Frankrijk Albas 2013 a bientôt!
Van 31 mei tot 19 juni 2013
! ! WE HEBBEN ENORM GENOTEN VAN DE OMGEVING, HET WANDELEN, DE BASTIDE PLAATSEN, DE TERRASSEN, HET ETEN EN DRINKEN EN DE PLAATSELIJKE BEVOLKING. BIJNA DUIZEND FOTO’S GEMAAKT, TWEEHONDERD KILOMETER GEWANDELD, PELGRIMS ONTMOET, ORCHIDEEËN EN VELE ANDERE BLOEIENDE PLANTEN ONTDEKT, HERTEN, REEËN, WILDE ZWIJNEN, SLANGEN, KIKKERS, HAGEDISSEN EN SALAMANDERS EN NOG VEEL MEER DIEREN KRUISTEN ONS PAD, OF ANDERS OM WELLICHT! KORTOM: EEN FANTASTISCHE VERBLIJF!
!
1
Vrijdag, 31 mei aankomst in Albas Na een paar heerlijke dagen door het Franse land te hebben gereisd met overnachtingen in Villeneuve L’ Archeveque bij Auberge des Vieux Moulins Banaux (woensdag) en in Saint Etienne de Fursac bij Hotel Nougier (donderdag) kwamen we Albas. De aanwijzingen van Ank voor de laatste meters waren overduidelijk en konden we letterlijk bij haar aankloppen. Een kort woord van welkom en na “volg me maar” reden we achter Ank de heuvel op naar de molen die voor de komende negentien dagen ons thuis zal zijn. Na wat uitleg over hoe, wat, waar en wat niet liet Ank ons met de molen alleen en ruimden we de bagage weg. Nu op naar Prayssac waar Intermarché en Carrrefour garant staan voor voldoende fourage. Terug via de brug over de Lot bij Castelfranc en slingerend bereiken wij “onze” molen. Na kwartier te hebben gemaakt (heb de beste kwartiermaker van Meander als reisgezel!) verkennen we de directe omgeving en het dorp, de ijzeren brug, waar je slechts met één voertuig tegelijk overheen mag en de Lot. Het water in de rivier staat hoog, stroomt wild en heeft een bruin-rode kleur. Door de hevige regen die gedurende de afgelopen weken viel is er veel grond mee gevoerd en dat maakt het water troebel en gekleurd.De eerste avond eten wij binnen voor de haard, het is koel en vochtig, de afgelopen periode is slecht, heel slecht geweest volgens de plaatselijke bevolking. Voor komende periode ziet het er veel beter uit! Nu vroeg naar bed!
zaterdag, 01 juni wandeling Montcuq Op tijd uit de veren, ontbijt buiten met uitzicht over Albas, wandelschoenen, rugzak, stokken, zonnebrand, eten/drinken, camera’s en niet te vergeten de wandelgids verzameld en op pad naar Montcuq. Pelgrimsoord, pleisterplaats op weg naar Santiago de Compostella en startpunt voor de eerste wandeling. PR 40 uit Le Lot ....a pied, traject van 8,5 km met gemiddelde duur 3 uur, kwalificatie: facile. Prachtige route door heuvelig landschap. Afwisselend landbouw, bosachtig en
!
2
hier en daar een petit hameau. Marijke kon het niet laten om in een weiland met het eindpunt in zicht toch nog even over de bol te gaan. Het drassige moerasgras voorkwam een buil of bult en de schade bleef beperkt tot een gekwetste ziel en een modderige broek. Om van de schrik te bekomen trakteerde ik op een kleine lunch. We zakten neer op een terras op de markt en lieten de rosé, de salade met gessiers en gerookte eendenborst ons goed smaken. Via een omweg terug naar Albas.
zondag, 02 juni – wandeling Frayssinet-Le Gélat Pr.34 duur 3.45 uur over 15 km. We kennen het systeem, we hebben het vaker gedaan, kan niet fout!!! Enthousiast begonnen, de gele aanduidingen zijn toch zo duidelijk en eenvoudig te zien.......Iets te overmoedig misschien??? Ja, ja dan kan het gebeuren dat de kaart iets te globaal wordt bekeken en dan sta je zomaar naar een wegwijzer te kijken met: La Planque er op en die staat toch echt ergens anders dan verwacht! We blijven vrolijk en maken, nu wel goed op de kaart kijkend, een eigen variatie op de route en besluiten later in de week nogmaals deze wandeling te proberen. De omgeving is dat zeker waard!! Toch ruim twee en een half uur door het land gewandeld en dat telt! Op naar Preyssac en daar blijkt nu een rommelmarkt te zijn. Ook hier zakken we neer op een terras en kijken onze ogen uit naar al wat langs komt en wat er te koop is.
