Inleiding De afgelopen 2 weken hebben met name in het teken gestaan van het overlijden van onze collega in de Tweede Kamer, Karin Adelmund. Ook ik was echt verbaasd dat zo’n energieke collega opeens uit het leven gerukt wordt. Terecht heeft ze veel aandacht en waardering gekregen voor wat zij betekend heeft in de publieke sector. Vervolgens verliezen 11 mensen het leven bij een brand in het cellencomplex op Schiphol. Triest en een onderzoek waard maar wat gebeurt er allemaal niet in de wereld om ons heen. Nog 2 maanden en dan is er weer een jaar voorbij. Ik heb nog niet eerder een jaar meegemaakt met zoveel natuurrampen en dito doden, zoveel terroristische aanslagen in de hele wereld (vanmorgen las ik in de krant dat nu Dehli aan de beurt was!) en we kunnen daarom niet alert genoeg zijn op deze afschuwelijke dreiging van onverwachte aanslagen. Van overdrijven of bang maken is echt niet snel sprake en ik denk eerder dat minister Pechthold dit angstige en gruwelijke probleem wat bagatelliseert. Ik heb Arabische talen en culturen gestudeerd en ben allerminst bang voor de islam en moslims maar heb wel een gegronde angst voor het kleine groepje fundamentalistische en zeer radicale mensen die hebben bewezen niemand te willen sparen en te ontzien in hun strijd tegen onze democratische waarden en normen. Daarvoor moeten we terecht op onze hoede zijn en is geen middel heilig om hen op te sporen, te bewaken en desnoods preventief vast te zetten om onschuldige burgers te beschermen. Les geven op basisschool in Stokkum Nu eerst wat luchtigers. Maandagmiddag 17 oktober toog ik naar de basisschool in Stokkum om met de leerlingen van groep 7 en 8 te spreken over de politiek en de Tweede Kamer. Ze hadden het lespakket uit het oranje koffertje van de Derde Kamer heel goed doorgenomen en ze hadden dan ook allemaal hele goede en interessante vragen. Ze gaven aan er zelf ook veel van geleerd te hebben door goed naar elkaar te luisteren en elkaar uit te laten spreken tijdens het debat. Het is zo ongelooflijk leuk om met jonge mensen te praten over de politiek en dat enthousiasme te ervaren en ze vonden het allemaal ook zo leuk en interessant. Ze komen met zijn allen ook nog een keertje naar Den Haag bij mij op bezoek zodat ze het ook “in het echt” allemaal kunnen zien en beleven. 2 persoonlijk medewerksters op bezoek uit Den Haag Mijn persoonlijk medewerkster Wilna van Rossum en haar collega Dineke Eldering (werkte voorheen ook voor mij) zijn op maandag 17 oktober een dagje naar Markelo gekomen om eens te zien hoe het leven in Twente is. Ik heb het een en ander van de omgeving laten zien en het bedrijf van mijn partner bezocht en ze zijn ’s middags mee geweest naar de basisschool. Het was gezellig en goed om elkaar buiten Den Haag om ook eens te zien en te spreken. Gesprek met Niels Mourits van de NVA over besluit financiële dienstverlening
10 november wordt het Besluit Financiele Dienstverlening met de minister besproken. Een algemene maatregel van bestuur (AmvB) waar veel over te doen is want wanneer die behandeld is gaat de Wet Financiële Dienstverlening echt officieel in. Natuurlijk heb je dan met verschillende betrokken partijen overleg over de inhoud van dit Besluit en ontvang je commentaar op de diverse onderdelen. Heel waardevol zijn deze gesprekken omdat je de inzichten en ervaringen uit de praktijk meekrijgt om dit voorstel te kunnen beoordelen. Bezoek aan adoptiewijk “het nieuwe Westen” te Rotterdam Donderdagmiddag 20 oktober ben ik naar Rotterdam gereden om mijn adoptiewijk te bezoeken. De bew
onersorganisatie van het nieuwe Westen had een prachtig programma in elkaar gezet gericht op integratie. Ik heb een bezoek gebracht aan de Marokkaanse zelforganisatie Abou Rakrak, die geweldig veel dingen organiseren op gebied van sport en spel, educatie, voorlichting en inburgering voor de Marokkaanse gemeenschap en steeds meer ook voor alle andere nationaliteiten en autochtonen in de wijk. Ze bestaan inmiddels 15 jaar en hebben een goede naam opgebouwd en zijn gesprekspartner voor vele partijen en personen. Ik ben in gesprek geweest met bewoners van de Van Cittertstraat waar men elkaar goed kent en veel organiseert en de integratie heel aardig vorm heeft gekregen. Daarna in de Doedesstraat waar men juist totaal geen onderlinge contacten heeft en dit wordt door een aantal mensen node gemist. Kan ik mij levendig voorstellen. Tot slot heb ik nog een kort bezoek gebracht aan de Woongroep Harmonica, waar woningcorporatie de Woonbron 28 woningen heeft gerealiseerd voor oudere Turkse men
