gerealiseerd. De lokalen zijn binnendoor bereikbaar en zijn zoveel mogelijk een voortzetting van de rest van het nog nieuwe schoolgebouw

gouwgong personeelsblad van de Schng Katholiek Onderwijs De Gouw nummer 21, maart 2011

Van de redace

Uitbreiding De Caegh

In de eerste week van maart is het nieuwste deel van De Caegh in gebruik genomen. Bijna drie jaar geleden werd duidelijk dat het toen 3-jarige gebouw de toestroom van leerlingen niet aankon. Er moest uitgebreid worden. Daarnaast was er behoefte aan een schoolnabije voorziening voor buitenschoolse opvang. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een aanbouw waarin op de begane grond BSO “Olleke Bolleke” 40 kinderen kan opvangen, die nu nog iedere dag met busjes worden opgehaald. Op de eerste etage zijn het 18e en 19e lokaal voor De Caegh

gerealiseerd. De lokalen zijn binnendoor bereikbaar en zijn zoveel mogelijk een voortzetting van de rest van het nog nieuwe schoolgebouw. Na een best lange voorbereidingsperiode is in acht maanden tijd de bouw gerealiseerd en wij zijn blij dat we weer wat ruimer in ons jasje zitten! Juf Trees Konijn heeft 15 maanden lesgegeven in de personeelskamer. Daar zaten natuurlijk beperkingen aan, maar ze heeft er met haar klas het beste van gemaakt. Ze is heel blij met haar nieuwe onderkomen!

Ieder jaargetijde heeft zo zijn charmes. Ik kan genieten van de sneeuwstormen in de winter, maar ook van de zwoele zomeravonden. En tussen de vallende blaadjes in de herfst maak ik graag een boswandeling, terwijl de eerste zon in het voorjaar mij de fiets doet pakken voor een tochtje op zondagmiddag. Maar ik ken ook mensen die pas opfleuren als het voorjaar begint. Die de eerste spaarzame lentestraaltjes in februari al benutten om in een beschut plekje van de tuin al te gaan spragen. En die later genieten van de weldadige lentezon. Het natuurschoon, de bloemen in tuinen en parken, vogels die kwinkeleren en nesten bouwen. Een mooie tijd. Ik hoop dat deze Gouwgong in zo’n hoekje van de tuin, daar waar de zon vastloopt, gelezen kan worden. De inhoud verdient het weer om gelezen te worden, alhoewel we de afgelopen jaren wel eens uitgebreidere edities hebben geproduceerd. Dank aan correspondenten en schrijvers voor hun bijdragen. We rekenen voor de laatste Gouwgong op meer kopij en bijdragen. Nog een paar maanden en het is alweer zomer, een mooi seizoen om in je achtertuin een dikke Gouwgong te lezen. AHP

Rinus (6): (Noemt een verschil tussen ons land en Frankrijk): In Nederland heb je scholen, maar in Frankrijk niet. Als ik daar op vakantie ben hoef ik daar nooit naar school!

2

De andere kant van... Paulien van Elst “Maar ik heb helemaal geen interessant leven hoor!” Ja, Paulien, dat kan jij dan wel vinden, maar je hebt altijd wel indrukwekkende verhalen over je andere baan. Paulien werkt sinds vorig jaar bij ons op de Jozefschool als langdurige invalkracht. Drie dagen in de week. “Deze drie dagen voor de klas geven voor mij een mooie balans tussen mijn werk en privéleven.” Op de overige dagen is Paulien trouwens ook druk bezet. Dan werkt ze ook met kinderen, met meervoudig gehandicapte kinderen. Paulien heeft, na SPW-4, in deeltijd de PABO gevolgd. Dit heeft ze gecombineerd met een baan op een kinderdagcentrum. Hier heeft ze een groep opgezet voor kinderen met een meervoudig complexe handicap van 0 tot 6 jaar. “In de drie jaar dat ik in dit centrum gewerkt heb, heb ik de groep zien

