1
UIT JE BOL
GERBEN HELLINGA EN HANS PLOMP Over XTC, paddestoelen, wiet en andere middelen
1
W.Luyrink, kaderinstructeur
1
-------------GERBEN HELLINGA EN HANS PLOMP ----------------------------U I T J E B O L ---------------------- Over XTC, paddestoelen, wiet en andere middelen -------Ondanks de internationale War On Drugs is het gebruik van allerlei middelen nog steeds groeiend. Heel veel jonge mensen gebruiken wel eens XTC, cocaïne of marihuana, zonder dat zij op de hoogte zijn van wat zo'n middel kan doen of wat zij ermee kunnen bereiken. Omdat er weinig objectieve informatie over drugs voorhanden is, bestaat ook het risico dat met verkeerde, gevaarlijke of verslavende middelen wordt geëxperimenteerd. In UIT JE BOL zetten twee psychedelici met een lange staat van dienst, de schrijvers Gerben Hellinga en Hans Plomp, hun ervaringen op een rijtje. Hiermee willen zij de vooroordelen, misverstanden en onwetendheid omtrent drugs opruimen en de hedendaagse gebruiker een veilige weg wijzen. __________________________________________________________________________ UIT JE BOL bevat de volgende onderdelen : -01- Aan de Lezer -18- PCP (Angel Dust) -02- De Wraak van Dionysos -19- Amylnitriet, poppers -03- Hashish en Marihuana -20- Lachgas, N2O -04- Goa -21- Peyote, mescaline -05- Ecstasy (XTC, MDMA) -22- Ayahuasca, yage -06- Designer Drugs -23- Klimmende Blauwe Winde -07- Cocaine (coke, snow, white lady)-24- Nootmuskaat -08- Coca -25- Khat -09- Amfetamine (speed, pep) -26- Psilocybe, kaalkopje -10- Heroine (Horse, smack) -27- Vliegezwam -11- Alcohol, drank -28- Doornappel, Bilzekruid, -12- Koffie, leut, troost, een bakkie Alruinwortel -13- Tabak -29- Pillen van de dokter -14- Opium, O -30- Afrodisiacische planten, -15- LSD-25 kruiden en andere middelen -16- Ketamine -31- Ten slotte -17- DMT _______________________________________________________________________ "Steek de draak met haat, dood de tijd met liefde." (Oud Ruigoords gezegde) ________________________________________________________________________
2
-01- AAN DE LEZER Veel mensen werken zonder morren hun dagelijkse patroontje af en hebben blijkbaar geen behoefte aan verandering en avontuur. Maar er zijn ook, in iedere generatie opnieuw, ontdekkingsreizigers, kunstenaars, zoekers, dichters, filosofen, maar ook anonieme vrouwen en mannen die wel de behoefte hebben om de enge grenzen van de alledaagse werkelijkheid te overschrijden. Van oudsher is er in sommige mensen -misschien wel in iedereen- zoiets als een spirituele kant, een verlangen naar het onbekende, naar iets groters dan het gewone bestaan. Vroeger noemde men dat "de goddelijke vonk in de mens". Profeten, heiligen en filosofen hebben altijd in hoog aanzien gestaan, maar het ironische is dat zulke zoekers vaak fel bestreden en zelfs gecriminaliseerd worden door het gezag. Dat is door de eeuwen heen gebeurd met ketters en heksen, avangardisten, grensverleggers, vernieuwers, dissidenten, onafhankelijke onderzoekers en uitvinders. Wie tegenwoordig hallucinogenen middelen gebruikt, sluit zich in feite aan bij tradities uit heel oude culturen, die vaak al in hun tijd omstreden waren. De vroegere shamanen aten vliegezwammen en andere paddestoelen, in de Griekse mysteriescholen werden LSD-achtige brouwsels uit moederkoren bereid, de middeleeuwers gebruikten heksenzalven uit psychedelische componenten, waardoor ze gingen "vliegen". Zelfs op grond van de bijbel kan het gebruik van zulke middelen verdedigd worden. Zo meent de Engelse theoloog professor J.Allegro bewijzen gevonden te hebben dat Jezus magische middelen gebruikte, vooral de vliegezwam en andere paddestoelen, om verlichting te vinden. Toen Albert Hofmann in 1943 LSD ontdekte noemde hij het "the divine drug" omdat hij er overweldigende, mystieke ervaringen mee had. (Later sprak hij over "My Problemchild") Verschillende van de middelen die wij hier behandelen, hebben een vergelijkbare uitwerking. In dit boekje omschrijven wij deze liever met het woord ENTHEOGEEN, dat "de God in onszelf" betekent, dan met het woord PSYCHEDELISCH, dat in de jaren zestig ontstond en zoveel betekent als "bevlogenheid van de geest". Naar onze mening omschrijft "entheogeen" beter wat de gebruiker ervaart. Entheogene middelen geven geestelijke ervaringen, die vaak als mystiek worden omschreven. Sommige entheogene stoffen worden in de vrije natuur gevonden, andere zijn afkomstig uit het laboratorium. Door het innemen van bijvoorbeeld LSD, mescaline of psilocybe worden we tijdelijk naar innerlijke werelden en andere werkelijkheden verplaatst. Daar kunnen we krachten, energieën of entiteiten tegenkomen, die als goden, duivels of demonen omschreven kunnen worden. In onze experimenten met entheogene middelen hebben wij sterke mystieke ervaringen gehad. Toch zijn wij daar niet religieus door geworden. De "hogere werkelijkheden" waarmee wij in aanraking kwamen zijn volgens ons afkomstig uit de diepere en diepste lagen in ons eigen bewustzijn, waar het ego ophoudt en overgaat in de oersoep waar wij allemaal eens uit zijn voortgekomen. Wij geloven dat wij dankzij die merkwaardige ervaringen een beter begrip hebben gekregen van onszelf, van ons leven en van de wereld waarin we leven.
3
Helaas zijn veel entheogene middelen verboden omdat ze ten onrechte tot de verslavende drugs worden gerekend. Door dit verbod is er over deze middelen bij het grote publiek niet veel bekend en bestaan er veel misvattingen en verkeerde ideeën. Vaak worden ze verward met verslavende drugs. Toch worden sommige van deze middelen op grote schaal gebruikt. Maar dan in de consumptieve sfeer als "partydrugs". In heel Europa gaan talloze jongeren aan het eind van de week massaal uit hun bol in disco's, op feesten en kroegentochten met hasjiesj, marihuana, cocaïne, speed, ecstasy, LSD en andere middelen, waarbij ook stevig gedronken wordt. Er vallen daarbij veel slachtoffers door ondeskundig druggebruik. Wij gaan ervan uit dat dit druggebruik niet onderdrukt kan worden door politie en justitie. Wij geloven dat het beter is om informatie te verspreiden waardoor de verkeerde middelen niet door de verkeerde mensen op de verkeerde manier worden gebruikt. In dit boekje willen wij de jonge gebruikers informeren over de middelen die tegenwoordig op de markt zijn. Wij waarschuwen voor de risico's en geven, waar mogelijk, aanwijzingen hoe een middel op een veilige manier kan worden gebruikt. We schetsen een beeld van de werking en noemen de voor- en nadelen. Het is onze bedoeling hiermee vooroordelen en misverstanden, ontstaan uit onwetendheid, weg te nemen. De jongere generaties leven in een wereld op drift. Ze dansen en drinken, slikken, roken en snuiven om dat even te vergeten. Maar zulk consumptief gebruik van allerlei drugs stompt af en kan gevaarlijk zijn. Sommigen raken verslaafd, andere worden psychotisch omdat ze niet weten wat ze innemen, en het gebruik kan leiden tot problemen met politie en justitie. Tegenover dit ondoordacht consumeren van allerlei drugs stellen wij een heel andere manier van gebruiken, die wij PSYCHONAUTISCH noemen. Dit is een nieuw, Amerikaans woord, dat gebruikt wordt voor iemand die zeer bewust op bepaalde momenten entheogene middelen gebruikt, die hem of haar naar andere innerlijke werelden kunnen brengen. Niet om de werkelijkheid te ontvluchten, maar juist om de werkelijkheid, die een projectie is van onszelf, beter te kunnen begrijpen en daardoor sterker in het leven te staan. Een psychonaut is als het ware een ruimtevaarder in zijn eigen geest. Iedere drug heeft zijn eigen verhaal. De volgorde in dit boekje lijkt misschien chaotisch, maar heeft, vanuit de gebruiker gedacht, een eigen systematiek. Naast de veelgebruikte middelen bespreken wij ook een aantal minder bekende middelen en we laten zien dat er nog een andere manier van gebruiken bestaat, waar je meer plezier en profijt van hebt, terwijl het bovendien veiliger, gezonder en goedkoper is. Als entheogene middelen op de juiste manier worden gebruikt, kunnen zij ons nieuwe inzichten over onszelf geven en bestaan interessanter en veelzijdiger maken. Voor psychonauten en voor hen die dat willen zijn, is dit boekje een beknopte handleiding. Ook voor de moderne zoeker geldt het aloude gezegde: "Zoekt en gij zult vinden". En ook: "Onderzoekt alles en behoudt het goede". Wij zouden graag zien dat de jongeren van nu de entheogene kwaliteiten gaan beproeven van de middelen die zij gebruiken om nachtenlang feest te vieren. Ruigoord, februari 1994. __________________________________________________________________________
4
ALGEMENE STELREGEL : GEBRUIK ALLEEN ALS JE JE GOED VOELT !!! Wie een van de volgende gevoelens bij zichzelf herkent, moet niet met entheogene middelen experimenteren: agressiviteit, angst, boosheid, droefheid, gedeprimeerdheid, gefrustreerdheid, jaloezie, labiliteit, ongelukkige verliefdheid, gevoel van ondergewaardeerd worden, rouw, somberheid, suicidaliteit. Mensen die medicijnen gebruiken, medicijnverslaafden (Otrivin, valium, pijnstillers, slaapmiddelen) en gebruikers van spierversterkende middelen moeten geen entheogene stoffen of drugs gebruiken, omdat er ongunstige reacties kunnen optreden. Er zijn psychiaters die onverwerkte psychologische problemen en trauma's, bijvoorbeeld als gevolg van incest, oorlog- of ander geweld, vliegtuigof auto- ongelukken, met entheogene middelen behandelen. Heb je zo'n achtergrond, experimenteer dan nooit zelf !! __________________________________________________________________________ -02- DE WRAAK VAN DIONYSOS Dionysos was de goed van de roes en de extase van alcohol en entheogene planten. Waartoe de onderdrukking van de dionysische roes en extase leidt blijkt niet alleen uit de Amerikaanse Drooglegging of de recentere War On Drugs. Ook in de Oudheid had het verbod op roes- en extasemiddelen rampzalige gevolgen. In zijn tragedie De Bacchanten beschrijft de Griek Euripides zo'n catastrofe. Toen de God Dionysos voor het eerst in de stad Thebe verscheen en de inwoners opriep tot extase, liet koning Pentheus hem in de gevangenis werpen. Dionysos waarschuwde hem voor de gevolgen, maar de koning bespotte hem en zei dat hij helemaal geen God was, maar een charlatan. Dionysis ontkwam zonder enige moeite. Hij bracht de moeder van de koning, Agave, en de andere vrouwen van Thebe in een roes. (Die sterk aan het effect van Doornappel doet denken, zie aldaar) Terwijl de vrouwen in woeste extase verkeerden, lokten Dionysos de nieuwsgierige Pentheus naar het bos. Daar dachten de vrouwen dat hij een wild dier was. Onder leiding van zijn eigen moeder, scheurde de vrouwen hem aan stukken. Daarna dansten ze terug naar de stad. Agava zwaaide triomfantelijk met het bebloede hoofd van haar zoon, in de veronderstelling dat het een leeuwenkop was ... De drooglegging heeft in Amerika geleid tot het ontstaan van de maffia en de War On Drugs tot maatschappelijke ontwrichting, zoals de moordpartijen rond harddrugs. Dat is het bebloede hoofd van de koning; de wraak van Dionysis in onze samenleving. ______________________________________________________________________
5
WAT DE GROTE RELIGIES OVER "SHIT" ZEGGEN: TAOISME : Shit is. CONFUCIANISME : Confusius zegt: "Shit is." BOEDDHISME : Deze shit is slechts schijn. ZEN : Wat is het geluid van klappende shit ? HINDOEISME : Deze shit heb je uit je vorige leven. JUDAISME : Waarom krijgen wij altijd alle shit ? ISLAM : Als je in de shit zit, is het Allah's wil. STOICISME : Shit laat mij koud. KATHOLICISME : Je zit in de shit omdat je zondig bent. PROTESTANTISME : Geef de shit maar aan een ander. CALVINISME : Als je in de shit raakt, werk je niet hard genoeg. GEREFORMEERDE KERK : Geen shit op zondag. CHRISTENFUNDAMENTALISME : God stuurt spoedig GROTE SHIT! JEHOVA'S GETUIGEN : Laat u door ons uit uw shit redden. OSHO : Alleen leuke shit is echt. HARE KRISHNA : Shit, shit, hare rama. ATHEISME : Er is geen shit. HIPPIES : Shit zit in jezelf. NEW AGE : Visualiseer een shitloze situatie. RASTAFARIANS : Laten we deze shit oproken. (Gelezen op een muur tijdens het Rainbow-festival in Polen, juli 1992) ______________________________________________________________________ -03- HASHISH EN MARIHUANA Hashish heeft niets van die lompe dronkenschap die de volkeren van het Noorden met wijn en sterke dranken opwekken: hasjiesj schenkt een intellectuele roes." (Th.Gautier, Essay, 1844) Vrijwel iedere scholier komt wel eens in aanraking met hasjiesj of, in pure vorm, marihuana of cannabis, dat in het Nederlands hennep heet. Hasjiesj wordt hasj, shit of stuff genoemd en marihuana is wiet, van het Engelse "weed", onkruid of gras. De werking van marihuana is entheogeen, je gaat er niet van trippen, tenzij je het in grote hoeveelheden gebruikt, bijvoorbeeld door het te eten. Maar het heeft wel entheogene eigenschappen: het veroorzaakt een euforisch gevoel. Je gaat je er bijzonder prettig van voelen en het stimuleert het gedachteleven. Wie "high" is, heeft een positieve kijk op de wereld en het leven. Hashish is het harsachtige laagje waarmee de toppen van de rijpe, vrouwelijke hennepplant bedekt zijn. Deze kleverige stof bevat het werkzame bestanddeel THC. Het wordt op verschillende manier van de plant losgemaakt en tot een groenbruine substantie samengekneed, maar marihuana kan ook in gedroogd vorm, als wiet, gerookt worden. Er is een grote variatie in het effect van de verschillende soorten hasjiesj. De ervaren gebruiker kent het verschil tussen Nepalese, Turkse, Afghaanse of Marokkaanse hasj. Sommige soorten maken je lichtvoetig en spraakzaam, andere nopen tot liggen en dromen. Het roken van hasj wordt BLOWEN genoemd. In Nederland wordt hasjiesj meestal gerookt in een JOINT. De hasj of wiet wordt op een bedje van tabak gekruimeld en soms nog toegedekt met nog meer tabak. Daar wordt vervolgens, vaak heel kunstig, een grote joint van gedraaid die door een aantal blowers samen wordt gedeeld. Het zogenaamde STICKIE is hetzelfde, maar dan een eenmansaffaire. Dat deze manier van gebruiken in Nederland zo populair is geworden is eigenlijk heel jammer, want de uitwerkingen van tabak en marihuana zijn tegengesteld aan elkaar.
6
Tabak vernauwt namelijk de bloedvaten en het bewustzijn, terwijl marihuana de bloedvaten en de geest juist verruimd. Door stuf en tabak te mengen, wordt de werking van de hasjiesj beperkt. In de Verenigde Staten wordt deze manier van roken dan ook als een "doodzonde" beschouwd. Hasj wordt daar altijd uit een pijpje genuttigd en marihuana wordt in een vloeitje tot een flinterdunne, stijve REEFER gedraaid die met behulp van een speciaal klemmetje, de ROACHCLIP, tot aan het eind wordt opgerookt. Het gevolg van het vermengen van tabak en hasj is dat de roker wel STONED maar niet HIGH wordt. Stoned zijn is een aangename vorm van lichte bedwelming. De blower voelt zich dromerig, zijn wereld vertraagd, muziek wordt intenser, de gedachten nemen hun eigen vlucht. Wie stoned is, hoeft niet zoveel. Waarom zou je je ook druk maken als je je zo lekker voelt ? Iemand die stoned is, maakt soms een suffige indruk; anderen kunnen zich daaraan ergeren en ouders maken zich er vaak zorgen over. Hoe lang die toestand duurt, hangt af van de kwaliteit van de hasjiesj en van de hoeveelheid die gebruikt is. In sommige kringen wordt er ook alcohol bij gedronken. Meestal bier, soms wijn, maar echte macho's drinken ook rustig whisky of een andere sterke drank bij hun joint. Het blowen is dan zinloos, want de alcohol breekt de werking van de hasjiesj af. De laatste tijd wordt er door verslavingstherapeuten gezegd, dat er hasjiesjslachtoffers bestaan, gebruikers die teveel blowen, die daar niet mee kunnen stoppen en die permanent versuft zijn. Zulke mensen zijn er zeker, maar zij zijn niet zozeer slachtoffers van de hasjiesj als van de tabak die zij roken. Het zijn namelijk nicotinisten die ieder kwartier weer een nieuwe dosis nicotine nodig hebben en, stoned als een garnaal, een nieuwe stick draaien en dan met de tabak weer een nieuwe, overbodige lading hasjiesj binnen krijgen. Op die manier houden zij zichzelf in een permanente staat van bedwelming. Heel vaak zijn zulke zware blowers depressief, wat nog eens aangewakkerd wordt als ze stoned zijn. Uit onderzoeken is gebleken dat het gewoonlijk gaat om personen die wel hulp nodig hebben, maar niet speciaal van een verslavingstherapeut. Tenzij deze hen van hun tabaksverslaving kan genezen, wat niet mogelijk is als ze dat zelf niet willen. Het zal ook niet vaak gebeuren, want tabak als bewustzijnsvernauwend middel is bijzonder populair bij personen die problemen hebben, evenals bij mensen die zich vervelen. Tabak is er ook de oorzaak van dat sommige jongeren stoned zijn op school. Zij denken wel dat ze een joint willen roken maar in werkelijkheid is het behoefte aan tabak die hen daartoe drijft. Als ze de hasj of wiet puur zouden roken, zouden ze een heel ander rookgedrag ontwikkelen. Als je stoned bent op school, mis je de les. Daarmee benadeel je alleen maar jezelf. Maar wie high is, kan juist in korte tijd de essentie van iets nieuws begrijpen en opnemen. Hasjiesj richt geen psychische schade aan. Er zijn geen gevallen bekend van personen die er blijvende lichamelijke of geestelijke schade van hebben opgelopen, maar hasjiesj kan latente, reeds aanwezige, maar onderdrukte angsten wel intensifieerden. Labiele of overspannen personen zouden niet moeten blowen, want ze kunnen daar nog angstiger of depressiever van worden. Maar zulke mensen zouden ook niet moeten drinken of autorijden. Iemand die na het roken van hasjiesj bang wordt, enge dingen gaat voelen of denken, moet acuut veel suiker en vitamine C innemen. Druivensuiker en chocolade worden snel in het bloed opgenomen, een grote hoeveelheid krenten of rozijnen eten werkt ook heel goed. Daarnaast moet je veel vitamine C gebruiken, bijvoorbeeld twee of drie capsules van duizend milligram. Een megadosis vitamine C is ongevaarlijk, het teveel wordt met de urine weer uitgescheiden. Je kunt er hoogstens diarree van krijgen.
7
Het volgende advies is afkomstig van Jan Wiese, arts te Alkmaar: Compenseer "opbranden" of "out-gaan" door teveel blowen, of door het gebruik van entheogene middelen, door je voeten waren (wol) en je hoofd koel te houden. Zorg voor mee lichaamsbeweging in het algemeen en voor een vrije, diepe, open ademhaling. Gebruik veel groente en fruit, waaronder ook vers citroensap met sinasappelsap en blauwe druiven. Neem een of meer malen per dag een afgestreken theelepel vitamine C in poedervorm, opgelost in sinasappelsap met citroen of karnemelk. Plus honderd eenheden vitamine E, plus 25 milligram bètacaroteen per keer. Doe dit eventueel meerdere keren per dag. Raadpleeg voor een medisch advies op maat een genezer die zelf ervaring met hennep heeft. Het eten van hasjiesj, verwerkt in een cake of gerecht, of het drinken van wietthee geeft de sterkste ervaringen. Je kunt daar onvergetelijke dingen mee beleven. Maar wie hashcake of hashsnoepjes eet die hij niet zelf heeft toebereid, weet niet hoeveel erin zit; daarom mag er in coffeeshops terecht geen spacecake verkocht worden. Mensen die niet gebruiken en per ongeluk, zonder het weten, hashcake of iets dergelijks hebben gegeten, wat nogal eens voorkomt, denken vaak, omdat ze iets meemaken wat ze nog nooit eerder hebben gevoeld, dat ze gaan sterven. Vroeger was hash-cake heel populair. Wij herinneren ons met nostalgie hoe je in de goeie ouwe tijd naar een bekend weekblad, dat nu niet meer bestaat, kon opbellen en bij de telefoniste een verrukkelijke appel-hashtaart kon bestellen, die dan een paar uur later door een fietskoerier thuis werd afgeleverd. Iemand die voor het eerst pure hasjiesj of wiet rookt, kan overvallen worden door de intensiteit van de ervaring en daar angstig van worden. Daarom is het goed dat een beginneling begeleidt wordt door een ervaren cannabist die hem of haar gerust kan stellen. Omdat een beginnend gebruiker, als hij of zij high wordt, extra gevoelig is voor "vibraties" is de omgeving belangrijk. Er moeten geen onaangename, bedreigende of agressieve elementen in de buurt zijn. Het is beter in een rustige omgeving in de openlucht te zijn dat binnen of op een drukke plek. Zorg ervoor dat er vruchtensap of kruidenthee en water is. Vermijd koffie en alcohol. Wie high is, krijgt vaak trek in lekkere dingen. Soms krijg je enorme honger, de zogenaamde vreetkick; dan gaat de ene na de andere boterham naar binnen. Beginnende gebruikers kunnen ook last hebben van een droge mond en van een spanning rondom de lippen. Zweten en trillen kunnen meestal verholpen worden met suiker en vitamine C. Als iemand het koud krijgt, helpt een warme deken of een vuurtje. Maar het prettigst en het veiligst voor een beginner is het wanneer er iemand met ervaring in de buurt is die hem of haar kan bijstaan en geruststellen. Nu cannabis zo'n kleine dertig jaar in Nederland gebruikt wordt, en door de overheid wordt gedoogd, heeft het een eigen plaats gekregen in de samenleving. Naar schatting zijn er 750.000 tot een miljoen blowers in Nederland, onder wie zakenlui, huisvrouwen, ambtenaren, kunstenaars, arbeiders, voetbaltrainers, journalisten, maar ook politiemensen en juristen. Er bestaan hasjcoffeeshops voor rasta's, hardrockers, Hell's Angels, housers en buurtjongeren, maar ook voor toeristen, kunstenaars, studenten en de "happy few". De coffeeshops hebben voor een deel de taak van het vroegere jongerenen buurtwerk en van het oude buurtcafeetje overgenomen. Door en voor de bezoekers worden er voetbalcompetities, schaak- en pooltoernooien georganiseerd. Er zijn coffeeshops waar dichters optreden; andere functioneren als concertpodia of galeries voor jonge kunstenaars.
8
De reden waarom hasj en wiet zo populair zijn, is doodsimpel: wie regelmatig blowt, weet uit eigen ervaring dat het ongevaarlijk is. Uit talloze wetenschappelijke onderzoeken is steeds weer gebleken dat marihuanagebruik niet verslavend is. Wie pure hasjiesj zonder tabak uit een pijpje rookt, zal wel opnieuw willen gebruiken omdat hij het effect waardeert, maar hij kent niet die onbedwingbare behoefte van de nicotinist om er meteen weer een op te steken. Het roken van pure hasjiesj of wiet is altijd een bewuste keuze. De cannabist besluit om high te worden, bijvoorbeeld om meer uit een gesprek te halen of om muziek of een film intensiever te kunnen ondergaan, om zich verbonden te voelen met de natuur of om een idee helemaal door te denken. Een cannabist rookt omdat het hem/haar inspiratie geeft, niet om de werkelijkheid te ontvluchten. Korte tijd nadat de hashishrook geïnhaleerd is, wordt de werking voelbaar. De gebruiker begint zich euforisch, vrolijk en ontspannen te voelen. De schoonheid, het plezier en de lichte kant van het leven, die het meestal moeten afleggen tegen de sleur van het dagelijks bestaan, worden voelbaar. Ideeën en inzichten komen spontaan op, spanningen verdwijnen. Het roken van pure hasj of wiet maakt niet suf, maar juist actief. Het is stimulerend en inspirerend; daarom is het zo populair bij jazz- rock- of popmuzikanten. Louis Armstrong was een overtuigd cannabist. Als er op foto's rook uit zijn mond kringelt, is het marihuana. Ook Duke Ellington vond zijn inspiratie in grass. En natuurlijk de Beatles. De grote culturele omslag die plaatsvond in de jaren zestig, en die in de popmuziek is begonnen, werd geinspireerd door cash en marihuana. Cannabis doet meer dan alleen rust geven en geluksgevoelens opwekken. Het beïnvloed het bewustzijn op een positieve manier. Een cannabist gaat bijvoorbeeld op den duur doorzien hoe de bevolking gemanipuleerd wordt en hoe de consumptiemaatschappij de samenleving en de wereld verziekt. Vanuit een entheogeen oogpunt is cannabis een leermiddel. Het stimuleert het kritisch denken, maar het maakt niet agressief. "Een tevreden roker is geen onruststoker", rijmde iemand vroeger. Marihuanagebruik beïnvloedt en stimuleert het denken en leidt tot een filosofische, positieve levenshouding. De cannabiscultuur is antiracistisch en intercultureel. Hashish is een contactmiddel tussen mensen uit zulke verschillende culturen als Jamaica, Afrika, Marokko, India en Europa. In de loop der jaren ontstond een grote waardering voor elkaars volksmuziek, die in de media en de commercie tegenwoordig "wereldmuziek" wordt genoemd. Hennep wordt al duizenden jaren als medicinale plant gebruikt. De eerste beschrijving daarvan staat in een vijfduizend jaar oud Chinees kruidenboek. Eeuwenlang werden marihuanatincturen, extracten en kompressen gebruikt als krachtige pijnstillers en geneesmiddelen bij uitputting, astma, hoestaanvallen, reumatiek, delirium tremens, migraine, kramp en menstruatieklachten. Koningin Victoria gebruikte marihuanazaden voor haar menstruatieproblemen. President Kennedy rookte wiet om zijn chronische rugpijn te verminderen. Uit recente studies blijkt dat marihuana gebruikt kan worden om de longen schoon te maken van smogafval, stof en tabaksvervuiling. Uit cannabis kunnen antibiotica ontwikkeld worden die geschikt zijn voor de behandeling van gonorroe en herpes. Marihuana is een uitstekend slaapmiddel dat chemische slaappillen en kalmeringsmiddelen kan vervangen. Door het roken van marihuana kan staar bestreden worden, een ziekte die in veel tropische landen op grote schaal voorkomt. Blowen kan die effectief bestrijden, maar de meeste artsen weten dat niet. Wel zijn er in de Verenigde Staten patiënten die op medisch voorschrift marihuana mogen roken, omdat de bestaande medicijnen onaangename bijwerkingen hebben.
9
Onderzoek heeft uitgewezen dat marihuana ook effectief is bij de bestrijding en preventie van dementie en seniliteit en waarschijnlijk ook van de Ziekte van Alzheimer. In de kankerbestrijding wordt marihuana toegepast om de bijwerkingen van chemotherapie te verzachten. De farmaceutische industrie heeft jaren lang onderzoek laten doen naar de mogelijkheid om de hallucinerende eigenschappen van THC te neutraliseren zonder dat de geneeskrachtige werking verloren gaat, maar dat is niet gelukt. De vooruitgang van de mensheid is eigenlijk ondenkbaar zonder de marihuanaplant. Eeuwenlang was hennep volslagen onmisbaar voor de wereldeconomie. Uit hennep werden immers belangrijke producten vervaardigd zoals touw, textiel, uniformen, schoenen, visnetten, scheepszeilen, canvas (Dit woord is een samentrekking van het woord cannabis) en papier. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring is op henneppapier geschreven. Hennep werd gebruikt in de tapijtindustrie, maar er werd ook lampolie uit gewonnen. Marihuanazaad, dat nauwelijks THC bevat en niet "verdovend" is, is een enorme bron van plantaardige eiwitten. Ontkiemde marihuanazaden werden vroeger in salades verwerkt en de bladeren dienden tot hoogwaardig veevoer. Het hedendaagse veevoederprobleem zou door hennepaanplant op mondiale schaal opgelost kunnen worden. In de vorige eeuw was iedere Amerikaanse boer wettelijk verplicht op een deel van zijn land hennep voor industriële doeleinden te verbouwen. Marihuana wordt sinds 1611 in Amerika gekweekt. Als het niet verboden was, zou het ook nu ongetwijfeld de meest verbouwde plant in de Verenigde Staten zijn. De Amerikaanse drugswetgeving stamt uit 1903, maar marihuana is pas in 1937 op de lijst van verboden middelen geplaatst. Tot die tijd werd het algemeen gezien als een nuttig gewas, "waarvan de bloemetjes wel eens door zwarten werden gerookt die er giechelig van werden en mooie muziek gingen maken." Het verbod is pas gekomen toen er grote economische belangen in het geding kwamen. Eigenlijk heeft dat verbod niets te maken met de entheogene kwaliteiten van de plant, maar met de invloed van de chemische industrie en van de papierindustrie. "Wat is er gebeurd met het zaad dat is overgebleven van de Indiase Hennep van vorige zomer ? Het had allemaal opnieuw gezaaid moeten worden, zodat ik niet alleen genoeg voorraad voor mezelf gehad zou hebben, maar ook zaad aan anderen had kunnen geven, want het is waardevoller dan gewone hennep." George Washington Brief aan zijn tuinman, 1796 Wat was er namelijk aan de hand ? In 1916 was er een nieuwe manier ontdekt om uit hennep papier te maken zonder dat daarbij iets van de plant verloren ging. Toen deze goedkope techniek in de jaren dertig geperfectioneerd was, werd hennep een gevaarlijke concurrent voor de bestaande papierindustrie. Hennep is een snel groeiende plant, die zelfs in slechte klimatologische omstandigheden op arme grond, zonder kunstmest, goed wil gedijen. Als grondstof voor papier is hennep dus oneindig veel goedkoper dan hout. De befaamde krantenmagnaat en miljardair W.R.Hearst zag zijn enorme belangen in de bosbouw ten behoeve van de papierindustrie door het snel opkomende marihuanapapier bedreigt. In dezelfde tijd verkreeg het Amerikaanse chemische concern DuPont van het Duitse (nazi-)concern I.G.Farben de licentie van een nieuw product: plastic. DuPont zag hiervoor grote mogelijkheden in de verpakkings- en vezelindustrie. Het probleem was alleen de concurrentie van het goedkope hennep.
