En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld Gods schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. Gen. 1:27

Meditatie En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld Gods schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen. Gen. 1:27 Bij het scheppen van de mens wordt er een plechtig onderhandelen vermeld onder de Heilige Personen der Goddelijke Drieëenheid: “Laat ons mensen maken, naar (letterlijk: in) Ons beeld en naar Onze gelijkenis.” Het woord beeld zegt ons, dat er tussen God en mens zo’n nauwe overeenkomst bestaat, net als wij een nauwe overeenkomst kennen tussen een persoon en de afbeelding van die persoon, bijvoorbeeld een foto. Het woord gelijkenis duidt er op, dat de overeenkomst tussen het beeld en het origineel nauwkeurig is. Dat is ook geen wonder lezer(es), want op de munt van de koning wordt zijn afdruk of beeltenis gestempeld. Zo drukte God Zijn beeld op de mens en deelde hem vele goddelijke eigenschappen mee. De mens is het beeld van God voornamelijk wat betreft zijn geestelijke vermogens. “God is een Geest, en die hem aanbidden moeten Hem aanbidden in geest en waarheid,” zo werd tegen de Samaritaanse vrouw gezegd. De mens is in engere en in ruimere zin het beeld van God. In engere zin bestond het beeld van God in kennis, gerechtigheid en heiligheid. De mens had kennis van goed en kwaad, maar het kwaad wortelde niet in hem. Dat het nu wel in ons wortelt, dat komt door de zonde. Het beeld van God in ruimere zin is, dat de mens een redelijk, zedelijk schepsel is, begaafd met verstand en wil. Dat is ook na de zondeval bewaard gebleven, vandaar dat ook de mens na de zondeval nog wel het beeld van God genoemd wordt. Bijvoorbeeld in Gen. 9:6: “Wie des mensen bloed vergiet, zijn bloed zal door de mens vergoten worden, want God heeft de mens naar Zijn beeld gemaakt.” Dus de mens wordt ook na de zondeval door God zelf wel het beeld van God genoemd, alleen wel met deze consequentie: wie een medemens, het beeld van God doodt, heeft zelf niet het recht als beeld van God op aarde te leven. Dat is de strekking van deze tekst. Wat dit in concreto betekent voor de ethiek over de doodstraf, laten we hier rusten. Wel is duidelijk dat het geschapen zijn naar Gods beeld een doorslaggevend gegeven is en blijft. Het is de grond voor de doodstraf. Hoezeer de mens verdorven is door de zonde, de betekenis van het leven van een mens is niet in waarde verminderd. Calvijn zegt ook, dat God, al is de mens bedorven, het doel van de eerste schepping voor ogen houdt. De mens blijft zijn betekenis ontlenen aan het geschapen zijn naar het beeld van God. De N.G.B. spreekt in artikel 14 ook over ‘overblijfselen’ van het beeld van God. Wij zoeken die niet in enige kwaliteiten in de mens, want ook die zijn door de zonde aangetast, maar de mens is ook na de val een redelijk en zedelijk wezen gebleven, begaaft met verstand, wil, genegenheden. Brakel zegt: “de geestelijkheid en de vermogens der ziel behoren zich precies hetzelfde als het tafereel tot het schilderij. Dit kan zijn en blijven, al is het beeld dat daarop was, uitgewist, zodat men daar geen gelijkenis meer in vinden kan, dan kan men nog zien dat er iets op geweest is.” Maar om weer terug te komen op de

61

oorspronkelijke bedoeling van de mens. De mens is geschapen naar het beeld van God. Ik wil daar toch even een voorbeeld van doorgeven. Het was van een predikant, waarvan de moeder een grote spiegel had. Vroeger waren de spiegels zo levensgroot, dat je jezelf er helemaal in kon zien. Hij kreeg die spiegel van zijn moeder, maar hij liet hem per ongeluk stuk vallen. De mens is geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, dat is God zag Zichzelf erin, ten voeten uit! Maar…, maar… zoals nu die spiegel kapot gevallen is in duizenden gruzelementen, zo is nu de mens. Je ziet er het beeld niet meer in terug. Geliefde lezers, als God nu deze wereld inkijkt, ziet Hij dan nog wel iets van Zijn beeld terug? Calvijn en ook de DL (III/IV, 4) leren ons, dat er nog enige zwakke vonkjes van het beeld van God over zijn. Wat wordt met de vonkjes bedoeld? Wel, toen die spiegel kapot viel, toen kon je er geen beeld meer uit halen. Het enige wat je zien kon is, dat het een spiegel was geweest. Zo is het ook met de mens. Hij is nog wel herkenbaar als schepsel Gods, maar er is niets anders van over dan splinters voor God. Hebt u die breuk wel eens betreurd en beweend? In Job zien we nog iets van het beeld Gods, zoals God het heeft bedoeld. In Job 1:1 lezen we: “En er was een man in het land Uz, zijn naam was Job; en dezelve man was oprecht en vroom, en godvrezende, en wijkende van het kwaad.” Vier goddelijke eigenschappen die in Job gevonden werden, oprecht en vroom, en godvrezende, en wijkende van het kwaad. De mens, is geschapen naar het beeld Gods. Thomas Watson schrijft erover: Het hoofd is het voortreffelijkste en het meest kunstige deel, het is de plaats waar de geest ontspringt en de zetel van het verstand. Het oog is de sieraad van het gezicht, de spiegel der ziel. Het glinstert en fonkelt als een kleine zon in het lichaam. Het oor is het kanaal waardoor de kennis aan ons wordt meegedeeld. Wat dat betreft kunnen we beter ons gezicht verliezen, dan ons gehoor, want “zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods,” zo lezen we in Rom. 10:17. Als het oor open staat voor God, dan is dat het mooiste oorversiersel dat er is. De tong was een instrument om Gods eer te vermelden. De ziel was aanvankelijk een viool, die afgestemd was om God te loven en de tong bracht die muziek voort. God gaf ons twee oren, opdat we ras zouden zijn om te horen, en God gaf slechts één tong, opdat we traag zouden zijn om te spreken. Daarenboven heeft God nog een deur voor de tong gezet, opdat we behoedzaam zouden zijn. “Zet HEER’ een wacht voor mijne lippen,” dat mag onze bede wel voortdurend zijn. En het hart is het edele deel, de zetel van het leven. Dat hart was zo geschapen, zodat de mens waarlijk kon zingen: Mijn hart o hemelmajesteit, is tot Uw dienst en lof bereid. Wat zijn we toch ver, ja, oneindig ver van de grondslag van ons bestaan verwijdert. Is u dat al wel eens tot smart geworden? Geve de HEERE ons dat in te leven. ds. H. Juffer, Voorburg Mijn God, wat is de mens dan op deez' aarde! De broze mens, hoe klimt hij tot die waarde, Dat Gij aan hem in zoveel gunst gedenkt; En 's mensen zoon Uw teêrste liefde schenkt! (Psalm 8:4) 62


Kerkdiensten Voor zover bekend bij het persklaar maken van deze kerkbode. Zondag 16 augustus 9.30 uur: Ds. J.G. Blom, Kesteren 18.30 uur: Ds. J.G. Blom Collecten: 1 diaconie, 3 fonds kerkbouw Zondag 23 augustus 9.30 uur: Ds. D. Zoet 18.30 uur: Ds. D. Zoet, H.C. zondag 21 Collecten: 1 verenigingsgebouw Eben-Haëzer, 3 fonds kerkbouw Woensdag 26 augustus 19.00 uur: Ds. S.W. Janse, ’s Gravenpolder. Gezamenlijke kerkdienst met plaatselijke Gereformeerde Gemeente Collecten: 1 School met de Bijbel, 3 ver.gebouw Eben-Haëzer Allen hartelijk welkom. In de eredienst wordt u allen in gepaste kleding verwacht. Vriendelijk verzoek aan vrouwen en meisjes om in rok of jurk te komen en een hoofddeksel te dragen. (Zie 1 Korinthe 11) De tweede collecte is altijd bestemd voor de kerkvoogdij. Problemen met de kerkradio kunt u op maandagmorgen voor 12.00 uur doorgeven aan dhr. A. Voogd, tel. 681620.


