Binnenstads krant Periodiek voor de Binnenstad van Utrecht • 13e jaargang, nummer 2, voorjaar 2008
Overvolle stad
Fiets zoekt plek
• Bijna altijd rood • Achterop / voorop / in een bakje • Stallingen? • Dief en diefjesmaat • Spitsuur-stress
Erfgoed
Colofon Gert-Sjoerd Kuperus
De Binnenstad staat vol gebouwen uit de eerste helft van de negentiende eeuw. De Augustinuskerk bijvoorbeeld, de Winkel van Sinkel en de Rechtbank.Gebouwd in classisistische stijl, met vaak grote pilaren en meestal wit gepleisterd. In het verleden werd er vaak nogal negatief gedaan over deze gebouwen. Men vond ze lang niet zo mooi als de middeleeuwse kerken of de zeventiende-eeuwse monumenten. Maar nu is er weer veel meer waardering voor deze bouwstijl, en er is de laatste jaren veel aan het licht gebracht en gerestaureerd. Deze architectuur krijgt daarmee de plaats en waardering die ze verdient temidden van de monumenten uit eerdere en latere tijden. Geert Mak schreef ergens dat een moderne stad leeft in meerdere tijden tegelijk. En dat geldt zeker voor de Utrechtse Binnenstad, waar de tijden zichtbaar zijn vanaf het begin van de middeleeuwen tot nu. Toch zijn het niet alleen de gebouwen uit de voorbije eeuwen die de stad zo monumentaal maken. Heel wezenlijk voor de historische kwaliteit is de structuur van die stad;
Fiets zoekt plek
het verloop van de grachten en singels, werven en straten. Veel van die structuur is maar gedeeltelijk zichtbaar, maar iedereen die over de grachten loopt voelt de bijzondere uitstraling van het gebied. Gevels, winkelpuien en terrasjes op de werven mogen dan de meeste aandacht opeisen; daarachter en daaronder zit de echte ruggengraat van de stad. Hier vind je de middeleeuwse handelsstad met de werven, kelders, wedden en bruggen. Bijna onaangetast door de tijd ligt hier het oude havengebied, dat weliswaar nu een totaal andere functie heeft, maar economisch en sociaal nog net zo belangrijk is als zeven eeuwen geleden. Dat de stad dit gebied wil voordragen voor een plaatsing op de Werelderfgoedlijst is niet meer dan logisch. De stad zal dan zelf wel wat beter met het gebied moeten omgaan. Zwaar verkeer zal geweerd moeten worden van de grachten - en dat niet enkel met wat betonblokken of bloembakken. En je zult de geïnteresseerde bezoeker wel wat meer moeten laten zien van het gebied. Voor een excursie door een werfkeldercomplex meld ik me graag aan. •
Dick Franssen
Je ziet het pas als je er speciaal op let. Dat niet alleen het Stationsgebied, maar ook andere delen van de Binnenstad absurd vol zijn met fietsers en fietsen. Fiets zoekt Plek. Probeer eens een plaatsje te vinden bij drogisterij Woortman op de Neude. Vanaf de hoek bij Lorjé tot de Schoutenstraat is het trottoir één gesloten rij geparkeerde - en soms omgevallen - fietsen. Idem in de Lange Viestraat aan de kant van De Bijenkorf. Nergens in Nederland - zelfs niet in Amsterdam - is de fiets zo nadrukkelijk aanwezig, in rijbare staat, of als wrak, of als onderdeel, vastgeklonken aan een balustrade of een regenpijp.
We zijn met velen. Als je uit de Nachtegaalstraat komt, en je wilt de brug over, de Nobelstraat in, dan staat het stoplicht altijd op rood. Er vormt zich in het spitsuur op de smalle voorsorteerstrook een rij wachtenden van zeker twintig meter. Wie achteraan staat, kan maar op één manier het groene licht halen: op de pedalen staan en zoveel mogelijk mensen passeren. Survival of the fittest. De stad kan de fiets niet aan. Hoe meer wegen je aanlegt, hoe meer auto’s je krijgt. Voor fietsen geldt hetzelfde: bouw een stalling voor tweehonderd fietsen en het tekort neemt met driehonderd toe. Maar eens moet het genoeg zijn. •
De Binnenstadskrant is een initiatief van bewonersgroepen in de Binnenstad van Utrecht. Redactie Marijke Brunt Dick Franssen Gwyon Hoogenraad Inge Keizer Monique Klooster Ben Nijssen Arend Odé Jesse Pouw Jacqueline van Eimeren © Fotografie Humphrey Daniëls Dick Franssen Sjaak Ramakers Saar Rypkema Patrick van der Sande Marie Wanders Fotoredactie Sjaak Ramakers Patrick van der Sande Vormgeving Communicatieteam x-hoogte Druk: Dijkman Offset, Diemen Verspreiding: Guus Touker Oplage: 10.000 Brieven en kopij sturen naar: Binnenstadskrant Nieuwegracht 82 3512 LW Utrecht, tel. 2314555
[email protected] www.binnenstadskrant.nl Deadline volgend nummer 19 mei Verspreiding 6 juni Abonnementen: 10 euro per jaar De Binnenstadskrant is mogelijk gemaakt met bijdragen van: • Wijkraad Binnenstad • Bewonersgroepen Binnenstad • Wijkbureau Binnenstad • Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling, afdeling Welzijnszaken • Cumulus • Politie Centrum • Particuliere giften
Adressen Wijk C Komitee www.wijkc.nl Buurtpreventiegroep Wijk C-West tel. 2328076 Buurtpreventiegroep Wijk C-Oost tel. 2315668 Buurtpreventiegroep Lang en Breed tel. 2328591 Buurtpreventiegroep Wolvenroedel tel. 2317601 Bewonersgroep Wolvenbuurt tel. 2310578 Bewonersgroep Vrouwjuttenhof tel. 2322948 Beheergroep A t/m Z tel. 2333147
Binnenstadskrant pagina 2
Beheergroep NV-huistuin tel. 2367315
Bewonersplatform Centrale Oude Stad tel. 2321533
Werkgroep Pandhof Sinte Marie Visscherssteeg 9, 3511 LW
Twijnstraatcomité tel. 2332664
Buurtcomité in oprichting tel. 2313079 Zakkendragersvereniging tel. 2317578 Vereniging Grachtstegen Lauwersteeg 11, 3511 JM
[email protected] Stichting Behoud Lepelenburg e-mail:
[email protected] Bewonersgroep Catharijnesingel tel. 2304225
Bewonersplatform Zuidelijke Oude Stad e-mail:
[email protected] Stichting Beheer Zeven Steegjes tel. 2232036 Stichting Geertebuurt tel. 2317735 Stichting Singelgebied Utrecht www.singelgebied.nl Utrecht Weer Omsingeld tel. 2315668 Stichting Werkgroep Herstel Leefbaarheid Oude Stadswijken tel. 2310976 BOCP (Bewonersoverleg plannen stationsgebied) tel. 2522322
Platform Binnenstad Utrecht tel. 2363252 Werkgroep Pandhof van de Dom p.a. Kikkersloot 18 3993 TK Houten Centrum Utrecht (ondernemersvereniging) tel. 2317438 / 2400717, Wijkbureau Binnenstad tel. 2863960, fax 2863966, e-mail:
[email protected] Welzijnsorganisatie Cumulus tel. 2758490; fax 2758499, e-mail:
[email protected] Algemene Hulpdienst (Burenhulp Binnenstad) tel. 2361743 Wijkagenten Binnenstad tel. 0900-8844 Buurtcomité Vaartsebuurt tel. 2316972
(©) Sjaak Ramakers
Bedrijven, instellingen en bewoners die de Binnenstadskrant willen ondersteunen met een financiele bijdrage kunnen een bedrag overmaken naar: giro 245122 t.n.v. Binnenstadskrant, Utrecht
’Wat een puinhoop’
Dick Franssen
Woensdagmiddag op het stadhuis. Wethouder Tymon de Weger heeft net een langdurig overleg achter de rug over de druk van het autoverkeer in de regio Utrecht. Die druk is enorm. Maar in de stad zelf is het, op een aantal wegen na, meestal rustig, als resultaat van jarenlang beleid. ‘We zitten in het oog van de orkaan’, zegt De Weger. ‘Als ik naar het stadhuis fiets, moet ik één drukke weg oversteken, maar verder kom ik nauwelijks auto’s tegen. Het is een oase van stilte.’ Weinig auto’s, maar enorm veel fietsen en fietsers, vooral in de Binnenstad, waardoor vier van de vijf drukste fietsroutes van de stad lopen. Oog in Al mag dan langzamerhand het geografisch middelpunt van Utrecht zijn, de Binnenstad is nog steeds het hart. Meer dan ooit zelfs. Steeds meer fietsers stappen er af. Maar dan? Alle klemmen zijn vol; er is slechts één zeer onopvallende stalling (onder het stadhuis). De stalling op het Vredenburg moest wijken voor een toekomstig winkelgebouw; de stalling bij de Neude is door de vorige verkeerswethouder wegbezuinigd. Het gevolg: de Binnenstad begint sterk op het Stationsgebied te lijken. Met dat verschil dat rond het station tenminste wat gebeurt. Begin maart is een stalling geopend in de voormalige Weggeefwinkel; op het Smakkelaarsveld komt een tijdelijke stalling van twee verdiepingen. Meer klemmen In de Binnenstad komt de gemeente niet verder dan het plaatsen van meer klemmen. De Weger geeft het volmondig toe: ‘Daarmee los je het natuurlijk niet op; het probleem is daar te groot voor.’ Hij zegt: ‘De meeste Utrechters zijn er zo aan gewend dat ze het niet zien. Maar als je de stad door de ogen van een toerist bekijkt, dan denk je: wat een puinhoop.’ Barricades van geparkeerde fietsen op de Neude, op het Ledig Erf, in de Lange Viestraat... Nergens in Nederland is het zo uit de hand gelopen. De Weger: ‘Utrecht heeft het niet goed georganiseerd. Het is op z’n beloop gelaten, misschien vanuit de gedachte dat je het maar op de koop toe moet nemen.
Verkeerswethouder Tymon de Weger: ‘De oplossing komt’ (©) Humprey Daniels Maar dat kan natuurlijk niet.’ Excursie Het parkeerbedrijf - gefocust als het is op autoparkeren - sloeg geen alarm. De politiek bleef zich concentreren op de fietsenchaos in het Stationsgebied. In juni 2007 is het parkeerbedrijf gaan tellen: tussen de 3500 en 5000 fietsen stonden in de Binnenstad buiten de klemmen. Intussen zijn het er veel meer, want de fietsdrukte neemt met de maand toe. De openbare ruimte is er absoluut niet op berekend. Er zal iets moeten gebeuren. De Weger zegt dat hij nog geen oplossing heeft. Hij wil eerst een goede probleemanalyse hebben, meer ideeën opdoen. Hij weet hoe ze het in steden zoals Groningen, Nijmegen, Zwolle, Zutphen en Apeldoorn aanpakken, en organiseert samen met het parkeerbedrijf nu een excursie voor raadsleden. Toeristische attractie In oktober zocht De Weger steun bij zijn collega-wethouders Cees van Eijk (Binnenstad) en Robert Giesberts (Openbare Ruimte). Hij deed verslag van de tellingen en resumeerde wat er op het ogenblik wordt ondernomen. ‘We spreken over de openbare
ruimte als visitekaartje van de stad, als belangrijke toeristische attractie, als bepalende factor voor de leefbaarheid. Met de grote overlast van fietsen is de kwaliteit van deze openbare ruimte nog ver onder de maat.’ De twee collega’s reageerden, zo zegt De Weger, positief op de brief. Het hele college staat er trouwens achter.
komen en veel wordt uitgegaan. De universiteit maakt onder het binnenplein van het paleis van Lodewijk Napoleon in de Witte vrouwenstraat een grote fietsenstalling. Een tweede ondergrondse stalling voor studenten lijkt mogelijk op het Janskerkhof, tussen de Lange en de Korte Jansstraat, voor het gebouw van de HKU.
Groningen De wethouder heeft dus nog geen oplossing, maar hij weet wel de oplossingsrichting: de stad moet de fietser kwaliteit bieden, dat wil zeggen een ruime keuze aan overkapte, bewaakte stallingen, het liefst gratis zoals nu ook het geval is in steden als Groningen, waar de chaos is bedwongen. Nog veel meer mensen dan nu moeten zin krijgen met de fiets naar de stad te gaan. Dat past ook in het actieprogramma om de lucht schoner te maken. Als je fietsers vraagt wat hen het meest stoort dan zijn dat drie dingen: het lange wachten voor stoplichten, het gebrek aan stallingen en de vele fietsendiefstallen. Het ligt voor de hand dat de meeste stallingen moeten komen aan de rand van het voetgangersgebied en op plaatsen waar veel studenten
Paar jaar verder Maar wat doet de gemeente zelf? Op de dag van het gesprek met de wethouder kwam het bericht dat de KPN alle postkantoren sluit. Dat was nieuws. Dat de KPN het postkantoor op de Neude van de hand wil doen is al jaren bekend. Een groep Utrechters onder aanvoering van Giep Hagoort oefent - tot dusver zonder succes - druk uit op de gemeente om het te kopen, en het te veranderen in een Europahuis. De Weger: ‘Het zou mooi zijn als we het kochten, want er zit een flinke kelder onder. Ik heb hem nog niet gezien, maar hij moet enorm zijn. Mooie fietsenstalling.’ Vraag: wanneer wordt de fietsenchaos in de Binnenstad minder? De wethouder: ‘Als we een paar jaar verder zijn’. • Binnenstadskrant pagina 3
De heler is bijna nog erger
Inge Keijzer
Op de eigen pagina in de Binnenstadskrant, en op allerlei andere plaatsen hamert de politie er voortdurend op: Doe aangifte. Niettemin dekken de jaarlijkse bijna twaalfhonderd aangiftes van fietsendiefstal in de Binnenstad lang niet het hele probleem. Alfred Stoter, Wijkchef Binnenstad van de politie, en Feiri, ex-dief, vertellen hun kant van het verhaal. Alfred Stoter: Als je de Fietsersbond moet geloven dan doet slechts vijftien procent van de gedupeerden aangifte. Als dat ook voor het centrum van Utrecht geldt, dan betekent dit zo’n 8000 vermissingen per jaar. Ik zeg bewust vermissingen, want heel wat fietsen worden uit baldadigheid in de gracht gegooid. We zien dat ook op onze bewakingscamera’s. Soms met tien tegelijk gaan ze het water in. Deze fietsen worden uiteraard niet gestolen, maar het kan wel zijn dat er aangifte van wordt gedaan.