sen die in een gemeenschap wilden wonen. Een heel succesvol project waar nog veel meer behoefte aan is. Kortom, ik heb veel geleerd en het leven in zo’n grote stad met zoveel nationaliteiten is op geen enkele wijze te vergelijken met het leven op het platteland met zijn gemoedelijkheid en afwezigheid van zulke majeure problemen. In Den Haag moeten we hierop ook verschillend beleid maken maar het is voor mij heel verrijkend om de gelegenheid te krijgen de andere kant van Nederland te zien. Grensoverschrijdende zorg Dit dossier is voorlopig nog niet afgelopen. Dagelijks beantwoord ik mails van Nederlanders die over de grens zijn gaan wonen en zich ernstige zorgen maken over hun situatie na 1-1-2006. Ik doe mijn best om zo snel mogelijk iedereen te beantwoorden maar het zijn er zo veel…ik vraag begrip voor die situaties dat het even duurt voordat er een antwoord komt. We zitten nog steeds te wachten op de antwoorden op vragen die mijn collega Pieter Omtzigt gesteld heeft in het algemeen overleg met minister Hoogervorst over de nieuwe zorgverzekeringswet. Daarin is het volgende door hem gesteld: De minister heeft toegezegd een duidelijke lijst te sturen met de gevolgen van de zorgverzekeringswet voor mensen, die in het verschillende landen – Spanje, Frank rijk, Duitsland, België, Italië - woonachtig zijn: niet alleen de premiepercentages, maar ook ·
de verzekeringsplicht voor de AWBZ en de zorgverzekeringswet en de daarbij behorende rechten en plichten.
·
de manier waarop de no claim wordt vastgesteld en uitbetaald.
·
de manier, waarop geregeld is dat de zorgtoeslag niet belast wordt.
·
En natuurlijk hoe en tegen welke prijs en tegen risicoselectie mensen tot buitenlandse verzekeraars of stelsels worden toegelaten.
Er zijn enkele verzekeraars Ohra, Achmea en Zilveren Kruis bijvoorbeeld die aan hun verzekerden in het buitenland gemeld hebben dat ze per 1-1-2006 niet meer verzekerd zijn en dat deze mensen het maar in hun woonland moeten regelen. Dat kan niet en mag niet. Tevens is naar voren gekomen dat de betreffende formulieren E111 en E121 niet afgegeven worden zodat men zich ook niet in het woonland kan aanmelden bij de verzekeraar zoals het hoort. Hierover stel ik met mijn collega Margreeth Smilde in de week van 31 oktober schriftelijke vragen. Want als dit zo is kan de verzekeringsplicht die mensen hebben niet nageleefd worden en daar maak ik mij dan grote zorgen over. Ik vind ook niet dat er dan onterechte boetes uitgedeeld mogen worden. Als CDA vinden wij dat iedereen die in het buitenland woont en nu in Nederland verzekerd is, deze verzekering voort moet kunnen zetten. Dat willen wij ook gaan regelen met de minister. Zodra meer bekend is over de antwoorden op de hierboven gestelde vragen of over andere aspecten van de nieuwe zorgverzekeringswet voor de in het buitenland wonenden, laat ik het u natuurlijk weten. Bezoek 150 leden Rabobank uit Zeeuws-Vlaanderen Dinsdag 18 oktober ontving ik in 3 groepen 150 leden van de Rabobank Terneuzen-Axel-Sas van Gent. Ze hebben een rondleiding gekregen en daarna een gesprek met mij. Ik vertel dan wat over hoe het leven van een kamerlid eruit ziet en geef vooral ook veel ruimte voor vragen die men graag wil stellen. Drie gesprekken van een uur in de Troelstrazaal van de Tweede Kamer, boeiende discussies en waardevolle opmerkingen. Dit zijn zulke mooie dingen om te mogen doen… Schuldenproblematiek Ik heb een heel document opgesteld met vragen en antwoorden over de schuldenproblematiek in ons land. En natuurlijk treft u hierin ook het standpunt van het CDA aan. U kunt dit document vinden op mijn website onder het kopje “artikelen/inbrengen” en het heet Q&A’s ten aanzien van schuldenproblematiek. Inmiddels heeft het CDA aan minister de Geus gevraagd een onderzoek te doen naar het gebruik van de voedselbanken. We willen graag weten welke mensen naar de voedselbank gaan en of zij werkelijk niet op een andere manier geholpen kunnen worden. Armoede heeft vele gezichten en kan vele oorzaken hebben (echtscheiding, baanverlies of arbeidsongeschiktheid, teveel leningen afgesloten hebben of niet goed met geld kunnen omgaan). Debat over armoede in Amsterdam Vrijdagavond 21 oktober ben ik naar Amsterdam getogen om deel te nemen aan een debat in het politieke café van de PvdA. In een rood, socialistisch hol spreken over een onderwerp dat het CDA minstens zo heftig aan het hart gaat dan de PvdA. Alleen kiezen we niet helemaal dezelfde insteek bij de oplossing ervan.
