Orkney reis van 29 mei 2006 tot 11 juni 2006. Om veel zeevogels te zien en om de mooie natuur en de zeer frisse en zuivere lucht te hebben, heb ik voor de mooie Orkney eilanden gekozen. Deze eilanden liggen boven de punt van het hoofd van Engeland nog een kleine twee uur varen van uit Scrabster (vaste land). De Orkney zoals ze worden genoemd (bewoners van Orkney worden Orcadians genoemd) tellen een 18- tal bewoonde eilanden en in totaal een negentig. Er is een rijke fauna en flora, ook al groeien er geen bomen. Er broeden meer dan 300 verschillende soorten vogels. En er zijn enkele speciale bloemetjes die je nergens anders vindt, zoals de primula scotica (schotse sleutelbloem). Het landschap bestaat vooral uit heuvelachtige vruchtbare landbouwgrond en heel veel lage heide. Er zijn ook veel prehistorische sporen op Orkney te vinden. Orkney is door Noorwegen veroverd tot ze via enkele omwegen geschonken zijn als bruidschat aan een schotse jonkvrouw. Er is dus veel Noors en vikingachtige toestanden en mensen te zien.
Onze reis start op 29 mei als we om 03.00 moeten opstaan om bijna te laat te komen!!!!!!( Dit zal heel de reis doorduren blijkt later). Om 04.00 moeten we normaal inchecken bij Britisch Airways. Maar om 05.15 nog altijd niemand te zien aan het loket, ik was heel de tijd kalm maar nu begon het toch te dringen als je vlucht om 06.00 is. De bagage moet nog ingecheckt worden. Na navraag bleek dat ze al meer dan 1u aan het inchecken waren, dus wij aanschuiven in de inmiddels lange rij. Toen we onze bagage dan uiteindelijk toch afgaven werd het inladen van het vliegtuig juist stopgezet!!!! Onze bagage mocht niet meer mee??? Maar na veel getelefoneer van de vriendelijke balie dame mocht onze bagage er dan toch nog bij. Oef! Dan lopen, lopen, lopen tot we aan de juiste gate waren en we als laatste op het vliegtuig stapten en we direct opstegen naar Londen (Gatwick). Daar hebben we een overstap naar Aberdeen, we denken dat we tijd hebben tussenin, en kijken op ons gemak rond en wilden juist nog een koffie gaan drinken, toen we tegen elkaar zeiden “wat is het hier rustig”, en toen werden we afgeroepen, gelukkig had ik het gehoord want Frank had zijn eigen naam niet horen afroepen.
Dus weeral als laatste op het vliegtuig waar we ons eerste Engels ontbijt krijgen. In Aberdeen vragen we een taxi om ons enkele kilometers verderop aan het station van Dyce af te zetten, om de trein naar Inverness te nemen. De taxi prijzen waren ronduit schandalig duur, ze vroegen tot £10 dat vond ik te duur (had ik gelezen in de gids) dan vonden we een goedkopere £6.50 om twee minuten te rijden alstublieft. Dan moesten we 2u wachten op het stationeke van Dyce waar je nu echt zielsalleen staat, er is zelfs geen loket om tickets te kopen, één spoor, één links en één rechts. Thats it. Na lang zoeken aan welke kant we nu moeten staan om de juiste richting uit te gaan (Engeland rijd links weet u wel?) En soms rijden ze heen en weer op hetzelfde spoor en van die toestanden, zelfs de enkele mensen die er ook kwamen wisten het geen van allen. Dus twee uur in ferme wind en regen en Frank vindt uiteindelijk een pub waar we even kunnen plassen juist voor we aan een lange treinreis beginnen. Toen de trein ( zeg maar treintje want het was twee wagons groot) bleek na onze halte, de eerste na Aberdeen vol te zitten!!!!! We rijden twee uur met prachtige landschappen die mooier en mooier worden en telkens veranderen. In Inverness aangekomen blijkt dat we drie uur moeten wachten voor de trein naar Thurso!!! Dus wandelen we wat door de zeer mooie stad rond de rivier de “River Ness”. We wandelen over de voetgangersbrug over de Ness en zien enkele winkels waar de schotse Kilten echt wel IN zijn en zien zelfs een echte Schot met rok aan! Hier zijn nog echte clans en dergelijke, dit is echt Schotland op zijn puurste denk ik. We nemen een lunch in de stad en keren naar het toch wel grotere station van Inverness terug.. Om uiteindelijk, ja ja u raad het al maar weer juist op tijd aan te komen!!!( Frank kon bijna niet meer mee, ik zat al op de trein terwijl hij de bagage ging afhalen in de bewaring ruimte (£5 voor 3u) - (dat was echt Wicky de viking die personage een schare kerel dubbel zo groot als ik met kleine lonkoogjes die in onze bagage wil kijken uit veiligheid zegt hij???!!!! ) Ik zeg nog tegen de dame die de tickets nakijkt voor je instapt dat hij er aankomt met de bagage, ja ja zegt ze ik zie het wel, wel toen Frank wou opstappen was die dame weg en stond er een heer die van niets wist, en hij mocht dus niet op de trein!!!!!