Alfred Stoter (©)Sjaak Ramakers
Over de leuning Een fiets die in het water belandt, kan zijn lot eigenlijk niet meer ontlopen. Een vuilnisboot dregt hem op en voert hem af. Jaarlijks diept de Havendienst zo’n drieduizend fietsen op. Dit aantal is al een hele tijd constant. Het zijn vooral fietsen die niet ergens aan zijn vastgemaakt en uit baldadigheid over de balie van een brug worden gesmeten, of fietsen die zijn gejat voor alleen maar een ritje en daarna ergens werden neergekwakt. De meest geliefde stortplaatsen zijn de grachten. Echte hotspots zijn de bruggen, zoals de Viebrug. Daar moet de Havendienst dan ook vaker dan één keer per jaar aan het werk. Opdrachtgever van de wrakkenjacht is hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden, dat verantwoordelijk is voor een goede doorstroming van het water en voor de waterkwaliteit. Daartoe moeten de grachten op diepte blijven en moet zwerfvuil worden verwijderd. Dat is natuurlijk ook nodig om ervoor te zorgen dat plezierjachtjes en rondvaartboten niet vastlopen op allerlei onderwater-obstakels. Hoogovens De Havendienst vaart van oktober tot maart - buiten het vaarseizoen - op zoek naar fietswrakken. Op de vuilnisboot is een grijper gemonteerd Binnenstadskrant pagina 4
Marijke Brunt
die door het water over de bodem naar fietsen en andere troep graait. De buit wordt verkreukeld (‘opgevouwen’ in vuilvisjargon) en druipend naar boven gehaald en in de boot gedumpt. De fietswrakken gaan als oud ijzer naar de hoogovens van Corus om te worden omgesmolten. Het kan natuurlijk gebeuren dat je fiets per ongeluk in het water terechtkomt. De ervaring leert dat met een hark in het water graaien weinig kans op succes biedt. Voor zulke gevallen kan je het beste naar de Havendienst op de Weerdsluis. •
Wiel aan ketting: Waar is de rest? (©) Marie Wanders
De diefstallen gebeuren vooral op plekken waar veel fietsen staan. Stationsplein en Smakkelaarsveld zijn de plekken waar diefstal het meeste voorkomt. Ook de Oudegracht zit in de topdrie van de aangiftes, maar we denken dat dit enigszins vertekenend is. Als we vragen waar de fiets gestolen is en de eigenaar weet niet meer precies waar de fiets stond, dan wordt snel een bekende straat genoemd. Andere veel voorkomende plekken zijn: Vredenburg, Voorstraat, Lange Nieuwstraat en Lange Viestraat. Wrakken Fietsklemmen helpen tegen diefstal. Gelukkig komen er steeds meer nieuwe, efficiënte fietsenrekken. Je moet zorgen dat ze er netjes en geordend uitzien. Daarom verwijdert de gemeente een paar keer per maand de oude wrakken, nadat ze eerst van een papieren waarschuwing zijn voorzien. Een ander punt is goede verlichting. Ook dat helpt, want voor een groot deel vinden de diefstallen in het donker plaats. Zeker op bijvoorbeeld het Smakkelaarsveld, waar het overdag vaak te druk is om onopvallend een fiets te kunnen stelen. We zien dat onder de fietsendieven vooral veel drugsgebruikers zijn. Ze halen een fiets weg en verkopen hem tweehonderd meter verderop, soms gewoon onder het oog van een camera. Maar ook de heler is dan in beeld, die bijna nog erger is dan de steler. Door de heler blijft de steler immers fietsen stelen. Af en toe hoor je ook verhalen over busjes, waar meerdere fietsen tegelijk in worden gestopt. In Utrecht hebben we daar geen signalen over ontvangen.
Stelen wordt lastiger
Feiri (©)Sjaak Ramakers
Wel zorgt het uitgaansleven voor diefstal. Soms vindt iemand het na het stappen te ver om te lopen en steelt dan een fiets. Lokfiets Afgelopen jaar hebben we enkele gerichte acties gehad. Vooral de lokfiets is ingezet. Deze wordt met een goed slot op een van de aandachtsplekken neergezet. De postende agenten hebben een aantal keren resultaat gehad. Onder andere is een veelpleger gepakt die enkele weken heeft vastgezeten. Ook onze ‘bikers’ doen goed werk. We hebben 33 fietsende agenten in ons district, van wie een deel gespecialiseerd is in fietsdiefstal. Ze hebben een goede neus voor het herkennen van een heler of steler. Als Wijkteam streven we ernaar om het aantal fietsendiefstallen te laten afnemen. We gaan daarom door met onze acties, zoals de lokfiets, en zullen zowel adviseren over goed verlichte stallingen en de veiligheid van deze stallingen als over het verder inzetten van vaste of tijdelijke camera’s.’ Voor ons is fietsdiefstal is al lange tijd een punt van zorg. Dat geldt ook voor de gemeente. Samen hebben we hebben fietsdiefstal als één van onze speerpunten voor 2008 benoemd. •
Gwyon Hoogenraad
Feiri (52) : ‘Ik moest fietsen verkopen om te overleven. Ik was verslaafd en betaalde er mijn drugs mee. Ik startte rond 1985. Toen woonde ik nog in Groningen. Later ben ik verhuisd naar Arnhem en vanaf 1996 woon ik in Utrecht.’ Hoeveel fietsen stal je in Utrecht? ‘Ik denk zo’n 150. Mijn voornaamste inkomstenbron was winkeldiefstal; fietsen deed ik er een beetje bij als extraatje. Ik heb van 1996 tot 1999 in Utrecht fietsen gestolen, meestal in het Stationsgebied. Daar waren toen nog geen camera’s en er was weinig toezicht. Dat is nu wel veranderd. Overal hangen camera’s en er zijn meer stallingen. Meestal jatte ik ze ‘s morgens of ‘s nachts.’ Wat voor fietsen? ‘Ik pakte altijd de fietsen die geen Axa -slot hadden. Die zijn met een schroevendraaier goed te openen. Vaak waren het fietsen van vijf of zes jaar oud, maar die er nog wel redelijk uitzagen. Wanneer ik het idee had dat ik het slot niet binnen een minuut open kon krijgen, begon ik er niet aan.’ Ben je wel eens op heterdaad betrapt? ‘Ja, een keer of vijftien voor fietsendiefstal. Altijd via de heler, dus degene die de fiets had gekocht. Die wees naar mij. Ik verkocht gewoon aan mensen op straat, vaak studenten. Veel fietsen heb ik verkocht op het Janskerkhof. In de Zadelstraat sprak ik een man aan: ‘fiets kopen?’ Hij reageerde
en pakte zijn portemonnee, maar in plaats van de afgesproken vijftien gulden liet hij zijn politie-ID zien. Hij belde direct naar zijn collega’s om een auto te sturen en ik werd naar het bureau gebracht.’ En toen? ‘Toen moest ik acht maanden zitten in Arnhem voor allerlei zaken die nog open stonden op mijn naam. Na die maanden ben ik gestopt met fietsen stelen, omdat ik bekend was als fietsendief. Dus als ik ergens met een fiets liep, was ik al snel verdachte. Vanaf dat moment deed ik nog wel winkeldiefstal, maar daar ben ik in 2001 ook mee gestopt. Vanaf die tijd ben ik in een hostel gaan wonen en steel ik niet meer.’ Ooit berouw gehad? ‘Ja, maar het was wel leuk om die spanning te hebben meegemaakt.’ Denk je dat er nu ook minder fietsen gestolen worden dan tien jaar geleden? ‘Ja, veel minder. Ten eerste zijn de sloten nu veel beter. De meeste fietsen hebben twee sloten. Vaak staan ze ook met het frame ergens aan vast. De mooiste fietsen staan veilig in de stalling. En verder zijn er steeds minder daklozen en verslaafden op straat. Nu hostel Overvecht geopend is, zijn er nog meer mensen van de straat en zal de diefstal ook weer minder worden.’ •
Binnenstadskrant pagina 5
Uit een oude doos
Binnenstadskrant pagina 6
Echte fietsenmakers Marijke Brunt
Iedereen kan tegenwoordig fietsenmaker worden. Vakbekwaamheidseisen of diploma’s zijn niet meer nodig. Maar in de Binnenstad zijn ze nog te vinden, èchte fietsenmakers. Hij is nog altijd op zoek naar een echte Flexfort. Ruim honderd jaar geleden vestigde zijn overgrootvader G. van der Wal een fietsenhandel in de Twijnstraat en ging, niet ongebruikelijk in die tijd, fietsen verkopen onder een eigen merk, Flexfort. Het fietsmerk is lang geleden verdwenen, maar de fietsenmakerij annex winkel houdt al vier generaties stand. ‘Van der Wal’s Rijwielpaleis’ wordt tegenwoordig gerund door achterkleinzoon Rinus Vink (‘mijn moeder is een Van der Wal’) en is nog steeds in de Twijnstraat. Het is een echte buurtwinkel, met trouwe klanten. Met trots vertelt hij van grootouders die vanouds klant waren en die onlangs speciaal bij hem een stepje voor hun kleinkind kochten. Vink is een vakman van de oude stempel. Hij haalt nog fietsnaven uit elkaar om ze te repareren en in zijn winkel is alles los te koop.’Dus geen drie kettingspanners in een doosje als je er maar eentje nodig hebt.’ Vroeger zeker twintig Er zijn steeds meer fietsen, maar het aantal fietsenmakers in de Binnenstad is sterk teruggelopen. Rinus Vink denkt na en telt: ‘Twijnstraat,
Oudegracht, Springweg, Gansstraat, Ooster- en Westerkade - hier in de buurt had je vroeger toch wel dertien fietsenmakers. Het vak sterft een beetje uit, en dan heb ik het over de èchte vaklui.’ Dat wordt bevestigd door Co van Beek, van ‘Co van Beek Tweewielers’ op de Springweg. Hij schat dat er binnen de singels vroeger zeker twintig fietsenmakers waren, nu is het niet meer dan een handjevol. Vader Van Beek begon 46 jaar geleden als zelfstandige fietsenmaker. Zoon Co nam de zaak in 1994 over en breidde flink uit. Het is niet meer alleen een buurtwinkel waar fietsen worden gerepareerd en waar je een nieuwe fiets kunt kopen - of een tweedehands. Van Beek levert aan de politie crossfietsen en speciale fietskleding, en heeft ook een internetwinkel. Hij is een groot pleitbezorger van de Nederlandse merkfiets. ‘Die heeft kwaliteit. Er is te veel rotzooi op de markt. Veel fietsen komen uit oostelijke landen. Wel een half miljoen. Als ze in ons land worden geassembleerd dan mag er ‘Made in Holland’ op worden gezet. Ik zeg niet dat die fietsen slecht zijn, maar ze zijn niet goed.’ Band plakken Een verschil met vroeger valt beide fietsenmakers op. Er zijn nog maar zo weinig mensen die zelf hun band plakken. Niet dat Vink en Van Beek dat niet graag doen voor hun
Vakman Vink (©) Patrick van der Sande klanten, maar vreemd vinden ze het wel. Een band plakken kost al gauw zeven euro. Met een eenvoudig Simsonreparatiedoosje (‘wettig gedeponeerd sinds 1881’) van € 3,30 kan je twaalf keer een band plakken. Vink: ‘Dat is je eerste verdienste!’ Van Beek: ‘Dat hoort gewoon bij je opvoeding!’ Als Vink tijd heeft, wil hij het wel eens aan iemand uitleggen die niet weet hoe het moet, ‘het is helemaal niet moeilijk.’ Hergebruik Twee opvallende relatieve nieuwkomers op fietsgebied in de Binnenstad zijn fietsenmakerij TREVpunt en ‘De Fietsfabriek’, een gespecialiseerde fietsenwinkel. TREVpunt (Tweewieler Reparatie En Verkoop) heeft een bijzondere opzet. Twaalf jaar geleden werd de Stichting Kollektieve Werkplaats opgericht door enthousiastelingen die een ruimte zochten om voor zichzelf en anderen aan fietsen te kunnen sleutelen. Toen twee jaar geleden een werfkelder op de Oudegracht beschikbaar kwam, besloot werktuigbouwkundige Hika van den Hoven daar een commerciële reparatiewerkplaats te beginnen, binnen de Stichting. De drie doelstellingen van de Stichting blijven de paraplu boven TREVpunt: bevorderen van hergebruik, creëren van werkplaats-
ruimte en bevorderen van samenwerking. Dat hergebruik inderdaad wordt bevorderd, blijkt uit het aanbod van de betere tweedehands fietsen die staan uitgestald op de werf en aan de bergen oude onderdelen. En op een gekochte fiets krijg je een terugkoopgarantie. Het tweede doel, creëren van werkplaatsruimte is wat werkplaats betreft zeker geslaagd, wat ruimte betreft misschien wat minder. Er zullen niet veel werkplaatsen zijn die zo zijn volgestouwd met allerlei onderdelen en benodigdheden. Samenwerking, het derde doel, blijkt uit de aanwas van leden van het Kollektief, die de werkplaats kunnen gebruiken en ook meehelpen; opvallend is dat het bijna allemaal vrouwen zijn. En de website geeft veel informatie voor doe-het-zelven, natuurlijk ook hoe je een band plakt. Filiaal Het filiaal van ‘De Fietsfabriek’ in de Twijnstraat verkoopt moderne kleine bakfietsen en extra stevige stadsfietsen, voor het vervoer van kinderen en boodschappen. in allerlei uitvoeringen volgens de wensen van de klant. ‘De Fietsfabriek’ heeft ook een bijzondere achtergrond. Oprichter Yalcin Cihangir leerde de kunst van het moderne bakfietsen maken in Amsterdam. Hij begon voor zichzelf en laat in zijn vaderland Turkije heel degelijke frames maken, die in Amsterdam worden voorzien van wielen, verlichting, een houten bak en wat dies meer zij, volgens de wensen van de klant. Er zijn inmiddels tien filialen in Nederland, en vijf in het buitenland. Eén wens delende vier fietsenmakers: dat elke fietsenbezitter zijn fiets - oud of nieuw - jaarlijks laat nakijken. Dat is echt het behoud van je fiets en voorkomt veel, heel veel ellende! www.vanderwalsrijwielpaleis.nl; www.covanbeek.nl; www.trevpunt. nl; www.fietsfabriek.nl •
www.binnenstadskrant.nl Binnenstadskrant pagina 7
Met kleine kinderen de jungle in
Jacqueline van Eimeren
Femke Grouls, met twee van haar kinderen van Leidsche Rijn naar het Hiëronymusplantsoen (©) Saar Rypkema Van kwart over acht ‘s morgens tot kwart voor negen zie je ze overal de stad doorkruisen. Met helmpjes op, onzeker wiebelend op hun fietsje, een zwabberend vlaggetje als waarschuwing voor hun medeweggebruikers. Pas op! Hier fietst een kind! Maar is de Binnenstad wel een veilige plek om te fietsen voor kinderen? Steeds vaker zie je ook allerlei alternatieven opduiken om kinderen in te vervoeren. Op het schoolplein van de Vrije School op het Hiëronymusplantsoen, is het ‘s morgens een bedrijvigheid van jewelste. Uit alle hoeken en windrichtingen komen ze aangezwoegd. Ouders met kinderen in de bakfiets, fietskar, op een aanhangfiets, of gewoon voorop of achterop in een kinderzitje, of liefdevol doch ferm aan hun kraagje meegevoerd op een eigen fietsje naast hen. Tycho van vijf fietst sinds de zomer op een aanhangfiets achter zijn moeder Jenny Wase. Jenny is zelf opgegroeid in Londen, en verbaast zich erover dat ouders hier zo makkelijk met hun kleine kinderen door de stad fietsen. ‘Dat zie je in Londen dus echt niet’, vertelt ze. ‘Het wordt beschouwd als een high-risk-sport, zoiets als bungyjumpen of parachutespringen.’ Ze denkt wel dat er hier onderschat wordt hoe kwetsbaar kinderen op de fiets zijn. ‘Je ziet soms situaties waar je hart van stilstaat.’ ‘Een aanhangfiets vind ik de perfecte manier, een soort opstapje om zelfstandig te leren fietsten’, zegt ze. ‘Het kind doet mee aan het verkeer, leert wanneer hij moet stoppen, maar is toch nog niet helemaal ‘los’. Het enige gevaar is dat automobilisten hem niet goed zien. Ze verwachten niet zo’n fiets Binnenstadskrant pagina 8
