I
~ESUS PEOPLE
-....-~... Kathelijnestraat 109 MECHELr. ~!
~ESUS PEOt'tE
Si J{athelifnef'th':; t. ,,;., ~800 MEe,
DIT IS HET
WAT
JEZUS DOET
JESUS PEOPLE
OPVANGCENTRUM DEN HAAG Dit is bedoeld om U een indruk te geven van het werk
en onze ervaringen.
Ons plan is om U voortaan op de hoogte te houden van
wat de Heer doet onder jeugd en verslaafden.
Wij weten ons geroepen om te werken onder jeugd.
In augustus 1969 kregen wij de beschikking over het
pand in de Van Dijckstraat 149/151. Nadat wij onze
intrek genomen hadden, zijn wij samen met enkele
vrienden het pand bruikbaar gaan maken voor jeugdwerk.
Er werd geschilderd en behangen. De zeer oude kerk
banken hebben wij opgeruimd en in het geloof hebben
wij stoelen en een betere verwarming aangeschaft.
Samen met mijn vrouw hebben wij steeds de wil van God
gezocht. Wij zijn begonnen met kinderwerk totdat de
Heer opening gaf en wij verder zijn gaan werken onder
jeugd en verslaafden. Door onze bezoeken aan het Vondel
park werden wij geconfronteerd met de ontstellende
nood van de jeugd. Wij konden niet anders en moesten
helpen. Velen hebben wij meegenomen in de auto naar
de Van Dijckstraat. Wat wij tot nog toe hebben meege
maakt is bijna niet te beschrijven.
De jeugd is eenzaam en verslagen. Zij weten het niet
meer. Zij vluchten weg in alles wat God verboden
heeft. Maar er is een God in de hemel die leeft en
roept: "Adam, waar zijt gij?"
Wij hebben maar één opdracht: het Evangelie te predi
ken en de Here Jezus bevestigt zijn werk. Hij ver
nieuwt het leven van vastgelopen jongens en meisjes.
Jezus is bewogen over de jeugd en hij komt met liefde,
blijdschap en vrede.
Zij ontvangen van de Heer een nieuw bestaan en een
beter geloof voor de toekomst. wij danken alle vr~en
den, broeders en zusters voor hun bewogenheid, hun
voorbede en giften. Voortdurend ervaren wij de kracht
van God en zien steeds de overw~nn~ng die de Heer
ons geeft. Dit is het wat Jezus doet!
PETRUS NU EN JOHANNES GINGEN OP NAAR DE TEM
pel tegen het uur des gebeds, dat is het ne gende. En een man, die verlamd was van de schoot
zijner moeder aan, zodat ~ij g~~raqen moest
worden, zetten zij dageliJks blJ de poort
van de tempel, de Schone genaamd, om een aal
moes te vragen van de tempelgangers.
Toen deze zag, dat Petrus en Joha~~es de tem
pel zouden binnengaan, verzocht hlJ om een
aalmoes.
En Petrus zag hem scherp aan, met Johannes,
en zeide: "Zie naar ons". En hij hield zijn
blik op hen gevestigd in de verwachting iets
van hen te ontvangen.
Maar Petrus zei: "Zilver of goud bezit ik
niet , maar wat ik heb geef7 I ik Ui in de naam
van Jezus Christus: Wa n de& .
En hij greep hem bij de rechte~~and en richt
te hem op en terstond werden zlJn voeten en
enkels stevig en hij sprong op en stond en _
liep heen en weer en hij ging met hen de tem
pel binnen, lopende en springende en God lo
vende.
Deze man kreeg een nieuw bestaan.
Hij begon een nieuw leven vol blijdschap o
ver hetgeen hij ontvangen had.
Zo mochten wij veel jonge mensen in de naam
van Jezus bij de hand grijpen en uit de drek
van deze wereld omhoog trekken.
We schepen ze niet af met een aalmoes, maa~
vertellen ze van Jezus, die het fundament ~s
van hun nieuwe bestaan.
En net zoals deze verlamde man, die huppelend
en springend de tempel in gin~.o~ ~od te . lo
ven en te prijzen, beginnen ZlJ JUlchend aan
hun nieuwe leven.
