Een reis naar het verre oosten

1

17 maart 2011 Een reis naar het verre oosten. Al in het jaar 2005 ging er een gedachte postvatten in het hoofd van Peter: wat zou een reis met met de Trans-Siberie-Spoorweg geweldig zijn. Deze gedachte sudderde jaar in jaar uit. Halverwege 2010 ontdekte hij via Internet dat een bepaalde reisorganisatie TIARA zulke reizen organiseerde. Dit werd natuurlijk besproken met vrienden. Henk Foeken vond dit ook wel een schitterend idee. Wanneer doe je dit nou? Eens in je leven 9000 kilometer treinen van Moskou naar Peking! Siberië – Mantsjourije of Mongolië – China ! De voorlichtingsprospectus werd door beiden aangeschaft en doorgespit. De vrouwen werden geraadpleegd. We kregen groen licht. Maar voor geen goud gingen ze mee. Henk en Peter gingen aan de hand van de prospectus na wat interessant zou zijn om onderweg te bezoeken. Een globale invulling werd ontworpen. De dames gingen wel mee op15 januari 2011 naar een voorlichtingsbijeenkomst van TIARA in Leiderdorp. Ook Henk Valstar ging mee, louter uit belangstelling. Maar meegaan met de trein was geen optie. Corrie was verhinderd wegens een recente operatie. De voorlichtingsbijeenkomst was heel interessant en informatief. Duidelijk werd dat de Trans-Baikal-Express de interessantste reis was. Eenmaal thuis werd een drankje ingenomen op ons avontuur. Want dat zou het worden. Dus Peter en Henk F. gingen samen naar Breda. De reis werd vastgesteld en aanbetaald. GEWELDIG! Duur drie weken met zeer interessante stops. Nu gingen Henk F. en Peter zich verdiepen in de reis. Boeken lezen. Op internet reisverslagen van anderen raadplegen. Reisverzekeringen voor een ander werelddeel regelen.

2 Toos ging aan de hand van de opgescharrelde informatie onderzoeken wat allemaal in de koffer meemoest. Van plaszakken (1x gebruikt), thermisch ondergoed, reishanddoekjes, eetbare koeken, enzovoort. V&D had een mooie aanbieding: reiskoffers met 50% korting. Een mooie gevonden. Maar helaas bij de kassa bleek dat de Airmiles-kaart van Toos niet werkte! Dag mooie koffer. Zo’n aanbieding komt nog wel een keer. Peter kocht alvast een notebook om de reis vast te leggen en foto’s op te slaan. De mogelijkheid om te kunnen internetten en te Skypen moest aanwezig zijn. Voor zijn verjaardag (pas in oktober!) vroeg hij een Kodak Zi10 camera om in Full HD te kunnen filmen en te fotograferen. Handig, past zo in je zak. Ook al duurt het nog een half jaar: de voorpret is uiteraard ook een belangrijk deel van deze super-treinreis. Te verwachten valt dat nachten, zonder vrouw, nogal koud en klam kunnen zijn. Daar wist Toos raad op. Zie het resultaat. Thermisch ondergoed! Om in de stemming te komen werden boeken aangeschaft en gelezen: Langs de Transsiberische spoorweg ( )  Fantastisch verslag, heel humoristisch en informatief De grote rode treinreis (Eric Newby)  Te veel informatie en te lang geleden geschreven; doorgebladerd Duizend dagen in China (Bettine Vriesekoop)  Geeft goed inzicht over de mens in China Verder werden DVD’s bekeken die enig inzicht geven in de cultuur van de Oosterse mens. Zoals: Shogun The weeping camel The last emperor Mongol 7 juli 2011, Cher en Toos zijn vroeg vertrokken voor een verkenning van Moskou en St. Petersburg. De nieuwe koffers zijn gepakt. Het hang- en sluitwerk gaven de jarige Toos wel wat zorgen, maar openbreken van haar koffer lijkt ons bijna onmogelijk.

3 Het weer thuis en in Rusland is zeer aangenaam met 22 graden en halfbewolkt. 26 september 2011 Volgende week is het zover. Vrijdag 7 oktober; De eerste dag van de reis; vliegen naar Moskou Vertrek vanuit Rijswijk naar Schiphol natuurlijk ook met de trein,. Opstaan na een zware avond gelukkig geen probleem. Op tijd naar het station en daar blijkt de nieuwe OV kaart van Peter niet te werken.. Trein vertrekt voor ons neus . Rest verloopt gelukkig voorspoedig en op Schiphol waar je alles zelf elektronisch moet doen geen problemen en om 10 uur door de douane gekomen.. Stoelen in het vliegtuig blijken bij de nooduitgang dus beenruimte te over. Super. Vlucht perfect. Opgevangen in Moskou door Dimitri van Tiaratours en die brengt ons plankgas in een uur naar het hotel. Hier zijn geen verkeersregels links rechts over de vluchtstrook snijden alles mag hier blijkbaar want ze doen het allemaal. Wonder boven wonder zonder toeteren en de blikschade valt mee. Lijkt een beetje op Parijs en Napels samen opgeteld. We arriveren heelhuids in ons hotel en hebben hier in ieder geval ook heerlijk kunnen eten. Morgen vroeg gaan we op excursie in

Moskou .

Zaterdag 8 oktober; Moskou bezoek. 9 uur werden we opgewacht door een fantastische gids: Marina. Opgestaan om 5.15 (Nederlandse tijd!!) Samen een dag doorgebracht met Johan en Dolly, die met de slaaptrein uit St.Petersburg waren gekomen. Weinig regen en veel kouder dan gisteren (15 graadjes) Kennisgemaakt met een indrukwekkend metronet.

4 Met een ingewikkeld overstap programma naar het Kremlin en Rode Plein. Helaas geen bezoek aan de uienbasiliek. Dat zijn zeven kerken in één gebouw, maar volgens onze gids binnen erg kaal. Toen een bezoek aan de grootste kathedraal met vele vrome mensen en een stralend interieur. Daarna een fikse wandeling. Even vrij en wat gegeten. Henk zijn scheerschuim was door de douane afgepakt en zijn tandenborstel had het begeven. Ook weer opgelost. Kam voor Peter. Door een deel van Moskou op weg naar een museum voor Russische kunst gelopen. Peter bleef achter, te veel versleten. Na het bezoek aan het museum afscheid genomen.van Marina Zij zette ons op de juiste metro en wenste ons een goede reis. We zegen ineen op onze kamer. Nog even een maaltje zoeken en dan half elf (avond) verzamelen voor de treinreis naar Irkoetsk. Naar en op de trein. De afspraak was half elf voor de afvoer naar de trein. De trein vertrekt zonder pardon exact 23.45 uur. Gezellig met dertien man in de hal wachten en tijd zat om met elkaar kennis te maken. Met ons allen naar Beijing met dezelfde trein en soms een afwijking in het programma. Dimitri (chauffeur en organisator) meldde: “busje komt zo ..”. Busje kwam niet: kapot; een beetje paniek. “Nieuw busje komt zo” Toen die eindelijk arriveerde was het theoretisch niet mogelijk op tijd bij de trein te zijn. Maar Russen zijn meesters in het verkeer en hebben met ware doodsverachting ons door de stad gesleurd en ons 10 minuten voor vertrek bij het station gedeponeerd. Met treinkaartjes en paspoort in de hand werd een halve marathon gelopen gehinderd door onhandige grote koffers en rugzakken. Controle door strenge beambten; coupe bereikt: en daar gingen we! Prachtige nieuwe 1e klas tweepersoons coupe. Lekkere borrel en laat naar bed. Genieten.