groeien van twee tot negen kinderen. Een intensieve baan door de heftige problematiek die deze kinderen met zich meebrengen. Mijn werk bestond uit ontlasten van ouders, stimuleren van de ontwikkeling, verzorging en het uitvoeren van verpleegkundige handelingen. En ook hier komen handelingsplannen en zorgplannen om de hoek kijken. Bij het ene kind waren de te bereiken doelen minimaal, denk hierbij maar eens aan het aanleren van basisvaardigheden als zelfstandig eten en zindelijkheidstraining. Bij het andere kind was het de uitdaging om te proberen of ZMLK haalbaar is.” Paulien heeft inmiddels de PABO afgerond en haar baan bij het kinderdagcentrum opgezegd. Toch heeft ze het op school nog vaak over ‘haar kindjes’. Want voor twee van de kinderen die ze in het kinderdagcentrum heeft leren kennen, heeft ze nog steeds zorg. “Sam is vijfenhalf en functioneert op het niveau van een tweejarige. Sam komt één keer in de zes weken bij mij thuis. Ik kijk er altijd weer erg naar uit. Ik zie dan telkens weer de sprongetjes die hij in zijn ontwikkeling gemaakt heeft. Hier kan ik ontzettend van genieten. Sam heeft sensorische integratieproblemen, wat in de praktijk inhoud dat hij ontzettend weinig prikkels kan verwerken. Douchen is al te veel voor hem.” “Goh, vraag ik mezelf dan af, wat doe je

dan met hem in zo’n weekend.” “Samen genieten we van kleine activiteiten. Lekker wandelen of naar Ballorig als het mooi weer is. Dan is het daar dus lekker rustig. En Sam is gek op lekker eten. Verder heeft hij veel zorg nodig en kan hij weinig zelfstandig. Dit weekend is dan ook puur ter ontlasting van zijn ouders.” Verder is Paulien zeer betrokken bij Gaby, een meervoudig gehandicapt meisje van inmiddels dertien jaar. “Gaby ken ik ook nog van het kinderdagcentrum. Elke dinsdag en om de maandag ben ik bij haar thuis en neem ik de zorg voor haar over van haar ouders. Ik draai dan mee in hun gezinssituatie. Gaby heeft heel intensieve zorg nodig. Ook met haar onderneem ik kleine activiteiten. Ze kan niet veel, maar ze geniet ontzettend van de dingetjes die we samen doen. Dit varieert van samen koken en bakken tot lekker voorlezen of kleuren. Met beide kinderen ben ik heel ervaringsgericht bezig. Deze kinderen moeten voelen en ervaren.” “Als je zoveel voldoening uit dit werk haalt, wat heeft je dan bij het basisonderwijs gebracht?” is mijn vraag dan. Daar kan Paulien snel een antwoord op geven: “Op school heb ik contacten met collega’s, ook haal ik hier mijn voldoening juist doordat je hier met de kinderen relatief veel sneller iets bereikt. Voor mij persoonlijk geldt dat school mij rust geeft. Dit klinkt misschien raar in het hectische onderwijs, maar de problematiek van de meervoudig gehandicapte kinderen kon ik thuis moeilijk loslaten.” En Pauliens grootste wens: “Een vaste baan in het onderwijs naast de zorg voor Sam en Gaby!” CodK 3

Een nieuw hart! Een nieuw hart! Op maandag 7 februari 2011 opende het bestuurskantoor van Stichting Katholiek Onderwijs WestFriesland officieel haar deuren. Na de verhuizing op 18 oktober 2010, zochten we een mooi moment om medewerkers, buren, familie en relaties uit te nodigen om eens een kijkje te komen nemen in ons nieuwe onderkomen. Een officiële opening vraagt natuurlijk om een officiële handeling en misschien wel een “officieel persoon”? Het toeval wil dat de heer Jaap Bond, lid van het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, kortweg gedeputeerde, in week 6 van 2011 minister van Onderwijs mevrouw Marja Van Bijsterveldt voor een werkbezoek zou ontvangen. De Minister van Onderwijs in Noord-Holland en dan de opening van een bestuurskantoor voor onderwijs in NoordHolland, dat is wel een hele leuke match! En hoewel een uitnodiging voor een opening iets is waar een minister normaal gesproken niet op in kan gaan lukte het in dit geval van een werkbezoek wel! Dat het een op maandag zou zijn én al om 14.00 uur dat moesten we dan

