Fillipijnen 2007 starring:
Eric van den Arend Petra Klijn Pascal Eshuis Raymond de Bruyn Henk Pruijssen Dirk van Dalen Peggy van Vechel Veronique Rijnen
Barracuda V crew: Macky Marciano Renato
Dedicated to:
‘The little sweet lord animal’
n.b.. Sommige stukken in dit verslag kunnen alleen door de deelnemers op een juiste wijze gelezen worden. Alle buitenstaanders die hier meer van willen weten adviseer ik om zelf een reisje te boeken, sommige zaken zijn namelijk niet uit te leggen.
1
23-03-2007 Vrijdag De grote dag: 8:20u in Hardinxveld-Giessendam, om vervolgens samen met Petra en Henk met de trein naar Schiphol te vertrekken voor de eerste vlucht naar Hongkong.Een vlucht om niet snel te vergeten, wegens slechts één klein kind, dat van de ongeveer 11 uur durend vlucht het presteerde om er toch minstens 8 voor ons te vergallen. #$*@&^%......... 24-03-2007 Zaterdag (Alona Beach) Weinig geslapen tijdens de eerste vlucht, en de tweede was hiervoor te kort. Compleet gaar aangekomen om Cebu Mactan international airport waar Eric en Pascal op ons stonden te wachten. Het busje stond al klaar en we konden zo door naar de fastferry voor een tochtje van 2,5 uur naar Tagbilaran, waarvandaan het nog ongeveer 20 minuten per taxi busje was naar Alona Beach (Panglao island) het startpunt van onze reis. - Oasis resort (http://www.seaquestdivecenter.net) 2 persoonskamer !40,(Bert Jan Schaap (BJ) de Nederlandse eigenaar van ‘Oasis resort’ en ‘Sumisid Lodge’) - Tijdzone GMT+8 - Geld Peso !1,- = = 63.5 Peso
2
25-03-2007 Zondag (Alona Beach) Helaas weinig geslapen, ik vlieg liever de andere kant op! Ontbijten tot 10:30u dus om 10:28 aan tafel Hinay Hinay (rustig aan) lekker ontbeten en daarna de gehuurde duikuitrusting verzamelen en het nodige passen. De boot, ‘onze’ boot had er nu ongeveer moeten zijn, maar is nog in geen velden of wegen te zien. De planning was om met onze boot een test duik te maken, zodat we zeker weten dat alle apparatuur goed is en ook op de boot ligt. In plaats van onze boot gaan we nu duiken met een bootje van Seaquest op ‘TMS’ reef. Nadat we weer terug zijn bij het Seaquest dive center, zien we dan toch de ‘Barracuda V’ aankomen. Kennis gemaakt met de bemanning. - Macky kapitein van de grote boot - Renato van alles en nog wat - Marciano kapitein van de kleine boot
Meteen al de duikspullen aan boord gebracht, morgen ochtend de rest van de bagage mee en dan kunnen we gaan. Vanaf het strand wordt het nu echt werkelijkheid ‘onze’ boot ligt klaar voor vertrek, mensen die horen van onze plannen blijken toch wel enigszins jaloers. Eric is er intussen achter dat de boot wel heel mooi klaar lijkt te zijn voor vertrek, maar dat de diesel tank, die vol zou zijn bij vertrek nog wel leeg is, eerst nog even diesel regelen dus!