Ron en Thérèse Munstra, Van Dijckstraat 151, Den Haag
Giro 2418364 t.n.v. Stichting "DOOR WOORD EN DAAD"
1
DEN HAAG In Den Haag stomen we gewoon door. En het
werk groeit.
Ondanks de gezonde doorstroming van men$en
blijft er toch altijd een fijn team in de
Van Dijckstraat.
Zondagsmiddags en woensdagavond zit de zaak
tjokvol. De goeie ouwe Van Dijck is te klein
aan het worden.
Er komen steeds meer peopeltjes bij.
Grote festijnen, waarbij ~ok mensen van an
dere posten komen, moeten al in grotere za
len gehouden worden.
Zoals bijvoorbeeld zondag 11 maart.
Een heel bijzondere dag.
's Middags was er in de Steenwijcklaan een
jeugdsamenkomst, waar jongens en meisjes en
ook ouderen van allerlei groepen bij elkaar
kwamen.
Fijn om zo allemaal eens bij elkaar te komen
en met gitaren, tamboerijnen, monden en han
den de Heer te loven.
's Avonds was er in Leidschendam, in zwembad
"De Fluit" een groot doopfeest. Ook hier wa
ren christenen uit allerlei kerken en groe
peringen bij elkaar gekomen.
Er werden vijftig mensen gedoopt.
ERVAR INGEN VAN EEN DOPELI NG " MET ONGEVEER VIJFTIG MENSEN STAAN WE IN HET
ZWEMBAD. HAND IN HAND. DE HEER IN ONS MID
DEN.
NAAR DIT OGENBLIK VERLANGDE IK AL MAANDEN.
DE BLIJDSCHAP IS OVERWELDIGEND. EEN MASSA
ZINGENDE EN KLAPPENDE MENSEN HEEFT ZICH IN
HET ZWEMBAD VERZAMELD.
ER IS EEN VREUGDE IN ME, DIE STERKER IS DAN
ME ZELF. IK ZIE HUILENDE MEISJES IN HET WA
TER EN OOK AAN DE KANT STAAN MENSEN MET
JEUGDRALLY 2
11 MAART 1973 3
TRANEN IN HUN OGEN TE KIJKEN. MAAR BOVENAL LACHENDE GEZICHTEN. HET IS FEEST. UITBUN DIGE LIEFDE VULT ONS ALLEN.
JA, GOD IS GOED.
OUDE LEVENS PLONSEN IN HET WATER. HANDGE KLAP EN JUICHEND GEZANG. IK KAN BIJNA NIET
OP HET OGE~BLIK WACHTEN, DAT IK ONDER WA
TER ZAL GAAN.
"Ik doop je in de naam van de Vader' en de Zoon en de Heilige Geest: in Jezus Naam . Amen." Dit was de ervaring van Ignace, een Belgische
jongen, die eerst priester wilde worden en nu
intern is in de Van Dijckstraat.
Beide diensten hebben bijgedragen tot eenheid onder de christenen. Steeds meer kerken en groeperingen gaan achter ons werk staan. Zij zijn geinteresseerd in de Jesus People. Van alle kanten worden we uitgenodigd. Laatst waren we in een klooster. Ongeveer zestig zusters zaten bij elkaar.
We zongen wat en daarna vertelde Dominique
haar getuigenis. Ze vertelde eenvoudig hoe zij
Jezus had leren kennen.
Na haar getuigenis zongen we: "Geef mij kracht, heel mijn leven, Heer", en de zusters klapten mee. Ron preekte na de koffiepauze over de dicipel die Jezus lief had. De dicipel, die zag bij zóveel vis, dat het Jezus was. Na afloop zei moeder-overste tegen Ron: " Ik ben blij, dat ik achter jullie werk kan staan. Laten we voor elkander bidden."
