gelegenheidsbundel 100 dagen

gelegenheidsbundel 100 dagen Honderd dagen, ook wel Chrysostomos genoemd 2-4 Johannes Chrysostomus: autobiografisch doorgelicht 3-4 5 5 6

Verdiepende teksten rond kiezen en levenskeuze

7-26

Loesje

27-28

Pagina

1

Leven is kiezen. Kiezen geeft kleur: 'may day' Toekomstdagen Een Emmaüstocht

DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Honderd dagen (ook wel chrysostomos genoemd) is een scholierengebruik waarbij de laatstejaars vieren dat ze, normaal gezien, nog maar (ongeveer) honderd dagen school moeten lopen. Vooral in Belgisch Limburg, provincie Antwerpen, Leuven en deel van Limburg spreekt men over 'chrysostomos', in de rest van Vlaanderen heet het feest gewoon 'Honderd Dagen'. Aan de kust spreekt men soms van 'Hoedjesdag', naar het gebruik een gek hoedje op te zetten op die dag.

Pagina

2

Over de oorsprong van de 100 dagen bestaat geen zekerheid. Wél zouden er documenten zijn waaruit blijkt dat het 100 dagen reeds gevierd werd in de jaren 1950. 100 dagen is ook gekend onder de naam Chrysostomos. Die naam verwijst naar de heilige Johannes Chrysostomos, die als een groot redenaar bekend staat. Aanvankelijk kwam het er bij een 100 dagen-viering namelijk op neer dat er grappige toespraken of redes gehouden werden over de school, de directie en de leerkrachten. Chrysostomos is een ascetisch prediker, een zogenaamde kerkvader die beroemd werd om zijn preken vanaf de jaren 386 na Christus. Zijn feestdag is 27 januari, vandaar dat het schoolse Chrystomosgebeuren plaats vindt ongeveer in de helft van het schooljaar.


Johannes Chrysostomus: autobiografisch doorgelicht Mijn levensloop? Ach, talrijke stralende en enkele pikdonkere momenten. Wellicht weten jullie dat ik de patroon ben van studenten, predikanten, kanselredenaars, bijenkwekers en dat men mij afbeeldt met een boek, een bijenkorf, een duif of een engel. In de Oosterse kerk kreeg ik de eretitel “Chrysostomos” (Guldenmond), wegens mijn kanselwelsprekendheid en aandacht voor het gesproken woord. In mijn tijd moest je glad van tong zijn om je mening kenbaar te maken bij burgers, staatsleiders of kerkelijke oversten. Met Athanasius de Grote, Basilius de Grote, Gregorius van Nazianze behoor ik tot de vier grote Oosterse kerkvaders, maar daar wil ik nu niet verder op ingaan. Laten wij starten bij het prille begin. Ik zag het levenslicht in Antiochië in het jaar 349. Dit verleden in Antiochië maakte mij tot wat ik ben geworden en binnen deze Griekssprekende stad, die in 300 v. Chr. werd gesticht door een generaal van Alexander de Grote, voelde ik mij thuis bij mijn familie en ouders. Mijn vader, Secundus, was van Latijnse komaf en verkreeg een vooraanstaande ambtelijke positie, terwijl mijn christelijke moeder, Anthusa, op jonge leeftijd weduwe werd van twee kinderen. Mijn lieve moeder was een diepgelovige vrouw en liet mij dopen. Door haar oprecht leven liet zij mij zien wat deze belangrijke keuze inhield en dat zie ik bij jullie in 2011 veel minder. Bij jullie heb ik soms de indruk dat jullie ouders, in naam van de vrijheid en de moderne tijden, nergens in geloven en alle verantwoordelijkheid ontwijken. Hoe kunnen jullie kinderen dan straks kiezen, wanneer zij geen fundamenten hebben meegekregen? Net alsof jullie bij het ontbijt enkel brood en een beetje boter op tafel zetten en dan tegen jullie kinderen zeggen: “Kies maar wat je op je brood wil.” In mijn jonge jaren legde ik mij toe op de studie van rechten en filosofie. Ik was op zoek naar iets wat orde in mijn leven zou brengen. Als kind had ik vol bewondering toegekeken hoe mijn moeder het huis op orde hield, want alles had zijn plek en alles moest teruggezet worden op de plaats waar het thuishoorde. Mijn moeder vertelde over de schepping en hoe God orde schiep uit chaos. Verwonderd leerde ik dat God orde bracht door de zon overdag te laten schijnen en de maan ’s nachts. Door de lucht te beschermen voor de vogels, het water voor de vissen en het land voor de dieren en de mensen. Bovenal begreep ik dat de mens beheerder en bewerker was van de aarde, niet overheerser of onderwerper. Als student ontdekte ik dat er een levensbeschouwing bestond die een duidelijk standpunt innam inzake de kennis van het materiële, het spirituele en het goddelijke. Dat was de leer van Christus en die zou ik consequent toepassen tijdens mijn leven. Tijdens mijn preken nam ik geen blad voor de mond en stak geregeld van wal tegen materialisme of ontucht. Ik sprak dan: “U heeft als christen de taak deze aarde tot een afspiegeling van de hemel te maken. Dat is heel wat anders dan u te verschansen achter hoge muren en de rest te laten verrekken. Is het loon dat de arbeider krijgt voor zijn werk in verhouding met uw huis? En al diegenen die bijna helemaal niets hebben? Deert u dat niet?”


Pagina

Aanvankelijk leefde ik als monnik in de eenzaamheid van verlaten bergen. Onze taak - in een heremiete gemeenschap - bestond uit het gezamenlijk zingen van psalmen, het mediteren over en bestuderen van de Heilige Schrift, het beoefenen van stilte, het verlenen van gastvrijheid en het verrichten van handwerk. Na vier jaar, koos ik in 380 voor een totale afzondering in een rots. In deze rots verbleef ik drie afzonderlijke periodes van acht maanden, waarin ik niet sliep, minimaal at, streng vastte en het Oude en Nieuwe Testament uit het hoofd leerde. Wat lachen jullie nu? Inderdaad, wij hadden geen desktop en wij teerden enkel op hart en verstand. In 381 werd ik diaken te Antiochië en later werd ik gewijd tot presbyter. In 398 kwam de grote ommekeer. In de keizerlijke hoofdstad Constantinopel werd ik uitgeroepen tot bisschop, zeer tegen mijn zin. Het ideaal van de bisschop beschreef ik als volgt: “Ernstig moet hij zijn, niet trots. Streng en toch goed. Hij moet gebieden en toch

