Evangelisch Schoolmagazine

Internationale Evangelische School Antwerpen Korte Altaarstraat 19, 2018 Antwerpen - v.u. Luc Borkes

Evangelisch Schoolmagazine

   

1

mei en juni 2014 - uitgave nr. 10  

 

inhoud  

 

4. JONA De thuishaven, een geschreven blikopener door meester Luc.   7. SPECIALE VERJAARDAGEN Het dagboek van meester Tonny.  

 

19. NEW PEOPLE & EXAMS AHEAD The English programme.   21. DE BOERDERIJKLAS De nieuwsfabriek. 35. TEN MILES Column door meester Filip.  

13. MONCHICHI Juf Margot vertelt over haar eerste bevindingen in het lager onderwijs.

36. KLASBAKKEN Allerlei nieuwtjes uit de klassen.

  18. ONDERWIJSLAND Het Padenboek.

  42. WEDSTRIJD & KLEURPLATEN   49. DITJES EN DATJES Wist je dat en meer nuttige info.

2

3

 

door Luc Borkes

thuishaven    

JONA Ons internationale schoolfeest op de Dageraadplaats staat in het teken van Jona, de speciale profeet. Meester Filip heeft een prachtige musical uitgewerkt rondom Jona. Wie is Jona eigenlijk? Jona is een profeet en de zoon van Amittai. Op een dag wordt hij geroepen door de Heer. Jona krijgt de opdracht om het volk van Ninevé te waarschuwen voor hun slecht gedrag. Het volk moest zijn levensstijl verbeteren, want anders zal de Heer hun stad verwoesten. Ninevé is een grote stad in het oude Mesopotamië, de hoofdstad van het uitgestrekte Assyrische Rijk. De Assyriërs waren machtig en krijgshaftig. Ze staan bekend om hun wreedheid en hun gebrek aan medelijden. Hierdoor werd Jona bang voor de opdracht die God hem gaf en besloot hij precies de andere richting uit te vluchten dan van hem gevraagd werd. Maar de Heer had alles gezien en liet een hevige storm losbreken boven de zee. De zeelieden werden bang, en

4

ieder riep zijn eigen god aan. Om het schip lichter te maken, gooiden ze de lading in zee. De kapitein ging naar het ruim, waar Jona lag te slapen, wekte Jona en vroeg hem waarom hij in deze toestand kon slapen. "Sta op en bid tot je God ", zei de kapitein, dan blijven we misschien gespaard. De zeelieden wierpen een lot om te zien wiens schuld het was dat hun die ramp trof. Het lot viel op Jona en Jona biechtte alles op: "Ik ben een Hebreeër en ik vrees de Heer, de God van de Hemel, die de zee en het land gemaakt heeft". Hij vertelde hen ook hoe hij voor zijn Heer gevlucht was. De zeelieden vroegen Jona wat ze nu moesten doen, nu de zee steeds stormachtiger werd. Daarop antwoordde Jona: "Gooi mij in de zee. Dan blijven jullie levens gespaard. Ik moet boeten." En zo gebeurde het… Toen Jona in de stormachtige zee viel spaarde de Heer zijn leven. De Heer liet Jona opslokken door een grote vis waar hij drie dagen en drie nachten in de maag verbleef. Jona was de Heer heel erg dankbaar omdat hij zijn leven gespaard had en bad daarom tot de Heer. Jona's gebeden werden gehoord en de Heer sprak tot de vis en de vis spuwde Jona op het land. Eén maal op het droge sprak de Heer weer tot Jona: "Sta op en ga naar Ninevé, kondig aan wat ik je reeds verteld heb". Jona voerde het bevel van de Heer nu wel uit en ging naar Ninevé. Daar aangekomen vertelde hij het volk wat de Heer hem opgedragen had. Het volk geloofde hem en zocht steun bij God: ze riepen een vasten uit en trokken boetekleren aan. Het woord van Jona kwam ook tot bij de koning van Ninevé. Ook hij trok een boetekleed aan en liet het volgende omroepen: "Mensen en dieren, grootvee en kleinvee mogen niets eten, zij mogen niet grazen en geen water drinken. Mensen en dieren moeten zich in boetekleren hullen en uit alle macht tot de Heer