3
26-03-2007 Maandag (Alona Beach -> Anda) We zijn vertrokken, na 20 minuten varen eerst een duik gemaakt om te controleren of iedereen alles bij zich heeft, nu kunnen we nog terug. Op wat extra lood na (wat niet echt noodzakelijk is) hebben we alles en we kunnen nu dus echt van start. Het is ‘El Ninjo’ jaar hier volgens de Filippino’s veel oosten wind, en dat is nu net de kant die wij opgaan. Wat betekend dat er veel golven zijn en ook dat we maar ongeveer op halve snelheid kunnen varen. Bootregel 1 om niet in het donker te gaan varen gaat dus letterlijk en figuurlijk op dag 1 al overboord. Kapitein Macky moet dus nog even wat draadjes aan elkaar gaan hobbyen om wat signaal verlichting op de boot in werking te krijgen. We horen een rode en een groene lamp te voeren, maar na wat vergeefse pogingen houden we het bij alleen de groene. In het duister naderen we zo het eerste resort, Eric en Ik worden door Marciano met de kleine boot aan land gebracht, er is hier een steile rotskust zonder strand, de tent opzetten is hier geen optie, dicht bij de kust krijgen we al te horen dat er geen plaats is, verderop is nog een resort dus varen we daarheen, we klimmen via een lange trap omhoog naar het resort, helaas vol. Terug op de boot besluiten we gezellig met zijn alle op de boot te eten en te slapen, we kwamen voor het avontuur…………en daar is het dan. (Eric moet nog even wennen aan het idee, het was niet gepland om nacht 1 al op de boot te slapen)
4
27-03-2007 Dinsdag (Anda -> Leyte) Zoals een restaurant 3 of 5 sterren kan hebben, zo heeft onze ‘Barracuda V’ er schat ik ongeveer 1.000.000.000.000 (pin me niet vast op een meer of minder) en ik heb ze allemaal gezien vannacht, een schitterende ervaring, maar van slapen is weinig terecht gekomen, voor mij geen waterbed. Iedereen is vroeg wakker en om 6:45 liggen we al met 6 mensen in het water voor een ochtend duik. Mooie wand met een beetje stroming, en een schitterend gezicht om onderwater de eerste zonnestralen over de rand van de wand heen te zien komen!!!! Na de duik kunnen we lekker vroeg beginnen aan de oversteek naar Leyte, de golven zijn in de ochtend minder, dus dat vaart een stuk plezieriger. De zee is rustiger als gisteren en we komen lekker op tijd aan in Leyte, ‘s middags nog een mooie duik gemaakt op ‘Coral Garden’ waar schildpad nr.:1 gespot werd (door sommigen met moeite….) ’s avonds een BBQ in het resort, en daarna vroeg naar bed, heb al 3 nachten weinig geslapen het wordt nu toch echt tijd voor wat nachtrust. De buren hebben echter een karaoke set en willen dat ook de rest van de wereld dit weet.
5
28-03-2007 Woensdag (Leyte) Ondanks de karaoke toch heerlijk geslapen. Na het ontbijt vertrekken we met de boot voor een dagtripje ‘Lima Sawa’ (Five wives) island, geweldige wand duik gemaakt, voor mij tot op dit moment de mooiste. Na de duik gaan we aan land, en de bemanning verzorgt een BBQ met vis (tonijn) en vlees (voor de niet vis liefhebbers) die ze s’ochtends vroeg op de lokale markt gekocht hebben. Om 4 uur staat een bezoek gepland aan het kinderdorp in ‘Padre Burgos’ om hier op tijd aanwezig te kunnen zijn besluiten we de middag duik niet te doen. Het kinderdorp is strak en goed georganiseerd, en wordt geleid door de Duitser, Jurgen Schneidt. Die zich hier samen met anderen inzet om de kinderen een toekomst te bieden. (zie ook de link op de Divetracks site of ZDF Kinderhilfe) ’s avonds wordt Henk door onze serveerster terecht omgedoopt tot Mr. Yalla Yalla (Egyptisch voor schiet op) en krijgt voortaan als laatste zijn eten. Met zijn allen tegelijk eten is er hier niet bij. Het eten komt hier in een wetenschappelijk niet te voorspellen volgorde de keuken uit, en al zeker niet voor 8 personen tegelijk. Intussen zijn we ons wat aan het verdiepen in de Filippijnse taal (Visaya’s): - Salamat Dankjewel - Palioek Alsjeblieft (mag ik alsjeblieft……) - Lamie Cajo Heel lekker - Waly Sappajan Alsjeblieft / graag gedaan - Lima 5
6
29-03-2007 Donderdag (Leyte) Vroeg opgestaan, vandaag gaan we op walvishaaien ‘jacht’. Samen met een boot van de ‘Southern Leyte Divers’ vertrekken we naar de locatie waar ze veel gezien worden, hier komt vervolgens een spotter aan boord, die er al vrij snel één gevonden heeft. Bij het te water gaan en snorkelen gaan alle gedragsregels ook meteen overboord, allen voor een en god voor ons allen. We krijgen allemaal echter voldoende kansen om er één te zien, tot 5 keer toe gaan we zo het water in. Hierna volgen nog 2 duiken, waarbij helaas voor ons alleen Eric en Pascal een walvishaai tegenkomen. Tussen de duiken door heeft de bemanning de BBQ weer uit de kast gehaald en eten we ‘Blue Marlin’. Tijden de tweede duik in de middag is het zicht ernstig verslechterd. We maken wel nog een onderwater groepsfoto aan het begin van de duik, ik hoop dat hij gelukt is.