3

In mijn preken en geschriften werd ik sterk beïnvloed door het werk van Demosthenes, Plato en Homerus. Eerstgenoemde was een Atheens retoricus, de volgende was een Atheens filosoof en laatstgenoemde oogstte grote bekendheid met zijn gedichten Ilias en Odyssee. Net als mijn leermeester Libanius had ik geen biografische of historische interesse in voornoemde denkers. Door het klassikaal bestuderen en bediscussiëren van elke vorm van literatuur kreeg ik de leestechnieken aangereikt om de tekst ten volle te verstaan en zo de wereld waarin de tekst was ontstaan te ontdekken of te kunnen verklaren. Inderdaad, zoals jullie tijdgenoten Edward Schillebeeckx en Hans Küng hield ik veel van hermeneutiek. Dit basisbeginsel bleef ik zeer trouw gedurende mijn verdere leven.

ieders vriend zijn. Hij moet nederig zijn, niet slaafs. Vastberaden en toch zachtmoedig. Degene die bekwaamheid heeft moet hij, spijts alles en allen, toch blijven steunen met groot gezag. Een zaak moet hij voor ogen hebben: het welzijn van de Kerk.” Omdat ik mij niet in het hoekje liet drummen, stelde ik hervormingen voor die een totaal nieuwe tijd zouden inluiden. Zonder angst ging ik de verschillende uitgaven van de geestelijken na, schrapte overtollige misbruiken, besteedde het geld om ziekenhuizen te bouwen of armen te bedelen, schafte kostbare feestmalen af, verminderde het aantal dienaren en beambten, en leefde uiterst streng en sober. Later kreeg ik zelfs de naam een streng en ongastvrij type te zijn. Historische of mythologische (on)waarheid, wie zal het zeggen? De keizerin van Constantinopel liet mij tweemaal verbannen. Mijn boeken waren blijkbaar te kritisch, ik begrijp het echt niet. Tegenover de rationele verklaring van het godsbewijs stelde ik het goddelijke mysterie en dat zou een foute beslissing in mijn leven geweest zijn. Nochtans is er een basisbeginsel dat ik heel mijn leven trouw ben gebleven, namelijk de overstijging van fysische en metafysische tegenstellingen en de standvastige drang naar eenheid. De christelijke eenheid was voor mij heilig en ik heb al mijn krachten aangewend om dit fundament te bewerkstelligen. Die christelijke eenheid haalde ik bij mijn geloof in een persoonlijke God, een goede God vol liefde voor zijn schepselen. Steeds opgeruimd en steeds boven de stormen van het leven verheven, bleef ik vervuld van “de zekerheid dat God zijn mensenkinderen innig liefheeft”. Ja, mijn personalisme stond buiten kijf. Dit is misschien mijn eerste boodschap aan jullie allen, in het jaar 2011. Naast dit personalisme heb ik nog andere vreugden gekend in mijn leven. Mijn uitgebreide correspondentie aan Olympias, een vrome weduwe uit de hoogste adelstand van Constantinopel, gaf een verklaring aan mijn diepe levensvreugde. Olympias stelde haar hele leven in het teken van de dienst aan God en haar medemensen. Bekleed met waardigheid was alle vrouwelijke ijdelheid haar vreemd en hield zij zich bezig met ziekenzorg, onderricht aan vrouwen of kinderen, onderhoud van de kerk en hulp bij de toediening van het doopsel. Vaak deed de bisschop beroep op haar en gaf zij raad in bestuurlijke aangelegenheden. Olympias was een hoogstaande vrouw. Maar, ik wil de donkere momenten niet verbergen. In bepaalde hofkringen werd mijn boodschap niet aanvaard en keizerin Eudoxia liet mij twee keer verbannen. Toch noemde men mij later de “heilige van de blijdschap in het lijden”. Jullie mensen van de eenentwintigste eeuw weten immers goed wat onrecht of lijden bij weerloze mensen kan teweegbrengen. Vaak ondergaan wij ziekte, vernedering, armoede of pijn en toch houden wij stand. Kunnen al deze rampen het innerlijke van de mens aantasten? Neen, zolang de mens het ik opoffert ten bate van het zelf, want het ware zelf wint zichzelf door het ik te offeren. Enkel door de tegenstrijdigheden tussen het ik en het zelf in onszelf te overwinnen komen we in onze diepste ziel en leren we God kennen als verlossing en heling. De lijdensweg is tevens een weg naar eenwording, waarnaar de Griekse filosofen zo hard verlangden. Een gelovig mens komt tot eenheid als hij zijn alomtegenwoordige tegenstellingen accepteert en op zoek gaat naar evenwicht in zijn leven. Oosterse denkers wisten dit al duizenden jaren, maar voor jullie westerlingen komt de wijsheid nog steeds uit het westen. Tot slot wens ik jullie het allerbeste toe. Weet dat God vol liefde is voor al zijn schepselen en besef hoe waardevol een mensenleven voortkabbelt langs drukke wegen. Prijs God, eer Hem in geloof en toewijding, loof zijn volk en span je in om met dit volk nieuwe wegen te gaan. Wegen van blijdschap en beproeving, wegen van gulheid en geluk. Met de groeten van Chrysostomus. Willy Schaeken

Pagina

4

Bibliografie BOGERD, K., Hermeneutiek bij Johannes Chrysostomus, thesis Godgeleerdheid Nijmegen, 2011. KELLY, J.N.D., Golden Mouth: The Story of John Chrysostom-Ascetic, Preacher, Bishop, CUP, New York, 1995. MAYER, W., The homilies of St. John Chrysostom. Provenance, Reshaping the Foundations, Pontificio Instituto Orientale, Rome, 2005. MITCHELL, M.M., The Heavenly Trumpet: John Chrysostom and the Art of Pauline Interpretation, Mohr Siebeck, Tübingen, 2000. VAN DEN BERGHE, B.H., De Chrysostomustragedie en de standvastigheid van twee heiligen, De Standaard, Brussel, 1957.