5

roepen. Iedereen moet zijn slechte gedrag en het geweld dat aan zijn handen kleeft inzien. Wie weet komt de Heer Ninevé dan niet vernietigen". En de Heer zag wat het volk deed en kreeg spijt van zijn dreigement en voerde het niet uit. Dit wekte woede op bij Jona omdat een volk dat zo wreed was uiteindelijk niet werd gestraft. Hij bad tot de Heer: "Daarom ben ik naar Tarsis gevlucht. Ik wist immers dat u een liefdevolle en genadige God bent. Laat mij maar sterven. Zo kan ik niet leven". Nadat Jona Ninevé verlaten had ging hij aan de oostkant van de stad zitten. Vandaar keek hij toe. De Heer liet een wonderboom over Jona groeien in één dag. Jona wist dit te waarderen, omdat hij door de boom in de schaduw zat, maar de volgende dag was de boom verschroeid. Een worm had de wortels van de boom aangetast. Opnieuw werd Jona kwaad. God zei: "Als jij verdrietig bent om een boom waar je geen moeite voor gedaan hebt, mag ik dan niet verdrietig zijn om een hele stad waar zoveel mensen en dieren wonen"? Dat was Jona: soms gehoorzaam, dan weer niet, soms gelovig, dan weer minder, soms dapper, dan weer laf. Ook had hij eigenlijk wel een groot (voor) oordeel over die vreemde stad Ninéve en haar inwoners. Gods oordeel maakte hem kwaad. We lijken allemaal wel wat op Jona. Op de Heer vertrouwen is uiteindelijk het beste! Luc Borkes  

6

 

door Tonny Appermont

dagboek  

Speciale verjaardagen uit het dagboek van meester Tonny Alle dagen zijn niet hetzelfde. Sommige dagen zijn bijzonder. In het boek Prediker (uit de Bijbel) vind je dat er een tijd om te baren is en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om te rooien, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen, een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen, een tijd om te zoeken en een tijd om te verliezen, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te gooien, een tijd om te scheuren en een tijd om te herstellen, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken, een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd voor oorlog en er is een tijd voor vrede. Er zijn dus heel wat verschillende tijden, gewone, bijzondere, prettige, verdrietige. Elke dag is verschillend. En dat maakt het zo boeiend. We hebben een creatieve God! Voor mij is 29 april een bijzondere dag. Dat komt omdat ik lang geleden (nu al 60 jaar) geboren ben op die dag. Precies vier jaar later

7

dan mijn geboortedag, dus weer op 29 april (1958), kwam mijn grotere broer onder een auto terecht, maar dat liep gelukkig goed af (na een herstelperiode van drie maanden ziekenhuis). En weer twee jaar verder, ook op 29 april (1960), kregen wij een nieuwe auto. Het moet treffen dat op net op die dag de auto geleverd werd.

De beroemde Toots Thielemans is ook jarig op 29 april. Hij is exact 32 jaar ouder dan ik. Je zou zeggen: je hebt nog tijd. Maar niet iedereen wordt 92 en dat hoeft ook niet. Het heeft natuurlijk iets om jarig te zijn. Voor een wielrenner is het leuk om net op zijn verjaardag de wielerwedstrijd te winnen. En ook voetballers vinden het leuk om de match te winnen op hun verjaardag. Nog leuker is het om een kind te krijgen net op je verjaardag. Of om te trouwen op je verjaardag. Minder leuk is om te sterven op je verjaardag. Dat had de beroemde Johannes Hus aan de hand. Volgens mijn leraar kerkgeschiedenis werd hij in Praag op de brandstapel gezet precies op zijn verjaardag. Uiteindelijk kreeg hij een prachtig hemels geschenk! Hij had zijn hele leven lang niets anders gedaan dan verteld over de Here Jezus. En moest je het nog niet weten: wie zijn leven in de handen van de Here Jezus legt, wie gelooft in de Zoon, krijgt eeuwig leven! Jezus zegt: “Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven”. Voor een schoolmeester als ik is het leuk om jarig te zijn op een schooldag. Onze directeur, meester Luc, kent dat geluk niet. Hij is jarig in de grote vakantie. Hij hoeft dan niet te werken, heeft dan volop

8

tijd om op zijn verjaardag een feestje te bouwen, maar hij kent het zalige gevoel niet toegezongen te worden door een hele horde kinderen, maakt niet mee dat een heleboel kleuters je komen omhelzen, dat kinderen tekeningen voor je maken, dat ze je belonen met een lach en een toegestoken handje. Bij deze een warme oproep om de jarigen niet te vergeten! Het lijkt me toch frustrerend dat je jarig bent en niemand feliciteert je… Je zou voor minder depressief worden, zo van: “niemand geeft om me”. Mensen hebben het nu eenmaal nodig om eens in het centrum van de belangstelling staan. De eerste verjaardagen zijn allemaal bijzonder. Dat zie je aan de kaartjes in de rekken in de winkels. Het is niet moeilijk een kaart te vinden met “1 jaar” – “hoera, al 2” – “jarig 8” – “Hiep hiep 9” – “Gefeliciteerd 10” ! Maar 23, 38, 46 of 54 vind je niet zo vlug. Daarentegen 18, 21, 65 en dan de ronde getallen 30, 40 ... tot 100 vind je dan weer in overvloed.

