Gerben Strikwerda Portfolio, september 2013
Curriculum Vitae Persoonlijk
titel: ing. / bbe voornaam: Gerben Achternaam: Strikwerda Adres: Boeier 10, 1771 GN Wieringerwerf telefoon: 06 21 255 245 / 0227 72 4507 e-mail:
[email protected] geb. datum: 6 oktober 1981 burgelijke staat gehuwd rijbewijs B (in bezit van een auto)
Opleiding
2010-heden 2009-2010 2001-2006 1997-2001 1993-1997
Ervaring
2012-heden 2006-2013 2004-2006 2002-2004 2001-2002
Vaardigheden
werkzaamheden
Master Architectuur, Academie van Bouwkunst Amsterdam Bachelor of Built Environment, Hogeschool Inholland Haarlem Bouwkundige HTI, Hoger Technisch Instituut Amsterdam MBO Bouwkunde, Horizon college Hoorn VBO Bouwtechniek, RSG Wiringherlant Wieringerwerf
Eigenaar Studio GJS, Bouwkundig ontwerp en tekenbureau ME-2 architecten bna, assistent ontwerper en bouwkundig tekenaar BBHD architecten, bouwkundig tekenaar Architectenbureau W.A. de Herder, bouwkundig tekenaar MO architecten bna, bouwkundig tekenaar
Architectuur, Bouwkunde, analytisch denkvermogen, ontwerpen, 2d en 3d digitaal tekenwerk, 2d en 3d handmatig tekenwerk, maquettes maken, visualiseren, presenteren, acquireren, bouwbesluit berekeningen, telefonisch en schriftelijk contact onderhouden met diverse partijen, contracten en offerten opstellen, opmeten en fotograferen van bestaande bouw.
software Adobe Photoshop, Illustrator, Indesign, Word, Excel, Powerpoint, Outlook, PSO urenregistratie, ARC+, Render PRO, Microstation, Arkey, Autocad, Sketchup.
Excursies (Architectuur)
2013 Excursie Berlijn 2012 Excursie Stuttgart, Koln, Zollverein 2011 Excursie Hamburg 2011 Holland Tour 2010 Excursie Gent en Antwerpen
Reizen New York, Curacao en diverse reizen in Europa waaronder; Portugal, Italie, Griekenland, Kroatie, Engeland, Belgie, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Hongarije, Duitsland. Talen Nederlands, Engels Intresses
Architectuur, Muziek (drums en bas), Tennis
“Architectuur is voor mij de beleving van een ruimte en de expressie van die ruimte naar de buitenwereld. Met constructieve elementen en materiaal kunnen we een ruimtelijke beleving scheppen. Deze ruimtelijkheid moet mensen aanspreken , ze moeten zich er prettig, groots of juist nietig in voelen. Het heeft een betekenis en verteld waar nodig een verhaal.”
Academie van Bouwkunst Projecten
P4 Museumplus Rembrandtplein P3b Woongebouw Oostenburger LAB P3a Gebouw in landschap P2b Villa als stedelijk landschap P2a Baksteen expressie P1b Amsterdam Noord Watercity P1a Ruimte
P4 Museum Rembrandtplein | Commerce meets Art Dit museum op het Rembrandtplein te Amsterdam is een museum met een contrasterend programma. Enerzijds een commercieel programma en anderzijds een museum met tijdelijke kunst. Om een breder publiek te trekken gaat dit project met name om de relatie tussen die twee programma’s. Ondergronds bevindt zich het museum, op begane grond niveau bevinden zich commerciële functies (winkels) en dit alles is overdekt door een daktuin dat onderdeel is van het museum. ‘Commerce meets art’ legt een relatie tussen het museum en het commercieel programma door een ruimtelijk verbindingselement dat de drie werelden met elkaar verbind. Het ruimtelijk verbindingselement zorgt ervoor dat vanuit de commerciële laag glimpen van kunst te zien zijn van het museum ondergronds. Het zorgt ook voor daglicht in het museum. Uit analyses is gebleken dat het Rembrandtplein zich tussen twee winkelstraten bevindt, de Reguliersbreestraat en de Utrechtsestraat. De commerciële functies op begane grond niveau zorgen voor een verbinding tussen deze twee straten. De ingang van het museum is gelegen tegenover het grote kantoorgebouw aan de oostzijde van het plein. Hierdoor wordt dit deel van het plein meer geactiveerd en sluit het goed aan op de ‘museum route’ in de stad. Het museum bestaat uit verschillende zalen in afmetingen waardoor heel diverse kunst tentoongesteld kan worden. De verschillende zalen zorgen voor een sequentie in ruimtelijke beleving, van relatief kleinere zalen naar de grote en hoge zaal. Vanuit het museum is er door middel van het ruimtelijk verbindingselement ook een zichtrelatie naar de winkelruimten. De commerciële functies op de begane grond zijn verschillend in afmeting waardoor verschillende typen winkels mogelijk zijn. De commerciële functies zijn dusdanig geordend dat een natuurlijke looproute ontstaat wat antwoord geeft op