Einde van een legende

INSTITUUT INSTITUUT VOOR AMERIKANISTIEK

VOOR

AMERIKANISTIEK ANTWERPEN J

Secretari; Archimedeslaan 2650 Edeg< Tel/Fax: 03/288 73

'fl.,

NIEUWSBRIEF Juni 1999

MACHU PICCHU

Geniale waterwerken

MACHU PICCHU

Einde van een legende Verantwoordelijke uitgever: Johan Daelman, Schoolstraat 3, 2340 Beerse

NIEUWSBRIEF - JUNI 99

HET ONGEKENDE MACHU PICCHU : EEN STUDIE DOOR MODERNE INGENIEURS

vertaling door Rita Lammertyn Een gouden armband, opgegraven uit de ondergrond van Machu Picchu, ziet er vrij gaaf uit, alhoewel hij reeds 5 eeuwen geleden begraven werd. Er is een kras hier, een deuk daar, maar er is geen belangrijke schade vast te stellen. Wanneer ik de 5-inch brede armband ronddraai en de schittering ervan in de zon zie, gaan mijn gedachten terug naar de dagen wanneer de Inca's de funderingen van Machu Picchu bouwden. Ik probeer mij de persoon voor te stellen die deze armband tussen de stenen en de aardevulling gelegd heeft. Deze aardevulling werd later één van de brede vlakke terrassen van het Machu Picchu complex. De armband is het eerste gouden voorwerp dat in Machu Picchu gevonden is en werd in 1995 ontdekt door de archeologe Sefiorita Elva Torres Pino van het Instituto Nacional de Cultura (INC) terwijl ze grondstalen nam voor wetenschappelijke proeven voor het Machu Picchu Paleohydrological Survey Team van Denver.

De auteur geeft chronologisch weer hoeveel tijd het gevergd heeft voordat hij een toelating bekwam om de textUur van de terrassen te onderzoeken. Deze chronologische opsomming werd niet venaald. Nog meldenswaardig is dat antropoloog Valencia deelnam aan het onderzoek Hij verbleefals archeoloog in Machu Picchu en was venrouwd met elke steen en structuur. Hij heeft ook een kanaal bestudeerd, dat 1()(X) jaargeledenwaterleverdeaanhetadministratiefcentrum van de Wari in Piki.llacta. Samen met zijn echtgenote Seflora Arminda Gibaja Oviedo, Directeur van het Regionaal Cuzco Museum van het Instituto Nacional de Cultura , hebben ze het prachtige werk "Machu Picchu : La Investigatión y Conservación del Monumento Arqueológico de Hiram Bingham (Valencia en Gibaja 1992) "gepubliceerd. 2

~

Gouden Inca armband, gevonden onder het westelijk terras van de Tempel van de Condor. Foto: Ken Wright.

HET PROJECT Op dit ogenblik is het paleohydrologisch en het ingenieursonderzoek voor 60% voltooid. Er werd goede vooruitgang geboekt op 5 vlakken: 1. Evaluatie van de oude Inca bron op de noordelijke helling van de berg Machu Picchu en haar relatie tot de geologisch breuklijn van Machu Picchu. 2. Hydraulischeanalysevanhet749meterlangekanaal van de Inca watervoorziening, dat de steile berghelling doorkruist, de lager gelegen landbouwsector bevloeit en eindigt in Fontein 1 bij de Zonnetempel. 3. Studie van het hydraulisch systeem van de zestien fonteinen in de stadssector. 4. Bepaling van het paleo-agronomisch karakter van de landbouwterrassen in vetband met voldoende regenval en productiecapaciteit van voedsel.


5. Studie van de stedelijke drainerings-infrastructuur van Machu Picchu om te bepalen hoe de Inca's het koninklijk terrein voor overstroming behoedden, ondanks de bijna 2.000 mm jaarlijkse neerslag. PLAATS VAN HET ONDERZOEK

Van alle archeologische Inca-sites is Machu Picchu, het koninklijk domein van de Inca heerser Pachacuti (Rowe 1990), de meest bekende. Deze site is gesitueerd op een hoge bergkam, 2.438 m boven zeeniveau, tussen de 2 bergtoppenMachuPicchu enHuaynaPicchu. De bergrug daalt aan beide kanten zowat 450 m steil naar beneden tot aan de Urubamba. Gedurende bijna één eeuw, van 1450 tot 1540nC.,hadMachuPicchumeerdan 1.000inwoners (Hemming & Ranney 1982).

Een ander wonder van Machu Picchu is de infrastructuur van openbare werken: de watervoorziening, de kanalen, fonteinen, landbouwterrassen en een netwerk van stedelijke drainagekanalen maakten het koninklijk domein toteenbewoonbare,geciviliseerdeverblijfplaats met de destijds moderne stedelijke genoegens. Er zijn verrassingen wanneer we deze gemakken bestuderen en documenteren. De "kolibri" lijkt voor sommigen onder ons als kunst, maar Inca experts beschouwen dit louter als lukraak geplaatste stenen. Zelfs ver beneden de berghelling, komen we voorbij baden, gebouwd in de weiniguitgewerktelandbouwterrasen.Hetgeeftdeindruk dat de terrassen over de Urubamba rivier hangen, maar ze zijn zichtbaar vanaf de top van Huayna Picchu.

Machu Picchu ligt ongeveer 1.400 km ten zuiden van de evenaar op de oostelijke flank van de Peruaanse Andes. Het ligt aan de bovenloop van de Urubarnba, een zijrivier van de Amazone op 72°32' lengtegraad en 13°9' breedtegraad. Er zijn twee Inca-wegen: één naar Cuzco en een andere naar het laagland van de Amazone. Geologische breuklijnen doorkruisen het gebergte rond Machu Picchu. De Machu Picchu breuklijn is bepalend voor de Inca watervoorziening. Daar ontspruiten de bronnen ten oosten van de oude ommuring op 2.458 m. hoogte. Een tweede bron, 40 m hoger op de helling, draineert naar het drinkwaterkanaal. Sedert 1994 hebben we 6 tochten in die gebieden geleid, gedurende dewelke we gegevens hebben verzameld, in kaart gebracht, en instrumententale metingen gedaan van de vorm en het profiel van het kanaal.We hebben het waterdebiet van de bron opgemeten, de landbouwterrassen onderzocht en gezocht naar drainage afvoerkanalen en niet-gedocumenteerde structuren van de dik beboste lager gelegen berghellingen van de site. Telkens ik in Machu Picchu aankom, groeit mijn bewondering voor de oude bouwheren en architecten. Zoals Professor Valencia duidelijk maakt, is het mirakel van Machu Picchu grotendeels onzichtbaar. Zijn veelvuldige opgravingen hebben aan het licht gebracht, wat in de bodem verborgen was. Het ingenieuze is te zien in de ondergrondse funderingen en voorbereiding van de drainage en het doordachte ondergrondse werk dat de structurele basis vormde van muren, terrassen, trappen en gebouwen. Het is die zorgvuldige voorbereiding van de oude funderingen die het mogelijk maakte dat Machu Picchu de eeuwen doorstond.

