals bekend heeft Cor een langdurige hartstilstand overleefd, maar met grote handicaps. Zijn leven als succesvolle en sportieve zakenman is voorbij. Maar een ander leven is voor hem begonnen. Een leven vol van God, zoals hij vertelde. Vragen waren er ook. Zag u een tunnel toen u doodging? Wat bid u nu? Waarom heeft u het overleefd en een ander niet? Is God voor u een kracht of een persoon? Waarom doet God geen wonder? Voor Judith is het wonder dat Cor het overleefd heeft en weer zover hersteld is als nu - in het begin zag het er naar uit dat Cor niet veel meer dan een plantje zou blijven. Voor Cor is het wonder God zelf. Die is nabij als nooit eerder. En de rest - ach, God weet het. En dat is genoeg.
------Gevarieerde dag. De kerkenraad voor vanavond voorbereid. We bespreken het werk van de diaconie vanavond en een aantal vragen die zij ons willen voorleggen. Er gaat veel de komende maand gebeuren, dat vraagt wat afstemming van iedereen. Daarna foto's van World Servants gedownload voor hun presentatie a.s. zondag. 's Middags een werkgroepje om een dienst voor verstandelijk gehandicapten voor te bereiden. Daarna de lezingen voor zondag doorgenomen, dan kan het 'weken'. Het filmpje van Cor Anderiesen voor morgenavond afgerond. Nu nog een mail naar de catechisanten om ze te herinneren aan morgen. En dan nog een half uurtje in de zon. ------Terugfietsend uit de Dorpskerk na een aandachtige viering scheen de zon laag over de weilanden. Troepen trekvogels graasden in het gras, heel Velserbroek liet de hond uit en rijen scootmobiels en kinderwagens bewogen zich naar Spaarnwoude. Nazomeren! --------Cees Riedijk stuurde een paar foto's van de afgelopen kerkdienst met Jody v.d. Velde en het combo, en zang van Lieke en Eline.
------In één van de kerkdiensten vertelde ik over een nieuwe kunstinstallatie die onlangs onthuld werd bij Lelystad, van Antony Gormley. Als je op deze LINK klikt, zie je de opbouw ervan. Bijzonder!
-------De eerste filmhuisavond in het Kruispunt is gepland: vrijdag 26 november om 20.00 uur. We bekijken een schitterende japanse film - kijk bij activiteiten voor meer info. ------Langzaam maak ik de ronde langs de verschillende wijkdelen, in gesprek met de kontaktpersonen. Het helpt enorm om een beetje overzicht te kijgen welke mensen actief betrokken zijn, en hoe de kontakten lopen. Er vallen hier en daar wat gaten, maar over het algemeen zijn er nog aardig wat mensen die in hun wijkdeel het kontakt houden, voor nieuw ingekomenen, een kerstattentie, soms een bloemetje, kerkbalans. De communicatie loopt niet altijd zoals we zouden wensen, maar het treft me hoe veel gemeenteleden er zijn met hart voor anderen. Het gaat zo tegen de tijdgeest, om je belangeloos in te zetten voor mensen die je niet of nauwelijks kent. -------Drukbezette avondmaalsviering in de Hofstede. Het voorziet duidelijk in een behoefte van veel ouderen om in alle rust samen de Tafelviering mee te maken. De gemiddelde leeftijd is erg hoog, rond de negentig jaar schat ik zo. De meesten redden het niet om 9.30 uur in het Kruispunt aanwezig te zijn, dus het is belangrijk dat we deze vieringen houden. Gelukkig zijn er ambtsdragers en vrijwilligers die dit mogelijk maken. Een dankbare taak. -------Incarnatie. God werd mens ('vlees') woonde in een lichaam - en daarmee gaf Hij zijn zegen aan de materiële, fysieke wereld waarin wij leven. Op de laatste van de huiskring bijeenkomsten rond het boekje van Renovare bespreken we de incarnatie-theologie. Dat is een manier van naar de wereld kijken die als uitgangspunt de menswording van Jezus heeft - en wat dat betekent. Namelijk: God zelf is bezig vorm te krijgen in onze wereld, door alles van het leven heen. Ik vind het de mooiste en meest wijze spirituele stroming in het christendom: alles van het leven is opgenomen in het leven met God. Of nog beter gezegd: alles van ons doodgewone bestaan (wassen, eten, slapen, werken) is net zo heilig als bidden en bijbellezen of je naaste helpen. Het licht van God kan elk aspect van het leven verlichten. Is dat hetzelfde als 'mindfulness?', vroeg een van de kringleden. Leven met aandacht - 'mindful' - dat is wel de voorwaarde om je bewust te worden dat God zelf in het menselijk leven aanwezig is en door ons heen gestalte wil krijgen in de wereld (incarneren). Op de catechisatie voorafgaande aan de kringavond hoorde ik een ontroerende uitspraak van een 13 jarige. We bekeken een filmpje over 'God als DJ'. En we spraken over de beelden van God die mensen maken. Zij zei: volgens mij zit er in alles iets van God. Alleen zie je dat niet altijd. Als je met je vinger bij een spin komt, krimpt hij in elkaar. Daaraan kun je zien: een spin is ook een iemand! Prachtig verwoord de wijze intuitie dat er geen schepping te denken is los van God.