10
De directie en de bankiers van DuPont en Hearst (Die nazi-sympathieën had), maakten geheime afspraken met Harry Anslinger, de directeur van het Federal Bureau Of Narcotics. Anslinger, die 37 jaar lang de directeur was van deze voorloper van het huidige Drugs Enforcement Agency, was evenals zijn collega Edgar G. Hoover van de FBI een gestoorde man. Hij leverde in het geheim cocaïne en morfine aan politici, bijvoorbeeld de beruchte communistenjager senator Joseph McCarthy, die hij vervolgens chanteerde. Anslinger haatte zwarten en jazzmuziek. In de kranten van het Hearst-concern werd een anti-marihuana-campagne gestart. Het Amerikaanse publiek werd wijsgemaakt dat je van marihuana gek kon worden en het gebruik werd in verband gebracht met verkrachtingen en andere seksuele misdaden. De campagne was succesvol: het publiek is nu eenmaal altijd belust op sensatie en op zoek naar nieuwe vijanden. Er ontstond een opgeklopte hysterie die ermee eindigde dat marihuana door het Amerikaanse Congres in september 1937 op de lijst van verdovende middelen werd geplaatst. Het verbouwen van hennep, ook voor industriële doeleinden, werd verboden. Het plastic van DuPont nam de hennepvezelmarkt over en tot op de dag van vandaag wordt krantenpapier van bomen gemaakt. Anslinger bouwde de jacht op de kleine marihuanaroker uit tot "big business" waarin honderdduizenden ambtenaren en juristen over de hele wereld een goed belegde boterham verdienen. Politici maken gebruik van het verbod op de onschuldige plant om zich te profileren als betrouwbare verdedigers van de openbare orde. Al deze mensen en hun organisaties hebben er net zo'n groot belang bij dat het verbod gehandhaafd blijft als de dealers, de smokkelaars en de illegale kwekers. Als marihuana gelegaliseerd wordt, zou een groot aantal van de wereldproblemen opgelost zijn. Ten eerste ecologisch; hennep kan op talloze terreinen plastics en kunstvezels vervangen, waardoor de afvalberg slinkt. Het is een zeer sterk, natuurlijk product dat hergebruikt kan worden en eenvoudig kan worden afgebroken. Het kan niet alleen voor papier, verpakking, textiel of vezels gebruikt worden, maar het kan ook in verharde vorm als grondstof voor talloze producten in de bouw en in de industrie dienen. Terwijl tevens het veevoederprobleem ermee opgelost kan worden. Legalisatie zou een geweldige steun zijn voor miljoenen boeren in de Derde Wereld. De arme landen zouden papier, veevoeder en talloze producten voor de wereldmarkt kunnen gaan produceren. In psychologische zin zou de wereldbevolking, bevrijd van angst en paranoia, er een stuk vrolijker van worden. In feite zou legalisatie het begin zijn van een culturele evolutie want als de mensheid eenmaal high kan worden ontstaan er ongekende nieuwe mogelijkheden. Politiek gezien zou legalisatie, ook van de overige (hard)drugs, het einde van de grote, georganiseerde misdaad betekenen. Dit laatste feit zal waarschijnlijk het grootste struikelblok voor legalisatie vormen, omdat de illegale drugshandel met haar onuitputtelijke geldstromen politiemensen, politici en juristen kan omkopen. Dat vindt nu al op grote schaal plaats, dus wat zal er wel niet gebeuren als er werkelijk een internationaal debat over legalisatie op gang komt ? Toch is het onvermijdelijk dat er een moment in de wereldgeschiedenis komt dat het gaat gebeuren. Wie het drugsprobleem op mondiale schaal bestudeert, komt tot de conclusie dat het een politiek probleem is dat kunstmatig in stand wordt gehouden door groepen, organisaties en individuen die daar belang bij hebben. Om tot legalisatie te komen zullen er intelligente politici met entheogene ervaringen moeten opstaan die weten waar ze het over hebben, waardoor zij de tegendruk van de criminaliteit en van de onwetende kiezers kunnen weerstaan.
11
Nederland vormt tot nu toe een gunstige uitzondering in de wereld, omdat de kleine gebruiker hier getolereerd wordt. We mogen een stukje stuf op zak hebben en thuis plantjes kweken voor eigen gebruik. In onze gevangenissen zitten geen mensen meer vast alleen maar omdat ze hasjiesj hebben gerookt. Alleen grote handelaren en smokkelaars van grote partijen belanden in de cel. Zo is het hier natuurlijk niet altijd geweest. Een fanatieke waakhond van de gevestigde orde, de Amsterdamse officier van justitie meester Baron van Dedem zei tijdens de eerste marihuanaprocessen in het begin van de jaren zestig: "President, wij weten allemaal welk een pestilente invloed het gebruik van drugs in deze maatschappij op het ogenblik heeft. Wij hebben in deze maatschappij een enorm probleem en dat is het alcoholprobleem, en het is helemaal niet nodig dat we daarnaast nog eens een extra probleem creëren met enigszins liberaal optreden ten opzichte van het drugsprobleem. Ik ben dan ook van mening dat het Openbaar Ministerie hier zeer terecht stevig op inhakt." Zwarte muzikanten brachten de eerste moedige bleekneuzen in contact met wiet. Amsterdamse cafés, keldertjes en dancings als Casablanca, de Cotton Club, de Lucky Star, de Poffertjeskraam en de Groene Kalebas waren toen de trefpunten van beatniks, pleiners, jazzmuzikanten, schilders, schrijvers en blowers. Nog wat later verzamelden de jongeren zich op plekken waar de uit de Verenigde Staten overgewaaide HAPPENINGS plaatsvonden. Alleen de straat bood genoeg ruimte voor zulke massale rituelen, en daarmee verliet de culturele revolutie de beslotenheid van de nachtlokalen. De pionier Kees Hoekert richtte in die dagen de Lowland Weed Company op en begon op een boot in Amsterdam als eerste marihuana te kweken. Niemand kon toen nog vermoeden dat deze "boerenkool" vijfentwintig jaar later op de zesde plaats van de toptien van Nederlandse tuinbouwproducten zou staan. Volgens het financieel-economisch magazine FEM drukte de Nederlandse marihuana de afgelopen tien jaar naar schatting veertig ton geïmporteerde hasj en marihuana uit de markt, een staaltje van importsubstitutie dat een economisch unicum is. De Nederlandse kaswiet heeft volgens onderzoeken, onder andere van de Centrale Recherche Informatiedienst een buitensporig hoog THC-gehalte. De CRI spreekt in rapporten over de "psychedelische werking" van nederwiet en noemt het de sterkste marihuana ter wereld. Daar kan een kanttekening bij geplaatst worden. Hashish bevat wel veertig of meer componenten die allemaal de werking beïnvloeden. De zon, de samenstelling van de bodem en de omgeving spelen een rol. Daarom kan Indonesische of Afrikaanse wiet, en ook Nederlandse buitenwiet, met een lager THC-gehalte toch een bijzonder prettige high veroorzaken. Nederlandse kastomaten zijn wel stevig en groot, maar niet lekkerder dan zonovergoten tomaten uit zuidelijke landen die klein zijn gebleven. Zo is het ook met de nederwiet. Deze is wel heel krachtig, maar niet 'beter' dan andere. De prijs die ervoor gevraagd wordt, is dan ook overdreven en kunstmatig opgeschroefd. Wie aan die prijsopdrijving niet mee wil doen en over een tuin of de benodigde binnenruimte beschikt, kan zijn eigen planten verbouwen. Dan ben je altijd zeker van wat je rookt. Als je genoeg hebt, kun je met andere telers ruilen om variatie te hebben. Het is de vraag of de Nederlandse situatie wel zo zal blijven. De drugsvijandige regeringen van Frankrijk en Duitsland oefenen grote druk uit op de Nederlandse regering om ons drugsbeleid aan te passen. Nu het hoofdkwartier van Europol in Den Haag is gevestigd, is het niet onmogelijk dat de regering aan het buitenland geheime concessies op het gebied van de drugsbestrijding heeft gedaan.
12
Er worden op het ogenblik overal in het hele land nieuwe gevangenissen gebouwd en er zullen geen cellen leeg blijven staan. Naar schatting zestig tot tachtig procent van het werk van het Openbaar Ministerie houdt verband met de drugsbestrijding. Als de burgers het gevoel hebben dat ze in een onveilig landje wonen, hebben ze groot gelijk. De oorzaak lijkt ons dat de politici en de ambtenaren, die zich met onze veiligheid zouden moeten bezighouden, gefixeerd zijn geraakt op het drugsprobleem en geen tijd en aandacht meer over hebben voor andere zaken. Er wordt gewerkt aan een internationale computerregistratie van alle overtreders van de drugswetgeving. In België, Frankrijk en Engeland of Duitsland kunnen hashgebruikers nog altijd de gevangenis indraaien als ze betrapt worden. Er zijn hier en daar wel coulante politiemensen en rechters, maar over het algemeen loopt een hashishroker in heel veel landen nog altijd een groot risico. De ervaren cannabist neemt dan ook niets mee als hij over de grenzen gaat, ook niet nu deze zijn opgeheven, want een Nederlander wordt in het buitenland altijd extra gecontroleerd. In het nieuwe Europa zonder grenzen kunnen op alle autowegen en in openbare gelegenheden controles plaatsvinden op identiteitsbewijzen en drugsbezit. Wij werden onlangs in Frankrijk op een provinciale weg op tweehonderd kilometer van de Spaanse grens aangehouden. Toen we, nadat onze auto tevergeefs was onderzocht, de commandant vroegen of dat niet wat ver van de grens was, blafte hij: "Tegenwoordig is de grens overal, meneer !" ("Monsieur, maintenant la frontiere est partout !") Laten we dat allemaal in onze oren knopen ... De psychonaut is onder alle omstandigheden voorzichtig, niet alleen om uit de bak te blijven, maar ook om vrij te zijn van angst en onbehagelijke gevoelens. Als je dan in het buitenland onder gunstige omstandigheden een keer wiet of hasj kunt scoren, kun je ontspannen blowen en genieten. En die gelegenheid komt heus wel, wat hasjiesj en marihuana zijn overal in Europa te koop. Op de Spaanse stranden, de Champs Elysees of de Kurfurstendamm, overal kun je de geur van marihuana en hasjiesj opsnuiven. Dus met een beetje geluk ontmoet je in je vakantie andere blowers. Sommige landen zijn gevaarlijker dan anderen. In Zweden maakt de justitie geen enkele onderscheid tussen soft- en hard- drugs, misschien omdat hennep als goedkope grondstof voor de papierindustrie bedreigend is voor de Zweedse bosbouw. Ook Griekenland is buitengewoon repressief, wat weer te maken heeft met het feit dat het vroeger door hashishrokende Turken werd overheerst. De paranoïde drugsvijandigheid van de opeenvolgende Duitse regeringen kan een gevolg zijn van het Untertan-complex en van de Duitse angst voor andersdenkenden, maar zal ook te maken hebben met de grote belangen van de Duitse chemische en farmaceutische industrie. De Engelse houding kan verklaard worden uit het koloniale verleden en de hypocriete eilandermentaliteit van het Engelse volk. De oorsprong van de Franse drugsfobie zou cultureel geïnspireerd kunnen zijn. Dichters als Baudelaire en Rimbaud verheerlijkten drugs, dronkenschap, de seksuele vrijheid en het occultisme om de hypocriete fatsoensmoraal van de burgerij te kunnen ontmaskeren. In de Franse burgercultuur moet je je aan strenge regels houden om tot de bourgeoisie gerekend te worden. Het is een feit dat veel jongeren uit de betere Franse milieus vaak junkie worden uit protest tegen hun omgeving. Dat verklaart weer de angst van de overige Fransen. De Nederlandse tolerantie is een gevolg van onze handelstraditie. Nederlanders vervoerden, verhandelden en gebruikten koffie, thee, chocolade en tabak toen die producten in veel andere landen nog onbekend of verboden waren. Als marihuana nu gelegaliseerd zou worden zouden de Nederlanders ongetwijfeld opnieuw een tijdlang marktleiders zijn.
13
De onderdrukking van de marihuanaplant is een tragisch hoofdstuk in de geschiedenis. Het is een triomf van de domheid en de huichelarij. Politici gebruiken de drugswetgeving om het publiek bewust te misleiden. Professor Ruter, hoofdleraar strafrecht in Amsterdam, zei in een interview met het tijdschrift High Life: "(...) de illegale wapenhandel kan gewoon haar gang gaan. Na het opheffen van de binnengrenzen is Europa een vrijplaats voor wapenhandelaren en milieucriminelen geworden. Terwijl aan de grenzen eigenlijk alleen nog maar op drugs gecontroleerd wordt rijden vrachtwagens vol met gif door heel Europa op zoek naar slootjes waarin ze hun troep kwijt kunnen. (...) Chemisch afval bedreigt de gezondheid van hele dorpjes tegelijk. (...) Grote bedrijven als Bayer (Het vroegere I.G. Farben) hebben daar voordeel van. Daarom lopen de politici zo te zeuren over een paar kassen nederwiet, terwijl op hetzelfde moment de vrachtwagens met gif ons land binnenrijden. Als je het maar op drugs kunt gooien, lijkt het wel of je (als politicus) alles kunt maken ..." Talloze schrijvers en bekende kunstenaars waren cannabisten. Bijvoorbeeld de Franse schrijvers Victor Hugo en Emilie Zola en de dichters Gautier, De Nerval, Baudelaire en Rimbaud. Evenals de Duitse schrijvers Walter Benjamin en Ernst Junger, de schilder Odilon Redon en natuurlijk Lewis Carroll, de schrijver van Alice in Wonderland die in zijn beroemde boek een stonede rups aan een waterpijp liet lurken. _________________________________________________________________________ -04- GOA : WHERE EAST MEETS WEST In de jaren zestig kwam er een grote belangstelling voor niet-westerse culturen op gang. Duizenden jonge mensen trokken naar Marokko, Afghanistan, Mexico en India. De grote voorbeelden van deze generatie waren beatschrijvers als Jack Kerouac, William Burroughs en Allen Ginsberg, die de wereld rondreisden, op zoek naar de magische middelen van andere volkeren. Toen ook populaire muzikanten, in die tijd een soort profeten van een Nieuwe Tijd, onder invloed raakten van het Oosten, was het hek van de dam. Tienduizenden drop-outs namen de slogan van professor Thimothy Leary, "Turn on, Tune in and Drop Out", ter harte en reisden af naar het verre Oosten. Zij hadden genoeg van de westerse consumptiemaatschappij en wilden de wijsheid van andere culturen in zich opnemen. In India, met haar duizenden jaren oude Shiva Shakti-religie, waren hasjiesj, opium en de space-milkshake Bhang overal in staatswinkels te koop en in menige tempel rookten gerespecteerde, vrome mannen als offer aan Shiva een met hasj gevulde CHILLUM. In dat tijdloze India vonden veel westerlingen een ander leven. Geen gemakkelijk leven overigens. Het klimaat is vaak zwaar, ziektes liggen op de loer en het bevattingsvermogen van de bezoeker wordt beproefd door alles wat hij ziet en meemaakt. Vandaar dat veel India-gangers uitkeken naar een geschikte plek om langer in de tropen te blijven. Dat werd Goa, in die tijd nog een Portugese kolonie aan Indiase westkust. Het was een waarachtig vergeten paradijs, waar je rust en vrijheid vond. De katholieke, sterk op Portugal georiënteerde stadsbevolking, verwelkomde de bezoekers als mede-Europeanen terwijl ook de vissers van de oeroude stam van de Ramponkars, die langs de stranden wonen, de reizigers hartelijk opnamen. Zij namen geen aanstoot aan het vrije gedrag van de jonge westerlingen. Integendeel, ze verhuurden hutten en huizen, begonnen restaurantjes en winkels, en zo ontstond er een hechte band. Veel reizigers bouwden zelf hutjes in het bos of bivakkeerden gewoon in de openlucht op het strand.
14
In de loop van de jaren zeventig ontwikkelde Goa zich tot het trefpunt van een culturele avant-garde van freaks en wereldreizigers. Onder de palmen ontstond een reeks van dorpen met een nieuwe cultuur, waar op alle mogelijke manieren geëxperimenteerd werd, dus ook met entheogene middelen. Goa raakte bekend als een ideale plaats om een tijdje te vertoeven, geestverwanten te ontmoeten en de laatste nieuwtjes van vrienden over de hele wereld te horen. Een vaste kern van een paar honderd bewoners trotseerden 's zomers de moessonregens, maar 's winters verbleven hier vele duizenden voor korte of langere tijd. Er ontstond een levendige markt in de meest exotische spullen van heinde en verre. Tot ver in de jaren tachtig bleef Goa een bolwerk van de westerse subcultuur. Toen gebeurden er een aantal dingen die het paradijs bedierven: in India werd onder druk van de Verenigde Staten een nieuwe drugswetgeving van kracht waarin hasjiesj en opium verboden werden. De politie in Goa ging de westerlingen als prooien zien die afgeperst konden worden en begon hun leven te vergallen met wegversperringen en huiszoekingen. Als ze stuf vonden, kon je je vrijkopen. Tegelijkertijd kwam er een enorme hoeveelheid heroïne India binnen, afkomstig uit de Afghaanse oorlog. Onder de westerse India-gangers waren ook junkies, zodat de handel ook naar Goa kwam. In de loop der jaren raakte daardoor ook een aantal Goaanse jongeren verslaafd. De katholieke kerk gaf de westerlingen daarvan de schuld. Goa was de eerste plaats ter wereld waar op grote schaal technomuziek werd gedraaid, tijdens vollemaansfeesten, gecombineerd met ecstasy. De geluiden van sitar en bongo werden vervangen door elektronisch geweld. De autoriteiten werden steeds lastiger en ten slotte werden alle feestelijk getinte bijeenkomsten door de corrupte politie bruut verstoord. Bovendien werden er door projectontwikkelaars steeds meer hotels gebouwd en al spoedig stroomden de toeristen met chartervliegtuigen binnen. Een ontwikkeling die het paradijs niet ten goede is gekomen. __________________________________________________________________________ -05- ECSTASY (XTC, MDMA) Een ander middel waarmee veel jonge mensen in aanraking komen, is ecstasy, bekend en populair van de houseparty’s waar het de favoriete party-drug is. Ecstasy maakt een gebruiker zo zacht als boter. Zelfs de ruigste, agressieve macho wordt er een softie van. In het dagelijks leven dragen wij een onzichtbaar pantser om ons heen waarmee we ons afschermen tegen alles wat ons niet zint. Ecstasy werkt als een oplosmiddel dat dit pantser tijdelijk laat verdwijnen. Je gaat er niet van hallucineren, maar het heeft wel entheogene eigenschappen. Het middel confronteert de gebruiker niet met een andere werkelijkheid, maar kan bijdragen tot het inzicht dat er "meer" is dan het leven van alledag. Er zijn argeloze gebruikers die dankzij ecstasy voor het eerst ontdekken dat ook zij gevoelens van liefde en verbroedering kennen die zo diep waren weggestopt dat ze vergeten waren. Kort nadat je het middel - meestal in de vorm van een pil, soms als een poeder - hebt ingenomen, ga je je prettig en "zacht" voelen. Agressie en andere spanningen verdwijnen. Er ontstaan gevoelens van liefde voor alles en iedereen en je wordt je bewust van de schoonheid van muziek, de natuur of een geliefde.
15
Een trip duurt ongeveer vier uur. Dan neemt de werking snel af. Een gebruiker onder invloed van ecstasy heeft geen behoefte aan alcoholische dranken. Daarom kunnen er op houseparty's duizenden mensen bij elkaar zijn zonder dat er vervelende dingen gebeuren. Zij bezatten zich niet, integendeel, ze verbroederen zich op hun gemeenschappelijke trip. Veel mensen die normaal wel tabak roken, hebben daar als ze onder invloed van ecstasy zijn geen behoefte aan en hebben er zelfs een afkeer van. Het is zinloos per keer meer dan een dosis van het middel te slikken, want de hoeveelheid positieve energie die in de gebruiker wordt losgemaakt kan toch niet groter worden. Meer ecstasy geeft niet meer gevoel. Als het middel gedurende een lange periode wordt gebruikt, bijvoorbeeld iedere dag, zal de intensiteit van de ervaring snel afnemen. Een manier om de trip intenser te beleven en te verlengen is af en toe iets lichts en lekkers te eten. Vooral chocolade heeft een stimulerende werking. Vaak heb je ook in de dagen erna de behoefte om chocolade te eten. Ecstasy helpt om te praten over dingen waar we gewoonlijk moeilijk over spreken. Het is dan ook lange tijd in de Verenigde Staten in de psychiatrie gebruikt om patiënten zich te laten ontspannen en sneller aan het praten te krijgen. De Amerikaanse psychiaters maakten er zo min mogelijk ophef over omdat ze bang waren dat ze er geen gebruik meer van mochten maken, zodra het op de lijst van verboden middelen was geplaatst. En zo is het ook gegaan. Via de psychiatrie kwam het middel terecht bij de volgelingen van Rajneesh, de Indiase goeroe die tegenwoordig Osho wordt genoemd. Sanyassins in Californie kwamen ermee in contact en gingen het gebruiken op hun bijeenkomsten. Vanuit Amerika werd het -ecstasy was toen nog niet verbodenovergevlogen naar het hoofdkwartier van de beweging in Poona in India. Via Poona belandde het in Goa, dat door veel sayassins bezocht werd. Daar werd het voor het eerst als partydrug gebruikt op de nachtelijke beachparty's. Veel van de internationale reizigers die Goa bezochten, kwamen ook op Ibiza, waar ze 's zomers in oude boerderijen in het binnenland bivakkeerden. Ze kwam ecstasy op Ibiza terecht. Daar werd het, volgens Arno Adelaars, schrijver van het boekje Ecstasy (In de Knipscheer, Amsterdam 1991) in de zomer van 1986 voor eerst door het vakantiepubliek op openluchtparty's gebruikt. Vandaar ging het naar Londen waar een nieuwe, uit de Verenigde Staten overgewaaide, "psychedelische" computermuziekcultus opkwam, acid-house, dat later house werd. Al op de eerste acid-house-party's werd op ecstasy gedanst. De Britse overheid probeerde het nieuwe verschijnsel hardhandig de kop in te drukken, wat er uiteraard toe leidde dat het grote aandacht in de media kreeg en zich razendsnel verspreidde, onder andere naar België en Nederland. Tegelijkertijd werd ecstasy populair op homofeesten en bij de bezoekers van exclusieve disco’s. Tegenwoordig zijn er veel jongeren die wel eens een nachtje op ecstasy hebben gedanst. Lange tijd was het middel in Nederland niet verboden, maar sinds 22 november 1988 is dat wel het geval, met als gevolg dat de fabricage en de handel in handen zijn geraakt van de onderwereld. Gemiddeld kost een pil F 30,-Er kan goed aan verdient worden, dus wordt er ook flink mee geknoeid. Ecstasy wordt vaak vermengd met amfetamine. Ook wordt er soms LSD aan toegevoegd. Door de slechte kwaliteit kan bij gebruikers angst, paranoia en agressie ontstaan. Gelukkig is er in Amsterdam de mogelijkheid om bij het Adviesbureau Drugs ecstasypillen, evenals LSD, op hun zuiverheid te laten testen. Iemand die bijvoorbeeld voor een groepje vrienden pillen wil inslaan, kan daar eerst een pil laten onderzoeken voor hij tot aanschaf van een grotere hoeveelheid overgaat (Adviesbureau Drugs, Entrepotdok 32A, 1018 AD Amsterdam, 0206237943).
16
Het Adviesbureau Drugs is ook aanwezig op de grote houseparty's, waar de housers de middelen kunnen laten keuren. Er zijn houseorganisatoren die een evenement alleen laten doorgaan als het consultatieteam van het Adviesbureau Drugs aanwezig is. Ecstasy is verboden, omdat men nu eenmaal alles wat bewustzijnverruimend zou kunnen werken, verboden heeft, maar het is niet verslavend en het is niet gevaarlijk, behalve voor leverpatiënten. Er zijn enkele gevallen bekend van mensen die overgevoelig bleken te zijn voor ecstasy en een acute leververgiftiging kregen. Wie ooit Hepatitus A of B of andere leverproblemen heeft gehad moet geen risico nemen en ecstasygebruik vermijden. Zelfs een keer schijnt dan fataal te kunnen zijn. Maar gewoonlijk treden er pas bij inname van grote hoeveelheden onaangename reacties op. Wie het middel incidenteel en onder goede omstandigheden gebruikt, kan zich na afloop zelfs beter voelen omdat lichaam en geest lekker ontspannen zijn geweest. Er zijn gevallen bekend waarin een opkomende verkoudheid verdwenen was na ecstasygebruik. Onder de roesmiddelen is het vrij onschuldig en ongevaarlijk spul. Je kunt er urenlang op dansen zonder moe te worden, als je maar zorgt dat je er veel water, sap of thee bij drinkt, want ook de nieren doen overwerk. In de jaren zeventig werd ecstasy gebruikt om te communiceren en gezamenlijk te mediteren op spirituele bijeenkomsten bij kaarslicht, zachte muziek en wierook. Er werd kruidenthee bij gedronken en er werden zoete, sappige vruchten opgediend. Ecstasy is dan ook een uitstekend middel om met jezelf in contact te komen. De beste plaats om dat te doen is thuis, of in een omgeving waar je je veilig voelt. Telefoon eruit, je moet gestoord kunnen worden, geen tv, goede muziek klaarleggen, evenals lekkernijen en vruchten, (koude) thee, vers vruchtensap, water en eventueel wierook. Ecstasy werkt het best als de gebruiker vier of vijf uur van tevoren niet meer eet. Neem voor de trip een douche of een bad. Ecstasy werkt heel sterk als je het 's ochtends na het ontwaken inneemt. Het is geen sekspil, maar het stimuleert gevoelens van liefde en tederheid. Onder invloed van ecstasy kan het een heel bijzondere ervaring zijn om je geliefde aan te raken of te strelen. Ecstasy kan ook gebruikt worden om in een groep te communiceren. Het is dan raadzaam de sessie in een kring te beginnen, eventueel op de grond. Zorg ervoor dat iedereen zo comfortabel mogelijk zit. De muziek moet van tevoren heel bewust worden uitgekozen; vaak is er tijdens zo'n gezamenlijke sessie een tijdlang behoefte aan stilte. Naarmate de muren die de gebruikers om zich hebben opgetrokken oplossen, zullen de gesprekken een hogere vlucht nemen. Op den duur ontstaan er onderlinge contacten en wordt de kring verbroken. Het is goed om tegen het einde van de sessie in een kring weer af te sluiten. Houd er rekening mee dat het zeven tot negen dagen duurt voor lichaam en geest weer op hun plaats zijn. Maak in die tijd geen belangrijke, zakelijke afspraken, want je bent kwetsbaar. Ecstasy en de andere entheogenen werken op het "energetisch schild" dat zich moet herstellen. Pas als je weer lekker in je vel steekt, is alles in orde. Tijdens de ecstasytrip wordt in de hersenen phenylalamine afgebroken en raakt de aanmaak van de neurotransmitter dopamine verstoord. Dit kan resulteren in een downer na afloop en slapeloosheid. Een psychonautisch advies: neem een paar dagen voor de trip en een paar dagen daarna middelen als de smartdrug Fast Blast of DLPA 375 in (verkrijgbaar in reform-, vitamine- en smartdrugwinkels). Een ander goed middel is L Triptofon, een aminozuur ter verhoging van de stressbeheersing. Verder: goed eten, veel beweging en vitamines.