erachter. Dus vooral in het donker moet hij heel goed verlicht zijn. Eigenlijk zou er ook nog een vlaggetje achterop moeten zitten.’ Zwieper Maud Wamsteker laat sinds kort haar dochter Tyche van vijf zelf fietsen naast haar. Ze beaamt dat automobilisten onderschatten hoe onberekenbaar kinderen in het verkeer kunnen zijn. Ook zij had eens een bloedstollende ervaring, toen zij even voor Tyche ging fietsen en ze ineens achter zich gierende remmen hoorde. Het bleek dat Tyche een zwieper gemaakt had. De automobilist stond dwars op de weg; gelukkig had hij in een reflex zijn stuur omgegooid en was meteen op de rem gaan staan. Tyche draagt sindsdien een helm, met tegenzin, dat wel. Sabine El-Khalili is blij dat Nour van vijf nog in het achteropzitje kan, maar ziet ertegenop dat ze er wel bijna uitgroeit. ‘Nour is ‘s morgens nog veel te dromerig om zelf te fietsen, dus dat probeer ik zo lang mogelijk uit te stellen.’ Sabine gebruikt ook vaak een fietskar achter haar fiets, vooral als de jongste van twee ook mee moet. Met sneeuw of regen
neemt ze de kar altijd. Dan zitten de kinderen sowieso lekker droog. Een fietskar is heel handig, vindt Sabine, maar heeft natuurlijk ook weer zijn nadelen. Bijvoorbeeld als een vrachtwagen de straat blokkeert. Dan moet ze keren, maar zie dat maar eens te doen op zo’n smalle gracht. Hee mop Ook Maud gebruikt weleens de fietskar, wat inderdaad ideaal is met nog een klein kind, dat er gewoon in kan slapen. ‘Zeker als de regenkap eroverheen gaat, dat vinden de kinderen geweldig, dan zitten ze echt in een eigen huisje.’ Roos van Hoewijk vindt het nog te gevaarlijk om haar zoontje Yair (vier jaar) zelf te laten fietsen. Daarom heeft ze nu een bakfiets. ‘Het is een goed alternatief voor de auto, zeker in de stad. Als het regent, gaat de kap eroverheen, Yair vind het geweldig, net een tentje. Het fietst bijna net als een gewone fiets, alleen wat zwaarder. Ik hoef nu niet meer naar de sportschool om in een goede conditie te blijven. Ik krijg ook veel reacties als ik hiermee fiets, vooral van mannen, die schijnen het heel leuk te vinden. ‘Hee mop, mag ik met je mee?’ roepen ze dan.’ Knalrood Femke Grouls heeft een wel heel bijzondere manier gevonden om haar kinderen mee te vervoeren. Zij krijgt dan ook altijd veel bekijks als zij met haar duo-tandem, waarop ze drie
kinderen kan vervoeren, door de stad fietst. Het knalrode gevaarte valt dan ook wel erg op, zeker als de kinderen zoals vandaag alledrie in rode jassen zijn gehuld. ‘Ja, dat zoek ik ‘s morgens expres bij elkaar uit als we op deze fiets gaan,’ grapt ze. De fiets komt uit de gehandicaptenzorg, waar zij en haar man beiden in werken. Ze heeft hem aangeschaft sinds Esra (acht) bij hen en hun twee dochters in huis kwam wonen. ‘Esra kan door haar handicap niet zelf fietsen, dus toen had ik een probleem. Deze fietsen worden in de zorg veel gebruikt. Je kan ze niet in een gewone fietswinkel kopen. Ik heb er speciaal eentje uitgezocht waar ook nog een voor- en achteropzitje op past voor mijn dochters Lente van vier jaar en Mirre van drie.’ Zwaar werk De ‘bijrijder’ zit bij deze tandem niet achter, maar vooraan, op een lager zadel. Wel zelf achter een stuur, maar het is moeder (of vader) die daarachter zit, die stuurt. ‘De kinderen vinden dit geweldig, en zo te merken iedereen die ons ziet fietsen ook. We komen elke dag uit Leidsche Rijn hiernaar toe, en krijgen altijd veel reacties onderweg. Het is wel zwaar fietsen, zeker als de voorste niet echt meetrapt. Automobilisten houden over het algemeen wel rekening met je. Mijn grootste ergernis zijn voetgangers die zonder te kijken oversteken.‘ En Lente binnenkort zelf laten fietsen? ‘Nee hoor, voorlopig moet ik daar nog niet aan denken. Misschien als ze zeven is, zeker niet eerder. Ik vind het te gevaarlijk. Vanwege de andere weggebruikers. Omdat niemand zich echt aan de verkeersregels houdt. Stoplichten lijken niet te bestaan. Daar moet zij mee kunnen omgaan, en dat kan ze nog helemaal niet.’ •
Angstvallig beide handen aan het stuur
Monique Klooster
Roos (12 ), dochter van Winny van Minde, fietst sinds kort alleen van haar school in het Hiëronimusplantsoen naar haar huis in Utrecht West. Maar haar moeder ziet wel de gevaren. ‘Meestal fiets ik ‘s morgens nog mee. Wat ik bijvoorbeeld eng vind is het fietspad op de Lange Viestraat. Daar is het altijd zo druk, iedereen wil elkaar inhalen. Het is heel smal en die bussen scheuren daar langs dat randje. Met nat weer is die rand spekglad; ik heb al heel wat fietsers onderuit zien gaan die daar willen inhalen. Roos is dan nog zo wankel. Als ze even van dat randje afglijdt en er komt een bus aan.... Toch gaat ze ook af en toe ook wel alleen. Ze moet me dan wel altijd even bellen als ze is aangekomen.’ Winny wil ook nog wel wat ergernissen kwijt: mensen die haast hebben, fietsers die anderen afsnijden, boze toeterende automobilisten die je van de weg af willen drukken, vrachtauto’s die staan te laden en lossen en zo de straat blokkeren, en (jawel!)heel veel fietsers met hele kleine kinderen. J. van E. •
Fietsbrug in 2009 klaar?
(©)Dick Franssen Aan het eind van de middag is het dringen geblazen: bij de Stadsschouwburg staat een menigte fietsers ongeduldig te wachten tot ze over mag steken, een enkeling daargelaten die zijn haast niet kan onderdrukken en het verkeerslicht negeert. In de Nobelstraat rijden de - veelal - studenten je links en rechts voorbij. Op het Vredenburg is het paadje nog smaller. Angstvallig grijp je je stuur met beide handen vast om je staande te houden. Je knokkels worden wit, maar je kijkt er koeltjes bij; niets aan de hand! Brommers of scooters moeten gas inhouden. Voor inhalen is niet altijd plaats. Dit is de praktijk op de drukste fietsroute door de Binnenstad. Via Smakkelaarsveld, Vredenburg, Lange Viestraat, Lange Jansstraat, Janskerkhof, Nobelstraat, Lucasbrug en de Nachtegaalstraat fietst ‘s morgens een menigte richting Uithof. Aan het eind van de dag geldt hetzelfde verhaal in omgekeerde richting. De fietspaden zijn veelal smal en vol. Het aantal fietsers in de Binnenstad blijft toenemen en studenten zijn daarvoor voor een groot deel verantwoordelijk. Dat is ook één van de redenen dat de route Centraal Station-Uithof inmiddels een ware fietssnelweg is geworden. Laden en lossen De lange wachttijd voor stoplichten is één van de drie grote ergernissen van fietsers in Utrecht. Bij de Lucasbrug wordt het geduld wel erg op de proef gesteld. Wethouder Tymon de Weger vindt dat ook. Hij denkt dat er in het gebied rond de Stadsschouwburg een
andere verkeerscirculatie mogelijk is, waardoor fietsers sneller kunnen opschieten. De Weger wil fietsers meer kwaliteit bieden. ‘Als fietser moet je je welkom voelen.’ Hij erkent dat de fietspaden vol zitten, maar verbreding is lang niet overal mogelijk, bijvoorbeeld in de Lange Viestraat en in de Nobelstraat kan het niet veel breder, omdat anders de busbaan te smal wordt. Bovendien moet laden en lossen mogelijk blijven. Zijn conclusie: de Binnenstad is niet gemaakt voor zo veel fietsers. In de Utrechtse verkeersplannen hebben openbaar vervoer en fietsers prioriteit. Vooral ook met het oog op de luchtkwaliteit is De Weger voor vervanging van buslijn 11 (Station -Vredenburg -Uithof) door een tram. Hij doet er de fietsers zeker een plezier mee. •
www.binnenstadskrant.nl
Eind volgend jaar moet de fiets- en voetgangersbrug over het spoor tussen Croeselaan en Moreelsepark klaar zijn. Dat is het streven van de gemeente. De brug, die de Dichterswijk met het centrum verbindt, wordt betaald door de Rabobank (acht miljoen) en het rijk (drie miljoen). Wethouder Janssen onderhandelt op het ogenblik met NS over verbindingen vanaf de brug naar de onderliggende perrons. •
Tien ergernissen
Jacqueline van Eimeren
1. Automobilisten die je in een smalle straat perse willen inhalen, (bijvoorbeeld op de Oudegracht of in de Boothstraat) en als ze je dan ingehaald hebben, stoppen, of heel langzaam voor je gaan rijden (zoekend naar een parkeerplaats) zodat jij er niet langs kan. 2. Voetgangers die zonder op of om te kijken ineens de weg op lopen, oversteken dus. Dat overkomt me dagelijks meerdere malen. Eigenlijk zou je (om ze het af te leren) gewoon tegen ze moeten opbotsen, en als ik niet altijd zo goed zou opletten, dan zou dat ook heel vaak gebeuren. 3. Voetgangers die midden op straat lopen (of staan) en totaal niet reageren op je fietsbel, of heel verbaasd achteromkijken en met tegenzin heel langzaam een stapje aan de kant gaan, en in het ergste geval: je beginnen uit te schelden en niet opzij gaan. 4. Fiets nergens kwijt kunnen om te stallen, en dan zo ver terug moeten lopen dat ik net zo goed lopend naar de stad had kunnen gaan. 5. Laden en lossende (vracht-)auto’s die de hele straat blokkeren, of die midden op het fietspad staan (bijvoorbeeld in de Nobelstraat) zodat je of de busbaan op moet, of de stoep. 6. Stoplichten die veel te lang op rood staan. 7. Auto’s die je veel te hard scheurend, rakelings passeren. 8. Mobiel bellende fietsers, die helemaal opgaan in hun gesprek, zich niet meer bewust dat ze aan het verkeer deelnemen. 9. Auto’s (en fietsers) die geen richting aangeven! Dan sta je bijvoorbeeld op ze te wachten omdat je over wilt steken, en dan slaan ze ineens af. Zo ergerlijk! Zeker omdat ze je toch zien staan wachten. 10. De busbaan, en de bussen die daar veel te hard over scheuren, terwijl het vaak niet duidelijk is dat het een busbaan is. De bussen zullen niet gauw op hun rem gaan staan. Levensgevaarlijk dus. • Binnenstadskrant pagina 9
Neem Groningen als voorbeeld
Ben Nijssen
bruik. In het buitenland zie je goede voorbeelden. Nederland als fietsland raakt ook op dit gebied achter. In Frankrijk (Lyon, Parijs en vele andere steden) bestaat een soort wittefietsenplan waar je op bepaalde locaties een fiets kunt meenemen of achterlaten. De Fietsersbond onderzocht de mogelijkheden voor dit soort systemen in Utrecht. Alleen al in de Binnenstad zijn 41 plaatsen voor het maken van een zogenaamd fietsstation gevonden; daarin zouden 714 fietsen kunnen staan. Hiervoor zouden maar heel weinig autoparkeerplaatsen opgeheven hoeven te worden. Nog vrijer is een systeem in Berlijn waar je via je GSM een fiets kunt ontgrendelen (meenemen) en ook ergens willekeurig kunt achterlaten. Problemen die bij dit soort voorzieningen worden ervaren zijn onderhoud en vandalisme. Jan van Embden voor de ingang van de opgeheven fietsenstalling bij de Neude (©)Humprey Daniëls Groningen is voor de afdeling Utrecht van de Fietsersbond een voorbeeld hoe het beter kan. Door goede doorgaande fietsroutes en een autoluwe binnenstad is het er prettiger fietsen. Bovendien zijn er betere stallingsvoorzieningen voor de fiets. De nieuwe ondergrondse fietsenstalling bij het station in Groningen is vol, maar desondanks staan er op straat geen verkeerd geparkeerde fietsen. Ook in het centrum zijn er goedkope stallingen voor zowel bewoners als regelmatige bezoekers. Voor 30-40 euro per jaar kun je er je fiets stallen. Om de overlast van (verkeerd) geparkeerde fietsen tegen te gaan, zijn er geen fietsklemmen op de Grote Markt. In plaats daarvan worden rode lopers uitgelegd (waarop niet gestald mag worden), bedacht om winkels toegankelijk te houden. Lege sporthal Jan van Embden, regio-coördinator afdeling Utrecht van de Fietsersbond, constateert dat er in de Utrechtse Binnenstad nauwelijks goede fietspaden zijn, maar dat er toch wel goed te fietsen valt. Maar als je als fietser minder bekend bent in de stad mis je een goede bewegwijzering. Het fietsparkeren is ook volgens de Fietsersbond één van de grote problemen. Dit komt deels door een weinig doortastend beleid van de gemeente. De bond deed verscheidene voorstellen om het acute tekort aan klemmen bij het Centraal Station te beperken. De gemeente is gekomen met plannen voor 1500 extra klemmen op de korte termijn. Het is goedbedoeld, maar het huidige tekort is ongeveer 7000 klemmen. Langs de ‘plint’ op het stationsplein kan je een verdieping maken waarop heel veel fietsen kunnen staan. Aan de westkant van het station staat de sporthal al jaren leeg. Er kan heel makkelijk een stalling van worden gemaakt. Direct langs de sporen is aan de westkant nog veel ongebruikte ruimte op straatniveau. Binnenstadskrant pagina 10
Verborgen tekort Voor de planning in de toekomst is er te veel gekeken naar het nu geschatte tekort op basis van fietsen die rondom het station staan. Volgens de Fietsersbond is er echter een verborgen tekort. Zodra je meer stallingsmogelijkheden biedt, zal dit extra fietsers aantrekken, omdat veel mensen nu niet per fiets naar het station gaan wegens de chaos daar. De 22.000 fietsparkeerplekken die de gemeente gepland heeft tot het jaar 2020 zullen daarom te weinig blijken. In de toekomst zal dit tot grote problemen leiden omdat de ruimte in het Stationsgebied helemaal volgepland is. Voor extra stallingen is straks geen plekje meer te vinden. De Fietsersbond zelf ziet kansen om op de overkappingen boven de perrons stallingen te maken; hier zouden echt veel plaatsen, namelijk 45.000, kunnen komen. Voor een fietser zou het ideaal zijn om boven zijn trein te kunnen parkeren. Ook direct rond het winkelgebied wordt het tekort pijnlijk ervaren. De nieuwe klemmen voor de Bijenkorf vormen echt een druppel op een gloeiende plaat. Ook op de Neude is het chaos. De Fietsersbond ziet mogelijkheden in de grote kelder van het postkantoor. ‘Ideaal als fietsenstalling’. In 2010 komt het postkantoor beschikbaar. De gemeente stelt zich nog steeds passief op. ‘Een goede instelling zou zijn: koste wat kost moeten we die kans/ruimte gaan benutten.’