Deze doorsnede van een vergaarbekken van een Inca-bron in Machu Picchu, toont hoe een dooniringbare stenen muur, gebouwd in de flank van een berg, grondwater van de steile helling vermmelde. Tekening: Ken Wright.

HET WATERSYSTEEM VAN MACHU PICCHU

Hirarn Bingham was in April 1913 op het goede spoor wanneer hij in het National Geographic Magazine schreef: "de Incas waren goede ingenieurs". Meer dan 80 jaar later, na intensief veldonderzoek over de hydraulische en landbouwkundige infrastructuur van Machu Picchu, hebben we Bingham's opinie herbevestigd (Whright, Me Gregor, Kelly & Valencia).

De Bron In de 15e eeuw onderzochten Inca ingenieurs de hoge bergrug 450 meters boven de Urubamba rivier. Nadat ze zich een weg door dicht woud gekapt hadden, vonden ze een natuurlijke bron. Deze is gelegen aan de noordelijke helling van de berg Machu Picchu - een gevolg van een reusachtig grote geologisch breuklijn, miljoenen jaren voordien tot stand gekomen. 3


4


De Inca ingenieurs ontwikkelden de bron door een steile aard-snede, bouwden dan een forse, maar doordringbare stenen muur. Eenmaal voltooid, was het water dat door de doordringbare muur vloeide zuiver en helder. Dit verzekerde de basiswatervoorziening voor het nieuw koninklijk verblijf.

Het kanaal Water brengen naar de nieuwe gemeenschap was een andere zaak. Een onderzoek naar de locatie van de bron toonde dat de ligging te laag was om water door zwaartekracht naar de top van de berghelling te brengen. Water vervoeren van de bron in aryballos (aarden waterkruiken) zou te tijdrovend zijn. Het was niet practischom van de inwoners van de bergtop te verlangen een trektocht naar de bron te maken om daar water te halen. Anderzijds kon een kanaal door zwaartekracht lopendwaterleverennaareenvijftienmeterlagergelegen punt aan de steile zijhelling die recht naar de lager gelegen Urubamba Rivier dook. Bovendien zou een kanaal een bijkomend voordeel bieden van zicht en geluid van ruisend water. Het water naar de stad brengen zou niet makkelijk zijn. Het kanaal zou de steile helling aan de noorderlijke zijde van Machu Picchu moeten doorkruisen en werd blootgesteld aan landverschuivingen en aan erosie van een laag, rijk aan hoog organische grond. De helling van de voorzijde van de berg is bijna 38°. Een kanaal zou moeten gebouwd worden op vlakke grond en moeten ondersteund worden door een stenen terras met muren van 2 tot 6 m hoogte. Dit zou geen normaal terras zijn, maar zou een sterke fundering nodig hebben, stevig genoeg om voor altijd verder te bestaan. Eenmaal de weg van het kanaal uitgestippeld, werd de terrasmuur gebouwd en een kanaal werd gemaakt op vlakke grond om de waterbron via zwaartekracht te dragen. Om het ophopen van sedimentatie te vermijden, moest het kanaal schuin aflopen. Anderzijds zou een te steile helling leiden tot een gevaarlijk hoge snelheid, waardoor het water over de wanden van het kanaal zou gutsen. De Inca ingenieurs besloten een helling te bouwen, variërend van 4.83 bij de bron tot 1.03 doorheen de landbouwsector binnen de ommuring. De helling en de doorsnede van het kanaal zijn een evenwicht tussen drie vereisten : het verval nodig voor een goede doorstroming, de plaats van de eerste en hoogste fontein in het centrum van het dorp en de noodzaak van efficient vervoer van een typisch waterdebiet in de lente van ongeveer 25 liters per minuut naar 10 liters per minuut in droge jaren. De Inca ingenieurs

verkozen een klein kanaal te bouwen, afgelijnd met gekapte stenen en, indien nodig, afgesloten met klei. De totale lengte van het kanaal zou 749 m zijn. Inca ingenieurs anticipeerden en ondernamen stappen om overvloedige massa's water te controleren. Indien te veel water in het kanaal van de eerste fontein kwam, of van de nabijgelegen tweede fontein, of zelfs van het oppervlaktewater tijdens hevige regenstormen, dan zou dit erosieproblemen in de stad veroorzaken. Om deze redenen bouwden de Inca ingenieurs een relatief vlak deel van ongeveer 31 m. lang in het kanaal van de landbouwsector.. Teveel water zou het kanaal hogerop in de stadssector laten overlopenen verder naar de lager gelegen landbouwterrassen. Teveel water kon evenzeer gecontroleerd worden aan de droge slotgracht stroomopwaarts aan de stadsmuren. Hier draagt een stenen aquaduct het kanaal over de slotgracht, dat als belangrijkste drainageweg dient. Het teveel aan water spoelt over en zal veilig weggedraineerd worden. Het kanaal komt de buiten- en stadsmuren in via kleine gaten. Wanneer het kanaal de stadssector bereikt, waar de priesters en de hoge ambtenaren regelmatig toegang hadden, is het recht als een pijl en heeft een uniforme helling. Het was gebouwd met voldoende capaciteit om de neerslag van enkele hoger gelegen gebouwen af te leiden. Dit water kon geloosd worden in het kanaal, maar pas nadat het water dwars door een grasvlakte stroomde. Uiteindelijk bereikt het kanaal een punt waar de eerste en hoogste fontein is gevonden. Inca ingenieurs bouwden de koninklijke residentie hier zodat de Inca Pachacuti de eerste zou zijn om het water te gebruiken. In feite is Fontein 1 naast de voordeur van de residentie, vlak boven de Zonnetempel, dewelke volgens Hiram Bingham, een muur heeft met de mooiste en fijnste bouwstenen van geheel Zuid-Amerika. Het kanaal is efficiënt, en heeft de mogelijkheid om 300 liter water per minuut te verplaatsen, heel wat meer dan nodig was en meer dan wat de fonteinen konden verwerken, zelfs tijdens zware regenseizoenen. De Inca ingenieurs wensten geen problemen met zo'n belangrijk kanaal. Omwille hiervan bouwden zij een voetpad langs de volledige lengte van het kanaal om aldus de inspectie en het onderhoud van het kanaal te vergemakkelijken.