17
Wie ecstasy wil gebruiken om te communiceren of te mediteren zou het gebruik moeten beperken tot niet meer dan vier keer per jaar. Dan is de entheogene werking het sterkst. Piekervaringen zijn de momenten waarin we ons op onze toppen voelen. Wie goed voorbereid samen met een geliefde of met vrienden ecstasy gebruikt, maakt grote kan op zo'n piekervaring. Enige dagen, misschien zelfs wekenlang, zal zo'n ervaring de gebruiker blijven voeden, tot de herinnering eraan begint te verbleken. Dan komt onvermijdelijk het verlangen om hetzelfde opnieuw mee te maken. Maar omdat er nu een verwachting is, zal de tweede keer nooit de eerste ervaring evenaren. Wie toch probeert die oorspronkelijke piekervaring terug te vinden zal heus wel een mooie trip hebben, maar minder dan de vorige, omdat het niet meer de eerste keer is. Wie kan wachten tot de herinnering, de verwachting en het verlangen naar een piekervaring met ecstasy zijn weggesleten, is klaar voor een nieuwe "eerste keer". Er zijn mensen die aan een zo'n ervaring in hun leven genoeg hebben, anderen gebruiken ecstasy een paar keer per jaar. Wie soberheid kan betrachten, kan er een heel leven mee doorgaan - wat wel zo interessant is. _______________________________________________________________________ -06- DESIGNER DRUGS De naam "designer drugs" heeft men in Amerika gegeven aan de tientallen, misschien wel honderden chemische middelen die in de afgelopen jaren in laboratoria ontwikkeld zijn. Het is bekend dat het Amerikaanse Leger vele middelen op de plank heeft liggen die onze hersenen op de een of andere manier kunnen beïnvloeden. Dit was bijvoorbeeld het geval met ecstasy. Dit werd al in 1898 gesynthetiseerd. Het werd op de markt gebracht als vermageringsmiddel, maar als zodanig sloeg het niet aan. Het raakte in vergetelheid tot het Amerikaanse leger in de jaren vijftig proeven ging doen met ecstasy als ondervragingsmiddel. Maar het bleek niet geschikt voor duistere praktijken en verdween opnieuw uit het zicht. In 1978 ontdekte de chemicus Alexander Shulgin ecstasy opnieuw. Hij waardeerde de plezierige werking en bood het enkele bevriende psychologen aan om het in hun werk te gebruiken. Shulgin, briljant wetenschapper en psychonaut, en een aantal andere scheikundigen gingen door met hun onderzoek en ontwikkelden in de loop der jaren nieuwe, in ons land nog onbekende stoffen, zoals MDE, Hecate, DOC, STP, Ganesha. STP hebben wij wel eens gebruikt. Het is te vergelijken met een sterke LSD-trip, maar het duurt vierentwintig uur of langer. In zijn biografie PIHKAL beschrijft Shulgin hoe hij alle middelen op zichzelf uitprobeert. Daarbij had hij talloze onaangename ervaringen, zware trips, akelige, angstaanjagende gevoelens en visioenen, intense droefenis, paranoia en depressie. De man beschikt over een ongelooflijke hoeveelheid moed. Al die middelen heeft hij een aantal keer getest om te weten te komen wat de werkzame, veilige dosis is. Maar hij had ook heel aangename ervaringen. We lezen in PIHKAL veelbelovende verslagen, zoals over Ganesha: "Heerlijk rustig en geen spoor van lichamelijke vergiftiging. Ik voelde me volkomen tevreden in een prachtige en liefdevolle ruimte ..." Of over een proef met Beta-D: "Nog nooit heb ik zo'n schitterend inzicht in het goddelijke gehad. Een zeer ingrijpende ervaring."
18
In zijn fascinerende boek vertelt Shulgin niet alleen het verhaal van zijn leven en zijn ontdekkingen, maar hij geeft ook de chemische formules en beschrijft nauwkeurig de laboratoriumprocedures van 178 nieuwe chemische middelen, die allemaal verschillende, soms sterk entheogene werkingen hebben. Hij beschrijft de werking, vertelt wat er met hem gebeurde tijdens de trip, geeft de dosis aan en zegt hoe lang de trips duren. Deze middelen zijn niet verboden. Alexander Shulgin verzoekt een ieder die een middel uit zijn boek namaakt of die het gebruikt, met hem over zijn of haar ervaringen te corresponderen via zijn uitgever. Een enkele keer duiken er middelen op met namen als Babyfood of Venus. In Nederland zijn nog maar weinig van deze designer drugs doorgedrongen, maar het zou ons niet verbazen als er over een aantal jaren vele pillen voor vele soorten trips op de markt zijn. Stel dat het in de nabije toekomst mogelijk wordt om iedere stemming kunstmatig te beïnvloeden. Zijn we dan in een paradijs terechtgekomen of raken we juist steeds verder van onze natuurlijke gevoelens vervreemd ? Om de volgende redenen moeten we in ieder geval soberheid aanhouden als richtlijn in het gebruik van deze middelen. Ze zijn soms verslavend en schadelijk voor de gezondheid. In de tweede plaats moet je iedere keer weer heel veel tijd nemen om je ervaringen te verwerken. De ware psychonaut zal nooit een consument zijn die pilletjes nodig heeft om wakker te worden, zich te ontspannen, te slapen etcetera. Hij gebruikt alleen middelen om entheogene ervaringen op te doen. Ten slotte dit: er is over de nieuwe middelen nog maar heel weinig informatie. Zorg ervoor dat je altijd weet wat je neemt. Een stof waar je aan twijfelt kun je, zoals gezegd, laten testen door het Adviesbureau Drugs. Vaak zal blijken dat het niets nieuws is, maar speed of LSD in een nieuw jasje, zoals de "nieuwe" partydrug B-sting, die een lage dosis LSD was. _______________________________________________________________________ -07- COCAINE (Coke, snow, white lady) "Een met cocaïne opgeladen brein is als een krankzinnige speelkast, waarvan de blauwe en rode lampen in een elektrisch orgasme aan en uit flitsen." (William Burroughs, Naked Lunch, 1959) Cocaïne is in brede kring populair. Het is niet ongebruikelijk dat op feestjes een spiegel rondgaat met "lijntjes" voor de liefhebbers. Stoere jongens die een nachtje gaan stappen snuiven eerst een flinke lijn coke. Maar er zijn ook veel vrouwen die graag cocaïne gebruiken. Onder gebruikers wordt vaak beweerd dat vrouwen beter met het middel kunnen omgaan dan mannen. Coke wordt gebruikt door carrièremakers, door kunstenaars en artiesten, in de onderwereld, maar ook door zakenlieden. Het geldt als chic en gedurfd om een lijntje coke te snuiven. Dat is altijd al zo geweest. Al gauw nadat het middel in de vorige eeuw was uitgevonden werd het populair in de betere kringen. Cocaïne is namelijk duur en kan niet gemakkelijk goedkoper worden gemaakt. De grondstof, de bladeren van de cocaplant, is wel goedkoop, maar moet aan een uitgebreid en ingewikkeld chemisch procédé worden onderworpen om cocaïnekristallen te laten ontstaan. Dat maakt het duur.
19
Aanvankelijk werd cocaïne door artsen voorgeschreven als een wondermiddel tegen allerlei soorten kwalen. Freud, de Weense psychiater die de psychoanalyse ontwikkelde, dacht dat het een heroïnegebruiker van diens verslaving af kon helpen. Hij probeerde er verslaafde patiënten mee te behandelen, met het gevolg dat zij ook afhankelijk van cocaïne werden. Zoals ook hedendaagse polidruggebruikers allerlei middelen door elkaar gebruiken. Freud was zelf jarenlang een grootgebruiker van het witte goedje dat in gebruikerskringen wel eens vertederend "het neusje" wordt genoemd. Hij deelde het rijkelijk uit aan zijn vrienden en gaf het aan zijn keurige verloofde. De drang tot analyseren, die zich bij Freud zo sterk manifesteerde dat het tot een nieuwe wetenschappelijke theorie leidde, is een van de kenmerkende effecten van cocaïne. Meteen nadat de gebruiker een lijntje heeft opgesnoven, krijgt hij het gevoel dat hij overschakelt in een hogere versnelling. Hij wordt zich bewust van zichzelf, zijn ego zwelt op, wat gepaard kan gaan met sterke geluksgevoelens. Alles wordt plotseling interessant. Hij begrijpt "zijn omgeving" en "ziet" hoe de dingen in elkaar steken en vaak wil hij dat duidelijk maken met, naar zijn eigen gevoel, messcherpe analyses. Een scala van andere emoties, zoals angst, verlegenheid of bescheidenheid, wordt door cocaïne onderdrukt. De gebruiker heeft het gevoel dat hij zich op de top van zijn kunnen bevindt en zichzelf totaal in de hand heeft. Het komt hem voor dat hij alles wat onbelangrijk in zijn bestaan is terzijde heeft geschoven. De sterkte van die gevoelens wordt geleidelijk minder. Afhankelijk van de kwaliteit van de coke is de gebruiker na een uurtje weer terug in zijn gewone toestand. Een nieuwe snuif zal hij dan zelden afwijzen, want de begeerte is gewekt. Als op een feestje een groepje coke snuift, ontstaat er al gauw een broeierig sfeertje. Anderen willen de kans op een lijntje ook niet missen en passen allerlei strategieën toe om toegang te krijgen tot het cocaïnecirkeltje. Mensen die geen marihuana roken omdat ze bang zijn voor de werking, zijn vaak wel cocaïnegebruikers, want terwijl marihuana en hasjiesj de gebruiker in contact brengen met zijn gevoelsleven, sluit coke dat juist af. Cocaïne leidt niet tot lichamelijke verslavingsverschijnselen, zoals heroïne of tabak, maar regelmatig gebruik leidt wel tot psychische afhankelijkheid en op den duur tot een verandering en afbraak van de persoonlijkheid. Zware gebruikers worden bijvoorbeeld meestal heel agressief. De gebruiker gaat, als hij niet onder invloed is, zijn leven saai vinden. Zonder coke wordt hij depressief, lusteloos en angstig, en juist die gevoelens drijven hem opnieuw tot gebruiken. Dat kan snel een vicieuze cirkel worden. De gebruiker gaat dan "op een coketrip". Hij gaat de ideeën en de gevoelens die hij krijgt als hij cocaïne heeft gesnoven zien als een werkelijkheid. Regelmatige gebruikers ontwikkelen vaak grootse projecten, die in een later stadium gedoemd zijn te mislukken omdat ze op de schijnzekerheden van de cocaïneroes zijn gefundeerd. Cocaïne geeft de gebruiker een gevoel van COOL zijn. Hij voelt zich verheven en kijkt neer op de saaie-nietgebruikers en hun duffe wereldje. In zijn bestaan is immers alles spannend, snel, boeiend en van kwaliteit... Hij heeft het gevoel dat hij de wereld doorziet en de wijsheid in pacht heeft. In zijn beleving staat hij zelf op de voorgrond en al het andere is decor. Menig beginnend cokegebruiker ontwikkeld een lifestyle waarin het beste maar net goed genoeg is. Daarbij horen champagne, oesters en dure kleren. Omgekeerd gebruiken veel mensen die in buitensporige weelde leven, meestal wel eens cocaïne. Regelmatig cokegebruik leidt op den duur tot een zware crisis, waarna meestal aan het cokesnuiven en de levenswijze die daaruit voortvloeit een einde komt. Maar het komt ook voor dat gebruikers aan lager wal raken omdat ze schulden maken, relatieproblemen krijgen of intussen aan de drank zijn geraakt. Meestal gebeuren deze dingen tegelijk, want het snuiven gaat vaak gepaard met het innemen van veel sterke drank, en dat alles is niet bevorderlijk voor het liefdesgeluk.
20
Vierentwintig na het snuiven van een lijntje coke krijg je een reactie in de vorm van chagrijnigheid, neerslachtigheid of verveling. Wie daar geen rekening mee houdt, kan op zulke momenten door onbenullige oorzaken problemen met zijn omgeving krijgen. Zo'n reactie duurt, net als de cokeflash, meestal maar kort; gewoonlijk is het na een uurtje weer over. Maar het verschijnsel geldt wel voor elke snuif die wordt ingenomen. Wie een dag lang heeft gesnoven, zal daarna een dag lang depressief zijn. Dat zijn natuurlijk juist de tijden waarin je, als het spul voorhanden is, opnieuw gaat gebruiken, wat dan al snel leidt tot een zogeheten "cokeprobleempje". In het begin kan een gebruiker dat negeren omdat het geen lichamelijke verslaving is, maar het wordt steeds moeilijker als hij voortdurend een gang naar de dealer moet maken. Cocaïnegebruik sluit aan bij een materialistische levensstijl waarin men zich overgeeft aan vergetelheid en zinnelijke bevrediging. Het heeft ongetwijfeld effect op het erotische vlak, maar je voelt je er minder bij. Supermacho's strooien coke op hun eikel om het een nacht lang vol te houden. Behalve voor de geest, is cocaïne ook slecht voor het lichaam. Het sloopt het gebit, is slecht voor de lever en nieren en kan leiden tot hartklachten. En uiteraard is het snuiven slecht voor de neus. De slijmvliezen raken ontstoken en worden aangetast en het tussenschot kan wegteren. Er zijn gebruikers die eigenaardig opzwellen en een pafferige, dikke kop krijgen. Weer anderen, vaak vrouwen, gaan door het gebruiken veel minder eten en vermageren sterk. Al met al zijn er heel wat redenen waarom regelmatig gebruik van cocaïne vermeden dient te worden. Je kunt er best plezier mee hebben, maar vanuit een psychonautisch oogpunt is cocaïne niet interessant. Het lijkt het bedenken van originele ideeën en het verkrijgen van inzichten te stimuleren maar uiteindelijk levert het niets op. Coke behoort dan ook niet tot de geestverruimende, maar tot de geestvernauwende middelen, al zullen veel gebruikers dat bestrijden. Er wordt wel beweert dat er supercocaïne bestaat, die entheogene inzichten zou geven, maar zulk spul komt hier nooit op de markt. In de drugswetgeving wordt de cocaïne tot de harddrugs gerekend. Ook in ons land is handel en smokkel een riskante zaak, omdat er gevangenisstraf op staat. Maar de bestrijding is weinig effectief. De Verenigde Staten voeren al jarenlang een war on drugs; toch wordt het spul met vliegtuigen en scheepsladingen vol het land binnengebracht. Er wordt zo ontzettend veel geld mee verdient dat de verboden drugshandel overal ter wereld verweven is geraakt met legale, economische en politieke belangen. Enerzijds wordt de handel bestreden, aan de andere kant wordt deze getolereerd en zelfs ondersteund, want maar weinigen zijn bestand tegen omkoping als het om enorme bedragen gaat, en de geldstromen in het illegale circuit van de drugshandel zijn ongelimiteerd. Voorlopig zijn degenen die er belang bij hebben dat cocaïne verboden blijft, zo machtig dat het er niet naar uitziet dat het middel ooit nog eens gelegaliseerd zal worden. Maar niets is onmogelijk. Laten we ons eens het onmogelijke proberen voor te stellen. Wat zou er gebeuren als cocaïne gelegaliseerd zou worden ? Voor de cocaboeren in onder andere Colombia, Peru en Bolivia zal dat financieel misschien weinig uitmaken, maar hun leven zal veel veiliger worden, omdat ze niet meer hoeven te leveren aan de drugsmaffia en niet langer vervolg worden door politie en leger. De handelaren en de smokkelaars zouden werkeloos worden, maar dat kan toch geen reden zijn om het verbod in stand te houden ?
21
Velen van hen zullen zich met andere vormen van criminaliteit gaan bezighouden, maar tegelijkertijd kunnen ook de politiediensten over de hele wereld zich eindelijk gaan bezighouden met de zaken die werkelijk aangepakt moeten worden, zoals de milieucriminaliteit en de internationale handel in wapens, vrouwen, kinderen, radioactieve stoffen, lichaamsdelen, bloed, beschermde dieren, etcetera. Legalisatie houdt in dat de prijs drastisch daalt, waardoor de illegale markt in elkaar zakt. Al snel zullen er producten op de markt verschijnen die het snuiven overbodig maken, zoals de voortreffelijke Vin de Mariani, die in de laatste twintig jaar van de vorige eeuw ongelooflijk populair was. Mariani was een apotheker die een procédé ontwikkelde waarmee de bittere smaak van cocabladeren kon worden weggenomen. Hij vervaardigde een alcoholisch drankje, dat hij Vin de Mariani noemde. In Parijs had hij een bekende zanger als bovenbuurman. Toen deze vlak voor een optreden onverhoopt schor was geworden, bleek een glaasje van de cocawijn hem ter plekke te genezen. Dat nieuwtje werd razendsnel door het zangerswereldje verbreid en zo begon de Vin de Mariani aan zijn ongekend succesvolle opmars. Op het eind van de vorige eeuw gebruikten velen onder de groten der aarde dit opwekkende drankje dat vrolijk stemde, activeerde en bevorderlijk was voor de gezondheid. Er bestaat een schilderij waarop Mariani is afgebeeld te midden van een groot gezelschap vrienden en enthousiaste gebruikers van zijn cocawijn, allen kopstukken uit de wereld van kunst, cultuur en politiek. Zijn beroemde cliënten schreven hem dankbare brieven, die gepubliceerd werden in een reclametijdschrift dat bewaard is gebleven. Zo schreef de paus uit Rome dat hij zich 's ochtends na het opstaan altijd mat en moe voelde, maar na een glas van Mariani's wonderwijn weer bovenop was. De keizer van China liet zich regelmatig nieuwe flessen sturen. Jules Verne kreeg zijn inspiratie voor zijn boeken door de cocawijn. De componist Gounod schreef er een reclameliedje voor, dat we nu een jingle zouden noemen. De uitvinder Edison had altijd een fles binnen handbereik staan en de actrice Sarah Bernard schreef er haar onstuitbare energie aan toe. Maar toen in het begin van deze eeuw de internationale drugswetgeving werd aangenomen, verdween de Vin de Mariani samen met alle andere coca- en hasjishprodukten uit de winkels. Mariani's chemische formule belandde bij een grote Franse drankenfabrikant. Het is bekend dat er plannen klaarliggen om, zodra de cocaplant gelegaliseerd wordt, dit voortreffelijke product weer op de markt te brengen. ---------------------------------------------------------------------------08- COCA Cocaïne wordt van een scheikundig proces geëxtraheerd uit de bladeren van de cocaplant, een heilige plant van de Indianen. De gedroogde bladeren worden al duizenden jaren lang gebruik als een medicijn tegen talloze ziektes, als thee, genezende pleisters, voedingssupplement en voor nog vele andere doeleinden. Het cocablad bevat ondermeer veel vitaminen en mineralen. De Indianen kauwen dagelijks een aantal bladeren, wat hen beschermt tegen honger en kou en wat hen in staat stelt onder vaak barre omstandigheden te overleven. "De chemische analyse van cocabladeren heeft aangetoond dat ze rijk zijn aan vitamines, vooral vitamine B, riboflavine en vitamine C. Wie een half ons cocabladeren per dag kauwt, een gemiddelde dosis, krijgt daarmee de dagelijks benodigde hoeveelheid vitamines binnen. Dat is van groot belang, gezien de schaarste van groente en fruit in de bergen." Richard T. Martin, 1970.
22
De meest effectieve bestrijding van het cocaïnegebruik zou legalisatie van de cocaplant zijn, zodat zij een heilzame invloed zou kunnen uitoefenen op de gezondheid van de wereldbevolking. In Bolivia, waar de cocaplant een traditionele plaats in het dagelijkse leven heeft, worden allerlei cocaproducten gemaakt, zoals tandpasta, haaren huidcrèmes, frisdranken en medicijnen. Deze natuurproducten zijn van uitstekende kwaliteit en buitengewoon effectief, maar ze mogen niet geëxporteerd worden omdat de rest van de wereld geen onderscheid maakt tussen de cocaplant en het chemische cocaïne. Het is in Nederland bijvoorbeeld niet toegestaan om op kleine schaal gedroogde cocabladeren als natuurgeneesmiddel te importeren voor de verkoop in reformwinkels. Door deze benepen opstellen worden de Indiaanse boeren in Bolivia en Peru in de klauwen van de cocaïnemaffia gedreven. Hun cocavelden worden in militaire campagnes afgebrand en vanuit de lucht bespoten en vernietigd. Zelf worden ze afgeperst en uitgemoord door guerrillaorganisaties en door politie en leger. Alleen maar omdat ze een geneeskrachtige plant verbouwen, waaraan gewetensloze profiteurs elders een kapitaal kunnen verdienen. Toch is er misschien nog een diepere, verborgen reden voor het verbod op het verbouwen van de cocaplant: dit zeer heilzame gewas zou voor de internationale farmaceutische industrie een gevaarlijke concurrent op de vitaminemarkt kunnen zijn. ---------------------------------------------------------------------------09- AMFETAMINE (Speed, pep) Een ander middel dat vaak door partyganger wordt gebruikt is amfetamine, dat meestal speed wordt genoemd. "Speed kills" noemde William Burrough Jr., zoon van zijn beroemde vader, de autobiografische ramon over zijn amfetamineverslaving. Intussen is Junior inderdaad naar gene zijde vertrokken, terwijl de oude, heroïnegebruikende Senior tachtig is geworden, nog altijd zeer bij de pinken en een beroemd en gevierd kunstenaar is. Bij regelmatig gebruik is speed ook een verwoestend middel. Amfetamine werd in 1887 voor het eerst gemaakt. Het is een stimulant die verwant is aan de adrenaline die in ons eigen lichaam voor energie zorgt. In 1927 werd ontdekt dat amfetamine verlichting geeft bij astma en bronchitis. De farmaceutische industrie bracht toen inhaleerapparaatjes op de markt waaraan patiënten konden snuiven, zodat hun luchtwegen werden geopend. Al snel werd ontdekt dat de inhoud van deze snuifstaafjes opgelost in vruchtensap of een ander drankje een geweldige energiestoot gaf. Speed !! In de jaren van de Grote Depressie, de jaren dertig, en in de jaren van de Tweede Wereldoorlog was amfetamine DE drug. Gangsters in Chicago gebruikten speed om te kunnen moorden en in de Tweede Wereldoorlog werd het door soldaten aan beide zijden van het front gebruikt om te overleven. Adolf Hitler kreeg vijf keer per dag een speedinjectie; ook de Engelse premier Anthony Eden en president John Kennedy gebruikten in moeilijke tijden speed. Er bestaan allerlei soorten speed. De bekendste zijn amfetamine, benzedrine, dexadrine en methadrine. Allemaal zijn ze vroeger vrij verkrijgbaar geweest als medicijn, vermageringsmiddel of peppil. Aan het eind van de jaren veertig werden de negatieve gevolgen van amfetaminegebruik steeds duidelijker. De producten die tot die tijd overal verkrijgbaar waren, worden sindsdien alleen nog maar op recept verstrekt. Toch zijn er altijd kringen blijven bestaan waarin speed populair is. In de jaren vijftig en in het begin van de jaren zestig schreven dokters nog makkelijk recepten uit. In Spanje was speed gewoon bij de drogist te koop.
23
Toen het moeilijker werd om eraan te komen, ontstonden er illegale laboratoria (waar vooral het amfetaminesulfaat wordt gemaakt). Nederland was zelfs een exportland naar Zweden, waar men er wel pap van lust. Speed is dan ook echt een spulletje voor Vikingen, Hell's Angels, stoere jongens en mannen op een machotrip, want je gaat je er een hele bink door voelen. Met speed in je pens denk je dat je slimmer bent dan alle anderen en dat je ze allemaal in je zak kunt steken. Sportlui, wielrenners, atleten, voetballers waren er gek op, tot er voor hen betere middelen ontwikkeld werden. Later ontdekten de punks dat ze er prima op konden headbangen en pogoën en zijn het de metalfreaks die zich er sterk en stoer door voelen. Journalisten gebruiken het wel eens om achter elkaar door te kunnen schrijven. Wie speed heeft gebruikt kan dagen en nachten doorwerken en studeren, uren lang blijven vrijen of te gek dansen. Je raakt heel geconcentreerd op details en je hersens functioneren razendsnel. Er is een groot nadeel aan speed verbonden: het is zwaar verslavend. De extra energie die amfetamine je geeft, is afkomstig uit de reserves van je eigen lichaam, die je daarmee opgebruikt. Je gaat na een speedtrip net zo lang DOWN als je UP bent geweest. En juist tijdens de uitputting erna heb je zin je energie weer op te wekken met een extra dosis speed. Zo raak je al snel verstrikt in een vicieuze cirkel, die een amfetaminepsychose heet. Een speedgebruiker eet meestal weinig of niets, maar is vaak een stevige drinker, dus het lichaam heeft het extra zwaar te verduren. Net als bij cocaïne wordt het gebit gesloopt. En dat is dan alleen nog maar de buitenkant. Ook van binnen takelt het lichaam af; onder andere de nieren en de lever krijgen zware klappen. Na een paar maanden stevig gebruik krijgt de speedgebruiker het aanzien van een trillend wrak. Paranoia slaat toe, hij hoort stemmen in zijn hoofd en om zich heen. De psychose heeft veel weg van het laatste stadium van alcoholverslaving, het delirium tremens. 't Leven met dope wordt soms onkomfortabel de risiko's die je neem je lichaam opoffere om briljant te zijn om superman te zijn en maar lulle die speedfreaks bekke staan nie stil je wordt een deel van andermans vibrasies je bent met mekaar bezig op een level van gestoorde gevoelens gevoelige gestoorden 'k ben een toerist in de wereld van mobiele mense. (Herman Brood, "Zoon van alle moeders" De Bezige Bij, Amsterdam 1988) Het zal duidelijk zijn dat we met amfetamines heel voorzichtig moeten omgaan. Een doodenkele keer gebruiken kan geen kwaad, maar bij veelvuldiger gebruik komen al snel de nadelen naar boven en verandert het prettige gevoel in een hel. Dan kun je niet zomaar ophouden, zelfs al wil je dat. De onthoudingsverschijnselen zijn zo verschrikkelijk dat veel gebruikers het nooit meer opbrengen om te stoppen. Speed wordt geslikt, gesnoven en gespoten. Een heel klein likje van het witte kristalachtige poeder op een vingertop is genoeg. Omdat de smaak erg bitter is, doen veel gebruikers wat poeder in een vloeitje en slikken dat propje door. Het is goed om er heel veel melk bij te drinken; dit werkt als tegengif en beschermt het gebit een beetje.
24
Na een minuut of twintig krijg je een stram gevoel in je kaken en ga je met je tanden knarsen. Er begint energie door je lichaam te stromen; je gaat razendsnel denken en verandert voor je omgeving in een spraakwaterval. Je voelt je onvermoeibaar en scherp, voor een paar uur. Maar in de down erna vraag je je af waar het voor nodig was... Speed wordt ook, zoals cocaïne, opgesnoven, maar het brandt behoorlijk scherp in de neus. Over spuiten hoeven we het niet te hebben. Wie in dat stadium verkeert, heeft geen behoefte meer aan advies. Speed heeft geen entheogene eigenschappen en is heel ongezond: daarom willen psychonauten er niets van weten. Om wakker te blijven zijn er naast koffie andere natuurlijke middelen, zoals Natural Pep en Guarana, verkrijgbaar in reformzaken en bij sommige drogisten. Bij zwaar lichamelijk werk, lange voettochten etcetera is ginseng aan te bevelen; Siberische volken gebruikten de vliegezwam voor dit doel. Het kaalkopje, in een kleine dosis, bijvoorbeeld drie tot vijf stuks, maakt zeer energiek als daarbij ook spiruline, bijvoorbeeld drie of vier pillen, wordt ingenomen. Deze combinatie is ideaal om op te dansen. Spirulina is een natuurproduct. Het bestaat uit zeldzame, gedroogde algen, die een grote hoeveelheid vitamines en mineralen bevatten. Een grotere dosis werkt eveneens als natuurlijk pepmiddel en is sterk prestatieverhogend. Het wordt door heel veel sportbeoefenaars gebruikt. Spirulina is verkrijgbaar is reformzaken. Het is een zeer werkzaam middel, dat ook het humeur positief beïnvloed. ---------------------------------------------------------------------------10- HEROINE (Horse, smack) Over heroïne kunnen we kort zijn: niet mee experimenteren !! Wie psychonautische avonturen wil beleven en entheogene ervaringen wil opdoen, laat heroïne en aanverwante drugs als morfine, links liggen. Heroïne is een verslavend middel en het is buitengewoon moeilijk om die verslaving weer kwijt te raken; dat weten we allemaal. Heroïne brengt gebruikers en hun omgeving in grote problemen. Heroïne wordt gesnoven, gerookt en in een later stadium gespoten. Het geeft de gebruiker een gevoel van veiligheid, warmte, geluk, zekerheid en geborgenheid. Bij een hoge dosis verkeert de gebruiker in een staat die het midden houdt tussen droom en trance, als in een halfslaap. Heroïne is een middel van stoere jongens die gaan gebruiken omdat ze niet willen onderdoen voor andere binken. Meisjes en vrouwen raken vrijwel alleen maar verslaafd omdat ze mee gaan doen met een jongen of man op wie ze verliefd zijn. Veel jongens en mannen voelen zich aangetrokken tot "gevaarlijk leven". Ze houden, al is het maar vanuit de verte, van snelle auto's, vechtsporten, wapens en wat daarbij hoort. Ze gedragen zich tough, maar voelen zich eigenlijk onzeker, wat ze maskeren door een stoere houding. Horse is een risico; daarom is het voor sommige een uitdaging om er mee kennis te maken. Niemand begint meteen de eerste keer met heroïne te spuiten. Altijd begint het met snuiven of roken in gezelschap van anderen die al gebruiken, bijvoorbeeld na een nacht met veel cocaïne. Een groepje heeft een paar gram coke gesnoven. Aan het eind van de nacht zijn ze opgefokt. Iemand heeft horse bij zich, dat ze roken om weer kalm te worden. Dat bevalt zo goed dat ze de volgende keer aan het eind van een "speedy nacht" weer horse gebruiken. Het lijkt ongevaarlijk, en omdat het lekker was doen ze het nog een keer. Maar drie of vier keer heroïne gebruiken, betekend veelal het begin van een verslaving. Eenmaal verslaafd gaan veel gebruikers spuiten om een groter effect te bereiken.