Leven is kiezen. Kiezen geeft kleur. MAY DAY Voor de zesdes – lichamelijk nog in het Sint-Janscollege, mentaal al ‘aan de overkant’ – hadden we een mooie dag in mei geboekt: de May Day op woensdag 23 mei. Een halve dag om - voor de laatste sprint ingezet wordt – nog even met klas- en jaargenoten én (klassen)leerkrachten in een sfeer van rust en bezinning stil te staan bij de (gemaakte) studiekeuze. Eerst samen ontbijten. Vreugde en zorgen delen met goede vrienden en vriendinnen maakt kiezen iets doenbaarder. Tijdens het bezinningsmoment in de kapel – aangekondigd met, zeg maar ‘artistiek-acrobatisch tromgeroffel’ stonden we stil bij: “Leven is kiezen. Kiezen geeft leven.” Intussen stond mevrouw… klaar om al die bijna oud-leerlingen op de gevoelige plaat te zetten: per klas én als grote groep allemaal samen, voor het jaarboek – als presentje op 28 juni. Daarna was er een goed uur tijd om in groepjes indrukken uit te wisselen over de gemaakte studiekeuze, op locatie: de juristen in spe trokken naar het Vredegerecht en gingen daar met elkaar in gesprek, de economisten deden dat in een lokaak van Unizo, de kandidaat-psychologen huisden in het CLB, de potentiële architecten in ‘de Letterbeek’, enz… Ook diegenen die de knoop nog niet konden doorhakken, hadden een boeiend gesprek. Als laatste luik kwam Guido Cooman (studentenpastor aan de Kulak) vertellen over het student zijn. Hij benaderde dit vooral als een engagement tegenover je ouders (de er veel geld in investeren) tegenover jezelf (neem jezelf en je keuze ernstig), tegenover je medestudenten en kotgenoten, tegenover de maatschappij. Met een rekensommetje wees hij er de toekomstige studaxen fijntjes op dat ze maar 100 avonden op kot zitten (en daarin moet alles gebeuren: van groepswerken maken, over fuiven naar studeren), en dat de 38 urenweek voor een student die wil slagen te weinig is. Laat ons hopen dat vooral één boodschap duidelijk was: “Beste zesdes, wij vinden kiezen belangrijk. Overweeg goed de keuzes die je in je leven maakt en ga er dan ook helemaal voor.” Filip Notredame, leerkracht godsdienst – gedragswetenschappen, Sint-Janscollege Poperinge.

Toekomstdagen voor 7 BSO - VTI Izegem

Pagina

De tweede dag splitste de groep zich: de leerlingen van 7 Bouw en Houtbewerking gingen naar Blankenberge waar ze de art nouveau bekeken; de leerlingen van 7 Bedrijfsvoertuigen en Fotolassen werden rondgeleid in een bedrijf dat zich toelegt op het bouwen van kooien voor rallyauto's.

5

De leerlingen van het 7e BSO trokken naar de kust voor hun Toekomstdagen. Het gaat om een pastorale activiteit, georganiseerd in samenwerking met de titularissen van het 7e jaar. De eerste dag werd volledig pastoraal ingevuld: een trektocht, sprekers vanuit de bedrijfswereld, vertrouwensspelen, een eenzaamheidswandeling,...

Piet Lavens


Een pelgrimstocht Een Emmaüstocht met zesde jaren Omdat het leven een zoektocht is naar geluk. "De weg is beter dan de herberg" Pedro Calderon de la Barca

Het kernachtige in de versregel van Calderon is als het ware ingebouwd in het levenspad van ieder mens. Ook in het natuurlijke verlangen van bijna iedereen om oud te worden. Waarbij wijlen mijn goede moeder een volkse wijsheid citeerde: 'Ge wordt graag oud, maar ge zijt het niet graag!' Bij de zoektocht naar het geluk geeft ook het streven, het volgen van de weg, meestal meer voldoening dan het mogelijk bereiken van de herberg, wellicht een wazige droom. Zoals Pearl Buck eenvoudig suggereert: ‘Misschien is dat zoeken het geluk zelf.’ Die zoektocht valt samen met het permanente streven van de mens om zijn eigen, unieke persoon ten volle te ontplooien, waarbij zijn arbeidsprestaties, van welke aard dan ook, een essentiële rol spelen. De weg schept daarbij voldoening, méér dan de herberg, die de rol van doel en wellicht van utopie vervult.

Pagina

6

Uit Gelukkig zijn. 52 wijsheden over de eeuwige zoektocht naar het geluk van John van Waterschoot


Verdiepende teksten rond kiezen en levenskeuze Laat ons geen vooruitgang noemen waar een ander aan ten onder gaat. Laat ons geen groei noemen waar een ander minder van wordt. Laat ons geen vrijheid noemen wat een ander het recht ontneemt zichzelf te zijn. Laat ons geen gemeenschap noemen waar de minste niet de meeste aandacht krijgt. Laat ons zelf de verandering zijn die we in de wereld willen zien. Mahatma Gandhi

Voor jongeren die voor een studie- en beroepskeuze of voor een andere levenskeuze staan. Dat ze zich laten leiden door hun diepste roeping. Dat ze tot een heldere en goede keuze komen.

Wat moeten we doen met ons leven? Welke richting moeten we uit? Wat moeten we kiezen? Wie brengt ons tot klaarheid? Kom, Gij dan, Bron van klaarheid. Stem in ons. Ontdooi ons. Verhelder ons. Oriënteer ons. Schrap in ons. Stil storm in ons. Toon ons. Laat ons aanvoelen. Wijs ons. Roep ons. Duw ons. Stuw ons. Trek ons.

Pagina

7

Ga met ons verder. Beloof ons dat Gij er altijd zal zijn, dat Gij altijd met ons meegaat. Doe beroep op ons, blijf ons aanroepen, oproepen. DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Voor de opbouw van zijn wereld heeft God ze allemaal nodig: zowel de werkers van het eerste uur als die van het laatste, zowel de mensen met ervaring en vorming als de pas aangekomenen die nog veel moeten leren, maar wellicht ook frisse nieuwe ideeën kunnen aanleveren. Zowel mensen met tijd als mensen met een druk gevuld leven. Hij heeft voorgangers nodig en leiders maar ook stille werkers, en bidders. Allemaal zijn ze nodig voor de opbouw van Gods wereld. Vergelijk jezelf niet met een ander, noch met wat hij kan of met wat hij verdient. Zoals je bent, zo heeft God je nodig voor zijn wereld. Want het gaat niet om wat je organiseert of om hoeveel je presteert, maar het gaat om het werken in Gods wijngaard waar alles spreekt van ‘Ik zal er zijn voor u’, waar goedheid veel verder gaat dan rechtvaardigheid, waar we allen evenveel bemind zijn: oneindig veel.