Inca macht over het water. Bij het ontwerpen van watervoorziening voor Machu Picchu, waren de Inca ingenieurs er zich van bewust dat 5


zij meer dan de dorst van de inwoners moesten bevredigen. Het waterbevloeiingssysteem zou een machtsvertoon over het water zijn. Dit werd mogelijk door het uitzicht en het geluid veroorzaakt door het neerstortende water in bassins via de "Langste Trappenweg". Het systeem zou een brede variatie-bevloeiing van tien tot honderd liters per minuut moeten vomzien d.i. met als maximum 10 maal de minimumbevloeiing. Voor het ontwel'J) van dit multi watersysteem, rekenden de Inca ingenieurs op hun fonteinspecialisten. Bekwame Inca ingenieurs controleerden de stijging van Fontein 1 door het bepalen van een normale gradatie van de waterstroom vanaf de bron dwars door de steile berg, door de landbouwsector tot in de stadssector. De hoogte van Fontein 1 werd bepaald door de helling van het kanaal en op zijn beurt werd de zijdelings locatie bepaald door de "Langste Trappenweg" in het centrum van het dOI'p.

De bodem van fontein 1 is in kleine kanaaltjes verdeeld om het water beter te geleiden. Foto: Rita Lammertyn

Fontein 1 werd gebruikt door de Inca heerser. Fontein 2 was gesitueerd tussen het open Wayrona en de Zonnetempel, gestopt tussen de twee gebouwen op het einde van een open doorgang.

De Heilige Fontein Fontein 3, de Heilige Fontein is beneden het Raadselachtig Venster (Slangenraam) van de Zonnetempel. Deze gepolijste stenen fontein heeft 4 nissen en bezit een uniek kenmerk. De fontein kan afgesloten worden. Er is een bijkanaal dat het mogelijk maakt het water rechtstreeks van fontein 2 naar fontein 4 te laten vloeien. Het is echter onduidelijk of deze fontein van Inca-oorsprong is. Indien dit zo is, dan zou dit betekenen dat de priesters van het zicht en het geluid van het spuitende water konden genieten of in stilte konden mediteren aan het ceremoniële rotsplatform ten oosten van het Slangenraam. Tesamen met de in Machu Picchu verblijvende archeoloog, zal ik de werkelijke oorsprong van het "bijpaskanaal" verder onderzoeken.

Fontein 4 tot 6

Water vult het stenen bekken op de bodem van Fontein 1. Foto: Jonathan Kelly

Fontein 1 werd ontwol'J)en met een inkomruimte voorzien van een nis voor goden, een rechthoekige kom vijfenveertigbijzestigcentimetersentwintigcentimeters diep met een ronde afvoer. Een gepolijst gebogen open kanaal brengt water van Fontein 1 naar Fontein 2 onder en dwars door een noord-zuid weg van ongeveer twee meters breed. Dit moest de vaardigheid van de steenhouwers aan tonen. 6

Om het plaatsen van fonteinen en het ontwel'J) in het centrum van Machu Picchu aan te vullen, verzamelde Fontein 4 het water van Fontein 2 ofvan Fontein 3 of van beide. Fontein 5 en Fontein 6 in het midden van gesplitste "Langste Trappenweg" voorzag de voorbijgangers met bulderend lawaai van vallend water. Deze fonteinen zijn praktisch onmiddellijk onder het Wayrona, met het zicht van het ceremonieel platvorm en de prachtige bergen aan de overkant van de Urubamba rivier. Het zicht en het geluid van de fonteinen, het bulderen van de Urubamba rivier beneden en het zicht op de spectaculaire bergen eromheen maakt indruk op de meest onverschillige bezoeker.


In de wig, gevormd dOOI" de langste trap, lopen Fontein 5 en 6. Foto: Ruth Wright

7


Bij Fontein 5 en 6 overtroffen de steenkappers zichzelf door een afgetakt kanaal te kappen dat uitblonk op 2 vlakken: zijn schoonheid enzijnhydraulische elegantie. Onder Fontein 6 gaat een speciaal kanaal dwars door de granieten rotsen en duikt ondergronds in de volgende fontein. Het plan omvatte een totaal van 16 fonteinen, hetzelfde aantal als bij Wifiaywayna, 8 kilometers verder op de Inca Trail. Dit betekende nog 10 supplementaire fonteinen te bouwen langs Machu Picchu's "Langste Trappenweg", eveneens gekend als "de trap van de fonteinen".

De Private Fontein Negen van de 10 volgende fonteinen waren bedoeld voor publiek gebruik; met de zestiende bedoelde men privaat en slechts toegankelijk vanaf de Tempel van de Condor. Fontein 16 had hoge muren en zorgde voor bijkomende privacy. Hier valt het water 1.6 meter lager in een stenen kom. Daar het na Fontein 16 niet langer noodzakelijk was de zuiverheid van het water te beschermen, sloegen de ingenieurs rechtstreeks een draineerweg naar de stenen kom aan de voet van de fontein. In periodes van laag debiet zou het water in de kom van Fontein 16 niet drinkbaar zijn zoals bij de andere fonteinen. Dit zou vooral zo zijn indien het regende en er oppervlakteafwatering in de kom kwam.

Fonteinen 7-15 Met uitzondering van Fontein 10 en 12, hebben de overige geen ongewone hydraulische kenmerken. In Fontein 10 echter, gebruikten de ontwerpers hun vindingrijkheid en ingenieurs-bekwaamheden om de stroomrichting om te keren door het water te vervoeren door een kanaal gebouwd binnenin de muur. Dan gingen ze verder om een oppervlakte-kanaal te kappen met 2 rechte hoeken, zodat het water zou vloeien in de fonteinomheining veeleer vanuit het oosten, dan vanuit het westen wat het geval was bij alle andere fonteinen. Fontein 12 bezit eveneens een uniek kenmerk. Hier hadden de steenkappers een zacht gepolijste rand voor het naderend eindkanaal om een waterstroom te creëren wat gemakkelijker zou neerstorten in een straal vanuit de achtermuur van de fontein. Wat moet er gebeuren met de stroom die Fontein 16 verlaat? Ingenieurs leidden dit water ondergronds naar een smal steil kanaal aan de westkant van een lange trap. Dit leidde gemakkelijk naar de "Droge Slotgracht", een breed steil afwaterings- en controlekanaal dat de landbouwsector van de stadssector scheidden. 8

De zestien fonteinen omvatten van west naar oost een verval van 26 meter over een afstand van 51 meters. Dit vergt een aangepaste helling tussen fonteinen om op een efficiënte manier het water van de ene naar de andere te brengen en toch nog een typische 1,2 meter val binnen de fontein te hebben. Stromingtussen defonteinen was beperkttoteenhonderd liters per minuut door de 3,8 cm (diameter) ronde uitgang van Fontein 4. Indien de stroming de 100 liters per minuutoverschreidden, danzoudestenenkomoverlopen naar de granieten trap tot aanpassingen stroomopwaarts werdenuitgevoerd. Stroomopwaartskondewaterstroom geregeld worden in de landbouwsector. Zoals reeds vroeger gemeld, zou hier 31 meter van één percent helling toelaten om het overtollige water te morsen. Gemorst water naar de landbouwterrassen werd afgevoerd door een evenwichtig, welontworpen afvloeiingssysteem. Eventueel zou het overtollige water onmiddellijk afgevoerd worden in de droge slotgracht, waar een kanaal-overbrugd aquaduct over de gracht werd gebouwd. Om het even, water dat door de kanalen vloeide kon gemakkelijk geregeld worden, de stroom naarde stadsectorbeperkt worden tot eengewenstniveau en zonder erosie-schade aan te brengen.

