• •
• • • • • • • • • • • • • • •
Ewoud een baan heeft als publiciteits en marketing medewerker in Enschede. Irene en Ewoud daar dus nog wel een aantal jaartjes zullen blijven wonen en dus ook nog heel veel zullen reizen voor scouting. De Dukkels zich al verheugen op al die weekendjes Enschede. RSA dit keer als eerste speltak hun stukje had ingeleverd. Ruud R toen maar besloot dit stukje te wassen op 40 graden. RSA toen een nieuwe strip moest maken. Hun mooie strip nu wel op de middenpagina is terug te vinden. Ze daardoor traditiegetrouw weer als laatste hun stukje hebben ingeleverd. De Dukkels op "Wie is de Mol" weekend gaan. Als Alfred Jodokus Kwak en Henk mee doen ze al weten wie het is.... Senna een badkamerkastje van de Ikea is. Irene inspiratie kreeg door het afschaffen van het woord negerzoen. Zij daarom de tekening hiernaast maakte. Het antwoord op het vorige raadsel “Niks” is Joris zichzelf heel erg grappig vind dat hij dat bedacht heeft. De deadline voor de volgende Dukkel is op vrijdag 9 juni om 12:00 uur. We hopen dat iedereen op tijd alles inlevert zodat we iedereen met een verse Dukkel op zomerkamp kunnen sturen.
En zo was de winter weer voorbij. Carnaval was gearriveerd, gevierd en weer vertrokken. Het voorjaar stond voor de deur, de vogeltjes floten en het scheen dat het zonnetje scheen... He, wacht eens even, niet zo snel, niet voordat de carnavalseditie van de Dukkel van de persen is gelopen! Het voorjaar mag pas beginnen nadat iedereen deze Dukkel heeft gelezen, herlezen en elkaar op de taalfouten heeft gewezen. Lees dus maar snel door, want de Ruudactie heeft de winter nu wel weer gezien.
België en Nederland zijn in oorlog. De Belgen hebben de laatste brug over de Maas in handen, en wel die bij Maaseik. Op deze brug staat een Belgische controlepost, met daarin een Belgische soldaat. De soldaat controleert elke 3 minuten de brug. Als hij iemand ziet die België uit wil vluchten naar Nederland, dan moet hij deze persoon gevangen nemen. Als iemand vanuit Nederland België in wil, dan mag dat alléén als die persoon een pasje heeft. Er woont nog één slimme Belg in België, en die wil natuurlijk naar Nederland vluchten (omdat wij de oorlog gaan winnen). Hij heeft geen pasje en hij kan er ook geen krijgen. Het duurt ongeveer 6 minuten om de Burg over te steken. Toch lukt het deze slimme Belg om Nederland in te komen...Hoe doet hij dat?
Deze Dukkel gaat over carnaval, jullie kunnen allemaal uitgebreid lezen over het groepscarnaval, dat dit jaar ook weer een groot succes was. De Verkenners waren met hun carnavalsstukje de onbetwiste winnaars van het groepscarnaval, hoewel alle speltakken er weer een show van maakten. De trouwe Dukkel lezer weet inmiddels echter dat ons mooie groepsblad veel meer diepgang heeft dan alleen het thema carnaval. Jullie zullen in deze editie dan ook ladingen verhalen terugvinden over BeverDoeDagen, bivakken, negerzoenen, meer bivakken, stafleden die Marieke heten, wistjedatjes en er staat in deze Dukkel een fantastisch (en geweldig geformuleerd) bonusartikel over een hele speciale wedstrijd waar de Dukkel aan heeft deelgenomen. Ondanks dat de Ruudactie naar de lente smacht, heeft ze deze Dukkel weer vol leesplezier gegoten. Dit Ruudactioneel zal jullie dan ook niet erg veel langer meer afhouden van het lezen van de rest van deze Dukkel. De kaft is zoals altijd weer van de hand van onze groepskunstenares Irene en er zijn wederom weer enkele duivels goed verstopte fouten achtergelaten voor de zoek-de-tien-verschillenverslaafden onder jullie. Veel leesplezier en tot de volgende Dukkel. Namens de Ruudactie, Ruud K.
