Een bouwwerk van 50 jaar
Inhoud:
Inleiding Timmeren Uitvoeren Lesgeven Uitvoeren Zelfstandig samenvatting
Inleiding Ik ben begonnen in 1962 als 14 jarige aspirant gezel zoals dat toen heette bij een kleine aannemer in dommelen. Waarom dit boek , omdat iedereen zegt ik kan wel een boek schrijven over dit en dat bedrijf maar niemand doet het . Ik wil met dit boekje de bouwwereld van toen tot en met nu beschrijven zoals ik die beleeft heb. Ik noem allerlei namen die echt bestaan of bestaan hebben , maar het is nooit de bedoeling om iemand te beledigen , bovendien is het mijn mening en die is niet zaligmakend. Over het algemeen zeggen oudere mensen vroeger was het beter , ik over het algemeen niet , maar toch zijn de omstandigheden in de bouw veel verslechterd ten opzichte van de 60tiger en 70tiger jaren , sowieso zijn sinds de komst van den uil de omstandigheden enorm verslechterd in de maatschappij, ik kom daar nog op terug. Het vakwerk wordt minder gewaardeerd als vroeger, maar daarbij moet ook worden gezegd dat er minder vakwerk wordt gevraagd , elk vak in de bouw is een beetje uitgekleed , ik kan moeilijk beoordelen of dat goed of slecht is , vast staat dat de opleidingen van een lager niveau zijn door het aanbod van goede leerlingen. Toch wil ik benadrukken dat ik nooit spijt heb gehad van mijn keuze, voor zover je die zelf maakt, om in de bouw te gaan werken, de sociale contacten zijn erg goed en bouwvakker zijn redelijk sociale mensen.
Hans Bakermans
Timmeren Schoormans In augustus 1962 ben ik bij Janus Schoormans begonnen in Dommelen , ik was nog 2 maanden 14 jaar en mijn eerste loon was het hoogst van de klas 36 gulden per week ongeveer 17 euro dus. Een pilsje kostte toen bij de oude toren( Jo de Bie) 35 cent , en bij de Ponderosa bar in Aalst op zondag voormiddag 4 voor een gulden , en een brood kostte rond de 30 cent. Net na die bouwvakvakantie was de 6 daagse werkweek afgeschaft en werkte we dus niet meer op zaterdag dwz we werkte nog 42,5 uur per week, alleen ik niet omdat ik nog naar school moest op woensdag middag en op zaterdag voormiddag. Janus Schoormans was een klein bedrijf en een zoon van de wagenmaker flip Schoormans, janus was voor mijn gevoel noodgedwongen aannemer geworden , want echt veel ambitie straalde hij niet uit. Janus was een lange schrale man met licht rooie haren , hij was bijzonder aardig en had muzikale talenten hij speelde accordeon . Het eerste wat ik moest doen was hout wat hij met de vrachtwagen een borgward uit het jaar nul , lossen en op de schelft doen, die was boven de garage , hij stak ze aan en ik met mijn minigewichtje en weinig tot geen werkervaring moest ze dan aanpakken en op elkaar leggen. Dat was voor mij toen redelijk zwaar temeer omdat ik de techniek niet onder de knie had om die balken op een handige manier aan te pakken, maar janus had wel geduld en zei precies hoe ik het moest doen. Janus had mij al gevraagd waarom ik bij hem gesolliciteerd had , dat was eenvoudig , ons vader had geïnformeerd waar werk was en mij daar naar toe gestuurd, janus vroeg ook of ik bij de zuipers of de gekken van woldere hoorde , daar wist ik geen antwoord op omdat ik me nergens van bewust was toen. Mijn eerste maat was Mart Intven een vrijgezel van 52 jaar die samenwoonde met zijn zus , en daar werd natuurlijk van alles over gesuggereerd. Mart was de beste timmerman van Valkenswaard , maar dat wist ik toen nog niet, en hij was erg geduldig en aardig , hij mopperde wel eens dat ik niks kon , en dat was ook zo. Van mijn klas was ik een van de betere leerlingen maar niet in het praktijkvak daar was ik maar middelmatig , als verwende zoon van een kleermaker had ik nooit veel handvaardige handelingen hoeven, wel de tuin omspitten en de konijnenkot schoon maken , dat soort dingen wel , maar iets maken niet. Mart kon wat timmeren betreft echt alles van kozijnen maken tot trappen etc. ik ben begonnen met het uitkrozen van traptreden met de beitel en een kroosschaafje en duurde wel lang maar het ging goed.
Er werkte toen ook 2 metselaars een Walter Thijs was net zo oud als ik en de ander was Bart Gehoel , maar in eerste instantie werkte ik alleen met Mart in de werkplaats , die werkplaats was voorzien van een combinatie machine vlak vandikte en frees bank , en er stond een motor die verschillende Machines via banden aandreef o.a de cirkelzaag de langatboormachine de draaibank en de slijpmachine , maar er was telkens maar een van die machines in gebruik meer kon die motor niet trekken. Op een gegeven moment moesten we kozijnen plaatsen in de dommelstraat bij ing Kalf die had het logo van Philips gemaakt , kan ook zijn vader geweest zijn, en dat was als in 1963 toen het zo koud was , janus schreef vorstverlet en wij gingen toch werken we begonnen dan om 9 uur en hielden om 4 uur op zo hadden wij er ook voordeel bij, het was legaal zwartwerken . Wij maakte in de traditie van vader Schoormans nog van alles en nog wat , en we verkochten verf glas en kalk die we zelf bluste , aan de mensen uit dommelen. Op een gegeven moment gingen we een groot werk maken, een blok van 2 en Walter Thijs , Bart Gehoel, Mart en ik gingen daar werken, het stellen etc. was voor de timmerlieden en ik moest ook mee helpen met opperen samen met Walter, Schoormans had een lift met een benzine motor en met een hendel moest je die naar boven of beneden laten. Wij gingen toen altijd met de lift naar boven, en Walter stond met kruiwagen en al op de lift en ik bediende hem , we waren 16 jaar en speelde nog wel eens met die lift , toen dus ook. De kruiwagen met stenen was een beetje scheef geladen , Walter stond erop en ik deed heem een klein beetje naar boven en toen weer naar beneden, en Walter viel er met kruiwagen en al vanaf , gelukkig in een hoop metselzand, maar we hadden onze les geleerd. De vloer inschalen deden we toen met hicodragers dat waren ijzeren open balkjes die je uit kon schuiven, die zaten regelmatig een beetje vast , omdat er beton tussen kwam tijdens het storten en schoonmaken in de bouw is niet altijd het sterkste punt, en ze gingen ook roesten na een tijdje. Dus soepel uitschuiven gebeurde alleen als ze nieuw waren, over die dragers legde we planken en daarop kwamen potten bij een systeemvloer of massief beton , ik heb een keer tussen die dragers gekomen met mijn hand maar was niet erg geblesseerde. Erger was het toen Mart in de werkplaats aan het werken was en hij had een fout gemaakt , en ik was daar best blij om, want hij maakte nooit fouten en ik zoveel, en ik mocht voor hem die fout mee opknappen. Toen ben ik een lat gaan zagen op de cirkelzaag zonder spouwmes en zonder bechermkap, dat was toen bijna overal zo, ik was zo blij dat ik dat mocht opknappen dat ik te gehaast te werk ging, de lat begon te klapperen en ik wilde die omlaag drukken. Gevolg ik pak recht in de zaag , de ziekenwagen werd gebeld en ik moest met mijn hoofd tussen mijn bene gaan zitten wachten want ze waren bang dat ik buiten westen zou raken , ik voelde dat niet zo maar ik was blijkbaar zo bleek. Met de ziekenwagen naar sint Josef ziekenhuis in Eindhoven en daar bleek dat ik een vinger behoorlijk spit gezaagd had en bij een vinger had ik een pees geraakt en mijn duim was een klein beetje ingezaagd.
Ik had uit mezelf al gezegd dat het gebeurt was aan de lintzaag want ik wist dat ik niet aan de cirkelzaag mocht werken op 15 jarige leeftijd, in het ziekenhuis heb ik 1 week gelegen , en heb daar veel gelachen , er lagen patiënten van mijn leeftijd en jonger en 2 daarvan hadden spina bivida , of wel een open rug, die mannen waren kind aan huis in dat ziekenhuis en maakten de grootste lol , spoten soep tegen het plafond met spuitjes etc., en de verpleegsters lieten dat oogluikend toe, omdat die jongens geen overleving kansen hadden
Na een tijd weer terug bij Schoormans, en er kwam langzaam maar zeker meer werk dus er kwamen mensen bij o.a vader en zoon Benen uit Bergeijks en een maat van hun , dat was een metselploeg , maar die waren lang zo goed niet als Bart en Walter, maar wel dubbel zo eigenwijs , op een gegeven moment deden ze iets fout en zeiden dat doen we al 30 jaar zo toen zei Mart dan doe je dat al 30 jaar fout. Ook kwam er een timmerman bij uit dommelen Walter Jansen , die kwam met een nieuwe bromfiets een Honda , die redelijk duur was , Walter was bij de marine geweest als kort verband vrijwilliger dus had wel een beetje geld. Hij was bij Janus schoormans niet erg populair omdat hij alles beter wist , en het goed kon uitleggen , terwijl hij geen goede vakman was , Mart kon er ook niet mee werken. Al deze mensen zijn niet lang gebleven , want het werk werd minder en Janus was eigelijk helemaal geen aannemer, hij had die vrachtwagen en daar beleefde hij veel meer lol aan , we gingen zelf cement halen of metselzand op het eurostrand , en dan raakte die auto weer eens vast , en moest er uit getrokken worden kortom dat was niet erg rendabel , hij was uren aan het sleutelen aan die auto en dat was zijn lust en zijn leven. Janus was wel een goeie vent met leuke verhalen over het waken bij een dode, en het zuipen en zingen wat ze dan deden, over zijn optreden als van der steen met zijn derde been. Maar door die houding had hij op een gegeven moment geen werk meer en is hij gestopt. Vink Ik ben toen belandt bij Theu Vink in Valkenswaard, wat een verschil. Toen merkte ik voor het eerst een geschil van baas en sfeer in een bedrijf . Hier had je 2 kampen de werkplaats en de bouwplaats, ik kwam bij Jan Otten in de werkplaats te werken daar werkte ook Johan de Graaf en Theo Wilbers die van mijn leeftijd was en die ik goed kende uit Waalre. Op de bouw werkte den Brouwer en ook een leeftijdgenoot schrijvers, en nog enkele anderen. Die 2 groepen hadden en gigantische hekel aan elkaar den Brouwer en Otten die haatte mekaar en Vink moest er ook regelmatig tussen komen. Vink vroeg mij regelmatig wie ik nu de beste timmerman van Valkenswaard vond Otten of Mart Intven, en ik zei dat diplomatisch nooit helemaal, maar Mart Intven kon veel meer en was veel socialer Als Jan Otten.
