Fietsvakantie 2006. WIM – RICK.
26 juli t/m 9 augustus – Fietsvakantie in de Hautes Alpes.
Woensdag 26 juli: Aankomst op de Camping Municipal
's Nachts om 02.00 uur zijn we vanuit Nederland vertrokken om richting Barcelonette te gaan. Daar zouden we dan een camping opzoeken voor de komende vakantie. Deze bestemming leek ons een fantastische plek om zo verschillende tochten te kunnen fietsen. Mijn vakantie had ik zó gepland, dat ik doordeweeks vertrok om geen last te hebben van de verkeersdrukte die elk jaar in het weekeinde plaatsvindt. Rick was trouwens pas zondagavond teruggekeerd van zijn 2 weken Transalp die hij als reisgids en begeleider gefietst had. De reis verliep voorspoedig. Totaal geen drukte op de weg naar het zuiden. Om 11.00 uur waren we in Grenoble gearriveerd waar de temperatuur inmiddels al 32 graden was. Nu nog ongeveer 180 km naar Barcelonette. Via route Napoleon naar Gap en zo verder richting Barcelonette. Dit gedeelte is behoorlijk inspannend omdat dit constant omhoog en naar beneden loopt. Soms heb je dan een tractor voor je rijden die maar moeilijk te passeren is waardoor de gemiddelde snelheid erg laag wordt. In Barcelonette aangekomen bezochten we twee campings die ons totaal niet konden bekoren. Veel te klein en bovenop elkaar. De grote camping even vóór Barcelonette, Rio Clar, is wel een mooie camping maar ook niet geschikt voor ons. Dit is een echte gezinscamping met het nodige vertier. Wij prefereren de rust. De weg werd vervolgd naar Jausier. De camping die we daar vonden voldeed ook niet aan onze wensen. Jammer dat we nog niets gevonden hadden want ik was best wel moe van de reis. Rick had nog geen rijbewijs, zodat ik alles zelf moest rijden. Ik opperde om richting Col de Vars te gaan omdat daar ook een paar campings zijn. Helaas konden deze ons ook niet bekoren zodat we uiteindelijk maar Col de Vars zijn over gegaan richting Guillestre. Ook hier een camping bezocht die ons niet kon overtuigen. Het begon zo langzamerhand best spannend te worden of we wel iets naar onze smaak zouden vinden. We besloten om richting Briancon te rijden via de N94 en al vrij snel zagen we een bord dat naar Camping Municipal La Fontaine verwees. Deze camping ligt aan de D38 en was precies wat we wilden. Rustig gelegen en gedeeltelijk terrasvormig zodat je best grote plaatsen voor je zelf hebt en de buren niet gelijk op je lip zitten. De camping zelf ligt op 900 meter hoogte.
1
De dame van de receptie was zéér vriendelijk. Of we nu 1 dag, 5 dagen of 2 weken daar bleven, het maakte haar niets uit. Zoek maar een mooie plek en dan hoor ik het wel. Waar maak je dat nog mee? Na wat zoeken kozen we uiteindelijk voor plaats D2, een prachtige plek.
Rond 16.30 uur begonnen we met het opzetten van de tent. Het begon zowaar te betrekken en er vielen enkele regendruppels. Ook een fikse onweersbui stak er op. Richting het zuiden was het nog strakblauw maar richting Briancon was de lucht inktzwart. Later klaarde het weer op en zijn toen de camping even over gelopen. De camping ligt ook aan de Durance. Een snel stromende beek waar veel op gevaren wordt.
Langs de Durance
Nadat we nog bij de tent gezeten hadden zijn we om 22.00 uur naar bed gegaan. Doodmoe waren we. Barometerstand was vanavond 918 mbar. 2
Donderdag 27 juli: Opgestaan rond 09.00 uur. De zon scheen volop en het werd al gauw warm. Rick stelde voor om vandaag naar Risoul te fietsen. Dit wintersportoord ligt op 1850 m. Dit zou ongeveer 900 meter klimmen worden gedurende 12 kilometer. Zo gezegd, zo gedaan. Gedurende de klim was de temperatuur inmiddels opgelopen naar 34 graden. Het zweet gutste van mijn hoofd. Ik kwam er al gauw achter dat het voor geen meter liep. De grootste moeite had ik met de klim. Rick zou later zeggen dat het bij hem ook niet goed zat. Vier kilometer onder de top ontdekte ik een bergkraantje waar constant water in een uitgeholde boom liep. Een prima gelegenheid om de bidons te vullen. Dat dit nodig was bleek uit het feit dat ik nog maar 200 cc over had van de 1500 cc die ik meegenomen had. Ook de polsen en mijn hoofd afgekoeld om daarna de rit te vervolgen. Boven gekomen stond Rick al op mij te wachten. Ook hij vond het een moeizame klim. Hij was zelfs 2 maal gestopt. Hij had de afgelopen 2 weken op de mountainbike gezeten tijdens zijn Transalps en de houding op de mountainbike is toch heel anders dan die op de racefiets. Volgens hem was dat de reden waarom hij niet lekker op zijn racefiets zat. In Risoul heeft Rick mij nog getrakteerd op een Ice Tea. Na een poosje in de zon te hebben gezeten zijn we weer afgedaald naar Guillestre. Rick wilde nog naar Ceillac rijden wat op een hoogte van 1640 meter ligt. Eigenlijk wilde ik niet maar had toch maar besloten om mee te gaan. Bij de afslag naar Ceillac krijg je ook hier een klim van 12 km voor je kiezen. Er zaten stukken bij van 11%. Ook uiteraard hier moeizaam naar boven geklommen en na veel haarspeldbochten eindelijk boven gekomen. Gelijk zijn we weer afgedaald want er dreigde wederom een onweer te ontstaan. Typisch, de hele dag strakblauw en 's middags rond 15.00 uur ontstaan er veel wolken die er steeds dreigender uit gaan zien.