7
30-03-2007 Vrijdag (Leyte) Vandaag staat er een duik op de planning, ‘Coral Garden’ voor de tweede keer, het lijkt mij een geschikt moment om een duikje over te slaan, lekker even een boek lezen even zonder de groep relaxen. Vanmiddag moeten we inkopen gaan doen in ‘Padre Burgos’ morgen vertrekken we naar ‘Surigao’ we krijgen een tip om als we tijd hebben nog de ‘Seven falls’ te bezoeken. Voorlopig zit ik echter goed hier U2 op de achtergrond, een goed boek, schaduw en een fles water, wat wil je nog meer. Na terugkomst van de rest van de groep, gegeten Eric en Pascal gaan inkopen doen, en wij gaan opzoek naar de ‘Seven falls’. De chauffeur leek te begrijpen waar we naar toe wilden maar dat was schijn, we waren te ver. Op het gemak terug lopen dan maar, na wat rondvragen toch een klein paadje gevonden dat het bos in liep en na een flinke wandeling kwamen we echt bij de watervallen. De watervallen liggen achter elkaar, met wat geklauter kun je ze bereiken. Heerlijk gezwommen, echt een schitterende plek hier ik denk dat de foto’s voor zich zullen spreken.
8
31-03-2007 Zaterdag (Leyte -> Surigao) Onderweg eerst nog een tweede duik gemaakt bij ‘Lima Sawa’ via via hebben we vernomen dat er een fiesta is op het eiland. Ze gedenken de eerste katholieke mis in de Filippijnen die hier op dit eiland gehouden is. Net op het eiland gekomen vernemen we dat er een ongeluk gebeurt is, een vrachtwagen vol met mensen is verongelukt, slachtoffers worden met brommers naar de eerste hulp post (bij de fiesta) gebracht, waar deze meer bezoekers aantrekken dan de georganiseerde festiviteiten / show. Waarschijnlijk voor deze viering ligt er een Coast Guard boot voor de kust die nu ingezet wordt om de slachtoffers / gewonden naar het vaste land ‘Leyte’ te brengen. Ferdinand Magellaan heeft hier het eerste kruis geplaatst op het hoogste punt van het eiland, 450 treden omhoog, dus goed voor de conditie. Wat vervolgens wel beloond wordt met een schitterend uitzicht. Na ons bezoek gaan we met de boot verder naar ‘Surigao’ een stad waar de meningen binnen de groep sterk over verdeeld zijn. - Overnacht in het ‘Metro pension plaza’
9
1-04-2007 Zondag (Surigao -> Camiguin) Heerlijk geslapen, lekker vers brood en andere lekkere dingen gekocht, een hele zak vol en dat voor 19 Peso, hier hebben we voor het eerst echt lokale prijzen. Wel lastig als je met 1000 Peso aan komt en ook met 500 Peso gaat het niet lukken. Dan maar even wat klein geld lenen. We zijn lekker vroeg op de boot, waar Eric intussen nieuw ijs georganiseerd heeft voor de twee koelboxen die we aan boord hebben. Vandaag moeten we ongeveer 100 km varen, maar dit maal met de golven mee, bij de aankomst in ‘Surigao’ gisteren hebben we het verste oostelijk punt van de reis bereikt. We zullen de komende week te maken krijgen met de ‘Holy Week’, veel Filippino’s zijn op reis en er is weinig tot geen plaats in de resorts. Eric je zonnebril staat op zijn kop, (1-april dus) De tenten kunnen dus in gebruik genomen worden vannacht hebben we maar 1 hut in het ‘Sea Scape’ resort. Eerst eten, er staat hier een lasagne schotel voor 4 personen op het menu, klinkt goed dus we besluiten er twee te bestellen. Het duurt wel een uurtje voor het klaar is horen we maar dat hebben we er graag voor over. De bemanning eet vanavond ook mee, en zij hebben iets anders besteld, tegen de tijd dat zij hun eten op hebben gaat Pascal op onderzoek uit en ontdekt dat ze helemaal geen lasagne hebben! Eerst lijkt het op een grap, maar het is keiharde realiteit, ruim een uur zitten wachten op niets. Dit zijn dus de Filippijnen. Opnieuw eten besteld, weer wachten, maar ditmaal ging het goed. Vervolgens met een volle maag (het resort heeft een Amerikaanse eigenaar dus kleine porties kennen ze hier niet) richting de tent de eerste 1,5 uur zweet je je helmaal gek maar daarna kun je er goed in slapen tot 6:30 wanneer de zon op komt.