9

Dat zijn dan ook “historische” verjaardagen. Gewone verjaardagen moet je dus liefst ook niet vergeten te vieren, en de bijzondere, ja, die vier je bijzonder. Het was dus heel leuk om 60 te worden. Op het platteland (ik woon in de gemeente Meeuwen, tussen de boeren, de koeien, de paarden) gaan de buren de boel versieren. In onze straat kom je daar echt niet onderuit: ballonnen, een verjaardagstekst tegen de poort, groot genoeg dat je er niet naast kunt kijken. Uiteraard volgt er een leuke avond met de buren. Met een hapje en een drankje. Het geeft een goed gevoel te wonen tussen gezellige buren. In de Bijbel lees je een waarheid als een koe: beter een goede buur dan een verre vriend. En dan zijn er natuurlijk de familieleden die je allemaal opbellen om te feliciteren. Te gelegener tijd moet de jarige (met de nieuwe voorgevel) natuurlijk trakteren en volgt er een heus familiefeest. Bij mij moet dat komen ergens verder in de loop van het jaar… Fijn dat ook de collega’s met je meeleven, dat je de klas kunt trakteren… De jarige geeft, de jarige krijgt… Er is dus wel degelijk een tijd om jarig te zijn. Bij deze wil ik dan ook alle leerkrachten en kinderen bedanken voor de hartelijkheid die op mij afkwam op 29 april. Een dag om niet te vergeten.

10

11

Het pak kunstwerken van de kinderen krijgt een ereplaats in de kast en ik zal er later zeker nog naar terugkijken. Ondertussen tikt het klokje verder. Dit Zonnebloemblad is al weer het voorlaatste van het schooljaar. De kinderen kregen op hun huiswerk volgend item in te vullen: nog 51 keer slapen, dan begint de …. Zo vlug gaat de tijd. Doen jullie mee om de tijd, die we krijgen, goed te gebruiken, om geen enkele dag te leven zonder het besef dat de Here God bij ons is, ons beschermt, ons omringt met Zijn geweldige Liefde. Zondag, maandag, dinsdag, woensdag… Jezus woont in mijn hart. Donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag… Jezus woont in mijn hart. Elke dag, elke dag. Ja, Jezus woont in mijn hart!      

12

 

door Margot Van den Bogaert

artikel  

MONCHICI

Juf MARGOT OVER DE OPLEIDING OM LEERKRACHT TE WORDEN, OVER VALENTIJN, MILKSHAKE, PASQUALINO EN monchichi, (De POP DIE TOY STORY 3 GEZELLIG MAAKTE) Ik weet het nog heel goed. Het was in de maand februari. Ik had me net inschreven voor de opleiding leerkracht lager onderwijs. Alles was nieuw en spannend. Lesgeven in het eerste leerjaar was een oude droom die nu stapje voor stapje werkelijkheid leek te worden. Het kriebelde zo, ik had zo veel zin om eraan te beginnen.

 

13

Ik belde de heer Luc Borkes op om te vragen of ik stage mocht doen bij de Zonnebloem. De Zonnebloem was een naam die me fascineerde omdat ik zelf heel erg veel van bloemen houd. Vooraan op mijn fiets heb ik een klein bloementuintje dus ik dacht: ‘Bij de school de zonnebloem zullen er vast wel veel mooie bloemen bloeien. Ik

mocht van de directeur stage doen in de klas van meester Filip. Dus daar stond ik dan, op een woensdag in februari, om tien voor negen stipt, met mijn schooltas in de hand. Het was de schooltas waar ik zelf ooit mee naar het eerste leerjaar ging toen ik zes jaar was. Net zoals op mijn eerste schooldag was ik op 12 februari klaar voor een groot, nieuw avontuur. In de klas van meester Filip mocht ik meteen een boekje voorlezen.

Dat vond ik heel leuk. Het ging over een jongen van wie de papa een reus was. Het was niet altijd even handig om een reus als papa te hebben vond de jongen. Ik herinner me nog heel goed dat het voor de reus heel erg moeilijk was om zich te verstoppen en ook dat hij boven de wolken kon kijken. Dat vond ik heel speciaal. De reus en de jongen knuffelden elkaar op het einde van het boek. De reus vond dat niet zo handig maar de

14

jongen genoot er wel van. 12 februari was ook een bijzondere dag omdat het vrijdag Valentijn was. Dat was een speciaal woord, vonden de kinderen van de klas van meester Filip. Meester Filip moest even uitleggen wat voor een dag dat is. Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen of kaartjes. Ik hou er natuurlijk van om bloemen te krijgen op die dag maar andere geliefden vinden het bijvoorbeeld gezellig om op die dag samen te eten bij kaarslicht. Dat vinden ze dan heel romantisch.

overrijpe bananen weggooien en daarom maakt hij er milkshake van. Milkshake maken is heel gemakkelijk. Je neemt een halve liter melk. Je doet de melk in een plastic maatbeker en je voegt er een banaan aan toe die je eerst in kleine stukjes snijdt. Het geheim van meester Filip is een beetje fruitsap. Hij voegt bij de melk een klein scheutje fruitsap toe. Wie van zoete milkshake houdt kan er ook nog een soeplepel suiker aan toevoegen. Jullie moeten het thuis ook maar eens uitproberen! Ik heb het al uitgetest en de milkshake smaakt overheerlijk.

Om half een eindigen de lessen niet voor meester Filip want in de Zonnebloem kunnen kinderen na de schooluren Engels leren. Op woensdag eten de kinderen die Engels leren gezellig hun boterhammen op in de klas van meester Filip. Soms maakt meester Filip tijdens de lunchpauze milkshake van bananen. Hij vindt het jammer dat kinderen hun

Waarschijnlijk vragen jullie je af wat die knuffel op de foto in mijn schooltas doet. Dat is een heel bijzondere knuffel. Ik heb hem gekregen van de vriend van mijn zus, neen, niet voor Valentijn want de vriend van mijn zus, Pasqualino, is natuurlijk verliefd op mijn zus en niet op mij. Ik heb deze knuffel van Pasqualino gekregen omdat hij vindt dat ik een beetje op deze Monchichi

15

lijk. Hij zei: ‘Jij bent net zo schattig als deze Monchichi en daarom heb ik hem voor jou gekocht. Het is een cadeautje.’ Zo zie je maar dat mensen die elkaar leuk vinden ook zomaar cadeautjes kunnen geven aan elkaar en dit op andere dagen dan Valentijnsdag doen en dat je niet alleen maar cadeautjes aan je geliefde kan geven maar ook gewoon aan mensen aan wie je zin hebt om een

cadeautje te geven. Ik heb vandaag mijn knuffel meegebracht naar de klas van meester Filip. Monchichi heeft vandaag kennis gemaakt met stralende zonnetjes. Ik kijk er al naar uit om snel terug op bezoek te komen om te zien hoe deze zonnebloemzaadjes zullen uitgroeien tot mooie zonnebloemen. Margot Van den Bogaert n

16

 

door Filip Wittocx

padenboek  

nrust in onderwijsland? Met veel interesse volg ik zaken over het onderwijs op. Heeft u al gehoord over het ‘M’ decreet? Een decreet is een wet die goedgekeurd is door het Vlaams Parlement. ‘M’ staat voor maatregelen voor leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften.

O

Uiteindelijk zal de vraag zijn dat kinderen met (grote) leerproblemen of andere mogelijkheden vanaf het schooljaar 2015-2016 welkom zijn in het gewoon onderwijs. Zoiets heet inclusie. Nu al hebben we kinderen in onze school die vroeger waarschijnlijk door werden verwezen naar het buitengewoon onderwijs. Het buitengewoon onderwijs verdwijnt natuurlijk niet en is een goede thuis voor kinderen die het nodig hebben. Daar zijn meer leerkrachten per leerling. Meer professioneel geschoold personeel zoals bvb. een ergotherapeute. Het vraagt natuurlijk een extra inspanning van ons als leerkrachten. Iets waar we goed op voorbereid willen zijn. Natuurlijk zitten we niet stil. Met een goed en stevig uitgebouwd zorgteam en met de werkgroep ‘Paden’ zullen we ervoor zorgen dat de kinderen op hun niveau worden geholpen. Da’s niet simpel. Ik heb vijf anderstalige kinderen in mijn klas, Esli (die door een gemene ziekte moeilijk kan stappen), een aantal kinderen die heel sterk zijn en ook een aantal kinderen die rekenen en taal wat trager leren. Ook in andere klassen zijn de kinderen heel divers. Da’s leuk en leerrijk voor de leerkracht en de kinderen maar dat vraagt ook de juiste aandacht. Gelukkig is dat net onze taak om alle kinderen te helpen. Met de padengroep zitten we nog enkele keren samen om te zien hoe we iedereen zo goed mogelijk kunnen helpen. De kinderen én de leekrachten! Want een sterk schoolteam maakt sterke kinderen die uiteindelijk klaar zijn voor het middelbaar onderwijs om hun dromen waar te maken. Volgend krantje meer over het vernieuwde padenboek! n  

17

door Rosie Bass

English programme

EXAMS .AHEAD FOR IESA. 1. New Group of Students for IESA! Before Easter a small group of children from three local schools trialled their first English lessons with IESA. I went to pick the children up from De Brug school at the end of their school day and walked them in twos to Zonnebloem. A new adventure not only for the children but also for me. Back at school we were joined by three more children, two from De Dageraad School and one from Sint Lievens. After a brief tour of the school and a peep at the English classes that were in action at the time, we began the fun and games. Learning how to say 'Hello' and 'Goodbye' counting from one to ten, learning each others' names and making finger puppets and badges. Everyone was having fun and learning at the same time. At the end of the sessions we walked back through the square showing off the new songs we had learned and our new vocabulary. Friends of the children seemed suitably impressed and intrigued at what we were up to and where we had been. The children were so proud that they could now say 'Hello' and 'Goodbye' in a very British way! Now a new term begins. A class of 14 children will start having lessons regularly twice a week. This is an exciting challenge for us and we look forward to writing our first report in the next Newsletter!

18

2. Drama is fun! Wednesday afternoons have been quite different for the last three weeks. We have been very lucky to have Lynne and Dave - two Drama Specialists running some sessions for us. Our children have been gaining confidence through drama games. It is great to see the fun they are having using their English in a different way!

3. Exams soon! At the beginning of June we are entering our first group of twenty students for their first Cambridge Examination! We are really excited. Our students and Miss Janée are working very hard to be ready on time. Good luck to all of you! By Miss Rosie n

19

20

21

 

door alle klassen

nieuwsfabriek  

OP DE BOERDERIJ

Het eerste en tweede trok naar DE BOERDERIJ. Ze leerden dieren voederen, Paardrijden, met een tractor werken, Brood bakken en nog veel meer.  

22

1 Jason geniet met volle teugen aan tafel. Aan vier grote tafels aten de kinderen. Er werd steeds gekeken dat iedereen voldoende at en dronk. Ook werd er gekeken dat de kinderen die bijvoorbeeld geen varkensvlees mochten eten dat ook niet op hun bord kregen.

2 De pauw was net als ons vroeg uit de veren. De kinderen gingen steeds slapen rond half negen en rond een uur of acht stonden ze dan op zodat ze zeker een dikke elf uur konden rusten. ’s Morgens hoorden we inderdaad het geluid van de haan, de vogels. Samen wakker worden met de natuur… toch apart voor stadskinderen!

23

3 + 4 + 5 ’s Morgens werd er altijd flink gewerkt. Dieren voederen. Niet alleen de konijnen, maar ook lama’s, fazanten, geiten, … en zelfs apen! Om het voeder te vervoeren werd een kleine tractor gebruikt. Gelukkig was er ook plaats voor de kinderen om er in te zitten.

24

6 Aleeza (hierboven) geniet enorm van de zon. Achter haar glinstert het water waar de beverratten het hof maken.

25

7 Herten (vorige pagina) kregen takken van onze kinderen. De herten kloven deze takken af.

8 Chalome (hieronder) wacht geduldig haar beurt af om op de pony te gaan rijden

9 Esli (hiernaast) waagt ook zijn beurt op de pony en geniet duidelijk van zijn ritje.

26

27

10 Na het ritje kunnen de pony’s terug op stal. Die rust hebben ze verdiend!

11 Abass leerde op echte ouderwetse boerenwijze een brood bakken. In de klas hadden we geoefend met een broodbakmix maar deze keer was het menens. Gist, water, zout, tarwe en nog zoveel meer! Opgepast met zout en gist! Eerst de gist, want als je het zout er van in begin bij doet zal de gist niet werken! Achteraf gingen de broden lekker mee naar huis.

28

29

12 Bij de tractortocht kwamen we voorbij een stapel rubberbanden. De kinderen wisten wat er onder lag: hooi (voedsel voor de dieren). Onder een zeil blijft het hooi sappig.

13 Bondo geniet met volle teugen van de tractortocht. Onderweg was de weg soms hobbelig. Het was dus echt wel een enorme attractie!

14 Abdul toont fier als een gieter zijn hark. Zo’n stal uitmesten is echt wel een werk!

15 Ebo geniet van de speeltuinen in het park. Er zijn er 3 in de Zonnegloed.

30

Bij de tractortocht kwamen we voorbij een stapel rubberbanden. De

31

32

33

16 Een schotse hooglander kijkt met argusogen naar de kinderen. Zouden de kinderen iets te eten mee hebben?

17 Een groepsfoto! Juf Hilleen, Meester Tonny, Juf Sybille, en Meester Filip waren erbij om alles in goede banen te leiden. Ook dank aan alle chauffeurs die de kinderen met de auto naar de Zonnegloed brachtten!

34

 

door meester Filip

column

TEN MILES Mijn stramme benen pikken. Met andere woorden ik ben aan het nagenieten van de ten miles. Ik ben niet echt een loper. Toch wou ik meedoen omdat ik geïntrigeerd geraakte door vrienden die al langer aan het evenement mee deden. In de paasvakantie heb ik een keer of vier getraind. Een keer 6 km, een keer 20 km, een keer 12 km en een keer 4 km om af te sluiten. Samen met Jurgen trok ik naar Linkeroever met de veerboot. We trokken onze schoenen strak, lieten onze zak achter en wachtten. Om 16u20 kon ik dan eindelijk vertrekken aan de helse tocht. Blancefloerlaan, de baan naar Gent, was het eerste wat we tegen kwamen. Daarna draaiden we via de E17 de Kenedytunnel in. Een apart gevoel wel. Vooral het stijgen bij het uitlopen van de tunnel. We liepen ook onder het gerechtsgebouw om zo langs de kaaien de geweldige sfeer op te snuiven. Shoppen zat er deze keer niet bij toen ik de Meir doorliep. Het helse tempo dat ik probeerde volhouden werd zwaar toen ik na 13 km de Waaslandtunnel in duikte. Mezelf aanmoedigend trok ik me langs de helse pijn tot de finish. 1 uur 23 minuten van sfeer, prachtige landschappen, puur Antwerpen is fantastisch. Om voor mezelf de uitdaging compleet te maken heb ik een week nadien een marathon gelopen in een kleine vier uur. En nu… even rusten!

35

 

door alle klassen

klasbakken  

KUISEN IN EERSTE KLASSE

36

Samen met de rest van de school waren we in maart bezig rond ‘kuisen’. Zorg dragen voor mensen én voor dingen. Pennenzakken netjes houden: steeds 9 kleurpotloden, 1 schrijfpotlood en één gom. Als een potlood op is, mag het vervangen worden. Op de tafels staan er stevige slijpers. Alles wat je maar nodig hebt om te kunnen werken. Maar… zo’n pennenzak op orde houden is toch een hele klus! En ik geef grif toe… bij mij zelf kan het pakken beter. Maar met voldoende opmerkingen en begeleiding hoop ik dat er nooit meer een potlood pootjes krijgt en ik verdwaalde gommen onder de bank vind. Want net werken levert betere resultaten. We pakten ook onze klas aan. We verschoven heel wat zaken. De kinderen kregen zelf de kans om alles te herschikken. Ze beslistten waar alles kwam te staan. Ook op straat pakten ze de bezem vast met een project dat in alle buurtscholen liep. Helaas viel dat een beetje in het water. Enfin, de straat was proper en daarmee het doel bereikt. We kregen nog uitleg over de machines van de mannen van de ‘vuilkar’. Ook waren er heel wat spelen rond afval sorteren.

37

KOMEN EN GAAN tweede leerjaar Al een hele tijd geleden verloren we een kindje uit onze klas. Het was niet omdat het niet goed was in de klas, of omdat er iets mis was… Nee, onze school lag te ver en er kwam een plaats vrij in een school heel dicht bij huis. Dus veranderden de ouders het kind van school. Veel gemakkelijker om op school te geraken. Geen bus of tram meer nodig.

En ik als schoolmeester vond het superjammer. Ik begon meteen te bidden voor een “plaatsvervanger”. Wie zou in de klas komen in de plaats van het “verdwenen” kind. Een tijd later kwam er een jongen in de klas. Ik dacht dat mijn gebed verhoord was. Deze jongen bleek echter niet mee te kunnen en moest terug naar het eerste leerjaar. Ondertussen tikte de tijd verder. We zijn al in mei… Dus veel tijd blijft er niet meer dit schooljaar.

Daar is natuurlijk niet veel op te zeggen. Het kind vond het heel jammer. Ook de kinderen van onze klas vonden het jammer.

38

Ondertussen gebeurt dan toch het ongelofelijke! Een nieuw kind biedt zich aan. Verhuisd naar Antwerpen. Welkom Naemi in onze klas. Ik ben superblij met dit nieuwe kind. Het is een prachtmeid. Maar ze is bovendien een gebedsverhoring. Ik voel me weer eens gesterkt in mijn geloof. God verhoort gebeden. Daar ben ik van overtuigd.

betere job, het is elders beter enz. Zo verschrikkelijk is dat dus niet, vooral niet als het elders beter gaat worden. Maar als je dan moet veranderen van school en je vond fijn op school… Dan is die verhuis een stap in het onzekere. Ik wens voor onze kinderen die gaan “verhuizen” en heel prettige nieuwe woonst en nieuwe toekomst.

Nu hoop ik natuurlijk dat Naemi het fijn gaat vinden in haar nieuwe school. Maar daar zullen we ons best voor doen! Maar er kwam ook een jongen van mijn klas naar mij toe: “Meester, er gaat iets verschrikkelijk gebeuren”. Ik vraag me natuurlijk af wat dat zal zijn.

Maar ook deze keer bid ik: “Here, zegen deze jongen, die na de vakantie naar een andere school moet. En geeft U ons alstublieft een ander kind in de plaats. Een kind dat U naar onze school stuurt. Om bijzondere dingen te leren van U. Natuurlijk naast al de andere dingen, die wij de kinderen leren. Want wij willen graag een gewone, maar een goede school zijn, maar we willen u niet vergeten. Nooit!”

“Ik ga verhuizen onder de vakantie, ik kan niet meer terug naar deze school.” Ik voel me tegelijkertijd verdrietig en tegelijkertijd blij. Verhuizen is legio in onze wereld. Het huis is te klein, er wacht een andere of

Meester Tonny

39

PRESIDENT OBAMA? die nodigden we uit op 1 april…

derde leerjaar We hebben ook de verjaardag gevierd van juf.

Hallo lieve lezers!!! Wij willen jullie graag weer laten weten wat wij de afgelopen tijd allemaal hebben gedaan.

Dit was een leuke feestdag, waarop we niet hoefden te leren.

We hebben goed geoefend met rekenen. Zo vlak voor de vakantie hebben we goed alles kunnen herhalen en inoefenen, zodat we zeker weten dat we die oefeningen goed kunnen maken. Ook hebben wij bezoek gehad van President Obama. (haha haha een 1 april grapje van de juffen)

Ook met spelling hebben we veel geoefend en alle kinderen hadden een goed cijfer gehaald voor de grote laatste toets voor de vakantie. De juf was heel trots. De spellingregels hebben wij nu goed in ons hoofd, en dat is belangrijk want spelling heb je elke dag nodig.

En helaas hebben we ook slecht nieuws; Salaar heeft onze klas verlaten. Hij is verhuisd naar Spanje met zijn papa, mama en 2 zusjes. Het was heel verdrietig om afscheid te nemen. Hopelijk heeft hij snel

40

nieuwe vriendjes op zijn school in Barcelona. We zullen hem missen.

dag hebben we een grote musical en de kinderen van 3LO en 4LO hebben al hun bundel gehad om te oefenen.

Twee weken paasvakantie zijn voorbij. We hebben allemaal goed kunnen uitrusten en dat is ook wel nodig, want de laatste schoolperiode komt er nu aan. Een drukke periode die snel voorbij zal zijn. We moeten nog de laatste rekenopdrachten maken, we gaan nu leren om cijferend te delen. En met spelling gaan we ook de laatste nieuwe regels leren en alle bekende regeltjes gaan we herhalen.

Ook komt er nog een meet-dag, op die dag gaan we de hele dag oefeningen maken met meten en wegen, zodat we dit goed kunnen leren. En net als vorig jaar komt er ook nog een sport- en waterdag!!!! Kortom de laatste periode van dit schooljaar komt eraan, een periode waarin we nog heel veel dingen moeten doen en we het dus heel druk gaan krijgen. Maar daarna hebben we 2 maanden vakantie om te kunnen ontspannen.

Daarnaast gaan we vanaf 19 mei ook nog vier dagen op Bosklasse. We hebben daar al super veel zin in en zullen de komende periode ook veel gaan leren over het bos.

Veel lieve groetjes de kinderen van 3LO en Juf Mariella. n

We hebben ook nog het grote Schoolfeest op 24 mei. We kijken er heel erg naar uit om deze dag feest te vieren. Op die

41

 

kinderspel  

Uitslag vorige wedstrijd Uitslag vorige wedstrijd – een heel verhaal en een tekening over De Zonnebloem! De kinderen mochten schrijven en tekenen over onze school. Gift deed dat fantastisch. Zij wint dan ook de prijs. Dit schreef Gift: In de Zonnebloem is het heel leuk. Ik zit in de vierde klas bij juf Elke. Juf Elke is een leuke juf. Ze is 24 jaar en zij is slim, lief en leuk en ik vind dat ze goed kinderen kan helpen met rekenen, taal, spelling, schrijven (schrift) en chemie. Ik heb heel veel vrienden en vriendinnen als Zohra, Candycia, Fortune, Elhan, Arreeba, Hanna en Mohammed en nog veel meer. Op de speelplaats is het leuk om te spelen. Spelen als voetbal, trefbal, tikkertje, verstoppertje. 1 2 3 piano en nog veel meer. Het is niet leuk dat kinderen vechten en plagen en zich niet aan de regels houden en ook niet naar de juf of meester luisteren. De kinderen van 4LO moeten het voorbeeld geven voor de andere kinderen.

42

Ik vind het leuk dat ik vrienden kreeg, wanneer ik nieuw was in deze school. Ik was heel bang, maar wanneer ik vrienden kreeg was ik niet meer bang. Dat gebeurt met andere kinderen ook zo. Voor een dagje in onze school? Wie vroeg is, mag naar de turnzaal. Je mag daar spelen maar niet sjotten met de bal, slaan met de hoelahoep en natuurlijk ook niet vechten. Om half negen mag je naar buiten. En als de bel gaat om tien voor negen moet je naar de rij. Wanneer de tweede bel gaat, moet je stil zijn. In de klas van juf Mariella zijn er grappige hoeken. We doen AVI-lezen om 1 uur. Er zijn spannende boeken en sprookjes en nog veel meer. Bij turnen moesten we zelf een beweging kiezen. Een jongen heeft een topmodel-beweging gedaan. Dan moesten we het nadoen. Het was heel grappig. En in 3LO ging een jongen een grappig dansje doen. Het is leuk in deze school. Drama is leuk bij juf Elke en knutselen is leuk bij juf Mariella. Eigenlijk is alles leuk. O ja, we leren over de Bijbel en we leren wat de Here God voor ons gedaan heeft. Groetjes van Gift.

Nieuwe wedstrijd!  

Kinderen van de kleuterschool mogen de tekening van Jona inkleuren en aan Meester Tonny geven. Kinderen van het lager mogen de wereldkaart zo mooi mogelijk inkleuren en aan Meester Tonny geven.      

Veel plezier!

43

44

 

45

   

46

 

47

48

 

door meester Luc en meester Tonny

ditjes en datjes

Wist je dat… * …de boerderijklassen misschien een andere naam krijgen. Wat denken we van: ‘Wilde-dierenpark klassen’? Of van ‘ Wijdewereld-dieren klassen?’ We bedenken vast iets beters… * … onze eerste bosklassen in de Hoge Rielen te Kasterlee eraan komen op 19 mei. Vier dagen en drie nachten: het belooft een echt avontuur te worden… * … juf Hilleen op 31 mei gaat trouwen met haar Samuël! Heel veel geluk toegewenst!

 

* …we allemaal samen heel hard werken aan een zo goed mogelijk leesinzicht van de leerlingen, spellingtips en rekenvaardigheden… * … we juf Inge mochten verwelkomen in onze school? Er kwamen ook 2 stagiairs naar de lagere school. * … we alle mama’s een fijne moederdag wensen?

49

Nuttige info Ook dit krantje wordt in papieren versie doorgegeven aan alle gezinnen van onze school. Er worden altijd enkele extra exemplaren afgedrukt voor belangstellenden. Daarnaast vindt u de volledige digitale versie op www.ies-a.com Op de homepagina vindt u in de rechtermenubalk een link naar het krantje. Het staat u vrij om een link naar het krantje door te sturen aan uw familie of vrienden. Dat kan door volgende link door te sturen naar de mensen: http://www.ieba.eu/Krantje/ES10klein.pdf

Steunen? Op het einde van het schooljaar 2013-2014 maken we weer voluit plannen voor het volgende schooljaar. En natuurlijk hebben we ook nu weer centen nodig om alles betaald te krijgen. Er moet een nieuwe klas ingericht worden (vijfde leerjaar) – we bestellen graag mooie materialen voor onze kinderen – er zijn steeds herstelwerkzaamheden te doen etc… Steeds geld te kort dus. Door geld te storten op het volgende rekeningnummer kun je ons een steuntje in de rug geven. BE16 9730 7957 3174 van IESA De Zonnebloem, Korte Altaarstraat 19 te 2018 Antwerpen

Meer uitleg? Informatie over onze school vindt u, behalve in dit informatieblaadje, op onze website www.ies-a.com Maar wij zijn ook altijd bereid u te woord te staan als u info over de school vraagt. Kerken of gemeenten kunnen ons vragen om een woordje uitleg te komen geven in hun christelijke gemeenschap. Wij zullen u eerlijk informeren over hoe het eraan toe gaat in onze school, welk pedagogisch project we hebben, hoe we onze kinderen onderwijzen.

50

Bidden helpt! Dank aan God voor het bestuur, dat trouw haar taak opneemt, dank aan God voor de directie, die steeds nieuwe uitdagingen moet aangaan en voor alle mogelijke problemen antwoorden aanbrengt, dank aan God voor de leerkrachten, die in een hecht team samenwerken en die aan de kinderen zoveel mogelijk willen meegeven, dank aan God voor de ouders, die hun kinderen aan de school toevertrouwen, dank aan God voor zoveel lieve kinderen.

Bid voor… Mogelijk zijn er weer enkele kinderen, die verhuizen en daardoor naar een andere school gaan. Bidt u mee voor deze kinderen, dat het hun goed zal gaan? Afgelopen maand vertrok zo een gezin met drie kinderen naar Spanje… Bidt u mee dat er nieuwe kinderen in de plaats komen van kinderen die weg gaan? De school mag vol lopen. ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugde!’ zegt het spreekwoord. En dat geldt ook voor onze school. Bidt u ook dat de kinderen goed hun best doen om ook goede schoolresultaten te halen. Wij vinden het heel belangrijk dat de kinderen ook een goed rapport krijgen. Maar dat kan alleen als ze ook hun best doen. Hoe beter de rapporten van de kinderen, hoe gelukkiger de ouders en de leerkrachten zijn. En iets minder veraf: bidt u ook mee dat de kinderen van het derde en vierde leerjaar een superleuke, toffe week mogen beleven in de Hoge Rielen. Ze gaan in de week van 19 mei samen met de kinderen en de juffen op stap! Bosklassen! Ik wou dat ik erbij kon zijn…

51

 

SCHOOLKA

IE SA

De Zonnebloem

INTERNATIONALE EVANGELISCHE SCHOOL ANTWERPEN KORTE ALTAARSTRAAT 19, 2018 ANTWERPEN IES-A.COM | V.U. LUC BORKES

52