Pagina

8

naar André Callewaert


De as waarrond je leven draait. Niet winst maakt de wereld duister maar winstbejag, de jacht op winst. Niet geld maakt de wereld duister maar de honger naar geld. Niet de macht maar machtsmisbruik. Wie macht, geld en winst tot centrum maken van hun leven, tot de as waarrond alles draait, die wandelen in het duister. God, zijn schepping, de wereld, heeft nood aan mensen van het Licht: mensen, met of zonder geld, winst of macht, mensen die leven van menswaardigheid, die te vertrouwen zijn, geduldig zijn, sober zijn; mensen die de liefde maken tot centrum van hun leven. Ook zieke mensen maken onze wereld minder duister. Je moet kiezen licht of duister, liefhebben of hebberigheid. Die twee zijn niet te combineren. Ze heffen elkaar op. De as waarrond jouw leven draait is jouw keuze. naar Ida Guetens

Ieder mens is een kapitaal aan mogelijkheden. Hij heeft ogen om het goede in anderen te zien en te waarderen. Handen om te werken en mee te bouwen aan een betere wereld, een hart om 'een beste vriend' van elk-ander te kunnen zijn. Ieder mens bezit een waaier van mogelijkheden: capaciteiten allerhande – onvermoede rijkdom aan edelmoedigheid, begrip en liefde – vaardigheid, kunst en vreugde.

Ward Bruyninck DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Pagina

In een mensengemeenschap brengt eenieder het zijne bij. Wie louter kiest om te profiteren is een doodgravertje.

9

Een gemeenschap van mensen is een rijke mozaïek van ieders inbreng. Elk steentje kostbaar en uniek – hoort opvallend met zijn kleur op zijn plaats te zijn. Valt het weg dan is het geheel on-af of geschonden.

Força

It is the passion flowing right on through your veins And it's the feeling that you're oh so glad you came And it's the moment you remember you're alive It is the air you breathe, the element of fire

Het is de passie die door je aderen stroomt En het is het gevoel blij te zijn dat je bent gekomen Het is het moment dat je je herinnert dat je leeft Het is de lucht die je inademt, het element van vuur

It is the flower that you took the time to smell It is the power that you know you got as well It is the fear inside that you can overcome This is the orchestra, the rhythm and the drum

Het is de bloem waar je tijd voor nam om te ruiken de kracht waarvan je weet dat jij hem ook hebt Het is de angst binnenin die je kan overwinnen Dit is het orkest, het ritme en de drum

Com’ una força, com’ una força Com’ una força que ninguém pode parar Com’ una força, com’ una força Com’ una fome que ninguém pode matar It is the soundtrack of your ever flowing life It is the wind beneath your feet that makes you fly It is the beautiful game that you choose to play When you step out into the world to start your day You show your face and take it in and scream and pray You're gonna win it for yourself and us today It is the gold, the green, the yellow and the grey The red and sweat and tears, the love you got.

Als een kracht, als een kracht Als een kracht die niemand kan tegenhouden Als een kracht, als een kracht Als een verlangen dat niemand kan stillen Het is de soundtrack van je altijd stromende leven Het is de wind onder je voeten die je doet vliegen Het is het prachtige spel dat je kiest om te spelen Als je de wereld instapt om je dag te beginnen Je laat je zien, geniet en schreeuwt en bidt Je gaat winnen vandaag voor jezelf en voor ons Het is het goud, het groen, het geel en het grijs Het rood en zweet en tranen, de liefde je hebt.

Hey! Com’ una força, com’ una força Com’ una força que ninguém pode parar Com’ una força, com’ una força Com’ una fome que ninguém pode matar

Als een kracht, als een kracht Als een kracht die niemand kan tegenhouden Als een kracht, als een kracht Als een verlangen dat niemand kan stillen

Força! Força! Closer to the sky, closer way up high, oh Mais perto do céu, mais perto do céu!

Kracht! Kracht! Dichter bij de hemel. Dichter, helemaal omhoog Dichter bij de hemel. Dichter bij de hemel.

Com’ una força, com’ una força Com’ una força que ninguém pode parar Com’ una força, com’ una força Com’ una fome que ninguém pode matar

Als een kracht, als een kracht Als een kracht die niemand kan tegenhouden Als een kracht, als een kracht Als een verlangen dat niemand kan stillen

Pagina

10

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Gk1v9s5s7YI


Sarah Bettens - Leef Mag ik nog één keer, hier bij jou Mag ik nog één keer, voor het leven Mag ik in stilte, hier bij jou Mag ik nog één keer om je geven Ik heb niet altijd juist geleefd Maar toch iets moois geleerd En ik leef... En ik leef Alles gaat fout, maar 't is goed Zolang ik het beleef Want ik leef Ik was je verloren, en mij ook Alles proberen voor ik oud word Maar ik sta nog steeds rechtop Dit keer gewapend voor het koud wordt Ik heb je altijd graag gezien Ben jij mijn geheim misschien Want ik leef... En ik leef Alles gaat fout, maar 't is goed Zolang ik het beleef Want ik leef Dat ik nu zonder spijt nog verder mag Nog kansen maak, dat jij Dat je weer lacht naar mij Je lacht naar mij Je lacht naar mij En ik leef... En ik leef Alles gaat fout, maar 't is goed Zolang ik het beleef Ja ik leef... En ik leef Alles gaat fout, maar 't is goed Zolang ik het beleef Want ik leef

Pagina

11

http://www.youtube.com/watch?v=ti4cy6_-1Us


Pilgrim enya Pelgrim,je bent weg op het pad dat je koos om uit te zoeken waarom de wind stilvalt en waar de verhalen naar toe gaan. Alle dagen komen voort vanuit één dag. Zoveel zou je moeten weten. Je kunt niet veranderen wat gebeurde. Je kunt wel veranderen waar je naartoe gaat.

One way leads to diamonds, One way leads to gold, Another leads you only To everything you're told. In your heart you wonder Which of these is true; The road that leads to nowhere, the road that leads to you.

De ene weg leidt naar diamanten. De andere leidt naar goud. Nog een andere leidt naar jou. Naar alles wat men jou vertelde. In je hart vraag je je af welke weg is de juiste? De weg die nergens naar toe leidt, of de weg die naar jezelf leidt.

Will you find the answer in all you say and do? Will you find the answer In you?

Zal je antwoord vinden, In alles wat je zegt of doet? Zal je antwoord bij jezelf vinden?

Each heart is a pilgrim, Each one wants to know The reason why the winds die And where the stories go. Pilgrim, in your journey You may travel far, For pilgrim it's a long way To find out who you are...

Elk hart is een pelgrim. Iedereen wil weten waarom de wind stilstaat. En waar de verhalen naar toe gaan. Pelgrim, je zal misschien ver reizen maar het is dan ook een lange reis om te ontdekken wie je echt bent.