Jan was stil en lachte altijd een beetje stiekem , en kon ook zijn vak niet wegleren aan ons, hij had daar geen behoefte aan, hij had in indigestie gezeten en die mensen zijn over het algemeen gesloten en vertellen niets over het verleden. Door Mart Intven heb ik interesses gekregen in voetbal bij de Valk en ben wel eens naar de bloemencorso gegaan, Jan had meer hobby in chrysanten kweken, en daar kon hij wel goed over praten, ik had toen helemaal geen interesse in bloemen dus dat waren oppervlakkig gesprekken. Johan daarentegen was een slijmbal 1e klas die ging ook bloemen kweken om bij Jan in de gunst te komen. Theu vink had een voor mij rare hobby , het kweken van chinchilla's, ik wist niet wat ik zag , maar vond het wel leuk en apart, net ratten . Bij vink had ik het dus absoluut niet naar mijn zin omdat het bijna altijd binnen was weinig variatie en als we een keer buiten aan het werk waren ging het altijd maar over de vete tussen de 2 leiders, dus gelukkig kon ik daar snel weg , omdat ik als laatste was bijgekomen en omdat het werk minder werd. Wilma Toen ben ik bij een grote aannemer gaan werken ofwel de grootste van Nederland de Wilma uit Weert. Ik wist niet wat me overkwam ik was intussen tegen de 18 jaar en had al best wel ervaring , en ik kreeg altijd te horen dat ik nog veel moest leren en je begint dat dan ook te denken , en tegen die grote vaklieden als Jan Otten en Mart Intven ben je ook altijd een prul. Ik moest gaan werken met Jan Wilbers een neef van Theo Manus de Louweren Koos Derks en een Hollanders uit Valkenswaard, en ik wist niet wat ik meemaakte want in korte tijd was ik de man die snel goed en sociaal was , ik voelde me een hele peer , maar ja in het land der blinden is eenoog koning. Daar ben ik in aanraking gekomen met constructies en materiaal gebruik wat ik allen maar in de boeken was tegen gekomen, en omdat ik nog op school zat eerst aspirant gezel en later voor uitvoerder, aanmeer en opzichter, zag ik nu dingen die in de boeken stonden en dat was erg leerzaam. Dan blijkt toch dat de praktijk de beste leerschool is , tenminste als je iets mee doet. We waren Alberti heijn aan het bouwen in Valkenswaard met appartementen erboven, en er zaten balken van beton in zo hoog dat wij er doorheen konden lopen om de conissen en afstandhouders aan te brengen, ik vond dat een openbaring , want op school kregen we daar ook lessen in maar dan heb je niet het juiste gevoel erbij . Samen met Koos derks heb ik daar ook flink wat afgezongen , ik vond data zelf zo mooi dat ik er kippenvel van kreeg. Tijdens de schaft zit je dan met heel veel mensen in de keet , en wordt er van allerlei gezegd over van alles en nog wat , wel op bouwvakkers niveau , ik voelde me erg zeker en mengde
me er vaak in , op een gegeven moment ging het over het geloof , en dat is altijd een van mijn stokpaardjes geweest . De ene bouwvakker zei dat hij niet meer geloofde om wat de pastoor had gezegd en de ander had nog meer commentaar op een ander pastoor, toen heb ik ingegrepen en duidelijk gemaakt dat het niet gaat over wat de pastoor zegt maar over wat jezelf gelooft, kort samengevat . Uiteindelijk geloof ik zelf niet in de kerk als instituut, maar heb wel mijn eigen overtuiging , of zoals Finkers zei als je nergens in gelooft sta je s'morgens niet op. Erg typisch vond ik de manier hoe er gewerkt werd de uitvoerder gaf je 9 schroeven mee als je een deur moest afhangen , alles was uitgemeten, waarschijnlijk door ervaringen met dieven op de bouw. De uitvoerder Behoeven uit Sittard, was een aardige man , die heel wat te stellen had met al die bouwvakkers , vooral de kraanmachinist was een eigenwijze man die je telkens moest bespelen , want die bepaald vanuit de hoogte wie het eerst aan de beurt is , ik moet zeggen hij had erg veel kijk op de bouw , en als er iets verkeerd dreigde te gaan riep hij vanuit zijn stalen toren dat je stom bezig was. Ik weet nog dat ik toen van Verhoeven hoorde dat hij elke dag meer dan 2 uur in zijn kever, want die kregen de uitvoerder van de Wilma toen, naar valkenswaard kwam, en ik dacht ik ben wel voor uitvoeder aan het leren maar dat ga ik nooit doen. Op het einde van de bouw werd iedereen ontslagen op de kern van het bedrijf na die gingen als een reizend circus naar timboektoe of zo. Velter Weer terug naar een bedrijf waar je vakmanschap moest hebben, een kameraad van mij was de zoon van Velter dus de keus was snel gemaakt. Velter is een bedrijf uit Waalre wat bekend staat als een bouwer van hoge kwaliteit , ze werken vaak in de villabouw en voor de bedrijven van Waalre. Er is een timmerwerkplaats en een afdeling bouw , die redelijk los van elkaar werken , over de timmerwerkplaats is zoon Piet degene die als opvolger wordt gezien en op de bouw wordt mijn kameraad en schoolgenoot Hein gezien als de opvolger. In de werkplaats voert van Kasteren het bewind en er werken diversen leeftijdgenoten van mij zoals Jan Brans, Jan Smets, Wim Jansen , maar ook de in Waalre legendarische Paul Bijnen. Wim Jansen werkte ook op de bouw, en was ook een klasgenoot van mij op de lts geweest, hij was een raar ventje die altijd stiekem lachte , je kreeg altijd de indruk dat hij je uit lachte , hij was een goede timmerman die binnensmonds praatte, Pietje Velter was eigenlijk metselaar , waarom hij in de werkplaats is beland weet ik niet. Op de bouw was van Dongen de uitvoerder, een aardige hardwerkende man die voor velter door het vuur ging en hij bracht structuur in het geheel want baas toontje wilde nog wel eens de zaak in de war schoppen.