Vreugde en verdriet Berichten a.u.b. doorgeven aan ds. D. Zoet, telefoon 68 13 55. Onze zieken In het ziekenhuis - De heer J. Grinwis (Rustburg 50) is na opname in het ziekenhuis te Dirksland overgeplaatst naar het Maasstadziekenhuis te Rotterdam in verband met diverse ontstekingen en een kleine breuk. - Mevrouw P. Klepper-Meijer (Molentienden 65) is opgenomen in het Maasstadziekenhuis te Rotterdam voor een galblaasoperatie. - Mevrouw E. Flikweert-Akershoek (De Kille 8) is opgeroepen om een preventieve galblaasoperatie te ondergaan in het VU medisch centrum te Amsterdam. Bij het verschijnen van de kerkbode heeft deze operatie reeds plaatsgehad.

63

Uit het ziekenhuis - Mevrouw M. Zandburg-van Loon (Dirkdoensweg 7) is opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland vanwege overmatig vocht en een hartritmestoornis. - Mevrouw P.J. Bezuijen-Sperling (Havenweg 26a) is opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland voor een operatie. Inmiddels is zij weer uit het ziekenhuis bij haar man teruggekeerd. Zij zal thuis verder moeten aansterken na deze niet geringe ingreep. - Mevrouw J. Tanis-van der Wende (Westduinweg 21a) is opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland. Inmiddels heeft zij een ingrijpende darmoperatie ondergaan en mocht na enkele dagen weer thuiskomen. Verdere uitslagen worden afgewacht. - Mevrouw P.J. van der Giessen-Klepper (Bieningen 7) is eerder opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland vanwege een ontsteking. In gevolge van aanhoudende klachten is zij opnieuw opgenomen geweest en heeft zij een operatie moeten ondergaan. De operatie kon beperkt worden tot een kijkoperatie. Na aangesterkt te zijn mocht ze weer in haar gezin terugkeren. - Mevrouw K.E. Voogd-de Ronde (Broekweg 3) is opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland. Inmiddels verblijft zij in Breede Vliet, Schakelweg 162, te Hoogvliet. - De heer J.C. van der Bok (Weststraat 5) is opgenomen geweest in het Vlietland Ziekenhuis te Schiedam voor plaatsing van een ICD. De ingreep is naar tevredenheid verlopen. Na een kort verblijf in het ziekenhuis is hij weer in zijn gezin teruggekeerd. - De heer A. Sperling (Margrietweg 21) is met hartklachten opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland. In het EMC te Rotterdam is er een stent geplaatst. De ingreep mocht voorspoedig verlopen en hij is inmiddels weer thuis mogen komen. - Mevrouw H. Mastenbroek-van Cuylenburg (Oudelandseweg 74) is voor een operatie opgenomen geweest in het ziekenhuis te Dirksland. Inmiddels is zij ontslagen uit het ziekenhuis en maakt het redelijk goed. Overig - Mevrouw E.M. Bezuijen-Knape (Diependorst 30) is opgenomen in het zorghotel. We wensen u toe dat de Heere op u in gunst van boven zal neerzien bij het ouder en minder worden. Veel sterkte toegewenst! - Jannerieke Roos (Zeebrekersweg 3) verblijft doordeweeks in Amaris te Goes (Afdeling Groen, Oostmolenweg 101, 4481 PM Kloetinge). Jannerieke, we wensen je Gods kracht in al jouw omstandigheden van harte toe! - In het zorghotel van de Vliedberg verblijven: mevrouw J. Hoek-Luime (kamer 120a), mevrouw S. van der Klooster (kamer 124a) en mevrouw M. MieropHoek (kamer 124). Wees Gode bevolen! Algemeen We wensen alle zieken, ernstige zieken en zij die het moeilijk hebben Gods genadige nabijheid en ondersteuning toe. Ook zij die nog een operatie moeten

64

ondergaan en inmiddels hebben ondergaan. Wat kan er tegenop worden gezien als we er voor staan. Dat de God van Jakob u tot een Hulp mag zijn in tijden van benauwdheid en dat we ons tot Hem om troost begeven. Laten we vooral eerst de grote Medicijnmeester aanlopen als een waterstroom, Die genezen kan naar ziel en lichaam beide. Want tot Wie zouden wij anders heengaan?! Hij heeft immers de woorden van het eeuwige leven. Mag er in die weg genezing worden gevonden onder Zijn vleugelen voor tijd en eeuwigheid beide. Geboren - Op 31 juli jl. is in het ziekenhuis te Dirksland geboren Maria Jozijntje de Waal. Zij is het dochtertje van Jaap en Irene de Waal-Grinwis (Bieningen 41) en het zusje van Rosanna, Daniëlle, Alisa en Anne-Lynn. De boreling heeft de roepnaam gekregen van Madeleine. - Op 5 augustus jl. is in het ziekenhuis te Dirksland geboren Vera Johanna Krientje Grinwis. Zij is het dochtertje van Ronnie en Joliza Grinwis-Orgers (Bieningen 47) en het zusje van Sven en Jort. Zij luistert naar de roepnaam Vera. Ouders, van harte onze gelukwensen met deze geboorten die door Gods goedheid zonder complicaties mochten verlopen. Na een kort verblijf in het ziekenhuis mochten beide moeders met hun kindje naar huis. Opnieuw werd de kroon geplaatst op jullie huwelijk en mochten jullie worden verblijd met de kinderzegen. Daarbij werd het leven van moeder en kind gespaard. De Heere schenke daartoe de rechte dankbaarheid en verwondering in jullie harten. Ouders, het is jullie vijfde, respectievelijk derde kind wat uit Gods hand mocht worden ontvangen. Dat is een hele verantwoording als kinderen aan de zorg van ouders worden toevertrouwd. De belofte die bij de doop wordt gedaan vraagt om een christelijke levenswandel en opvoeding. Het is onze wens en bede dat Madeleine en Vera mogen opgroeien tot vreugde van hun ouders maar bovenal tot de eer van God. Bidt maar veel om kracht en wijsheid om jullie kinderen op te voeden in de tere vreze van Zijn Naam. Geloof, bekering en wedergeboorte is nodig voor jullie kinderen, maar niet minder voor jullie als ouders. Voor ons allen is het nodig gewassen en gereinigd te worden in het Bloed van Christus, want dat alleen reinigt van alle zonden. En daar mag het water van de doop naar heenwijzen. De Heere zij de beide gezinnen goed en nabij en Hij schenke hen Zijn onmisbare zegen. Memento mori I Op woensdag 15 juli 2015 is na een langdurig en ernstig ziekbed overleden de heer Leendert Sperling, laatst gewoond hebbend in de Wilhelminaweg 3, in de leeftijd van 72 jaar. We condoleren de familie met dit smartelijk verlies. Een smartelijke weg moest worden gegaan, met name in de laatste periode van zijn leven waarin hoop en vrees elkaar afwisselden. De troon der genade werd aangelopen en er was veel gebed om licht en uitkomst, in de wetenschap dat