Pilgrim, it's a long way To find out who you are...

Maar het is dan ook een lange reis om te ontdekken wie je echt bent...

Pagina

12

Pilgrim, how you journey On the road you chose To find out where the winds die And where the stories go. All days come from one day That you must know, You cannot change what's over But only where you go.


Wat vliegt de tijd De straat was ooit een steeg nu staat geen huis meer leeg De buurt is nu een wijk Wat vliegt de tijd Speeltijd is voorbij je vrienden ben je kwijt je hebt geen dag meer vrij wat vliegt de tijd Er is zoveel dat je hoopt nog te doen maar voor je 't weet komt een ander seizoen regen en zon, veel illusies en spijt want je begrijpt wat vliegt de tijd Nu je volwassen wordt ben je tot veel bereid een week lijkt een dag tekort wat vliegt de tijd Niets gaat snel genoeg een afspraak is nooit te vroeg wachten duurt een eeuwigheid wat vliegt de tijd Er is zoveel dat je hoopt nog te doen maar voor je 't weet komt een ander seizoen regen en zon, veel illusies en spijt want je begrijpt wat vliegt de tijd Er is zoveel dat je hoopt nog te doen maar voor je 't weet komt een ander seizoen Regen en zon, veel illusies en spijt want je begrijpt Wat vliegt de tijd Wat vliegt de tijd Wat vliegt de tijd Wat vliegt de tijd

Pagina

13

Will Tura/Frank Dingenen


De houthakker Dit onderstaand verhaal laat zien dat af en toe stilstaan bij je ‘eigen onderhoud’ belangrijk is om effectief door te kunnen gaan.

Er was eens een houthakker. Op zijn eerste dag bij zijn nieuwe baas ging hij enthousiast aan het werk. Hij kapte achttien bomen. “Mijn complimenten”, zei de ploegbaas. De volgende dag stond hij wat vroeger op, vastbesloten om het nog beter te doen. Hij kapte vijftien bomen. “Ik zal wel moe zijn”, dacht hij. “Morgen gaat het vast weer beter.” De volgende dag kapte hij er negen, daarna vijf en de laatste dag was hij de hele middag bezig om zijn tweede boom te kappen. Ongerust over zijn toekomst bij het bedrijf ging hij naar de baas. Die vroeg hem:”Wanneer heb je voor het laatst je bijl geslepen?” Hij antwoordde: “Slijpen? Ik heb geen tijd gehad om te slijpen; ik had het veel te druk met kappen.”

Pagina

14

Uit: “Laat me je een verhaal vertellen”, Jorge Bucay


Jij kunt... Jij kunt de eerste druppel zijn in een lied dat mensen uit hun kot haalt. Vrees niet al is je eerste stemgeluid nog zwak. Jij kunt de eerste vonk zijn tot een vuur dat mensen in de buurt van mensen brengt. Vrees niet al waait er nog een tegenwind. Jij kunt de eerste korrel zijn voor een veld met bloemen van verdraagzaamheid. Vrees niet, al staan er nog distels tussen de bloemen. Jij kunt de eerste druppel zijn voor een bron die mensen verzamelt en opricht uit verdrukking. Vrees niet, al liggen er nog stenen voor de bron. Jij kunt de eerste stap zetten met een nieuw initiatief dat mensen beweegt voor mensen, dat economie en politiek betrekt op kleinen en kwetsbaren. Vrees niet al zijn je eerste stappen nog onzeker. Laten we in de stilte van het eigen hart bidden. Dat het elk van ons mag overkomen. De kracht om de eerste stap te zetten. Dat het ons samen mag overkomen. De kracht om als als jongere op een kruispunt in het leven nieuwe wegen naar solidariteit te banen.

Toon Tellegen DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Pagina

Ik wou dat geluk een ding was en dat ik het ergens vond en mee naar huis nam. Ik zou niemand vertellen dat ik het had gevonden. Ik zou het verstoppen en alleen tevoorschijn halen als ik zeker wist dat ik alleen was. Dan zou ik het oppoetsen. Geluk moet glimmen, ook al is het in het geheim.

15

Ik wou...

Roeien Kijkend naar het verleden dromen van de toekomst. Wij zijn als mensen die zitten in een roeiboot. Wellicht is het u ook al opgevallen dat bij een zeilwedstrijd de roeiers met hun rug naar de aankomstlijn zitten. Ze roeien rugwaarts terwijl ze luisteren naar de roeper achteraan in de boot, die hen aanmoedigt en richtlijnen geeft; luisterend naar wie achter hen zit, varen ze vooruit naar de toekomst. Dat is ook zo voor gelovige mensen. Zij varen naar de toekomst door te luisteren naar het verleden. In het verleden ontdekken zij de belofte die hun toekomst is. Daarom luisteren Christenen ook steeds naar verhalen uit het verleden. Ik heb gehoord dat velen van jullie zitten te wachten op een wonder, jullie dromen daarvan, dat ik, jullie God, de wereld zal redden. Hoe zal ik redden, zonder jullie handen? Hoe zal ik rechtspreken zonder jullie stem? Hoe zal ik liefhebben zonder jullie hart? Vanaf de zevende dag heb ik alles uit handen gegeven; heel mijn schepping en mijn wondermacht. Niet jullie, maar ik wacht nu, opdat jullie mijn droom waarmaken. Een opmerkzame geest... Op een nacht verscheen Jahweh aan Salomo in een droom en vroeg: ‘Wat wil je dat Ik je geef?’ Toen antwoordde Salomo: U hebt ervoor gezorgd dat ik troonopvolger van David zou worden, hoewel ik nog zo jong ben en niet weet wat ik precies moet doen, of wat ik niet mag doen. Zo staat uw dienaar te midden van het volk dat U uitverkoren hebt, een groot volk, zo groot dat het niet te tellen of te schatten is. Geef dus uw dienaar een opmerkzame geest. Dan kan ik rechtspreken voor uw volk en onderscheid maken tussen goed en kwaad. Dan pas zal ik juiste beslissingen treffen in het belang van Israël.’

Ook wat je niet gevraagd hebt, geef ik je: rijkdom en aanzien en een lang leven, op voorwaarde dat je mijn wetten en geboden onderhoudt, zoals je vader David dat gedaan heeft. Toen werd Salomo wakker. Hij ging onmiddellijk naar de ark van het verbond met Jahweh en bracht een offer van dankbaarheid.