BEVERDOEDAG 2006-04-06 De jaarlijkse BeverDoeDag komt weer met rasse schreden dichterbij. Wat is BeverDoeDag eigenlijk? BeverDoeDag is een dag waarop heel veel Bevers van verschillende groepen bij elkaar komen. Ook in onze regio, regio Westelijke Mijnstreek, wordt jaarlijks de BeverDoeDag georganiseerd. Op BeverDoeDag gaan de Bevers gezamenlijk allerlei leuke dingetjes doen, elk jaar weer met een ander thema. Vorig jaar hadden we nog een soort speurtocht door de Makado in Beek. Dit jaar gaan we met z’n allen naar het gebouw van scouting Don Bosco Lindeheuvel en scouting Christiaan de Wet. Vaak volgen we het landelijke thema voor de BeverDoeDag. Dit jaar wijken we daar van af. Er is een nieuw landelijk team, dat geen mogelijkheid had om een nieuw thema te maken. Daarom hebben we zelf voor een thema gekozen. Het thema dit jaar is: Hippe gaat sporten. Hippe Springveer is de spelfiguur van de Bevers, die heel erg van spellen houdt, maar natuurlijk ook van sporten. We zullen op BeverDoeDag dus allemaal sportieve spelletjes gaan
Wordt vervolgd in de volgende Dukkel!
In deze vrolijke voorjaarseditie van de Dukkel, kan een stukje van de speltak die haar naam aan dit mooie blad en haar historie heeft geschonken natuurlijk niet uitblijven. Wat doen deze dappere Dukkels, die door dik en dun de dagen doden, door doodgewoon deinend en dansend, dramatisch dromend van doorzonwoningen en dichterlijke droevigheden, te drinken en dineren van de dageraad tot de duisternis? Nou, vooral veel woorden gebruiken die beginnen met de letter ‘d’. Dat lijkt me duidelijk. Daarnaast willen we ook wel eens een programma organiseren. Dit kan van alles zijn. Zo staat deze periode in het teken van actieve programma’s: voetbal om het begin van de lente te vieren, bowlen om zomaar weer eens iets uit de losse pols te gooien en het tweede weekend van mei gaan de Dukkels zelfs een heel weekend actief op zoek! Niet naar paaseieren natuurlijk, want die zijn dan al lang weer weg. Nee, de Dukkels gaan op zoek naar de Mol, in een eigen versie van het televisieprogramma “Wie is de Mol”. En hiervoor hoeven ze niet op zoek naar grote gaten in het grasveld, maar naar de meest onsportieve, plannen dwarsbomende, geheimzinnige Dukkel uit de groep, die er steeds voor probeert te zorgen dat de opdrachten die ze moeten uitvoeren nét niet gehaald worden. Een spel van vertrouwen en vals spelen dus. Van heilige boontjes en haatzaaiers. Van strebers en stennis schoppers. Van Dukkels en De Mol. Dát doen de dappere Dukkels dus!
Naast dit thema is er ook een jaarlijks terugkerend thema voor de BeverDoeDag: Lange Doener viert dan namelijk zijn verjaardag. We hebben ook dit jaar aan Lange Doener gevraagd of hij er op de BeverDoeDag bij wil zijn, zodat we dit allemaal samen kunnen vieren. Lange Doener heeft al laten weten dat we dat helemaal niet hoeven te vragen, hij zou BeverDoeDag voor geen goud willen missen. We hopen dat onze bevers er hetzelfde ver denken. Een dag lekker spelen doen met allemaal Bevers van andere groepen. We zullen ook dit jaar de BeverDoeDag weer afsluiten met een picknick.
Dan nog wat belangrijke informatie: de datum van de BeverDoeDag is dit jaar: zaterdag 10 juni 2006. BeverDoeDag begint om 10.00 uur en zal tot een uur of 13.00 duren. De ouders van de Bevers krijgen van hun staf nog meer informatie over het tijdstip van vertrek. Verder krijgen ze nog meer informatie over het weekend van de BeverDoeDag, maar dat willen we hier nog even als een verrassing laten. Binnenkort komt dit allemaal via briefjes naar alle betrokkenen. Tot de volgende Dukkel.
Hallo allemaal. Wij zijn op kamp in Bunde geweest! Het was er heel leuk We hebben vrijdags een spel gedaan en dat hete Hamburger Hill. Dat gaat zo: Je krijgt 2 ballonnen aan je voeten gebonden en dan moet je naar de overkant rennen, maar iedereen mag je ballonnen kapot maken. Als je met hele ballonnen aan de overkant komt krijg je daar een briefje en dan moet je weer naar de andere kant. We zijn zaterdag om 9 uur opgestaan. Toen hebben we gegeten en zijn we gaan knutselen. Je kon van alles maken zoals een hondje, een vlinder en noem zo maar op.