10
2-04-2007 Maandag (Camiguin) Bij het ontbijt blijkt dat we gisteren avond geen pech gehad hebben, chaos alom, bij het bestellen lijkt alles duidelijk maar tijden de aflevering wordt het volledig willekeurig. Hier een koffie, daar een pancake……….. en ze hebben zelfs stroop, maar die krijg je pas als je pancake al op is, geweldig dat dit nog bestaat. Vandaag twee duiken de eerste op ‘Old Vulcano’ een heel apart onderwater landschap met grote rots formaties en kolommen. Duik twee op ‘White Island’ met veel schildpadden, heb er drie gezien maar de oplettende duiker had er 5 kunnen zien. Bij terugkomst in het ‘Sea Scape’ resort is er de verheugende mededeling dat er vandaag wel lasagne is, joepie!! Meteen besteld en over een uurtje gaan we wel eens kijken of hij al klaar is. Vandaag gaat het allemaal goed, heerlijk gegeten en nog lang nagepraat over ‘Filippijns plof koraal’ en ‘bikers met een dagfilm’
11
3-04-2007 Dinsdag (Camiguin) Even een niet duik dagje (voor mij) de rest gaat om 7:00 aan boord voor een ochtend duik wanneer ik terug kom van m’n eerste hardloop actie hier op de Filippijnen. Lekker op het gemak ontbijten, douchen en relaxen, tegen de tijd dat de duikers weer terug zijn, snel even lunchen en vervolgen hebben we 4 brommers klaar staan om het eiland rond te gaan. Het is weer even wennen op de brommer (6 jaar geleden) maar het went weer snel. De eerste stop wordt de ‘Soda Springs’ het ziet er van buiten niet echt interessant uit en Pascal is toe aan koffie, dus besluiten we meteen door te rijden naar de eerst volgende ‘Starbucks’ ongeveer 20 km verderop. Voordat we zover komen, komen we een bord tegen met ‘Waterfalls 3,6’ km en besluiten hierop af te gaan. De verharde weg blijkt echter al snel op te zijn en het wordt een echt off-road ritje met een flinke klauter wandeling aan het einde. Maar dan ben je ook wel bij een mooie waterval, en vervolgens weer dezelfde weg terug. Terug in de bewoonde wereld nog even gestopt bij de ‘Cold Springs’ het is intussen al tegen het einde van de middag en we besluiten de rest van het rondje ‘Camiguin’ (67 km) in een stuk door te rijden om terug te zijn voordat het donker is. Heel veel vrolijk zwaaiende mensen langs de weg, wij mogen dan hier poppetjes komen kijken maar andersom is dat zeker ook het geval. Tijdens het avond eten besluiten we de vulkaan beklimming die voor morgen gepland was een dag uit te stellen en morgen eerst nog twee duiken te maken.