De avond stond in eerste instantie in het teken van het overlijden van collega Karin Adelmund. Een hele trieste gebeurtenis. Maar daarna heb ik toch duidelijk kunnen maken dat armoedebeleid veel meer is dan geld geven alleen maar het juist de bedoeling is om mensen weer te laten participeren in de maatschappij zodat ze uitzicht hebben op een betere situatie en hun zelfvertrouwen zal toenemen. De voedselbanken zijn veeleer een teken van verspilling in onze maatschappij, waarom gooien wij toch zoveel kostbaar en goed voedsel weg terwijl sommige mensen het niet kunnen betalen? Daar mogen we best eens grondig bij stil staan. Werkbezoek Wehkamp Zwolle Twee weken geleden kon ik vanwege ziekte helaas niet naar Zwolle reizen. Maar dat heb ik maandag 24 oktober ingehaald. Ik heb een zeer uitgebreide en goede uiteenzetting gekregen van het bedrijf Weh
kamp met ruim 1100 medewerkers en marktleider in de branche van thuiswinkelbedrijven. Een mooi, gezond bedrijf met een goede sfeer en veel aandacht voor de klant en het personeel. 60% van de mensen koopt hier op afbetaling en heeft een limiet van gemiddeld €2000. Ze hebben mij laten zien dat men veel aandacht heeft voor de kredietverlening. Er wordt uitgebreid getoetst en gecontroleerd of men wel kredietwaardig is. Wanneer de mensen in betalingsproblemen komen, ook dan weer een uitgebreide procedure om dit probleem op te lossen. Dit bedrijf zal lijden indien het maximum rentepercentage op kredieten naar beneden wordt bijgesteld. Ditzelfde had ik ook al vernomen tijdens mijn bezoek aan Neckermann in Hulst en Prime-Line in Den Bosch. Binnenkort hebben de woordvoerders op dit onderwerp een overleg met minister Zalm ter voorbereiding op het debat van 10 november. Gesprek met het Verbond van Verzekeraars over het besluit financiële dienstverlening Ook van de zijde van het Verbond heb ik enkele zinvolle opmerkingen te horen gekregen over het Besluit Financiële Dienstverlening. Diverse opmerkingen had ik al in mijn inbreng verwerkt maar met
name op het gebied van de administratieve lasten heb ik van deze kant meer vernomen en voeden ze mij met goede informatie hierover. Publiciteit Interview voor het blad van de CVB-bank. Donderdag 20 oktober kwam journalist Charles Muetstege naar Markelo toe om mij te interviewen over de wetgeving in de financiële sector, de nieuwe zorgverzekeringswet, tophypotheken, overkreditering en de gevolgen van liberalisering van publieke dienstverlening. Het interview is leuk weergegeven en verschijnt begin december. Vergadering van de commissie Leefmilieu en Energie van Beneluxparlement Enkele maanden geleden ben ik gekozen tot voorzitter van deze commissie van het Beneluxparlement. Vrijdag 28 oktober was mijn eerste vergadering als voorzitter zijnde. Deze vergadering hebben we afgesproken welke onderwerpen we het komende jaar zullen gaan bespreken, het werkbezoek aan Culemborg op 25 november en andere data van vergaderingen afgesproken. Tot slot hebben we de toekomst van het Beneluxparlement aan de orde gehad aangezien in 2008 het Beneluxverdrag opnieuw ondertekend moet worden (of niet…..) Tot slot En tot slot ben ik in overleg met mijn PvdA-collega Saskia Noorman-den Uyl over een aantal zeer vervelende dossiers over bewindvoerders. In dit wereldje zit een en ander niet goed en dat willen wij aan de kaak stellen. Schrikbarende voorbeelden hebben we onder ogen gekregen. Bewindvoerders zouden er moeten zijn om mensen die in een problematische schuldensituatie zitten, in het wettelijke traject te ondersteunen. Ze mogen deze mensen niet nog verder in de ellende helpen en daar lijkt het wel op in een behoorlijk aantal gevallen. En daar is geen controle op. Een schone taak voor ons volksvertegenwoordigers om hier wat aan te doen. U leest daar de volgende keer meer over. Gegroet, Myra Koomen
