Friendship Flitsen

Friendship Flitsen Clubblad van de Internationale Friendship Club Opgericht: 13 maart 1976

Jaargang : 39 Nummer : 2 Datum :2-05-2014

Samenstelling en redactie Gerard Burghgraef

BESTUUR Bestuurslid en Louis Vink Ledenadministratie Voorzitter Marius Bouma

Beukenlaan 43 0172-509280 Kleinzand 5 0515-574110 Secretaris Gerard Daniels Paltzerweg 267 06-10157427 Penningmeester Herman Hemerik Pr. van Lignestraat 18     070-3876458 Postgiro: 35 60 322 Bestuurslid en Gerard Burghgraef Parklaan 12 Redactie 070-5113508

2451 XJ LEIMUIDEN e-mail: [email protected] 8701 JW BOLSWARD e-mail: [email protected] 3734 CM DEN DOLDER e-mail: [email protected] 2274 KR VOORBURG e-mail: [email protected] InternationaleFriendship Club Voorburg 2241 XN WASSENAAR e-mail: [email protected]

Internetsite

http://www.friendshipclub.nl/site/

Inhoud:

blz.

- Van de redactie.

2

- Manoeuvreren, het vervolg

3

- Uitnodiging Hemelvaartweekend

5

- Advertentie

7

- Verslag Secretaris jaarvergadering

8

- Verslag winterevenement

16

- Even kennis maken

19

- Recreatietoervaart in IJsselmeergebied 20 - Pasen valt laat, dus….2 !

21

- Verslag IFC jaarvergadering

26

- Met Ianassa naar Lowestoft

29

- Het vaarseizoen 214 is begonnen

34

- Paastocht 2014

37

- Verslag paastocht (door iemand die

41

20

16

eigenlijk niet mee wilde) - Watersport ingeruild

44

- Zon, wind, kibbeling en een

49

verbrande neus - Inschrijfformulier Hemelvaart weekend 51

1

VAN DE REDACTIE De winter is al weer lang voorbij voor zover we van een winter kunnen spreken. Het voorjaar begon al vroeg in februari met regelmatig warme, zonnige dagen. Begin april ging mijn boot al te water om zo van een lang zeilseizoen te kunnen genieten. Helaas protesteerde mijn motor maar na een poosje gaf hij het protest op en begon moeizaam te pruttellen. Hier moest dus naar gekeken worden maar de wachtlijst bij de monteur is zo aan het begin van het seizoen erg lang. Een zoektocht op Google gaf aan dat mogelijk een of meerdere gloeibougies defect zijn en hoe deze te vervangen. Tijdens het paasweekend, toen een aantal van onze leden, een retourtje Lowestoft zouden maken is het me na vele uren gelukt dit probleem op te lossen. Het waren niet de bougies maar het was een defect relais dat de storing veroorzaakte. In deze Flitsen vind je het verslag van het gezellige en leerzame winterevenement. Ook vind je een uitnodiging om deel te nemen aan onze jaarlijkse Waddentocht tijdens het Hemelvaartweekend. We hopen ook dit jaar weer op een groot aantal deelnemers. Vergeet dus niet op tijd het inschrijfformulier in te zenden. Desiree Janssen heeft na de vorig jaar gevolgde cursus motor manoeuvreren zelfstandig met opstappers een zeiltocht gemaakt. Zij schreef hierover een leuk verslag. Onze trouwe leden Sinus en Roos Meiring hebben na een halve eeuw zeilen hun schip “ ingeruild “ voor een camper. Zij hebben een artikel geschreven om hun tevredenheid en genoten plezier bij onze vereniging te uiten. Wij wensen Roos en Sinus alle goeds voor de komende jaren. Veel leesplezier gewenst ook met de overige artikelen en voor straks een welvarend seizoen en tot ziens bij de evenementen!

Vaar het Hemelvaartweekend mee met de I.F.C.! Uw Redacteur, Gerard Burghgraef

Natuurlijk wilt u zelf ook een bijdrage leveren aan ons clubblad. Zet uw ervaring op papier, het is van harte welkom! Kopij voor de volgende Flitsen, indien mogelijk in Word - Times New Roman inzenden / mailen voor 15/08-2014 aan het redactie adres. Illustraties en foto’s graag aanleveren in JPG format of indien mogelijk gelijk verwerken in de tekst. Voor leden worden advertenties kosteloos geplaatst. Inzenden naar het redactieadres of per e-mail naar [email protected]

2

Cursus motormanoeuveren, het vervolg… Na de cursus motormanoeuveren voor vrouwen dan eindelijk echt op pad! Wat heb ik opgezien tegen het wachten voor de sluis bij harde wind, of het invaren van een haven met weinig manoeuvreerruimte en de box met dwarswind. Maar dankzij de heldere uitleg met een vleugje humor van Arjaan tijdens de cursus motor manoeuvreren voor vrouwen, ben ik er klaar voor. Het is een zonnige dag, geen wolkje aan de lucht als ik aan boord stap. In mijn kielzog volgen mijn vriendin Trudy met haar kleinzoon Olivier en haar dochter Yvonne met vriendin Esther. Grote golven klotsen tegen mijn boot. Niet door de wind maar door een motorbootje dat op dit vroege uur langs de boxen heen scheurt onder luid geschreeuw van twee puberjongens, die verwoed naar me zwaaien. Zou dit een aanmoediging zijn? ‘Wie wil er koffie?’ vraag ik zachtjes. ‘Doe mij maar een extra sterke koffie, want wie weet wat voor manoeuvres je gaat uithalen.’ Een vette knipoog van Trudy en een stevig schouderklopje doet mijn gemoed geen goed. ‘Wat zijn manoeuvres?’ De twaalfjarige Olivier kijkt me verwachtingsvol aan. ‘Dat zijn gecontroleerde bewegingen die je met de boot maakt, zodat je in lastige situaties veilig weg kan varen.’ Snel schenk ik een glas limonade voor hem in. ‘Doe mij maar thee.’ Esther komt vlakbij mij staan. ‘Wat is het fijn, dat ik mee mag varen. Ik ben altijd valkjes gewend, maar deze grote zeilboot is toch heel wat anders. Dat jij dat in je eentje doet, super!’ Ze kijkt me bewonderd aan. ‘Maar als je hulp nodig hebt bij het wegvaren of aanleggen, dan wil ik graag helpen.’ Ik benoem haar meteen tot matroos. Na een uur kletsen, stroopwafels eten en nog een tweede rondje koffie, thee, limonade kan ik het niet verder uitstellen. We gaan vertrekken. Iedereen staat paraat alsof ze voelen dat er onheil in de lucht zit. Dringend vraag ik Trudy met Olivier en Yvonne in de kuip te gaan zitten. Esther staat al bij de landvasten. Ik geef haar een extra landvast, die ze aan de midden bolder van de boot naast ons bevestigd. Op mijn commando maakt ze de voorste landvasten los en laat de extra landvast vieren. Terwijl ik me over de landvasten achter op de boot ontferm, vaar ik rustig de box uit, alsof ik dit al jaren doe. De zeilen staan binnen een paar minuten. Ik zet koers richting Urk. ‘En dan is er koffie!’ zegt Esther en ze knikt me bemoedigend toe.

3

De wind is flink toegenomen, van een windkracht drie is het inmiddels ruim windkracht vijf. Olivier die in het begin het grootste woord had, is nu heel stil geworden. Doordat we schuin liggen, stroomt er al wat buiswater de kuip in. De korte golfslag vlak voor Urk geeft de boot elke keer een extra duw. ‘Kan de boot stoppen?’ vraagt Olivier met een benepen stem. ‘Stoppen hier op het IJsselmeer niet, maar wel als we in Urk aanleggen.’ Ik raap mezelf bij elkaar, want Urk stond niet op mijn lijstje. Even langs de vuurtoren varen en dan snel weer terug was mijn vaarplan. ‘Laten we de zeilen naar beneden gooien en dan zo snel mogelijk naar Urk gaan.’ Het is niet druk op het water, als we Urk binnen varen. De kade ligt vol met zeilboten. Juist als ik de boot langszij van een van deze boten wil sturen, roept Esther uit: ‘Daar is nog precies een plek voor ons.’ Ik maak snel een berekening van de lege plaats aan de kade tussen de boten en dat terwijl wiskunde niet mijn sterkste kant is. Ik kijk naar Trudy, maar die heeft haar handen vol aan Olivier. Yvonne is van goede wil, maar kan zich maar net staande houden door zich aan de verstaging vast te houden. Die goede oude (in dit geval die jonge) Esther staat al voor op de punt om de lijn om de paal heen te gooien. Ik geef de achterlijn aan Yvonne, maar als ik de boot een tikje in de achteruit gooi, staat Yvonne nog steeds in dezelfde houding: in het wassenbeeldenmuseum zou ze niet misstaan. Ik ren naar haar toe, grijp de achterlijn en leg hem om de paal op de kade. Olivier is inmiddels over de reling geklommen en staat met beiden handen in zijn zij: ‘Gaan we een ijsje eten?’ Na wat geslenterd te hebben door het centrum en een ijsje genuttigd op terrasje met het uitzicht op het IJsselmeer is het tijd om terug te gaan. Landvast voor wordt door Esther losgegooid, waarbij de punt van de boot zich gewillig laat wegdraaien door de wind. Olivier helpt me met de achterlijn. De wind is wat rustiger geworden, het tempo bij het zeilen is eruit. Een uur later dan gepland komen we in de Compagnieshaven van Enkhuizen aan. Met Trudy en Olivier op het voordek en Yvonne met Esther achter, leg ik geruisloos aan. Staande ovatie krijg ik van onze buren. ‘Waar is Jeroen?’‘Jeroen heeft een uurtje gewacht, maar zit nu achter zijn biertje.’ Olivier pakt mijn hand vast. ‘Wat was het een lekker ijsje, he.’ Desiree Janssen, Sigmagic

4

Hemelvaart weekend 2014. Van 29 mei tot 1 juni. Makkum, Den Helder, Den Oever.

In de gemeente haven, achter de kathedraal van De Vries, kunnen wij weer bij elkaar liggen. Wanneer de wind uit westelijke richtingen komt, verzamelen wij achter de steiger voor de Bruine Vaart, vooraan bij het dorp Makkum, bakboord aanhouden. In beide gevallen liggen wij dan mooi aan de hoger wal en optimaal beschut.

Sluis Makkum 5

Elk jaar is het weer gezellig op de steiger. Bijkletsen, kennismaken, elkanders poetsresultaten bewonderen, uitwisselen van nautische tips, etc. Ook dit jaar houden wij weer de bekende steigerborrel, om 17.00 uur!!

Om 20.00 uur wordt een ieder verwacht in de bovenzaal van Hotel De Prins. Het hotel ligt op 5 minuten afstand van de haven, pal naast de sluis. Hier bespreken wij de vertrektijden, de vaarroutes, etc., etc. Ook zal het winkeltje er weer zijn. Zodat een ieder weer kan gaan varen met een spic en span IFC vlaggetje.