12
4-04-2007 Woensdag (Camiguin) De eerste duik gaan we op zoek naar een nieuwe stek, maar op de waarschijnlijke locatie aangekomen blijken we toch niet goed te zitten. Nog even zoeken we naar de ondergelopen begraafplaats maar de zoektocht wordt snel gestaakt en we maken voor de tweede keer een duik op ‘Old Vulcano’. De tweede duik vandaag is op ‘White Island’ onze tweede duik op deze stek. Terug in het resort is er een gids die ons morgen wil begeleiden bij de beklimming van de ‘Hibok Hibok’ vulkaan. Het is schijnbaar verplicht een vergunning te kopen en een gids mee te nemen. Hij is echter niet van plan dit voor niets te doen, en uiteindelijk besluiten er 4 mensen om de vulkaan te gaan beklimmen. (Peggy, Dirk, Henk en Eric 500 peso voor de permit en 1000 peso voor 1 gids) Lekker gegeten en op tijd naar bed gegaan, dit is de laatste nacht dat we twee hutjes hebben, morgen slapen we met zijn allen in de tentjes.
13
5-04-2007 Donderdag (Camiguin) Vandaag is een rustdag voor iedereen die niet mee is met de beklimming van de ‘Hibok Hibok’ eerst hardgelopen van 6:20 tot 7:00 tussendoor nog een klein ontbijtje op van 6 peso (dit zijn pas prijzen). Samen met Petra naar ‘Mabajao’ geweest (hoofdstad van Camiguin) wat nieuwe crackers / koekjes / chips e.d. gekocht voor op de boot en voor het eerst geinternet sinds mijn verblijf op de Filippijnen. Even een berichtje naar huis gestuurd. Na terugkomst lekker gerelaxed, en gelezen. De bergbeklimmers zijn weer terug, ben benieuwd naar de foto’s van het uitzicht vanaf de top van de vulkaan. (het was helaas een redelijk bewolkte dag). We hebben intussen wat ervaring met de Filippijnse gang van zaken en vragen dan ook meteen na het avond eten al om de rekening van de laatste dagen, morgenochtend willen we namelijk vroeg vertrekken. Wachten, wachten………………….drie uur later en op Henk, Veronique en mezelf na is iedereen al naar bed komt er dan toch echt een rekening. Het is niet duur hier, 5 dagen inclusief eten <32000 Peso. Bij de tent aangekomen zag het er naar uit dat een tentje delen met Pascal geen optie was (lees: ligt overdwars in de tent) Henk kreeg hetzelfde idee bij Eric zijn tentje en zo besloten we om maar op de bovenverdieping van het restaurant te gaan slapen.
14
6-04-2007 Vrijdag (Camiguin -> Siquijor) De dag van de grote oversteek, eerst nog even gezocht naar het onderwater kerkhof (bij het grote witte kruis) maar het water bleek te laag om dit te bereiken. Zelf de duik afgebroken na 6 minuten, wegen het vergeten te scheren. (lees: iedere 10 sec. je duikbril vol water) Hierna vertrokken we in de richting van een regenbui, de wind is gedraaid en we varen dwars over de golven, hetgeen niet echt prettig is. Nog even is er discussie of we met dit weer wel door moeten varen, op zee hebben we namelijk geen enkel bereik als er wat misgaat, maar volgens onze kapitein “Macky” gaat het en dus besluiten we door te gaan. Later op de dag wordt de zee gelukkig ook weer iets rustiger, veel heb ik er niet van meegekregen ik lag lekker te slapen. Vanwege de ‘Holy Week’ gingen we er al vanuit dat we voorlopig in de tentjes zouden overnachten, maar dit bleek niet nodig. In het ‘Coco Beach Resort’ maakten ze een ‘Staff house’ leeg voor ons waar we met zijn allen in konden slapen. Morgen hebben ze een andere kamer vrij, en voor de rest van de dagen krijgen we een eigen huisje. Dit is nog eens een resort, eigenlijk veel te lux maar we hebben geen keus en voor een paar dagen is het dan ook wel leuk om een zwembad met geïntegreerde bar enz. tot je beschikking te hebben. Vanuit het zwembad de zon in de zee zien zakken onder het genot van een drankje.....…dit is te veel van het goede. De ‘Barracuda V’ blijkt geen permit te hebben om naar ‘Apo Island’ te varen, we moeten dus nog enkele dagen langer hier blijven, je kunt het slechter treffen!