Ik was al op de trein (met de beide tickets en het geld, slim hé?) gestapt omdat ik zag dat er weer maar twee wagonnekes waren en er een heel lange rij mensen al waren opgestapt en ik schrik had dat we niet meer meekonden (dat zou heel ons reisschema duchtig in de war brengen) Uiteindelijk kwam Frank dan toch de trein op met ocharme de loodzware bagage. Stilaan worden we moe van het reizen en we hopen in de trein te kunnen slapen???!!!!! Niets is minder waar, de trein zit vol, met mensen (zo blijkt later, er ook pas uit moeten als wij er uit moeten, dus meer dan 5 u later!!) Die echt een uitstap naar de stad hebben gemaakt en nu vol energie zitten te eten in de trein (hamburgers en dergelijke met frisdrank en alcohol en er zijn er zelfs die een radio laten spelen en jengelende kinderen die moe en nog moeër worden. Het landschap is wel ronduit prachtig en verandert om de 100 km, we zien de zee, enkele Lochs, heuvels en dalen, groene en bruine van de heide met de gaspeldoorn in volle bloei, het staat mooi dat geel met dat rossig bruin van de heide. Koeien, schapen, rotsen aan de kust, we zien het allemaal met veranderlijke luchtschakeringen en wolkenformaties die prachtig zijn. We zien zelfs meerdere van die grote herten, het lijken wel elanden en ze lopen vlak naast de trein. We stoppen wel 20 maal aan van die kleine doodverlaten stationekes waar af en toe iemand op of afstapt in “the middle of knowhere”. In Thurso aangekomen, (het is intussen 22u plaatselijke tijd) we zijn 19u50 aan het reizen! . Thurso is de meest noordelijke, wat grotere plaats op het vaste land van Schotland. De geschiedenis gaat terug tot de tijd van de vikingen, voor wie het de toegangspoort naar het vasteland van Schotland was. In de 14e eeuw was dit een belangrijke marktplaats, bekend om handel op de Scandinavische en Baltische havens. Maar steendood komen we in de eerste overnachting aan in het “Station hotel “ 200m van het station (wat ver is met 40 kg bagage en twee zware rugzakken als je moe bent.) We krijgen een appartement kamer met veel luxe ( living met superzetel, engelse bedden ( zijn altijd goede kwaliteit en prachtig gedekt!) En een zee van een badkamer met ligbad, t.v., dit alles waar we spijtig genoeg niet van kunnen genieten, we drinken nog een tasje thee en nemen een douche want morgen is het om 07u weer wekkie-time.
Waarnemingen van 29 mei 2006. Bonte Kraai Pimpel en Koolmees Merel Kraai Vink Oeverzwaluw Witte kwikstaart Spreeuw Reiger
Daslook Vele herten Gaspeldoorn Kraaiheide
30 mei 2006 Thurso (vaste land) –Gills bay_naar Orkney- St margareths Hope
Orkney De Orkney eilanden bestaan uit hoog oprijzende kliffen van rode zandsteen, en het is een kaal aandoend landschap. Er zijn negen vogelreservaten van de RSPB. De belangrijkste middelen van bestaan zijn landbouw voor de 20.000 eilandbewoners die verspreid over 18 eilanden wonen. Het klimaat is milder dan dat van de Shetlands en omdat je hier zo noordelijk bent wordt het nauwelijks donker in juni en juli. Volgens het hotel personeel zou onze bus vandaag 30 mei om 08u50 zijn, wij met onze bagage naar de bushalte 500 m verder en wachten in een echt tochtgat sinds 08u30, om 09u nog altijd geen bus maar onze ferry gaat wel om 09u30! (Volgens onze reisplanning van SNP (onze wandelreisorganisatie) We beginnen weerom te panikeren en besluiten een taxi te nemen, die daarjuist overal te zien waren en nu geen enkele natuurlijk! Eindelijk zie ik er één aankomen aan de overzijde en doe teken, hij stopt en we leggen de situatie uit, ( blijkt dat we een fantastische taxichauffeur hebben, want de service van veel taxi’s laat te wensen over daar in schotland, en zouden dit geeneens doen). Blijkt dat onze ferry al weg is sinds 09u??? Er is een optie te rijden naar een andere ferry 20 miles verder en de boot daar vertrekt binnen 20 min!!! Na wat heen en weer gediscussieer over tijden en prijzen beslissen we om het te proberen, we hebben geen tijd om te talmen en geven gas, we rijden met topsnelheden door de kleine bochtige wegeltjes, Frank transpireert zich te pletter