het verbindende karakter van dit gebied. Je wordt geleidt vanaf de Reguliersbreestraat langs alle winkels op het plein naar de Utrechtsestraat toe. Door de ordening van volumes ontstaan er twee plekken in het hart van het winkelgebied hier kunnen mensen even rusten van het winkelen en de kunst bekijken via het ruimtelijk verbindingselement. Het bekijken van kunst is mogelijk bij alle winkelruimten, zowel vanuit de winkel als van buiten. Het daktuin is een onderdeel van het museum welke je halverwege het museum kan bereiken met een lift. Hier kan men in alle rust genieten van een besloten groene wereld waar ook beelden tentoongesteld worden. De daktuin heeft een experience zaal waar bezoekers op een interactieve manier van kunst kunnen leren en een museum café/restaurant om even uit te rusten van het bezoek. Vervolgens kan men de route vervolgen en met de lift weer naar het museum gaan. Het museum is een circulaire route met halverwege de mogelijkheid om via de lift naar de daktuin te gaan, daar kan men ook een circulaire route lopen. Het commerciële gebied wat daar precies tussen ligt heeft een lineaire route. De bezoeker van het museum is vrij om ‘shortcuts’ te nemen zowel in het museum als op de daktuin. De constructie is gebaseerd op een grid van 5 bij 5 meter. De daktuin wordt gedragen door houten gelamineerde liggers welke afsteunen op kolommen in de gevels van de winkels. Het ruimtelijk verbindingselement werkt hierbij als stabiliteitskern. Hierdoor blijft het commercieel gebied verder vrij van kolommen. De wanden van het museum staan zoveel mogelijk op het grid waardoor alle belastingen rechtstreeks naar de fundering gaan. De stabiliteitskernen hebben altijd minimaal 2 wanden in het museum, deze werkt als een extra ruimtelijk element. De daktuin is een besloten ruimte met een hoge houten hekwerk erlangs, vanaf het plein ziet men het hout en het groen wat hierdoor heen groeit. Het ruimtelijkelement bestaat uit metselwerk, de kozijnen bestaan uit staal omkleed met hout.
P3b Woongebouw Oostenburger LAB | Woonblok Oostenburg WOONBLOK OOSTENBURG doelgroep: Dynamische Stedeling Dit woongebouw op het Oostenburgereiland is bestemd voor de Dynamische Stedeling. De Dynamische Stedeling is na jaren van studie begonnen met werken en heeft hierdoor genoeg inkomen om een woning te huren in het middensegment. Het gebouw heeft 31 woningen van circa 40m2 GBO. Alle woningen hebben een dubbelzijdige oriëntatie. De woningen hebben een zelfstandige keuken, badkamer, toilet en voldoende bergruimte. Je komt het gebouw binnen aan de noordzijde waar je via een hellingbaan op het openbare centrale plein in het souterrain komt. Via deze hellingbaan kunnen de bewoners hun collectieve bergruimte betreden en kunnen ze gebruik maken van de “ etsenstalling. Vanuit het plein heb je de keuze om naar het openbare lunchroom/ café te gaan of via het trappenhuis de collectieve functies die het gebouw heeft te gebruiken of naar de woningen te gaan. Het gebouw heeft op de begane grond een collectieve wasserette waar de bewoners hun wasgoed kunnen doen. En aan het plein een aantal studie/werkplekken. Het openbaar lunchroom/café kan met mooi weer gebruik maken van het centrale plein, deze fungeert dan als terras. Door gebruik te maken van de collectieve functies kan je “figuurlijk” je woonruimte uitbreiden. De woningen zijn als L-woningen verticaal om 1 van de 2 corridors geplaats waardoor alle woningen deels over 2-woonlagen zijn. Dit geeft de woningen een extra ruimtelijke kwaliteit en laat het daglicht diep de woningen in komen. Het gebouw is volledig hoog aan de noordzijde tegenover het hoge INIT gebouw. En deels lager aan de zuidzijde waar lagere bebouwing en veel groen is. Hierdoor komt er zoveel mogelijk daglicht in het binnen gebied en is er een mogelijkheid gecreëerd om een collectieve buitenruimte op het zuiden te maken. Het gebouw is op een efficiënte wijze gestapeld waardoor met 2 corridors 31 woningen worden bereikt over een kavel breedte van 18,8m. De corridors zijn rondgaande gangen die verbonden zijn met 1 trappenhuis. Door de rondgang is er altijd een mogelijkheid om 2 kanten op te lopen of te vluchten. De speci” eke stapeling van woningen levert minder verkeersruimte op en meer lucht en licht voor de woningen. Het voordeel is ook dat er nooit buren langs de verblijfsruimten lopen en het binnen gebied een levendiger gebied is.