I
I RECTOR VERMEULEN BIDT VOOR EN NA DE DOOPDIENST VOOR DE JONGENS EN MEISJES DIE AAN HUN NIEUWE LEVEN ZIJN BEGONNEN
4
r
5
PAPENDRECHT
Dat Papendrecht ooit nog eens een zelfstan dig postje zou worden , hadden we niet ver wacht. Toen we er afgelopen zomer vanuit Dordt gin gen evangeliseren in het koopcentrum, maak ten de j0ngens en meisjes daar ons het zin gen en getuigen onmogelijk door te schreeu wen en te spotten. We hielden er dan na een paar keer ook mee op. Maar toen Mozes niet meer naar de Berg kwam, kwam de berg naar Mozes; de Papendrechters, die nieuwsgierig waren geworden, omdat we zo maar wegbleven, kwamen naar Dordrecht en er kwamen er een paar tot de Heer. Die begonnen toen met z'n allen voor hun stadje te bidden. En in korte tijd groeide er een flink groepje. Nu was er de moeilijkheid nog, dat de meeste jongens en meisjes niet naar de diensten in Dordrecht mochten. Omdat die meestal 's a vonds worden gehouden. Maar dit is in tussen ook opgelost. We huren van de gemeente twee maal per week een kerkje, waar we de diensten in houden. De diensten zijn op Vrijdagmiddag 4 uur en Zondagmorgen 11 uur. Het adres is: Westeind 74.
BOVEN: HET KERKJE IN PAPENDRECH T
LINKS: HET PANDJE IN ST-NIKLAAS
6
7
SINT_ NIKLAAS
Dat ook in ~elgie de velden wit zijn om te oogsten is wel weer gebleken n~ drie weken hard werken op onze nieuwe post in Sint Niklaas. Toen we het huisje, dat vijf minuten uit het centrum ligt waren ingetrokken, genoten we van de weilanden, de koeien, de wilgen en de waterpomp. Maar nadat we het een beetje hadden opge knapt en ingericht met wat vloerkleden, een paar kussens en een antiek kacheltje en de stad in trokken, gewapend met een dikke bos traktaten, ontmoetten we niet de half-en half verwachte, braaf naar school gaande, noest werkende jongelui. Integendeel, we werden geconfronteerd met een keiharde sean. Uit alle omliggende plaatsjes stromen de Belgische jongens en meisjes naar het centrum van het kleine stadje, waar de trips geslikt worden als as perientjes. Boven op de kerktoren waakt een reusachtig gouden Mariabeeld over het stadje, waarvan het kerkhof niet alleen de plaats is waar de ontslapen inwoner te ruste wordt gelegd, maar waar vooral 's nachts de jongelui bijelkaar komen, satansmissen op touw zetten, trips slikken en hanebloed en wijn drinken uit schedels. Onreinheid viert hier hoogtij; sexorgiën en striptease zijn niets bijzonders in de jeugd centra en de plaatselijke homofielenbar wordt druk bezocht. Onlangs is er door de politie een commune opgerold, waarvan de meeste leden wegens han del in verdovende middelen in de gevangenis terecht kwamen. Sint-Niklaas. Vi jf tien beke erlin gen na t wee wek e n e v a ngelis e r en . Vi jft i en mens en , d i e het a ll e maal a an d en lijve o nderv o nd e n hebb en dat J ez us lee ft. Vi jftien te r e pl a nt j e s, d ie een
goede b eg e leiding nodig he bb en en v oor al UW
gebed .
8
MORTSEL
GO EDE BERICHTEN UI T MORTS EL . In Belgie is de laatste tijd in kranten en
tijdschriften en ook op de televisie veel
aandacht besteed aan de opwekking in Ame rika.
Hierdoor zijn veel mensen nieuwsgierig ge
worden en als ze horen dat ook al op eigen
bodem, in Mortsel, Jesus People rondlopen,
komen ze kijken en vaak nodigen ze ons uit
om te komen vertellen van het werk.
Daardoor zijn we al op verschillende scho
len geweest en ook in verschillende jeugd
clubs.
En nog steeds geeft de Heer nieuwe openin
gen.
Niet alleen jonge mensen komen in diensten
maar ook ouderen, o.a. pastoors, priesters,
godsdienstleraren en ook zusters.