3
Tijdens de laatste kilometers terug naar de camping begon het even te regenen. Later zou het ook gaan donderen en tijdens het avondeten moesten we in de tent gaan zitten. Vandaag hebben we 4 uur en 15 minuten echt gefietst en hierbij 1750 hoogtemeters overwonnen. Gefietst vandaag: 67 km Barometerstand einde van de dag: 911 mbar.
Vrijdag 28 juli: Barometerstand 's morgens: 908 mbar. Vandaag hebben we een rustdag gepland. Dat kwam goed uit want 's morgens regende het behoorlijk. Om 09.30 uur opgestaan en ontbeten. Het bleef zwaar bewolkt met af en toe 'n bui. Daarom maar naar de supermarkt gegaan om nog wat boodschappen te doen en tevens het fort van Mont Dauphin te bezoeken.
Fort Mont Dauphin
Hiervoor reden we, vanaf de zuidzijde, een zeer smalle weg omhoog met daarin een haarspeldbocht die ik in twee keer moest nemen! Boven gekomen de auto geparkeerd en het fort lopend verkend. Het bleek dat je met de auto a.h.w. door de vesting heen kon rijden en zo het fort aan de noordzijde weer kon verlaten. Dit hebben we dus ook gedaan en het bleek dat deze weg naar beneden beter te rijden was dan de vorige. Op de terugweg naar de camping hebben we ook camping La Lac bezocht. Ook deze camping die eigenlijk aan de andere kant van de Durance ligt heeft een mooie ligging en zou ook voor ons geschikt zijn. Als we moesten kiezen zouden we toch voor de camping gaan waar we nu staan.
4
Donkere wolken boven de camping
Vanaf camping La Lac genomen
Zaterdag 29 juli: De voorspellingen waren voor vandaag 80 % kans op regen, maar toen we opstonden was het strakblauw. Rick opperde daarom om zo vroeg mogelijk op pad te gaan om zodoende de Col d'Izoard te beklimmen. Deze is 2361 m hoog. Om 10.40 uur vertrokken we. De benen voelden iets beter maar nog lang niet zoals het hoort. Misschien toch iets te veel overgewicht. Tijdens het rijden van de D902 naar de afslag van de d'Izoard, rijd je langs de Guil waar we veel rafters zagen. Wat een onstuimig water. Veel rotsblokken en smalle doorgangen. Prachtig om te zien hoe die rafters zich er door heen manoeuvreerden.
5
Op 'n gegeven moment krijg je de afslag naar Col d'Izoard. Vanaf hier is het 14,5 km klimmen tot 2361 meter. De afslag zelf is op 1350 meter hoogte zodat je ruim 1000 meters moet overbruggen. De zon scheen volop waardoor de nodige zweetdruppels vielen. Tijd om de bidons te vullen. Dit kun je doen in Arvieux en in La Chalp. Beide zijn links gesitueerd. Even voorbij La Chalp heb je een lange rechte weg omhoog die op het eerste gezicht niet zo steil lijkt. Toch daalde mijn snelheid hier behoorlijk en zag even later op mijn Cyclomaster dat het hier met 10 % omhoog ging! Wat een gezichtsbedrog. Rick vertelde later dat hij op dit gedeelte precies hetzelfde ervaren had.
Het gedeelte dat er zo "vlak" uitziet
Op weg naar de top
6
Ongeveer 1 km vóór de top ga je nog een stukje naar beneden om daarna het laatste steile stuk te overbruggen. Rick stond mij hier al op te wachten om de nodige foto's te maken. Eindelijk was ik boven op de top. De nodige foto's gemaakt en terug naar La Chalp om wat te drinken op een terras. Na ongeveer drie kwartier zijn we teruggereden naar de camping. Het weer was nog steeds prima alleen de wind was aangewakkerd tot zeer hard. Hier ga je nog even omlaag
Past er nog net op!