5 Zondag 9 oktober ; in de Trein Uitstekend geslapen, geen herrie maar rustgevend geschommeld en licht gebonk. Wakker: bomen en herfstkleuren precies wat wij gehoopt hadden. Prachtig. Het weer moet nog aan ons wennen, is nog wat druilerig. Peter rookt op het balkonnetje. Dat is niet gezellig maar hij doet een sigaret in drie etappes anders mist hij wat. Buiten is het erg rustig en redelijk uitgestorven op een paar huisjes na hier en daar. Maandag 10 oktober; in de Trein Laat in de avond nog een redelijke stop gehad en een extra locomotief gekregen om ons door de Oeral te sleuren. Anders kan ik het niet noemen. Hobbel op ging het af en toe stapvoets maar zodra het heuveltje afging met zo´n noodgang dat het wel de kermis leek. Jammer dat we niets konden zien want het was aarde donker en kompleet uitgestorven. We zijn gelukkig niet uit ons bedje gevallen, maar dat scheelde niet veel af en toe. Overigens slapen we allebei als prinsen want in de trein hoor je geen gesnurk boven het geluid van de trein zelf. We kunnen ons raam nu open doen en hebben zo wat frisse lucht extra. Klazien heeft het slot eraf gehaald. Overigens hebben we in de eerste dagen tot nu geen verkeerde Russische mensen ontmoet. Iedereen doet zijn of haar best en is vriendelijk en voor zover mogelijk behulpzaam, alleen is communiceren een beetje lastig. Zij blijven Russisch praten en wij alle talen van de wereld behalve Russisch. Ze proberen allemaal een paar centen bij te verdienen en dat is logisch. Hoewel 1500 roebel voor een fles Wodka ons toch te gortig overkomt, dat is € 60,- en dat voor Wodka. Zo worden wij dus niet erg zat. Dinsdag 11 oktober; in de Trein Het leven in de trein begint te wennen. Een beetje buurten hier en daar, een spelletje, een boek lezen, naar buiten kijken,, op de perrons wat eten kopen. We amuseren ons best met elkaar. Vandaag is zelfs de zon erbij gekomen. Nu ziet het er een stuk vriendelijker uit. Gisteren was het erg armoedig en bouwvallig, nu is er wat meer welvaart kan je zien. Ook grotere gebieden geschikt voor landbouw. Dieren zien we vrijwel niet. Een paar koeien en schapen, maar die kan je op een hand tellen. Peter denkt dat de rest fauna al is weggetrokken naar het zuiden in verband met de strenge winters die hier normaal zijn. Nu een kudde koeien gezien en de 2e schaapherder. We gaan vanavond eten in de restauratie wagen. We zijn verleid door de bediening, want er kwam geen kip daar naar toe.

6 Dus zij kwamen naar ons met de menukaart. Jawel ook deels een Engelse vertaling erbij. De eerste poging ons arme toeristen wijs te maken wat zij alle allemaal al lang weten. Peter kiest een salade met kip en ik een forel. Duidelijk aangewezen. Zij wijst weer naar de kaart en steekt 2 vingers op nee wij weer aanwijzen wat we willen . zij begrijpt het. We geven aan om 19.30 te willen eten ivm een stop van de trein ervoor. Komen ze mij halen om 17.30 om te eten. Peter staat wat verderop en geeft nogmaals aan dat we om 19.30 willen eten. OK begrijpen ze weer. Op het station komen we de bemanning weer tegen en wederom zeggen ze dat. Zodra de trein in beweging komt gaan we naar de restauratie. Daar staat ons eten al klaar. Bijna koud en we hebben allebei een salade van paddenstoel en aardappel en allebei een gegrilde zalm. Was overigens prima te eten. Moesten zelf nog een pilsje erbij halen want ze waren zwaar beledigd. Jawel de hoffelijkheid is geweldig. Daar gaan we dus niet meer heen en met ons onze reiskornuiten. Woensdag 12 oktober; in de Trein De dagen raken we gevoelsmatig al kwijt. Vreemd dat je zo snel aan het ritme van de trein kan wennen. Het geluid en de beweging is al heel normaal. Heel geleidelijk sluipt het tijdverschil naar binnen. Peter houdt de lokale tijd bij en ik de Moskou tijd. Belangrijk voor lichaamsritme en vertrek/aankomsttijden want alles gaat nu door elkaar gehutseld worden. We zijn door de roebels heen en kunnen geen pinautomaat vinden op de stations. Hebben van onze reiskornuiten wat geld moeten lenen om eten te kopen. Elk station is een avontuur wat kopen betreft. Er is van alles en zoals ons gezegd niet duur.

7 In de trein hanteren ze prijzen die 4x het stationsniveau zijn. Wat we kopen is vers en goed. Fruit, brood, vis en worst alles in ruime sortering. Nu moeten we weer bier drinken want er was geen water. We hebben ook nog geen wodka ontdekt dus je begrijpt armoe troef hier. Nee hoor we vermaken ons uitstekend , de sfeer opperbest. We slapen allemaal als Doornroosje zonder dwergen. We hebben mijn ramenspons/zeem uitgeleend ( niemand heeft zo’n ding) en in ruil komen ze ramen aan de binnenkant zemen. Leuk hè? De hele groep gaat naar het Baikal meer en de ger-tenten, maar wij zijn de enigen die ook nog naar Datong gaan. Sommigen hebben al spijt dat niet gekozen te hebben. Het wordt nu wel kouder maar met een zonnetje erbij geen probleem. Vanavond hebben we de instant maaltijd gebruikt. Smaakt prima en ieder komt jaloers om de hoek kijken van onze coupe omdat het zo lekker ruikt. De laatste avond van dit stuk van de reis door Siberië. Om half zeven morgen vroeg worden de lakens ingenomen en verlaten we de trein voor Listvianka aan het Baikal meer. Donderdag 13 oktober; Irkoets - Listvianka Toch wel lastig! Als je contact zoekt met je ega en wil je niemand op haar werk storen of ´s nachts wakker maken, zij leven met de `gewone` tijd. Wij reizen met de Moskou tijd (twee uur later als Nederland) anders vind je nooit je treintje meer. Maar in de landen die je bezoekt krijg je met meerdere tijdszones te maken en moet je horloge steeds bij gesteld worden. Voor eenvoudige Hollandse jongens wel even gereken. Deze nacht moesten we ons witgoed bij `Kalinka`, de wagon/akela, inleveren om half twee Moskou tijd (nacht), omdat we om half acht lokale tijd eruit moesten, zodoende konden we dat niet aan het thuisfront melden want die slapen nog ….

