gazine Centrale keuken bedient twee campussen Een koud kunstje of toch niet? jaargang 1 - nummer 4 Herfsteditie 2008

jaargang 1 - nummer 4 Herfsteditie 2008

gazine 2 3 4 6 7

� Voorwoord � Voetbalpronostiek � Doorgelicht: Personeelsdienst � AZ Alma motortocht � Close-up: Caroline Roegies

8 10 12 14 16

� Centrale keuken bedient twee campussen � Help! Examens! � Olympische spelen & CPBW � Mijn familie werkt in AZ Alma � Personalia

Centrale keuken bedient twee campussen Een koud kunstje of toch niet? pag. 8

Voetbalpronostiek

Colofon Almagazine is het driemaandelijks personeelsblad voor alle artsen, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma.

Verantwoordelijke Uitgever � Rudy Maertens

Voorwoord

algemeen directeur

Hoofd- en eindredactie � Isabel Hossey manager PR en communicatie

Informatieraad � Pascale De Vuldere � Jan Depestele � Isabel Hossey � Ellen Rau � John Ryckaert � Jean-Marie Smeets Design � Living Stone DTP en Drukwerk � offsetdrukkerij De Sonville Fotografie � Ipon Fotografie Brieven, reacties of suggesties voor het volgende Almagazine zijn steeds welkom bij: � Isabel Hossey Schriftelijk via postvak campus eeklo (of met de pendel vanuit campus sijsele) per e-mail naar [email protected] tel. 050 72 83 32

VZW AZ Alma � campus sijsele Gentse Steenweg 132 B-8340 Sijsele-Damme tel. 050 72 81 11

� campus eeklo Moeie 18 B-9900 Eeklo tel. 09 376 04 11 www.azalma.be [email protected] Indien u meewerkt aan een reportage voor het Almagazine of deelneemt aan een activiteit van de vriendenkring, stemt u impliciet ook in met het nemen en/of publiceren van foto’s die verband houden met deze reportage of deze activiteit. Wij hopen op uw begrip daarvoor te kunnen rekenen.

rechts: Gislain van Lancker links: Danny Claeys

Beste medewerkers, Beste vrienden, Ik hoop van harte dat u allen een deugddoende vakantie heeft gehad en voor zij die er nog moeten op uit trekken: veel plezier toegewenst! Voor de meesten onder ons is het echter voorbij. We duiken met z’n allen het najaar in en ik blik samen met jullie even vooruit. Vooral oktober kondigt zich momenteel aan als een drukke maar interessante maand. Naar bijna jaarlijkse gewoonte nemen het revalidatiecentrum en Mensana van campus sijsele deel aan de openbedrijvendag op zondag 5 oktober. Het thema: “Technologie en innovatie in de gezondheidszorg” staat er centraal en bezoekers kunnen zich laten onderwerpen aan tal van testen. Ook de nieuwe keuken van campus sijsele kan tijdens de openbedrijvendag bezichtigd worden: beslist een uitstapje waard! Nauwelijks twee dagen later, op dinsdag 7 oktober, laat het team van ‘Maatjes in balans!’ opnieuw van zich horen. Zij organiseren een symposium rond kinderobesitas en hebben een aantal toonaangevende sprekers op het spreekgestoelte staan. Ze zullen er voor het eerst ook hun bevindingen en resultaten van het voorbije project toelichten. Op donderdag 23 oktober staat dan weer het facilitair departement in de schijnwerpers. Zij organiseren een symposium rond de centrale keuken op campus sijsele en belichten aan mensen uit het vakgebied talrijke, vaak innovatieve aspecten, van onze nieuwe keuken. Daarnaast bieden zij aan hun vakcollega’s eveneens de mogelijkheid om uit onze ervaringen leerpunten te halen voor de toekomst. Meer informatie over onze keuken vindt u trouwens ook terug in dit Almagazine. Henk Vincent, directeur facilitaire diensten en masterplan en Steven Delabie, diensthoofd voeding lichten de veranderingen in de keuken toe en gaan daarbij ook de probleempunten niet uit de weg. Eenmaal oktober voorbij, kondigen de sombere wintermaanden zich aan. Toch zal er ook dan iets te vieren vallen. Als alles goed verloopt mogen we dan immers onze gloednieuwe NMR verwelkomen op campus eeklo. U zal er later ongetwijfeld nog meer over vernemen. Maar keren we terug naar het Almagazine dat voor u ligt. Ook dit keer weer een mix van allerhande thema’s, waarin vooral u, als medewerker van het ziekenhuis, centraal staat. Heel wat leuke initiatieven worden belicht in deze herfsteditie en het is plezant om te zien dat creativiteit, enthousiasme en inzet geen grenzen kennen. Maar ik laat u dit vooral zelf ontdekken...veel leesplezier! Rudy Maertens algemeen directeur

02

“Zolang iedereen er plezier aan heeft, gaan we door!”

Erwin, Gislain en Danny organiseren om de twee jaar de voetbalpronostiek in het ziekenhuis

Wat krijg je als je een supporter van Racing Genk, de jeugdtrainer van SV Melsen en een voetballer van KSK Maldegem samenbrengt? Juist ja, veel voetbalgekte én een fel gesmaakte voetbalpronostiek, die door Erwin Stulens, Gislain van Lancker en Danny Claeys in goede banen wordt geleid. Erwin was jammer genoeg met verlof, maar Gislain en Danny waren bereid tot een praatje! Vanwaar kwam de idee om met een ziekenhuisbrede voetbalpronostiek te starten? Gislain: Eigenlijk is dat langzamerhand gegroeid. Erwin en ikzelf werken allebei op de dienst nucleaire van campus eeklo en zijn beide gepassioneerd door voetbal. Daarnaast kende ik ook Danny Claeys van het labo en wist dat ook hij bezeten was van de voetbalmicrobe. Langzaamaan groeide de idee om een voetbalpronostiek uit te schrijven. Met het WK van 1998 lanceerden we onze eerste pronostiek. We hadden toen slechts 13 deelnemers! De voetbalpronostiek bestond toen enkel in campus eeklo, aangezien we nog niet gefusioneerd waren. Sedert 2006 organiseren we de pronostiek campusoverschrijdend. Bea en Hilde van de dienst nucleaire op campus sijsele zijn dan vrijwilliger om de inschrijfformulieren van Sijsele te verzamelen. Danny: Vanaf het WK ‘98 steeg het aantal deelnemers stelselmatig. Wij hebben toen ook ons puntensysteem verbeterd en wat spelregels vastgelegd. In onze eerste editie mochten nog familieleden van personeelsleden zich inschrijven, nu mogen enkel nog personeelsleden zelf inschrijven. Ze mogen zich bij het invullen van het formulier wel laten bijstaan door hun familie natuurlijk! Wat zit er in voor de deelnemers? Gislain: Eeuwige roem! Nee hoor, alle gekheid op een stokje. Aan iedere deelnemer wordt een inschrijfbedrag van 3 euro gevraagd. Al dit geld wordt samengeteld en vormt dan onze prijzenpot. De winnaar krijgt

60% van de prijzenpot, de tweede nog 30% en de derde 10%. Het prijzengeld wordt uitgereikt op een kleine receptie die aangeboden wordt door het ziekenhuis. Meestal is dhr. Jan Depestele, de administratief en financieel directeur van het ziekenhuis aanwezig om een kort woordje te plaatsen. Danny: Alle deelnemers aan de voetbalpronostiek zijn trouwens steeds welkom op die prijsuitreiking, voor zover dit mogelijk is binnen hun werkzaamheden in het ziekenhuis natuurlijk! Wie was de grootste voetbalkenner dit jaar? Danny: De voetbalpronostiek werd gewonnen door Apr. Bioloog Christophe Vandenabeele. Op de tweede plaats strandde Bart Gysels van de spoedgevallendienst op campus eeklo en het brons was voor Patrick Lameire van de technische dienst op campus eeklo. Kennen jullie een geheime succesformule om goed te scoren in de voetbalpronostiek? Gislain: Nee, als we die zouden kennen dan stonden we zelf ieder jaar op de eerste plaats! Er zijn natuurlijk wel goede ploegen en goede voetballers, maar als ze slecht spelen dan halen ze toch de finale niet. Het mooiste voorbeeld hier was het EK van 2004 waar Griekenland totaal onverwacht won. In de voetbalpronostiek van dat jaar had dan ook geen enkele deelnemer de winnaar juist. Je ziet, het is echt compleet onvoorspelbaar. Ook nu weer waren er velen die op Duitsland getipt hadden als winnaar voor

het EK 2008, maar uiteindelijk is het toch Spanje geworden! Blijven jullie in de toekomst de voetbalpronostiek organiseren? Danny: Ja hoor, waarom niet? Zolang iedereen er plezier aan heeft, gaan we door. Wijzelf beleven er in ieder geval veel plezier aan. Veel mensen spreken ons aan, vragen naar onze prognoses en we leren ook heel veel nieuwe mensen kennen. Het is wel plezanter als België ook meespeelt, dan is er toch wat meer interesse. Dus dat ziet er hoopgevend uit voor het WK 2010 in Zuid-Afrika. Gislain: Alhoewel, hoopgevend misschien niet echt, want België zit in een groep met Spanje, Turkije, Bosnië-Herzegovina, Armenië en Estland én dat zijn niet van de minste! Maar kom, hoop doet leven. Willen jullie verder nog iets meedelen aan de lezers van het Almagazine? Gislain: Meedelen, niet echt, bedanken des te meer! We willen alle enthousiastelingen bedanken die zich inschrijven, maar in het bijzonder ook Dr. Obrie, geneesheer-specialist in de nucleaire geneeskunde op campus eeklo! Hij was aanvankelijk niet geïnteresseerd in voetbal, tot hij meegesleurd werd in onze voetbalgekte en nu ook het voetbal met meer dan gewone interesse volgt. Danny: Wat trouwens ook te merken is aan zijn resultaten, want hij verbetert elke keer. Dit jaar eindigde Dr. Obrie zelfs op een heel verdienstelijke 13de plaats! ■