Toontje was wel een echt baasje , zijn zonen hadden weinig tot niets te zeggen en moesten elke zaterdag werken tegen een kleine beloning , want later is het allemaal van jullie, hij rekende niet op de 5 meiden die materieel gezien verwend waren door moeder en tante die er in huis woonde. Op de bouw werkte Piet van de Aalst die was al dik in de 50 en moest nog een paar jaar metselen, dat was er een van de oude stempel met een rechtvaardigheid gevoel van een volger van de macht. Hij zei nooit veel maar metselde de gehele dag op een rustig tempo door, je zag hem nooit echt hard werken , maar als je de stenen telde die hij vermetselde werd je stil, en dan ook nog keigoed. In de bouw wordt gezegd dat je de goede metselaar kunt kennen aan het vuile werk, als dat er goed uitziet en in een redelijk tempo wordt gemaakt dan heb je een goede metselaar , en Piet kon dat , Piet werkte met een leeftijd genoot van mij Jacky van Eijk , die kwam uit Riethoven Walik , Jacky was een druk ventje maar wel een goei ventje dat wel naar piet luisterde en ook goed kon metselen, er werkte ook als metselaar Toontje van de Hurk en die had de zilveren truifel gewonnen , bij een werk tegenover ons ha hij een muur gemetseld en Toontje Velter zelf metselaar vond het niet goed , en hij stootte die muur om tot verdriet van Toontje van den Hurk, Pietje Dijsseldonk werkte daar ook , die was niet zo goed maar familie van Velter dus daar werd niet zoveel tegen gezegd. Ik werkte met Harrie versmissen uit Borkel , een onzekere aardige man die met een tegenovergestelde vrouw was getrouwd en een dochter had. Harrie voelde zich een beetje hulpuitvoerder maar was dat helemaal niet , hij was te bang van toontje Velter en te zenuwachtig, maar ik kon er wel heel goed mee werken, overigens zei toontje nooit iets tegen mij , wel praten bedoel ik maar nooit mopperen of zeggen dat ik iets slecht deed. We hebben de villa van Frans van Dijk gebouwd op de ouwe vuilnisbelt in Veldhoven naast koningshof , daar was een groot ven bij en daar stond de villa bijna tegenaan, we werkten daar met Wim wouters en jan Timmermans , Wim was een timmerman die een paar jaar ouder was als ik en die kon een steen(kiezel) bijna aan de overkant van het ven gooien terwijl ik amper bij het ven kon komen, ik gooi net als een wijf zeiden ze. Jan Timmermans was een sjouwer die ze niet helemaal op een rijtje had , daar konden we wel mee lachen, tot dat we de lift gingen verhogen Hein en ik waren daar mee bezig en gingen schaften met de veiligheid van de lift af , die lag er los bij , dus iedereen wist dat die verhoogd ging worden , behalve Jan die ging op de lift staan en drukte op de knop. Hein en ik zagen dat en je weet niet hoe snel we bij de lift waren om hem stop te zetten want anders ging die over de kop , en net toen die 10 cm van de top was stond hij stil, dan hadden kunnen zien dat ik in het circus gewerkt heb zei Jan nuchter, terwijl wij peentjes zweette , jan had van die standaard uitdrukkingen als "het is allemaal geen haar knippen" In de woning moest een kelder worden gemetseld en Jacky en Piet moesten dat doen, maar zoals elke goede metselaar weet mag je nooit op een steen tikken want dan ligt hij los, in de
praktijk doet dat bijna iedereen , en normaal geeft dat ook niets, maar als je een kelder waterdicht wil metselen mag dat absoluut niet . Dus het was muisstil als die 2 aan het metselen waren , en als ze dan voor de schaft uit de put kwamen schrede jacky het uit , die moest zij energie kwijt . Tijdens de bouw van een woning in de ansbalduslaan ben ik me een hoedje geschrokken, de woning was schoon en we waren op zolder aan het werken geweest , ik rolde een kabel op achteruitlopend naar het trapgat wat op 8 meter van de keldervloer hoogte was gesitueerd, er is een blokje hout op de beton genageld en ik struikel en val met mijn rug tegen de muur en kon mijn voet nog net op tijd afzetten tegen het trappengat. Dat was mijn redding maar ik heb werkelijk heel de dag lopen trillen, ik weet niet of het van de schrik was of van geluk. Tegenover ons hebben we garage Deuremaux verbouwt , dat was een rare gewaarwording want normaal moest ik met de fiets of bromfiets ergens naar toe en dan was ik altijd het vroegste op het werk , en nu was het tegenover ons en kwam ik dikwijls aan de late kant op het werk. Als we ergens mee bezig waren wat niet heel nuttig was en Toontje Velter kwam dan op de bouw dan zei Harrie altijd 96 , alsof hij iets aan het meten was , er hebben nogal wat mensen gewerkt bij Velter, een van onze kameraden was weer eens ergens ontslagen of wilde eigenwijs als hij was dat werk niet meer doen , en die kon bij ons vakantiewerk doen , Bert Wijnen kon wel goed werken , maar ook goed zuipen af en toe , hij was een keer op stap geweest en wij ontdekte hem s'morgens slapend in een kruiwagen. Over vakantie gesproken , toen kregen we vakantie bonnen en daarin zat het vakantie geld van 3 weken de snipperdagen en de dagen dat je niet werkte . Nico Relou kon niet lezen en schrijven(dat wisten wij toen niet) maar slim was hij wel want als je ziek werd kreeg je wel doorbetaald plus de vakantie bonnen die je het hele jaar door gespaard had. Dus nico werd net voor de vakantie ziek en ging dan nog beunen ook dus hij had 3 dubbel loon, dat kon toen allemaal. Tijdens die periode kwam Joop Weijers solliciteren als timmerman , dat moest hij omdat hij in de ww zat , maar zin had hij niet , hij woonde in Valkenswaard en vroeg of hij opgehaald werd want hij had geen vervoermiddel, hij heeft toch nog een week of zo gewerkt maar had weinig of geen gereedschap en hij nam de beugelzaag om plinten mee af te zagen. Het werk werd minder en ik moest eruit met nog enkele anderen , op zich is dat het grootste nadeel van de bouw , dat je zo afhankelijk bent van de conjunctuur
Biemans Biemans was ook weer zo'n bedrijf uit Waalre wat lang bestond en de zoon van Sjaak was een kameraad van mij.
Ik kom daar op maandag morgen in de werkplaats en sjaak was een kluwen verlengsnoer uit elkaar aan het halen, maar het lukte niet zo goed , hij vloekte en tierde en zei hardop in zichzelf , daar moet je geduld voor hebben en dat heb ik niet. Sjaak Biemans had een groot gezin van 8 of 9 kinderen , en ze hadden iets meer aanzien in Waalre als de Velter , waar ze dat aan verdient hadden weet ik nog niet maar ik vermoed omdat ze al langer in Waalre woonde en werkte en omdat ze sociaal gezien overal bij waren , en vaak gezellig mee dronken. Maar het gezin van sjaak was absoluut niet gezellig integendeel er was altijd spanning , sjaak dronk teveel en de jongens namen niet alles voor lief wat er gezegd en gedaan werd. Samen met Piet van Gestel uit Veldhoven die van mijn leeftijd was en Ad de Graaf uit Riethoven en Piet van Kruisdijk gingen we onder leiding van Martien Biemans naar Breda. Biemans was meer een timmerbedrijfje als een aannemer en we moesten in Breda een middenstand school af timmeren , fantastisch fijn werk , moeilijke luifels,uitzonderlijke plafonds en een super gezellig team. Martien was een keileuke vent en we konden overleggen over hoe we dat plafond gingen aanpakken, we hadden samen een systeem bedacht om het snel en efficiënte e doen, het waren rechte redwood planken en die moesten allemaal met messing schroeven met een ringetje vast gezet worden, Martien deed ze ronde allemaal voorboren en piet en ik schroefden ze ertegen. Een mooie bijkomstigheid was dat er een kunstwerk in die zaal moest komen , en van Amstel uit Son ging dat doen, normaal ben ik niet zo van de kunst maar hij had iets van een vakwerk en kunst tegelijk gemaakt , de gehele achterwand werd gemetseld met afval stenen die zocht hij op kleur uit en een metselaar moest die klein hakken en op zijn aanwijzingen in een bepaalde vorm op kleur in elkaar zetten, het resultaat was werkelijk prachtig. We reden van Waalre naar Tilburg over de dodenweg naar breda dat was een afstand van ongeveer 22 km , en de dodenweg heeft niet voor niets die naam , het was een driebaans weg , waar geen echte regels voor de middelste baan was , behalve bij de afslagen dan was er een stuk alleen voor de afdraaiers. De eerste dagen bleven we angstig op de rechterbaan rijden en zagen tot onze schrik dat het regelmatig spannend was wie er wel of niet aan de kant ging , na een week ging martien ook wel eens passeren en na een paar weken zaten we zelf altijd op de middelste baan, en moedigde Martien ook nog aan om niet aan de kant te gaan, dat was onverantwoord maar wel leuk. Na een tijdje zeiden piet en ik voor de gijn als we weer eens te laat in de auto zaten , dan lopen we toch naar huis , jullie wel werden we opgenaaid. En jawel we trapte erin we zouden een keer naar huis lopen ( 60 km) en we hadden allebei nul ervaring met lopen of sporten op enige wijze. Dus we hadden een halve snipperdag genomen en liepen aan om1 uur , ik had een radio bij die met een touwtje om mijn nek hing en ik had soldaten kistjes geleend van mijn broer geloof ik, en Pietje van Gestel had ook soortgelijke schoenen.
We waren aan het lopen en we zeiden tegen elkaar we moeten wel doorlopen want anders komen we hun nog tegen op de dodenweg en dan lachen ze ons uit, dus die 22 km hebben we in een moordtempo afgelegd ofwel in 3 uur, op zich is dat niet zo overdreven hard maar wel voor onervaren en ongetrainde mensen. Het ging redelijk tot goed en we namen in de friettent een frietje en gingen richting Hilvarenbeek dat was 9 km , dat zijn de zwaarste van mijn leven geworden , het touw van de radio leek wel een ijzerdraad wat in mijn lijf snee, onze voeten waren een en al blaar , ik weet niet hoe lang we over het stuk naar Hilvarenbeek hebben gelopen maar het leek een eeuwigheid . Gelukkig staat er in Hilvarenbeek een boom met daaromheen een bankje waar auw mennekes op zitten , we gingen er zitten en we waren zo blij als een hond met 7 lullen, vlak bij was een friettent en we wilden daar iets gaan drinken, en als een egel door god gezonden kwam Piet ome Piet van der Aa uit Eersel tegen , en daar mochten we in de auto mee naar huis . We hebben in eerste instantie niks gezegd tegen de collega's ofwel verteld dat we op tijd thuis waren en dat we wel wat blaren hadden. Later hebben we op een nieuwe mbo school langs de rondweg een vrij groot aftimmerwerk gehad met heel veel deuren afhangen , dat deden we met een redelijk simpele mal , maar we haalde met 2 man toch 40 deuren op een dag , niet afgemonteerd maar het waren wel zware deuren met een soort formica afwerking. Daar werkte de andere zoon van Biemans Jan ook mee, die heeft die ervaring later gebruikt om een redelijk groot keukenbedrijf in Valkenswaard te beginnen. Met hem had ik redelijk veel discussies over onbelangrijke dingen zoals of je bij het schaften eerst je lekkerste boterham of eerst je minst lekkere op moest eten , wij kwamen toen tot de conclusie dat stadsmensen eerst de lekkerste op eten omdat die eerder van dag tot dag leven en als ze de andere boterham niet zo lekker vonden gingen ze desnoods naar de friettent, dorps mensen eten eerst de minst lekkere op en hebben dan nog tot slot een lekker vooruitzicht. Bij Biemans werd het werk minder dus moest je weer iets anders zoeken, maar er was niet zoveel toen.