slapen
douche
EEThoek
lees/relax plek
planken
type B boven mk
kast
lees/relax plek
toilet
zithoek
toilet prive kast
collectief openbaar
type A boven
mk
type B beneden
verkeer 12000
15000
18000 planken
zithoek
-1500 / 0.00
3000
6000
9000
type A beneden
EEThoek
douche
slapen
P3a Gebouw in landschap | Uitbreiding van veeboeren in een Unesco Monument (de Beemster) De Beemster is een polder in Noord Holland dat in de vroege 17e eeuw tot stand is gekomen. Het nieuwe land is in een strak geometrisch patroon van vierkanten ingericht. Deze vierkanten zijn ca. 1850x1850m en zijn weer verdeelt in 4 kwadranten. Elk kwadrant was van oorsprong weer verdeelt in 5 kavels van ca. 185x925m. De boeren kregen op deze manier 1 of meerdere kavels toebedeeld. De Beemster is sinds 1999 een Unesco Monument mede door deze verkaveling. Wat opvalt als je door de Beemster rijd zijn de mooie lanen met bomen rijen aan beide zijden en het mooi verkavelde landschap dat zichtbaar is door de lange zichtlijnen over de sloten. Wat ook opvalt is dat je dit mooi verkavelde landschap als bezoeker van de polder niet kan ‘betreden’. De opgave is een nieuwe zelfvoorzienende biologische veehouderij in de Beemster te ontwerpen. Hoewel de beemster in de vroege 17e eeuw keurig verkavelt is en deze kavels onder de boeren zijn verdeelt. Zie je in onze huidige tijd dat boeren moeten uitbreiden, schaalvergoting is noodzakelijk om boer te kunnen blijven. Hierdoor zijn de boeren aan ruilverkaveling begonnen en zijn veel kavels verkocht aan grotere boeren. Deze grotere boeren zijn tevens genoodzaakt om megastallen te bouwen om aan de vraag te voldoen. Dit proces heeft als bijkomstigheid dat veel oude stolpboerderijen van functie zijn veranderd naar woonhuis of een zorgfunctie o.i.d. Deze biologische veehouderij is een nieuw type boerderij in de Beemster. Dit nieuwe type boerderij funcioneerd in tegendeel tot de huidige bebouwing niet aan de randen maar vanuit het hart van de vierkanten. Dit nieuwe type boerderij biedt onderdak aan 2 biologische veeboeren welke elk 120 koeien aan kunnen. In totaal zijn dat 240 koeien. Meer koeien kunnen vanuit gedachten van zelfvoorzienendheid en biologische veeteelt niet op een vierkant van 1850x1850m. Ik zie uiteindelijk een Beemster voor me waar de grote megastallen verdwenen zijn en alleen de mooie stolpen overgebleven zijn langs de randen. Dit nieuwe type boerderij funcioneerd vanuit het hart en gaat als het ware op in het landschap. De kwaliteiten van de Beemster worden op deze manier behouden en komen met de verdwijning van de megastallen meer tot hun recht. Als toevoeging maak ik een route waarop je al deze kwaliteiten van de Beemster kan ervaren. De route heeft meerdere opstap punten en loopt van de dijk, langs de lanen, naar het dorp, door het landschap, en naar de boerderij.