Pagina

1 koningen 3

16

Jahweh was heel blij met het antwoord van Salomo: ‘Omdat je juist dit gevraagd hebt en geen rijkdom, of een lang leven, of de dood van vele vijanden, maar alleen inzicht, om recht te kunnen spreken, geef Ik je een geest vol wijsheid en inzicht. Nooit zal er voor je iemand staan die wijzer is dan jij.


OP VLEUGELS GEDRAGEN Hoog op een berg is het nest van de adelaar, de koning van de vogels. Met machtige wieken zweeft hij door de lucht. In zijn grote nest tussen de rotsen liggen zijn pasgeboren jongen. Zo hoog liggen ze veilig. Wie kan er bij komen? De kleine vogels piepen en weten niet beter of hun nest is de wereld. Totdat er één zijn kopje uitrekte en over de rand keek. Hij schrok. Verder dan het veilige nest is de grote wereld! En hoe diep en ver is er nog van alles en beweegt er dit of dat! Vlug kroop hij terug en durfde niet meer te kijken. Langzaam werden hun pootjes en vleugels groter en sterker. En nu keken ook de anderen zo nu en dan over de rand. En ze zagen hun vader, de grote adelaar, zweven door de lucht. Ze wisten dat ook zij dit eens zouden doen. Toen kwam de dag, dat ze één voor één op de vleugels van hun vader het nest uit werden gedragen. Zo zweefden ze veilig over de diepte, over rotsen en over bomen. Allen kregen ze een beurt, en kwamen weer terug in het veilige nest. Nu begrepen ze pas dat een vogel niet in zijn nest moet blijven, maar dat de wijde wereld voor hem is en de grote diepte. En dat zijn vleugels hem kunnen dragen. Hun vader en moeder wisten wanneer hun tijd gekomen was dat hun vleugels sterk genoeg zouden zijn om zelf te leren vliegen. Toen gebeurde het tijdens een vlucht, dat vader adelaar het kleintje ineens losliet, zomaar in de lucht! Piepend van schrik fladderde de kleine adelaar. Hij viel omlaag, maar zijn vader ving hem op met zijn sterke vleugels. Maar weer liet hij hem los en toen bewoog de kleine zijn eigen vleugels en bleef vliegen boven zijn vader. Hij kon het nu zelf! Het was of hij ineens groeide. Hij voelde zich een grote adelaar! Daarna pakte vader adelaar het kleintje weer op en bracht het terug naar het nest. Zo gebeurde het dat de kleine adelaars leerden vliegen. Ze waren niet meer bang voor de grote diepte. Ze voelden zich een koning in de lucht. En eens zou de tijd komen dat ook zij een eigen nest zouden bouwen, en hun bange kleine kindertjes op hun sterke vleugels dragen. Exodus 19,4; Deuteronomium 32,11 Uit: Het huis van licht, Joanne Klink

Als jullie eerlijk zijn, dan zullen jullie tegenstanders en vrienden hebben. Het ergste is niet dat jullie tegenstanders hebben, het ergste zou zijn dat jullie geen vrienden hebben. Als jullie eerlijk zijn, dan zullen jullie vreugde en zorgen kennen. Het ergste is niet dat jullie zorgen hebben, het ergste zou zijn dat jullie geen vreugde kennen.


Pagina

Als jullie eerlijk zijn, dan zullen jullie groot en klein zijn. Het ergste is niet dat jullie klein zijn, Maar het ergste zou zijn dat jullie - met jullie eigen talenten en manier van zijn niet zou weten dat jullie kostbare parels zijn in Gods ogen.

17

Als jullie eerlijk zijn, dan zullen jullie gaven en gebreken hebben. Het ergste is niet dat jullie gebreken hebben, Maar het ergste zou zijn dat jullie denken dat jullie geen gaven hebben.

Als wij niet meer vertrouwen in de toekomst en in het onbekende, wie dan wel? Als wij niet meer bereid zijn om radicaal te kiezen voor wat echt waardevol is, wie dan wel? Als wij niet meer het kwetsbare behoeden, wie dan wel? Als wij niet meer elkaar kunnen vergeven en de kracht van verzoenen laten voelen, wie dan wel? Als wij niet - ondanks het kwaad dat in de wereld geschiedt hoopvol blijven, wie dan wel? Als wij niet meer elkaar bemoedigen op de kruispunten van ons leven, wie dan wel? Als wij niet meer vertrouwen in ‘het idealisme’ van de kinderen en jongeren, wie dan wel? Als wij niet meer voorleven en blijven zeggen ‘hoe het kan’ wie dan wel? Als wij er niet in slagen de ideeën aan te dragen ‘met kansen op slagen’, wie dan wel? Als wij er niet voor zorgen dat ‘de toekomst’ is geborgen voor de jongeren van morgen wie dan wel?

Pagina

18

Als wij niet meer durven geloven dat er Iemand is, hier nabij en hierboven, wie dan wel?


Wij tekenen voor de toekomst

Werken aan een toekomst voor elk kind is geloven dat een zwakke leerling onderweg kwijt spelen altijd een zware nederlaag is; dat het dumpen van kansarme jongeren een onrecht is; dat ‘elke leerling telt!’ wel degelijk mogelijk is; dat een warme en sterke school voor elke jongere realiseerbaar is. Wij tekenen voor de toekomst! Werken aan een toekomst voor elk kind is hopen dat vroegtijdig de school moeten verlaten geen straatje zonder einde is; dat geen diploma halen onbestaande is; dat een leven lang laaggeschoold blijven onmogelijk is… Wij tekenen voor de toekomst! Werken aan een toekomst voor elk kind is geloven dat het gevoel ‘er te mogen zijn’ een prioriteit is; dat eerlijk met elkaar in gesprek gaan een noodzaak is; dat vechten voor gelijke kansen essentieel is…

Wij tekenen voor de toekomst! Werken aan een toekomst voor elk kind is hopen dat een eerlijke kans op herbeginnen altijd mogelijk is; dat je leven zelf kunnen inkleuren voor iedereen haalbaar is; dat er helemaal alleen voor staan nooit het laatste is; dat bij de pakken blijven zitten nooit onomkeerbaar is… Wij tekenen voor de toekomst! Werken aan een toekomst voor elk kind is geloven dat ‘het kan me niet schelen’ nooit onze conclusie is; dat ‘er is niets aan te doen’ nooit definitief is; dat samen armoede uitsluiten voor altijd onze missie is; dat blijven werken aan de droom van Jezus van Nazareth begin en einde van al onze inzet is… Samenhorig in dit geloof en deze hoop tekenen wij vandaag samen voor de toekomst! Geert Dedecker

Wij tekenen voor de toekomst! DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

19

Wij tekenen voor de toekomst!