Op vrijdag, 30 mei, gaan wij in de volle zon door de sluis bij Kornwerderzand, het Wad op. Door een prachtige zuidenbries voortgeduwd, deinen wij vervolgens langs de Afsluitdijk, door de Texelstroom naar Den Helder. Zeehonden zullen ons vast begeleiden. Met zout op de huid zullen wij in de middag de haven Willemsoord binnen varen. De precieze informatie over de route, de aanloop van de haven, de jachthaven waar wij naar toegaan en het, vrijwillige, bijprogramma in Den Helder wordt uit de doeken gedaan in hotel De Prins. Zaterdag, 31 mei, varen wij naar Den Oever. Natuurlijk schijnt de zon en waarschijnlijk komt de wind uit het noord-westen met kracht 3 tot 4 beaufort. Weer volop genieten dus. In Den Oever sluiten wij het weekend af in Restaurant De Dikke Bries. Dit omdat hotel De Haan, onze “vaste” plek, failliet is gegaan. Wij gaan bij aankomst in Den Oever dus door de sluis en verzamelen dan in de Marina. De Dikke Bries is het restaurant op het terrein van de Marina.

6

Deze keer hebben wij gekozen voor een drie gangen diner. Hierbij kan voor het hoofdgerecht gekozen worden tussen Visserslatijn, dit is een gebakken pangasiusfilet, of een Schnitzel XXL. Om logistieke redenen vragen wij jullie, bij de inschrijving al aan te geven, of je gaat voor de vis of de schnitzel. Zondag, 1 juni, gaat een ieder vervolgens weer, met weemoed in het hart en rijk aan ervaringen, zijns/ haars weegs. De kosten. Van het inschrijfgeld betalen wij de ontvangst in hotel De Prins ( koffie en koek ) , het havengeld in Den Helder ( in verband met een gunstige regeling) en het diner in Den Oever. Het havengeld in Makkum en Den Oever en de verdere consumpties rekent een ieder zelf af. Voor de organisatie en het tijdig doorgeven van de aantallen naar hotels en havens vragen wij jullie je zo snel als het kan op te geven. 17 mei moet het geld en de aanmelding bij ons binnen zijn!! Tot ziens in Makkum Het Bestuur. *

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

TE KOOP: Bolle Jan of halfwinder in prima staat, voor Friendship 28. Vraagprijs € 500,-Stevig winterkleed geschikt voor een Friendship 28 (of boot met vergelijkbare lengte.) Vraagprijs € 250,-Inl: J.A. Marsijla J. Fabriciuslaan 7 9301 JH Roden tel. 050-5014598 e-mail: [email protected]

7

VERSLAG VAN DE SECRETARIS - JAAR 2013 Ledenadministratie In totaal hebben 15 (17) leden opgezegd. Als reden is opgegeven: Verkoop schip Geen deelneming aan evenementen Geen reden opgegeven Financiële redenen Nieuwe leden in 2013

6

10 (8)* 2 (4)* 3 (5)* 0 (-)*

15

3 (5)* 1 (2)* 1 (-)* 1 (-)*

4

27 5

Hoe hebben zij zich aangemeld? Via internet Via kennis of familie Via vorige eigenaar Via ergens gelezen

3

25

6 (7)* 4

7

6

10

9 7

5 5

3 Verdeling naar woonplaats

Nb. Getallen (..) zijn de getallen van vorig jaar In totaal is het ledenbestand in 2013 met 9 leden (schepen) verminderd.

Diverse activiteiten I.F.C. MAILING De IFC mailing is afgelopen jaar voornamelijk gebruikt voor het herinneren aan onze geplande evenementen en andere initiatieven zoals motor manoeuvreren voor vrouwen een initiatief van Désirée Janssen en Carla Disseldorp. De toepassing van de IFC Mailing voor vraag en aanbod is grotendeels overgenomen door de rubriek op het Forum. INTERNETSITE Het internet wordt regelmatig bezocht we merken vooral dat het Forum en de gepubliceerde Flitsen met foto‟s in kleur in trek zijn. Het registreren van deelnemers op het Forum is wat makkelijker geworden. Vroeger moest het wachtwoord uit kleine en grote letters bestaan maar dat werd helaas niet vermeld. Inmiddels is dit opgelost. De website wordt nog steeds beheerd door Nicolien Janssen, onze webmaster, vanuit Zwitserland. Nicolien, ook dit jaar, weer hartelijk dank hiervoor!

8

TECHNISCHE GROEPEN De technische groepen, met als doel de technische kennis die onder de leden aanwezig is, te delen, bestaan nu 5 jaar.

Technische groepen: Tips, adviezen & indrukwekkende reparaties Coördinatoren/ Moderatoren: • • • • • •

FS 22: Paul Weijers FS 23: Jaap Bakker FS 26: Hielke van Oostrum FS 28: Ricardo Smook FS 33: Hugo de Groot FS 35: Gerard Daniëls Werken met polyester

Vervangen dekorganiser

Inbouwen vuilwatertank

Coördinatoren geven leiding aan de communicatie binnen de groep. Dit geldt voor de typen FS 22, 23, 26, 28, 33 en 35. De coördinator voor de FS 22 is Paul Weijers, voor de FS 23 Jaap Bakker, voor de FS 26 is Hielke v Oostrum, voor de groep FS 28 is Ricardo Smook, voor de FS 33 Hugo de Groot en voor de FS 35 Gerard Daniëls. De communicatie gaat sinds de introductie via het Forum waardoor de technische uitwisseling ook voor een groter publiek toegankelijk is. De coördinatoren zijn teven de moderators op het forum voor hun scheepstype. Ook dit jaar zijn er weer indrukwekkende projecten uitgevoerd door leden en niet leden die hun kennis en ervaring onder een groter publiek wilde delen. Het bestuur wil daarom alle coördinatoren bedanken voor hun inzet en alle Friendshippers die hun kennis hebben willen delen op dit forum.

9

Evenementen WINTEREVENEMENT Zondag 3 maart was het al weer tijd voor het winterevenement van de IFC. Dit keer waren we wederom te gast bij restaurant Pieterman in Volendam.

ALV: Pieterman in Volendam, 42 deelnemers Olav Cox, Pionieren op het kanaal

Ontvangst met koffie & broodjes

Voorzitter opent vergadering

Er was een ontvangst met koffie en enorm (lekkere) broodjes zodat we allemaal, weer even gezellig konden bijpraten. Na de koffie werd er begonnen met de jaarvergadering ditmaal ondersteund met beeldmateriaal wat weer vele herinneringen terug bracht. Vervolgens was er gelegenheid even de benen te strekken. Het weer was wat opgeklaard en dus prima voor een korte wandeling langs de haven en de dijk. Met een frisse neus begonnen we op tijd aan de lezing van Olav Cox met als titel „Pionieren op het kanaal‟. Een verhaal waar Olav in zijn jonge jaren met een bootje, onzinkbaar gemaakt met veel „Piep‟schuim het Kanaal afstruint niet gehinderd door het gebrek aan centen. Het winterevenement werd afgesloten met een warm en koud buffet waarna iedereen weer voldaan huiswaarts keerde. Het winterevenement werd bezocht door 42 deelnemers.

10

Bezoek Verkeercentrale Dordrecht

In maart, de week na de ALV, bezochten wij de verkeerscentrale in Dordrecht. Door allerlei wegomleidingen kon de TomTom ons niet meer helpen maar konden we onder telefonische begeleiding en met behulp van „platte navigatie‟ ons doel, Duivelseiland, toch bereiken. We werden ontvangen door Peter Don, hoofdverkeersdienst. Naar aanleiding van onze navigatieproblemen vertelde hij dat zelfs de beroepsvaart oproept met de vraag: „Kunt u ons zeggen waar we zijn, ik zie nu een grote stad…‟. Aan de hand van een verkeerskaart schetste Peter een goed beeld van de scheepvaartdrukte op dit knooppunt en konden we onze vragen stellen en kregen we waardevolle tips. Daarna werden we opgesplitst in 2 groepen en konden we de centrale bewonderen waar schepen via vele schermen op de route worden gevolgd. Het klapstuk was het bezoek aan de patrouille boot, een boot van 4 miljoen volledig uitgerust met ondenkbaar veel elektronica. Graag hadden we hiermee eens willen varen. Het evenement was goed bezocht met 25 deelnemers.

11

PAASWEEKEND

Paastocht: Rondje Noord Holland, 12o C, Afgelast: Schepen nog in de winterberging Overpeinzingen Louis: • Op de jaarvergadering was er 1 inschrijving. En heel misschien zouden Desiree en Jeroen ook gaan. De fam. Stender had wel ideeën, maar wist het nog niet. • Jeroen ligt bij mij in de winterstalling en heb ik nog niet bij de boot gezien. • Voel je al een beetje waar het naartoe gaat? • Praktisch 1 deelnemer en ikzelf ook nog niet klaar voor de geplande tewaterlating dit weekend. • Het weer zit niet mee en ik moet twee gaten afdichten met polyester in de kuipbakjes. • Met deze temperaturen gaat dat niet lukken.

Warmte komt van binnenuit, anders is de fles er ook nog

In de aankondiging klonk al wat twijfel door: “Zeker is dat ik u niet wil ontmoedigen, maar hou er rekening mee, dat de tocht niet doorgaat”. Was er ooit een nat evenement zo vroeg in het voorjaar georganiseerd? Wij hebben een vermeend record daarin afgelopen jaar niet kunnen doorbreken. Wat was het koud! En door de kou kregen we ook onze boten niet klaar. De anti-fouling was niet op te brengen en de geplande epoxy reparaties hadden toch echt minimaal 15 graden nodig. Toen de enige deelnemer en Louis zelf de boot nog niet klaar hadden bleef maar een optie open: Afblazen.

12

HEMELVAARTWEEKEND

Hemelvaarttocht: 15 schepen, 35 deelnemers Harde wind, maar het buffet staat te sudderen

Het buffet als vanouds

De gribfiles blijken uit te komen, harde ZW wind, maar dan ook echt hard Wij zien elkaar in Makkum en zien dan wel verder.

Elk jaar puzzelen we weer welke bestemming we zullen kiezen het kan mooi zijn op het wad maar ook vervelend als de weeromstandigheden niet meespelen. Dit jaar was de geplande bestemming Den Helder via een zout- en minder zout bestendige route. Vertrek vanuit Makkum en op zaterdag een buffet in Rest. De Haan in den Oever. Echter, in de week van vertrek bouwde een grote depressie met veel wind zich op. Windstoten tot windkracht 8 werden verwacht en de waarschuwingen slingerde ons om de oren. Vele watersportevenementen werden afgezegd. Echter niet die van ons, op internet wordt gezocht naar alternatieven rond Makkum, een krachtdadig besluit: “We zien elkaar in Makkum en dan zien we wel verder”. Vrijdag blijven liggen en om 17.00 steigerborrel. “Wat gaan we doen, het buffet staat zaterdag te sudderen in den Oever”. Niet iedereen kiest voor een zeiltocht naar Den Oever. Verschillende plannen worden getrokken, vervoer geregeld en uiteindelijk komt alles in den Oever weer bij elkaar. Buffet smaakte als vanouds en het was weer gezellig.

13

MOTORMANOEUVREREN VOOR IFC VROUWEN

Motor manoeuvreren, IFC-schippersvrouwen ‘een links of rechtsdraaiende schroef?'