Vandaag gereden: 77 km Aantal hoogtemeters: 1637 m Aantal fietsuren: 4 uur 2 min Barometerstand einde middag: 910 mbar
7
Zondag 30 juli: Om 08.15 uur opgestaan. De lucht was wederom strak blauw. Tijdens het ontbijten besloten we om vandaag binnendoor richting Embrun te fietsen en eventueel door te gaan naar Col de Pontis. Rond 10.30 uur vertrokken we. Prachtige vergezichten met zo'n 200 meter beneden je de Durance, waar veel mensen met bootjes in de weer waren. Aangekomen bij Embrun zijn we dwars door de stad gereden. Nou dat hoef je geen tweede keer te doen gezien de enorme drukte, en dat terwijl het toch zondag was.
Uitzicht op Lac de Serre-Ponçon
Zo snel mogelijk hebben we Embrun achter ons gelaten om richting Col de Pontis te gaan. Na een korte pauze hebben we deze beklommen en in het dorpje Pontis de bidons gevuld.
8
Afdaling aan de zuidzijde
Col de Pontis
Eenmaal op de top besloten we toch maar om deze Col aan de zuidzijde af te dalen. Dit hield wel in dat we nu via Barcelonette en Col de Vars terug moesten. Eigenlijk waren we hierop niet voorbereid en Rick gaf al snel te kennen dat hij bij het eerste restaurant een portie pasta ging eten anders zou hij van de fiets vallen. We hadden niet of nauwelijks iets te eten meegenomen voor deze tocht en waren nu toch wel hongerig. Een kleine 20 kilometer voor Barcelonette zagen we een restaurantje waar we stop maakten. Een heerlijke pasta met geraspte kaas erop en een flinke cola genomen om de nodige calorieën aan te vullen voor de nog komende klimkilometers.
Overheerlijke pasta
In het midden Rick
Rick kocht 6 zakjes Haribo om de nodige suikers aan te vullen. Op mijn vraag of ik ook een zakje kon krijgen antwoordde hij dat hij bang was dat zelf niet genoeg had. Ik zei dat ik dan maar mijn reserves moest aanspreken ☺. Rond 15.30 uur weer opgestapt richting Barcelonette. Voor mijn gevoel duurde het erg lang voor we daar waren. Nu naar Jausiers waar we bij een fonteintje de bidons weer konden vullen. Onderweg stopte Rick 'n zakje Haribo in mijn shirtzakje en gaf me een klop op mijn schouder met de mededeling: "voor onderweg Pa". Blijkbaar was er toch een beetje schuldgevoel ontstaan. Nu nog het laatste zware stuk n.l. Col de Vars waar we nog ongeveer 900 hoogtemeters moesten overbruggen. We wensten elkaar sterkte in ging ieder in ons eigen tempo omhoog. De eerste kilometers zijn goed te doen. Nog niet zo steil zodat het best wel vlotte. 9
Op een gegeven moment moet je bij een splitsing links aanhouden en vanaf dat punt is het nog 15 km naar de top. Rechts van deze splitsing ga je naar Col de Larche. Je hebt op de hoogte van deze splitsing pas 100 meter geklommen. Dat schiet dus niet erg op. Vanaf Saint Paul sur Ubaye begint de klim pas echt. Nu nog ongeveer 8 km naar de top. Ik kon toch nog een hogere snelheid handhaven dan ik gedacht had gezien de inspanningen van gisteren en vandaag. Tijdens de beklimming was er stevige harde wind opgestoken zodat het ons niet makkelijk werd gemaakt. Na 4 km begint het echte steile gedeelte.
.
Hier is het naar de top gemiddeld 10 %. Dus de laatste 4 km is echt afzien. Ik ben dan ook drie keer bij een haarspeldbocht gestopt om mijn hartslag te laten zakken naar 150 slagen per minuut. In zo'n bocht had je een prachtig vergezicht en kon je goed zien welke weg je al had afgelegd. Ongeveer 1 ½ km onder de top zie ik Rick staan. Ik zwaaide naar hem en hij dacht dat ik een vlieg aan 't wegslaan was. Tijdens het naderen van Rick maakte hij van mij diverse foto's.
Bijna boven
10
Met de opbeurende woorden dat het na de volgende bocht nog erg steil was, ploegde ik me voort. Ik vroeg of je boven de bidons kon vullen maar dat was niet mogelijk. “We kopen wel wat,” zei hij. Uiteindelijk was ik om 17.38 uur boven. Moe maar voldaan stapte ik af. Weer een beroemde Col op mijn naam gezet.
In de tussentijd dat Rick boven was had hij voor mij een blikje cola gekocht. Heerlijk want mijn bidons waren leeg.
De nodige foto's gemaakt en afgedaald naar Guillestre. Deze, ongeveer 20 kilometer lange afdaling, is goed te doen. Goed lopende bochten met een evenzo goed uitzicht.