maar even voor lief nemen…. Een “officieel” persoon was gevonden. Nu nog de officiële handeling. Dat was niet zo moeilijk. SKO WestFriesland zou een eigen logo krijgen dus een mooie gelegenheid om deze op de openingsdag te onthullen. En dan gaat het balletje rollen: logo laten ontwerpen, uitnodigingen maken, contact onderhouden met het ministerie, expositie regelen, schilderijen ophangen, borden met het nieuwe logo, namen op de zalen, catering, aardigheidje om mee naar huis te geven, informatie verzamelen van exposanten, route door het pand, fotograaf, bloemen, pers uitnodigen, videoman, logo op de petit four, quiz maken, informatie over zalenverhuur, bloemen neerzetten, geluid, muziek onder het logo, bladblazen, fotocollage van de scholen, kinderexpositie, naambordjes medewerkers, ceremoniemeester, power-point presentatie van alle scholen, openingswoord, stoelen neerzetten…… Maandag 7 februari kwart voor twee. De laatste schilderijen worden opgehangen en de bureaus zijn zo netjes opgeruimd dat het lijkt alsof hier nooit wordt gewerkt! Stropdas recht, lippenstift checken en we kunnen beginnen! Als om kwart over twee de minister met haar gevolg arriveert, staat de Schoutsenzaal inmiddels vol met belangstellenden. Na ontvangst gaan we door naar de Huibers/ Vrolijkzaal waar de officiële opening zal plaats vinden. Mooie woorden van de voorzitter van het college van bestuur Hans Vermeulen, minister Marja van Bijsterveldt, gedeputeerde Jaap Bond en burgemeester Theo van Eijk, waarin ontwikkeling en kwaliteit, samenwerken, kleine kernen en zorg centraal

staan. Door een druk op de knop wordt, vergezeld van een spannend muziekje, het nieuwe logo onthult. Het nieuwe logo waarin de kleur blauw staat voor puur en zuiver, eerlijk en betrouwbaar, de kleur geel voor zonnig en vrolijk en de kleur rood voor liefde en vreugde. In het logo is beweging en dynamiek en de vorm van regio WestFriesland te herkennen. Na het officiële gedeelte is het tijd om het pand te laten zien aan relaties, buren en familieleden. De Warnaarzaal, de Schoutsenzaal, de Vrolijkzaal en Huiberszaal, refererend aan de leden van de eerste raad van Toezicht. De Gouwkamer en de Dijkenkamer. De Wognumzaal en de Hoornzaal. Mooie namen voor prachtige ruimten. Ondertussen komen de leerkrachten en andere genodigden binnen. Na de koffie en wederom de mooie woorden van Hans Vermeulen gaan we met zijn allen naar buiten. Deze keer vindt de onthulling van het logo buiten plaats door de oudste en de jongste directeur van SKO West-Friesland. Een hapje, een drankje en een praatje. Het verloopt allemaal heel gezellig en ontspannen. Als alles dan weer is opgeruimd, alle bloemen en planten een mooi plekje hebben gekregen en de cateraar zijn spullen weer heeft meegenomen eten we met elkaar nog een hapje. We kunnen terugkijken op een hele bijzondere dag in het nieuwe hart van SKO West-Friesland! W.S.

Foto’s van de opening op: www.de-gouw.nl 4

In / uit / binnen dienst:

Uit dienst: Jozefschool Hieronymus

Janneke Kerssens Ineke Tol

1-3-2011 1-1-2011

Atie Mul

1-3-2011

Person

eel:

In dienst: Jozefschool

tijdelijk dienstverband

Jubile Van harte gefeliciteerd!

Jubilea: 12 ½ jaar 12 ½ jaar 12 ½ jaar

De Caegh Hieronymus Hieronymus

a:

Jantine Huisman januari 2011 Lonneke Rijpkema 1-2-2011 Irene Steendam 1-2-2011

Huwelijk: Hieronymus

Linda Aalderink en Niels

25-5-2011

Ge b o r en: De Caegh Hieronymus

Jippe Jill

zoon van Kim en Rik Bol (27-1-2011) dochter van Susan Heddes en Wilko Zwaan (23-7-2010)

In memoriam Johan Heinis Op 8 februari is Johan Heinis overleden op 52 jarige leeftijd. Johan was de echtgenoot van Jeanneke Heinis, directeur van basisschool Sint Wulfram. Ruim 2½ jaar terug werd bij hem de spierziekte ALS geconstateerd en daaraan is hij, na een slopend proces, overleden. Tijdens een drukbezochte afscheidsbijeenkomst en crematieplechtigheid hebben we afscheid van hem genomen. 7 februari 2011: opening kantoor Stichting Katholiek Onderwijs West-Friesland. Vlr: Theo van Eijk, (burgemeester gemeente Medemblik), Jannes Graansma (College van Bestuur), Jaap Bond (gedeputeerde provincie Noord-Holland), Hans Vermeulen (College van Bestuur), Marja van Bijsterveldt (minister van Onderwijs).