IFC vrouwen grp 1: Jannie de Jong, Marianne de Groot en Desiree Janssen Instructeur : Arjaan van Engen

Désirée Janssen en Carla Disseldorp hebben het initiatief genomen manoeuvreren voor vrouwen te organiseren op hun schepen onder begeleiding van instructeur Arjaan van Engen. De kosten werden onder de deelnemers verdeeld en de lunch verzorgd door Carla en Désirée. Na de oproep in de IFC mailing zat de eerste instructie dag al binnen een week vol. 'Wat hebben jullie, een linkse of rechtsdraaiende schroef?' gelukkig had Jeroen net op tijd de schroef kunnen monteren.

Na het doornemen van de theoretische manoeuvres op een bord met kleine model bootjes begon het praktische gedeelte. De deelnemende IFC vrouwen zijn er nu klaar voor om zelfstandig de boot de box uit en in te varen en in smalle wateren te manoeuvreren! Een ontzettend leuk initiatief! Namens de leden wil het bestuur Désirée en Carla hier dan ook hartelijk voor bedanken.

14

NAJAARSEVENEMENT

Najaarsevenement: Hindeloopen, 11 schepen De wedstrijd – laat de adrenaline stromen Dit gaan we winnen!!!

Grr*.. Flyaway loopt ons in

alsof het je niets kan schelen,…. al gaat het nergens om,…… He, de boei ligt aan de verkeerde kant

Protest!!!

Maar 5 minuten voor aanvang begon er een wind op te steken. De techniek om een flitsende start te maken bij weinig wind werd van stal gehaald: “Op het juiste moment de motor vol gas en dan vooruit, om als eerste weg te zijn”. Op de lijn de motor weer uit te hebben is om diskwalificatie te voorkomen is dan niet onbelangrijk. De boeien lagen dit keer op de verwachte plekken. Ondanks protesten van het verkeerd ronden van de boeien, werd de Blizzard als winnaar uitgeroepen. De Flyaway werd 2e en de Ianassa 3e waarbij de schipper Imke Vroom zelf verbaasd was dat:” een wedstrijd zoveel emoties los maakt en dat het toch zo ontspannend werkt”. Het was een zeer geslaagd afscheid van vaarseizoen 2013.

15

IFC WINTEREVNEMENT 2014 Ons winterevenement op het adres Pieterman 8 te Volendam. Het wordt bijna een traditie. Vanaf 12.00 uur zijn we welkom. Wat ook een traditie is, dat na de koffie met Big-Macachtige broodjes (die een voorproefje lijken te zijn op het “All you can eat” –festijn, later op de dag), de jaarvergadering plaats vindt. Aan het begin van de vergadering worden, eveneens traditiegetrouw nieuwe aanwezige leden voorgesteld. Dit jaar 5 nieuwe leden, afkomstig van

Bijzonder in dit geval is dat Ellen Bartelink en Bart van Eijk tijdens dit evenement meteen maar aan het werk kunnen in de vorm van het houden van een lezing over de door hen gemaakte interessante zeilreis. Dat is wel een heel ingrijpende en efficiënte vorm van inburgeren bij IFC; geef ze meteen een belangrijke taak tijdens de best bezochte activiteit van IFC, het winterevenement. Opvallend is ook dat het verslag van de secretaris niet, zoals vroeger gebeurde, wordt voorgelezen, maar tot ons komt via een (IFC-) flitsende PowerPoint presentatie, compleet met statistieken, staaftabellen en kaartjes. Er ontstaat een levendige discussie over de tegenwoordig bij activiteiten noodzakelijke vrijwaring van aansprakelijkheid naar het organiserende bestuur. 16

Anders gezegd: de disclaimer discussie. Daarbij worden vragen werden gesteld als: gelden de aanvaringsreglementen tijdens wedstrijden? (ja!) en de aloude discussie “varen we uit of niet met deze harde wind?” of: “de vrouwen moeten het maar beslissen” (de schipper beslist zelf en is verantwoordelijk). Een en ander heeft tot gevolg dat de vergadering, geheel tegen aloude tradities in, wat uitloopt. Na een korte pauze kunnen onze twee nieuwe leden Ellen en Bart aan het werk. Onder de titel “Met de MOMO op reis” presenteren zij het relaas van een zeilreis met hun Friendship 35, die zij samen met hun twee jonge kinderen hadden gemaakt. In de zomer van 2012 zeilden zij vanuit Nederland, via Engeland, Frankrijk, naar Spanje en Portugal tot Lagos. In 2013 zeilden ze verder naar de Middellandse Zee en terug. We krijgen een boeiende presentatie met vele foto‟s en filmfragmenten voorgeschoteld. De reis viel in twee delen uiteen. De tocht vanuit Nederland, via Engeland en Frankrijk, over de Golf van Biskaje naar La Coruna aan de Spaanse kust, werd gedaan met schipper Bart en twee volwassen opstappers. Van daaraf werd de tocht vervolgd met het gezin bestaande uit moeder Ellen, vader Bart en hun twee zoontjes, Tom en Wout. Je voelt de trots van de aanwezige schippers van Friendship 35-ers groeien door het feit dat een schip van hun type zo‟n prestatie kon leveren. Ze worden echter ook weer op de harde realiteit gedrukt als ze van Bart horen over de vele aanpassingen en veranderingen aan het tuig, de ramen enz., die hij had uitgevoerd. Het wordt een leuke duopresentatie, waarbij de verschillende aspecten worden belicht. Omdat ze met twee jonge kinderen voeren die overdag de nodige aandacht vroegen, werd er vaak ‟s nachts gevaren. Naast de vele kusthavens langs de Portugese en de Spaanse kust staken ze ook over naar Marokko. Hierna zeilden ze naar de Balearen. Daar deden ze de eilanden Formentera, Mallorca en Ibiza aan. Via Noord Sardinië en Corsica staken ze over naar de Franse zuidkust. Nabij Sète ging de mast er af. Op de motor voeren ze door het Canal du Midi en de Garonne naar de Franse westkust.

17

Daar werd de mast er weer opgezet, zodat ze weer als echte zeilboot naar Nederland konden varen. Ze waren zeer voldaan over de reis en gaven aan dat ze het zo weer zouden doen. De filmbeelden laten een fraai zeilende FS35 zien, een goede opsteker voor onze leden die het merk trouw zijn gebleven. Dat de aanwezigen deze reis hebben meebeleefd, blijkt uit de vele vragen die na afloop worden gesteld. Onder luid applaus bedankt voorzitter Marius de beide inleiders en voorziet hen van bloemen en drankjes, zodat ze niet met lege handen huiswaarts keren. Hierna kunnen we de benen even strekken. Net genoeg om als echte ramptoeristen de in de nacht afgebrande kroeg aan de haven te bekijken. Hierna volgt het diner. De uitbater vraagt het woord en introduceert het begrip “All you can Eat”. Het blijkt een soort sushi te zijn, maar dan op z‟n Volendams. We krijgen instructies: De tafel waaraan je plaats neemt, daar moet je ook blijven zitten. We vallen onder een streng regie: We kunnen kiezen uit vele gerechtjes. Per tafel worden op lijstjes streepjes gezet achter het gerechtje dat je dan kiest. Strakke controle is nodig als blijkt dat er per tafel te veel streepjes worden gezet.

Het is eigenlijk het omgekeerde van een lopend buffet. Vriendelijke jonge dames lopen voortdurend rond om de diverse gerechtjes af te leveren. Wij kunnen blijven zitten en het zoveelste bordje in ontvangst nemen en de gerechtjes daarop verorberen. Wel doen zich af en toe wat licht geriatrische problemen voor bij het onthouden van eerder bestelde gerechtjes…. Het gevolg van de “A-Y-C-E”-methode is dat er lang getafeld wordt. De gesprekken aan tafel gaan deze keer niet alleen over bootjes en de gemaakte of geplande tochten er mee.

18

Discussies over wie wat heeft besteld vinden ook plaats. Het gebodene smaakt echter voortreffelijk. Massaal lopen we in de valkuil van: “Doe nog maar een ronde want het zijn toch maar kleine hapjes”. Vergeten wordt het gezegde “Vele kleintjes maken één grote”. Er wordt dus wel te veel gegeten waardoor menig dieet wordt geschonden. Al met al wordt het een latertje. Dat is helemaal niet erg want het was weer een heel geslaagd, afwisselend, maar vooral en dat is het belangrijkste, erg gezellige bijeenkomst. Organisatoren en inleiders: bedankt! Ton van Soest WAYFARER *

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

EVEN KENNISMAKEN! Sinds de laatste Flitsen (nr. 1 uit 2014) waarin we met een nieuw lid hebben kennisgemaakt, lijkt het erop dat de crises ook bij ons merkbaar aan het voorbij gaan is. Ditmaal mogen we … nieuwe leden verwelkomen. Als het zo doorgaat zitten we aan het eind van het weer op ons vertrouwde aantallen. Het is niet zo dramatische als het nu lijkt, maar liever in de plus dan in de min. Dit zijn de nieuwe leden: Dhr. G. Niewold uit Amsterdam, met een FS 28, genaamd Arradon, ligplaats Durgerdam. Fam. R. Goudriaan uit Leiden, met een FS 28, genaamd Granuaille, ligplaats Monnickendam. Fam. W. Lentink uit Vaassen, met een FS28, genaamd ….., ligplaats Strand Horst. Dhr. P.Donders en mw. A. Bakker, met een FS 22, genaamd Baldie, ligplaats Naarderbos. Dhr. T. van Zon, met een FS 22, genaamd Pardoes, ligplaats Monster. Dhr, J. Holstegge, met een FS 26, genaamd Fuut, ligplaats Ketelhaven. Fam. M. Buurlage, met een FS 33, genaamd Tomboy, ligplaats Marmaris. Fam. R. Sijbers, met een FS 22, genaamd Koh I Noortje, ligplaats Elahuizen

We heten de nieuwe leden van harte welkom in onze club en hopen met ze kennis te kunnen maken op een van onze volgende evenementen. Dhr. Holstegge was al eerder lid van de IFC en de meesten zullen zich zeker de Fuut herinneren. De familie Buurlage zien we natuurlijk ook graag op een evenement terug, liefst met schip, maar dat kan nog even duren. Wel raken we benieuwd hoe Marmaris bevalt.

Louis Vink ([email protected])

19

Recreatietoervaart in het IJsselmeergebied Door het bedrijf Waterrecreatie Advies BV uit Lelystad is afgelopen jaar een onderzoek gedaan naar de kwaliteit van jachthavens en watersportkernen rond het IJsselmeer. Een reden om na 10 jaar weer zo‟n grootschalig onderzoek te doen is dat de groei van de watersport stagneert en het vaargedrag verandert. 787 passanten en ligplaatshouders in 13 jachthavens hebben afgelopen zomer aan dit onderzoek meegedaan. Enkele interessante resultaten van het onderzoek zijn:  52% deelnemers heeft vaste ligplaats in IJsselmeergebied, 48% komt uit rest van Nederland, Duitsland, Zwitserland en België.  Lelystad, Monnickendam, Volendam en Makkum verhoudingsgewijs vaak nieuwe bestemming  Vergrijzing watersport sinds 1993 dramatisch, 74% ouder dan 50 jaar  Gemiddeld aantal personen aan boord daalt van 2,9 in 1993 naar 2,4 in 2013  Aantal kinderen op zeiljachten daalt, (klein)kinderen op motorboten neemt toe  Grootste groep kinderen aan boord is ouder dan 15  Schepen in 20 jaar tijd gemiddeld bijna een meter langer  5% van de boten van passanten is gehuurd of geleend  Bijna 20% van de boten wordt ook gebruikt door derden, vrienden en (klein)kinderen  Aantal vaardagen actieve watersporters in 10 jaar tijd met ruim 10% gedaald  Bij 70% havens en steden kritiek op kwaliteit WIFI, verbindingen internet grootste knelpunt  Voorzieningen en kwaliteit jachthavens belangrijkste motief om stad te bezoeken  96% beoordeeld prijs-kwaliteitverhouding deelnemende havens “voldoende” tot “uitstekend”  Gemiddeld rapportcijfer havens 8,2, hoogste score voor Marina Volendam (8,7)  Teruglopend winkelaanbod in veel plaatsen grootste knelpunt  Gemiddeld rapportcijfer deelnemende steden 7,7, hoogste score voor Hoorn (8,4)  Hoorn passeert Enkhuizen en wordt meest aantrekkelijke vaardoel in IJsselmeergebied  Watersporters actief volkje, stadswandeling/wandelen op eerste plaats  44% deelnemers heeft fietsen aan boord, 4% huurt fiets  Bushalte bij haven belangrijk, bijna 25% maakt gebruik van openbaar vervoer  Omgeving van Blokzijl, Vollenhove en Jachthaven Andijk aantrekkelijk  Babyboomgeneratie met pensioen, 32% respondenten wil in komende jaren meer gaan varen  15% wil in komende 5 jaar boot verkopen, 25% misschien  14% deelnemers overweegt aanschaf nieuwe of andere boot  Verloop havens: 5% van 709 jachteigenaren wil van ligplaats veranderen, 11% misschien

20

PASEN VALT LAAT, DUS…2! “Ja, dan kunnen we weer naar Engeland”, schreef ik vol goede moed in deel 1. Vooral in de laatste week ervoor werd de voorspelling steeds onbetrouwbaarder. Henk Huizinga in het gratis Internetmagazine “Zilt” vertaalt de situatie als volgt: 'Met het Paasweekeinde

voor de deur begint het weer merkwaardige trekjes te vertonen. Uiteindelijk zorgen al die ontwikkelingen voor een onbestendige Paas...' Het bericht kwam voor ons te laat en zo moesten we zoals we gewend zijn op onze eigen waarnemingen afgaan. Op het palaver donderdagavond bij de WSV IJmond in Zijkanaal C van het Noordzeekanaal kwamen alle gevoelens tezamen. We moesten maar niet oversteken naar Lowestoft. 1. Op de heenreis is de wind Noord, deels 4 Bft. ook 5, en mogelijk ook nog 6 enige tijd. Temperatuur overdag 9 graden, in de nacht 4 graden.

Dat is nog wel te doen, maar het kan comfortabeler. 2. De terugreis ziet er echter veel slechter uit. Windrichting voornamelijk Oost, soms ONO en soms OZO. Windkracht 5 Bft., maar ook 6 en soms 7.

Ja vooral dat laatste bevalt niemand. Van het voorruitzicht 20 uur lang tegen een harde wind op te boksen ziet niemand het plezier in. En daar doe je toch voor.

Jachthaven IJmond: wel zo rustig.

21

Gelukkig is met de verwachte wind een goed alternatief mogelijk: een rondje Noord-Holland. Iedereen is er voor. Op vrijdag vertrekken we om 10 uur uit Buitenhuizen en motoren we naar de Oranjesluizen. De wind is Noord en we maken slagen om in Enkhuizen te komen. Een trotse schipper meldt ‟s avonds dat hij het in twee slagen heeft geklaard. Het is fijn Enkhuizen binnen te lopen want het is inmiddels al aardig koud geworden. Natuurlijk hadden we meer kleren en/of warmteondergoed moeten aantrekken. Goede les; zodra je de gedachte krijgt dat je beter … dan gelijk actie ondernemen. Daarmee wachten heeft geen zin en het wordt gelijk comfortabeler.

De volgende dag ziet er weer mooier uit. We vertrekken om 9 uur uit Enkhuizen. Is dat niet wat vroeg? Tja, als je later weggaat kom je later aan. En om 13.15 u. gaat de stroom richting Den Helder lopen, ons einddoel voor vandaag. Naar Den Oever is het ± 3 uur varen, dan nog sluizen en een brug. Uiteindelijk zijn we 13.00 u. op het zoute water. Jammer dat twee schepen niet gelijk meekunnen vanwege een binnenvaartschip en wat gebrek aan inzicht bij de sluiswachter. Ze hadden er wel bij gekund in de sluis.

De Friendshipvloot nadert Den Oever. We kunnen gerieflijk zeilen met die NO-wind (5 later 4 Bft.). Het is een heerlijke tocht, en door de sluis blijkt de Waddenzee bijna golfloos. Ook daar is het comfortabel zeilen. Met stroom en wind mee ben je er zo, jammer genoeg. Maar het is ook leuk in de haven vertoeven.

22

We hebben gebeld en we mogen aan de A en B-steiger liggen. Helaas blijkt de A-steiger voor een FS 35 te klein en verkassen we naar de B-steiger, waar we uiteindelijk allemaal bij elkaar liggen. Leuker kunnen we het nu niet maken. Iedereen is er voor in om ‟s avonds een Indische Marine hap te gaan eten in het restaurant onder de radartoren. Ze gaan nu al het 5e jaar in, maar iedereen heeft goede herinneringen aan de oude bar/restaurant in de woonboot boven de havenmeester, tegenwoordig Eva geheten. Maar goed, het smaakt allemaal prima en Ben en Diana zorgen er voor dat we daar met 3 tafels vlak bij elkaar kunnen zitten. Het uitzicht is mooi, maar Ben vertelt het mooiste uitzicht te hebben: en wel in de keuken. Ontwerpfoutje, er was geen horecadeskundige bij betrokken. De volgende dag staat de laatste etappe al weer gepland: Den Helder – IJmuiden. De wind blijft in de noordoosthoek zitten en waait van 4 tot 5 Bft, mogelijk later 6. Dat lijkt erg veel, maar omdat de wind over land komt, is er haast geen opbouw van golven. Het wordt de mooiste tocht van het weekend.

Alleen op het fokje in het Marsdiep met Texels Eigen Stoomboot Onderneming.

We vertrekken weer om 9.00 u., dat betekent dat we eerst wat stroom tegen accepteren en dat in het Marsdiep. Het voordeel is dat je de stroom oppikt als je al buiten bent en daardoor de hele trip verder de stroom mee zult hebben. De tegenstroom in het Marsdiep is er wel maar door de achterlijke wind ga je toch voldoende vooruit. Van de verwachte piekende golven (stroom tegen wind) is niets gebleken. Het water was bijzonder glad.

De Gentle Breeze , de Sygmatic, de Ianassa en de Samsam zijn al buiten als wij met de Equilibrium met een kleine vertraging de haven verlaten.

23

Het is zo heerlijk ontbijten met z‟n vieren dat we de tijd iets uit het oog verliezen. Het feestelijke maal, allemaal gebakken ei met spek, doet ons goed smaken. Schipper Gerard heeft op zijn navigatiePC met stroompijltjes en (windpijltjes) gezien dat midden in het Marsdiep de tegenstroom minder is dan aan de kant. Met dat voordeel halen we de verloren tijd (nou ja verloren) gemakkelijk in. Soms gaan we wel twee mijl vooruit. Ook in het Schulpengat is het met de tegenstroom beter vertoeven dan langs de kust. Nog voor de aanloopton slaat de tegenstroom om. De zee is nog rustig en allemaal gaan we steeds sneller. Regelmatig kijken we naar de andere schepen, maar het loopt allemaal gestaag. Naarmate de reis vordert neemt de wind toe. Sommige hebben 30 knopen op de windmeter gezien, wij komen niet verder dan 26 knopen. De snelheid door het water komt net niet boven de 9 knopen, tel daar de stroom bij en je komt dik over de 10 uit. We spuiten door het water, met een rif in het grootzeil en de standaard fok. Een waar WhiteBread gevoel met bruisend water aan beide zijden van de boot. We sturen om de beurt (Wigle en Louis) maar als eindelijk Jan Willem aan de beurt is, kan hij het niet meer uit handen geven, zo apart is het varen in deze omstandigheden wel, ondanks een pijntje in de schouder. We vinden het best.

Spectaculair een golfje afsurfen; Jan Willem in z’n element.

24

Volgens de navigatie zouden we om 3 uur aankomen bij de pieren van IJmuiden, dat wordt half drie. De sensatie is dan afgelopen. Een kermisattractie kan er echt niet tegen op. Gerard heeft zich klemmend in de kajuitingang als een echte cameraman ontwikkeld en enkele prachtige filmpjes van de zeegang op de Noordzee geschoten. Ik zal ze op internet zetten. Dus houd de site of het forum in de gaten. Op foto‟s zie je vaak niet hoe het werkelijk was, maar nu geven de filmpjes een goed beeld. Omdat we een dag extra hebben (vanaf Lowestoft zouden we op maandagmorgen aankomen) besluiten weer naar de WSV IJmond te gaan en daar een gezamenlijke maaltijd te gebruiken.

Kok Jeff doet niet moeilijk en we mogen de tafels aan elkaar schuiven, wel zo leuk. Als interim-kelner mag ik de bestellingen opnemen, want Jeff is maar alleen en heeft van alle soorten maaltijden nog een beperkt aantal beschikbaar. Gelukkig kan iedereen een keuze maken, al was de saté wel erg populair. Het klaar maken duurt even, maar als het zover is komt alles wel bijna tegelijk op tafel. Knap gedaan zo in je eentje.

Het was erg gezellig en we hebben er goed aangedaan het hier gezamenlijk af te sluiten. Volgend jaar weer, maar helaas nog niet naar Lowestoft, want dan valt Pasen op 5 april, 3 weken te vroeg. Maar een rondje Noord-Holland kan er altijd wel in zitten. Louis Vink a/b v.d. Equilibrium

Eigenlijk liever niet meegegaan, maar Anja heeft het naar de zin!

25

Verslag jaarvergadering IFC Zondag 16 maart 2014, te Volendam. Na ontvangst met koffie en heerlijke broodjes heet Marius rond één uur de aanwezigen hartelijk welkom. Voorstellen nieuwe leden: Patrick Donders, Ruud en Jenke Goudriaan, Guido Niewolt en Bart van Eijk en Ellen Bartelink. In zijn welkomstwoord vraagt hij de nieuwe leden het bestuur kritisch te volgen, en wenst iedereen een plezierige tijd bij de Friendship Club en hoopt allen vaak te mogen begroeten bij de activiteiten. De laatste twee genoemde nieuwe leden hebben een fantastische reis achter de rug, zij zullen na de vergadering hierover een presentatie verzorgen.

Mededelingen: Marius memoreert het overlijden van Hans van der Water. Deze is jaren actief lid van onze club geweest. “Als vereniging hebben we hier aandacht aan besteed.” Gerard Daniels heeft boeken in de aanbieding: Manoeuvreren met boten € 14,- en Praktijk handboek met kunststoffen € 25.-

Jaarverslag secretaris: Gerard Daniels heeft een beamer presentatie van het jaarverslag gemaakt. Het verslag passeert op een levendige wijze de revue. Voor het hele verslag : zie de Flitsen. We hebben momenteel 135 leden. Gerard bedankt alle coördinatoren van de verschillende groepen voor hun inzet.

Financieel overzicht: De inkomsten dalen iets door het dalende ledenbestand. Er wordt nu wat minder gereserveerd voor de vlaggetjes en het lustrum. Er zal geprobeerd worden de leden daling te stabiliseren, door de ontwikkeling van een flyer en de verspreiding daarvan. Gerard Arends en Joop van der Ploeg hebben de kas gecontroleerd. Voorstel is om de penningmeester te dechargeren. Dit onder dankzegging van de kaskommissie en applaus voor de penningmeester. 26

Nieuwe kaskommissie: De voorzitter vraagt mensen uit de buurt van Voorburg. Dit i.v.m. de reiskosten. Paul Weijers en Wim van Meegen stellen zich beschikbaar

Begroting: Het eigen vermogen is redelijk groot. Voorlopig zullen zich dus geen problemen voordoen. De contributie blijft hetzelfde.

Evenementen 2014: Paastocht; Louis: Pasen is laat , dus staat Engeland op het programma. De aankondiging heef in de vorige Flitsen gestaan. Tot nu toe hebben drie boten zich opgegeven en twee opstappers. Hemelvaart; Marius en Gerard Burghgraef: Het plan is te starten in Makkum, vervolgens naar Den Helder en eindigen in Den Oever. Precieze informatie komt nog in de Flitsen. Als u zich inschrijft verplicht u zich om mee te gaan; samen uit, samen thuis. Najaars evenement; Louis en Gerard Burghgraef: 5-6 september Hindeloopen. We zeilen volgens de regels van de 24-uurs race. Dat betekent : de wedstrijd begint wanneer je gestart bent! Eten: Opmerkingen kwamen er over te weinig eten vorig jaar. Deze opmerking wordt meegenomen. Droog najaars evenement; Herman: Herman zal proberen de E.H.B.O./reanimatie cursus voort te zetten. Er wordt geprobeerd deze in Den Haag te organiseren. Verdere ideeën/ suggesties voor activiteiten: In sept./okt.* Hele dag het Wad op met vissersboot , vervolgens vissen - koken – en eten, hier hangt wel een financieel plaatje aan; *Mast trim; *Zeil trim; *Dieseltechniek; *Polyester reparatie; *Bewaking Maasvlakte;* Meteorologie – bekijken weerberichten; *Hydrografie- hoe komen de kaarten tot standbijwerken van kaarten; *Zeilmaker; *Scheepsapparatuur - in Urk op de Zeevaartschool kun je droog oefenen; *Koken aan boord; *K.N.M.R.; *Eigen mensen aan het woord. Vorm te geven:*Verschillende workshopjes . Bart van Eyck wil hier wel een rol in spelen. 27

Aansprakelijkheid tijdens evenementen: We leven momenteel in een claimcultuur. De verzekering stelt soms besturen/ verenigingen aansprakelijk. De IFC dient de deelnemers aan de activiteiten te wijzen op de risico‟s en de eigen verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid ligt ten allen tijde bij de deelnemende schippers. De statuten behoeven hiervoor niet te worden veranderd. Wedstrijd varen: Zonder vlag doe je mee aan wedstrijd. Dit is een vorm van etiquette. Een wedstrijdzeiler heeft geen formele voorrangsrechten ten opzichte van andere watersporters.

Bestuursverkiezing: Er hebben zich geen tegenkandidaten gemeld. Gerard Burghgraef wordt bij acclamatie herkozen.

Flitsen. De Flitsen zijn drie keer uitgekomen. Er is veel waardering voor de inhoud en de vormgeving van de Flitsen. Gerard Burghgraef nodigt iedereen weer uit om artikelen in te leveren.

IFC-digitaal. E-mailing: Er gingen vijf groep mailingen de deur uit. Louis benadrukt dat een ieder altijd een nieuw e-mailadres doorgeeft. Internet site: Veel nieuwe leden vindt de IFC via de site. De laatste drie Flitsen zijn te downloaden. De site wordt bijgehouden door Nicolien(woont in Zwitserland). Forum: De procedure van aanmelden en registreren voor het Forum is vereenvoudigd. Het oude probleem is opgelost. Er is 465 keer gebruik gemaakt van het Forum. Te verdelen over 175 onderwerpen. Het Forum voorziet dus in een behoefte.

28

Opmerking Alfred: Kan er ook een archief gemaakt worden van alle Flitsen op internet. Nu zijn alleen de laatste drie nummers te downloaden. Desiree sluit zich hierbij aan.

Rondvraag: Ruud Goudriaan: internet is belangrijk voor het flyeren. Wanneer de wervings flyer klaar is wil dhr. Weijers wel als koerier optreden. Herman: Verspreiding van de flyer moet zo breed mogelijk! Joop van der Ploeg vermeldt het werk van het bestuur zeer op prijs te stellen. Paul Weijers vraagt ook het zeilersforum te betrekken, bij het flyeren. Desiree heeft praktijkervaring met werving via internet, met cursus manoeuvreren. Sluiting. Marius bedankt iedereen voor de inbreng en de aandacht. Iedereen kan even een luchtje scheppen om vervolgens om drie uur weer aanwezig te zijn voor de lezing.

Anneke Bouma

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Met de Ianassa naar Lowestoft (dachten we) Eerst maar even voorstellen. De Ianassa is van Jannie (de Jong) en Imko (Vroom) en wij, Jan (Salverda) en Tineke (de Jong) varen mee. Het moge duidelijk zijn dat Jannie en ik zusjes zijn. Omdat de boot eerst van Lelystad naar IJmuiden moest worden gevaren en het liefst natuurlijk gezeild, zijn we donderdagochtend rond tien uur vertrokken, opdat we voor het palaver ons nog zouden kunnen ontdoen van alle extra kleren en een hapje konden eten.

De zusjes klaren de klus op het voordek gezamenlijk.

29

Ingepakt als Michelin-mensjes gingen we het Markermeer op, door mij voortdurend IJsselmeer genoemd. Onderweg werden wij keurig en met grote regelmaat via de marifoon op de hoogte gehouden van het weer, de windsnelheid, de hoogte van de hoogst gemeten golf op het IJsselmeer bij de Rotterdammerhoek (1,20m ) en de stremming in de Ramsgeul. Ondertussen kregen we het wel een beetje koud en werden we Almere een beetje zat. De skyline van Almere wilde namelijk niet van ons netvlies, waardoor het leek alsof we niets opschoten. Maar uiteindelijk waren we mooi op tijd bij de Oranjesluizen. Even na vier uur. Prima, nog even doorvaren en we dachten rond zes uur in Buitenhuizen te zijn. De brug zou tenslotte om twintig over vier weer opengaan. Dus even wachten en nog even wachten en nog eens wachten. Even oproepen en dan horen we dat de brug pas om zes uur weer gedraaid wordt. Rekening houdend met de spits. Lichtelijk balen natuurlijk, maar de tering naar de nering gezet. De tijd niet verdoen met niets doen, maar gewoon gaan eten, zodat we meteen aan zouden kunnen schuiven aan het palaver. Spaghetti met tomatensaus hadden we gepland, lekker met sla. Alles was aan boord behalve het gehakt en omdat wij vinden dat een goede tomatensaus gehakt hoort te bevatten werd het geen Italiaanse maaltijd, maar …………… een Chinese maaltijd. Deze was al klaar gemaakt voor de overtocht. Ook lekker. Tijdens het eten bedacht hoe we toch nog aan gehakt konden komen. Want we dachten dat we ergens op de Noordzee toch wel zin aan wat eten zouden hebben. Een spaghetti met tomatensaus en gehakt is ook lekker. Gelukkig woont de oudste zoon van Jannie en Imko in Amsterdam en uiteindelijk stond hij klaar met het gehakt in de buurt van de Sixhaven. Wij voeren voorbij en hij gooide. Bravo. Niets stond ons meer in de weg; England here we come. Een leuke haven in het Zijkanaal C nabij Buitenhuizen. Zo rond acht uur, half negen was iedereen er. Een gemêleerd gezelschap, waarbij het aantal mannen significant groter was dan het aantal vrouwen. Jonge mannen, iets oudere mannen en nog iets oudere mannen. En deze mannen gingen in conclaaf. Het tablet in de hand. Windfinder, windguru en weeronline consulterend of ter ondersteuning van de argumenten gebruikend. Het kostte enige tijd, soms moest er een sigaret gerookt worden, nog even praten en nog even kijken, maar uiteindelijk viel de beslissing. We gaan niet, omdat het weer niet meewerkt.

30

Het is koud, de wind is stevig, maar het aller-belangrijkste argument was dat de wind uit het oosten zou komen op zondag en dan kom je moeizaam terug. Wind tegen, golven tegen, koud. Dus niet leuk en misschien ook niet verantwoord. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het niet erg vond. Wijze mannen met veel ervaring die het niet verstandig vinden, geloof ik altijd. Dus niet naar Engeland maar wel een rondje Noord-Holland. Ook leuk. Vrijdagochtend negen uur vertrokken wij (als eersten, want afspraak is afspraak voor Imko) richting Enkhuizen. We zouden elkaar weer tegenkomen in de binnenhaven, maar dat werd uiteindelijk de Compangnieshaven. Ook leuk. Ieder zou zijn eigen voorraad op eten, want we hadden tenslotte allemaal fors ingeslagen. Het is te raden wat wij uiteindelijk gegeten hebben na een lange en koude dag op het Markermeer. Precies, spaghetti met heerlijke tomatensaus. Wij lagen in de box en de andere schepen aan de kade; eerlijk gezegd heb ik die vrijdagavond weinig van de andere zeilers gezien en zij niet van ons. Een hapje en een drankje en nog een spelletje dobbelen voor het slapen gaan en naar bed. Vroeg opstaan op zaterdag, want negen uur moesten we weer vertrekken, richting Den Helder. Naar de KMJC haven aldaar omdat je daar zulke lekkere nasi kan eten volgens Louis.

31

We hebben prettig gezeild, wel een reef, geen reef, met fok, zonder fok. Kortom bezig zijn het optimale uit te boot te halen en plezier te hebben. Halen we dat schip in, lukt ons dat? Ondanks dat het geen wedstrijd is, is er toch een wedstrijdelement. Althans op onze boot. Toen we Den Helder naderden haalde de wind aan, maar scheen de zon. Iedereen was mooi op tijd binnen, we lagen in een groepje bij elkaar. Dus even buurten en een glaasje drinken is dan gemakkelijk. Gezellig was dat. Vervolgens hebben we allemaal onze nette kleren aangetrokken voor het gezamenlijke diner. Ook leuk, maar helaas was men niet bereid om de tafels aan elkaar te zetten. Het heeft de gezelligheid niet gedeerd. Op zondag vertrek uit Den Helder richting IJmuiden om negen uur. De wind uit het oosten, de opkomende zon. Vijf schepen allemaal hun eigen koers. Prachtig. En wij op kop, mooie gelegenheid om foto`s te maken. Weids is het uitzicht, onvoorstelbaar mooi is Nederland. En voor we het wisten lagen we niet meer op kop, maar was iedereen verdwenen, waarover wij dan weer onze kop braken. Vast en zeker hebben ze die schattige zeehondenkop gemist. Maar eenmaal op de Noordzee begon de Ianassa te lopen, tevreden snorrend stoven we over de golven, de wind in de haren, de zon in het gezicht. Wat een luxe. En zowaar, we haalden nog een aantal mede Friendship cluppers in. Voor we het Noordzeekanaal op konden, moest er nog even hard gewerkt worden, omdat er een schip in en een schip uit het kanaal wilden. Vanwege het respect wilden we ze graag de ruimte geven. Aangekomen in de haven van Buitenhuizen lagen we met z´n allen aan de lange steiger. Moe maar voldaan even uitrusten met een glaasje wijn en een hapje. Ter afsluiting hebben we met zijn allen in de kantine of verenigingsgebouw de laatste menu`s opgemaakt, waarbij Louis als een volleerd ober de bestelling kwam opnemen. Deze laatste maaltijd met z`n allen werd erg gewaardeerd omdat je nog met elkaar de ervaringen kon delen. 32

En toen nog even dobbelen en naar bed want we wilden vroeg vertrekken. Om acht uur voeren we de haven uit en tuften over een bijna uitgestorven Noordzeekanaal. Totdat er een varend flatgebouw voorbij kwam op weg naar ……..? in ieder geval geen hinder ondervindend van de nog steeds uit het oosten waaiende wind. Amsterdam zagen we voor de derde keer in vijf dagen. Nog steeds mooi. We hadden verwacht dat we niet in één slag Lelystad zouden kunnen halen. Maar de wind viel weg en al motorzeilend, soms wel, soms niet, waren we mooi op tijd in Lelystad. En na vijf prachtige dagen zeilen met je zus en zwager gingen we weer naar Haaksbergen en konden net de files ontwijken. Ik verwacht dat ergens in deze Flitsen vast meer informatie staat over wie mee was, hoe hard het waaide, hoe koud het was. Wij hebben genoten met elkaar, met alle aanwezigen, van het palaver, samen borrelen en samen eten in Friendship. Tineke de Jong

Tot een volgende keer !

33

Het vaarseizoen 2014 is begonnen. De zon schijnt volop als we aankomen bij het restaurant Pieterman voor het IFC winterevenement. Het uitzicht op de dobberende boten in jachthaven Marina Volendam en daarachter het golvende water van het Markermeer doet mijn zeilersbloed snel stromen. Ook al is het pas 16 maart en staat onze boot nog op het droge, is het alsof we elk moment gaan vertrekken om het ruime water op te gaan. Dit gevoel wordt nog meer aangewakkerd door de enthousiaste begroeting van het IFC bestuur, de heerlijke broodjes, het persoonlijke verslag van Ellen Bartelink en Bart van Eijk over hun reis met de Momo naar de Middellandse zee. Tijdens het extra lange diner, gepaard met vele bestelrondjes en een stroom aan nieuwe gerechten vertel ik over onze plannen: Eerst met mijn vriendin Carla Hogenes de boot in de was te zetten, terwijl Jeroen de anti-fouling aanbrengt, daarna de boot van binnen een volledige schoonmaakbeurt geven. Het weekend daarop zal Jeroen samen met zijn collega de boot via Amsterdam naar onze Compagnieshaven Enkhuizen brengen, waarna onze zeilavonturen kunnen beginnen. Terwijl ik de speech van onze voorzitter Marius hoor, denk ik: 'Zat ik maar op het water...'

34

Eindelijk is het zover: we hebben de trossen losgegooid, de zeilen gehesen en stevenen met een gangetje van ruim zes knopen af op Hindelopen.

Het weekend daarvoor was anders gelopen, dan we in gedachte hadden. De zaterdag was Jeroen al vroeg naar de boot gereden om alles na te lopen, de verlichting, de verstagingen, de lijnen, de zeilen. 's Avonds kwam ik aan boord en konden we gezellig bijpraten. Het was behaaglijk warm met de kachel op volle toeren. We hadden de CD speler aangezet met onze lievelingsmuziek. Wat kon ons nog gebeuren? De volgende dag werden we begroet met een donkere lucht, gevolgd door een fikse regenbui. Rond twaalf uur werd het droog. Ik had bij de havenmeester nagevraagd, of het de rest van de middag droog zou blijven, hetgeen bevestigend werd beantwoord. We keken elkaar aan: zouden we dan toch gaan zeilen? Snel trokken we onze zeilpakken en reddingsvesten aan, zodat niets ons meer zou kunnen verrassen. Jeroen ging de motor starten en... er gebeurde niets.

35

De accu's waren leeg. Daar zaten we helemaal opgedoft. Jeroen snelde weg met de elektra kabel om de boot op de walstroom aan te sluiten. Een paar uur later wederom een poging en jawel de motor startte. Een zucht van verlichting, gevolgd door de uitroep van Jeroen: dat moeten we gaan vieren. Van zeilen is er die dag niet veel meer terecht gekomen, maar we hebben wel heerlijk gegeten bij ons favoriete eettentje Grill-room Georgio in Enkhuizen.

Inmiddels hebben we Hindelopen bereikt en zien een Friendship 35 langszij varen. Het is de Blizzard. Marian zwaait uitnodigend naar ons.

Even later liggen we in de haven en praatten na op de Blizzard, de mannen onder het genot van een Berenburger, de vrouwen aan de Rosé. Wat is zeilen toch een straf..

Desiree Janssen Sigmagic, 12 april 2014

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Heeft u al de laatste pagina gezien?? 36

Paastocht 2014 Voor het eerst naar Lowestoft met de boot vanuit IJmuiden, logisch dat de kriebels hiervoor zich al aandienden met de uitnodiging in de Flitsen. Het weer heb je niet in eigen hand, maar verder zou het aan een goede voorbereiding niet mogen ontbreken. Hiervoor de lijst afgewerkt die Louis had opgesteld. Alles kwam net op tijd omdat de laatste kaarten pas 2 weken voor vertrek te krijgen waren evenals de noodsignalen. Vanaf toen was het weer volgen een dagelijkse bezigheid, was er in de periode tot een week ervoor nog de onzekerheid over voldoende wind. Daarna nam de onzekerheid toe over teveel wind. Ook de temperatuur ging naar beneden (ook niet echt onbelangrijk). Uiteindelijk zou de windrichting bepalend worden. Na vol getankt te hebben begon de reis voor ons op de Ianassa donderdagochtend om 10:30 vanuit Lelystad naar de startplaats in de jachthaven aan het zijkanaal-C “Buitenhuizen”. Twijfels, twijfels, twijfels over de tocht naar Lowestoft, wel gaan, niet gaan, want dat het terugkomen op de zondag met zo‟n harde tegenwind een probleem zou worden was wel duidelijk. Bij aankomst in de jachthaven voor het palaver was het wel duidelijk dat we niet de enige waren met deze twijfels. De “Gentle Breeze” was er duidelijk over “we gaan met dit weer niet naar Lowestoft” en of dit bepalend is geweest of niet, dat zullen we nooit weten, maar de uitkomst van het palaver was dat we niet naar Lowestoft zouden gaan, maar in plaats daarvan het rondje Noord-Holland tegen de klok in (volgens Louis is dit de beste richting met Pasen). Dus wij de volgende dag weer terug door de Oranjesluizen. Hadden we de dag ervoor wind tegen, nu ook weer, dus aan de wind naar Enkhuizen. Tot aan het torentje van Marken liep de boot als een zonnetje. Daarna was het over, hogere golven en een wat draaiende wind zorgde ervoor dat we moesten afvallen en ook snelheid verloren. Dit, terwijl de andere schepen er veel minder last van leken te hebben, heel frustrerend (later bleek dat dit niet helemaal terecht was omdat er b.v. een motor bijgezet bleek). We waren blij dat we met deze wind 5-6 Bft. en lage temperaturen (10-12 graden) niet op de Noordzee zaten. Door de genoemde omstandigheden kwamen we pas om 19:00 uur aan in Enkhuizen. Hier liepen we bij het invaren in de box nog wat averij op omdat de stootrand niet opgewassen bleek tegen een houten paal met een touw. (De schade blijkt later bij navraag lager te zijn dan het eigen risico, gelukkig maar.)

37

Deze averij in combinatie met het als laatste te zijn binnengekomen, gaf natuurlijk geen goed gevoel over onze zeilkunst. De volgende dag zijn we dan ook als eerste vertrokken omdat we niet weer als laatste wilden aankomen. Tja, ook al is het geen wedstrijd, toch voelt het als laatste aankomen met een van de grotere schepen toch aan als een diskwalificatie van je inzicht als zeiler en/of dat je de eigenaar bent van een langzaam schip. Bovendien stelden we vast dat het afgesproken tijdstip van vertrek niet voor iedereen de zelfde betekenis heeft. De reis naar den Helder verliep verder uitstekend met een mooi windje na de Stevinsluizen. Mooi op tijd aangekomen (halverwege de middag) vooraan in het veld. Dit betekent dat je

De Iannassa meert aan in de Stevinsluis.

voldoende keus hebt voor een ligplaats en daarna nog veel tijd voor een sociaal onderhoud, drankje, hapje, etc. Den Helder Marinehaven is een mooie stop, maar als je als groep wilt eten in het door Louis geroemde restaurant, dan kun je vergeten dat je de tafels mag verschuiven om het gezellig te maken. Wat een moeilijk mens is die uitbaatster daar. Dat dit niet alleen ons betrof hebben we later op de avond vastgesteld bij binnenkomst van een nog grotere groep, maar bij gebrek aan keuze uit meerdere restaurants leg je je er maar bij neer. De volgende dag via de Noordzee weer naar de jachthaven in Buitenhuizen. Daar waar er die dag ervoor nog voldoende wind in het vooruitzicht gesteld, bleek dat de eerste uren om uit het Marsdiep te komen, niet het geval. Met een stroom tegen van 3 knopen was de snelheid over de grond maar 1 knoop. 38

Hier werden weer allerlei tactieken toegepast door de ervaren Noordzeezeilers (horen wij helaas niet bij stelden we vast) waarmee we nog voordat we goed en wel op de Noordzee aankwamen al op grote afstand waren gekomen zodanig dat we ze niet meer zagen (terwijl het mooi weer was). Maar goed, eindelijk op de Noordzee begon het schip te lopen en de wind aan te trekken. Zo zelfs dat we met een tweede reef en een klein fokje nog af en toe boven de 10 knopen s.o.g kwamen. Niet alleen dat maar we liepen ook op de anderen in (konden we o.a. zien via de AIS). Sterker nog, we hebben ons van de laatste plaats weten terug te varen tot de middenmoot. Dit, naast de snelheid, gaf ons weer een goed gevoel over onszelf en ons schip. Anders gezegd, zo kwam alles toch weer goed. De afsluiting in de jachthaven van Buitenhuizen werd ondanks het overvliegen van de vele vliegtuigen een waardige afsluiting van een memorabele tocht waarbij er volgens de oudgedienden nog nooit zo snel over de Noordzee van noord naar zuid gevaren is. Ook was iedereen het er achteraf over eens dat de keuze om niet naar Lowestoft te zijn gegaan, de goede keuze is geweest. En dat we de volgende ochtend als eerste weer onderweg gingen naar onze thuishaven terwijl een aantal schepen nog in diepe rust waren, zal niemand verbazen. Imko Vroom “Ianassa”

De tafels mochten niet tegen elkaar; het heeft de pret niet gedrukt!

39

VERSLAG PAASTOCHT 2014 door iemand die eigenlijk niet mee wilde

Meestal varen wij met Pasen onze boot over van Aalsmeer naar Workum, onze zomerligplaats. Lekker rustig, weer wat aan de boot wennen. Omdat Pasen dit jaar laat valt, wil Hein graag mee naar Engeland en zou het erg leuk vinden als ik ook mee ga. Ik sta niet te springen, zo‟n eerste keer weer varen en dan meteen de zee op. Bovendien vind ik het een beetje onzin om op een heen en weertje naar Engeland te varen, alleen om daar ‟s avonds te eten. Maar …… mijn broer en schoonzusje lijkt het ook wel wat en we besluiten dus met 4 personen in te schrijven. Naarmate Pasen nadert, houd ik natuurlijk dagelijks het weer in de gaten en zie tot mijn grote schrik dat het best hard gaat waaien. Mijn schoonzusje haakt wegens fysieke klachten al af en ik heb ook niet zo‟n zin meer. De boot is echter al bevoorraad voor 4 personen en de mannen zien het helemaal zitten. Nou ja, ik kan altijd nog voor IJmuiden afstappen. Donderdag varen we lekker op de motor naar de haven van w.v. IJmond, alleen het laatste stukje regent het. Ik heb onderweg al besloten dat ik niet verder mee ga want de voorspellingen zijn echt niet goed. Dat geeft rust! Gelukkig wordt ‟s avonds unaniem besloten niet naar Engeland te gaan maar een rondje Noord-Holland te doen. Even met mijn broer bellen, die pas vrijdagochtend aan boord zal komen. Tja, dan gaat hij liever zijn eigen boot overvaren naar Makkum. En toen waren er nog maar 2!

Vrijdag zeer hoog aan de harde wind naar Enkhuizen, een koude en vervelende tocht. Zaterdag gelukkig zonnig en een mooie tocht naar Den Helder. Daar de befaamde nasi gegeten in het havenrestaurant.

40

Zondag weer veel wind maar gelukkig schijnt de zon, dan lijkt het allemaal minder erg. Bovendien is de wind oostelijk dus er staan geen hoge golven. Het eerste stuk komen we haast niet vooruit vanwege de tegenstroom. Daarna gaat het lekker, zeer ruime wind, we varen erg hard voor ons doen. De wind trekt echter aan en het wordt meer halve wind. Onze meter geeft soms boven de 30 knopen wind aan! Blij dat we nu niet uit Engeland hoeven te komen. Ik kan het roer haast niet meer houden, dus reven en een klein fokje. We blijven hard gaan. Ik ben blij als we tussen de pieren varen. Dat zit er weer op! Er liggen nog een paar ifc-ers voor de sluis te wachten dus we geven flink gas om ook nog mee te kunnen. De motor begint te fluiten, hij wordt te heet en er komt te weinig water uit de uitlaat. Het laatste stuk daarom maar wat langzamer gevaren en zonder problemen komen we weer in de haven van w.v. IJmond aan. Ter afsluiting gezellig met elkaar gegeten. Omdat wij pas dinsdagavond thuis hoeven te zijn, besluiten we om maandag op ons gemak naar Durgerdam te varen. Van daar loop je makkelijk naar de Schellingwouderbrug waar vlakbij een grote biologische supermarkt is, “Landmarkt”, erg leuk om een bezoekje aan te brengen. Helaas verloopt de dag anders dan gepland. We vertrekken niet al te vroeg en al snel begint de motor, ondanks het rustige varen, weer te heet te worden. Op het Noordzeekanaal is dat niet zo fijn en volgens Hein moeten we nu meteen naar de kant. We maken vast aan een paal in de Afrikahaven en melden ons bij de havendienst. Die antwoordt echter niet. We mogen hier helemaal niet liggen maar Hein wil toch eerst naar de motor kijken. Het ligt niet fijn.

41

Gelukkig komt er na een poosje een boot van de havendienst kijken wat wij daar uitvoeren. Erg aardige mensen die ons naar een beter plekje aan een steiger slepen. Als het allemaal niet gaat lukken, mogen we ze oproepen en dan slepen ze ons weer naar de haven. Hein haalt de thermostaat uit de motor, die werkt wel maar nu gaat de motor tenminste niet meer fluiten. Zo kunnen we heel rustig varend toch naar Durgerdam. Als we daar aankomen is het inmiddels 6 uur dus geen Landmarkt. We gaan voor anker in het kommetje en hebben een rustige avond.

Dinsdag is het heerlijk weer, een lekker zonnetje en weinig wind. We vertrekken al om 7 uur omdat we zoveel mogelijk zeilend willen doen en best nog een heel stuk moeten. Eindelijk geen zeilpak aan! Met ruime wind zeilen we weer naar Enkhuizen en vandaar naar Staveren. De nieuwe sluis is nog niet klaar, er wordt volop aan gewerkt want in mei moet hij draaien. We worden door een ontvangstcomité, bestaande uit een kleuterklas met begeleiders, opgewacht en toegezwaaid, we lijken het koninklijk paar wel!

Het is stil op de Friese wateren. Rustig varen we naar Workum, fijn hier weer te zijn. We drinken in de haven nog een wijntje in de zon en kunnen zelfs nog buiten eten. Jammer dat we nu weer naar huis moeten. Ik heb besloten dat zo‟n Paastocht niets voor mij is. Volgende keer gaat Hein maar zonder mij.

Anja Bellaar Gentle Breeze 42

p.s. Nu, een week later, heeft Hein de hele zaterdag aan de motor gewerkt. Impeller vervangen, het dekseltje van de waterpomp omgedraaid en nog steeds problemen. Vandaag, zondag, weer verder zoeken. De slangen die van de motor naar de uitlaat lopen eraf gehaald. Het t-stuk naar de schroefassmering is helemaal verstopt, o.a. met een stuk van een oude impeller. Het euvel is gevonden! Komende week de boel vernieuwen en dan kunnen we weer met een gerust hart verder varen.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Watersport ingeruild……….. Na bijna 50 jaar watersport worden de bakens verzet om maar in de sfeer te blijven. Een laatste bijdrage voor de Flitsen door Sinus en Roos Meiring. Wij vinden het leuk om met dit artikel onze tevredenheid en genoten plezier te uiten. Hoe begon het allemaal. Vroeger…. zei mijn vader wel eens: als jullie kunnen zwemmen dan bouw ik een boot. Dat klonk aardig maar het zei ons als kinderen nog niet zoveel. Het was meer ingegeven door zijn eigen wens. Gelukkig maar. Voor de oorlog had mijn vader zich een zeilkano gebouwd. Maar tijdens de oorlog was elke gulden, en dat was toen veel geld, hard nodig. Dus de kano werd te gelde gemaakt om de vijf kinderen te laten eten en te kleden. Maar zijn wens bleef blijkbaar bestaan. Op een gegeven moment kwam één van mijn vrienden in de luxe positie dat zijn ouders een huisje met boot aan het Zuidlaardermeer kochten. Het duurde dus niet lang of ik maakte kennis met het zeilen en dat vond ik wel leuk. Dat bracht mij tot het bij mijn vader in herinnering brengen van wat hij eens had gezegd. Zijn ogen moeten wel geglommen hebben en zijn reactie was: wil je dat graag, een boot? Een volmondig ja was overbodig.

43

Binnen zeer korte tijd werden er bouwtekeningen gekocht en op een zaterdag bij de houthandel de mooiste planken uit de voorraad gesorteerd. Een boot kopen was er niet bij maar mijn vader had gouden handen en dus zelf bouwen, low budget, was de enige optie. Het werd een ZM jol. In Nederland niet echt bekend maar het is een afgeleide van de O jol, die u allicht zult kennen. De ZM jol had dezelfde rompvorm alleen iets groter. Tevens is de dek layout ook anders want de Ojol is een éénpersoons en de ZM twee persoons, dus met een fok. De romp werd opgezet met latten, een beetje trapezium vormig schaven om de ronding te halen. Na steven moesten de latten ook nog behoorlijk getordeerd worden om de mooie lijn te verkrijgen. De bouwwijze leek op het systeem van een 16m2 maar deze is veel stomper. Eerste helft zestiger jaren speelde dit zich af. Mijn jongere broer werd ook groter, en vader wilde graag zeilen en ik ook. Dus de bezettingsgraad nam toe. De oplossing was maar weer bouwen. Deze keer in mooi redwood op eiken spanten. Het low budget had voor de eerste boot geen hele lange levensduur tot gevolg. Uiteindelijk hebben we er drie gebouwd en een verkleind model. Ongeveer twintig jaar plezier met deze boten. Eén is er nog steeds in de familie en vorig jaar nog een wedstrijd gevaren bij de club “oud zeilend hout”. Kijk eens op de site www.oudzeilendhout.nl van deze club die zich bezig houdt met oude houten zeilboten. Wij bouwden in de jaren 70 bijna de laatste twee ZM-ers, nr 88 en 89. Niet de laatste. Die bouwde mijn broer voor twee jaar. Hij wil dat kunststukje herhalen. Hij heeft de gehele bouw ook op een site staan, nl www.meiring.eu. Via deze site kunt u doorlinken naar een zeer uitgebreide beschrijving. Vele jaren werd er in groepsverband met vrienden vakantie gevierd in Friesland. Een peddel kano omgebouwd tot motor kano met een 8 pk Lister stationaire motor was de sleper voor 3 á 4 bootjes. 12 tot 15 uur varen vonden we acceptabel. Volgens mij zijn ze ons in Eernewoude als die club uit Groningen nooit vergeten! Intussen leerde ik mijn vrouw Rosita kennen aan de boording van het Zuidlaardermeer. 44

Maar aan dat open bootje werk komt een einde. Het raggen met windje zeven neemt af. We worden wat rustiger en de gezinnetjes beginnen zich te vormen. Dus ontstaat de behoefte voor meer ruimte. Het werd een Neptun 22 met midzwaard zodat het ondiepe Zuidlaardrmeer ook nog te bevaren was. We voelden ons rijk en echte schippers….Veel plezier in de daarop volgende jaren en alle vakanties weer naar Friesland.

De kinderen aan boord en de bolderwagen met afneembare wielen als ledikant in de voorpunt. Het begon volgens mijn verzekeringspapieren in 1978. Maar we krijgen allures. De eeuwige “metertje meer” wens had ons ook in de greep. Kinderen, twee meisjes, werden groter en de ruimte wens ook. Eerst maar eens verkopen. Dat is tegenwoordig moeilijk maar toen eigenlijk ook al. Uiteindelijk gaat de Neptun weg en is de weg vrij om de markt op te gaan. Van alles en nog wat bekeken. Totdat we een Friendship 26, nr 174, vonden met een ligplaats in Heeg. Het leidde tot een aankoop en ook de ligplaats werd behouden en het Zuidlaardermeer verlaten. Niet voor altijd natuurlijk. We komen er nog vaak maar niet met onze boot. Vaste bruggen en diepgang laten dat niet toe. Het is intussen 1985. We hebben veel plezier met de “26”. Een mooie maar ook nog sportieve zeiler. Soms te sportief vindt de bemanning als het weer een keer uit het roer loopt en het water bijna de kuip in komt. We zetten dan ook de eerste schreden op het IJsselmeer en de Randmeren.

45

Op een gegeven moment werd ik door een lid uitgenodigd om lid te worden van de Friendship Club. Het was de familie Drent met hun schip de Lieve Lotte. Dat leek ons een goed plan want dat gaf mooi ruggensteun bij de eerste kennismaking met het Wad tijdens een Hemelvaart weekend. Immers je moet alles een keer leren. Het was in 1988 en tegelijk een stevige tocht. Verzamelen in Medemblik en dan via Den Oever naar Texel. Vervolgens naar Kornwerderzand met stroom tegen wind en een windje 7 Oost. Dat was hard werken en de kinderen in de gordels. Naar binnen was geen optie. Dus bij een kinderkreet ik moet plassen was er maar één antwoord…. Nader uitleg niet nodig. Tot overmaat van ramp was er een toiletafsluiter niet goed gesloten. Dan is een emmer water voldoende om alles nat te krijgen. Na een, voor beginners relatief zware dag, was het afkicken in Makkum. Nog vele Hemelvaart tochten gemaakt. Altijd gezellig en veel plezier. We hebben uiteindelijk door gevaren met de Friendship tot begin 1991. De verkoop ging toen redelijk vlot. Ik had me een keer tegen een kennis laten ontvallen nog wel eens iets groter te willen. Dat had hij zich blijkbaar in de oren geknoopt en stond tijdens het poetsen in maart/april plots voor mijn neus. Uiteindelijk leidde dat tot een verkoop en konden we weer op zoek. Verkopen is moeilijk maar kopen soms ook. Een zoektocht door Nederland kon weer beginnen. Eerst was er gehoopt een voor ons betaalbare 33 te vinden maar helaas. Na diverse autoritten kwamen we in Enkhuizen, aan de Spoorhaven, een boot tegen die ons aansprak. Vanaf de brug, en wie heeft daar niet al staan kijken, keken we er op. Een kitsch getuigd schip met een ruime kuip voorzien van een kuiptent. Een achterkajuit voor de kinderen met pracht bedden en eigen wastafel. Wat een luxe vonden wij. Het was een E&A1030,

46

Eslinger en Abt, een vd Stadt ontwerp van 34 voet. Het heeft na wat wikken en wegen en bieden tot een koop geleid. Toen kwam het probleem. Geen Friendship meer! Dat paste niet in de voorwaarden van de club. Wij waren niet de eerste maar wel één van de eersten en er kwamen meer leden met hetzelfde probleem. Goede raad was duur en dus de regels aangepast na goedkeuring in de ledenraad. Het aantal niet Friendshippers nam toe zeker nadat het met het nieuwbouw programma niet goed ging. Helaas maar de club heeft die tegenslagen met verve overwonnen en bestaat nog steeds. Chapeau daarvoor. Na toch een aantal intensieve jaren, o.a.. als kascommissie, werd de binding een beetje minder. De Hemelvaart weekenden werden minder bijgewoond. Een beetje een gevolg van de tijdsdruk die er toch altijd op ligt voor ons gevoel. We moesten voor het werk eigenlijk al zo veel. Ook bracht mijn politiek werk soms tijdgebrek met zich mee. We hebben vele leuke jaarvergaderingen bijgewoond. Vaak met aansprekende voordrachten. Enkele daarvan waren Dirk Nauta van de Philips Innovator en de Prodent, Wietze v.d. Zee van de New Magic Breeze, Mark en Jolante van de varende van Gend en Loos auto en de Heineken fles, Dick Koopman, Henk de Velde etc. Van velen zijn gevleugelde uitspraken mij altijd bij gebleven. Zwaaien naar Bluf, het eiland dat hij niet zag maar wist waar het lag, door Henk de Velde. Van de Zee mocht geen bezwaar maken, van de sponsor NMB, bij de bouwer naar aanleiding van een technisch mankement aan het roer tgv een constructie fout. Negatieve reclame zou dat zijn. Dirk Nauta vertelde dat de sponsor in het nieuws wilde komen en dat kon alleen door winnen of verzuipen. Al met al is er toch veel blijven hangen. En altijd waren er leuke activiteiten voor de kinderen zodat de vergadering en de lezing konden worden vervolgd. De kinderen vonden en vinden het nog altijd leuk om mee te gaan maar ze hebben de zeilsport niet zelf opgepakt. Ondanks het feit dat ik al een optimist had gebouwd voor mijn dochter voordat ze één jaar was.

47

Drie jaar geleden hebben we voor ons zelf een afweging gemaakt. Hoe gaan we onze pensioen periode invullen. We constateerden dat onze actieradius met de boot alleen maar kleiner werd. Het weer werd steeds meer een factor bij het wel of niet gaan varen. Ook de mobiliteit werd een beetje een zorg. Het op en afstappen ging soms minder gemakkelijk. En eigenlijk wilden we wel wat meer zien in o.a. Europa. Als je de mobiliteit op het water gewend bent is een stacaravan niet een optie. Dus werd het een camper. De ervaring heeft reeds geleerd dat we niet de enige watersporters zijn in de camperwereld die deze stap zetten. Het mooie is dat we veelal watersport plekken zoeken en vinden. Vele jachthavens bieden ruimte voor campers. Verder zijn er duizenden plaatsen, van betaald tot vrij van stageld door heel Europa. Een uurtje rijden en we zitten aan het IJsselmeer, de Waddenzee of de noord Duitse havenplaatsjes. De boot stond in de stille verkoop. Zowel de boot als de camper optimaal benutten werkt echter niet dus kwam de boot in oktober in de actieve verkoop. Eind februari was er een passend bod en dus was de verkoop een feit. Wel even slikken na 23 jaar eigenaar maar toch ook weer blij dat de verkoop een feit was. Daarvoor lag de boot immers te koop. Het ziet er naar uit dat er een tevreden nieuwe eigenaar is. Wat dat betreft hadden we geen betere koper, vanuit de omgeving van Munchen……, kunnen vinden. Nu de actieve watersport voorbij is ruilen wij ons Friendship lidmaatschap in voor een lidmaatschap bij de Nederlandse Kampeerauto Club. We kijken met veel genoegen terug. Ook op prettige contacten met velen van de IFC. Namen zullen we niet noemen maar we hopen zeker nog een aantal te ontmoeten aan welke waterkant dan ook.

Goede vaart, Sinus en Roos Meiring

48

Zon, wind, kibbeling en een verbrande neus Dag 1 Het is de donderdagavond voor Pasen en we stoppen zoveel mogelijk warme kleding in onze bagage. Het gaat eindelijk gebeuren: we gaan naar Engeland zeilen. We worden door Jeroen met de auto opgehaald waarna we vervolgens aankomen bij IJmond Watersportvereniging in Buitenhuizen. Bij aankomst begint het net te regenen, we haasten ons naar de kantine. In afwachting van Desiree, Carla en Luc; die de Sigmagic vanuit Enkhuizen naar IJmond brengen. Eerst maar eens een drankje… Langzaam druppelen de mensen binnen. Er wordt gesproken over England, het weer en vooral de wind van zondag, oost 6. Uiteindelijk is er besloten om niet naar onze links-rijdende buren te gaan maar om een rondje Noord-Holland te varen. Een kleine teleurstelling maar ach er is geen man overboord, beter een anker kwijt dan het schip. Na enkele uren geslapen te hebben, gaat om een uurtje of 8 de wekker (radio volume 30). Na allen wat te hebben ontbeten en een goede bak koffie achterover te hebben geslagen -wat kan een mens toch gelukkig worden van (oplos) koffievertrekken we dan eindelijk. Op naar het verre noorden! Over onze schouder zagen we de haven steeds verder uit het zicht verdwijnen. Jeroen en Luc waren aan dek helemaal in hun element. Continu bezig scherper proberen te varen en er een knoopje bij te snoepen.

Terwijl iedereen druk bezig was was ik me mentaal aan het voorbereiden om naar de wc te gaan. Zwemvest uit, jas uit, broek omlaag, panty omlaag, plasje doen en vervolgens weer alles aan. En dat terwijl je ook nog moeite moet doen om op zo'n schommelende boot je evenwicht te bewaren. Het valt niet mee maar het geeft je wat te doen. Wie in het schuitje zit moet meevaren. Toch werd het steeds kouder en voelden we ons enigszins misselijk. Je wilt zo min mogelijk in de kajuit zijn wanneer de boot zo schommelt, dus besluit je maar om buiten te blijven. Snel duikt Jannes met enige tegenzin toch naar binnen en komt naar buiten met een broodje en een spierwit gezicht. Na circa 6 uur varen, komt de haven van Enkhuizen in zicht.

49

Dag 2 Op naar Den Helder. Terwijl Luc aan het roer stond sprongen Jannes en Jeroen van links naar rechts, ging overstag en terug, tweakde en snuffelde aan elke lijn en katrol. Het kon steeds nog iets scherper, sneller, beter. We voerden gesprekken, hadden plezier. Het gaat voor de wind. We maken een flinke snelheid en genieten van het zeezeilen in optima forma: lekker windje, kalme zee, prachtig weer en een gloeiende kop en rode gok aan het eind van de dag.

Dag 3 Omdat we niet naar Engeland waren gevaren en Jeroen zijn vishengel helaas niet bij zich had, besloten we om onszelf in IJmuiden te trakteren op kibbeling.

Een mooi doel. We kozen de route vlak langs de kust waardoor we als eerste de monding van de haven binnenvoeren. De sluis door en vervolgens aanleggen voor Kibbeling. Precies op het moment dat we wilden aanleggen viel de motor uit. De punt van de boot werd door de tegenwind tegen de kade aangeduwd en een man die achter ons net op zijn stalen bootje een buitenboordmotortje aan het repareren was kreeg de schrik van zijn leven. Hij kwam klem te zitten tussen de boot en de kade totdat we eindelijk verder werden geblazen en de motor weer aansloeg.

Een kleine herinnering op onze punt achterlatend. Al snel is het schot te boord, en kunnen we genieten van onze wel verdiende kibbeling. Aan het einde van de dag waren we weer allemaal veilig aangekomen in Buitenhuizen.

Jannes en Rebecca

50

Inschrijfformulier Hemelvaartweekend 2014. donderdag 29 mei – zondag 1 juni. Wij gaan mee met de Hemelvaarttocht. Naam schipper : Adres : Postcode/woonplaats Telefoon : Scheepsnaam

: :

Lengte boot:

Wij komen met ……………….. personen, ouder dan 12 jaar à € 33,00 Wij komen met ..……………… personen, tot en met 12 jaar à € 19,00 Lengte boot: tot en met 28 voet

= € 18,00

=€ =€ =€

of Lengte boot: meer dan 28 voet

= € 21,00

Totaal:

=€

=€

............. keer keuze Pangasiusfilet ………. keer keuze Schnitzel

Het totale bedrag moet uiterlijk 17 mei binnen zijn op Postbank 356 03 22, tnv. Penningmeester IFC te Voorburg. Het inschrijfformulier uiterlijk 17 mei sturen of mailen naar: Herman Hemerik Prins van Lignestraat 18 2274 KR Voorburg Of: [email protected] Het Bestuur.

Ruimte voor eventuele opmerkingen of wensen:

51