11
Alleen als je door een klein "tunneltje" gaat (ski-overgang bij Les Claux), moet je goed oppassen voor een heel slecht wegdek. Zelfs een groot gat in de het midden van de weg, waar je beter met deze snelheden niet in terecht moet raken. In Guillestre wilden we nog wat brood kopen, maar de winkels waren al gesloten. Het was tenslotte zondag. Dan maar terug naar de camping waar we om ongeveer 18.45 uur aankwamen. Wat een heerlijke, inspannende dag. De gehele dag prachtig weer gehad. Barometer 's avonds was 915 mbar. Vandaag gereden: 135 km Aantal hoogtemeters: 2350 m Aantal fietsuren: 7 uur Rick vandaag: 2500 hoogtemeters en 145 kilometer gefietst.
Maandag 31 juli: Rustdag (voor Wim). 's Morgens boodschappen gedaan en een krantje gekocht. Rick wilde nog wel wat "uitfietsen" en is naar Briancon gereden via de D38. Dit is de weg die langs de camping loopt en naar L'Argentière La Bressée gaat. 2,5 km vóór dit dorp heeft Rick de N94 gevolgd naar Briancon. Tijdens de rit naar Briancon kom je nog vele klimmetjes tegen die variëren tussen de 5 en 13 %. Hij dacht: “waarom niet de Col d'Izoard oprijden vanaf hier?” Zodoende zou hij deze col dan van twee kanten beklommen hebben. Er stond hem een klim van 10 km te wachten met 1122 hoogtemeters. Deze klim bestaat uit een aantal lange rechte stukken. In Briancon was er geen mogelijkheid tot het vullen van de bidons. Na ongeveer 7 kilometer klimmen kwam hij op een plek waar water langs de rotsen naar beneden liep en zodoende toch een gelegenheid ontstond tot het vullen van de bidons en om jezelf een beetje op te frissen. Na ongeveer 1 uur en 21 min was hij boven. Geen enkele wielrenner heeft hij hier omhoog zien rijden. Blijkbaar is de zuidzijde de favoriete zijde, want daar hebben we tijdens onze eerste klim van de d'Izoard wel veel wielrenners gezien. Tijdens de afdaling bij La Chalp, waar een lang recht stuk van zo'n 10 % is, heeft Rick hier zijn snelheidsrecord verbroken en staat nu op 89,9 km/u. Teruggereden naar de camping, waar hij om 16.30 uur aankwam.
Totaal gereden: 90 km - hoogtemeters: 1925 m -
Fietstijd: 4 uur en 15 min
Dinsdag 1 augustus: Barometerstand vanochtend: 912 mbar Vandaag voor ons beiden een rustdag. Gisteravond heeft het nog aardig geregend, en het onweer bleef gelukkig op afstand. Tijdens op het opstaan was het half bewolkt en rond 12.00 uur wederom strakblauw. Wel stond er een harde wind.
12
We zijn met de auto naar Briancon gereden via dezelfde weg die Rick gisteren met de fiets gereden had. Nu kon ik ook ervaren hoe steil de D38 soms omhoog gaat. Je rijdt hier echt helemaal alleen. Is trouwens maar goed ook want deze weg is niet al te breed. Wat een rust. Vandaag ook de eerste marmot gezien. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht op de Durance die zich door de dalen slingert. De weg naar Briancon, de N94, heeft diverse steile stukken die variëren van 5 tot wel 13 %. In Briancon de Hyper Champion bezocht en het nodige fruit gekocht. Op de terugweg zijn we ongeveer halverwege gestopt om naar kajakkers te kijken die een uitgezet parcours op de Durance probeerde te volgen. Mooi gezicht zo van bovenaf. We zaten ongeveer 15 meter boven hen en konden zodoende de verrichtingen goed zien. Mooie sport trouwens. Ter hoogte van dit parcours ligt ook een mooie camping. Tevens is daar ook een stuk "vlak" water om de nodige techniek onder de knie te krijgen. Later in Guillestre nog een krantje gekocht en het ontbrekende deel van de Atlas des Cols des Alpes. Rick heeft tevens mijn stuur voorzien van een nieuw lint. Rest van de dag in de zon gezeten en wat gelezen en ons mentaal voorbereid voor de dag van morgen. Barometer 's avonds 20.45 uur: 909 mbar.