8 Dus verzamelen, rennen naar de bus die klaar stond, geld tappen, Peter heeft geluk. Een medereiziger, trof de melding `geld is op`, Gelukkig is Anna (onze gids) er nu bij want de andere pin-automaat vreet pasjes, dus dan maar liever een andere bank zoeken. Alles gelukt ! Het hele reisgezelschap van 13 personen vertrok richting Baikalmeer. Met de bus door een gekkenhuis gewurmd en na een uurtje Listvianka bereikt. Een `homestay/onderkomen` eenvoudig met een sfeer van een Tiroler berghut, vriendelijke gastvrouw die pannenkoekjes voor ons gebakken had. Met de 7 leden van het reisgezelschap in dit onderkomen bleek alles te klikken. Een lekkere wandeling langs het Baikalmeer leverde foto´s op en …… omul, de lekkerste vis uit het meer. Gerookte omul is een delicatesse. Smaakt richting paling maar minder vet. Het diner dat we “thuis” mochten nuttigen leverde ook deze heerlijke vis op.. Vers gevangen in het meer. Nu gestoomd. De avond was weer lekker gezellig. De speelkaarten brachten wat verwarring omdat niemand eerlijk speelde en tot overmaat van ramp de spelregels zodanig tussentijds veranderde dat niemand het spel meer kon volgen. Gevechten zijn niet uitgebroken, maar de deelnemers hadden om beurten vreselijk veel schik als we weer een slachtoffer hadden en geloof het of niet dat alles met 2 pilsjes voor 4 man. De hele avond wilde niemand de kamer verlaten om de voorraad aan te vullen. Wegens buikkrampen (van het lachen) Vrijdag 14 oktober; Irkoetsk ´s Morgens opgehaald door de gids en met z´n allen een bezoek gebracht aan een open lucht museum van houten woningen en diverse bouwstijlen door de jaren heen in beeld gebracht. Goed te zien hoe ze steeds groter werden met meer comfort. Daarna in Irkoetsk afgezet bij ons hotel en de rest van de dag vrij te besteden. Wij besluiten na een wandeling door het centrum de markt te bezoeken omdat we een bontmuts willen scoren.

9 De eerste de beste kraam wilde niet ingaan op afdingen dus wij door en gelukkig maar want het aanbod werd gigantisch en afdingen lukte ook prima, Dus wij gelukkig met een bontmuts. Verderop in de markt werd de sfeer bedreigend en we waren gewaarschuwd voor diefstal dus zijn ons heil maar elders gaan zoeken. ´s Avonds heerlijk gegeten bij een Chinees. Op tijd naar bed want we moeten morgen zeer vroeg op. Zaterdag 15 october Irkoets –Ulaan Batar Onze trein vertrekt om 04.00uur lokale tijd. Peter heeft deze nacht haast niet geslapen door het gesnurk van Henk. Bij het verzamelen blijkt de helft van de groep griep te hebben gekregen en zijn zo ziek als wat. De jongelui helpen elkaar geweldig met sjouwen, want de zieken zijn total loss. De groepssfeer wordt hier wel door versterkt. Gelukkig goed allemaal in de trein gekomen en op tijd vertrokken. Verbazend hoe de treintijden soms een half uur af kunnen wijken en er op het hele traject per saldo op tijd gereden wordt. Dan stappen we in een Chinese trein: smerig, krap…. Een ramp. Dan vallen we in de trein allemaal één voor één ten prooi aan overgeven en / of diarree, 15 van de 17 worden ziek. En tussendoor, gedurende de hele nacht komen functionarissen vragen om het paspoort en moesten steeds nieuwe papiertjes op het formaat van een lucifersdoosje ingevuld worden met gegevens die ze al lang hadden. Sommigen zijn er beroerd aan toe, maar gelukkig duurt de ellende voor de meesten maar een dag, en zijn er bij aankomst in Ulan Batar nog maar een paar met naweeën. Bij de grens was het wel een drama want de toiletten moeten daar afgesloten worden en dat gedurende 6 uur. Een van de zwaarste gevallen kon het niet houden en heeft maar in het gangpad gekost. Waren ze niet blij mee, maar ze waren gewaarschuwd. Tot slot werden de coupés onderworpen aan onderzoek of er geen verstekeling in een kastje zat.

10 Wie wil er in godsnaam stiekem Mongolië in. Zondag 16 oktober; Transfer naar Mongolië Uiteindelijk allemaal weer op de been gekomen en opgevangen door de gids in Ulan Batar. Na een ontbijt wat door een paar zeer voorzichtig werd genuttigd, Henk en Peter allebei aan de thee!!!!!!!!!. gaan we naar het Ger kamp. Dit ligt op ruim een uur rijden van de stad. Het is zondag dus erg rustig op de weg. De wegen zijn verschrikkelijk slecht. Constant slalom rijden om de gaten te ontwijken. We krijgen een warme maaltijd en bespreken de mogelijkheden voor deze 2 dagen. Deze middag besluiten Henk en Peter om het rustig aan te doen en alleen aan een competitie boogschieten mee te doen. Valt niet mee om het doel te raken en volgens mij is de afstand van 50meter wel een beetje te groot. Maar het gaat om de lol en het weer is prima. De rest van de dag ons gemak gehouden. Morgen gaan we paardrijden en op een excursie van een drie uur naar het grote standbeeld van Djengis Khan. Dit mede om meer van de fascinerende landschappen te zien. Het weer is prima. Temperatuur in de tent ( met kachel aan ) 18oC. Buiten in de schaduw 15oC. En in de zon 25oC. Alleen de wind kan heel koud zijn af en toe. Maar tot nu toe prima getroffen voor de tijd van het jaar. Peter betreurt: geen sneeuw. De ressort biedt een prachtig uitzicht op een ruw landschap. ‘s avonds gezellig buiten een kampvuur gestookt, maar valt uiteindelijk toch tegen bij -4oC. Maandag 17 oktober; Gerkamp Terije Wel lekker geslapen en om zeven uur wordt ons kacheltje opgestookt door de kamp opstoker. Na het ontbijt splitsen we in allerlei activiteiten.

11 Peter en Henk gaan paardrijden in de morgen. Voor ons allebei een avontuur want we hebben de laatste 30 jaar geen paard bereden en daarvoor allebei slechts één keer. We werden er tactisch opgeholpen ( zeg maar gehesen) en onder begeleiding op pad. Fantastisch mooi weer. Strakke blauwe hemel en zonder wind gewoon warm.. De wind kan al gemeen koud zijn maar is vandaag bijzonder kalm. We rijden onder begeleiding een stuk het dal in en weer terug. Toch wel een leuke ervaring en vreselijk jammer dat we geen communicatie konden krijgen met de voerman. Alle Mongolen lijken vrolijke mensen want ze lachen altijd en ook het oogcontact is bijzonder vrolijk. Hij zingt en fluit de hele weg. Zonder problemen weer op het kamp aangekomen. In de middag gaan we naar het standbeeld van Djengis Khan kijken. Een reis van ongeveer een uur over wegen die alleen in de fantasie bestaan. Of we hebben asfalt met gaten, of er ontbreekt een stuk of de kuilen zijn zo diep dat we er langs moeten via de zijkant en dat is weer link omdat er een diepe greppel lang de weg loopt. Gelukkig slaagt onze chauffeur erin de wagen op de weg te houden. Zo komen we al butsend en stotend bij het standbeeld en museum. In drukwekkend groot beeld van de Khan op zijn paard in RVS. We horen dat het 40m hoog is. Eerst een bezoek aan het museum en dan een beklimming van de koning. We kunnen in de manen van het paard komen en hebben dan een geweldig uitzicht over de omgeving. Je kan overal zo ver kijken met dit mooie heldere weer. Er wordt een heel complex om het beeld heen gebouwd met zwembad en Ger tenten een heel vakantie dorp. Heel imposant moet dat worden als het klaar is. Onder weg Yaks gezien en veel vee, koeien, paarden, schapen en geiten. Allemaal loslopend en ze kunnen ook zo de weg oplopen. Ook een vos gezien en een paar kamelen. Onbegrijpelijk hoe al deze beesten in dit klimaat kunnen overleven want wij zien enkel een dor spietje wat ooit gras was en zij moeten dat stuk voor stuk consumeren. De beesten zien er overigens prima uit.. Al met al een fijne dag toegevoegd aan deze voor

12 ons zeer plezierige en interessante reis Dinsdag 18 oktober; Ger Kamp Terije Vandaag weer vroeg opgestaan. Om 5.30 uur wat nieuw leven in de kachel gebracht en gaan slapen. Onze opstoker komt om 6.30 uur de kachel weer aanmaken. Die gooit er gewoon een plastic zak met kolen op met zak en al. Hoezo lucht vervuiling. Na een ontbijt met z´n allen vertrokken naar Ulan Batar. Het is weer geweldig mooi weer. Strakke blauwe lucht. Geen wind. Na een bekende hobbel en slinger sessie gelukkig veilig bij het hotel aangekomen. Henk en Peter wisten zich een strategische zetel voorin het voertuig te bemachtigen. Peter kon daarna niet meer omvallen en Henk niet meer opstaan zo ruim zijn die posities, maar het zicht was onbelemmerd subliem naar voren en dat is goed voor de verslag legging. We konden ook goed zien dat de chauffeur de voordeur nooit langer dan 3 seconden open liet staan. Met alle aandacht voor overstekende koeien heen en weer laverende tegenliggers en zelf kuilen ontwijkende manoeuvres heb ik groot respect voor die goede man gekregen. Hij kan ook nog telefoneren uiteraard wat ik haast vergeten te vermelden. Er zit geen meter vlak stuk weg bij en de gaten zijn vaak meer dan een halve meter diep in het asfalt. Motorrijden lijkt ons hier ook een kamikaze bezigheid. We komen veilig aan bij het hotel en gaan er bijna direct op excursie. Eerste stop is de lunch. We gaan naar een mix van Chinese Wok en Japanse bakplaat. Jonglerende koks zijn ook ingevlogen. Al met al heerlijk eten en gezellige tent. Zeer vriendelijk personeel en prachtig aangeklede meisjes. Daarna gaan we naar het museum van Bogd Khan. De eerste geestelijk leider die ook koning werd. Zijn onderkomen is bewaard gebleven in de woelige jaren en diverse bezettingen van Russen en Chinezen. Alles ziet er totaal verwaarloosd uit, maar als je er eenmaal bent en tot je door laat dringen dat dit alles meer dan 1000 jaar oud is krijg je een andere kijk erop. Knap dat ze toen zo´n bouwwerk konden maken zonder één spijker en dat het er nu nog staat. Binnen imponerende afbeeldingen en kunst.

13 Daarna nog een Boeddha bezocht en het hoogste punt van Mongolië met uitzicht over de stad. Ulaan Batar is een van de smerigste steden van de wereld. Daarna naar het hart van de stad en lekker koffie gedronken op de 17e verdieping. Hierop volgde een folklore show die werkelijk schitterend was. Behalve de zang die natuurlijk voor ons heel onplezierig klinkt en niet om aan te horen is was het optreden van de artiesten subliem. We zijn allemaal zonder uitzondering zeer enthousiast voor de muziek, dans en kleding perfect.. Nog even boodschappen gedaan, kan allemaal hier tot 21.00 uur en weer lekker gegeten. De zoveelste fijne dag gehad. Woensdag 19 oktober; Ulaan Batar

Vandaag de 2e dag in de hoofdstad. Wederom schitterend weer. Lekker op het gemak ontbeten en ons via de bedrijfsbus van Tiara tours naar het Gandan klooster begeven waar de leerling-monniken in opleiding zijn, daarna naar het Zaisan monument gevolgd door een bezoek aan de big Boeddha en een Shamanistische heilige plaats. Wederom voor ons een nieuwe wereld die wij als zeer positief ervaren. Bembi onze gids is zelf Boeddhiste en geeft ons overal interessante informatie over dat geloof. Voor ons heel mooi om te zien, maar we zijn niet bekeerd. Daarna zijn we naar het Historical Museum van Mongolië gegaan. De lunch gebruikt en Peter’s verjaardag gevierd ( tegen z’n zin hahahahaha) daarna met een grotere groep naar een Ger- tentfabriek gegaan. Onvoorstelbaar hoe de mensen hier nog moeten werken. We zagen vanmorgen al

14 bouwvakkers op het dak bezig zonder railing of life-line. Hier is het nog schrijnender. De houtbewerkers hebben geen persoonlijke bescherming middelen en staan in de stof en stank te schuren, plamuren en schilderen. Alles is nog handwerk en geeft in ieder geval aan zo’n 12 mensen werk. Alles gaat seriematig maar dat geeft nauwelijks voordeel omdat ze niet geautomatiseerd zijn. Het schilderwerk alleen al voor 1 Ger is 2 dagen voor 3 mensen.. En zo’n complete Ger kost $ 1700,-- all in. Weegt overigens bij elkaar ~500 kilo. Rogier heeft al plannen om er 8 te kopen en er een business mee te beginnen. Eerst nog even de vakantie afmaken en die duurt nog een jaartje voor hen. Hier eindigt ons program en gaan Peter en Henk op zoek naar souvenirs voor onze dames. Jawel hoor ook deze missie is met succes afgesloten. Hoewel we gekozen hadden voor een individuele reis is deze tot nu toe ontaard in een soort groepsreis met veel leuke mensen: een clubje werd het. E-mail adressen zijn uitgewisseld, want de komende dagen valt de “groep”voor een deel uiteen. Morgen verlaten we hen omdat we vóór Peking uitstappen in Datong. Vroeg dag dan: 5.30 uur ontbijt! Donderdag 20 oktober; Ulaan Batar Iedereen is vroeg op en gaat aan het ontbijt. Deze dag een rustige start. Bembi heeft het goed ingeschat en omdat het een grote groep geworden is ( nu 20 man) moeten we ruim op tijd zijn. Alles lukt perfect en we gaan richting Gobi woestijn in een Chinese trein. Dit keer een goede, want de vorige was bagger. Die trein was oud en vies. Het weer is buitengewoon goed voor de tijd van het jaar en bereikt vandaag temp. van > 25 oC..we treffen het bijzonder. We hoorden dat ze in september al sneeuw gehad hadden met een temp. van - 30oC. We zwijnen er precies tussen door , want in het weekend gaan de temp weer achteruit en komt er weer sneeuw. De laatste Tugrik worden opgemaakt in de mooie restauratie wagen met een rondje koffie van Frans. Verschrikkelijke bediening in de wagon, maar de koffie was ok. Onderweg veel groepjes herten gezien. Het eerste wild langs de spoorbaan gedurende de hele reis. Ook een paar

15 kamelen. Veel vee, dat behoort bij de Mongoolse nomaden. Soms in een afgezet gebied en soms begeleid door een herder. Kunnen we ook goed zien uit de trein. Het stuk Gobi waar we langs komen is niet spectaculair. Vrij vlak. Opmerkelijk zijn de mannetjes met de gele stokken die opeens opduiken als de trein passeert. Onduidelijk is ons over wie die waakt . want er loopt geen mens, vee of weg en zolang de trein passeert houdt hij zijn hand omhoog. Nu komt ook het lijden in zicht. Toiletten op slot. Mongoolse grens kost ons een kleine vier uur en aansluitend de Chinese grens nog eens 3 uur voor de paspoort controle en het wisselen van de wielen. De Russen en Mongolen hebben verschillende spoorbreedtes.. Deze wissel gebeurt in een gigantische hal met hydraulische til apparatuur. Wagons worden losgekoppeld en omhooggetild, de wielstellen blijven achter en worden vervangen door stellen met de andere spoorbreedte. In de grond liggen 2 stel rails zo kan de trein op het zelfde track weer vertrekken. Leuk om mee te maken, maar het duurt wel erg lang alles bij elkaar. Bij sommigen komt het water bijna uit de oren gezien de gesloten toiletten. Eindelijk gaat de trein weer verder en mag de wc weer los. Iedereen blij en gelijk naar bed, want het is inmiddels over twaalven en morgen weer vroeg op voor aankomst in Datong om 7.oo uur. Wij zijn de enigen van de groep die deze excursie gekozen hebben, dus hier splitsen we af. De rest gaat naar Beijin en daar uit elkaar. Ook deze actie verloopt prima.

Vrijdag 21 oktober; Datong vrije dag Vroeg aangekomen dus alles nog lekker rustig. Zoals we al vermeld hadden is dit een stad van 2,7 miljoen mensen, dus een giga groot station. Maar de drukte is verbijsterend afwezig. Geen drommen mensen en geen files in de straten. Om de hoek van het station ligt ons hotel. Na ingecheckt te hebben kunnen we direct aan het ontbijt. Het is een groot en duur hotel, maar het personeel spreekt nauwelijks engels. We kunnen toch wel merken dat er weinig toeristen komen hier. We worden constant aangestaard door jong en oud , vrouw of man.

16 Ze zijn wel erg vriendelijk en verbaasd als je naar ze glimlacht. Dan willen ze weten waar je vandaan komt en valt een ijselijke stilte als je Holland zegt. Nooit van gehoord lees je duidelijk op het voorhoofd. Maar ze lachen wel en zijn gewoon vriendelijk hier. Het is duidelijk een industriestad en de meeste mensen werken hier. Na vier uur is er een explosie van drukte in de straten. We wandelen rustig door de buurt en vallen van de ene verbazing in de andere. Heerlijk om het verschil te proeven. Het zal wel hetzelfde zijn in Bangkok en dat soort grote steden ,maar we zijn nu hier en amuseren ons enorm. De Chinezen zijn niet zo moeilijk. Oversteken doe je het beste dwars over het kruispunt. Stoplichten leiden alleen maar af en niemand trekt zich daar wat van aan. Links en rechts van de weg is ruimte die je moet benutten en als er op de hoek van een kruising plaats is kan je er parkeren. De toeter is uitgevonden om te gebruiken dus doe dat dan ook. Daardoor is er zoveel kabaal dat er niemand meer reageert op je toeter, maar je hebt hem wel gebruikt toch.? Hygiëne hoezo, kan je dat eten???? Nooit van gehoord Toen we onze “lunch” buiten gebruikten zag Peter een muis het “etablissement” binnengaan en hebben we onze maaltijd maar beëindigd. Wat kunnen deze mensen er toch een puinhoop van maken. Zo vreselijk vies overal. Een compleet andere wereld voor ons.

Zaterdag 22 oktober; Datong excursie grotten en hangend klooster Vanmorgen om 9.00 uur door Nancy met Chauffeur opgewacht om ons op deze excursiedag te begeleiden naar de Yungang grotten en het hangende klooster. We zijn de enige die meegaan dus Peter is groepsleider en Henk is lid. We worden comfortabel in een Buick geïnstalleerd en wurmen ons door het lokale verkeer.

17 De grotten zijn maar 16 km ver rijden en dat is dus zo gepiept. Daar aangekomen zijn we niet de enige belangstellenden. De 45 grotten zijn een verzameling van 12 grote Boeddha´s van een kleine 20meter hoog uit de keizer tijd (Ming dynastie) en de rest van de grotten zijn maar een fractie daarvan dus zo´n 8 meter hoog. Die hebben we maar overgeslagen. We hebben inmiddels al zo`n 40.000 Boeddha´s gezien ( alles boven de 1000 is veel volgens Nancy je telt het toch niet na!! Hahahahahaha ). De grotten van zandsteen zijn daar uitgehouwen uit dankbaarheid om voor de monnik Yungang een aandenken te maken. Monnik Yungang heeft bij de toenmalige keizer rechten geregeld voor de lokale mensen om kolen te mogen delven in dit gebied. De grotten werden van boven naar beneden uitgehakt en ondertussen overal Boeddha’s erin geformeerd. Er is in de hele grot geen plekje onbenut gelaten en een beeld(je) gehakt. Ongeloveloos veel dus. En er zaten ook een paar muziek en dans smurfen bij heel indrukwekkend. Een grot deden ze 2 jaar over met 50 vakmensen. Zo als jullie van deze indrukken zitten bij te komen gaan we lekker eten bij de …..jawel Chinees. Heerlijke hete beef en het kip. Smaakte wonderwel alleen het bier was uilenzeik. Ze hebben er nu een aantal moderne tempels bijgemaakt en een enorm grote tuin omheen dit is pas per 1 oktober dit jaar geopend en wordt nu gebruikt voor ere diensten. (hebben we overgeslagen). Nu gaan we naar het hangende klooster. Dit is anderhalf uur rijden uit de stad en krijgen we een mooi zicht op de omgeving. Het verkeer is hier weer volkomen onbegrijpelijk. Goede 4 baans weg gaan ze op de linker rijstrook rijden en forceren zo de ander om in te halen over de dubbele streep via de rijstrook van de tegenliggers of in nood geval uiterst rechts. Bij dit alles moet de toeter nadrukkelijk gebruikt worden want die heb je niet voor niets. Het verdient ook voorkeur om in te halen vlak voor een bocht of erin en liefst op een helling vlak voor de top. Als je inhaalt natuurlijk geen extras

18 gas geven, dat is niet spannend genoeg en als je er bijna voorbij bent kan je alvast naar rechts gaan dan begrijpen ze wel wat je van plan was. Gelukkig heel aangekomen bij het klooster. Dit gebouwd uit religieuze overweging op die plaats waar het nu hangt. Logisch zou je zeggen, maar dat is het niet. Er is geen weg om daar te komen of om voedsel en brandstof aan te voeren. De plek is bepaald omdat hij uitkijkt op de hoogste heilige berg van China. OP de grond kon niet want daar stroomt een rivier. Die kan tot 50m stijgen bij overvloedige regenval. Dan maar op veilige hoogte en dat is 90 m boven de grond. Zes honderd jaar geleden is dat aan touwen hangend van boven afzakkend gerealiseerd. Er werden houten balken horizontaal voor 2/3 in de rotsen gebracht en onder het uitstekende stuk balk werden palen vertikaal gezet.. Nu is het een monument (nog steeds het originele hout) onder Unesco . Wel heel imposant om te zien. Er leefden toen maar drie monniken in omdat de aanvoer zoals reeds gezegd van eten en brandstof te problematisch was voor meer. Morgen gaan we op de trein voor het laatste stukje naar Beijin. We zijn heel benieuwd want dit was schitterend tot nu toe Peters computer doet ook niet wat we willen en we kunnen dus geen berichten uitsturen. We krijgen alles wel goed binnen maar kunne n niet antwoorden

Zondag 23 oktober Treinreis Datong naar Beijin. Na een rustig ontbijt en koffers pakken laten we ons afzakken naar de bar voor een laatste koffie in Datong.

19 Daar hadden ze de ereboog al klaar gehangen om ons uit te zwaaien, maar toen er ook nog een daverend vuurwerk aan te pas kwam zijn we toch maar gaan informeren naar de reden. Blijkt dat er een bruid in aantocht was. Ze vieren hier de bruiloft 2 keer met een uitgebreid diner. Zaterdags voor de familie van de bruid en zondags hetzelfde ritueel voor de bruidegom z´n familie en vrienden. Na het eten is het feest afgelopen. N a enig gezoek en navragen komen we in de wachtkamer voor de juiste trein. Het is eigenlijk wel komisch. De meesten hebben wel Engels op school gehad maar kunnen daar totaal niet mee overweg door gebrek aan praktijk. Ze zijn ook nog verlegen, maar als ze een woord geprobeerd hebben vinden ze het prachtig om contact te hebben. Wij hebben eigenlijk in al de verschillende steden waar we kwamen leuke vriendelijke mensen ontmoet die bereid zijn je te helpen waar ze kunnen. Het is een hele aangename ervaring voor ons en veel leuker nog dan verwacht. Het inchecken levert ook geen problemen op en we belanden in een 4 persoonscoupé zoals beloofd met zachte banken. Wij hebben de 2 bovenste bedden. Spoedig stormen 2 Chinese dames de coupé binnen en willen onze bagage van de bovenste bedden om er te gaan slapen. Geen bezwaar, dus zij lekker slapen en wij lekker zitten. Allemaal blij. En dat zonder woorden.!!!!!!! De reis is fantastisch. Het mooiste van de hele tocht.’ ( althans bij daglicht).We zien veel agrarisch gebied en het valt ons op dat alles nog handwerk is. Overal mensen aan het werk het is hier in ieder geval een 7 daagse werkweek voor velen. We reizen eerst uren tussen 2 berg ketens door en dan gaan we er dwars doorheen. De ene tunnel na de andere. Ongelofelijk wat een hoeveelheid arbeid deze track gekost heeft. De trein rijdt heerlijk en de uren vliegen om. Dit is het laatste deel van ons reis programma. Nu blijven we nog tot vrijdag in Beijin. Alex onze nieuwe gids staat ons precies voor de coupe deur op te wachten. En brengt ons naar het hotel . Morgen om 9 uur begint de Beijin experiënce. Tot op heden zijn we zeer tevreden over Tiara tours. Alles is tot in de puntjes geregeld en het is beregoed.

20 Maandag 24 oktober; Beijin excursie Vandaag weer een mooie dag. Weer strak blauwe lucht saai he? Nou wij genieten er van met volle tuigen dat kunnen we jullie verzekeren. Alex onze gids brengt ons met een privé chauffeur als eerste naar het plein van de hemelse vrede. Daar staan we stil bij de revolutie (Alex was erbij zei hij) en gaan langzaam richting verboden stad. Het mausoleum van Mao is vandaag gesloten dus we gaan geen koffie drinken bij hem. Verboden stad; Achter het kantoor van Mao begint de Verboden Stad . Dit blijkt het onderkomen geweest te zijn van 600 jaar keizerlijke repressie. De keizers waren allemaal heel goed voor zichzelf en namen draconische maatregelen tegen hen die tegen waren. Er verbleven zo`n 3000 concubines en 4000 eunuch alleen al voor zijn gerief. Dan nog de bewaking en het dorp is compleet. Halleluja wat een giga complex is dat met z`n tempels en huizen. Alles symmetrisch gebouwd dus als je de helft gezien hebt ben je er ook. Wel schitterend bijgehouden en opgelapt. Vreselijk commercieel geworden..Na deze culturele opkikker worden we gebracht naar de achterstand wijken. Rit in de riksja Hier worden wij, grote inmiddels vermoeide ingezetenen van dit aardse, rondgereden in zo`n omgekeerde bakfiets. Peter voelt zich vreselijk opgelaten dat die arme drommel moet trappen maar Henk heeft daar geen moeite mee. De man heeft werk en inkomsten nietwaar? Anders moet je gaan lopen en dat doet Peter ook niet. Even koffie gedronken onderweg en bij de lokaaltjes om de hoek gekeken in hun tuintje. Heel leuk en onverwacht. Mensen zijn zeer vriendelijk en lachen altijd. Terug naar het Hotel en aansluitend een lunch gehad. Zijde fabriek. Volgens Alex een fabriek en volgens ons demo-verkoop waar alle toeristen op getrakteerd worden. Henk amuseert zich kostelijk en Peter voelt zich belazerd.

21 Uiteindelijk toch allebei wat gekocht. We gaan verder; Weer lopen. Peter is reeds een halve meter kleiner geworden, maar dat valt niet op tussen deze mensen. Tempels van de hemel. Voor goede oogst en gerechtigheid. In het tuintje van de keizer hebben we een zes kilometer gewandeld om alle heiligdommen te bewonderen en voelen ons sint Peter en vrome Henkie zolangzamerhand. Het gaat tempel in en tempel uit. Dit is ook het enige wat echt oud is en de moeite waard om te bezoeken. St Peter is nog steeds onder de indruk van het bouwkundig vernuft waarmee de tempels gebouwd zijn. Alles van hout en zonder spijkers blijft het al 6 eeuwen staan.. Theeproeverij Bij de uitgang moesten we zogenaamd even wachten en loodste Alex ons een theeproeverij binnen. Nooit zoiets meegemaakt natuurlijk. We moesten 6 soorten thee proeven en beoordelen. De wijze van opdienen is ingewikkeld: dat leggen we thuis nog wel eens uit als we nog weten hoe.. De bedoeling was dat we een of meerdere blikjes zouden kopen voor het luttele bedrag van € 80 per stuk. Leuk was dat een soort manneke Pis een theegezelschap extra zou vermaken. Geen thee gekocht hoor!!!! Na afloop zijn we total-loss. Hijsen ons in de limousine en gaan terug naar het hotel. Even eten. Alex sleurt ons naar een restaurant om de hoek ( 15min lopen) en wij schieten wat eten naar binnen want we hebben van avond een Chinese acrobatiek show op het programma. Taxi aangehouden want wij liggen dwars. Die loopt vast in het verkeer. We staan een half uur op dezelfde plaats en moeten helaas verder met de metro. Weer hollen, metro in 2 stations uitstappen , hollen overstappen 2 stations uitstappen, hollen trappen op ( hier zijn geen roltrappen) . verkeerde uitgang hollen omgekeerde richting, hollen trappen op , andere uitgang, hollen ………………….show is begonnen. Dat hadden wij ook al bedacht ( maar dan een poosje eerder). Alex stelt voor de show morgen avond te gaan bekijken.

22 Unaniem no way. We gaan nu. Schitterende show perfecte performance echt waar. Alex wil terug met de metro. No Way pak maar een taxi en voor 2 euro zijn we weer comfortabel in het Hotel. Uitgeblust. Kan nog net mijn vingers bewegen voor jullie verslag. Dat je dat maar weet. Dat we na zo`n dag nog de puf hebben om jullie te berichten vinden wij ook een prestatie hoor, maar we hebben het ook zo uitstekend naar de zin. We zien zo enorm veel nieuwe dingen dat vergoedt veel.. Morgen gaan we naar de muur dat is minimaal 4 uur zitten . hahahahahahahaha. Dinsdag 25 oktober; Beijin excursie bezoek aan de muur Prachtig mooi helder weer vandaag, strak blauwe lucht. Leuk hè? Wel luitjes zoals beloofd vandaag een hele zit naar de muur. Onze chauffeur is er achter gekomen dat hij in een vorig leven coureur is geweest. Dat gaat nu in de praktijk worden gebracht. Er komt rook uit zijn oren als er een voertuig voor hem rijdt. Die moet hij voorbij. De linker rijbaar is voor watjes. Je moet minimaal voor de vluchtstrook gaan. Zodra je gepasseerd hebt zit je de versnelling in z’n vrij. Niet te geloven wat een eikel is dat. Ook op de binnenwegen hetzelfde patroon. Plakgas tot 130km/uur en dan doodleuk in z’n vrij. Inhalen waar het totaal onoverzichtelijk is. Kortom we hebben ons testament maar vast gemaakt onderweg. Toos en Cher krijgen alles. We zijn uiteindelijk heel uit en thuis gekomen maar echt leuk was het niet. De muur was een schitterende belevenis. Met de kabelbaan naar boven van de parkeerplaats tot de muur. Schitterend. Daarboven een geweldig uitzicht naar alle kanten en een stuk over de muur gelopen. (geklauterd) want dat ding is best stijl. Terug wilde Alex met de rodelbaan. Helaas voor Peter geen kans. Te oud. Zijn ze zeker bang dat zijn botten onderweg eraf vallen. Nou bij Peter nog niet zo’n gek idee. Die heeft veel last van z’n arm. Nou dan maar terug met de kabelbaan, ook geen straf hoor kunnen wij jullie verzekeren.

23 Weer lekker gegeten onderweg en toen je raadt het niet, …………………….. zijn we naar een Lama-klooster gegaan. Piece of cake voor ons. We voelen dat al helemaal aan. Dit is een samensmelting van der 4 hoofdgroepen Chinezen. De Han, Mantsjoerijen, Mongolen en Tibetanen. Alles staat in vier talen, waar wij toch niets van kunnen lezen. Het idee is goed en de poppetjes prachtig. De grootste Boeddha is 26m hoog staat hier. Overigens uit één stuk hout gemaakt en vermeld in het Guinness book of records. We staan overigens versteld van het aantal verschillende Boeddha’s en er blijken ook vrouwelijke te zijn, wat overigens ontkend wordt door Alex. Maar wij zijn niet gek en hebben onze ogen op de juiste plaats. Geen bolle buik maar een smalle taille en pruike borsten. Maakt niet uit, ze leven toch niet. We gaan terug naar het hotel en krijgen vanavond Peking eend te eten. Weer een geweldige dag gehad. Tot morgen folks het loopt een beetje naar het einde vrezen wij. Nog twee dagen te gaan. Woensdag 26 oktober; Beijing excursie zomerpaleis en Olympisch dorp Deze dag gaat een beetje de mist in. Letterlijk gesproken dan. Vandaag de eerste grauwe dag sinds lange tijd. Ook een stuk koeler 18oC. We geen eerst naar het buitenverblijf van de keizer. Mama mia wat een complex is dat, 270 hectaren en die hebben we helemaal verkend te voet. De tempel is het centrum en staat zo´n 60 m boven het meer. Dat is overigens helemaal aangelegd ten gerieve van de keizer. Die vond een natuurlijk meer in het westen zo mooi, dat hij het hier wilde hebben en na liet maken. Verder lopen we door de langste overkapping ter wereld 720 m. met per zo´n 3000 schilderwerken. Alles is beschilderd. Niet allemaal even goed hoor.

24 Maar het geheel is zeer kleurrijk en aangenaam om naar te kijken. Maar na alle trappen beklommen te hebben en genoten te hebben van het uitzicht besluiten we dat we heilig genoeg zijn geworden en dalen weer af naar het aardse. De terugweg is gedeeltelijk per boot wat wij helemaal niet erg vinden. Na de lunch, overigens weer in zo´n commerciële tent met koppel verkoop, gaan we naar het Olympisch dorp. Hier vergapen we ons aan de immense ruimte die ervoor gebruikt is en ten koste van al die huizen die opgeofferd zijn. Volgens Alex hebben alle bewoners een vervangende flat gekregen, maar wij hebben weel een documentaire gezien waar niet iedereen er blij mee was.

Om in het stadion (het Vogelnest) te kunnen kijken moeten we 10 euro de man betalen en dat vinden we net iets te gortig. Beijing is niet goedkoop en erg commercieel. Bijzonder vervelend zijn de verkopers van allerhande prullaria die erg irritant en afschuwelijk vasthoudend hun handel willen verkopen. Erger dan muggen die kan je doodslaan We zijn uitgeblust en overvoerd en besluiten terug naar het hotel te gaan. . Even de benen strekken en dan we weer voor vanavond. Dit was de laatste dag onder begeleiding en morgen nog een dag om zelf uit te zoeken. Dan vliegen we terug naar ons kikkerlandje en genieten weer van ons eigen huis. Op jullie vraag wat het mooiste was op deze reis kunnen we geen antwoord geven. We genieten allebei van alles en verbazen ons constant weer over alles wat er om je heen gebeurd.

25 Het krankzinnige verkeer. Iedereen doet maar wat en het gaat altijd goed. S`avonds moet je zonder licht rijden als fietser dan val je niet op en kan je overal tussendoor glippen. Zebra´s zijn er om genegeerd te worden en je moet oversteken met doodsverachting. Uiteindelijk stoppen ze wel maar oh,oh oh, wat een sterke zenuwen moet je hebben. Rechts en links inhalen geen probleem. Snijden hoort erbij. Hoe vaak er een centimeter tussen voertuigen zit kunnen we niet tellen, maar meer als dat er een meter tussen zit. Kortom we zien overal wat en dan nog voor ons de onbekende vervoermiddelen. Heerlijk!!!!!!!!!!!!! ogen te kort. Donderdag 27 oktober; Beijing vrije dag Vandaag onze vrije dag en weer is het heerlijk weer. Een beetje heiig maar prima temperatuur. 20oC. Is niet verkeerd. We hebben de kaart bekeken en moeten vanuit het hotel de `Hello` Market kunnen bereiken. We kunnen ook de metro nemen die is toerist vriendelijk en ook alles in Engels vertaald. Ook de stations worden netjes omgeroepen in Engels en Chinees. Maar er zijn maar weinig roltrappen en de afstanden ondergronds zijn ook groot hebben we geleerd. Met dit mooie weer geven wij dus de voorkeur aan boven de grond, dan zien we meer. Na een half uur lopen bereiken we het plein van de Hemelse Vrede en daarachter blijkt de `Hello` Market te zijn. Geweldig wat is hier allemaal te zien. Je houdt dit niet voor mogelijk. Er zijn in China 56 verschillende rassen Chinezen en die lopen allemaal hier lijkt het wel.

26

Gewel dig wat genieten we weer van dit spektakel. Dit is China wat we verwacht hadden te gaan zien. En ze lachen allemaal naar ons want vriendelijk zijn ze zeker. Wij zijn hier een bezienswaardigheid, dat geldt vooral voor Peter want de gemiddelde oude Chinees loopt krom en is niet grijs. Dus de lengte van Peter is al bijzonder. Heel af en toe komen we een lange of grote man tegen. Grote dames zijn nog zeldzamer. De handel is divers en vooral in de zijstraatjes kan je de leuke dingen tegenkomen. In de winkels kan je niet makkelijk afdingen, maar op de markt is het een sport. Zodra je ergens naar kijkt zit je in de val. Dan houden ze je letterlijk vast tot je je losgerukt hebt. Zodra je de fout maakt naar een prijs te vragen is de ellende helemaal compleet. Ze geven je de prijs en daar ga je dan gruwelijk onder zitten en zo gaat het bieden door en sta je verbaasd wat er af kan hebben we ontdekt. We konden een radiografisch bestuurbare helikopter meenemen voor tien euro. Helaas is er geen plek meer in de koffer en gelukkig maar want wat voor kwaliteit mag je daarvan verwachten. Zo schiet deze dag ook weer voorbij en op ons gemakje gaan we terug naar het hotel. Moe maar tevreden, boordevol indrukken en afgeladen met foto en film materiaal gaan we morgen weer naar huis. Ook prima vinden we allebei. Blij om onze dames weer te kunnen zien en omarmen. Schitterende vakantie gehad met zo veel geluk betreffende het weer en eigenlijk liep alles gewoon gladjes naar wens. Gidsen prima op tijd alles klopte . Dikke pluim voor Tiara tours.

27 Vrijdag 28 oktober; vertrek naar luchthaven en vlucht naar huis Tiara auto wacht ons op om 7.30 uur en brengt ons naar de luchthaven. Zonder problemen bereiken we de luchthaven en gaan vlot door de douane. Vlucht heeft ruim een half uur vertraging, maar komt precies op beloofde tijd in Amsterdam. Waar onze dames ons opwachtten met een taxi. Bij Peter/Toos in Rijswijk de eerste verhalen uitgewisseld en cadeaus gegeven. Iedereen blij en met een goed gevoel afscheid genomen. Een heerlijk avontuur en veel, veel gezien en beleefd .