Uitvoerder Toontje Dingen Dus toen heb ik maar besloten om dan mijn papieren maar ten gelden te maken en om als uitvoerder te solliciteren. Bij Toon dingen werd ik aangenomen, wat een rare vent , hij was aannemer maar waarom dat weet ik echt niet , want hij gaf alleen maar om geld en status. Hij had alles een mooie lieve vrouw Jeanne een zoon en een dochter goed personeel een werkplaats een racefiets een tafelvoetbalspel fitnessspul de modernste machines auto's kortom hij wilde bij de mensen horen die A-status hadden en omdat hij voor het Phillips woonbedrijf werkte , moest hij ook een uitvoerder hebben. Dus ik was zijn slachtoffer en een volslagen groentje op dat gebied, de eerste woning waar terecht kwam was in mijn geboortedorp Waalre gelukkig voor vreemde mensen want ik schaamde me kapot, ik was ondertussen al getrouwd en woonde in Veldhoven. De woning een villa zei hij , stond er al voor een gedeelte , ik was braaf en wilde alles volgens het bestek maken maar nee dat mocht niet de isolatie onder de vloer moest veel dunner want dat was toch wel goed genoeg, en de beton vloer werd heel dunnetjes gestort met weinig wapening, dat op zich hoeft niet slecht te zijn, later kwam de balklaag aan de beurt, ik moest bijna janken , daar gingen oude gebruikte balken in waar de beton nog aanzat . Gelukkig deed hij dat later ook nog met de gordingen en die waren zo dun dat het dak ging doorhangen , daar was ik wel blij om want het was grote schande wat hij klaar maakte. Ik was uitvoeder maar had niets te zeggen, hij werkte heel veel zwart op zaterdag en door de week ook , met mensen die in de soos zaten of in de WW het rammelde van alle kanten. Ik was wel kleine aannemers gewend maar geen kleine oplichters , niet dat het een crimineel was maar er werd van alles gedaan om geld te verdienen zonder daarvoor prestaties te leveren. We hadden een redelijk groot werk aangenomen in Aalst ofwel 27 woningen van Philips via Ad Hol dat was een kaart maat van Toon Dingen , hij ging bij Jantje Pasman kaarten of gokken met Ad hol en enkele andere mensen die invloed hadden bij Phillips woningbouw, dat werd altijd heel laat want s'morgens moesten we hem altijd uit bed bellen of tegen het raam gooien . Daar verloor hij elke keer wel 4 tot 6 uur mee want wij reden samen naar Aalst, ik in een Ford transit en hij in een snoek ofwel een groene Citroën DS een heel fijne auto , op een keer stonden op de kruising van de kromstraat en Nieuwstraat in Veldhoven en Toon zet de auto per ongeluk in zijn achteruit knal tegen een andere auto aan, een vrouw achter het stuur en Toon vliegt uit zijn auto en moppert tegen die vrouw die denk dat ze tegen hem aan reed. Op het werk zelf mocht wel iets regelen maar het was eigenlijk nooit goed , overigens deed niemand ooit iets goed bij hem behalve dan die van donkers die voor weinig of niets werkte in het zwart (denk ik) behalve Thijs die werkte wit, ik moet ook wel zeggen er werkte niet
veel vaklieden en zeker niet erg gemotiveerde vaklieden want enkele rusten overdag uit en werkte s'avonds ergens nog wat bij. Toontje kwam af en toe eens op het werk en dan mopperde hij wat en werkte iedereen en als hij in de auto zat was de motivatie nul ,ik kon er die met mijn weinig ervaring ook niet inbrengen. Toonde zei altijd dat hij nooit naar de hoeren zou gaan , want ik betaal niet voor seks, ondertussen had hij 3 vriendinnen die hij heel de week door bezocht en die reden allemaal een nieuwe auto van hem . In die tijd ik was net 23 jaar had ik grond gekocht om zelf te gaan bouwen , en alles moest natuurlijk goedkoop , en bij toon kon ik goedkoop iroko kopen , wat eigenlijk geen kozijn hout was maar op zich wel heel degelijk en goedkoop , dat heb ik toen gebruikt . Het was zo tegen december en de 27 woningen stonden mooi in een trap klaar zoals ik geleerd had en er moesten prefab balken komen, maar toon zei dat het winter werd en dan heb je niets aan al die balken, ik weet uiteraard niet of hij geen geld ervoor had of dat hij echt zo dacht. Het werd geen winter en we bouwde stevig verder op de begane grond , op een gegeven moment stonden ze allemaal op verdiepingshoogte dus de trap in de bouw was weg , dus de oplevering ging ook helemaal de mist in . Ik heb daar ook nog iets gezien waar ik nog nooit van gehoord had , er waren mensen van de gemeente aan het werken in de plantsoenen , en die hadden geestelijk diversen problemen, tegenwoordig zouden ze bij de ergon of zoiets werken, de opzichter van de gemeente kwam op een gegeven moment bij ons in de keet om te vragen of we die ene man geen brood wilde geven als hij dat kwam vragen, want die had een oorlogstrauma opgelopen en die had s'morgens om 9 uur al een heel brood op en als wij hem iets zouden geven dan had hij dat binnen een half uur ook weer op, en het mooie was dat hij zo schraal als een bonenstaak was. Intussen liep de bouw ten einde en ik was blij want de sfeer was erg slecht met veel mensen die aan de onderkant van de maatschappij stonden en daar ook niet uit wilde komen, tijdens het afvoeren van de steiger laaide toontje de aanhanger zo vol dat de transit bus voor van de weg kwam , en ik reed daarin, we zijn thuis gekomen maar vraag niet hoe. Toen ben ik een tijdje in de WW gekomen maar dat kwam niet slecht uit omdat ik aan mijn eigen huis bezig was, dat was ook wel een hele ervaring omdat het goedkoop moest , we hadden immers weinig geld . Ons 1e huis was voor die tijd bijzonder modern en we hadden vanaf het begin al een binnenhuis architect zodat al onze plannen goed uitgevoerd konden worden, met familie en kennissen hebben we veel gedaan , en die heb ik voor toen die tijd goed betaald , omdat ik me niet schuldig wilde voelen en geen verplichtingen wilden overhouden aan die bouw.
Wilma Toen kon ik hulpuitvoerder worden bij de Wilma in Utrecht , ik reed samen met de hoofduitvoerder mee naar de uithof om een school te gaan bouwen de SOL school dat was een leraren opleiding. Wil Robben was de hoofduitvoerder uit Oisterwijk en daar ging ik elke dag naar toe, en hij reed dan naar utrecht. De school werd gebouwd als systeembouw wat smt had ontwikkeld, voor vooral kleine scholen , het waren prefab betonelementen die je op elkaar kon stapelen en die redelijk isoleerde . Op zich een heel goed systeem voor kleien lage scholen , maar voor hoogbouw zoals deze school werd veel minder, het opstapelen en het maken van het karkas ging erg goed, maar de afbouw was een stuk minder. De naden van de elementen werden afgedekt met aluminium strips met rubber eraan , en die lekte allemaal om dat de elementen niet 100% gelijk zaten en omdat het water zich opstapelde door de hoogte van ruim 20 meter, de strips zijn later allemaal extra gekit. De bouw was wel erg leuk wij als aannemer waren verantwoordelijk voor de bouw en een bedrijf uit de buurt was verantwoordelijk voor de technische installaties , en er waren dus 2 kapiteins op het schip de een mijn baas Robben en de ander Visser , die 2 konden niet door een deur ze hadden vanaf het begin ruzie en wel elke dag. Dat lag volgens mij wel hel erg aan mijn baas robben , dat was een heel goede vent maar die stond extreem op zijn strepen als het over de Wilma ging en daarbij had hij een opvliegend temperament, maar nogmaals het was een heel goede vent. Het mooie van robben vond ik altijd dat hij thuis tegen zijn lieve vrouw alles vertelde wat er op de bouw gebeurde , en ik vertelde nooit wat thuis, zijn vrouw had een hekel aan die Visser ongelooflijk, en ik zei dan wel eens , je kent die man niet , en als je hem alleen op een camping tegen zou komen vond je het misschien wel een heel aardige vent. Op die bouw heb ik veel geleerd van mezelf en van anderen, als voorbeeld , ik was jong en onervaren en jan en piet waren ervaren timmerlieden , die erg aardig waren en altijd meedachten, op een gegeven moment moesten ze bij een trap een detail uitwerken en ik zou dat het zus moest en overtuigde mij dat het zo moest, dus ik denk het zijn ervaren mensen dus ik laat het doen zoals zei het wilden, fout dus achteraf bleek dat mijn oplossing beter was, dus ik besefte dat ik wel degelijk ergens meer verstand van kon hebben als ervaren mensen, overigens had ik dat bij mijn eerste baasje ook al wel eens. Van anderen heb ik geleerd dat ze moeilijk in elkaar kunnen zitten, ik ben vrij open en naïef , De lange was een timmerman waar ik ook heel goed mee op kon schieten , en die moest een keer een werkje doen wat beneden zijn stand was vond ik , dus ik zei zo tegen hem , het wel niet jouw niveau maar het is misschien ook wel eens leuk dat je niet te zwaar moet nadenken, en hij werd me toch kwaad op mij , ik weet nu nog niet wat er speelde , maar daar ben ik wat voorzichtiger in geworden.