want die zit links van voor en ziet alles en ik zit vanachter zo mottig als iets te worden van mijn schots ontbijt! Letterlijk en figuurlijk een race tegen de tijd! Onderweg telefoneert de chauffeur dan nog ( gelukkig handloos) voor meer info over de ferry die we willen halen! En met onze accommodatiehouder op Orkney -mainland zoals de Orcadians het grote eiland noemen, dat we dus niet tijdig zullen arriveren en onze eerste wandeling naar de Tomb of the Eagles niet zullen kunnen doen! We komen......30sec te laat en zien de ferry juist de kade verlaten, en horen een vloek van de chauffeur die het enorm spijtig vindt voor ons en zo zijn best heeft gedaan. De dame in het kleine containertje in weerom de Middle of Knowhere had de ferry kunnen laten wachten als we haar gebeld hadden dat we onderweg waren, maar dat nr hadden we juist niet! We bedanken en betalen onze chauffeur die evenredig met de prijzen maar £21 vroeg, we hebben hem zelfs £23 gegeven. Na een uur uit de wagen begin ik terug wat te bekomen, en gaan we wat rondwandelen in de omgeving want we hebben nog geluk, er is een volgende ferry om 13u45 benadrukken ze ons en lezen we op het bord voor de raam waar de chauffeur ons nog wel 3x attent op maakt. Er is wind, regen en zonneschijn en we zien onze eerste vogels door een bedrupte verrekijker. Dus in theorie 4u wachten, na een kleine twee uur zijn we doornat en besluiten onze lunch (gouden lunches want ze kosten £7 p/p) in de wachtruimte in het containertje te nemen en drinken onze warme koffie. Toen we de ferry zagen komen aanvaren om 12u30 zijn we toch maar al naar de kade gelopen, er stonden intussen nog enkele wagens die mee gingen te wachten in een zelfgemaakte rij. We mogen eigenlijk direct de ferry op en zoeken een beschut plaatsje in de zon. Na ongeveer een kwartier vertrekt de ferry tot onze grote verbazing al, het is nog geen 13u00!!!!!! Gelukkig zaten we erop, want hij vertrok dus meer dan 45min vroeger dan aangemeld, het is nog altijd een raadsel voor ons. Onderweg zie ik de eerste zeevogels en haal mijn hartje op! Toen is de stress zowat weggeëbd en konden we aan onze reis beginnen als we aankomen in St.Margareths Hope waar een taxi ons komt afhalen en naar het Murray Arms Hotel brengt waar we overnachten. We hebben dus onze eerste tocht niet kunnen maken naar het graf van de adelaar, een opgraving van een 5000 jaar oude grafheuvel, die zijn naam dankt aan de nagels van de adelaars die in dit graf zijn gevonden. En het Bronze age Museum waar je de schedels zou mogen vasthouden?
Wij maken een wandeling in de omgeving maar zijn eigenlijk uitgeput en ik doe een dutje. We dineren in het hotel onze duurste maaltijd van vele kostelijke (ongeveer£50) we schrikken als we het nadien uitrekenen. ‘S avonds maken we een mooi en lange wandeling langs de kust en doen we aan strandjutten op zoek naar geen al te zware mooie schelpjes en steentjes, blijkt dat ik zelfs een oog krijg voor kleine stukjes aardewerk allerlei die je daar overal vind op de stranden. Waarnemingen 30 mei 2006 Eidereend Grijze zeehonden Scholekster Primula( gele bloemetjes) Bontbekplevier Rouwkwikstaart Spreeuw Buizerd(mogelijk en waarschijnlijk ruigpootbuizerd) Kraai Oeverzwaluw Waterpieper of boompeper (ik geraak er niet uit, lange snavel!) Grote jager Aalscholver Jan van Gent Alk Grote stern Wulp
Na een vroege nachtrust ontbijten we om 07u om, om 08u de bus naar Kirkwall te nemen, de bushalte is vlak over de deur van het hotel ( als ze ons niet had gezegd dat er een halte was zouden we hem nooit gevonden hebben, er is geen enkele aanwijzing dat er een bus stopt) wat ons gesleur met de bagage bespaart. In Kirkwall de hoofdplaats van het eiland stoppen we aan de eindhalte waar we nog meermaals de bus zullen nemen. Daar moeten we meer dan één uur wachten op de bus naar Tingwall. Gelukkig is er een schuilhuisje met toilet en alles vrij rein. We geraken aan de praat met een klein dametje die uit Engeland komt die met vele plastic zakjes rondreist en logeert in Hostels.
Ze zegt dat wij duur reizen en promoot haar manier van reizen en gedurende een heel uur hoor ik de ponden van allerlei rond mijn oren vliegen, precies of ik wist niet dat het duur was???? In Tingwall nog even wachten op de ferry en dan varen we een half uur naar Rousay een eiland nog noordelijker. Daar worden we opgewacht door de eigenares van onze b&b Maybank met zoontje. Het is een heel mooi gelegen b&b met een prachtzicht op zee en het mainland, we genieten echt van de mooie en zeer stille omgeving en de bergen begroeid met heide en veen. We starten onze wandeling met frisse moed maar ze is vrij zwaar en intensief en klimmen, er zijn niet echt paden, wel geitenpaadjes en karrensporen en boven op de berg gekomen met kompas verder want er is helemaal geen pad meer. We zijn dan spijtig genoeg teruggekeerd want het was er ook heel vochtig, Frank trapte zelfs in een veen en was tot de knie gezakt. We zijn wel tot de top gewandeld en hebben het meer (Loch) gezien dat blauw afstak tegen de roestkleurige heide. We bezoeken een grafheuvel op onze daling. We nemen ons diner in het enige nabijgelegen ( volgend huis aan de overzijde 750 m verder) in een soort klein hotelletje met zicht over een mooi grasland met daarachter de zee en het mainland, prachtig zicht en we zitten er ruime tijd te genieten van de zeehonden die voorbij zwemmen. Er is zelfs zon in de avond.