03

Doorgelicht Rij boven: vlnr: Sofie Stevens, Pascale De Vuldere, Maika Van Daele, Sofie Sarlet, Sabine Smessaert, Lucrèce De Jaeger Rij onder: vlnr: Nele Matthys, Sabine De Leyn, Marianne De Kezel

Doorgelicht: de personeelsdienst In de rubriek doorgelicht slaan we telkens een praatje met een willekeurige afdeling van het ziekenhuis. In dit Almagazine komen we terecht bij één van de diensten van het algemeen departement, namelijk: de personeelsdienst. 9 vrouwen staan ons te woord en vertellen over de grote evolutie die de personeelsdienst in de voorbije jaren heeft ondergaan. Sinds 1 januari 2007 zit de personeelsdienst fysiek op één locatie op campus eeklo. De personeelsdienst is terug te vinden in de witte gebouwen van het oude klooster, naast de recent gesloten keuken van campus eeklo. Daarnaast is er ook een dagelijkse permanentie op campus sijsele in de burelen naast het restaurant.

Bedrijfs-CAO en arbeidsreglement In de voorbije jaren timmerde de personeelsdienst druk aan de weg van een definitieve fusie binnen hun dienst. Niet alleen waren er vroeger twee totaal aparte personeelsdiensten, maar ook hun methodes, procedures en werkwijzen waren volledig anders. Op vandaag is hun werkwijze voor ca. 80% gelijklopend en uniform over beide campussen heen. “Een heel belangrijke stap daartoe was het afsluiten van onze collectieve bedrijfs-CAO op 26 december 2006”, vertelt Sofie Stevens,

diensthoofd personeeldienst. “In die CAO werden heel wat arbeidsvoorwaarden die voor de twee campussen verschillend waren, gelijkgeschakeld. Voor ons was dat essentieel voor de ontwikkeling van een gemeenschappelijk personeelsbeleid”. “Een tweede belangrijke stap staat in het najaar gepland”, vult Pascale De Vuldere, adjunct-diensthoofd personeelsdienst, aan. “In het najaar leggen we een gemeenschappelijk arbeidsreglement ter bekrachtiging voor aan de ondernemingsraad. In principe is een dergelijk arbeidsreglement de uitvoering van de bedrijfs-CAO, maar het is ook meer dan dat. Heel wat puur praktische zaken worden daarin formeel vastgelegd.”

Dossierbehandelaars en domeinbeheerders Een derde belangrijke stap was de volledige reorganisatie van de personeelsdienst en de invoering van “dossierbehandelaars”

en “domeinbeheerders”1. “We ervaarden dat wij als personeelsdienst soms kritiek kregen op het feit dat mensen steeds iemand anders aan de lijn hadden of niet meer wisten bij wie ze terecht konden. Ze konden als het ware geen ‘gezicht’ meer kleven op onze dienst”, zegt Sofie. “Nu hebben alle diensten in het ziekenhuis een vaste dossierbehandelaar. Deze is dan voor die dienst de eerste aanspreekpersoon bij problemen of vragen. De dossierbehandelaar behandelt in principe elk aspect van de loopbaan van een personeelslid in het ziekenhuis, van bij het begin tot het einde”, licht Pascale toe. “We krijgen gelukkig heel wat positieve feedback op deze reorganisatie”, zegt Sofie. “Mensen weten opnieuw bij wie ze terecht kunnen en dat brengt rust en stabiliteit”. “Voor onze eigen mensen betekende het evenwel een grote aanpassing. Waar men vroeger enkel personeelszaken deed voor de medewerkers op de eigen campus, moest men nu plots ook zaken afhandelen voor personeelsleden van de andere campus en dit voor elk aspect van het personeelsbeleid terwijl men vroeger een bepaalde specialisatie had over bepaalde thema’s. In het begin was dit nogal overweldigend, maar ondertussen laten ook de voordelen zich voelen.”

tellen Sofie en Pascale. “Een groot stuk van onze tijd wordt in beslag genomen door de maandelijkse loonberekening en andere administratieve taken. Daarnaast staan wij ook in voor het sollicitatiebeheer, het attentiebeleid, de vormingsregistratie, de onthaalnamiddagen en jobbeurzen en voor het beheer van diverse verzekeringen en polissen. We nemen ook deel aan diverse interne overlegorganen zoals het CPBW, de ondernemingsraad en het directiecomité en we nemen ook deel aan externe werkgroepen en maken de personeelsbegroting op. In de toekomst zouden we evenwel het puur administratieve luik meer willen automatiseren zodat er meer ruimte overblijft voor echt HRM2-beleid. Hiermee bedoelen we dan: het opstellen van een nog beter gestructureerd instroombeleid, een competentiebeleid, een echt vormingsbeleid voor alle personeelsleden, het houden van functioneringsgesprekken, het opstellen van een diversiteitsplan3 enz. Daarnaast hechten we ook enorm veel belang aan de toegankelijkheid van onze dienst. Wij willen als het ware een ‘open huis’ zijn voor iedereen. Iedereen mag en kan bij ons in de loop van de dag binnenspringen om uitleg te vragen of een vraag te stellen. Wij zijn heel de dag open, ook over de middag.”

De vrouwen achter de personeelsdienst Naast Sofie en Pascale, respectievelijk het diensthoofd en het adjunct-diensthoofd, bestaat de personeelsdienst nog uit 7 andere vrouwen. Heel wat medewerkers zijn recentelijk gestart (tussen 2003 en 2007), maar we vinden er ook 2 personeelsleden terug die reeds een bijzonder lange staat van dienst hebben: Marianne De Kezel en Lucrèce De Jaeger. Marianne werkt reeds 28 jaar in het ziekenhuis en Lucrèce niet minder dan 38 jaar! De uitgelezen personen dus om te peilen naar de grootste veranderingen in de afgelopen jaren! “Voor mij was de grootste verandering het verliezen van een totaaloverzicht”, vertelt Marianne. “Vroeger beredderden Lucrèce en ikzelf alles van campus eeklo en kenden wij ongeveer alle bijzonderheden van de verschillende personeelsdossiers. Nu werken we campusoverschrijdend en is het onmogelijk om van elk personeelslid alles te weten. Dit was voor mij een grote aanpassing.” “Daarin moet ik Marianne bijtreden”, vertelt Lucrèce. “Daarnaast had ik het echter ook lastig met het werken ‘in groep’. Ik was dat totaal niet gewoon, maar ondertussen verloopt dat ook vlot.” Wanneer we bij de jongere collega’s even

peilen naar hun ervaringen, dan duiken termen als “veel afwisseling” en “leuke collega’s” heel vaak op. Sofie Sarlet vindt daarenboven de “variatie van administratieve taken gecombineerd met het contact met de personeelsleden” heel boeiend. Andere collega’s halen dan weer andere voordelen aan. Zo droomde Sabine Smessaert er van om “met de fiets te kunnen komen werken” en door in april 2006 te starten in AZ Alma is die droom ook uitgekomen! Ook Nele Matthys is ingegaan op een vacature bij de personeelsdienst om zo wat dichter bij huis te kunnen werken. “Op die manier kan ik gemakkelijker het evenwicht bewaren tussen mijn privéleven en mijn job”, vertelt ze. Zowel voor Nele Matthys als voor Sabine De Leyn, die beiden uit de privésector kwamen en er hoofdzakelijk geïsoleerde functies hadden, is het werken in teamverband een absolute meerwaarde. “Op mijn vorige job zat ik altijd alleen en moest ik ook zelf alle beslissingen nemen. Hier kan ik eens overleggen met collega’s en beslissen we vaak samen over hoe we iets kunnen aanpakken. Daar voel ik mij veel beter bij”, zo zegt Sabine. Maika Van Daele, één van de jongste werknemers op de personeelsdienst kan het bovenstaande alleen maar beamen. Ook zij vindt hoofdzakelijk de “variatie in taken en de goede sfeer” ontegensprekelijke pluspunten! ■

Een ‘open huis’ zijn Maika Van Daele

04

1

Sabine De Leyn

“Op de personeelsdienst heerst een grote diversiteit aan taken en opdrachten”, ver-

Meer uitleg is terug te vinden in dienstnota 2008-08, die terug te vinden is op het intranet. In deze dienstnota vindt u eveneens het overzicht terug van welke dossierbehandelaar verantwoordelijk is voor welke dienst. Tip: hang dit overzicht uit op uw dienst, indien dit nog niet het geval is!