Allemaal willen ze meer weten over die Je
zusmensen. Ze zijn verbaasd om te zien hoe blij de jon gens en meisjes zijn als ze zingen en als ze getuigen. Ook in dit land wordt, hoewel nog niet zo erg als in Nederland, drugs gebruikt. Yoga, boedhisme en communisme zijn in op mars. Veel Belgen zijn erg materialistisch. Steeds verder zakt de jeugd weg op zoek naar vrede en rust. Wanhopig proberen de kerken de jeugd binnen te krijgen door allerlei akties op touw te zetten. Aan politiek te gaan doen en yoga lessen te gaan geven. Het werkt averecht. Maar Jezus roept. Het is machtig om te zien hoe hij aan mensen die geestelijk dood zijn nieuw leven geeft.
9
JEU G D RJA L L Y 11 MAART 1973
JORIS
is nu ge lukki g . Hij heeft een doel in zlJn leven. Hij wil
voor de Heer gaan werken. Joris is een dici
pel van Jezus geworden. Een dicipel die Jezus
honderd procent wil dienen.
Zulke mensen kunnen we gebruiken in de Van
Dijckstraat en daarom is Joris nu intern.
Hij is niet verslaafd geweest, komt uit een
gewoon belgisch gezin: vader, moeder en zes
kinderen.
En toch, als Joris de Heer niet op tijd had
gevonden, was hij misschien wel verslaafd
geweest.
Er zijn veel van die jongens, die uit een ge
woon gezin komen, gewoon naar school gaan en
tàch niet gelukkig zijn. Ze voelen een leeg
te in hun leven. Ze missen iets.
En zo was het met Joris ook.
Hij ging op zoek naar blijdschap en kwam o
veral waar plezier gemaakt werd.
Daardoor kwam hij in kontakt met jongens die
het niet zo nauw namen.
En omdat je je dan niet wil laten kennen, ga
je maar mee op strooptocht. Je steelt eens
wat geld of je doet mee aan een kraakje.
Maar zo langzamerhand raak je er dieper in.
Af en toe word je door de politie gesnapt en
dan moet je vóórkomen.
Maar dat zijn allemaal dingen die je na een
paar keer niet zo héél erg meer vind. Alles
went, nietwaar?
Als er feest te vieren viel, dan was Joris
van de partij en met drinken was hij één van
de besten.
Als er eens een keertje hasj werd gerookt,
deed hij natuurlijk ook mee.
En sexfeestjes, tja, iedereen vond dat tof er
je moet toch alles proberen in j e leven?
Toch was Joris niet gelukkig.
En zoals zovelen zocht hij het geluk aan de
verkeerde kant. Tot hij Jezus vond. Jezus,
J o ~is
.1
di e echt geluk geeft. Jezus, die je hart vult met echte liefde.
En Joris bekeerde zich.
E~ zijn ve el j on ge n s en meisjes ~ die net zo al s J o ~i s beg i nnen en steed s ve ~ de~ z a kk en in d e el lende . Omda t ze n i et weten da t Je zus leeft . Omdat nie mand het ze ve~teld .
,
MERIE "Ik was nog heel k.lein, een jaar of zes, toen ik geregeld eten stal uit de kruideniers winkel bij ons in de buurt. Ik had honger. Thuis was er geen geld. Vader dronk. Hij was alkoholist. Ik ben op één na de oudste. Samen met mijn broer ging ik op jacht naar eten. Tegen moe der zeiden we dat we het gekregen hadden. Ze vroeg niet verder. Af en toe kregen we op zondag vlees. Eens zaten we een week lang zonder eten. Mijn moeder werd ziek, maar ze kon niet naar de dokter . Ze had geen kaart. Ik ging mijn vader halen in het café. Hij gaf me bier en ik werd dronken. Zeven jaar was ik. Een tijdje later begon ik te roken. Zware shag, weggegooid door mijn vader. We stalen nu niet alleen eten maar ook sigaretten. Als mijn moeder geld had stalen we van haar. Toen ik veertien was werd ik samen met acht broertjes en zusjes in een tehuis geplaats. Vader en moeder gingen scheiden. De jongste was nog een baby. Een half jaar oud. Ik werd met mijn broer en een zusjes overge plaatst, maar na een maand liep ik weer weg. Het was afschuwelijk daar. Toch kwam ik weer
12 13
terug. Uit angst voor mlJn vader.