Van alle opgestuurde groepsbladen had de jury de beste dertig uitgekozen en deze werden uitgebreid beoordeeld. We hadden eind februari al gehoord dat de Dukkel bij de beste dertig zat en de spanning nam bij de Ruudactie dus al een tijdje toe. De bladen werden beoordeeld op 6 onderdelen, namelijk: algemene indruk, creativiteit, drukwerk & vormgeving, inhoud tekstueel, inhoud copy en organisatie. Het volledige juryrapport is te lang om hier helemaal uit te werken. In het kort kreeg de Dukkel voor elk onderdeel ongeveer een 6. De Jury vond dat de Dukkel meer plaatjes en kleur kon gebruiken en ze begrepen sommige raadsels niet. Ze vonden verder dat de Dukkels wel veel potentie toonde en gaven ons blad overall een 6-.Dit klinkt niet zo erg hoog, maar met deze score is de Dukkel wel zestiende van de beste dertig geworden! En dat voor een blad dat pas een aantal maanden bestaat. Een mooie score voor de Dukkel dus. Aangezien we bij de Ruudactie vinden dat elke nieuwe Dukkel nog beter is dan de vorige, zijn we ervan overtuigd dat we volgend jaar een nog veel hogere plaats zullen bereiken, Volgend jaar gaan we voor niets minder dan de eerste plaats. Deze eerste Dukkel van 2006 kan hier al aan bijdragen, dus we doen ons best om weer een leuke Dukkel voor jullie (en de Koning Groepsblad 2006 jury) te maken. Laten we hopen dat hij in de smaak valt. Ach ja, wat de Jury ook zegt, wij weten dat ons groepsblad toch altijd de beste Dukkel van Nederland is. Namens de Ruudactie Ruud K.
Al dagen zaten Ruud, Ruud en ik gedrieën naar de brievenbus te staren. Op zich is dat niet zo vreemd, de Ruudactie doet wel vaker zulke rare dingen en niemand keek er eigenlijk nog van op. Deze keer hadden we echter een hele goeie reden om onafgebroken naar die groene doos in de voortuin te staren. We zaten namelijk met smart te wachten op het juryrapport van de Koning Groepsblad Verkiezingen 2005. Voor de vast legio mensen die niet weten wat dat is zal ik snel even een uitleg geven. Elk jaar schrijft Scouting Nederland een grote wedstrijd uit voor de groepsbladen van alle scoutinggroepen in Nederland. Toen de Ruudactie hiervan hoorde, hadden we net de eerste drie nieuwe Dukkels uitgebracht. Nou wil het toeval dat we om deel te nemen aan deze wedstrijd precies drie verschillende uitgaven moesten opsturen, dit kwam dus erg goed uit. Om deel te nemen aan de Koning Groepsblad Verkiezingen moet het blad verder minimaal vier keer per jaar uitkomen en moeten de drie opgestuurde uitgaven van jaargang 2005 zijn en moesten ze vóór 31 december opgestuurd worden. Ergens begin januari hebben we dus maar onze enige drie Dukkels naar de jury opgestuurd. Helaas wist de wedstrijdorganisatie onze Dukkels kwijt te raken, dus twee weekjes later hebben we onze Dukkels opnieuw moeten opsturen. We waren allemaal vreselijk trots op onze mooie Dukkels en we zaten dan ook met het volste vertouwen al vier dagen naar de brievenbus van Ruudactielid Ruud te staren toen op 4 april de postbode eindelijk met het verlossende juryrapport langs kwam.
Zaterdagmiddag zouden we een tocht gaan lopen, maar die ging niet door want het regende heel erg hard. Weet je waarom? Nou ik zal het zeggen, de Kabouters hadden de regendans gedaan. In plaats van de tocht deden we binnen blokjesvoetbal. Daarna het theezakjes ruilspel. Dat gaat zo: Iedereen wordt in een groepje verdeeld. Dan krijg je een theezakje en moet je langs de deuren gaan en vragen of ze iets willen ruilen voor het theezakje. Ons groepje kreeg ook een hele grote kaars. Hierna hadden we avond gegeten. Daarna moesten we de pyjama aan doen en hebben we Chicken Little gekeken. Die was heel leuk. S’ zondags waren we om half 9 opgestaan want we moesten onze tassen inpakken. Daarna hebben we ook nog slagbal gedaan en mijn team had gewonnen. En bij het hele kamp was Irene mee geweest! Groetjes Lana Smit
Hallo Dukkel-lezer of lees-ster…uhm…lezeres Wat hebben de Welpen nou weer allemaal uitgespookt in de afgelopen paar maanden? Nou, dat zal ik jullie eens even allemaal vertellen! Zoals jullie natuurlijk allemaal weten hebben de Welpen een zoals elke jaar weer een stukje mogen opvoeren met de jaarlijkse groepscarnaval. Dit jaar hebben we een stukje van de Blues Brothers gedaan, en wel “Everybody needs Somebody”. Dit was een spetterend succes. Sylvain en Wesley speelde een uitstekende Jake & Elwood en de band speelde de sterren van de hemel. Het is dan ook niet verbazend dat we éigenlijk hadden moeten winnen, zoals elk jaar ;) Maar we vonden het ook niet erg dat de Verkenners wonnen, want die waren ook erg leuk!
C F I've been a wild rover for many a year C G C I've spent all me money on whiskey and beer C F But now I'm returning with gold in great store C G C And I never will play the wild rover no more
Refrein G And it's No, Nay, never, C F No, nay never no more C F Will I play the wild rover, C G C No never no more
I went into an alehouse I used to frequent And I told the landlady me money was spent I asked her for credit, she answered me nay Such a customer as you I can have any day Refrein I took up from my pocket, ten sovereigns bright And the landlady's eyes opened wide with delight She says "I have whiskeys and wines of the best And the words that you told me were only in jest" Refrein I'll go home to my parents, confess what I've done And I'll ask them to pardon their prodigal son And, when they've caressed me as oft times before I never will play the wild rover no more Refrein
Overigens zoeken we nog een medestaflid voor bij de Gidsen, want sinds Kirsten (Ebbeling) is gestopt, hebben we nog maar drie stafleden op twaalf kinderen. Het moet natuurlijk iemand zijn die goed kan omgaan met meisjes van tien tot veertien jaar. >Wil je nog meer open deuren intrappen? Nou ja, het is wel zo. Misschien leest iemand van buiten Scouting dit wel; dan weet hij/zij dit ook. >Ja, de Dukkel trekt de wijde wereld in. Waar moet hij of zij verder nog aan voldoen? Corinne
wil het liefst een leuk iemand. Geduldig is wel goed. Echt een leuke man en anders liever een vrouw. Hij/zij moet wat kunnen doen voor ons, enthousiast zijn... en matjes kunnen uitrollen (vindt Corinne). Nieuwe ideeen zijn welkom. O ja, en dan hebben we nog een interessante scoop voor je die je niet mag vermelden in de Dukkel. >Mag ik wel vermelden dat ik een scoop heb, maar niet mag zeggen wat het is? Ja hoor. >Dan doe ik het daar maar mee. Verder nog iets? Gidsen zijn cool! ******************** En wie ben ik nu om dat tegen te spreken... Ideeen voor en aanmeldingen van toekomstige hoofdpersonen in het Dukkel-interview zijn nog altijd welkom op [email protected]
We zijn samen met de Kabouters een paar weken geleden op kamp geweest in Bunde. Ook dit was heel erg leuk. Er waren maarliefst 11 van de 13 Welpen mee, dat is een record! Nu maar hopen dat dit er ook zo veel worden op Zomerkamp! We hebben wel veel binnen moeten spelen, omdat het weer niet al te schitterend was het hele weekend (natuurlijk wél weer toen we eenmaal thuis waren…) Maar we hebben mooie vliegtuigen geknutseld, lekker geblokjesvoetbald, en ’s avonds lekker lui op de bank “Chicken Little” gekeken. Ook hebben we nog (stiekem) een avondspel gedaan op het plaatselijke golfveld. Al met al een heel leuk weekend. Nou, dat was het dan weer voor deze Dukkel. Groetjes van de Welpen en de Welpen-staf!
Ook dit jaar kon het natuurlijk niet uitblijven: het grote carnavalsfestijn moest ook bij onze scoutingvereniging groots gevierd worden. En zoals ieder jaar doen wij dat met een gezamenlijk groepscarnaval. Iedere speltak had weer zijn best gedaan om er ook dit jaar een spektakel van te maken, met originele kostuums én natuurlijk bruisende stukjes, dansjes en de nodige grappenmakerij. Wekenlang hadden sommigen ervoor geoefend. Anderen gingen voor succes met behulp van improvisatie. De Kabouters begonnen met een boel bombarie en marcheerden er lustig op los als een echt hermenieke, afgewisseld met een heuse mini-moppentrommel! Daarna mochten de Welpen hun kunne tonen in een nabootsing van de grootse Blues Brothers. Velen kenden natuurlijk de tekst van “Everybody needs somebody”, waardoor de zaal al gauw aan het swingen was. Hierna was het de beurt aan de Gidsen, die tegenwoordig met zóveel zijn, dat ze een grote en een kleine show hadden voorbereid, allebei voorzien van enkele halsbrekende dansbewegingen, waardoor bij menig kijker de ogen begonnen te draaien! De Verkenners kozen een heel andere invalshoek: er werd een zelfgeschreven toneelstuk opgevoerd, over hoe belangrijk het is om te luisteren naar je ouders, ook al moet je daar soms iets leuks voor laten en begrijp je niet waarom. Goed verzonnen en nog grappig uitgevoerd ook!
Een ander groot verschil zijn ook de programma's. Bij de Gidsen doe je geen stoelendans, maar het boterruilspel, blokjesvoetbal of insignewerk. We zijn nu met het sportinsigne bezig. Iedereen moest een spel verzinnen waarbij je twee sporten combineert. Dat was leuk, al kon ik er zelf niet bij zijn. >De reden dat je niet naar de Sherpa's kon, was je bugelspel. Speel je nog altijd? Ja, nog altijd bij de fanfare van Limbricht. En ik heb muziekles in Sittard. Mijn broer en vader waren al bij de fanfare van Limbricht, want mijn vader werkte onder andere daar, dus zo ben ik er ook bij gekomen. Ik ben begonnen met blokfluit spelen op mijn negende en toen, een jaar later, <poef> veranderde de blokfluit in een bugel. De laatste tijd ben ik ook druk bezig geweest met het uitzoeken van een nieuwe dirigent. Ik was namelijk lid van de comissie die dat moest doen. Ik kreeg sollicitatiebrieven thuis en heb negen mensen uitgezocht om op gesprek te komen. Uiteindelijk is het een vrouwelijke dirigent geworden, Bernarda, wat erg uizonderlijk is in dat wereldje. Macht hebben is nodig en mannen stralen dat meestal meer uit. Ik ben ook archivaris bij de fanfare. Eens per jaar moet de map met partijen opgeschoond worden. Iedereen moet dan zijn/haar partijen inleveren en die moet ik dan ordenen. En dan zit ik ook nog in de muziekcommissie van de fanfare, die zorgt voor alle niet-muziektechnische zaken, zoals het maken van de programma's van het jaar, de organisatie van concerten en nog veel meer. >Je bent maar wat druk bij de fanfare. Heb je nog tijd voor andere dingen, naast Scouting en bugelen? Ik ben pas op mezelf gaan wonen. Dat bevalt heel erg goed. Geen ........ ouders aan mijn kop; ik hoef met niemand rekening te houden. Het verschil tussen een huishouden met zes personen en een met een persoon is wel een groot verschil. En dan is daar soms ook nog Joris (Janssen), mijn vriend, die Welpenstaf is.
>Je bent dus nooit Sherpa of Pivo geweest. Heb je dat nooit gemist? Ik denk wel eens dat ik iets gemist heb, bijvoorbeeld de zomerkampen, en vind dat wel jammer, maar het kon niet anders. Ik merk ook dat ik de Gidsen niet kan voorbereiden op de overgang naar de Sherpa's; dat kunnen de andere stafleden natuurlijk wel. Dus mijn speciale situatie heeft niet alleen maar positieve kanten. >Wat waren dan wel de positieve kanten? Ik weet niet of het wel zo goed is... waarom is het wel goed? Even denken... . Je brengt me wel aan het denken zeg; zo heb ik er nooit tegenaan gekeken. Ik dacht altijd, ik kan niet RSA doen, dan doe maar Gidsen... ... Wat een moeilijke vraag. Ik kan zo geen goede redenen verzinnen. >Hoe ben je hulpstaf geworden? Ruud kwam naar me toe en vroeg: "had al iemand het met je erover gehad dat je hulpstaf word? Dat is namelijk wel zo." Ik was me toen al voor aan het bereiden om te stoppen met Scouting. Gelukkig heb ik het toch niet hoeven missen. >Je draait momenteel ook staf bij de Bevers; wat zijn opvallende verschillen met de Gidsen? Het verschil in niveau is groot, daar kijk je echt van op, maar je leert er wel ontzettend veel van. Bij de Bevers moet je alles echt stap voor stap uitleggen. Zo hadden we laatst bijvoorbeeld estafette met drie groepjes. We deden de kinderen voor hoe je moest rennen in de baan van het middelste groepje. Toen de kinderen het zelf moesten doen, renden ze dus allemaal in de baan van het middelste groepje.
Na deze jongere speltakken mocht de RSA de bühne betreden. Omdat ze vorig jaar naar het nogal dure Wales op zomerkamp waren geweest, hadden ze een creatieve manier bedacht om ook dít jaar een luxe bestemming te bereiken: een veiling! Er ging van alles over de toonbank. Van een ballon tot zelfs een Sherpa! Uiteindelijk hebben ze hier wel zóveel geld mee verdiend, dat ze Nederland heel ver achter zich kunnen gaan laten deze zomer. Een daverend succes kun je wel stellen. Nog een verrassing kwam dit jaar van de kant van de Pivo’s. In tegenstelling tot voorgaande jaren hadden ze deze keer een act, waar erg veel voorbereiding aan vooraf was gegaan. En dit was te zien hoor. Op het eerste gezicht was het niet heel duidelijk, maar na verloop van tijd kon iedereen zien, dat er achter het grote laken dat het zicht op het podium belemmerde, minstens 6 Pivo’s diverse ledematen door het laken naar voren staken. En dan wel zó, dat het, ook dankzij de prachtige tekeningen óp het laken, leek alsof er drie hele rare dwergen ontzettend grappig aan het dansen waren. Goed gevonden, Pivo’s, maar het was net niet goed genoeg voor de eerste prijs. De eerste prijs werd namelijk gewonnen door de Verkenners! Maar eigenlijk ook een beetje door de Dukkels, die dit jaar voor de tweede keer aan groepscarnaval meededen en met hun “Deze avond werd mogelijk gemaakt door…” stukje alle stukjes van de voorgaande speltakken nog eens dunnetjes overdeden, zodat ook de laatkomers konden zien wat zij gemist hadden. Ze hadden wel wat moeite met het nadoen van de rare gidsenbewegingen, maar daardoor lieten ze zich niet uit het veld (of van de bühne) slaan. En het mooie van het stukje was, dat toen ze bij de Dukkels uitkwamen, het hele stukje weer opnieuw begon! Eigenlijk zijn alle stukjes dus wel 3 keer te zien geweest! Wie het daarna nog niet gezien had, heeft met dit verslag toch wel een idee gekregen van hoe gezellig het groepscarnaval van 2006 is geweest!
Ook een primeur dit jaar, was de komst van de wijkprins naar het groepscarnaval. Voorgaande jaren kwam hij steeds op de maandag, maar dit jaar paste het wel in zijn drukke schema om al op zaterdagavond appelsienen te komen gooien naar alle aanwezigen. En natuurlijk werden deze avond onze eigen jeugdprins Tom en – prinses Juulke bekendgemaakt. Aan hen was de schone taak om de best verklede kinderen én ouderen te benoemen. En de uitslag was helemaal ongelooflijk, of op z’n Engels gezegd “Incredible!”, want naast Sylvain en Susan, werden Irene en Ewoud (verkleed als mr en mrs Incredible) uitgeroepen tot best verklede mensen van de avond! Speciale aandacht was er ook nog voor Rooie Ruud en Marie-Coline, die zich het afgelopen jaar zo goed hebben ingezet voor onze mooie vereniging. Ruud en MC, bedankt! En ook Joke en Math, bedankt voor alle goede zorgen en de catering niet te vergeten! En Joris nog bedankt voor het zo geweldig aan elkaar praten van alle stukjes en het hosten van de avond! Drie maal Zitterd, ALAAF! Scouting Don Bosco, ALAAF! Iedereen die heeft meegeholpen om er weer zo’n groot feest van te maken, ALAAF!!! GrEwoud
>Zit je al lang bij Scouting? Ja, al dertien jaar, vanaf mijn vijfde. Ik ben begonnen als Bever, maar de helft van mijn tijd bij Scouting ben ik Gids. Dat werd ik op mijn tiende, want dat gaat zo als je een meisje bent. Toen ik oud genoeg was om naar de Sherpa's te gaan, kon ik dat niet, omdat ik op vrijdagavond niet naar hun troepavonden kon komen. Ik speelde dan namelijk bugel bij een fanfare. Dus ik ben hulpstaf geworden bij de Gidsen op mijn vijftiende en later staf. Omdat er op het moment dat ik hulpstaf werd, eigenlijk een hele nieuwe groep kinderen bij de Gidsen kwam, ging het best wel goed. Zij kenden mij namelijk niet als Gids, alleen als (hulp)staf. >Had je als hulpstaf ander contact met de Gidsen dan nu als staf? Ja, ik deed bijvoorbeeld zelf ook geregeld mee met de programma's. Je bent eigenlijk iemand tussen de staf en de kinderen in. >Denk je dat meer speltakken profijt zouden kunnen hebben van zo iemand? Ik denk niet dat het per se nodig is, maar bij speltakken waar het leeftijdsverschil erg groot is tussen staf en kinderen, zou het misschien wel kunnen. Bij de Bevers is het bijvoorbeeld niet nodig, omdat we daar tegenwoordig met Eline (Houben) en ikzelf weer jongere stafleden hebben, die samen draaien met de ouderen. Jeugd heeft vaak een andere kijk op dingen; dat kan verfrissend werken naast de ervaring die de ouderen met zich meebrengen. Ik ben aan het denken of ik je hier een voorbeeld van kan geven, maar ik kom even nergens op. Ik heb zo'n situatie ook nog niet zelf meegemaakt.