Ik weet ook nog dat het in die open bouw vreselijk hard kon waaien en dat terwijl het min 8 was , en toen spraken we nog niet over gevoelstemperatuur maar het was wel min 20 voor mijn gevoel. Tijdens onze tijd dat we op en neer reden naar utrecht heeft robben me heel veel over zijn leven verteld, tijdens het draaien van opera en mars muziek, hij was in Indonesië geweest omdat zijn broer niets meer van zich liet horen tijdens die oorlog, en Wil wilde hem gaan zoeken, dat heeft een enorme indruk op hem gelaten, en uiteraard heeft hij zijn broer niet gevonden, maar was door opleiding en omgeving ervaringen rijker. Mijn ervaringen waren wat werk betreft niet super omdat het een eenvoudige bouw was , wat menselijke ervaringen waren ze nuttig voor mijn ontwikkeling, zo was er een vloerenlegger die cementdek vloeren moest smeren met zo'n pomp, en die maken veel meters vloer op een dag en dat is keihard werken , de man achter de pomp ging morgens naar de winkel haalde daar een tas bier en at verder weinig, voor mij was dat een rare ervaring. We hadden ook een hulp die de keet schoonmaakte , een van oorsprong Indonesische vrouw , en die schepte altijd op over het feit dat ze goed loempia kon maken , en wij maar zeuren dat we er nooit geen zagen, tegen het eind van het werk , dat was ook met de bouwvak, hebben we van haar afscheid genomen zonder ooit een loempia gehad te hebben, na de bouwvak wilde ik mijn broodtrommeltje weer uitwassen en wat zat er in , juist een dikke vette beschimmelde loempia, zonde dat we haar niet konden bedanken en dat ik het niet geproefd heb. En het harde werken , ofwel veel uren maken was ook heel bijzonder voor mij , en dat vond ik heel erg leuk. Heerlen Daarna mocht of moest ik echt bij de Wilma gaan werken in Heerlen onder de strenge uitvoeder Jorigas , als je het daar bij uithoud dan ben je geslaagd bij de Wilma zeiden ze. De cityflat in Heerlen was in ieder geval wat bouwervaring een geweldige bouw voor mij want ik werd daar betonbouw uitvoerder en dat kende ik een beetje van vroeger maar meer ook niet. Ik liep met de uitvoerder rond de bouw en hij wees me op enkele dingen die niet geheel goed liepen ofwel verbeterd konden worden , zoals de veiligheid , als je op de verdieping aan het werken bent dan heb je tafels die men gebruikt om tussen de betonnen muren te zetten en die steken een beetje uit de bouw zodat het meteen een steiger is . Om veilig te werken zitten er leuningen op de kop , maar tussen die tafels zit een gat van 40 cm , waar je zo door naar beneden kunt vallen , met een soort draailuik kun je die makkelijk dichten, maar dat wordt vaak vergeten omdat men er aan went om erover te lopen. Het eerste wat ik elke dag deed is daar op letten want als je naar beneden keek , zag je jezelf al dood liggen onderaan op de grond, na enkele weken moest de Jorigas me al zeggen je vergeet de luiken, dat komt omdat je went aan die hoogte en het zelf niet meer ziet.
Wij bouwden vooral wanden en vloeren van beton en die stalen mallen voor de wanden kostten ongeveer 100.000 gulden per stuk , logisch dat een gewone aannemer die niet had. We werkten met een goed schema en met boekjes die de werkvoorbereiding had gemaakt , en in die boekjes stonden de sparingen en wand contact dozen , dat was nodig want de mensen die aan de wanden stonden waren nou niet bepaald vaklieden, het waren ervaren wandenstellers en een timmerman die dit werk wilden doen , omdat het goed betaald werd. In die tijd zat den uil aan de regering en dat was een catastrofe, als er ooit iemand het land kapot gemaakt heeft is dan hij wel , weliswaar met goede bedoelingen , maar denken dat de arbeider uitgebuit word en per definitie goed is lijkt mij wel erg dom. Ik heb mijn nieuwe auto een Datsun sherry nog wel Total loss gereden in een file voor Wessem , er was een ongeluk gebeurt met 60 auto's , door gladheid en ik was de laatste in de rij ik kon wel remmen maar de auto voor mij remde door rembekrachtiging sneller . Ook ben ik een keer langs de kant gaan staan van vermoeidheid , te laat naar bed etc. eigenlijk voelde ik me helemaal niet vermoeid maar mijn ogen vielen steeds dicht, na een korte pauze ging het weer. Er waren toen ook stakingen , en ik weet nog dat het om geld ging en andere kleine dingen, ik vond toen dat het om arbeidsomstandigheden had moeten gaan, en die zijn momenteel nog altijd slecht voor een bouwvakker. We hebben daar ook met enkele goede timmerlieden een trappenhal gemaakt die rond was en daar heb ik mijn ideeën mogen gebruiken , en ik was zo trots als een hond met 7……, dat het zo goed ging . Mijn ervaringen met beton waren goed in zoverre dat ik goed met de planning om kon gaan en redelijk goed kon improviseren als de beton weer een laat was , of als er iemand plotseling naar huis moest , extra werk te doen plotseling weg moest of dat de kraanmachinist iets had waardoor we niet konden storten ik kon de mensen altijd wel bewegen om over te werken of om. De techniek was op zich niet moeilijk het was meer de organisatie rondom de planning die wat moeilijk was en waar je veel moest improviseren. Enkele menselijke ervaringen , ik kan bijzonder goed met Limburgers overweg en begrijp hun positie , enkele gewoontes vond ik wel raar , zo waren er op een keer 2 mensen van de wanden niet , en ik vroeg aan Jorigas of ze zich ziek gemeld hadden, hij keek het na en nee , een andere man zei het is kermis bij hun, en dat was dan goed . Ik stond een keer voor die trappenhal met het theodoliet de maat op de wand te zetten , en in de buurt was een huis voor minder begaafde mensen , komt er zo een naar me toe en zegt , dat werk zou ik ook wel willen doen, dus zo gek waren ze nog niet, trouwens diezelfde theodoliet heb ik een keer kapot laten vallen toen ik struikelde over het spoor van de torenkraan , dat vond Jorigas niet leuk. We zijn ook een keer naar een club geweest in Valkenburg en dat was een lugubere club , maar ik wist van toeten noch blazen , en vond het er wel gezellig en druk was het er ook.
De Wilma had altijd leuke feesten en goede opleidingen , die mocht volgen op hun kosten maar wel in je eigen tijd, net zoals vergaderingen die werden na werktijd gehouden , en ik vond dat heel normaal. Jorigas vond ik een geweldige uitvoerder die hard werkte , maar niet zo populair was bij collega's, ik denk uit pure jaloezie, zo was projectleider massot een zanger van de Maastrichter star, een beetje bang voor hem, een nadeel vond ik toen wel dat Jorigas nogal veel pillen slikte , ik weet uieraard niet waarom. Het was een leuke bouw en ik heb behoorlijk wat Limburgs geleerd , en discipline. Nieuwegein Een andere plek en andere mensen ik kwam bij bouwmeester op een project van 55 woningen denk ik , bouwmeester was geen geweldige uitvoerder hij stond wat kennis betreft echt een heel stuk onder mij, komt nog bij dat het Wilma de waal was een dochter die overgenomen was door Wilma en die nog niet geweldig presteerde Bouwmeester was een introverte man uit Huissen hij had een aardig ploegje uit het land van maas en waal, waar ik heel goed mee overweg kon . Over het werk is niet zo heel veel te zeggen behalve dat de werkomstandigheden erg slecht waren qua infrastructuur, het plan was gemaakt in een 8 vorm dus daar kwamen de blokken van 2 aan te liggen . Op zich waren het mooie woningen , maar zoals gezegd het terrein was erg rot , de asfalt noodwegen stonden herhaaldelijk onder water ook omdat het gemaal van de polder nog niet op volle sterkte draaide voor de woningbouw die daar plaats vond, we werkte daar ook met rupskranen en zelfs die konden dikwijls niet over de ondergrond rijden. We zijn enkele keren met kraan en al door de grond gezakt op de noodasfalt , het was echt een crime, en een project verder waar Wilma ook aan het bouwen was daar was de situatie ook al niet veel beter , het lag iets hoger dus in de regel kon je daar beter lopen en rijden. Daar reden ze met manitou's rond ,dat zijn tractoren omgebouwd tot heftruck, mooie dingen maar spatten wel modder om zich heen, en de woningen in aanbouw zaten onder de modder zodat er bij oplevering met hoge druk de gevels schoon gemaakt moesten worden, het waren pompen EN verzuipen projecten. Maar we hebben ook wel leuke dingen meegemaakt , ondanks de regelmatige stroomstoringen die ik onderhand zelf wel kon oplossen. Ik heb ook een heel belangrijke ervaring op lichamelijk vlak meegemaakt , ik moest elke morgen vroeg vertrekken en was elke avond niet vroeg thuis , en als ik dan thuis kwam wilde ik nog iets aan de avond hebben en ging wat laat naar bed. Op een gegeven moment werd ik duizelig en moest me aan een muur of een tas stenen vast houden anders viel ik om , dus ik naar de dokter , die controleert alles reflexen en zo en zei dat alles goed was , hij vroeg nog wat verder wat ik allemaal deed , oh zei dat is duidelijk op tijd naar bed gaan en niet zoveel koffie meer drinken want dat is doping voor de geest maar put je lichaam uit, in 1 week was ik beter.
