gazine enquêteformulier Maar liefst 174 kinderen van artsen en medewerkers kwamen bij Sinterklaas langs en kregen een mooi geschenk! Pag

jaargang 4 - nummer 1 Winter-editie 2011

gazine 2 3 4 6 7 8

❯ Voorwoord ❯ Voorstelling dokter Dirk Bernard - Nieuw ❯ Doorgelicht: de vrijwilligerswerking ❯ Het charter: hoe gaat ù ermee om? ❯ Goed ge-raden: Bouwcomité ❯ Succesvolle seniorenvoordrachten

me enqu t form êteulier

9 ❯ Actueel: Verroosteringssysteem 10 ❯ Stramme knieën voor Sinterklaas 11 ❯ 250 jaar Kanunnik Triest 12 ❯ Varia 13 ❯ Personalia met vééél baby- en brugpensioenfoto’s 16 ❯ Close-up: Mia Martens zegt het met bloemen

Maar liefst 174 kinderen van artsen en medewerkers kwamen bij Sinterklaas langs en kregen een mooi geschenk! Pag. 10

Colofon Almagazine is het driemaandelijks personeelsblad voor alle geneesheren, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma.

Verantwoordelijke Uitgever ❯ Rudy Maertens algemeen directeur

Hoofd- en eindredactie ❯ Marc Van Hulle

Voorwoord

› Algemeen directeur Rudy Maertens (rechts) bij de ondertekening van het samenwerkingsakkoord met PC Sint-Jan, op de foto vertegenwoordigd door algemeen directeur Marc Vanhauwenhuyse en voorzitter raad van bestuur André Voeten. De voorzitter van de raad van bestuur van AZ Alma, Hugo Bulté, was verontschuldigd.

manager PR en communicatie

Informatieraad ❯ Katia De Clercq ❯ Pascale De Vuldere ❯ Jan Depestele ❯ John Ryckaert ❯ Jean-Marie Smeets ❯ Marc Van Hulle Design ❯ Living Stone DTP en Drukwerk ❯ offsetdrukkerij De Sonville Fotografie ❯ Ipon fotografi e ❯ AZ Alma ❯ Joeri Seymortier ❯ Jean-Marie Smeets Brieven, reacties of suggesties voor het volgende Almagazine zijn steeds welkom bij: ❯ Marc Van Hulle

Schriftelijk via postvak manager PR en communicatie (campus eeklo of campus sijsele) per e-mail naar [email protected] tel. 050 72 83 32

VZW AZ Alma ❯ campus sijsele Gentse Steenweg 132 B-8340 Sijsele-Damme tel. 050 72 81 11

❯ campus eeklo Moeie 18 B-9900 Eeklo tel. 09 376 04 11 www.azalma.be [email protected] Indien u meewerkt aan een reportage voor het Almagazine of deelneemt aan een activiteit van de vriendenkring, stemt u impliciet ook in met het nemen en/of publiceren van foto’s die verband houden met deze reportage of deze activiteit. Wij hopen op uw begrip daarvoor te kunnen rekenen.



02

Aangesloten bij:

Een gezond en gelukkig 2011! De kerst- en nieuwjaarsperiode is niet alleen een tijd om terug te blikken op het voorbije jaar, maar ook om vooruit te kijken naar wat 2011 ons gaat brengen. Maar algemeen directeur Rudy Maertens wil eerst, namens de raad van bestuur en het directiecomité, alle artsen, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma, en allen die hen nauw aan het hart liggen, een gezond en gelukkig Nieuwjaar toewensen. Rudy Maertens: ‘We worden er elke dag mee geconfronteerd: gezondheid is het hoogste goed voor de mensen. Dat wens ik dan ook van harte aan iedereen toe! We zullen ook het komende jaar de inzet van al onze artsen, medewerkers en vrijwilligers nodig hebben om onze ambities waar te maken en om onze hoofdtaak, goede gezondheidszorg bieden, elke dag weer te realiseren. Ik reken daarbij ook op het deels gewijzigde directiecomité, dat met verpleegkundig en paramedisch directeur Annabell Verhaegen en medisch directeur Dirk Bernard twee nieuwe gezichten telt. Mevrouw Verhaegen is intussen al een vertrouwd gezicht, met dokter Bernard kunnen de lezers van Almagazine in dit nummer kennismaken.’ AZ Alma sloot een samenwerking af met psychiatrisch centrum Sint-Jan. Waarom? Rudy Maertens: ‘Omdat AZ Alma zelf niet over een PAAZ-dienst (Psychiatrische Afdeling in een Algemeen Ziekenhuis) beschikt, maar toch veel patiënten met psychische klachten binnen krijgt via de spoedgevallendienst. Door de samenwerking met PC Sint-Jan (zie foto) kunnen we ook die patiënten nu op een betere manier helpen door hen een aangepaste infrastructuur en gespecialiseerde zorgverstrekkers aan te bieden. Een ziekenhuis van de schaalgrootte van AZ Alma kan niet àlle diensten en specialismen aanbieden, daarom sluiten we samenwerkingsverbanden met andere instellingen af om toch onze patiënten een zo breed mogelijk zorgaanbod te kunnen geven. In het Strategisch Beleidsplan 2011-2013 waaraan momenteel volop wordt gewerkt, komt dit trouwens ook aan bod.’ Daar horen we later ongetwijfeld wel meer over? Intussen valt het niet stil in AZ Alma: de seniorennamiddagen en het Sinterklaasfeest zorgden voor een ware volkstoeloop; het verroosteringssysteem wordt ingevoerd; nieuwe gezichten komen, vertrouwde gezichten gaan… Rudy Maertens: ‘Ja, het nummer van Almagazine dat u nu in handen heeft, staat bol van de foto’s en verslagen. Die seniorennamiddagen en het Sinterklaasfeest verbazen mij elk jaar opnieuw! Je moet het maar doen: 800 zestigplussers op de been brengen, meer dan 170 kinderen rond de Sint verzamelen! We zijn een instelling die leeft en voortdurend verandert. Als ik zie dat er dit kwartaal weer negen waardevolle medewerkers op brugpensioen zijn gegaan, tel die jaren ervaring eens samen! Gelukkig mogen we ook steeds nieuwe, enthousiaste mensen begroeten, maar het blijft een voortdurende zoektocht naar goed opgeleide medewerkers. Daarom is het ook goed dat we onszelf af en toe eens in vraag stellen.’ Dat doet Almagazine ook, met een enquête die bij dit nummer zit. Rudy Maertens: ‘Ik vind dit een goed idee: je moet als personeelsblad weten wat er leeft bij onze medewerkers, je moet – om het met een uitdrukking van het huis te zeggen – de polsslag van je lezers blijven voelen. Daarom is het goed dat je hen, na drie jaar, eens ondervraagt over wat zij van dit blad denken en verwachten. Hou me zeker op de hoogte, ik ben benieuwd…’ ■

Nieuw

Tom Spanhove hoofdverpleegkundige a.i. IZ2

Nieuwe medisch directeur dokter Dirk Bernard wil overleg en samenwerking

‘Kwaliteit moet ons gezamenlijk einddoel zijn!’ Dokter Dirk Bernard (44) wordt vanaf 1 januari 2011 de opvolger van dokter Wim Vanhecke als medisch directeur van AZ Alma. Dokter Bernard komt van het AZ Sint-Jan AV Brugge, en kijkt uit naar zijn nieuwe taak die hij als een ‘nooit gedroomde opportuniteit’ omschrijft. Uit een eerste babbel blijkt al snel dat dokter Bernard een man van overleg en dialoog is, die hard gelooft in samenwerking over alle departementen heen. ‘Voor dat ene gezamenlijke einddoel dat we moeten nastreven: kwaliteit voor onze patiënt’, aldus de nieuwe medisch directeur.

Halve meetjeslander

Dokter Bernard studeerde af als arts in 1991 en specialiseerde zich nadien in de klinische biologie en nucleaire geneeskunde in vitro. Sinds 1 februari 1997 was hij verbonden als klinisch bioloog aan het laboratorium van het AZ Sint-Jan AV Brugge. Hij was er de verantwoordelijke klinisch bioloog van het centrum voor opsporing van aangeboren metabolische afwijkingen en was drie jaar diensthoofd logistiek en coördinatie laboratoria. Hij werkte er bovendien als arts-gegevensbeheerder en zetelde in diverse vak- en stuurgroepen. ‘Er zijn verschillende redenen waarom ik nu die belangrijke carrièrestap naar AZ Alma gezet heb’, zegt dokter Bernard. ‘Ik was in de eerste plaats gecharmeerd door de dynamiek van de organisatie en van de artsen van AZ Alma. Uiteraard speelde ook de uitdaging van een nieuwbouw en het medische aspect ervan een belangrijke rol in mijn beslissing. De fusie van de twee campussen, van verloofd naar getrouwd en in hetzelfde huis, spreekt me erg aan. Ook de omvang van het nieuwe ziekenhuis spreekt me aan: beheersbaar en toch groot genoeg om op hoog niveau mee te spelen. En tenslotte vond ik het een mooie opportuniteit om – als halve Meetjeslander - medisch directeur te worden in het Meetjeslandse ziekenhuis.’

Groene vingers

Een halve Meetjeslander? Dokter Dirk Bernard en zijn echtgenote wonen nu wel in Sint-Kruis-Brugge en hij bracht zijn jeugd door in Gent, maar in de zomervakanties was hij steevast te vinden bij zijn familie op de boerenbuiten in Sint-Margriete.