25
Iedere beginnende gebruiker denkt dat hij ermee zal stoppen zodra hij het genoeg vindt. Iedere nieuwe gebruiker denkt dat hij sterker is dan de drug. Dat is nu precies het gevoel dat heroïne veroorzaakt. Daarom gaat iedere nieuwe gebruiker voor de bijl. Een beginnend gebruiker verzuchtte eens; "Wat jammer dat zoiets lekkers zo verslavend is." Hij is er nooit meer vanaf gekomen... Heroïne geeft, volgens de gebruikers, een euforisch, triomfantelijk gevoel van tevredenheid, welbehagen, warmte en veiligheid. De gebruiker onder invloed vertoeft in een binnenwereld die hij zo prettig vindt dat hij de buitenwereld niet meer nodig heeft. Hij voelt geen kou, pijn, honger of ziekte. Armoede, ongelukkigheid en verdriet zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. De junk leeft tijdelijk in zijn eigen gedroomde wereld. De heroïne geeft hem het gevoel dat al zijn wensen in vervulling zijn gegaan en dat hij heeft gevonden waarnaar hij altijd op zoek is geweest. De heroïne maakt hem zo zeker van zichzelf dat hij zich, op wat voor een manier dan ook, altijd weer weet te verzekeren van een volgende portie dope, desnoods door geld te stelen van familie of vrienden. Als hij afkickverschijnselen heeft, is hij extra gedreven om zijn dope binnen te krijgen. Een verslaafde leeft alleen maar voor de dope en verder heeft hij volslagen lak aan de wereld en de mensen om hem heen. Heroine is dus een bewustzijnsvernauwend middel. De ontwenningsverschijnselen zijn buitengewoon onaangenaam; je moet kotsen, je hebt pijn in je spieren en gewrichten, je rilt van de koorts en klappert van de kou (cold turkey). Je voelt je doodziek en verrot en verandert in een jammerend hoopje ellende. Dat duurt drie dagen, tot de laatste dope uit je lichaam verdwenen is. Dan ben je clean, maar nu begint de strijd tegen de aandrang om opnieuw te gaan gebruiken. Dat kan wel een jaar of langer duren. Afkicken is pijn lijden; clean zijn is vechten tegen de verleiding. Een humane behandeling van drugsverslaafden via vrijwillige afkickprogramma's en hulpprogramma's is, hoewel goed bedoeld, zinloos. Junkies zullen natuurlijk doen of ze er gebruik van maken omdat ze alles doen om te kunnen blijven gebruiken. Maar het drugsprobleem zal er niet door verminderen. Repressieve maatregelen, zoals sommige politici en politieke partijen dat willen, strafkampen, zware gevangenisstraffen, een streng gevangenisregime, korting op uitkeringen, strenge controles van de sociale diensten, verplicht afkicken et cetera zijn ook geen oplossing en spelen alleen maar de gnuivende internationale drugsmaffia in de kaart. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat door strengere maatregelen, het gebruik gaat stijgen; dat weet inmiddels iedere drugsdeskundige. Het risico wordt groter; het gebruik wordt aantrekkelijker. Verplicht afkicken werkt ook niet. Het gevolg is dat het gebruik in het verborgene zal plaatsvinden en nog spannender wordt. Afkicken is niet zo moeilijk, als de gebruiker het maar zelf wil. Hij moet niet alleen bereid zijn om drie dagen pijn te lijden, maar hij moet ook afscheid nemen van een wereld waarin hij thuis is, en waarin hij, als hij gebruik heeft, zich lekker voelt. Om dat te kunnen opgeven moet er iets voor hem tegenover kunnen staan. Enerzijds het besef; ik ga eraan als ik ermee doorga. Maar er moet ook een alternatief zijn; de gebruiker moet uitzicht hebben op een nieuw bestaan, anders is het voor hem zinloos om te stoppen.
26
Het is niet toevallig dat, op hetzelfde moment dat de jeugdwerkeloosheid in Europa schrikbarend stijgt en er geen oplossing voor dat groeiende maatschappelijke probleem in zicht is, tegelijkertijd in heel Europa volop goedkope heroïne van goede kwaliteit op de markt komt. De drugsmaffia weet wel wat zij doet, alleen de politici weten het niet. De enige manier om de drugsmaffia te bestrijden is door het spul goedkoper aan te bieden dan de handelaren, waardoor dezen failliet gaan. Wanneer heroïne, morfine, opium en hun derivaten goedkoop verstrekt zouden worden, hoeft dat nog niet te betekenen dat die middelen in elke apotheek op de hoek van de straat te koop zullen zijn. Er zijn maar heel weinig verkooppunten nodig. Als het spul daar werkelijk goedkoper is dan ergens anders, zo'n plek goed bereikbaar is en de cliënten er efficiënt geholpen worden, zullen heroïnegebruikers er alles voor over hebben om daar hun dope te kopen. Daarmee zou de misdaad buiten spel kunnen worden gezet. Er zou geen straatroof meer door junkies worden gepleegd en smokkelen en verhandelen van harddrugs zou niet langer winstgevend meer zijn. De aangepaste junkies zouden thuis te vinden zijn, veilig en warm naast de snorrende kachel terwijl ze in het donker bij een kaarsje luisteren naar hun lievelingsmuziek, steeds dezelfde krassende oude plaat, want voor een junk staat de tijd stil. Heroïneverslaafden gaan vaak pas naar bed wanneer andere mensen opstaan, maar als ze niet meer uit stelen hoeven te gaan en altijd voldoende dope ter beschikking ter beschikking hebben, zijn ze niemand tot last. Het liefst willen ze totaal met rust gelaten worden. Het is een misverstand te denken dat heroïne ongezond is. Wie er goed bij eet en vitamines inneemt en zorgt voor schone naalden, kan er oud mee worden. Daar zijn genoeg voorbeelden van. Talloze bekende artiesten en kunstenaars hebben smack gebruikt. Zij kunnen zich dat veroorloven, omdat ze geld en status hebben, en als ze in problemen komen ook beschikken over de connecties die hen kunnen helpen of beschermen. De Rolling Stones hebben reclame gemaakt voor brown sugar, zoals heroïne in de Verenigde Staten wordt genoemd. Maar heel veel andere muzikanten zijn verslaafd gestorven; Charlie Parker, Edith Piaf, Billy Holiday, Jim Morrison om er maar een paar te noemen. Er bestaan ook weekendgebruikers, die in staat zijn hun gebruik tot het weekend te reduceren. Het gevaar is dat ze problemen kunnen krijgen als er iets mis gaat in hun bestaan of in de aanvoer van hun dope. Er zijn ook gebruikers waarvan je nooit zou vermoeden dat ze junkie zijn. Hoge ambtenaren, mensen met internationale carrières die ooit junk zijn geweest en nu minimale hoeveelheden gebruiken om zich goed te voelen en te kunnen functioneren. Wie zijn lot in eigen hand wil houden, wil niets met heroïne en andere verslavende middelen te maken hebben. De junk heeft immers de macht over zichzelf aan anderen gegeven. Hij zit aan zijn aanvoerlijnen vast als een marionet aan zijn touwtjes en doet wat er van hem verwacht wordt. Zijn opdracht is dagelijks een paar honderd, wekelijks een paar duizend gulden bij elkaar te schooien, die in de portefeuille van de dealer verdwijnen, die vervolgens weer een groot deel kwijtraakt aan de tussenhandelaar, die het op zijn beurt van de importeur heeft verkocht, die zijn winst met de smokkelaars moet delen, die het weer van de fabrikant hebben, die het van de afnemer heeft, die de papavers van de boeren koopt en dragers heeft betaald. Bovendien moeten er onderweg nog her en der politie- en douaneambtenaren omgekocht worden. Al dat geld is gedisconteerd in de prijs die een junk op straat betaald.
27
Er wordt door de opsporingsambtenaren heel veel heroïne gevonden, maar nog veel meer wordt niet gevonden. De gevangenissen puilen uit van de drugsdelinquenten, maar ook de straten zijn er vol van. Stel, heroïne zou, voor wie het wil gebruiken, goedkoper verstrekt worden dan de drugsmaffia het kan aanbieden. Komen er dan veel junkies bij ? En als dat zo is, zou dat zo erg zijn ? Ze hoeven niet langer uit stelen te gaan om aan dope te kunnen komen als die goedkoper verkrijgbaar is. Dus kunnen ze min of meer "normale" levens leiden. Er zijn nu ook allerlei mensen die methadon krijgen en een normaal maatschappelijk bestaan hebben. Waarom mag methadon wel en heroïne niet ? Dat is onduidelijk. Methadon is van mindere kwaliteit dan heroïne, maar het is wel rustgevend, kalmerend en pijnstillend, en ook verslavend. Wie methadon krijgt, kan niet meer zonder. Methadon is door de Duitsers in de oorlog uitgevonden als een verdovingsmiddel dat op het slagveld gebruikt werd. Tegenwoordig wordt het over de hele wereld gebruikt als een surrogaat voor heroïne. Er wordt dus door de farmaceutische industrie aan de verslaafden goed verdiend. Maar die willen zelf het liefst heroïne gebruiken, want dat vinden ze lekkerder. En dus grijpt de internationale drugsmaffia haar kans. ---------------------------------------------------------------------------
28
-11- ALCOHOL (drank) "Het is tijd om dronken te zijn van deugd, van hasjiesj of van wijn, het staat u vrij." Baudelaire Het meest verbreide roesmiddel op aarde is alcohol. Als je het regelmatig gebruikt, kan het een verslavend middel zijn, maar het feit dat de meeste mensen drinken en maar een klein percentage alcoholist wordt, wijst erop dat de mens in de loop van de afgelopen duizenden jaren geleerd heeft om met drank om te gaan. Toch is drank in omvang een groter maatschappelijk probleem dan drugs. Er zijn in Nederland veel meer alcoholisten dan drugsverslaafden. Drank is een van de belangrijkste oorzaken van dodelijke ongelukken in het verkeer en de eerste oorzaak van ruzies met dodelijke afloop in de familiesfeer en de vriendenkring. Maar alcoholgebruik leidt pas in de laatste fasen tot agressie. Alcohol is vooral een oplosmiddel; zielenleed en spanningen worden tijdelijk verminderd of uitgewist zolang de roes duurt. Dat is de reden waarom de mens al duizenden jaren alcoholische dranken gebruikt. Drank helpt het leven draaglijk te maken en is daarom niet meer uit de samenleving weg te denken. In Mohammedaanse landen, waar alcohol streng verboden is, wordt ondanks de grote risico's in vele kringen, van hoog tot laag, in het geheim sterke drank gebruikt. In Zweden, waar nauwelijks cafés zijn, waar een glas bier meer dan een tientje kost en waar drank in schaarse staatswinkels wordt verkocht, zie je overal dronkelappen. Toen in de Verenigde Staten in de jaren twintig geprobeerd werd de verkoop van sterke drank te verbieden, de zogenaamde drooglegging (Prohibition Period) ontstond er een razendsnel groeiende illegale zwarte drankenmarkt. In die dagen werd het fundament gelegd voor de georganiseerde misdaad waar de wereld nu mee opgescheept zit. Toen de Prohibition werd opgeheven, zijn de gangsters die de verboden drankhandel in handen hadden zich gaan toeleggen op prostitutie, wapenhandel, drugs en allerlei soorten smokkel. De FBI, opgericht om de grote misdaad te bestrijden, werd jarenlang geleid door een directeur, Edgar G. Hoover, die in het geheim homoseksueel was en verkleed als vrouw feestjes bezocht waar ook de maffia aanwezig was. Hoover heeft tot aan zijn dood verklaard dat er geen georganiseerde misdaad bestond. Tegenwoord wordt aangenomen dat hij door de maffia werd gechanteerd met compromitterende foto's en daarom altijd zijn mond heeft gehouden. Alcohol werkt dus vooral als oplosmiddel, als "ontremmer". Een jongen die op de versiertoer gaat, drinkt eerst een paar glazen en een meisje met dezelfde bedoelingen doet hetzelfde. Maar het probleem met drank is dat het moeilijk is het gebruik binnen de perken te houden. Hoewel we ons generen voor openbare dronkenschap, overkomt dit iedereen die alcohol gebruikt wel eens, en sommigen vaker. De omstandigheden waarin geconsumeerd wordt zijn belangrijk, evenals de omgeving waar het gebeurd en de mensen die erbij zijn. Op een warme dag valt een glas bier of wijn of sterke drank anders dan na een schaatstocht of een strandwandeling. Als je moe of hingerig bent, werkt drank anders dan bij een overvloedige maaltijd. Het maakt veel uit of we thuis drinken, in een café of in de open lucht. De Romeinen onderscheidden zeven stadia van alcoholvergiftiging. Het was de bedoeling dat je nooit verder ging dan het derde stadium, want dan slaan de voordelen van alcohol om in een vreselijk nadeel:
29
1. SPRAAKZAAMHEID
Zonder dat we een borreltje op hebben, zeggen we niet zo gauw tegen een vreemde; "Wil jij iets van me drinken ?" Over de hele wereld gaan mensen aan het eind van de middag na hun werk naar een café of een bar om daar met bekenden of onbekenden een praatje te maken bij een glas bier, wijn of sterke drank. Waarschijnlijk is een glas drinken en even wat kletsen de meest verbreide vorm van ontspanning.
2. LOSHEID
Als we eenmaal iets op hebben, komen we los. Plotseling blijken we barstenvol verhalen en interessante belevenissen te zitten, terwijl we normaal nogal geremd zijn. We tappen moppen, we zijn jolig, we zeggen dingen waar we later misschien spijt van hebben. We voelen ons verbroederd met het gezelschap waarin we ons bevinden en we hebben absoluut geen zin om naar huis te gaan. Daarom gaat fase 2 heel vaak over in fase 3. Anders volgt een lichte kater.
3. AANHALIGHEID
Nog een glas of twee verder zijn we zo ontremd dat we ons erotisch opgewonden gaan voelen. We beginnen te flirten, zijn toegeeflijk en leggen contacten die we zonder drank niet aan zouden gaan. Tijdens het praten leggen we onze armen om de ander heen. Op party's is dit de fase van promiscue contacten en pittige discussies. Flinke kater na afloop.
4. RUZIEACHTIGHEID
De machofase, het kritieke stadium. Als je nu niet naar huis gaat, kom je in de problemen. Maar je blijft. Je hebt de pest in, omdat de dame met wie je flirtte het lokaal met een andere vent verlaat. Je ziet ook verderop een kerel met wie je op je werk een conflict hebt. Je drinkt nog een glas en plotseling krijg je zin om al die zeikers eens te laten weten hoe jij over hen en de hele bende denkt. In deze fase ontstaan dronkemansruzies en kruipen er automobilisten achter het stuur die niet meer zouden moeten rijden. Vrouwen gaan met mannen mee die ze niet kennen. Zware kater, nadorst, schuldgevoelens. Gevaar voor herhaling.
5. DUBBELE TONG
Omdat ze in de kroeg van je willen, bieden ze je nog een glas aan, waarna jij begint over de ellende in de wereld en de baas die jou niet ziet zitten en je vrouw die jou niet ziet staan en die grote klapper die je had kunnen maken en die verrassing waar iedereen van zal opkijken als je de kans maar krijgt. Maar er is niemand die naar je luistert, wat je niet eens in de gaten hebt. Dit gaat over de man die het sleutelgat niet meer kon vinden, op een bankje in het park in slaap viel en doodvroor. En ook de man die 's morgens niet meer wist hoe de vrouw heette waarnaast hij wakker wordt. Zware kater, nadorst, geheugenverlies, schuldgevoelens, voornemens om beter te gaan leven.
6. STUPIDITEIT
Je hebt zoveel op dat je niet meer weet wat je doet, wat je zegt, waar je bent. In deze fase word je, veel te laat, uit het café gezet. Lallend waggel je urinerend over straat. Er is een kans dat vernielingen aanricht, er is ook een kans dat je beroofd wordt, want dronkelappen zijn een gemakkelijke prooi voor straatrovers. In deze fase vinden verkrachtingen en berovingen, moord en doodslag plaats. Mocht je je onverhoopt achter het stuur bevinden, dan kan het een dodemansrit worden. Zware kater, nadorst, trillende handen, spijt, schuldgevoelens. Vaak zijn er problemen op te lossen, veroorzaakt tijdens de dronkenschap.
30
7. BEWUSTELOOSHEID
Doorzuipen, zoals Russen, Finnen, Noren, Zweden, Ieren, cowboys, macho's en alcoholisten dat doen. Kotsen. Blind van de drank omvallen. De volgende dag niet meer weten wat er gebeurd is. Trillen, beven, vreselijke nadorst. Geheugenverlies. Weinig spijt, wel de behoefte om meteen weer door te gaan, wat vaak ook gebeurt. Als je dit maar lang genoeg volhoudt, ontstaan lichamelijke verwaarlozing en geestelijke aftakeling, wat eindigt in een delirium tremens en/of de dood.
We zouden ons alcoholgebruik moeten beperken tot de eerste drie fases, maar dat lukt niet altijd. Veel jongeren drinken te vaak en te veel, al houdt dat meestal op als ze verkering krijgen. Medisch gezien lijkt het geen kwaad te kunnen om regelmatig een kleine hoeveelheid alcohol te drinken. Een paar glazen wijn zou, volgens onderzoekers die we serieus kunnen nemen, goed voor het hart en het bloed zijn. Drank wordt pas na flinke hoeveelheden en na regelmatig en langdurig gebruik, een probleem voor de gezondheid. Niet alleen het lichaam, en dan vooral de lever, kan worden aangetast, maar ook de geest. De akeligste vorm is wel het Syndroom van Korsakov, waarbij het geheugen en het denkvermogen uitgeschakeld raken. Dit kan al bij zeer jonge mensen optreden, bijvoorbeeld bij iemand die enkele jaren lang dagelijks twintig glazen bier drinkt. Zo iemand kan geestelijk op zijn twintigste een zombie zijn en pas op z'n tachtigste lichamelijk sterven. Een van de oorzaken dat iemand dagelijks twintig glazen bier drinkt, is verveling. Het bestaan kan voor sommige mensen tergend saai en vervelend zijn. Er zijn plekken op deze aarde waar nooit iets gebeurt, er zijn mensen die nooit iets meemaken. Anderen zijn onzeker of verdrietig, somber of ongeïnspireerd. Weer anderen voelen zich verlaten, eenzaam of overbodig. Wie in zo'n situatie verkeert, wendt zich vaak tot de fles omdat alcohol tijdelijk de zorgen en het leed doet vergeten. Zonder alcohol, binnen de eerste drie fases, zouden zij in de postmoderne samenleving niet kunnen functioneren. Maar wie eens een vergaand psychonautisch experiment met zichzelf wil ondernemen in een periode waarin hij met entheogene middelen experimenteert, moet een tijd lang afzien van ieder alcoholgebruik. Het is interessant om dan je gedrag te observeren en het te vergelijken met perioden waarin je wel drinkt. Je zult zien dat je zonder drank (en zonder tabak) een veel gevoeliger waarnemer bent. In het dagelijks leven ben je actiever, omdat je geen gifstoffen inneemt, maar ook innerlijk zul je sterkere belevenissen hebben. Daarom is het goed om twee of drie keer per jaar een alcoholvrije periode in te bouwen waarin je lichaam zich kan herstellen. Onder andere door af te vallen, want elk glas drank bevat een onnodige hoeveelheid calorie‰n. Als je in het begin 's avonds een sterke behoefte voelt om naar de kroeg te gaan, kun je dat afzwakken door high te worden. Wie aan de drank is geraakt en ontdekt dat hij niet kan stoppen, zal zwaardere middelen moeten gebruiken. Artsen geven dan soms kalmeringsmiddelen. Je kunt het echter ook psychonautisch proberen; Op de eerste dag neem je in de tijd waarin je anders in de kroeg zat ecstasy; de volgende avond ga je vroeg naar bed. De avond daarna neem je psilo of mescaline (zie aldaar), daarna weer een dag pauze. In de derde fase eet je een groot stuk zelfgebakken hasjtaart. Je hebt nu een week geen alcohol gedronken en je bent niet naar het café geweest. Kijk vervolgens een paar dagen aan hoe je er wat je cafeverslaving betreft voor staat. Als je nog steeds het gevoel hebt dat je naar de kroeg moet, herhaal je desnoods de hele procedure. Daarna zul je enige tijd nodig hebben om je ervaringen te verwerken.
31
Als je een paar weken niet hebt gedronken en de behoefte aan kroegbezoek is verdwenen, ga je je steeds lichter voelen. Wanneer je dan ook nog eens entheogene middelen gebruikt, ga je misschien denken dat je altijd high wilt blijven. Bereid je er maar op voor dat dat niet zal gebeuren, want dat houd je toch niet vol. Tenzij je iemand bent die zich kan onderwerpen aan een strikte zelfdiscipline. In de hedendaagse samenleving is het een betere strategie om soepel en flexibel te zijn en je aan de omstandigheden aan te passen. Voor velen is het niet mogelijk om een leven zonder alcohol te leiden, bijvoorbeeld omdat ze zich dan teveel afsluiten van hun dagelijkse omgeving. Weer anderen hebben af en toe een borrel nodig om te kunnen ontspannen. Een psychonaut kan dat oplossen door periodes waarin hij alcohol gebruikt (zij het met mate) af te wisselen met lange, alcoholvrije periodes, waarin wiet en entheogene middelen gebruikt. In december, als er veel feesten achter elkaar plaatsvinden, heeft het bijvoorbeeld geen zin om geheelonthouder te zijn [Wat een onzinnige bewering is dit ! Siem/editor] Met al dat gesnoep en geslemp om je heen is het ook geen gunstige tijd om entheogene middelen te gebruiken. Je kunt dan beter wachten tot het nieuwe jaar en dan een tijd niet drinken, sober leven en psychonautische reizen maken. Cannabisten zijn meestal matige drinkers; psychonauten, die regelmatig entheogene middelen gebruiken, zijn vaak geheelonthouders [behalve tijdens kerst ! Siem/editor]. Maar voor de meeste mensen op aarde is alcohol de enige drug die hen ter beschikking staat om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen. ---------------------------------------------------------------------------12- KOFFIE (Leut, troost, een bakkie) Slechts vijf procent van het Nederlandse volk, inclusief baby's en kleine kinderen, drinkt nooit koffie. Koffie is populair, omdat het instantenergie geeft, de slaap verdrijft en spraakzaam maakt. Het verschil in onze stemming voor en na een bakje koffie is duidelijk waarneembaar. Onmiddellijk nadat het kopje is leeggedronken, leeft de gebruiker op. Als er anderen aanwezig zijn ontstaat er meteen een conversatie. Het werkzame bestanddeel in de koffieboon, cafeïne, komt ook in andere stoffen voor, bijvoorbeeld chocolade en thee. Een kopje koffie bevat gemiddeld 120 mg cafeïne, een kop thee 80. Koffie kan verrukkelijk smaken, maar ook de geur van verse koffie is heerlijk en stimulerend. Daarom is het vreemd dat zoveel mensen genoegen nemen met een soort drab dat meer op afwaswater lijkt dan op goede koffie. Als je een paar kopjes per dag drinkt, is koffie waarschijnlijk niet schadelijk, al komt altijd juist de koffiehandel weer ongevraagd met nieuwe cijfers die moeten aantonen dat er geen verband bestaan tussen koffie en maag- en darmkanker. Koffie heeft een stimulerende invloed op de darmen en de stoelgang. Het kan ook winderigheid veroorzaken. Maar koffie heeft wel degelijk een licht verslavende werking. Wie gewend is nogal veel koffie te drinken, kan de proef op de som nemen door eens een tijdje te stoppen en zichzelf te observeren. Bekend is het verschijnsel van weekendmigraine bij zware koffiedrinkers op het werk, die in het weekend bijna geen koffie drinken en onthoudingsverschijnselen gaat vertonen. Wie gewend is 's ochtends koffie te drinken en dat een keer overslaat, krijgt 's middags hoofdpijn en raakt geprikkeld. Een uur voor en na het innamen van homeopathische middelen, moet je geen koffie drinken, omdat anders de werking van het medicijn teniet wordt gedaan. Er wordt ook een relatie gelegd tussen koffie en onvruchtbaarheid. Koffie doet dus toch meer dan alleen maar oppeppen.
32
De energie die koffie geeft moet op de een of andere manier een uitweg vinden in een activiteit. Maar die energie kan zich ook in emoties uiten. Koffie maakt levendig, enthousiast en alert, maar je wordt ook sneller geprikkeld; als iets je niet bevalt bijt je van je af. Na het drinken van een kop koffie kun je tijdens een conflict iemand hartgrondig verwensen of kortstondig intens haten. Al die opgekropte, negatieve gedachten en emoties maken als het ware het pantser rond je gevoelsleven, de eeltlaag op je ziel, dikker en daar moet je nu juist doorheen als je op een trip gaat. Dus vanuit een psychonautisch oogpunt is er wel wat voor te zeggen om geen koffie te drinken. Koffie draagt bij tot gezelligheid onder de mensen, maar verhoogt ook stress en agressie. Als je stopt met koffie (en thee) drinken, zul je na een paar weken merken dat je rustiger, maar niet slomer bent geworden: minder gestresst, minder geërgerd, minder agressief en vitterig. Het blijkt dat koffie wel degelijk een nawerking heeft, net als coke en speed en ons down laat gaan. Maar de negatieve gevoelens en gedachten die het middel veroorzaakt lijken zo vanzelfsprekend en normaal dat we niet in de gaten hebben dat ze eigenlijk door het drinken van koffie zijn veroorzaakt. Opvallend is dat je, als je lichaam eenmaal die dagelijkse cafeïnedosis ontwend is, bij het wakker worden ook meteen werkelijk wakker bent. Je blijkt geen cafeïne nodig te hebben om tot leven gekomen. Je was door dagelijks koffie te drinken aan gewend geraakt en erdoor geconditioneerd. Het blijft natuurlijk prettig om bij het ontbijt iets warms te drinken, bijvoorbeeld een kop miso-soep, bouillon, hete melk of een een of andere kruidenthee. In cafés en op het werk kun je in plaats van koffie chocolade drinken. Chocolade bevat 20 mg cafeïne en is subtiel werkzaam. Je gaat je er tevreden en minzaam van voelen. Mensen die dwangmatig chocolade en bonbons eten, doen dat om frustraties te onderdrukken. Chocolade gaat heel goed samen met ecstasy en stimuleert de werking daarvan zelfs. Koffie en ecstasy gaan juist helemaal niet samen. Je kunt ook kruidenthee drinken. Er gaat een wereld van mogelijkheden open voor wie zich in de werking van kruiden verdiept. En tenslotte is er een uitstekend alternatief voor koffie: guarana. -------------------------------------------------------------------------GUARANA Guarana is een cafeïnehoudend product dat gewonnen wordt uit de bast van een Braziliaanse boom. Het wordt aangeboden in brokken die je moet schaven, in poedervorm, als pillen en in vloeibare vorm. In Brazilië‰ worden er dagelijks miljoenen glazen van gedronken; in Nederland is het middel verkrijgbaar in pillen en als poeder. Guarana is opwekkend en maakt je wakker en alert, maar heeft niet die heftige en agressieve uitwerking van koffie. Guarana stemt vriendelijk en vreedzaam, maar geeft tevens energie en de werking is sterk. Het ontspant, terwijl je wel degelijk actief bent en presteert. Het is een uitstekend middel als je veel met mensen te maken hebt en goed moet kunnen functioneren. Daarom is het geschikt voor sollicaties en belangrijke gesprekken. Guarana werkt langdurig en gestadig. Als je er meer van neemt wordt de werking sterker en duurt het gevoel langer. Wie geen koffie gebruikt, heeft aan drie pillen genoeg voor een uur of zes. Als het middel is uitgewerkt, kun je goed slapen. Natuurlijk zijn er guarana-freaks die de pillen met bakken tegelijk naar binnen werken. Je vindt ze vooral onder de ecstasygebruikers. Maar juist als je guarana incidenteel gebruikt, is het werkzaam en lekker.
33
Van een hoge dosis (een gram of meer) ga je trippen. In Duitsland wordt dat veel gedaan. We horen er goede verhalen over, maar hebben er geen ervaring mee. Guarana is een legaal middel, dat in reformwinkels te koop is. ---------------------------------------------------------------------------13- TABAK Van alle verslavende drugs is tabak het onbenulligst en het populairst. De Inca's gebruikten tabak voornamelijk bij krijgsrituelen. Er wordt gezegd dat de Incapriesters, om zich te wreken, tabak als geschenk meegaven toen Columbus terugging naar Spanje. Tabak is een giftige plant. Rokers zijn zichzelf in feite langzaam aan het vergiftigen. De tabaksverslaving kan ongelooflijk hardnekkig zijn. Een vrouw die jarenlang junkie was, vond het moeilijker om te stoppen met roken dan met spuiten. Veel rokers beginnen al jong, sommige al op hun twaalfde; de meeste zijn een jaar of vijftien, zestien als ze, meestal stiekem, met vriendjes of vriendinnetjes, een sigaret opsteken. Ze doen dat omdat het stoer is en om ouder te lijken. Veel jongeren willen graag volwassen zijn en imiteren het gedrag van ouderen. Het idee dat tabak stoer is, nemen jongeren over van reclamecampagnes die suggereren dat roken mannelijk en avontuurlijk is en dat sigaretten glamour aan het leven geven. In de reclame worden sigaretten geassocieerd met zonsop- en ondergangen, drijfjachten, wilde paarden, autoraces, vliegreizen, internationaal zaken doen en romances tussen mooie vrouwen en krachtige kerels. Misschien is het inderdaad wel zo dat je door nicotine ongevoeliger en onverschilliger wordt, als het ware "mannelijker". In het begin werd tabak als medicijn gebruikt. Men meende dat het een probaat middel was om slijm op te lossen en benauwdheid los te maken. De eerste rokers waren vermogen heren. Er was een kostbare metalen pijp voor nodig en instrumenten om de pijp mee schoon te maken, te stoppen, tabak te kerven, vuur te maken enzovoorts. Toen er goedkope kleipijpen in de handel kwamen, ging ook het gewone volk tabak roken. In de achttiende eeuw raakte het snuiven van tabak in zwang. Het "toebacksmoken" werd als onwelvoeglijk en ongezond beschouwd; snuiven daarentegen was deftig en heilzaam. De tabak werd verpulverd en in de neusgaten gestopt. Ook vrouwen gingen het op die manier gebruiken. In de vorige eeuw werden sigaretten populair. Ze werden vermoedelijk geïntroduceerd door Engelse soldaten. Aanvankelijk werden sigaretten van gewoon (hennep)papier gerold. Toen aan het eind van de vorige eeuw een machine werd uitgevonden die sigaretten kon draaien en het werk van veertig mensen overnam, kon de groei van de sigarettenindustrie beginnen. Waarom mensen tabak roken, weten we eigenlijk niet, hoewel er uitvoerig onderzoek naar is gedaan. Mannen zeggen vaak dat roken hen energie geeft, vrouwen zeggen dat ze er rustig van worden. Sommige zeggen zich door roken beter te kunnen concentreren, anderen kunnen zich dan juist even ontspannen en aan niets denken. Dat is allemaal met elkaar in tegenspraak. Nicotine is een zwaar gif. Een paar druppels zijn dodelijk. Tabaksrook bestaat uit ruim vierhonderd componenten. Daarvan zijn er maar een paar onderzocht, en die bleken allen kanker te veroorzaken. Roken is dan ook de belangrijkste doodsoorzaak in de westerse wereld. Op de pakjes staat wat je er allemaal van kunt krijgen. De meeste patiënten in het ziekenhuis liggen daar ten gevolge van hun tabaksconsumptie. Toch weerhoudt dat alles jongeren er niet van om te gaan roken. Daarmee laten ze zien dat ze lef hebben en maling aan alles dat zogenaamd goed voor ze is.