65

er bij Hem uitkomsten zijn tegen de dood. De Heere heilige deze ernstige roepstem aan ons aller hart. Moge de rust ons worden opgezegd, opdat we rust mogen vinden in die grote Rustaanbrenger Jezus Christus en in Hem geborgen te zijn voor tijd en eeuwigheid. De God aller vertroosting zij mevrouw Sperling en haar dochter en schoonzoon met de kinderen alsook de verdere familie genadig en zeer nabij in dit smartelijke verlies. We denken in het bijzonder aan mevrouw Sperling-Verhage in de Vliedberg die voor de tweede maal een zoon naar het graf heeft moeten brengen. We bidden ook haar Gods genadige nabijheid toe en dat ze in haar hoge leeftijd mag schuilen in de schuilplaats van de Allerhoogste, want die zal vernachten in de schaduw van de Almachtige. In de rouwdienst voorafgaand aan de begrafenis werd Gods Woord bediend uit Psalm 23. De begrafenis heeft op 21 juli jl. plaatsgevonden op de Algemene Begraafplaats te Ouddorp. Memento mori II Na jaren van zorg, moeite en verdriet, welke zij moedig en geduldig gedragen heeft en dankbaar dat wij haar zolang in ons midden mochten hebben, geven wij u kennis dat de Heere op 17 juli van onze zijde weggenomen heeft onze geliefde moeder, schoonmoeder, grootmoeder en overgrootmoeder Huigje Breen sinds 3 juni 2012 weduwe van Klaas Mierop, in de gezegende leeftijd van 93 jaar. Ruim drie jaar na haar man heeft ook zij het tijdelijke met het eeuwige moeten verwisselen. Boven de kaart stond de tekst geschreven, die zij destijds met het doen van de openbare belijdenis had meegekregen, namelijk: Als zij door het dal der moerbeziebomen doorgaan, stellen ze hem tot een Fontein; ook zal de regen hen gans rijkelijk overdekken, Ps. 84:7 (onberijmd). Haar man kreeg Ps. 84:6 als tekst mee. De laatste jaren waren niet gemakkelijk. Er staat terecht boven de kaart geschreven: Na jaren van zorg, moeite en verdriet… Het was een hele slag voor haar, toen zij haar man verloor. Toen werd het stil, hoewel ze ook wel eens gedurig zei: de kinderen zijn goed voor me. De verhuizing van de oude naar de nieuwe Vliedberg, deed haar ook heel veel. Vroeger zei men wel: een oude boom moet je niet verpoten, daar heb ik gedurig aan moeten denken toen ik moeder en ook anderen, die daar hun moeite mee hadden, aanzag en aanhoorde. Veel was ze bezig met de dingen van de eeuwigheid, dat drukte haar enorm. Het was een bidden, een worstelen om zekerheid, want ze wist wat er gekend moest worden. Ze is er getuige van geweest, dat haar man daar opening in kreeg, maar voor haar was het niet. Verder staat er ook op de kaart geschreven: sterke de Heere ons in dit smartelijk verlies. Het was goed en fijn om te zien, hoe de kinderen en kleinkinderen haar met zorg omringden, en de laatste tijd niet van haar zijde weken. We wensen kinderen, klein- en achterkleinkinderen van harte de ondersteuning des Heeren toe en moge de Heere deze roepstem heiligen aan hun en ons aller hart. De rouwdienst heeft op 22 juli plaatsgevonden in Eben-Haëzer, waar we stilstonden bij de woorden uit Jes. 55:6: Zoekt den HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is en stonden achtereenvolgens stil bij 1e wie tot zoeken gedrongen worden, 2e

66

waarom wij tot zoeken gedrongen worden, en 3e de tijd wanneer we tot zoeken worden gedrongen. Aansluitend heeft de begrafenis plaatsgevonden op de Algemene Begraafplaats te Ouddorp. Teruggekeerd van de begraafplaats in Eben-Haëzer heeft ouderling A.J. Nelis de rouwplechtigheid afgesloten met Schriftlezing, Gen. 45:25-28 en met gebed. Ds. H. Juffer, Voorburg Memento mori III Op dinsdag 21 juli 2015 is na een kort ziekbed overleden Grietje Grinwis, laatst gewoond hebbend aan de Koolweg 23 en sinds 27 februari 1989 weduwe van Jacob Venneman, in de leeftijd van 86 jaar. We condoleren de familie met dit smartelijk verlies. Een geliefde zuster, schoonzuster en tante is de weg gegaan van alle vlees. Ook voor haar moest het gelden, na een hoge leeftijd te hebben bereikt, en zij stierf. Het is ook in haar leven waarheid geworden dat het de mens gezet is eenmaal te sterven en daarna het oordeel. Sterven is God ontmoeten en hoe zal dat kunnen? De noodzakelijkheid van geloof, bekering en wedergeboorte worde ons allen op het hart gebonden, want die grote ontmoeting met God is aanstaande en de tijd is voorts kort. We moeten bedenken dat zij ons maar even is voorgegaan. De Heere gedenke de diep bedroefde familie en heilige de roepstem, die van dit sterven uitgaat, aan ons aller hart. Hij zie nog in gunst van boven en Hij zij hen allen genadig en gedenke nog des ontfermens voor tijd en eeuwigheid. In de rouwdienst voorafgaand aan de begrafenis werd Gods Woord bediend uit Prediker 7 met als kerntekst het 2de vers: “Het is beter te gaan in het klaaghuis dan in het huis des maaltijds; want in hetzelve is het einde aller mensen, en de levende legt het in zijn hart”. De begrafenis heeft op 25 juli jl. plaatsgevonden op de Algemene Begraafplaats te Ouddorp. Voor u gelezen Geen gedachten ten kwade….. Als we door beproevingen diep terneergeslagen zijn en als ons geweten ons aanklaagt dat er redenen zijn dat de Heere met ons twist, dan fluistert de vijand: ‘De Heere heeft gedachten ten kwade over u en Hij zal u voor altijd verwerpen. ’Nee, geliefden, dit zijn geen gedachten ten kwade. Hoewel de Heere uw zonden haat, haat Hij u niet. Hoewel Hij de vijand van uw dwaasheden is, is Hij uw trouwe Vriend; ja, Hij is waarlijk uw Vriend omdat Hij tegen uw zonden vecht. Hij wil dat u rein en heilig bent, en daarom baadt Hij u in de rivieren en doopt u in het vuur. Hij kastijdt u niet in toorn, maar in Zijn verbondsliefde. De hardste slag die Hij ooit Zijn kind toebracht, werd uitgevoerd door de hand van liefde. U mag dan ’s morgens van uw bed opstaan om gekastijd te worden en voordat u ’s avonds in slaap valt, pijn lijden onder de roede, toch bent u, nee, des te meer, een geliefd kind. God heeft geen gedachten ten kwade over Zijn