We gingen prefab schoorstenen metselen en in die tijd van koppelbazen en veel werk in Duitsland , waren er weinig metselaars, dus nood breekt wet en we hadden schotten ingehuurd via zo'n koppelbaasje, we waren op alles voorbereid en we zetten voor het gewone metselwerk de kuipen klaar en vertelde hun hoe ze de specie uit de silo's moesten halen . Even later toen ze aan de gang gingen hadden ze de kuipen omgedraaid en de specie erop gelegd , enkele metselaars van ons deden voor hoe ze aan de draad moesten werken , maar dat konden ze helemaal niet , ze legde elke steen schuin omhoog , dus daar konden we niks mee doen. Maar aan de schoorstenen konden we geen betere hebben want hun waren gewend om zonder profielen te metselen met een waterpas en dat ging dan weer veel beter financieel gezien . Arnhem kronenburg Nu werd ik naar een groot werk gestuurd waar op de top met 17 uitvoerders werkte en met 650 mensen. Het was winkelcentrum kronenburg 1 in Arnhem , er waren daar 2 hoofduitvoerders en 17 uitvoerders waarvan 12 hulpuitvoerder waren , de hoofduitvoerders waren Piet Seelen voor de ruwbouw en Piet Hermsen voor de afbouw , alle andere namen weet ik niet meer precies wel de Spijker uit Vught Haantje uit Rooij en nog iemand uit Winterswijk(steef Cornelisse denk ik) maar namen van hulpuitvoerders weet ik niet meer. Het was een grote bouw met een geweldige tijdsdruk want het moest met Pasen over 11 maanden klaar, er waren enkele grote winkels en veel kleinere het grootste gedeelte was verhuurd. De opdrachtgever was PO en PE zou het beheren ofwel eigen projectontwikkeling en eigen exploitatie , we moesten dan ook dikwijls met eigen mensen vechten ofwel vergaderen. Ik reed met Piet Hermsen mee naar Arnhem want piet die woonde ook in Veldhoven ik reed s'morgens en Piet s'avonds en we waren altijd de eerste op het werk voor 7 uur dan koffie zetten en dan aan de gang. Omdat het zo'n drukke bouw was moest er grondig worden afgesproken wie de manitou's kon hebben en wie de kranen , en daar gingen dan weer hulpuitvoerders over , dus het was afspreken maar ook goed bevriend zijn met de hulp hielp erg veel. Ondanks de, of misschien wel dankzij de druk , was de sfeer onder elkaar geweldig goed , er werd wel eens gevloekt maar meer nog gelachen. We hadden eigen personeel maar veel meer mensen van koppelbazen uit Groesbeek van de wit , dat waren geen criminelen maar zaten om beurten vast , wegens belasting ontduiking denk ik , ik weet wel dat ze in Groesbeek heilig waren onder de bevolking . Ik heb weinig tot geen moeite met belasting ontduiking omdat ik besef dat ze daar wat doen met onze centen en er totaal geen verantwoording voor hoeven af te leggen , ik denk als je
bij een baas werkt en een spoorlijn laat aanleggen die teveel kost en wat iedereen al heeft gezegd , en dat er dan ook nog eens elke dag geld bijmoet, dat je geen promotie krijgt en geen zak met geld maar de zak. Omdat het een eigenproject is en er eigen opzichters werkte kwam het niet zo nauw , als voorbeeld de plafonds van de winkels moesten vrijhangend zijn omdat ze van gasbeton waren en een grote overspanning hadden konden die wat vrijere werken , dus tijdens het inrichten kwamen er wanden en staalconstructies in en die werden gewoon vast gelast , niemand zei er wat van , er was maar een belang basen. Tijdens de bouw gebeurde er van alles op de verdieping reden we met motor japanners over het dek om stenen en zand etc. te vervoeren het was net een zout mijn wat bedrijvigheid betreft , en we hadden plastic schotten aan de buitenkant tegen de wind en kou geplaatst , rijd er een van die Japanners dwars door zo'n schot en valt 5 meter naar beneden buiten in het zand, wij in paniek maar hij mankeerde niks. Buitenom het gebouw was een zandweg voor het transport van stenen en de kranen en manitou's , en soms parkeerde daar wel een auto's van medewerkers , nou hadden we die al een keer gewaarschuwd maar een luisterde niet en zetten telkens zijn auto daar neer en dan werd mijn hulpuitvoerder kwaad , ik heb er een eind aan gemaakt door met 2 staven de auto op te pakken en boven op een hoop stenen te zatten. De dag erna stond in de Arnhemse krant een mooie foto van die situatie met een heel verhaal van de chauffeur , maar we hebben er nooit meer last van gehad. Onder elkaar hebben we ook veel gelachen Piet Seelen die reed in het weekend met de motor naar zijn Oostenrijkse vriendin , een getrouwde opzichter lag met een secretaresse in zijn van de Wilma gekregen kever te wippen, en wij gingen 2 tot 3 keer toe uit eten op kosten van de onderaannemers. We zijn ook een keer met z'n allen met de vlechter uit den bos meegegaan naar helvoirt eten en drinken, daar zijn we nooit meer terug durven komen, het eten ging nog wel maar die vlechters die kennen geen grenzen als het voor niks is , ze hangen aan lampen , wij schaamde os kapot. De spijkers was z'n vrijgevochten man die had in weert ook al eens bij een collega ingebroken ladderzat en hij had geen slaapplaats , nu vroeg hij aan Piet Hermsen om wat glaswol, en Piet zij nee want de bouw was bijna klaar en misschien moesten we die nog hebben, maar spijker laad die toch op zijn aanhanger, wij rijden hem onderweg voor bij en Piet deed net of hij iets aan zijn auto had en gebaarde dat hij moest stoppen, en hij peert hem tegen zijn gezicht (niet heel hard) Piet was iemand die nogal sterke verhalen verteld en hij was PSV fan (elke gek zijn gebrek) nu moest PSV uit tegen Saint Etienne uit en ze gingen er naar toe, de uitslag was verpletterend ze verloren met 6-1 en wij hebben de mascotte van het winkelcentrum voor de keet neer gezet met roodwitte slingers versierd en goed laten merken dat dat ze verloren hadden. Hij gedroeg zich manhaftig en deed net alsof er niets gebeurt was, zo vertelde hij tegen ons een verhaal over zijn auto hoofd uitvoerder kregen een fort die opgehaald moest worden bij
garage keent in Weert , dus Piet had een nieuwe Ford en na 60 km klapt heel de motor uit elkaar, wij zeiden jaja piet het zal wel, hier kom ik nog op terug. Wilma had ook eigen personeel en enkele hele goeie er was een opperman van een metselploeg bij , zo iemand ben ik nooit meer tegen gekomen in de bouw , hij was van een groot gezin en thuis hadden ze niet veel dus hij moest gaan werken , en dat deed hij trouw en met veel verstand , bij hem stonden er nooit teveel stenen en nooit te weinig de bouwplaats was keurig en het was ook nog een nette man. Die ploeg konden wij toen 2500,- gulden per maand betalen en dat was met hangen en wurgen bij elkaar gesprokkeld want normaal konden ze via de cao 1800 verdienen, maar onze onderaannemers verdienden 3000,- per maand (later wisten we hoe dat kwam) Ik heb ook wel anders meegemaakt Piet en ik vonden dat we mensen die ziek waren niet een kaartje moesten sturen maar ook een bezoekje gaan brengen, in dit geval was dat een sjouwer die al redelijk lang ziek was en ik kende de man dus gingen we naar hem thuis met een fruitmand we belde aan , zijn vrouw of vriendin deed open en zei dat hij er niet was en dat hij op een ander was begonnen. W e hebben er erg hard en gezellig gewerkt , maar ik weet nog wel dat ik in de auto zat en bij een afslag niet meer zeker wist of ik naar huis of naar het werk aan het rijden was . Utrecht kaalslag Dit werk was op zich minder leuk omdat het bij voorbaat vaststond dat er verlies op geleden zou worden , dit was ingecalculeerd en op deze manier kregen ze een werk waar miljoenen op te verdienen zou zijn, dus lobbywerk. Dit werk was in de achterbuurt vlak bij de rooi brug in ondiep, daar woonde ook achterbuurt volk , en we hadden daar dus enkele woningen gesloopt en daar kwamen dan nieuwbouw woningen , om de buurt te verbeteren zogenaamd , maar in feite ging het alleen maar om de huur op deze manier te kunnen verhogen. Nelissen uit Weert was de hoofduitvoerder en die was al bijna met pensioen , een kundig man en aardig bovendien , ik kon er geweldig goed mee opschieten, hij reed altijd rustig naar utrecht en ik haastig , op een keer zag ik hem in Eindhoven en ik reed hem met een sneltrein vaart voorbij , ik dacht eens kijken hoeveel dat nu eigenlijk scheelt in tijd , dat heb ik dus ruim gewonnen met 5 minuten verschil. De bouw op zich was een simpele bouw maar omdat we het budget niet konden halen kwam er een arrogante wereldverbeteraar op het project om er meer structuur in te krijgen , hoogdravende verhalen en hij bereikte niets , overigens kon het ook niet . Want er werd gestolen alsof het een winkel was de koperen leidingen werden onder en boven uit de bouw gestolen op dezelfde dag als dat ze aangebracht waren, er werd met een luchtbuks voor de lol op de opzichter geschoten er werd brand gesticht bij profielen die net gesteld waren , het was een speelpaleis voor de buurt.