Waren tij goede ingenieurs ? Was Hiram Bingham juist wanneer hij stelde : "De Inca's waren goede ingenieurs"? Bingham was een goed fotograaf en konzakengoedomschrijven. Zijn klassieke foto (1930) van de landbouwsector en de volledig weg van de tegenoverliggende kanalisatie, toont aan dat het kanaal niet gefeild heeft, zelfs na meer dan 4 eeuwen van verwaarlozing. Bingham vond evenwel dat het kanaal wel gefeild heeft op verschillende plaatsen op de steile Berg Machu Picchu helling te wijten aan grondverschuivingen. Maar anderzijds, éénmaal het kanaal opgekuist werd, zou het voor gebruik klaar zijn. Zijn 3dimensionele tekening van de site toonde duidelijk een intact kanaal-aquaduct over "De droge slotgracht". Dit aquaduct bestaat niet meer, doordat de gracht opgevuld werd bij de kruising van het kanaal en werd de stenen bergrug verwijderd. Indien Hiram Bingham in 1912 meer tijd ter beschikking en minder werk uit te voeren had in Machu Picchu, zou hij misschien de watertoevoer op kaart hebben gebracht en zou besloten hebben dat de Inca's buitengewoon goed waren in hydraulische engineering, planning en design. Hun openbare werken zijn een ode aan hun toegevoegde ervaren kennis en hun bekwaamheid om de noden van de mensen in evenwicht te brengen met de natuur.

NIEUWSBRIEF • JUNI 99

"Nieuwe" Fonteinen Wanneer het Paleohydrology team in 1995-6 het tropisch woud verwijderde en puin opruimde van de verschillende lager gelegen en minder toegankelijke landbouwterrassen op de lagere flanken van Machu Picchu, ontdekten ze bijkomende fonteinen en baden. De twee eerste structuren, gevonden in juli '95 waren eenvoudige baden, goed geschikt voor landbouwers om zich te wassen voordat ze naar Machu Picchu terugkeerden. Het water dat deze twee baden bevoorraadt, komt van het drainage-systeem van de aangrenzende landbouwterrassen aan de bovenliggende heuvel. Dit is een voorbeeld vanhergebruikvan waterinMachuPicchu. Twee pogingen in '95 om dit verder te onderzoeken werden verijdeld door dichtbegroeide vegetatie. In de winter van '95 in het bijna ondoordringbare regenwoud onderzocht ons team verder noordwaarts, aan de basis van Huyana Picchu met zijn spectaculair zicht van de Urubamba Rivier en de granieten bergtoppen naar het noordoosten. Hun inspanningen werden beloond. Zij ontdekten 2 ceremoniële fonteinen aan de kruising van 2 grote granieten trappen. In feite waren de "nieuwe" ceremoniële fonteinen, compleet met mooie Incapotscherven, niet ontdekt maar herontdekt Reeds in 1969 had Alfredo Valencia die fonteinen in het oog gekregen nadat een brand de vegetatie van de bergflankenhad verwoest. Alhoewel Alfredo V alencia geen documentatie van de plaats van de fonteinen had, had hij, zoals de meeste rasechte archeologen, een neus voor de benadering van de plaats. Dit is nog eens een bewijs dat Dame Fortuna ons project genegen is, want Valencia werd onze locaal geregistreerde archeoloog. De baden op de lager gelegen terrassen en de ceremoniële fonteinen zullen continu onderzocht worden door ons paleohydrologisch team. De twee baden en de twee ceremoniële fonteinen werden reeds schoongemaakt en onderzocht. Zij tonen dezelfde nauwgezette planning en constructie als van de Inca ingenieurs die Machu Picchu bouwden. Vooraleer ze kunnen bestudeerd worden, zal de opgraving van een ceremoniële fontein door de INC nodig zijn. Dr. José Altamirano Vallenas, Directeur van het lnstituto N acional de Cultural Departamental Cusco, voorziet om de streek nauwgezet op te kuisen en bereidt de nieuwe fonteinen voor als een nieuwe toeristische attractie

LANDBOUW Ons wetenschappelijk onderzoek omvatte de landbouwproductie van het oude Machu Picchu (W right, W right, Jensen & Valencia). Door stalen te gebruiken die door Seiiorita Elva Torres Pino opgegraven waren, stuurden we in 1996 landbouwkundige grondstalen aan de State University Soils, Water & Plant Testing Laboratory in Colorado. Het was Seiiorita Pino die de prachtige gouden armband had gevonden. Dr. Altamirano en ikzelf bespraken de noodzaak van wetenschappelijke grondanalyses. Uiteindeljk bekwam ik een officieel attest dat me de toelating gaf om de grondstalen uit het land te halen. Dit was later natuurlijk heel handig wanneer we onderzocht werden door de autoriteiten in de luchthaven van Lima. Onze bagage leek verdacht wanneer ze voorbij de doorlichtingsmachines passeerden. De meeste grondstalen absorbeerden de X-stralen alsof ze lood waren. Wij maakten gedetailleerde kaarten en bepaalden de afmetingen van Machu Picchu's landbouwgebied. Het besloeg in totaal 4,5 hectares. Om de mogelijke neerslag in de oude tijd te bepalen, maakten we een correlatie naar hedendaagse weerrecords van 1964-1977 met de ijstijden van de Quelccaya Ica Cap zoals het door Dr. Lonnie Thompson van de Ohia University werd gerapporteerd (fhompson et al, 1985). De ijskap is gesitueerd halfweg tussen Machu Picchu en het Titicacameer. We vonden dat de periode van 1450-1540 na Christus, wanneer Machu Picchu bewoond was, de waarschijnlijk ervaren gemiddelde regenval van 98 percent op lange termijn of 1940 milimeters per jaar was. We gebruikten onze hedendaagse temperatuur- en windrecords in onze berekeningen. Dan begon het echte werk door het bepalen van zonnestralen in Machu Picchu, het kiezen van gewassen om in onze berekeningen te verwerken en het schatten van hun voedingswaarde, en het inschatten hoeveel caloriën per persoon per dag nodig zou zijn. Om een antwoord te vinden op dergelijke vragen, deden we beroep op Dr. Marvin Jensen, die als raadgever onze schattingen en veronderstellingen analyseerde en controleerde. Jensen was een vroegere collega van mij die tijdens zijn beroepsactiviteiten de potentiële voedselproductie over de gehele wereld bestudeerde. Jensen hielp ons door alle berekeningen heen. Om te bepalen wat de maximale voedselproductie zou kunnen geweest zijn, koos ik een hypothetische 2,25 hectare maïs, en een dubbele oogst van 2,25 hectare 9