programma boerderij Per boer bedrijfsruimte: -
120 koeien x 15m2 = 1800m2 stal kalveren en niet melkgevende = 600m2 stal hooi en stro opslag = 300m2 materieel opslag = 300m2 mestopslag = 900m2 kantoor melkopslag
per boer woonruimte: - eetkeuken (leefruimte) - woonkamer - 3 slaapkamers
P2b Villa als stedelijk landschap | ‘Tussenruimte’ Op het Hendrik Jonkerplein te Amsterdam ontstaat een ‘Villa als stedelijk landschap’ met een dualistisch programma. Het programma is een openbare expositieruimte waarvan de ‘Villa als stedelijk landschap’ een onderdeel is, de kunstenaar verblijft er ook tijdelijk. Het plein wordt gekenmerkt door de ligging aan het water en het spoor dat als een muur er langs loopt. Wat ook opvalt zijn de vele bomen die in de zomer als een groen dak het plein overdekken. Bij de ‘Villa als stedelijk landschap’ word je geleid tussen elementen die soms als een barrière werken en soms als een element boven je lijken te zweven. Deze elementen, zorgvuldig om de bomen heen geplaatst, zorgen voor interessante ‘tussenruimten’ en laten op gedirigeerde wijze het daglicht door. De elementen zorgen voor een sequentie in ruimtelijke beleving van donker-licht, klein-groot, hoog-laag en smal-breed. Net als bij de ‘Villa in Forrest’ van Sanaa zijn er zichtrelaties gecreëerd door de verschillende elementen wat een extra dieptewerking geeft. De bomen werken ook mee als elementen in de ruimte en geven de plek een mooie sluierdeken van schaduw. De verblijfsruimten zijn verdeeld onder de elementen waardoor de private ruimten een relatie aangaan met de openbare ruimten. De verblijfsruimten lichten de expositieruimten aan en de expositieruimten werken als tuinen/terrassen voor de verblijven. De expositieruimte kent geen duidelijke route, deze is door de bezoeker zelf te kiezen wat zorgt voor wisselende zichtpunten op de kunst en de omgeving.
P2a Baksteenexpressie | ‘Only Brick’ Deze opgave gaat met name om het onderzoek naar de mogelijkheden en onmogelijkheden van baksteen. Het onderwerp van het onderzoek is de uitbreiding van de espressofabriek. De espressofabriek is een voormalig meterhuis van de wetsergasfabriek. De bestaande architectuur van het meterhuis, in het bijzonder het fraaie metselwerk, is inspiratie en uitgangspunt voor het ontwerp. Materiaal voor de uitbreiding is dus baksteen, toegepast als schoon metselwerk. Een ander materiaal is incidenteel toegestaan wanneer nodig. Baksteen wordt veelal gebruikt als huid van een gebouw. Maar in dit project wilde ik graag verder gaan en ook voor de constructie baksteen gebruiken. Metselwerk kan heel goed drukkrachten opnemen maar geen trekkrachten. Door toepassing van de kettinglijn methode is het mogelijk met metselwerk overspanningen te maken zonder spatkrachten (trek) en het gebouw geheel uit metselwerk te maken.
P1b Amsterdam Noord ‘Watercity’ | ‘Gave plek’ Dit ruimtelijk ontwerp is voor de voormalige insteekhaven aan de oeverlijn aan het IJ. Deze ingreep moet een nieuwe betekenis geven aan de plek. Het schept een verblijfsplek die de bewoners uitnodigt tot intensief, avontuurlijk, slim en sociaal gebruik van de ruimte. De karakteristieken van de plek zijn een aanleiding voor het ontwerp. Een “gave” plek voor voetgangers met verschillende speelplekken in het gebied en een mooie uitzicht locatie. Het gehele gebied wordt toegenkelijk gemaakt voor voetgangers. Een plek wordt mede gedefinieerd door zijn rand en de structuur. Alle plekken zijn verhogingen of verlagingen in het gebied omkaderd door de rand. De rand is een element dat ook gebruikt kan worden om op te zitten. De overige ruimte in het gebied zijn paden gebaseerd op routing, verbindingen en de oude insteekhaven.
P1a Ruimte | ‘Vertical festival street’ Ontwerp een toren van 10m bij 10m en 80m hoog. Bedenk een eigen ritueel / verhaal verpakt in een gebouw dat van binnen en van buiten verrassend is en Amsterdam-Noord een impuls geeft door de mensen die het trekt. De toren is een Festival toren die door de opgave als een verticale straat zal funcioneren. Zoals bij een gewoon “vlak” festival bevat de toren een aantal podia, barren, plekken om te eten, plekken om te relaxen en natuurlijk toiletten. Deze functies zijn allemaal verbonden door straten/paden (trappen) welke de bezoeker een festival beleving zal geven. De tussenruimten (pleinen) zijn plekken waar allerlei vermakelijke acts en workshops plaats vinden. De bezoeker kan zelf kiezen welke podia hij of zij bezoekt.
Visualisaties
Maquettes
Digitaal (technisch) tekenwerk
Handmatig / Schetsmatig tekenwerk