67

uitverkorenen; Hij heeft er geen behagen in ons te bedroeven, maar om ons te behouden. C.H. Spurgeon Tenslotte Geliefde gemeente, sinds het verschijnen van de vorige kerkbode hebben we driemaal de gang moeten maken naar de begraafplaats. Opnieuw zijn de rouwklagers door de straten van ons dorp gegaan. We leven in de tijd van het jaar waar velen met vakantie gaan. Echter gebleken is, dat de dood niet met vakantie gaat en geen rekening houdt met onze agenda. We lezen in Jesaja 40:8: “Het gras verdort en de bloem valt af”. En daarmee is de vergankelijkheid van ons leven getekend zoals we dat ook lezen in Psalm 103:15 en 16: “De dagen des mensen zijn als het gras; gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij. Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer”. Maar de profeet Jesaja mag ons er ook op wijzen dat het Woord onzes Gods bestaat in der eeuwigheid. En dat Woord mag nog wekelijks in ons midden worden verkondigd. Van dat Woord heeft Mozes zich verantwoordt toen hij afscheid nam van het volk van Israël en de hemel en de aarde tot getuigen riep. Het leven en de dood heb ik u voorgesteld, de zegen en de vloek opdat ze zouden kiezen voor het leven, opdat gij leeft, gij en uw zaad. En daar is nu de wedergeboorte voor nodig om die juiste keuze te maken. Tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet binnengaan. Laat dat de begeerte van ons aller hart mogen zijn. Dan zullen we ook onze plaats in Gods huis niet onnodig ledig laten. Het was ook de zorg van de apostel Paulus getuige zijn waarschuwend woord aangaande het onderhouden van de eredienst als hij sprak: “Laat ons de onderlinge bijeenkomst niet nalaten gelijk sommigen de gewoonte hebben”. We bidden om gezegende diensten in deze vakantieperiode, samen met al de gasten die nog in onze gemeente verblijven om rust te zoeken voor het lichaam en dat is goed. Echter, groter is dat er hier iets mag worden gesmaakt van die rust, die er overblijft voor het volk van God om straks in de volmaakte rust in te mogen gaan. Laat dan niet iemand van u zijn achtergebleven. Gezegende diensten toegewenst. Een hartelijke groet van Uw kerkenraad.


Van de kerkvoogdij Kinderoppas 16 augustus 2015: Marijke Meijer, Gielia Molenaar, Davina Grinwis, Mariëlle Tanis, Pauline Aleman en Jannerieke Roos. 23 augustus 2015: Corrie Breen, Carolien Meijer, Karolien de Jong, Ilona Grinwis, Pauline Tanis en Gabriëlle Klink. 68


Algemene berichten Inbinden kerkbode Evenals voorgaande jaren kan de afgelopen jaargang van de kerkbode worden ingebonden. De kosten bedragen ongeveer € 16,50. In te binden jaargangen kunnen worden afgegeven bij mevrouw G. Grinwis-de Jong, Julianaweg 25. Graag vóór 30 augustus 2015. Eventuele ontbrekende nummers kunnen worden aangevuld. Verhuizing oud-predikant Onze oud-predikant ds. W.J. op ’t Hof is per 27 juli jl. verhuisd. We geven graag zijn nieuwe (tijdelijke) adres door te weten: Nichtenhofstraat 41, 5313 AZ Nieuwaal. Tel 06 27206437. Bibliotheek ‘Eben-Haëzer’ De bibliotheek is geopend op donderdag van 15.30 tot 16.30 uur en van 18.30 tot 20.30 uur, alsmede op vrijdag van 19.00 tot 20.00 uur. Tel. 683896. E-mail: [email protected]


Agenda Van alle voornemens geldt: Zo de Heere wil en wij leven zullen, Jac. 4:15. Vrijdag 28 augustus: Doopzitting Op zondag 30 augustus zal het sacrament van de Heilige Doop worden bediend. Daarom zal op vrijdagavond 28 augustus om 19.30 uur doopzitting worden gehouden. De ouders worden verzocht van tevoren het doopformulier te lezen en om hun Bijbeltjes en trouwboekje mee te brengen. Verder worden de moeders verzocht met gedekt hoofd te komen.


Onze leden Aangevraagde huwelijksbevestiging Huwelijksbevestiging is aangevraagd door: - Geert Grinwis, Kelderweg 48 en Joanne Dam, Hazersweg 40 tegen donderdag 3 september a.s. - Adriaan Ploeg uit Opperdoes en Jacomijntje Kaatje Aleman, Bernhardweg 13 tegen vrijdag 4 september a.s. - Gerrit de Ronde, Marijkeweg 18a en Maartje Krientje van Splunder, Hondsweg 27a, Goedereede tegen vrijdag 18 september a.s.

69

Ledenadministratie Adreswijzigingen, wijzigingen in gezinssamenstelling en andere zaken die leiden tot wijziging van de ledenadministratie dienen te worden gemeld bij de Kerkvoogdij, Postbus 173, 3253 ZJ Ouddorp, of als u berichten af wilt geven, De Kille 8. Rechtstreeks mailen naar [email protected] kan ook. Verjaardagen De eerstkomende twee weken hopen de volgende bejaarden D.V. 80 jaar of ouder te worden. Namens de gemeente van harte gefeliciteerd en Gods zegen toegewenst. 16 aug mevr. P. Westdijk-Mierop, Marijkeweg 14, 3253 BP 92 jaar 16 aug dhr. J.C. Bezuijen, Hermansweg 30, 3253 BG 83 jaar 17 aug mevr. K. Aleman-Sperling, Vliedberglaan 110, 3253 VT 84 jaar 18 aug mevr. L. de Jong-Nieuwland, Vliedberglaan 45, 3253 VT 84 jaar 19 aug dhr. K. Grinwis, Hermansweg 8, 3253 BG 91 jaar 19 aug dhr. J. Redert, Westerweg 9, 3253 LX 84 jaar 20 aug dhr. K. Hoek, Hazersweg 44, 3253 XG 82 jaar 23 aug mevr. P. van der Linde-van Hoven, Vliedberglaan 46, 3253 VT 89 jaar 25 aug mevr. A.N. Breen-van ’t Geloof, Vliedberglaan 104-3, 3253 VT 85 jaar 25 aug dhr. C. Luime, Molenweg 1a, 3253 AM 82 jaar 25 aug mevr. B.M. Santifort-Soeteman, Koolweg 16, 3253 LH 80 jaar 26 aug mevr. J. Hoek-Luime, p/a Vliedberglaan 120a, 3253 VT 84 jaar 26 aug mevr. N.E. Hoek-van Driel, Hazersweg 44, 3253 XG 82 jaar 27 aug dhr. K.C. Meijer, Vliedberglaan 132, 3253 VT 90 jaar 27 aug dhr. E. Santifort, Koolweg 16, 3253 LH 90 jaar 28 aug mevr. J. Aleman-Meijer, Kelderweg 7, 3253 TC 81 jaar 29 aug mevr. K. van ’t Geloof-Hoek, Vliedberglaan 150, 3253 VT 85 jaar Verder zijn jarig: 26 aug mevr. Sjaan Klepper, Westerschelde 3, 3241 PA Middelharnis

