From Europe to America and back again. Als de ijskoorts deze dagen ergens hoog oploopt, is het bij studentenschaatsvereniging

TUDELTA.04

DELTA. 04 09-02-2012

Deze week week Deze in Delta Delta in

weekblad van de technische universiteit Delft

Skull surgery

Alan Hanjalic: YouTube-professor

SCIENCE: 04

NIEUWS: 03 Nieuwe kamers aan de Balpol

01

INTERVIEW: 10 INTERNATIONAL: 07

REPORTAGE: 12

From Europe to America and back again

Chinees-Nederlandse studenten doen het goed

Bonden kritiseren bestuur van de TU De lokale vakbonden bij de TU Delft vinden dat het college van bestuur heeft nagelaten ‘krachtig’ in te grijpen toen het nieuws over de declaraties van decaan Marco Waas naar buiten kwam. SASKIA BONGER De lokale vakbonden AbvaKabo FNV, CMV Publieke Zaak, CMHF en AC-HOP schrijven dat in hun laatste nieuwsbrief, die eind deze week onder TUmedewerkers wordt verspreid. De toon van de brief is hard, mede doordat de universiteit aan het bezuinigen is. ‘Dat de universiteit in financieel zwaar weer verkeert, maakt het gebeuren des te wranger en niet te accepteren’, aldus de vakbonden. Zij zullen de ‘minimale inzet’ van de universiteiten bij de vastgelopen cao-onderhandelingen nog kritischer

’Dat de universiteit in financieel zwaar weer verkeert, maakt het gebeuren des te wranger en niet te accepteren’ bekijken in de ‘context van onacceptabele salarissen en declaraties van topbestuurders’. Via een voorlichter laat voorzitter Dirk Jan van den Berg weten dat het college van bestuur (cvb) begrijpt dat ‘de discussie over declaraties impact in de organisatie heeft op het moment dat ze ook gedwongen is te herijken’. Het college is zich er volgens hem van bewust ‘dat de negatieve publiciteit onrust in de organisatie heeft veroorzaakt’. ‘Deze kritische externe blik is uiteraard waardevol voor elke organisatie en ook het cvb heeft lering getrokken uit een aantal zaken die aan de orde gekomen zijn.’ De bonden zijn intussen niet te spreken over de manier waarop het college

heeft gereageerd op de berichten over te hoge declaraties. “Aan een kritische reactie van het cvb, laat staan een krachtig ingrijpen, heeft het helaas ontbroken.” Ook hebben de vakbonden er moeite mee dat Van den Berg in zijn reactie op het nieuws over Waas verwees naar afspraken die zijn gemaakt voor zijn aantreden. “Het cvb heeft als bevoegd gezag deze afspraken gemaakt, het cvb is daar dan ook, ongeacht de personele samenstelling van toen en nu, voor verantwoordelijk.” Van den Berg gaat niet in op vragen daarover. De bonden vinden het onterecht dat de collegevoorzitter heeft gezegd dat het staande praktijk is op de universiteit dat declaratieregels worden overtreden. ‘Een reactie van het cvb in de trant van als er geen regels zijn dan kun je ze ook niet overtreden, getuigt niet van een wil om de zaken bij de universiteit verantwoord en correct te laten verlopen.’ De vakbonden eisen voor de toekomst beterschap. Zo moet het cvb zich volgens hen aan de eigen regels gaan houden en sober omgaan met declaraties. Het college is het daarmee eens, zegt Van den Berg. “Binnen het cvb zal daarvoor de komende jaren extra aandacht zijn.” Ook laat hij weten dat er spoed is gemaakt met ‘het achterstallige onderhoud dat er was in de regelgeving, onder meer die rondom declaraties’. ‘Regelingen voor onkostendeclaraties zullen transparant, eenduidig én actueel moeten zijn en tegelijkertijd ook goed moeten aansluiten bij de praktijk.’ Van den Berg zegt te streven ‘naar een voortzetting van de goede dialoog die er is met de ondernemingsraad’. Ook wil hij ‘intensiever het gesprek met de medewerkers opzoeken om de vele vragen te beantwoorden’. Pagina 03: ‘Zo’n sabbatical wil ik ook wel’

Delft ‘giet oan’. Op verschillende plekken op de campus wordt geschaatst. Zoals hier op de ‘slotgracht’ van 3mE, maar ook bij de vijver van het sportcentrum. Recente metingen hebben aangetoond dat het natuurijs daar zo’n tien centimeter dik is, genoeg voor ijspret. Ook organiseert de unit sport donderdag om 20.00 uur in samenwerking met schaatsvereniging ELS de eerste sprintkampioenschappen in Delft. Inschrijven kan via Facebook of Twitter. (Foto: Hans Stakelbeek)

Klaar voor de Elfstedentocht Als de ijskoorts deze dagen ergens hoog oploopt, is het bij studentenschaatsvereniging ELS. Zeker bij Janbert Aarnink. De civieletechniekstudent is niet het enige clublid dat ook lid is van de Vereniging De Friesche Elf Steden. Wel is hij de enige ELS’er die dit jaar bij de ingeloten hoort voor de Elfstedentocht. Tot zondag had hij niet echt het idee dat de tocht zou doorgaan, maar gezien de aanhoudende geruchten begon hij er maandag toch in te geloven. Voor de zekerheid is hij die middag maar begonnen om zich serieus voor te bereiden op de Rottemeren: “Kilometers maken. Natuurijskilometers in de benen zijn wel nodig.” De dertig kilometer lange rit op de Rottemeren bleek een nuttige test. “Normaal rijd ik op een 400-meterbaan in de Uithof, op een dure klap-

schaats. Die wil ik niet kapot schaatsen op natuurijs. Op de Rottemeren heb ik daarom geschaatst met vaste ijzers onder mijn schoenen. Ik kwam erachter dat je dan een veel minder dynamische beweging kunt maken. Dus ik denk dat ik toch maar een goedkope klapschaats koop, speciaal voor de Elfstedentocht. Om die dynamische beweging vast te houden.”

‘Nu kilometers maken. Natuurijskilometers in de benen zijn wel nodig’ Na een middagje helpen bij de promotiekraam van ELS voor IO stond dinsdagavond een bezoek aan het ouderlijk huis in Wageningen gepland. “Vandaaruit kon ik woensdag met de auto van mijn ouders naar Giethoorn, voor een nieuwe testrit. Dan ’s avonds naar Groningen, waar mijn moeder moest zijn. Vandaag ga ik door naar

Friesland, om een stuk van het parkoers zelf uit te proberen.” De voorlaatste tocht van 1997 kan hij zich goed herinneren. “Mijn ouders zijn allebei schaatsers, dus we hebben de hele dag tv gekeken. Ik vond het wel mooi.” Zijn vader reed de twee tochten uit de jaren tachtig. Nu is hij mogelijk zelf aan de beurt. “Ik schat de kans dat het doorgaat in elk geval hoger dan vorig jaar.” Rijden er toch niet stiekem andere leden van ELS mee als de tocht inderdaad doorgaat? Voorzitter Rutger Tollenaar in elk geval niet: “Als ik zelf zou zijn ingeloot zou ik het ook vervelend vinden als er mensen illegaal meerijden, dus dat doen we maar niet.” (JT) Pagina 08: Sport

DELTA. 04 09-02-2012

nieuws/column

02

Stagefonds www.delta.tudelft.nl @tudelta [email protected] www.facebook.com/ tudelta

Bouwbedrijf TBI en de Stichting Universiteitsfonds Delft (Ufd) richten samen het ‘UfD-TBI Stagefonds’ op. TU-studenten die bij het Ufd een verzoek om financiële ondersteuning voor hun stage hebben gedaan, kunnen uitkeringen krijgen uit het fonds. “Door haar financiële ondersteuning garandeert TBI de stagemogelijkheden van een groot aantal studenten aan de TU Delft en voor een reeks van jaren”, zegt Ufd-directeur ir. Max van der Laan, op de website. Het UfD-TBI Stagefonds is ingesteld op 1 januari 2012 en heeft een looptijd van vijf jaar. Gedurende deze periode zal TBI

jaarlijks een bedrag van vijftienduizend euro aan het fonds bijdragen. De aanvragen van studenten worden beoordeeld en toegekend door de Commissie van Uitvoering van het Universiteitsfonds Delft.

Lustrumviering De studentenmuziekverenigingen van de drie Nederlandse technische universiteiten verzamelen zich op donderdag 1 maart in het Concertgebouw Amsterdam om een concert te geven ter ere van het eerste lustrum van de 3TU.Federatie. Tijdens deze feestelijke gelegenheid zullen de orkesten van Shot, DSMG Krashna Musika en ESMG Quadrivium achtereenvolgens bekende muziekstukken uitvoeren. De drie TU’s werken al samen op het gebied van onderwijs, onderzoek en valorisatie en dankzij dit 3TU.Concert ook op cultureel gebied. Kaarten

voor het concert zijn verkrijgbaar via de website van het Concertgebouw Amsterdam (www.concertgebouw.nl) voor een studentenprijs van €10,-, inclusief drankje en programmaboekje.

www.3tuconcert.nl

‘Ik hoorde er niet echt bij’ delta online Or wil overzicht De declaraties van decaan Marco Waas waren volgens de afspraken, aldus het college van bestuur. Maar welke ethiek zit er achter die afspraken, waarom mag de één meer verdienen dan de ander, vraagt de ondernemingsraad zich af. www.delta.tudelft.nl/24514

Dr.ir. Tom Jönsthövel is een dubbeltalent. Hij promoveerde op de numerieke modellering van composiete materialen met brokken (denk aan asfalt), maar maakte ondertussen ook een cd en deed een theatertour.

oktober de Nobelprijs voor literatuur kreeg, verschenen er opeens dagelijks 70 duizend bezoekers op de site. Steven wilde iets bijzonders doen, en vroeg me om een beroemd gedicht van Tranströmer op muziek te zetten.”

Jos Wassink

Ufo’s De Delftse docent Coen Vermeeren is niet de enige wetenschapper die in vliegende schotels gelooft. Taede Smedes, godsdienstfilosoof en theoloog aan de Radboud Universiteit, neemt het voor hem op. www.delta.tudelft.nl/24524

Nieuwbouwplan De buren van Laga zijn ‘geschokt’ door de omvang van de nieuwbouw die de roeivereniging wil neerzetten naast haar huidige monumentale onderkomen. Ze vrezen bovendien meer overlast als Laga ‘de bierkraan’ vaker open zet. www.delta.tudelft.nl/24539

Protest Er komt een protestweek tegen de plannen van staatssecretaris Zijlstra. Van 19 tot en met 23 maart houden de Landelijke Studentenvakbond en zijn lidbonden allerlei acties. Als het een succes wordt, volgt er misschien een landelijke demonstratie. www.delta.tudelft.nl/24547

Studieschuld Het rentepercentage dat afgestudeerden voor hun studieschuld betalen wordt telkens voor een periode van vijf jaar vastgesteld. Dat gebeurt al twintig jaar, maar de onderwijswoordvoerders in de Tweede Kamer zijn ervan geschrokken. www.delta.tudelft.nl/24549

Niet versimpeld Staatssecretaris Zijlstra heeft geen aanwijzingen dat de Vrije Universiteit opzettelijk tentamens heeft versimpeld om meer financiering binnen te krijgen. www.delta.tudelft.nl/24543

Terugvorderen Alleen als het nodig is, gaat NWO onderzoeksgeld terugvorderen van de Tilburgse fraudeur Diederik Stapel. Dat zei voorzitter Jos Engelen afgelopen weekend in NRC Handelsblad. www.delta.tudelft.nl/24545

Gisteren ben je gepromoveerd, eind vorig jaar zette je een gedicht van Nobelprijswinnaar Tomas Tranströmer op muziek. Wat ligt je beter? “In mijn bachelor twijfelde ik nogal. Ik studeerde wiskunde in Eindhoven, maar dat was niet mijn plek. Toen ben ik naar Delft gegaan, maar in het tweede jaar zei ik tegen mijn ouders: ‘pap en mam, ik wil naar het conservatorium, want als wiskundige word ik niet gelukkig.’ We hebben er toen veel over nagedacht. Mijn vader is een goede muzikant en ik heb wat musici in de familie, dus ik had wel een idee hoe een toekomst als muzikant eruit kan zien. En wat de minder leuke kanten eraan zijn. Ik speelde in die tijd in Rotterdam in bandjes en met studenten van het conservatorium. Maar ik hoorde er niet echt bij, want ik had een dagtaak aan die studie.”

Tom Jönsthövel: “Als wiskundige word ik niet gelukkig.” (Foto: Tomas van Dijk)

Maar na je studie ben je toch gaan promoveren. “Dat komt doordat ik na mijn master bij een IT-bedrijf ben gaan werken. Bij Oracle, wat ik iedereen kan afraden. Ik ben daar heel slecht behandeld. Ik kon er pas na een half jaar weer weg. Voor muziek was helemaal geen tijd meer en de baan als IT-consultant was weinig uitdagend. Daarom wilde ik terug naar de universiteit, want dat gaf veel vrijheid. Ik kon goed aan mijn muziek werken omdat ik de juiste mensen tegenkwam.” Je hebt vorig jaar het gedicht ‘Blue House’ van Nobelprijswinaar Thomas Tranströmer op muziek gezet. Hoe is

dat gegaan? “Ik zat voor het laatste deel van mijn promotieonderzoek vijf weken bij professor Scott MacLachlan van de Tufts University in Boston. Ik had woonruimte gevonden bij de schrijver Steven Ford Brown. Het klikte tussen ons. We hadden discussies over de Amerikaanse politiek, literatuur en we luisterden naar muziek. Hij vertaalde al heel lang buitenlandse poëzie naar het Engels, ondermeer van Tomas Tranströmer – een Zweed waar tot vorig jaar maar weinig mensen van gehoord hadden. Ze raakten bevriend en Steven heeft een website voor Tranströmer gemaakt (www.tomastranstromer. net, red.). Toen Tranströmer afgelopen

Je promotie is nu afgerond, dus aan de vrijheid en het combineren komt een einde. Hoe ga je nu verder? Wiskunde, muziek of toch alle twee? “Nu eerst even wiskunde. Het optreden op mijn promotiefeest gisteren was een afsluiting van een periode. Ik heb een cd gemaakt, ik heb een theatertournee gedaan met Louise Korthals (winnares Amsterdams Kleinkunst Festival, red). Dat was geweldig, maar nu wil ik me focussen op de wiskunde. Ik ga aan het eind van de maand naar Oxford om bij Schlumberger te werken op een kruisvlak van wiskunde, fysica en geotechnologie. En vorige week was ik ook in Abu Dhabi voor een positie als assistent-professor aan de universiteit daar. Wie weet wat daaruit komt.” Beluister het gedicht op bit.ly/jonsthovel Beluister de muziek gespeeld tijdens promotie soundcloud.com/tomjonst/sets/ closure

