Geachte lezer... snoer Uw buik vast, want het lachen zou wel eens pijnlijk kunnen worden bij het lezen van

P I .......Geachte lezer....... ... snoer Uw buik vast, want het lachen zou wel eens pijnlijk kunnen worden bij het lezen van ......... LOGBOEK PALLITER '68

(auteursrechten voorbehouden)

Heden den 20 ste juli negentienhonderdachtenzestig gingen wij op stap met de tjalk "Pallieter" met de volgende groepering : Astrid - the italian Cecile - met lok meer mans Jonneke - uit Heemstede gedreven Leontine - nichtekooi Lizetta - schreierstoren Margriet - daar was eens een meisje loos Maureen - de parel van moer Mijkje - het hese bramzijgstertje Arnoudt-Jan - koploper of lichtekooi Fons - stegermaat en overloper Frank - loopt U voorbij aan bakboord Guus - de meeloper Jan - rondbodem John - de dubbelganger Victor - de leipe dekknecht (kortweg: Goofy) Willem - de klaploper en chefkok Johan - schipper Bijzondere gasten - zuiplappen........................ (Pas op !!) .... om ongeveer vijf uur vertrokken wij vanuit Workum, nadat vele mensen weer effen van boord moesten om sigaretten en/of films te kopen.(de idioten !) Vertrokken zijnde werd er slechts gemoterd à raison van f2,- per uur plus de nodige pils om de schipper zo dronken te krijgen ,dat hij iedere aanvaringen op een haar na kon voorkomen. Om ongeveer acht uur werd het schip afgemeerd in de buurt van Heeg om de schipper in de gelegenheid te stellen naar zijn vriendjes (vriendinnetjes) te gaan. ’s­Avonds zijn er enkele op stap gegaan in Heeg. De dancing was er zeer populair. De tour werd vandaag gewonnen door een onbekende uit de Belgische B-ploeg . Geen veranderingen in de top van het algemeen klassement.(Janssen op 6 sec.) Opm. van de dag : Fons vond dat hij zes maanden zijn best had gedaan om acht meisjes uit te nodigen en bij het beklimmen van zijn bedstee ontbrak zijn tegenhanger wat hem zeer speet.

A I

Zondag 2I juli I968

/ het nodig

Van Heeg naar Heegermeer naar Fluessen naar Moira Wamersvaart. In Worms kreeg Johan het een beetje benauwd omdat de brug vlak voor zijn neus dicht ging, alles liep echter met een sisser af, Na Worms ging het vlug door een sluis, Leontine kon maar niet begrijpen hoe zo´n ding in zijn werk ging, En toen voor het eerst het IJselmeer op. De eerste keer werd het meer al in twee en een half uur genomen. (ongeveer 28 km.) In Medemblik gingen we snel aan wal om wat inkopen te doen. In een kroeg aan de havenmonding vonden Willem, Arnoud-Jan en Jan om vier keer water te drinken in plaats van een borrel. Wat was n.l. het geval: De bovengenoemde drie zijn met Fons naar een kroeg gegaan om op te bellen. Toen Fons uit de telefooncel kwam vertelde hij met schitterfng in zijn ogen , dat Mariël die avond zou komen. De reactie was dat hij van de drie anderen daar niet van mocht profiteren en om dat te ver-hinderen zou hij twee uur lang aan de mast vastgebonden worden. Dit vonden we echter wat al te rigoreus en daarom hebben we een ander plan bedacht om Fons lam te leggen. Hij zou zat gevoerd worden. We hadden alle vier al een borreltje en een biertje op, en we bestelden er nog een.Dat wil zeggen vier biertjes een borrel en drie borrelglaasjes water. Fons heeft er niets van gemerkt dat we die grap tot viermaal toe hebben uitgehaald. Terwijl hij bier en jenever zat te drinken dronken wij bier en water. Hij was wel heel erg vrolijk maar kon er toch wonderbaarlijk goed tegen. De terugtocht van de kroeg naar de haven was ook een belevenis op zich. Een jongen had bij Fons een kwak frietmayonnaise over zijn trui laten vallen, maar nadat Fons hem na een felle sprint te pakken had gekregen, heeft hij het weer keurig schoongemaakt door met zijn tong alles er af te likken. De gevolgen van de zuiperij in de kroeg waren heel anders dan verwacht. Fons had helemaal geen last van de hoeveelheid alcohol die hij had verstouwd, terwijl Jan ordentelijk over zijn nek is gegaan en Arnoud-Jan met een"vrolijke"dronk rondliep. s’Avonds de eerste gasten : Mijnheer en Mevrouw Hagemeijer,Bodewes, Elsenburg en Mariëlle. Na in verschillende kroegen niet te zijn binnen gelaten omdat we met te veel waren hebben we er later toch een kunnen vinden waar we het bloed in onze alcohol op peil konden houden. Het was overigens de grote dag voor de nederlandse wielersport omdat Jan Janssen de Tour de France heeft gewonnen. Na dit schoons op de televisie te hebben gezien in het programma Sport in Beeld

L I konden verschillende van ons zich niet meer bedwingen en zijn met onze Jan in huilen uitgebarsten,Een waarlijk schoon moment. Opmerking van de avond; GUUS DE WITTE REUS MET DE MAGISCHE EETMACHT (gecensureerd). (origineel) ... MET DE MAGISCHE ??????!

Maandag 22 juli

Om 8,30 werden we wakker door een moeilijk uit de verf gekomen reveille van Guus. Maureen, Fons, Guus, Willem en Jan zijn gaan zwemmen in de haven¤Guus vond het kennelijk nodig om de kleurechtheid van zijn zebra-hemd te beproeven, Willem,John,de Engelsman die de vorige avond aan boord was gekomen,hebben gezorgd voor de nodige ochtendlectuur, tesamen met nog iemand, waarvan de naam in het originele verslag niet meer te ontcijferen is. Een stommiteit van Jan of Arnoud~Jan had minder prettige gevolgen: vergeten de kraan van de pompinstallatie van het drinkwaterreser~ voir dicht te draaien zodat vijftienhonderd liter water leegliep onder in het schip, Daar lag een laagje olie dat van de moter was gelekt wat lekker ging drijven en met het water meeklotsen, zodat de hele zaak vreselijk naar de olie stonk. Het enige wat erop zat was hozen. Dit was echter wel zo gezegd maar niet zo gedaan. De tocht voerde die dag naar Hindelopen, geen gewoon zeiltochtje, maar een wedstrijd met een andere,nog grotere tjalk, om de prijs van een krat bier. Het behoeft geen nadere uitleg dat die krat in tweeërlei opzicht een gemakkelijke prooi voor ons was. Later op de middag begon het hard te regenen, maar iedereen moest toch buiten blijven omdat het deinen van het schip en de stank van de olie enkele mensen op het randje van zeeziekte bracht. Het was overigens wel de middag van Maureen die zoveel energie had dat ze met iedereen moest vechten en de zaak verder af probeerde te matten door met enkele te gaan touwtje-springen, Zojuist doorgekomen: Johan is het ergste zeeziek geweest en is ver schillende keren ordentelijk over zijn nek gegaan. Fons en Arnoud-Jan kregen plotseling een vreemde passie tegenover elkaar, maar helaas kon een luchtbed deze druk niet weerstaan en liep ordentelijk leeg. Guus, die zich wonderbaarlijk rustig had gehouden, barstte plotseling los en gaf een kleine demonstratie waar een aap jaloers op zou zijn.

L I 's-Avonds heeft Lizetta het erg zwaar gehad. Voortdurend kreeg zij nieuwe schokken. Gepassionneerd zat zij te kijken naar de ui- tingen van mannelijke kracht die Johan ten toon spreidde. Het krat bier, gewonnen met de zeilwedstrijd, is die avond opgedronken met twee mensen van de andere tjalk. Voor Lizetta was de ellende nog niet afgelopen. Na wat blauwe plekken te hebben opgelopen door toedoen van Willem en Guus, was ze nog genoodzaakt om gastvrijheid te verlenen aan vrienden van Johann Deze zijn wonder boven wonder uiteidelijk bezweken voor het feit dat er te veel mensen waren, voornamelijk meisjes, die wilden gaan slapen. Het heeft lang geduurd voordat iedereen in zijn bed lag, Vooral Arnoud-Jan heeft nog vele hut-bezoeken af-gelegd. Het langste zijn Fons Guus en Johan doorgegaan, die om half vier nog niet stil waren.

dinsdag 23 juli

Des ´s morgens werd het vredige geronk van de mannelijke bemanning wreed verstoord door een broodschipper, welke nu toch wel verdomd graag een plakje kaas op zijn schrale boterhammetje wilde hebben en daarom de " Pallieter " van zijn geweldige stalen romp verwijderd wilde zien, Ook de naast ons liggende tjalk, die wij wegens het ontbreken van een fatsoenlijke naam voortaan de plakker zullen noemen, moest, althans deed, weer hetzelfde, Het regende bijzonder hard, liever gezegd het plensde, wat velen pas laat in de middag opmerkten, daar er nogal wat waren die de nodige moeite hadden met het openkrijgen van hun ogen. Nadat Fons geconstateerd had dat Jan Janssen wel met z’n hele hebben en houen (fiets incluis) in de wat groot uitgevallen mond van de tour miss kon verdwijnen, zijn we weer afgevaren en wederom hebben we de plakker het nakijken gegeven, De tocht ging naar de sluizen in de afsluitdijk om vandaaruit verder te gaan naar Harlingen. In de sluizen liggend hebben we weer een staaltje van zeemanskunst van onze dierbare oosterburen kunnen aanschouwen, De logische natuurwet heeft zich weer eens getoond n.l. wanneer een schip op het water drijft en je het etevig vastlegt aan de sluiswand, vervolgens het water gaat zakken, en je niet op tijd de landvasten mee laat vieren dan is het te verwachten gevolg dat het schip aan de landvasten komt te hangen, Als je dan nog een beetje dik bent en niet over al te veel lenigheid beschikt ,kan dat wel eens wat moeilijkheden opleveren.

I I In de haven van Harlingen ging de Pallieter op en neer like a bloody jojo. Waar was dat aan de wijten? Je moet je het maar eens direct realiseren dat je in een haven aan zee ligt waar de invloed van eb en vloed duidelijk merkbaar is. Iedereen is zowat het dorp ingegaan om het eens goed te bekijken. Allen Mijkje en Cecile hadden een ander doel, waar na terugkomst van die twee vele meisjes jaloers op warenu Ze hadden gedouchd en ook de haren waren weer schoon.Nadat iedereen het geweldige eten klaargemaakt door Leontine en Maureen smakelijk had verorberd, stortte het geheel zich in het nachtleven van Harlingen¤Een intieme weinstube was de uitverkorene, waar overigens zo intiem zeker niet werd gedaan, maar waar het toch erg gezellig was. Het geheel kon nog net de kracht opbrengen om met een wat ongewoon gekronkel de moeilijke stap van de kade naar de moëderschuit te maken, waar al snel nog steeds met rare kronkels de rust was wedergekeerd.

24 juli woensdag

Nadat Guus een reveille ten beste had gegeven, die minder goed was dan anders (waarschijnlijk door de gezellige avond in Harlingen) vertrokken we in de richting van Texel. Dit vertrek vond later plaats dan eigenlijk de bedoeling was omdat het boodschappendoen nogal was uitgelopen. Dit werk was opgeknapt door Jonneke, Astrid, Frank en Jan. Lizetta heeft toen nog een zeer toepasselijk cadeautje gekregen in de vorm van een schilderijtje met een lieflijke spreuk. Willem en Jan zijn nog even weggeweest om kranten te gaan kopen. Ze hebben daar genoten van de moderne manier van werken van de Nederlandse Spoorwegen,Het werd een tocht die bijzonder snel verliep door het gunstige weer en tijm We haalden een snelheid van ongeveer tien knopen. De zon scheen zo fel dat iedereen met een hoofd als een kreeft rondliep. Guus vond het nodig om zich aan de boezem van Maureen te vleien en te verkondigen dat hij pas op zijn zestiende normale tanden kreeg? en dat hij er nog niet één vulling in heeft. Door het uitermate gunstige tij arriveerden we veel vroeger in Texel dan we eigenlijk hadden verwacht. Daar was er dadelijk al sprake van om, tot ongenoegen van Johan, later op de dag weer verder te gaan. Maar eerst zijn we nog ongeveer drie uur in de haven op Texel blijven liggen. Deze drie uren werden door de verschillende mensen op verschillende wijze doorgebracht.

E I Fons, Willem en Jan zijn met vier mensen van de Plakker in hun sloepje meegegaan de waddenzee op om te gaan vissen en zwemmen. We zaten met veel te veel in dat sloepje zodat de slechts lichte deining tot gevolg had dat bij iedere golf er water naar binnen klotste, Het was om je rot te lachen hoe bang een van de meisjes van de plakker was.Het arme kind was gewoon onuitstaanbaar en onbeschoft uit angst. Vooral toen Willem nog even van plaats ging veranderen werd ze bijna histerisch van woede. Nadat Fons en Jan gezwommen hadden en waren gaan kijken naar de volledig mislukte poging van Willem om palingen te gaan vangen (het kostte hem zijn tuig) zijn Willem Fons en Jan maar terug gaan lopen om niet weer zo'n hele scène op dat sloepje mee te hoeven maken,Ondertussen hebben Jonneke Margriet en Maureen het vuil van zich afgespeeld door zich in een hotel te gaan dochen. De rest heeft zich tegoed gedaan aan ijs, Na een uitstekende nassi maaltijd verorberd te hebben zijn we vertrokken naar Den Helder, Eindelijk dachten we verlost te zijn van onze Plakker,Jan, Frank, Arnoud~Jan, Guus en Maureen ontdeden zich van hun energie door zich uit te leven in het op het dek touwtje-springen. In de haven van Den Helder werden we op gepaste wijze welkom geheten, n.l. door een onderzeeër die net uitvoer. Den Helder werd opgeschrikt door het geweldige lawaai van de meute van de Pallieter. Fons en Jan zijn toen aan wal gegaan om nog iets te kopen voor Astrid, die die avond om twaalf uur aan haar verjaardag zou beginnen, Het vervelende echter was dat na ongeveer tweehonderd meter gelopen te hebben zij achter zich geklots hoorden, veroorzaakt door de rennende voetstappen van Lizetta en Astrid, Daar moesten we dus op gepaste wijze vanaf zien te komen, Na het hele eind naar de stad gelopen te hebben zijn Fons en Jan met medeweten van Lizetta plotseling verdwenen en hebben toen een doos chocolade weten te bemachtigen. Terugkomende van deze bootschap waren de meisjes in geen velden of wegen meer te bekennen, wat Fons en Jan nu niet zo plezierig vonden omdat de straat in Den Helder bevolkt werd door onvoorstelbaar tuig. Na een tijd gelopen te hebben weer terug naar het schip, zag Fons plotseling op het einde van een lange straat Lizetta en Astrid lopen, op de hielen gezeten door twee nozems uit Den Helder. Het voorstel om eens galant te zijn werd ogenblikkelijk opgevolgd en na een zeer lange en felle sprint hadden wij de meisjes ingehaald. Daar deze ons niet hadden zien aankomen en Fons plotseling van achteren Lizetta op haar rug zat, was het gewoon een kostelijk gezicht te zien hoe een mens kan schrikken. In plaats van dankbaar te zijn voor de verlichting, die

T I onze komst betekende, werden we bijna in het diepst van ons wezen aangevallen door twee meisjes die dachten zich te moeten verdedigen. De uitdrukking :"Wie heeft er honing aan zijn //// zitten" was weer van toepassing, We dachten dat al de interessante honing voor de plakker wel op zou zijn, maar wie schetst onze verbazing dat hij weer naast ons lag die avond. Om 24 uur bereikte Astrid haar 19e verjaardag, Guus meende te moeten opmerken dat dit een mijlpaal in haar leven was. We hebben trouwens die avond nog lange tijd van zijn stemgeluid kunnen genieten, Hij meende Engels te moeten gaan praten en de dagindeling van zijn diensttijd te mØoeten geven, Dit alles overgoten door een hoop drank en onder het genot van lekkere hapjes, die Lizetta had klaargemaakt voor Astrid’s verjaardag. De dag werd besloten met het dopen en de officiële naamgeving van de tjalk naast ons . Mijkje had een mooie strip gemaakt die later op de boot werd geplakt. De strip bestond uit grote letters, die tesamen het woord "DEPLAKKER" vormden. Om twee uur was alles eindelijk in diepe rust na een nachtzoen van een slechts in onderbroek gehulde Guus. Opmerking van de dag : GUUS TROUWT MET EEN KAMEELDRIJFSTER

donderdag 25 juli 1968

Na de erg gezellige, lange en vermoeiende mijlpaal van Astrid was iedereen,zelfs Fons, blij te kunnen uitslapen,Om kwart over tien kwam een"blauwe" over het dek klossen en keek in Guus zijn frisse smoelwerk,door het dakraam.(Guus moest allen zijn melktanden nog poetsen), Hij vroeg iets wat voor Guus nog niet verstaanbaar was en kwam op verzoek van Guus al klossend en stampend naar beneden, Het bleek dat er een of ander gastenregister ingevuld moest worden, hetgeen door Dits, Fons, Fi, en Jan snel even geregeld werd. Als lading van het schip werd opgegeven : "BIER EN VROU WEN" hetgeen nogal wat hilariteit verwekte, want de volgorde in belangrijkheid scheen niet te kloppen, Daarna is iedereen weer opgestaan, nadat er eerst voor water was gezorgd, Met een beetje hulp van Arnoud-Jan en Fons rukte een brandweerslang uit, die de watertanks vulde,Aan boord van de "Eersteling" hadden ze de naamsverandering " DEPLAKKER" met schamper gelach opgemerkt, Die dag bleek er van uitvaren niets te komen, want op de toren bij

E I de marine jachthaven hadden ze een bal uitgehangen; wie weet ik niet maar hij was in iedergeval uitgehangen. Alleen snap ik niet waarom ze nu uitgerekend zo’n bal bij windkracht zeven uithangen want dat is toch zonde van zo'n goeie bal. Om een beetje van de superkwaliteit van de old chap "Pallieter" te tonen besloot men om op aanraden van Jan een Piratenvlag te maken. Jan op een fiets naar Den Helder fietsen en er een zwarte lap kopen en een stuk wit vetkrijt; al spoedig,dankzij de hulp van J0han die dit alles prachtig vond? kon deze piratenstandaard gehesen worden. Alle piraten verschenen aan dek met de messen tussen de tanden, een geleende windbuks, fototoestellen en een filmcamera om onder luid trompetgeschal het kostbare dundoek te hijssen, Daarna zijn er weer enkele piraten en vrouwen aan wal gegaan om om voor de onmisbare ooglappen stof te gaan kopen en stof voor een vlag, die iedereen al van verre moest laten zien dat we een zeer gemengde lading aan boord hadden. De tweede vlag zou n.l. een rose-rode sex-vlag worden. Dit alles werd gekocht bij V&D. (Bij voldoende oplaag heeft V&D voor deze unieke reclame een geldelijke beloning in het vooruitzicht gesteld!!!!!!) Bij een wandeling naar de pier waren er juist enkele kerels bezig een koninklijke Marine Draak zeilklaar te meken teneinde deze in het water te laten zakken. Net toen de kiel van deze prachtige boot het water raakte werd er luid getoeterd vanaf het piratenschip omdat de koffie klaar was. Er bleek heerlijk gebak bij te zijn aangeboden door Astrid ter gelegenheid van de boven genoemde mijlpaal. Door Leontine werd daarna Guus zijn broek benaaid met sex-symbolen en het bleek zo'n koddig gezicht en zo´n blikvanger dat ook Maureen dergelijke snuisterijen op haar mooie broek naaide. Met Johan was niet alles o.k. Eerst had deze een vinger gebroken en nu was de andere vinger ook al enkele uren meer dood dan levend, Het enige wat we konden hopen was dat dit proces zich niet al te ver op dezelfde manier zou voortzetten. Na een uitstekende Italiaanse maaltijd (opgeluisterd door Maureen met bijles in het nuttigen van spagetti en andere knoeipartijen, kregen we een mooi getailleerd pak met kanten pochette, snor en een prettig lichaam in het oog. Later namen en kregen we dit overheerlijke figuur zelfs in de boot. Hij moest naar een feestje vertelde hij, naar wij dachten met een leuk vriendje. Tijdens de aanwezigheid van dit persoon hadden Fons Guus en Arnoud-Jan moeilijkheden? Zij wisten n.l. niet in wat voor een kostuum zij zich moesten steken. Zouden ze hun rose jurkje aandoen ?

R I Het rode met die kanten onderjurk kon eigenlijk niet want dat had Guus net aangehad , en de lichtblauwe onderjurk van Fons kleurde niet bij zijn handtasje. Alleen Guus kleurde wel, hij werd helemaal warm van Fons of misschien wel van die andere snuiter. John, die helemaal niet wist hoe hij het had, besloot om maar aan de sherry te beginnen en nuttigde er maar zo’n vijftien achterelkaar. Ons lieve vriendje is op het laatst maar weggegaan nadat hij bij Jonneke en Mijkje bot had gevangen doordat zij beiden de uitnodiging om met hem mee te gaan naar het feestje op een van de kruisers van de Marine geweigerd hadden. Hierna kreeg mijkje bezoek van de familie Mastboom die even kwamen vertellen dat de piratenvlag zo mooi was.... De stemming was s´avonds als van ouds.Er werd veel gelachen, totdat er iets heel nieuws geprobeerd werd, ernstig praten. Intussen waren Margriet en Arnoud-Jan en Astrid en Jan de verjaardag gaan vieren in de stad en wel in een dancing "Capri". Laat op de avond hebben er zich nog ernstige moeilijkheden voorgedaan. Wat was er aan de hand ? Willem werd voor de eerste keer gedwongen op de grond te gaan slapen, maar dat zinde hem niet en hij had zich voorgenomen om die nacht niet naar bed te gaan en Fons en Jan uit hun slaap te houden om ons niet te laten genieten van het heerlijke bed waar hij niet in kon slapen. Willem was even weggegaan en kwam terug met de boodschap dat er een visserskotter met een mijn aan boord was binnengelopen. In eerste instantie wilden Fons en Jan hier niet veel van geloven ,omdat hij nu eenmaal gezegd had dat hij ons uit onze slaap zou houden, maar we zijn toch met een stel gaan kijken in een nogal merkwaardige kledij. We wilden de mijn gaan demeonteren in pyama,pyama-broek, zwembroek en slechts Willem geheel gekleed. Een Texelse visserskotter de TX34 had bij wijze van grap een mijn opgevist die op scherp stond. Er werd gevraagd waar wij vandaan kwamen en het logische antwoord was natuurlijk :uit bed. Een onvriendelijk klinkend bevel had de bedoeling om ons weer vlug daarin terug te laten keren, maar had een aafrechtse uitwerking. De dienstdoende Marine-officier vroeg ons toen hoogst verontwaardigd of wij deeluitmaakten van de koninklijke M, en toen Fons daar positief op antwoordde en Guus ook nog eens zijn registratienummer ging brullen ,verzekerde de hoogst verontwaardigde officier ons dat hij wel even rapport op zou maken. Toen Fons hem daarop nog een beetje aanspoorde om dan wel snel te doen, barstte hij helemaal uit zijn vel. Hij belde de havendienst en de oude stomp Guus en de niet oude stomp

L Jan werden achterna gezeten door een solex van de Marine (een fiets met buitenboordmotor). Wij waren te gast van de koninklijke Marine en als wij ons niet zouden houden aan de bevelen van een Marine-officier zouden we zonder pardon verwijderd worden. Zelfs daar had Guus tot grote woede van de officier geen overwegende bezwaren tegen omdat hij een groot voorstander van nachtzeilen bleek te zijn. Tenslotte is iedereen gaan slapen in zijn kooi of slaapzak. Alleen Willem wilde geen slaapzak en is "spontaan" op de grond gaan pitten met zijn kleren aan. Dit alles kan er gebeuren op een negentiende verjaardag. Na zo”n dag kun je met recht zeggen een dagje ouder geworden te zijn.

vrijdág 26 juli

Vandaag super zeilweer. Om acht uur al uit Den Helder vertrokken. Iedereen was vol enthousiasme, vooral na zo’n hele dag in de haven gelegen te hebben. Helaas was onze piratenvlag gestolen door die Amsterdamse teenagers, die in Den Helder naast ons lagen,Omdat we hier pas achter kwamen toen we aan het zeilen waren, konden we hem niet meer te pakken krijgen.We hebben ze in Den Oever opgewacht, maar lauw sjoeche. Gelukkig heeft Arnoud-Jan nieuwe stof kunnen kopen, waarna iedereen weer aan de slag ging om een nieuwe te maken. Speciaal Mijkje en Guus hebben er al hun krachten aan gegeven. Die dag is er ook een nieuwe vlag bijgekomen, geheel vervaardigd door Maureen, die daardoor blijk heeft gegeven van een van haar niet verwachten naaikunst. De sex~vlag bestond uit een fel rood-rose doek met in het zwart het mannelijk en het vrroewelijk symbool erop genaaid. Dit geheel met kruissteekjes eropgezet gaf dus wel blijk van de nodige handigheid met naald en draad. Het was ook de dag van een nieuw record : I40 kilometer op een dag gezeild,omdat we persé die avond in Hoorn moesten zijn omdat de ouders de volgende dag de gevestigde orde zouden komen verstoren. Om acht uur voeren we de haven van Hoorn binnen ,vanzelfsprekend onder luid trompetgeschal van Guus. Voor degenen die tot nu toe hebben zitten wachten op een verslag van baldadigheden is nu het goede moment aangebroken. Allereerst hadden we die avond al onze eerste gast. Robbert Nieuwenhuis kwam om een uur of acht aan boord. Het eerste wat hij deed was naar de lijst lopen waar iedereen aan moest tekenen wat hij gedronken had die dag. Hij keek ernaar en zei dat hij binnen een uur degene die op dat moment van die dag aan kop lag voorbij zou streven in

O

drank-hoeveelheidg De waarheid gebied te verhalen dat hem dit inderdaad gelukt is, met een voor Johan niet al te prettig gevolg. Na nu de nodige pret en herrie gemaakt te hebben, zijn Fons,Guus en Robbert naar de kroeg gegaan, waar ze Jan en Astrid ontmoetten. Daar begonnen de moeilijkheden al dadelijk. Na het bestellen van een biertje was er een kreng van een barjuffrouw moeilijkheden maakte met het afrekenen. Terwijl iedereen een vrolijke dronk over zich had, probeerde zij alles zo vervelend mogelijk te doen verlopen. Zelfs toen Fons aanbood om te helpen met het opleggen van het biljart-dek, was ze niet tevreden over alle hulp die werd geboden, omdat het Fons niet meer al te gemakkelijk afging. De boot was pas goed aan toen we weggingen. Jan had een bierglas in zijn trui gestoken en Fons en Robbert hadden er ieder ook een. Jan kwam er niet eens mee buiten, omdat het bovengenoemde mens het had gemerkt en op hem af kwam stieren en het uit zijn trui tevoorschijn haalde. Ondertussen stonden de drie anderen buiten te lachen als een stel gekken, omdat Jan zo direct al betrapt was. De vreugde was echter van korte duurt Het eerste glas vloog al na vijftig meter aan scherven, het tweede glas spatte uit elkaar op het dek van een vrachtschip. Guus had te weinig gedronken om niet te willen rijden en is dan ook maar achter de bedieningsorganen van een kraanwagen gekropen waar hij met Fons als bijrijder mee vandoor wilde gaan. Dit lukte niet al te best en uit kwaadheid daarover kreeg Guus een ontembare drang om te gaan zwemmen in die vieze haveno Juist op het moment dat hij in de haven wilde duiken om wat af te koelen, kwam hem kijvend en tierend onze vriendin uit het café aangelopen met de mededeling dat wij wat glazen hadden meegenomen en dat we ze vervolgens op de verschillende plaatsen hadden stukgesmeten. Guus moest en zou mee naar de politie. Nadat de gemoederen van de plaatselijke bevolking wat waren gekalmeerd, was het laatste dreigement dat ze de volgende dag met de politie zou terugkomen. Na met dit verhaal aan boord te zijn teruggekomen en enkele mensen in de waan te hebben gebracht dat Guus de volgende dag op het bureau moest komen, was het de bedoeling om te gaan slapen. Daar is het echter maar zeer moeizaam van gekomen; Johan voelde zich op een gegeven moment een beetje smerig en kreeg zin om te gaan zwemmen. Zo gezegd zo gedaan. Maar toen hij weer in zijn kooi lag begon voor hem de ellende pas goed¤Hij had gastvrijheid verleend aan Robbert, omdat er geen slaapplaatsen genoeg waren voor iedereen. Robbert lag in de kooi boven en Johan onder. Robbert lag nog wat na te praten met Johan en hing met zijn kop over de rand heen. Na al die alcohol die hij naar binnen gewerkt had, kon hij hier ken-

G nelijk niet zo goed meer tegen en op een gegeven moment kreeg Johan, die net schoon was na het zwemmen de volle laag over zich heen. Op de vraag de volgende dag of hij goed had geslapen? antwoordde hij slechts dat het best meegevallen was, maar dat de maat wel een beetje ziek was geworden.

zaterdag 27 juli

Hoorn De kinderen hebben ouderdag gehouden, Een niet ongewoon verschijnsel voor diegenen van ons die op kostschool hebben gezeten. Zeeziekte heeft niemand last van gehad, en om nu ook nog de heimwee uit te bannen waar vele van ons last van hadden? zijn de pappies en de mammies op bezoek geweest. Zoals gewoonlijk zijn we ´s ochtends opgestaan na de zwakke passie van Beethovens reveille uitgevoerd in Guus groot opus trompet. Omdat de ouders kwamen moest er snel en grondig gewerkt worden. Het was kennelijk de bedoeling om niet te laten merken dat we in een al te grote bende leefden, en daarom deelde Gliselle weer eens de lakens uit. Guus en Robbert het dek schuren, Maureen Leontine en Fons en Jan de boodschappen doen. De rest bennen gaan vegen om alles ordentelijk op te ruimen omdat er de vorige avond een kroegjool gehouden was. De geweldige hoeveelheid boodschappen waren voor Jan en Fons te zwaar om na de voorgaande dag gewoon te dragen en dit resulteerde in ordentelijk gesjouw op de schedels wat het voordeel had dat de spijkers wel op radicale wijze onderdrukt werden. Na de eerste en grootste lading boodschappen afgeleverd te hebben is voor de tweede vracht een iets gewijzigde groep vertrokken. Astrid, Fons, Robbert, en Jan zijn de drank gaan kopen die er bij de eerste vracht bij ingeschoten was. Voordien zijn ze nog een haring gaan eten, wat weer de nodige moeilijkheden opleverde. Bij het afrekenen merkte Jan dat we voor een ordentelijke twintig cent werden opgelicht. Na een opmerking daarover en het antwoord "ik kan het toch allicht proberen" liet Fons uit ordentelijke verontwaardiging alle uien die hij bij de haring had gekregen over de vloer vallen en hij zei tegen de moeder, die net probeerde haar baby te sussen, dat ze in het geval maar een haring moest douwen, dat het dan wel verder zijn gezicht zou houden, Toch waren er nog wel ordentelijke winkels in Hoorn te vinden. Gelukkig was dit nu net de

B dranktent. Daar kregen we na een ordentelijke bestelling ook een ordentelijke borrel aangeboden. Deze bestond uit twee bellen sherry en twee goeie borrels. Na afloop hiervan werden de rollen eens omgedraaid en hoefden we geen eens eventueel moeite DE doen om de glazen mee te pikken, want we kregen ze zomaar aangeboden. Ons bemanningslid van verdienste Robbert presteerde het ordentelijk aan de volkoren mee te dansen op het stadsplein. Aan boord werd hevig gepoetst zodat niemand nergens mocht komen. Omdat er een of andere idioot een puts over boord liet vallen, moest er na uren dreggen gedoken worden en onmiddelijk werd de puts gevangen met de grote teen van Guus. Om twaalf uur kwamen er enige ouderpaartjes door die een middagje wilden gaan zeilen. Onmiddelijk vertrokken zij naar de dichtsbijzijnde kroeg. Nu wierp zich het probleem op dat het dezelfde kroeg was waar we_de vorige avond wat moeilijkheden hadden gehad en niemand durfde de ouders op te gaan halen, tot Jan de stoute schoenen aan moest trekken om ze toch maar op te gaan halen. Na een ordentelijke groet aan de rest van de haven kozen wij het ruime sop met aan boord allerlei keurig geklede en keurig pratende lieden, die soms moeite hadden met het aanpassen van de uitdrukkingen aan de aanwezigheid van de ouders. Er werd op het IJsselmeer koers gezet naar de Flevo sluizen en de ouders werden ordentelijk voorzien van brood wat ze zonder servetje verorberden. De gesprekken gingen meestal over de kinderen en ook wel over vroeger zo van ken je die nog en die dan of over kostschool. Hoogtepunt van de middag na de thee met cake door Gilette zelf gebakken was het overstag gaan.Alle ouders werden ordentelijk verzocht op het middenschip te gaan liggen waarna er ordentelijk werd gedraaid. Om half vier werden de eerste kurken van de borrelflessen waaraan eenieder met genoegen gehoor gaf. Alleen voor Mijnheer van Thiel was het jammer genoeg nog iets te vroeg. Tijdens de tocht zorgde Johan nog even voor het stuntwerk door in de mast te klimmen. Later in de middag bleek Guus het ook te kunnen. Weer aangekomen in Hoorn liep het hele dorp uit om ons te ontvangen hetgeen beantwoord werd met een ordentelijk trompetgeschal. Eenmaal aan wal aangekomen was Guus zo gek om voor twee pilsjes door Maureen aangeboden in de haven te springen. Jammer genoeg verloor hij daarbij het riante hoofddeksel van Fi. Door onverklabare oorzaak stortte John zich eveneens maar dan spontaan te water( redactie: kennelijk het oordeel van Guus. Objectiever zou zijn dat John bij het redden van Guus zijn evenwicht verloor en daardoor geheel onvrijwillig in het water terecht kwam.) Natuurlijk dachten de ouders dat

O I we te ordentelijk hadden gedronken, hetgeen als motie van wantrouwen resoluut werd afgewezen. Het diner in de Keizerskroon in Hoorn aangeboden door onze schatten verliep ordelijk en was lekker. Aan tafel drie hadden enige lieden ordenrelijk sjans met de plaatselijke schoonheden. Fons gaf op een gegeven moment blijk van het feit dat hij het verschil tussen een vrouwenhand en die van een man nog niet al te goed aanvoelt. Verder had hij later op de avond nog enige moeilijkheden toen hij de indruk had dat hem de hele Waddenzee in zijn gezicht gedrukt werd. Na de tournedos en de doperwten taaiden we af om ordentelijk te gaan pilsen zonder de ouders. Het koppelbureau van de Pallieter heeft wederom niets te vermelden behalve dan dat Guus ditmaal wel een nachtkusje`van Gilette kreeg.

zondag 28 juli

Een stralende ochtend voor onze gasten die prompt om 8.30 uur op het dek van het zonnetje genoten. Omdat het zeil een beetje gescheurd was en dat hersteld moest worden voor dat we weg konden zeilen was het al half een voor dat we uit Hoorn weggingen. Weinig actiefs gedaans Zijn letterlijk en figuurlijk voor Pampus gegaan met een goeie borrel,Zwempartij met daarna voor Arnoud-Jan en Victor een shampo-bad. De kokerij was geen probleem alles was bijna klaar en in overvloed aanwezig. Zijn s´avonds na de kippenragout vertrokken richting Muiden. Er stond een behoorlijke bries en Johan vond het geschikter om Amsterdam als aanlegplaats te nemen.(vriendinnetje?) Toch waren de meeste stemmen voor Muiden waar we dan ook een half uur later voor de wind binnen voeren. Eerst hebben we geprobeerd de Pallieter te meren voor de ingang van de haven. Helaas leverde dat geen goede resultaten op omdat de gasten (Edu, Breg, Robbert en Mariëlle) aan wal gebracht moesten worden. Na een grandiose manoeuvre van Jannie kon de zaak geregeld worden. Er was enig meningsverschil omtent het we of niet betalen van onze gestolen ligplaats. De doorslag gaf de kreet van Jannie(troetelnaampje van Glizel voor Johan) "Altijd voor de domme houden. Na de gasten op de bus te hebben gezet werd er met de overgeblevene een gezellige kout opgezet,

E Johan zat op zijn praatstoel. Bijzonder interessant onder andere over een twee weeks verblijf in een gevangenis in Venezuela waar hij alleen wat water geserveerd kreeg. Een glaasje rode wijn was de juiste afsluiting van de Zondag. Het was in iedergeval de reden dat iedereen vrij snel zijn mond hield,

maandag 29 juli

We zoude de mooiste dag tot nu toe tegemoed gaana Heerlijk briesje en een voorspoedige aankomst bij de verkeersbrug en de sluizen van Amsterdam. De verkeersbrug ging snel voor ons open en het was een prachtig gezicht hoe er hele files auto´s voor ons vacantiezeilers moesten blijven wachten. Ze hebben van ons uiteraard een ordentelijk passende serenade gekregen. Het binnenvaren van de sluizen leverde wat moeilijkheden op en we kregen wat paniekerige aanwijzingen van een irritante motorboot. Er was wat schrik over de hoge snelheid waarmee we de sluis binnen kwamen varen, maar Johan wist het zaakje weer uitstekend in de hand te houden. Marielle werd aan land gezet en keek ons met weemoed aan! De lunch kon onder rustige omstandigheden gehouden worden daar er een stuk hout in de schroef geraakt was. Om de motor te laten afkoelen zodat er naar gekeken kon worden of het stuk hout geen al te grote vernielingen had aangericht zijn we een aanlegplaats gaan zoeken en hebben we die gevonden bij een stijger van de N.D.S.M.-werf. Alras werden daar vanwege het mooie weer truien en broeken uitgetrokken en lag iedereen, met name het vrouwvolk uitgebreid op het dek te zonnen. Nietsvermoedend hebben we hier grote schade mee aangericht. Op een gegeven moment namelijk kwam er een opzichter van de bovengenoemde werf met het vriendelijke verzoek of wij niet ergens anders konden gaan liggen omdat het "leuke speelgoed" dat wij aan boord hadden er de oorzaak van was dat het werk stagneerde, omdat alle arbeiders van boven af naar ons dek stonden te kijken, wat inderdaad meer weg had van Scheveningen op een mooie zomerse dag. Toen het weinige verstand dat Johan had van het technische gedeelte van de boot voldoende bleek te zijn om van oordeel te zijn dat het stuk hout niet al te veel schade had aangericht en we weer konden doorvaren, kwamen we al spoedig aan bij ons volgende oponthoud.

K Ditmaal werd het door heel iets anders veroorzaakt. De spoorbrug over het Noordzee kanaal was dit maal de boosdoener. Zo erg was dit echter niet want het mooie weer vergoedde veel. Drie en een half uur later konden de landvasten weer dienst doen voor een zeer korte nachtrust in IJmuiden. Johan vertrok naar een Engels zeiljacht om een "zeeschetsje" te maken en een goede whisky in zijn keelgat te laten verdwijnen. Door ons werd IJmuiden vergast op haringen en zurenbommen eters.Enkel boodschappen werden opgesteld waaronder vuurpijlen en na deze bezigheden kon de borrel doorkomen. De sfeer was opperbest en de sterke opmerkingen gingen over en weer. Nogmaals kippenragoût(goeie kreet: hanenragoût vanwege de balletjes) Er werd besloten om om vier uur te gaan uitvaren. Kommentaar van Jonneke was dat dan ook iedereen om twaalf uur in zijn bed moest liggen of althans zijn mond houden om het gebrek aan nachtrust niet nog groter te maken dan zij al wast Vermeld dient te worden dat iedereen daar braaf gevolg aan heeft gegeven.

Dinsdag 3O juli

Onze levende wekker Guus trapte ongeveer om vier uur iedereen ordentelijk uit zijn nest. Zij het met moeite iedereen kwam eruit. Slecht Leontine moest als worst van achter naar voren vervoerd worden, omdat ze nog niet in staat was haar ogen open te houden. Onder het nuttigen van een uitermate ordentelijk ontbijt voeren we de sluizen uit de zee op, na op gepaste wijze alle bewoners van IJmuiden de ochtendserenade te hebben laten horen.Wonder boven wonder had niemand last van zeeziekte ondanks het feit dat er een ordentelijke deining stond. De voorspelling van Johan is dus niet uitgekomen dat er wel een of meer een onbedwingbare lust tot vomeren zouden krijgen. Op aanraden van Johan moest iedereen een zwemvest aanvoordat hij aan dek zou komen.Het was geweldig hoe de boot lag te deinen op de golven. Bij hoge uitzondering heeft het grootste deel van de mannelijke bemanning het toen laten afwetenen zijn in de armen van Morpheus gaan liggen bij schromelijk gebrek aan andere. Op een gegeven moment waren slechts Lizetta, Jonneke, Cecile, en Fons aan dek. Aanvankelijk schoten we goed op, en om tien uur lagen we ongeveer ter hoogte van Petten bij de Hondschbosschezeewering, Waarschijnlijk op verzoek van de meisjes hebben ze toen van boven af de

twintig windkraan dichtgedraaid en de zon in overvloedige mate laten schijnen. Toen was de boot aan U Wind weg en ook nog stroom tegen, We kregen er gewoonweg wat van geen meter meer op te schieten en op het laatst zelfs teruggedreven ge worden. Daar zoals vermeld de zon fel scheen werd het dek weer spoedig veranderd in een braadpan waarin alles weer gesmeerd plat ging. Arme Guus kon nergens meer lopen want hij stond iedereen maar in de zon.Wel heeft hij nog kans gezien te douchen met zeewater Jammer was het voor Lizetta dat hij het nodig vond om haar ook nog een deel te geven. Toen echter bleek dat het een stimulerende roosterwerking had kon Jan voortdurend putsen zeewater vullen maar hij mocht er helaas zelf niet mee deppen. Nadat het duidelijk was geworden dat we Den Helder nooit meer z ouden bereiken zijn we maar weer omgedraaid. Na ongeveer vijtien uur op zee gezeten te hebben kwamen we weer terug in lJmuiden. Daar was het geluk werkelijk met ons, want we waren net binnen de sluizen toen de motor het liet afweten. De hele zaak was in de soep gedraaid. Gevolg was dat we ordentelijk ouderwets moesten gaan jagen, Het was een hele hijs om de boot aan de kant te krijgen. Johan en Jan zijn naar de kroeg gegaan om Dijkstra te bellen en te informeren wat er moest gebeuren. Ze zijn teruggekomen met een nogal zatte monteur waar vooral Leontine het niet erg mee ophad, die dacht verstand van motoren te hebben. De zaak is toen uit elkaar gehaald door Fons en Guus en de kapotte onderdelen zijn weggebracht voor reparatie. Hoe verder de motor uit elkaar gehaald werd hoe groter eigenlijk de schade bleek te zijn. Na al die demontage werkzaamheden hebben Lizetta en Jonneke zich uit kunnen leven met het wassen van Guus en Fons die volledig onder de smeerolie zaten. In het vooruitzicht dat het de volgende dag allemaal in orde zou komen met de motor is toen iedereen gaan slapen. p.s. Een heel belangrijk feit is nog onvermeld gebleven, namlijk dat Willem en Fons de bemanning een verrukkelijke door hun geprepareerde nassi-maaltijd hebben geserveerd, Het gaf blijk van een niet te onderschatten en onvermoede handigheid in het koken van die twee.

juli woensdag 31 juli De vorige avond was het de kampioen contactlegger Johan en was het Jan gelukt een monteur die onder de olie was te charteren voor de reparatie, maar voor dag en dauw kwam deze olieman melden dat hij geen monteur was, Fons was de enige die in de vroege ochtend besefte wat er aan de hand was en toog er in zijn eentje op uit om een andere bankwerker te charteren die het euvel kon verhelpen. Na enige informatie bij IJsvries vond hij de unieke kracht die samen met Fons er uiteindelijk in geslaagd is om de juiste onderdelen te vervaardigen. Ondertussen ontwaakte de rest van de bemanning met de bekende ochtendgeurtjes en humeurtjes, Daarom vond een groot deel van de crew een kleine verandering van klimaat nodig en vertrok om zich thuis te wassen of een volgende vacantie voor te bereiden (Cecile) Het thuisfront installeerde zich intuusen op het dek om een beetje te klungelen of te zonnenbaden of zich met ander nietsdoen bezig te houden, De boodschappen waren intussen ook al gedaan en Margriet en Mijkje, die op zoek waren gegaan naar een badhuis, kwamen terug van de kapper na hun haren te hebben laten wassen zodat dat in ieder geval was gebeurd, omdat er geen badinrichting was te vinden. Ondertussen verscheen op de kade de blauwe Peugeot van Mevrouw Smit die met haar aanhang van een ochtend~sherry kwam genieten. Johan had zich intussen voorbereid op een hele dag hard werken en begon na enige training met vakbekwame steekjes in Pallieters gescheurde broek te naaien. Met het nodige commentaar, sherry's pauses en sanitaire stops lapte hij het zeil intussen op. Getroffen door de muiterij van een deel van de bemanning, zorgde Mevrouw Smit voor lekkere haantjes voor de rest van de bemanning die door de volhouders met gejuich werden ontvangen en smakelijk naar binnen werden gewerkt, Vervolgens moest het toch al schamele (quantitatief) overblijfsel van de bemanning nog een veer laten omdat Mevrouw Smit Astrid en John mee naar huis nam, natuurlijk om de gaan douchen, Door een paar nijvere krachten met Frank, Victor, Willem en Jan in de hoofdrol en nog enkele figuraten, voornamelijk toeschouwers, werd het waterballet "twee emmertjes water halen" opgevoerd, omdat er in IJmuiden geen slangaansluiting voor het drinkwater was, en de dames toch in staat gesteld moesten worden om hun toilet te kunnen maken, waarvoor ze in twee dagen tijd vijftienhonderd liter water nodig hadden gehad. Dit verlies moest emmertje voor emmertje

negentien aangevuld worden, Fons, die s”morgens zijn auto thuis was gaan halen, kwam terug van de werkplaats waar nij met de motoronderdelen bezig was ,om te vertellen dat het met de reparatie de goede kant op ging. Frank, Victor, Guus, Mijkje en Jan vertrokken, weggebracht door Fons, naar het strand om te gaan zwemmen. Tegen half vier kwam Fons met de eerste gerepareerde onderdelen en Fons, Arnoud»Jan en Willem doken als monteurs in het achteronder en begonnen aan de montage, Dit ging niet zonder de nodige tegenslagen, want er bleken een paar schroeven niet te passen, zodat die eerst weer op maat gevijld moesten worden, Ondertussen was ook de rest van de onderdelen op de boot en kon er verder gegaan worden met de hele reparatie, Behalve wat nieuw ontdekte vloeken zou het geheel te ver voeren en te technisch_zijn om er hier nog over uit te weiden. Het belangrijkste was dat de motor na vier uur sleutelen weer bedrijfsklaar was, De dames hadden helemaal niets te doen, Ze hoefden niet te koken omdat Guus en Jan daarvoor zouden zorgen en ze zijn daarom ook maar rustig gaan zitten borrelen, alsof ze helemaal onder elkaar waren, Het borrelgesprek ging danook over dingen als maten, bikini´s, make-up, massage, de lijn, kortom alle dingen waar een vrouw met algemene ontwikkeling in geïnteresseerd moet zijn, Degenen die het werk van de vrouwen in de keuken hadden overgenomen Guus en Jan ,konden dat allemaal noodgedwongen aanhoren, Terwijl zij zich daar stonden te verkneukelen kwam er bij hen het plan op voor een van de best geslaagde grappen van de trip, onder het motto "poepgoed" Na een lang verblijf onderdeks kwamen Willem, Fons, en Arnoud~Jan onder de olie naar boven, waar zij met behulp van vaardige vrouwenhanden weer werden omgetoverd tot blanke knapen. Hierna stortte iedereen zich op het diner, op een voor het eerst ordentelijk gedekte tafel geserveerd, met de brandende kaarsen erbij, wat tot ieders verbazing bijzonder lekker bleek te smaken, Guus en Jan, twee onbetrouwbare knapen, begonnen ondertussen aan een psychologische oorlogsvoering, Groot was de verbijstering toen bekend gemaakt werd dat door de doperwten een sterk laxeermiddel was gegooid, dat met een geweldig sterk verhaal van een apotheker was losgepeuterd, Jan vertelde dat hij met Guus naar een apotheker was gegaan, voor de winkel een tijd zijn neus dicht had gehouden en daarna, ondersteund door Guus,met een knalrood hoofd de zaak was binnen gegaan en daar om een sterk laxeermiddel had gevraagd om van zijn onhoudbare verstopping af te komen.

honderd Dit verhaal werd eerst aan Maureen verteld, die het onmiddelijk geloofde, Jan kennende, Aan andere werd verteld, dat we dit verhaal verzonnen hadden, omdat er verschillende nodig waren, die net moesten doen of ze last van hun ingewanden hadden, De medewerking was fabelachtig, Johan, die aan het roer stond, riep plotseling of iemand het van hem kon overnemen en tot grote ongerustheid van Jonneke, Maureen, Margriet en Leontine kwam hij met zijn broek op half zeven de kajuit doorrennen om naar de w,c, te gaan. Frank deed net of hij er zoveel last van had , dat hij norrit moest slikken en Lizetta raadde iedereen aan om koek en koekjes te eten, Jonneke en Margriet, Maureen en Leontine kregen allerlei angstvisioenen en buikpijnen en begonnen al over het gebruik van het toilet te kibbelen, Ondertussen voeren wij het Noordzeekanaal af richting Amsterdam, Nadat we de Hembrug als laatste obstakel hadden genomen, na enig oponthoud, maar niet zo lang als op de heenweg, werd het al langzamerhand duidelijk dat het middel niet zo sterk was als werd voorgegeven en we bereikten na een voorspoedige tocht de jachthaven onder het Havengebouw, Na veel geklooi en gesodemieter van twee kleine meisjes Mijk en Cecile, die gewoon eens lekker ontdeugend waren, werden we argwanend ondervraagd door een paar agenten, die bij het zien van de beide belhamels direct gecharmeerd waren, Toen ook dit weer was opgelost begon iedereen zich moe te voelen en werden de kooien weer opgezocht, donderdag 1 juli Stralend weer toen we de volgend e ochtend wakker werden onder de rook van het havengebouw in Amsterdam. Nadat we een hoop vuil van hout en andere rotzooi langs de rand van de boot hadden verwijderd, konden we weer op weg gaan naar het IJsselmeer. Ten gevolge van het mooie weer zat iedereen weer aan dek, en kwam het idee van Jan en Guus niet zo goed van pas om het hele dek te gaan schoonmaken, Daar zijn we mee bezig geweest tot aan de sluizen naar het IJsselmeer, We hebben niet al te lang behoeven te wachten voor de de sluis binnen konden varen, maar het passeren van de vlak daarachter liggende verkeersbrug kostte veel meer tijd dan op de heenweg, De verwachting dat we zouden kunnen gaan zeilen bleek niet in vervulling te kunnen gaan omdat er een volledige windstilte heerste, Toen de motor ons ver genoeg het IJsselmeer had opgestuwd, dat we niemand in de weg zouden liggen met het ter plaatse blijven dobberen wat we zeker zouden doen, heeft Johan de motor afgezet en zijn de zeilen gehesen, Inderdaad kwamen we nagenoeg helemaal niet

acht-en vooruit, maar dat bood ons de unieke gelegenheid om lekker te gaan zwemmen, omdat we met wat inspanning de boot makkelijk konden bijhouden. Later verwachtte Johan een goeie onweersbui maar de enige weersverandering die er plaatsvond was het weer opsteken van de wind, zodat we er eindelijk eens aan konden gaan denken om koers te zetten in de richting van Enkhuizen, Het was een leuke gewaarwording om een stuk alleen op het kompas te koersen omdat er in heide en verre geen land meer te zien waso Vooral Lizetta bleek een meester in het koershouden. In de kombuis waren ondertussen allerlei vreemde dingen aan de gang. Mijkje en Fons sloofden zich uit om ons een keur van borrelhapjes te serveren wat inderdaad volledig gelukt isg Maar niet alleen vanwege de kwaliteit van de hapjes en de zolangzamerhand overbekende drank was deze borrel een belevenis op zich. Iets waar de meisjes gedurende de hele tocht niet toe bereid bleken, hebben toen maar enkele jongens op zich genomen. Willem, Frank en Guus hebben ons vergast op een uitermate ordentelijke striptease. De meisjes keken werkelijk hun ogen uit hoe langzaam maar zeker alle kledingstukken uitgetrokken werdenn Zelfs toen alles uit was, op de zwembroeken na, gingen ze gewoon door met heupwiegend de slipjes los te maken, dit tot gefingeerde ontsteltenis van een deel van de vrouwelijke bemanning. Wie beschrijft de reactie toen de zwembroeken inderdaad uitgingen en ............ er nog een zwembroek onder bleek te zitten. Juist, teleurstelling. Fons en Mijkje hadden niet alleen voor een uitstekende borrel gezorgd, maar ook voor het eten, Ook dit bleek uitstekend te zijn. Iedereen was zo ongeveer klaar met eten toen we de haven van Enkhuizen binnen voeren, Daar is alles groepsgewijze aan land gegaan om het bijzonder leuke plaatsje te gaan bekijken en ook nog om andere redenent Het was de xxxxlaatste avond van Cecile en Astrid, die ons de volgende ochtend vroeg zouden gaan verlaten. Nadat er in de loop van de avond en nacht nog verschillende stemmingen aan boord waren opgetreden, en Mijkje weer een of andere bekende van rond het IJsselmeer had opgescharreld en de boot heeft laten zien, is iedereen succesievelijk in het nest gekropen.

vrijdag 2 juli

De ochtend begon met een ruw wekken van alle zoet en onschuldig

zestig tot slapenden door Fons. Na een snel ontbijt was het voor twee van ons vertrekken geblazenc Cecile moest eerder weg, omdat ze naar Engeland zou gaan en Astrid ging ons verlaten, daar ze met haar ouders mee naar Frankrijk gingt Uitgeleide gedaan door Mijkje, Leontine, Frank en Jan stapten ze om kwart voor negen in het Enkhuizerelokaaltje op weg naar Amsterdam°De wegbrengers zijn verder de boodschappen gaan doen, terwijl Jan gedurende die tijd de grootste moeite had met het bewaken van zijn"dochter", die het zelfs presteerde om op straat te willen rokeng De sigarettenwinkelier had echter begrip voor de moeilijkheden van Jan en weigerde Mijkje lucifers te verkopen. Met de nodige grappen zijn ze toen verder gegaan met boodschappen doen en op een gegeven moment vond Jan het zelfs nodig Mijkje te fotograferen in een wat heiligere omgeving, waarvoor ze op de schouders van Guus moest gaan zitten. Ze was te lui om ervan af te komen en is maar op die manier naar de bakker toegegaan.Op uitnodiging van Mijkje zijn ze toen met z´n vieren naar het schip toegegaan, waar Mijkje een van de jongens van kende. Daar hebben Guus en Jan ordentelijk zitten pilsen, terwijl Leontine en Mijkje zich tot de koffie beperkten. Veel later aan boord terug, dan de anderen eigenlijkverwacht hadden moesten wij een smoes verzinnen om ze te laten geloven dat wij een goede reden hadden om pas zo laat terug te zijnn Deze smoes werd gevonden met de mededeling dat Mijkje haar lens was kwijtgeraakt. Later dan de bedoeling was zijn we weggevaren. Weer was er geen zuchtje wind, maar kwam nog bij dat er ontzettend veel onweersbeestjes uit het water naar boven kwamen, zodat je nauwelijks buiten kon zitten van de jeuk. Lizetta dacht dat ze profetische gaven over zich had en deed allerlei rare voorspellingen in de richting van Jan. Uiteraard zijn ze niet uitgekomen. In de buurt van Hindelopen heeft Johan de Palliter op een zandbank neergezet om van binnen en buiten de hele boot schoon te kunnen maken. De buitenkant, althans de waterlijn heeft Johan voor zijn rekening genomen terwijl wij eendrachtig de rest hebben aangedweild. Na het klaren van dit karwei zijn we verder gevaren naar Hindelopen, waar we zoals gebruikelijk door het halve dorp op de kade werden opgewacht. Na een weer ordentelijke borrel hebben we lekker gegeten We bleven voornamelijk binnen omdat het af en toe nogal flink hard regende.Voor de eerste keer hebben we die avond geprobeerd wat spelletjes te doen, hetgeen niet altijd even goed lukte omdat Guus niet helemaal begreep wat de bedoeling was.

drie augustus

Ook die avond zijn we weer allen gezellig uitgegaan, dit keer op uitnodiging van Johan, die ons gevraagd had om in zijn stamkroeg te komen zuipen op zijn rekening, ter gelegenheid van de viering van de laatste avond aan hoord van de Pllieter, Dit heeft echter niet zo lang geduurdj mede omdat er enkele mensen eerder weggegaan zijn,bijvoorbeeld Fons onder leiding van Willem, omdat Fons ziek was. De hele reis heb ik hem tegen allerlei mensen horen roepen " joh, krijg de besmetting in je klauwen " met het gevolg dat hij het zelf heeft gekregen, alleen niet daar waar hij het andere heeft toegewenst, maar gewoon ordentelijk in zijn smoel. Om het maar duidelijk te stellen hij had schimmel in zijn mond. Het ergste vindt iemand dan op zo’n moment het vooruitzicht na het zeilen nog in quarantaine te verkeren. Als volgende knapte Mrgriet af die onder de veilige hoede van Jan werd afgevoerd. Het was de bedoeling van de vroeg-aan-boord-komers om ook vroeg te gaan slapen, maar dat is de meeste van hen niet gelukt. Allen Fons wist door alles heen te slapen. Het meest vermeldenswaard van de hele avond is geweest het twistgesprek tussen Leontine en Guus naar aanleiding van een stomdronken Duits meisje wat enkele van ons waren tegengekomen. Hier over pratende maakte Leontine de opmerking "DAT ZAL MIJ NOOIT OVERKOMEN" Op deze beweréing volgde een heftige aanval van Guus, die al dan niet terecht aanmerking op deze wat al de felle bewering had. Iedereen ging zich ermee bemoeien maar toch is het tot een oplossing gekomen, Zodra er weer wapenstilstand was gesloten; was er voor de meeste geen klap meer aan en daarom is iedereen maar weer in kooi gedoken voor het laatste nachtje slapen aan boord van de Pallieter. zaterdag 3 juli Een smartelijke dag. De sfeer werd door de natuur volledig aangevoeld doordat ze ons een passend buitje over onze hoofden uitgoten ter verwijdering van al onze tranen die geplengt werden van verdriet bij het denken aan het nakend afschijt. Na ons laatste sluisje genomen te hebben kwamen we weer in de thuishaven uit. Fons is zo snel mogelijk met Dijkstra gaan praten voor een regeling van de vergoeding voor de onkosten voor de re~ paratie van de bootn Met vrij goed resultaat is hij daarvandaan gekomenb Alle bagage was al neergelegd in de schuur en we waren vertrekkensgereed.Een voor een kwamen alle ouderparen binnendruppelen en met een geatadigdheid de Tien Kleine Negertjes waardig werd het hele gezelschap uitgedund.

negentienhonderdacht en zestig Als laatste bleven eenzaam over Mauren en Jan 9 die afgehaald zouden worden door een of andere relatie van Maureeng Alleen had de knaap zich verslapen, zoals ik wel van hem gewend ben met het gevolg dat we pas om kwart over twaalf werden afgehaaldn Jan wilde op een gegeven moment naar Smit opbellen, benieuwd of ze al thuis zouden zijn op het moment dat wij nog zaten te wachten. Dit werd uit schaamte door Maureen echter niet toegestaan. Maar toen ook onze goede vriend de slaperige chauffeur was komen opdagen was Workum en de Pallieter weer verlost van ons aangename gezelschap.

-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-

( ( ( ( (

Niets in deze uitgave mag NIET op de een of andere manier niet overgenomen of gekopieerd wordenü Zonder voorafgaande toestemming van de schrijver mag er niets niet uitgebeeld of gebruikt worden. Nadruk geboden. De redactie.

De opbrengsten van deze bestseller zullen geheel aan het goede particuliere doel ten goede komeng Zij die het al het beste hebben zullen hierdoor nog veel beter worden. Trouw Veel zal dit geschrift kunnen bijdragen tot een normalisatie in de omgang van de sexsen. Het kan worden beschouwd als een oase in de woestijn van verderf die de huidige opvattingen van "vrijheid" met zich hebben meegebracht. Dr. Trimbos in : De Utrechter Dankzij de voortreffelijke stijl van de verteller en de spontane harmonie van hen die hebben meegewerkt aan het tot standkomen van dit Soheepsjournaal is dit boek een weergaloos bewijs geworden van het echte zeemansbloed dat ons toch nog altijd door de aderen stroomt. Nêerlands Jeugd