66 jaar


Voor u gelezen We ontvingen onderstaand verhaal wat we graag overnemen in onze Kerkbode Dronken Dorus De eerste keer dat ik hem zag was toen we vanaf het zendingsveld in Nigeria waren teruggekeerd in Nederland. Met mijn nog jonge gezin was ik neergestreken in Krimpen aan den IJssel. In het vriendelijk ogende dorp onder de rook van Rotterdam was alles nieuw voor ons: de grote pastorie met haar talloze ramen, de eendjes die van tijd tot tijd rondscharrelden in onze voortuin, het lawaai van het verkeer op het viaduct vlak naast ons huis, de sirene van de scheepswerf op enige afstand, de kerk aan de overkant die gebouwd was in de vorm van een ark en nog veel meer

70

waar we in de tropen niet aan gewend waren. Maar wat me het meest trof, was die man op een bank die het gemeentebestuur had laten plaatsen tegen de muur van onze kerk. Hij zat er elke dag met een onafscheidelijke fles naast hem. Twee vrienden Ze noemden hem dronken Dorus. Hij zag er wat wonderlijk uit met zijn lange haar en onverzorgde baard. Het leek alsof hij altijd dezelfde groezelige kleren aanhad. De stank die om hem heen hing, verraadde het feit dat hij sinds lange tijd niet meer in bad was geweest. Dorus had maar twee vrienden: zijn fles en zijn hond, een klein zenuwachtig schepsel. Iedereen op het dorp kende de eenzame man. Elke dag kwam hij weer aansloffen, meestal tegen het middaguur. De rest van de dag zat hij dan op zijn bankje. Zo lang hij een slok kon nemen van zijn fles leek hij tevreden. Intussen ging zijn hond op zoek naar iets eetbaars. Soms wist het arme dier kennelijk niet goed meer of hij een hond dan wel een poes was en begon het van pure armoede vis te vangen in de singel tussen de kerk en onze pastorie. Als Dorus en zijn kleine metgezel in de late avond vertrokken bleven vissengraten en een lege fles achter als stille getuigen van een dierenjacht en een menselijke tragedie. Ook op zondag kwam Dorus op de proppen. Het voornaamste verschil tussen hem en de keurig geklede kerkgangers was, dat laatstgenoemden het huis des gebeds binnentraden terwijl Dorus met zijn zonderlinge uiterlijk plaats nam op zijn bank tegen de kerkmuur. Het overhangende dak van de kerk verschafte hem enige beschutting op regenachtige dagen. Voor de rest was er niet zoveel verschil. De kerkgangers hadden een ziel en dronken Dorus had die ook. Wist Dorus dat? Misschien niet. Beseften de kerkgangers het wel? Een droevig verhaal Op een maandagmorgen liep ik naar de overkant van de singel om eens een praatje te maken met Dorus. Toen zijn kleine vriend de zwartgejaste dominee zag aankomen, begon hij vervaarlijk te grommen alsof hij gereed was zijn baasje te verdedigen tot zijn laatste druppel bloed en mijn broek zo nodig aan flarden te scheuren. Na een wederzijdse groet vroeg ik Dorus waarom hij altijd op die bank zat, zelfs zondags. "Zou je niet graag samen met ons in de kerk willen zitten om naar Gods Woord te luisteren? " Een verdrietige blik was het antwoord dat ik kreeg. "Erg vriendelijk van u bedoeld, dominee, maar denkt u dat de mensen van uw kerk er blij mee zouden zijn als ik binnenkwam? Zouden ze niet bang van me zijn als ik aanschoof in dezelfde bank? Nee, laat dronken Dorus maar met rust. Laat mij maar hier zitten op mijn bankje, dan heeft niemand last van mij. Trouwens, " vervolgde Dorus terwijl hij naar boven wees, "ziet u dat raam? Dat raam staat bijna altijd open. Zo kan ik duidelijk horen wat u zegt als u staat te preken. Ik hoor dezelfde boodschap als de mensen die in de kerk zitten. Verrast keek ik hem aan. Ik had nooit beseft dat zich een vagebond onder mijn gehoor bevond aan de andere kant van de muur vlak onder het raam. Alleen, kon Dorus de preek wel volgen? Begreep hij wel waar het over ging? Alsof hij de vraag in mijn ogen las, ging hij verder: "Dominee, wat u preekt is precies 71

hetzelfde als wat mijn moeder vroeger altijd tegen mij zei. Ze zei dat ik een nieuw hart nodig had. Op zondag gingen we altijd naar een klein kerkje. "Oud Gereformeerd" noemden ze ons. Mijn lieve moeder had het vaak over het geluk van Gods volk en waarschuwde me dikwijls tegen de paden der zonde. Zo noemde ze dat. Jammer genoeg wilde ik niet luisteren. Toen ik ouder werd, trouwde ik met een meisje van buiten de kerk, en daarna ging het bergafwaarts. Uiteindelijk liep ons huwelijk op de klippen, maar ik ging niet terug naar de kerk. Het is toch te laat voor mij, dacht ik. Ik had teveel gezondigd. Daarom greep ik naar de fles om nog een beetje troost te vinden. Ik ging drinken, steeds meer drinken. En nu zit ik er helemaal aan vast. Ik weet wel hoe de mensen over me praten. Ze noemen me dronken Dorus." De woordenstroom kwam tot een eind. Waarschijnlijk had Dorus in heel zijn leven nog nooit zoveel tegelijk gezegd. Hij wendde zijn hoofd af, poetste in zijn ogen en greep opnieuw naar zijn fles. Levenslessen Het verdrietige levensverhaal van Dorus raakte me. Eén uur van onbedachtzaamheid kan maken dat men jaren schreit. Een verkeerde keuze als het gaat om een huwelijkspartner heeft vaak zulke ernstige en vérstrekkende gevolgen. Dat kun je telkens weer zien. Wat een les voor ons, en vooral voor onze jonge mensen! Hoevelen trouwen met iemand van buiten de kerk en verlaten de waarheid! Wat is het van groot belang een jongen of meisje te zoeken met wie je samen de Heere kan dienen naar Zijn Woord! Jonge vrienden, luister naar de liefdevolle raad van je ouders en buig je knieën voor de Heere. Met al je noden en zorgen mag je tot Hem gaan. Eén van de allerbelangrijkste keuzes in je leven is die van een levensgezel of levensgezellin. Van die keuze hangt je toekomst in grote mate af, hetzij ten goede of ten kwade, zoals je kunt zien in het geval van Dorus. Iets anders dat me trof in de ellende van deze eenzame man was de macht van de drank. In plaats van zich tot de Heere te wenden, had Dorus zich tot de fles gewend. Langzaam maar zeker was hij in de macht gekomen van een gewoonte die hij niet meer kon weerstaan. De fles werd zijn trouwe metgezel, maar ook zijn stille moordenaar. Alcohol verwoestte zijn lever, zijn leven. Wat een waarschuwing voor ons! Bezint eer gij begint! Denk na voordat het te laat is! Ondanks dat alles kon Dorus zich nog steeds de woorden van zijn moeder herinneren. Het lijkt erop dat mensen maar moeilijk los kunnen komen van de waarheid, zelfs wanneer ze er totaal mee gebroken hebben in hun leven. Eenmaal zal die opvoeding terugkomen, hopelijk niet als de deur al gesloten is, voor eeuwig gesloten. Ik keek naar het gegroefde gelaat van Dorus. Zijn moeder was al vele jaren uit de tijd. Hier zat haar zoon. Een kind dat ze ooit onder haar hart gedragen en na zijn geboorte in haar armen gesloten had. Hoeveel tranen zou ze om hem geschreid hebben? Wat zou ze zeggen als ze hem nu zou kunnen zien, zoals hij daar op zijn bankje zat als een thuisloze, een gebroken man?

72

Jaloers Ik moest naar huis. Ik wilde het nog één keer proberen. "Dorus, waarom kom je aanstaande zondag niet in de kerk zitten? " Hij staarde me een poosje aan voordat hij antwoord gaf. "Denkt u dat het wat uitmaakt of je binnen zit? Laat ik u wat vertellen, dominee. De meeste kerkmensen horen niet eens wat u zegt. Dat kan ik zien als ze de kerk uitkomen. Nee, ze kijken niet naar mij. Ze denken dat ik niet goed bij mijn hoofd ben. Maar ik hoor wel wat ze zeggen. De een klaagt dat het zo koud was in de kerk. Een ander praat over zijn nieuwe auto. En de volgende vertelt zijn vriend waar hij met vakantie heengaat. Het spijt me voor u, maar dat is meestal de enige vrucht op uw prediking." Ik keek nogal geschokt. Misschien had Dorus wel gelijk. Mijn eigen moeder zei dikwijls dat kinderen en dronken mensen de waarheid spreken. "Ik krijg een lesje, Dorus, en ik moet even slikken, maar zeg eens, is dat het enige dat je ziet en hoort? " De oude man fronste een ogenblik zijn voorhoofd alsof hij diep moest nadenken. Toen - op een nauwelijks hoorbare fluistertoon - zei hij: "Nee, soms zie ik iemand die anders lijkt. Afgelopen zondag bijvoorbeeld. Ik zag een jonge moeder voorbijkomen met tranen op haar wangen. Ik kon zien dat ze gehuild had. Zonder op of om te kijken liep ze zo gauw mogelijk naar huis. Je kon zien dat ze geraakt was door het Woord. Om eerlijk te zijn, dronken Dorus was eigenlijk een beetje jaloers op haar. Ik dacht: die vrouw is gelukkiger dan ik." Wat ziet men? Met lome pas liep ik terug naar huis, terwijl allerlei gedachten door mijn hoofd gingen. We kijken zo makkelijk op andere mensen neer, vooral wanneer ze er een beetje vreemd en vies uitzien. Wij beschouwen zulke mensen als "de wereld." Maar diezelfde wereld ziet de kerk, en ziet vaak scherper dan wij denken. Wat zien de mensen van de wereld als ze naar ons kijken? Wat horen zij als wij de kerk verlaten? Dorus is er niet meer. Ongeveer vijf jaar na het hier genoemde gesprek is hij gegaan in de weg van alle vlees. Ook het bankje bij de Sebakerk staat er niet meer. Tekenend! Alles gaat voorbij, maar de eeuwigheid komt. Ook voor ons. En dan? Wat erg als we de mond vol hebben over een ander en over van alles en nog wat, maar als ons hart leeg en koud is. Wat erg als we nooit eens goed van God spreken. Als we de buitenwacht zo in de weg kunnen staan. Ontzettend. Anderzijds, wat een zegen als het door genade anders mag zijn. Als er nog jonge mensen en ouderen zijn die misschien niet eens durven te spreken, maar door hun tranen en hun wandel getuigen dat ze niet meer zonder de Heere kunnen. Dat valt op, ook bij de wereld om ons heen. Daar wordt een ander jaloers op. Zelfs als hij dronken Dorus heet. Ds. C. Sonnevelt; De Saambinder, 28 december 2006. K. Kasteleijn

73


Activiteitencommissie kerkbouw Van de activiteitencommissie. Annulering Helaas moesten we op het laatste moment de zomermarkt van 25 juli jl. annuleren. Aan het begin van de morgen zag het weer er nog redelijk uit, maar de voorspellingen en het snel achteruitgaande weerbeeld noodzaakten ons tot het afzeggen van de zomermarkt. Gelet op de vele voorbereidingen geen gemakkelijke beslissing. Achteraf bleek het zelfs de zwaarste noordwesterstorm te worden in de maand juli sinds het begin van de metingen in het jaar 1901. Onze welgemeende excuses aan vrijwilligers en in het bijzonder aan ondernemers die al inkopen hadden gedaan, spullen hadden klaargemaakt of die reeds onderweg waren naar de zomermarkt. Binnen de commissie zijn we bezig met het opstellen van een slechtweer protocol, zodat we in de toekomst bij een bepaalde windkracht of regenverwachting minimaal 24 uur van tevoren kunnen afzeggen. Een locatie om een zomermarkt met ruim 50 kramen binnen te organiseren hebben we helaas niet, zou ook logistiek heel moeilijk zijn om alle reeds aanwezige spullen daarnaar toe te vervoeren. Een buitenlocatie is nu eenmaal weergevoelig, het laat ons wel zien dat we totaal afhankelijke mensen zijn, dat we er klein onder mogen worden en vooral blijven. Dankzij de medewerking van Vishandel Gebr. Sperling en enkele vrijwilligers konden we toch nog een kleine verkoping houden en daar zijn we hen uitermate dankbaar voor. Alle aangeboden cakes, koekjes en taarten konden nog worden verkocht. Dat brengt echter wel met zich mee dat we op de zomermarkt, die we nu organiseren op D.V. 22 augustus met een lege gebakskraam staan, maar ……… misschien mogen we nogmaals een oproep doen om de gebakskraam te helpen vullen. De activiteitencommissie hoopt in ieder geval vrijdagavond 21 augustus van 19.00 tot 20.00 uur aanwezig te zijn op het terrein aan de Hazersweg 77 om eventueel aangeboden spullen in ontvangst te nemen. Zomermarkt Op D.V. zaterdag 22 augustus van 9.00 tot 15.30 uur organiseren we weer de zomermarkt t.b.v het fonds kerkbouw met circa 50 kramen op het terrein van Vishandel Gebr. Sperling aan de Hazersweg 77 te Ouddorp. Gebakken en gerookte visproducten, frites/snacks, kaas, oliebollen, groenten en fruit, Ouddorpse advokaat, goede gebruikte spullen, diverse soorten foto- en wenskaarten, nieuwe en gebruikte kleding voor volwassenen en kinderen, creashop, uitgebreide boekenkraam met veel theologie en rond 11.00 uur een Amerikaanse veiling. Voor de kinderen springkussen, sjoelen, enveloppen trekken of een rondje met een historische RTM bus, halte aan de Stoofweg. Om overlast te voorkomen a.u.b zo veel mogelijk parkeren op het industrieterrein aan de Stoofweg.