Werken aan een toekomst voor elk kind is zeker weten dat respect voor ieder kind de basis is; dat steeds nieuwe kansen creëren onmisbaar is; dat een school zonder uitsluiting levensbelangrijk is…

Pagina

Werken aan een toekomst voor elk kind is hopen dat vastgespijkerd worden op je verleden nooit het laatste is; dat starten met een rugzak vol onkansen geen blijvende handicap is; dat altijd het ‘kind van de rekening’ zijn nooit vanzelfsprekend is; dat geen stem hebben en niet beluisterd worden nooit de normaalste zaak van de wereld is…

Ik kan je stenen geven om te bouwen, géén blauwdruk voor een kant-en-klaar gebouw: het eigenlijke werk is toch aan jou. Dat jij dat kunt, daar moet ik op vertrouwen. Het maken van cement kan ik je leren, hoe steen voor steen te voegen in verband, maar niet jouw hand te zetten naar mijn hand: jij moet je huis in vrijheid construeren. Zo geef ik jou misschien een fundament, de grondslag voor door jou te bouwen muren. Dan rest mij slechts jou aan te blijven vuren, tot jij, mijn kind, een meester-bouwer bent.

'Wat wil je later worden', vroeg de meester aan zijn leerlingen van het tweede leerjaar?

Maar de meester keek heel ernstig. 'Mens worden,' zei hij, 'dat is de mooiste maar tegelijk de moeilijkste stiel die er is...' DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Pagina

Eén jongentje had nog niet geantwoord. 'En jij, vroeg de meester?' 'Mens,' zei het jongentje. De klas schoot in een luide lach.

20

‘Voetballer, piloot, dokter, verpleegster, Kim Clysters...' klonk het.

Het boek Prediker Alles heeft zijn tijd Alles heeft zijn uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd. Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om wat geplant is te oogsten. Een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen. Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen. Een tijd om stenen weg te gooien en een tijd om stenen te verzamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om van omhelzen af te zien. Een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te doen. Een tijd om stuk te scheuren en een tijd om te herstellen, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken. Een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd voor oorlog en een tijd voor vrede. Wat heeft iemand dan aan al zijn werken en gezwoeg? Ik overzag de bezigheden die God de mensen heeft opgelegd om over te tobben. Alles wat Hij doet is goed op zijn tijd; ook heeft Hij de mens besef van duur ingegeven, maar toch blijft Gods werk voor hem vanaf het begin tot aan het einde ondoorgrondelijk. Daarom lijkt het mij voor de mens nog het beste vrolijk te zijn en het er goed van te nemen. Als hij kan eten en drinken en genieten van wat hij met al zijn zwoegen bereikt heeft, is dat immers een gave van God. Ik kwam tot het inzicht dat alles wat God doet voor altijd blijft: er valt niets aan toe te voegen en niets gaat eraf. God maakt dat de mensen ontzag voor Hem hebben. Wat is, was er tevoren al; wat zijn zal, is vroeger al geweest.

The byrds


Pagina

Turn Turn Turn To everything, turn, turn, turn There is a season, turn, turn, turn And a time for every purpose under heaven A time to be born, a time to die A time to plant, a time to reap A time to kill, a time to heal A time to laugh, a time to weep A time to build up, a time to break down A time to dance, a time to mourn A time to cast away stones A time to gather stones together A time of love, a time of hate A time of war, a time of peace A time you may embrace A time to refrain from embracing A time to gain, a time to lose A time to rend, a time to sew A time of love, a time of hate A time of peace, I swear it’s not too late

21

God haalt wat voorbij is steeds weer terug.

Lied van Prediker Ik heb de wereld gezien In het licht van de liefde En in de schaduw van de haat Er zijn altijd twee kanten Ware woorden zijn niet mooi Mooie woorden zijn niet waar En alles beweegt zolang als het leeft Zoals een rivier die stroomt naar de zee Wij zijn een deel Van een groter geheel Wij vallen als bladeren En de wind neemt ons mee Er is een tijd van verliezen Er is een tijd van vertrouwen Er is een tijd van verlangen Er is een tijd van vergeten Er is een tijd van vergeven Er is een tijd voor alles En alles is lucht Groei naar het licht En klim langs de stralen naar de hemel omhoog Hou je niet vast aan dat wat voorbij is En laat alles los wat spookt in je hoofd Want het licht in je ogen verdwijnt met de tijd Zoals de zon in de verte aan het eind van de dag Maar alles verandert en Beweegt in een cirkel Keert terug naar de bron En wordt wat het was Er is een tijd van verliezen Er is een tijd van vertrouwen Er is een tijd van verlangen Er is een tijd van vergeten Er is een tijd van vergeven Er is een tijd voor alles

Pagina

22

En alles is lucht En alles is leegte En alles is zinloos En alles is leven Alles heeft waarde En alles is iets Alles is alles En alles is niets Er is een tijd van verliezen Er is een tijd van vertrouwen DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Er is een tijd van verlangen Er is een tijd van vergeten Er is een tijd van vergeven Er is een tijd voor alles En alles is lucht Stef Bos

Matteüs 25,1-13 In die tijd vertelde Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis: “Het is met het Rijk der hemelen als met tien meisjes die met hun lampen uittrokken, de bruidegom tegemoet. Vijf van hen waren dom, de andere vijf verstandig. Want de dommen namen wel hun lampen mee, maar geen olie; de verstandigen echter namen met hun lampen tevens kruiken olie mee. Toen nu de bruidegom op zich liet wachten, dommelden zij allen in en sliepen. Maar midden in de nacht klonk er geroep: “Daar is de bruidegom! Trekt hem tegemoet!” Meteen waren al de meisjes wakker en maakten hun lampen in orde. De dommen zeiden tegen de verstandigen: “Geeft ons wat olie, want onze lampen gaan uit”. Maar de verstandigen antwoordden: “Neen, er mocht eens niet genoeg zijn voor ons en jullie samen. Gaat liever naar de verkopers en haalt wat voor jezelf”. Maar terwijl zij onderweg waren om te gaan kopen kwam de bruidegom, en die klaar stonden, traden met hem binnen om bruiloft te vieren; en de deur ging op slot. Later kwamen ook de andere meisjes en zeiden: “Heer, heer, doe open!” Maar hij antwoordde: “Voorwaar, Ik zeg u: ik ken u niet”. Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.”