We wensen Jeanneke en de kinderen veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

5

Bavoschool spik en span Corry Karremans Interview met Corry Karremans, schoonmaakster van de Bavo. Corry werkt ruim 26 jaar op de Bavoschool in Ursem. Ze woont in het dorp en is 62 jaar. Corry, hoe ziet jouw week eruit? Corry werkt 5 dagen, van 17.15 u tot 19.15 u, zo’n twee uur per dag. En in een week is dan de hele school aan bod geweest. Maar ‘s winter is er altijd meer werk (door sneeuw bijvoorbeeld) en dan neemt schoonmaakwerk meer tijd in. Maar daar hoor je Corry niet over. Het is echter wel zo dat het weekschema vol zit. Dus ook al zie je nog andere dingen, dat moet je wel eens laten liggen.

letten schoonmaken minder erg dan haar collega, omgekeerd is dit met het wissen (met Swiffer). Soms wil Corry te nauwkeurig zijn en dan is haar collega degene die aangeeft dat ze wat minder precies mag zijn.

Omdat je al heel wat jaren ervaring hebt, 26 jaar al, zijn er dingen veranderd? In het schoonmaken, of in het onderwijs? Qua werkzaamheden is er niets veranderd. Vroeger zaten de kleuters er niet bij in, de kleuters met hun zand, dat is er bij gekomen. En omdat de school gegroeid is, is er meer te doen. Meer leerlingen is meer vuil. Het valt Corry op dat de leerkrachten veel meer werk hebben dan vroeger. Haar kinderen hebben ook op de Bavoschool gezeten en toen was er bijvoorbeeld veel minder registratie. Dat de ouders meer betrokken zijn bij de school, heeft zijn voordelen, maar ook nadelen. Want soms schiet het wel eens te veel door, vindt ze.

Wat vind je nou prettig aan deze job?

En wat vind je van het werk? Het is leuk werk, gezellig. Vooral qua sfeer op school en met haar gezellige collega Mary met wie ze alweer 10 jaar samen schoonmaakt. In het verleden heeft ze meerdere collega’s gehad, die om diverse redenen gestopt zijn. Maar ze heeft altijd een fijne samenwerking gehad. Met Mary is het fijn samenwerken. “We vullen elkaar aan”, zegt Corry. Dit is qua persoonlijkheid en ook in het schoonmaken. Corry vindt toi-

De contacten die je hebt met collega’s, de leerkrachten. Vroeger was ze dé werkster, nu is er een andere benadering en staat de leerkracht meer gelijk aan de schoonmaakster. Corry zegt: “Ik werk voor de leuke dingen.” Daarmee bedoelt ze dat ze werkt om te sparen voor wat leuks.

En wat vind je er minder aan? Met dit werk gebruik je je lichaam en de laatste jaren begint Corry dat goed te merken. Daarnaast ziet ze op tegen de grote schoonmaak. Het is zwaar, zowel lichamelijk als psychisch. Ze ‘maalt’

thuis verder, wat moet wanneer met de grote schoonmaak. Maar het is altijd in de zomervakantie en vorig jaar was het toen de warmste week van het jaar! Ze heeft er wel een dubbel gevoel bij, want het is ook weer voorbij voordat je het weet en dan is het lekker dat het gedaan is. Maar je hebt in een korte periode veel werk, je uren zijn dan heel hoog. En uitstel, of dit verdelen in meerdere korte momenten, dat zit niet in Corry’s natuur.

Vanaf 1 juli ga je met de VUT, wat zijn dan de plannen? Nou, fietsen vindt ze erg leuk en het is gezond. Dit doet ze dan met haar man (die bijv. ook helpt bij de grote schoonmaak). Dan hoeft er niet meer op de tijd gelet te worden, maar kan de fietstocht wat langer duren. Anders eet Corry altijd voor vijf uur. Ze houdt ook erg van voetbal kijken, ook van de grote clubs. Zo is ze fan van AZ. Niet in het stadion hoor, maar op tv. Ze is ook actief als vrijwilliger bij Dynamo, de plaatselijke voetbalvereniging, bijv. in de keuken. De krant lezen doet ze al graag, van voor tot achter, van A tot Z. Puzzelen, kruiswoord of Sudoku, ook erg leuk. Of een leuk boek lezen. En misschien wil ze nog wel een sport erbij, zwemmen denkt ze aan.