Sabine Smessaert

2 3

Sofie Sarlet

Sofie Stevens

HRM: staat voor Human Resources Management Diversiteitsplan: Een plan m.b.t. het omgaan met verschillende personeelsgroepen zoals: herintreders, langdurig werklozen, oudere werknemers enz.

05

Motortocht

Close-up

Alma – “motards” gezwind door Vlaanderen en Nederland

Soms kom ik toe op het werk met een zelfgemaakte halsketting en ga ik naar huis zonder!

Voor het tweede jaar op rij organiseert Dr. Meersschaut een Alma-motorrit

Caroline Roegies maakt zelf halskettingen in alle mogelijke kleuren en vormen

Na het succes van 2007 organiseerde Dr. Meersschaut opnieuw een Alma-motortocht. Op zaterdag 28 juni 2008 doorkruiste een karavaan van 15 motors en 23 deelnemers zowel Vlaanderen als Nederland. Rustig genieten en hopen gezelligheid stonden voorop.

In deze rubriek zullen we telkens één van onze collega’s van heel dichtbij bekijken. Met andere woorden: we zetten die in close-up! “Man bijt Hond”-gewijs gaan we op zoek naar de verborgen drijfveren, hobby’s en interesses van onze collega’s. Caroline Roegies, administratief medewerkster van de technische dienst, knoopt of rijgt in haar vrije tijd halskettingen.

Voor dag en dauw opstaan bleek voor de doorwinterde motorrijders geen enkel probleem. Omstreeks 08.00u waren ze allen paraat op campus eeklo, waar ze van een kort ontbijt konden genieten. Dr. Meersschaut gaf een korte briefing over de dagindeling en vervolgens trok de stoet zich op gang voor een dagvullende trip van ongeveer 280 à 300 kilometer. In de voormiddag werd een bezoek gebracht aan onze Noorderburen. Via de Scheldetunnel in Terneuzen reden ze Nederland binnen, daarna volgden ze de Westerschelde. Over de middag werd in Essen gestopt voor een lekkere maaltijd, waarna de tocht verder ging via Brasschaat, richting Zelzate.

De tocht eindigde omstreeks 19.00u in Lembeke met vermoeide maar enthousiaste deelnemers. Eén van deze deelnemers was Liesbeth Mattart, logopediste op campus sijsele. Hieronder geeft zij een kort verslag van haar ervaringen:

Motard voor één dag Vorig jaar wou ik al graag mee met de motortocht. Als je echter zelf niet met een motor rijdt, is dat niet zo voor de hand liggend. Omdat ik dit jaar toch écht wel wou deelnemen, ging ik op zoek naar een bereidwillige chauffeur die mij wou meenemen. Rob Deschepper, kok in ons ziekenhuis, bood zich aan als mijn privéchauffeur. Via Katrien, verpleegkundige op G1, kon ik ook een motorhelm, lederen jas en lederen

handschoenen bemachtigen. Ik was er dus helemaal klaar voor! Voor iemand die enkel op kleuterleeftijd op de motors van de draaimolens gezeten heeft en op haar vijftiende een eenmalig ritje achter op een motor gemaakt heeft, was het dus wel uitkijken naar zaterdag 28 juni. De dag begon ’s morgens vroeg en het ontbijt zorgde meteen voor de nodige decibels gebabbel en gelach. Na het ontbijt ging dit over in iets luidere motordecibels. Na een aangename voormiddag was er ’s middags een lunchstop met uiteraard de verplichte groepsfoto, daarna werd de tocht verder gezet. Persoonlijk vond ik het een superleuke dag en als ik de gezichten rond mij bekeek, was ik duidelijk niet de enige. Hierbij wil ik nog de organisatoren bedanken en in het bijzonder ook mijn privéchauffeur Rob en ‘styliste’ Katrien. Bedankt iedereen voor de aangename dag! Liesbeth Mattart/Motard voor één dag ■

Caroline, hoe ben je ertoe gekomen om zelf halskettingen te maken? Reeds van kleins af aan was ik gek op juwelen. Jammer genoeg kon ik door een nikkelallergie weinig tot geen fantasiejuwelen dragen. Later leerde ik dat heel wat materiaal, waarmee je zelf kettingen kan maken, anti-allergisch is. Toen ging de bal pas echt aan het rollen. Aanvankelijk startte ik met Swarovski-steentjes. Nadat ik wat ervaring had opgedaan met het maken van kettingen in Swarovski, ontdekte ik ook de beperkingen van dit materiaal. De keuze qua steentjes en modellen is beperkt en het rijgen op visdraad vond ik niet ideaal. Uiteindelijk ben ik dan bij parels en natuurstenen terechtgekomen en daar heb ik nu echt mijn gading in gevonden! Wat vind je zo plezant aan het maken van halskettingen? Voor mij is het enorm rustgevend. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik nogal een “zenuwpees” ben, maar tussen mijn parels en natuurstenen kom ik echt tot rust. Bovendien kan ik mijn creativiteit de vrije loop laten. Met parels en natuurstenen kun je eindeloos combineren. Zo kan ik telkens weer iets volledig nieuw creëren. Ik maak namelijk nooit tweemaal dezelfde ketting, maar probeer steeds, hetzij voor mezelf, hetzij voor iemand anders, een ketting te maken die past bij de persoonlijkheid van de drager. Ik heb ook een cursus gevolgd om zoetwaterparels te knopen. Dit is echt wel precisiewerk. Waar komt je materiaal vandaan? Er zijn in elke grote stad wel winkels te vinden waar je parels, natuurstenen en rijgdraad kunt

06

kopen. Dat is op zich de gemakkelijkste manier om aan materiaal te geraken. De plezantste en boeiendste manier is om op rommelmarkten of op kleine lokale marktjes te zoeken naar bestaande oude halskettingen. Vaak zijn dat kettingen van bvb. een (over)grootmoeder, die de eigenaar niet meer mooi vindt of die in slechte staat zijn. Eenmaal thuis gekomen, haal ik die kettingen uit elkaar en recupereer ik de natuurstenen of parels die ik mooi vind. Je kunt soms niet geloven welke pareltjes ik zo al gevonden heb. Onlangs nog verkocht iemand voor een prikje een prachtige halsketting in Murano-glas. Ik heb de ketting volledig uit elkaar gehaald, het glas voorzichtig opgepoetst en vervolgens heb ik de ketting opnieuw geknoopt. Echt prachtig! Waar blijf je je inspiratie halen om telkens nieuwe creaties te maken? Ik doe alles op het gevoel af: vormen, kleurencombinaties, lengtes enz. Ik laat mij ook wel inspireren door juwelen die ik zie hangen in etalages. Ik maak daar dan mijn persoonlijke versie van. Daarnaast heb ik ook aandacht voor de heersende trends. Paars, aubergine, grijs, zwart, wit en kobaltblauw worden de nieuwe herfst- en winterkleuren en daar probeer ik dan wel wat rekening mee te houden. Uiteindelijk is het voor de drager ook belangrijk dat de ketting past bij de kledij.