Bijna twee jaar hield ik het vol in het te
huis. Toen liep ik weg, samen met een suri
naams meisje. Ze zocht hetzelfde als ik.
Liefde. En geborgenheid.
We kwamen terecht in Den Haag bij een paar
meisjes. Daar kregen we weed van. Ik vond
het fijn om stoned te zijn. Het was gezel
lig en ik voelde me tof.
~o p ~ ~.
m Z~
r
~ Ö
mm ~0
m
~~
o
Z < p
~Z
C
z o ~m
~ ~ro
p p
~ O~
m ~
r~
p m pZ
~0 ~m
~ ~
mm m OZ O~ ~m
m ro
-
0
z o
0~ m~
Z
We hadden de smaak te pakken gekregen.
Liftend ginggen we verder. Op zoek naar lief
de en geborgenheid.
Op het Centraal Station in Rotterdam ont
moetten we een paar jongens. Ze waren erg
vriendelijk tegen ons. Ze namen ons mee uit
eten en 's avonds gingen we naar een hotel.
Als hun vrouwen woonden we daar een week.
Tot we een lift naar Amsterdam konden krij
gen. Daar wilden we nog steeds heen. Toen
we in Amsterdam waren aangekomen kochten
we van een paar jongens gestolen toegangs
kaartjes voor een tent, waarvan we wisten
dat we er konden slapen en dat er gebruikt
werd. Maar we kwamen er niet in. We waren
te jong. Daar stonden we dan op straat.
Zonder geld en zonder onderdak. We sliepen
eerst een paar nachten op straat, toen bij
één of andere jongen en een keer bij een
aardige vrouw, die ons onderdak wilde geven,
We zwierven maar wat rond. Ik was allang
blij dat ik uit dat tehuis was.
Na een paar maanden leerde ik een jongen
kennen, waar ik o p gesteld raakte. Het su
rinaamse meisje ging naar haar zusje in
Den Haag terug. Ze had heimwee.
Samen met die jongen kwam ik in de "Lau
rier" terecht, een soort commune-centrum,
waar veel gebruikt werd. Vaak gingen we ook
naar Paradiso. Mijn vriend was erg ver
slaafd.
14
15
DS. PLOEGER VAN DE BAPTISTENGEMEENTE DOOPT
SAMEN MET RON MUNSTRA DE LAATSTE DOPELINGEN
Ook waren aanwezig br. Richard dir. van de bijbelsehooI en br. Rothuizen vrg. van de Pink stergem. Morgenstond.
....-
......
Een vriendin van hem was er veel erqer aan toe. Ze was zo mager als een lat. Toen ze in het ziekenhuis terecht kwam, gin gen we haar vaak op zoeken, maar we zagen haar achteruit gaan. Op het laatst herkende ze ons niet eens meer. Ze stierf toen ze achttien jaar was. Ik was geschrokken. Ik wilde ophouden met slikken. Het ging niet. Ik vergat haar en ging gewoon door. Af en toe werkte ik op een sigarettenfabriek. Het geld dat ik verdiende moest ik afgeven aan mijn vriend. Het was meestal na twee dagen weer op aan shit, drank en pillen. We hadden veel schulden. Ik was bijna iedere avond stoned. Eigenlijk bleef ik alleen bij hem omdat ik bang was om alleen te zijn en geen spul meer te kunnen krijgen. Na een tijdje werd ik samen met hem opgepakt door de politie. Ik werd naar K;P. gebracht in Amsterdam. Mijn vader kwam me daar op zoeken met zijn vrouw. Hij was weer hertrouwd, net zoals mijn moeder. Het was verschrikkelijk. Na drie uur ondervraqen werd ik door drie a genten in een cel gegooid. Ze hadden al mijn sieraden afgenomen. Huilend schreeuwde ik om hulp. Wat voelde ik me ellendig. Twee dagen heb ik niet geqeten en geslapen. Daarna werd ik naar Den Haag gebracht, waar ik drie dagen in een cel zat. Toen mocht ik naar het huis van mijn vader. Natuurlijk kreeg ik weer moeilijkheden en weer kwam ik in de 'cel terecht. Weer at ik niet en sliep ik niet. Liefde en geborgenheid. Zou ik het nog vinden?