74

Receptenboekje De mooie smulwijzer vol met recepten, van tussendoortjes tot complete hoofdmaaltijden, kan worden besteld en afgehaald bij de fam. Grinwis, Bieningen 1, tel: 0187 684085 of per mail: [email protected] Tevens hopen we deze tijdens de zomermarkt op de infokraam te koop aan te bieden. Visbakdag De visbakdag die we wilden organiseren in De Dorpsring op D.V. 22 augustus komt te vervallen. De vers gebakken tong en schar hopen we nu te verkopen tijdens de zomermarkt.


Voor jou Stuur vragen en andere reacties naar Eben-Haëzer of naar Voor jou, p/a De Kille 16. Bezinningsavonden Zeeland Eerstvolgende bijeenkomst: 12 september Spreker: ds. G.J. van Aalst uit Klaaswaal Onderwerp: Belijdenis doen waarvan? Dit onderwerp is gekozen in verband met het feit dat veelal in september de opgave voor de belijdeniscatechisatie plaats vindt. Studentenvereniging Solidamentum Studeer je, of ga je studeren? Solidamentum is een studentenvereniging voor studenten met een reformatorische achtergrond. Je wordt van harte uitgenodigd voor de introductiedag van kring Gouda op D.V. woensdag 26 augustus 2015 vanaf 13.45 uur in de GGiN Stationsplein, Gouda. Na het middagprogramma wordt er met elkaar gegeten in Huize Winterdijk, Winterdijk 8, Gouda. Meer informatie over de tijd daarvan wordt na de aanmelding verstrekt. ’s Avonds hoopt dhr. G. Slootweg een lezing te geven over de invloed van de Verlichting op ons leven. De avond begint om 19.20 uur in Huize Winterdijk. Aanmelden kan via: [email protected]. Voor meer informatie over de vereniging of de introductiedagen van kring Ede of Zwolle, kijk op onze website: www.solidamentum.nl. We zien je graag op één van onze kringen! Reformatorische studentenvereniging Depositum Custodi Depositum Custodi (DC) is een landelijke, reformatorische studentenvereniging met ongeveer 100 leden. DC is er voor studenten van het WO die zich willen verdiepen in Gods Woord en in de daarop gegronde belijdenisgeschriften. Elke maand organiseert DC in Utrecht een lezing rondom een bepaald jaarthema. Verder is er maandelijks een Institutiekring. Deze wordt in verschillende

75

plaatsen gehouden, bijvoorbeeld in Rotterdam, Utrecht, Barneveld of Veenendaal. Op deze avonden wordt een gedeelte uit de Institutie van Johannes Calvijn besproken. Naast deze Institutiekring volg je een tweede studiekring naar keuze. Hierbij kun je denken aan een Lutherkring, secularisatiekring of een Bijbelstudiekring. Tenslotte kent DC diverse andere formele en informele activiteiten. De activiteiten van DC brengen naast de nodige bezinning ook gezelligheid en vriendschap met zich mee en geven vriendschappen voor het leven! Introductiedag Op D.V. donderdag 27 augustus 2015 kun je kennismaken met onze vereniging door naar de introductiedag te komen. Overdag zullen er diverse activiteiten georganiseerd worden waardoor je de vereniging en haar leden kunt leren kennen. ’s Avonds zal er een lezing worden gegeven. Meer informatie over de introductiedag kun je vinden op de Facebookpagina of de website van onze studentenvereniging, www.depositumcustodi.nl. Via deze site kun je jezelf ook opgeven voor de introductiedag.


Puzzelhoekje Oplossingen inleveren in de daarvoor bestemde brievenbus bij Eben-Haëzer. Saulus op de vlucht

Handelingen 9:23-31

Saulus is al 3 jaar in Damascus. Volgens de kanttekeningen preekt hij daar én in de omgeving (Arabië). Hij moet echter vluchten. Waarom toch? De Joden willen hem doden! Ja, je leest het goed. Wat heeft hij voor kwaads gedaan? Nou, je weet het verhaal uit de vorige kerkbode vast nog wel. Saulus werd op weg naar Damascus stil gezet door de Heere en hij zag dat hij vreselijke dingen had gedaan en zondigde tegen de Heere. Maar hij kreeg vergeving van zijn schuld, werd gedoopt en vol van de Heilige Geest. Ook vol van Jezus Christus. Daarom kan hij nu nog maar één ding doen: in de synagoge over Hem vertellen. De Heere Jezus heeft zijn zonden vergeven. Hij is een kind van God. De Joden en andere mensen moeten ook weten Wie Jezus is. Hij is de Zoon van de levende God. Saulus wil zo andere mensen ook tot Jezus brengen en hen laten zien dat ook zij nog vergeving van hun zonden kunnen krijgen! Door Jezus is er ook voor jou vergeving van zonden mogelijk! Vertel net als Saulus je zonden aan de Heere. Als je weet dat jouw zonden vergeven zijn, doe dan net als Saulus. Vertel aan de kinderen om je heen wie Jezus is. Zij hebben ook een nieuw hart nodig! Dat is niet altijd makkelijk. Zeker niet in je eigen omgeving, tegenover kinderen die je kent. Je voelt je misschien onzeker en bent bang dat anderen je raar of ouderwets vinden. Toch doen! Schrijf maar eens voor jezelf in drie zinnen op wat je aan anderen over Jezus kunt vertellen. Als je ’t even niet goed weet hoe

76

je het moet zeggen, kun je aan dat briefje terugdenken en is het makkelijker om erover te praten. Bovendien… de Heere wil je er Zelf bij helpen! Hij zegt in Zijn Woord dat Hij de Heilige Geest wil geven aan degenen die Hem erom vragen. Die Geest kan je verstand verlichten en je helpen om over de Heere Jezus te praten tot eer van Hem én tot zaligheid van de kinderen, tegen wie je praat. De Joden in Damascus willen niet dat Saulus nog langer over Jezus praat. De poorten gaan dicht en soldaten houden de wacht. Gelukkig komt Saulus het te weten. De discipelen komen in de nacht naar hem toe met een grote mand. Samen met hen gaat hij naar een huis op de stadsmuur. Daar stapt Saulus in de mand. De mannen laten de mand aan de andere kant van de muur voorzichtig naar beneden zakken. Zo kan Saulus weg uit Damascus en vlucht hij naar Jeruzalem. Daar aangekomen zoekt hij de discipelen op. Zij zijn echter bang voor Saulus en geloven niet dat hij een volgeling van Jezus geworden is. Dan komt Barnabas en gaat samen met Saulus naar de discipelen. Hij vertelt over het wonder in het leven van Saulus, wat in Damascus is gebeurd. Ook vertelt hij dat Saulus lange tijd in Damascus heeft gepreekt. Dan geloven ook de christenen in Jeruzalem dat Saulus in de Heere Jezus gelooft. Ze hadden een verkeerd oordeel over Saulus geveld. Herken jij dat ook? Dat doen we snel! Bedenk dat mensen kunnen veranderen! Vandaag de dag zorgt de Heere daar nog steeds voor. Wat fijn dat Barnabas het voor Saulus opnam. Ben jij ook zo’n vriend of vriendin voor anderen? Neem je het ook op voor diegene, die zo vaak geplaagd wordt, gemeen behandeld wordt, er niet bij mag horen, etc? Neem in het nieuwe schooljaar een voorbeeld aan Barnabas! Saulus begint ook in Jeruzalem te preken. Maar wéér komt er tegenstand en Saulus vlucht uit Jeruzalem. Maar de Heere zorgt voor Zijn kinderen en zegent hun werk. Er komen steeds meer mensen in Judea, Galilea én Samaria, die bij de christelijke gemeenten gaan horen; ook hun zonden zijn door het bloed van Jezus Christus vergeven! Puzzel 881 Zoek de ontbrekende woorden op in het bovenstaande Bijbelgedeelte en streep ze daarna in let-ter-gre-pen door. Je houdt de naam over van de man over wie het in dit Bijbelgedeelte gaat. Inleveren: woorden met vindplaats en de overgebleven naam. 1. 2. 3. 4. 5. 6.

En als vele dagen …… waren, zo hielden de Joden te zamen raad, om hem te doden. en zij …… de poorten Doch de …… namen hem des nachts, en lieten hem neder door den muur, hem aflatende in een mand. maar zij vreesden hem allen, niet ……, dat hij een discipel was. Maar ……, hem tot zich nemende, leidde hem tot de apostelen En hij was met hen ingaande en uitgaande te ……;

77

7.

En …… sprekende in den Naam van den Heere Jezus, sprak hij ook, en handelde tegen de Griekse Joden; 8. maar deze trachtten hem te …… 9. Doch de broeders, dit verstaande geleidden hem tot Cesarea, en zonden hem af naar …… 10. De Gemeenten dan, door geheel Judea, en ……, en Samaria, hadden vrede, en werden gesticht; 11. en wandelende in de …… des Heeren, en de vertroosting des Heiligen Geestes, werden vermenigvuldigd. ver bar dis le vrij

ru vre za lus lo

ge na be den a Tar

moe ci lo li Sau pen

lem dig pe ven sen

do je de ze den

len Ga Bas lijk Waar

Deze puzzel nog niet inleveren. Succes! Groetjes, Claudia en Aaltje


Verhaal Door M. Nelis Vreemdelingschap… Gelijk daar achteraan schieten haar de regels van een bekend gedicht in gedachten: 't En zijn de Joden niet, Heer' Jesu, die U kruisten ... Ik ben ‘t, o Heer, ik ben ‘t die U dit heb gedaan." Van wie het is en hoe het verder gaat weet ze niet, maar dat zal ze vanavond in het hotel googlen op haar i-pad. Als de groep weer verder loopt waar de bus hen opwacht, sluit Marlies stilletjes de rij. Eenmaal in de bus kan ze haar gedachten verder de vrije loop laten gaan. Maar dat duurt niet lang. De bus is de weg over het Kedrondal, wat de stad Jeruzalem scheidt van de Olijfberg, overgestoken. Eenmaal in de binnenstad van Jeruzalem, lunchen ze en gaan daarna de Via Dolorosa lopen. Het is met 38°C drukkend warm, en het lijkt nog wel warmer in de smalle steegjes van de Via Dolorosa: links en rechts souvenirstalletjes met de één voor de ander nog harder schreeuwende kooplui; voornamelijk Arabieren die dus geen sabbat vieren. De weg klimt langzaam omhoog, wat het lopen, samen met de warmte, vermoeiend maakt.

78

Vanzelf gaan ieders gedachten naar de Heere Jezus, Die deze weg ook gelopen heeft. En wat is dan een rugtasje of een camera-tas in vergelijk met een zwaar houten kruis... Marlies bedenkt bij elke stap des te meer, dat ze eigenlijk een vreemdeling is: letterlijk, in dit land als toerist, maar ook van wat bekend is of moet zijn uit de Bijbel. En al helemaal vreemdeling van de Heere Jezus! Ze 'kent’ Hem alleen met haar verstand, van de oppervlakkige Bijbelkennis... Het lichamelijke lijden, deze kruisweg, moet onbeschrijflijk zwaar zijn geweest, maar nog veel meer het zielenlijden wat Hij leed. En dat als Onschuldige voor zondaren. De Via Dolorosa komt uit bij de Grafkerk. Hier staan rijen mensen te wachten om naar binnen te kunnen. Het is er overweldigend druk. Marlies bekijkt de mensenmassa wat van een afstandje en besluit met een groepje reisgenoten in de schaduw te wachten tot de groep weer compleet is. Als dit eenmaal zo is, loopt de groep via smalle winkelstraatjes naar een Joodse wijk. Hier is het opvallend rustig en zijn de winkels gesloten. Uiteindelijk komt de wandeltocht uit bij het plein wat grenst aan de klaagmuur. Verderop in de week staat dit ook nog op het programma, dus al snel zet Filip de wandeltocht weer voort. Door diverse straatjes en poorten komt de groep bij Bethesda. Diepe opgravingen laten nog delen van het originele badhuis zien. Als de klok 's avonds 7 slagen laat horen, komt de groep vermoeid van de vele indrukken, de warmte en het lopen aan in het hotel. Een douche is zelden zo verkwikkend geweest en het avondeten smaakt best. Languit laat Marlies zich na het eten op bed vallen, starend naar het plafond. Ze laat in gedachten de dag de revue passeren. Ze weet nu al dat deze Israëlreis sowieso onvergetelijk gaat worden, maar de opgedane indruk van vandaag laat zich met geen camera vast leggen en is met geen pen te beschrijven... Ze pakt de i-pad uit de koffer. Hoe was dat gedicht ook alweer? Na even zoeken heeft ze ’t gevonden. Het is van Jacob Revius leest ze. ’t En zijn de Joden niet, Heer’ Jesu, die U kruisten, Noch die verraderlijk U togen voor ’t gericht, Noch die versmadelijk U spogen in ’t gesicht, Noch die U knevelden, en stieten U vol puisten, ‘t En zijn de krijgslui niet die met hun felle vuisten De rietstok hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht, Of over Uwe rok saam dobbelden en tuisten – Ik ben ‘t, o Heer’, ik ben ‘t die U dit heb gedaan, Ik ben de zware boom die U had overlaân, Ik ben de taaie streng waarmee Gij ging gebonden,

79

De nagel en de speer, de gesel die U sloeg, De bloed-bedropen kroon die Uwe schedel droeg, Want dit is al geschied, helaas! om mijne zonden. ..."Heere, ik ben een vreemdeling in het land van de Bijbel, een vreemdeling van U, zelfs van mijn eigen dwaasheid! Bekeer me, zoals U al Uw volk bekeerd heeft.... om Jezus wil, die gelopen heeft, waar ik vandaag ook liep" ....

80