Er moest iets gebeuren natuurlijk want zo kon het niet langer , dus hebben we een bewakingsbedrijf ingeschakeld van hoogeboom die bewaakte de bouwplaats dag en nacht, en toen werd het overzichtelijker. Op een keer was er weer een kleinigheidje gebeurt en de politie werd gebeld, die kwamen met een man en een vrouw zetten de auto langs de weg en gingen naar de keet , om te vragen wat er precies gebeurt was , ik loop naar buiten en daar staan een heleboel jongens en meiden tegen de politie auto te schoppen, ik terug naar binnen en zeg dat tegen de politie, die kregen een rood hoofd als een tomaat en deden niets. Nu was de buurt daar gewend dat er een politie rondliep met handen zo groot als een kolenschop , zo vertelde ze mij, en daar hadden ze allemaal schrik van, maar het nieuwe socialistische beleid was dat er niet meer geslagen mocht worden en die politie agent mocht verkeer gaan regelen, ik geef geen oordeel of het wel of niet goed is , maar op korte termijn hielp die politie met de schophanden wel. Tijdens de bouw waren we beton aan het storten aan funderingsbalken en een van de mannen die aan het storten waren leek stroom te krijgen van de omvormer van de trilnaald, ik heb het zelf gezien die ging liggend zeker 15 cm van de grond af, ik meteen de ziekenwagen gebeld , en ze hebben hem afgevoerd, wij hebben alles nagekeken waar die stroom lek zou kunnen zitten, lantaarnpalen alles onderzocht maar we konden niets vinden. Achteraf bleek het een epileptische aanval te zijn geweest terwijl hij dat nog nooit eerder had, gelukkig is alles goed gekomen en is hij na een tijd weer komen werken. In die tijd hadden we een lange vorst periode , en konden we niets doen , van verveling gingen we willekeurig mensen opbellen met 2 telefoons en hielden die dan tegen elkaar , en dat vonden we wel leuk, minder leuk was het dat de stadmensen die bij ons werkten minder loon hadden daardoor 30 % minder en daar konden ze moeilijk mee omgaan , ze kwamen elke dag wel kijken of ze niet mochten of konden werken. Er werkten 2 goeie timmerlieden en die moesten een karwei doen wat eigenlijk niet bij hun paste , ze wilde dat dus niet doen , ik heb wel een uur moeten bedelen en smeken of ze het toch niet wilden doen want anderen konden we dat werk niet toevertrouwen, en uiteindelijk deden ze het , en goed ook. Het was een spannende bouw , maar kwalitatief was het niet veel soeps, en de afstand was ook wel een beetje ver. Maastricht Op Daalhof moesten 125 woningen gezet worden eigenlijk was het de bedoeling dat ik een eigen project kreeg maar op het laatste moment kwam er van de Velde bij, het was namelijk niet zo druk meer in de bouw en ze moesten wat schuiven. Het werk was wel een beetje bijzonder want er was dagelijks een opzichter de heer Smulders van het architecten bureau en het werk was op dautzenberg tegen lanaken aan, Piet Hermsen had daar ook een werk dus we reden weer samen zoveel het kon, ik denk dat er alles bij elkaar meer dan 500 woningen gebouwd werden door de Wilma.
De opzichter was een verhaal apart, dat was een onkreukbare man die nergens voor aan de kant ging en strikt voor de kwaliteit van het werk ging , dat had ik nog nooit meegemaakt , en kan ik nu zeggen heb ik ook nooit meer meegemaakt. Hij was zo streng dat het bureau waar hij voor werkte vaak op hun punten werden gewezen, dus die hadden er veel moeite mee, en wij ook , ik minder maar van de Velde werd er gek van. Overigens dit is een van de bouwwerken waar ik het meest geleerd heb, ook mede door die opzichter, want je hebt streng en streng en heel erg streng en dat laatste was hij , maar als je ergens een spijker recht in moet slaan , moet hij er recht in , daar kan niemand iets van zeggen, of het altijd nodig is daar kun je over twisten. Op dit werk werkten we met tunnels , dwz dat is een stalen kist op wielen waarmee je in een keer 2 wanden en een vloer maakt dus met 3 tunnels maakte je 3 huizen op een dag , want de beton werd gestookt tot een bepaalde temperatuur en dan kon je een nacht later ontkisten en verder gaan. Voor mij was dit nieuw , in de winter was het wel eens een probleem , want er werden met de stort mee proefkubussen gestort en die moesten elke dag voor het ontkisten gedrukt worden op sterkte , en dan haalde je wel eens de sterkte niet en mocht je niets doen, en gelukkig was die opzichter daar ook heel streng op , want uitvoerders hebben de neiging om door te gaan , met alle gevaren van dien. Ook moest er goed getrild worden op een zorgvuldige manier want anodes krijg je veen haarscheurtjes en dat kan weer geluidslekken veroorzaken, smulders controleerde dat heel erg precies met een voelermaat van 103 millimeters en als er dan een keer een scheurtje was dan moest de ingenieur van het constructiebureau komen en adviseren wat er aan gedaan most worden. Ook hier heb ik veel van geleerd , ik keek nogal op tegen zo'n specialist met ir achter zijn naam dus die had doorgeleerd in de bouwkunde, ik liep met die man mee en die had echt nergens geen verstand van dan alleen van zijn onderdeel haarscheurtjes. Smulders moeste elke stort controleren anders mocht je niet storten, dan kwam hij op de vloer en zei , er word niet gestort , en wij moesten dan maar uitzoeken wat er niet goed was , er bleek een los vlechtdraadje op de vloer te liggen en dat roest later in het spuitwerk door, gelijk had hij natuurlijk , en dat had hij al genoeg keren gezegd dus moesten we het maar oplossen. Er werd vaak gezegd hij zal thuis wel niets te zeggen hebben, of als straks de metselaar komen dan piept hij wel anders , of van de Velde heeft hem proberen te verwennen met van alles en nog wat , maar hij was standvastig, ik bewonderde dat wel in hem , maar voor zichzelf zal hij toch ook wel vaak problemen gehad hebben , in ieder geval de klant kreeg een perfect huis, dus dat was wel goed. Ik deed een cursus van de Wilma in vught in kasteel maurik en die werd gegeven door de personeelsman van heijmans , het was de beste cursus die ik tot dan toe in mijn leven heb gehad.
Er waren vele rollenspellen en een ervan ging om motivatie , eigenlijk was dat meer een enquête , we zaten daar met opzichters uitvoerders en zo van allerlei bouwbedrijven, en we kregen een lijst om na te gaan of geld onze enige motivatie was, en wat bleek bij helemaal niemand van ons gezelschap was dat het geval, wij waren wel verbaasd. Nu vroeg de leraar hoe dat bij ons personeel zou zijn,iedereen behalve ik was 100% overtuigd dat de metselaar en timmerman alleen maar voor het geld gingen want als er 1 gulden mankeert is de keet te klein, hij zei je moet deze lijst een in laten vullen op de bouw. Ik eigenwijs als ik ben was de enige die dat heeft gedaan , en wel bij 2 timmerlieden die niet erg goed waren maar altijd hard werkten om de productie te halen , ze vullen met zijn drieën De lijst in en tot mijn eigen verbazing was de uitslag gelijk aan die van ons , ik vond dat raar en ben met hun gaan praten, hun motivatie bestond eruit om de productie te halen , want hun ware eigenlijk vonden ze niet zo'n goeie timmerlieden en op deze manier konden ze laten zien wat ze konden. Ik heb daar ook hetzelfde meegemaakt als in utrecht , er moest door een goede timmerman , echt een heel goede, iets gedaan worden wat niet bij hun paste , dus ik vraag dat aan hun en ze zeggen meteen ja dat is goed, vervolgens kom ik de dag later om te kijken hoe het uitgevoerd was , niet dus , ik sprak hun daarover aan en ze zeiden dat is niet ons werk, een verschil van cultuur met Limburg en Utrecht. Wat ik ook gemerkt heb tijden een storm, dat een paar betonijzertjes erg sterk zijn, we hadden topgevels van beton en die werden voorzien van 5 of staafjes beton ijzer van ongeveer 1 meter lang , en tijdens die storm waaiden op een ander bouw de wanden om en die van ons niet , ook dankzij de strenge controle van de opzichter. Het was wel een zwaar werk want het was altijd nat daar en als je de bouw overliep kwam je 20 cm hoger terug van de plakkerige grond die onder je voeten bleef hangen. Van de Velde was een paar jaar ouder als ik en het was ook een heel nette vent , dat klikte behoorlijk goed, ik ben met hem ook carnaval gaan vieren in Maastricht en we zijn diversen keren op stap geweest daar erg gezellig. Met piet reed ik bijna altijd naar het werk over stramproy door België heen, ik ben ook een keer of wat zelf gereden en daar heb ik mijn eerste rechtszaak aan overgehouden ik had te hard gereden en moest in Maaseik voorkomen , piet moest op een keer een nieuwe auto gaan halen bij garage keent in weert . Zoals ik al gezegd heb zou ik nog terug komen op het sterke verhaal van piet, we gaan naar de garage nemen de nieuwe Ford mee en rijden er mee naar huis, en na amper 30 km vliegt heel de motor door de klep , zie de wel dat was het eerste wat Piet zei, en nu kon ik er niet meer omheen, de wegenwacht zei de benen uit bed dat komt meer voor bij een nieuwe auto. Na dit werk kwam er een reorganisatie en hoewel ik een gouwe tijd had bij Wilma zei ik laat mij maar het slachtoffer worden , want ik had alleen nog maar oog voor de Wilma en mijn opgroeiende jongens zag ik alleen in het weekend.