Typisch Corry: Gezelligheid in de ruimste zin Zingen “Jullie hebben me Schoon Sport

ongetwijfeld wel eens gehoord.” “Daar sta ik voor.” De handbal (zelf ja renlang en coachen) en de voetbal

Flexibel Auteur: EH 6

Gouwe collega Marjan Dekker

Op welke school werk je momenteel?

“

Mijn naam is Marjan Dekker. Ik ben al zo'n 15 jaar werkzaam op de school waar muziek in zit... de Petrus Canisiusschool in De Weere. Op de maandag en dinsdag (om de week) vind je me daar in groep 8. Op vrijdag vermaak ik me uitstekend in groep 7. Het is een kleine school in een prachtig oud gebouw. Enkele jaren terug heeft er een verbouwing plaats gevonden. We voldoen ruim aan alle moderne eisen maar de warme sfeer van vroeger is bewaard gebleven...Kortom een school waar een ieder zich thuis voelt.

Is er leven naast de Gouw? Met mijn gezin woon ik in de gezellige dorpskern van Obdam. Ronald (mijn man) en ik hebben drie kinderen. Guus (18) wonend en milieukunde studerend in Leeuwarden, Fleur (17), net begonnen met de PABO en Tos (12) brugpieper in Heerhugowaard…

Hoe ziet jouw ideale werkdag eruit? Het zonnetje schijnt er staat een zwakke noord-oosten wind (dan heb ik terug lekker voor de wind). Na een bordje yoghurt/cruesli en de 'koppen van de krant' stap ik op mijn fiets. Voor het treintje van half acht wil ik de spoorwegovergang

van Obdam hebben gepasseerd. Onderweg kom ik verschillende 'Gouw' collega's tegen… Na een half uurtje kom ik lekker uitgewaaid op school. Aldaar zet ik meestal de koffie en thee en werp een blik op het programma voor de dag. Groep 8 is een gezellige groep en de eerste vijf minuten kletsen we even bij. Dat kan gaan over nieuws uit het dorp maar ook het landelijk en wereld nieuws komt aan bod. Het eerste half uur leest de hele school. Een oase van rust...De reken- en taalactiviteiten onderbreek ik zoveel mogelijk met tussendoortjes (energizers). Gepikt van internet (bv de site 5 minutenspelletjes) of opgedaan uit de cursus braingym die ik gevolgd heb. Geschiedenis is een van mijn favoriete vakken. Het allerleukste van het basisonderwijs is en blijft echter de diversiteit aan vakken en leerlingen. De slogan 'leerkracht iedere dag anders' slaat dan ook de spijker op zijn kop.

kinderen ouders en leerkrachten). Een laagdrempelige werkomgeving waar iedereen zich thuis voelt.... (een school zoals 'de Petrus Canisius').

Ik houd heel erg van…. Mijn gezin, buitenleven, fietsen, kamperen, stedentrips, (voor)lezen, gezelschapsspelletjes, cryptogrammen, sudoku's, AZ, muziek, bloemen, tennis, vuurtje stoken, lekker (uit) eten en drinken, theater, boeken,.... ennuh.... de Gouw....

“

Gouwe Collega Michel Loos trok in de vorige Gouwgong nr 64 in ons personeelsbestand. De “geluksvogel” is dit keer Marjan Dekker. Zij heeft van ons een zestal vragen voorgeschoteld gekregen, die zij in deze bijdrage beantwoordt. In het volgende nummer doen wij een beroep op nummer 145. Wie weet ben jij de houder van dat geluksgetal!