Alle regels opheffen Fietsers, voetgangersen andere weggebruikers zitten elkaar in de Binnenstad soms nogal in de weg. Jan van Embden blijkt aanhanger van de ideeën van de verkeersdeskundige Monderman. Diens filosofie van ‘shared space’ is: weg met alle regels, borden, verkeerslichten, verschillen tussen rijweg en trottoir, enz. en laat de mensen het onderling regelen. Het gevolg is een grotere verkeersveiligheid omdat mensen automatisch meer rekening met elkaar houden. De openbare weg zou opgenomen moeten worden in de sociale ruimte zodat weggebruikers elkaar ook sociaal behandelen. Grofweg beoordeelt de Fietsersbond het beleid van wethouder De Weger wel als positief, maar als weinig doortastend. Met name het Parkeerbedrijf, dat ook verantwoordelijk is voor fietsparkeren, toont weinig initiatieven. •
(©)Sjaak Ramakers Nederland raakt achter Ook bij supermarkten zie je problemen. De gemeente moet als eis stellen dat bij een supermarkt voldoende stallingsmogelijkheden zijn (voorbeeld: Plusmarkt op de Voorstraat). In principe zou fietsparkeren in Utrecht gratis moeten zijn. In Apeldoorn en Zutphen is sinds de opening van gratis stallingen het fietsgebruik fors toegenomen. Het ideale vervoer naar en binnen de Binnenstad is de fiets. Een leenfietssysteem bevordert het ge-
Autodate-parkeerplaatsen Greenwheels en Connectcar krijgen meer parkeerplaatsen, ook in de Binnenstad. Volgens de gemeente spaart één autodate-parkeerplaats vijf particuliere auto’s uit. Een eigen auto staat per etmaal gemiddeld 22 tot 23 uur stil, een autodate-auto minder dan twintig. •
Roadblocks weg
De betonnen roadblocks die de Vismarkt de afgelopen maanden sierden, zijn weer weg. De versperring was opgeworpen wegens instortingsgevaar van de kelders onder de huisnummers 9 en 10. Zwaar vrachtverkeer zou fatale gevolgen kunnen hebben, zo werd gevreesd. De slechte toestand van de kelders kwam aan het licht tijdens de herstelwerkzaamheden aan de riolering, die momenteel op de Vismarkt aan de gang zijn. De roadblocks zijn vervangen door paaltjes aan beide kanten van de Vismarkt. Bevoorrading kan alleen gebeuren met lichte vrachtauto’s. Om schade aan de werfkelders tegen te gaan zijn de grachten al jaren verboden voor zwaar vrachtverkeer. Niettemin komen er regelmatig grote vrachtauto’s. • (©)Sjaak Ramakers
Gemeente zegt toe
Terrassen deze zomer op orde Boven verwachting goed loopt volgens ambtenaar Evert van Kuilenburg de opbouw van zijn nieuwe gemeentelijke afdeling Toezicht en Handhaving (T en H). De werving heeft een flink aantal zeer geclassificeerde mensen opgeleverd, onder meer afkomstig van de Keuringsdienst van Waren. Dankzij deze ontwikkeling ziet T en H kans dit jaar al een heel stevig toezicht uit te oefenen op de terrassen. Aanvankelijk was het de bedoeling dat tot 2009 gehandhaafd zou worden op het - lage- niveau zoals de politie (afdeling Bijzondere Wetten) dat deed. Maar het kan dus nu al een tandje hoger.
Museumdirecteur gezocht De baan van directeur van het Centraal Museum is weer vacant. B. en w. hebben de problemen met Pauline Terreehorst ‘opgelost’ door haar een nieuwe functie te geven. Ze onderzoekt sinds 1 maart fulltime de haalbaarheid van een Gerrit Rietveldmuseum. De nieuwe directeur van de Stadsschouwburg doet een dergelijke studie - naar de mogelijkheid van een tweede schouwburg - naast haar gewone werk. •
www.binnenstadskrant.nl
In de Wijkraadsvergadering van maart zei Van Kuilenburg: ‘We beperken ons deze zomer niet alleen tot overlast en gevaarlijke situaties, maar letten ook op leefbaarheid, en gaan in de clinch met ondernemers die niet aanspreekbaar blijken te zijn’. Aan gekissebis over de grenslijnen van de terrassen komt binnen een paar maanden een einde. Alle 164 terrasuitbaters in de Binnenstad krijgen een nieuwe vergunning met een situatietekening. In de oude vergunningen stond hoeveel vierkante meter een terras mocht zijn, maar ontbrak de plattegrond. Met roestvrij stalen noppen met een doorsnee van vijf centimeter markeert Stadswerken nu de hoeken van de terrassen. Volgens Van Kuilenberg verloopt de samenwerking met de ondernemers tot dusver prima. Er zijn nauwelijks klachten
over het nieuwe beleid. Controle op de nakoming van het rookverbod in de horeca valt niet onder T en H, maar onder de Keuringsdienst van Waren. De verwachting is dat veel bezoekers buiten gaan roken en telefoneren. Horeca-ondernemers zijn er verantwoordelijk voor dat het in de onmiddellijke omgeving van hun kroegen rustig en schoon blijft. Van Kuilenburg:’Het zal niet makkelijk worden; ik hoop niet dat de horeca zich straks voornamelijk op straat afspeelt.’ Onder de 16 Twee ambtenaren worden binnenkort vrijgemaakt voor een pilot. Zij gaan in de horeca controleren of er geen alcohol wordt geschonken aan jongeren onder de zestien. •
Willibrordus failliet De Willibrorduskerk in de Minrebroedersstraat is failliet. Een jaar na voltooiing van de restauratie, die zeventien jaar duurde, heeft de stichting die de kerk exploiteert faillissement aangevraagd. Tegenslagen bij de afbouw van het orgel deden de stichting de das om. Het college van b. en w. is bezorgd over de situatie. ‘Ons eerste streven is te onderzoeken hoe het gebouw kan blijven functioneren als kerk, podium en publiekstoegankelijk topmonument’, schrijft wethouder Janssen aan de gemeenteraad. Curator is mr. Marie-Jose Cools van advocatenkantoor Van Riet. •
UMF naar Lange Nieuwstraat Het Utrechts Monumenten Fonds verhuist eind dit jaar van de Dorstige Hartsteeg naar Lange Nieuwstraat 53. Aannemer Van Zoelen is op het ogenblik bezig met een uitgebreide restauratie van dit monumentale pand, dat dateert uit de zeventiende eeuw, en waarvan het achterste deel tot ongeveer 1840 in gebruik was als schuilkerk. Het huis in de Dorstige Hartsteeg, waarin het UMF nu nog zit, grenst aan Lange Nieuwstraat 53. •
Platanenziekte De gemeente beschouwt de aantasting van twee zware platanen in het Hiëronymusplansoen door de ziekte massaria als ‘verontrustend nieuws’. In de zomer van 2007 werd in Sittard voor het eerst bij een plataan massaria ontdekt. Daarna werd uit verscheidene andere steden massaria gemeld. Nu is dus Utrecht aan de beurt. De schimmelziekte veroorzaakt snel optredend houtrot, vooral in de bovenste helft van takken. Snoeien is dan noodzakelijk. In Utrecht staan ongeveer 4500 platanen. Aangetaste bomen zijn te herkennen aan vroegtijdig bladverlies. In juni-juli worden alle platanen daarom visueel geïnspecteerd.•
Plan stadskantoor moet beter De Welstandscommissie is nog niet tevreden met het plan voor het stadskantoor, het verzamelgebouw van gemeentelijke diensten op het Jaarbeursplein. Het kantoor wordt een gigantisch gebouw van 54 bij 95 meter en 22 verdiepingen. De gemeente gaat het huren van NS Vastgoed. Het plan voor het stadskantoor, dat gedeeltelijk boven het vernieuwde Centraal Station komt te liggen, is geïnspireerd op een gebouw in Lille. Maar in tegenstelling tot dat Franse voorbeeld wordt de subtiliteit niet waargemaakt. Er is nog een ontwerpslag nodig, vindt de Welstandscommissie. •
Binnenstadskrant pagina 11
Binnenstad Culturele Zondag: De Kleine Parade, zie www.culturelezondagen.nl
Janskerk Schola Davidica olv Lisette Bernt mmv Gert Oost (orgel); Choral Evensong, info www.scholadavidica.nl
St Gertrudiskathedraal I buoni Antichi: Bachcantatedienst; o.a. Christ lag in Todesbanden, BWV 4
Pieterskerk Het Utrechts Kamerkoor, Lingua Musica en Waterlands Kamerkoor olv Wolfgang Lange mmv Gonnie van Heugten (sopraan), Ard Verkerk (tenor), Johan Lippens (bariton), Wouter van Belle en Gerrie Meijer (piano) en vijf slagwerkers; Orff, Carmina Burana; € 10/6
Domkerk Domcantorij olv Remco de Graas; werken van Guerrero, Lassus en Victoria; collecte
Geertekerk Zedashe olv Ketevan Mindorashvili: Polyfonie uit Georgië; € 17/14,50/10
Zo 23 12.00
Zo 23 17.00
Ma 24 20.00
vr 28 20.15
Za 29 15.30
Za 29 20.15
Geertekerk De Amsterdamse Cantorij olv Felix van den Hombergh mmv ensemble; Schütz, Der Schwanengesang; € 19,50/17,50
St. Willibrorduskerk Ensemble Capriol: Pastime with good company; lichtvoetige muziek uit de late middeleeuwen en de renaissance; collecte
Pieterskerk Ensemble Cantus Amicorum olv Gerard van den Dool mmv Evert Jan Nagtegaal (bariton) en Alexander Begeleidings Ensemble; Martin, Ode à la Musique; Poulenc, Chansons; Finzi, Poems Bridges en Vaughan Williams, Silence and music
Nicolaïkerk Vespercantorij olv Ko Zwanenburg: Koorvesper; gratis
Geertekerk Bachcantatedienst olv Gijs Leenaars; BWV 134, Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiß; collecte
Pieterskerk Collegium Musicum Amsterdam olv Anthony Zielhorst; weken van De Rore, De Wert, Willaert en leerlingen; € 10/6
Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Za 5 20.15
Zo 6 14.00
Zo 6 15.30
Zo 6 17.00
Zo 6 19.30
Vr 11 20.15
Za 12 15.30
Geertekerk Bellitoni olv Alexandru Lascae mmv Perry Hoogendijk (tuba); RimskyKorsakov, Ouverture ‘Russisch Paasfeest’; Vaughan Williams, Concert voor tuba en orkest in f; Prokofiev, Symfonie nr. 5; € 15/14
Domkerk Domcantorij olv Remco de Graas; werken van Gibbons en Tomkins; collecte Geertekerk Nederlands Studenten Kamerorkest olv Jurjen Hempel mmv Cecilia Bernardini (viool); Padding, Entrance (op-d rachtcompositie); Beet-h oven, Concert voor viool en orkest in D; Schumann, Symfonie nr. 2; € 14/9 St. Willibrorduskerk René Rolle (orgel) en het St.Willibrordkoor olv Bernard Rikkert de Koe; werken van Mozart; collecte Lutherse Kerk Blazersensemble Beaufort olv Leon Bosch; Debussy, Petite Suite; Enescu, Dixtuor; Caplet, Suite Persane; Bernard, Divertissement; € 10/7,50 Doopsgezinde Kerk Collegium Utrecht olv Servaas Schreuders; werken van o.a. Gibbons, Weelkes, Whitacre en Lauridsen
Do 17 20.15
Za 19 15.30
Za 19 20.15
Zo 20 14.00
Zo 20 15.00
Zo 20 15.30
a Naxos en Symfonie nr.1; € 17,50/12,50
Domkerk Domcantorij olv Remco de Graas; collecte Geertekerk Het Orkest olv Alexander Vakoulsky mmv Marta Abraham (viool); Schumann, Ouverture Mannfred; Sibelius, vioolconcert; Tchaikowksy, symfonie nr. 5
Za 10 15.30
Za 10 20.15
St. Willibrorduskerk Mark Heerink (orgel) en de Schola Sint Willibrord; collecte
Geertekerk Bachcantatedienst olv Gijs Leenaars; BWV 106, Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit (Actus Tragicus); collecte
Zo 4 19.30
Zo 11 14.00
Josephkerk Trio da Fusignano
St. Willibrorduskerk Bas Groenewoud (orgel) en Mariska van der Meij (sopraan); werken van Reger en Vierne; collecte
Zo 4 14.00
Zo 4 15.30
Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Janskerk Schola Davidica olv Lisette Bernt mmv Gert Oost (orgel); Choral Evensong, info www.scholadavidica.nl
St. Willibrorduskerk Piet van der Steen (orgel); collecte
Za 3 15.30
MEI
Zo 27 17.00
Zo 27 14.00
Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Za 31 15.30
Geertekerk Kamerorkest Pulcinella olv Jussi Jaatinen mmv Maija Jaatinen (viool);
Janskerk Schola Davidica olv Lisette Bernt mmv Gert Oost (orgel); Choral Evensong, info www.scholadavidica.nl
Zo 25 17.00
Za 31 20.15
St. Willibrorduskerk Wouter van Belle (orgel); collecte
Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte Zo 25 14.00
Za 24 15.30
Pieterskerk (Aanvangstijd onder voorbehoud, zie www. coqu.nl) Vocaal Ensemble Coqu olv Anthony Zielhorst mmv Pepijn Cladder (regie); Banchieri, Barca di Venezia per Padova en nieuw werk van Utrechtse componisten op teksten van Nanne Nauta; € 15/10
St. Willibrorduskerk Paul van der Woude (orgel); collecte
Zo 18 14.00
Zo 18 15.00
Pieterskerk Vocaal Ensemble Coqu olv Anthony Zielhorst mmv Pepijn Cladder (regie); Banchieri, Barca di Venezia per Padova en nieuw werk van Utrechtse componisten op teksten van Nanne Nauta; € 15/10
Za 17 20.15
Geertekerk Utrechtse Muziekacademie olv Marco Bons en Groot Concertkoor Amsterdam olv Maria van Nieukerken; Haydn, Jahreszeiten; € 13/11
Ste Catharinakathedraal Concerto Cherise olv Manoj Kamps mmv Yvonne Kok (mezzosopraan) en Wouter van Belle (orgel); Duruflé, Requiem en Quatre Motets sur des thèmes grégoriens
Zo 8 15.00
Zo 8 15.30
St. Willibrorduskerk Renske Tjoelker en Nelleke Post (harp); werken van Salzedo, Granados en Andres; collecte
Pieterskerk Multiple Voice olv Paul de Kok; werken van Morales, Gombert, Gibbons, Whitacre en Howells
Za 7 20.15
Zo 8 14.00
Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Za 7 15.30
Paul Smits (tromba da tirarsi); Richaford, Requiem; € 12,50/7,50
GENDA
Domkerk Kindercantorij van de Domkerk mmv Anfissa Kalinina (viool) en Jan Jansen (orgel); Biber, Schmerzhafte Sonaten; Bach, Passiekoralen; collecte
Za 22 15.30
MAART
Binnenstadskrant pagina 12
Willibrorduskerk Bas Groenewoud (orgel); collecte
Zo 30 14.00
Za 5 15.30
Domkerk Cantores Martini; Motetten van Heinrich Schütz en Giovanni Gabrieli; collecte
APRIL
Nicolaïkerk Barokensemble Giardino Musicale: Island of Beauty; muziek uit het 17e eeuwse Londen; € 10/9
uit Georgië; € 17/14,50/10
Za 29 20.30
Binnenstadskrant pagina 13
Zo 13 14.30
Zo 13 14.00
Za 12 20.30
Geertekerk Barokensemble Eik en Linde mmv Talitha van der Spek (mezzosopraan); sinfonia’s van Sammartini, Sacchini, Anfossi en Galuppi; Haydn, Arianna
St. Willibrorduskerk Peter Verhoogt (orgel); collecte
Nicolaïkerk Women in Wonderland: Visioenen en verschijningen; improvisatie voor fluit, slagwerk en sounddesign; € 10/9
Geertekerk Verenigd Utrechts Symfonie Orkest olv Reinier Bavinck; aria’s en ouvertures van Bizet, Mozart, Gounod, Donizetti en Rossini Gertrudiskapel Matangi Kwartet; Glass, Strijkkwartet nr. 3; Barber, Adagio uit Strijkkwartet nr .1; Dvorák, Strijkkwartet op.96 ‘Amerikaans’; € 17,50/12,50 Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Do 24 20.15
Do 24 20.15
Za 26 15.30 Domkerk Zaterdagmiddagmuziek; collecte
Pieterskerk Vocaal Ensemble Coqu olv Anthony Zielhorst mmv Pepijn Cladder (regie); Banchieri, Barca di Venezia per Padova en nieuw werk van Utrechtse componisten op teksten van Nanne Nauta; € 15/10
Vr 16 20.15
Za 17 15.30
Nicolaïkerk Willem Tanke (orgel) en René Uijlenhoet (tapemanipulator); muziek van Bruynèl
Do 15 20.00
Pieterskerk Per Sonorem Vocis olv Eize Leertouwer mmv
Geertekerk Bachcantatedienst olv Gijs Leenaars; BWV 30, Freue dich, erlöste Schar; collecte
Zo 1 19.30
Vr 6 20.15
St. Willibrorduskerk Jan Jansen (orgel); collecte
Zo 1 14.00
JUNI
Maija Jaatinen (viool); Wagner, Vorspiel und Liebestod uit Tristan en Isolde; Berg, Vioolconcert; Beethoven, 5e symfonie
Openluchttheater Neude dagelijks: linedancing van zoveel mogelijk dames- en herenfietsen. Gratis (©)Sjaak Ramakers
Città della Musica is een samenwerkingsverband van inmiddels veertien organisaties die concerten organiseren in de Binnenstad, meestal in kerken. De Città-agenda staat in de Binnenstadskrant en op www.utrecht-muziekstad.net.
Werven aangemeld voor Lijst Werelderfgoed Utrecht heeft de werven aangemeld voor de nationale voorlopige Lijst van Werelderfgoed. Het is de eerste stap richting Unesco-lijst Op z’n vroegst in 2012 kunnen de werven de status van werelderfgoed krijgen. De gemeente motiveert de aanvraag als volgt: ‘Nergens op de wereld zijn grachten te vinden zoals in Utrecht. Ze horen bij een ingenieus havencomplex van ruim twee kilometer lang. Deze bijzondere haven ontstond ruim zevenhonderd jaar geleden toen handelaren slim gebruik maakten van het hoogteverschil tussen het grachtwater met kaden en de hoger gelegen straat met de huizen. Door de bouw van werfkelders onder de straat door kon de handelswaar vanaf de kade gelijkvloers naar de huiskelders van de grachtenpanden worden versleept. Vooral in de veertiende en vijftiende eeuw werd de ene na de andere kelder gebouwd en rond 1500 was de gehele Oudegracht aan beide zijden vol. Door de komst van spoor en wegverkeer raakte de haven aan het begin van de twintigste eeuw overbodig waarna het verval intrad.’ Over het belang van de Unesco-aanwijzing zegt het gemeentebestuur: ‘Vanuit een oogpunt van toeristische en economische aantrekkingskracht, stadspromotie en monumentenbehoud biedt de status grote voordelen voor de stad.’
Een 3D-reconstructie van de werven in de zestiende en zeventiende eeuw (©) Daan Claessen Bij VVV/Rondom, ICU en stadhuis ligt de gratis brochure ‘Meer Werk aan de werf, een middeleeuwse haven dwars door de stad’. Zowel het verleden van de werven als het hedendaagse beheer komt daarin aan de orde. •
Wonen boven Winkels nadert de 250 eerste zeven woningen gerealiseerd. Vanaf dat jaar kwam de stroom van herontwikkelde verdiepingen snel aan op gang. In 1997 werden al 31 appartementen opgeleverd, verspreid over dertien panden. Met vijf plannen die dit jaar in uitvoering komen, nadert het aantal woningen dat sinds de start van het beleid voor Wonen boven Winkels is gerealiseerd de driehonderd. Utrecht zit daarmee in kopgroep. Wonen boven Winkels richt zich vooral op het kernwinkelgebied in de Binnenstad, waar verdiepingen van winkelpanden leeg staan of voor een deel voor andere functies worden gebruikt. De aanleiding om met het beleid te beginnen was de toenemende druk op de woningmarkt. Maar ook de behoefte aan meer veiligheid en aan een betere sociale structuur in de winkelgebieden - vooral in de avonduren - was een belangrijk punt. Al snel bleek dat een actieve aanpak nodig was om succes te hebben. Directe benadering van eigenaren leidde tot resultaat: in 1996 werden in twee panden in de Lijnmarkt de Binnenstadskrant pagina 14
Toegangen Na verloop van tijd begon het minder hard te gaan. Was er nog voldoende leegstand én waren deze verdiepingen wel bereikbaar te maken? Een nieuwe inventarisatie wees uit dat er nog voldoende mogelijkheden waren, zowel in het kernwinkelgebied als in een bredere zone daarom heen, al was niet overal de toegang eenvoudig te realiseren. De tweede belangrijke vraag was de organisatievorm. Het resultaat was dat NV Stadsherstel Utrecht, de woningcorporatie Bo-Ex en de gemeentelijke afdeling Stedenbouw en Monumenten in 2007 gezamenlijk de NV Wonen boven Winkels oprichtten. Groot voordeel van de nieuwe organisatievorm is dat eigenaren veel meer persoonlijke aandacht krijgen. De NV houdt kantoor in Doelenstraat 40, 3512XJ, telefoon 2330520. •
’Hamburgerstraat’ krijgt weer glans
C-Komitee koopt geluidsmeter
De gerestaureerde lantaarns op het voorterrein branden al een tijdje, de Stichting Natuur en Milieu verhuisde er maanden geleden reeds naar toe, in het rode gebouw aan de rechterkant hing lampenhandelaar Marinus van Uden al allerlei fraais aan de plafonds, maar verder moet er toch veel gebeuren voordat de verbouwing van de voormalige rechtbank in de Hamburgerstraat voltooid is. Een paar maanden gaan daar nog zeker overheen.
Om beter beslagen ten ijs te komen bij klachten over geluidsoverlast, heeft het Wijk C-Komitee zelf een meter aangeschaft. Het Komitee geeft de meter ook te leen aan mensen die overlast ervaren en willen nagaan of klagen bij de gemeente succes kan hebben. Ted Zorn, lid van het Komitee, kan advies geven hoe de meting het best kan worden uitgevoerd en aan welke normen er voldaan moet worden. Ted Zorn:
[email protected] •
Drie publiekstrekkers komen er: het Courthotel, cafe-restaurant De Rechtbank, met groot terras op het voorplein, en een deel van het Utrechts Archief.
Preventief fouilleren van de baan
Het driesterrenhotel krijgt 27 kamers in de ‘nieuwbouw’van de oude rechtbank aan de kant van de Korte Nieuwstraat. Het restaurant heeft 130 plaatsen. Uitbaters zijn Oscar de Goede en Sander van der Meijden, twee bekenden in de Utrechtse horeca. Als chef-kok trokken zij Erik van Dam aan, winnaar van de tv-wedstrijd voor koks ‘Hermans Helden’. •
De Utrechte politie heeft het preventief fouilleren in de ijskast gezet. In tegenstelling tot in Rotterdam en Amsterdam levert het in Utrecht te weinig op. Zo is er bijvoorbeeld nog nooit een pistool gevonden. •
Een mooie wandeling Kees Visser is, nadat hij was gepensioneerd als hoofd stedenbouw van de gemeente, aan een nieuwe carriëre begonnen: schrijver van zeer informatieve boeken over Utrecht. Uit 2001 dateert zijn standaardwerk over de stadsontwikkeling gedurende de laatste 35 jaar van de vorige eeuw. Daarna volgden een origineel boekje met wandelingen en een aantrekkelijk boek over de Twijnstraat. Vissers grote kracht is dat hij zich altijd uitstekend documenteert. Dat deed hij ook voor De Singel van Utrecht, dat hij samen maakte met fotografe Angeliek de Jonge. De ondertiteling, ‘een wandeling’, geeft de bedoeling van de auteurs aan. Ze vertellen in woord en beeld over het Zocherplantsoen terwijl ze er ronddwalen, alleen of met anderen. Het boek is daardoor zeer aangenaam. De lezer krijgt op een bondige, toegankelijke manier een schat aan informatie: wetenswaardigheden, gedichten, plattegronden, fragmenten uit romans, interviews.
Appartementengebouw Het Bolwerk met op de voorgrond de Spoetnikkijker van Oswald Wenckebach. (©) Angeliek de Jonge Intussen komt ook de kijker niets te kort: interessante oude plaatjes en heel mooie foto’s, met zorg afgedrukt. Een aantal daarvan hangt nog tot donderdag 27 maart in het stadhuis. Visser was als ambtenaar
Weer veel muziek op Koninginnedag
Jongeren krijgen tijdens Koninginnedag 2008 weer volop de gelegenheid in de hele Binnenstad uit hun dak te gaan. De gemeente laat - net als verleden jaar - de organisatie over aan de horeca. Neude, Domplein, Lepelenburg, omgeving stadhuis en Ledig Erf zullen naar verwachting weer volstromen met feestvierders uit Utrecht en zeer wijde omgeving. Jarenlang was de Vrijmarkt de grote attractie van Koninginnendag. Vanaf 29 april, ‘s avonds zes uur, trokken tienduizenden naar de Breedstraatbuurt en omgeving. Als gevolg van initiatieven van de horeca in andere delen van de Binnenstad zijn de
Dick Franssen
bakens vorig jaar verzet. De grote drukte verplaatste zich naar de rest van de stad. Het Domplein liep zo beangstigend vol dat de politie de toegangen afsloot, om ongelukken te voorkomen. In het overleg tussen gemeente en horeca is afgesproken dat er dit jaar geen duidelijke hoofdattractie zal zijn. De bedoeling daarvan is dat het publiek zich meer gelijkmatig over de verschillende feestgebieden zal verspreiden. Dorstig publiek De bedoeling van de evenementen elders in de Binnenstad is zogenaamd om de drukte op de Vrijmarkt wat te beperken. Maar de Vrijmarkt is al enkele jaren over zijn hoogtepunt heen. De horeca mikt gewoon op een nieuw, dorstig publiek, dat de Breedstraatbuurt helemaal niet meer aandoet. Vroeger was het op 30 april, aan het eind van de middag, gedaan met Koninginnedag. In 2007 - het was uitzonderlijk mooi weer - ging het de hele avond nog door. Dit jaar kan dat ook makkelijk gebeuren, want 1 mei is hemelvaartsdag, en kan er uitgeslapen worden. •
altijd terughoudend in het geven van zijn mening. Het blijkt een karaktertrek, want ook in De Singel van Utrecht heeft hij het hart niet op de tong. Sommigen zullen dat waarderen, anderen vinden het jammer. In
elk geval is het zo dat de - weinige - kritische opmerkingen in het boek voor rekening van anderen komen. Uitgever Gusto, €19.90, een koopje voor zo’n schitterend uitgevoerd boek. •
Geluidsmetingen ter discussie De gemeente laat uitzoeken of de manier van geluidsmeting bij festiviteiten anders moet. Op het ogenblik wordt de sterkte gemeten op de dichtstbijzijnde gevel. Vergunningen gaan tot tachtig decibel, één uitzondering daargelaten. Night Fever, de opvolger van de Blues Route, mocht in 2007 negentig decibel produceren. Overigens is tachtig al behoorlijk hard. Je kunt er nog maar net een gesprek bij voeren. De manier waarop de gemeente geluid meet, is tamelijk ongewoon. Over het algemeen gebeurt het namelijk aan de bron. Als de politie wil weten hoeveel geluid de knalpot van een brommer maakt, dan wordt de apparatuur niet bij de dichtstbijzijnde gevel geplaatst, maar dichtbij die knalpot. Dat klinkt nogal voor de hand liggend. Johan Vernëde, lid van het bewonersplatform Zuidelijke Oude Stad, verbaast zich al jaren over de Utrechtse methode. ‘Meten aan de gevels is heel lastig. Situaties zijn per huis verschillend. Bij een huis met bomen of struiken voor de deur, of een bushalte, krijg je een heel ander resultaat dan bij een huis waar dat niet het geval is. Dus hangt het er maar van af waar je gaat staan. Het geeft altijd aanleiding tot gesteggel.’ Parade Onnodig lawaai is één van de meest voorkomende klachten van bewoners van de Binnenstad. Vooral festiviteiten zijn bronnen van herrie, maar ook het Domcarillon houdt mensen uit de slaap. Aan verzoeken om het carillon (twee keer per uur een liedje van dertig-veertig seconden) ‘s nachts uit te zetten wordt niet voldaan, met de motivatie dat het gaat om een belangrijk Utrechts cultuurgoed. De eigenaar van de Dom, de gemeente, heeft geen hinderwetvergunning. Een betrekkelijke nieuwkomer op het gebied van geluidsoverlast is De Parade. Barbara Huits, die in het Moreelsepark woont, hoort het lawaai elk jaar toenemen. ‘s Zomers zit ze nu tien dagen in de herrie, plus dan nog de dag van de Singelloop. Een prachtig evenement, die loop, vindt ze, maar waarom moet er al om tien uur ‘s morgens harde muziek gemaakt worden terwijl er nog geen loper te zien is? Ze is gaan vragen of het zachter kon, en kreeg als antwoord: ’We hebben er vergunning voor’. • Binnenstadskrant pagina 15
Bibliotheek Smakkelaarsveld dwaas idee En opeens is daar het plan om de nieuwe bibliotheek op het Smakkelaarsveld te zetten. Noch in Plan A, noch in Plan 1 was daar sprake van en ook het structuurplan Stationsgebied voorzag niet in het Smakkelaarsveld als nieuwe locatie. Hoe groter de stad hoe minder openbare ruimte, dat is de trend in Utrecht. Utrecht groeit in tien jaar van 270.000 naar 350.000. Je zou denken dat er dus ook meer behoefte zal bestaan aan een groter Vredenburgplein, meer parken en plantsoenen. Maar daar wordt voortdurend vanaf geknibbeld omdat elke vierkante meter grondopbrengst moet opleveren. Prestigeprojecten, fly-overs, viaducten en vierduizend ambtenaren moeten tenslotte ergens van betaald worden. Van het Smakkelaarsveld blijft straks niets meer over, want het gaat niet alleen om een biblio-
theek (met 120 appartementen er bovenop), maar ook om nieuwe aan- en afvoerroutes OV en een nieuwe ‘tijdelijke’ fietsenstalling waarvoor het restant van de bomen moet wijken. Nadat de bomen van het Vredenburg zijn verdwenen, worden ook de bomen op het Smakkelaarsveld verwijderd. Voor de Binnenstad is het een forse aderlating: in het bibliotheekgebouw zouden ook het filmtheater t’ Hoogt moeten komen, de Kunstuitleen en Utrechts Centrum voor Kunsten. Niet alleen verliest de Binnenstad terrein als winkelcentrum (dankzij de uitbreiding van HC met 45.000 m2), ook verliest de Binnenstad terrein als cultureel centrum en als bestuurscentrum. Van de Binnenstad blijft straks niet veel meer over dan een groot luidruchtig horeca-uitgaanscentrum, waar dus ook niet meer te wonen valt.