leraar Nadat ik een tijd in de WW zat en wel tijd voor mijn kinderen had, heb ik me opgegeven voor de lerarenopleiding , iets wat ik altijd al wilde , maar dat was zo'n lange opleiding na de lts , dat ik er toen van af zag, maar nu ik al een hbo opleiding achter de rug had hoefde ik nog maar 2 a 3 jaar , dus ben ik eraan begonnen. Mooi dat ik een week te laat was met aanmelden en dat precies op datzelfde moment komt oud klasgenoot van de lts ook een week te laat binnen Jos van Overveld, en samen met Tini Keeris zijn we aan die lessen begonnen. Organisatorisch is de lerarenopleiding een catastrofe , daar kunnen ze nergens iets van leraren moeten niet organiseren maar lesgeven en creatief zijn daar in. Ik kreeg via tafeltennis de mogelijkheid om commies te worden bij gemeente Eindhoven, als leider van een project met randgroepjongeren, een soort voorproject als leraar, dus ik pak dat met 2 handen aan. Het was een sociaal project via van Asperdt en voor gemeente Eindhoven, o.l.v. Jan Knibbe , we gingen een oude werkplaats in Woensel west verbouwen tot peuterspeelzaal , met jongens die niet helemaal gelukt waren i de maatschappij en die uit die wijk kwamen. Er was er een bij die een week vervroegd vrij gelaten werd en de anderen zaten gewoon thuis. 2 broers van scheepers de bakker van de Wouw , van Zandvoort, frank Lanen , en zo gingen we met 5 aan de gang , na een paar dagen vielen de broers al af omdat ze vuil werden en verwend waren thuis. Ze hadden allemaal iets tegen autoriteit, maar gelukkig ben ik niet zo dus het liep niet slecht, maar van de Wouw wilde niet van zijn stoel komen , hij lulde wat mee nam geen bevelen of orders aan en zat 2 weken op de stoel buiten te kijken, op een gegeven moment kwam hij van zijn stoel en begon een beetje met Franky en Henry mee te werken. Langzaam maar zeker ging dat steeds beter en moesten we hem bijna van zijn werk halen tijdens de schaft, hij begon er lol in te krijgen en ik liet hem af en toe wat timmerwerk doen en dat vond hij leuk, hij is terug naar school gegaan en heeft met succes zijn timmerdiploma gehaald, die andere 2 waren werkers van huis uit die vonden het leuk zolang ze maar geen verantwoording moesten afleggen. We hebben er leuke werkstukken gemaakt zoals sier metselwerk , de naam van de kleuterspeelzaal hebben we ingemetseld , oki , en dat was een hele prestatie voor die mannen. Het was er erg gezellig werken er gebeurde elke dag wel wat , zo hebben ze een keer ingebroken op ons werk, en dan merk je meteen hoe het kan werken, onze mannen wisten wie het gedaan hadden dus ik naar het politie bureau om aangifte te doen , ik heb daar een voor middag gezeten , terwijl de daders op het politie bureau werden gebracht moest ik van alles in vullen die dadertjes gingen na 30 minuten al weer naar huis en ik zat de hele voormiddag daar. En in de buurt liepen de maatschappelijk werkers af en aan , zelf niet weten wat te doen , maar er kwam altijd wel weer een idee van hogerhand wat geld mocht kosten , zo zijn we gaan kanoën en naar zee geweest , kortom het kon niet op en het had geen duidelijk doel. Het project was bedoeld voor 2 jaar zodat ze voor die tijd werk hadden, en in de buurt was het wel leuk werken , we hadden heel de dag nietsnutters die langs kwamen kijken en buurten. Maar zoals blijkbaar altijd ging het weer mis met het sociale project , de kraan werd dichtgedraaid en er moest weer een ander beleid worden gevoerd, Jan Knibbe was betrouwbaar maar de andere ambtenaren niet , ze begrijpen blijkbaar niet dat je zo niet met randgroepjongeren omgaat , die
hebben al zo weinig vertrouwen in de maatschappij en dan blijkt de overheid nog het minste te vertrouwen. Kortom het project werd verplaatst en de doelstelling werd meer multicultureel , we gingen naar het gerardusplein om daar het gemeenschapshuis te verbouwen tot muziek oefen ruimte, met Franky en Henry en een turk mikel ekinsie een Marokkaan , waarvan ik de naam niet meer weet omdat hij zo snel weg was net als een Surinamer die het werken niet wilde uitvinden. Ik kreeg er wel een uitvoerder bij die jarenlang in de WW zat een Eritrea Amanuel Mengistu en een Chileen Vladimir ilaya , geweldige mannen die niet dom waren en wilde werken. Uiteindelijk hebben we dat werk afgemaakt met Mengistu en ilaya , en Vladimir is er beheerder geworden. De laatste 2 waren intelligente mensen die gevlucht waren uit hun land en die wilde iets bereiken in hun nieuwe land .
Leyendael Mede door mijn ervaring met de randgroepjongeren en mijn opleiding tot leraar kon ik beginnen op Leyendael in Tilburg en meer bepaald op de Lts(oude naam) en via hun voor de ZMOK school. Dat laatste was een symbiose project om afgedwaalde leerlingen terug naar het reguliere onderwijs terug te krijgen. Zo'n leraren club is toch wel heel speciaal , op een enkeling na( de ouderen) waren het allemaal salonsocialisten , daar bedoel ik mee , ze deden net alsof ze socialist waren lazen de volkskrant deden alternatieven dingen zoals in 2e hands kleren rondlopen , en bulkte ondertussen van het hoge salaris wat de meeste niet verdiende met werken maar met precies op tijd ergens aanwezig te zijn. Het klinkt erg negatief maar zo dacht en denk ik er nog steeds over , werken ho maar wel na de vakantie praten over de volgende vakantie, en de meeste konden ook niet omgaan met leerlingen waar ze les aangaven , zo hadden wij bijvoorbeeld 17 leraren Nederlands en de helft snapte er iets van maar de andere helft wilde dichters maken van LBO leerlingen, en als ik dan een keer met hun in discussie ging over het feit dat Nederlands beter bij hun belevingswereld aan zou moeten sluiten , waren ze tot op het bot beledigt en kreeg je antwoorden als "we gaan ons niet tot dat niveau verlagen" Als je net uit het werk komt waar ik uit kwam was je weer een ander Nederlands gewend , waar hun als zogenaamd taaldeskundige ook niets van begrepen. Nou moet ik zeggen taal is een van mijn favoriete onder werpen en schijf ik al zolang ik leef over nieuw babylon , mensen vervreemden niet alleen door klasse ui elkaar maar vooral door taal , de zogenaamds intelligente mensen kunnen niet in mensentaal uitleggen wat ze bedoelen , dan zijn ze dus dom ipv intelligent. Leyendael is kapot gegaan aan het sociale beleid wat er heerste , we hadden als locatie de vogeltjes buurt in Tilburg en samen met broekhoven was dat niet bepaald de wijk van de middenklasse, en er waren veel incidenten op school en een veel te slappe directie, het is overigens niet zo dat mijn socialistische collega's slechte leraren waren de meest waren erg goed, maar de directie trad niet streng genoeg op , bang om leerlingen te verliezen, en je weet wat er dan gebeurt , juist het tegenoverstelde , de betere leerlingen uit Goirle en Diessen gingen een school verder waar het beleid wat strenger was , dus de leegloop samen met het totaal verminder aanbod van leerlingen begon snel te lopen op Leyendael.
Mijn verhaal doet vermoeden dat ik het er niet naar mijn zin gehad heb , het tegendeel is waar , er was door de problemen met de leerlingen een grote saamhorigheid , en ook door hun z.g. socialistische achtergrond , en ik had er enkele fantastisch fijne collega's jong en oud. Als je het over de oude collega's hebt Jos de bont was zo'n profiteur die altijd vergaderingen meed en altijd te laat was en nooit iets extra's wilde doen terwijl zijn neef Kees de bont , dat was een oudere leraar die had net zo goed cabaretier kunnen worden . Dat was denk ik wel de beste leraar die ik ooit gezien heb , die kon tijdens een invalbeurt over een lucifer een hele les vullen zonder dat de leerlingen zich een moment verveelde. Kees de kok was een oudere schilders leraar die kon nog kleuren mengen op het blote oog en dat leek de eerst dag nergens op en dag 2 moest je gaan kijken waar het gerepareerd was, ook zo iemand ben ik nooit meer tegengekomen. Alleen op de bouw afdeling had ik alleen maar jonge collega's , die waren zo ouderwets , die gaven les op een manier zoals ik het nog niet eens meer geleerd hadden, ze hadden dan ook geen enkele affiniteit met de praktijk en wilde ook geen lesmateriaal ontwikkelen, alleen van de Pol wilde dat nog wel maar deed het niet omdat Hendriks een nietsnut 1e klas er niet aan mee wilde werken. