EUROSTRA. 48ste JAARGANG NUMMER 1 MAART BLIKsem McQueenzzz Bestuurswagens E.E.V.B.H. Eurotiek

EUROSTRA W W W.DR V-EUROS.NL

BLIKsem McQueenzzz

48ste JAARGANG NUMMER 1

Bestuurswagens

MAART 2015

E.E.V.B.H. Eurotiek

Winterwedstrijden

VAN HET BESTUUR

Woord van het bestuur Op moment van schrijven is het eind februari. De winter is bijna voorbij, buiten roeien wordt weer aangenamer en de zon blijft langer schijnen. Door: Pim van der Wal Een goed moment om het roeien weer op te pakken als dat wat versloft is in de winter. Genieten van het heerlijke weer dat de lente altijd meebrengt is ook een mogelijkheid, op of naast het water. Ambitie kun je definiëren als de doelen die een persoon voor zichzelf stelt. Daarmee verschilt ambitie dus per persoon. De één wil ingenieur worden en de ander wil bij de bond roeien, of zelfs allebei. Om je ambitie te verwezenlijken moet je tussendoelen halen en tijd in jezelf steken, zoals dat zo mooi genoemd wordt. Zo zijn de p.t./f.t. en de NIKE/EIC Borrel geweest en mensen hebben hun ambitie op die vlakken kenbaar gemaakt. Ook roeien is tijd in jezelf steken, je verhoogt immers je fysieke en mentale sterkte.

voor jezelf stelt. Als roeier, als coach of als student heb je waarschijnlijk aan het begin van dit jaar een aantal doelen gesteld. Kijk nog eens goed naar de status van die doelen. En vergeet niet, het seizoen is net begonnen en dit tweede halfjaar is een goed moment om de eerste stap te zetten

om je ambities voor het hard roeien te verwezenlijken. Namens het 50e bestuur Pim van der Wal Penningmeester der D.R.V. Euros

Ambitie begint met de doelen die je

VAN DE REDACTIE

COLOFON De eurostra is het verenigingsblad van roeivereniging D.R.V. Euros. De eerste uitgave van het blad kwam uit in 1967. Het blad verschijnt in de huidige vorm sinds 2012.

Vormgeving Helen Harmsen Column Nord du Gare Verder werkten mee: Pim van der Wal BLIKsem McQueenzzz Machteld Vermeer Sander Brand Rogier Hafkenscheid Stephen Geerlings Marinus Goedhart Lydia Groote Schaarsberg

D.R.V. Euros Tel.: 053 4341136 (bestuur) E-mail: [email protected] Universitair Watersportcomplex ‘De Sevende Camer’ Auke Vleerstraat 99 7547 AN Enschede 2 • EUROSTRA MAART 2015

EUROSTRA

Redactie E-mail: [email protected] Helen Harmsen Nico Wolters Minke Holleboom Daan Ekkelenkamp

Stro en Spareribs Door: Helen Harmsen Dit jaar vierde zwaar’05 zijn lustrum en daarom besloten zij met de hele ploeg naar de Uitzuip te komen. Ietwat teleurgesteld over het aantal sparerib botjes wat door het restaurant vloog stonden ze later op de avond tot aan hun enkels in het stro. Herinneringen werden opgehaald en vol weemoed werd terug gedacht aan die goede oude tijd. De Eurostra die voor u ligt heeft een vleugje ambitie, zo kijken we naar de vorderingen binnen de eerstejaars wedstrijdselectie in deel 2 van de serie geschreven door Nico Wolters en er wordt terug gekeken naar de resultaten van MGL’14. Ambitieus is veelal een woord waarmee wedstrijdroeiers worden

bestempeld. Maar zoals Zwaar’05 aanstipte in het barboek afgelopen Uitzuip: Het is niet zo zeer het lint wat je wedstrijdroeier maakt, het zijn je prestaties. Zowel het competitie seizoen als het wedstrijdseizoen is los, laten we roeien, laten we blikken, laat de D.R.V. zegevieren. Het eerste blik en de eerste taarten zijn al binnen, opdat er nog vele zullen volgen. Dan rest mij niks anders dan u veel plezier te wensen bij het lezen van deze editie van de Eurostra. Met rood-wit gebiesde groet, Helen Harmsen Euros wint de Varsity!

EUROSTRA MAART 2015 • 3

Nord du Gare

Noordje beschouwt

Wekelijks zitten wij gekluisterd aan de bar van Sociëteit de Sevende Camer, genietend van een biertje of een glas Rivella. Zo ook op donderdag 20 november. De leden van de D.R.V. hebben hun bordje leeggegeten en zien de vele onbekenden die zich ietwat onwennig op de sociëteit bevinden. De jonge geesten staan in groepjes bij elkaar waarvan sommigen amper een donderdagavond in de Sevende Camer hebben meegemaakt. Voor deze avond hebben ze echter geprobeerd een das te strikken of staan ze trots in hun gezamenlijk aangeschafte capuchontruien.

Om half 9 klautert een ploegje van zes meisjes de zeiltafel op en begint het schouwspel. Allen nog groener dan de kleur van hun jasjes en gewapend met tiara en bretels. Er wordt door elk van de meisjes een stuk van een rijmpje opgelezen van de papiertjes die ze in hun handen hebben. Er wordt iets gezegd over zeehondjes en de snelheid van hun boot, maar het merendeel van de aanwezigen lijkt het niet te verstaan of te interesseren. Net voordat de laatste zin voorgelezen is krijst iemand van nabij de bar “FUSTJE!”, waarna een tiental mensen dit voorbeeld volgt en de meisjes op de tafel wat onwennig om zich heen kijken. Niet veel later wordt dit geschreeuw gevolgd door een grote hoeveelheid bekers met bier die een vlucht maken vanuit de kroeg naar de zeiltafel. De meisjes druipen vervolgens doorweekt af en de eerste ‘presentatie’ is voorbij. Wanneer je door de kroeg kijkt zie je de gezichten van de sjaarsen vertrekken. Nieuwbakken ploegjes beseffen dat ze heel wat minder voorbereid hebben dan de zojuist weggestreepte meisjes en hopen dat hun iets welbespraaktere ploeggenoot toch maar wel een goed verhaal heeft. Bij het gros van de ploegjes lijkt het echter weinig uit te maken of ze een verhaal hebben. Tijdens de meerderheid van de presentaties wordt er binnen enkele seconden om een fustje gebedeld en wanneer een bevredigende reactie uitblijft, wordt het desbetreffende ploegje van de tafel gestreept zonder dat iemand enig idee heeft wat het ploegje 4 • EUROSTRA MAART 2015

wilde vertellen. Binnen aanzienbare tijd lijken alle sjaars het idee te hebben dat dit een normale gang van zaken is en strepen ze vrolijk mee op hun jaargenoten die een presentatie proberen te houden. De omschrijving van het verloop van deze avond lijkt misschien triviaal maar de weldenkende lezer zal hier uit extraheren dat deze hele avond voor niemand echt leuk is. Voor de ouderejaars is het een bijzonder lange avond waarop je elke vijf minuten een groepje op de tafel ziet klimmen, er iets onverstaanbaars wordt medegedeeld en er vervolgens bier naar de sjaars gegooid wordt. Daarnaast is het voor de meeste sjaars een avond waarop je lang moet wachten tot er bier op je gegooid gaat worden. Ten slotte is er nog een laatste categorie: de leden die er van genieten om bier op sjaars te gooien. Aan hen zouden we graag willen vragen om deze droevige hobby ergens anders uit te gaan voeren. Wanneer je dit als eerstejaars leest vraag je je wellicht af hoe het wél moet. Wanneer je op Euros een verhaal wil houden om je ploeg, je activiteit of iets anders te presenteren, dien je met een paar zaken rekening te houden: Zorg voor een goed verhaal Dit lijkt misschien logisch, maar velen geven voornamelijk een opsomming van feiten. Dit is voor de luisteraar niet erg spannend en hierdoor zal je de aandacht snel weer kwijt zijn. Natuurlijk moet je, indien nodig, wel bepaalde informatie overdragen, maar verpak ook dan je boodschap in een goed verhaal. Spreek luid en duidelijk Hoe goed eenieder ook zijn best doet om stil te zijn, zal het altijd enigszins rumoerig zijn op de sociëteit. Wanneer je stem het niet toelaat om luid te zijn, kun je overwegen om een vriendje of vriendinnetje met een luidere stem te vragen het woord te nemen. Houd het visueel Dit is vooral belangrijk wanneer je moeite hebt met de voorgaande punten. Ook al heb je een matig verhaal, wanneer je iets kunt laten zien aan de aanwezigen

of iets uitdeelt heb je de aandacht sneller te pakken. Kom goed voor de dag Wanneer je das veel te kort is of wanneer je met je handen in je zakken staat, zijn mensen hier snel door afgeleid. Een zure CBE’er zal tegen je beginnen te schreeuwen en je publiek heeft geen aandacht meer voor je verhaal. Aan alle ouderejaars die een volgende keer weer aanwezig zijn, zouden we willen vragen om je fatsoen te houden en de jonge leden een kans te geven om hun verhaal te doen. Natuurlijk mag je een bepaalde standaard verwachten van leden van de D.R.V., maar het is belangrijk dat de jonge leden de vaardigheid van het spreken ontwikkelen en dit op de club kunnen oefenen. Mocht de inzet van de spreker toch echt ondermaats blijken, schroom dan uiteraard niet om gepast te reageren. De residenten der roeiersresidentie Nord du Gare, Imro Dawson Rein Liefers Eiko Westerbeek Ton Nguyen

VANUIT DE LEDEN

BLIKsem McQueenzzz Het afgelopen halfjaar hebben de BLIKsem McQueenzzz een voorspoedig jaar gehad! We zijn een aantal onmeunig lekkere ploegmaaltijden, heel wat verrukkelijke pilsjes en veel loodzware trainingen verder. Hieronder een aantal hoogtepunten: EEEK Euros Och och och, wat waren we zenuwachtig. Rosemarijn had geen nagels meer over en Laura kreeg de hele week geen hap door haar keel. En toen was het eindelijk zover, de beruchte donderdagavond was gekomen. De donderdagavond waarop alle comporoeiers eens even moesten laten zien wat we in huis hadden. In de zeikende regen, gewapend met kilo’s bananen fietsten de BLIKsems met zijn allen naar Euros. Tynke mocht het spits afbijten en trapte, als nooit tevoren, 1.45. Toen was het de beurt aan Rosemarijn. Met een geblesseerde schouder wist ze toch een PR te trappen en een mooie 1.56 op haar klokje te laten verschijnen! Vervolgens stoomde Julia zich klaar, kwaad als ze was. Aan haar gezicht was af te lezen dat ’t uit de topjes van haar tenen kwam. Op haar schermpje verscheen een megasnelle tijd van 1.56. De volgende BLIKsem, Hanneke, stond al de hele avond te trappelen totdat ze mocht shinen en nu was het zover. Na wat opwarmoefeningen ging ze van start. Die Hennie hadden ze nog nooit zo hard zien trappen! 7 seconden sneller dan haar ex-PR ging ze over de finish. Last, but not least, moest er een interploeglijke battle worden uitgevochten tussen Nienke en Laura. Nienke ging als een razende kop aan kop met Bo en die ze met een fabeltastische eindsprint net wist te verslaan met een eindtijd van 1.47. Ondertussen trapte Laura een PR alsof het niets was. Als een echte BLIKsem ging ze over de finish met 1.55! Met een gemiddelde van de snelste drie van 1.47 wisten de BLIKsems hun eerste taartblik van het jaar binnen te slepen. Laten er nog vele volgen… TEEK Euros Minder zenuwachtig dan voor de EEEK begonnen de BLIKsems aan de TEEK. Deze geweldige doorwisselwedstrijd wilden we zeker op ons lijstje der overwinningen hebben. Na eerst wat weinig gesmeerde wissels van andere ploegen aanschouwd te hebben, waren we als allerlaatste eindelijk aan de beurt. Gelukkig gingen de meeste wissels goed

en werd onze naam waarheid. We trapten met de snelheid van de BLIKsem de snelste tijd (1.46.6) van de eerstejaars vrouwenploegjes! Dit was dus genoeg om het tweede taartblik van het jaar binnen te slepen. BLIKsems ‘VO! Gyas-Hunze Groningen Het allereerste wedstrijdweekend! Na vele zware trainingen en ontberingen in de kou waren we er helemaal klaar voor. Het epische weekend begon goed met een halve dierentuin in de trein. De BLIKsems gingen namelijk gehuld in onesies (Primark bedankt!) de tocht naar het hoge noorden aan. Vele rare BLIKken werden geworpen, but o my, we did look awesome! Eenmaal aangekomen in Groningen werden we welkom geheten door de andere helft van de dierentuin, de Stomping Stags, ook gehuld in superfancy onesies. Een lift naar het huis van de zus van Hennie in hartje Grunn werd een onverwachts dinertje bij de McDonalds. Nadat we eindelijk waren geïnstalleerd ontmoetten we de andere Euroïden in ‘De Drie Gezusters’. Na ontzettend hard gezweet (onesies bedankt!) en gedanst te hebben besloten de BLIKsems rond een uurtje of drie dat het bedtijd was. Met nog maar drie uurtjes slaap (Samsung bedankt!) in het vooruitzicht sloten de BLIKsems de oogjes. Er werd gezellig gespoond (ploegliefde ‘VO) en op lege matjes getukt, maar om zeven uur stonden we weer fris en fruitig klaar bij de eenzame David. Na een lang stuk te hebben opgeroeid was het tijd om te knallen op de 2,7 km! We liepen al gauw vertraging op door een

slome Phocas boot die we in verband met ingewikkelde regeltjes tot de derde brug niet in mochten halen. Na die brug scheurden we er als een malle voorbij. De race door de grachten van Grunn ging lekker, er werd hard getrapt door de roeiers en flink geschreeuwd door het stuurtje. Helaas werd de eindsprint die ons veel tijd had kunnen schelen te laat ingezet. Al met al zijn de McQueenzzz 17e van de 43 vrouwenploegjes geworden. Vervolgens zochten we allemaal hun nestje nog maar even op om wat slaap in te halen. De avond werd ingeluid met een fancy maaltijd van de snackbar onder het genot van een wijntje. Toen alles was genuttigd was het tijd om naar het ‘grote’ Gyas tentfeest te gaan. Het was een gezellige bedoeling met alle Euroïden; de bar werd bestormd, er werden last minute stuurtjes geregeld voor zondag en het pils vloeide rijkelijk! Halverwege werd het feestje voortgezet in de stad, maar de McQueenzzz bedachten, met de wedstrijd van zondag in hun achterhoofd, dat het toch verstandiger was om te gaan dutten. Eén slaapplekje bleef deze Valentijnsnacht onbeslapen in verband met bloeiende interploegelijke liefde die natuurlijk niet verstoord mocht worden… Zondag werd de laatste 400 meter eruit geknald. De heat werd gewonnen en de BLIKsems werden 10e van de 43 damesploegjes. Nadat nog de nodige diensten als stuurtjes zijn verleend, vertrokken de McQueenzzz brak en moe richting Enske. We mogen tevreden zijn over de scores, maar het kan nog harder! Al met al kan teruggekeken worden op een mooi weekend, waarin genoeg drank werd genuttigd, nieuwe blaren gekweekt zijn, Julia leerde kingsen en nog belangrijker: de Winterbokaal veiliggesteld is! ‘VO!

BLIKsem McQueenzzz met topcoaches Bram v. Capelleveen, Minke Holleboom, Floor Bakker en Harm Bult


EERSTEJAARS WEDSTRIJDROEIEN

Deel 2: Op weg naar de WW De vorige editie van de Eurostra kwam eind November uit en beschreef de selectie en de vooruitzichten voor de winterperiode. Ondertussen zijn de winterwedstrijden achter de rug en ligt het grote seizoen, waar het moet gaan gebeuren, voor de deur. Een mooi moment om te reflecteren op de afgelopen maanden en kort vooruit te kijken. Bijna drie maanden zijn gepasseerd met dagelijks trainen; ik heb een hoop te vertellen dus. wedstrijdlint uitgereikt aan allen die de Door: Nico Wolters Afronding selecties Begin december zijn de selecties voltooid. Het laatste onderdeel hiervan was een twintig minuten test op de ergometer in Amsterdam tijdens de Ergohead op 8 December. Een delegatie van 24 eerstejaars selecanten hebben deze twintig minuten voltooid, waarbij Daan Horenberg met een gemiddelde van 1:44,0 het dichtste bij de eindoverwinning (in het beginnelingenveld) kwam. Helaas moest hij een roeier van Gyas voor zich laten. Een dag later werd de selectie bekend gemaakt. Er heerste onder roeiers (en stiekem ook coaches) onzekerheid, want bij licht en dames waren er niet voldoende roeiers voor een acht. Uiteindelijke werd er aardig onverwachte beslissing genomen; ondanks het tekort zou er alsnog drie achten geselecteerd worden. Bij zwaar werden uiteindelijk zelfs negen roeiers geselecteerd. Licht daarentegen maakte een gedurfde keuze door met 5 geselecteerden toch dit jaar op de acht in te gaan zetten. Uitzuip & NKIR Na de voltooiing van de selectie, was de NKIR het eerste grote evenement. Op weg hierna toe moesten de traditionele laatste (kaalscheer)borrels bezocht worden en uiteraard kon de uitzuip ook niet ontbreken. Tijdens de kerstvakantie werd de extra vrije tijd goed gebruikt om eindelijk wat vaker in de boot te kunnen trainen. Om de uitzuip extra spectaculair te maken, werd de dag ervoor, op 2 januari, een eerste 2k-test afgenomen. Tijdens de uitzuip hebben alle roeiers hun mentale kracht kunnen sterken en aan het eind is uiteraard het 6 • EUROSTRA MAART 2015

ontzettende knappe prestatie was dat het overgrote merendeel van de roeiers een nieuw persoonlijk record neerzette op de wedstrijd ondanks de slechte omstandigheden in de hal. De eerste tekenen van de juiste wedstrijdmentaliteit kwamen hier al aan het licht

beproeving doorstaan hebben.

De belangrijkste doelstelling op de NKIR was om als acht te starten. Dit betekende dat er op korte termijn invallers bij de ploegen betrokken moesten worden. Bij de dames werd dit al in de kerstvakantie geregeld doordat Emma uit Parijs kwam invliegen voor het wedstrijdroeien bij Euros. Bij licht werd al snel Benjamin van burgervereniging Amycus aangetrokken, die een behoorlijk strakke 2k in de benen bleek te hebben. Om zijn gewicht, want hij was in de Kerst nog 78 kg, enigszins te compenseren werd Ritten van de Zwolsche (66kg) gevonden die tevens in de boot een behoorlijk vermogen in het water kan leggen. Dit heeft het tekort aan invallers snel naar één verminderd. De NKIR lag in lijn van wat je mag verwachten op een wedstrijd gebaseerd

op puur vermogen van een vereniging met de kleinste selectie van Nederland; alle ploegen eindigde aan de achterkant van het veld. Bij licht werd het nog even spannend of ze mee konden doen, want op de dag van de wedstrijd meldde de incidentele achtste roeiers zich wegens ziekte af. Seth, 1e jaars compo en overigens ook de broer van Maxim, nam de eervolle taak op zich om de acht te complementeren en zette daarnaast een verdienstelijke tijd neer. Wat ook een

Trainingsweekend op de Amstel Na de NKIR werd de focus verlegd naar het trainen in de boot. Een belangrijke schakel hierin was het trainingsweekend op de Amstel in het weekend van 31/1. Samen een weekend lang op een vreemde locatie met roeien bezig zijn, zorgt ervoor dat er flinke stappen gemaakt worden in de efficiëntie van de haal. Aan het eind van het weekend stond er een trial tegen de eerstejaars secties van Argo op het programma om de bootsnelheid alvast te testen. Behalve dat er dit weekend voor de roeiers de gelegenheid was om technische stappen te maken, kon er mooi aandacht geschonken worden aan het sturen. Op de Amstel worden maar liefst twee klassementswedstrijden gestart die bekend staan om hun bochtige parcours waar veel tijdverlies op de loer ligt door uit de bocht te vliegen. Een mooi moment voor de stuur om te oefenen in de combinatie van het geven van motiverende commando’s met scherpe stuurmanskunsten. De tijd in de lunch werd ook benut, doordat Sanne Beukers, een uitstekend voorbeeld van hard en succesvol roeien, een goed verhaal hield. Vernieuwingen Dit lustrumjaar staat bij het eerstejaars

WINTER WEDSTRIJDEN DELFT roeien natuurlijk ook in het teken van de nieuwe professionele coaches. Karin en Lars hebben afgelopen jaar een aantal vernieuwingen ingevoerd waarvan een aantal interessant zijn om te noemen.

Een van de belangrijkste is de grote standaardisatie in het trainingsschema van alle eerstejaarsploegen. De ploegen volgen allemaal min of meer hetzelfde trainingsprogramma. In dit trainingsprogramma zitten een aantal nieuwe accenten: tijdens het najaar en de winter wordt er alleen in het weekend in de boot getraind. Dit betekent dat er doordeweeks alleen maar landtrainingen zijn, welke bestaan uit crossfit, ergometeren en, nieuw, hardlopen. Met name het laatste is een toevoeging aan het ontwikkelen van een sterke hartlong conditie, die aan het eind van het seizoen zijn vruchten moet afwerpen. Verder zijn de ergometertrainingen nooit echt rustig; het traditionele 45 minuten

ED op tempo 20 met hartslag 160 komt nauwelijks meer voor. 10 min, 15 min, 10 min op +7, +12 en +7 boven de 2k split klinken de roeiers veel vertrouwder in de oren. Daarnaast werken de coaches meer samen tussen de kaders in en wordt er minstens elke twee weken uitgebreid overlegd om de zaag scherp te houden. Stabiliseren heeft ook een vaste plek in het trainingsschema gekregen, zodat de core-stability al in een vroeg stadium ontwikkeld wordt. Geheel nieuw hierbij is het gebruik van een bal die de oefeningen een stuk uitdagender maakt. Handig als je een planken naar een hoger niveau wil brengen als ploeg. Winterwedstrijden De Winterwedstrijden zijn de eerste wedstrijd van het klassement en vonden op 22 & 23 februari plaats. Het veld was uitzonderlijk groot met zelfs 23 boten in het zware veld! Helaas wist geen van de ploegen klassementspunten te veroveren. Wel was dit een uitgelezen kans om de snelheid en techniek van de eurosploegen te vergelijken met de tegenstanders en wedstrijden te leren varen. EJL voer op zondag een opvallend goede wedstrijd met een proteus invaller in een tijd die op zaterdag voldoende was geweest voor klassementspunten, ondanks dat de weeromstandigheden ongeveer gelijk waren. Aangezien deze

invaller heeft toegezegd om mee te roeien met de Head of the River op de Amstel in eind maart, wordt er nu al reikhalzend door de roeiers naar deze 8km lange pot knetterhard roeien uitgekeken. Vooruitzicht komende maanden Uit de ervaringen van de winterwedstrijden wordt komende weken hard gewerkt door roeiers en coaches om de eerste klassementspunten te pakken te krijgen. Het wordt spannend om te zien of de investering op het land vertaald kan gaan worden in bootsnelheid. De periode na 28 maart, als de zomertijd ingaat en er weer getraind kan worden na collegeuren, zal hier een doorslaggevende rol in gaan spelen. Tevens zal dit jaar eerder dan gebruikelijk de preselectie voor de huidige competitieroeiers opgezet worden om fanatiekelingen klaar te stomen om volgend jaar succesvol deel te nemen aan de selectie voor de eerstejaarsploegen. De verwachting is dat deze groep al in april dit jaar aan de slag zal gaan. p.s. ouderejaars wedstrijdroeiers; willen jullie ook een genoemd worden in de Eurostra? Zend nu jouw ervaringen in naar [email protected]


NSRF Commissie

VANUIT DE LEDEN

NSRF Slotwedstrijden

European Universities Games

De NSRF het grootste evenement van het jaar in de roeiwereld. Menig wedstrijdroeier kijkt hier het hele 2k-seizoen al naar uit. Ook is de NSRF het ultieme doel voor de comporoeier met talent, zij kunnen hier starten in de talentenacht. Voor alle anderen zijn de slotwedstrijden ook de ideale locatie om onder het genot van een biertje in de zon te liggen en toe te kijken hoe je clubgenoten zich uitsloven op het water.

Op de NSRF Slotwedstrijden wordt voor roeiend Nederland het wedstrijdseizoen afgesloten. Behalve voor de ploegen die een uitzending hebben verdiend naar een internationale wedstrijd. Ramon, Bryan, Chris en Thomas mogen meedoen aan de “European Universities Games”, het EK voor studenten. Door: Sander Brand

Door: Machteld Vermeer

In de zomer hebben we de roeiwateren voor onszelf, op een aantal vissers na dan. De meeste mensen genieten namelijk van hun vakantie en wij werken ons elke dag in het zweet om fit te blijven. Buiten de training wordt dan ook elk moment aangegrepen om toch dat vakantiegevoel een beetje te krijgen.

De NSRF het grootste evenement van het jaar in de roeiwereld. Menig wedstrijdroeier kijkt hier het hele 2k-seizoen al naar uit. Ook is de NSRF het ultieme doel voor de comporoeier met talent, zij kunnen hier namelijk starten in de talentenacht. Voor de iets minder getalenteerde roeier zijn de slotwedstrijden ook de ideale locatie om onder het genot van een biertje in de zon te liggen en toe te kijken hoe je clubgenoten zich uitsloven op het water. Op 4 en 5 juli 2015 zullen de slotwedstrijden door de NSRFcie omgetoverd worden tot een waar spektakel, zet het dus vast in je agenda! Met acht enthousiaste mensen zijn we hard aan het werk om dit voornemen waar te maken. We hebben zowel wedstrijd- als competitie-ervaring binnen deze commissie, waardoor we de NSRF voor iedereen leuk kunnen maken! De commissie bestaat uit: Robert Wisse – Voorzitter Maarten Takken – Penningmeester Melissa Roersma – Aquisitie Chris van Kampen – Logistiek Ramon Houtsma – Activisten Daniël ’t Hooft – Logistiek en Activisten Jorick Clemenkowff – Catering Machteld Vermeer – PR Wil je dus meer weten of heb je goede ideëen? Spreek ons aan op de kroeg! In oktober zijn we begonnen met het maken van wilde plannen. Tijdens een aantal brainstormsessies hebben we nagedacht over hoe we een eigen tintje aan de NSRF Slotwedstrijden kunnen

8 • EUROSTRA MAART 2015

geven. Dit willen we gaan doen door Twente naar de bosbaan te halen en het hele feestje op de waterkant de relaxte sfeer van een festival te geven. Hiervoor zijn we in samenwerking met een aantal Twentse bedrijven, zoals natuurlijk Grolsch, maar ook de Zuivelhoeve, Twente branding en Johma. Met het creëren van de festivalsfeer willen we de wedstrijd leuk maken voor de mensen die niet roeien. Denk aan live muziek, bier, kleine eettentjes en ander amusement. Wat het helemaal compleet zou maken is een reuzenrad. Ken jij iemand met een reuzenrad of heb je er zelf een? Wij willen hem graag lenen! Als je Ilse de Lange kent, horen we het ook graag. Omdat wij zelf voor het eerst zo’n grote wedstrijd organiseren winnen we veel informatie in van buitenaf. We hebben jullie ondervraagd, iedereen die de enquete heeft ingevuld bedankt! We hebben gebowld met de echte NSRF-commissie, zij organiseren het roeigedeelte van de wedstrijd. We hebben pizza gegeten met de Argo Sprintcommissie, zij organiseren de sprint op vrijdagavond. We hebben een serieuze

vergadering gehad met de NSRF. Zelfs de Euros NSRFcie uit 2005 hebben we ontmoet om hun verhalen te horen. Hierdoor zijn we flink wat informatie rijker en hopelijk kunnen we de nieuwe kennis toepassen. Momenteel zijn we bezig met het uitwerken van alle mooie plannen. Tijdens de wekelijkse vergaderingen op E.E.V.B.H. Eurotiek worden er belangrijke beslissingen gemaakt, er wordt flink getekend op de plattegrond van de bosbaan en de mailbox zit vol met reacties op offertes. Wij zijn dus hard aan het werk, maar om een echt topresultaat neer te zetten hebben we jullie hulp nodig! Het hele weekend zijn er allerlei leuke taken waarbij jullie je in kunnen zetten, denk aan hamburgers flippen of biertjes tappen. Ons doel is om van de slotwedstrijden een feestje te maken, ook voor de activisten. Voor op het erevlot hebben we nog een aantrekkelijke heer en dame nodig om de blikken uit te reiken aan de winnaars. Denk jij dat jij hier leuk genoeg voor bent? Meld je aan via nsrf@ drv-euros.nl. Wij hebben er al heel veel zin in, jij ook?

Om extra vooruitgang te boeken met onze invaller Thomas en om de baan goed te leren kennen zijn er 2 trainingsweekenden gepland in Rotterdam op de wedstrijdbaan. Begeleid door onze coaches en het heerlijke weer werken we heel wat trainingen af. De boot gaat steeds beter lopen en de sfeer in de ploeg is goed. De wedstrijd nadert snel en we mogen onze splinternieuwe boot pimpen met stickers van onze sponsoren: DRV Euros, het UFonds en Canon. Stiekem is het best wel gaaf om rond te varen met zo’n bekende sponsor op je boot. Dinsdag 29 juli gaan we dan naar Rotterdam voor de wedstrijd. Toegangsbewijzen ophalen, met de bus naar het hotel en ‘s avonds nog een korte training draaien. Alles was goed geregeld, zo ook het eten. Voor de lichtgewichten een speciaal menu, maar dan merk je dat zo’n grote organisatie licht roeien toch niet helemaal begrijpt. Het “zoutarme menu” van sodexo is niet heel zoutarm. Als noodoplossing moeten we dan de voor ons welbekende zoutloze, vezelarme pannenkoeken maken. In het hotel mogen we de keuken niet in, dus dan maar een kennis uit Delft bellen.

ploeg dicht achter “Imperial College London” en de voor ons al bekende “Utrecht University”. Deze uitslag geeft ons goede hoop voor het varen in de top 3 want de concurrentie is heel sterk. De heren uit Londen roeien met WK U23 finalist Wilf Kimberley en hebben het jaar ervoor met grote voorsprong gewonnen. De Duitse ploeg heeft drie WK U23 finalisten waarvan er twee zelfs top 10 zijn geworden op de World Rowing Cup in Luzern. De Triton ploeg uit Utrecht heeft het hele seizoen net harder gevaren dan wij. We mogen onszelf echter ook niet te kort doen, we zijn immers wel de snelste lichte vierzonder van euros sinds de hoogtijdagen van rond het jaar 2000. We zijn daarmee zelfs 2e geworden in het klassement, vlak achter Triton. Vrijdag is het dan zo ver, de finale. Voordat we met de boot het water op gaan krijgen we nog een paar laatste tips van coaches Johan en Sander, gevolgd door een speech van WK roeier Joeri Jongbloets. De wind staat goed, volle wind mee van start tot de finish. Eenmaal bij de start aangekomen zijn we er helemaal klaar voor, de laatste race van het seizoen. Gesteund door een grote delegatie Euros supporters gaan we laten zien dat Euros mee kan op dit hoge niveau. Het licht springt op groen en we knallen uit de start. Vanuit onze ooghoeken zien we dat alle boten even snel zijn. Op de helft met nog 1 kilometer te

gaan is de Duitse boot gezakt naar de 4e plaats. Hier wordt het echt zwaar. In de volgende 500 meter lukt het niet om de versnelling van de Britten en Triton bij te houden. Het laatste deel van de race geven we alles, de ‘Burst’, onze mega eindsprint word ingezet en we weten dat dit het laatste element is tot de finish. Ondertussen zijn de Duitsers akelig dichtbij gekomen en dan klinkt de zoemer van de finish. Daar liggen we dan, alle spieren vol met zuur, bloedsmaak in je mond die net niet wegspoelt met de laatste slok water. Wachtend op het hopelijk verlossende antwoord. De kamprechter noemt de volgorde van de banen waarin de boten zijn gefinisht: “5... 4... 3... 6.” En dan dringt het door, we zijn 4e geworden, de Duitsers hebben ons op enkele honderdsten van een seconde op een vierde plek gezet. Met gemengde gevoelens stappen we uit, we feliciteren de winnaars. “Utrecht University”, de ploeg die je al een seizoen lang van de overwinning afhoudt. Toch liever zij dan een buitenlandse ploeg. Pas in de nabespreking realiseren we ons wat een prachtige afsluiting dit is van een succesvol seizoen, en er komt weer een glimlach op ons gezicht. Het is klaar, we zoeken onze vrienden op en genieten van echte vakantie. Op naar het volgende roei avontuur, kijken naar het WK waar onze eigen Joeri mag starten. Licht ‘VO

Op donderdag is de ‘Race for Lanes’. Anders dan wij gewend zijn van nationale wedstrijden is het op internationaal niveau normaal om een wedstrijd te roeien voor de beste baan in de finale. Meteen een goed moment om je tegenstanders te testen. Nadat de ploeg van “University of Hamburg” doorhadden dat ze de andere ploegen in de eerste fase bij konden houden laten ze zich terugzakken. Wij finishen als derde


De Dissel

Officieel orgaan der Euros Road Company, Jaargang 2, nummer 1, maart 2015 Met trots presenteren wij u de tweede editie van “De Dissel”. In november 1994 verscheen “De Dissel” ter gelegenheid van de aankoop van een nieuwe botenwagencombinatie, bestaande uit de “MAN” en de huidige “Oude kar”. Inmiddels zijn we ruim 20 jaar verder en staat de ERC op het punt om te gaan rijden met wederom een nieuwe combinatie. In het coverartikel uit de vorige editie werd de oproep gedaan om een geschikte naam voor het betreffende “vot papier” te vinden. Helaas is er tot nu nooit een tweede editie van “De Dissel” uitgebracht, maar de oproep voor een andere naam is nog immer relevant. Vanaf mei zal de ERC voornamelijk gaan rijden met haar nieuwe BE-oplegger. Bij het gebrek aan een dissel is naam “De Dissel” niet echt meer toepasselijk. De creativiteit blijft tot nu toe echter beperkt. Binnen de ERC komen wij momenteel niet verder dan “De Kingpin” of “De Schotel”. In het laatste geval kan zelfs gemakkelijk een periodiek blad gemaakt worden, welk een pakkende naam als “De Weekschotel” of “De Maandschotel” kan hebben. Genoeg geneuzel over schotels, of blad-namen. Deze editie is geschreven ter gelegenheid van de nieuwe combinatie. Een nieuw trekkend voertuig is inmiddels gesignaleerd. Deze IVECO ziet echter nog wat bleekjes uit. We zijn nog op zoek naar een pakkend design voor de bestikkering. U hoort het al: uw hulp is meer dan welkom.

Wat is ie mooi, hè!

Hitjes

Een standaard rit van de ERC duurt al snel 5 uur en sinds mevrouw Schultz van Haegen heeft besloten de verlichting langs de snelweg uit te zetten is er niets meer te zien langs de Nederlandse snelwegen. Om wakker te blijven moeten de chauffeurs dus vermaakt worden. Dit kan door een goede bak Texaco-koffie maar ook met goede muziek. Denkt u daarbij aan de volgende nummers: K-otic - Falling Brainpower - Dansplaat Niek & Simons - Roos Iets van ABBA (alleen als Jan rijdt) Foute Poolse dance hits De verwachting is dat dit ongeveer twee maanden gaat duren. Als het goed is rijden we dus naar Venetië met de nieuwe combi!

Update

De ERC is nu al een tijdje (sinds 2005) bezig met de aanschaf van een nieuwe combinatie. Het is inmiddels gebleken dat dit nogal veel werk is en omdat er ook gestudeerd moet worden heeft dit project af en toe stil gelegen. Ook wijzigt de overheid de regels waardoor er zo’n 2 jaar geleden weer van begin af aan begonnen moest worden. Voor de zomer van 2014 is er besloten wat we gaan kopen (een BE trekker met oplegger) en vlak voor de kerst zijn ook de kosten vastgesteld. Het resultaat is nu dat er een witte Iveco Daily op het terrein staat en dat er een stapel tekeningen ligt van de oplegger.

De nieuwe Iveco daily 40C18 heeft twee ruitenwissers (ja, we gaan er hard op achteruit), een wielbasis van 3000mm, een hoogte van 2285 mm, een topsnelheid van 100 km/h, twee bekerhouders, niet-elektrisch bedienbare ramen, luchtvering achter, ABS, een koppel van 400 Nm, vier cilinders met drie liter inhoud, een dieseltank van 10 • EUROSTRA MAART 2015

130 liter, een trekgewicht van 3500 kg (6450 kg voor een oplegger), fancy knipperlichten in de grill, een zonneklep mét spiegeltje, cruise-control (!), een radio met cd-speler en zes voorkeur zenders, drie zitplaatsen, zes wielen, een gereedschapskist, een handvat op een rare plaats en nog veel meer. Dus; wat is tie mooi hè!

Chauffeuren bij de ERC Kleine avonturen over bumpers, koel-bungalows, Brugge-weekenden en andere vunzigheden, vaardigheden en verantwoordelijkheden.

gaat eigenlijk altijd vrij snel.

Als chauffeur bij de Euros Road Company houdt je je bezig met een diversiteit aan activiteiten. Als je nieuwsgierig bent daar de werkzaamheden van een chauffeur, mag je altijd een keer meerijden. Elke chauffeur heeft zijn of haar eigen goede verhalen over leuke, bijzondere of speciale ritjes. We beschrijven hier hoe een wedstrijdweekend vanuit het perspectief van de ERC’er over het algemeen verloopt.

Daarna begint de rit naar het eindpunt, dat een beetje afhankelijk is van welke wedstrijd of wedstrijden er gevaren moeten worden. Onderweg zingen we foute liedjes (vroeger ABBA, tegenwoordig Hitzone 20 en STUKO). Als je bent aangekomen op het eindpunt, moet er geparkeerd worden. Omdat de combinatie redelijk groot is, is dat niet altijd even makkelijk, maar wel een uitdaging. Sommige chauffeurs blijven een heel weekend bij een wedstrijd, omdat ze daar ook iets doen (bijvoorbeeld coachen, kamprechtertje spelen, een motorboot besturen of misschien wel roeien), andere chauffeurs gaan weer met de trein naar huis.

Als chauffeur overleg je met de voorzitter over je planning. Een rit begint altijd bij het opladen op Euros op donderdagavond. Afhankelijk van de capabelheid van het aanwezige bestuurslid van Euros duurt dit lang of heel lang. Ergens op vrijdag vertrek je vaak richting Nijmegen om daar de boten van Phocas op te laden. Omdat Phocas haar boten op een woonboot bewaart zijn ze altijd al een tijdje bezig met het verplaatsen van de boten en het afriggeren voordat de ERC komt. Als de botenwagen aan komt rijden, staat er vaak een legertje Phocanen klaar om meteen te beginnen met opladen. Dit

Als je de terugweg moet rijden, moet je altijd zorgen dat je er op tijd bent, omdat roeiers binnen twee minuten na het afladen schijnen te vergeten waar ze hun boot gevonden hebben en waar ze deze dus weer terug moeten leggen. Vaak tref je de botenwagen dan aan als walk-incloset, waslijn en vuilnisbelt. Ook vinden roeiers het vaak belangrijk om eerst te eten, te douchen en daarna pas hun boot af te riggeren en op te laden, zodat de chauffeurs (die ook maar vrijwilligers zijn) zo een uur op ze staan te wachten. Een andere optie is dat iedereen al weg is en dat alle roeimaterialen over het hele wedstrijd terrein verspreid liggen, zodat

je samen met je medechauffeur “wie vind de meeste items” kunt spelen. Als uiteindelijk alles op de botenwagen ligt en vastgeknooopt is, gaat het ritje vaak weer naar Nijmegen. Daar staat weer een legertje Phocanen klaar om de botenwagen af te laden (ja, inderdaad om 22.00 uur ‘s avonds). De chauffeurs gaan ondertussen eten bij de Multi. Daarna vervolgt de tocht weer naar Enschede, om daar vervolgens ongeveer twee en een half uur later aan te komen (vaak ergens na 0.00 uur). De chauffeurs parkeren de kar dan midden op het terrein bij Euros, zodat de roeiers van Euros op maandag in alle rust boten, riemen, riggers en singels eraf kunnen halen. Het zou netjes zijn als ze hierna dan weer de kar naar haar parkeerplek duwen en deze niet als een soort praalwagen laten staan. Helaas zijn de roeiers vaak te beroerd om ook even de singels van de kar af te halen en netjes op te ruimen in een krat. Dit was ongeveer een standaard wedstrijdweekend van de ERC’er. Door al deze frustraties zijn we helemaal vergeten de bumpers, koel-bungalows, Bruggeweekenden, bochtjes door Muiden en andere vunzigheden te noemen. Maar voor het achterliggende verhaal zijn de ERC chauffeurs graag bereid om hun verhaal aan jou te vertellen.

Leermomenten die je moet meenemen uit bovenstaande tekst: - - - - -

Wees op tijd bij het opladen op donderdagavond Ruim je zooi op (bananenschillen, kwarkemmers, lichtingstruien, thermo’s) Leg je boot en andere spullen terug op de plek waar het lag Help even bij het opladen van je boot Zeur niet zo

We kunnen jullie melden dat op 1 maart begonnen wordt met de bouw!


COMPETITIE ROEIEN

Die string pakken en gratis bier drinken! Zodra het ijs begint te smelten en de blaadjes weer aan de bomen beginnen te groeien weet je hoe laat het is. Er hangt een gespannen sfeer in de lucht en er zitten kriebels in je buik. De aller eerste wedstrijd van het seizoen komt namelijk steeds dichterbij. Die legendarische wedstrijd waar, zoals bij elke compo wedstrijd, het feest meer prioriteit heeft dan de wedstrijd. Door: Daan Ekkelenkamp Lang van te voren al worden de tactieken besproken en beginnen de nachten van niet kunnen slapen door de zenuwen. Als je dit artikel leest als onwetende eerstejaars weet je waarschijnlijk niet wat je staat te wachten of denk je misschien wel dat het een beetje overdreven is. Speciaal voor jullie wil ik daarom graag mijn eigen ervaringen met dit roei festijn delen om jullie alvast een accuraat beeld te geven van wat er gaat komen en om de nachten vol verwachtingen te laten beginnen. Zoals ook dit jaar het geval zal zijn waren ook vorig jaar alle huisjes op het vakantiepark van safaripark Beekse Bergen uitverkocht als de onwetende eerstejaars beginnen met kijken. Maar hé, hoe moet jij dat nou weten? Dat de CompetieCie een mail stuurt een kwart jaar van te voren betekend toch niet echt dat je per-se dan ook al wat moet gaan regelen? Echte studenten regelen alles toch net op tijd, dus dan zullen al die andere mensen die naar de NOT gaan dat ook wel doen. We hadden ons dus al voorbereid op een overnachting in de auto toen onze Grote Rode Leider het niet meer aan kon zien. Hij was toch echt te oud voor zulke feuten bullshit en had vastberaden de beekse bergen maar even gebeld. Met zijn charmes wist hij de vrouw aan de andere kant van de lijn ervan te overtuigen dat er toch nog een plekje vrij was op de camping die al he-le-maal volgeboekt was en had hij de auto van zijn ouders ingeladen met een familietent. Terwijl de rest van onze ploeg de EC’s inkopten op de standaard vrijdag middag toetsen die TOM met zich meebrengt was onze gemberman bezig met het vervoeren van 12 • EUROSTRA MAART 2015

appetijtelijke dames over het camping terrein. De wederdienst hield iets minder in dan hij had gehoopt en betrof slechts een banaan. Ondertussen waren de tentamen mensen aangekomen in Tilburg na een reis die veels te lang had geduurd en stapten ze vol trots in de mooiste polo’s van Nederland de trein uit. De volgeboekte camping bleek op ons veldje echter vrijwel uitgestorven. We dronken wat halve liters en besloten dat de rest van de gasten morgen wel zou komen. We sloten Olivier op in de auto omdat hij anders in de weg zou liggen in de tent en nadat hij twee keer het alarm had af laten gaan ontwaakten we de volgende dag in een natte klamme tent. De buiken gevuld met bammetjes met pindakaas en een banaantje reden we naar het gebouw van Vidar. Ook al was het maar 5 minuutjes lopen, we konden

wel genieten van de proleten en paupers die dat stukje niet met de auto konden doen. Verenigd met de andere mensen van Euros begonnen we onze boot op te riggeren en optimaal af te stellen naar onze goden lichamen. Echter was de Composaris van vorig jaar vergeten dat het ook wel handig is om een roertje te hebben als je een wedstrijd moet varen en zo gebeurde het dat we in een uitgeholde boomstam van phocas moesten starten. Dat ding was serieus zo

lomp dat zelfs de olifanten uit de Beekse Bergen er mee zouden kunnen roeien, vervolgens een paar nijlpaarden en een ijsberg aan zouden kunnen varen en het ding nog steeds zou drijven. Je zou bijna een moord plegen om zelfs maar in de Doggersbank te mogen starten zal ik maar zeggen. We voeren die dag prima tijden en konden tevreden aan het bier. Behalve Job. Hij stond stijf van de stress en was begonnen aan het plunderen van de vreetkist om deze stress weg te eten. Een duivelse dame van de anders zo lieve bambi’s had de kans namelijk schoongezien om onze civieler van zijn dierbaarste rood wit gestreepte bezit te beroven. Het was voor hem wel een opluchting dat de bambi’s hem hadden en niet die tering hipsters van kut nereus. Vraag je je af waarom nereus nou kut is? Schiet dan Rutger Haan even aan als je hem ziet op de kroeg. Weet je niet wie Rutger is? Schaam je! Hoezo heb je Zwaar 15 nog niet geliked op Facebook laffe kanoër? Waar was ik gebleven? Oja! Het eten. Na onze zware kracht inspanning, want dat is 2x 500m roeien op je biceps natuurlijk, rammelden onze buiken en besloten we de plaatselijke chinees aan het werk te zetten. Nadat we onze top coach hadden opgehaald van het station besloten we dat de ingerichte bungalowtenten tegenover ons veel chiller waren om bij te eten dan onze eigen tent. En natuurlijk ga je niet pilsen op de plek die je net hebt vervuild, door als een beest je voer naar binnen te schuiven. Dit deden we daarom maar bij de tent daar weer naast, welke vervolgens ook zo ranzig werd dat we besloten naar het feest te gaan. Onderweg naar het feest begonnen de gouden rakkers hun werk te doen en kwamen we steeds meer tekenen van dronken studenten tegen. Omdat het nog redelijk vroeg was besloten we eerst maar even langs te hoppen bij een onderonsje van Aegir en Laga. Dit zag er wel gezellig uit en ze dronken lekker bier uit blik, je kent het vast wel: Schultenbrau. Een aardige jongeman netjes in jas das gestoken

NOOC OPENING 2014 overhandigde ons ook een blik. Blijkbaar beseften die mensen van Aegir en Laga op dat moment ook dat het pauper bier niet te zuipen was want ze begonnen de opblaas zwembadjes die ermee gevuld waren steeds hoger in de lucht te gooien. Nadat een van ons bijna werd onder gebraakt door een iets te enthousiaste dame van Aegir besloten we maar onze weg te vervolgen en naar Vidar te gaan. Onderweg zijn we nog heel even gestopt om met zijn zessen een kleine auto op te tillen en deze 100 meter verderop op een andere parkeerplaats weer neer te zetten. Perfecte timing want net toen we klaar waren kwamen de bewakers er pas aan. De feesttent was intussen al redelijk volgestroomd en de braspartijen waren begonnen. De eerste mensen werden alweer afgevoerd door de EHBO. We besloten natuurlijk om niet laf aan de kant te gaan staan en mengden ons in het geweld. Overal om je heen zag je niks anders dan mensen die aan elkaar aan het sjorren waren en uit het niets werd je vast gegrepen door een kneus van een andere vereniging. Natuurlijk won je deze braspartij met gemak en kon je weer gratis een biertje drinken. De string hing ondertussen nog steeds hoog in paal. Af en toe kwam er een klein meisje voorbij gevlogen die door een paar beren, die beter hadden kunnen gaan wedstrijdroeien, richting het felbegeerde object werd geslingerd. Gelukkig stond Job dan naast me om ze vervolgens net zo hard weer de andere kant op te smijten. Dit resulteerde vaak genoeg

in het afscheuren van verschillende kledingstukken wat er toe leidde dat er ook af en toe wat blote billen langs vlogen en dat de dames in alleen hun bh hard opzoek waren naar meer kleren. Die kledingstukken probeerde een groepje dames te vergeefs bij Job te zoeken. Een stuk of vijf van deze gedrochten hadden het gemunt op zijn das. Voorbereid als job was had hij natuurlijk een knoop gelegd achter zijn das zodat deze met geen mogelijk los zou geraken. De dames bleven het echter proberen en bleven maar aan het sjorren en trekken. Job had er echter geen zin meer in en besloot terug te trekken wat resulteerde in het sneuvelen van overhemden bij de dames. In de tent hield het geweld maar niet op en probeerde Njord zoals elk jaar hun levensgevaarlijk techniek: Als wij niet naar de string toe kunnen komen, dan komt de string maar naar ons toe. Zo gebeurde het dat de paal uit zijn fundament werd getrokken en langzaam maar zeker begon te kantelen. Onze Grote Rode Leider die niet alleen groot in zijn naam heeft zitten, maar ook daadwerkelijk groot is stond al met zijn handjes te wapperen en rook het stringetje al naderen. De tent stortte bijna in maar iedereen in de tent had maar een doel: die string pakken en gratis bier drinken, dus dat instorten was niet zo’n groot probleem. Helaas vond de organisatie van wel en de beveiligers moesten er aan te pas komen om de paal weer rechtop te zetten. Ondertussen had je jas al flink wat te verduren gehad en waren de eerste kleerscheuren al

zichtbaar. Onze favoriete lichte pik en coach stond zich met pijn in zijn hart in te houden omdat hij heel moest blijven om de eer van Drienerlo te verdedigen. Hoewel de ene na de andere student werd afgevoerd omdat hij te weinig tekenen van leven vertoonde bleef het feest gewoon doorgaan. Als je de tent weer in wou moest je echter wel door een gordijn van zweetdruppels die op je neerdaalde, maar, dan kon je wel weer de strijd aan gaan. Met zatte koppen en halve jassen werd er terug geslenterd naar onze eigen tent toen het feest was afgelopen. Onderweg kwam Roos van Nereus nog doen alsof ze interessant was. Ze was zelfs uitgeselecteerd voor comporoeien en kon eigenlijk dus helemaal niks behalve heel veel drinken. We namen een afscheidsfoto en hielden het voor gezien. Iedereen was te lam en dood om Olivier weer in de auto te knallen dus wist hij een plekje te veroveren tussen de voeteindes in. Vredig genoten van onze welverdiende nachtrust waarna we de volgenden dag een beetje in de hangmatten hadden gehangen om tenslotte weer terug te keren naar het verre oosten. Als je dit nou leest als eerstejaars, zorg er dan voor dat jou NOT weekend minstens net zo episch wordt en schroom je vooral niet om je mooie verhalen te vereeuwigen door ze op te schrijven en op te sturen naar de sparladder baas. Punten verdienen is een kwestie van willen lieve eerstejaars. EUROSTRA MAART 2015 • 13

Marinus Goedhart

DE REDACTIE

De bestuursbak:

Roestend, rammelig en niet te vertrouwen, maar wel heel gaaf! Door: Minke Holleboom

Volgend de encyclopedie die men op de website van de D.R.V. kan vinden, luidt de definitie van de bestuursbak als volgt: ‘Gemotoriseerd vervoermiddel waarmee het bestuur zich tracht te verplaatsen. Wordt ook gebruikt om oud ijzer in de vorm van coachfietsen naar en van wedstrijden te verplaatsen.’ Ikzelf kwam voor het eerst in aanraking met het fenomeen ‘de bak’ toen ik het twijfelachtige geluk had om na de PeiL in Delft met het 49e mee te mogen in de bak, omdat de treinen nauwelijks bleken te rijden zou dat toch heel wat tijdswinst opleveren. Helaas bleek de snelweg toen ook niet de beste keus en door files was ik geen minuut eerder in Enschede. Mede dankzij de autodrop aangeboden door het 49e was het een gezellig en avontuurlijk ritje!

Het 49e was (is) namelijk in bezit van een Crysler New Yorker Le Baron. Gedurende het jaar heeft deze bak hen naar vele plaatsen gebracht, maar onderweg naar de Heineken ging het wat moeizaam. Het bestuur stond toen stil langs de A1, omdat het niet meer lukte om de auto te starten. Toen de ANWB kwam om te helpen, werd het alleen maar erger. De startmotor werd gesloopt door de ANWB, en het bestuur moest zich met de trein verder naar Amsterdam bewegen. Verre ritjes, naar Maastricht een Groningen gingen prima. Ook heeft de bak het 49e naar de Efteling gebracht, en de volgende dag via alle ouders weer terug naar Enschede. Ook is het noemenswaardig dat de bak een bakboek had, waar “van alles” in op werd geschreven, aldus Robert. Tenslotte kon je op de achterbank ook nog genieten van de warmte van 3 aan elkaar genaaide “Snuggie’s”, een fleece deken met 14 • EUROSTRA MAART 2015

De (oud) Bootsman schrijft

Toen ik het UTnieuws onder ogen kreeg en het artikel ‘A Helping Hand to Patients’ zag viel bij mij het kwartje. Niet meer denken: waar moet ik nu weer over schrijven. Door: Marinus Goedhart

mouwen, voor echte koukleumen. De bak staat nog steeds te koop, dus schroom niet contact op te nemen bij interesse. Het 50e heeft gekozen voor een wat romantischer bestuursbak, naar eigen zeggen: ‘Je kunt er in trouwen’. De witte Mercedes S250 W180 rijdt, en heeft tot nu toe altijd gereden als dat de bedoeling was, soms moet ‘ie wel even een minuut of twintig warm worden. Ook blijft de auto niet ieder ritje heel, maar het verliezen van de uitlaat zorgt wel voor een stoer geluid. Echte beproevingen heeft de auto nog niet gehad, want het verste ritje tot nu toe was naar Amsterdam. Bijzonder aan deze auto vindt Pim het dakraam: ‘want die kan open en dan kan je je hoofd er uit steken!’. Met een bestuursbak kunnen ook leuke grappen uitgehaald worden. Eenieder die al wat langer op de vereniging te

vinden is kan je hier iets over vertellen: ‘de bak op ’t dak’-grap van licht 2009. De verlengde Cadillac van het 44e werd bij een uit de hand gelopen grap door de eerstejaars lichte ploeg op het dakterras van de Sevende Camer geplaatst.

‘Waarom moet je een bestuursbak hebben? Dat is gewoon episch. Je voelt je echt een baas als je er in rijdt, iedereen kijkt naar je.’ -Pim van der Wal Uiteraard was dit met enkel mankracht niet mogelijk, en een grote kraan werd ingehuurd om het ding op het dak te krijgen. Dat was een leuke verrassing toen het bestuur terugkwam van hun vakantie en de 3,5 ton zware en 6,5 meter lange auto op het dakterras stond. Oftewel, bestuursbakken zijn gaaf. En als je interesse hebt in de auto van het 49e, bekijk de advertentie ergens in de Eurostra of op Marktplaats.

Het stukje heb ik niet gelezen jullie weten; mijn Engels is zeer beperkt. Maar het deed mij direct denken aan mijn oudste zoon. Weten jullie nog. De vrachtwagenchauffeur die een zeer ernstig ongeluk kreeg op de Duitse autobaan. Een van zijn kwetsuren was dat van zijn rechterhand alle pezen waren afgescheurd. Deze zijn in het academisch ziekenhuis in Hamburg weer netjes gerepareerd. Maar de vingers functioneerden niet meer. Ze zaten letterlijk tegen zijn pols gebogen. Langzaam en moeizaam kwam er wat beweging in het geheel. Tot, ik zal het maar de handcomputer noemen, het apparaat wat je ziet op de foto in het UTnieuws. Maar het apparaat was ook bekent bij zijn fysiotherapeut. Vier keer per week moest hij gebruik maken van die computer. Maar het duurde allemaal veel te lang. Via een lange (financiele) moeilijke weg besloten de begeleidende arts en de fysiotherapeut dat hij de machine thuis moest gebruiken. Dan kun je je eigen programma samen stellen. Zijn programma was 4 uur per dag oefenen, pijnstillers slikken en dan weer achter de pijnbank. Nu 8 maanden verder kan hij al zijn vingers weer bewegen. Met hand en arm kan hij ook weer 10kg tillen. Volgens de deskundigen is hij een medisch wonder. Zij praten niet over doorzettingsvermogen, pijn, enz. Immers het gaat ook om het resultaat en het functioneren. Er is nog een lange weg te gaan, ook hij weet dat. Maar aan de horizon schijnt de zon. UT en het Roessingh hier heb je een praktijk geval. Maar ook ouders zijn zeer geïnteresseerd in dit hele gebeuren. Roeiers, dit is een heel ander stukje dan jullie van mijn gewoon zijn. Maar voor mij is het ook wel eens dingen van je afschrijven. Marinus Goedhart

bron: UT NIEUWS januari 2015, pagina 36

Winter Wedstrijden Delft EUROSTRA MAART 2015 • 15

HUIZEN RUBRIEK

E.E.V.B.H.Eurotiek

Opgericht door 4 bestuursters uit het 31ste staat midden in de Gouden Driehoek (Centrum-Euros-UT), gelegen aan de Toekomststraat het ‘Eerste Euros Vrouwen Bestuurs Huis Eurotiek’. Nadat bleek dat de aanwas van leuke bestuursvrouwen wat achterbleef en de hulp van handige mannen nodig was werd Arne van Eupen de vijfde en eerste mannelijke bewoner van Eurotiek. Door deze verstandige beslissing hebben de huidige bewoners begin januari de twintigste dies van het huis in stijl kunnen vieren met een ware lustrum bingo op de Sevende Camer. Veel leden zijn in de veronderstelling dat deze was ter gelegenheid van het tiende lustrum van Euros maar niks is minder waar. Door: Helen Harmsen en Minke Holleboom De uitzondering die ooit werd gemaakt voor de selectiecriteria van bewoners van Eurotiek lijkt uit het oog verloren. “Mannen zijn handig, die kunnen dingen maken. Behalve deze, deze kunnen alleen Netflix aansluiten”. Gelukkig hoeft er niet zo veel geklust te worden. Dat is niet omdat een flinke opknapbeurt overbodig is maar heeft meer te maken met het feit dat de kans bestaat dat zelfs het verwijderen van een van de vele Varsity posters voor een catastrofe kan zorgen. De spijkers waarmee ze zijn bevestigd fungeren ook als steunbalken waarop de gehele constructie van het huis lijkt te steunen. De recente plaatsing van nieuwe kozijnen en dubbel glas heeft wel voor minder onderlinge strijd gezorgd. Er kan nu ontspannen een plekje op de bank worden gezocht zonder bang te zijn om in de tocht te zitten. Het beeld dat je nu kan hebben is dat van een krakkemikkig huis met leuke maar niet zo handige bewoners. Dat is misschien een beetje waar, maar met deze omschrijving zou je het huis en zijn bewoners te kort doen. De bewoners van Eurotiek zijn zeer gastvrij. Zoals Twents gebruik mag iedereen ‘achterom’ komen voor een lekker kopje thee.

“Iedereen is welkom maar je moet wel via de achterdeur komen. Je mag alleen door de voordeur als je iets bereikt hebt”. Uitzonderingen bevestigen de regel, zo mogen pakjes van de postbode wel via de voordeur, en als iemand ongezien het huis wil verlaten biedt de voordeur ook

‘Mannen zijn handig, die kunnen dingen maken. Behalve deze, deze kunnen alleen Netflix aansluiten’. een uitkomst. Al komt het de laatste tijd weinig voor dat mensen weg gesmokkeld moeten worden. Wanneer je genoeg bereikt hebt om via de voordeur naar binnen te mogen; is discutabel. Het winnen van de Varsity of deelname aan een grote wedstrijd lijkt te voldoen. Zo staat de deur in ieder geval open voor oud bewoners: Arne van Eupen(winnaar Ouden Vier), Edger Tiemens(Ouden Vier roeier ) en Joeri Jongbloets (deelname WK2014 en Ouden Vier roeier). Besturen doen de bewoners van Eurotiek niet meer, wellicht in de toekomst. Sturen doen ze nog wel. Melissa Roersma is een van de meest ervaren stuurvrouwen die op dit moment actief is op de vereniging. Onlangs stuurde ze de club8+ nog naar de overwinning op de TWW maar ook

de jonge aanwas stuurlieden worden vakkundig door haar opgeleid. Mart Langenreis probeert op zijn manier ook de vereniging te sturen door zijn positie in de Raad van Toezicht en het Centraal Beheer Euros. Het eerste wat hij echter noemt als we hem vragen wat hem bindt met de vereniging is “Magnus”. Een bezoek aan Eurotiek is inmiddels vaste prik in de door Magnus georganiseerde Uitzuip waarvan Mart afgelopen jaar President was. Machteld Vermeer deed inmiddels drie jaar geleden mee met die welbekende uitzuip. Dit jaar liggen de ambities in het lichte dames skiff veld. Samen met huisgenoten Melissa en Jaap is ze ook deel van de organisatie van de Euros NSRF lustrumwedstrijden. Ook Jaap Vermeij roeit al sinds 2013 in de wedstrijdselectie maar zou ook graag deel uit maken van een andere selectie. Door hard trainen in de skiff hoopt hij in de voetsporen van succesvolle oudbewoners te kunnen treden en zich bij de bond aan te sluiten. Er is geen commissie die nooit is gedaan door een van de bewoners van Eurotiek. Van het tappen van een biertje tot het werven van nieuwe leden met de EIC of NIKE, wedstrijdroeien of coachen;

Huidige bewoners E.E.V.B.H. Eurotiek activisme is een eis. Net zoals nieuwe bewoners van NdG (Nord du Gare red.) zullen ook nieuwe bewoners van Eurotiek hun steentje moeten bijdragen aan de vereniging.

‘Op NdG drinken ze lang niet zo veel thee én ze hebben geen eigen theepot!’ Al twintig jaar wordt er dan ook bestuurt, geregeld en werden Euros rekwisieten verzameld met als resultaat dat zij nu officieel erkent Liga huis zijn. Samen met NdG willen zij dit verbond weer doen herleven en daarbij huidige tradities in stand houden. Huizen met Liga ambities hebben een lange weg voor de boeg. Toetreden kan alleen op uitnodiging en langdurige betrokkenheid bij de vereniging is en eis. “Het moet wel exclusief en gezellig blijven.” Een van de meest gewaardeerde en misschien wat uit de hand gelopen traditie is die van het Oud-en NieuwDiner. Niet bedacht maar gewoon ontstaan en daarom een van de leukste momenten van het jaar aldus bewoners. Eerst worden de oud-bewoners die zich nog jong genoeg van geest voelen voor zo’n studentikoos feestje uitgenodigd, daarna vriendjes en vriendinnetjes. Met


een groep Euroïden wordt het oude jaar met een groots diner afgesloten en het nieuwe jaar gevierd met een goed glas champagne. Een hoogtepunt voor Eurotiek staat gepland voor deze zomer. Dan staat er een reunië voor alle oudbewoners op de planning. Er zijn al heel veel aanmeldingen en zelfs bewoners die vanuit het buiteland terug komen. Dat ze na jaren toch nog weer terug komen zegt veel over de bewoners. “Voor veel oud-bewoners is Eurotiek het vaste logeer adres wanneer ze weer eens naar Enschede komen, dat zegt wel iets”. Studentenhuizen hebben een soort verzameldrang. Elk huis waar wij als redactie langs gaan heeft wel een pronkstuk. De bewoners van Eurotiek blijven maar opsommen als wij vragen naar dat van hen. De redactie is erg gecharmeerd van de roze-glitter trap maar is toch meer benieuwd naar Euros gerelateerde objecten. Het is moeilijk kiezen tussen de originele Euros vlag voor het raam, de laatste ‘GOUD!’ poster met originele handtekening van Niels van Steenis(OS’96 red.) en de boot aan het plafond. Toch spant één object de kroon. In de hoek van de kamer staat een stuk boot van de botencrash uit ’95 welke het ‘varsity altaar’ wordt genoemd. De originele foto van de overwinning siert