In de Cultuur Effect Rapportage UCP 1995 wordt juist een lans gebroken om het Smakkelaarsveld niet te bebouwen. Het argument is ondermeer dat dat nog de enige plek is waar je vanuit de trein de stad in kan kijken (‘zichtlijnen’). De beste locatie voor de nieuwe bibliotheek zou zijn naast het Muziektheater. Dat is dus waar het Winkelgebouw Vredenburg Noord is gepland, dat daar beslist niet komen moet. • Kees van Oosten
[email protected] (In Binnenstadskrant 2008 nummer 1 stond een artikel over de nieuwe bibliotheek. Zie www. Binnenstadskrant.nl)
Huiveren De bewoners van de Binnenstad huiveren bij de gedachte hoeveel vergunningen voor herrie-evenementen er in 2008 worden afgegegeven In 2007 was het bij het zotte af. De ambtenaar die toen de vergunningen uitschreef, woonde blijkbaar ver van het centrum. De hele zomer door herrie, en niet zo’n beetje ook De vergunningen worden afgegeven door r.looy@ Binnenstad.nl en s.kluitmans@ Binnenstad.nl. Herhaalde verzoeken per mail om in 2008 wat zorgvuldiger met evenementen in de
Topgevel terug Het rijksmonument Korte Nieuwstraat 2 krijgt opnieuw een topgevel. Het vijftiende-eeuwe claustrale huis had een dergelijke gevel tot in de negentiende eeuw. In 2002 rees het idee de gevel te herbouwen .Een speciaal voor dat doel opgerichte stichting nam architectenbureau Vlaardingerbroek & Wevers in de arm voor het maken van een ontwerp, gebaseerd op tekeningen uit de negentiende eeuw. De gemeentelijke afdeling Monumenten en de Welstandscommissie zijn positief. •
Binnenstad om te gaan, worden niet eens beantwoord, terwijl men heel goed weet dat er veel ergernis bij de bewoners is. Hoe groot kan je de afstand maken tussen burger en bestuur. Een straatvoorbeeld van hoe het niet moet. Bij dezen roep ik iedere Binnenstadsbewoner mail te sturen naar bovenstaande adressen.
[email protected] mag ook. • Peet Pastoors, Ganzenmarkt 20
Wilgentenen langs Puntenburg Al jarenlang scheidt weinig meer dan een gaashek het kleuterplein van basisschool De Puntenburg van de busbaan langs het Centraal Station. Terwijl de kinderen buiten spelen, rijden continu bussen en taxi’s langs. Aan die onrustige situatie kan niet veel worden veranderd, aan de aankleding van het hek wél. Begin maart is aan de schoolzijde een meterslange afscheiding van levende wilgen geplant. Dankzij de dichter groeiende aanplant krijgen de kinderen een groenere speelplek en komen ze meer met natuurlijke materialen in aanraking. Voordeel is verder dat de busbaan straks niet meer zo zichtbaar is vanaf het speelplein. Ten slotte is er de hoop dat de plaatsing een filterend effect heeft op de uitlaatgassen. Als goede buur van de school steunde het Gemeentelijk Vervoerbedrijf Utrecht het project met 250 euro. Schoolouder en groenontwerper Yvonne Bruijning kocht hiervan gereedschappen en de benodigde materialen. Vijf stagiaires van de Internationale Schakelklassen (ISK) in Utrecht assisteerden tijdens de aanplant van de wilgentenen. • Tekst en foto (©)Arnoud Kluiters Binnenstadskrant pagina 16
foto: (©)Sjaak Ramakers
Verbijstering over immense zee van fietsen
Wie ook weleens iemand uit het buitenland op bezoek heeft zal de verbijstering kennen over de immense zee van fietsen zodra je het station uit komt. Hoe vind je je eigen fiets daarin terug, vragen ze dan. Ik weet eigenlijk zelf ook niet hoe, maar dat lukt altijd. Alleen komen er de laatste paar jaar steeds meer klachten over overlast door geparkeerde fietsen: ‘ze worden overal maar neergekwakt’ hoor je dan. Het is duidelijk dat de gemeente erg z’n best doet; je ziet voortdurend nieuwe stallingen verschijnen en bestaande stallingen worden uitgebreid, vaak met een extra verdieping. En de tarieven in de bewaakte gemeentelijke stallingen zijn door het huidige college verlaagd. Toch is dit allemaal een druppel op een gloeiende plaat; je krijgt de indruk dat het aantal fietsen sneller groeit dan het aantal stallingsplekken. Ook de Wijkraad heeft geen pasklare oplossing voor dit probleem. Al heel lang hebben de Wijkraad en zijn voorgangers gepleit voor een beperking van het autoverkeer en het aantal geparkeerde auto’s in de Binnenstad. Op dit moment is die wens tamelijk verregaand verhoord. Vooral bij de realisatie van het Museumkwartier is de verkeerscirculatie in de Binnenstad zodanig veranderd dat een bezoek met de auto niet
echt aantrekkelijk meer is. Feitelijk heeft niemand zich toen gerealiseerd dat de uiteindelijke consequentie van die verkeersmaatregelen zou zijn dat de Binnenstad overspoeld zou worden door fietsen. We zitten dus eigenlijk met een vervelend neveneffect van iets wat we zelf gewild hebben. Gebrek aan discipline De problemen concentreren zich vooral in het Stationsgebied. Volgens de plannen komen er uiteindelijk 22.000 fietsparkeerplaatsen bij het station, maar zoals bekend zal het nog lang duren voordat de stationsplannen helemaal klaar zijn. Daarom wordt er nu gewerkt aan tussenoplossingen: de ‘weggeefwinkel’, en een tijdelijk fietsgebouw op het Smakkelaarsveld (moet begin volgend jaar klaar zijn). Er komt een ‘fietsenflat’ die aansluit aan de ‘Rabobrug’, de brug voor voetgangers en fietsen direct ten zuiden van het station. Een probleem is ook wel het grote gebrek aan discipline bij de fietsers. Dankzij een strakke handhaving houden automobilisten zich meestal keurig aan de regels en valt het met ‘aso-parkeren’ in de Binnenstad reuze mee. Maar fietsers, zo lijkt het, ‘doen maar wat’. Deels is dat wel begrijpelijk. Als je eindeloos voor een rood licht moet wachten zonder dat er ander verkeer in de buurt is,
rijd je maar gewoon door. Evenzo is de verleiding groot om je fiets maar ergens neer te kwakken als alle stallingen vol zijn. Ondergronds Juridisch gezien kan de gemeente daar ook weinig tegen doen, fout geparkeerde fietsen meenemen kan alleen als er voldoende stallingsvoorzieningen zijn, en die zijn er niet. Ons inziens zal de oplossing uiteindelijk van twee kanten moeten komen: de fietser zal meer discipline bijgebracht moeten worden, en de gemeente moet zorgen voor betere - of in elk geval meer - voorzieningen. Deels zullen dat ondergrondse stallingen moeten zijn. Als er voldoende stallingsplekken zijn, zou bijvoorbeeld ook gedacht kunnen worden aan het afsluiten voor fietsen (ook aan de hand) van het voetgangersgebied tijdens de winkelopening. In Hoog-Catharijne bestaat zo’n verbod al lang en niemand schijnt er problemen mee te hebben. Feestboten Tot slot nog een paar opmerkingen over andere zaken die de Wijkraad de laatste tijd hebben beziggehouden. Met enige angst en spanning zien we de komende Koninginnedag tegemoet. Het lijkt er op dat de gemeente zich de les van vorig jaar maar deels ter harte neemt. Was het oorspronkelijk de bedoeling van
de activiteiten op het Domplein om de bezoekers meer over de stad te spreiden, nu lijkt het er meer op dat extra activiteiten alleen maar nog meer bezoekers naar de Binnenstad trekken. De geluidsnormen (80 of 90 dB) zijn voor ons niet duidelijk, en ook is niet duidelijk of hierop gehandhaafd wordt. Een ander aspect van toerisme waar we nog steeds mee bezig zijn, zijn de feestboten. Het vergunningenstelsel, waar wij al lang geleden om gevraagd hadden, komt er wel, maar wij zouden graag strengere regels zien. Een boot die meer dan twaalf personen kan vervoeren moet een vergunning hebben, waarvan er maximaal tien worden uitgegeven. Boten die minder dan twaalf personen kunnen vervoeren hoeven geen vergunning te hebben, maar krijgen ook geen aanlegplek zodat die moeilijk te exploiteren zijn. Er komen zeven officiële aanlegplekken waarvan er één is die veel overlast geeft, namelijk bij de Gaardbrug. Liever zagen we deze aanlegplek verdwijnen, en ook een verbod op versterkte muziek en een verbod op ‘s nachts varen. De handhaving zal uitgevoerd worden door de regiopolitie, maar ook daar zijn we niet helemaal gerust op want die heeft zelf geen boot... • Han van Dobben, voorzitter Binnenstadskrant pagina 17
Wijkbureau Binnenstad
Hernieuwd bestemmingsplan Binnenstad op komst De gemeente werkt aan een nieuw bestemmingsplan voor de Binnenstad. Wat houdt dit precies in? Een paar vragen aan projectleiders Martijn Kok en Raoul Meijer van de afdeling Stedenbouw en Monumenten. Wat is een bestemmingsplan eigenlijk? ‘Een bestemmingsplan bepaalt in hoofdlijnen waarvoor een gebied is bedoeld en laat ook de bouwvoorschriften zien,’ legt Martijn Kok uit. ‘Zo schept de gemeente duidelijkheid over het grondgebied. Een gebied kan bijvoorbeeld bestemd zijn om te wonen. Of voor ondernemen en winkelen, zoals het winkelgebied van de oude binnenstad.’ Waarom is dat belangrijk? Raoul Meijer: ‘Een bestemmingsplan is het enige bindende instrument voor ruimtelijke ordening. Bewoners en ondernemers kunnen er niet omheen, en de gemeente ook niet.
Als iets volgens het bestemmingsplan niet is toegestaan, dan mag het ook in principe niet.’ Tegelijkertijd: ‘In een bestemmingsplan staat niet wat per se moet. Als het bestemmingsplan bijvoorbeeld toestaat om ergens een winkel te beginnen, is niemand verplicht dat ook te doen.’ Er is toch al een bestemmingsplan? Waarom komt er een nieuw? ‘Het bestemmingsplan voor de Binnenstad bestaat nu uit allerlei afzonderlijke kleine plannen. Het is een lappendeken van oude en nieuwe regelgeving,’ legt Raoul Meijer uit. ‘We willen het nieuwe bestemmingsplan afstemmen op de behoeften in de samenleving en er één samenhangend plan van maken. Daarnaast is het zo dat in juli 2008 de nieuwe Wet ruimtelijke ordening van kracht wordt. Eind 2010 willen we alle bestemmingsplannen in de stad geactualiseerd hebben conform deze wet.’
Komt echt alles in het bestemmingsplan te staan? ‘Nee, er zijn ook zaken die buiten het bestemmingsplan vallen,’ vertelt Martijn Kok. ‘Zo kunnen we de fietsproblematiek in de binnenstad er niet mee oplossen. Voor deze problemen en een aantal andere ontwikkelingen maakt de gemeente daarom aparte plannen.’ Op welke manier kunnen bewoners en ondernemers meepraten? Raoul Meijer: ‘We zitten nu volop in de onderzoeksfase. De komende maanden overleggen we met de wijkraad en andere partijen. Begin 2009 zijn de hoofdlijnen van het plan klaar en zal er een grote inspraakronde zijn. We gaan dan iedereen vragen om hun mening. Het aangepaste plan zal vervolgens nog ter inzage worden gelegd. Uiteindelijk zal eind 2009 het nieuwe bestemmingsplan worden vastgesteld.’
Veel aandacht voor veiligheid
Op dinsdag 29 april 2008 begint de vrijmarkt om 18.00 uur. Vóór die tijd is het verboden om plekken in te nemen of te markeren. De politie ziet hierop toe. De vrijmarkt eindigt op woensdag 30 april om 18.00 uur. Binnenstadskrant pagina 18
Wilt u meer weten over het nieuwe bestemmingsplan? Kijk op www. utrecht.nl/bestemmingsplanbinnenstad. •
Meer weten? Kijk op www.utrecht.nl/vrijmarkt voor een gedetailleerde kaart van het vrijmarktgebied en antwoorden op de meest gestelde vragen. U kunt ook de gemeente bellen, telefoon 030 286 00 00. •
Jaarlijks bezoeken op Koninginnedag honderdduizenden mensen de Utrechtse binnenstad. Daarom is er veel aandacht voor veiligheid. Om de doorstroom voor het publiek te verbeteren mogen dit jaar op Koninginnedag bijvoorbeeld geen kraampjes meer staan aan de waterkant van de Weerdsingel. De St. Jacobsstraat blijft vrij van handel: hulpdiensten hebben deze route nodig in geval van nood. Op de Neude zijn hulpdiensten aanwezig van politie, brandweer, Stadstoezicht en het Rode Kruis. Er komen muziekpodia aan de randen van het vrijmarktgebied: Jacobskerkhof, Neude, Janskerkhof, Ledig Erf, ’t Wed,
Raoul Meijer en Martijn Kok: ‘Het bestemmingsplan is nu een lappendeken van oude en nieuwe regelgeving.’ (©Willem Mes Photography)
Spreekuur wijkwethouder
Gezellige drukte op de vrijmarkt vorig jaar (©Bert Spiertz) Domplein en Vredenburg. De podia moeten de druk weghalen van smalle straten en steegjes, zodat de mensenmassa beter verspreid wordt over de hele binnenstad. De muziek mag de 90 decibel niet overschrijden; er komen strenge controles hierop. De gemeente heeft met alle ondernemers die een activiteit organiseren op Koninginnedag afspraken gemaakt over veiligheid, geluidsoverlast en het
Wijkwethouder Binnenstad, Cees van Eijk, houdt spreekuur op woensdag 23 april (9.00 - 10.00 uur) in het wijkbureau. U kunt tot uiterlijk één week van tevoren een afspraak maken. Tijdens het spreekuur kunt u zaken aan de orde stellen waar extra inspanning of aandacht van het gemeentebestuur voor nodig is. •
plaatsen van afvalbakken en openbare toiletten. Ook zal de Voedsel- en Warenautoriteit streng controleren dat alleen vergunninghouders etenswaren verkopen. Binnenkort krijgen alle bewoners en ondernemers in het vrijmarktgebied een brief van de gemeente. Ook komen er advertenties in Ons Utrecht.
Cees van Eijk (©Willem Mes Photography)
Wijkbureau Binnenstad
Meer intimiteit op Stadhuisplein Een plein zonder pleingevoel, zo kun je het huidige Stadhuisplein omschrijven. Een schone taak voor projectleider Chris Jentink en ontwerper Werner de Feijter om daar iets aan te veranderen. Spaans temperament met Hollandse nuchterheid, middeleeuwse panden met nieuwbouw. ‘Het Stadhuisplein is weliswaar veelzijdig, maar oogt nog niet als een echt plein’, zegt Chris Jentink, projectleider van de gemeente Utrecht. ‘Dit heeft alles te maken met auto’s die er geparkeerd worden. Het college van B en W besloot daarom de parkeerplaatsen te verwijderen en er een ruimtelijk en overzichtelijk plein van te maken.’ Het huidige Stadhuisplein ontstond in 2000 toen het nieuwe stadhuis werd opgeleverd. Het ontwerp van de Spaanse architect Enric Miralles verbeeldt de middel-
eeuwse panden, waaruit het stadhuis is ontstaan. Hij bedacht virtuele middeleeuwse tuinen en maakte deze zichtbaar met lijnen en vlakken van verschillende materialen. Podium Door de geplande herinrichting van het Stadhuisplein komt volgens Werner de Feijter het ontwerp van Miralles beter tot zijn recht. ‘De belangrijkste ingreep is de aanleg van een podium. Waar nu nog auto’s staan, komt straks een verhoging met een zitrand en bankjes. Daarmee ontstaat een overzichtelijke verblijfsruimte. Op dit podium worden extra bomen geplant om meer intimiteit te geven.’ Trottoir Een andere verandering is de komst van een trottoir in de Annastraat. Chris Jentink: ‘Bewoners vroegen
Chris Jentink en Werner de Feijter gaan het Stadhuisplein opnieuw inrichten (©Willem Mes Photography)
hierom tijdens een informatieavond in juni 2007. Voetgangers kunnen zo veiliger door de straat lopen. Vanuit het wijkbureau Binnenstad kwam bovendien de vraag om een urinoir. Dit om overlast van het uitgaanspu-
bliek te beperken. Ook deze komt er.’ De ‘plasmast’ komt te staan ter hoogte van de Ganzenmarkt. De uitvoering van alle aanpassingen staat gepland voor eind 2008. •
Sleutels kwijt? Ga naar de gemeente!