!
3
– Maandag, 03 juni wandeling Les trois vi#ages Pr.30 duur 3 uur over 10,5 km. Ontbijt, zie foto, daarna snel inpakken en weg wezen. Startpunt Dégagnac place de la Marie. Nu goed opletten dat blijkt te lonen!. Zonder problemen de weg kunnen vinden en onderweg genoten van natuur, cultuur en de bevolking. Route voert ons door Rampoux, een kleine nederzetting in hoofdzaak bestaande uit een landgoed, kerk, bijgebouwen en wat huizen. Een vrolijke madame komt op ons af nadat haar honden luidkeels kenbaar maakten dat er volk in aantocht was. Zoals de meeste honden in Frankrijk zijn ook deze twee vriendelijk al maken ze veel misbaar. De kleinste is een heuse Royal Carrefour volgens madame. Zij geeft uitleg; bewoners van Parijs noemen kruisingen van rassen zo. Klinkt beter dan: bastaard! Verderop helpen we een Zwitsers echtpaar met het vinden van hun route en praten wat over wat er zoal te ontdekken valt. Leuke ontmoeting met aardige lotgenoten. Op de muur van het kasteel hangt een plaquette met een verhaal hoe hier kinderen van Joden in WO II zijn verstopt en gered van een verschrikkelijk lot. In deze regio hebben velen hun leven op het spel gezet om stakkers een kans te geven. Na de wandeling een tocht gemaakt langs leuke stadjes, boodschappen gedaan en terug naar de molen.
!
4
– Dinsdag, 04 juni wandeling Roc Pounchut Vanuit de molen dalen we af via het steile pad dat uitkomt bij het informatie bord naast de school en aan het dorpsplein. We steken over en komen bij de Marie die tevens een paar uur per dag toeristische diensten verleend. Een (alweer) zeer vriendelijke en charmante vrouw geeft nuttige informatie en verkoopt ons voor €2 een guide Caminar in het Nederlands! Een gids met acht rondwandelingen vanuit Albas. Wij overhandigen haar de € 2 en met een elegant gebaar stopt zij die in een speciaal potje met sticker CAMINAR met de mededeling dat die bijdrage niet naar de gemeente gaat maar naar de wandel organisatie. Zij geeft slecht service avec grande plaisir!! Merci, et au revoir! No:3 is snel gekozen. Route van 7,6 km gaat voor groot deel over een heuvelrug die wisselend uitzicht biedt over de loop van de Lot en over de akkers met graan, wijngaarden en vruchten opstand. Vegetatie is een beetje alpine en nu de zon schijnt komt alles in bloei! Na wandeling koffie bij restaurant aan de brug en daarna nog een kleine route gelopen naar de oriëntatietafel boven op de berg achter de molen met enorm panorama. Daarna “thuis” gegeten en vervolgens een rit met auto naar Luzech, Puy L’ Évèque, Fumel en nog wat kleinere plaatsen. fantastisch allemaal!
!
5
vleermuizen! Woensdag, 05 juni wandeling Payrols No.1 Caminar, 10,5 km. Zoals de laatste dagen staan we vroeg op om voor de grote hitte (en lunch) klaar te zijn met de wandeling. Vandaag kunnen we ook weer gewoon vanaf ons verblijf beginnen met de route. We zitten al aardig hoog (windmolens staan meestal wat hoger) en zijn snel op het (voorlopig)hoogste punt. Opnieuw lopen we over een heuvelrug en hebben fraai uitzicht. We ontmoetten een groepje druivenplukkers die vrolijk zwaaien en op afstand een hond bevelen om niet te bijten. Hond is wel waaks en gelukkig niet doof! we kunnen langs de geparkeerde auto’s die hij moet bewaken. Vervolgens dalen we af naar een gehucht Souleillat met fraaie huizen geplakt tegen een steile helling. vandaar gaat het over een smal pad recht naar beneden. Het doet denken aan Zwitserland, ook de begroeiing en hier en daar een geit of koe. Helemaal beneden ontdekken we dat de in de beschrijving genoemde magnesiummijn, de waterloop die zo speciaal moet zijn en het natuurverschijnsel Payrols niet door ons zijn gezien. We lopen het dal in richting bebouwing en komen snel bij een tweede pad dat evenwijdig aan het door ons gekozen geitenpad loopt. Die hadden we dus moeten hebben!. Een duidelijke wegwijzer geeft aan dat de omschreven mijn en waterval op 1,2 km te vinden zijn. we willen de route nu eenmaal goed lopen en de beschreven dingen zien dus lopen we het pad op. Zoals je ziet hebben we alles gevonden en bekeken! Na 3 1/2 uur komen we over de brug Albas weer binnen. We nemen koffie bij L’ Esplanade, zien dat het bijna tijd voor lunch is en besluiten niet hier maar Chez Roger te gaan eten. Die heeft een kleine zaak op het dorpsplein die tevens dienst doet als informatie plek, depot de pain en eenvoudige winkel met... ja wat eigenlijk. Een vast gezelschap, hoofdzakelijk
!
6
mannen op leeftijd, praat de dag, week, maand, jaar of eeuw door. Sport, politiek, eten en drinken krijgt allemaal voldoende tijd. De vrouwen die er komen doen aardig mee en halen af en toe hun schouders op als de heren erg op drift raken. Prachtig! Als middelpunt staat Roger die alles in de gaten houdt en klanten perfect en gracieus te woord staat. Een dame van middelbare leeftijd is verantwoordelijk voor het brood en de koffie/softdrinks en Roger gaat over drank en het eten. Een jong, elegant en mooi meisje (vous avez une très jolly chapeau!!!) schenkt je een oogverblindende glimlach, hoofd met hoed schalks opzij en zorgt dat het je aan niets ontbreekt. Na de pauze maakten we nog een trip met de auto. Plaatsen gezien en een bijzondere kerk bekeken waarvoor we de sleutel konden halen bij een buurman. Dat was even zoeken. Sleutel, middeleeuws smeedwerk van een halve kilo, hing tussen planten aan een steunbalk van een overkapping/balkon. Ook dit lukte ons. Thuis een late borrel en wederom BBQ op het terras.
donderdag, 06 juni wandeling Canto L’ Aze No.6 Caminar over 14,3 km. Opnieuw vanuit huis en vroeg. Weer mooi weer en warm! Bij de wijngaard ,waar eerder de vriendelijke boeren aan het werk waren, liep nu een solitair hert rustig naar de bosrand. Veel natuur, smalle paden, droge rivierbeddingen, mooie dichte bossen. Hier en daar een kleine weide met veel bloemen. Tijdens het oversteken van een stroompje op de bodem van en dal zag ik een reekalf tussen de varens. Klein met hier en daar nog een vlek in de pels. Hoewel hij ons duidelijk kon zien was er van schrik en of paniek geen sprake. De moeder geit liet een repeterende alarm roep horen. Een heel bijzonder geluid dat door het hele dal tegen de hellingen op klonk. Mooi om zo’ n moment van dichtbij te ervaren. Het moeder dier kwam door de wei het kalf halen en samen verdwenen zij heel rustig en bedaard tussen de varens. Wie weet lag er nog en tweede kalf, dat is heel waarschijnlijk. !
7
We klommen de hele steile helling op om weer bij de molen te komen, na ruim 4 uur en 15 minuten heerlijk te hebben gewandeld. De lunch hadden we verdiend!
vrijdag, 07 juni wandeling Sur les traces d’ André Breton Pr.4 Le Lot á Pied. 3 uur over 8 km (facile). Met de auto langs de Lot via Cahors naar Bouziès. Daar langs de oever van de rivier geparkeerd bij een camping en het startpunt gevonden. Route is het oorspronkelijke jaagpad waar de schepen stroomopwaarts werden getrokken door paarden en/of mannen. We komen uit bij Saint-Cirq-Lapopie, mooi hoog gelegen op een rots die uitzicht geeft op de loop van de rivier. Een strategisch en indrukwekkende plek. Normaal is het hier vergeven van de toeristen, maar we zijn vroeg en die zitten nog aan het ontbijt of in de bus. Na rondgekeken te hebben ,in het overigens prachtige stadje, en een kop stevige espresso soldaat te hebben gemaakt gaan we de terugweg beginnen. Die loopt over de heuvelrug en geeft ons steeds weer een mooie blik op de Lot met op de oevers hoge populieren en in de velden boomgarden met notenbomen of vruchten. Met enige regelmaat doorkruisen we omheinde percelen waar paarden, koeien of ezels grazen. Een enkele Bio-boer verbouwd groente en fruit en er scharrelen eenden en kippen voor de eieren en vlees. Alles kan je direct bij de boer kopen (als die er is!!). Terug bij de auto besluiten we een tour te maken door de gorges van Lot en Célè.
!
8
Indrukwekkende vergezichten en steile hellingen met hier en daar een klein dorp. We eten wat croissants en worst en drinken veel, want het is heel warm. Uiteindelijk komen we weer in Cahors en volgen de rustige kant van de Lot naar Albas.
zaterdag, 08 juni geen wandeling – Regen, regen regen. dat is wel wat anders! We lezen veel, maken plannen , tussen de buien door even naar Roger op het plein onder de parasol koffie daar en stokbrood voor mee naar huis. Eind van middag knapt het op en kunnen we toch nog met de BBQ in de weer.
!
9
zondag, 09 juni wandeling Caminars naar Payrols, omgekeerde richting 10,4 km. duur 2.50 uur. Route begint nu langs de Lot, de mooie begraafplaats met van die kleine huisjes waar mooie tombes in staan, wijngaarden, noten en fruit en heel veel bloemen. De waterval bij Peyrols is nagenoeg droog! en dat na de regenval is wel opmerkelijk. Blijkt dat de waterval zijn voeding krijgt uit de gebieden die stroomopwaarts liggen en hier kot het water ondergronds met een kracht aan de oppervlakte. Vorige keer dat wij hier liepen stroomde er erg veel water en buiten de beddingen en over de paden. Nu is het heel rustig en zijn de meeste lopen droog. wel apart, zo’ n natuurverschijnsel.
maandag, 10 juni Weer is instabiel, mistig en dreigende luchten. We besluiten een paar plaatsen te bezoeken die nog “ op het programma stonden.” Op weg naar Villeneuve sur Lot. Belangrijke stad in de regio met veel voorzieningen. Aan de rand van de stad die typische MEGA stores, Buffelo Grill Mac Do en dat soort zaken. Centrum met mooie gebouwen, oud maar goed geconserveerd hoewel de winkels veel leeg staan en/of te koop. Vergane glorie en dat is jammer. Er hangen ook tamelijk veel mensen a(omstig uit noord Africa schijnbaar doelloos rond. Wel netjes maar zonder bezigheden.
!
10
We lopen rond en maken wat foto’s en bezoeken de kerk. Een redelijk modern bouwsel dat opmerkelijk goed past bij de oudere omgeving. Na alweer een heerlijk kopje koffie vervolgen we onze route via verschillende bastide plaatsen. Gelegen op een top van een heuvel met een omwalling of een laan met Platanen. Allen met een plein in het hart wat zo typerend is voor dit soort steden. De onvermijdelijke Tabac en restaurants met uitnodigende terrassen ontbreken ook nooit.
We volgen de instructie op van een jongen die zag dat we stonden te klooien met de parkeermeter. Die was voor ons nieuw en je moest je kenteken intypen voor je de bon kon printen. Die moest dan duidelijk zichtbaar achter de voorruit gepositioneerd. Ja, ja we leren heel wat en vacance!. We volgen een route die langs heel kleine, groene, wegen voert. Zien veel kleine nederzettingen bestaande uit een hoofdgebouw met verstevigingen en dikke muren, arbeidershuizen en landbouw opstallen. Watermolens te over aan de smalle rivier. Die zijn vaak omgetoverd tot beeldige vakantiehuizen of gites. Kunstenaars hebben hier ook hun oorsprong en we moeten nog uitzoeken wie Paliser was. Aan hem was een heel (oud) dorp met museum gewijd. Hier ook enorm veel wandelmogelijkheden en dat is iets voor een volgende keer. De D150 langs de Léde en bij Gavoudun. Vervolgens naar La Chapelle Biron, St.Frond en Bonaguil. Het kasteel bezochten we niet. Wel een koele drank aan de voet van die werd geserveerd door een broer van Illja Gort. Althans zo noemden we hem. Pet, snor en brandende pijp in de mond. vanavond borrel bij de Benko’s. daar zien we naar uit!
!
11
dinsdag, 11 juni, wandeling circuit des trois vi#ages (herkansing) Vanochtend de route nog eens goed bekeken en de kaart op verrassingen gecontroleerd . Vol vertrouwen gaan we op stap. Zonder problemen en/of verrassingen lopen we de 15 km binnen de gestelde 3 uur 45 minuten. We helpen nog een Frans echtpaar op weg die een verouderde kaart met route hebben en een GR- route volgen. Zwaar bepakt en op alles voorbereid gaan ze nu de goede kant op. We lopen een stuk gelijk op en maken identieke foto’s! Dan blijven zij rood/wit volgen en wij geel. Zo komen we tegen 12.00 uur in Goujounac en besluiten de eerder gedane belofte aan de eigenaresse na te komen. Tot onze verbazing constateerden we vorige week dat deze leuke stek in handen van een Nederland stel was. Vriendelijk, correct, schoon echter we missen de Franse lunch. Een gebrekkige invulling van een goed concept en prijzig voor wat er ter tafel komt.
Na lunch wandeling afgemaakt zonder missers, ondanks de rosé, en kwamen we weer bij de kerk van Frayssinet-le-Gélat waar de auto was geparkeerd. Weer een mooie route! Op terugweg gestopt in Prayssac voor een boodschap en bezoek aan het “OT”. Hier heeft een charmante vrouw ons info gegeven over wandelmogelijkheden vanuit dit dorp. We kochten een boekje wat lijkt op die van de Caminar, maar losbladig en meer routes in het Engels deze keer.
!
12
woensdag, 12 juni wandeling Prayssac, Dolmen duur: 3 uur 45 minuten. Zo vroeg uit de veren dat Roger nog geen brood van de leverancier had gekregen. Op naar Prayssac, daar is ook en bakker met lekker brood. Startpunt gevonden, dat was geen probleem, nu de juiste route kiezen uit de verschillende versies “ Dolmen”. Meerdere organisaties hebben hier wandelingen uitgezet en er lopen ook nog combinaties door elkaar. Gelukkig is de kaart duidelijk genoeg. De Engelse tekst is ook even wennen en de schrijver heeft ook een eigen systeem. Na een half uur zijn we voldoende ingeschoten en schieten lekker op. Vandaag gaat een warme dag worden! We lopen deels door dennenbos gemengd met kleine eiken en varens. Grappig dat deze heuvelrug zo vol staat met Dolmen en andere overblijfselen van heel oude beschaving. Een uit graniet gehakte stoel van César, reuzen “ chaos” van grote keien, Cazelle (ook dubbele) kortom we lopen van het één naar het ander.
Terugkerend in de bebouwing aan de rand van het dorp komen de er)onden en troupe op ons af. De gemiddelde leeftijd is erg hoog en het aantal nog bruikbare tanden laag. Wat een zooitje ongeregeld. Wel heel lief allemaal en de kruisingen van rassen is laten we zeggen creatief! We verdienen weer een lunch bij Roger!
donderdag, 13 juni wandeling Paradis No.2 Caminar 6,7 km. Duur: 2 uur. Startpunt weer vanuit molen en we lopen het dorp door tot een aftakking een verstopt dal in gaat. Smal en in de schaduw van de buxus bomen die een tunnel vormen boven je hoofd.
!
13
het is hier heel stil en een totaal andere sfeer dan 1 dal terug. De afwisseling is zo groot en dat maakt iedere wandeling een avontuur. Sporen van reeën in de vochtige grond en jawel iets verder kruist een bok ons pad en later op de vlakte in de ruigte zien we er nog meer. Het wordt steeds heter en we zwoegen door. Van de top van de heuvel gaan we heel steil naar beneden en komen dicht bij het dorpsplein weer in Albas aan. We maakten nog een mooie foto van de molen van bovenaf. Koffie bij Roger gaat een goede gewoonte worden!
donderdag, 13 juni après midi Cahors Het weer werd killer en een typische omslag op het midden van de dag als het heet en vochtig is gaan worden. Tijd voor een trip: Cahors is de keuze! Via de oever van de Lot, de stille kant, rijden we via Luzech, Camay, waar een boerenvrouw kompleet met bloemenjurk, mand, trap en snoeischaar hoog tussen de takken kersen aan het plukken is. De boomgaard hoort bij de kerk en kerkhof, heel sfeervol allemaal. Vervolgens rijden we via Parnac (wijn domein), Caillac, Douelle, Pradine en Mercues. Geweldig en ook veel mogelijkheden tot wandelen. Tijd staat hier stil op een soort schiereiland in de Lot.
!
14
In Caillac was de kerk op slot. Marijke stapt de Marie binnen en komt met sleutel terug. Kerk bekeken:
Verder zagen we daar nog:
Aankomst Cahors en kunnen parkeren op een centraal gelegen plein in het oude centrum en aan de grote boulevard met enorme platanen. Het is rond 12.00 uur en dus........GRADUIT tot 14.00 uur. Da’ s aardig van die Fransen. We lopen met “ groene boekje” de stadswandeling en Marijke leest bij iedere wetenswaardigheid geduldig hardop de tekst terwijl ik binnen gehoorsafstand foto’s maak. Zo bekijken we de Cathedraal met kloostergang, de pleinen met prachtige huizen van rijke handelaren, verstevigde torens enzovoort........Ook is door de hele stad op pleinen en tuinen een route des jardins. Kunstenaars hebben een “plot” een eigen tuin gemaakt en dat geeft een fleurig beeld met kleur en geur en niemand die er aan zit! Moeten ze hier eens proberen!. Al lopend komen we bij een centraal plein met grote fontein en terrassen. Hier bestellen we een jus de fruit en stippelen we de route uit die ons bij de Pont Valentré moet brengen. Het beroemde stadsbeeld van Cahors, de bug met drie torens en een duiveltje bovenin de middelste.
Bij de auto zien we de slagboom dicht. Het is ná 14.00 uur. Tja, en nu? We hebben geen bonnetje. We vragen assistentie door de intercom van de betaal automaat. De rij met lieden die ook willen uitrijden en daarvoor betalen groeit achter ons. We blijven koel!! ha ha. Een schorre stem beweert Engels te spreken en begrijpt mij. Na wat gepruttel komt er een uitrijkaart uit de machine! EUREKA! Aardige mensen die Fransen ook die achter ons stonden en die maakten applaus toen de bon er uit kwam! Bij de auto bleek dat we op een vrij terrein stonden grenzend aan de slagboom. Konden dus gewoon weg mét gratis uitrijkaart als souvenir voor het plakboek. Wat een pret! Weer knapt op en thuis wijn en BBQ! !
15
vrijdag, 14 juni wandeling Al Tuc Uit het losbladig mapje van OT de wandeling met startpunt te Bélaye. Duur 3 uur 15 minuten over 11.5 km. De verrassing van het fantastische uitzicht was minder omdat wij vorige week al een tocht hadden gemaakt en hier koffie dronken. Echter de wandeling was prachtig, stil en heel lang door eindeloze bossen waar varkens, herten en ander wild hun sporen in de aarde hadden gedrukt en in de door regen gevulde poelen zagen we de afdruk van varkens die hadden liggen zoelen en vervolgend de blubber aan de bomen smeerden door lekker te schurken. Via Grezels weer langs een heuvelrug terug naar startpunt. weer koffie bij aardige beheerder van het hele kleine museum. Thuis heerlijke lunch gemaakt met koele wijn en genoten van de zon en een goed boek. Op de hellingen rondom ons waren de reeën aardig in de weer. Het is bronstijd en dan laten ze zich goed horen. Blaffen heeft dat. Ook blijkt er soms een er)ond achter het wils aan te zitten en dan laat een jong varken of ree zich ook horen en dat is soms niet zo’ n fijn gehoor. Veelal is het wild die honden te snel af, gelukkig.
Zo besluiten we de dag! Glaasje, beetje koken en van de natuur genieten!
!
16
zaterdag , 15 juni wandeling Landorre Gorge Wandeling start in Cambayrac, serie OT, duur 3 uur 15 minuten over 11 km. Auto bij kerk geparkeerd en vonden direct de balisage jaune. Bij het verlaten van dit gehucht passeerden we een paar boerderijen waar ook hier de er)onden ons toezongen dat het een lieve lust was. Op één na, een jonge bastaard golden retriever, die vond ons wel tof en heeft de hele wandeling met ons mee gelopen alsof wij zijn baas waren. Het weer werd steeds warmer en de zon scheen meedogenloos. Het jonge dier bleef maar rennen, heen en weer, voor ons uit en weer terug zo van: “ waar blijf je nu?” Waar water was moest hij even in om af te koelen en te drinken. We genieten er van weer een hond mee op stap te hebben, ook al is het voor even.
Veel natuur, een enkel klein gehucht met goed gerestaureerde huizen. Vierkant, grote stenen, kleine ramen, torens op de hoek, een ossen oog. Zulke huizen kennen we in Nederland niet, helaas. Bijna allemaal vakantiehuizen van en voor de fransen. ook zie je hier wel wat Britten. Terug bij de auto drukt de hond zijn kop tegen mijn dij, kijkt mij doordringend aan, geeft een lik aan mijn hand. We begrijpen hem! Hij bedankt voor de fijne wandeling en het spannende avontuur toen we onderweg twee reusachtige waakhonden (zonder baas) tegen het lijf liepen. “Onze” hond kroop tussen mijn benen voor bescherming, hij is braaf en geen ruziemaker of bijter, gewoon een leuke jachtvriend. Au revoir mon ami et a bientôt ou a la prochaine! Terug in Albas vierden de kinderen het einde van het schooljaar en we hoorden ze nog lang zingen en feesten.
zondag, 16 juni – Kan ik kort over zijn. HEET heel erg heet. We blijven thuis in de schaduw en lezen veel en kijken naar grote hagedissen, roofvogels in de lucht, zwaluwen en insecten in alle kleuren en maten. ‘ s Avonds het buitenlicht aan gedaan en daar was de bewoner niet blij mee. Een hagedis had er zijn schuilplaats van gemaakt.
!
17
maandag, 17 juni wandeling Lissourgues Startpunt te Sauzet, uit versie OT,duur 2 uur 30 minuten over 9 km. Op plein van dit miniplaatsje geparkeerd, tegenover Marie en een multifunctioneel gebouw waar school en eetzaal voor leerlingen en gemeentewerkers. Ook de restanten van een hoekhuis, zwartgeblakerd en stinkend naar rook en nat verbrand hout en papier. We hoorden gisteren al veel sirenes en we lazen in de plaatselijke krant (bij Roger) dat er een huis was afgebrand, niet wetend dat wij hier de wandeling gingen maken.
Dorp uit, tussen de wijnstokken door om even later een pad het bos in te gaan. Veel bloemen, bramen, bessen en vlinders. Af en toe wijkt het bos voor een smal lang weiland om dan weer eiken met varens als ondergroei tegen te komen. Opeens........Grrrnnnoef!! en nog eens. We speuren de bosrand af en, JAWEL! VARKENS!! een heel rotte varkens. Mooi grote zeugen met overlopers en jonge beren. een keiler zag ik zo 1.2.3 niet maar indrukwekkend waren ze wel. Het hele stel verdween rustig zonder zich te haasten tussen de varens de helling op. Obelix zou z’ n vingers er bij afgelikt hebben! Vergeet ik zomaar een foto of film te maken; stond zo gefascineerd te kijken. Later vond ik midden op het pad ook nog een grote vuursalamander, zie foto! Tot slot koffie bij Mirabelle (hondje) van hotel de la Tour. Is aardig adres om te onthouden voor een overnachting in dit leuke plaatsje waar het dagelijks leven nog draait. Niet zo’n uitgestorven dorp als er helaas zo veel zijn in deze regio.
!
18
dinsdag, 18 juni Laatste dag in Albas, we slapen voor het eerst uit, gaan koffie met croissants eten bij Roger en nemen afscheid van hem en alle stamgasten. We ruimen op en maken schoon. We lunchen onder het afdak bij de schuur en drinken de laatste wijn en scharrelen de restjes bijeen. Later komen de Benko’ s even vluchtig inspecteren en maken we afspraken hoe de sleutel achter te laten en dat soort huiselijke noodzakelijkheden. We hebben een heerlijke vakantie gehad met mooi weer, veel indrukken, leuke contacten opgedaan, ontdekkingen gedaan kortom een gebied waar we beslist naar terug willen om nog meer te wandelen en plaatsen te bezoeken.
Nog wat indrukken tot slot:
!
19