Als ik eens directeur zou zijn dan.... Die ambitie heb ik absoluut niet. Wat ik wel belangrijk vind is het contact met de werkvloer (leerstof/ 7

De laatste maanden in groep 8 “De Cito” is achter de rug, we zijn aangekomen in de laatste maanden van groep 8. De periode van achterover leunen, alleen maar leuke dingen doen en musical. Als je de kranten mag geloven doen we deze periode helemaal niets meer in de klas. Reden voor de minister om voor te stellen de Cito in april of mei te doen: dat verkort de periode na de Cito om niets meer te doen. Gelukkig hebben we in WestFriesland de NIO-toets aan het begin van groep 8 en deden we daarvoor de ISI-test zelfs in groep 7 (uit de monden van de kinderen klonk dat altijd als easy-test). Samen met kinderen en hun ouders bespreek ik het schooladvies al in november en bespreek het traject naar de schoolkeuze in maart. Soms met een extra programma (handelingsplan heet dat tegenwoordig) om te kijken of het advies in februari nog aangepast kan worden. In 95% van de gevallen klopt mijn advies met de resultaten in het Voortgezet Onderwijs. En dat zonder Cito-toets. Want we hebben het niet over de cijfertjes, maar over wat ik weet en gezien heb van het kind. Omdat de toetsgekte in onderwijsland heeft toegeslagen (“Juf, hoe presteert mijn kind in groep 3?”

“Even kijken in de computer, mevrouw”) en we de Cito-eindtoets verplicht afnemen op verzoek van het bestuur, veranderen ieder jaar veel achtstegroepertjes (en hun ouders) in zenuwlijertjes. Want je kunt het schooladvies wel met zoveel deskundigheid geven, de meneer op de televisie heeft toch echt gezegd dat de Cito bepaalt waar je naar toe mag volgend jaar. En wat de televisie zegt, dat is waar. “Meester, mag ik morgen ook kauwgom mee naar school? Je kunt dan beter nadenken.” “Meester, hoeveel snoep mag je eigenlijk meenemen?” En eerlijk is eerlijk: sinds de inspecteur van onderwijs de uitslag van de Cito bekijkt om te zien of je als school goed onderwijs levert, wordt de druk door directie en collega’s wel een beetje opgevoerd. Ik heb dat altijd vreemd gevonden. Als je Leerlingvolgsysteem (leve de toetsgekte) goed is, waarom kijk je daar dan niet naar? Onze vrienden van Allure, het openbaar onderwijs, doen de Cito eindtoets niet en daar wordt het LOVS bekeken om te kijken naar de schoolprestaties. Nee, zegt de inspecteur, jullie doen de eindtoets en die staat bovenaan ons afvinklijstje. Er wordt zelfs stiekem geoefend met de Cito’s van vorig jaar. “Om te wennen aan de manier van vraag stellen.” Amme-

Deze nieuwsbrief kwam tot stand door de medewerking van: Wilma Steltenpool, Caroline o.d. Kelder, Ton Koelemeijer en Jan Doodeman (lay-out) en de correspondenten op de scholen. Kopie voor het volgende nummer mail je naar: [email protected]

(Foto’s naar de redactie: alleen originele foto’s, minimaal 300 kb, niet van een website en altijd als jpg, niet in het document opnemen)

hoela: om te scoren bij de Cito. Want je wilt toch niet afgerekend worden op het eindresultaat? Het eindresultaat is binnen, de score was goed: we hebben de norm weer gehaald en de directie heeft op gebak getrakteerd. Gelukkig komen de scores van Cito goed overeen met mijn advies in november, anders heb je weer veel uit te leggen. En nu dus de tijd na de Cito, de tijd waarin we ‘niks meer zouden uitvoeren’. Onzin natuurlijk, je kunt ná de toets de kinderen juist heel goed motiveren. ’Jongens, we herhalen nu alleen nog maar de dingen die je straks hard nodig hebt. En weet je wat: we gaan vast wat Frans doen en wiskunde. En we gaan ook nog op schoolkamp naar Ameland, dus we verdiepen ons uitgebreid in de Wadden. En we gaan met elkaar een prachtige musical of afscheidstoneelstuk voorbereiden. En met geschiedenis hebben we nog 70 jaren te gaan met een prachtige les over de flower power periode in de jaren ’60. En weet je: we laten die heerlijke laatste maanden niet verpesten door het Cito!’ (Ton, geïnspireerd door Jacques Vriens)

De Gouwgongcorrespondenten op de scholen: Nicolaasschool: Trude Reus De Caegh: Annet Bakker Bavoschool: Evelien Hoogland Overhaal: Karen Molleman Petrus Canisius: Rebecca Vijzelaar Bernadette: Liset Groot Bonifatius: Marloes van Reenen De Ark: Margret Huiberts Jozefschool: Caroline op den Kelder Wulfram: Jos Mooij Ruimteschip: Ton Koelemeijer Bestuurskantoor: Wilma Steltenpool

8