Geef ons durf om ons uit te laten dagen, In actie te komen, iets van ons leven te maken. Geef ons de vrijheid nieuwe wegen te gaan, antwoorden te vinden op nieuwe vragen, oplossingen te zoeken voor nieuwe problemen. Geef ons de energie om op te komen tegen onrecht, om op mensen af te stappen, om te proberen samen iets te veranderen.

Pagina

23

Geef ons het besef dat geloven niet is: blijven zitten wachten vastgeroest en wel; dat we juist door ons geloof op de toekomst afgaan.


Gij die altijd zijt en ons beschermt en draagt, wees bij ons. Dat wij Uw adem voelen in woorden die verlichten, gedachten die bevrijden. Schenk ons verbondenheid, een vriendenhand op ieders schouder. Doe ons gemeenschap zijn, die leven geeft, die warmte biedt, ontbolstert en geestdriftig maakt. Dat wij de echte vragen niet ontwijken en geloviger worden door en met elkaar. Geef ons een open blik, dat wij geen getto zijn maar een huis met vele deuren. Gij die ons roept en Jezus aanreikt als de weg, doe ons leven zoals Hij.

Ik geloof dat ook wij, nu al, ons deel moeten doen. Ik geloof dat dit mijn opdracht is.


Pagina

Ik geloof dat het onmogelijke toch mogelijk is: dat we allemaal kunnen meewerken aan die droom van een wereld waar het goed is voor iedereen. Ik geloof niet dat alle moeite nutteloos is, of dat armoede onvermijdelijk is. Ik wil geloven in de kleine daad, in de liefde die opkomt voor het recht van iedere mens.

24

Ik geloof dat er in elke mens iets goeds is. Ik geloof dat elke mens bereid is, om als een echte vriend zich te bekommeren om het geluk van de ander. Ik geloof dus niet dat de mens een egoïstisch wezen is, enkel en alleen bereid om te krijgen.

Tekst gevonden in de oude kerk van Baltimore, 1692

Pagina

25

Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk welk een vrede in stilte kan heersen. Sta op goede voet met andere mensen zonder jezelf geweld aan te doen, zeg je waarheid rustig en duidelijk en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest. Wanneer je je met anderen vergelijkt zou je ijdel en verbitterd kunnen worden want er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jezelf. Geniet zowel van wat je bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling houden v oor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in de veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie; verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn, maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren, je hebt het recht hier te zijn en al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat hij moge zijn, houdt vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen, is dit nog steeds een prachtige wereld. Wees voorzichtig, Streef naar geluk.


Een onderzoek naar zingeving en jongeren: een generatie van niks? De laatste jaren verschijnen er veel zorgwekkende krantenberichten over de generatie van nu. Door de jaren heen werden generaties jongeren al omschreven als 'patat-generatie', 'zap-generatie' en de 'generatie-niks'. De laatste jaren is dit beeld aangevuld met walkman-ego's en jongeren die bereid zijn tot snackseks. Ze zijn het product van de consumptiemaatschappij. Het zijn jongeren zonder idealen. Maar is de huidige generatie inderdaad zo nihilistisch? Geven zij inderdaad niets om toekomstdromen, idealen, normen en waarden? En ervaren zij hun leven werkelijk als zinloos? De doelstelling van dit onderzoek was drieledig. Ten eerste ben ik nagegaan wat jongeren nu als écht belangrijk of betekenisvol ervaren. Wat zijn hun bronnen van zin? Daarnaast is nagegaan of het jongeren lukt om hier naar te leven of te handelen. Kunnen jongeren hun gedrag afstemmen op deze idealen en toekomstdromen? Maar ook: zijn jongeren in staat hun levens als zinvol of betekenisvol te ervaren? En: bestaat er een discrepantie tussen gedrag en toekomstideaal? Tenslotte is gezocht naar een mogelijk bijdrage van het levensbeschouwelijk onderwijs aan dit vraagstuk omtrent zingeving. (...) De uitkomsten hebben geleid tot het ontwikkelen van een vijftal categorieën gerelateerd aan bronnen van zin en levensdoelen. Op deze manier zijn vijf typen jongeren te onderscheiden: 1) de jongere die streeft naar succes, een goede baan en welvaart, 2) de jongere die gericht is op de ander: familie, vrienden, sociale contacten, 3) de jongere die vooral het zelf centraal stelt, 4) de jongeren die grote waarde hecht aan moraal en spiritualiteit en tenslotte (5) de jongere die getypeerd kan worden als levensgenieter. (...) In deze korte samenvatting wil ik alleen nog kwijt dat door middel van dit onderzoek is aangetoond dat jongeren vaak prima weten wat ze belangrijk of betekenisvol vinden. Ook zijn ze meestal goed in staat om hun gedrag hierop af te stemmen. En ook van een sociaal nihilistische levenshouding zoals Van Praag die omschrijft (Derkx en Gasenbeek, 1997) lijkt nauwelijks sprake te zijn. De meeste jongeren die hebben deelgenomen aan dit onderzoek laten zich niet kenmerken door apathie of onverschilligheid. Wel ontbreekt het soms aan bewustwording en doorleving van overtuigingen en idealen. Het lijkt er op dat deze jongeren nog zoekende zijn. Ze willen zich los maken van verplichtingen en genieten van leven. Het gaat te ver om te spreken van innerlijke leegte. Dit onderzoek laat zien dat de werkelijkheid veel complexer is dan in de media wordt weergegeven. Jongeren zijn wellicht niet zozeer politiek of maatschappelijk geëngageerd. Maar ze kennen wel degelijk normen, waarden en toekomstidealen. Wel moet het doorleven van de eigen overtuigingen en idealen verder gestimuleerd worden, zodat deze jongeren zich ontwikkelen tot maatschappelijk betrokken individuen die het leven als zinvol ervaren.

Pagina

http://igitur-archive.library.uu.nl/human/2010-0115-200340/UUindex.html

26

Annelieke Jansen


l8.jpg

Loesje

l3.jpg l10.jpg

l6.jpg

l7.jpg l12.jpg

l4.jpg

l9.jpg l11.jpg

l5.jpg

l2.jpg l13.jpg

Pagina

27

l1.jpg


Carmino Bohez –Rik Depré DPB-Brugge domeinbegeleiding pastoraal@school BaO - BuBaO – SO - BuSO DPB Brugge GOED GEZIEN + 100 DAGEN

Pagina

website pastoraal op school www.kobrugge.be/pastoraal

28

l14.jpg

gelegenheidsbundel 100 dagen

Recommend Documents