Soms loopt er wel eens iemand door ons gebouw waarvan je denkt, wie is dat toch? Haar heb ik nooit gezien bij de RSA, of bij de Pivo's. Zo ook vrijdagavond 17 maart 2006, een dag voor de grootscheepse toeloop van oudleerlingen naar de Serviam/College/ Trevianum-reunie en twee dagen voordat St. Joep een dag uitgesteld werd. Wie is dat toch? Een gids door haar leven: ******************** >Waarom heb je ingestemd met het afnemen van dit interview? Omdat je me dat gevraagd hebt; en ik ben interessant genoeg. >Je doet altijd wat ik je vraag? Ja, ik ben heel gewillig. >Misschien moet je je eerst voorstellen aan de lezers? Ik ben Marieke Lebon, Gidsenstaf (leuke groep!) en tijdelijk ook Beverstaf. Ik loop daar namelijk stage voor school, waar ik pedagogiek studeer. Corinne (Donners) is mijn stagebegeleidster. Bij de Bevers kan ik praktijkervaring opdoen in het werken met kinderen en aangezien ik toch al op Scouting zat, was dit een makkelijke keuze voor mijn stage. Ik ben wel makkelijk eigenlijk. Maak dat maar het thema van dit interview: hoe makkelijk ik wel niet ben.
In deze Dukkel schrijven wij een stukje over het winterbivak van januari. Zoals meestal het geval is, was dit een kamp van de Gidsen en de Verkenners samen. Het was heel gezellig en er was volop programma, het thema was muziek en dat was dan ook duidelijk te zien aan de activiteiten. Als de kinderen goed hun best deden, konden ze een muziekinsigne verdienen. Op vrijdagavond konden we pas om 21.00u in het gebouw, dus konden we pas om 20.30u verzamelen. Eenmaal aangekomen in Maria-Hoop, waar het kamp was, hebben we een avondspel gedaan. Het was een smokkelspel: Er waren 3 groepen, die het hele kamp zijn aangehouden. De bedoeling van het spel is, dat iedereen probeert zoveel mogelijk volledige artiestennamen weg te smokkelen bij de andere groepen. Alle namen zijn in tweeën gesplitst. Elke groep krijgt 1 staflid, deze heeft allemaal kaartjes waarop dus de namen van de artiesten staan. Ook is er bij elke groep minimaal 1 verdediger, deze mag de kinderen van de andere groep aftikken zodat ze weer terug moeten naar hun eigen boom. Als iemand bij de boom van een ander groepje komt, krijgt hij/zij een kaartje van het staflid en moet dit terug brengen naar zijn eigen groep, maar ze kunnen ook nog getikt worden door de 2 douaneleden die rondrennen, als dit gebeurt moesten ze hun kaartje weer inleveren. Het was een heel leuk spel en doordat het zo donker was, was het ook erg spannend.