34
De eerste sigaret heeft vaak iets van een inwijding. De jonge aspirant-roker heeft zich voorgenomen om meer van het leven te weten te komen en ziet de sigaret als een eerste stap. Tabak is een bewustzijnsvernauwend middel. Door je longen te vullen met rook, krijg je het gevoel dat je opzwelt. Je wordt jezelf letterlijk groter worden, maar tegelijkertijd wordt je perceptie en je gevoel voor de omgeving minder. Je voelt je lichaam, maar de wereld, je omgeving wordt even iets minder belangrijk. Waarschijnlijk activeert de nicotine in de tabak een beetje terwijl de koolmonoxide die bij de verbranding ontstaat juist weer een licht verdovende werking heeft. Over het psychologisch effect van langdurig tabaksgebruik is eigenlijk niets bekend. Veel langdurige nicotinisten, maar zeker niet allemaal, worden op den duur cynisch en prikkelbaar. Artsen herkennen het 'nicotinegezicht' van zware rokers. Kenmerkend daarvoor zijn strakke lijnen rondom de mond, smalle lippen en een droge, grauwe huid. Een vergelijkbare uitdroging lijkt vaak ook geestelijk plaats te vinden. Het heeft iets van een versneld verouderingsproces. Het is jammer dat veel blowers hun stuf met tabak mengen. De vernauwende en benauwd makende tabak vermindert de werking van de verruimende hasj of wiet. Er zijn vrij veel blowers die alleen maar joints roken en nooit sigaretten. Toch zijn ook zij tabaksgebruikers. Er zijn echter ook tabakrokers die hun joint puur of uit een pijp roken. Zo kan het dus ook. Tabak maakt een sluimerend zelfvernietigingmechanisme in de mens wakker. Als je tript of ecstasy hebt genomen, wil je geen tabak omdat je lichaam het dan als een gifstof afwijst. Waarom we onszelf dan in nuchtere toestand wel met tabak vergiftigen, weten we niet. Te begrijpen is het wel. Tabak roken wordt gepusht onder jongeren. De staat verdient er verreweg het meeste geld aan, want van ieder pakje sigaretten gaat 76% naar de schatkist. De verkoop van sigaretten is dan ook vrij; tabak is overal verkrijgbaar. Ben je gestopt met roken, dan voel je je, als je er eenmaal doorheen bent, bevrijd van een loden last. Je zintuiglijke waarneming wordt verscherpt. Niet-rokers kunnen de delicate invloed van homeopathische medicijnen, van kruiden en van sommige voedingsstoffen en vruchten in zichzelf waarnemen. New Age therapie‰n als meditatie, reiki, chi kung, et cetera beginnen pas te werken als je niet (meer) rookt. Je wordt fitter en actiever, gaat er beter uitzien; je huid gaat weer glanzen en je stinkt niet meer. Misschien is dat laatste een argument tegen roken dat jonge rokers kan aanspreken: een roker stinkt. Niet alleen je kleren ruiken naar verschaalde tabak, maar ook je handen, je huid en je haren. Als je rookt en je hebt 's ochtends je haren gewassen, kun je er zeker van zijn dat ze aan het eind van de dag weer stinken. In een kamer waar veel gepaft wordt, ruikt alles naar rook: de gordijnen, de meubels, rondslingerende kleren, dieren, kinderen. Door iemands parfum-, zeep- of lotiongeurtje heen kun je ruiken of zij of hij rookt. Een roker ruikt dat zelf niet: ook de tabakslucht van anderen deert hem niet omdat hij daar als het ware immuun voor is. Een niet-roker kan ruiken dat er een roker in de kamer is geweest, ook als hij niet heeft gerookt. Sommige rokers dragen tot op drie, vier meter om zich heen een tabakslucht met zich mee die een half uur later nog in een afgesloten, lege kamer aanwezig is. Iemand die met roken stopt, heeft het voordeel dat zijn reuk- en smaakvermogen sterk verbeterd (of eerder terugkeert) en er dus veel plezier in het leven voor terugkomt. Het nadeel is dat je overgevoelig wordt voor rook en de lucht van tabak en dat die overgevoeligheid, naarmate je langer niet meer rookt, toeneemt.
35
Het probleem met roken is hoe te stoppen. Hoewel er mensen zijn die dat van het ene op het andere moment doen, gaat het de meesten moeilijk af. Het is het gemakkelijkst als je ervoor beloond wordt. Iemand die weet dat er een beloning wacht, bijvoorbeeld in de vorm van geld of een vakantie, heeft iets om naar toe te leven. Als er geen beloning in zicht is, wordt het moeilijker. Het beloningsprincipe zou veel meer toegepast kunnen worden. Verzekeringsmaatschappijen zouden niet-rokers kortingen kunnen geven. Een verstandige werkgever zou een voorkeur kunnen hebben voor niet-rokers, omdat die minder tijd verdoen en meestal gezonder zijn. Natuurlijk is er een sterke rokerslobby, gesponsord door de tabaksindustrie, die roept dat roken moet kunnen en dat we het samen wel zullen oplossen, maar roken is gewoon onhygiënisch en een vorm van zware vervuiling. In de loop der eeuwen is het menselijk gedrag beschaafder geworden; we spugen niet meer op de grond of op de vloer, we laten geen winden in gezelschap, we wassen ons dagelijks, trekken schoon ondergoed aan en poetsen onze tanden. We zijn als de dood voor slechte adem en gebruiken deodorant opdat de medemens onze persoonlijke lichaamsgeurtjes niet zal opsnuiven. Wat je thuis moet je natuurlijk zelf weten, maar als roker stel je je omgeving bloot aan gif, stank en viezigheid en dat kun je gewoon niet maken. Natuurlijk zijn wij ook van de tabak afgekickt. Dat deden we met behulp van een trucje uit de oudheid. We beweren niet dat het 100% werkt, maar als je het tevergeefs op andere manieren hebt geprobeerd, kun je deze methode eens proberen. Als het de eerste keer is dat je probeert te stoppen, heb je grote kans dat het je hiermee in 1 keer lukt. Wat je nodig hebt is een houtkachel, een open haard of een vuurtje in de open lucht. Het werkt als volgt. Terwijl je rookt (sigaretten of joints) denk je iedere keer als je opsteekt; er komt een moment dat ik ga stoppen. Als je denkt dat het moment is gekomen ga je op je knie‰n voor het vuur zitten, dat goed moet branden. Je staart in de vlammen om je voor te bereiden en moed te vatten. Dan, als je zover bent, steek je je rechterhand -als je linkshandig bent je andere hand, maar in ieder geval de hand die de sigaretten vasthoudtin het vuur en die houd je in de vlammen terwijl je plechtig en langzaam zegt: "Hierbij besluit ik (Of: hierbij zweer ik) om definitief met tabak roken te stoppen." Houd, ondanks de pijn, je hand zo lang als je durft en kunt in de vlammen, maar niet langer. Je hoeft niet de held te spelen. Het gaat erom dat de herinnering aan dat pijnmoment samen met je besluit in je geheugen wordt opgeslagen. Als je nu terugvalt en toch zin krijgt om te roken, kijk je naar de hand die de sigaret zal vasthouden. Je denkt aan de pijn die je voelde en aan je woorden, en de behoefte om te roken zal vanzelf verdwijnen. Het is in feite een soort zelfhypnose. Je brandt als het ware je gelofte in je geheugen en in je geweten. Je steekt er je hand voor in het vuur... ----------------------------------------------------------------------------14- OPIUM (O) "Picasso zei vaak tegen me: 'De geur van Opium is de minst stomme geur ter wereld.'" (Jean Cocteau, OPIUM, 1930) Het gebruik van opium is oeroud. In geschriften van duizenden jaren voor de jaartelling wordt de papaver, die de opium bevat, al 'de blijdschapsplant' genoemd. In het Midden- en Verre Oosten gebruiken veel mensen dagelijks opium. Wij kennen een Iraniër die op zijn veertiende tijdens een plechtige bijeenkomst zijn eerste pijp opium kreeg van zijn vader. Opium heeft een heel eigen cultuur.
36
De wonderschone stad Jaisselmer in de woestijn van Jarastan was eeuwenlang een centrum van opiumhandel en is gebouwd als een adembenemende opiumdroom. In Nederland werd opium in deze vooral bekend door Chinezen, die het meebrachten uit hun moederland, want de Chinezen waren dol op opium. Maar het middel komt oorspronkelijk niet uit China. Daar is het, eerst door Arabieren en later door de Engelsen, naar toe gebracht. In de achttiende eeuw, toen het in China op grote schaal werd gebruikt, werd de invoer door de keizer van China verboden. De Engelsen stichtten toen plantages in India en lieten de opium door Indiase handelaars naar China smokkelen, zodat zij het niet zelf aan de stok zouden krijgen met de Chinese keizer. Rond 1800 werd de helft van de uitgaven van de Britse staat en het koningshuis betaald uit opiuminkomsten. Ook de Nederlandse staat verrijkte zich door in Nederlands-Indie zoveel mogelijk inlanders verslaafd te maken aan opium en zelf het monopolie op opium in handen te houden. Toen zijn verbod niet bleek te helpen, besloot de Chinese keizer maatregelen te nemen. Hij liet een voorraad opium van de Engelsen in beslag nemen, waarop de Engelsen China de oorlog verklaarden. Dat werd de Eerste Opiumoorlog. Met hun moderne kanonneerboten schoten de Engelsen de Chinese verdediging aan flarden. Ze dwongen de regering een verklaring te ondertekenen dat Engeland voortaan ongehinderd opium in China mocht verkopen. Bovendien moesten de Chinezen een reusachtige boete betalen, omdat ze zo brutaal waren geweest de opiumvoorraad van het westerse drugsyndicaat te vernietigen. In 1856 probeerden de Chinezen nogmaals deze verschrikkelijke toestand te doorbreken. Met een laffe smoes begonnen de Engelsen toen de Tweede Opiumoorlog, nu samen met de Amerikanen en de Fransen, die ook brood zagen in een drugsmarkt van 300 miljoen Chinezen. Nu werd China helemaal open gebroken. Tientallen miljoenen mensen raakten verslaafd. Tot in de keizerlijke families toe. Als er in Europese parlementen een enkele keer vragen werden gesteld of men zich eigenlijk wel mocht verrijken aan het vergiftigen en drogeren van andere volken, zeiden de verantwoordelijke ministers glashard dat "zij ervoor zorgden dat de prijs hoog bleef, zodat het niet-medisch gebruik beperkt zou blijven." Ze wisten natuurlijk donders goed dat een verslaafde elke prijs betaalt en desnoods het benodigde geld zal stelen. Maar de schatkist was afhankelijk van de opiuminkomsten, dus mocht er niet teveel over gezeurd worden. Ten einde raad besloten de Chinezen zelf papavers te gaan verbouwen, zodat ze de opium niet meer van de Engelsen hoefden te kopen. De Europese landen deden wat ze konden om dit te verhinderen, maar na enkele tientallen jaren waren de Chinezen toch zo ver dat zij met hun opium zelf de wereldmarkt op konden gaan. In Europa is opium al sinds de oudheid bekend. De oude Grieken waren er dol op. In vroeger eeuwen werd LAUDANUM, een opiumdrank, overal in onze streken gebruikt als pijnstiller, slaapmiddel en tranquillizer. Het helpt tegen diarree, kiespijn, kramp en hoest, veel voorkomende kwalen, waar in die dagen verder weinig tegen te doen was. Laudanum was een zeer effectief middel, maar ook zeer verslavend. Waarschijnlijk waren er vroeger heel wat mensen aan laudanum verslaafd, zonder dat ze zich daar zelf van bewust waren. Het is bekend dat Willem Bilderdijk, een kleurrijk Nederlands dichter aan het begin van de vorige eeuw, verslaafd was geraakt aan opium, die hij als pijnstiller gebruikte. Langzaam maar zeker werd opium populair in kunstenaarskringen en het heeft tot in deze eeuw aantrekkingskracht uitgeoefend op veel dichters, van Samuel Coleridge tot Jean Cocteau, van Gerard de Nerval tot J.J.Slauerhoff.
37
In Nederland was opium in de jaren vijftig en zestig te koop bij enkele oude Chinezen in de Binnen Bantammerstraat in Amsterdam. Het was een doodkalm dopescènetje, zonder berovingen of geweld. De gebruikers waren voornamelijk oude Chinezen die hier al lang woonden, enkele Nederlanders die hun opiumverslaving in Indonesië‰ hadden opgelopen en wat muzikanten en kunstenaars. Begin jaren zeventig werden plotseling alle Chinese opiumhandelaren opgepakt en hun voorraden werden vernietigd. Meteen daarna, of tegelijkertijd, verscheen er op de drooggelegde Amsterdamse drugsmarkt voor het eerst heroïne ! Het is moeilijk om niet een verband tussen die twee gebeurtenissen te zien. In de Amsterdamse drugswereld wordt gesproken over een coup die gepleegd zou zijn door de drugsmaffia en die georkestreerd werd door de CIA en de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Een verklaring hiervoor zou zijn dat de opium die de Chinezen hier verkochten, afkomstig was uit communistische gebieden, terwijl de heroïne die ervoor in de plaats kwam afkomstig was uit gebieden waar de bevolking de Amerikanen steunde. In ruil voor die steun opende de Amerikaanse geheime dienst nieuwe afzetgebieden voor de heroïnehandel. De Mossad verzorgde de contacten met de Nederlandse autoriteiten. Sindsdien is opium in ons land nauwelijks meer te krijgen. Een heel enkele keer duikt er een partijtje op uit het voormalige Joegoslavië‰. Papavers, waaruit opium gewonnen wordt, groeien overal in Nederland in grasbermen. Als de prachtige rode bloemen zijn uitgebloeid, groeit er een harde zaaddoos op de stengel. In de schil van de zaaddoos zit de opium. Als het bolletje rijp is worden er met een mesje verticale kerfjes in gemaakt, waarna er een witte, kleverige vloeistof uit komt. Deze "melk van het universum" wordt zwart als die is opgedroogd. Dit is de ruwe opium. Deze wordt afgeschraapt en ondergaat nog enige bewerkingen voordat de stof gerookt kan worden. Op markten in oosterse landen worden gedroogde zaadbollen verkocht om medicinale en rustgevende thee van te trekken. Deze worden slaapbollen genoemd. Opium is een zeer krachtig medicijn met entheogene eigenschappen, maar omdat het sterk verslavend is, is het ongeschikt voor psychonautische ervaringen. Een medische dosis -bij ernstige kiespijn, buikpijn, hoofdpijn, diarree, een bedorven maag, koorts, darmstoornissen, rugpijn, spierpijn, eigenlijk alle pijnen- is een bolletje ter grootte van een luciferskopje, dat je onder je tong laat smelten. De smaak is zeer bitter. De opium wordt door de meeste mensen als plezierig ervaren; je krijgt een loom, behaaglijk gevoel in je lichaam, alsof je op een warme stroom dobbert. Bij gebruik van grote hoeveelheden treden visioenen en hallucinaties op. De opiumroker ziet bijvoorbeeld tuinen en paleizen, prachtige steden en landschappen. In vroeger tijden waren in de oosterse landen de meeste bejaarden opiumgebruikers. Het hield hen gezond en ze werden er vaak heel oud mee. ----------------------------------------------------------------------------15- LSD-25
"To go to Hell or fly Angelic, just take a pinch of psychedelic."
In 1938 produceerde de Zwitserse chemicus Albert Hofmann de vijfentwintigste verbinding uit lysergzuur bij zijn speurtocht naar nieuwe medicijnen. Het duurde nog vijf jaar voordat Hofmann bij toeval ontdekte wat voor wondermiddel hij had gemaakt. Bij het onderzoeken van LSD-25 kreeg hij zelf een minuscule hoeveelheid binnen.
38
Hofmann schreef: "Afgelopen vrijdag, 16 april 1943, was ik genoodzaakt 's middags mijn werk in het laboratorium te onderbreken en naar huis te gaan, omdat ik plotseling erg rusteloos en een beetje draaierig was geworden. Thuis ging ik liggen en verzonk in een niet-onplezierige, roes-achtige staat, die werd bepaald door een buitengewoon sterke verbeelding. In een soort droomtoestand, met gesloten ogen (Ik vond het daglicht onplezierig schel), nam ik een voortdurende stroom van fantastische beelden waar, bizarre vormen met een intens caleidoscopisch kleurenspel. Na ongeveer twee uur werd deze toestand minder." De belangstelling voor de geheimzinnige werking van LSD-25 was gewekt en Hofmann begon met collega's aan een serie experimenten. Al gauw begrepen zij dat deze stof verwant was aan het al langer bekende mescaline. In 1927 had de Duitse farmacoloog Beringer erop gewezen dat een mescaline-ervaring leek op schizofrenie. De medicijnfabrikant Sandoz zocht in de psychiatrische hoek naar een toepassing voor LSD-25. Het middel kwam ter beschikking van psychiaters, om het in de behandeling als een "waarheidsserum" te gebruiken, dat verdrongen ervaringen naar buiten bracht. Ook begonnen sommige onderzoekers het middel zelf te gebruiken, om zo de toestand van hun patiënten beter te begrijpen. Maar ook de CIA kreeg belangstelling. Was LSD-25 misschien bruikbaar bij ondervragingen of als biologisch wapen ? Onwetende mensen kregen LSD toegediend, soms met fatale gevolgen. Pas twintig jaar later kwamen enkele praktijken van de CIA uit die tijd aan het licht. Intussen groeide de groep mensen die ervan overtuigd waren dat er met de 'psychedelica' meer te doen viel dan patiënten genezen of spionnen ondervragen. Schrijvers als Aldous Huxley en Ernst Junger zagen LSD-25, en andere entheogene middelen, als een sleutel naar een hoger bewustzijn. Tot het begin van de jaren zestig bleef het gebruik beperkt tot een kleine groep psychonauten, geïnteresseerde kunstenaars en geleerden. Toen kregen enkele jonge onderzoekers van de Amerikaanse Harvard Universiteit in 1962 een grote hoeveelheid LSD-25 in handen. Zij namen het middel zelf in en beleefden entheogene, kosmische ervaringen. Vervolgens ontstond er een ideologisch verschil van mening tussen de eerste gebruikers als Hofmann, Huxley, Osmond en Junger en de nieuwe generatie met mensen als Leary, Hollinghead, Ginsberg en Vinkenoog. De "ouden" wilden alleen diegenen die daar klaar voor waren "omturnen", terwijl de jongeren daarentegen LSD-25 ter beschikking wilden stellen aan iedereen, om zo de wereld te veranderen. Vanaf die tijd verspreidde LSD-25 zich razendsnel in het westen. In San Francisco ontstaat de "psychedelische revolutie". Overal verschijnen groepen en communes, die een andere manier van leven zoeken. De slogan "turn on, tune in, drop out" wordt de leidraad van de nieuwe generatie, geboren in en rond de laatste wereldoorlog. Jonge muzikanten "zien het licht" en verspreiden hun nieuwe boodschap onder de jeugd. Het is niet langer "Why must I be a teenager in love ?", maar "Lucy in the Sky with Diamonds". Groepen als Grateful Dead, The Beatles en Jefferson Airplan bereiken miljoenen jonge mensen en overal popelt de jeugd om kennis te maken met het nieuwe tovermiddel. In Amerika zingen jonge scholieren op de wijs van Vader Jacob: "Marihuana, marihunana, LSD, LSD, College kids are making it, Highschool kids are taking it, Why can't we ? Why can't we ?" Ook in het "Magies Sentrum" Amsterdam, zoals de stad toen genoemd werd, hing er een verandering in de lucht. Er werd al geëxperimenteerd met hennep, opium en mescaline voordat LSD-25 hier ook bekend werd.
39
De provobeweging draaide op volle toeren. Hoewel sommigen LSD-25 hadden afgewezen als "chemies", verspreidde het gebruik zich snel, vooral toen het door jonge scheikundigen in Nederland zelf werd geproduceerd. Toen provoceerden de provo's het bange "klootjesvolk" door het idee te opperen LSD-25 door het Amsterdamse leidingwater te mengen. De autoriteiten, die sinds enkele jaren jacht maakten op wietrokers, grepen deze grap aan om LSD-25 en andere entheogene middelen tot harddrugs te bestempelen en te verbieden. "Wat kunnen mensen in hun leven meer bereiken Dan dat de Godnatuur zich aan hen openbaart ?" (Johann Wolfgang von Goethe) LSD-25 en andere entheogene stoffen zijn middelen om deze "Godnatuur" in onszelf te beleven. Het idee van een "psychedelische revolutie" is dat je de wereld niet kunt verbeteren met geweld en wetten, maar door een innerlijke omwenteling, die bij jezelf begint. Alles wat mensen gemaakt hebben, begint in de geest. Ieder gebouw, iedere wet, iedere oorlog is in de geest begonnen. Wie de maatschappij wil omvormen, moet dus eerst de menselijke geest veranderen. Daarvoor is LSD-25 een erg geschikt, maar ook riskant middel. Het chemische LSD is niet, zoals het natuurlijke psilo, "mild van aard", maar heeft een streng karakter. In andere culturen was een jarenlange voorbereiding nodig voor iemand een innerlijke ontdekkingsreis mocht maken. Wij hebben nu een middel ter beschikking waarmee we binnen een uur daar kunnen zijn waar men vroeger een half leven over deed, maar dat betekent ook dat de problemen die men vroeger langzamerhand leerde overwinnen, nu in een klap op je afkomen. Het is niet altijd even leuk wat je ontdekt, als het "derde oog" zich opent. In iedereen zitten duistere kanten en schuilen er onbewuste addertjes onder het gras. Dat ontdekte Albert Hoffman al bij zijn tweede proef met LSD-25: "Een demon had bezit genomen van mijn lichaam, mijn zintuigen en mijn ziel. De verschrikkelijke angst om krankzinnig te worden hield mij in zijn greep." Wij wijzen er dan ook nadrukkelijk op dat LSD-25 absoluut geen partydrug is. LSD-25 is een van de goedkoopste entheogene middelen, omdat de onbekende makers nog steeds idealisten zijn die werkelijk hopen op een maatschappelijke verandering ten goede. Voor ongeveer tien gulden beleef je een van de ingrijpendste ervaringen van je leven. Heb je geen ervaring met entheogene middelen, begin dan met een vrij lichte trip van maximaal 100 æg (microgram) Het beste is dat je vier uur van tevoren een gezonde, lichte maaltijd eet en dat je gedurende de hele trip (die ongeveer acht uur duurt) fruit en vruchtensappen bij de hand houdt. Ook warme kruidenthee kan heel lekker zijn. Zorg dat je darmen leeg zijn. Na ongeveer drie kwartier begin je de werking te voelen. De eerste tijd moet het lichaam zich aanpassen. Sommige psychonauten nemen eerst ecstasy en dan na een uur LSD. Dat werkt positief op elkaar en maakt de LSD-werking minder heftig. Veel mensen trippen het liefst 's nachts, als het rustig is en de buitenwereld hen niet kan storen. Bovendien heb je in het halfdonker meer visionaire ervaringen, terwijl je in het licht meer in jezelf waarneemt. Zorg dat je op een plek bent waar je niet gestoord kunt worden en waar je je veilig voelt. Zorg er in het begin ook voor dat er iemand bij je is die je vertrouwd en die ervaring heeft met LSD. De ervaring is zo indringend dat je daarna veel tijd moet nemen om alles te verwerken. Het is het beste als je een paar dagen vrij hebt en geen belangrijke dingen hoeft te doen, want pas na een dag of tien ben je volledig terug op aarde. Het is heel goed om je voor te bereiden door veel over LSD te lezen, maar om te weten wat het is, moet je het zelf gedaan hebben.
40
Laat de trip ontspannen over je heen komen, door je heen stromen. Geef je over. Al je zintuigen staan wijd open; alles wat normaal niet tot je door dringt, komt nu op je af. Je hebt het idee dat je voor het eerst echt muziek kunt horen, de bedoeling achter alles begrijpt; elke indruk, elk gevoel krijgt een nieuwe lading. Het is heel prettig om je trip te begeleiden met muziek; die helpt je te ontspannen en te genieten. Maar je zult merken dat sommige muziek heel lelijk klinkt. Veel mensen krijgen op hun eerste trip enorme lachbuien. Opeens zie je het bespottelijke keurslijf waarin de mensen leven en de humor van alles. Je ziet ook je eigen beperkingen, je angsten, je verlegenheid; schaterlachen om dat alles is heel bevrijdend. Als de LSD eenmaal werkt, zie je dat alles leeft en vibreert. Je ziet energiestromen, aura's en intense kleurenpracht. Ook akelige dingen zie je sterker, dus het is verstandig je met mooie en prettige dingen te omringen. Je weet heus wel dat er veel ellende op de wereld is; zoek die dus niet expres op. Als je verbeelding open en vrij is, kun je de mooiste visioenen hebben, maar als je bang bent, neemt alles een angstaanjagende vorm aan. Het is belangrijk te weten dat alles wat je ervaart met je eigen verbeelding samenhangt, dat je voortdurend je eigen gevoelens projecteert op de werkelijkheid, die op zich niet goed of slecht is. Wij zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zelf zijn. Alles bestaat, schoonheid en lelijkheid, liefde en haat, betekenis en zinloosheid. Jij bepaalt zelf wat voor jou waar is. De "werkelijkheid" is iets subjectiefs. Als je je niet lekker voelt, of nare dingen denkt en ziet, denk er dan aan dat je niets anders hoeft te doen dan je te ontspannen. Adem rustig en bedenk dat het je eigen angsten zijn die je ziet, dat het voorbijgaat. Sommige mensen krijgen tijdens een trip zin om te praten, te tekenen, te zingen, te dansen of te vrijen. Anderen zijn juist sprakeloos van verwondering of beleven de grootste avonturen zonder een vin te verroeren. Laat alles vanzelf gaan en forceer niets. "Go with the flow", zoals die uit jezelf opwelt. Soms zijn de eenvoudigste handelingen zeer ingewikkeld en dan is het prettig iemand in de buurt te hebben die je kan helpen. Gebruik tijdens de trip geen alcohol, koffie, tabak en andere gifstoffen, je zult er ook geen behoefte aan hebben. Iemand die toch alcohol drinkt in combinatie met LSD kan agressief worden. Hashish en wiet kun je wel roken, maar je zult merken dat je, zeker de eerste uren, geen behoefte hebt aan consumpties. Frisdranken en snoepgoed vallen met hun synthetische smaakjes genadeloos door de mand, zoals alle onechtheid, ook die van jezelf, ontmaskerd wordt. Mensen met problemen of neuroses kunnen maar beter niet aan LSD-25 en andere entheogene middelen beginnen. Wat erin zit komt eruit, en als je grote problemen hebt, kan het te veel zijn om in een keer te verwerken. In "De Psychedelische ervaring", het handboek voor trippers uit de jaren zestig, staat de volgende raad: "Als een plotselinge noodtoestand in de buitenwereld het vereist, zullen thorazine of andere tranquillizers van het phenothiazine-type de effecten van psychedelische middelen stoppen. Gebruik geen tegenmiddelen als de reiziger alleen maar bang is." Ten slotte nog iets over het gerucht dat LSD-25 schadelijk is: bij "normaal" LSD-gebruik is er niets aan de hand. Twee of drie keer per jaar is voor de entheogene onderzoeker genoeg. ---------------------------------------------------------------------------16- KETAMINE In 1961 werd ketamine ontdekt door de Amerikaan Cal Stevens. Het is een verdovingsmiddel, dat gebruikt werd bij operaties op de slagvelden in Vietnam, waar de soldaten het de "death drug" noemden. De werking lijkt een heel klein beetje op lachgas.
41
Ketamine is niet verboden. In Amerika, Rusland en Engeland wordt het op de illegale drugsmarkt in pil- en poedervorm verkocht, maar voor zover wij weten is ketamine hier op drugsmarkt niet bekend en kun je het alleen gebruiken via iemand die kan beschikken over ampullen van het merk Ketalar, waarvan de inhoud moet worden geïnjecteerd. Je hebt dus te maken met een stof die je niet zelf kunt toedienen ! Bij operaties gebruikt men veel hogere doses, maar entheogene doeleinden neem je 1 a 2 milligram per kilo lichaamsgewicht. Dat betekent gewoonlijk tussen de 60 en 150 milligram. Het is een kortwerkende trip, die ongeveer een uur duurt. Je moet zorgen dat je warm en comfortabel ligt, dat er een ervaren persoon bij je is die je de injectie kan geven en dat je niet gestoord wordt. Zachte muziek kan heel plezierig zijn bij deze reis naar een andere dimensie. Hoe diep de ketamine-ervaring kan gaan, blijkt uit de woorden van de Russische onderzoeker Igor Kungurtsev. Hij beschrijft in de Albert Hofmann Foundation Newsletter de resultaten van jarenlange studie van ketamine door hem en zijn collega's. Ze behandelden er honderden alcoholisten en andere patiënten mee, maar experimenteerden ook zelf; "Drie of vier minuten na de injectie voelde ik hoe deze wereld begon te verdwijnen en ik vervaarde mezelf als een puntje van bewustzijn dat door vreemde werelden zweefde. Het meest ongewone gevoel was dat ik geen lichaam had, terwijl "ik" op de een of andere manier toch bestond. (...) Hierna kwam er een stadium waarin zelfs dit lichaamloze zelfbesef begon te verdwijnen en ik voelde een wezenlijke angst om dood te gaan. Op dat moment lukte het mezelf los te maken en me over te geven. Alleen bewustzijn bleef over, er was geen "ik" als zelf. Het was alsof alleen datgene bestond wat zich bewust was van zichzelf. Deze ervaring gaf me meer inzicht in bepaalde begrippen uit het boeddhisme en andere oosterse filosofie‰n. Ook mijn begrip van dood en sterven werd diepgaand veranderd." In de jaren dat wij in het Westen nooit iets over entheogene ervaringen uit de Sovjetunie hoorden, werd daar druk geëxperimenteerd met LSD-25 en ketamine. Na de glasnost ontstond er meer openheid. Toen bleek dat de Russische onderzoekers, die vrijwel niets wisten over de "psychedelische revolutie" in het Westen, tot dezelfde conclusies gekomen waren als wij; entheogene middelen maken ons bewust van het "goddelijke" in onszelf en in het leven en helpen ons te begrijpen wie we zijn. Ketamine is bij deskundige toediening volkomen ongevaarlijk. Bij een hogere dosis raak je buiten bewustzijn, maar na verloop van tijd kom je weer bij en even later is er "niets meer aan de hand" . Sommigen verkiezen het bij bewustzijn te blijven, al kun je tijdens een ketamine-trip moeilijk praten en bewegen. Tijdens de trip verlaat je je lichaam en heb je het gevoel dat je "sterft". Eerst ben je wel bang, maar dan voel je je bevrijd. Je komt in gebieden terecht die je bij wijze van spreken "de hemel" zou kunnen noemen. Er zijn daar soms ook andere zielen aanwezig waarmee je kunt communiceren, hoewel niet met woorden. Ook kom je in contact met hogere krachten en sferen, maar daar voel je je wel aan onderworpen. Het is een ongelooflijk indrukwekkende ervaring waarmee je nog vele maanden later bezig bent. Bij hogere doses kan verhoging van bloeddruk of storing in de ademhaling voorkomen. Maar wie slechts nu en dan ketamine gebruikt voor een prachtige en leerzame "bijna-dood-ervaring", loopt geen enkel gevaar. Hij doet zijn ogen dicht en ziet opeens een lange tunnel voor zich. In de wanden van de tunnel ontwaart hij gedaanten, waarvan sommigen lijken te bewegen. Even verzet hij zich, dan wordt hij de tunnel in gezogen en zweeft hij tussen de gedaanten door. Nu herkent hij allerlei archetypen, sommige angstaanjagend, andere lieflijk. Hij passeert griffioen en basilisken, Egyptische godheden met dierkoppen, bodhisatva's en lieflijke godinnen.
42
Sommigen begroeten hem met zegenende gebaren, andere graaien naar hem met dreigende klauwen. Nu ziet hij een lichtpunt voor zijn gesloten ogen opdoemen, dat snel groter wordt. Hij glipt ongedeerd langs de kwijlende muil van een hellehond, vangt een knipoog op van een hemelse nimf en glijdt de tunnel uit. Hij is zich nu helemaal niet meer bewust van zijn lichaam. Boven zijn hoofd ontwaart hij Egyptische schilderingen en hiëroglyfen in stralende kleuren. "mooi, mooi", fluistert hij. "Waar ben je nu ?", hoort hij de stem van zijn vriend in de verte. "Ik lig in een sarcofaag in een piramide." Zijn stem klinkt hol en galmend, alsof hij echt in een grote ruimte ligt. "De piramides zijn geen graven, maar poorten naar een andere dimensie. Hiervandaan bereisden onze voorouders de kosmos," hoort hij zijn eigen stem orakelen. "Nu ga ik heel ver weg. Buiten het bereik van de Aarde. Ik lig hier klaar om gelanceerd te worden." "Waar ga je heen ?" "Ik... geloof... ergens... bij Orion..." (Hans Plomp, In Amsterdam) ---------------------------------------------------------------------------17- DMT (Di-Methyl-Tryptamine) Tijdens de psychedelische revolutie was DMT een populair middel voor een korte, zeer spectaculaire trip. Het werd de "lunchtrip" genoemd, omdat je het bij wijze van spreken om kwart over twaalf in je middagpauze kunt gebruiken en om half twee weer nuchter op kantoor bent. Maar wat je intussen hebt meegemaakt, is buitengewoon. Zoals zo veel magische middelen, is DMT al heel lang bekend bij sommige Zuid-Amerikaanse Indianenvolken. Zij bereiden een poeder uit boombast, dat yopo wordt genoemd, en blazen dit met pijpjes in elkaar neusgaten. Yopo is een van de twee bestanddelen van Ayahuasca. Qua samenstelling is het vrijwel identiek aan synthetisch DMT. In de jaren negentig duikt DMT weer op. Het is populair in Amerika bij, zoals het weekblad Newsweek schreef, "serious psychonauts". In Engeland wordt het eveneens weer gebruikt en ook in Nederland zijn we het tegengekomen. Als partymiddel wordt het met marihuana of tabak of kruiden in een joint gerookt. Het veroorzaakt dan een buitengewoon sterke roes, maar toch is die niet te vergelijken met de entheogene ervaring die het geeft als je het puur gebruikt. DMT geeft je een instant-trip. Voor een dosis gaat vier of vijf milligram in een zogenaamde base-pijp. Dit wordt verhit en de vrijkomende witte rook wordt geïnhaleerd. Deze ruikt buitengewoon synthetisch en stinkt naar verbrand plastic. De unieke, gore smaak zul je nooit meer vergeten. Inhaleer langzaam. De rook is niet heet, maar je zult de neiging hebben om te hoesten. Onderdruk dat en zorg ervoor dat je zoveel mogelijk rook in een keer naar binnen krijgt, want als je niet voldoende hebt, ga je niet "door de poort" naar de andere kant, als zul je wel buitengewoon high worden, tot in een staat van zaligheid die gepaard gaat met sterke visuele effecten. Het eigenaardige van DMT is dat, als je het eenmaal geïnhaleerd hebt, een volgende dosis niet meer werkt. Je moet dan een uur wachten tot je het opnieuw kunt gebruiken. Breng de geïnhaleerde rook in je longen omlaag om deze als het ware op te slaan. Al na enkele seconde ga je "out". Een paar seconden later zit je in een andere dimensie, terwijl je al na enkele minuten een piek bereikt, die lang aanhoudt. Je moet dus zorgen dat je lekker ligt of zit, want je gaat gegarandeerd uit je bol. Eerst kom je in een glasachtige voorruimte; dat is de poort waar je doorheen moet.
43
Je wordt er als het ware in gezogen. Aan de andere kant kom je in een wereld terecht die je nog niet kende. Hier kun je de volgende ervaringen hebben; tijd en ruimte zijn opgeheven, je ziet vreemde planten of plantaardige vormen. Je bevindt je in een vibrerend universum zonder vormen. Je ziet vreemde machines en hoort buitenaardse muziek. Je hoort vreemde talen, soms begrijpelijk, soms niet en je ziet intelligente wezens in allerlei vormen. Heel vaak maak je het volgende mee: je bent omgeven door wonderlijke wezentjes die een kosmische dans voor je opvoeren. Ze bestaan uit spiraalachtige vormen die door elkaar warrelen. Ze hebben snoetjes, kijken je aan, lachen je toe en praten met hoge piepstemmetjes tegen je. Je kunt niet verstaan wat ze zeggen. Volgens enkele entheogene onderzoekers maken ze gebruik van ultrakorte frequenties om hun boodschappen op je onderbewustzijn over te brengen. De inhoud van die boodschap voel je wel aan. Die luidt: liefde. De meeste van die wezentjes hebben het beste met je voor maar sommigen zijn ondeugend en eng. Dan ben je even bang. Volgens Terence McKenna, een van de meest vooraanstaande entheogene onderzoekers in de Verenigde Staten, is het een goed teken als je die angst voelt, want dat laat je zien dat je in contact staat met de werkelijkheid. De kleuren waarin dat alles zich afspeelt, zijn voornamelijk groen, rood en blauw, naar paar, geel en goud. McKenna noemt de wezentjes "machine-elfen". Ze hebben inderdaad iets technologisch en ook iets elfsachtigs. Je zou kunnen zeggen dat zij, ontstaan uit chemische kristallisatie, als het ware afsplitsingen zijn van de junglegoden en van de oerkrachten die door het natuurlijke yopo worden opgeroepen. Na ongeveer een half uur neemt de intensiteit af en verlaat je de machineelfen. Je kunt dan je ogen open doen en praten, maar misschien wil je liever nog wat nasoezen, badend in een stroom van wat je alleen maar als universele liefde kunt omschrijven. Hoe meer je terugkomt, hoe lichamelijker het gevoel wordt. Op het laatst begint je lijf te trillen en te beven. Na vijf minuten houdt ook dat op en ben je weer terug. Een minuut of tien later voel je je weer normaal, zij het dan dat je iets buitengewoons hebt meegemaakt. Een ander verschijnsel dat tijdens deze trip kan optreden is dat je geluiden begint te maken die je als golven waarneemt. Je produceert onverstaanbare klanken. Die drang is zo sterk dat je je er alleen maar aan kunt overgeven. Je maakt een reis door een innerlijke ruimte waaruit je na een half uur, als herboren zeggen sommigen, terugkeert. Ook voor DMT geldt dat je het moet gebruiken op een lege maag, in een prettige omgeving en alleen als je je goed voelt. Veel Amerikaanse psychonauten gebruiken regelmatig DMT, bijvoorbeeld eens in de maand. De werking lijkt niet te verminderen, integendeel; je raakt vertrouwder met de machine-elfen en komt ook in andere werelden terecht. Maar elke trip moet verwerkt worden. Pas als de laatste trip geen rol meer speelt in je gedachteleven, ben je klaar voor een nieuwe. ----------------------------------------------------------------------------
44
-18- PCP (Angeldust) PCP is een tranquillizer en verdovingsmiddel voor dieren. Het is in pilvorm op de markt als diermedicijn, maar werd in de jaren zestig populair als "angeldust", een drug voor mensen. Dit is een mengsel van marihuana en PCP, dat gerookt wordt. De werking begint langzaam en duurt ongeveer vijf uur. Hoewel PCP eigenlijk geen entheogeen middel is, heeft het een licht psychedelisch effect, dat iets weg heeft van spacecake. PCP is niet goed voor de gezondheid. Als je er veel van gebruikt, krijg je acute paranoia en samen met alcohol is het ronduit riskant. De stof is betrekkelijk gemakkelijk te maken. Soms komt het middel voor als nep-mescaline. Wij beschouwen PCP of Angeldust niet als een aanrader. Er zijn veel betere middelen te vinden. ----------------------------------------------------------------------------19- Amylnitriet, poppers De stof die in poppers gebruikt wordt, werd ontdekt in 1857. Een popper is een ampul van breekbaar glas, gevuld met amylnitriet. Dit verlaagt de bloeddruk en is een spierverslapper. Het wordt gebruikt om astma te verlichten en is niet verboden. Meestal worden poppers vlak voor een orgasme kapot gedrukt en ingeademd. Al is de geur niet lekker, je krijgt er een vreemd gevoel van. Net als bij lachgas, ketamine en DMT kun je ervan buiten bewustzijn raken. Een orgasme wordt daardoor een kosmische ervaring. Poppers zijn in sekswinkels te koop. Omdat amylnitriet de kringspier van de anus ontspant, is het middel bijzonder populair geworden in homokringen. Mensen met een lage bloeddruk of hartklachten moeten geen amylnitriet gebruiken. Verder lijkt het weinig kwaad te kunnen. Wel kun je er misselijkheid en hoofdpijn aan overhouden en ontwikkel je snel een gewenning, waardoor het minder effect heeft (Het is dus niet verslavend !!). ---------------------------------------------------------------------------20- Lachgas, N2O "High op lachgas; ik ben hier eerder geweest De vreemde trilling van hetzelfde oude universum" (Allan Ginsberg) Lachgas behoort, net als sommige andere voor highs gebruikte middelen, tot de anestetica, dat wil zeggen stoffen die gebruikt worden om patiënten tijdens operaties te verdoven. Lachgas is de minst schadelijke en ongevaarlijkste manier om een entheogene ervaring te hebben. William James, een beroemd psychiater die in de vorige eeuw op allerlei manieren "de religieuze ervaring" onderzocht, schreef over lachgas; "Bij mij, net als bij alle anderen met wie ik heb gesproken, is de kern van de ervaring het enorm opwindende gevoel van een intense, metafysische verlichting. De waarheid opent zich in steeds diepere lagen met een bijna oogverblindende overtuigingskracht." Inderdaad: lachgas is een pijlsnelle "shortcut" naar een andere dimensie ! Het gas werd al in 1776 ontdekt, maar het duurde nog twintig jaar voordat sir Humprey Davy ermee ging experimenteren. Hij was medewerker van het Pneumatic Institute in Bristol, waar men het therapeutisch gebruik van gassen onderzocht. Al snel werd lachgas populair in Engelse artistieke kringen. Niet alleen de dichter Samuel Coleridge genoot ervan, ook de porseleinmaker Josiah Wedgwood en de uitvinder James Watt waren enthousiaste gebruikers.
45
In de loop van de negentiende eeuw werd lachgas een attractie op de kermis. Giechelende toeschouwers keken toe hoe anderen in een roes kwamen van het gas, of omvielen en buiten westen raakten. Deze vorm van vermaak verdween weer, maar het gebruik bij kleine operaties in ziekenhuizen en bij tandartsen werd zeer algemeen. Veel mensen herinneren zich nog het lachgasmaskertje. Deze vorm van verdoving is langzamerhand verdrongen voor andere, minder euforische methoden. Tegenwoordig zou lachgas dan ook nauwelijks meer te krijgen zijn, als het niet in de voedingsindustrie gebruikt werd. Hoewel de naam lachgas doet vermoeden dat je alleen wat lacherig wordt, gaat de werking veel verder dan een grijns of het "wahwah-pedaal-effect" van geluid. Wie een flinke hoeveelheid zo lang mogelijk binnenhoudt, voelt een sterke kracht door het lichaam omhoog schieten naar het hoofd, waarna een paar minuten volgen van intens geluk, plotselinge inzichten en visioenen. Het is een korte, hevige, kosmische ervaring, waarin het mysterie van leven en dood even op een bijzonder prettige manier duidelijk wordt. Wat dat betreft kan lachgas vergeleken worden met inwijdingsstoffen als LSD en mescaline. Een idee is dat de "waarheden", die je met lachgas ontdekt, moeilijk vast te houden of te formuleren zijn. Bekend is de anekdote over William James, die onder invloed van lachgas een "kosmische openbaring" opschreef: "Hoggamus higgamus, man is polygamous. Higgamus hoggamus, woman is monogamous." Veel gebruikers hebben erop gewezen dat de lachgas-trip lijkt op de verslagen van mensen die een "bijna-dood-ervaring" hebben gehad. In de supermarkt kunnen we patronen voor de slagroomspuit kopen. Deze bevatten net genoeg gas voor twee volle teugen, wat eigenlijk te weinig is om bevredigend te raken. Let erop dat de patronen puur lachgas bevatten. Je moet het geïnhaleerde gas zo lang mogelijk in je longen houden en je kunt het daarna uitademen in een ballon, om het opnieuw in te ademen. Lachgas is onschadelijk, behalve bij overdreven veel gebruik. Als je zo gelukkig bent de beschikking te hebben over een gascilinder, verkrijgbaar in de groothandel of bij de fabrikant, zet dan niet je lippen direct aan het mondstuk. In de eerste plaats kunnen ze vastvriezen, maar veel ernstiger is dat je longen kunnen bevriezen, omdat het gas ijskoud de cilinder verlaat. Schep een aangename sfeer. Laat iedereen zitten en vul de ballonnen en deel ze uit, maar laat iedereen wachten met inhaleren tot het hele gezelschap is voorzien. Op feesten ontstaat vaak een gretig gedrang rond de gascilinder. Een van de kenmerken van lachgas is dat de meeste mensen meer willen en zich er niet van los willen maken. Het is goed als de gebruikers zitten, omdat ze kunnen omvallen of zelfs even het bewustzijn verliezen. Soms treedt een lichte misselijkheid op, maar dit heeft te maken met een volle maag of alcoholgebruik. "Ik raad iedereen ten sterkste aan om dit experiment te herhalen, dat met puur gas kort duurt en volkomen onschadelijk is." (William James) ----------------------------------------------------------------------------
46
-21- Peyote, Mescaline "Veel woorden en verzen van schrijvers en dichters kunnen niet in hun volledige betekenis begrepen worden, ben ik geneigd te zeggen, door iemand die nooit onder de invloed van mescaline is geweest..." (H. Havelock Ellis, The World of Dreams, 1911) Een kleine, stekelloze cactus groeit in Zuid-Texas en Noord-Mexico. Het is maar een bescheiden plant met kleine bloemen, deze Lophophora Williamsii beter bekend als PEYOTE. Toch speelt deze plant een grote rol in de religie en cultuur van de Indianen van Midden-Amerika en vinden wij haar afgebeeld al ver voor onze jaartelling. Nog steeds staat peyote in hoog aanzien bij de oorspronkelijke bevolking van deze streken, de Huichols, en tegenwoordig ook bij entheogene onderzoekers over de hele wereld. Peyote staat centraal in de shamanistische rituelen van een oeroude, maar nog springlevende religie, die verrassend vrij is gebleven van de invloed van Spaanse kolonisten en de kerk. Toen de Noord-Amerikaanse Indianen in de loop van de vorige eeuw bijna volledig van hun land en hun cultuur beroofd waren, keerden velen zich tot de voorouderlijke peyote-cultus van de Huichols. De Native American Chruch ontstond en het rituele gebruik van de cactus verspreidde zich onder vele stammen, tot in Canada toe. Deze namen wel christelijke elementen in hun rituelen op. De Comanche-hoofdman Quanah Parker zei aan het begin van deze eeuw: "De blanken gaan naar hun kerken en praten daar over Christus; wij blijven in onze tipi's en praten met Christus." De Huichols, die al in de achttiende eeuw in naam gekoloniseerd waren, maar die nooit een echte bezetting kenden door de ontoegankelijkheid van hun gebied, zijn zich zeer bewust van de heiligheid van peyote en worden sinds de Mexicaanse onafhankelijkheid nauwelijks meer lastig gevallen door kerk of autoriteiten. De cactus is in heel Mexico te koop als medicijn tegen vele ziekten, zoals blindheid, bronchitis, eigenlijk alle kwalen, want "de geest" geeft adviezen voor genezing. Toen een journalist bij een Indiaan naar dit middel informeerde, kreeg hij te horen dat aspirine een drug is, maar peyote heilig. Het eerste verslag van een blanke over peyote-gebruik komt uit 1897 en spoedig daarna publiceerde de beroemde psycholoog Havelock Ellis over zijn ervaringen in het British Journal of Medicine. In 1897 ontdekte men de entheogene stof in peyote en noemde deze mescaline. Deze stof werd in 1919 voor het eerst synthetisch gemaakt en in de jaren daarna door vele wetenschappers, kunstenaars en andere onderzoekers onderzocht. De Engelse schrijver Aldous Huxley is waarschijnlijk de bekendste beschrijver van mescaline en LSD-ervaringen, maar zeker niet de enige. Een van de eerste blanken die deelnam aan een Indiaans peyote-ritueel was de Franse schrijver Antonin Artaud, die in de jaren dertig naar Mexico reisde. Hij schreef een aantal fascinerende verslagen over zijn avonturen bij de Tarahumaras: "Ik heb in de Mexicaanse bergen peyote genomen, een hoeveelheid die bij de Tarahumaras voor twee of drie dagen genoeg is, en ik geloof dat het de drie gelukkigste dagen van mijn leven waren. Niet langer had ik genoeg van mezelf, ik zocht niet meer naar een reden om verder te leven, ik hoefde mijn lichaam niet meer rond te slepen..." De curandero (priester, shamaan) zingt bij het grote peyote-ritueel, "Kauw goed, kauw goed, dan zul je je leven zien."
47
De Indianen gebruiken de cactus niet alleen om helderziend te worden, maar ook als medicijn. "De vrouw nam een flinke cactus, sneed de onderkant af, tilde haar lange, prachtig geborduurde rok op een veegde met de vochtige onderkant langs haar benen, vooral op plaatsen waar schrammen en wondjes zaten, veroorzaakt door de lange tocht door de woestijn. Ze legde uit dat de peyote niet alleen honger en dorst verdrijft en de geest verheft, maar ook wonden geneest en infecties voorkomt." Duizenden Indianen maken jaarlijks een pelgrimstocht naar Wirikuta, het geestelijke land van de voorouders, waar de peyote vandaan komt. De pelgrims komen langs plaatsen die je tevergeefs op de kaart zult zoeken, maar die wel op de geestelijke landkaart van de peyote-reizigers staan aangegeven: Poort naar de Wolken; Vagina; Waar Onze Moeders Wonen et cetera. Onder invloed van de plant trekken de pelgrims door een fantastisch landschap waarin de geschiedenis van het universum is vastgelegd door hun voorouders. Voor de Indianen betekent de toch naar Wirikuta hetzelfde als een reis naar Mekka voor een moslim of naar Benares voor een hindoe. De schrijver Carlos Castenada heeft veel gedaan voor het verspreiden van kennis over de peyote-religie in het Westen. In een lange reeks boeken beschrijft Castenada (sommigen zeggen dat achter deze naam een hele groep onderzoekers schuilgaat) zijn ervaringen met de curandero Don Juan. Iedere deelnemer aan een peyote-bijeenkomst mag hetzelfde magische middel gebruiken als de meest ervaren curandero, zodat hij zonder tussenkomst van priesters en goeroes direct contact met de geest kan maken. De Indianen delen hun diepste geheimen met de geïnteresseerde vreemdelingen die in grote getale uit de Verenigde Staten komen: "Want wij zijn allen, wij zijn allen, wij zijn allen kinderen van een prachtig gekleurde bloem. Er is niemand, er is niemand die spijt heeft van wat wij zijn." In de loop der jaren hebben miljoenen mensen Castenada's boeken gelezen. Het probleem is alleen dat peyote en mescaline hier moeilijk te krijgen zijn. Maar het is er wel. Er zijn chemici die in hun laboratorium kleine hoeveelheden synthetische mescaline produceren, die via niet-commerciële circuits gedistribueerd worden. Deze mescaline is heel zuiver en van uitstekende kwaliteit. Ook wordt er op zeer kleine schaal uit de Verenigde Staten echte mescaline aangevoerd, die op dezelfde manier verspreid wordt. En ten slotte zijn er toeristen die uit Mexico de gedroogde peyote meebrengen. Het is het beste van tevoren te vasten, als je kunt een dag of langer, een tijd geen alcohol te gebruiken en rekening te houden met de voedingsaanwijzingen die je verderop na "Ayahuasca/Yage" aantreft. Peyote smaakt buitengewoon bitter. De Indianen zeggen dat je jezelf opeet; daarom kan de een de smaak beter verdragen dan de ander. Van de mescaline-kristallen neem je een kwart tot een half gram; van de peyote-cactus eet je zoveel je wilt of kunt. Peyote moet je heel goed kauwen wat niet gemakkelijk is. De misselijkheid gaat voorbij. Als je moet overgeven, gaat de werking niet verloren. Van de kristallen zul je minder last hebben. Ook voor mescaline en peyote geldt dat het een poosje duurt voordat je het effect voelt. Daarna kun je een van de meest goddelijke ervaringen van je leven hebben. Mescaline doet aan LSD-25 denken, maar het is zachter, kleuriger en warmer, aards, vriendelijk en prettig. Op een stil strand, een open veld, in bossen, duinen of bergen ben je getuige van de entheogene, goddelijke kanten van de natuur. De Engelse schrijver Aldous Huxley schreef: "Het is ongetwijfeld de belangrijkste ervaring die menselijke wezens tijdens hun leven kunnen hebben..."
48
Met mescaline, peyote en andere entheogene middelen als psilocybe kun je je visioenen sturen en een richting geven. Als de trip eenmaal op gang komt, ga je op een stil, afgezonderd, halfduister plekje zitten, zo gemakkelijk mogelijk, op een bank of een stoel. Leg je handen op elkaar in je schoot, met de handpalmen naar boven (linkerhand boven) en sluit je ogen. Ontspan. Dit is de gemakkelijkste houding. Concentreer je op het middel dat je hebt genomen en visualiseer, dat wil zeggen verbeeld je, de plant, of boom, of paddestoel of cactus waarvan het afkomstig is. Wacht tot er een beeld of een beeldenreeks voor je ogen verschijnt. Spreek met jezelf af dat dit de Geest van de plant is en stel jezelf aan deze geest voor. Wees niet verbaasd als je bijvoorbeeld in je fantasie knielt. Wacht tot je voelt dat er een soort energiestroom ontstaat tussen jou en wat je ziet. Dit is niet moeilijk; het gaat als het ware vanzelf. Als je nu een vraag stelt, of aan iets of iemand denkt, begint het beeld te veranderen. Ga daarin mee, laat je rustig drijven op de golven van de stroom. Na verloop van tijd kom je daar terecht waar je wilde zijn. Als je verder wilt, of je drijft weg van waar je was, stel je een nieuwe vraag of je laat je gaan en ziet wel waar je uitkomt. Kom je ergens terecht waar het je niet bevalt, dan trek je je terug. Lukt dat niet, roep dan de Geest van het middel te hulp. Je vraagt gewoon van binnen, "Geest, help me." Wat er ook gebeurt, laat het middel rustig zijn gang gaan. Drijf mee, zweef mee. Als het natuurlijke middelen zijn en het is je eigen, bewuste keuze geweest om te trippen, en je hebt je gehouden aan de regels van voorzichtigheid en soberheid, zal alles goed gaan. Soms moeten we eerst door moeilijke gebieden heen om vervolgens iets moois mee te maken. Juist op de moeilijke plekken leer je het meest. Daar worden we gewezen op onze zwakheden, fouten en ijdelheden. Alles wat je meemaakt en tegenkomt, kun je je later herinneren, en kun je later verwerken. De ene keer ga je steeds verder en kom je in de kosmos terecht; een andere keer kom je steeds dichter bij je jezelf, tot je geboorte en daarvoor. Als je eenmaal geleerd hebt te vertrouwen op de Geest van het middel en op jezelf, zijn er geen grenzen meer. ----------------------------------------------------------------------------22- AYAHUASCA, Yage Een van de interessantste entheogene middelen die de natuur ons te bieden heeft is ayahuasca. Dit is een klim- en slingerplant uit de Zuid-Amerikaanse oerwouden, waaruit, samen met een andere plant, een bittere drank gewonnen wordt, yage genaamd, die een sterk hallucinerende werking heeft. Het is de moeite waard om hier aandacht aan te besteden, omdat ayahuasca sinds kort hier en daar in Europa opduikt en de belangstelling voor dit bijzondere middel in de toekomst zeker zal toenemen. Ayahuasca wordt al vele duizenden jaren door Indiaanse stammen in ZuidAmerika gebruikt. Er zijn vijf toepassingen: het dient als geestelijk inwijdingsmiddel, als geneesmiddel, om helderziendheid op te wekken, om astrale reizen te maken en ter ontspanning. Er zijn diverse manieren om ayahuasca te bereiden die, naar gezegd wordt, verschillende uitwerkingen hebben. Ook worden er andere planten aan toegevoegd, die de werking veranderen. De Indiaanse shamanen kennen vele ayahuasca-rituelen waarbij gezongen en gedanst wordt. Sommige zijn misschien al eeuwen, wie weet duizenden jaren oud. Ongetwijfeld is er al heel veel van de oude kennis uit het oerwoud verloren gegaan.
49
Niet lang geleden is in Brazilië een katholieke spirituele beweging ontstaan waarin ayahuasca een centrale rol speelt. De Santo Daimebeweging is een stroming onder de verpauperde Indianen in de grote steden om terug te keren naar het oerwoud en daar kleine geloofsgemeenschappen te stichten met communeachtige kenmerken. Op de religieuze bijeenkomsten, waaraan ook kleine kinderen deelnemen, wordt door iedereen yage gedronken en de entheogene extase wordt zingend en dansend gezamenlijk beleefd. ---=--Eu tomo esta bebida Que tem poder inacreditavel Ela mostra a todos nos Aqui dentro desta verdade
Ik neem deze drank Die ongelooflijke kracht heeft Hij laat ons allen zien Deze waarheid hier
Subi, subi, subi Subi foi com alegria Quando eu cheguei rias alturas Encontrei com a Virgern Maria
Ik zweefde omhoog, omhoog, omhoog Ik zweefde omhoog van vreugde Toen ik in de hoogten aankwam Ontmoette ik de Maagd Maria
Subi, subi, subi Subi foi com amor Encomtrei com o Pai Eterno E Jesus Cristo Retendor
Ik Ik Ik En
Subi, subi, subi Conforme os meus ensinos Viva o Pai Eterno E viva todos Seres divinos
Ik zweefde omhoog, omhoog, omhoog Overeenkomstig mijn doel Eer de Eeuwige Vader En eer alle Heiligen
zweefde omhoog, omhoog, omhoog zweefde omhoog van liefde ontmoette de Eeuwige Vader Jezus Christus de Verlosser
(Hymne van de Santo Daime Beweging) ---=--Later ontstonden er ook gemeenschappen in de grote steden. Andere Brazilianen voegden zich bij de beweging. Vaak waren dat intellectuelen die het ayahuasca-ritueel kwamen bestuderen en na hun entheogene ervaringen besloten anders te gaan leven. De Kerk en de autoriteiten hebben uiteraard overwogen of de sekte en het middel verboden moesten worden, maar na gedegen onderzoek is vastgesteld dat ayahuasca noch verslavend noch ongezond is, maar integendeel wonderbaarlijke geneeskrachtige eigenschappen heeft en authentieke religieuze inspiratie geeft. Het mag daarom legaal gebruikt, terwijl marihuana in Brazili‰ verboden is ! De beweging wint snel terrein en nu zijn ook de eerste uitdragers van dit gekatholiseerde ayahuasca-ritueel in Europa verschenen. Vooral in kringen van de aanhangers van goeroe Osho worden er bijeenkomsten georganiseerd waar de deelnemers kennis kunnen maken met ayahuasca en het ritueel van de Santo Daime-kerk. Er worden simpele religieuze liedjes over Maria, Jozef en Jezus bij gezongen en eenvoudige danspassen bij uitgevoerd. Het samen zingen en samen dansen is een belangrijk element, dat dient om de werking van de ayahuasca te kanaliseren. Enkele minuten nadat het eerste glas yage is gedronken, wordt de werking voelbaar. Het eerste stadium lijkt een beetje op dat van ecstasy en kan het best omschreven worden als het begin van een regisseuse extase. Als er meer wordt gedronken, ontstaan er visioenen van kleuren, bloemen en mandalaachtige vormen. Naarmate er meer wordt ingenomen komt de gebruiker in steeds hogere, of juist dieper gelegen niveaus van verbeelding. Er zijn jungleachtige werelden waar goden en oerwouddieren voorkomen. Men komt ook in voorwerelden waar duizenden voorvaderen, vroegere zielen, aanwezig zijn.
50
De taferelen zijn vaak van een betoverende schoonheid. De kleuren die men ziet,zijn vooral blauw, groen, rood, geel en goud. Maar er zijn ook gebieden waar je met griezelige monsters geconfronteerd kan worden De ayahuasca heeft een eigen stem die tot de gebruiker gaat spreken, hem op zijn mogelijkheden, fouten en zwakke punten wijst en hem door beproevingen kan loodsen waaraan hij op de trip onderworpen wordt. Zoals bij de andere entheogene middelen komt de gebruiker zichzelf tegen en wordt hij geconfronteerd met zijn eigen angsten, onlusten en frustraties. Het gaat er dan om dat hij zijn angst leert beheersen door zich eraan over te geven. Iedereen is bang als hij slangen of draken ziet en dat is terecht, want slangen en draken kunnen gevaarlijk zijn. Maar wie niet in paniek op de loop gaat en wegvlucht, maar wat er ook gebeurt toch doorgaat, breekt door die angst heen en komt in nieuwe, veilige gebieden. Ook daar kunnen zich weer nieuwe bedreigingen voordoen. Dat gaat een aantal stadia zo door, tot er een hoogtepunt bereikt wordt. In dit hoogste stadium, na zware beproevingen, "sterft" het ego en wordt er als het ware een nieuwe persoon geboren die vrij is van de angsten van de "overledene". Maar dat gebeurt meestal pas na een aantal trips. In andere Zuid-Amerikaanse landen, bijvoorbeeld Peru, wordt ayahuasca door curanderos gebruikt om te genezen; er wordt in de wetenschappelijke literatuur zelfs over kankergenezingen gesproken. Er zijn ook technieken om in trance helderziende te worden, bijvoorbeeld om de geheime plannen van vijanden van de clan te doorzien of om vast te stellen of iemand schuldig of onschuldig is aan een misdrijf. Ayahuasca stelt de shamaan in staat zich in de geest naar andere plaatsen te begeven. In een filmreportage van Paul van de Bosch uit de jaren zeventig, destijds vertoond door de VPRO, zagen we een angstige Peruaanse Indiaan die een genezer komt consulteren over zijn doodzieke dochtertje. De shamaan gaat in trance en begeeft zich in de geest naar het huis van de man, enkele kilometers verderop. Daar stelt hij vast dat het kind boven een blik benzine in giftige dampen slaapt, wat door de dankbare vader bevestigd wordt. Deze betaalt en rent naar huis om het blik weg te halen. Ayahuasca houdt met zijn wonderbaarlijke eigenschappen een grote belofte in. Op dit moment is het onderwerp van allerlei wetenschappelijke onderzoekingen. Het is opmerkelijk dat het Vaticaan zijn goedkeuring heeft gegeven aan de Santo Daimebeweging en indirect dus ook aan het middel en aan de entheogene ervaringen die het teweegbrengt. Het niet-verslavende ayahuasca maakt de gebruiker tot een religieus mens. Het produceert gevoelens van liefde voor het leven en de natuur en ontkentent allerlei sluimerende potenties in de hersenen, zoals telepathie en helderziendheid. Het is een tonicum en in deskundige handen een geneesmiddel. Het wachten is op de mogelijkheid om ayahuasca in het laboratorium na te maken en een synthetisch middel te fabriceren dat zuivere, mystieke ervaringen geeft zonder enige bijwerkingen. Zou dat niet een stap in de evolutie zijn ? ----------------------------------------------------------------------------
51
Ons lichaam produceert monamine-oxidase om serotonine af te breken. Dat is een stof in ons bloed, afkomstig uit de hypofyse (derde oog), waardoor we ons vitaal voelen. Als we dus de monamine-oxidase verminderen, vermeerdert de serotonine. Onder de zogenaamde monamine-oxidase-remmers bevinden zich entheogenen, stimulerende middelen en antidepressiva. Sommige zijn organisch, andere synthetisch. Onderzoek wijst uit dat deze MAO-remmers een weerstandverhogende, verjongende en levensverlengende werking hebben. Er zijn medicijnen waarbij bepaalde voedingsmiddelen absoluut niet genuttigd mogen worden, omdat deze hoge bloeddruk en andere effecten -in het ergste geval een hersenbloeding- teweeg kunnen brengen. Als we entheogene middelen gebruiken die tot de MAO-remmers horen (zoals ecstasy, ayahuasca, peyote, mescaline, nootmuskaat en sommige desigenerdrugs) dienen we bepaalde voedingsstoffen te vermijden. Als je bijvoorbeeld ayahuasca hebt gebruikt en je eet of drinkt daarbij iets uit het volgende rijtje: bier, oude en Franse kazen, rode wijn, chopped liver, zoute haring, vlees, chocolade (gaat wel samen met ecstasy), koffie, vijgen, rijpe bananen, soyasaus, yoghurt, rijpe avocado's, fava-bonen kun je je moe gaan voelen en misschien ook depressief. Dit heeft te maken met de aanwezigheid van de stof tyramine die in combinatie met MAO-remmers onder andere hoge bloeddruk kan veroorzaken. Het gaat, als we dit lijstje bekijken, vooral om "oude" etenswaren, spullen die niet vers zijn. Er is nog niet zo veel onderzoek gedaan naar de MAOremmers en entheogene stoffen, daarom lijkt het ons verstandig dit lijstje als een algemene richtlijn aan te nemen bij entheogene experimenten. Een of twee dagen voor een trip met ayahuasca, mescaline, peyote, psilocybe en aanverwante of vergelijkbare middelen als nootmuskaat, klimmende blauwe winde et cetera, evenals experimenten met nieuwe designer drugs laat je bier, rode wijn, kaas et cetera staan en na de trip wacht je er twee of drie dagen mee, eventueel een week. Uit ervaring weten wij dat je, als je na ayahuasca een biertje of wat wijn drinkt, de volgende dag doodmoe bent. Doe je dat niet, dan blijf je dagen lang superfit en ondernemend. ----------------------------------------------------------------------------
52
-23- Klimmende Blauwe Winde Klimmende blauwe winde kennen wij als klimplant in de tuin. In de jaren zestig werd bekend dat de zaden van deze plant dezelfde werking hebben als de hallucinogene paddestoel ololiuqui, in gebruik bij Zuid-Amerikaanse shamanen. Als er geen paddestoelen waren, gebruikten de Indianen deze zaden om in een entheogene trance te komen. Toen dat nieuws eenmaal bekend was, gingen de zakjes zaad van de klimmende blauwe winde in plantenzaken opeens als zoete broodjes over de toonbank. Ook wij waren van de partij. Voor een trip heb je vijf tot tien gram zaadjes nodig, dat je in een vijzel moet fijnstampen. Binnen een half uur na het eten ervan begint het effect; helderheid in het hoofd en loomheid in je lichaam. Vaak word je, net als bij peyote, misselijk. Dat is een vervelend bijverschijnsel, waar je je niet bezorgd over hoeft te maken. Het gaat voorbij, terwijl de werking blijft, zelfs als je moet overgeven. Het helpt als je van tevoren niet eet. Het resultaat is een prettige roes, die een uur of vijf duurt. Toen bekend werd dat de zaden gebruikt werden als psychonautisch middel, besloten sommige zaadhandelaren ze met een gifstof te bespuiten. Daarna nam het gebruik af en tegenwoordig hoor je er nog maar zelden over. Maar als je zelf een hemelsblauwe winde laat groeien, is het zaad niet giftig en heb je een befaamd entheogeen middel uit eigen tuin. ----------------------------------------------------------------------------24- Nootmuskaat Als je echt zit te springen om een tripervaring en er is niets te krijgen, dan is er altijd nog nootmuskaat. Vooral mensen in de gevangenis willen dit middel nog wel eens proberen. Voor een milde trip, die een gevoel van zaligheid veroorzaakt, heb je een noot nodig. Je raspt deze en spoelt het poeder weg met melk of water. Het duurt een tijd voor je het effect begint te voelen; minstens twee uur. Als je meer neemt, wordt de trip sterker en krijg je hallucinaties, maar die zijn in de regel niet zo prettig. En behalve misselijkheid na het innemen houd je er ook een behoorlijke kater aan over, maar daar heb je misschien geen last van als je je aan het advies over MAO-remmers houdt. ----------------------------------------------------------------------------25- Khat Met de komst van vluchtelingen uit Oost-Afrika heeft ook khat hier zijn intrede gedaan. Khat wordt in Oost-Afrika en Jemen dagelijks gekauwd als stimulerend en opwekkend middel. Tegenwoordig wordt er op sommige dagen in grote Nederlandse station verse khat verkocht. De verse bladeren worden per vliegtuig aangevoerd en per trein over het land verspreid. Afrikaanse inkopers komen er uit het hele land voor bij elkaar. De invoer wordt door de autoriteiten oogluikend toegestaan, omdat men bang is dat de khat-gebruikers andere middelen zullen gaan gebruiken. Khat bestaat uit een bosje groene sprieten die je moet kauwen. Het is een sociaal middel. Als je het gebruikt, kun je over alles praten en lijken problemen oplosbaar. Maar bij veelvuldig gebruik is het verslavend en verzwakt het zenuwstelsel. ----------------------------------------------------------------------------
53
-26- Psilocybe (Kaalkopje) "O klein onooglijk wezentje zo vol van toverkracht, moeder Natuur schenkt u ons zodat wij haar weerzien in volle pracht. Een glimlach van de Aarde een dans van geest en beest, de vogels draaien juichend hun kringen in de lucht, de hele schepping jubelt, nergens meer een traan of zucht." (Hans Plomp) In Zuid-Amerika worden heilige paddestoelen al sinds mensenheugenis gebruikt om contact te maken met werelden die zich normaal buiten ons bewustzijn bevinden. Maar ook in Europa zijn er oude beelden gevonden die verwijzen naar de grote rol die magische paddestoelen speelden in het leven van onze voorouders. De grote paddestoelenonderzoekers Valentina en Gordon Wasson ontdekten voor de Tweede Wereldoorlog dat bij enkele Mexicaanse Indianenvolken de oude rituelen van de heilige paddestoel nog bestonden. Toen westerse onderzoekers door de shamanen in staat werden gesteld zelf de werking van het kaalkopje te leren kennen, ging er een schok van verlichting door het wereldje van waarheidzoekers; eindelijk was de godendrank, nectar, de soma, het levenselixer, het vlees van de goden teruggevonden. In de jaren zestig nam de belangstelling voor Indiaanse initiaties enorm toe en tallozen zochten entheogene ervaringen met behulp van paddestoelen. Toen ontdekten psychonauten in de jaren zeventig dat ook de Europese variant van de overal ter wereld voorkomende paddestoelenfamilie psilocybe (psilo betekent 'kaal', cybe betekent 'hoofd'), het in Europa algemeen voorkomende kaalkopje, een voortreffelijk entheogeen middel is. Wie het wil zoeken, kan op de meest uiteenlopende plekken terecht; voor het puntig kaalkopje (Psilocybe semilanceata) in plantsoenen, tuinen en parken, langs sportvelden en wegranden; voor het mestkaalkopje (Psilocybe coprophila) op mest of sterk bemeste grond; voor het zandkaalkopje (Psilocybe montana) tussen korst- en bladmossen op zandige bos- en heidegrond. Ze zijn klein, tussen de twee en drie centimeter hoog en niet gemakkelijk te vinden. Bovendien zijn er nogal wat andere kleine paddestoelen die voor het ongeoefende oog op kaalkopjes lijken. Wie voor het eerst op pad gaat, moet goed weten hoe psilo eruitziet. Overal in het land zijn er kenners die in voor- en najaar de velden in trekken en hun oogst verkopen aan een kleine schare van trouwe gebruikers. Vers is psilo het lekkerst. De dosis kun je variëren van vijf tot twintig stuks. De laatste dosis geeft een behoorlijk sterke trip, vergelijkbaar met Mexicaanse, Cubaanse, Nepalese of Balinese psilo. Zoals bij vrijwel alle middelen is een lege maag aan te bevelen. Psilo's kunnen in het eerste half uur een lichte misselijkheid veroorzaken. Als je dan iets heel lichts eet, bijvoorbeeld een beschuitje, gaat dat meestal over. De trip kan vier tot acht uur duren. De paddestoeltjes zijn heel goed te drogen en bewaren nog maandenlang hun kracht. Het is dan ook goed gebruik om een voorraad van dit geestverwarmertje te drogen voor de lange wintermaanden. Inheemse psilocybe is een ideaal middel, waaraan je zowel in de natuur, thuis of op een feestje veel plezier van kunt beleven. Het is mild, en als je er niet te veel van neemt, kun je er niet op flippen. Je wordt er op een vrolijke manier high van. De kaalkopjes zijn niet schadelijk voor de gezondheid en hebben, voor zover bekend, geen bijwerkingen, als je er maar veel bij drinkt om de nieren te spoelen.
54
Een gebruikster zegt, "Je leert jezelf objectief bekijken, dingen waarmee je jezelf voor de gek houdt ga je doorzien. Sommige mensen zitten daar een heel leven in vast. Met paddestoeltjes kun je dat in 1 keer doorbreken. Op psilo kan ik wel lekker uit mijn bol gaan, maar niet oppervlakkig. Dan heb ik behoefte om dieper te gaan." In ons land zijn er psychonauten die een kwekerijtje van uitheemse, bijvoorbeeld Mexicaanse, paddestoelen in de kelder hebben. De kleinschalige distributie geschiedt via netwerken van liefhebbers. De werking van deze paddestoelen is zeer sterk. Het beste is om er thee van te trekken. Neem per persoon twee tot drie gram gedroogde paddestoelen op een groot glas water. Breng het water in een pan aan de kook. Laat de paddestoelen een kwartier trekken op een laag pitje (zodat er slechts af en toe een luchtbelletje van de bodem opstijgt). Drink de thee op een nuchtere maag. Na een uur begin je te trippen. Dit duurt een uur of vier en neemt dan langzaam af. Er zijn geen na-effecten. Je kunt nogmaals water aan de paddestoelen toevoegen, de thee laten trekken en wegzetten in de ijskast. Deze thee is uiteraard minder sterk, maar lekker bij het ontbijt. De paddestoelen kunnen ook in een omeletje verwerkt worden. De werking is sterk entheogeen, maar ook heel aards. Je kunt je bijvoorbeeld in de geest naar een plek of een persoon begeven en als het ware aftasten hoe het ermee staat. Als er iets verkeerd is, of de persoon in kwestie is ongezond, kun je dat "voelen". Je kunt naar de toekomst gaan en "voelen" hoe een bepaalde aangelegenheid zich zal ontwikkelen. Ook kun je in je geest je eigen lichaam onderzoeken. Je krijgt signalen door wat je zwakke plekken zijn en wat je daaraan kunt doen. Wanneer je wandelt in de natuur zie je wonderen, bijvoorbeeld energiecircuits, vlak onder de grond tussen bomen, planten en struiken. Het chlorofyl, het groen in de bladeren dat een belangrijke rol speelt in de natuur, krijgt een enorme betekenis. Alles schittert en flonkert en vibreert. Wolken zijn geesten, zonsop- en zonsondergangen zijn kosmische gebeurtenissen. Dit is beslist geen partydrug. "Missionarissen hebben verklaard hoe moeilijk het is de christelijke boodschap uit te leggen aan mensen die ervan overtuigd zijn dat ze allang een middel hebben -de heilige paddestoelen- waarmee ze het woord van God direct en in levenden lijve kunnen ontvangen. Ook kunnen zij naar de hemel reizen en daar contact met God maken." (P.Hurst, Hallucinogens and Culture) ----------------------------------------------------------------------------27- Vliegezwam Wie kent niet de prachtige vliegezwam, rood met witte stippen ? Het is de meest tot de verbeelding sprekende paddestoel uit onze bossen. In talloze sprookjes en kinderboeken vinden we de vliegezwam terug. De gespikkelde hoed, die een doorsnee van wel twintig centimeter kan hebben, is niet alleen een kleurrijke versiering van de bruinzwarte bosgrond, maar wordt ook altijd in verband gebracht met tovenarij, kabouters en heksen. De vliegezwam (Amanita muscaria) groeit vooral in de buurt van berken, soms ook bij dennen. In de reusachtige berken- en dennenwouden in Oost- en NoordEuropa, Rusland en Siberië‰, komt deze paddestoel veel voor. Uit die streken kwamen ook de meeste berichten over de magische werking van de vliegezwam, die in de Nederlandse handboeken van oudsher giftig tot zeer giftig wordt genoemd. Vanaf de zestiende eeuw zijn er verslagen van reizigers bekend die het gebruik van paddestoelen in Siberië‰ beschrijven. Zo schreef de Zweed Strahlberg, die twaalf jaar krijgsgevangene was in Siberië‰, in 1736:
55
"De rijke Koryaks leggen een grote voorraad van deze paddestoelen aan voor de winter. Als ze een feest geven, gieten ze water over enkele van deze paddestoelen en koken die. Dan drinken ze thee waar ze dronken van worden. De armen, die geen geld hebben om een grote voorraad van deze paddestoelen aan te leggen, verzamelen zich bij deze gelegenheden rond de hutten van de rijken en wachten tot er gasten naar buiten komen om te wateren. Ze houden dan een houten nap op om de urine op te vangen, die ze gulzig opdrinken. Er zit nog iets van de paddestoel in en op deze manier worden ze ook dronken. Bij stammen waar de mensen niet zelf hun urine bewaren, storten de rendieren zich gretig op de gele plek in de sneeuw. Ook zij zijn verzot op de werking van de vliegezwam." De publicaties van Valentina en Gordon Wasson gaven meer bekendheid aan de entheogene werking van magische paddestoelen, waaronder de vliegezwam. In de "onschuldige" jaren vijftig, propagandeerde zelfs het familieblad LIFE het gebruik van deze paddestoelen. De dikke Van Dale spreekt van een "zeer giftige plaatzwam. Als insecten erop gaan zitten, sterven zij." De Wassons daarentegen meenden dat zij met de vliegezwam het soma van de oude Indiase goden gevonden hadden. De Koryaks, een Siberisch volk, geloven dat de "wapaq" of vliegezwam aan ieder die hem eet, ook al is hij geen shamaan, openbaart wat de zieke mankeert, een droom verklaart, hem meeneemt naar een boven- of onderwereld, of voorspelt wat er gaat gebeuren. Alle delen van de hoed zijn psychoactief; het sterkst is het velletje met de stippen. Sommigen zijn van mening dat het witte "rokje", vlak onder de hoed, boven aan de steel, misselijkheid kan veroorzaken. De kracht van de vliegezwam kan nogal variëren. In Nederland zijn ze over het algemeen tamelijk zwak. De vliegezwam is op verschillende manieren te gebruiken. Eet bijvoorbeeld een of twee velletjes. Als je een werkzame zwam hebt getroffen, ga je je na een uurtje heel prettig voelen. Het middel bevordert de spreeklust en je hebt zin om te fluiten, te zingen en te dansen, en dat ga je ook doen. Kleuren worden intenser en je voelt je fit en krachtig. Dit duurt ongeveer zes uur. De velletjes kunnen ook worden gedroogd en dan gerookt, wat een sneller, maar korter effect heeft. Volgens Wasson moeten de paddestoelen bij voorkeur in de zon gedroogd worden, maar hier kan dat in de herfst een probleem zijn; vaak blijken er wormpjes in het vlees te zitten. Je kunt ook de gedroogde hoeden helemaal opeten, met vlees en al. Het is het best ze eerst te weken in zwaartebessensap of melk, of ze te versnipperen in soep of muesli. Sommige gebruikers rapporteren een lichte misselijkheid en daarna slaperigheid. Na een uur of twee is deze voorbij en volgt de als boven beschreven opgetogen staat. Tegen misselijkheid helpt een droge beschuit of een stukje droog brood. ---=--Na een dosis van twee verse paddestoelen rapporteert een gebruiker; "Omdat ik me draaierig en zweverig begon te voelen ging ik op de grond zitten en ik sloot mijn ogen. Plotseling kwamen er sterke, bijna filmische beelden; ik was een Nederlandse militaire arts in het leger van Napoleon in Rusland. Ik liep met een troep in een sneeuwstorm. Het was ijskoud, maar ik droeg een dikke mantel, een zware pelsmuts en goede laarzen. Ik had het niet koud en voelde me zelfs ongelooflijk vitaal en sterk dankzij de gedroogde vliegezwammen die ik pas geleden van een apotheker in een dorpje had gekregen. Veel van de soldaten om mij heen waren er slecht aan toe.Met deze vliegezwammen kon ik hen eindelijk een medicijn geven waar ze iets aan hadden... De beelden stopten, ik opende mijn ogen. In de verte zag ik mijn vrienden, die waren doorgelopen. Ik stond op en volgde hen. Lange tijd had ik het gevoel dat ik onzichtbaar naast mijn lichaam liep."
56
We moeten, als we paddestoelen plukken, altijd zorgen dat we het wortelstelsel, of mycelium, onbeschadigd laten. Van de vliegezwam plukken we alleen de hoed en we zorgen dat de steel niet beweegt. Bij het kaalkopje breken het steeltje net boven de grond af. Ruk nooit een paddestoel met steel en al uit de grond en laat altijd een aantal paddestoelen op elke vindplaats staan, dan zullen ze volgend jaar terugkomen. Als er maar een paar groeien, laat ze dan ongemoeid. Overigens is de vliegezwam in Nederland een beschermde paddestoel en is het verboden haar te plukken. Wij ontraden het gebruik van de Nederlandse vliegenzwam, want in onze verarmde bossen hebben de paddestoelen het zo al moeilijk genoeg, en het effect is niet zo spectaculair. De Oost-Europese, Russische en vooral de Siberische berkenbossen staan er vol mee. De werking van de Siberische vliegezwammen is het krachtigst. Misschien iets voor een psychonautische vakantie ? Ten slotte een waarschuwing: er zijn verschillende paddestoelen die op de vliegezwam lijken. Sommige zijn wel degelijk dodelijk giftig. Pluk paddestoelen dus alleen als je van een kenner geleerd hebt ze van elkaar te onderscheiden. ----------------------------------------------------------------------------28- Doornappel, bilzekruid, alruinwortel Een indrukwekkende plant met witte of lichtpaarse bloemkelken en stekelige zaaddozen (ze doen denken aan het omhulsel van een kastanje) groeit in ons land vaak op vuilnisbelten en in rommelige hoekjes. Het is de roemruchte doornappel die samen met bilzekruid en alruimwortel of mandragora, de bekendste magische planten van Europa waren. Ze werden vroeger gebruikt in heksenzalven en toverelixers. Intussen zijn deze kruiden in populariteit voorbijgestreefd door hennep en kaalkopjes. Het merkwaardige is dat die verboden zijn, terwijl de gevaarlijke doornappel en het bilzekruid vrij gebruikt kunnen worden. Het gebruik van doornappel is behoorlijk riskant. Vooral bij een te hoge dosering -en die heb je al gauw !- kunnen krankzinnigheid, bewusteloosheid en zelfs de dood het gevolg zijn. Wij hebben zelf vrij uitgebreid geexperimenteerd met doornappel, bilzekruid en alruin, maar het gebeurt maar zelden dat je er een prettige ervaring mee hebt, wat niet wegneemt dat het soms leerzaam kan zijn. Mocht je deze planten toch willen proberen; je kunt alle delen van doornappel en bilzekruid eten, als thee drinken of gedroogd roken. Tien zaadjes waarop je kauwt of thee van wat blaadjes brengen je al snel naar een schimmenrijk van gnomen en spinnenkoppen. Roken is het veiligst, maar ook dat geeft een zeer zware trip. De lichamelijke effecten zijn vrij snel waarneembaar; een kurkdroge strot, een merkwaardig soort "blindheid", waarbij bijvoorbeeld letters als vlooien over een bedrukte bladzijde springen. Niet lang daarna beginnen zeer zware hallucinaties. Deze kunnen dagenlang aanhouden, hoewel het effect van een kleine dosis meestal binnen een dag weer verdwijnt. Je betreed een schemerige wereld, die sterk doet denken aan de sprookjes van Grimm en aan griezelverhalen. De werking is bovendien zo sterk dat je al snel vergeet dat je iets hebt ingenomen. Je gaat helemaal op in het schimmenrijk.
57
Het gebruik van deze magische planten gaat terug tot in de verre oudheid. Ze zijn over de hele wereld bekend, van India tot Afrika en van Amerika tot Europa. Omdat heksen en tovenaars hun kruidenkennis maar zelden op schrift hebben gezet, moeten we te rade gaan bij andere culturen, waar nog tot op de dag van vandaag gebruik gemaakt wordt van de magische krachten van de doornappel en aanverwante planten. Doornappel wordt niet alleen toegepast om vijanden uit te schakelen of slachtoffers buiten bewustzijn te brengen en met hen te doen wat de gifmenger wil; Indianenvolken als de Huichols, Tarahumara's (bekend van Antonin Arnauds relaas in "De Peyotedans") en de Zuni's gebruiken doornappel -in de Verenigde Staten bekend als Jimsonweed- bij bepaalde initiatierituelen. Deze zijn gericht op de dood van het oude ego, bijvoorbeeld bij de overgang van kind naar volwassenheid, en vinden plaats onder leiding van ervaren gidsen of shamanen. Zulke initiaties zijn bepaald geen lolletje en spelen zich vaak af op de rand van de dood. Bij de overgang van kind naar volwassene vindt een totale hersenspoeling plaats, waarbij de puber vergeet wie hij of zij voordien was. Zelfs de naam, de taal, de familie worden uitgewist in het geheugen en de puber moet helemaal opnieuw de dingen leren die voor een volwassene belangrijk zijn. Een duizenden jaren lange ervaring heeft de shamanen geleerd hoe ze met deze planten moeten omgaan, maar toch vallen zelfs daar slachtoffers. Indiaanse deskundigen waarschuwen dan ook dat de doornappel onvoorspelbaar is en niet als experiment gebruikt worden. Zij noemen doornappel een "boze tovenaar"; peyote is een "goede tovenaar". Bilzekruid en alruimwortel hebben wij in Nederland nooit aangetroffen. We kennen deze planten uit Zuid-Europa en het gebied rond de Middellandse Zee. Over de alruinwortel deden vroeger al vreemde verhalen de ronde. Zo zouden ze onder galgen groeien, omdat het sperma dat gehangenen verliezen er de juiste mest voor schijnt te zijn. Alruimwortel moet je bij volle maan uit de grond laten trekken door een hond die er met een touw aan is vastgebonden. De wortel, die vaak op een mens met twee beentjes lijkt, zou dan nog een gilletje slaken. Het kauwen op een stukje van deze wortel levert al snel een effect op als dat van de doornappel. Men beweert dat een gedroogde alruinwortel een uitstekende talisman tegen kwade invloeden is. ---=--Enkele ervaringen van vriendinnen, kennissen en onszelf: Een vriendin die 's avonds een kopje doornappel-thee dronk, zag in het donker opeens een groot monster dat haar vanuit een hoek van de kamer beloerde. Ze wist dat dit gedrocht haar zou bespringen als zij haar ogen er ook maar een moment van zou afwenden. Zo bleef zij de hele nacht naar het duistere, zacht golvende mormel staren. Toen de ochtend aanbrak en daglicht de kamer begon binnen te kruipen, zag ze dat het slechts een donker gordijn was dat zachtjes op de tocht bewoog... Een andere vriendin begon snel een graf te graven waarin ze gedurende haar hele trip als een lijk heeft liggen griezelen. Ze werd stokstijf, voelde haar vlees wegrotten en de wormen uit haar oogkassen kruipen. Een vriend zwierf rond over een slagveld waar duizenden gesneuvelden lagen te stinken terwijl er ook nog enkele zwaar gewonden kreunend rondkropen. Weer een ander veranderde in een wild zwijn en kroop knorrend rond op handen en knie‰n, terwijl hij zand, eikels en takken vrat. Een kennis at dertig zaden van de doornappel en belandde in een krankzinnigengesticht, waar hij drie jaar bleef.
58
Om het relaas compleet te maken ook een min of meer positieve ervaring: "Tijdens een doornappeltrip zat ik te lezen in een oeroud, ongelooflijke toverboek waarin alle antwoorden stonden op alle vragen die ik maar kon bedenken. Urenlang zat ik gefascineerd in het boek te bladeren, totdat het effect minder werd en ik me afvroeg wat dit in godsnaam voor een boek was en hoe het heette. Ik sloeg het dicht om de titel op het omslag te lezen en op hetzelfde moment was het boek weg en zat ik met lege handen. Helaas was ik naderhand niet alleen alle antwoorden vergeten, maar ook de vragen die ik het boek had gesteld." ----------------------------------------------------------------------------29- Pillen van de dokter Voor mensen met ernstige psychische problemen fabriceert de farmaceutische industrie talloze kalmeringsmiddelen en antidepressiva, die ook vaak gebruikt worden door mensen die ontevreden of ongelukkig zijn en hun problemen niet kunnen oplossen, maar ze liever uit de weg gaan. Dat zijn er velen, want zulke middelen kunnen heel gemakkelijk via een arts verkregen worden. Ze zijn legaal, al kunnen ze tot net zulke sterke verslavingsverschijnselen leiden als bijvoorbeeld heroïne. Honderden miljoenen mensen op aarde zijn verslaafd aan slaapmiddelen, pijnstillers, tranquillizers en antidepressiva. "Pillenjunks" gebruiken deze medicijnen om andere redenen dan waarvoor zij worden voorgeschreven. Barbituraten zijn slaapmiddelen, maar worden als drug genomen terwijl de gebruiker juist wakker wil blijven. Er ontstaat dan zoiets als dronkenschap. Je praat met dubbele tong en loopt tegen alles op. De volgende dag herinner je weinig van wat er gebeurd is en je zit vol schrammen en bulten. In Engeland worden zulke pillen dan ook "wall bangers" genoemd. William Burroughs, die bepaald niet vies is van sterke middelen, schrijft over de "goof ball bums"; 'De verslaafde aan barbituraten vormt een schokkend schouwspel. Hij kan zich niet coördineren, slingert, valt vaak van de barkruk af of valt midden in een zin in slaap en kwijlt voedsel langs zijn kin. Hij is verward en ruzieachtig. In het wereldje van verslaafden wordt neergekeken op de slaappilgebruikers; goof ball bums hebben geen klasse... Volgens mij leiden barbituraten tot de ergste verslaving: het ziet er walgelijk uit, er blijft niets van je over en de verslaving is heel moeilijk te behandelen.' Het slaapmiddel rohypnol is berucht, omdat sommige gebruikers erg extreem wreed en gewetenloos van worden, terwijl ze daar later niets meer van weten. Slaapmiddelen worden ook veel gebruikt om zelfmoord mee te plegen, vooral in combinatie met alcohol, die de werking enorm versterkt. Iets minder gevaarlijk zijn de zogenaamde tranquillizers, kalmerende middelen die worden voorgeschreven bij angst of spanning. Alleen al in de Verenigde Staten slikken veertig miljoen mensen per jaar vier miljard valiumpillen. Ook in ons land is Valium al jarenlang het meest voorgeschreven kalmeringsmiddel, maar er bestaan nog tientallen andere middelen. Vele zijn verslavend en hebben onaangename bijwerkingen. Wij hebben er nauwelijks ervaring mee. Het enige middel dat we in het verleden eens hebben leren kennen is librium. Dit veroorzaakt een bijzonder prettige roes, waar je al gauw naar terugverlangt. Daarom wordt librium tegenwoordig nog maar weinig voorgeschreven.