Woensdag 2 augustus: Barometer 's morgens: 910 mbar. Om 07.30 uur opgestaan. Vandaag gaan we de Col de La Bonette (2802 m) en de Col de la Cayolle (2326 m) beklimmen. Het wordt een beetje eentonig maar we hadden weer een strakblauwe lucht. Om 09.00 uur vertrokken we met de auto om de Col de Vars over te gaan. Al met al ben je ongeveer 1 uur bezig om deze in zijn geheel te rijden. We waren dan ook om 10.00 uur in Jausiers waar we de auto geparkeerd hebben. De fietsen uitgeladen en ons gereed gemaakt voor het beklimmen van de Col de la Bonette. Het is een 24 km lange klim die van 1213 m naar 2802 m hoogte gaat. Om ongeveer 10.20 uur ging ik op pad. Rick ging nog eerst warm rijden richting Barcelonette om tegelijkertijd weer wat verstellen aan zijn fiets. Het einde van zijn gesleutel is nog lang niet in zicht. Wat ons gelijk opviel was dat er hier wel veel wielrenners de berg opgingen. Dat zijn we wel gewend van o.a. de Ventoux en de omgeving van de Galibier, maar in deze streek zijn de aantallen wielrenners beduidend minder. Eigenlijk raar want ook hier zijn er prachtige beklimmingen te maken. De klim liep goed. Duidelijk te merken dat er al veel klimkilometers in mijn benen zaten. Het ging namelijk steeds beter ging. De gemiddelde snelheid lag nu beduidend hoger dan de klim op de eerste dag naar Risoul. Op ongeveer 2200 m hoogte haalde Rick mij in. Wat een tempo kan hij maken. Niet meer normaal met welk een tempo hij hier omhoog ging.
13
Waar ik met moeite 10 km/u rijd, komt hij eraan met een snelheid van pakweg 14 km/u. Elkaar groetend vervolgden we onze weg. Je blijft op deze klim heel lang in het ongewisse waar je uiteindelijk naar toe moet. Het landschap werd steeds mooier. We vinden allebei dat deze beklimming de mooiste is die we tot nu toe gereden hebben.
Op de achtergrond het ''lusje" naar 2802 m
Bijna boven
Uiteindelijk kom je boven waar je aan je linkerkant een splitsing richting Nice hebt. Echter kun je ook rechtdoor en zo maak je nog een lus die je naar 2802 m hoogte brengt. Deze lus is zéér steil (12 a`13%) en is speciaal gemaakt om te kunnen zeggen dat dit de hoogst gelegen asfaltweg in de franse Alpen is. Al met al hebben we 1589 hoogtemetres overbrugd. De afslag naar Nice (2715 m) is de eigenlijke Col de la Bonette en de lus heet Cime de la Bonette.
Bovenop de Cime de la Bonette – 2802 m
14
Na de nodige foto's te hebben gemaakt zijn we snel afgedaald naar Jausiers, want de bidons waren leeg en we hadden dorst.
Op weg naar Jausiers
Onderweg is er geen gelegenheid tot het vullen van de bidons zodat je tijdens de beklimming en afdaling daar rekening mee moet houden. In Jausiers hebben we de bidons gevuld en tevens wat energierepen gegeten. De rit ging nu naar Barcelonette over de drukke D900. Na ongeveer 9 km heb je de afslag naar Col de Cayolle (D902). Vanaf hier is het 29,5 km klimmen om op een hoogte van 2326 m uit te komen. De start ligt op 1130 m zodat je 1196 hoogtemeters moet overwinnen. In het begin gaat de klim geleidelijk omhoog en slingert zich door de Gorges du Bachelard. Werkelijk een schitterende route. Op zeer veel plaatsen is het zo smal dat er maar één auto kan rijden. Dus goed op tegenliggers letten. Wat ook opviel was dat er veel mensen beneden aan de Bachelard zaten om te recreëren. Zo kan men volop van de natuur en rust genieten. Rick was inmiddels bij mij vandaan gereden en ik keek naarstig uit naar een mogelijkheid tot het vullen van mijn bidons. Gezien de nog te rijden afstand zou ik het met de ¾ liter bidons echt niet redden. Gelukkig heb je in Villard d'Abbas aan de rechterzijde een waterkraan met een hele harde straal water en even verderop aan de linkerzijde is er ook nog. Ook bij deze beklimming heb je geen idee waar je eigenlijk naar boven gaat. Je slingert van links naar rechts en weer terug en uiteindelijk via de diverse haarspeldbochten krijg je eindelijk een idee waar de klim eindigt. Volop in de natuur rijdend kom je bij een paar huizen waar je denkt dat je er bijna bent. Je komt echter bedrogen uit want dan zie je dat je nog ongeveer 800 meter naar links moet om dan wel op de top te geraken. Even doorzetten dus.
15
Op de top de nodige foto's gemaakt en terug naar Barcelonette en Jausiers. Rond 18.00 uur zijn we de Col de Vars overgestoken en hebben in Guillestre nog wat inkopen gedaan. In Jausiers wilde Rick al een ijsje kopen maar 'n onwillige dame duldde geen fiets op haar terras zodat hij nu met een doos Snickers Icecream aan kwam zetten en gelijk aan de inhoud begon. Om 19.30 uur waren we weer terug op de camping en begonnen gelijk met het aanvullen van de verbruikte calorieën. Barometer einde dag: 905 mbar Afstand gefietst: 124 km Aantal hoogtemeters Wim: 2878 m Rick: 3100 m en 4400 Kcal verstookt.
Donderdag 3 augustus: Barometer 's morgens: 905 mbar.