Je maakt dus niet enkel kettingen voor jezelf, maar ook voor anderen? Ja, inderdaad. Soms vragen vrienden, familieleden of collega’s mij om voor hen een ketting te maken, die past bij een bepaalde outfit en dan gaan we samen op zoek naar de geschikte materialen en de gewenste vorm. Meestal echter krijg ik carte blanche om een creatie te maken. Om tegemoet te komen aan deze interesse en op vraag vanuit mijn omgeving organiseer ik in november een hobby-opendeurdag. Dan kunnen geïnteresseerden bij mij thuis langskomen en kijken naar mijn creaties of bespreken wat ik voor hen eventueel kan maken. Ze kunnen dan ook oude halskettingen meebrengen, waarvan ze de materialen wel mooi vinden, maar de vorm niet meer en dan overleggen we hoe we er een nieuwe ketting van kunnen maken. Het is ook al een enkele keer gebeurd dat ik ’s morgens toekwam op het werk met een zelfgemaakte halsketting en ik ’s middags naar huis ging zonder! Welke ambities heb je nog? Ik zou heel graag nog leren hoe ik Chinese knopen moet leggen. Dit is een eeuwenoude Chinese techniek die veel geduld vraagt en gebruikt wordt voor onder meer versiering van kledij en meubels maar ook als verbinding tussen parels of natuurstenen. Volgens de Chinezen staan deze knopen symbool voor geluk, een lang leven, oneindigheid, voorspoed enz. Als ik ooit eens de tijd vind, dan schrijf ik me zeker in voor zo’n cursus. ■

Wij zoeken steeds naar medewerkers met bijzondere interesses. Ben jij ook een sporter “pur sang”, schuilt er een kunstenaar in je of heb je een andere leuke hobby? Laat het ons weten op [email protected] of bel naar 28332.

07

Centrale keuken

Jo & Dominic

Centrale keuken bedient twee campussen Een koud kunstje of toch niet? Op maandag 16 juni 2008 ging de keuken op campus eeklo dicht. Dit betekende meteen ook het startschot voor de centrale keuken op campus sijsele. Ondanks de nauwgezette voorbereiding verliep de invoering van dit immense project niet over rozen. Henk Vincent, directeur facilitaire diensten en masterplan en Steven Delabie, diensthoofd voeding, belichten in een dubbelgesprek de vele aanpassingen en veranderingen die het project met zich meebracht. Ze gingen daarbij ook de probleempunten niet uit de weg. “Het keukenproject omvat heel wat meer facetten dan je op het eerste zicht zou denken”, steekt Henk Vincent van wal. “In totaliteit zijn er veranderingen doorgevoerd op het vlak van infrastructuur, informatisering, leveranciers, organisatie en transport. Je kunt dus wel stellen dat de ‘verandering’ totaal was en het voor iedereen wat aanpassen was. Van de ene dag op de andere een totaal nieuwe werkwijze toepassen, is niet evident.”

Infrastructuur De rechtstreekse aanleiding voor de reorganisatie van de keuken was het negatieve rapport van de visitatiecommissie eind 2006 over de keuken op campus eeklo. Bij het afwegen van de verschillende opties, bleek het centraliseren van de keuken op campus sijsele de meest aangewezen weg te zijn. Begin 2007 gaf de raad van bestuur haar goedkeuring en in mei 2007 werd een bouwaanvraag ingediend en werd het plan nagekeken door het FAVV1. “Door het uitblijven van de bouwvergunning, liep het project meteen al 6 maanden vertraging op”, vertelt Henk Vincent. “We konden pas met de werken starten in februari 2008.” De werken waren bovendien uitermate omvangrijk. Er werden nieuwe volumes bijgebouwd aan de keuken voor de vaatwas en het kookgedeelte en de bestaande oude keuken en alle apparatuur werden volledig vernieuwd. Bij de inrichting van de keuken en de keuze van het keukenmateriaal stonden ecologie en ergonomie voorop.

08

1 2

Voedselagentschap Almagazine – JG 1 – nr. 1 - wintereditie

“We hebben ervoor gekozen om zoveel mogelijk toestellen op gas te gebruiken, omdat deze energiebron zowel milieuvriendelijk als economisch verantwoord is”, vertelt Henk Vincent. “Onze FlexCool, waarmee we maaltijden portioneren, is dan weer een voorbeeld van een toestel dat op ergonomisch vlak goed scoort. De FlexCool is namelijk een gekoeld meubel waarbij de plateaus over een band worden gegleden. Alle gastronormen en voorraden bevinden zich boven- en onderaan het koelmeubel, zodat het keukenpersoneel geen belastende zijdelingse bewegingen moet uitvoeren.” “Daarnaast is het ook evident dat al toestellen voldoen aan de strengste hygiënenormen voor voedselbereiding, de zogenaamde HACCP-normen”, voegt Steven eraan toe.

Informatisering Niet alleen de infrastructuur van de keuken werd aangepast, maar ook heel wat randsystemen werden geïnformatiseerd. Zo berichtte de eerste editie van het Almagazine2 reeds uitgebreid over Culicart: het nieuwe systeem voor geautomatiseerde maaltijdregistratie, waarbij de diëtisten met behulp van hun PDA de maaltijdkeuze van de patiënten kunnen registreren en daarna doorsturen naar de keuken. Naast deze vorm van informatisering wordt voortaan ook nog een ander proces automatisch bijgehouden: de naleving van de HACCP-normen onder andere voor de temperaturen enz. “De hygiënenormen

voor voedselbereiding zijn extreem streng”, vertelt Steven. “Zo moeten we bijvoorbeeld ten allen tijde weten welke temperatuur onze voeding heeft. Om dit te controleren en bij te houden, zijn onder andere ook onze maaltijdkarren voorzien van temperatuursensoren. Deze staan draadloos in verbinding met een softwaresysteem, waarop we alle temperaturen kunnen aflezen, controleren en bijhouden. Dit bespaart ons het werk om alles manueel te gaan opnemen en te noteren.”

Leveranciers “Waar een buitenstaander niet meteen aan denkt, maar waar toch heel wat tijd en energie ingekropen is, is het kiezen van de leveranciers voor de centrale keuken”, vertelt Steven. “Historisch gezien waren er voor bepaalde voedingswaren verschillende leveranciers voor campus eeklo en campus sijsele. Met één centrale keuken is een dergelijke situatie niet mogelijk, dus moesten er keuzes gemaakt worden. Dankzij een nauwe en intense samenwerking met de aankoopdienst werden alle leveranciers geevalueerd, werden lastenboeken opgesteld en uiteindelijk ook keuzes gemaakt.” “De medewerkers van de aankoopdienst hebben daar echt schitterend werk geleverd”, vult ook Henk Vincent aan. “Met als resultaat dat we nu werken met een beperkte lijst aan leveranciers, die slechts op één enkele plaats moeten leveren en dit aan uitstekende voorwaarden. Op lange termijn zal het financieel voordeel zeker duidelijk worden.”

Organisatie Als we alle bovenstaande veranderingen in acht nemen, dan kan het niet anders of de werkorganisatie in de keuken moest ingrijpend veranderen. Meer ruimtes, nieuwe toestellen, een nieuwe groep mensen, een nieuwe manier van koken, een nieuwe CAO.... Iedereen moest opnieuw zijn plaats zoeken en kennen in deze complexe omgeving. “In samenspraak met Tabor zijn we voor de start van de centrale keuken gestart met het opstellen van nieuwe functie- en taakomschrijvingen, die we vervolgens voorgelegd hebben aan de personeelsleden van de keuken”, vertelt Henk Vincent. “Grosso modo kunnen we nu vier belangrijke groepen onderscheiden in de keuken: de diëtisten, de koks, het keukenpersoneel en de medewerkers van de vaatwas.” “Ikzelf ben het overkoepelende diensthoofd”, zegt Steven. “Daarnaast is er ook een teamleider vaatwas: mevr. Ann Vanloo, een teamleider diëtiek: mevr. Karien Deruytter en een teamleider voor de koks en het keukenpersoneel: dhr. Johan Van Houcke.” “Bij de opstart van de centrale keuken was het voor iedereen zoeken naar de juiste werkwijze en het juiste werkritme. Ondertussen verloopt alles veel vlotter en raakt iedereen gewoon aan de gewijzigde werkomstandigheden”, zegt Henk Vincent.

Opstart centrale keuken Op 17 juni 2008 was het D-Day voor de centrale keuken op campus sijsele. De keuken in Eeklo was definitief gesloten en voor het eerst moest alle voedsel in Sijsele bereid worden en vandaar getransporteerd worden naar Eeklo. “De opstart verliep niet vlekkeloos omwille van verschillende redenen”, zegt Henk Vincent. “Een aantal technische zaken waren nog niet afgewerkt, er zaten nog softwarefouten in het maaltijdbevragingssysteem, er was een gebrek aan routine en ervaring om efficiënt met alle nieuwe zaken in de keuken te kunnen omgaan en er was door de verlofperiode geen continuïteit in de keukenbezetting. Door deze hectische toestanden werden soms dingen vergeten of gebeurden er fouten. We moeten daar eerlijk in zijn.” “Gelukkig hebben de verpleegkun-

digen op de afdelingen veel opgevangen en bleef de hinder voor de patiënten relatief beperkt”, vult Steven aan. “Om door de eerste kinderziekten heen te raken, werd begin juli een bijsturingscel opgericht, die een aantal prangende maatregelen genomen heeft. Ook in de keuken zelf werden heel wat werkvergaderingen belegd om het proces zo snel mogelijk op het goede spoor te krijgen. Vandaag de dag zijn er hier en daar nog wat problemen, maar kunnen we zeggen dat het proces globaal gezien goed verloopt”, zegt Henk Vincent. “ We willen uiteindelijk ook de ziekenhuisnaam eer aandoen: net zoals de naam “Alma” onder andere ook “voedend” betekent, zo willen wij vanuit de keuken gezonde voeding, op de juiste plaats, op het juiste moment bij de juiste patiënt krijgen”, sluit Henk Vincent af. ■

Wat is koken in de koude lijn of ontkoppeld koken?