T.B. Jönsthövel, ‘The Deflated Preconditioned Conjugate Gradient Method Applied to Composite Materials’, promotor prof. dr.ir. Cees Vuik (EWI), 1 februari 2012.

hartmann

Bonnetjes Looking through the bent backed tulips / To see how the other half lives / Looking through a glass onion. Aldus John Lennon. Ik ben nogal verbaasd over de wijze waarop the other half zijn onkosten kan declareren bij onze universiteit. Maar nu ik in de NRC mocht lezen dat dit ‘staande praktijk voor alle medewerkers’ is, heb ik heel wat in te halen. Zo betaal ik al sinds jaar en dag mijn adsl-abonnement volledig uit eigen zak. Dat komt doordat de provider die de TU heeft uitgekozen voor het collectieve (gratis) abonnement, de wijk waar ik woon niet bedient. Ik maak dus ‘echte kosten’ die niet vergoed worden. Ik heb dat destijds aangekaart bij degene die ‘gratis adsl voor alle TU-medewerkers’ in zijn portefeuille had, en kreeg te horen dat het een typisch geval was van pech gehad. Sindsdien heb ik circa tweeduizend euro uit eigen zak uitgegeven aan adsl. Kan ik dat bedrag alsnog terugkrijgen? Ook heb ik alle computers die ik thuis gebruik zelf betaald, evenals de laptops voor het geven van colleges en lezingen. Om nog maar te zwijgen van mijn bureau, bureaustoel, bureaulamp, monitor, toetsenbord, muis, externe harddisk en zelfs mijn eigen usb-stick. Om nog maar te zwijgen van de stroom en de verwarming. Allemaal zelf betaald. Maar dat kun je dus blijkbaar allemaal bij de TU declareren, tenzij ik ‘staande praktijk voor alle werknemers’ verkeerd begrepen heb. En wat te denken van die regeling van een belastingvrije onkostenvergoeding van vijfhonderd euro per maand? Daarvoor pleit ik al jaren, zij het in iets bescheidener vorm. Geef iedere wetenschappelijk medewerker vijftig euro (belastingvrij) per maand voor kleine onkosten, zoals een buskaartje, een

lunch buiten de deur of een parkeerkaartje. U weet wel, zo’n parkeerkaartje in het centrum van Delft dat acht euro kost, maar dat volgens de regels volledig is inbegrepen in de 76 eurocent die u als reiskosten voor de vier kilometer heen en terug mag declareren. Al dit kleine leed is te ondervangen door die bescheiden maandelijkse onkostenvergoeding. In ruil daarvoor mag je dan geen kosten meer declareren onder de tien euro. De ene maand houd je van de vijftig euro wat over, de volgende maand kom je wat tekort. Wat een enorme arbeidsbesparing levert dat op! Niet langer hoeven we de bonnetjes van kleine bedragen te scannen en naar de financiële administratie te sturen alwaar ze minutieus worden gecheckt tegen de regels en als alles in orde wordt bevonden, zie je meestal al binnen zes weken je geld teruggestort op je bankrekening. Tenzij je een lastige klant bent die bijvoorbeeld vier strippen à €0,50 declareert voor een tramrit naar Den Haag CS, en niet de moeite heeft genomen om een scan te maken van de 45-strippenkaart (uit eigen zak betaald) met daarop duidelijk aangegeven welke vier strippen deze zakenreis behelsden. Zó veel werk voor een zo luttel bedrag… plus dat je het onaangename gevoel krijgt dat men je niet vertrouwt. Want als ik naar Den Haag Centraal ga lopen, of desnoods ga steppen, heb ik dan geen recht op die luizige twee euro? Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

DELTA. 04 09-02-2012

nieuws

Weisglas

Prometheus

Oud-Tweede-Kamervoorzitter en VVD-kopstuk Frans Weisglas brengt woensdag 15 februari een bezoek aan de Jongeren Organisatie Vrijheid en Democratie (JOVD). Hij geeft een lezing over de samenwerking van de VVD met de PVV, ofwel de gedoogconstructie. Weisglas zal zijn licht over dit onderwerp laten schijnen, waarna ruimte is voor discussie en debat. De lezing zal plaatsvinden in de sociëteit van het Delftsch Studenten Corps aan de Phoenixstraat 30.

Het beeld van Prometheus dat in de nacht van 10 op 11 januari is verdwenen, is nog steeds niet terecht. Nadat de dieven het beeld van zijn sokkel hebben gezaagd, heeft de TU Delft aangifte gedaan. Het is nog niet bekend of de universiteit het beeld gaat vervangen. Prometheus stal volgens de Griekse mythologie het vuur van de goden en schonk het aan de mensen. Die leerden metaal te bewerken en een technische beschaving te ontwikkelen. Het beeld van Prometheus is een ontwerp van Ludwig Oswald Wenckebach, bijzonder hoogleraar boetseren bij

www.jovd.nl

03 Vrijspraak

de faculteit Bouwkunde van 1935 tot 1962, en werd op 5 juni 2009 onthuld in het Mekelpark. De TU Delft kreeg het in 1953 en tot 2007 stond het bij het oude hoofdgebouw aan de Julianalaan.

Wegens gebrek aan bewijs zijn deze week een Hagenaar (48) en een Haarlemmer (57) vrijgesproken van oplichting van de TU Delft. De universiteit gaat nu via de civiele rechter proberen anderhalve ton terug te halen bij de Haarlemmer. Volgens het openbaar ministerie (OM) stuurde het ‘bouwbedrijf’ van de Haarlemmer in opdracht van een derde voor een kleine 150 duizend euro aan facturen naar de technische universiteit zonder dat daar ooit enige prestatie voor is geleverd. De Hagenaar werkte destijds als uitzendkracht op de financiële admi-

nistratie van de universiteit. Hij zou ervoor hebben gezorgd dat in ieder geval twee facturen, van 15 duizend euro en 41 duizend euro, daadwerkelijk werden uitbetaald. Toch vond de rechtbank dat niet bewezen kon worden dat de twee zich schuldig hadden gemaakt aan oplichting zoals het OM ten laste had gelegd. Ze leken snode acties uit te voeren maar die hadden ook puur om witwassen kunnen gaan, vond de rechtbank, en dat witwassen was alleen aan de Haarlemmer ten last gelegd.

‘Zo’n sabbatical wil ik ook wel’ Na publicaties over declaraties aan de TU Delft is het vertrouwen van medewerkers in het college van bestuur ‘niet meer wat het was’, aldus de ondernemingsraad. Een peiling onder medewerkers en studenten. Connie van Uffelen ‘Boos’. Dat woord valt regelmatig bij een rondgang over de campus. Sommigen willen ‘heel graag’ hun mening over declaraties kwijt, anderen alleen schoorvoetend of zonder naam erbij. Zoals een collega van onderzoeker Erik Louw. “Tijdens de koffie hoorde ik haar zeggen dat haar dochter - die op het vwo zit - vroeg of zij ook zo declareerde.” Zij is niet de enige die wordt aangesproken op werken bij de TU. “Mijn buurman lacht zich dood”, zegt docent transportbeleid Jan Anne Annema laconiek. “Hij weet dat ik hier werk en vindt dat het hier boeven zijn. Dat moet ik dan weer gaan sussen.” Er wordt veel gepraat over de declaraties. “Men is verbaasd”, zegt Annema. “Waarom zo veel en zulke hoge bedragen declareren? ‘Zo’n sabbatical wil ik ook wel’, hoor je dan.” Hoogleraar economie Alfred Kleinknecht ‘ergert zich dood’. “Ik zit te piekeren of ik een promovendus nog voor achthonderd euro naar een conferentie mag sturen en dan heb je een idioot die dertienduizend euro declareert voor Cape Cod.” Ook docent 3mE Peter Naaijen is ‘heel boos’. “Bizar vind ik een ‘sabbatical’ van anderhalve maand waarvoor onder meer een luxe vakantiehuis en meer dan vijfduizend euro aan vliegtickets zijn gedeclareerd. Ook bizar: declaraties van duizenden euro’s aan onder meer adsl-abonnementen, terwijl iedere

Het college van bestuur zegt dat uit onderzoek van de dienst Finance blijkt dat het voor de TU voordeliger is om onkosten te vergoeden op basis van daadwerkelijke kosten in plaats van via een lijst met maximum bedragen. De onderzoeksresultaten (van jaren geleden) zijn niet bewaard, aldus Fred Rens, hoofd shared service centre (SSC) Finance. Wel is volgens Rens uit steekproeven dezelfde conclusie te trekken. “Misschien is het zo dat onze medewerkers goed shoppen of dat er goed is ingekocht. Het gros van de medewerkers waakt als goed huisvader over de portemonnee. Ik denk dat het daarom voordeliger is om daadwerkelijke kosten te ver-

medewerker via de TU en Ipact gratis pijlsnel internet kan krijgen.” Volgens Kleinknecht ‘windt iedereen zich er over op’, maar is er ook berusting. “Het gevoel: ‘je doet er toch niks aan’. Dat laatste is overigens dodelijk voor de intrinsieke motivatie van mensen.” Het echte probleem is volgens Kleinknecht dat universiteiten een autoritaire top-down structuur hebben. “De macht, de status en salarissen trekken de verkeerde personen aan: geldwolven en machtswellustelingen. Bestuurders zouden nooit meer moeten verdienen dan hoogleraren. Universiteiten moet je niet laten besturen door mensen die werken voor geld. Het moet gebeuren uit liefde voor de wetenschap.” De medezeggenschap - de onderdeelcommissie – is volgens Kleinknecht ‘een doekje voor het bloeden’. “Veel te weinig bevoegdheden. De raad van toezicht zou voor de helft moeten worden gekozen vanuit de werkvloer. Een negentiende-eeuwse staalfabriek moet je top-down besturen, maar op een universiteit moet de macht bij professionals liggen.” Overigens hebben decanen gezamenlijk besloten niet in Delta te reageren. Enkelen laten hun afspraak voor een kort interview daarom afzeggen: ‘de discussie wordt in de universiteit gevoerd en niet via Delta’. Medewerkers zeggen geen dure hotels te declareren. “Er zijn grenzen: ik kan niet naar het Hilton”, zegt Annema. “Gezien de beperkte middelen moet je bij onze afdeling nu wel heel goede redenen hebben om naar een conferentie te gaan”, zegt ontwerpdocent Elise van Dooren. “Vroeger waren er wel hooglerarendiners, maar die zijn al verdwenen.” Vergaderingen voor de opleidingscommissie zijn vaak met een lunch, omdat een dagdeel inplannen met docenten vaak niet lukt, zegt Van Dooren. “Die lunches zijn van Sodexo: een schaal met broodjes kaas en vleeswaren, bekertjes melk en een appeltje.”

goeden. Vooral opdrachtgevers uit de tweede en derde geldstroom leggen het ons op om daadwerkelijke kosten te declareren.” Bovendien, zo legt Rens uit, zijn er goede controlemechanismen. “Declaraties worden door meerdere ogen gecontroleerd op redelijkheid: door het SSC, door iemand die geacht wordt als budgethouder een handtekening te zetten en door de procuratiehouder voordat de betaling aan de bank wordt aangeboden.” En een sabbatical van 22 duizend euro? “Het is niet aan ons om daar een oordeel over te vellen als er een handtekening van een budgethouder onder staat.”

De regels voor declaratiebedragen verruimen, zoals collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg wil? “Een waanzinnige oplossing”, zegt Naaijen. “Natuurlijk: de werkelijke kosten vergoeden is normaal, maar er moet een maximum aan zijn.” Annema pleit voor bestuurders die zo zuinig mogelijk declareren. “Constant nadenken: kan ik mijn boterhamzakje meenemen? Dat vind ik een leuke stijl.” Student werktuigbouwkunde Lars (hij wil niet met achternaam in Delta) vindt alle ophef ‘een hoop gezeur’. “Ergens klopt het niet, maar ik zou er niet zo’n gedoe van maken. Het gaat denk ik om relatief kleine bedragen als je naar de hele TU kijkt.” Andere studenten zeggen dat ‘op alles wordt gekort’. “Geen studiefinanciering voor je master en een boete voor lang studeren”, zegt Rob van Nunen, masterstudent luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. “En ondertussen smijt het bestuur geld over de balk. Iedereen moet korten, dus zij ook.” Zijn maat Jorg Meij, masterstudent bouwkunde, vindt echter dat dienstreizen veel kunnen kosten, maar ook veel kunnen opleveren. “Maar, zeven ton voor twee auto’s met chauffeur? Je kunt ook in iets mindere auto’s rijden”, zegt Joris Bruil, die offshore engineering studeert. Of de kwestie schadelijk is voor de TU? “Nee joh”, zegt Annema. “De reputatie van de TU kan wel tegen een stootje.”

Zie ook ‘Meer schade voor college dan voor TU’: www.delta.tudelft.nl/24558

(Illustratie: Studioninedots + HVDN)

Nieuwe kamers aan de Balpol Aan de Balthasar van der Polweg moet nog dit jaar begonnen worden met de bouw van een vierde studentencomplex. Dit keer geen toren, maar een gebouw van vijf woonlagen, met een gat in het midden. Het gebouw is een ontwerp van architectencombinatie Studioninedots + HVDN. Dat deed met twee andere bureaus mee aan een prijsvraag van studentenhuisvester Duwo. Veel eisen waren op voorhand bekend: het gebouw moest 67 meter lang worden en vijf lagen hoog. Er moesten 140 permanente studentenwoningen in komen en op het dak moest een gemeenschappelijke ruimte worden gecreëerd. Dat laatste deed Studioninedots + HVDN niet. De architecten ontwierpen een gebouw met een gat erin, zodat de gemeenschappelijke buitenruimte

toch in het gebouw kwam. Volgens Studioninedots + HVDN ontstaat er zo een ‘interactieve relatie tussen de bewoners, het gebouw en zijn omgeving’. Bijkomend voordeel is dat het dak geheel beplant kan worden met mossedum. Dat heeft een isolerende werking, kan overtollig regenwater vasthouden, zorgt voor meer groen op de campus en gaat langer mee. De 140 zelfstandige kamers zijn allemaal gelijk: 24 vierkante meter groot, met een badkamer en een keukentje erin. Op de begane grond komen een grote fietsenstalling en een ruimte met wasmachines. Op de vijf etages zijn wisselende aantallen kamers. Bouwbedrijf Jan Snel wil het pand zo gauw mogelijk gaan bouwen, zodat het al begin 2013 kan worden opgeleverd. Het bouwen kan sneller dan gebruikelijk, omdat het gebouw wordt opgetrokken uit prefab delen net als de woontorens aan de Leeghwaterstraat uit 2009. (SB)

Een iglo die muziek speelt, water van allerlei kleurtjes dat op commando door een immens web van slangetjes stroomt en muren die overeind komen als je tegen windmolentjes aanblaast. De hal van IO leek vorige week op een sprookjeswereld. Studenten van de minorstudenten interactive environments (BK en IO) presenteerden daar toen hun eindwerk. (Foto’s: Tomas van Dijk)