het wrak met de tekst ‘Vrouwen in het bestuur, brokken aan de muur’. “Maar de theepot is ook super belangrijk” aldus Machteld. Op de vraag of ze niet bang zijn een soort kopie te worden van NdG antwoorden de bewoners stellig: “Op NdG drinken ze lang niet zo veel thee én ze hebben geen eigen theepot. En zeg nou zelf wie is er leuker: Machteld of Tony (Ton Nguyen red.) Wel stom dat thee drinken ons ding is, maar we hebben twee wedstrijdroeiers dus mogen we geen bier”. Met gemiddeld drie fietsen per persoon en twee wedstrijdroeiers is Eurotiek een sportief huis. Een gezond lichaam heeft ook gezonde voeding nodig. De ruime tuin is hierin een uitkomst en de combinatie van fanatieke AH spaaractie deelnemers en groene vingers betekent een volle moestuin deze zomer. Heb je geen groene vingers maar doe je wel je boodschappen bij de AH? De bewoners van Eurotiek zijn blij met de moestuintjes, en wie weet wordt je als dank wel uitgenodigd voor de jaarlijkse BBQ! “Als je een kopje thee wil moet je maar langskomen, voor koffie ga je maar naar NdG of je moet het zelf zetten. En wel via de achterdeur komen.”


CompetiCie

Wie is hier de Baas?

De CompetiCie is maar een raar stel mensen: van het einde van de Nike tot het begin van de lente doen ze niets anders dan achter de eerstejaars aanbellen, ploegen bij elkaar houden en ondertussen zich bekommeren om de tweedejaars en hun eigen lichaamsgewicht. Zeulen met die nare podiumdelen en wekelijks vergaderen behoort ook tot het repertoire. Als lid van die commissie begin je je dan wel af te vragen, waar doe ik dit allemaal voor? Door: Stephen Geerlings Het antwoord van deze vraag varieert tussen altruisme en mentale wanorde. Echter is voor één lid van deze vereniging het antwoord reeds in de sterren geschreven. Alle lasten van de CompetiCie verbleken omdat je de Sparladderbaas bent. De Sparladderbaas, beter bekend als de eenmansjury, is de judge, jury en executioner van het competitieroeien. Alle eerstejaarsploegen strijden om bovenaan de Sparladder te komen door hard te roeien en voornamelijk naam te maken voor de eigen ploeg. Want wat je je moet beseffen is dat je de Sparladder niet gaat winnen met alleen hard trappen. Terwijl de wedstrijdroeiers onder ons even op adem komen van dit schokkende nieuws ga ik rustig verder met mijn verhaal.. En over verhalen gesproken, wie heeft de verhalen van vorig jaar niet gehoord? ‘Firsim’ en het epistel over de rape-kaakjes. ‘Stoomboot’ die liet zien hoe hard je nou moet trappen in de hoogste poule. De prettige dames van

de ‘Dampende Deernez’ die meenden een wedstrijdploeg te zijn. De ‘Badass Bambi’s’ die een nachtje bij doorbrachten bij de Gemberman om daarna de Overnaedsche Vier in te stappen op de Varsity. En natuurlijk de ‘VUF’, de heren die nooit in de buurt van een podiumplaats zijn gekomen maar toch ruim bovenaan de Sparladder zijn geëindigd.

SGOEPPA‘14 Dit jaar wordt er gelukkig ook al historie geschreven, echter wel in een ietwat bescheiden vorm. Op het moment van schrijven staan de ‘Bliksem McQueens’ bovenaan de spreekwoordelijke ladder to heaven. De dames hebben onder andere taart getrokken op de ergometer kampioenschappen, waren prominent op het gala en geven vooralsnog het goede voorbeeld. Echter zijn de heren

van ‘Nemphyr’ en de ‘Stomping Stags’ ook bezig met klimmen. De CompetiCie was blij verrast toen Van Wieringen de tafel dekte, een flesje bubbels opentrok en een taart aansneed bij de CompetiCiedates. Toch prettig om zo’n smakelijke herinnering te krijgen waarvoor je dit allemaal doet. Ondanks alles gaat het leven van de Sparladderbaas niet over rozen. Lange nachten om een update af te schrijven, vervelende sjaars die jengelen om een paar puntjes en continu de schijn ophouden dat je overal een mening over hebt. Alhoewel, aan het eind van de tunnel straalt een lichtpuntje. De rest van dit collegejaar belooft een goed jaar te worden. De NOOC vangt weldra aan en de eerstejaars staan te popelen om Nederland af te reizen en hun grenzen op te zoeken. En de Baas ziet graag alle verhalen tegemoet. En onthoud, alles is geoorloofd... Benieuwd naar de huidige stand? Ga naar Baas.student.utwente.nl en blijf op de hoogte.

Horoscoop

KIJKEN NAAR DE STERREN Door: Anja Astro

Ram, 21 maart tm 20 april Een financiële tegenvaller die je niet zag aankomen zal er voor zorgen dat je rood zal komen te staan. Spaarzaamheid zal dus het sleutelwoord worden voor jou de komende tijd en wees je bewust van de aanspraken die je maakt op je budget .

boogschutter, 23 november tm 21 december Je zal de komende tijd onzeker zijn over je postuur. Onterecht of niet: grijp deze kans aan om samen met iemand van je ploeg een extra keer het water op te gaan. Veranderingen in de komende tijd zullen je zelfverzekerder laten voelen: geniet ervan, je hebt er hard voor gewerkt.

Stier, 21 april tm 21 mei Je hebt geluk! De liefde waar je al het hele naar verlangt ligt op je te wachten. De trainingen van de afgelopen tijd hebben zijn vruchten afgeworpen dus als iemand in de komende tijd een opmerking maakt over je goddelijke lichaam, speel daar dan op in: hier wacht je al het hele jaar op.

Steenbok, 22 december tm 20 januari Het kan je de komende tijd van pas komen ook naar andere mensen te luisteren en je eigen mening wat bij te stellen. Je hebt grootste plannen voor de toekomst. Een kans zal zich voordoen om deze binnenkort al voor een deel te realiseren: grijp deze met beiden handen aan want deze kans zal zich niet nog een keer voordoen.

Tweelingen, 22 mei tm 21 juni Nadat je de afgelopen tijd de haren uit je kop hebt getrokken zal het de komende tijd weer beter met je gaan. De studiepunten zullen voor het oprapen liggen en geluk zal onverwachts je pad kruisen. Grijp kansen aan die iemand je aanbied, ook al kijk je hier nu nog een beetje tegenop. Kreeft, 22 juni tm 21 juli Een kracht heeft zich de afgelopen tijd bij jullie ploeg gevoegd die jullie niveau naar een hoger level zal tillen. Wordt ondanks deze kracht niet overmoedig en blijf realistisch. Uit blijven gaan van je eigen kracht zal ook belangrijk worden voor je: er zal een wedstrijd aankomen waarbij de nieuwe kracht niet mee zal kunnen doen.

Waterman, 21 januari tm 19 februari De komende tijd zal je relatie die je de afgelopen tijd hebt opgebouwd met een speciaal iemand flink op de proef stellen. Laat je hierdoor echter niet uit het veld slaan en afleiden (al helemaal niet tijdens het roeien). Hou je ogen in de boot en volg je hart, dan kom jij de komende tijd wel door. Vissen, 20 februari tm 20 maart Hoewel je je altijd zo stoer mogelijk probeert voor te doen kan het de komende tijd geen kwaad om je emoties te tonen. Mensen in je directe omgeving zullen dit kunnen waarderen als ze je kunnen helpen wanneer er binnenkort iets zal gebeuren waar je mee zal zitten.

Leeuw, 22 juli tm 22 augustus Je zal deze maand niet doorhebben dat je mensen in je omgeving irriteert met pessimistische gedachten. Probeer dus het zonnetje achter de wolken te zien en er het beste van te maken. Neem het iemand die een keertje boos op je word ook niet kwalijk: je weet waar het vandaan komt. Maagd, 23 augustus tm 23 september Afgelopen tijd heb je andere mensen liefde gegeven. Deze keer is het jou tijd om liefde te ontvangen. Je zult je klein voelen de komende tijd in de buurt van je ploeg, laat je hierdoor echter niet afschrikken. De sterren onthullen dat er snel een gebeurtenis zal zijn waarbij jij je grootsheid zal kunnen bewijzen: wees hierop voorbereid. Weegschaal, 24 september tm 23 oktober De sterren voorspellen een donkere tijd voor jou. Bereid je hier mentaal dus goed. De uitweg die sterren je bieden ligt in blij zijn met de kleine dingen die wel goed gaan. Probeer dit in de boot goed onthouden waar de donkere tijden een negatieve aura veroorzaken voor jou en je ploeggenoten. Schorpioen 24 oktober tm 22 november Het kan de komende tijd raar lopen voor jou. Je zal proberen je keuzes weloverwogen te maken maar hierdoor zal alles wat je probeert te regelen langer duren dan je had gehoopt. De sterren adviseren je niet te veel na te denken maar te vertrouwen op je gevoel.



GYAS-HUNZE RACE

EUROSTRA. 48ste JAARGANG NUMMER 1 MAART BLIKsem McQueenzzz Bestuurswagens E.E.V.B.H. Eurotiek

Recommend Documents