Algehele rustdag. 's Nachts veel regen en harde wind gehad. Overdag was het half bewolkt met aangename temperatuur. Wel stond er een harde wind. 's Middags nog naar Guillestre gegaan om te kijken of Rick nieuwe schoenplaatjes kopen kon. Verder hebben we gewoon lekker uitgerust bij de tent.
Bijwerken van het verslag
16
Vrijdag 4 augustus: De wind was vrijwel gaan liggen en tijdens het opstaan was het half bewolkt. De barometer was weer iets gestegen tot 906 mbar. Nog wat rosé en bier bij de Champion gekocht en bij de kiosk de 3 delen van de Cols des Alpes besteld. Nu maar hopen dat ze deze morgen ook daadwerkelijk heeft. Terug naar de camping om de gekochte krant te lezen en Rick ging zich voorbereiden op een kleine tocht richting Embrun. Hij zou ongeveer 2 uur wegblijven met in totaal 720 hoogtemeters te hebben gefietst. De zon scheen volop en we zaten heerlijk te genieten van een Leffe triple en een rosé. De wind was inmiddels iets krachtiger geworden en kwam uit het noorden. Rick ging weer een salade maken en verzorgde ook de rest van het eten. Kortom, een heerlijke en vooral rustige dag.
Voor het slapen gaan nog een heerlijke rosé
Zaterdag 5 augustus: Barometerstand 909 mbar. Vandaag is het 56 jaar geleden dat ik geboren ben. Wat een leeftijd en toch nog zo soepel ☺. Vandaag gaan we Col de Agnel beklimmen, maar eerst zijn we naar het dorp gegaan om de drie bestelde boeken op te halen. Vergeleken met Nederland scheelt dit eventjes 21 euro! Helaas had ze alleen deel 2. Misschien zouden ze volgende week woensdag de andere twee delen krijgen. Dit zou dan goed uitkomen want de dag erna gaan we weer terug naar huis. Terug naar de camping om te beginnen met de route naar Col de Agnel. Vanaf Guillestre is het een kleine 40 km klimmen tot de top die op 2744 m hoogte ligt. Rond 10.15 uur begonnen we vanaf de camping met de route. Het weer was aanvankelijk prima maar zou later op de dag veranderen. Vanaf de splitsing met de weg naar Col d'Izoard, kruising D902 met de D947, is het nog 25 km naar de top. In het begin is het nog aardig vlak maar daarna zal de klim zich kenmerken als zeer onregelmatig. Nergens ben ik gedurende de klim in mijn ritme gekomen. 17
Dan 6% om plots weer 11% te worden en dan weer 8% en zelfs stukken van 14%. Kortom, zéér onregelmatig. Ik had het dus behoorlijk zwaar tijdens deze klim. Halverwege de klim liet de zon verstek gaan zodat de temperatuur behoorlijk daalde. Ook de ijle lucht geeft een extra belasting. Later ben ik zelfs gestopt om mijn windjasje aan te trekken. Het einddoel zie je al ver van te voren liggen, in dit geval in de wolken. Ongeveer 3 km voor de top kwam Rick mij al tegemoet. Totaal verkleumd zei hij dat ie alvast naar beneden ging en overhandigde zijn fototoestel aan mij. Zodoende kon ik dan nog foto's van me laten maken op de top. Na ongeveer 1 km gereden te hebben keek ik achterom en zag dat Rick toch nog omgedraaid was om samen met mij naar de top te rijden. Ondanks de snijdende kou deed hij dat toch maar.
Boven een paar foto's gemaakt en daarna snel naar beneden. De temperatuur boven op de top was nog maar 8 graden en de harde wind maakte het nog veel onaangenamer. Ongeveer halverwege de afdaling heb je nog een weg naar Saint Véran. Een klim van ± 6 km. We hadden deze klim ook op ons programma staan maar gezien de weersomstandigheden besloten we om verder af te dalen en beneden ergens op een terrasje wat te gaan drinken. Onder in het dal scheen nog wel de zon, maar naarmate we verder afdaalden kwamen er ook meer wolken. We besloten dan ook maar om terug naar de camping te rijden. Met nog zo'n 18 km voor de boeg kwamen de eerste regendruppels al naar beneden. Het werd even later zelfs een flinke plensbui die tot de camping aanhield. Daar arriveerden we om 16.00 uur.
18
Het zou nog een flinke tijd hard regenen, maar wij zaten inmiddels droog in de tent. Wel hadden we het koud en trokken dan ook droge kleren aan.
Italië, gezien vanaf Col de Agnel
We namen alvast een heerlijk biertje om mijn verjaardag te vieren en gingen even later, toen het droog was, douchen en aansluitend eten. Ik vond het een loodzware dag. Rick had niet hetzelfde idee van de klim, maar vond toch wel dat er zware stukken inzaten. Volgens het boekje Atlas des Cols des Alpes heb de laatste 6 kilometers een stijgingspercentage variërend van 8, 9 en 9,5%. Maar als je gedurende 1 kilometer een stuk van 300 meter hebt van 13% en daarna weer een stuk van 7% om daarna weer 10% te worden dan vind ik dat behoorlijk belastend. Je krijgt dan wel een gemiddelde van 9% gedurende die kilometer maar enig ritme ontbreekt dan bij mij.
Tijdens de afdaling even de bidons vullen
Na afloop even genieten van een Leffe
Al met al hebben we weer een Col toegevoegd aan ons rijtje. Wim: Gefietst: 98 km - Hoogtemeters: 2100 m - Fietsuren: 5 uur 10 minuten Rick: Gefietst: 108 km - Hoogtemeters: 2445 m - Fietsuren: 5 uur rond.
19
Zondag 6 augustus: Barometerstand: 913 mbar. Strakblauw tijdens het opstaan. Rick besluit toch nog een ritje te gaan maken. Aanvankelijk wilde hij naar de Col du Lautaret fietsen, maar op mijn aanraden verkoos hij toch maar om ten noorden van Embrun te gaan fietsen. Hij begon met dezelfde weg zoals we die afgelopen zondag 30 juli gereden hebben tot Embrun. Door Embrun gefietst om de D9 te nemen richting Chorges. Ongeveer 4 km vóór Chorges, vlakbij Mandoris, nam hij de afslag naar de D109 om uiteindelijk weer op de N94 te geraken. Ongeveer 15 km voor Chorges kwam hij nog een helling tegen van 23%. Dit stond zelfs op de weg geschilderd.
Het bleef heerlijk weer en de wind was voor de zoveelste keer aangewakkerd tot hard. Om 14.15 uur kwam Rick weer op de camping terug. Ik had ondertussen in de zon het boek Triomf en Tragedie op de Alpencols gelezen. Barometer om 15.00 uur toch teruggelopen naar 910 mbar. Krijgen we dan morgen toch nog slecht weer?
Fietstijd: 3 uur 15 minuten - hoogtemeters: 1320 m - Afstand: 84 km
20
Maandag 7 augustus: Om 07.45 uur opgestaan. Wederom ontbeten met een strakblauwe lucht. Barometerstand weet ik niet omdat mijn horloge defect is geraakt. Ik kon niet meer door de menu's switchen en zodoende dus ook niet in het menu van de barometer. Vandaag gaan we met de auto naar Briancon om van daaruit de Col du Lautaret en de Galibier te beklimmen. We parkeerden de auto bij de Champion supermarkt aan de zuidzijde van Briancon. Om 09.30 gingen we op weg. Eerst moesten we nog dwars door Briancon fietsen om op de weg naar de Col du Lautaret te komen. Het was erg druk met auto's maar na enge kilometers waren we op de weg naar Grenoble. Col du Lautaret is ongeveer 29 km verwijderd van Briancon en de te overbruggen hoogte is ongeveer 860 meter (gemeten vanaf de parkeerplaats). Gaandeweg begon de wind weer aan te wakkeren zodat we deze vol op de kop hadden. Rick was allang bij mij weggefietst en zou eventueel, als hij boven op de Galibier was, nog afdalen naar Valloire om dan de Galibier van de noordzijde weer op te fietsen. Aldoende baanden we ons een weg naar de Col du Lautaret. Ik vond het best tegenvallen, gezien de duur van deze klim. Voor deze klim had ik toch nog 1 uur en 48 minuten nodig om boven op de Col du Lautaret te geraken. Rick deed er 1 uur en 32 minuten over. Al vroeg in de klim kon je zien waar je later zou fietsen als je de Galibier opgaat. Hoog in de bergen zag je al het glinsteren van de auto's die daar omhoog rijden, zodat je een goed idee hebt van hoe de klim loopt. Bij de Col du Lautaret de nodige calorieën ingenomen zodat de laatste 8 kilometers genomen kunnen worden. De stopwatch op nul gezet en draaien maar. Zelf vond ik het niet tegenvallen en mijn doel was om binnen 50 minuten boven te zijn.
Op Col de Lautaret
Op weg naar de top
Toch nog redelijk wat fietsers voorbij gegaan en ongeveer 2 kilometer voor de top zag ik Rick aankomen. 21
Bijna boven op de Galibier
Toen hij boven was gekomen is hij aan de noordzijde afgedaald om daarna weer terug door de tunnel naar de zuidzijde te rijden. De verkeerslichten bleven naar zijn zin te lang op rood staan zodat hij de laatste steile kilometer aan de noordzijde ook nog beklommen heeft om zo weer op de top te komen die op 2645 m hoogte ligt.
Laatste stuk aan de noordzijde van de Galibier
Mij aanmoedigend nam hij ook diverse foto's van mij, terwijl ik de laatste zware kilometers aan 't overwinnen was. Het laatste gedeelte is zelfs 12%. Hij ging mij hier zelfs voorbij om een finishfoto van mij te kunnen maken. Na 48 minuten en 25 seconden was ik boven, dus binnen de tijdslimiet die ik mezelf opgelegd had. Rick had voor de klim 33 minuten en 51 seconden nodig.
22
Samen op de top
Na de gebruikelijke foto's te hebben gemaakt zijn we afgedaald naar de Col du Lautaret om daar heerlijk op een terras te zitten en een overheerlijke salade te nuttigen.
Op de achtergrond de La Meije
Nadat we hier een klein uur gezeten hadden, zijn we de afgedaald naar Briancon. Bij de auto aangekomen hebben we gelijk wat boodschappen bij de Champion gedaan om daarna terug te rijden naar de camping waar we om 17.00 uur aankwamen. Wederom een heerlijke dag met de nodige (klim) kilometers.
23
Totaal gefietst: 77,2 km Aantal hoogtemeters Wim: 1435 m Rick: 1730 m Aantal fietsuren Wim: 3 uur 35 min Rick: 4 uur Gemiddeld hellingspercentage: 5,5%
Dinsdag 8 augustus: Om 08.00 uur opgestaan en tegen de verwachtingen in was het mooi weer. We besloten om vandaag niet te gaan fietsen en zijn met de auto naar Embrun gegaan om wat te winkelen. Eerst in Guillestre nog ’n krant, rosé en kipfilets gekocht voor de paella die we ‘s avonds zouden eten. Deze spullen eerst terug naar de tent gebracht en daarna gingen we naar Embrun. We konden vrij snel een parkeerplaats vinden en zijn het centrum ingelopen. Rick wilde kijken of hij hier de twee ontbrekende delen van de Atlas des Cols des Alpes kon kopen. Na enig zoeken vonden we inderdaad een winkel waar ze deel 1 en 3 nog hadden voor dezelfde prijs als die van de mevrouw van de kiosk in Guillestre namelijk 18 euro. Daarna nog wat winkels bekeken en weer terug naar de auto gegaan om een plek langs het Lac de Serre-Ponçon op te zoeken om daar heerlijk te zitten.
24
Na enig speurwerk vonden we een plekje waar we niet zo heel lang gezeten hebben. We vonden het water zeker niet uitnodigend om er in te zwemmen en zijn dan ook na een klein half uurtje terug naar de camping gereden. Dit deden we via dezelfde weg die we eerder in deze vakantie met de fiets gereden hadden (D467 en de D994). Met de fiets reden we de andere kant op dan welke we nu met de auto reden. De reden dat we deze weg namen was dat je anders dwars door Embrun moest rijden om op de N94 te komen en dan terug naar Guillestre. Voor auto's is deze weg niet ideaal gezien de vele smalle stukken, maar gelukkig hadden we geen tegenliggers. De zon scheen volop zodat we nog een heerlijke middag bij de tent hadden. Tegen de avond begon het te regenen.
Een film bekijken
Donkere wolken boven de camping
Grote pan met Paella
We hadden al een tijd zeer donkere wolken in de richting van Col de Vars gezien, maar bij ons bleef het gelukkig droog. In de tent heeft Rick Paella gemaakt met geroosterd brood, rijkelijk voorzien van knoflook. Deze keer had ik de salade vooraf gemaakt. Nog 1 dag te gaan en dan zou deze vakantie ook al weer voorbij zijn. Helaas. 's Avonds nog wat gelezen in de tent en sterke verhalen verteld. 25
Woensdag 9 augustus: De laatste dag van de vakantie. In tegenstelling tot de afgelopen dagen besloten we om een wandeling omhoog te maken. Bij de camping is een route die 500 meter omhoog loopt en die hebben we vandaag eens verkend. Camelbak gevuld met 1 ½ liter water en op weg naar de top.
Voor deze 500 meter hoogte hadden we 2 uur nodig om boven te komen. Schitterend uitzicht over o.a. de camping en de vallei van de Guil. We wisten niet precies hoe de afdaling er aan de andere kant uitzag en ook niet hoe lang deze was. Daarom besloten we om dezelfde weg terug naar beneden te gaan.
26
Hier zouden we 5 kwartier over doen. Bergop lopen is toch beter te doen dan afdalen. De knieën worden nu meer belast dan bergop.
Prachtig uitzicht over de vallei van de Guille
Genietend van het uitzicht
Vlak voordat we weer bij de camping kwamen hadden we onze Camelbaks geheel leeg gedronken. De gehele dag bleef het prachtig weer en 's middags zijn we alvast begonnen met het inpakken van de tassen. 27
Ook de luifel haalden we er af om zodoende de volgende ochtend niet zo heel veel meer te hoeven doen. 's Avonds nog een heerlijke salade gegeten met wat stokbrood en een overheerlijke rosé gedronken.
Terug van de wandeling, even de dorst lessen
DE VAKANTIE WAS ……
Rick: Gefietst - 851 km Wim: Gefietst - 579 km
Overwonnen hoogtemeters - 17127 meter Overwonnen hoogtemeters - 12698 meter
28