15
7-04-2007 Zaterdag (Siquijor) Heerlijk geslapen in het ‘Staff house’, bijna te lang zelfs. Ontbijten en vervolgens op stap voor de eerste duik mooie duik en meteen ook mijn eerste ervaring met het fenomeen stikstof narcose. Op 28 meter wordt het een beetje vaag / angstig, gelukkig merkte ik het zelf vrij goed en op 24 meter was er niets meer aan de hand. Verder was het een mooie stroming / wand duik. Tijdens de lunch hebben we weer een nieuw handsignaal ontwikkeld ‘pas op voor vallende kokosnoten’. Hierna op weg naar duik 50!!! Onze Oringen voorraad is intussen bijna op (later ontdekken we dat we begonnen zijn met een verkeerde maat) iedere dag klapt er op dit moment wel ergens een O-ring uit. Lekker tweede duikje gemaakt en bij bovenkomst hartelijk kunnen lachen om een drop etende Petra, en de nieuwe U2 hit ‘I will swallow’. Dit is vakantie zoals vakantie hoort te zijn. Tijdens het eten regelt Eric een boot om 9-04 en 10-04 twee dagen op ‘Apo Island’ te kunnen gaan duiken. Onze ‘Barracuda V’ heeft om de een of andere reden niet de juiste papieren.
16
8-04-2007 Zondag (Siquijor) Vandaag nog twee duiken op ‘Siquijor’ rond 16:30 zijn we weer terug op het resort, vanavond staat er culturele avond op het programma. Ik verwachtte er niet te veel van, maar het is echt een geslaagde gezellige avond geworden, goed eten en een leuke wisselwerking met het publiek. De conditie / het ritme gevoel van menig een wordt zwaar op de proef gesteld.
17
9-04-2007 Maandag (Siquijor -> Apo -> Siquijor) Met een gehuurde boot, de ‘Esmeralda’ varen we naar ‘Apo Island’, helaas duik ik vandaag niet mee, heb last van een lichte vorm van oorontsteking aan beide oren. We delen de boot met een Zweedse vader Jonas die met zijn dochtertje Catherina vandaag meevaart om te gaan snorkelen in ‘Clown Fish City’ ik ga ook mee snorkelen, kan het toch niet laten om wat mee te pakken van de onderwaterwereld hier. Eerst gaan de duikers te water en vervolgens worden wij aan land gezet zodat we kunnen gaan snorkelen. Na de lunch volgt duik twee waarbij er wederom gesnorkeld wordt, alleen nu vanaf de boot. Het snorkelen was mooi, maar de duikers hebben vandaag echt twee schitterende duiken gemaakt. (Pascal was er vandaag niet bij hij is niet fit en achter gebleven in het resort)
18
10-04-2007 Dinsdag (Siquijor -> Apo -> Siquijor) Vroeg opgestaan vandaag gaan we weer terug naar ‘Apo Island’ en ik ga het ook weer proberen, de oren zijn nog niet 100% maar we zijn nu hier. Op duik één nog wat moeite met klaren maar het gaat, veel vis en op 6 / 7 meter schitterend koraal en een schildpad. We moeten vandaag snel lunchen want duik twee moet op de kentering gemaakt worden, anders is de stroming te sterk. Het wordt een vorm van apen kooi, veel touwen en visnetten die je moet ontwijken en een heel wisselende stroming, bij vlagen ook pittig sterk. Alles gaat goed en we gaan voor de laatste keer met de ‘Esmeralda’ terug naar Siquijor. Bij terugkomst in ‘Coco Grove’ nog even gezongen voor onze jarige serveerster Almera, en met Henk, Peggy en Macky nog een nachtduik gemaakt. Werkelijk schitterend, mijn eerste nachtduik in de tropen. Heel veel garnaaltjes krabbetjes naaktslakjes en van alles en nog wat die in het donker op pad zijn. Schitterende licht taferelen in het water als je je lamp uit doet en het water in beweging brengt. Aan het einde op de rug terug zwemmen naar de boot en genieten van alle sterren, de melkweg etc. hier op het water is het ‘echt’ donker en kun je iedere ster zien. Met deze duik ben ik ook weer een beetje bij in de telling, duik nr. 55 voor mij dat is zeg maar één meer dan de 54 van mijn intussen vaste duik buddy Petra. Jippie! Nu lekker eten (21:00), je krijgt best honger van die duikjes. Nog lang nagetafeld op het strand. (Petra, Eric, Henk) Het zandgevecht bleef onbeslist, maar wat niet is kan nog komen…………….(quote Petra “Ik help mezelf”)