Waarnemingen van 31 mei 2006 Rousay Veldleeuwerik Gras of oever pieper Raaf Merel Aalscholver Spreeuw Kleine jager Kolgans Wilde eend We kunnen een keertje uitslapen en als we opstaan regent het, en zo te zien is dat voor heel de dag! En ja hoor toen we de ferry in de namiddag namen terug naar Tingwall regende het nog.
We nemen ook de bus terug naar Kirkwall waar de busdame ons vlak voor ons Queens hotel afzet. We kuieren wat rond in het kleine stadje maar alles sluit om 17 u, dat was goedkoop winkels kijken!!! Heb ik pech. We kopen ons dinner in een bakker, noodles en koffiekoek en eten in de hotelkamer ( worden we nu echte Nederlanders?) (Nee het is er gewoon niet te betalen). In de ochtend weer vroeg op dus ontbijt op de hotelkamer, want voor 7 u geven ze geen Breakfast service. !!!! (Dit is te vroeg) We varen met de ferry van 7u20 naar Westray waar we met volle moed weerom aan onze wandeling willen beginnen alhoewel het weer niet echt uitnodigend is maar op deze wandeling zouden we goed Papegaaiduikers zien??? De overtocht is mooi met vele vogels en ik zie meerdere Grote Jagers. Op Westray aangekomen nog altijd slecht weer, dus niet veel zin om aan de wandeling te beginnen, want dan zie je toch heel weinig. De dame die ons kwam ophalen rijdt met ons naar de start van de wandeling, maar we besluiten uiteindelijk om toch mee te gaan naar het hotel. Daar doen we een wandeling in de omgeving over het strand en naar het kasteel enkele km verder, met heel de dag regen, Frank vindt wel een klavertje vier aan het kasteel. We nemen lunch in een plaatselijk soort bezoekerscentrum van de omgeving, de dame maakt alles zelf en de man doet bustourtjes over het eiland en naar de Papegaaiduikers!!! We boeken de avond tocht naar de Papegaaiduikers, deze komen namelijk rond 21u van zee af naar hun broedplaats die tussen vele ander vogels vrnmlk Noordse stormvogel ligt, alleen broeden zij in holen tot wel 4 m lang die ze zelf uithollen met bek en poten. We hebben zelfs een avond zonder regen en de zon komt mee kijken, zien de vogels met tientallen aankomen en we genieten meer dan 2u van dit spektakel. Waarnemingen van 2 juni 2006
Noordse stern Kleinste jager Grote jager Paarse strandloper Bonte strandloper Kievit Wulp Noordse stormvogel
Papegaaiduiker
De volgende ochtend 3 juni 2006 (verjaardag van Frank) Blijkt de mooiste dag van de vakantie te worden. We nemen een ferry met zaterdaguren en zielalleen worden we overgevaren naar Papa Westray, Papay genoemd. De overvaart duurt een half uur. Het is een eiland naar mijn zin dat zie ik direct. Niet te groot, je ziet als je in het midden van het eiland (waar ook de baan loopt) wandelt de zee aan beide zijden op vele plaatsen. En het mooie landschap met de vele witte stranden die verlaten zijn!! We hebben nog mooi weer ook, zeker omdat Frank jarig is of omdat zijn klavertje vier werkt. Bij aankomst staat er een man met een klein wit busje niet echt voor ons voorzien maar omdat wij de enige zijn die van de boot stappen bied hij toch aan dat we mogen meerijden tot aan zijn huis en van daaruit moeten we dan maar wandelen.. We zien de oudste kerk van Schotland van de 12é eeuw. Verder op onze tocht komen we in een natuurreservaat van RSPB waar we een heuvel opmoeten om een vogelkijkhut te kunnen betreden met zicht op ongelofelijke dingen!! Het is een droom van een kijkhut met alles erop en eraan (nog nooit gezien) zelfs een telescoop staat er!!!!! We zien verschillende broedende Grote jagers die ik zie buitelen rondom elkaar en zie baden in een klein waterplasje. De Noordse stormvogel komt bijna de kijkhut binnen, hij broedt er vlakvoor! In de kijkhut lees ik vluchtig (in het engels) over de Crex Crex en als je deze vogel ziet dat je dat moet melden, maar ik kijk eigenlijk niet naar de vogel zelf. Na onze prachtige lunchplaats gaan we verder het gebied in naar de kliffen waar we zeekoet, alken kuifaalscholvers en eidereenden zien en ruiken, met fameuze mooie belichting. We zien hier ook weer dat speciale roze bloemetje dat je alleen hier vind, op de kliffen, staan er vol van en het is prachtig gewoon.. De terugweg loopt langs een parelwit strand waar ik toch een pauze wil houden en me neervlij op het zand in de zon, de temp. loopt zelfs op tot ongeveer 30 graden in volle zon uit de wind (we komen van 15 graden deze morgen.) We zien zeehonden die ons zien en nieuwsgierig komen rondzwemmen, en ook duidelijk van de zon genieten.
Geregeld hoor ik in de graslanden naast het pad een speciaal geluid, ik ken het niet en denk dat het een soort reiger is en zoek naar een kopje dat boven het gras zou kunnen uitsteken?? Ik blijf het horen op drie plaatsen maar we hebben niet genoeg tijd om echt lang te blijven staan om het te zoeken, we moeten straks rond 16u onze ferry terug hebben. We zoeken nog wel een plaatsje om iets te eten en na een kort bezoek aan het piepklein postkantoortje, dat je alleen aan het embleem aan de buitenkant erkent. Binnenin vol met zelfgemaakte spullen ligt van de bewoners van het eiland de dame voluit begint te vertellen, zeer interessant maar we hebben geen tijd, geeft ons wel een plaatsje waar we kunnen “Tea-time” nemen” en na even zoeken vinden we het adres (er is weer niks aangegeven, het lijkt een gewoon huis). De heer des huizes is een zeer vriendelijk man en in een wip is er koffie met zelfgemaakte cookies op de tafel en ik vertel hem van mijn geluid dat ik juist hoorde en niet ken! Hij zegt me dat ik wel heel veel geluk heb om dat te horen, het is zeer zeldzaam en maakt meestal alleen geluid s'nachts!!!!! Dit zegt hij wel 4x tegen mij en ik laat in mijn vogelboek kijken wat ik denk dat het is, maar het blijkt helemaal geen reigerachtige te zijn het is de “Kwartelkoning” ik voel me de koning te rijk als hij me dit zegt, wat een speciale dag vandaag. Een nieuwe waarneming voor mij!!! We wandelen verder richting ferry en ik hoor het geluid nogmaals, maar nu weet ik wat ik moet zoeken. Frank is ongerust dat we de boot zullen missen en wandelt al verder. Ik wil persé de kwartelkoning vinden en ja hoor ik krijg het hoofdje te zien terwijl hij het geluid maakt “CREX CREX”, mijn dag kan echt niet meer stuk en ik maak een vreugdesprongetje. Verderop hoor ik ineens een soort bijengeuid boven mijn hoofd, ik kijk en ineens valt er bijna iets in het hoge gras plof neer, ik weet niet goed wat het is maar ik hou het op watersnip. Heel de dag horen we ook de veldleeuwerik zingen hoog in de lucht. We zien ook veel Noordse stern –wilde eend af en toe grote jager en de kleine jager en tapuit. Moe maar zeer tevreden en met spijt in het hart moeten we dit mooie eiland naar mijn zin verlaten en na een lekker bad in het hotel nemen we het verjaardagsdiner van Frank, verse krab (specialiteit van hier). Hier in dit hotel de Pierowall maken ze desserts als nergens anders het is een liefelijk hotelletje waar je niets tekort komt! We zien nu ook (zaterdagavond) de plaatselijke bevolking ze komen hier allen eten en hun avond doorbrengen aan de toog.
Zondag 4 juni 2006 We doen een slaap-uit dagje en eten laat (9u), frank besteld kippers aan het ontbijt en Black pudding, de kippers zijn huisgerookt deze morgen en ze smaken zeer fijn, hier hebben ze naar het schijnt ook de beste fisch and chips van de Orkney. Gisteren stralend weer maar vandaag moeten we het stellen met miezerige regen. We gaan wat later op stap vandaag, morgen weer vroeg op voor de ferry terug naar Kirkwall waar we richting Birsay gaan. We doen een mooie wandeling langs een landweggetje naast de wilde kust met mooi zandstrand en duinen en weilanden onderweg zie ik veel konijnen in de duinen zelfs zwarte konijnen! We wandelen tot we de vuurtoren van Noup Head in zicht krijgen, we zien dat het nog een heel eind is en besluiten om terug te keren ( ik zou het niet gehaald hebben) en besluiten ons op de duinen te zetten om naar de zeehonden te kijken en naar een beginnende surfer die komt oefenen. Vandaag zie ik winterkoning, zanglijster, kievit, scholekster, kuifaalscholver, zeekoet, noordse stormvogel, spreeuw. We hebben een rustige namiddag. Maandag 5 juni 2006
We nemen de vroege ferry naar Stromness vandaar moeten we een km wandelen met onze bagage naar het busstation (amaai mijn armen). Op de boot open en zacht weer maar ijskoud. Ik zie op zee enkele Papegaaiduikers een groep Jan Van Genten, Kleine jager, Stormvogel. Bij aankomst is het even zoeken naar Brass taxi waar onze fietsen staan voor de fietstocht van vandaag en waar we onze bagage achterlaten. Het blijken mountain bikes te zijn voor mannen en ik geraak er nauwelijks op en af (ik hou de fiets steeds zeer schuin om er op en af te geraken) maar eens ik erop zit komen mijn benen tegen mijn borsten als ik fiets, dat belooft leuk te worden!!! Hier kunnen we geld afhalen in de Bank of Scotland, het lijkt een gezellig stadje te zijn, maar we moeten aan onze fietstocht beginnen van 25 km met hoge heuvels en felle afdalingen!!! We fietsen het prachtige landschap in met vele groene weilanden wat struiken en vele meren onderweg.
Bij sommige afdalingen (die me enorme adrenalineschokken geven en angstgevoelens) schatten we dat we tot 60km halen en bij de stijgingen stap ik af en haal ik amper 5km/u. Gelukkig weinig verkeer op de baan want we moeten dan ook nog is links fietsen. We hebben wind vanachter en de zon in de rug, ideaal fietsweer. Er zijn veel vogels onderweg te zien, maar ik kan moeilijk op en af de fiets dus laat ik ze met pijn in het hart voor wat ze zijn We komen langs drie van de beroemdste archeologische plekken van de eilanden: De imposante grafheuvel van Maes Howe en mysterieuze steenringen van Stennes en de Ring of Brodgar, 3000 jaar oud en betekenis nog steeds onbekend! . Ik vind de steencirkels zelfs mooier dan die van Stonehenge te Zuid West Engeland. Een viertal uur later arriveren we in onze overnachtingplaats Primrose Cottage gelegen op een heuvel met een zicht op de prachtige zonnige westkust van Mainland. De waarnemingen waren, scholekster, spreeuw en regenwulp, veldleeuwerik die we weer heel de dag horen en overal kleine lammetjes en kalfjes te zien, weien vol!!! Alles staat in bloei hier is de lente duidelijk begonnen. Boerenzwaluw, huiszwaluw, grauwe gans,, bonte kraai, kraai, raaf, merel rouwkwikstaart, gele kwikstaart, grote jager, kievit, wilde eend, kuifaalscholver. Ik ga vroeg in bed want het is te koud om nog buiten te zitten, en morgen weer een zware dag, dus ik lees een boekje en Frank gaat nog wat wandelen en ziet de heer des huizes aan komen met tractor en boot, deze was gaan vissen. Het is ook een houtbewerker want het huis staat vol met mooi zelfgemaakte stoelen en papegaaiduikers in de vorm van de vogel met snaren erop en als je het aan de deur hangt geeft het muziek, prachtig, we kopen er elk één. Frank zegt me dat het een echte ruige man blijkt te zijn, wat ik kan beamen als we aan het ontbijt komen, waar voor de éérste maal ook andere gasten mee aan tafel zitten, blijkt ook een vogelkijkster ( op leeftijd) en haar man is de chauffeur). 6 juni 2006
De gastheer zit echt bij ons in de ruimte in zijn zetel te wachten tot we halverwege ons ontbijt zijn en begint te vertellen over zijn leven en zijn hobby’s, hij blijkt een viking te zijn en komt met hoed, laarzen en bijl de kamer
binnen, ik waan me echt bij de vikingen en begin te lachen misschien wel ongepast, maar het is echt komisch. Hij laat foto’s zien van vikingboten die ze zelf maken en na de ceremonie telkens in brand steken, hij blijkt ook muziek te spelen, maar wij moeten helaas weer verder want een zware wandeling wacht ons en we willen om 15u45 de laatste bus hebben halverwege want heel de wandeling is te zwaar voor mij. We wandelen naar Marvick Bay een fikse klim naast de zee op de kliffen (75m) daar staat de toren Kitchener memorial en waar duizenden zeekoeten nestelen, en ik ook Papegaaiduikers zie en Noordse Stormvogel, Alken,. We wandelen richting Skara Braê steeds langs de kust boven op de kliffen. Het is zelfs warm en zonnig en we lopen rond met trui en dikke jas in onze rugzak. Soms is het pad wel heel smal en moeten we echt oppassen dat we niet in de spleten van de kliffen schuiven of we liggen 100m diep in de kloof. We moeten af en toe enkele stenen muurtjes over ( voor mensen met lange benen is dat gemakkelijk) weilanden met koeien die ons maar raar bekijken als we hun veld in komen, op het laatste als de tijd begint te dringen, ik naar wc moet maar er geen tijd is (nog 1/2u te gaan voor de bus er is maar we zijn er nog niet) en het parcours op zijn moeilijkst is en we heel kleine passen moeten nemen om niet te vallen, het is spannend en met twee handen aan de prikkeldraad hou ik me vast en voetje per voetje schuifel ik zijwaarts verder en probeer niet omlaag te kijken!!! Onderweg zie ik een raaf en hoor hem roepen en volg hem met verrekijker en zie dat hij op een nest op de klif land, bij een andere raaf die nu ik het zie, vastzit in een oranje visnetrestje en zich te pletter roept tegen zijn/haar partner. Ocharme en we kunnen niets doen! Er blijken nog raven te zitten en ik hoop dat deze voedsel brengen naar de gevangene anders zal ze sterven. We zien het gebouw staan waar de bus komt en we hebben nog enkele minuten denken we, ik zie ineens een blauwe bus het paadje afrijden, (kon ook toeristenbus zijn) en loop en zwaai om hem te stoppen, hij opent zijn deur en ja ja het is onze bus en ik zeg zo zonder adem " just in time "en wat een geluk we hebben to catch the bus en de chauffeur zegt me, ja want hij is 3 minuten later vertrokken!!!!!!!!!! Wat een stiptheid toch die Engelsen! Over geluk gesproken, we lopen intussen met 4 klavertjes vier rond in onze zakken die we gevonden hebben!!!!! Normaal moesten we nog 13 km wandelen tot in Stromness met de bus is het 10 min en ineens zitten we niet meer op de mooie kliffen en de rust maar in een stadje aan de haven even afkicken dat wel! We zagen op het klif heel raar ook een rosse kat gelijk een vos, ik dacht eerst dat het een vos was?