Opknapbeurt voor Lucas Bolwerk
Rob Kreugel, manager depot gevonden en verloren voorwerpen (©Willem Mes Photography)
Sleutels, portemonnees, paraplu’s. Zomaar een greep uit de verloren voorHet Lucas Bolwerk in de 19e eeuw ©Het Utrechts Archief
Er staan nu nog hekken omheen en hij oogt wat kaal, maar in april kun je er weer op zitten: de bank op het Lucas Bolwerk. Ook dit deel van het Zocherpark wordt eindelijk in oude luister hersteld.
De steunen en de houten zitting van de bank zijn vernieuwd. In de werkplaats van de gemeente worden alle onderdelen gelakt en op maat gemaakt. De slechte plekken in de halfronde stenen muur zijn vervangen. Om het kleurverschil met de nieuwe stenen op te heffen, wordt de muur gezandstraald en voorzien van een beschermende coating. Maar dat is nog niet alles, ook het groen wordt aangepakt. Wim Horst, parkcoördinator Zocherpark: ‘Wil-
lem Dudok begon in 1938 met het ontwerp voor de Stadsschouwburg. Hij wilde dat die een eenheid vormde met de omgeving. Daarom ontwierp hij naast de schouwburg ook de halfronde stenen bank met plantsoen. Variatie, contrasten, zichtassen: Dudok gebruikte al deze kenmerkende stijlelementen die het Zocherpark zo bijzonder maken. In de keuze voor de beplanting houden we daar ook rekening mee.’ Zo komen er achter de bank verschillende heesters. Deze struiken bloeien in verschillende seizoenen en sommige dragen bessen. In het midden van het ronde gazon voor de bank komen rozen te staan omlijst met struikklimop. Meer weten? Kijk op www.utrecht.nl > Singelgebied/Zocherpark •
werpen die dagelijks bij het depot van UB2000 aan de Kanaalweg binnenkomen. Daar is de opslag en het beheer van alle gevonden voorwerpen. ‘Al vanaf dag één, begin januari, weten mensen ons te vinden,’ vertelt manager Rob Kreugel van het depot. ‘Sinds de gemeente Utrecht de taak ‘verloren en gevonden voorwerpen’ van de politie heeft overgenomen, krijgen we dagelijks bijna veertig voorwerpen binnen.’ Bovenin de top tien staan de sleutelbossen. Op de voet gevolgd door portemonnees en identiteitsbewijzen.
Eerlijk Opmerkelijk is dat mensen naast het voorwerp ook de inhoud afgeven. Rob Kreugel: ‘Laatst kwam er een jongen langs die zijn portemonnee verloren had in de kroeg. Hij kon zijn ogen niet geloven toen bleek dat al zijn passen en papiergeld, bij elkaar bijna 150 euro, er nog in zaten. Dat zijn leuke dingen. Het is fijn dat er nog zo veel eerlijke mensen zijn.’
Publicatie De gemeente hanteert hetzelfde serviceniveau als de politie. ‘We registreren alle voorwerpen, behalve sleutelbossen, kleding, paraplu’s en brillen. In het huis-aan-huisblad ‘Ons Utrecht’ en op de website publiceren we een lijst van de gevonden voorwerpen. De bewaartermijn varieert van drie maanden tot een jaar.’ En daarna? ‘Alles wat achterblijft gaat naar een goed doel, de veiling of het oud ijzer.’
Kijk voor meer informatie op www.utrecht.nl/verlorenengevonden. • Binnenstadskrant pagina 19
Wijkbureau Binnenstad Assistent-wijkmanager Luc Eerden en medewerker Sultan Yilmaz:
‘Met alle partijen samenwerken aan een veilig stationsgebied’
Luc en Sultan werken aan veiligheid in stationsgebied (@Willem Mes Photography)
Veel verschillende partijen zijn betrokken bij de veiligheid van het stationsgebied. De regie en organisatie van deze samenwerking is bij het wijkbureau Binnenstad in handen van Luc Eerden en Sultan Yilmaz. Het stationsgebied is de toegangspoort van de stad. jaarlijks komen er vele miljoenen mensen doorheen. Sultan: ‘Het beheer is daarom heel belangrijk. We letten op bestrating, hekwerken, borden, duivenoverlast, alles. En vergeet ook de hardnekkige fietsproblematiek niet.’ Luc Eerden vult aan: ‘We plaatsen nu nieuwe fietsrekken die een kwartslag
gedraaid zijn. Daardoor blijven de looproutes en nooduitgangen beter vrij.’ Dankzij de aanstaande ingrijpende verbouwing van het stationsgebied zitten Luc en Sultan voorlopig niet verlegen om werk. Luc: ‘Het station groeit enorm uit zijn jas, dus die herontwikkeling is hard nodig. En het duurt nog wel vijftien jaar voordat het werk af is.’ Spil Sultan werkt sinds 2006 bij wijkbureau Binnenstad, maar daarvoor heeft ze ruim twintig jaar ervaring opgedaan bij verschillende afdelingen binnen de gemeente. Ze is nu de rechterhand van Luc en de spil tussen
de buitenwereld en de gemeente, vooral op het gebied van veiligheid rond het centraal station. ‘Meldingen en vragen over het stationsgebied komen altijd als eerste bij mij terecht. Ook zorg ik ervoor dat toezeggingen aan bewoners en ondernemers worden nagekomen.’ Naast het stationsgebied werkt Sultan ook aan de aanpak van verslaafden in de binnenstad. ‘Bij al mijn werk komt veel organiseren en afstemmen kijken. Vooral ook met bewoners. Dat maakt mijn functie heel boeiend.’ Regisseur Luc is assistent-wijkmanager bij het wijkbureau én gebiedsmanager veiligheid stationsgebied. ‘Het stationsgebied is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Ik zorg dat alle partijen in het stationsgebied met elkaar samenwerken op het vlak van veiligheid. Van politie tot stadswerken, van jongerenwerk tot ProRail.’ Vijf jaar geleden leerden al die partijen een waardevolle les. ‘De problemen in het stationsgebied liepen uit de hand. Vooral de overlast van verslaafden was groot. Toen besloten alle partijen tot een totaalaanpak: strenge handhaving én goede sociale opvang. Daarmee zijn de problemen welis-
Grachtensmart weer in de toon Hij staat er inmiddels, in buurthuis Cumulus Oudegracht. Een degelijke tweedehands Yamahapiano ter waarde van 2500 euro. Zijn voorganger was een ontstemd oud beestje, maar de binnenstadskoren die hem gebruikten, konden geen andere betalen. Het leefbaarheidsbudget bood uitkomst. ‘Doorrammelen op die ouwe bak was geen optie,’ zegt Kees Visser. Hij is voorzitter en lid van smartlappenkoor Grachtensmart, dat wekelijks onder pianobegeleiding oefent in het buurthuis. ‘De dirigent klaagde regelmatig over de ontstemde piano. Toen een monteur constateerde dat reparatie geen zin meer had, moest er een oplossing komen.’ Buurthuiseigenaar Cumulus noch het koor had geld voor een andere piano. ‘Onze leden betalen contributie, maar daar betalen we de dirigent en de huur van de oefenBinnenstadskrant pagina 20
Wijkbureau Binnenstad Heeft u een vraag over zaken die in uw buurt spelen? Of wilt u overlast melden? Dan bent u bij het wijkbureau aan het juiste adres. Het wijkbureau is het aanspreekpunt van de gemeente voor bewoners, ondernemers en bezoekers van de binnenstad van Utrecht. Wijkbureau Binnenstad telefoon: 030 - 286 00 00 (ma t/m vr van 9.00 tot 17.00 uur)
[email protected] www.utrecht.nl/binnenstad U kunt ook even binnenlopen bij het Informatie Centrum Gemeente Utrecht. Hier is de balie van wijkbureau Binnenstad te vinden. Informatie Centrum Gemeente Utrecht Neudeflat, Vinkenburgstraat 26 ma t/m vr van 9.00 tot 17.00 uur do-avond tot 21.00 uur zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur
Goed idee? Doe er iets mee! Wilt u iets organiseren voor uw buurt? Wilt u de straat veiliger maken? Of
ruimte van. Dan is het op.’ Daarom deed Visser samen met binnenstadskoor Zangria en jeugdkoor De Jonge Gracht een beroep op het leefbaarheidsbudget. En met succes. In januari onthulde burgemeester Wolfsen de nieuwe piano tijdens een bezoek aan het buurthuis. Saamhorigheid Smartlappenkoor Grachtensmart telt maar liefst zeventig leden. Zangria en De Jonge Gracht hebben samen nog eens zo’n vijfenzestig leden. ‘Heel wat mensen dus die van de nieuwe piano genieten,’ vertelt Visser enthousiast. ‘Elke week ontmoeten we elkaar bij het oefenen. Samen zingen zorgt voor een groot saamhorigheidsgevoel. En het houdt je jong van hart en geest.’ Regelmatig brengt het koor het levenslied ten gehore voor een groot publiek. Tijdens het Festival van het Nederlandse Lied of - intiemer - in bij-
waar niet helemaal opgelost, maar wel beheersbaar gemaakt. Iedereen is nu overtuigd van de noodzaak om samen te werken aan veiligheid.’ •
heeft u een ander idee om leefbaarheid te verbeteren? Ook u kunt een aanvraag indienen voor het leefbaarheidsbudget. Met dit budget kan het wijkbureau snel inspelen op plannen van bewoners en ondernemers. Neem contact op met het wijkbureau of kijk op www.utrecht.nl/leefbaarheidsbudget. Uw aanvraag kunt u ook doen via de website. Voorbeelden toegekende aanvragen voor het leefbaarheidsbudget (maand januari en februari): Grachtensmartkoor tijdens repetitie in buurthuis Oudegracht (©Willem Mes Photography)
voorbeeld een verzorgingstehuis. Met de nieuwe piano kunnen de koren weer zonder valse noten repeteren... Zin om mee te zingen? Grachtensmart organiseert op 31 mei 2008 een ‘meezingconcert’. Kijk op www.grachtensmart.nl voor meer informatie. •
• Bijdrage aan feest voor 60-jarig bestaan kaartvereniging St. Martinus • Bijdrage aan koor Grachtensmart voor 'meezingconcert' op 31 mei • Bijdrage aan 10-jarig jubileum van binnenstadskoor de Steegzangers • Bijdrage aan Senioren Actief voor het organiseren van bijeenkomsten over wonen, welzijn en zorg voor senioren in de binnenstad •
Wijkagenten Binnenstad & Niet-spoedeisende zaken: 0900-8844 Alarmnummer: 112
Flexibel politieteam pakt HC-overlast aan In de Binnenstad werkt sinds de herindeling van de politie vorig jaar een groot flexibel wijkteam van ongeveer vijftig personen. Dit team neemt de totale politiezorg op zich. De elf wijkagenten van dit team hebben een regierol en een signaalfunctie in de wijk. Door veel in de wijk aanwezig te zijn en contacten te onderhouden met bewoners en partners signaleren zij problemen in een vroeg stadium. Zij analyseren de wijk en bespreken de problemen tweewekelijks in het wijkagentenoverleg. Deze problemen vertalen zij inwerkopdrachten, waar de rest van het team mee aan de slag gaat. ‘De kracht van het team is dat het flexibel en snel in te zetten is daar waar het nodig is. Neem bijvoorbeeld de overlast rond Hoog Catharijne die eind vorig jaar toenam. We hebben meerdere acties achter elkaar gehouden’, legt wijkteamchef Herman Beetstra uit. ‘Ruim tachtig mensen hebben we aangehouden en bekeurd en vier personen kregen een gebiedsontzegging. Ook is er aandacht geweest voor de zorg van de ‘gebruikers’. De gecombineerde aanpak van Centrum Maliebaan, GGD, politie en het openbaar ministerie heeft succes gehad.’ Ook nu de overlast rond Hoog Catharijne gedaald is naar een ‘aanvaardbaar niveau’, blijft de politie acties houden in het gebied. •
Hoe verloopt een politieonderzoek?
Steekincident Twijnstraat nader belicht Melding: Dinsdagavond 8 januari rond 19.00 uur vindt bij café De Maan in de Twijnstraat een vechtpartij plaats tussen drie mannen en de eigenaar. Gewonde: De eigenaar, de heer De Fouw, is gestoken met een mes en moet naar het ziekenhuis worden vervoerd. Politieonderzoek: Het steekincident krijgt hoge prioriteit en wordt met voorrang opgepakt. De recherche en het wijkteam stellen direct een onderzoek in. Omdat het wijkteam veel contacten in de buurt heeft, draaien politieagenten van het wijkteam de volgende dag het buurtonderzoek. De recherche houdt de volgende dag meteen al twee verdachten aan, een 37-jarige man uit Amersfoort en een 39-jarige man uit Utrecht. Zij worden na verhoor in verzekering gesteld. Vrijdag 11 januari houdt de recherche nog een verdachte aan op verdenking van betrokkenheid, een 24-jarige inwoner van Culemborg. Rechtzaak: De vermoedelijke dader van het steken, de Utrechter, zit vast tot aan de rechtzaak. De twee andere betrokkenen zijn na verhoor naar huis gestuurd in afwachting van het proces. (Bij het ter perse gaan van de Binnenstadskrant is nog niet bekend wanneer de zittingsdatum is.) •
Informele kennismaking
An Dammerman in gesprek met wijkagent Peter de Klein (©) Marnix Schmidt
Inloopavond voor bewoners en partners Om op een informele manier kennis te maken met de ‘nieuwe’ wijkagenten na de herindeling van de stad Utrecht, hielden de wijkagenten van de Binnenstad half februari een inloopavond. ‘We waren blij verrast over de opkomst’, zegt wijkchef Alfred Stoter. ‘Ongeveer 65 mensen bezochten het politiebureau.’ Na een drankje en een gesprek met de wijkagenten, kregen de bezoekers een korte rondleiding door het bureau. ‘De wijkagenten legden heel duidelijk de ver-
anderingen bij de politie en wijkagenten uit’, reageert bewoonster mevrouw Dammerman. ‘Natuurlijk kan iedereen het dan nog altijd als een gemis zien dat het soort wijkagent zoals we dat vroeger kenden, verdwenen is. Tegelijkertijd is het mij duidelijk geworden dat de betrokkenheid van de wijkagenten in de Binnenstad er niet minder op geworden is. Ik kan nu begrip opbrengen voor de nieuwe werkwijze.’ Andere bezoekers reageerden ook positief: ‘Interessant om het bureau van binnen te zien. Van buiten oogt het gebouw gesloten, maar van binnen open.’ ‘Gezellig om op een informele manier kennis te maken.’ En: ‘Heel nuttig en no-
Fout parkeren bij Agatha Snellenschool Het viel wijkagent Peter de Klein op dat wanneer ouders en verzorgers hun kinderen naar de Agatha Snellenschool brachten of ophaalden, zij hun auto op het trottoir parkeerden. Hierdoor ontstonden gevaarlijke situaties voor onder meer de kinderen die te voet naar school komen of naar huis gaan. Zij moesten hierdoor over de rijbaan lopen. De wijkagent verzocht de ouders eind februari in een brief hun auto elders te parkeren, bijvoorbeeld op het Nicolaaskerkhof, om zo het trottoir en de rijbaan vrij te houden voor de overige weggebruikers. De brief is via de school verspreid en onder de ruitenwisser gestoken. De wijkagent is zeer tevreden over het resultaat. De Klein: ‘De ouders zijn nu een voorbeeld voor hun kinderen. Er zijn zover wij hebben kunnen constateren geen overtredingen meer.’ •
dig deze avond. Dit hadden jullie eerder moeten organiseren.’
In de toekomst zal opnieuw een avond worden gehouden. Dit keer om ook winkeliers en ondernemers in de gelegenheid te stellen te komen. •
Binnenstadskrant pagina 21
Financiële situatie gratis gecheckt Houdt u aan het einde van uw inkomen (salaris/ uitkering) altijd een stukje maand over? Vraagt u zich daarom weleens af of u financieel alles op orde hebt? Denkt u bijvoorbeeld dat u geld laat liggen, waar u denkt recht op te hebben? Dan moet u denken aan de huurtoeslag, zorgtoeslag, chronisch-ziektekostentoeslag, een tegemoetkoming in de schoolkosten van uw kinderen, etc. U zult merken dat er waarschijnlijk voorzieningen zijn die u niet kent. Een voorbeeld is de kwijtschelding voor gemeentelijke belasting of kwijtschelding van waterschapsbelasting van De Stichtse Rijlanden. Wilt u weten hoe u op een handige manier geld kan bezuinigen of wilt u meer inzicht krijgen in uw financiële situatie, dan bent u bij ons aan het goede adres.
Want Cumulus Welzijn biedt de bewoners een budgetspreekuur aan. Dit houdt in dat u door medewerkers van Cumulus Welzijn wordt geadviseerd en geïnformeerd over uw financiële situatie. Aan de hand van een ‘voorzieningencheck’ bekijken wij geheel kosteloos of u recht hebt op een van de bovengenoemde toeslagen of kwijtscheldingen. Wij kunnen u dan eventueel helpen met het aanvragen van de voorzieningen. Bovendien kunnen wij een begroting voor u maken waarin overzichtelijk wordt aangegeven wat uw inkomsten en uitgaven zijn. Op deze manier krijgt u een duidelijk beeld van hoeveel geld u per maand kunt uitgeven. Tijdens het budgetspreekuur krijgt u vele tips en adviezen over uw financiële situatie.
Nieuwe fietsroutes in De Kleine Dom
TIP: Zet ‘s avonds een uur voordat u naar bed gaat de verwarming op nachtstand (bijv. 15 graden). U bespaart zo tientallen euro’s aan stookkosten. U kunt zich aanmelden voor het Budgetspreekuur via de Informatiepunten van Cumulus Welzijn. Na het aanmelden nemen wij telefonisch contact met u op voor het maken van de eerste afspraak. De dienstverlening bestaat uit maximaal drie afspraken en is geheel kosteloos! Informatiepunt Noordoost/ Binnenstad Buurtcentrum De Leeuw, Samuel van Houtenstraat 1, Tel: 030-275 95 50 Ook bereikbaar via e-mail:
[email protected] Openingstijden: maandag en woensdag van 9.00 tot 15.30 uur dinsdag en donderdag van 9.00 tot 12.30 uur •
Survival speeltoestel
In toneelstukjes beelden de kinderen de plannen uit (©)Dick Franssen
(©)Dick Franssen Speeltuin De Kleine Dom ligt nu al weken op z’n kop. Er wordt hard gewerkt aan de vernieuwing van de buitenruimte. De groep ‘fanatieke fietsers’ in de speeltuin gaat er op vooruit. Er zijn verschillende nieuwe routes binnen de speeltuin die de kinderen met de fietsjes, skelters, steppen etc. kunnen verkennen. Sommige routes zijn zelfs met speciale tegels aangegeven. Daarnaast heeft de speeltuin voor de kleinsten ook een nieuw vervoermiddel: het loopvliegtuig! • Binnenstadskrant pagina 22
Het plan voor een survival speeltoestel heeft gewonnen tijdens de wijkvoorronde van de Kinderraadsvergadering in de Binnenstad. Kinderen van verscheidene scholen uit de wijk presenteerden in de vorm van toneelstukjes vier plannen om hun wijk leuker te maken. Het survival speeltoestel strijdt tijdens de stedelijke Kinderraadsvergadering op woensdag 16 april tegen negen plannen uit de andere wijken van Utrecht. Het plan dat daar de meeste stemmen krijgt,wordt echt uitgevoerd voor € 20.000,00! Winnend plan Het survival speeltoestel is een groot speeltoestel dat de kinderen graag zouden zien op het Lepelenburg. De andere drie plannen waren het idee voor een minibioscoop, een speeltuin voor kinderen met een lichamelijke beperking en een project van een half jaar met verschillende workshops in buurthuizen. Kijk voor meer informatie op www.utrecht.nl/kinderraadsvergadering •
Politiek Utrecht fietsstad Utrecht werd in de Middeleeuwen niet gebouwd voor auto’s. De Binnenstad is bij uitstek geschikt voor verplaatsing op de fiets. Dat is te zien op straat; er zal vrijwel geen Utrechter zijn die niet de beschikking heeft over een stalen ros. Wij vinden het een positieve, gezonde ontwikkeling dat de fiets zo veel gebruikt wordt. Maar het heeft ook negatieve bijeffecten. Iedereen is wel eens gestruikeld over een fiets die op een onmogelijke plek was gestald. Vooral mensen in een wagentje of met rollator merken de gevolgen daarvan. De ChristenUnie pleit ervoor dat er goede oplossingen worden gevonden voor het stallen van fietsen. Momenteel is het bijvoorbeeld mogelijk om de fiets te parkeren op het bouwterrein bij hetVredenburg. Zulke initiatieven mogen meer genomen worden door de gemeente. Actieplan Op dit moment staat het nieuwe Actieplan Luchtkwaliteit in de belangstelling. In Utrecht moeten keuzes worden gemaakt wat betreft bereikbaarheid en mobiliteit. Volgens de ChristenUnie betekent dat minder ruimte voor de auto en juist meer voor de fiets en het OV. Wij pleiten voor betere fietsroutes door de stad. Zorg dat de belangrijke fietsroutes goed zijn, zodat fietsers zich sneller kunnen verplaatsen. Het moet aantrekkelijker worden om de fiets te gebruiken. Dat betekent minder opstoppingen door verkeerslichten, betere fietspaden, en voorrang van de fiets boven de auto op de belangrijke fietswegen in de stad. De fiets, bij uitstek een gezond, flexibel en snel vervoermiddel. Ook in de Binnenstad, daar maken wij ons hard voor. •
Schone lucht versus bouwen De discussie over luchtkwaliteit is nog lang niet ten einde in Utrecht. Diverse bouwprojecten, vooral in
en rond de Binnenstad, dreigen te worden uitgesteld of afgelast, omdat Utrecht niet voldoet aan de normen voor een gezonde luchtkwaliteit. D66 is voorstander van veel van die bouwprojecten, maar niet als ze extra milieuschade veroorzaken. Het college heeft nu een plan gemaakt om uitstel te krijgen om aan de normen te voldoen. Als dat een goed plan zou zijn geweest, dan had D66 er graag over gesproken. Tot onze ontzetting bevat het plan geen enkel concreet punt om de luchtvervuiling terug te dringen, maar staan er alleen mooie woorden en grote ambities in. D66 Utrecht kent een actieve werkgroep Verkeer en Milieu. We hebben zelf een aantal ideeën om de luchtkwaliteit te verbeteren, maar misschien hebt u er ook een opvatting over. U bent van harte welkom om een vergadering van onze werkgroep bij te wonen. Aarzel niet om contact op te nemen met D66-raadslid Arjan Kleuver op
[email protected]. Voor nu geldt: bouwen is prima, maar niet zonder aandacht voor een schone en frisse stad. •
Hoog tijd voor betere aanpak Massaal springen we op de fiets, om hem op de plek van bestemming vast te ketenen aan alles wat voorhanden is: bomen, lantaarnpalen, hekwerken, zelfs de plompe betonblokken op de Vismarkt bleken een ideale stallingsmogelijkheid. Een recente, zaterdagse ‘fietssafari’ door het centrum, maakte nogmaals duidelijk dat de gemeente niet alleen moet inzetten op goede, snelle, veilige en comfortabele fietsroutes. Leefbaar Utrecht wil dat er ook gezorgd wordt voor goede stallingsmogelijkheden, zowel bewaakt als onbewaakt, zodat het wildstallen (zoals bijvoorbeeld in de Viestraat) niet meer nodig is. En er moeten niet alleen stallingsmogelijkheden op de plaats van
bestemming komen, ook op de plek van vertrek moet die mogelijkheid voorhanden zijn. Daarom willen we dat er bij elk nieuwbouw- of verbouwplan een fietsenparagraaf wordt opgenomen. Hierin moet worden aangegeven hoeveel fietsen op welke wijze gestald kunnen worden in en om het te (ver)bouwen pand. Er moeten snel meer buurtstallingen en fietstrommels gerealiseerd worden, zodat mensen die niet over een schuur beschikken hun fiets toch veilig kunnen stallen. Het tarief wat de gemeente daarvoor in rekening brengt, zou bovendien niet meer mogen zijn dan 60 euro (het tarief voor een autoparkeerkaart buiten het centrum) in plaats van de huidige 100 euro. Acht maanden(!) Dat de fiets nog steeds onvoldoende naar waarde geschat wordt, blijkt wel uit het gesol met de hoofdfietsroute Catharijnesingel / Rijnkade. Pas na acht maanden (!) is het stadsbestuur er eindelijk in geslaagd om aan de overzijde van de Catharijnesingel fietsverkeer in twee richtingen mogelijk te maken. Al die tijd heeft men nodig voor het plaatsen van wat verkeersborden en het trekken van wat lijnen... Het wordt kortom hoog tijd voor een integrale aanpak. •
Fietsen in Utrecht De PvdA heeft in haar verkiezingsprogramma en ook in het collegeprogramma ruimte gevraagd voor de fiets. Het wordt tijd dat woorden worden vervangen door daden. De luchtkwaliteit is dermate slecht dat Utrechters vaker de fiets moeten nemen. Er wordt gelukkig steeds meer gefietst, maar daarbij komen ook knelpunten naar voren. Zoals het gebrek aan voldoende fietsenstallingen. Er zijn veel fietsenrekken bij het station bijgeplaatst, maar het probleem is nog niet verdwenen. Ook de kwaliteit van fietsroutes moet aangepakt worden. Zeker gezien de hele aanpak rond het Stationsgebied. De PvdA heeft het initiatiefvoorstel ‘Leenfietsen’ ingediend, samen met GroenLinks, D66 en de VVD. Met dit voorstel kiezen we in Utrecht voor
het neerzetten van leenfietsstations. Gebruikers zijn bezoekers van de stad, bedrijven en mogelijk Uithofgebruikers. Eerder vroeg de PvdA de inwoners van Utrecht eraan mee te werken aan het centrum meer autoluw te maken. Blij is de PvdA met plannen van horecaondernemers van het Janskerkhof die ook meer ruimte bieden voor de fiets. Dit plan is overigens met veel enthousiasme ontvangen door de raadsleden van de commissie Verkeer & beheer. De PvdA wil graag dat bewoners en ondernemers meedenken over het autoluw maken van de Binnenstad. Voor een gezonde economie moet Utrecht natuurlijk wel bereikbaar blijven, ook met de auto. Hebt u een goed idee om het fietsgebruik in de stad te bevorderen? Laat het ons weten via
[email protected] •
Locaties zoeken Tegenover iedere auto die door de Binnenstad rijdt, staan drie fietsers. Op een werkdag rijden hier zo’n 90.000 fietsers. GroenLinks is blij dat veel Utrechters er voor kiezen om niet met de auto, maar op de fiets door Binnenstad te rijden. Gelukkig is dit voor een groot deel doorgaand fietsverkeer, want het stallen van fietsen in het centrum blijft een hardnekkig probleem. Rondom het station wordt er nu gewerkt aan tijdelijke oplossingen om op korte termijn de hoogste nood te lenigen en komt er op de langere termijn een verdubbeling van het aantal stallingsplekken. In het winkelgebied blijft het zoeken naar oplossingen. De ruimte is schaars en panden om stallingen van te maken zijn duur. Het opheffen van auto-parkeerplaatsen om daar fietsenrekken op te plaatsen kost al snel duizenden euro’s aan inkomstenderving. GroenLinks geeft de voorkeur aan fietsenstallingen in panden. Bij de zoektocht naar geschikte locaties kan iedere hulp goed gebruikt worden. Als u een suggestie hebt voor een goede plek om een fietsenstalling te realiseren, meld deze bij het Wijkbureau Binnenstad, of stuur een mail aan
[email protected]. •
www.binnenstadskrant.nl Binnenstadskrant pagina 23
Stadsheiligen
gestadig lopen zij voort altijd in dezelfde tred rijgen zij de straten van de stad aaneen spreken doen zij nooit een woord maar ik omgeef hen met een stralenkrans: zij spreken alle talen van de trouw
Oeke Kruythof
Lang leve het kinderzitje
www.binnenstadskrant.nl
Jos van de Pavert
Varen op Nieuwegracht Rederij Schuttevaer heeft de Utrechtse tak van rederij Lofen overgenomen, inclusief de twee kleine boten waarmee op de Nieuwegracht mag worden gevaren. Lofen bood de tochtjes over Nieuwegracht, Drift en Plompetorengracht alleen aan gezelschappen aan. Met Schuttevaer kan iedereen nu mee op de twee dertigpersoons-fluisterboten. •
Binnenstadskrant pagina 24
Ja, ik weet ‘t: ook in mijn jeugd was Utrecht een studentenstad, dus ook toen zwommen er meer fietsen in de gracht dan vissen. Maar een fiets was destijds tenminste nog wel een fiets. Zwart, en in twee uitvoeringen: mét stang voor de Heeren, en zonder voor de Dames. Terugtraprem. Jasbeschermers en spatlap standaard gemonteerd. Om het stuur zat mica bescherming. Fikte lekker als je er in de zon een vergrootglas boven hield. Voor de kinderen een zitje achterop. Er waren strenge regels. De verlichting moest het doen, evenals de bel. Het achterspatbord moest dertig centimeter hoog, wit gelakt zijn. En wie er lak aan had werd zonder pardon op de bon geslingerd. Niks beste vriend. Gewoon lik op stuk. Een rijksdaalder was je dan lichter, een flinke aanslag op je zakgeld. De metamorfose is niet gering. Via voorzichtigjes de sportfiets, de wielrennersfiets , de mountainbike en de ligfiets was daar ineens het kinderaanhangwagentje: een met het ouderrijwiel verbonden karretje van blauw/geel zeildoek
waarin onze jonge wereldburgers naar school worden vervoerd. Een soort antenne met rood fluorescerend vlaggetje moet er voor zorgen dat ook weggebruikers die zelf hoger zitten dan zo’n vijftig centimeter, attent zijn op ons nageslacht deep down under. Daarna ontwaarde ik de nieuwe generatie bakfietsen: de kinderen zitten vóór de ouder in een bakkie van een soort perspex. Daar waar het automobiel is uitgerust met gemiddeld zo’n negen airbags, schuiven we ons kroost zonder bescherming het kruispunt op; een mooiere manier om van de overbevolking af te komen is nauwelijks denkbaar. Deze bakfietsen worden geassocieerd met het nieuwe gezin. Ze nemen fors wat ruimte in en er zijn geen logische parkeerplekken voor. Lieve vaders en moeders: lang leve het kinderzitje op den gewone fiets. Minder gevaar, net zo groen. En die bakfietsen? In deze stad waar meer fietsen zwemmen dan vissen, weet ik daar wel een oplossing voor... •
Vernieuwe website binnenstadskrant www.binnenstadskrant.nl
Foto: (©) Sjaak Ramakers
Ik zie al jaren dezelfde man met aan zijn arm voortsjokkend altijd dezelfde man zijn zoon: verwrongen gelaat door verkeerd chromosoom