17
Hierna zag ik een andere engel ~ die grote macht had ~ nederdalen uit de hemel ~ en de aarde werd door zijn lichtglans verlicht . En hij riep met sterke stem~ zeg gende : Gevallen ~ gevallen is de grote (stad) Babylon en zi j is gewo r den een woonplaa t s van duivelen ~ een schuilplaats van alle onreine geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte~ omdat van de wijn van de hartstocht harer hoe rerij al de volken gedronken heb ben en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben en de kooplieden der aarde rijk ge worden zijn uit de macht harer weelderigheid . Openbaringen 18 : 1 - 3
19
18
Uiteindelijk kwam ik in het tehuis terecht,
waar ik nu nog ben.
Daar leerde ik Gaby kennen.
Zij vertelde mij van de liefde van Jezus.
Samen zijn we op een àvond naar de Van Dijck
straat gegaan. Naar de dienst.
Toen ik binnen kwam straalden alle gezichten
me tegen. Het leek als of iedereen naar me
keek en wilde zeggen: " Kom, en deel mee in
ons geluk ".
ze zongen een lied: " We're fighting in the
battle of the Lord' en dat greep me aan door
de woorden.
Diezelfde avond kwam ik tot bekering. Ik vond
Jezus.
Wat was ik blij. Wat voelde ik me gelukkig.
Ik voelde dat het waar was. Dat het echt was.
's Avonds huilde ik van geluk.
Ik had de Heer leren kennen.
Na drie weken stopte ik met roken met de hulp
van de Heer.
Hij laat me steeds nieuwe dingen zien, waar
door mijn geloof steeds sterker wordt.
MEDEDELING Omdat ons werk zO hard groeit, zijn er steeds meer mensen nodig om te helpen. Daarom zijn we blij met Johan (broer van Anton), die sinds enkele weken full-time is.
20
De aanpak van het werk is als volgt:
Wij geloven, dat de kracht van het Evangelie een mens
verandert, want de Bijbel zegt: Luc. 4:18
De Geest des Heren is op mij, daarom dat Hij mij gezalfd heeft om aan armen het Evangelie te brengen; en Hij heeft mij gezonden om aan gevangenen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heren.
Hand. 26:18 Waarheen Ik u zend, om hun ogen te openen ter bekering, uit de duisternis tot het licht en van de macht van satan tot God, opdat zij vergeving van zonden en een erf deel onder de geheiligden zouden ontvangen door het geloof in mij. Daar wij nu zien dat de satan de jeugd vernietigt door hen te brengen tot allerlei zonden en verslavingen, zoals bv. verdovende middelen, zijn wij erg blij dat de Heer ons wil gebruiken om hun te vertellen van Jezus, Die verlost en bevrijdt van iedere macht van satan. Want de Heilige Geest die wij ontvangen hebben - de Geest des Heren - wil óók in deze tijd de ' mensen ver lossen. God zei immers tot Mozes: "Ik ben, die Ik ben". (Zoals Ik ben, ben Ik). God is niet veranderd, zijn Geest is niet veranderd, maar Hij is dezelfde, nu en tot in alle Eeuwigheid. Primair: Jeugd te bereiken met het Evangelie. Hen op te zoeken waar zij zijn. Zomer's op straat, in parken en op stranden. Buiten het zomersei zoen gaan wij naar de diverse sociëteiten. Druggebruikers, die Jezus aannemen, worden in principe
meteen opgenomen.
Zij worden geestelijk en indien noodzakelijk sociaal
bege l eid.
I
UESUS PEOPLE ~ESUS PEO~U3
.........~Kathel iJnestraat 109 MECHELf."!
Bi J(.atheliJnelJtff-:; t. ~800 MEe, "
, t':'
.
DIT IS HET
WAT
JEZUS DOET
I