10


aardappelen. Ik kende het groeiseizoen en de neerslag zou normaal 2 aardappeloogsten toegelaten hebben tijdens de meeste jaren. We baseerden onze noodzakelijke waterberekeningen voor de groei van de gewassen op 2 referentiegewassen: kort gras en luzemeklaver (alfalfa). Verdamping voor kort gras en luzerne hadden respectievelijk een gemiddelde van 4,02 mm/dag en 4,82 mm /dag. Dit was berekend volgens de Pennman-Monteith schaal. We zetten deze gegevens om naar maïs en aardappelen en gebruikten standaard bevloeiingscurves. Het landbouwkundig onderzoek toont aan dat 4,5 hectares ieder jaar een potentiële productie van 3.500 kg maïs en 141.000 kg aardappelen kon opbrengen indien de Inca's deze gewassen verkozen, eerder dan bijv. coca, maïs of kruiden. Met maïs en aardappelen, zou de 4.5 hectare landbouwgrond enkel 50 volwassenen hebben kunnen voeden. Om een geschatte bevolking van 1000 personen in Machu Picchu te voeden, zou een landoppervlakte van 90 hectaren nodig zijn. Onze studies bewezen ook dat in de terrassen gelegde landbouwgrond niet voorzien was van irrigatiekanalen. Diegenen die het land bewerkten, rekenden op de geringe neerslag van 2000 mm/jaar. Als resultaat kon men besluiten dat het voedsel moest aangebracht worden, want er was

onvoldoende landbouwgrond binnen de ommuring om Machu Picchu in zijn voedselbehoefte zelfproducerend te zijn. Het leek er eerder op dat de 4.5 hectares gebruikt werden voor het producèren van ceremonieel bier en een bepaalde oppervlakte land dichtbij de Intiwatana gebruikt werd voor speciale gewassen zoals coca, kruiden en bloemen.

STEDELIJKE AFWATERING Ons onderzoek heeft het stedelijke afwateringssysteem als laatst te onderzoeken project gehouden. Eén reden hiervoor is de nood om een sterk technische achtergrond te ontwikkelen alvorens de vele afwateringswegen en hun bijhorende basins op te sporen. Iedere keer dat we begonnen te onderzoeken en het gekende wateringssysteem op kaart brachten, leek het alsof meer afvoerkanalen in hoeken en kanten van de stadssector gevonden werden. Tot op heden hebben we nochtans ongeveer 127 afvoerkanalen gedocumenteerd. We zijn niet zeker wanneer" de afwateringsverrassingen" uiteindelijk zullen stoppen. Onze grafische specialisten plannen het stedelijk afwateringssyteem schematisch voor te stellen. Een computergegenereerde map is momenteel in ontwerp. Het stedelijk afwateringssysteem stelt, waarschijnlijk

Tempel van de Zon. Foto Rita Lammertyn

11


~

NORTH SWPE qp--------MONTE MACHUPICCHU

.·

~~.....-.~Y,

16 FO UNTAINS u

!

1

~YAL R!SIDINC'E

/

_/

/

/

/

,;/~

/

/

... ·,·,, '

,'

Plan van Macbu Piccbu, met bet Inca-kanaal, de bron en de zestien fonteinen. Tekening: Ken Wrigbt

12

l

[l:::_J_I


meer dan om het even welk ander ingenieurs-infrastructuur van Machu Picchu, de hoge kwaliteit van de Incaplanning voor. Bijv. het afwateringssysteem was ingewerkt in de muren van de omheining én van de gebouwen wanneer iedere muur gebouwd werd. Stadsplanners in de V.S. integreren zelfs heden ten dage het afwateringssysteem niet zo goed in de gemeenschap. Een studie van de stijging en de locatie van de drainageafvoerkanalen bewijst dat Inca ingenieurs een meesterplan volgden. De vloerverhoging van binnenkamers, omheiningen en uitgangen werden reeds gemaakt, terwijl dehoofdmurennog in oprichting waren. Afvloeiing werd nooit aan het toeval of aan het lot overgelaten zoals het later in de moderne stadplanning wel het geval was.

DE VOLGENDE STAP

Tempel van de Condor. In augustus 1996 onderzocht ik hier nieuwe diepe opgravingen, waar 9 maanden vroeger de gouden armband gevonden werd door Mevr. Alva Pino. Mooie hoekige verloren steenkapsels zorgden voor een sterke en dikke fundering en doordringbare afvloeiing onderaan de Plaza. De Inca wist hoe te bouwen en wist verloren steengruis te recycleren voor winstgevende doelen. Wanneer we onze studie van het stedelijk afvloeiingssysteem zullen afgewerkt hebben, zullen we overgaan tot de eindfase zoals het controleren van onze vondsten en technische gegevens. Archeologen en anthropologen kunnen onze ingenieurs-evaluaties met vertrouwen gebruiken om te helpen reconstrueren hoe een Inca-stad werkte, en hoe de infrastructuur van het dorp werd gebouwd en hoe het functioneerde.

Ingenieursonderzoekineenarcheologischesiteverschaft belangrijke mogelijkheden om meer te leren omtrent basiskennis en standaardzorg voor vroegere volkeren. Het handelt met cijfers, fysische en ingenieurs verhoudingen dewelke de oudere volkeren het moesten uitzoeken door vallen en opstaan. Met mijn onderzoek in Machu Picchu, dat zo te zien tot een einde komt, zou naar voor kunnen komen dat ons paleohydrologisch team de taak als volbracht zou bestempelen : oppakken en wegwezen. Maar het werkt niet op dergelijke manier! Daar we meer leren omtrent ingenieurs-infrastructuur, geven kleine details de neiging om meer betekenis te hebben. Neem nu bijv. de laatste stenen fontein. Een grote oppervlakte afvloeiingssysteem vloeit in de kom van deze fontein vanuit de hoofdplaats en de koninklijke verblijfsruimte , maar in geen enkele kom van de andere fonteinen. Dit maakt duidelijk dat de Inca's het belang van zuiver drinkwater appreciëerden. Of neem nu bijv. fontein or 12. Die toont aan dat de Inca ingenieurs wisten hoe ze een vrije val waterstroom moesten creëeren. Een zorgvuldig ontworpen afvloeiingskanaal nabij de Koninklijke Residentie toont nogmaals aan dat de Inca ingenieurs stappen ondernamen om te voorkomen dat er zich plassen aan de voordeur van deze Koninklijke Verblijfplaats zouden vormen, juist zoals zij zich ervan verzekerden dat het water aan de ingang van de opslagplaatsen zou afvloeien. Eén van de meest sprekende details van hun basisplan van Machu Picchu en dat ontegensprekelijk een welgeorganiseerd sociaal systeem aantoont, is de onderliggende steenvulling en het bovengronds afvloeiingssysteem onderaan de plaza gelegen ten westen van de

Referenties Bingham, H. 1913. "In the Wonderland of Peru."

National Geographic Magazine, April 23: 387-574. Bingham, H. 1930. Machu Picchu A Citadel ofthe lncas. New Haven, CT.: Yale University Press. Remming, J. and E. Ranney. 1982. Monuments of the lncas. Albuquerque, NM: University of New Mexico Press (1990 Reprint). Rowe, J.H. 1990. "Machu Picchu a la luz de documentos de siglo XVI. "Historica, 16(1). Valencia Zegarra" A. and A. Gibaja Oviedo. 1992.

Machu Picchu: La lnvestigatión y Conservación del Monumento Arquelogico Después de Hiram Bingham. Cuzco, Peru: Municipalidad del Qosqo. Wright, Kenneth r., Me Gregor, F. Robert, Kelly, Jonathan M. andZegarra,Alfredo V alencia. "Machu Picchu: Ancient Hydraulic Engineering." Forthcoming publication of the American Society of Civil Engeneers Joumal ofHydraulic Engineering. Wright,KennethR.,Wright,RuthM.Jensen,Marvin E., and Zegarra, Alfredo Valencia. "Machu Picchu Ancient Agricultural Potential. "Fothcoming publication of the American Society of Agricultural Engineers App/ied Engineering in Agriculture. 13

HET EINDE VAN EEN LEGENDE ?

De in de mist verscholen ruïnes van Machu Picchu tarten alle verbeelding. Zij zijn het best overblijvende voorbeeld van lncaplanning en -technologie en beroemd voor de manier waarop zij geïntegreerd zijn in het spectaculaire heiligdom van de omringende bergen. Machu Picchu was en is een heiligdom voor lichaam en geest dat tijd en ruimte schenkt om te bezinnen over de genialiteit van een volk dat een dergelijke plaats zo in hannonie met zijn omgeving kon creëeren. Om deze reële en onwezenlijke waarden te beschermen voor de mensheid en zijn toekomstige generaties, werden de ruïnes en hun onvergelijkbare heilige bergomgeving in 1983 op de lijst van Unesco Werelderfgoed geplaatst en veilig bewaard ..... .

TOT VANDAAG

CHU PICCHU

BOUW VAN REUZE HOTEL EN KABELBAAN WORDEN GEPLAND IN DE RUÏNES

1

DE PERUVIAANSE REGERING STELT GROND TER BESCHIKKING, VERKOOPT DE OPENBARE SPOORWEGLIJN EN NEGEERT DE OPPOSITIE OM DE PRIVATE BELANGENGROEPEN DE MOGELIJKHEID TE BIEDEN EEN COMMERCIEEL PROJECT IN DIT HISTORISCH HEILIGDOM OP TE RICHTEN OM DIT TOE TE LATEN OVERTREEDT HET ZIJN EIGEN WETTEN EN INTERNATIONALE ERFGOED-AKKOORDEN In juli 1999 start de bouw van een kabelbaan die de mogelijkheid biedt om 400 mensen per uur naar de ruïnes te brengen. Carlos Ramirez, President van het Comite de Defense del Santuario Historica de Machupicchu zegt dat zij gebracht worden dwars over de Urubamba Rivier naar een hotelcomplex van 16.000m2. Indien de rapporten kloppen zullen de toeristen eerst door een gebouwencomplex van souvenirshops, boetieks, kunstgalerijen en restaurants moeten voorbijgaan alvorens ze de ruïnes kunnen bezoeken. Indien het voorziene maximum van 4000 bezoekers per dag de site zullen bezoeken, dan zou dit het huidig aantal verdubbelen. De ruïnes zouden ernstig overbevolkt geraken die zowel de fysische schat als de ontastbare eigenschappen van dit werelderfgoed overboord zouden gooien.

MACHU PICCHU OF 'MacPICCHU'? PRIVATE COMMERCIELE BELANGEN BEKOMEN EEN CONCESSIE OM IN DE HISTORISCHE RUÏNES TE BOUWEN. MACHU PICCHU BEDREIGD - PERUVIANEN STAPPEN OP ALS PROTEST BOUWEN VAN EEN KABELBAAN, REUSACHTIG HOTELCOMPLEX KAN VOLGEN : SCHENDING VAN NATIONALE EN INTERNATIONALE WETTEN.

Bezocht en bemind door miljoenen mensen om zijn afgelegen ligging en zijn onvergelijkbare schoonheid van de omringende bergen, wordt het behoud van Machu Picchu voor de toekomstige generaties ernstig in gevaar gebracht. DE SITUATIE

In haar poging om economische sectoren te privatiseren heeft de Peruviaanse Regering de constructie van een kabelbaan sterk aangemoedigd. De kabelbaan zou per uur 400 mensen naar de ruïnes brengen. Dit is meer dan een verdubbeling van het huidige bezoekersaantal!!!. Er is tevens een plan in de maak, om een toeristencomplex van 6 verdiepingen (16.000 m2 ) bij de site te plaatsen. In dit complex zou o.a. een terminal van de kabelbaan, toeristenboetiks, restaurants, en een hotel ondergebracht worden. Volgens verschillende bronnen zouden de contractvoorwaarden het bouwen van nightclubs en een casino eveneens toelaten. ACHTERGROND

Machu Picchu wordt door de Peruvianen gekoesterd als een nationale schat en een erfrecht voor het volk van Peru. Meerdere wetten werden in het land vastgelegd om zodoende druk uit te oefenen op de regering en haar te verplichten de ruïnes en de omringende 32,592 hectares natuurreservaat te beschermen - vooral tegen "veranderingen die de ontastbare kwaliteiten die Machu Picchu juist vertegenwoordigt". Als belangrijkste voorbeeld van Inca technologie en cultuur werd Machu Picchu ook als heiligdom bewaard door Unesco als een Wereld Erfgoed en dit sedert 1983. Daardoor wordt het erkend als een uniek erfgoed voor de mensheid en verzekert zijn behoud voor de toekomstige generaties.

'

Nochtans, sedert ongeveer anderhalf jaar deden geruchten de ronde omtrent een kabelbaan/hotel project. De Peruvianen protesteerden via optochten in de straten en eisten dat hun nationaal erfgoed behouden werd. Ook academici en wetenschappers, zowel nationaal als internationaal, hebben publieke aanklachten tegen het project ingediend. Nochtans werd alle oppositie van het project genegeerd door de Regering van Perû en het protest werd in de rest van de wereld niet gehoord. Aanvang van de werken zou normaal in juli van ditjaar (1999) starten. GEVOLGEN:

Met het doel om meer toeristen te brengen naar deze eens zo "Heilige Stad van de lncas" loopt dit project het risico om op langere termijn het aantal toeristen te verminderen : Toeristen die op zoek zijn naar "ongerepte" plaatsen worden juist door zijn afzondering aangetrokken tot Machu Picchu. Velen zeggen dat ze onder de indruk waren van "heiligheid" en "spiritualiteif' en door zijn onvergelijkbare omringende bergen. Volgens de President of the Comite de Defensa del Santuario Historico de Machupicchu, voorziet het plan een groot modem toeristencomplex in de vorm van een toegangspoort waar alle bezoekers door moeten om uit-eindelijk toegang te hebben tot de ruïnes zelf. Vroegere bergzichten die de gedachten van velen naar ver vervlogen tijden laten glijden, zullen gestoord worden door de kabelbaan die de toeristen naar en van het hotel brengt. Er komt echter een groter en globaal probleem naar voor. Indien één van de meest beroemde wereldmonumen-ten op dergelijke manier kan gecommercialiseerd worden, dan zijn alle geliefde werelderfgoeden in gevaar. Er wordt nu vooral tot doel gesteld om de ondertekenaars van de Werelderfgoed Conventie te lobbyen en druk te laten uitoefenen op de Perûviaanse Regering om zich te onderwerpen aan de internationale wetten tot het behoud van monumenten en aan de procedures die Perû zelf heeft onderschreven. UNESCO

Volgens consequente en herhaalde waarschuwingen van wetenschappers is de plaats waar de kabelterminal moet gebouwd worden juist voorzien op een breuklijn in een massale 'actieve" aardverschuiving. Anderen tonen aan dat indien het project uitgevoerd wordt, de schade niet alleen aan de grond zal zijn, maar eveneens aan de wezenlijke en onaantastbare kwaliteiten van de site. De Peruviaanse regering heeft effectief zijn verantwoordelijkheden ontlopen om dit werelderfgoed voor toekomstige generaties te beschermen. Daarom is het mogelijk dat Machu Picchu, centrum van Perû's nationaal imago en een monument van menselijk succes, kan toegevoegd worden op de lijst van bedreigde Werelderfgoeden of er helemaal van kan verwijderd worden. Een officieel vertegenwoordiger van het Werelderfgoed bracht een bezoek aan Lima midden juni voor een reeks gesprekken met de Regering. Een vergadering van het Comité voor Werelderfgoed wordt in Parijs van 5 tot 10 juli bijeengeroepen. Machu Picchu verschijnt bovenaan de agenda. PROTESTMARS

Als laatste poging om deze situatie onder de aandacht van de wereld te brengen hebben honderden personen zich op donderdag 10 juni verzameld in Ollantaytambo voor een protestmars van 2 dagen. Zij stapten 40 kilomter langs de Urubamba Rivier om te verzamelen op vrijdag beneden aan de site van Machu Picchu. Zij reisden zonder voorraad en sliepen tijdens de nacht enkel met een plastieken bedekking en een deken.

VOOR MEER INFORMATIE : Deze pagina is een deel van de informatie die samengebracht werd in de website: http/www.mpicchu .org die overeenstemt met de protestmars. De site is een poging om de aandacht te trekken van honderden of duizenden die Machu Picchu kennen en die een standpunt in deze ontwikkelingen kunnen hebben. De website wordt dagelijks met bijkomende informatie aangevuld.

EEN KABELBAAN IN MACHU PICCHU EEN BEKNOPTE LIJST VAN DE BELANGRIJKSTE PUNTEN

De Peruviaanse regering is verplicht (uitdrukkelijk door zijn eigen wetten) om gelijk welke verandering die Machu Picchu fysisch kan schaden of de ontastbare waarden van de plaats kan veranderen, te voorkomen. Peru is ondertekenaar van het Verdrag van het Wereld Cultuurpatremonium, en heeft zodoende zichzelf verplicht om Machu Picchu van veranderingen te voorkomen en ertegen te beschermen (voornamelijk toeristische ontwikkelingen die de site zouden kunnen schaden). De regering en de zakenwereld achter het project zijn overtuigd dat meer toeristen ook meer geld betekenen en ze schijnen daarmee volledig de schade en veranderingen aan de ruïnes en de spirituele kwaliteiten van Machu Picchu die daarmee gepaard gaan te negeren. De ruïnes worden door velen reeds als 'overbevolkt' beschouwd, en het aantal toeristen dat het project beoogt zou daarmee de uiterste limiet van de Unesco minstens verdubbelen. Machu Picchu is een Cultuurpatremonium voor de hele Wereld door de Inca ruïnes en de Inca paden. Het is tevens een Cultureel Werelderfgoed door zijn flora, fauna en esthetische waarden van de omgeving (32.000 ha; 80.000 aren). Als de schaamteloze illegale daden van de Peruviaanse regering succesvol zijn, zullen ze de veiligheid van alle andere erfgoeden en beschermde sites in vraag stellen die bij het volk bekend staan als beschermd door de wet. (Hét punt dat actie in nationele regeringen en (milieu) legale gemeenschappen kan stimuleren). Wat de Peruviaanse regering met dit plan beoogt zal een precedent scheppen dat alle unieke en onbetaalbare schatten van de mensheid kwetsbaar zou maken. De doorbraak van dit project toelaten zonder protest zou hetzelfde betekenen als het geboorterecht van ongeboren generaties die ons zullen opvolgen in de steek te laten. Eens veranderd, zullen de wijzigingen in Machu Picchu onomkeerbaar zijn. Sinds 1980 heeft de Peruviaanse regering gefaald om een Management Plan voor Machu Picchu te ontwikkelen en uit te brengen niettegenstaande dringende en financiële steun van Unesco. Gepaste milieu impact studies zijn niet gevoerd en uitgebracht.

De kabelbaan terminal aan de ruïnes is gepland om gebouwd te worden op een onstabiele plaats met het gevaar van grote aardverschuivingen, en rechtstreeks boven een grootse breuklijn. Dit zou niet alleen gevaar betekenen voor de toeristen, maar ook de site loopt gevaar om een deel ervan meegesleurd te worden. Het voorziene aantal toeristen zal de ondergang en schade aan de ruïnes versnellen en voor overbevolking zorgen. Er zullen geen stille plaatsen meer zijn voor die bezoekers die er komen om de plaats te eren als een onschendbaar heiligdom. Deze Beknopte Lijst beschrijft vele van de belangrijkste punten van de situatie in Machu Picchu. Je kan ernaar verwijzen als je je brieven schrijft naar President Fujirnori ( zie verder in het artikel). Deze informatie kan ook als steunpunt dienen in je brieven naar kranten, regeringsverantwoordelijken en andere groepen.

9ITE' OF HOTEL COMPLEX CURRENT HOTS.

BEKNOPT OVERZICHT : UNESCO WAARSCHUWT DE PERUVIAANSE REGERING

Unesco heeft de Peruviaanse regering gewaarschuwd om het project uit te stellen tot een duidelijk "masterplan" aan het Committee van het Werelderfgoed werd voorgesteld. VOORAANSTAANDE WETENSCHAPPERS VERWERPEN HET HOTEUKABELBAAN PROJECT

50 vooraanstaande Peruviaanse burgers, archeologen, opvoeders, geologen an antropologen hebben in een open brief het project veroordeeld en hebben aan de regering gevraagd om met het project te stoppen. Volgende punten kwamen naar voor : • Een nog niet opgegraven en bestudeerd Inca kerkhof zal vernietigd worden. • Het origineel Inca waterkanaal naar Machu Picchu zal vernietigd worden. • Het geplande moderne hotel van 6 verdiepingen (16000m 2 ) zal de ganse site domineren. • Het hotel zou gebouwd worden in een gebied met hoge risico's voor landverschuivingen. • Uitvoerige dynamitering zal de omgeving en zeker de zwakke bergrug onder Machu Picchu verder destabiliseren. • Hoger toeristenverkeer (minstens verdubbeling) zal zeker schade berokkenen aan de ruïnes. LOCALE GEMEENSCHAP VERWERPT HET HOTEUKABELBAAN PROJECT

• • •

Annulering van bustransporten naar de ruïnes betekent wegvallen van een belangrijke inkomstenbron. Het nieuwe toeristencentrum zal de broodwinning van de huidige verkopers, restaurants afnemen. Wanneer de nu rendabele treinmaatschappij verkocht wordt zal een belangrijke inkomstenbron voor de regering en haar volk wegvallen.

BEZOEKERS VEROORDELEN HET HOTEUKABELBAAN PROJECT

• • • • •

Door deze zeer verhoogde toeristentoeloop zullen enorme knelpunten van mensen ontstaan De bezoekers zullen in lange rijen moeten wachten bij de interessante plaatsen van de ruïnes Machu Picchu zal niet langer een plaats van bezinning zijn. De zin van tijdloosheid die men ervaart bij het kijken naar de omringende bergen kijkt zal ter1oor gaan. De tijd dat men er mag doorbrengen zal beperkt zijn; rustig genieten en op je eentje rondlopen zal naar alle waarschijnlijkheid niet meer mogelijk zijn.

BELANGRIJKE DATA

•

23 mei :

• • • •

10-11 Juni : 5 - 10 Juli : Juli

grote protestmeeting in Hotel pueblo Machu Picchu Protestmars van Cusco naar Machu Picchu 23e sesssie : Unesco Wereldpatremonium Committee herziet de situatie van Machu Picchu Plan om Enefer Spoorweglijn aan te kopen door de commerciële belangengroepen

DE BOUW VAN DE KABELBAAN TERMINAL IS GEPLAND IN

Juu TE STARTEN.

HET IS VIJF VOOR TWAALF UW ACTIE MAAKT HET VERSCHIL !!!

(zie volgende pagina)

VOORBEELD VAN BRIEF

Dit is slechts een voorbeeld van een brief - U kan zeker eigen argumenten aanvoeren. "Geachte Mr Fujimori Ik dacht dat Machu Picchu een speciale plaats was en dat het beschermd was tegen wijzigingen die in het verleden al zo vele mooie plaatsen onherroepelijk hebben vernietigd. Ik heb juist vernomen dat de Peruviaanse regering toelaat om een kabelbaan te bouwen en dat er een reuze hotelcomplex in de site van Machu Picchu gepland is. Er zijn plaatsen in de wereld die moeten beschermd worden tegen al diegenen die alles wat heilig, mooi en uniek is vernietigen alleen om commerciële belangen te behartigen. Machu Picchu is vooral een spiritueel en natuurlijk heiligdom en is juist een plaats die ik graag beschermd zou willen houden voor mijn kinderen, kleinkinderen en voor alle generaties in de toekomst. Machu Picchu is beschermd als een Cultureel Wereldpatremonium ten voordele van alle mensen in de wereld. Het zou een ramp zijn indien dit project toch zou doorgaan. De fout die U nu maakt zal een uniek stukje van de wereld definitief en voor altijd vernietigen. Geef de opdracht aan uw regering om dit vernielend project onmiddellijk te stoppen en er ook voor te zorgen dat een dergelijke dreiging nooit meer zal voorkomen. Laat ons er samen voor zorgen dat Machu Picchu steeds een unieke heilige plaats en één van 's werelds meest speciale schatten zal blijven."

1. Schrijf DRINGEND naar (zie belangrijke data op voorgaande pagina) : Sefior Fujimori : (email : [email protected].~) Presidente de la Republica del Peru Palacio de la Republica, Plaza de Armas Lima, Peru 2. Zend copies van uw brief naar de volgende organisaties die Machu Picchu verdedigen The Cultural Heritage Division, UNESCO : email: [email protected] M. Bouchenaki Director, World Heritage Centre 217, Unesco Building, 31, Rue Francois Bonvin, 75015, Paris Comité de Defensa del Santuario de Machupicchu : email: savemp@mpicç_l]11.org 123 Plaza de Armas # 309, Cusco, Peru of naar : Machu Picchu Campaign c/o Serenity, RR2, 22-14 Galiano lsland BC VON1PO

3. Schrijf een brief naar de Minister van Cultuur in België en naar alle belangrijke officiële instanties die eventueel invloed oefenen op de beslissing om het project te stoppen.

Rita Lammertyn

Einde van een legende

Recommend Documents