Ze ging ook niet echt lopen ze bleef aan een konijnenhol zitten??? Bestaat er een rosse “wilde kat”? Grote Jager, regenwulp, tapuit, rouwkwikstaart, raven, veldleeuwerik, ik denk rotsduif, en eidereend. Woensdag 7 juni We slapen lang tot 08u! We verblijven hier 3 nachten, vlakbij de haven en het is een volzette b&b waar we bij het ontbijt nooit alleen zijn en vele reizigers van alle landen (vele Canadezen) zien. We hebben een fantastische keuze aan het ontbijt ( beste van heel de reis) Met zelfs kaas en zelfgemaakt brood eindelijk is geen toast!! Om 10u nemen we de ferry naar Het eiland Hoy. Het is een korte oversteek met een vrij volle ferry naar het bergachtige eiland. Waar we de wandeling aanvatten samen met “Miss Marple and sister” ( pittige dames op leeftijd met groene hoedjes op en die nu al inzitten waar ze nu teatime kunnen nemen??) We worden afgezet door een vriendelijke eilandbewoner die ons tot aan de start van de wandeling rijd met wit camionetje en onderweg stopt om de grafsteen te bekijken. We starten de klim naar de hoogste klif van Orkney “De befaamde 127 m hoge rotsnaald “Old man of Hoy” en verderop zien we de 300m hoge kliffen van St john’s head, de grootste van Groot Britanië. Het is een ferme klim en ik doe het traag maar gestaag en we worden door vele mede reizigers voorbijgestoken en Miss marple is al een eind verder. Op een mooie plek blijf ik zitten en wandelt Frank verder naar de Klif ik zie hem van hier wel en bewonder de vele grote jagers die hier broeden en zie ze buitelen met elkaar en spelen, ik zit precies in een natuurfilm met het geluid van de bonkende zee in de grotten onder de kliffen onder mij. En voor de rest de stilte van de natuur ongelooflijk. Ik zie tientallen jagers allen gekoppeld. Frank heeft intussen zijn lange broek voor een short geruild onder toezicht van miss marple die dat echt wel enig vond! Bleek dat er papegaaiduikers te zien waren, ik zag alken en kuifaalscholvers. De dames eren Frank want hij heeft papegaaiduikers gezien en het hun getoond, ze hadden er nog geen gezien!!! We dalen terug af en langs het heidelandschap met hoge bergen dalen we af naar het witte strand dat mijn ogen uitsteekt en ik wil er nog even op liggen voor de boot terug afvaart.
Het blijkt nog een intensieve tocht naar het strand dat zeer moeilijk te bereiken is door heide, velden, en hoge stenen ( we zien onderweg 3 eieren liggen onbemand??? Van de scholekster?? Ik val in slaap op het strand tot het water bijna aan mijn voeten komt en ik wakker word en Miss marple ons tot de orde roept ( we hadden hier afgesproken om samen op het busje te wachten). We zien nog kleine jager eten afpakken in de vlucht van meeuwen en ik zie een sneeuwhaas in zijn holletje verdwijnen. Op de terugtocht met de volle ferry kregen we nog een glimp van dolfijnen te zien, het water was spiegelglad, geen zuchtje windt en warm weer, iedereen ziet rood! Onze SNP reis zit erop en we blijven nog 3 dagen en dat is in handen van Tante Gerda. We zitten momenteel nog in het kleine havenstadje Stromness, in het Millers’s House & Harbour Side een uitstekende b&b met het beste ontbijt dat we in de 14 dagen hebben gehad! We nemen de bus naar Kirkwall ( ons gekende busstation, en vandaaruit nemen we de bus even buiten de stad naar de Destilleerderij van whisky “Highland Park” één van de twee plaatselijke Orkney destilleerderijen. We hebben de eerste rondleiding met nog vier andere mensen. Hier wordt nog bijna alles handmatig verwerkt en nog met kolen en turf warm gestookt, de turf wordt nog onder de heide vandaan geschept met de hand enkele miles verder in de heuvels. Ondanks alles zie ik hier toch ook het machinale stilaan inburgeren (gids zegt het zelf ook) vroeger was er één man die de ijzeren stangen rond de eiken vaten maakte (heb naam vergeten) die ging op pensioen en is niet meer vervangen. In de kelder zien we vele vaten liggen op jaartal, ze moeten minstens12 jaar stilliggen! Het is echt de moeite om dit eens gezien te hebben, alles wordt nog puur gebruikt hier, geen kleur en smaakstoffen. We winkelen nog wat in Kirkwall voor we de bus terugnemen naar Stromness. Ik zoek enkele adresjes uit waar ik de volgende 2 nachten wil verblijven op het Schotse vaste land in de buurt van Bora. De volgende ochtend nemen we de vroege ferry naar Scrabster waar we eigenlijk onze reis hadden moeten starten weet u nog? Dit is echt een grote luxe ferry! We hebben drie uur tijd voor de trein in Thurso die vertrekt richting Inverness. We praten met al wat oudere mede reizigers en zij willen een taxi nemen en vragen of wij een tel nr hebben, en ja dat hebben we van Jordie onze snelle chauffeur in het begin van de reis.
Zo zouden wij onze bagage met deze taxi kunnen meegeven en wij te voet wandelen naar het station, want deze mensen moeten daar ook heen We moeten wel wat zoeken naar het telnr en intussen komt er een bus (city link) die blijkbaar naar Inverness rijdt, maar wij kunnen niet mee omdat onze treintickets al betaald zijn, we stappen dus in Thurso af en na onze bagage onbemand in het station te hebben achtergelaten wandelen we naar Thurso dorp voor een Brunch en nog wat onze tijd verdrijven tot de trein komt in het halftime bemande station! Weerom een volle trein en we besluiten om direct door te reizen naar Aberdeen omdat de treinen in de weekends bijna niet rijden, we zouden dan niets kunnen zien in Bora, dus met spijt in het hart genieten we van de mooie treinrit en begeven ons naar de grote stad! We besluiten weerom in Dyce ( het kleine stationneke)af te stappen en niet in Aberdeen centrum. Daar zet ik Frank en bagage in een overvolle pub af en ga op zoek naar een b&b in de buurt, blijkbaar is er veel volgeboekt en is er iets met de dokwerkers aan de hand want die logeren daar allemaal en vind ik moeilijk een vrije b&b na er vier gedaan te hebben vindt ik er één waar we nog terechtkunnen maar dan wel zonder ontbijt enzomeer want deze mensen zijn weg voor het weekende!!! We krijgen een sleutel en schuin erover is een hotel waar we kunnen eten (vrij goed). De volgende morgen besluiten we met de trein naar Aberdeen centrum te gaan. Wat een drukte, ik vindt er mijne draai niet en ook mijne weg niet, we lopen heen en weer en heel mijn oriëntatie is weg, er zouden vele mooie plekken zijn maar ik vind ze niet. Aberdeen telt 206.000 inwoners (Aberdonians) en is de hoofdstad van de regio Grampian. De op twee na grootste stad van schotland. Ook wel de granieten stad genoemd vanwege het materiaal waarmee de huizen gebouwd zijn in meestal Victoriaanse stijl. We doen enkele gekende gebouwen, We zien de eerste universiteit King’s college en de Marishal college. Er is veel olie en gasverwerkende industrie vanwege de booreilanden in de buurt. We lopen meermaals door Union street ( zoals de Meir bij ons) Market street, Ship Row, het oudste straatje van de stad en het bijna oudste huis van Aberdeen: Provost Ross’s House(1539). We bezoeken het Aberdeen Maritime Museum, modern ingericht met multimediapresentatie geeft een interessant beeld van Aberdeens relatie met de zee, van de vroegere visserij en walvisvaart en de olieverwerkende industrie.
Saint Andrews cathedral en meer imposante gebouwen voorbij wandelen we langs de haven naar de kust terwijl ik eigenlijk naar de rivier de Dee en de Don wou!!!! Aan de kust is niks maar dan ook niks te zien alleen een vast pretpark met casino en dergelijke, omdat we niets anders vinden eten we iets en wandelen terug. We vinden het maar niets in de stad en besluiten terug de trein te nemen ( we missen er juist één en moeten 2 u wachten!!) Wat een organisatie die laatste dagen??? Waar zijn die klavertjes vier???? We vervelen ons eigenlijk wat en wachten echt tot we terug kunnen reizen naar België, het enige voordeel is dat we niet moe zijn zoals op de heenreis. Zo keren we op 11 juni huiswaarts en zit deze toch wel zeer mooie reis erop. Ik hoop dat jullie wat hebben mee kunnen reizen door dit verslag.