Ontkoppeld koken of koken volgens het principe van de koude lijn, betekent dat de maaltijden vooraf worden klaargemaakt. Na het klaarmaken van de maaltijden worden ze in een snelkoeler zo snel mogelijk afgekoeld tot 4°C. Bij die temperatuur worden ze ook gestockeerd in een zogenaamde “voedselbibliotheek”. Een dergelijke snelle koeling belet dat bacteriën zich zouden ontwikkelen en zorgt ervoor dat de voedingsbestanddelen beter bewaard blijven doordat het voedsel niet blijft nasudderen. Op de dag van de consumptie zelf (uiterlijk 3 dagen na het koelen van het voedsel) worden de maaltijden koud geschikt op de individuele borden en dienbladen, die vervolgens in speciale maaltijdkarren geplaatst worden. In de maaltijdkarren blijft dezelfde minimumtemperatuur gegarandeerd. Kort voor de effectieve opdiening aan de patiënt wordt de temperatuur in de maaltijdkarren opgedreven tot 65°C. Op die manier komt het voedsel warm en lekker bij de patiënt terecht. Smakelijk!

09

Diplomas

Help! Examens!

maar ook voor de voorstelling van onze verbeterprojecten op school én aan de collega’s en pediaters van de pediatrie.”

Medewerkers terug op de schoolbanken! Niet alleen studenten hadden afgelopen zomer last van examenstress, ook een aantal van onze medewerkers doken in de studieboeken. Mooie resultaten waren het gevolg, afzien en hard labeur de weg ernaartoe.

Katia De Clercq behaalde het diploma: “Leidinggevende personeel bewaking” Na een cursus van honderd uur en een bijhorend examen behaalde Katia De Clercq (manager veiligheid en milieu in AZ Alma) in juni 2008 haar diploma leidinggevende personeel bewaking. “Het behalen van dit diploma was nodig om binnenkort leiding te mogen geven aan de veiligheidsstewards die we zullen tewerkstellen in het ziekenhuis”, vertelt Katia. “AZ Alma heeft zich, net als vele andere ziekenhuizen, ingeschreven op een project van de federale overheid, waarbij we subsidies krijgen voor 4 halftijdse veiligheidsstewards. Deze stewards moeten ons helpen om het veiligheidsgevoel op onze campussen te verhogen en kleine criminaliteit in de kiem te smoren. Om zo’n bewakingsdienst te kunnen opstarten, moet echter voldaan worden aan de bestaande wetgeving voor bewakingsdiensten en deze is niet min. Concreet betekent dit dat ik een opleiding tot leidinggevende moest volgen en ook onze veiligheidsstewards zullen volledig opgeleid worden tot bewakingsagenten. De inhoud van de opleiding zelf is ook volledig wettelijk bepaald. Wetgeving, historiek, het verschil tussen private en publieke veiligheid, beroepsethiek enz. Alles kwam aan bod”, vervolgt Katia. Wat het moeilijkste was? “Het feit dat de materie totaal nieuw was voor mij. Bovendien is de wereld van bewakingsfirma’s en agenten toch wel een wereld apart. Ik vond het allemaal wel heel leuk en spannend. Doordat de cursus zorgde voor een

10

nauwe samenwerking met de politie, leer je echt dingen uit het politiemilieu kennen, waar je in het dagelijks leven anders nooit mee geconfronteerd zou worden.”

Petra Criel, Sylvie Lasoen en Els Dhuyvetter behaalden het diploma : “bachelor in de pediatrie en kinderverpleegkunde” Petra, Sylvie en Els hebben een druk jaar achter de boeg. Van september 2007 tot en met juni 2008 volgden ze in avondonderwijs een opleiding om pediatrisch verpleegkundige te worden. Iedere dinsdagavond werd er gecarpoold naar De Karel De Grote Hogeschool in Antwerpen en iedere vrije studie- of verlofdag werd besteed tussen de boeken. Visitatie 2006 “We zijn met de opleiding begonnen n.a.v. de visitatie in 2006”, vertellen ze. “Tijdens de visitatie werd de opmerking gemaakt dat er op de pediatrie te weinig gediplomeerde pediatrisch verpleegkundigen aanwezig waren om de permanentie te verzekeren. Bijgevolg heeft de directie aan de A1-verpleegkundigen op de pediatrie de kans gegeven om een specialisatiejaar pediatrie te volgen om op die manier wel te kunnen voldoen aan de norm”, vertelt Petra.

Sylvie. “Niet alleen kregen wij precies dezelfde leerstof als de studenten in dagonderwijs, maar daarnaast moesten wij ook nog gewoon gaan werken natuurlijk. Tel daarbij de ontelbare opdrachten die we moesten uitvoeren en je begrijpt dat er weinig tijd overbleef voor hobby’s of andere sociale activiteiten.” “Ik had het vooral lastig met de immense druk die op mijn schouders lag. Ik wist dat ik moest slagen om in de toekomst nog mijn job op de pediatrie te kunnen behouden en aangezien ik dit werk al 12 jaar heel graag doe, wou ik toch echt wel slagen”, vertelt Els. “Gelukkig hebben onze collega’s ons wel ontzettend gesteund”, beklemtoont Petra. “Niet alleen voor ons was het een zwaar jaar, maar ook voor de achterblijvende collega’s op de pediatrie was het niet gemakkelijk. Ze moesten vaak inspringen wanneer wij afwezig waren om te studeren.” “Hun betrokkenheid werkte wel hartverwarmend”, voegt Sylvie er nog aan toe. “Na elk examen vroegen ze steeds hoe het geweest was en ze leefden echt mee met onze examenstress!” “En stress was er genoeg”, beklemtonen ze alle drie. “Er was niet alleen de stress voor de examens zelf

Wiegendoodscreening De verbeterprojecten waarvan sprake worden op vandaag gebruikt in de pediatrie. Sylvie maakte voor de ouders een informatiebundel rond wiegendoodscreening. “Ik ervaarde tijdens mijn diensten op de pediatrie toch dat vele ouders schrik hebben voor dit onderzoek. Ook de aanblik van talloze draadjes en klevertjes op hun zuigeling zorgt soms voor emotionele reacties. Met mijn brochure probeer ik de ouders zo goed mogelijk in te lichten over het hoe en waarom van de screening. Op die manier zijn ze beter voorbereid wanneer ze naar het ziekenhuis komen met hun baby. Daarnaast heb ik ook affiches en flyers gemaakt met tips ter preventie van wiegendood”, vertelt Sylvie. “Deze werden ook uitgehangen op de materniteit en in de wachtzaal van de pediaters.”

omwille van hun diabetes op onze afdeling terecht”, vertelt Petra. “Juist daarom is onze kennis in dit domein wat beperkter. In mijn informatiemap heb ik dan ook niet alleen achtergrondinformatie opgenomen, maar vinden de verpleegkundigen ook eenduidige en rechtlijnige afspraken terug over bepaalde handelingen en metingen, die moeten uitgevoerd worden. De opgenomen afspraken werden volledig afgetoetst met de kinderartsen en de endocrinoloog, zodat ze zeker juist en correct zijn. Indien er twijfel is op de afdeling kunnen de verpleegkundigen voortaan de map ter hand nemen en vinden ze daarin alle relevante informatie en afspraken op een overzichtelijke wijze terug.”

moesten gebruikt worden en hoe dit moest gebeuren. De bewustwording bij de collega’s is nu veel groter, waardoor we een beter zicht hebben op pijn bij kinderen. Daarnaast maakte ik ook nog een literatuurstudie met als titel: ‘Het gebruik van orale suikers bij de neonaat: een efficiënt pijnbestrijdingsmiddel bij acute pijn?’ Binnenkort bezorg ik deze studie ook aan de materniteit, zodat ook zij er nuttige tips kunnen uithalen. Het maken van deze literatuurstudie was enorm tijdrovend, maar gaf omwille van mijn goede resultaat toch ook veel voldoening. Ik moet wel zeggen dat ik het diploma nooit zou gehaald hebben zonder de steun van mijn vriend Ben, mijn ouders en vrienden.”

Pijn bij kinderen

De steun van het thuisfront blijkt voor alle studenten enorm belangrijk te zijn tijdens het studieproces. Uiteindelijk slaagden ze allen en eindigen ze het gesprek met een positieve noot: “Het waren zware maanden, maar we hebben wel veel bijgeleerd en vooral onze theoretische achtergrondkennis van bepaalde ziektebeelden is er enorm op vooruit gegaan. We zijn blij dat we die opleiding gevolgd hebben.” ■

Het project van hoofdverpleegkundige Petra was van een andere aard. Zij maakte een informatiemap over diabetes bij kinderen. In tegenstelling tot het eindwerk van Sylvie is haar informatiemap hoofdzakelijk gericht naar de verpleegkundigen op de afdeling zelf. “In globo komen heel weinig kinderen

Els optimaliseerde dan weer de informatie die beschikbaar was over pijn bij kinderen. “Ik vond dat er op de afdeling niet zoveel aandacht was voor pijnregistratie, pijnopvolging en pijnbehandeling, vandaar dat ik voor dit thema gekozen heb. Ik maakte een brochure voor de ouders, hing posters uit over het thema en ik bestelde ook pijnmeetlatjes voor de collega’s. Daarnaast paste ik ook de patiëntenfiche aan, waardoor we nu in een extra kolom de resultaten van een pijnmeting kunnen noteren samen met de bijhorende pijnmedicatie. Daarnaast voorzag ik ook alle collega’s van een jaszakfiche waarop kort uitgelegd stond welke pijnmeetinstrumenten

Petra Criel

Sylvie Lasoen

Informatiemap over diabetes bij kinderen

De steun van de collega’s was hartverwarmend

Proficiat aan alle geslaagden! Naast Katia, Petra, Sylvie en Els volgden ook nog heel wat andere medewerkers kortere of langere opleidingen. Er werden Banaba’s (Bachelor na Bachelor) behaald, postgraduaten werden met succes voltooid, brugopleidingen werden gevolgd enz. De directie wenst iedereen van harte proficiat met de behaalde resultaten en looft de inspanningen die deze medewerkers voor het ziekenhuis geleverd hebben.

“De opleiding was bijzonder zwaar”, vervolgt

Katia De Clercq

11

Olympische Spelen

CPBW

Boven vlnr: Bernadette Depuydt, Robin Declerck, Jurgen Blondia, Dimitri De Corte, Stefaan Claeys Onder vlnr: Martine Van Den Driessche, Marleen De Winne, Dirk Everaert, Isabel Bekaert, Stefanie Rosseel, Patrick Lameire, Marleen Basslé

Vlnr: Tineke Rammeloo, Evie De Moes, Sylvie Martens, Koen Clement

Olympische kampioenen in AZ Alma

Themaweek op Geriatrie 2 zorgt voor enthousiaste reacties

Deden onze Belgische atleten het in Beijing niet echt goed, in AZ Alma stroomden de gouden en zilveren medailles binnen. Op de dienst geriatrie 2 werd een eigen versie van de Olympische spelen georganiseerd met verbluffende resultaten en enthousiaste deelnemers. Een vijftiental oudere patiënten kregen door de ergotherapeuten en kinesisten van de afdeling een Olympisch parcours voorgeschoteld met onder meer fietsen, atletiek, fitness, sjoelbakken en bal werpen. De ergotherapeuten Evie De Moes en Sylvie Martens en de kinesisten Koen Clement en Tineke Rammeloo wilden de Olympische spelen niet ongemerkt laten voorbijgaan. Daarom beslisten ze om een Olympische week te organiseren op de afdeling geriatrie. “Een aantal van onze ouderen volgt de Olympische spelen wel en vandaar uit groeide de idee om een themaweek te organiseren rond dit vierjaarlijkse sportevenement”, vertelt Sylvie. “De mensen bleken bijzonder enthousiast en gemotiveerd te zijn. Heel wat ouderen deden extra moeite om punten te sprokkelen en bij een slechtere score vroegen ze ons soms of ze ‘opnieuw mochten’”, zegt Evie. Tijdens de themaweek werd er ‘gesport’ in vijf disciplines: fietsen, atletiek, fitness, sjoelbakken en bal werpen. De medailles konden niet individueel, maar in groep behaald worden. Vooraf hadden de organisatoren bepaald hoeveel punten per discipline behaald moesten worden voor een gouden, zilveren of bronzen medaille. Eén week lang deden alle deelnemers hun uiterste best om zo

hoog mogelijk te scoren om zo bij te dragen aan het groepsresultaat en een medaille binnen te rijven. De kilometers die werden gefietst, de meters die werden gestapt, de punten die werden gegooid, ... ze werden allemaal samengeteld. Zo telde elke inspanning, klein en groot, mee voor het uiteindelijk resultaat. “3 van de 5 disciplines behoren trouwens tot het vast revalidatieschema van onze geriatrische patiënten. Op die manier konden de oefeningen door elke patiënt, ongeacht hun verstandelijk of fysiek niveau, uitgevoerd worden”, licht Sylvie toe. Uiteindelijk werden 4 gouden medailles en 1 zilveren medaille behaald. Om dit resultaat te vieren werd er op de laatste voormiddag een “ceremonie protocollair” gehouden met een officiële uitreiking van de medailles. En na de bijzonder zware fysieke inspanningen was het dan tijd voor wat ontspanning. Tafels werden bijeen geschoven, stoelen bijgezet en drank en versnaperingen uitgedeeld. Een geslaagd einde van een geslaagde week! ■

AZ Alma zoekt vrijwilligers

12

INFORMATIENAMIDDAG Over vrijwilligerswerking in AZ Alma te campus sijsele Op dinsdag 18 november 2008 van 14.00u – 16.30u Inschrijven bij mevr. Christine Joos, coördinator vrijwilligerswerking Op 050 728 577 of op [email protected]

Kent u mensen in uw omgeving die sociaal zijn, graag in contact komen met andere mensen, wat vrije tijd hebben en zich willen engageren? Dan is vrijwilligerswerk in ons ziekenhuis misschien wel iets voor hen? Licht hen in over onze informatienamiddag en wij geven hen graag meer uitleg! ■

Het Comité ter Preventie en Bescherming op het werk Kortweg: het CPBW

AZ Alma is met zijn ca. 1200 werknemers de grootste werkgever in de streek. In ons ziekenhuis mag en kan elk personeelslid ook een woordje meepraten. Dit kan onder andere via het CPBW of voluit het Comité ter Preventie en Bescherming op het werk. Almagazine sprak met Jurgen Blondia en Stefaan Claeys over de werking en de opdrachten van het CPBW.

Samenstelling Iedere onderneming met minstens 50 werknemers is verplicht om een CPBW op te richten. In het CPBW zit zowel een afvaardiging van de werknemers als een afvaardiging van de werkgevers. Tot de werknemersafvaardiging behoren de kandidaten die door de werknemers van het bedrijf verkozen werden op de lijsten van het CPBW. Dit gebeurde tijdens de sociale verkiezingen. Op basis van de resultaten van deze verkiezingen zijn er “effectieve” leden en “plaatsvervangende” leden. De “plaatsvervangende leden” treden op wanneer een “effectief lid” verhinderd is. Daarnaast is er ook nog een afvaardiging van de directie (werkgeversafvaardiging). Deze afvaardiging mag niet meer personen tellen dan de werknemersafvaardiging. Daarnaast wordt het CPBW ook bijgewoond door een aantal “raadgevers”, zoals Mevr. Katia De Clercq (de interne preventieadviseur), Dr. Vrielynck en Dr. Creyff (de externe preventieadviseurs) en eventueel de vertrouwenspersonen. Als deskundige m.b.t. personeelszaken is Mevr. Sofie Stevens, het diensthoofd van de personeelsdienst aanwezig.

Werking en taken Het CPBW ijvert voor de best mogelijke arbeidsomstandigheden inzake veiligheid, gezondheid, voorkoming van arbeidsongevallen en beroepsziekten. Wanneer de leden van het CPBW opmerkingen hebben over bovenstaande punten dan kunnen ze dit aan bod brengen op de maandelijkse vergadering van het CPBW. De werknemersafvaardiging kan op deze vergadering adviezen uitbrengen

of voorstellen formuleren. De werkgeversafvaardiging is niet verplicht om in te gaan op deze adviezen of voorstellen, maar mag ze ook niet zomaar naast zich neerleggen. Wanneer de werkgever geen gevolg geeft aan de geagendeerde punten dan moet hij duidelijk motiveren waarom hij dit niet doet. Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat bepaalde zaken niet kunnen aangepakt worden omwille van de geldende wetgeving. De werknemersafvaardiging van het CPBW formuleert niet alleen uit eigen beweging voorstellen of adviezen, maar kan ook adviezen, opmerkingen of klachten van om het eender welke werknemer in de organisatie aan bod brengen op het CPBW. Op die manier zijn zij de spreekbuis van de werkvloer. Om de coördinatie vlot te laten verlopen, werd op elke campus één lid van het CPBW aangesteld als centrale aanspreekpersoon. Op campus eeklo is dat Jurgen Blondia (verpleegkundige operatiekwartier) en op campus sijsele is dit Stefaan Claeys (opleidingsverpleegkundige). We peilden even naar hun motivatie. Jurgen: “Dit jaar heb ik voor het eerst deelgenomen en werd ik meteen verkozen voor zowel het CPBW als de ondernemingsraad. Ondanks het feit dat deze combinatie heel zwaar is, heb ik toch beslist om beide mandaten op te nemen. Het geeft mij voldoening om iets te kunnen doen voor de collega’s en zo mee te werken aan betere arbeidsomstandigheden in het ziekenhuis. Soms zijn het kleine ergernissen, die met een paar eenvoudige ingrepen onmiddellijk opgelost kunnen worden. Zo hebben we bijvoorbeeld recentelijk de fietsstalling op campus eeklo onder de aandacht gebracht. Deze kon niet

afgesloten worden. De directie heeft daarop meteen gereageerd en nu staan onze fietsen veilig achter slot en grendel. Een kleine ingreep, waar toch veel medewerkers mee gebaat zijn!” Stefaan: “Ik ben ondertussen begonnen aan mijn 6de mandaat, dus je mag mij een oude rot in het CPBW-vak noemen! Die sociaalvoelendheid heb ik reeds van thuis uit meegekregen en nog altijd zetel ik heel graag in het CPBW. Toch wordt het tijd voor wat vers bloed. Ik zou de fakkel graag doorgeven aan jonge mensen, die ook iets willen betekenen voor hun collega’s en hun verantwoordelijkheid daartoe willen opnemen.” In het volgende almagazine belichten we een ander belangrijk orgaan in ons ziekenhuis: namelijk de ondernemingsraad! ■

Het CPBW praktisch: Hebt u, als werknemer, vragen over het CPBW of wilt u een opmerking formuleren inzake bijvoorbeeld de veiligheid of de gezondheid in het ziekenhuis, dan kan iedereen terecht bij alle leden van het CPBW. Indien mogelijk wordt gevraagd om zich in eerste instantie wel te richten tot de centrale aanspreekpersonen voor elke campus, zijnde Jurgen Blondia voor campus eeklo en Stefaan Claeys voor campus sijsele. Weldra zal het CPBW ook bereikbaar zijn op een eigen e-mailadres, namelijk op [email protected]

13

Familierelaties

Mieke & Ann Eggermont

Ludwine & Martine Slock

Mijn familie?

van de pediatrie of moeders van de materniteit. Op die manier moeten wij van heel veel verschillende specialismen toch minimaal op de hoogte zijn. Ook de technische kant van de job, met de vele machines, boeit mij wel”, zo zegt Peter.

Die werkt in AZ Alma! Als grootste werkgever in de streek is het niet verwonderlijk dat er heel wat familieleden van elkaar in AZ Alma werken. In onze zoektocht naar bijzondere familierelaties stootten we op moederdochter-relaties, vader-zoon relaties, echtgenoten, zussen enz. Keuze in overvloed dus voor ons artikel. De keuze viel uiteindelijk op niet minder dan 6 personeelsleden van campus eeklo die allen familie van elkaar zijn. Een portret. tiënten en bezoekers in het ziekenhuis. “Het interessante aan mijn job is de immense afwisseling en het sociaal contact met mensen”, zegt Ann. Binnen twee jaar neemt ze afscheid en gaat ze op brugpensioen.

Ann Eggermont: Werkt in AZ Alma sinds:

Werkt in AZ Alma sinds:

eind 1971

augustus 1973

Werkt momenteel als: administratief bediende op het onthaal van campus eeklo

Werkt momenteel als: verpleegkundige op het operatiekwartier van campus eeklo

Heeft vroeger gewerkt op: dienst opname en de dienst boekhouding

Heeft vroeger gewerkt op: dienst interne (7 jaar)

Familierelatie: zus van Mieke Eggermont en schoonzus van Martine en Ludwine Slock

Familierelatie: zus van Ann Eggermont

Ann & Mieke Eggermont Wanneer je Ann en Mieke Eggermont naast elkaar ziet zitten, dan kunnen ze het niet wegsteken. Dit zijn tweelingzussen! Allebei zijn ze sinds de jaren zeventig werkzaam in ons ziekenhuis. Ann startte er als eerste.

14

Mieke Eggermont:

1

Oftalmologie: oogheelkunde en oogziekten

Ondanks haar diploma als kleuterleidster ging ze toch in op een vacature voor onthaalbediende op campus eeklo. En dit nog steeds tot haar grote tevredenheid. Een korte uitstap naar de dienst opname en de dienst boekhouding niet meegeteld, ontvangt Ann reeds meer dan 20 jaar pa-

Haar tweelingzus Mieke kwam via de toenmalige verpleegsterschool rechtstreeks in het ziekenhuis terecht. Na een start op de dienst interne maakte ze in 1981 de overstap naar het operatiekwartier, dat toen nog gecombineerd was met de spoedgevallendienst. Momenteel assisteert ze vooral bij de specialismen urologie en oftalmologie1. “Mijn job is heel interessant en leerrijk”, vertelt Mieke. “Bijscholing en continu bijleren zijn wel absoluut noodzakelijk. In tegenstelling tot vroeger zijn er nu veel meer artsen, is er veel meer materiaal en is alles meer gespecialiseerd, dat maakt het wel boeiend natuurlijk!”

Martine & Ludwine Slock Ditmaal geen tweelingzussen, maar gewone zussen: Martine en Ludwine Slock. Op aanstoken van Ludwine solliciteerde Martine in 1996 voor een halftijdse job aan het onthaal en ze mocht meteen beginnen! Sindsdien heeft ze het onthaal niet meer verlaten. Regelmatig ziet ze haar schoonzus Ann Eggermont, die eveneens op het onthaal werkt en praten ze wat bij. “Alhoewel, veel tijd om te praten is er dikwijls niet meer”, zegt Martine. “Hoe drukker het is in het ziekenhuis, hoe drukker ook aan het onthaal. De mensen van vandaag zijn veel mondiger en asser-

Peter Bottelberge

Martine Slock:

Ludwine Slock:

Werkt in AZ Alma sinds:

Werkt in AZ Alma sinds:

1996

1986

Werkt momenteel als: administratief bediende op het onthaal van campus eeklo Familierelatie: zus van Ludwine Slock en schoonzus van Ann Eggermont

Werkt momenteel op: secretariaat orthopedie (sinds november 2005) Heeft vroeger gewerkt op: dienst boekhouding (3 maand) dienst radiologie (20 jaar) Familierelatie: zus van Martine Slock en schoonzus van Ann Eggermont

De laatste in de rij waarmee we een kort gesprekje hebben, is Peter Bottelberge. Hij is de neef van Martine en Ludwine Slock en werkt sinds een vijftal jaar op de technische dienst van campus eeklo. Via een losse babbel op een nieuwjaarsreceptie kwam hij te weten dat er op campus eeklo een vacature was binnen de technische dienst. Na het indienen van zijn sollicitatiebrief mocht hij meteen beginnen! Vooral elektriciteit is zijn ding, maar ook andere klussen behoren tot zijn takenpakket. “Het meest geboeid ben ik echter door kleine projecten die we zelfstandig mogen uitvoeren en ook het uitvlooien van een technisch defect interesseert mij. Wanneer iets niet werkt en ik krijg het na veel zoeken toch weer aan de praat, dan geeft mij dat wel een goed gevoel!”, zo zegt Peter. ■

tiever in vergelijking met vroeger, maar dat is op zich niet negatief. Wij helpen iedereen graag verder.” “Ja, wij Slocks zijn echt sociale mensen”, bevestigt Ludwine. “Ik zit nu op het secretariaat orthopedie en ook daar krijgen we heel veel patiënten over de vloer. Maar ik hou van die drukte.”

Peter Dellaert Peter Dellaert, zoon van Mieke Eggermont, werkt sinds 1999 op de dienst intensieve zorgen van campus eeklo. Net zoals zijn moeder is ook hij vooral geïnteresseerd in de meer kritische diensten van het ziekenhuis. Op zijn sollicitatieformulier stonden als favoriete werkplekken dan ook de spoedgevallendienst, de dienst intensieve zorgen en het operatiekwartier met stip bovenaan. Tot zijn grote tevredenheid mocht hij meteen beginnen op de dienst intensieve zorgen van het ziekenhuis. Wat hem er zo aan boeit, vroegen wij? “Vooral de afwisseling in de job vind ik heel interessant. Wij zien zowel chirurgische als interne patiënten en soms ook patiëntjes

Peter Dellaert:

Peter Bottelberge:

Werkt in AZ Alma sinds:

Werkt in AZ Alma sinds:

1999

2003

Werkt momenteel als: verpleegkundige op de dienst intensieve zorgen op campus eeklo

Werkt momenteel als: medewerker van de technische dienst op campus eeklo

Familierelatie: zoon van Mieke Eggermont

Familierelatie: neef van Martine en Ludwine Slock

15

Personalia In de rubrieken ‘in dienst’ en ‘uit dienst’ worden enkel de gegevens opgenomen van personeelsleden, die tewerkgesteld zijn met een contract van minimum 3 maand. Voor de rubrieken ‘huwelijk’, ‘geboorte’ en ‘overlijden’ baseren we ons op de informatie die door de personeelsleden zelf aan de personeelsdienst wordt bezorgd. Indien u niet wenst dat de aangeleverde gegevens gebruikt worden in het Almagazine, gelieve dit dan expliciet mee te delen aan de personeelsdienst. In deze editie van het Almagazine hebben de personalia betrekking op de periode van 1/06/2008 tot en met 31/08/2008.

In dienst VANAF

16/06/2008 26/06/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 01/07/2008 02/07/2008 02/07/2008 02/07/2008 07/07/2008 08/07/2008 10/07/2008 14/07/2008 16/07/2008 16/07/2008 22/07/2008 22/07/2008 22/07/2008 22/07/2008 01/08/2008 01/08/2008 01/08/2008 04/08/2008 04/08/2008 16/08/2008 18/08/2008 27/08/2008

NAAM & VOORNAAM

ROEGIS Ann STANDAERT Thomas VAN SUYT Kim LAMBRECHT Jolien DANNEELS Jessica INGHELBRECHT Cindy ACKE Rozemarijn CLOQUET Catherine DEPREZ Valerie DE BRUYCKERE Lore HAAZE Ruth CRIEL David STEVENS Pieter DE CROP Nicole DE SWAEF Annemieke VAN INGELGEM Veerle ESSELING Jacob DEBRUYNE Joyce GOETHALS Lieselot BATSLEER Mia HEISENER Petra SAMUEL Temitope SCHRAMME Leen VAN ZANDWEGHE Cynthia BAUWENS Mia DEROO Sofie CLAES Kristien GOETHALS Anita DELMOITIE Aurélie BACKAERT Marleen DE SCHEPPER Barbara VAN LANDSCHOOT Kim DE KENNE Kay LONGUEVILLE Bjorn DE BUSSCHERE Nancy RODTS Mieke VOLCKAERT Kurt

FUNCTIE & DIENST

verpleegkundige C6 kinesitherapeut reva 2 verpleegkundige C2 verpleegkundige C6 verpleegkundige IZ2 verpleegkundige IZ1 vroedvrouw vroedvrouw vroedvrouw vroedvrouw medisch secretaresse (MKG) verpleegkundige OK2 pastoraal medewerker medewerker schoonmaak (CE) verpleegkundige DAG1 medisch secretaresse DAG2 verpleegkundige G2 verpleegkundige G3 verzorgende D3 medewerker schoonmaak (CE) medewerker keuken medewerker schoonmaak (CS) laborante medewerker keuken verpleegkundige DAG2 verpleegkundige D3 medewerker keuken medewerker schoonmaak (CE) medewerker schoonmaak (CS) verpleegkundige (mobiele equipe) verpleegkundige recovery verpleegkundige D1 verpleegkundige D3 verpleegkundige C2 medewerker schoonmaak (CE) verpleegkundige G4 bediende reva 2

Uit dienst VANAF 02/06/2008 11/06/2008 11/06/2008 24/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 30/06/2008 04/07/2008 13/07/2008 15/07/2008 28/07/2008 31/07/2008

NAAM & VOORNAAM DE POORTER Elke VAN DE WALLE Francine VAN ZELE Maité CLEPPE Gaëlle ONDERDONCK Caroline VAN VOOREN Cindy VERCNOCKE Sylvie VERSTRAETE Vicky DE JAEGER Chantal DE LILLE Johan DESMET Catharina BOLLEN Heidi CLOETENS Francis VAN DOOREN Arlette DEFEVERE Sofia CARREEL Christa QUARTIER Severine

FUNCTIE & DIENST medewerker schoonmaak verpleegkundige C2 verzorgende G2 verzorgende G2 verpleegkundige (CS) medewerker keuken medewerker keuken medewerker onthaal medewerker schoonmaak medewerker keuken medewerker schoonmaak logistiek assistent G1 verpleegkundige OK1 medewerker schoonmaak medisch secretaresse DAG2 pastoraal medewerker verpleegkundige D3

15/08/2008 27/08/2008 31/08/2008

VYNCKE Marianne MERCY Evy HESTERS Valerie

verpleegkundige D2 logistieke hulp D2 logistieke hulp G4

Brugpensioen VANAF 01/07/2008

NAAM & VOORNAAM DOORNAERT Eric

FUNCTIE & DIENST verzorgende SP3.

Huwelijk DATUM 28/06/2008 04/07/2008 19/07/2008 08/08/2008 16/08/2008 16/08/2008

NAAM & VOORNAAM DUMON Leila (directiesecretariaat) met VANHYFTE Johnny VANDENBROUCKE Sabine (apotheek) met VERGOTE Peter HELEGEER Evelyne (directiesecretariaat) met ALBERT Bart DELMOITIE Aurélie (schoonmaak CS) met MORTIER Tim VAN LOO Dorine (consultaties) met BLOMME Geert DE STORME Veronique (apotheek) met VAN DER HOOGERSTRAETE Koen

Geboortes DATUM 14/06/2008 21/06/2008 22/06/2008 27/06/2008 29/06/2008 07/07/2008 13/07/2008 16/07/2008

NAAM JULIE OPHELIA LORE RIHANNA MATTEO NIELS MARIT HENNES & SIEMEN EDOUARD JORN VIONA MATHIS OPHELIE RUNE BAVO AMELIE RUNE

21/07/2008 30/07/2008 11/08/2008 12/08/2008 18/08/2008 21/08/2008 24/08/2008 22/08/2008 28/08/2008

KINDJE VAN dochter van VAN HOREBEEK Sally (OK2) dochter van Dr. NOENS Bonny (neurochirurgie) dochter van DE RIJBEL Ilse (revalidatiecentrum CE) dochter van CLAEYS Sofie (schoonmaak CS) zoon van DE CONINCK Freya (SP Neuro) zoon van DE VIDTS Rinaldo (labo CE) dochter van VANBECELAERE Kris (boekhouding CS) zonen van VERMEULEN Bianca (C3) zoon van Dr. BEERNAERT Filip (anesthesie-reanimatie) zoon van CAUWELS Nathalie (directiesecretariaat) dochter van MARTENS Ellen (G4) zoon van DE COSTER Nathalie (aankoopdienst) dochter van HELDERWEIRT Helena (Mobiele equipe CS) dochter van DE SPLENTER Kitty (intern ziekenvervoer CE) zoon van DELANOTE Benjamin (OK1) dochter van Dr. GOEMINNE Hannelore (pneumologie) dochter van MATTHIJS Vanessa (materniteit)

Overlijdens DATUM 14/06/2008 18/06/2008 21/06/2008 03/07/2008 10/07/2008 11/07/2008 14/07/2008 23/07/2008

NAAM & VOORNAAM VAN VOOREN Maria DEKEYZER Guido BOTTELIER Roger CREVITS Norbert VERACX André BOELENS Anna DENDOOVEN Simonne CRIEL Firmin

31/07/2008 04/08/2008 09/08/2008 20/08/2008 28/08/2008

VANTORRE Gerard DE MUYT Gaston VANBECELAERE Jozef KEIRSE Laura POPPE Philomina

Breng bij een huwelijk of geboorte steeds de personeelsdienst van het ziekenhuis op de hoogte. Bij voorkeur bezorgt u hen een exemplaar van uw huwelijksuitnodiging of een geboortekaartje. Op die manier blijft uw personeelsdossier steeds actueel en kunnen wij u een geschenkje bezorgen naar aanleiding van de blijde gebeurtenis.

VERWANTSCHAP schoonmoeder van HEYDE Machteld (IZ2) schoonvader van DE CORTE Dimitri (SP Neuro) vader van BOTTELIER Ria (Dag 1) schoonvader van SABBE Annick (G1) vader van VERACX Godelieve (dieetkeuken) schoonmoeder van VAN DE KEERE Tania (Dag 2) schoonmoeder van MAENHOUDT Annie (G3) schoonvader van ROESBEKE Caroline (onthaal & telefonie) vader van VANTORRE Elisabeth (reva/ergo CS) vader van DE MUYT Marie-Paul (SP3) vader van VANBECELAERE Kris (boekhouding) schoonmoeder van COCHUYT Lutgart (keuken) moeder van HAMERLINCK Carine (consultaties)