DELTA. 04 09-02-2012

science

opinion please

04

A squid for skull surgery Dr Paul Breedveld is developing a surgical tool that writhes around organs like a snake and then suddenly splits, turning itself into an octopus-like instrument deep inside the body. Tomas van Dijk

Fear factor puts science on hold Virologists who succeeded in engineering a virulent version of the dreaded H5N1 flu virus are not allowed to publish their findings in scientific journals. An US committee explains that the risks are too high. Very few people had even heard of the National Science Advisory Board for Biosecurity (NSABB) before its publications last week in both leading magazines Science and Nature. The committee consists of scientists and security experts (partly from the FBI) and it is part of the US National Institutes of Health (NIH), the same NIH that has funded Professor Ron Fouchier’s research into H5N1 at the Erasmus University and Medical Centre since 2005. With only five mutations, Prof. Fouchier succeeded in creating a virulent version of the avian flu virus that transmits between mammals. This modification, which hasn’t been found in the wild, makes the virus extremely contagious and, in combination with its high mortality rate (59%), a very dangerous pathogen. In a defense of its decision not to print details of the research conducted by Prof. Fouchier in Science, and similar work by the Japanese virologist, Kawaoka, in Nature, the NSABB argues that the ability to engineer viruses presents a risk that it “will be deliberately misused and that the consequences could be catastrophic”. The NSABB’s decision to censor the publications and impose a moratorium has triggered a heated debate. Dr David Koepsell, philosopher at TU Delft’s TPM faculty, has recently published the article ‘On Genies and Bottles: Scientists’ Moral Responsibility and Dangerous Technology R&D in the magazine Science and Engineering Ethics’. He appreciates the Board’s decision: “If their conclusion is that the possibility of harmful uses outweighs any scientific benefit, then I would support that position. In my article I propose a utilitarian calculus in which you have to weigh the potential risks against the scientific benefit. I think that if they can foresee more possibility of very harmful use of that knowledge than any real scientific benefit from publishing it, then I think it’s a rational decision and it’s also ethical.” So, how does this calculus work? “In my article I use the example of Australian mouse pox research. It was originally designed to help keep mouse populations low by engineering mouse pox, so it would bust through immunity. But the findings of the research were directly applicable to smallpox, too. It would in theory allow people to engineer a very virulent form of smallpox. In that case I believe that the possibility of catastrophic harm outweighs any of the scientific benefits that are proposed or intended.” The NSABB recognises the need for vaccine research, since a similar virus may one day pop up in the wild: “With (genomic microbiology) has come unprecedented potential for better control of infectious diseases and significant societal benefit.” But it also fears misuse. One of the committee members, FBI special agent Edward You, acknowledges the need for this kind of research but says the committee is especially concerned about uncontrolled breakouts from insufficiently secure labs. “Those are very serious.” For now the NSABB has proposed a moratorium, which it hopes will not unduly hinder progress: “With proper diligence and rapid achievement of a consensus on a proper path forward, this could have little detrimental effect on scientific progress but significant effect on diminishing risk.” That may sound plausible, but Prof. Fouchier and colleagues fear even more surveillance and administration. (JW)

Imagine a surgeon cutting away a tumour in the pituitary gland, located under the brain, deep inside the skull. The surgeon has all the required equipment at hand, including a pair of grippers, a scalpel, camera and light. One can perhaps imagine a skull that has been opened and the brain parts pulled aside –which is normal practice - yet here the patient seems completely intact. When the procedure is finished, the surgeon pulls all of the equipment out through a tiny hole in the sphenoid bone (the same hole through which the instruments were inserted), located at the base of the skull, from where the surgical tools continue on through the patient’s nose. This is how biomechanical engineer, Dr Paul Breedveld, envisions the future of brain surgery; by manoeuvring a surgical instrument consisting of numerous, extremely flexible arms through the nostrils into the head. Last week he received a Vici grant

Inspired by the arms of a squid Breedveld developed this surgical instrument that can bend in all directions. (Photo: Tomas van Dijk)

from the Netherlands Organisation for Scientific Research worth 1.5 million euros to develop such a tool. Breedveld is inspired by the arms of squid and octopuses. Lacking hard skeletal support, the tentacles of these animals are composed of muscular hydrostats, which are ingenious compositions of interacting muscles arranged in layers, bundles and volumes. By selectively tensioning and releasing fibres, tentacles can be manoeuvred with adjustable stiffness in a remarkable variety of poses. With the squid tentacles in mind, the researcher developed an instrument in 2004 comprising of a ring of steel cables, surrounded by coil springs, which can bend in all directions. He now aims to elaborate on this inven-

tion, making it multi-armed and thinner. “The instrument you see here is hollow,” says Breedveld, while holding his patented surgical instrument in his hand. It allows for the electrical cables needed for a camera at the tip to run through the instrument, he explains. “What I want to do now is to manoeuvre the instrument not with a separate set of steel cables, but rather with the electrical cables themselves, making them multi-functional so that the instrument no longer needs to be hollow and can thus be thinner.” “I also want to devise smart ways to allow surgeons to efficiently steer all the arms,” he adds. “Basically I want to copy an entire squid.”

Slowing down neutrons The Reactor Institute Delft received 38 million euros from the government to upgrade the reactor and develop new instruments. The most significant aspect of this socalled Oyster project (Optimised Yield – for Science, Technology and Education – of Radiation) is the purchase of a cold source: a device that slows down neutrons. This enables the particles to be more accurately guided for applications, such as material research. The research opportunities that the new reactor – planned to be operational in 2015 - will offer seem endless. RID-researcher, Professor Bert Wolterbeek, one of the scientists involved with the upgrade procedure, doesn’t really know where to start. “Since the reactor will produce ten times more neutrons, which can moreover be steered much more accurately, we will basically be able to investigate everything that requires huge amounts of neutrons. We will place our institute in the forefront of neutron research.” “We will be able to look into materials and study dynamic processes,” Wolterbeek continues. “If you want to know how proteins attach to metal implants, you can study the dynamics of the process. Or you can look inside porous materials used to store hydrogen and study how hydrogen molecules are absorbed and released.” Other research projects include the development of a scanning neutron microscope (SNM) to study the composition of paintings, among other

The reactor will produce neutrons that can be guided more accurately. (Photo: RID)

objects. And one of projects Wolterbeek is working on is the development of a new generation of radioisotopes to detect and fight cancer cells. Existing instruments will also be improved, such as the Spin Echo Small Angle Neutron Scattering device (Sesans), with which one can observe changes in food in real time. With Sesans one can for instance watch milk turn into cheese. The instrument

measures the scattering of the neutrons fired onto the research material. “We have investigated all the new possible research questions that now came into scope together with the scientific community,” Wolterbeek says. “This will allow us to tune the reactor to make the most promising research possible. (TvD)

DELTA. 04 09-02-2012

science

05

short news science DNA hooks The membrane of a cell’s nucleus functions as a coat-stand that holds a large part of the DNA in place. That’s what Dr. Wouter Meuleman discovered in his PhD research performed at the TU ‘s faculty of Electrical Engineering Mathematics and Computer Science and the Netherlands Cancer Institute NKI. He wondered how 2 meters of the helix-shaped molecule could be stored within a 6-micrometre nucleus. It’s like stuffing 20 kilometres of fibre into a tennis ball. Meuleman: “We showed that large pieces of DNA are positioned near the nucleus’ wall. This suggests the

Bluerise membrane forms sort of hooks onto which the DNA is attached. The organisation changes a little over various cell types, but the basal chromosomal architecture has changed remarkably little over the 75 million years that separate mouse and man in evolution.” Meuleman has shown this basal architecture is mostly directly coded in the DNA and suggests it may function as a loop. Wouter Meuleman, ‘Computational Biology in Clinical Proteomics and Chromatin Genomics’, 27 January 2012, PhD supervisor Prof. Marcel Reinders.

The Kairos 50 (K50) annually recognises the world’s most innovative ventures started by university students. Among this year’s selection, presented last weekend at the NY stock exchange, is the TU start-up Bluerise, a company that aims to produce power from combining deep cool ocean water with tropical surface water. The K50-membership provides entrepreneurs with access to world market leaders. Next month will see the inauguration of Bluerise’s demo plant. www.kairos50.com

Seeding sprinkles of hope

Job Boekhoven wants to regenerate brain tissue. (Photo: Tomas van Dijk)

PhD student Job Boekhoven won a NWO Rubicon grant and will soon be heading to Chicago to develop injectable microspheres to repair brain damage resulting from strokes. Jos Wassink Job Boekhoven, who conducted his PhD research at Professor Jan van Esch’s lab (Applied Sciences), specialised in making self-assembling molecules, which often have a hydrophilic (water-loving) and a hydrophobic (oil-loving) side. In watery surroundings, such soap-like molecules tend

to cling together and form vesicles, fibrils, fibers or sheets – all depending on the circumstances (concentrations for one). For his first postdoc research, Boekhoven was searching for something that would be partly familiar but sufficiently new at the same time. He found what he was looking for at the laboratories of Professor Samuel Stupp at Northwestern University in Chicago (US). Prof Stupp’s labs are known for their spectacular results in neural regeneration. Normally neural cells or nerves do not recover after being damaged. This is why a damaged spine will usually result in permanent paralysis. Researchers in Stupp’s lab (staffing some 40 – 50 PhD students) have developed a molecule that builds scaffolds in rats’ damaged spines. These spots offer support to stem cells, which will mul-

tiply and eventually partly reconnect the damaged neural connection. This biological aspect of the application of self-assembling molecules is new to Boekhoven, but the molecules themselves are familiar territory. “What attracts me to Professor Stupp’s lab is that they not only develop the molecules, but they do the actual biology as well,” he says. “They cover the whole spectrum from the fundamental to the applied.” In the two years he will spend at Stupp’s lab, Boekhoven aims to develop small spheres (sized 5 to 10 micrometres) that will be injected in a brain after a stroke has occurred, hopefully resulting in localised regeneration of brain tissue. Up to now, the only option is to insert pieces of plastic covered with stem cells into the brain. Simply injecting a small dose of microspheres would seem much less intrusive. There are however numerous challenges still to face: how to ‘click’ stem cells on the microspheres, how to nudge them into multiplying and then turn them into nerve cells – all open questions for an aspiring Dutch postdoc starting on 1 May.

Job Boekhoven, ‘Multicomponent and dissipative self-assembly approaches – towards functional materials’, PhD supervisors Prof. Jan van Esch and Dr Rienk Eelkema, 24 April 2012

cover The three circles can be seen as mountain peaks in a flat landscape with white isolines describing their height. However, these are no ordinary mountains. The height of peaks in an evolutionary landscape corresponds with the fitness or a particular biological function. Joost van Ingen, a friend of PhD student Marjon de Vos, came up with the design after a joint brainstorm. It isn’t easy to illustrate the bacterial evolutionary processes that De Vos has studied. She manipulated the environments, carefully mapped the various mutations and measured the bacteria’s fitness, as each was a new attempt in climbing the evolutionary mountain. Inspired by the Joy

Division music that they had listened to, and the wiggly lines on the album’s cover, Van Ingen decided to make Fourier transforms of the music (and two other songs), and plot these in circles. Thus arose the three musical peaks that now adorn De Vos’ cover. De Vos worked at the AMOLF biophysics laboratory, which is led by her PhD supervisor Sander Tans, a professor at the faculty of Applied Sciences’ bionanoscience group. (JW) Empirical adaptive landscapes in variable environments, 31 January 2012, PhD supervisor Professor Sander Tans (Applied Sciences).

Robot

‘Eva, go fetch me a soda.’ While student Jelle ten Kate is tranquilly reading his paper, Eva is getting him his drink. Without hesitation she picks the right object from the table. The Kinect in her head – which is part of the Xbox 360 game console – enables her to recognize objects. Last week students from the minor robotica course presented this robot they built, which must ultimately help elderly in retirement homes. (Photo: Tomas van Dijk)

the graduate

Lighting up elderly homes

Loek Canton helps senile elderly in getting their circadian rhythms back on track. (Photo: Tomas van Dijk)

Owing to a lack of daylight and serious problems with memorization, a senile elderly person’s circadian rhythm is disturbed. For his MSc thesis, Loek Canton (26) developed a bright light that helps restore a natural sleep-wake rhythm. Sufficient exposure to daylight normally restores the circadian rhythm, yet senile elderly people living in nursing homes often do not see much daylight in the first place. “What’s more,” says Loek Canton, “the aging eye requires even higher lighting levels.” To help senile residents living in a nursing home in Amsterdam get their circadian rhythms back on track and enhance their moods and energy levels during the day, Canton developed a light table, which is a lightning system mounted in a translucent table. His table brings light efficiently into the residents’ eyes, more efficiently - Canton believes - than conventional light systems mounted on the ceiling. “The bright light follows a dynamic pattern with varying intensity and colour temperature levels during the day,” says the young engineer who received a 9.5 grade for his thesis defence last week at the faculty of Industrial Design Engineering. The invention also includes objects – toys for instance that resemble animals that alter the table edge ambient lighting when placed on the table. In this way the residents interact with the table and remain there for longer periods of time. The project is in collaboration with Philips Lighting, the Free University of Amsterdam and Osira, a nursing home group. At present a group of psychology students from the Free University of Amsterdam is testing the light table in an Osira nursing home in Amsterdam. According to Canton, the elderly involved in these tests seem to respond well: “They’re more awake and communicative while sitting at tables and the staff report that the participants are more at ease and relaxed during dinner.” In March, Canton will present the test results at a special congress in Washington focusing on light and seniors, organized by the Illuminating Engineering Society. The table for senile elderly people is not Canton’s first invention involving light: for his BSc degree, he invented a shower curtain with light emitting diodes inside that reveals how much water a person is using. “In the curtain you would see clouds that would slowly disappear and vanish when you had consumed a certain amount of water – which you can set prior to showering. This can be very practical in Australia, where people sometimes face water restrictions. You can see in the curtain if you have enough water left for rinsing all the shampoo out of your hair,” Canton says, laughing. (TvD)

DELTA. 04 09-02-2012

international students

06

E-volved cultures in Rotterdam Now that exams are over, it’s time to refresh your mind with contemporary international art and design at the Art Rotterdam fair. OLGA MOTSYK Art Rotterdam is an annual international contemporary art festival exhibiting works of established artists, as well as introducing fresh contemporary art talent to the world through exhibitions and events, at a rather student-friendly entrance fee. This year the fair will take place from February 9-12, at the Rotterdam Cruise Terminal, where over 75 national and international participating galleries will exhibit their work. With 55% of the exhibitions coming from abroad, Art Rotterdam is the most international art event in the Netherlands. The festival itself is international student-friendly, as all of the exhibitions are suited for an English-speaking audience, says the event’s director, Fons Hof. Replying to the question of why international students should visit the fair, he adds: “The fair gives a good overview of what’s happening in the international art scene. It’s the place for discovering new forms of art. Additionally, the festival takes place

in a beautiful setting, with a magnificent view of the city: the Cruise Terminal is still used as the departure hall of the Holland America line.” So what kind of events can visitors of the fair expect? Exhibitions of established contemporary artists are a must, but the fair also aims to introduce young, up-and-coming talent to the contemporary art scene. After these exhibitions, some of the paintings, sculptures, photographs and other art works will be auctioned off for expected prices ranging from 50 to 2,000 euros. In addition to the exhibitions, there will be several stage performances and film screenings. A highlight is the performance of Swedish artists Leif Elggren and Kent Tankred, also known as the duo Guds Söner (The Sons of God). Their stage performances focus on themes such as love, violence, food and royalty, while giving equal roles to physical action and accompanying soundtracks. Another popular activity for students is ‘Rotterdam by Cycle’, on Saturday February 11, a bicycle tour past the Rotterdam artists’ initiatives and residence places, including a visit to the WildBookMarket, presentations of the international guest artists, and snacks and drinks at special locations along the way. The WildBookMarket is another popular recurring event, at which visitors

are able to browse through the best art books presented by national and international artists and small publishing companies. For the political student, the Rotterdam-Art-Adventure-Food (RAAF) will open its doors for the first time, with the first in a series of politically-minded group exhibitions on the theme of education, titled ‘The Right to Answer’. RAAF includes a lunchroom, exhibition space, and cultural information point for Rotterdam South. The spotlight event of Art Rotterdam fair, however, as recommended by Hof, is the work of artist duo Driessens & Verstappen, who will present a selection of their oeuvre at the fair’s central location. Their work focuses on evolving, responsive, regenerative art, with the idea that machines in combination with software can create living, changing art pieces that often stray away from the artist’s imagination. The exhibition presented at Art Rotterdam is titled ‘E-volved Cultures’, and is an artificial landscape being created in real-time through a software representation. This landscape is created by virtual organisms interacting with and modifying their environment.

Information on events and tickets available at www.artrotterdam.com

http://me

(Photo: webcam)

Nishant Jain, from India, is an MSc Mechanical Engineering student specializing in biomechanical design. “The internet is now an integral part of my life. Dependence on the internet has increased the same way that the internet itself has widened to reach across all kinds of services. Earlier, it used to be email and chat rooms and poor search engines. Now it’s social media, self-expression through blogs and websites, news through innumerable channels online, staying in touch with friends across the world and, of course, completing assignments. The internet is becoming the alternative to most things now. When I can’t find books in English in the Netherlands or want to send gifts to India, shopping online is a great convenience and online shopping portals are ideal for that. I’m a comedian. My webcomic - The Testimonial Comics (testimonialcomic.com) - has grown to what it is today just because of the internet. I update it about two times a week, on not very specific days. It’s about my life here, the things I grew up with in India and other incidents and conversations which I simply have with myself in my head. My webcomics help find my own self-expression through the internet. Without it, I doubt I could reach across to so many people. My comic is very important to me, and so that makes me very internet dependent. Comics today can instantly reach thousands of people all over the world, while I sit at my desk in Delft. That’s quite amazing. I sketch stick figures about my life, the things I see and lots of stuff I simply imagine! I think a slightly twisted and slightly screwed up mind is a very good thing, and I’m glad I’m putting mine to some use. In the short time I’ve been maintaining it, I think I’ve made some good progress. For the past few months, I’ve also been making a comic for a football magazine in India, and I have two national Indian press mentions about it too. I’m always on the lookout for websites and personal blogs which show unique art styles, or amateur writers who write about interesting things. I think the web is full of hundreds of thousands of people expressing themselves from all the corners of the world. I’m always looking to find comics, articles, stories and art. I recently got hooked onto thoughtcatalog.com - it’s a wonderful place with multiple bloggers discussing random thoughts about everyday life and some quirky ideas too. I’ve always loved postsecret.com, a fan-submission based blog in which people anonymously send in their secrets on the back of a postcard. Some of these are innocent and cute, while others can be very haunting and even relatable. This is a very special online project!” (RR) My favorites:

testimonialcomic.com thoughtcatalog.com postsecret.com

thedoghousediaries.com xkcd.com theoatmeal.com

(Photo: courtesy of Coebergh)

malone

Loving the cold Welcome to ‘The Big Freeze’, which is as cold as its name implies. And while you might think me daft, in a lot of ways The Netherlands has never been better, because winter weather gives us new ways to enjoy life. A temperature of -23 was recorded in the village of Markenesse in Flevoland (east of Amsterdam) on the night of Friday, February 3 – the coldest temperature recorded in the Netherlands this century. If this keeps up, we’ll get to see an Elfstedentocht, or ‘Eleven cities tour’, a Dutch speed skating competition that is the longest in the world, held in Friesland in winter if it gets cold enough. This only happens every 15 years or so, and since the last Elfstedentocht was in 1997, we’re probably due – and some of the Dutch are absolutely giddy. Speed skating is a beloved sport in a country that is flat and cold and snow-less enough that skating has actually been a way to get around since the 17th century. My Dutch friends tell me that the hotels are already booked all along the route, and if you even want to see the race then you need to go early, because half the Netherlands will be alongside the rivers and canals cheer the participants along the 200km route. The Dutch meteorological service predicted 25cm of ice along the route on Sunday February 5, and since only 15cm of ice is required, it giet oan! (‘it is on!’ in Frisian). We’re also finally getting a bit of snow, which leads me to ask: is snow a great part of winter, or the

greatest part of winter? I’m from Alaska, and I love the snow. It gives the world a muffled stillness, a quiet beauty, and even asks you to slow down and appreciate it. This is especially true in the Netherlands, where just a few centimeters of snow brings life to a crawl, if not a full stop. As an Alaskan, I find this pretty humorous: during winter in Alaska drivers are going 100 kilometers an hour on the highway, just as they do in summer. But I hope everyone is appreciating the snow too, even though they’re also probably cursing it for dragging out their daily commutes. Sure the trains stop, drivers panic and biking is a pain – so this weekend, don’t worry about getting around. Forget about clubbing in Rotterdam. The museums in Amsterdam will still be there a couple weeks from now. Take some time to enjoy your town in a way you might not get to again, especially if you’re an international student – many of us have either never seen snow or have never felt so at home. Have a snowball fight. Stomp out a note for your friends on the 15th floor. Take cool pictures. Go ice skating. And afterwards, come inside and enjoy a hot chocolate – I swear it tastes better after being out in the cold. Devin Malone, a recent MSc graduate in industrial ecology, is from Anchorage, Alaska.

DELTA. 04 09-02-2012

international students

07

To there and back again Robert ‘Bogdan’ Staszewski is an IEEE Fellow and associate professor in the EEMCS faculty since 2009. While his accomplishments in both industry and academia are reaching new heights, his beginnings resemble much of ours in Delft.

Shipwrecked After the sinking of the Titanic, 100 years ago on 15 April, the safety of passenger ships has been enormously increased. Nonetheless, occasional disasters like with the Costa Concordia continue to happen. So, do technological and procedural improvements make any sense? Professor of Ship Design, Hans Hopman (3mE), thinks so, and explains why in this week’s reportage.

38 million for RID The Reactor Institute Delft is to receive 38 million euros from the government, which will enable the institute to maintain and strengthen its position as a centre of expertise and education in the field of nuclear technology and radiation. The most significant improvement in terms of the research with the reactor comprises the purchase of a Cold Source: a device that can slow down the speed of neutrons. This enables particles to be more accurately guided for applications such as material research.

TINA AMIRTHA After leaving his home country to study abroad, Associate Professor Robert Staszewski now finds himself back in Europe. Originally from Poland, he spent much of his early life in Texas. “After finishing high school, I waited in Germany for a year and a half to get an immigrant visa to the US, and then stayed there for about 25 years, mostly in Dallas, where I got my Bachelor’s, Master’s and PhD degrees while working at the same time at several companies.” Staszewski worked for Alcatel in Dallas Metroplex for five years, then at Texas Instruments, for 14 years, starting in 1995, where he worked on hard drives. “In 1999, I moved to the radiofrequency group,” he adds. “You use these products a lot, and all cell phones use them.” Was your transition from university studies to a corporate career difficult? “I did my Master’s degree while working for a company, so there was no big transition. I didn’t get a big raise - it was just another day. If you’re working in the US, with a big company, 100 percent of your tuition will be paid for. So for me, quitting the company and going to school wasn’t such a good idea, because then I’d have had to pay from my own pocket and apply for a scholarship. The company encourages this former: educating their employees makes them stronger. We basically did a favor to the company by paying for their education. That’s how I got my Master’s. I was pretty happy, and thought, ‘This is as high as I can go in my life’.” But you went higher, involved in the early days of what is now ubiquitous mobile telephony. “I started thinking about these cell phone things: how to connect people, how to improve the quality of people’s lives. I started thinking about making these very inexpensive electronics. I started working with my former advisor on translating my idea of very cheap cell phones into a PhD thesis, and was ready to finish studying in about a year or two. Of course, I had to work hard, while also writing internal papers, filing patents and working with customers, but hey, I was being paid for that. Thousands of other engineers do the same thing, being paid for their work, but they don’t get their PhDs at the same time.” What has driven your career? “When I was studying, I learned that a theory for why people aren’t connected is because the technology is too expensive. People have this intense desire to communicate with one another. My father’s family lived in Poland, so whenever I wanted to send them something or communicate with them, it was very difficult. So, we sort of grew foreign, strangers from one another. So, we have this desire

news in brief

Overcharging According to the advocate general of the European Court of Justice, the Netherlands is overcharging people from non-EU countries for their residence permits. The case was brought by the European Commission, which says Dutch residence permit fees are excessive. European Union law allows member states to determine how much they charge for residence permits, with the proviso that fees should not be so high that people cannot afford to pay it. The difference between Dutch fees for permits for EU residents and fees for non-EU people is excessive, the court found, and as such the Netherlands could be attempting to prevent non-EU residents from obtaining residence permits. The advocate general’s recommendation to lower the fee is not binding, however, although the Court of Justice generally agrees with such recommendations and will rule on the matter later this year.

Trauma therapy Associate Professor Robert Staszewski: “I thought, ‘This is as high as I can go in my life’.” (Photo: Hans Stakelbeek)

to communicate. The most important thing was to basically build cheaper electronics. I came up with a way of making these electronics about ten times less expensive in industry.” And this linked to your interest in multimedia communications? “Yes, multimedia communications, which use data, was the second part of my quest to make cell phones more available. After people became satisfied with the voice quality – they can pick up the phone and talk to anybody in the world, because most people have access to cell phones – the second step would be to exchange thoughts. You cannot really call up you friend every time you come up with a different idea. That would really annoy people. So the next idea would be that you open Facebook and put your idea there. When my friends have some spare time in their busy lives, maybe they can read it there and comment. This is the idea behind data communication. It was built upon the idea of the cellular network, the data exchange.” What has it meant to you to become an IEEE Fellow? “Well, there are two sides to this. If you’re a fellow, then people start to ask you for recommendations - for this, for that. So, the cynical answer is that you’re now bothered more than before. But the interesting part is that it gives you a very good recognition. It’s the largest research organization among electrical engineers. The net membership is about 400,000 worldwide, so being chosen to be in this small group – let’s call it 0.1% every year – it’s a big recognition. It also feels good.” Now that you’re an associate professor here and have put your industrial career behind you. What does the future hold for your academic career? “The future of my industrial links in academia looks pretty good. Now that I’m no longer with Texas Instruments,

their competitors, with whom I was basically supposed to fight – now I can work with them. While at Alcatel, we looked at Lucent and said, ‘We’re going to take their customers.’ This kind of adversarial relationship has now become a very advantageous relationship for me and has given me lots of contacts with industry. So now I’m able to exploit these contacts into research opportunities, for example.” What’s the difference between research in academia and working in R&D in industry? “Well, I don’t think the differences are really great. Of course, the objectives are different, because in industry you have to make money. That’s the number one objective. In academia, it’s a different place. The process of research and getting a patent is not that different. But the motivation is different: in industry, you want to make money and become rich, while in academia you want to discover the truth.” Are there any differences between the Dutch and US approach to work and research? “Wow, you can probably write a book on it! As far as the work is concerned, I think the fundamental work is just the same. You dive into the details and work them out - of course, after having a good idea. I don’t see much difference, perhaps because the human brain works just the same. I think there’s much more variation between the good/bad universities in the US than between US/Europe. As for funding: in Europe, you get more government funding, which is more long term once it is granted; hence, it’s more stable but there’s more reporting. In the US, there’s more private financing for the purpose of starting a company, which isn’t much here.”

Virtually reconstructing places of mischief and crime scenes in a computer program can help people who were sexually abused as children and soldiers with posttraumatic stress disorder to deal with their traumas. Or so Dr Willem-Paul Brinkman (EEMCS faculty) and a group of psychologists and psychiatrists he works with believe. Together they have developed such computer programs, one of which (for sexually abused people) is now being tested at the Erasmus University Rotterdam.

Speak Dutch The conservative VVD party has proposed that only people who can speak Dutch should be eligible for social welfare assistance. The VVD hopes the proposal will become law by 1 January 2013. Both the centre-right Christian Democrats and center-left D66 parties support the proposal, as well as Geert Wilders’ anti-Islam Freedom Party. VVD MP Cora van Nieuwenhuizen said people applying for welfare will be given an opportunity to improve their Dutch language proficiency in classes, but if “they don’t cooperate, their payments will be reduced by 20 percent after six months. If they still resist cooperating after that, their welfare benefit will be cut by 40 percent, until eventually they will forfeit their right to receive any social assistance.”

UFOs exist Rector magnificus Karel Luyben is in discussion with Coen Vermeeren, head of Studium Generale, over the question of whether Vermeeren’s views about UFOs “can be satisfactorily separated from his responsibilities at TU Delft”. Luyben said, via his secretary, that at this stage he does not believe it prudent to further comment on the issue. On 3 December, Vermeeren was quoted in a De Telegraaf newspaper article expressing his beliefs about UFOs. The article was headlined, ‘UFOs exist!’ Vermeeren was then interviewed in a Radio 1 program about whether Dutch astronaut ‘Andre Kuipers will encounter UFOs?’ In both interviews, Vermeeren was introduced as an aerospace engineering instructor at TU Delft, which is a position he holds in addition his position at Studium Generale. Vermeeren told Radio 1 interviewer Thijs van den Brink that he believes he must be allowed to speak openly and honestly about his belief in the existence of UFOs. The university has another opinion about this, however.

Integrity policy The Executive Board should get to grips with integrity policy, the Works Council states after publications in NRC Handelsblad. Last Tuesday the Dutch newspaper wrote that the Executive Board had gone against his own orders by claiming more than allowed in expenses for business trips. Earlier this week Executive Board president Dirk Jan van den Berg said that it was inadmissable that dean Marco Waas had claimed expenses for his wife’s businesses. Waas decided to resign as as dean of the 3mE faculty.

DELTA. 04 09-02-2012

lifestyle

08

Sociaal ontwerp tegen arrogante architecten Er is te weinig aandacht voor social engineering op de faculteit Bouwkunde, vindt studievereniging Stylos. Daarom zet ze zelf een themaweek op over dat onderwerp. Met lezingen over aardehuizen, gebruiksvriendelijkheid en bewegwijzering in gebouwen. Robert Visscher Wie architectuur studeert is vooral bezig met het ontwerpen van een gebouw. Waarbij de uiteindelijke gebruiker een te kleine rol speelt, volgens bestuurslid Joris van Dijk van studievereniging Stylos. “De gebruiker wordt vaak ondergeschikt gemaakt aan het gebouw. Er wordt wel enig gebruikersonderzoek gedaan en met (toekomstige) bewoners gepraat, maar daar blijft het vaak bij. Dat is de arrogantie van de architect. Architecten weten niet alles, ze kunnen heel veel hebben aan de hulp van sociologen, psychologen en filosofen.” Interdisciplinariteit moet daarom

volgens Stylos meer voorop komen te staan. Maar ze ziet juist het tegenovergestelde bij de opleiding. “Op dit moment wordt de bachelor hervormd. Dit is een kans om meer interdisciplinariteit toe te voegen. Het lijkt er helaas op dat hier weinig ruimte voor is. Uit angst dat er een ‘smaakdebat’ plaats zal vinden op de faculteit.” De vereniging wil de waarde laten zien van ‘social engineering’. Omdat de faculteit daar weinig aan doet, organiseert Stylos van 13 tot en met 17

‘Architecten weten niet alles, ze kunnen heel veel hebben aan de hulp van sociologen, psychologen en filosofen’ februari de Social Engineering Week. Daarin gaat de vereniging het debat aan met bezoekers over interdisciplinariteit, gebruiksvriendelijkheid, sociologie en filosofie. Eén van de publiekstrekkers tijdens de week is een lezing van Paul Hendriksen op donderdag. Hij bouwt samen met bewoners 25 aardehuizen in Olst, vlakbij Zwolle. De huizen worden gemaakt van restmaterialen en

Paul Hendriksen bouwt samen met bewoners 25 aardehuizen van restmaterialen in Olst. De architect wordt daardoor ondergeschikt gemaakt aan de gebruiker. (Foto: Janneke Koldewijn)

het dorpje moet zelfvoorzienend zijn. Maar dat is niet het enige belangrijke aan de woningen. “De bewoners zijn al in een heel vroeg stadium bij het proces betrokken. Vóór de bouwfase hadden zij al inbreng, maar ook tijdens het bouwen bemoeien ze zich er mee. De architect wordt daardoor ondergeschikt gemaakt aan de gebruiker.” Ook andere lezingen gaan in op sociale onderwerpen. Zoals de visies van een omgevingspsycholoog en een filosoof op bouwen en ontwerpen. Er is zelfs een lezing van iemand die aan de hand van filmfragmenten analyseert hoe gebruikers naar gebouwen kijken. Verfrissende, nieuwe aanpakken die tot eyeopeners moeten leiden, volgens Van Dijk. “Ik heb ook bouwkunde in het buitenland gestudeerd en ik merkte dat daar veel meer aandacht is voor andere disciplines. In Australië volgde ik bijvoorbeeld vakken van een filosoof, die op een totaal andere manier naar gebouwen keek.” Een onderdeel van de week, dat op meerdere dagen terugkomt, is of gebouwen wegwijzers nodig hebben. Op donderdag gaat een lezing daarover. En op woensdag is er een excursie naar Schiphol met het bureau van de meester van de wegwijzers: Paul Mijksenaar. De befaamde bordjes en iconen op onder meer Schiphol van de voormalig hoogleraar aan de TU zijn internationaal geroemd. Van Dijk kijkt vooral uit naar de pecha kucha-sessies op woensdagmiddag. Dan worden korte presentaties gehouden. “Een architect, hoogleraar en student gaan in gesprek over vier onderwerpen: het publieke gebouw, herbestemmingen, bouwen in het buitenland en woningbouw. Dat is bijzonder omdat er geen hiërarchie is tijdens de sessies. Die partijen zie je op die manier niet vaak samen. Ik hoop dat het, net als de rest van de week, tot een levendige discussie en nieuwe inzichten leidt.” Social Engineering Week van Stylos. Van 13 tot en met 17 februari in de Oostserre van faculteit Bouwkunde, Julianalaan 134. www.stylos.nl/sew

time out

Even bijtanken Bah, februari. Echt zo’n net-nietmaand. Kerst- en nieuwjaarsfeestjes voorbij en te vroeg voor de festivals. Maar gelukkig is er het HPC Winterfest. Ja, oké, we kunnen schaatsen. En de kroeg is altijd open. Maar verlang jij met de zon op je ramen ook niet vreselijk naar het festivalseizoen? Naar dagen in het gras met een biertje, genietend van allerlei bandjes? Dan is het nog een aardige zit tot 6 april, als Paaspop het festivalseizoen weer inluidt. Daarom riep het Haags Pop Centrum in 2007 het Winterfest in het leven, ‘hét festival voor de festivalliefhebbers om de winter door te komen en het gat tussen de festivalseizoenen te dichten’. Er zijn optredens in het HPC Muziekcafé en in de oefenruimtes kun je een kijkje achter de schermen nemen bij verschillende bands. Dit jaar kun je voor het eerst ook naar de Laetitiazaal, onderdeel van Muziekcentrum Loosduinen dat sinds vorig jaar onder het Haags Pop Centrum valt. Op dit unplugged-podium zijn optredens te zien van onder anderen Naked en Le Bike. Het topje van de ijsberg, want in totaal staan twintig bands gepro-

sport

Schaatsliefhebbers konden dinsdagmiddag voor zowel deskundig advies als een warme kop chocolade terecht bij de koek- en zopiekraam van ELS, dat zichzelf promootte op het ijs voor de faculteit IO. (Foto: Hans Stakelbeek)

Dinsdag deed ELS kond van haar bestaan vanaf de bevroren vijver voor IO. Twee dagen eerder was de schaatsclub met een dertiental leden paraat op het ijs bij het Open Wagenings Kampioenschap kortebaan, georganiseerd door de lokale studentenvereniging IJzersterk. Hoogst eindigende Delftenaar was Arnoud Haffmans, die derde werd. Op andere kortebaanwedstrijden, maar dan in onbevroren binnenwater, schitterde Emiel van Elderen. Tijdens de Open Nederlandse Masters Kampioenschappen zwemmen in Terneuzen, anderhalve week geleden, werd de EWI-docent Nederlands seniorenkampioen op de 800 meter vrije slag, in de categorie 55-plus. Op de 1500 meter werd hij ‘slechts’ tweede, omdat hij maar met één hand kon zwemmen. De andere bleek nodig om zijn badmuts vast te houden. Oorzaak was een lekkend wedstrijdbrilletje. “Ik had een nieuwe aangeschaft. Dan komt de ellende van het afstellen daarvan. Tijdens het inzwemmen ging het touwtje aan de achterkant los. Ik dacht het op te lossen door eerst de bril op te zetten en de muts daaroverheen. Maar dan zit er geen elastiek meer om die muts. Ik voelde het al in het begin van de race: dit gaat niet goed.” Gelukkig zat er tussen de 1500 meter op vrijdagavond en de 800 op zondag een hele zaterdag om zijn bril alsnog perfect af te stellen, wat hem op de laatste race dus goud opleverde. Medailles waren er ook voor vijf van de zeven schermers die namens Delft Fencing Club deelnamen aan een studententoernooi in Nijmegen. De enige gouden plak kwam in handen van degeniste Ingeborg Hooikaas. Clubgenoten Claudia Baltussen en Judith van Grop vielen op met het (gedeeld) winnen van brons. Een puike prestatie voor de twee dames, die pas vier maanden geleden de eerste beginselen van deze sport onder de knie trachtten te krijgen. Bij de herendegenisten veroverde Mark van Dort zilver en was er brons voor Florian Vandenberk. De herenhockeyers van Dopie sloten het zaalseizoen af met een maximaal resultaat: een eerste plaats met tien zeges en twee gelijke spelen. Een van die remises werd afgelopen zondag geboekt tegen een andere TU-ploeg, Scoop Delft, dat de Virgilianen op 3-3 hield. Scoop promoveert als tweede in de eindrangschikking met Dopie mee naar de derde klasse. Dat geldt ook voor de dames van Scoop die kampioen werden met majestueuze cijfers: twaalf gespeeld, elf gewonnen, één keer verloren. (JT)

Tips? [email protected]

Stephan grammeerd. Een paar namen: The Fudge, Audiodaycare, Dawn Of Time, Anger Radio, Dead Fish FM, Ma’China, Maconics, Deflour en dj Shaft. Voor de fanatiekelingen is er ook een popquiz en in Café ‘t Anker leidt Vuigtuig een jamsessie. Lekker, al is het maar om je gewoon vast te verheugen op alle festivals die nog op stapel staan. Toch nog te ver weg allemaal? Muziekcafé De Pater in Den Haag houdt nog steeds elke woensdag Patersessies. In een popworkshop om 19.30 uur leer je alle ins en outs van de hedendaagse popmuziek, en vanaf 23.00 uur staat een ervaren ritmesectie ter beschikking voor aankomend talent. Leuk om aan mee te doen als je muzikale ambities hebt, maar minstens net zo leuk om naar te kijken. (JH)

HPC Winterfest, op zaterdag 18 februari om 15.00 uur in het Haags Pop Centrum. Toegang gratis. www.haagspopcentrum.nl Patersessies, op woensdagen in De Pater in Den Haag. Toegang gratis. www.patermuziek.nl

DELTA. 04 09-02-2012

lifestyle

09

‘Gruwelijk kansloze balletjes’ Bier drinken, samen eten koken, het liefdesleven van alle huisgenoten: het is allemaal sinds kort te zien in tv-programma ‘Man Bijt Hond’. Het wel en wee van het Delftse studentenhuis Het Bolkhuisch is het onderwerp van gesprek op Facebook en Twitter. Martine Zeijlstra

familiezaken

“Kom verder. Dit is het Bolkhuisch.” Mariëlle houdt de deur van studentenhuis Het Bolkhuisch gastvrij open. “Wij wonen hier met 21 gezellige mensen.” Op de stoep staat de cameraploeg van ‘Man Bijt Hond’ die de 21 bewoners van het ‘studentenhuis van het jaar 2011’ vier weken lang volgt. Dat betekent: dagenlang gevolgd worden met een camera bij alles wat de bewoners doen. Huisoudste Peter (28), student elektrotechniek en huisjongste Reinout drinken in één van de eerste beelden samen onwennig een biertje. “Tijdens de eerste filmdag voelden we ons een beetje ongemakkelijk”, zegt derdejaars student Engelse taal en cultuur Stuart Edelenbos (22). Hij studeerde eerst twee jaar industrieel ontwerpen voordat hij naar Leiden switchte, maar bleef in Het Bolkhuisch wonen. “Normaal gesproken voeren we druk gesprekken tijdens de koffie, vlak na het eten. Maar met de camera op ons gericht bleef iedereen stil. Heel ongemakkelijk. We wisten niet wat we tegen elkaar moesten zeggen.” Na een paar dagen waren ze gewend aan de cameraploeg. En voorbereid op vragen van de makers van de docusoap over hun studentenhuis. “Als je naar de supermarkt gaat om bierkratjes in te leveren en het zijn 31 kratjes, dan weet je dat ze op dat moment geen vragen over koffie gaan stellen”, zegt Edelenbos. ‘Drinken jullie zoveel?’, vraagt de journalist dan ook als de kratten bij de supermarkt worden ingeleverd en de krattenband van de supermarkt zo vol staat dat er niets

apps

Lekker knallen De 21 bewoners van het ‘studentenhuis van het jaar 2011’ Het Bolkhuisch worden vier weken lang gevolgd door ‘Man Bijt Hond’. (Screenshot: NCRV)

meer bij kan. “We zijn ook met veel mensen”, reageert één van de studenten adrem. “Dat vond ik een slim antwoord”, zegt Edelenbos. Toch staan ze ook nog geregeld met hun mond vol tanden bij de vragen die ze krijgen. “Omdat ze ineens vragen hoe het met je moeder thuis gaat. Dat verwacht je niet.” Edelenbos kreeg een aantal paniekerige telefoontjes na het item over het relatieschema. Daarop was te zien welke relaties de huisgenoten hebben

‘Vragen ze opeens hoe het met je moeder gaat. Dat verwacht je niet’ gehad, wat er precies in bed is gebeurd en op wie ze verliefd zijn geweest. “Een meisje belde mij in paniek op omdat ze van anderen had gehoord dat ze op televisie was geweest. Maar toen ze hoorde wat er te zien was, vond ze het allemaal prima”, zegt Edelenbos. Op Twitter en Facebook zijn de reacties op de docusoap van het studentenhuis heel wat feller en negatiever. De studenten worden uitgemaakt voor ‘gruwelijk kansloze balletjes’ en lui. Huisoudste Peter wordt voor kansloos versleten omdat hij op zijn 28ste nog studeert. “28 Jaren oud en dan nog de student uithangen. Beetje sneu”, twittert iemand. Anderen vinden de uitzendingen ‘vreselijke items’. “Mijn god, leren ze als student zo eindeloos stom te lullen?” roept een twitteraar

uit. “Dat studentengeneuzel mogen ze snel schrappen”, twittert weer een ander. “Wat een ballentent is het geworden in de Bolk.” “We hadden van tevoren wel verwacht dat mensen het belachelijk zouden vinden dat Peter op zijn 28ste nog studeert”, zegt Edelenbos. “Dat kwam niet als een verrassing. De één vindt ons sowieso al stom omdat we student zijn, de ander omdat we van de TU Delft komen en weer een ander omdat we rechts stemmen”, zegt Edelenbos. De studenten van Het Bolkhuisch lijken niet zo met de haatreacties te zitten. “We vinden het wel opvallend dat er zoveel reacties zijn. Maar we vinden het vooral heel grappig dat mensen zo’n hekel aan ons hebben. We willen een boekje maken van alle reacties.” Het beeld dat tijdens de afleveringen van het huis wordt neergezet, klopt wel aardig, vindt hij. “We doen veel dingen samen in huis. We eten samen, zitten vaak bij elkaar op de kamer en gaan samen op vakantie. Die saamhorigheid zie je in het programma terug. Maar de eerste paar afleveringen waren wel wat clichématig studentikoos. Over een paar afleveringen zie je ook opnames van ingewikkelde formules tijdens colleges. Dat komen Man Bijt Hond-kijkers niet zo vaak tegen, maar is ook een belangrijk onderdeel van het studentenleven.”

Zie het filmpje ‘ De Bolkhuisch Quiz’ op www.delta.tudelft.nl/in-beeld

Schaatsen aan, muts op en smartphone in je zak: met deze apps knal je als nooit tevoren. Schaatsen is als fietsen: dat verleer je nooit. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je jezelf nooit kunt verbeteren. Als het ooit tijd was om wat meetwerk tegen je schaatsprestaties aan te gooien, dan is het nu wel. Dus hup het ijs op, mét de app Schaatsprestaties.nl. Die meet niet alleen je schaatssnelheid, maar ook je afgelegde afstand, tijd én verbrande calorieën. Ook leuk: na afloop kun je je geschaatste route bekijken. Je zou er nog fanatiek van worden – kun je je prestaties meteen delen op Facebook

Schaatsprestaties Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform Android, iPhone, iPod Touch, Tablet en iPad Ontwikkelaar MeetMijnTijd@ Schaatsprestaties.nl

en Twitter. En zo niet, ook prima, want dan schakel je toch gewoon de bijbehorende audiocoach in? Het enige wat nog ontbreekt, is een overzicht van de dichtstbijzijnde kroeg of koek en zopie om weer op te warmen, al is het de vraag of je die wel nodig hebt als je de app Alien Attack hebt ontdekt. Dé manier om even je hoofd vrij te maken tijdens een paar uur stevig blokken. Er hoort wel een speeltje bij, maar welke TU’er heeft een excuus nodig om een coole gadget aan te schaffen? Plaats je iPhone in de Appblaster op de plek waar het vizier hoort te zitten en knal erop los in augmented reality. Niks is daarna zo lekker als weer éven knallen op mentaal vlak en de hersenen te kraken voor je studie. (JH)

Alien Attack Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone, iPod Touch OntwikkelaarMainSauceProductions App blaster: € 17,95 Megagadgets. nl

Naam: Hans van Schagen (61) Functie: Voorzitter vakbondenoverleg TU Delft en belangenbehartiger namens AbvKabo FNV Familierelatie: Vader van Wendy Murtinu-Van Schagen

Naam: Wendy Murtinu-Van Schagen (37) Functie: Financieel projectondersteuner en secretaresse bij de faculteit Elektronica, Wiskunde en Informatica Familierelatie: Dochter van Hans van Schagen

“Op de TU tref ik Wendy zelden. Grappig eigenlijk. Ik vergader veel tussen de middag en ik denk er ook niet aan. Privé zien we elkaar wél vaak. Ik ben trots dat mijn dochter hier werkt. Ik hoor waardering voor haar werk. En ik ben blij dat ze hier werkt. De TU is een goede werkgever, ook al zie ik vaak door mijn werk de negatieve kanten. En soms is het handig: als je wilt meerijden. In 1973 kwam ik bij de TU in de instrumentmakerij. Van oorsprong ben ik horlogemaker. Het idee was een eigen zaak, maar mijn opa en oma stelden mijn sollicitatiebrief op. Die heb ik maar opgestuurd. Door een reorganisatie switchte ik in 1993 naar de onderwijsadministratie. Door die reorganisatie ben ik in de medezeggenschap verzeild geraakt. Met Wendy praat ik privé wel over de TU. Haar afdeling wordt opgeheven. Dan heb je het over de mogelijkheden en onmogelijkheden op de TU. Ook buiten deze reorganisatie gaat het over de TU, dan meer over arbeidsvoorwaarden. Dan is ze mijn klankbord. Aan familie raad ik de TU zeker aan. Het is een stabiele werkgever met goede functies tegen een redelijk salaris. En de TU heeft heel goede, veelzijdige opleidingen en een goede naam.” (EH)

“Na school ben ik hier komen werken, in 1992. Ik kom uit Vlaardingen, dan is de TU niet de eerste plek om iets te zoeken, maar mijn vader werkte hier en ik kon meerijden. Het meerijden duurde niet lang; ik ging al snel samenwonen en verhuisde naar Rotterdam. Ik begon als leerling-secretaresse bij een sectie binnen de afdeling telecommunicatie en kon na mijn studie blijven. Na een herstructurering ging ik voor de afdelingsvoorzitter werken. Tot nu; door de herijking wordt de afdeling opgeheven. Ik tref mijn vader hier soms toevallig, bij de lift bijvoorbeeld. We hebben elkaar voor het werk niet nodig. Hij zit in de laagbouw, ik in de hoogbouw. Maar ik zie hem buiten het werk zeer regelmatig. Hier familie hebben is leuk. Maar waarom? Als je elkaar spreekt is het prettig dat je weet hoe het binnen de TU werkt. We praten thuis niet veel over de TU, alleen als iemand iets bijzonders meemaakt. Ik zie niet gauw meer familie hier komen. Ik kan het ze wel aanraden. Zelfs in deze tijd is de TU geen slechte plek. Een grote organisatie met veel verschillende functies en het werkklimaat is nog altijd gemoedelijker dan in het bedrijfsleven.”

Hans van Schagen en Wendy Murtinu-Van Schagen. (Foto: Hans Stakelbeek)

Familiezaken laat zien hoe het is om familie te hebben op de TU Delft. Heb jij ook bloedverwanten op de TU en vind je het leuk om samen in Delta te staan? Mail naar [email protected].

DELTA. 04 09-02-2012

interview

10

DELTA. 04 09-02-2012

interview

11

‘De computer leert tv-kijken’ Dr. Alan Hanjalic is eind vorige maand benoemd tot Antoni van Leeuwenhoek-hoogleraar op het gebied van multimedia retrieval; het slim zoeken van beeld, filmpjes en muziek op internet.

basis van de kunsthistorische waarde, maar bijvoorbeeld ook omdat een bepaald voorwerp iets zegt over hoe mensen in die tijd geleefd hebben.”

Jos Wassink Gefeliciteerd met uw aanstelling. Wat betekent het voor u? “Een erkenning van wat er tot nu toe gedaan is, vrijheid om verder onderzoek te doen. Motivatie en inspiratie. Niet alleen op gebied van onderzoek, maar ook wat betreft de ontwikkeling van mijn onderzoeksgroep.” Daar kom ik straks graag op terug. In uw cv zag ik dat u tot 1991 in Sarajevo hebt gestudeerd, terwijl daar in 1992 de Bosnische oorlog uitbrak. Was het gelukkig toeval dat u net weg was, of zag u de bui al hangen? “Het was een gelukkig toeval. Mijn vader was toen hoogleraar in Sarajevo, later ook in Delft trouwens. Maar destijds kreeg hij een gasthoogleraarschap aangeboden in Duitsland. De hele familie ging mee met het idee om na een jaar weer terug te keren. Maar na een half jaar, in maart 1992, brak de oorlog uit in Sarajevo en konden we niet teug. Ik was sowieso van plan aan de universiteit van Erlangen te blijven studeren, maar mijn ouders wilden wel terug. Mijn vader heeft nog een jaar verlenging gekregen. Daarna heeft hij aanstelling gekregen aan een universiteit in Michigan en vanuit Amerika kwam hij naar Delft.” Is dat professor Kemo Hanjalic? “Ja, hij werkte bij technische natuurkunde en is nu emeritus. Na zijn emeritaat in 2005 werkte hij verder aan de universiteiten in Darmstadt en Rome en afgelopen najaar heeft hij de Russische Lead Scientist Grant gekregen. Sindsdien verblijft hij regelmatig in Rusland.” U volgde uw vader en kwam naar Delft om te promoveren. Mag ik zeggen dat u de computer heeft leren televisiekijken? “Eh, ja. De computer hoeft niet alles te herkennen zoals wij dat doen, maar moet wel voldoende herkennen om ons te helpen om makkelijker met grote hoeveelheden audiovisuele informatie om te gaan.” Om een indruk te krijgen van de huidige stand van de techniek: als we de computer naar het achtuurjournaal laten kijken, wat maakt hij daar dan van? “Wat nu zou kunnen is dat verschillende shots worden onderscheiden, bijvoorbeeld het beeld van de nieuwslezer en de reportages. Ook kan de computer alle shots die over hetzelfde thema gaan bij elkaar brengen. Dan gaat het niet alleen om de beelden, maar ook over het geluid dat erbij hoort. Als gelijktijdig kenmerken van beeld veranderen en een pauze in de spraak optreden, of een pingel, dan komt er waarschijnlijk een nieuw onderwerp. Als je eenmaal de thematische segmenten hebt herkend, zou je sleutelwoorden uit de gesproken tekst kunnen halen waarmee je de segmenten automatisch kunt laten indexeren.” Maar hoe maak je die vertaalslag? Want we zoeken toch meestal met trefwoorden, zoals ‘Elfstedentocht’. “Ja, op deze manier kunnen we daarna met trefwoorden naar videosegmenten zoeken. Ik kan ook een andere eenvoudige voorbeeld geven uit internetbeeldcollecties. U heeft bijvoorbeeld één plaatje met een label ‘Elfstedentocht’. Een ander plaatje kan dan op basis van visuele kenmerken of omdat het op dezelfde plaats en tijd gemaakt is, dezelfde tag krijgen. Dat is een voorbeeld van hoe we met tekst de plaatjes kunnen vinden waarvoor oorspronkelijk geen tekst beschikbaar was.” Hanjalic loopt naar het bord aan de wand en tekent er twee assen op om zijn indeling van emotionele inhoud van videoscènes te illustreren. De hoogte van een punt correspondeert met de mate van opwinding die zowel positief (rechts) als negatief (links) kan zijn. Aanvankelijk is die indeling gemaakt op basis van de respons van

En wat zegt het over een item als dat opeens gedeeld, ge-liked of becommentarieerd wordt? “Dat opent voor ons nieuwe deuren. Als beelden, video of muziek in sociale context bestaan, dan weten we veel meer dan alleen de audiovisuele kenmerken. Dan weten we ook van de tags en de commentaren die aan content-items toe zijn gevoegd. Daarnaast zijn er gebruikers die de items ge-upload hebben om deze te delen. U kunt zich voorstellen dat we een netwerkmodel kunnen bouwen met knooppunten die corresponderen met gebruikers, multimediale items, tags en commentaren. Bijvoorbeeld: de informatie over gebruikersprofielen die we uit zo’n netwerk kunnen afleiden levert een nieuwe, rijkere manier op van aanbevelingen introduceren dan aanbeveling op basis van de klassieke ‘collaborative filtering’ - wat we bijvoorbeeld kennen van Amazon.com.”

WIE IS ALAN HANJALIC? Prof.dr. Alan Hanjalic is per 1 februari benoemd tot Antoni van Leeuwenhoek-hoogleraar aan de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica – een aanstelling die de TU in het leven heeft geroepen om jonge excellente wetenschappers de kans te geven zich met weinig managementtaken te kunnen richten op hun onderzoek. Bij Hanjalic gaat dat over het slim zoeken naar informatie in audiovisuele (multimedia) datacollecties. Hanjalic (1971) studeerde elektrotechniek aan de universiteit van Sarajevo (1989–1991) en daarna aan de universiteit van Erlangen (Duitsland), waar hij in 1995 afstudeerde. Daarna kwam hij naar Delft voor een promotieonderzoek op het gebied van multimedia information retrieval bij prof.dr.ir. Inald Lagendijk en prof.dr.ir. Jan Biemond (EWI). Na zijn promotie in 1999 kreeg hij een aanstelling als universitair docent en universitair hoofddocent (2005). Hij werkte samen met tal van grote onderzoeksinstellingen zoals Hewlett-Packard Labs, VS, Microsoft Research Asia, China en British Telecom, UK. In 2009 richtte Hanjalic het Delft Multimedia Information Retrieval Lab (DMIR Lab) op. Van 2008 tot 2011 was hij lid van de stuurgroep van het Europese onderzoeksprogramma PetaMedia (Peer-to-peer Tagged Media). (Foto’s: Hans Stakelbeek)

proefpersonen, maar later is dat vertaald naar de onderliggende kenmerken van beeld en geluid. Een opwindende scene bijvoorbeeld wordt gekenmerkt door veel beweging in beeld en/of snelle beeldwisseling. Ook het geluid zal vrij druk zijn. Op basis van dit ‘affective model’ kan het verloop van een film geplot worden in de tweedimensionale emotionele ruimte. Hanjalic heeft dat voor een aantal films daadwerkelijk gedaan. U verwachtte dat de entertainmentindustrie belangstelling zou tonen voor uw model. Is daar al wat uitgekomen? “Ik heb hier samen met British Telecom wel een patent op, maar er is niet echt ergens een product geplaatst. Dat was trouwens ook niet de prioriteit. Ik ben niet zo van het bouwen, meer van het bedenken.” Laat ik het dan anders vragen: heeft uw model al praktische toepassingen gekregen? “We hebben de emotionele inhoud gebruikt om sportprogramma’s automatisch te indexeren. Dat kan gebruikt worden om automatisch samenvattingen te maken van de hoogtepunten van een wedstrijd. We wilden dit als proefproject realiseren met het bedrijf Auxilium in Delft, dat het als service wilde aanbieden aan mobiele-telefoongebruikers, bijvoorbeeld via KPN. Maar toen kwam de economische crisis van 2008 ertussen. Het is daardoor nog niet gelukt om er een toepassing mee te maken.” Een andere toepassing die gesuggereerd werd, zou een antipornochip kunnen zijn, of een antigeweldchip. Bent u daar al voor benaderd? “Nee, maar het zou wel kunnen. Collega’s in Amsterdam werken samen met de politie aan een

kinderpornodetector. De mogelijkheden zijn er dus wel, ja.” De computer krijgt dus steeds meer grip op de inhoud van beeld en geluid. Helemaal in het begin hadden we het over uw aanstelling als Antoni van Leeuwenhoek-hoogleraar en de vrijheid die dat biedt. Wat is uw onderzoekslijn voor de komende jaren? “Recentelijk hebben we ons meer in sociale netwerken verdiept. Audiovisuele content wordt op die manier geplaatst in de context van sociale netwerken op internet. Daar wordt het door de gebruikers geplaats, gedownload, getagged, becommentarieerd en geëvalueerd. We nemen aan dat door al de interacties tussen de gebruikers en de content in deze netwerken de content zodanig verrijkt kan worden, dat hij veel toegankelijker en waardevoller voor alle netwerkdeelnemers kan worden. Dit is ook de reden dat zelfs de collecties die tot nu toe privé of gesloten waren, steeds vaker de toenadering zoeken richting sociale netwerken. Ik leid op dit moment een groot nationaal project binnen het FES COMMITonderzoeksprogramma, waar vele Nederlandse erfgoedinstellingen aan meedoen.” Hoe werkt dat dan? “Tot nu toe gaven vooral de professionele conservatoren hun commentaar op de onderdelen van een collectie. Het publiek kan dat nu aanvullen met het voordeel dat verschillende mensen vanuit hun eigen achtergrond en interesses op verschillende manieren naar de collecties kunnen kijken. Dat biedt de mogelijkheid om erfgoedcollecties verder te verrijken en ze op veel meer manieren en voor veel meer doeleinden te kunnen gebruiken. Niet langer uitsluitend op

Dat is toch goud waard als je dat in de vingers hebt? “Misschien. Maar het is nog maar net begonnen en de mogelijkheden om dit soort netwerkmodellen te exploiteren lijken onbeperkt. We moeten eerst even goed kijken waar het grootste potentieel ligt. We weten zelfs nog niet wat je ermee zou kunnen doen. Een toepassing waar we toevallig tegenaan liepen is de bekende hotelboekingsite Booking.com. Voordat je een hotel boekt, zou je graag willen weten hoe de wijk er uitziet. Nu zijn er veel beelden op internet, maar hoe vind je de beelden die de wijk representeren? Ik neem de geo-tag van het hotel waar ik zit en ik verzamel alle plaatjes die gebruikers hebben gegenereerd in die omgeving. Dan kan ik op basis van de links tussen de gebruikers, tags en commentaren al een indruk krijgen welke beelden meer representatief zijn dan andere. Op basis daarvan kan ik een mooie visuele samenvatting van een locatie creëren. Dat proberen we nu weer via Auxilium naar de reisorganisaties te brengen.” Is dat de nieuwe benadering? “Ja, we hebben gedacht: je kunt de computer wel televisie leren kijken, en daar zijn we ook een eind mee gekomen. Maar het is slimmer om van echte kijkers gebruik te maken via hun uitingen op sociale media. De informatie in sociale media helpt ons om meer over de inhoud te kunnen vertellen. Dat gaat verder dan de analyse van audiovisuele kenmerken.” Maakt deze nieuwe onderzoekslijn de oude research overbodig of vult het elkaar aan? “Nee, het vult elkaar aan. Informatie die in zo’n netwerkmodel zit bestaat uit teksten, verbanden tussen gebruikers die je zou kunnen extraheren, maar ook uit de analyse van de multimedia items zelf. Dus als mijn ‘affective model’ indicatie geeft dat een beeld, een muziekstuk of een videoclip een bepaalde emotie opwekt, kan dat nu geverifieerd worden door de informatie uit het netwerk.” Als alle meisjes van veertien ermee aan de haal gaan, zal het wel romantisch zijn. Zoiets? “We kunnen het gewoon slim gebruik van beschikbare informatiebronnen noemen.” Als het allemaal lukt heeft u goud in handen. “Ik weet niet.” Daar bent u kennelijk niet zo mee bezig. “Ik ben minder bezig met commercialisatie inderdaad. Dat is niet echt mijn prioriteit.”

DELTA. 04 09-02-2012

reportage

Keiharde concurrentie

12

Chinese studenten knokken voor de hoogste cijfers Chinese studenten die opgroeien in Nederland doen het goed op de universiteit. Maar liefst 85 procent van de tweede generatie Chinezen volgt hoger onderwijs. En dat terwijl hun ouders vaak te druk zijn met hun werk om hun kinderen te begeleiden. Wat maakt dat de tweede generatie Chinezen het zo goed doet? mijn moeder stond af te wassen, overhoorde ze mij.” Wong kreeg ook een preek van zijn ouders als hij met een laag cijfer thuiskwam. “Maar ik heb dat nooit als negatief ervaren. Ik zag het meer als een aanmoediging om harder te werken. Ze ondersteunden mij en leerden me niet alleen dat ik hard moest werken om iets te bereiken, maar ook hoe ik te werk moest gaan. Chinese kinderen worden over het algemeen gedrild door hun ouders om de beste te zijn. Mijn ouders deden dat ook. Maar ze bleven ook vriendelijk, bemoedigend en realistisch. Ze wisten dat als ik mijn best had gedaan, het niet beter kon.” Dat was prettig, realiseert Wong

Belastingbrieven ontcijferen voor je moeder; daar word je snel volwassen van

Rui Li: “Ik weet door mijn ouders hoe moeilijk het is om als buitenlander in een andere cultuur te studeren.” (Foto’s: Hans Stakelbeek)

Martine Zeijlstra Het leven in China is hard. Wie niet uitblinkt op school, kan een goede toekomst vergeten. Dat blijkt wel uit alle familieverhalen van vijf Chinese TU-studenten die zelf opgroeiden in Nederland. Neem de vader van masterstudent luchtvaart- en ruimtevaarttechniek Haiyun Huang (24). Hij was de oudste van vijf kinderen en moest hard werken om te helpen de hele familie te onderhouden. Naast hout sprokkelen studeerde hij elke dag hard om een plek op een goede universiteit te bemachtigen. Dat betekende: elke dag de strijd aan gaan met klasgenoten en op elke test goed scoren. Chinese kinderen staan al op jonge leeftijd onder grote druk om te presteren. Haiyun Huang weet er zelf ook alles

rekenen. Ik streed daar in met nog een paar andere jongetjes, dat was een leuke concurrentiestrijd.” Voor taal haalde Huang minder hoge cijfers. Thuiskomen met een zes zorgde voor de nodige zenuwen, want dan kreeg hij een lange preek van zijn ouders. “Een zes was dan wel voldoende, maar niet voor mijn ouders. Het moest een acht zijn, en liever nog hoger.” Het is dus geen toeval dat Chinese

studenten het relatief goed doen in Nederland. Maar liefst 85 procent van de tweede generatie volgt hoger onderwijs, volgens een studie van het CBS, tegenover 59 procent van de autochtone Nederlanders. Hoe-Ming Wong (26), masterstudent civiele techniek: “Het is de keuze geweest van onze ouders om die lange reis van China naar Nederland te maken. De toekomst is volledig gericht op de kinderen. Wij moeten

‘In Delft doe je wat je zelf wilt, mits je het goed kunt beargumenteren. Chinese studenten hebben daarom grote moeite met ons vrije onderwijssysteem’ van. “Ik ben in China geboren en kreeg tijdens mijn eerste jaar op de basisschool al huiswerk. Als zesjarige leerde ik al hoe ik goed kon scoren op testen.” Op zijn zevende kwam Huang naar Nederland, waar zijn vader promoveerde in Wageningen. Het was een wereld van verschil tussen zijn basisschool in China en Nederland. “Hier kreeg ik helemaal geen huiswerk. Mijn ouders waren daar erg verbaasd over. Ik nam daarom maar rekenboekjes mee naar huis, zodat ik de beste werd in

Hoe-Ming Wong: “Als mijn moeder stond af te wassen, overhoorde ze mij.”

het beter doen en beter hebben dan zij. Dat maakt dat je altijd je best doet op school.” Wongs ouders werkten in een Chinees restaurant. “Ze waren constant aan het werk. Zeven dagen per week. Tot ik naar de basisschool ging. Mijn moeder wilde meer betrokken bij mij zijn en hielp me met school. Vooral met rekenen. Ze gaf me huiswerk. Ik liep daardoor wat voor op mijn klasgenoten. Die gaven niets om huiswerk maken of een dictee. Als

zich. Want hij heeft veel profijt gehad van de werkmentaliteit die zijn ouders hem aanleerden op de basisschool. De omgang met hun ouders is soms wel lastig, zeggen alle vijf de studenten. Vooral omdat het Nederlandse en Chinese onderwijssysteem zo van elkaar verschillen en ouders zich geen voorstelling kunnen maken bij het Nederlandse onderwijs. Masterstudent civiele techniek Connie Wong (24): “Veel Chinese kinderen moeten helpen in de winkel van hun ouders. Ik niet. Ze wilden dat ik leerde en regelden bijles voor vakken die ik lastig vond. Werken is voor ouders, vonden ze.” Wong groeide op in Suriname waar haar ouders een klein handelszaakje hebben. Op de basisschool konden

DELTA. 04 09-02-2012

reportage

13

Hariyun Huang: “Als zesjarige leerde ik al hoe ik goed kon scoren op testen.”

haar ouders het rekenniveau nog wel aan, maar op de middelbare school niet meer. “Mijn ouders eisten niet dat mijn schoolprestaties beter moesten. Als ik iets niet wist, was dat geen probleem. Omdat ze mij niet goed meer konden helpen door de taalbarrière, raadden ze me aan om met andere scholieren samen te studeren. Dat heb ik ook gedaan.”

Jong zelfstandig

Wing Yung (24), masterstudent bouwkunde, was ook al jong zelfstandig. Op de basisschool leerde ze samen met haar zus belastingbrieven ontcijferen voor haar moeder. “Daar word je snel volwassen van.” Zelfstudie is voor haar dus geen probleem, maar haar jonge zelfstandigheid heeft ook andere voordelen. “Ik ken studenten voor wie hun ouders alles regelen. Ze weten niet hoe hun zorgverzekering werkt, want die betalen hun ouders. En ze vergeten de huur voor de eerste van de maand over te maken. Ik weet dat het belangrijk is om dit soort dingen wel goed te regelen, omdat het voor problemen kan zorgen. Dat leerde ik al jong.” Er zijn grote verschillen tussen Chinese studenten die opgroeiden in

uit China. En vaak zijn ze de schakel tussen Nederland en China bij problemen. Rui Li (24), masterstudent industrieel ontwerpen, werkte tijdens een groepsopdracht samen met andere Nederlanders en een Chinese studente. “Zij stond erom bekend dat het lastig was om met haar samen te werken. Nadat de groep iets had besloten, kwam zij er een dag later vaak nog op terug. De groep had een kort lontje ten opzichte van haar, maar ze liet nooit iets merken. Wel postte ze fanatiek berichten op Facebook. Een paar van mijn studiegenoten haalden haar teksten door Google Translate en toen bleek het lieve kleine meisje ineens bijzonder fel te reageren. Vaak nam ik het voor haar op, want ik weet door mijn ouders hoe moeilijk het is om als buitenlander in een andere cultuur te studeren. Ik ken beide kanten.” De tweede generatie weet door hun ouders dan wel hoe het er in China aan toe kan gaan, maar diezelfde ouders snappen daarentegen vaak maar weinig van het studentenleven van hun kinderen. “Mijn moeder vraagt nooit wat ik doe en waar ik mee bezig ben”, zegt Yung. Li zit bij het Delftsch Studenten Corps

‘Chinese ouders kunnen zich geen voorstelling kunnen maken bij het Nederlandse onderwijs’ Nederland en Chinese studenten die uit China komen om in Delft hun master te doen. “Discussie is belangrijk in het Nederlandse onderwijs”, zegt Yung. “In Delft doe je wat je zelf wilt, mits je het goed kunt beargumenteren. Niet wat de docent zo graag wil, zoals in China. Chinese studenten hebben daarom grote moeite met ons vrije onderwijssysteem.” Tegelijk weet Connie Wong van vriendinnen hoe zwaar het is om in China te studeren. “Als je daar een keer een lager cijfer haalt, loop je grote kans naar een minder goede school te worden gestuurd.” “Die Chinezen blijven buiten de studie om bij elkaar in groepjes zitten”, zegt Huang. “Ze zijn vooral bezig met studeren.” Alhoewel de meeste tweede-generatiestudenten vaker omgaan met Nederlandse studenten, hebben ze wel contact met generatiegenoten

(Illustratie: Auke Herrema)

en vertelt bewust alleen in grote lijnen wat hij allemaal meemaakt en doet. “Mijn vader is zelf in Nederland gepromoveerd, maar heeft weinig meegemaakt van het Nederlandse studentenleven. Mijn ouders zouden weinig begrijpen van het feesten en hoeveel ik daaraan uitgeef. Ze vragen er ook niet naar, omdat ze verwachten dat ik het juiste doe.”

‘Een zes was voldoende, maar niet voor mijn ouders. Het moest een acht zijn, en liever nog hoger’ Li is een typische corpsstudent: hij deed commissiewerk en ging vooral het eerste jaar laat naar bed na de feesten op de vereniging. “Maar ik stond wel altijd gewoon vroeg op om op tijd colleges te volgen, hoe laat ik het ook gemaakt had”, zegt hij. “Ik heb alles nominaal gehaald.” Het cliché van de eeuwige, flink drinkende student lijkt niet op de tweede generatie Chinezen

van toepassing. Wie langer studeert, doet dat met een reden. Zoals Haiyun Huang, die alle vakken van de operationele kant van zijn opleiding wilde volgen. “Dat komt altijd van pas.” De studenten volgen hun eigen weg, maar dat gaat soms wel met moeite. “Ik wilde eigenlijk piloot worden, maar mijn ouders hadden liever dat ik iets anders ging studeren. Piloot worden kon ik altijd nog”, zegt Huang. “Je ouders spreek je niet tegen, dat hoort niet in de Chinese cultuur. Het zijn oudere mensen die meer kennis hebben en wijzer zijn.” Nu hij ouder is en verder in zijn studie, spreekt hij ze wel tegen. “Zij willen dat ik na mijn studie ga promoveren, maar ik niet. Ik wil in de luchtverkeersleidingsector werken. Het is lastig om de discussie met hen aan te gaan omdat ik het Chinees niet meer zo machtig ben en het over ingewikkelde dingen gaat. Maar ik weet wat ik wil en zij weten dat ook. ”

DELTA. 04 09-02-2012

TUdelta.04 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur) Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, (eindredactie) Saskia Bonger - @sbonger Tomas van Dijk - @tomasvd Connie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving) > Medewerkers Bennett Cohen, Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Vikrant Venkataraman, Robert Visscher, Rutger Woolthuis > Foto‘s Sam Rentmeester ([email protected]) Hans Stakelbeek ([email protected])

mededelingen

14

Agenda Donderdag 9 februari Studium Generale 16.00-17.00 hrs - The God Particle: Nobel laureate Gerard ‘t Hooft on the Higgs Boson (in English). Location: Aula Congress Centre, room B, Mekelweg 5, Delft. Free entrance. Kivi Niria 18.15-21.00 – Lecture ‘Structural Reality @ scale’ about how model tests for flexibility can be performed in ships. Location: faculty Mechanical, Maritime and Materials Engineering, faculty room. Register via www.kiviniria.nl/mrt. Free entrance.

Vrijdag 10 februari Wetenschapsagenda • 10.00 uur - PIV-based load determination in aircraft propellers. Promotie van D. Ragni, ingegneria. Promotor: prof.dr. F. Scarano. • 12.30 uur - Economic reflections on neighbourhood

satisfaction, neighbourhood reputation and the housing market. Promotie van drs. M.J. Koopman. Promotoren: prof.dr. P.J. Boelhouwer, prof. dr. P. Rietveld en prof.dr.ir. V.H. Gruis. • 15.00 uur – Intreerede prof. ir. M.A.M.M. van der Meijden, faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica.

Zondag 12 februari International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical
service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 13 februari Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Pattern Recognition for Reliability Assess-

ment of Water Distribution Networks. Promotie van N. Trifunovic, MSc. Promotor: prof.dr. K. Vairavamoorthy. • 12.30 uur - Sturen op haalbaarheid en relatie. Promotie van ir. L.H.M.J. Lousberg. Promotoren: prof.dr.ir. J.W.F. Wamelink en prof.dr. L.I.A. de Caluwé.

Het Gezelschap ‘Practische Studie’ 12.30 uur - Opening van de 118e Dies Natalis van Practische Studie met taart, eerste verdieping van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen, tussen zaal A & B. Er zal een cadeau aan de faculteit worden aangeboden. Studium Generale • 16.30 uur – Workshop Etiquette: Maak je vriend(in) het hof op Valentijnsdag! Heeft u altijd het gevoel gehad iets te hebben gemist gedurende uw opvoeding, laat u dan nu gratis bijscholen door de ex-butler

van H.K.H. prinses Margriet. Locatie: TB-café, faculteit Techniek, Bestuur en Management, Jaffalaan 5, Delft. Toegang gratis. • 17.00-18.00 uur - Lekker Boeiend @ SG Kafee Om 17.30 uur start de net uitgekomen documentaire ‘The Revenge of the Electric Car’. Na afloop geeft Wouter Robers zijn kijk op de ontwikkelingen van electrische auto’s. Locatie: i.d-Kafee, Landbergstraat 15, Delft.
Toegang gratis. Eet je mee voor 5 euro? Geef je dan op via sg@ tudelft.nl.

Dinsdag 14 februari

[email protected].

Spinning Event 18.00-22.00 uur – De Unit Sport & Cultuur van de TU Delft organiseert een Spinning Event ten bate van de Stichting Alpe d’Huzes. Locatie: Unit Sport & Cultuur, sporthal, Mekelweg 8, Delft. De organisatie nodigt alle studenten en medewerkers (en introduces) van harte uit om meet e doen. Deelname aan het event is gratis. Zie www.sc.tudelft.nl voor meer informatie.

Maandag 5 maart

DBSG Stylos 22.00-4.00 uur – Het Bouwko Heel Veel Kleuren Feest zal plaatsvinden op de Delftsche Studenten Bond, Oude Delft 123, Delft. De deur sluit om 00.00 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar bij Stylos voor 4 euro. Dresscode: RGB/CMYK/ Regenboog.

JOVD Delft / Dispuutgezelschap Vrije Studie 20.00-22.00 uur – Oud Tweede Kamervoorzitter en VVD-coryfee Frans Weinglas zal een lezing geven over de gedoogdconstructie met van de VVD met de PVV. Locatie: Delftsche Studenten Societeit ‘Phoenix’, Phoenixstraat 30, Delft. Toegang gratis.

TedX_DelftSalon_235x149_vDEF:Opmaak 1 09-01-12 16:00 Pagina 1

SVTB Curius 22.00-4.00 uur – Moulin Rouge Dies Parti in het Floratheater, Verwersdijk 1, Delft. Trek je over-the-top outfit aan om te shinen tijdens het Moulin Rouge feest. www.curius.nl

> Vormgeving & Lay-Out

Liesbeth van Dam

> Mededelingen Martin Kers ([email protected])

Donderdag 16 februari Kivi Niria 16.00-18.00 uur – CEO-lezing door Martin van Pernis (voormalig Siemens topman). Locatie: faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen, zaal A. Meld je aan via www.kns-delft. nl. Toegang gratis.

> Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen

Woensdag 22 februari

Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: [email protected] www.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:[email protected] www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail [email protected] > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

Blijf niet rondlopen met uw vragen over kanker Bel de KWF Kanker Infolijn: 0800-022 66 22 (gratis)

Woensdag 15 februari

H&J

TEDxDelft Salon The first TEDxDelft Salon will take place in the HIVE room of TU Delft Library. We will show one TED video, have one speaker on stage and will end with a discussion. Register through www.facebook.com/ TEDxDelft. We are also looking for speakers for our TEDxDelft Salon podium. Arre you a (PhD) Uitgevers_2x70_zw-w student from Delft University of Technology and do you have an idea worth spreading (no products or companies)? Send an e-mail to

TU Delft International Office 9.30-14.30 hrs – Workshop Intercultural Communication. In this workshop the International Office will give you tools to make you feel comfortable among people of other cultures. The workshop is a good preparation for going abroad for study or on an internship. Lunch included. Register by e-mail via m.dotman@tudelft. nl or at the International Office desk, Jaffalaan 9A, Delft.

Vrijdag 16 maart Nederlands Studenten Snow Kampioenschap Dit jaar zal voor de tiende keer het Nederlands Studenten Snow Kampioenschap worden gehouden van 16 - 25 maart in Saint Sorlin D’Arves in Frankijk. Alle Nederlandse snowboarders en freestyle skiërs zijn welkom op dit evenement. Zie www.nssk.nl voor meer informatie.

Zaterdag 24 maart Mannendag Delft ‘Man, leid je nog?’ 16de Mannendag Delft. Thema: Leiderschap & vaderschap. Sprekers: Bert Reinds en Henk Jan Kamsteeg. Voor meer informatie en aanmelding zie www. cmdelfland.nl.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur. Alle promoties, intree- en

afscheidsredes genoemd in 14:02 14-05-2004 deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

Voor advertenties bel met:

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJsel T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E [email protected]

Voor advertenties bel met: H & J Uitgevers

Postbus Neem contact op met Hennie de Ruyter of 101 2900 AC met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

Capelle aan den IJssel

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E [email protected]

Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

DELTA. 04 09-02-2012

mededelingen

Announcements Students

about their wide range offer.

Student and Career Support The psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A). There is some English career information and a vacancy wall in the information centre. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. Students and PhD candidates can make an initial appointment with one of the psychologists at studentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenInternational Student [email protected]. You Chaplaincy can also come by at the open Looking for a home away office hour every Tuesday at from home, trying to make 11.30-12.30 hrs. Open office new friends, interested in hours of the student counselors intercultural and interfaith are on Tuesdays from 11.30activities, needing some inner peace, searching for more than 12.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and academic challenges? Check Thursdays from 11.30-12.30 the website of the Internatiohrs. More information on www. nal Student Chaplaincy, www. studentandcareersupport.tuiscnetherlands.nl, to learn Project1:Opmaak 1 01-02-12 09:52 Pagina 1 Rock ‘n Roll Delft 20.00-22.00 hrs - Come and discover rock and roll dance every Sunday evening, at the Culture Center, Mekelweg 8-10 with Rock‘n Delft! Every week you discover new moves during the first hour. You are invited to stay and practice what you learned until 22.00 hrs. Everybody can join for free, with or without dancing skills, beginner or experienced, alone or with a partner, it is really for everybody! Curious to see what rock and roll dance is? Check our website www.rockndelft.nl.

15

Aankondigingen delft.nl or careercentre.tudelft. nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstudie.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: [email protected] or by phone: 015-2788012.

Vakken Cursussen Spaans Het nieuwe semester voor de cursussen Spaans is gestart op 6 en 7 februari. Twaalf cursusweken, 3 ECTS plus certificaat. Er zijn drie niveaus: Spaans 1 (WM-ITAV-1010), Spaans 2 (WM-ITAV-1011), en Spaans 3 (WM-ITAV-1012). Voor deze cursus wordt een eigen bijdrage van 100 euro van de student verwacht. Meer informatie en inschrijven via Blackboard.

Studenten Afstudeerprijs Offshore Techniek De afdeling Offshore Techniek van Kivi Niria stelt een jaarlijkse prijs in van 2000 euro voor het beste afstudeerwerk in Offshore Techniek. Zie afdelingen.kiviniria.net/offshoretechniek voor meer informatie. Kivi Niria Het tijdschrift De Ingenieur en Kivi Niria schrijven een essaywedstrijd uit. Laat zien hoe de technologie voor defensie en veiligheid er over vijftig jaar uit zal zien in maximaal 3000 woorden eventueel met enkele

illustraties. De winnaar ontvangt een prijs van 1000 euro en publicatie in De Ingenieur. Inzenden kan tot 1 maart. Kijk voor meer informatie op www. kiviniria.nl/dv.

Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken. Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers. Voor de psychologen geldt dat je je als student of promovendus online kunt aanmelden op studentenpsychologen.tudelft. nl. Een eerste contact kan ook via het inloopspreekuur op dinsdagen van 11.30-12.30.

De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Zie voor het aanbod aan workshops en trainingen van Student & Career Support zie smartstudie.tudelft.nl.

of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via [email protected] of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (gebouw 30A); tel. 015-2788004. E-mail: [email protected]; careercentre@ tudelft.nl; jn studiekeuze@ tudelft.nl. Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; careercentre.tudelft.nl.

Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder. International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via [email protected]

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

13-16 March 2012

Join the Wetsus Rabobank

Water Business Challenge Open for everyone who has an exciting business proposition for the water industry and wants to learn more about how to be successful! (Wetsus has several good cases for talented entrepreneurs to build a winning business plan)

The world’s premiere water entrepreneur boot camp

www.wetsus.nl | [email protected] PhD positions available for several research projects, please check www.wetsus.nl Wetsus is financed in part by the Ministry of Economic Affairs, IOP-TTI, the Dutch Community, European Fund for Regional Development, the “Samenwerkingsverband Noord-Nederland”, EZ/Pieken in de Delta, the city of Leeuwarden and the Province of Friesland

DELTA. 04 09-02-2012

lifestyle

16

fietsenmakers

Plastic is plastic Oké, papier gooi je niet in de gewone afvalcontainer en glas gaat in de glasbak. Maar wat doe je met oude elektronica als tv’s? Is sorteren op soort voldoende, of moet je ze onderling nog scheiden? Emma van Bruggen ontdekte dat niks zo lekker mengt al tv-plastics.

heimwee Sinds een klein halfjaar woont de uit India afkomstige Karthik Raman (22) in Delft. De student uit Bangalore is dol op koken. Bijna dagelijks bereidt hij maaltijden met de door hemzelf, zijn moeder en schoonzus samengestelde kruidenmengsels. De liefde voor het koken heeft hij al van jongsaf aan. Toen hij vier jaar geleden uit het ouderlijk huis vertrok, heeft hij samen met zijn moeder zijn favoriete recepten in een boek geschreven. Het boek is dan ook behalve een schat aan ervaringen, er eentje dat vol staat met herinneringen. Een van zijn lievelingsgerechten is carrot halwa; geraspte wortel met suiker, melk en geklaarde boter. Gegarneerd met cashewnoten, walnoten, rozijnen en amandelen. “Sweet and healthy, just like me!” (Foto: Hans Stakelbeek)

van den doel

Werkplezier Werkplezier is voor iedereen anders, stelt werkpleziergoeroe Luc Mutsaers. Maar ik kan me goed vinden in zijn voorbeelden. Volgens hem houdt werkplezier in dat je waardering krijgt voor je inzet en productie. Deze goeroe is er ook van overtuigd dat iedereen met weinig moeite veel meer plezier op zijn werk kan hebben. Nou, daar ben ik wel aan toe. Voor mij is bijvoorbeeld het hebben van een contract en salaris een onderdeel van die waardering voor inzet en productie. En ik kan je wel vertellen dat het niet makkelijk is om dat aan de TU met weinig moeite te regelen. Zelfs als het allemaal al lang en breed is vastgelegd en afgesproken binnen het management-traineeshiptraject. In mijn pogingen om niet meer contractloos als een soort bevestiging zoekend weesje naar mijn werk te hoeven komen, kwam ik achter nog een belangrijke invulling van werkplezier: ‘het hebben van collega´s die u helpen als dat nodig is en interesse tonen.’ Die waren ook even een tijdje ver te zoeken bij mijn speurtocht door het human resources-domein. Ik begon mijn zoektocht (na ettelijke missers met betrek-

king tot het spaarloon, salaris en vakantie-uren) gewoon met een vriendelijk verzoek voor bevestiging van mijn werkzaamheden in de vorm van een contract (in oktober aangevraagd, maar nu in februari nog steeds niet ontvangen). Mijn speurtocht eindigde in boze mails, onvriendelijke telefoontjes en aangesproken leidinggevenden. Niet mijn standaard werkwijze. Natuurlijk had ik op dat moment echter al hoge stresslevels door deadlines, vervelende opdrachten en allerlei andere missers. En die voedden de vicieuze cirkel van onvriendelijke verzoeken en antwoorden. Een goede raad van het boek over werkplezier is: ‘stem uw gedrag af op meer werkplezier, want dat begint bij u.’ Weet je wat, daar begin ik graag mee, maar daar kan ik soms wel een klein beetje hulp bij gebruiken. Niet om nu meteen op slechte voet te komen staan, maar voor allen die mij in mijn speurtocht gewezen hebben op het feit dat er niet zulke hoge verwachtingen gekoesterd moeten worden (‘de TU is tenslotte het bedrijfsleven niet’) heb ik een goede raad: ‘ja, met zo’n instelling blijf je zwakzinnig’. (Hans Teeuwen)

Het kostte reizen naar Kenia en Engeland, maar dan heb je ook wat. Waar de meeste 3mE-studenten voor hun bachelor-eindproject een spannend onderzoek kiezen uit een voorgekauwde lijst met onderwerpen, bedacht Emma van Bruggen (22) haar eigen onderzoek. “Tot nu toe worden televisies gescheiden van andere elektronica voor recycling. Het mengen van high impact polystyrenen en andere grondstoffen van tv’s, zoals de kleurstoffen of versterkende stoffen, kán slecht zijn voor de kwaliteit van het nieuwe plastic dat ze opleveren na recycling. Zou het daarom misschien zinvol zijn om ze onderling nog te sorteren? Voor mijn bachelor-eindproject heb ik verschillende tv’s gepakt en bij elkaar gegooid. Ik heb de eigenschappen van elke tv bekeken en het mengsel afgezet tegen de gemiddelde kwaliteit van high impact polystyrenen van afzonderlijke tv’s. Er bleek geen significant verschil in de kwaliteit te zitten.” Van Bruggen onderzocht de trek- en slagsterkte én de melt flow index (belangrijk voor bijvoorbeeld spuitgieten) en warempel: die waren net zo goed als in een voorgesorteerd plasticmengsel. “Het is dus voldoende om tv’s bij tv’s te sorteren, maar die onderling nog scheiden is echt niet nodig”, is haar eindconclusie. “Als er achteruitgang plaatsvindt van plastics, dan komt dat door veroudering of bijvoorbeeld blootstelling aan zonlicht. Níet doordat het gemaakt is van verschillende mengsels.” Hetzelfde geldt overigens misschien voor koelkasten, magnetrons, broodroosters en andere elektronica, maar die heeft de student niet betrokken in haar onderzoek. Maar waarom waren er reizen naar Kenia en Engeland voor nodig om daar achter te komen? “Tijdens mijn bachelor werktuigbouwkunde deed ik een minor IO. Daar kwam ik in aanraking met een plasticrecyclingbedrijf in Kenia. Om dat bedrijf verder te kunnen helpen, heb mijn eigen onderzoek opgezet voor een plasticrecyclingbedrijf in Manchester, zodat ik mijn kennis kon vergroten op het gebied van plasticrecycling. Ik heb er drie weken stage gelopen, heb mijn bachelor afgerond en ben toen met mijn kennis twee maanden naar Kenia vertrokken.” En hoewel haar minipaper niet zonder slag of stoot tot stand kwam, gaat ze nu wel verder met het onderzoek. (JH)

Van werktuigbouwkunde via IO naar scheikunde. Emma van Bruggen heeft één missie in haar leven: alles weten van plastics. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Onderzoek: ‘Effect of blending in the reduced properties of recycled high impact polystrene’ Eindcijfer: 6

kriep