19
11-04-2007 Woensdag (Siquijor -> Balicasag -> Alona Beach) Na onze gezellige avond was het een kort nachtje, 5:30 opgestaan om te gaan hardlopen. Het doel is vandaag om om 8:00 op de boot te zijn, maar zoals intussen normaal leven wij ook op F.M.T. (Filippine Maybe Time) en om 8:50 zijn we dus aan boord. Onderweg naar Balicasag waar we een schitterende duik maakten, waarna het niet ver meer was naar het ons bekende Alona Beach. Het lijkt maanden geleden dat we hier gestart zijn maar het is slechts 2,5 weken terug. Morgen gaan we nog een keer naar Balicasag maar nu met drie nieuwe verstekelingen aan boord (track 2). Het zal even wennen worden alles en iedereen heeft intussen zijn / haar eigen plekje aan boord, het is een vloeiende machine geworden voor, na en ook tijdens het duiken. S’middags lekker gerelaxed in het ‘Oasis resort’ maar het is niet mijn avond vandaag, het koud zweet breekt me uit en ik schijn er ook knap beroert uit te zien volgens die en gene, zo voel ik me dus ook. Hopelijk is het morgen weer normaal.
20
12-04-2007 Donderdag (Alona Beach ->Balicasag -> Alone Beach) De eerste uren gaat het nog niet vanzelf maar daarna ben ik weer redelijk o.k. Vandaag voor het eerst op pad met een deel van groep 2 (Rogier, Boy en Sebastiaan). Op zichzelf wel leuk weer wat verandering, maar het einde van de vakantie wordt heel reëel nu op eens. Twee duiken gemaakt op Balicasag, tijdens de eerste zwemmen we onder een schitterende school Jack’s die op onze bubbels in twee delen splitste en even later weer herenigd werd. Fantastisch! De tweede duik met flinke stroming gestart, weinig spectaculairs nu, zelfs geen schildpad….. Wat navraag gedaan, we willen graag T-shirts laten maken voor ons en voor de bemanning, iemand gevonden die het kan doen en als het goed is gaat het nog precies lukken om ze zaterdag morgen klaar te hebben. Vanavond zijn we uitgenodigd bij het tweede project dat gesteund wordt door Divetracks, een scholing project opgezet door twee duikinstructeurs van Seaquest. (Vince en …)Dit was een heel dubbele ervaring, natuurlijk is het goed dat er zo ongeveer 100 kinderen schoolspullen krijgen en naar school kunnen. Maar dat wij dan vervolgens als helden onthaald worden is niet helemaal mijn ding. Er was wat eten voorbereid voor ons, alleen aan de hoeveelheid te zien hadden ze 3x zoveel mensen verwacht. Vervolgens was het hele dorp verzameld om ons heen (voor ons waren er stoelen) en werd het volkslied gezongen. Na nog wat openingssprekers om ons te verwelkomen, mochten wij om en om ieder kind een pakketje schoolspullen aanbieden. De naam stond hierop, die lazen we op in de microfoon en vervolgens kwamen ze naar voren om het op te halen. Na nog het wat dankwoorden van die en gene eindigde het. Het is heel positief voor de lokale bevolking en voor ons een unieke belevenis maar ik kan niet zeggen dat ik het erg vond toen het afgelopen was, ik voelde me niet op mijn gemak in deze rol, heb daarom ook geen foto’s gemaakt. Dit alles doet natuurlijk niets af aan het project zelf, blijf dit zeker steunen als Divetracks, enkel de beleving er van viel mij wat moeilijk.
21
13-4-2007 Vrijdag (Alona Beach) Klote ochtend, nu oorontsteking aan mijn rechter oor, het voelt echt niet goed. Weer eens wat oordruppels geleend van Veronique, en wat brufen volgens mij werkt dat ontstekingsremmend. (ook bij oorontsteking?) Ik wil morgen absoluut mee met de laatste duik. Vandaag dus noodgedwongen een rustdag, beetje internetten een paar dagen achterstand van dit boekwerk inhalen en tussendoor een beetje nationale sport beoefenen: ‘Slapen’. Vanavond eten we in het Oasis Resort zodat ze meteen hierna de rekening kunnen maken, uit ervaring weten we dat dit even kan duren hier en daar is morgenochtend geen tijd voor. Eric maakt een misstap en haal zijn hiel flink open, het is nog maar de vraag of hij morgen mee kan duiken. Redelijk op tijd naar bed vanavond, morgen ochtend vroeg moet ik nog even flink wandelen om eerst nog de T-shirts op te halen voor we gaan.
22
14-4-2007 Zaterdag (Alona Beach -> Cebu) 5:45 T-shirts op gaan halen, ze zien er goed uit 11 T-shirts voor 2500 Peso. Het laatste ontbijtje op Alona Beach we vertrekken naar Cebu vandaag. Tijdens de reis meteen ook de laatste duik gemaakt op Cabilao, het was een waardige duik om mee af te sluiten. (Sommige “zee ezels” (quote Pascal) gingen alleen wat dieper als gepland) Vandaag de drukste dag op de boot, met Rogier, Boy en Sebastiaan van track 2 en ook Paul en Wil een Nederlands echtpaar dat ieder jaar een aantal maanden op de Filippijnen verblijft. Paul duikt ook en Eric heeft ze uitgenodigd om 5 dagen mee te gaan met de ‘Barracuda V’. Vanmiddag in Cebu komt ook de laatste deelnemer van track 2 erbij Richard. Alle spullen mee van de boot de taxi in, naar het ‘Montebello’ hotel zodat alles gedroogd en georganiseerd kan worden voor de terugreis. S’avonds gegeten in de ‘Kiwi Lodge’ en daarna nog met zijn vijven Cebu in geweest - Silver Dollar / Black Hole / Volvo’s bar ……………………en nog wat plekken meer.
23
15-4-2007 Zondag (Cebu -> Olango Island -> Cebu -> Nederland) Vandaag de laatste dag, vanavond om 19:55 vertrekt het vliegtuig. Na een avondje Cebu en lekker uitgeslapen te hebben vertrekken we om 11:45 naar ‘Olango Island’ (Het eiland waar onze bemanning vandaan komt) Samen met hun families hebben ze daar een barbecue georganiseerd, we zijn nu echt tussen de locals. Op het eiland is ook een ‘Bird Sanctuary’ waar ze erg trots op zijn, wegen tijdgebrek moeten een bezoek hieraan echter laten schieten. Bij aankomst is het namelijk laag water en zelfs nadat we met de kleine boot vastlopen in het ondiepe water moeten we nog een flink eind door laag water waden om het vaste land te bereiken. Wat al met al veel tijd kost. Helaas voor Dirk en Richard (track 2) gaat het mis met de kleine boot, met video camera / foto camera / telefoons e.d aan boord slaan ze om en alles is nat. Hopelijk valt de schade mee. Lekker gegeten met veel vlees en vers fruit. Meteen ook de families van de bemanning ontmoet en Macky’s nieuwste aanwinst een zoontje van 1 week oud.(vijfde zoon) Na het eten gaan we dan echt voor de laatste maal aan boord van de ‘Barracuda V’ voor een laatste oversteek van ongeveer 15 minuten van ‘Olango Island’ naar ‘Mactan Island’ waar het vliegveld van Cebu op gevestigd is. Bij aankomst hier staat er al een taxi busje te wachten voor de transfer naar het vliegveld. We nemen afscheid van Peggy en Dirk, zij blijven nog 5 dagen langer en gaan naar de ‘Sumisid Lodge’ van BJ op Moalboal. Vervolgens nemen we afscheid van Eric om met zijn vieren op weg te gaan naar het vliegveld en naar huis. De reis verloopt voorspoedig en vanaf Mactan Airport nog wat laatste vragen aan Eric gesteld: - Eric hoe laat gaat de trein naar H’veld G’dam - Eric waarom vertrekt het vliegtuig nog niet - Eric welke gate moeten we hebben …………………………………. …………………………………. Een mooi einde aan een mooie reis,
24