Na dit spel was het al behoorlijk laat en moesten de kinderen gaan slapen. Morgen weer een dag. Zaterdag waren er 3 spellen, ’s morgens hebben we een muziekquiz gedaan, ’s middags een Levend Muziekspel en ’s avonds nog een muziekspel. De muziekquiz was in de vorm van een “ren je rot”, alle vragen hadden 3 meerkeuze antwoorden. De zaal was zo ingericht, dat 3 hoeken van de zaal een antwoord waren. De ene hoek was antwoord A, de andere hoek was antwoord B, en nog een hoek was antwoord C. Als je denkt dat het antwoord A is, moet je naar hoek A rennen en bij B naar B, enz. De kinderen waren bij dit spel nog steeds in de groepjes verdeeld, maar ze mochten wel voor zichzelf rennen. Ze verdienden dan gewoon punten voor de groep. In deze quiz waren heel veel punten te verdienen, dus het was belangrijk dat je goed je best deed voor de groep. Het Levend Muziekspel was een Levend Stratego, maar dan met muziekinstrumenten. Tegenover het gebouw waar we zaten was een groot bos en hier hebben we dit spel gedaan.. Ook bij dit spel waren er 3 groepen, als jouw groep de vlag vond, kreeg je 5 punten, als jouw groep geen vlag van een andere groep vond, maar de vlag van jouw groep ook niet gevonden werd, kreeg je 3 punten en als jouw vlag gevonden was, kreeg je 1 punt. De spellen waren vrij snel afgelopen, dus hebben we er heel veel achter elkaar kunnen doen
Daarna gingen we levend Muziek doen. Dat is Stratego alleen dan zijn de bom en al de rest vervangen door instrumenten. Toen we terug op het kampterrein waren gingen Mitch en wat andere met hun yu-gi-oh kaarten spelen. De tijd vloog en we gingen eten. Het avondeten was erg veel. Het was trouwens spaghetti. ‘s Avonds gingen we een liedje voorbereiden op de melodie van een bestaand lied. Toen we het voorbereid hadden gingen de Verkenners De witte Hatsie spelen. Toen we de liedjes gingen zingen ging het heel erg goed vond de leiding. Toen gingen we liedjes instuderen (alsof we thuis al niet genoeg studeren). Eén liedje kende bijna iedereen al, dat was Country roads. Toen gingen de verkenners (zonder dat de leiding het wist) de hele slaapplaats opnieuw inrichten. Toen gingen we weer “slapen”. De volgende ochtend gingen we nog ontbijten en daarna Stamp en de Bal is voor… spelen, iedereen kreeg muzikale namen. Daarna gingen we naar huis. De komende troepavond gingen we het kamp bespreken. Daarna gingen we ons voorbereiden op Carnaval. Wat ook een daverend succes werd. Nou dat was het weer voor deze keer. Jordy Kocken
Om te beginnen ga ik schrijven over het winterbivak. Dat was op 20, 21, 22 januari. Het thema was muziek. We werden om 19.00 uur naar het kampterrein gebracht. Onderweg zag ik een paar vuurpijlen de lucht in gaan. Misschien een beetje laat, maar je weet wat ze zeggen: “beter laat dan nooit”. Toen we op het kamp aankwamen mochten de Gidsen meteen hun slaapplaats maken. De Verkenners moesten wachten op de kamer er tegenover. Tijdens het wachten hebben we buiten wat staan praten over Bush en de oorlog in Irak. Toen we eindelijk de slaapplaats mochten maken kregen we een andere kamer. Na dat de slaapplaats af was gingen we in het kleine bos een smokkelspel doen. We werden ingedeeld in drie teams. De douane was Tom en Ralf. Glenny heeft zich vaak tegen een boom gerend en ik vaak in een kuil. Toen gingen we “slapen”. De volgende ochtend moest groepje 1 de tafel dekken om 8.00 uur. Ik zat er ook bij. Het was ook nog ijskoud. Na het ontbijt en het afruimen van het ontbijt gingen we het spel Ren je Rot doen. Dat was erg veel rennen. Toen we daarmee klaar waren gingen we buiten wat rond spelen en moppen vertellen.
’s Avonds kregen de groepjes de opdracht om op een bestaand liedje een eigen tekst te maken, dit gaf hele leuke liedjes. Het was erg moeilijk om een tekst te maken die paste op de melodie van het liedje, maar het is met een beetje hulp van de staf dan toch gelukt. Na dit spel hebben we nog wat kampvuurliedjesboekjes uitgedeeld en de teksten aan de kinderen geleerd, zodat ze komende zomer tenminste allemaal uit volle borst mee kunnen zingen bij het kampvuur! Zondagmorgen hebben nog een spel gedaan voordat we moesten gaan. Dit spel heette Noot Op De Zang. Dit is eigenlijk een soort van Stand In De Bal. Alle kinderen kregen namen die iets te maken hebben met muziek, deze waren bedacht door de staf en dus best moeilijk te onthouden. Als iemand 3 valse noten (rotte eieren) heeft, mogen de andere kinderen een scheldnaam die te maken heeft met muziek verzinnen voor diegene en zo moet hij/zij dan de rest van het spel worden aangesproken. Bij 6 valse noten zijn ze helemaal af. Na dit spel kwamen de ouders de kinderen ophalen en konden we vertrekken, het was een heel geslaagd kamp en alle kinderen hebben een muziekinsigne verdiend!