Dokter Bernard heeft ook roots in Waarschoot, en zijn echtgenote is afkomstig van Sleidinge. ‘Ik ben zeer graag buiten, ik moet de polders hebben’, zegt dokter Bernard. ‘Wij gaan dan ook vaak fi etsen op de buiten en ik kan dan genieten van de weidse polders, de scheefgegroeide populieren, de kreken… Ik heb ook groene vingers, want mijn tuin is mijn andere grote hobby. Vooral in het weekend vind je me daar terug. En als ik op zaterdagavond mijn nagels niet mooi gepoetst heb, krijg ik geen eten van mijn vrouw…’ (lacht) Met de aanstelling van dokter Dirk Bernard in AZ Alma kiest de raad van bestuur ook resoluut voor een voltijdse medisch directeur. Dokter Bernards voorganger, dokter Wim Vanhecke, combineerde een directietaak nog met een artsenpraktijk. Dokter Bernard gaat de praktijk blijkbaar niet missen: ‘Eigenlijk had ik in AZ Sint-Jan de stap al gezet: daar had ik een deeltijdse praktijk, en was ik deeltijds datamanager. Maar deze kans bij AZ Alma wilde ik aangrijpen, dit is een nooit gedroomde opportuniteit.’

Schouderklopje

Zijn nieuwe functie geeft dokter Bernard de kans om zijn houding en visie ook bij AZ Alma hard te maken: ‘Ik ben een man van communicatie en samenwerking, van overleg en dialoog, niet alleen tussen de artsen van AZ Alma onderling, maar ook tussen de artsen en verpleegkundigen, tussen de artsen en de andere medewerkers, en tussen de artsen en de huisartsen en andere eerstelijns zorgverstrekkers. Ook in het ziekenhuis wil ik overleg en samenwerking nastreven tussen alle diensten, over de departementen heen. Uiteindelijk zijn we allemaal van elkaar afhankelijk: de logistieke diensten dragen evenzeer hun steentje bij als de verpleegkundige en paramedische diensten of de administratie. Ik geloof dan ook in het maken van goede afspraken en ik vind dat erkentelijkheid, af en toe een schouderklopje, motiverend en noodzakelijk is. We moeten oog hebben voor het goede, maar we moeten ook kunnen zeggen dat het goed is.’ ‘Uiteindelijk’, zegt dokter Bernard, ‘streven we met zijn allen naar dat ene gezamenlijke einddoel: kwaliteit leveren aan de patiënt. En elk in zijn of haar taak moeten we die kwaliteit nastreven, daar moeten we over waken.’ ■

De raad van bestuur benoemde op 13 september Tom Spanhove als hoofdverpleegkundige a.i. voor de afdeling Intensieve Zorgen in campus eeklo. Tom is gegradueerd verpleegkundige en werkte voordien in AZ Maria Middelares Gent. Hij startte op 1 december in AZ Alma, waar ook zijn echtgenote Nadine Martens (mobiele équipe) aan de slag is.

Annemie Boghaert, stafmedewerker financiën De raad van bestuur benoemde op 11 oktober Annemie Boghaert als stafmedewerker fi nanciën. Deze benoeming kadert in de verdere uitbouw van het fi nancieel management, zoals beloofd door de raad van bestuur. Annemie is master in de toegepaste economische wetenschappen, en werd nadien gevraagd om te doctoreren. Ze onderbrak haar academische loopbaan voor een carrière in het ziekenhuis. Ze startte op 18 oktober.

Natalie Claeys, hoofdverpleegkundige CCU-SCU/D4 De raad van bestuur benoemde op 8 november Natalie Claeys als hoofdverpleegkundige van de dienst CCU-SCU/D4 in campus eeklo. Natalie werkt al sinds 1988 als gegradueerd verpleegkundige op de dienst interne D1 in campus sijsele. Zij voltooide in november haar kaderopleiding en start op 11 januari in haar nieuwe functie, waar ze Ives Depauw opvolgt.

03

Doorgelicht

In deze rubriek stellen we een afdeling of werking van ons ziekenhuis voor. In dit nummer komt de vrijwilligerswerking aan bod, en wie konden we daarvoor beter aanklampen dan Hannie Haers en Christine Joos? Christine en Hannie

Hannie Haers en Christine Joos coördineren de vrijwilligerswerking in AZ Alma

‘Waardering is onze grootste Met zo’n 125 zijn ze, verspreid over beide campussen: de vrijwilligers van AZ Alma. Door hun inzet en enthousiasme zijn ze onmisbaar geworden in de werking van het ziekenhuis. Hannie Haers (campus sijsele) en Christine Joos (campus eeklo) coördineren de opdrachten en activiteiten van de vrijwilligers, en zijn ook nog steeds op zoek naar nieuwe, bijkomende krachten. Almagazine sprak ook met Maria en Rik, twee vrijwilligers in hart en nieren.

Al meer dan 20 jaar Eerst een beetje historiek. In 1988 kwamen in campus sijsele de eerste vrijwilligers op de werkvloer. Met de opstart van de creawerking, voor de patiënten van de afdeling Sp Neurologie, kregen de vrijwilligers een ondersteunende taak toegewezen. In 1990 werd een echte vrijwilligerswerking opgestart waarbij vrijwilligers werden aangeworven op de MS-afdeling voor de koffi ebedeling, gezelschap bij en wandelen met patiënten… Die werking werd geleidelijk aan uitgebreid met krantenverkoop, bibliotheek, hulp op geriatrie… In campus eeklo werkte sedert 1996 enkel de pastorale dienst met vrijwilligers. Zij waren in het weekend beurtelings verantwoordelijk voor de begeleiding van bezoekers naar het mortuarium. In 2004 besliste de directie om, in navolging van campus sijsele, ook in campus eeklo een vrijwilligerswerking voor gans het ziekenhuis op te starten met de bedoeling in de toekomst campusoverschrijdend te werken. In 2005 werden de nodige voorbereidingen getroffen en werden vrijwilligers gerekruteerd, op 1 februari 2006 ging de vrijwilligerswerking offi cieel van start.

04

Trouwe hulp Ze worden doorgaans in één adem genoemd, naast de artsen en medewerkers van het ziekenhuis. De vrijwilligers verdienen dat ook, want ze maken zich elke dag opnieuw weer nuttig en zorgen ervoor dat de professionele krachten in het ziekenhuis meer aandacht aan hun verzorgende taak kunnen besteden. Het is misschien een beetje luguber, maar zowel Christine als Hannie hebben zelf een verleden als vrijwilliger in… het mortuarium, Christine in Eeklo, Hannie (tot voor kort) in Sijsele. Maar intussen zijn ze allebei (deeltijds) verantwoordelijk voor de vrijwilligerswerking in het ziekenhuis en dat is een taak die hen echt wel ligt. ‘Het goed draaien van onze werking is voor een groot deel aan hun motiverende rol toe te schrijven’, zegt vrijwilligster Maria Van De Woestijne, ‘het zijn twee crèmes van dames, met een luisterend oor en goede raad.’ Hannie en Christine blozen een beetje bij zoveel loftuitingen en kaatsen de bal vriendelijk terug. Hannie: ‘Het is niet altijd evident om vrijwilliger te zijn, want je staat er soms alleen voor en je hebt toch een grote verantwoordelijkheid. Toch kunnen we op onze mensen rekenen, ze zijn heel trouw. De meeste zijn al 20 tot 25 jaar aan de slag!’

Kers op de taart ‘Door de inbreng van onze vrijwilligers ziet het leven in het ziekenhuis er een beetje anders, aangenamer uit’, zegt Christine. ‘We zorgen voor een bloemstukje aan het onthaal of in de kapel, er zijn boeken uit de bibliotheek beschikbaar op de afdelingen, we doen een dagelijkse kranten- en tijdschriftenronde, we helpen op sommige

afdelingen bij het eten geven aan de patiënten, we begeleiden de mensen bij opname naar de afdelingen, we zorgen voor een vrolijk deuntje via Radio Zonnestraal,… Kortom, we zijn een beetje de kers op de taart, we zorgen voor een warme invulling.’ Maar het is allemaal niet eenvoudiger geworden, onder meer door de wet op het vrijwilligerswerk, waardoor veel meer moet geregistreerd worden. De vrijwilligers moeten een afsprakennota ondertekenen, ze worden ook geëvalueerd,… ‘Maar ik ben al een tijdje bezig met registratie’, bekent Christine. ‘Op die manier heb je een beter zicht op de werking.’ ‘Waarom iemand vrijwilliger wordt?’ herhaalt Hannie onze vraag. ‘Omdat men een deel van zijn of haar vrije tijd wil spenderen in het ziekenhuis. Let op, het gaat om een groot engagement, gemiddeld 4 uur per week!’

Hechte groep Maar op die regel zijn er natuurlijk uitschieters: mannen als Ivan Martens (krantenronde, vervoer patiënten en hulp op geriatrie in campus eeklo) en Willy Ramo (de alomtegenwoordige platenruiter van Radio Zonnestraal) spenderen hier wekelijks véél meer uren. Rijk worden ze er alvast niet van: vrijwilligers krijgen een kilometervergoeding, kunnen af en toe een bijscholing volgen, worden uitgenodigd op de nieuwjaarsreceptie, zitten mee in het attentiebeleid en maken soms eens een gezamenlijke daguitstap. ‘Maar onze grootste beloning is de waardering die we krijgen, van patiënten, van het personeel, van de directie. Ook het feit dat ze in de groep van de vrijwilligers vriendschapsbanden kunnen smeden, is voor velen een motivatie om voort te doen. Het is een hechte groep!’ ■

Vrijwilligers in cijfers Aantal: 125 (72 in campus sijsele, 53 in campus eeklo) Gepresteerde dagen per jaar: 4.357 (2009); ter vergelijking: in 2006 waren dat 3.130 dagen Gepresteerde uren per jaar: 14.094 (2008)

beloning!’ Vrijwilligers Maria Van De Woestijne en Rik Duquesne:

‘Een luisterend oor is vaak al genoeg’ Maria Van De Woestijne (oudpersoneelslid AZ Alma campus sijsele) hielp al tijdens haar loopbaan in het ziekenhuis bij het bloemschikken, zeker na het verdwijnen van de Eerwaarde Zusters. ‘Ik krijg goede reactie van de bezoekers en van het personeel op onze creaties’, zegt Maria. ‘Sommige zeggen me zelfs dat ze mijn bloemstukken thuis kopiëren… Ik vind die appreciatie tof. Na mijn pensioen vroeg men mij of ik aan het onthaal niet wat wou helpen om de patiënten wegwijs te maken. Ah ja, ik kende hier toch mijn weg… Ik heb dat met plezier aanvaard en doe het nog steeds. Neen, ik kan niet zeggen hoeveel tijd ik in mijn vrijwilligerswerk steek. Ik heb daar nog niet bij stilgestaan.’ Een goede vrijwilliger moet geduld hebben en rust uitstralen. Dat is de mening van Maria: ‘Mensen die naar het ziekenhuis komen zijn vaak onzeker of in paniek. Wanneer ze geholpen worden door iemand die hen gerust stelt, zijn ze al een stuk verder. Je moet uiteraard ook vriendelijk zijn, en helpen waar je kunt.’ Rik Duquesne is aan de slag als vrijwilliger op geriatrie 4 (campus eeklo) en helpt ook in de palliatieve werking. ‘Ik ben nu al ruim een jaar vrijwilliger, ik had daar nood aan, ik wilde mensen helpen en voel me daar zelf beter door. Ik vind dit een zinvolle tijdsbesteding, een blijk van naastenliefde. Het is wel de eerste maal dat ik in een ziekenhuis meehelp, en ik ondervind dat het belangrijk is dat ik tijd vrijmaak om met de patiënten een babbeltje te slaan, zeker op de geriatrische afdeling. Die mensen hebben veel te vertellen, maar zijn vaak soms eenzaam. Ze zijn al blij dat er eens iemand luistert, en wij hebben daar ook meer de tijd voor dan de verpleegkundigen die intussen ander werk kunnen doen.’ ‘Je kunt natuurlijk niet op alles een antwoord geven’, beseft Rik, ‘maar als je hen met een positieve ingesteldheid benadert, geef je hen wel steun.’ Christine pikt daarop in: ‘De patiënten zullen sneller hun verhaal vertellen aan een vrijwilliger, dan aan iemand die een uniform draagt, die drempel is blijkbaar lager.’ ■

Overbuurtjes winnen quiz 30 jaar Zonnestraal Hoogtepunt van de viering van 30 jaar Radio Zonnestraal op 12 november was de fi nale van de Jukebox-quiz. Winnaars werden De Overbuurtjes (Yvonne Van Damme en Elke Degreef, gefl ankeerd door BV ex-senator Pol Van Den Driessche), die De Amigo’s (Lut De Roo, Mia Borlé en BV Nico Blontrock) en D3 Degrees (Vicky Van Loo en Sabine Schelstraete, aangevuld met BV Benny Scott) achter zich lieten. ■

Vrijwilligers ontmoetten Tieneke van Heule tijdens daguitstap September was een drukke maand voor de vrijwilligers: eerst was er de fi etstocht, georganiseerd door Ivan en het Zonnestraal-team. Dat werd een afwisselende dag met veel leuke stopplaatsjes en zelfs een loslopende koe. Nog geen week later trokken de vrijwilligers er weer op uit, dit keer naar het Vlasmuseum en het Museum voor Kant en Linnen, en naar een vlasbedrijf in volle werking. Het werd een leerrijke dag, men kijkt al uit naar de volgende keer… ■

05

Charter

Getuigenissen van op de werkvloer over het charter van AZ Alma (Deel 3).

Silke Depestel

Dirk Berteloot

Sabine Smessaert

Hoe gaat ú om met het charter? In vorige Almagazines stelden we kort het charter voor, we lieten ook enkele collega’s hierover aan het woord. In het charter worden enkele kernwaarden gebundeld die leiden tot een door AZ Alma gewenst gedrag: vertrouwen, openheid, respect en het opnemen van verantwoordelijkheid. Die kernwaarden worden concreet vertaald in enkele voorbeelden. In Almagazine toetsen we dit op de werkvloer wordt gedaan. Dit is deel 3. 1. We spreken MET elkaar in plaats van OVER elkaar!

heerst hier een goede sfeer, en daar dragen hoofdverpleegkundige Eva en haar vervangster Anneleen ruim hun steentje toe bij. Als een van de jongste op de dienst kan ik uiteraard veel opsteken van mijn oudere, meer ervaren collega’s, naar wie ik opkijk. Ik kan steeds bij hen terecht en ze staan open voor overleg en discussie.’ ‘Op onze dienst heerst een open cultuur, er wordt goed gecommuniceerd. En dat is belangrijk, want wanneer je goede afspraken maakt en die worden nagekomen, dan is dit geen aanleiding tot wrevel.’ Dirk Berteloot, medewerker ICT/helpdesk

2. We streven om steeds beter te worden. 3. We willen anderen waarderen. • We relativeren de eigen campuscultuur en staan open voor het positieve in de andere cultuur • We focussen ons meer op de positieve ontwikkelingen dan op de problemen • We gaan uit van elkaars goede bedoelingen en van de expertise van collega’s • We komen gemaakte afspraken na of informeren als we het niet halen 4. We willen elkaar slim vertrouwen. Silke Depestel, verpleegkundige G1

‘Ik kijk op naar ervaren collega’s!’ ‘Eigenlijk hebben wij van G1 weinig contact met onze collega’s van campus eeklo. We zien elkaar eens op de Dag van de Geriatrie of bij gemeenschappelijke bijscholingen, maar daar blijft het bij. Toch leren we van elkaar, de uitbreiding van ons restaurant naar ’s avonds is daar één voorbeeld van. De eigenheid van de afdeling blijft wel behouden.’ ‘Ik werk hier nu twee jaar en weet dat ik bij problemen bij mijn collega’s terecht kan, er

06

‘Ik werk in een schitterend en collegiaal team!’ ‘Als medewerker van de ICT-helpdesk word ik dagelijks met (informatica)problemen geconfronteerd. Uit elk probleem kun je leren, we kijken telkens hoe we soortgelijke problemen in de toekomst kunnen vermijden. We proberen onze processen te verbeteren en geven die kennis door aan de collega’s via procedures. Op het Alm@net is zelfs onder de rubriek Helpdesk Informatica een link beschikbaar met de veelgestelde vragen.’ ‘Wie denkt dat ICT-medewerkers Einzelgängers zijn, heeft het verkeerd voor. Indien ik had geweten welk aangenaam team hier aan de slag was, dan was ik al veel vroeger naar hier komen werken. Bij problemen delen we onze expertise, we praten erover in groep en proberen op die manier de mensen zo goed en zo snel mogelijk te helpen. Daarvoor is een open communicatiecultuur nodig, en die wordt hier zeker gestimuleerd.’ ‘Uiteraard is een goede, strikte planning op onze dienst onontbeerlijk. We proberen die zo strikt mogelijk na te leven, en als het al eens niet lukt, dan communiceren we dat ook onmiddellijk naar de betrokkenen.’

Sabine Smessaert, dossierbeheerder personeelsdienst

‘Plezant als je elkaar kunt helpen!’

‘Ik ben als medewerker op de personeelsdienst gestart in campus sijsele, en toen deze dienst gecentraliseerd werd en naar campus eeklo verhuisde, had ik eerlijk gezegd toch wel wat schrik. Maar die was onterecht, zo leerde ik snel. Integendeel, de samenvoeging zorgde voor een betere werking: we konden nu samen naar oplossingen voor problemen zoeken.’ ‘Ik vind het plezant als je elkaar kunt helpen. En dat gebeurt volop met mijn collega’s. Elk heeft zijn expertise op bepaalde terreinen, en die kennis leggen we samen om antwoorden te formuleren op de vele vragen die van het personeel op ons afkomen. Ook wanneer er een strikte planning moet nageleefd worden, en de tijd dringt, dan springen we allemaal bij.’ ‘Zo’n positieve ingesteldheid is toch aangenaam? Ik vind dat charter goed, maar op onze dienst werken we al een hele tijd zo. Je hebt meer energie als je overeen komt, het negatieve vind ik veel te vermoeiend.’ ■

Goed ge-raden

Het Bouwcomité met van links naar rechts Jan Vos, Jo De Maesschalck, Henk Vincent, Paul Lagae, Frankie Neerinck en Michel Stroobants.

In deze rubriek stellen we een adviesraad, werkgroep of commissie voor die aan de slag is in of voor het ziekenhuis. Deze keer stapte Almagazine mee met het Bouwcomité op de (voorlopig nog virtuele) bouwwerf van het nieuwe ziekenhuis.

Het Bouwcomité:

‘Wij kennen al elke kamer van het nieuwe ziekenhuis!’ Indien er een trofee zou bestaan voor ‘Engelengeduld bij het wachten op groen licht voor de nieuwbouw’, dan zou het Bouwcomité daar ongetwijfeld voor in aanmerking komen. Deze werkgroep heeft er sinds de oprichting in februari 2004 al ruim 260 vergaderingen opzitten en de leden ervan vinden nu reeds blindelings hun weg in het nog te bouwen ziekenhuis. Almagazine woonde onlangs één van die vergaderingen bij en kwam terecht in een discussie over ondermeer de plaats van handgrepen, stopcontacten en lichtpunten in de nieuwe patiëntenkamers. Het Bouwcomité laat immers niets aan het toeval over.

Strak vergaderritme Het Bouwcomité bestaat uit Henk Vincent (directeur facilitaire diensten en masterplan), Frankie Neerinck en Paul Lagae (stafmedewerkers facilitair departement), en de externe leden Michel Stroobants (studiebureau Grontmij), Jo De Maesschalck (architectenbureau Aaprog) en Jan Vos (studiebureau De Klerck). Sinds 4 februari 2004, één maand na de aanstelling van Henk Vincent als directeur in AZ Alma, komt het Bouwcomité met de regelmaat van een klok samen. De jongste maanden is dit aan een wekelijks ritme, telkens voor een volledige dag. De teller staat intussen op 180 interne vergaderingen, ruim 50 vergaderingen

met externen en dan nog eens de zowat 30 overlegmomenten met het Comité Masterplan. Dat Comité Masterplan (bestaande uit delegaties van de raad van bestuur, het directiecomité, de artsen en het architectenbureau) neemt de beslissingen, die grotendeels door het Bouwcomité worden voorbereid en gedocumenteerd.

Mooi compromis ‘We zijn in het Bouwcomité met een wit blad gestart’, zegt Henk Vincent. ‘Eerst hebben we de conceptopties van het Masterplan geformuleerd, en na de input van de verschillende werkgroepen en de goedkeuring van de raad van bestuur, hebben we de nieuwbouw gestalte gegeven. Weliswaar binnen de krijtlijnen van het BPA, en de brandtechnische, wettelijke en subsidienormen. Bij de uitbouw van het nieuwe ziekenhuis hebben we vooral oog gehad voor de functionaliteit van het gebouw: het moest een modern ziekenhuis worden, maar ook een gebouw met inplanting van afdelingen en diensten, die logisch in mekaar stak. Eerst de inhoud, dan de verpakking. Maar we hebben een mooi compromis gevonden, denk ik.’ Het Bouwcomité heeft ook steeds heel erg over de exploitatiekost gewaakt, onder meer door de materiaalkeuze, de ergonomische en ecologische keuzes en de onderhoudsvriendelijkheid van het gebouw.

Naar Alma-huis Maar het blijft een huzarenstukje! Bedenk maar eens hoe moeilijk het al is om met twee mensen akkoord te komen bij de bouw van een gewoon huis. Hier gaat het om één van de belangrijkste bouwinvesteringen van de laatste decennia in het Meetjesland. Het almaar opschuiven van de startdatum heeft ook voordelen voor het Bouwcomité, stelt Henk Vincent vast: ‘Het is natuurlijk niet leuk, we hadden graag al met de werken bezig geweest. Maar anderzijds gaf dat uitstel ons ruimte en tijd om ons nog beter voor te bereiden op de eigenlijke start van de werken. Zo zijn we nu al een tijdje bezig met een virtuele wandeling in het ziekenhuis, waarbij we kamer per kamer, lokaal per lokaal bezoeken en grondig bekijken, onder meer op technisch vlak: elektriciteit, verwarming, luchtverversing, e.d.’ Uiteraard kijkt het Bouwcomité uit naar de eerste steenlegging, maar nog meer naar de einddatum van de realisatie. Eens de werken gestart zijn, neemt het Bouwcomité zijn intrek in het Alma-huis, dat het ziekenhuis vlakbij het bouwterrein in de Blakstraat kocht. Zo blijft men permanent aanwezig om een oogje in het zeil te houden en om erover te waken dat zeven jaar voorbereiding perfect wordt uitgevoerd. ■

07

Seniorenvoordrachten

Dokter Peter Desmet ging ‹ bij enkele tafels langs om op vragen te antwoorden.

Seniorenvoordrachten zijn onverslijtbaar Tijdens de seniorenweek in november vonden in AZ Alma, campus sijsele, voor het twintigste opeenvolgende jaar de intussen vermaarde seniorenvoordrachten plaats. Op vier namiddagen kwamen maar liefst 800 zestigplussers luisteren naar een uiteenzetting van het team van dokter Peter Desmet. Dit keer werd de eigen geriatrische afdeling voorgesteld, en dat viel in de smaak: ‘’t Was wreed interessant!’, weerklonk het meermaals. Die seniorennamiddagen in campus sijsele blijken een succesformule: oud-geriater

AZ Alma liet de deelnemers niet zomaar vertrekken en Geert van den Abeele had de handen vol om de geschenkzakken uit te delen.

Bijpraten kon ‹ na afl oop in het restaurant bij koffi e en taart.

08

Jacques Lampaert lag destijds aan de basis van dit concept, dat door zijn opvolger Peter Desmet werd overgenomen en verder gestimuleerd. Het team van dokter Desmet sloeg ook dit jaar de handen in elkaar om voor een boeiend en gevarieerd programma te zorgen. ‘We zijn blij dat we u hier zo talrijk en in gezonde toestand mogen begroeten’, zei algemeen directeur Rudy Maertens in zijn inleidend woordje. Hij onderstreepte het belang dat AZ Alma aan de seniorenpopulatie hecht (in het nieuwe ziekenhuis staat één op vijf bedden in een geriatrische afdeling) en sprak ook vol lof over de aanpak van dokter Desmet en zijn team. Nadien volgde een voorstelling in woord en beeld van de geriatrische afdeling en van de totaalaanpak over verschillende disciplines heen. Hierbij werd de casus van één patiënt (die ook gewillig fotomodel had gespeeld) stap voor stap gevolgd. Meermaals weerklonk spontaan applaus uit de zaal, men kon de inzet duidelijk naar waarde schatten. Na afl oop kon de groep bijpraten bij een kop koffi e en een fl ink stuk taart. Dokter Desmet en zijn team liepen nog bij de tafels langs

om op eventuele vragen te antwoorden. En bij het buitengaan kreeg elke deelnemer nog een goedgevulde zak met informatie en leuke spulletjes. ■

Intussen in campus eeklo: volksspelen! Ook in campus eeklo liet men de seniorenweek niet onopgemerkt passeren. Eén van de activiteiten was het middagje volksspelen met de pietjesbak, de schuiftafel en zelfs het bollen.

Aandachtige gezichten tijdens de opleiding

Actueel AZ Alma schakelt met mondjesmaat over op een nieuwe manier om de dienstroosterplanning op te maken: het verroosteringssysteem. Dat systeem wordt sinds 1 december op vier pilootafdelingen toegepast, tegen eind 2012 moet het in het hele ziekenhuis in voege zijn. Sofie Sarlet en Olivier Wynant zijn de twee projectcoördinatoren en Almagazine legde hen dan ook even op de… rooster.

Nieuw verroosteringssysteem zorgt voor vlottere dienstroosterplanning

‘Wijze van plannen verandert, uurrooster niet!’ De wijze waarop uurroosters worden opgemaakt, verschilt in AZ Alma niet alleen per campus, maar vaak ook per dienst. De werkwijze is gegroeid uit het verleden, maar meestal lukt het wel. Alleen: het gaat om een heel omslachtig werk, want vaak worden dezelfde gegevens tot driemaal toe overgeschreven, hetzij op dienst, hetzij op de personeelsdienst. Een vervanging van dat vele manuele werk drong zich op en met HCPS (Health Care Personnel Scheduling) werd een gebruiksvriendelijk systeem aangekocht. Sofie Sarlet (medewerkster personeelsdienst) en Olivier Wynant (Spoed 2, maar 4 jaar ervaring als praktijklector) werden door het ziekenhuis deeltijds vrijgesteld om dit immense project te coördineren en om de diensten bij de opstartfase van kortbij te begeleiden. De eerste opleidingen zijn inmiddels achter de rug, enkele afdelingen (Spoed/IZ1, personeelsdienst, schoonmaak CE en ICT/BI) zijn gestart met het systeem.

Kurt Sercu (IZ/Spoed 1):

‘Het is effen wennen!’ Kurt Sercu, hoofdverpleegkundige van IZ/Spoed 1, is verantwoordelijke van één van de pilootafdelingen die met het nieuwe verroosteringssysteem zijn gestart. ‘Het is effen wennen’, bekent Kurt, ‘want de reflexen zijn er nog niet, zoals die er bij de vorige werkwijze wel waren. Maar die zullen wel komen, daar ben ik zeker van. Ik weet ook dat hier ongetwijfeld tijdswinst gaat uit voortkomen.’ Volgens Kurt Sercu zullen ook de medewerkers hier eerst moeten aan wennen, maar dat het een meerwaarde betekent, daar twijfelt hij niet meer aan. ■

Kleinere foutenmarge ‘Via het nieuwe systeem geeft de planner van de afdeling de uurplanning meteen in in het loonpakket, dat nu aan de planning is gekoppeld’, legt Sofi e Sarlet uit. ‘Dat moet nu niet meer door de personeelsdienst gebeuren, daar heeft men enkel nog een controletaak. De voordelen zijn groot: een correctere en snellere input van de verloningsgegevens, tijdswinst voor zowel de planner als de personeelsdienst, een kleinere foutenmarge en eenvormigheid op alle diensten.’ Interessant is ook dat de werknemers van de diensten die reeds op het nieuwe systeem zijn overgeschakeld, zelf online (van thuis) de planning kunnen bekijken. In een oogopslag kan een stand van zaken van verlofdagen, ADV-dagen, feestdagen, uurrooster, e.d. bekeken worden. Werknemers kunnen aan de planners ook suggesties voor het uurrooster overmaken. De planners zullen ook van thuis uit kunnen inloggen op het systeem (dat is interessant bij noodgevallen) en wijzigingen aanbrengen. De inloggegevens zullen persoonlijk per brief meegedeeld worden.

werkers kan ik wel gerust stellen: met dit verroosteringssysteem verandert enkel de manier waarop de planning wordt gemaakt, de uurroosters zelf veranderen niet!’ De directie besliste bovendien om, van zodra het systeem effectief is opgestart (dus na de proefperiode) de prikklok (die in campus sijsele nog gebruikt wordt) af te schaffen. Het verroosteringssysteem is wel zo geconcipieerd dat later nog altijd terug naar het gebruik van een prikklok kan worden overgestapt. ■

Pakket op maat ‘Wij maken voor elke afdeling nu een pakket op maat’, zegt Olivier Wynant. ‘Elke dienst heeft specifi eke wensen, daar spelen we op in. Nadien begeleiden we de planners en testen we de werking van het systeem. Sofi e en ik blijven ook twee jaar lang de helpdesk voor het project. De mede-

Olivier Wynant en Sofi e Sarlet: ‹ het verroosteringsteam van AZ Alma

09

Sinterklaas

Deze brave jongen ‹ kreeg een mooi geschenk van de Sint en de voorleespiet.

Stramme knieën voor Sinterklaas De Sint zal zich zijn bezoekje aan het Sinterklaasfeest van AZ Alma nog lang heugen: de arme man kreeg maar liefst 174 kinderen van artsen en medewerkers op de schoot, en dat is een recordaantal! De Heilige Man kreeg er zowaar stramme knieën van… De kinderen kregen de Sint en zijn Zwarte Pieten (waarvan één ons héél bekend voorkwam) niet onmiddellijk te zien, want eerst zorgde meespeeltheater Jeuk voor een voortreffelijke opwarming. De 174 kids waren dan ook al redelijk enthousiast toen de Heilige Man uit Spanje zijn opwachting maakte. De

Sint liet eerst enkele kinderen een liedje zingen en die behaalden een score waarvan Tom Dice in Oslo alleen maar kon dromen. Nadien was het grote moment aangebroken: de kinderen mochten één voor één bij de Sint langs komen voor een speelgoed- en snoeppakket. De meeste kinderen durfden dat wel alleen aan, maar enkele hadden toch het gezelschap van papa of mama nodig. Je wist maar nooit met die Zwarte Pieten in de buurt… Het geduld van sommige kinderen werd ook even op de proef gesteld, maar het geschenk en het schouderklopje van de Sint maakten veel goed. ■

Intussen op de pediatrie…

De Sint had een drukke dag voor AZ Alma, want een paar uur voor het feest in het Sparrenhof kwam hij in het ziekenhuis op bezoek bij de zieke kinderen in de pediatrie. Hij bracht hen een geschenkje en wat lekkers, en deed hen zo even het ongemak van ziekzijn vergeten.

Oproep

10

De organiserende Vriendenkring mag voor dit Sinterklaasfeest terecht een hoge borst opzetten en moet tegen volgend jaar misschien zelfs een grotere zaal zoeken… Wat ze alleszins zullen moeten zoeken, dat zijn extra Vriendenkringleden. Twee anciens, Alain De Bruyker en Leon De Coster, waren aan hun laatste Sinterklaasfeest toe. Wie zich geroepen voelt om de Vriendenkring een handje toe te steken, mag steeds contact opnemen met de voorzitster: [email protected].

Kanunnik Triest

De stichters en bezielende krachten achter de beide campussen van ons fusieziekenhuis waren zowel de Zusters van Liefde (campus sijsele) als de Zusters Kindsheid Jesu (campus eeklo). AZ Alma is dus op een bijzondere manier verbonden met het geestelijk erfgoed van kanunnik Triest.

250 jaar Kanunnik Petrus Jozef Triest 2010 was een jubeljaar voor drie congregaties: de Zusters van Liefde, de Broeders van Liefde en de Zusters van de Kindsheid Jesu. 250 jaar geleden werd hun stichter kanunnik Petrus Jozef Triest geboren. Hij was een man van God, een visionair en getalenteerd organisator. Hij deed wat aan de wantoestanden van zijn tijd: boeien van geesteszieken werden letterlijk gebroken, armen werden geholpen, blinden en doven kregen een opleiding, vondelingen werden opgevangen. Kan deze man ons vandaag blijven boeien? Kan zijn spiritualiteit doorwerken in de instellingen die in zijn kielzog werden opgericht?

Eerste congregatie

Petrus Jozef Triest wordt in 1760 als zoon van een welstellende smid in Brussel geboren. Na zijn humaniora studeert hij letteren, natuurlijke wetenschappen en wijsbegeerte aan de universiteit van Leuven. Aansluitend treedt hij in het Groot Seminarie te Mechelen en wordt priester gewijd in 1786. In 1797 weigert hij zoals vele priesters de eden aan de Franse Republiek af te leggen en moet onderduiken. In dat jaar wordt hij in het geheim benoemd als pastoor in Ronse en probeert daar in 1800 een bescheiden wesehuys op te richten. In 1803 wordt Triest overgeplaatst naar Lovendegem en wordt ook daar geraakt door de noden van ouderloze kinderen. Onder het moto “Deus cartias est” – God is liefde - sticht hij zijn eerste congregatie: de Zusters van Liefde, die er zich zouden ontfermen over de opvang en scholing van weeskinderen. Twee jaar later wordt Triest naar Gent geroepen en vestigt zich met enkele Zusters van Liefde in de Molenaarsstraat. Het actieterrein van de Zusters van Liefde verruimt zich in die tijd al tot de zorg voor bejaarden, blinden, doven, geesteszieken en fysiek en mentaal gehandicapten. In 1807 wordt Triest benoemd tot kanunnik en tot directeur van het stedelijk hospitaal de Bijloke, het huidige Jan Palfi jn ziekenhuis. In dit hospitaal waren het vooral bejaarde mannen die aan de willekeur van hun oppasser waren onderworpen. Om dat te verhelpen sticht hij in

1807 de congregatie van de Broeders van Liefde. Triest wordt ook verantwoordelijk voor het Vrouwenweeshuys aan de Zandpoort en het Manweeshuys in het Geraard de Duivelsteen. Dit zijn de enige krankzinnigengestichten in Gent op dat ogenblik. De situatie is mensonterend in beide instellingen. De zieken liggen er vastgeketend op stro, vaak in hun eigen vuil. Van therapie, of zelfs maar van activiteiten is er geen sprake. Krankzinnigen worden op dezelfde manier behandeld als misdadigers en bedelaars. In 1808 stuurt Triest vier Zusters van Liefde naar het Vrouwenweeshuys. In 1815 nemen de Broeders van Liefde ook de zorg voor de geesteszieken in het Geraard de Duivelsteen over en in 1828 benoemt hij de jonge geneesheer Joseph Guislain tot hoofdgeneesheer van de beide Gentse krankzinnigengestichten.

Droom in vervulling

Een andere zorg van Triest was het onderwijs voor doven en blinden wat uitmondt in de oprichting van verschillende instituten voor doven en blinden in Gent en Brussel. In 1823 richt Triest eveneens de orde van de Broeders van Sint-Jan-de-Deo op die zich bezig hielden met thuisverpleging. Op vijfenzeventigjarige leeftijd ziet Triest een laatste droom in vervulling gaan. De nood aan opvang van wezen was enorm groot. Van de stad Gent krijgt hij daarom een klein gebouw ter beschikking waar hij de vierde en laatste congregatie opricht: de Zusters Kindsheid Jesu, aan wie aanvankelijk de zorg voor vondelingen wordt toevertrouwd. In 1836 komt kanunnik Triest een acute astma-aanval niet meer te boven. Hij ruilt het tijdelijke voor het eeuwige met de woorden “Date et dabitur vobis” - Geef en u zal gegeven worden. Zijn stoffelijk overschot rust momenteel in de grafkapel van de Zusters van Liefde in Lovendegem. Kanunnik Triest was een begenadigd organisator. Hij was een meester in het gevoelig blijven voor de concrete noden van de mens, in het uitbouwen van netwerken

om structureel iets te veranderen en mensen te bekwamen in de taak die hen werd toevertrouwd. Hij koos zijn medewerkers uit en was begaan met hun deskundigheid. Zo werkte hij samen met dr. Guislain om de geesteszieken te begeleiden, of stuurde hij zusters naar Parijs om zich te specialiseren in leermethoden voor doofstommen zodat ook zij gepast onderricht konden krijgen. Maar niet alleen historisch is Petrus Jozef Triest een boeiend fi guur. Wie zijn brieven en preken leest, ontdekt er een spiritueel bewogen man die erin slaagde om wat in hem leefde door te geven aan anderen. Liefde voor God en de medemens was zijn drijfveer. Iedereen, de bejaarde en het kind, rijk en arm, ziek, gehandicapt of gezond, is een kind van God, zo schrijft Triest. ‘Deze liefde moet ook altijd groeien opdat de mens meer en meer zijn doel nadert. Ja, wanneer een hart ontstoken is door deze vurige liefde, kan het niet meer rusten. Het wil vooruit. Het heeft niet genoeg meer aan voeten om te gaan, het zoekt vleugels om te vliegen.’ Het maatschappelijk engagement maar ook de liefde van kanunnik Triest kunnen we doorgeven in de zorg voor mensen: voor patiënten en naasten, collega’s en vrijwilligers, door te werken aan een cultuur van vertrouwen en respect, waar ieder mens tot zijn recht komt. “Aan zulke mensen leven geven, kleren bezorgen waarmee zij zich kunnen toedekken, medicijnen bereiden waarmee hun kwalen weliswaar niet ten volle genezen, tenminste verlicht worden, spijzen uitreiken waardoor hun honger verzadigd wordt, hun bedden geven en opschudden waarop hun gewond en ziek lichaam rust: is dat niet hen doen verrijzen, voor hen de zon laten schijnen, een nieuwe aarde scheppen?’’ (Triest, brief aan Zusters van Liefde, 1828). ■ Samengesteld door Pieter Stevens (pastorale dienst) met dank aan Heidi De Clercq, beleidsverantwoordelijke pastoraal en ethiek, vzw Zorg-saam zkj; Museum dr. Guislain, Gent (www.museumdrguislain.be)

11

Varia

Mensana-trailer gooit hoge ogen in Hongarije In het kader van het Europese AFRESH-project (activity and food for regional economies supporting health) trokken Christophe Maes en Tanja Latré met de Mensana-trailer naar Debrecen (Hongarije). Daar fl oten Duitsland, Frankrijk, Spanje, Groot-Brittannië, Nederland, Polen, Hongarije en België het project op gang. Voor ons land werd deze deelname gerealiseerd door Prof.

Pastorale stuurgroep op inspiratiedag Enkele leden van de pastorale stuurgroep trokken op inspiratiedag naar de abdij van Male. De ingrediënten van deze dag waren: ontmoeting, uitwisseling en bezinning. Ze werden er ontvangen door zuster Lieve Dockers (rechts op de foto) die al 5 jaar actief

Bloemen op Nationale Ziekendag Az Alma liet op beide campussen de Nationale Ziekendag niet onopgemerkt voorbij gaan. Kinderen en kleinkinderen van personeelsleden kwamen op zondagmorgen 10 oktober naar het ziekenhuis om aan de patiënten een bloemetje te overhandigen. Ze werden allen

Vriendenkring organiseert reis met bubbels De Vriendenkring organiseerde eind oktober een champagneweekend in Reims, en 34 bubbelliefhebbers namen aan deze reis deel. ‘Het werd een afwisselend weekend’, zegt voorzitster Isabelle De Smedt. ‘Een beetje cultuur, met bezoek aan de kathedraal van Reims,

Korneel speelt iedereen naar huis De wereldkampioenschappen voetbal in ZuidAfrika gonsden deze zomer na tot in AZ Alma, waar de voetbalpronostiek andermaal voor beroering zorgde. Korneel De Meyer (rechts, technische dienst CS) bleek de beste voetbalkenner van de 143 (!) deelnemers en kreeg

12

Xavier Gellynck van Universiteit Gent en RESOC regiocoördinator Frank Geyssens. ‘De trailer van Mensana was er dé blikvanger’, vertelt Christophe. ‘AZ Alma kreeg trouwens de voorbije maanden nog internationale felicitaties. Zo hield de raad van bestuur van de International Ergonomic Association in ons ziekenhuis een meeting, en de deelnemers uit alle continenten waardeerden onze gastvrijheid, het lekkere eten, de administratieve ondersteuning en de mogelijkheden van het revalidatiecentrum en van Mensana. Zij willen stagiairs naar het verre Sijsele sturen.’ ■

is als pastoraal vrijwilliger in ons ziekenhuis. Ze is zelf ooit revalidatiepatiënt geweest, en bezoekt iedere week de patiënten van Sp Reva (CS). Op de foto verder van links naar rechts: Pieter Stevens (pastoraal werker), Stephanie De Geyter (verpl. G4), Elke De Greef (pastoraal werker), Leen Claeys (verpl. D4), Angeline Bellaert (verpl. brugpens.), Ria Bottelier (verpl. Dag1) en Rita Rondas (pastoraal werker). ■

met open armen ontvangen door de zieken, die dit gebaar zeker wisten te waarderen. Op de foto zien we een groep kinderen die in campus sijsele hun bloemenronde op de afdelingen deden, en daarmee zelfs de voorpagina van het weekblad Vrij Maldegem haalden! ■

maar ook leerrijk, met het bezoek aan enkele champagnekelders. En natuurlijk ook lekker, want hier en daar mochten we proeven van het hemelse vocht. We maakten kennis met de champagnes van Leclercq, van Mercier en van Milan in Oger. De meeste deelnemers aarzelden dan ook niet om een kistje in te slaan voor de feestdagen. Het was een mooi weekend dat voor herhaling vatbaar is!’ ■

naast een mooie som van 257,40 euro, ook nog eens een t-shirt met zijn naam in het Spaans. De ereplaatsen waren voor Rita De Coninck, Robin De Clercq, Danny Claeys (labo) en dokter Alex Demurrie. En voor alle andere deelnemers was er de Zuid-Afrikaanse gouden raad die we onthouden uit de bijzonder amusante toespraak van directeur Jan Depestele: ‘Je moe nie huil nie, je moe nie treur nie, al kom reg!’ ■

Personalia

In de rubrieken ‘in dienst’ en ‘uit dienst’ worden enkel de gegevens opgenomen van personeelsleden, die tewerkgesteld zijn met een contract van minimum 3 maand. Voor de rubrieken ‘huwelijk’, ‘geboorte’ en ‘overlijden’ baseren we ons op de informatie die door de personeelsleden zelf aan de personeelsdienst wordt bezorgd. Indien u niet wenst dat de aangeleverde gegevens gebruikt worden in het Almagazine, gelieve dit dan expliciet mee te delen aan de personeelsdienst. In deze editie van het Almagazine hebben de personalia betrekking op de periode van 1/09/2010 tot en met 30/11/2010.

In dienst VANAF 01/09/2010 01/09/2010 01/09/2010 01/09/2010 01/09/2010 06/09/2010 07/09/2010 08/09/2010 09/09/2010 13/09/2010 21/09/2010 27/09/2010 27/09/2010 27/09/2010 28/09/2010 01/10/2010 01/10/2010 01/10/2010 01/10/2010 01/10/2010 04/10/2010 11/10/2010 11/10/2010 16/10/2010 16/10/2010 18/10/2010 18/10/2010 02/11/2010 02/11/2010 10/11/2010 16/11/2010 24/11/2010 29/11/2010

Huwelijken VOORNAAM & NAAM CRYSPIN Leen LANDUYT Shanna ROELS Justine VANCAILLIE Marjan VERHAEGEN Annabell VAN LERBERGE Nick VAN LOO Cindy ‘T JOLYN Chantal YERITSYAN Alvard PARKER Kelly VAN HOUTTE Patricia COONE Valerie DE ROCKER Arriana FERDINAND Sophie DE BACKER Floor GARDEYN Katrien INGELS Bert ORBAN Andre SCHEERLINCK Pieter VANSUYT Sandrine VAN DEN BOS Denise DE LA RIVIERE Ives PARKER Jeffrey HOUTTEMAN Benedicte WILLEMS Mieke BOGHAERT Annemie DENOLF Sarah VAN HOECKE Ellen VANDAELE Paulien NEIRYNCK Koen HESHOF Liesbeth VANGAEVER Annick MAENHOUT Melissa

FUNCTIE & DIENST Medew.onthaal en Opname Verpleegkundige A2 Sp 1 Neuro Med. secretaresse A2 CR Dr De Landsh. Verpleegkundige A1 Geriatrie 3 Paramedisch en verpleegkundig directeur Logistiek Assistent Int. ziekenverv. Medew. Schoonmaak Medew. Schoonmaak Medewerker Vaatwas Verzorgende Geriatrie 2 Medew. Schoonmaak Medew. Aankoopdienst Medew. Schoonmaak poli Medew. Keuken Kinesitherapeute Revalidatiecentr. Verzorgende Geriatrie 1 Verpleegkundige A1 IZ 2 Zorgdata-arts Ziekenhuissteward Zorgkundige Geriatrie 2 Bediende Personeelsdienst Zorgkundige Sp 1 Neuro Kinderverzorger Geriatrie 4 Verpleegkundige A2 Sp 1 Neuro Verpleegkundige A2 Geriatrie 4 Stafmedewerker financiën Kinderverzorgster Sp 1 Neuro Logistiek Assistente Int. ziekenverv. Apotheek-Assistente Medew. Technische Dienst Kinesitherapeute Revalidatiecentr. Verpleegkundige A2 Diagnose 4 Medew Aankoopdienst

Uit dienst VANAF 05/09/2010 07/09/2010 07/09/2010 11/09/2010 15/09/2010 15/09/2010 15/09/2010 15/09/2010 18/09/2010 30/09/2010 30/09/2010 30/09/2010 01/10/2010 17/10/2010 19/10/2010 19/10/2010 24/10/2010 31/10/2010 10/11/2010 15/11/2010 15/11/2010 17/11/2010 30/11/2010 30/11/2010

VOORNAAM & NAAM VANDEN BOSSCHE Tamara POELMAN Delphine HERMANS Suze VAN DE WOESTYNE Annelies ESSELING Jacob DE SPLENTER Kitty KUNTZIGER Marie-Paule SCHEPENS Liesbeth MARTENS Sylvie VERHEECKE Katrien VAN EESSEN Inge DE BAETS Sabine GARDEYN Katrien BOUTE Cynthia WILLE Guido OULAD HADDOU Amina BRAL Stefanie SABO Jana MEYVAERT Peter HUYGHE Sandra LONGUEVILLE Bjorn ALAMI Foezie DE KEYSER Beatrice SOMERS Nicky

FUNCTIE & DIENST Medewerker Vaatwas Ergotherapeute Sp 1 Neuro Medew. Schoonmaak Medew. Schoonmaak Verpleegkundige A2 Geriatrie 4 Verzorgende Chirurgie 6 Vroedvrouw Materniteit Vroedvrouw Materniteit Verpleegkundige A2 Diagnose 4 Administratief medewerker Dr. Kuppens Kinesitherapeute Reva kine Medew. Onthaal en Opname Verzorgende Geriatrie 1 Medew. Keuken Medew. Technische DIenst Verpleegkundige A1 IZ 1 Ergotherapeute Geriatrie 2 Logopediste Kinesitherapeut Medew. Schoonmaak Sp 3 Reva Verpleegkundige A2 Chirurgie 2 Zorgkundige (voorl.reg.) mob. equipe Medew. Schoonmaak Diagnose 2 Verpleegkundige A1 IZ 1

DATUM 10/09/2010 17/09/2010 18/09/2010

VOORNAAM & NAAM Joke DENOO (Sp 1 neuro) met Miguel SYPRÉ Sally DOBBELAERE (D3/Gastro-entero) met Sven POLLIER Elke DE GREEF (Eredienst) met Charlotte VANDENBERGHE

Geboortes DATUM 02/09/2010 07/09/2010 07/09/2010 07/09/2010 10/09/2010 30/09/2010 30/09/2010 01/10/2010 03/10/2010 04/10/2010 11/10/2010 12/10/2010 16/10/2010 18/10/2010 28/10/2010 08/11/2010 15/11/2010

NAAM Arthur & Anna Louis Basile Yana Sebastian Gilles Aaron Lukas Elise Maité Louise Lars Neo Leon Mats Robbe Rémy

KINDJE VAN zoontje & dochtertje van Ann MEIRE (D4) zoontje van Pieter DE JONGHE (G3) (foto) zoontje van Camille VAN HOORICKX (Onthaal & tel. CS) dochtertje van Evelien SOMNEL (D2) zoontje van Kelly WIJNANDT (G1) (foto) zoontje van Joke DANCET (Dieetkeuken) zoontje van Griet DE SMET (Klin. Psych.) zoontje van Katrijn WILDEMAUWE (C1) dochtertje van An VANDORPE (C6) (foto) dochtertje van Sofie CLAEYS (Schoonmaak CE) dochtertje van Jolien LAMBRECHT (C6) zoontje van Stephanie LANNOO (IZ1) (foto) zoontje van Alexander DE PUTTER (ICT) zoontje van Griet INGELBRECHT (Reva kiné CS) zoontje van Griet GOETHALS (Ger. dagziekenhuis CE) (foto) zoontje van Tanja VAN MOORHEM (D4) (foto) zoontje van Claire DAUWENS (Opname CE)

Overlijdens DATUM 03/09/2010 10/09/2010 16/09/2010 19/09/2010 23/09/2010 27/09/2010 02/10/2010 05/10/2010 05/10/2010 12/10/2010 17/10/2010 23/10/2010 15/11/2010 23/11/2010

VOORNAAM & NAAM Maria Lutters Germaine Maes Meinraad Hauwe Christiana Noreillie Noëlla Christiaens Cyriel D’Hoore Gaby Herteleer Nicole Paret Joris Degadt Ivonne Verhaeghe Godelieve De Deckers Antoine Claeys Marie José Claeys Jan Bonne

VERWANTSCHAP moeder van Ann DEGRAEVE (Boekhouding) en van Ria DEGRAEVE (Schoonmaak CS ) moeder van Godfried VERSTRAETE (Staf verpl. & par. dep.) & schoonmoeder van Els GRIMONPREZ (Pneumologie CS) vader van Veronique HAUWE (Personeelsaccomm. CE) schoonmoeder van Christiane VAN LANDSCHOOT (Facturatie) schoonmoeder van Anneke WAERLOP (Spoed 1) schoonvader van Marleen DECLERCK (SP 1 neuro) moeder van Mireille DE VLIEGER (Spoed 1) moeder van Pieter DE JONGHE (G3) schoonvader van Marnix TACK (C3) schoonmoeder van Vicky VAN LOO (D3) schoonmoeder van Marnix TACK (C3) vader van Brigitte CLAEYS (Materniteit) moeder van Christiaan HAECK (Vrijwilliger CE) vader van Anne BONNE (Cons. dr. Van Hoorebeke, Cons. cardiologen & Gastro-enterologie CE)

Breng bij een huwelijk of geboorte steeds de personeelsdienst van het ziekenhuis op de hoogte. Bij voorkeur bezorgt u hen een exemplaar van uw huwelijksuitnodiging of een geboortekaartje. Op die manier blijft uw personeelsdossier steeds actueel en kunnen wij u een geschenkje bezorgen naar aanleiding van de blijde gebeurtenis. Uw baby in Almagazine? Bezorg of mail een foto van u met uw kersverse baby en wij geven hem een mooi plaatsje in de volgende editie: [email protected]

13

Personalia

Geboortes Renée

Sebastian

Louis

› Marielien Van der Vennet en haar dochtertje Renée Van Petegem. Marielien werkt op de dienst Medische Beeldvorming CE, Renée werd geboren op 16 juli.

› Pieter De Jonghe en zijn zoontje Louis. Pieter werkt op Geriatrie 3 (CS), Louis werd geboren op 7 september.

› Kelly Wynandt en haar zoontje Sebastian Van Rie. Kelly werkt op Geriatrie 1 (CS), Sebastian werd geboren op 10 september.

Mats Elise

Lars

› An Vandorpe en haar dochtertje Elise Pauwels. An werkt op C6 Heelkunde (CE), Elise werd geboren op 3 oktober.

› Stephanie Lannoo met haar echtgenoot Francis Vandaele en haar zoontje Lars. Stephanie werkt op IZ (CS), Lars werd geboren op 12 oktober.

› Griet Goethals met haar drie zonen Niels (7), Wout (4) en Mats Van Put. Griet is verpleegkundige op Dag 6 (CE), Mats werd geboren op 28 oktober.

Brugpensioenen Robbe

› Tanja Van Moorhem met haar echtgenoot Claude Vangansbeke en haar zoontje Robbe. Tanja is aan de slag op D4/D6, Robbe werd geboren op 8 november.

14

Jienette Debrandere (CE) mag bij Miel Cools op de koffie Na ruim 37 jaar ging Jienette Debrandere, hoofdverpleegkundige Intensieve Zorgen 2, op pensioen op 29 oktober. Ze werd ’s ochtends door drie ruige heren in lederen motorpak thuis afgehaald voor een ritje door Eeklo en viel nadien van de ene verrassing in de andere. Jienette werkte eerste elf jaar op de D-dienst, maar koos bij de start van Intensieve Zorgen in 1984 meteen voor die afdeling, waar ze vrijwel onmiddellijk hoofdverpleegkundige werd. Tijdens de afscheidsreceptie ’s avonds kreeg Jienette te horen dat ze bij kleinkunstzanger Miel Cools, één van haar favorieten, op de koffi e mag. Voor de rest houdt Jienette (vooraan links op de foto) van fi etsen, de zee en haar verzameling geboortekaartjes.

Brugpensioenen Véronique De Deyne (CS) werd verrast door de ‘nachtzusters’ Nachtverpleegkundige Véronique De Deyne werd op 31 oktober op een onvergetelijke manier uitgewuifd. De nachtcollega’s, beter bekend als de ‘nachtzusters’, hadden de dienst versierd met slingers en ballonnen, hoofdverpleegkundigen Marie Paul De Muyt en Els Dhont zorgden voor bloemen en ’s morgens hadden de vroegere en huidige ‘nachtzusters’ een ontbijt klaar gemaakt. Véronique startte in 1973, eerst overdag, maar nadien als nachtverpleegkundige op RVT, daarna SP1 en SP3. Nu het werk in het ziekenhuis erop zit, gaat Véronique wat vaker wandelen en shoppen, en met de vijf kleinkinderen heeft ze ook de handen vol. Op de foto zien we Véronique met Els, Marie Paul en enkele ‘nachtzusters’.

Lucrèce Huyghe (CE) kreeg alternatieve K3 op bezoek ‘Lucrèce gaat op pensioen, wie zal nu het stof af doen?’: je kon er op 19 november niet naast kijken in de centrale traphal van CE. Lucrèce Huyghe werd, na een loopbaan van 34 jaar, uitgewuifd door de collega’s van G2 en G4. Er werd voor de gelegenheid zelfs een alternatieve versie van K3 (Kuis3) in het leven geroepen! Lucrèces wagen werd deftig versierd en op de dienst waar ze meer dan drie decennia werkte, werd een fotorijke en felgesmaakte receptie georganiseerd. Lucrèce heeft nu volop tijd om van haar hobby’s als fi etsen en wandelen te genieten. En om thuis af en toe eens af te stoffen…

Marie-Jeanne Dauwe (CE) kreeg tien baby’s op één nacht Nachtverpleegkundige op de kraamafdeling Marie-Jeanne Dauwe zette op 24 november een punt achter een loopbaan van 36 jaar in het ziekenhuis. Al die tijd deed ze nachtdienst en ze had destijds beloofd te zullen stoppen als ze overdag niet meer kon slapen, maar zover is het nooit gekomen. Marie-Jeanne draagt het nachtelijk record bevallingen (10 baby’s op 10 uur!) en herinnert zich de tijd van zuster Amandine toen in de kalme momenten sokjes moesten worden gebreid: roze voor meisjes, blauwe voor jongens. Voortaan vind je Marie-Jeanne vooral in de tuin, op de fi ets of in De Waai, waar ze een heel actieve vrijwilligster is. Op de foto zit ze centraal in de zetel.

Lisette Batsleer (CS) poetst voortaan enkel nog thuis 29 november was voor Lisette Batsleer, schoonmaakster in campus sijsele, een speciale dag: ze deed dan voor de allerlaatste keer haar poetsronde in AZ Alma, waar ze ruim 22 jaar geleden in de schoonmaakploeg startte. Eerst op de toenmalige V-afdelingen, later op D3 waar ze haar carrière in het ziekenhuis afsloot. Lisette denkt met veel genoegen en pretoogjes terug aan haar werk en aan haar collega’s, met wie ze hard werkte maar ook veel plezier beleefde. Voortaan haalt Lisette de dweil en schuurborstel enkel nog thuis uit de kast, en wil ze de vrijgekomen tijd invullen met wandelen, er eens op uit trekken en natuurlijk de zorg voor de kleinkinderen. Op de foto wordt Lisette gefl ankeerd door diensthoofd schoonmaak Veerle Schaubroeck, teamleider Christine van Cleemput en enkele collega’s.

Maria Goegebuer (CS) en haar ‘perlefientje’ Het team van SP3 nam op 30 november afscheid van de immer opgewekte en goedgemutste Maria Goegebuer, die er na 39 jaar dienst in het ziekenhuis een punt achter zette. De collega’s hadden die dag Maria nagebootst met een pop, die zelf het onafscheidelijke ‘perlefi entje’ droeg. Maria werkte op de V-dienst en op SP3, en deed dit meer dan 35 jaar aan de zijde van Marie Paul De Muyt, haar hoofdverpleegkundige. Maria (centraal zittend) zal haar collega’s missen, maar wil het nu wat rustiger aan doen, af en toe een uitstapje maken, wat meer boeken lezen en vooral met haar oogappel, haar kleindochter Emma bezig zijn. Misschien koopt ze het kind ook wel een ‘perlefi entje’…

Alain De Bruyker (CE) nam een liftende Sint mee Uitgerekend op Sinterklaasdag 6 december nam hoofdverpleegkundige Alain De Bruyker (Intensieve Zorgen campus eeklo) afscheid van het ziekenhuis waar hij 36 jaar aan de slag was. Alain startte in campus sijsele en verhuisde in de herfst van zijn loopbaan naar campus eeklo. Op zijn laatste dag werd hij thuis opgehaald door enkele Sijseelse collega’s en onderweg nam hij zowaar een liftende mini-Sint en reuze-Piet mee. Ook op zijn afscheidsreceptie ’s avonds speelde de jarige Heilige Man een prominente rol. Voor Alain breekt nu een tijd aan waarin hij zijn inzet voor het ziekenhuis zal ruilen voor het tuinieren, zijn vogels, natuurlijk het volleybal en ook de twee kleinkinderen.

Lut Van Massenhove (CS) deed de ronde van het ziekenhuis Op 9 december werd Lut Van Massenhove (logistiek OK campus sijsele) door haar collega’s uitgewuifd na een loopbaan van bijna meer dan 40 jaar! Omdat Lut in 1970 met een diploma van kinderverzorgster in het ziekenhuis aanklopte, belandde ze in het ‘kinderpaviljoen’ van het sanatorium, op de plaats waar nu Morgenster gebouwd is. Nadien deed ze zowat de ronde van het ziekenhuis: interne, TBC-afdeling, de V-dienst (later geriatrie), tot ze bij de sterilisatie en het OK uitkwam. Voor Lut breken nu rustiger tijden aan, met wandelen en fi etsen, lezen en van de natuur genieten. Op de foto wordt Lut (derde van links) gefl ankeerd door hoofdverpleegkundige Ann Longueville en haar collega’s van sterilisatie en OK.

Lutgart Cochuyt (CS) wordt hobbykok na 41 jaar Net op de valreep van 2010, op 29 december, zette Lutgart Cochuyt (keuken) een punt achter een maar liefst 41-jarige voltijdse loopbaan in het ziekenhuis! U leest het goed: meer dan 41 jaar kwam Lutgart vanuit Adegem naar Sijsele, en al die tijd was ze een gewaardeerd lid van het keukenteam. Nu wordt ze een beetje hobbykok, maar ze wil vooral dingen doen waar de voorbije 41 jaar geen tijd voor was. Je zal ze wat meer in de tuin aantreffen, maar ze denkt ook aan een actieve deelname in het verenigingsleven van Adegem. En met drie kleinkinderen zijn de dagen ook wat sneller gevuld… Op de foto staat Lutgart uiterst rechts, naast haar collega’s.

15

Close-up

In deze rubriek bekijken we telkens één van onze collega’s van heel dichtbij in close-up! We gaan op zoek naar de verborgen drijfveren, hobby’s en interesses. Dit keer zetten we de … bloemetjes buiten met bloemschikster en creatieveling Mia Martens (restaurant CE).

Mia Martens zegt het met (veel) bloemen

‘Ik ga wandelen met een snoeischaar op zak!’ Het waren drukke weken voor Mia Martens. De periode van kerstmis is voor haar immers een tijd waarin ze zich volledig kan laten gaan in het maken van allerlei kerststukjes om de feesttafels te versieren. Mia heeft gouden vingers wanneer ze met bloemen, takken en groen haar creativiteit mag botvieren. En het laat haar ook niet los, want een onschuldige wandeling met haar man ontaardt steevast in een verzamelsessie van allerlei bruikbaar materiaal. ‘Als ik ga wandelen, heb ik dan ook altijd een snoeischaar op zak’, lacht Mia.

Stelen met de ogen

Mia Martens is al 25 jaar aan de slag bij AZ Alma, nagenoeg volledig in campus eeklo. Daar was ze eerst schoonmaakster op de materniteit, nadien bij de rectoren EH Redant en EH Tant en nu werkt ze in het restaurant. Maar creatief met bloemen en planten is ze al veel langer. ‘Dat is al van kleinsaf’, bekent Mia. ‘Ik ben opgegroeid op de boerderij en ik herinner me dat ik als klein meisje al bloemen in potjes plantte. Mijn grootmoeder was daar ook mee bezig, wellicht heeft dat me geïnspireerd en mijn interesse aangewakkerd.’ Mia volgde wel enkele cursussen, maar heeft vooral veel geleerd door goed rond te kijken. ‘Door veel te stelen met mijn ogen’, zegt ze. ‘Ik kijk goed rond hoe men in winkels met bloemen omspringt en ook in de natuur, tijdens het wandelen, kijk ik uit naar bruikbare takken. Dirk, mijn man, gelooft het soms niet, maar ik zie wel altijd dingen die ik voor een bloemstukje of zo kan gebruiken. Het klopt, ik zie andere dingen dan de meeste mensen, ik denk voortdurend: wat zou ik met die tak kunnen doen…’

Zo duur als je wilt

‘Ik moet me soms echt bedwingen, hoor. Op reis in Zwitserland gingen we wandelen, en we zijn teruggekeerd met een heleboel houten blokjes. Soms zeg ik tegen mezelf: ‘Neeje Mia, laat het liggen!’, maar meestal is het sterker dan mezelf. Ik kan het eigenlijk allemaal gebruiken, daarom is een snoeischaar zo handig…’ Bloemschiklessen volgt Mia Martens nu niet meer, ze gaat enkel nog één keer per maand op cursus bij Griet Van Den Bossche in Zomergem. ‘Daar ga ik voornamelijk voor de technieken’, zegt Mia. ‘Dat is puur ontspanning voor mij, je leert er andere knopen, of met karton werken, dat zijn zo van die extraatjes. Ik blijf er ook op de hoogte van de mode en de trends, zodat ik mijn stukjes kan aanpassen.’ ‘Bloemschikken is een hobby die je zo duur maakt als je zelf wilt’, weet Mia. ‘Het zijn vooral de bloemen die de prijs kunnen opdrij-

ven, vooral in de periodes van Pasen en Kerstmis. Ik werk soms met bloemen uit mijn eigen tuin, goedkoper kan niet. En anders heb ik mijn vaste bloemist in Sint-Laureins. Die laat me dan binnen in zijn koelcel en dan kan ik nog moeilijk aan het bloemenaanbod weerstaan…’

Rustbrenger ‘Ik doe dit vooral voor mezelf, het is een grote rustbrenger voor mij. Als ik zenuwen heb, trek ik me een beetje terug in mijn werkplaats en dan kalmeer ik vanzelf. Maar ook mijn familie of vrienden varen wel bij mijn creativiteit, want zij krijgen af en toe een nieuw stukje op tafel. En als we ergens op visite gaan, maak ik speciaal voor de gelegenheid een creatie’, zegt Mia, wiens lievelingskleur wit is. ‘Ik ben toch enkele keren per week met bloemstukjes aan de slag. Neen, niet elke dag, maar als ik wat gevonden heb, wil ik het toch graag uit proberen. En ik vind vaak wel iets…’ ■