59
In de farmaceutische industrie wordt voortdurend gezocht naar nieuwe geneesmiddelen die mensen 'normaal' laten functioneren. De laatste tijd wordt er veel onderzoek verricht naar zogenoemde MAO-remmers. Deze stoffen komen ook in entheogene middelen voor en beïnvloeden de serotonineopname in de hersencellen, waardoor we ons beter gaan voelen. Er is, eerst in de Verenigde Staten, nu ook in Europa en in ons land, een nieuw antidepressivum geïntroduceerd met de poëtische naam Prozac. Oorspronkelijk is dit middel ontwikkeld voor de behandeling van de ernstige eetstoornis bulimia nervosa, terwijl het ook bij de behandeling van kleptomanie effectief bleek te zijn. Maal al spoedig werd het middel razend populair onder mensen met klachten van depressieve aard. Dagelijks slikken nu circa achttien miljoen mensen op aarde een Prozac-capsule a raison van vijf gulden per stuk. Dat tikt aardig aan. Natuurlijk dienen geesteszieken en patiënten met psychische beschadigingen met goede medicijnen behandeld te worden. Zwaar depressieven vinden bij Prozac veel baat, maar het middel schijnt ook menigeen boven de veertig weer de oude veerkracht terug te geven. Volgens de columniste Emma Brunt lacht het leven vele Amsterdamse intellectuelen en deelnemers aan de grachtengordelcultuur weer toe dankzij dit wonder-antidepressivum. Prozac heeft weliswaar bijwerkingen als slapeloosheid of verlies van libido (zin in seks), maar dat hebben velen er blijkbaar voor over om zich "kalm, vol zelfvertrouwen, vrolijk en meer dan goed te voelen." Het leven kan lang en zwaar zijn, maar de onlustgevoelens en neerslachtigheid die daaruit voortvloeien, zijn van een andere categorie dan zware depressies, trauma's of ongeluk dat veroorzaakt is door zwaar leed of ziekte. Er zijn mensen met een duidelijke aanleg voor depressies, maar verder voelt iedereen zich wel eens beroerd. Dat is een gevolg van het vaak jachtige en oppervlakkige leven dat we leiden, van de werkdruk, van onze relaties, een onbevredigd seksleven, van onze voedselconsumptie, vrijetijdsbesteding en algehele gezondheidstoestand. Sommige van de klachten die met Prozac bestreden worden, kunnen we ook door blowen of het gebruik van entheogene middelen verminderen of verdwijnen. Uit eigen ervaring weten we dat cannabis een uitstekend middel is om de gewone, alledaagse neerslachtigheid te verdrijven. De psychonaut schept afwisseling en rust in zijn bestaan door ervaringen met entheogene middelen. Op trips maak je zulke sterke dingen mee dat je de tussenliggende tijd nodig hebt om het te verwerken. We hebben dan ook het meeste baat bij entheogene middelen als we ze, zoals we al vaker benadrukt hebben, in beperkte mate gebruiken. Als we dat gedurende langere tijd volhouden zullen de resultaten niet uitblijven. Op den duur vinden er doorbraken en veranderingen op het psychologische vlak plaats. Je gaat afstandelijker naar jezelf kijken en met bepaalde aspecten van jezelf en je eigen gedrag neem je geen genoegen meer. Er zijn bijvoorbeeld heel wat zware drinkers van de drank af gekomen door de inzichten die zij onder LSD hadden (Het is dan ook gebruikt in de behandeling van chronisch alcoholverslaafden. Siem). Omdat je allerlei dingen anders gaat zien en over veel dingen anders gaat denken, ga je ook anders leven. Je ontwikkelt een ander consumptiepatroon; je hebt geen zin meer om je tijd te verdoen aan vervelende en oninteressante dingen en mensen. Omdat je geest geactiveerd is geraakt, ga je je interesseren voor nieuwe zaken. Je omgeving zal daar niet altijd blij mee zijn, omdat ze je liever hadden zoals je was.
60
Daarmee zullen ook Prozac-gebruikers geconfronteerd worden. Omdat ze zich "meer dan goed voelen", zullen veel reacties die ze oproepen negatief, sceptisch en zuur zijn. Door woordvoerders van de farmaceutische industrie wordt over Prozac gezegd dat het een geneesmiddel is dat niet geschikt is voor mensen die geen echte serieuze klachten hebben. Aangenomen dat dat waar is, is het goed om te weten dat Prozac nog maar het begin is van een volkomen nieuwe ontwikkeling in de psychofarmaca. Het is heel goed denkbaar dat er in de nabije toekomst wel degelijk middelen komen die "goed" zijn voor "iedereen". Waar je een betere werknemer of werkgever van wordt, een betere man of vrouw, een betere vader of moeder, een betere minnaar of sporter, hobbyist of kunstenaar, kortom een beter mens. Beter wil dan zeggen: completer. Iemand die zich goed voelt, is beter in staat om al zijn eigen talenten en capaciteiten te benutten dan iemand die neerslachtig is. Als er dus een middel komt waardoor ieder mens zich goed kan voelen zou de wereld er beter op moeten worden. ----------------------------------------------------------------------------30- Afrodisiacische planten, kruiden en andere middelen Het belangrijkste bij een erotisch contact is een verlangende geliefde. Als je samen wilt experimenteren, besteed dan eens aandacht aan je voeding. Er bestaan vele seks-stumilerende planten en kruiden, die ook nog goed zijn voor de algehele gezondheid. Veel seksopwekkers -afrodisiaca- komen voor in de gewone Hollandse keuken. Het zijn planten en kruiden die de werking van zenuwen en klieren stimuleren. De Franse keuken legt zich het meest toe op afrodisiacische gerechten, terwijl de Engelse daarentegen iedere lust doet vergaan. De Hollandse pot houdt ongeveer het midden tussen deze twee. Er bestaan talloze recepten en raadgevingen ter verhoging van het erotisch genot. Daar zijn natuurlijk overbekende tips bij, zoals het eten van oesters, zeebanket en halfrauwe paardebiefstukken. Maar er zijn vele, minder bekende liefdesopwekkers, die overal te krijgen zijn. In 1922 ontdekten Katherine Bishop en Herbert Evans d-alpha tocopherol, de scheikundige naam voor vitamine E. Hun experimenten brachten aan het licht dat vitamine E zowel van mannen als van vrouwen "betere" minnaars maakt. Daarom kreeg het de bijnaam "seksvitamine". Je kunt alle vitamines in tabletvorm krijgen, maar het beste is een goede voeding, want natuurlijke vitamines worden beter door het lichaam opgenomen dan tabletten. Vitamine E tref je bijvoorbeeld aan in spinazie, bloemkool, ui, peen, witte boon, tomaat, appel, peer, pruim, druif, sinaasappel, citroen, rogge, tarwe, haver, pinda's, noten en olijfolie, om maar een kleine greep te doen. Het binnenkrijgen van voldoende "seksvitamine" hoeft dus geen enkel probleem te zijn. Wel moeten we bedenken dat vitamines voornamelijk in verse planten aanwezig zijn en dat bestrijdingsmiddelen een nadelige uitwerking hebben. Ook kunstmest vermindert de kwaliteit. Je kunt voor de afrodisiasische keuken dus het best natuurlijk verbouwde producten gebruiken, want die hebben een sterkere werking. Veel mensen denken dat biologisch-dynamisch voedsel onzin is, maar talrijke beroepssporters, wielrenners, atleten en krachtsporters eten het omdat ze daardoor beter presteren. Driesterrenrestaurants serveren onbespoten groenten en bd-vlees, omdat die beter smaken. Bij onderzoek is aan het licht gekomen dat het lichaam van de doorsneeconsument zo veel giftige bestrijdingsmiddelen bevat, dat het vlees afgekeurd zou worden voor consumptie !! ---=---
61
Voedsel kan een bron van groot lichamelijk onbehagen zijn. Veel niet-verse etenswaren bevatten giftige kleur- en smaakstoffen en conserveringsmiddelen. Sommige zijn ongevaarlijk, andere zijn verboden maar worden toch gebruikt. Weer anderen zijn toegelaten ondanks het feit dat ze ongemakken als darmstoornissen kunnen veroorzaken, wat heel vervelend is als je net van plan bent een verrukkelijke liefdesnacht te gaan beleven. Hier volgt een lijst van schadelijke additieven die in voedsel kunnen zitten en die verplicht vermeld staan op de verpakkingen, alleen weet bijna niemand wat die E-nummers betekenen. Het is heel interessant om de betekenis van zulke nummers op een verpakking eens in dit lijstje op te zoeken. ZEER GEVAARLIJK: E 102, E 110, E 120, E 123-124, E 127; VERBODEN: E 103, E 105, E 111, E 121, E 125-126, E 130, E 152, E 181; VERDACHT: E 104, E 122, E 141, E 150-151, E 153, E 171, E 173, E 180, E 240-241, E 477; KANKERVERWEKKEND: E 131, E 142, E 210-215, E 217, E 239, E 330; VERNIETIGD VITAMINE b12: E 220y; MAAG- EN DARMSTOORNISSEN: E 221-224, E 226, E 338-341, E 406, E 450, E 461-463, E 465-466; HUIDIRRITATIE: E 330-333; HART- EN VAATAANDOENINGEN: E 250-252, E 320-321. ---=--Er wordt vaak gezegd dat biologisch-dynamisch voedsel voor een kleine beurs te duur is, maar wie geen chips, frisdranken, snoep, fast-food of tussendoortjes consumeert, bespaart veel geld. De financiën hoeven dus geen bezwaar te zijn om afrodisiasisch te eten. Er zijn vele planten die een bijzonder stimulerende werking hebben op de seksorganen. Artisjok wordt van oudsher geprezen. Artisjokken werden door kooplieden in Parijs verkocht met de kreet; "Artisjok ! Verwarmt het lichaam en de geest ! Verwarmt de edele delen !" Het schijnt dat de wetenschap de afrodisiacische bestanddelen van de artisjok nog niet heeft kunnen analyseren, wat wel het geval is bij de net zo beroemde asperge. Deze bevatten een aantal stoffen die seksopwekkend zijn. Asparagine stimuleert de urinewegen, terwijl aspargic-zuur vermoeidheid bestrijdt. Proeven met deze stoffen hebben aangetoond dat chronische uitputting erdoor verdwijnt en de seksuele energie wordt versterkt. Het gaat dus niet alleen om de suggestieve vorm van de asperge... In tegenstelling tot de asperges zijn bonen wel het hele jaar te krijgen. Sir Richard Burton, de grote kenner van seksuele gebruiken overal ter wereld, begon zijn recept voor een afrodisiacisch dieet met de woorden; "Eerst en vooral goede wijn, verse groenten en bonen." Bonen bevatten veel fosfor, wat ook zeebanket zo stimulerend maakt.
62
Na een stevige linzensoep riep de Romeinse schrijver Petronius uit; "Mijn erectie is glorieuzer dan ooit !" Selderij wordt in allerlei handboeken genoemd. Een romige selderijsoep is een goed begin van een erotische maaltijd. Madame de Pompadour serveerde haar koninklijke echtgenoot elke dag selderijsoep, en zij was een expert op het gebied van liefdesmiddelen. Men vermoedt zelfs dat zij hem ongewild vergiftigde door hem steeds sterkere afrodisiaca toe te dienen. De Mexicanen houden het op avocado. Deze vrucht, die tegenwoordig ook in Nederland overal te koop is, stond al bij de Azteken in hoog aanzien. Er is een verhaal overgeleverd dat koning Montezuma avocado's serveerde aan Cortez en zijn moordenaars toen deze het hof van de koning bezochten. Het Azteekse woord ahucatl, waaraan de vrucht zijn naam ontleent, betekent 'testikel'. Als guacanole, fijngeprakt met wat rauwe ui en een scheutje olijfolie, is het een opwindend gerecht. De doerian, die voorkomt in een klein deel van Zuidoost-Azie, is een verhaal apart. De vrucht kan zo groot worden als een flinke voetbal en stinkt een uur in de wind. Wie er eenmaal van heeft geproefd, walgt ervan of raakt eraan verslaafd. Het is bekend dat sommige mensen wekenlang bij een boom zitten wachten tot de doerian omlaag valt. "Als de doerian omlaag komt, gaan de rokken omhoog," wordt er gezegd. De werking is zeer sterk. De liefdesdaad duurt niet alleen heel lang, maar is ook heel intensief en eindigt in superorgasmes. De vrucht wordt geïmporteerd door sommige Indische toko's. Sommige verkopen ook doerianijs, dat eveneens werkzaam is. De doerian is niet goedkoop, maar het effect is geweldig. Bij ons zijn de bekendste liefdesgroenten knoflook en uien en hun iets mildere varianten prei, sjalot en bieslook. Over knoflook schreef de gynaecoloog Robinson: "Er is een gewas waarover ik aarzel te schrijven, omdat het zo veracht wordt in ons land. Ik bedoel knoflook. Het staat boven aan mijn ranglijst. Maar velen prefereren misschien impotentie boven een knoflookadem." Ook vele kruiden hebben een erotiserende werking. Groenten zijn in feite doorgekweekte wilde planten, maar kruiden gebruiken we meestal nog zoals ze in de natuur groeien. Ze zijn dan ook sterker van smaak en werking. Kruidnagels werken stimulerend wanneer je er regelmatig een paar uitkauwt. (Een kruidnagel op een zere kies is bovendien een prima kiespijnpijnstiller.) Het maggiaroma wordt van lavas gemaakt. Dit kruid is gemakkelijk zelf te kweken. Het werkt zeer opwekkend en de plant staat bekend als een afrosiacum. Het verse kruid kan verwerkt worden in soepen, sauzen en salades. De wortel van lavas kan gekookt en in schijven gesneden als salade geserveerd worden, zoals ook de selderijknol, eveneens een afrodisiacum. Bekend is de alsem, waaruit de drank absinth wordt bereid, totdat deze verboden werd. Absinth is in grote hoeveelheid gevaarlijk, omdat het tot geestelijk instabiliteit leidt. Menig romantische kunstenaar is in de vorige eeuw aan deze drank ten gronde gegaan, zoals Toulouse Lautrec. Absinth heeft vrijwel onmiddellijk een sterk erotisch effect, zowel op mannen als op vrouwen, maar is nogal verlavend. In Spanje en Portugal is deze drank hier en daar nog te koop, maar wie in ons land de werking van alsem wil proberen, kan thee zetten van het kruid, dat in kruidenwinkels te koop is. Je drinkt alsemthee nooit per kop, maar neemt eens per uur een theelepel ! Het is bitter, versterkend en prikkelend. In Italië weet men dat basilicum bij regelmatig gebruik de erectie verstevigt. Er is geen enkele reden om weinig gebruik te maken van dit heerlijke kruid. In gedroogde vorm past het bij vrijwel alle gerechten. Kerrie is een mengsel van hete kruiden, die stimulerend werken.
63
En in sommige delen van Arabie kauwen mannen dagelijks een hele nootmuskaat op, omdat dit de potentie verhoogt. Onderzoek heeft uitgewezen dat nootmuskaat niet alleen een hallucinerende werking heeft (zie aldaar) maar ook de seksualiteit stimuleert. Je mag er niet te veel van gebruiken, hoogstens twee tot drie gram per dag. Voor vrouwen wordt zoethout aanbevolen. Het bevat hormoonstoffen die de vrouw stimuleren. Munt wordt in landen rondom de Middellandse Zee gewaardeerd vanwege de opwekkende werking voor beide seksen. Je voegt een handvol munt toe aan water dat net van de kook is, om een afrodisiacische drank te verkrijgen. Onlangs is in Nederland een nieuwe thee op de markt gekomen met de suggestieve naam Pick Big Thee. De fabrikant zegt, "Om zich te weren tegen jonge, potente stamleden, dronken de oudere mannen het extract van de liaan dobrudua." Dit extract is verwerkt in Pick Big Thee. Onderzoek in een Nederlands laboratorium schijnt uitgewezen te hebben dat Pick Big in ieder geval niet schadelijk is voor de gezondheid. Wie het wil proberen kan terecht bij Surinaamse winkels. Speed is goed voor urenlange seks. Een ander stimulerend middel, pemoline, is hier niet te krijgen, hoewel het veiliger, prettiger en minder verslavend is dan speed. Pemoline werd tijdens de laatste Wereldoorlog ontwikkeld om geallieerde piloten in staat te stellen fit te blijven tijdens de lange bombardementsvluchten. De Duitsers ontwikkelden amfetamine ook voor het front. Het is onduidelijk waarom in illegale laboratoria wel veel speed wordt gemaakt, maar geen pemoline. In Engeland wordt een medicijn op de markt gebracht, waarin pemoline is verwerkt. Potenan forte bestrijdt impotentie. Ecstasy heeft een bijzonder erotiserende werking, maar is niet direct stimulerend (De vrij recent ontwikkelde MDMA-variant 2CB is dat echter wel ! Siem). Cocaïne leidt, net als speed, eerder tot seksuele krachtexplosies dan tot subtiel liefdesspel. De vroeger zo populaire coca-wijn Vin de Mariani was sterk erotiserend. Een paar trekjes pure hasj of wiet kunnen het genot bij het bedrijven de liefdesdaad intensiveren. Wie het bij legale middelen wil houden, kan ginseng gebruiken. Goedkoper, maar ook heel effectief is de Aziatische Waternavel, Fo-ti-tieng, net als ginseng te koop bij Chinese winkels en reformhuizen. Wetenschappelijk gezien is een afrodisiasich ontbijt te prefereren boven een diner. Mannen zijn 's ochtends het meest potent, terwijl rond acht uur 's avonds een dieptepunt wordt bereikt. Koning Henry IV van Frankrijk beweerde dat men zich niet moet wassen na het opstaan, omdat de lichaams- en geslachtsgeuren zelf de beste stimulans vormen. Bij een afrodisiacisch ontbijt past natuurlijk ook champagne ! ----------------------------------------------------------------------------
64
-31- Ten Slotte Wij zijn niet de enige die legalisatie van drugs bepleiten. Er zijn politieke partijen, politiecommissarissen, hoge ambtenaren en managers uit het bedrijfsleven die erom vragen. De weg die we moeten gaan is duidelijk. De Nederlandse regering dient een diplomatiek offensief op wereldschaal te beginnen. Het gaat erom dat de wetenschappelijke conclusies over druggebruik, criminaliteit, justitie, volksgezondheid, aids et cetera een rol gaan spelen in de wereldpolitiek. Er moeten rapporten opgesteld worden om de regeringen, leidende politici, topambtenaren en opinieleiders uit de kringen van de media, cultuur, sport en het zakenleven voor te lichten. Want de onwetendheid is gigantisch. Vervolgens moet er een weredlconferentie pro legalisatie worden georganiseerd met opinieleiders, wetenschappers, drugsdeskundigen, die de volle aandacht van de wereldmedia heeft. De derde stap is een wereldconferentie van internationale politici die de bestaande drugswetgeving willen beindigen of veranderen. De vierde stap is een conferentie van regeringen, of van de Verenigde Naties, die het zelfde willen. Het zou natuurlijk veel sneller moeten, maar het is maar beter om geen hoge verwachtingen te hebben. Evenals bij het gedoogbeleid, dat nu in allerlei landen wordt nagevolgd, kan Nederland hierbij het voortouw nemen tot er een beweging op gang komt die een eigen leven gaat leiden. Dan moet de weg zo duidelijk zijn uitgestippeld dat er geen andere koers meer mogelijk is. Intussen zullen er tegenbewegingen ontstaan om de legalisatie te ontkrachtigen. Die moeten in een mediastrijd, waarvan de hele wereldbevolking getuige is, bedwongen worden. Het drugsprobleem kan beheerst worden als we ons verstand gaan gebruiken in plaats van onze emoties de vrije baan te geven. Zolang de mens zich door angst laat leiden, blijft hij een prooi van de maffia en andere duistere krachten. Met zo'n politiek offensief zou Nederland eindelijk de positie innemen die het al lang heeft, maar waar het niet voor uit durft te komen. Maar de trommel roeren is niet genoeg. Daarnaast zou er op het hoogste niveau geheime diplomatie bedreven moeten worden om regeringsleiders uit de hele wereld over de streep te trekken. Het beste is natuurlijk als zulke mensen eens een wietje zouden roken, daarna een ecstasietje slikken en tenslotte een milde entheogene ervaring zouden hebben, bijvoorbeeld met ayahuasca, psilo of mescaline; ketamine zou ook heel goed zijn om hen wakker te schudden. Dat alles natuurlijk onder de beste begeleiding. Daarna zou het allemaal veel vlugger gaan... Daar hoeven we dus niet op te rekenen. Integendeel, het zal een harde strijd en een lange weg zijn. De tegenstanders zijn behalve politici: de papierindustrie, de farmaceutische en chemische industrie, de religieuze autoriteiten, politie en justitie in vrijwel alle landen ter wereld. En natuurlijk de verschillende maffia’s. Er zal bloed bij vloeien. Maar er staat een ontzagwekkend wapen tegenover, namelijk: de Waarheid. De wereld zal er niet slechter van worden als drugs gelegaliseerd worden. Integendeel; het leven op Aarde wordt dan kwalitatief beter ! De wereldgeschiedenis en de wereldeconomie, de veiligheid van de mensen en de democratie zullen erop vooruit gaan.
65
Als de Amerikaanse regering "om" zou gaan en haar macht, diplomatie en geheime diensten zou gaan gebruiken voor legalisatie, zou het natuurlijk ook veel sneller gaan. Maar zal dat ooit gebeuren ? Dat kunnen we dus alleen te weten komen door eraan te gaan werken. Uiteraard kan Nederland niet wachten tot de rest van de wereld zo ver is. Dat betekent dus dat een overheidsinstantie kleine hoeveelheden harddrugs voor zeer lage prijzen aan gebruikers moet gaan verkopen. Beperkte legalisatie van marihuana betekent dat het wel verbouwd en verkocht mag worden, maar niet geëxporteerd. Kwekers kunnen proberen om heel Nederland vol te plempen, maar de blowers pikken dat niet, want die zijn niet alleen kwaliteit gewend, maar ook afwisseling. De beste kwaliteit en de meeste variatie komt van de kleine huiskweker die er veel tijd en ervaring in stopt. Daarom zullen veel coffeeshops met een netwerk van wisselende kast- en zolderkwekers blijven werken. Die worden idealiter legaal en moeten belasting betalen. De verdienste zal misschien wat omlaag gaan, maar deze mensen zijn dan geen criminelen meer. De grote kweker die voor de buitenlandse markt blijft werken, is dat nog wel. Maar de illegale wietteelt zal zich snel naar het buitenland verplaatsen, waar nog wel hoge, zwarte prijzen betaald worden. We schreven dat een psychonaut enkele basisregels in acht dient te nemen. Ten eerste moet je voorzichtig zijn; gebruik nooit iets als je niet weet waar het vandaan komt of wie het eerder heeft gebruikt. Neem nooit impulsief onbekende entheogene middelen. Ten tweede: soberheid. Gebruik de verschillende entheogene middelen niet vaker dan enkele keren per jaar: - Ecstasy: 3 a 4 keer per jaar. - LSD-25: 2 keer per jaar (Zomer/winter of lente/herfst). - Kaalkopjes: hoge dosis: 3 a 4 keer per jaar; lage dosis: af en toe, niet regelmatig. - Mescaline: 2 a 3 keer per jaar. - Peyote: 1 keer per jaar. - Ketamine: 1 a 2 keer per jaar. - DMT: 1 keer per maand. - Ayahuasca, alleen bij ritueel gebruik: incidenteel. - Andere entheogene planten: incidenteel. - Designer Drugs: Incidenteel. Een psychonaut die over al deze middelen kan beschikken heeft natuurlijk wel een drukke agenda. Maar de verschillende middelen hebben zo'n uiteenlopende werking dat je niet in herhalingen vervalt. Als je maar zorgt dat je na iedere trip 1 a 2 weken "clean" bent, veel slaapt, wandelt, goed eet en drinkt en veel tijd hebt om na te denken. Net als een bergbeklimmer of een zweefvlieger, een kanovaarder in een wilde stroom of een diepzeeduiker is een psychonaut immers bezig met iets onalledaags. Om goed door de trip heen te komen zijn de voorbereiden en de afwerking van groot belang. De kwaliteit van je ervaring op de trip wordt bepaald door: - Je eigen fysieke toestand en je geestelijke situatie. Gebruik alleen als je gezond bent en je je lekker voelt. Volg de voedingsadviezen en gebruik vitamines. - De omgeving. Vermijd negatieve invloeden. Wat lelijk, akelig en eng is, wordt vergoot en kan demonische dimensies aannemen. - De plek. Zoek de stilte van de natuur op, of een veilige, warme maar niet benauwde plek, waar je alles ter beschikking hebt, niet gestoord kunt worden en waar het rustig is. - Het moment. Voel je nooit gedwongen, heb geen haast. Neem enkele dagen om ernaar toe te leven. Eet weinig, vast, gebruik geen alcohol et cetera.
66
Neem een middel alleen als je je er klaar voor voelt. Zorg ervoor dat je na afloop geen verplichtingen hebt. - Andere mensen. Zorg ervoor dat er alleen gelijkgestemden aanwezig zijn. Het is het mooist als alle aanwezigen trippen (behalve de vrijwilliger, die op afstand de boel in de gaten houdt). Als je merkt dat in een gezelschap iemand negatieve energie uitzendt (bewust of onbewust), ga dan zo ver mogelijk uit de buurt van deze persoon en sluit je van hem of haar af door je geest op iets of iemand anders te richten. Dansen en bewegen helpt. Alleen ervaren psychonauten kunnen zich op straat begeven zonder dat andere mensen zullen merken dat ze onder invloed van een middel zijn. Dat is een experiment dat veel kracht vraagt, maar ook heel veel kracht teruggeeft. Je moet voorbereid zijn op confrontaties met bloeddorstige monsters, levende doden, vampiers et cetera. Een gebruiker, "Ik was aan het trippen in de metro. Iedereen in de wagon was dood, behalve een mismaakt meisje met maar een oog. Dat was het enige levende oog dat mij aankeek." De derde regel waar je je aan moet houden, als je zoveel mogelijke baat wilt hebben bij entheogene ervaringen en ontdekkingen, is discretie. Wij leven in een wereld die van entheogene ervaringen niets begrijpt en er doodsbang voor is. Daarom eindigden zoveel heiligen en zo veel heksen op de brandstapel. Het is dan ook beter, veiliger, rustiger, kortom prettiger, om niet met andere over je entheogene ervaringen te praten. Behalve met andere psychonauten. Als je wel over die dingen wilt spreken, moet je erop voorbereid zijn dat je leven volslagen kan veranderen door de reacties van je omgeving. Er zijn talloze, soms heel ervaren psychonauten, mensen met grote maatschappelijke carrières, die entheogene middelen gebruiken zonder dat iemand dat weet en zonder dat je dat ooit van hen zou denken. Als je met entheogene stoffen gaat experimenteren, zul je merken dat je ervaringen een invloed op je geest hebben. De inzichten die je opzoet, leiden tot een andere verhouding met het leven. In het Oosten heet dit "het openen van het derde oog". Het is geen toeval dat dit "derde oog" precies op de plaats zit van de hypofyse. Dit orgaantje boven onze neus speelt een grote rol bij de aanmaak van allerlei stoffen die ons humeur beïnvloeden. Over de inzichten die je met entheogene middelen kunt hebben, schreef de dichter Terry Southern: "Hoe het komt dat het verboden is, terwijl het zo allemachtig lekker is ? Ik zal je zeggen waarom dat zo is. Omdat je teveel ziet als je high wordt, daarom. Je kijkt overal doorheen. Als je high bent doorzie je al die trucjes en leugens en de hele rotzooi. Je kijkt er dwars doorheen en je ziet de waarheid."
67
Daarom hebben sommige psychonauten na een trip wel eens moeite met de "gewone" wereld, zoals we die kennen van het journaal en uit de kranten. Dat is begrijpelijk als je ziet hoe de mens bezig is de Aarde te verpesten, maar het is natuurlijk niet prettig als je je eenzaam, vervreemd en paranoide gaat voelen. Dat is ook niet de bedoeling. Het gaat er juist om dat je sterker in het leven staat. De oude gnostici zeiden. "Breng de hogere werkelijkheid tot uitdrukking in je dagelijks leven." Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. In onze tijd hebben we in het Westen een enorme keuze aan sektes, goeroes, opleidingen en "workshops". Dat is aan een kant heel prettig, omdat je iets kunt uitzoeken wat bij jou past. Aan de andere kant: een psychonaut gaat liever op eigen ervaringen af dan iemand te volgen die het allemaal zo goed weet. Daarom: lees veel over deze dingen en deel je inzichten met bevriende psychonauten. Er zijn in de afgelopen twintig jaar honderden buitengewoon interessante boeken verschenen over wat je met entheogene stoffen kunt bereiken. Vooral in Amerika houden serieuze wetenschappers en onderzoekers zich hiermee bezig. Je moet je eigen weg zoeken, je ervaringen zo gebruiken als het voor jou het best aanvoelt. Gemakkelijk is dat niet, maar het is duizendmaal beter dan je te laten leven door een maatschappij zonder hartstocht, zonder verbeelding, zonder toekomst. Het belangrijkste is dat je, door je ervaringen kunt zeggen: "Allemachtig, wat is het leven prachtig..." Uit je bol - informatie over drugs.
68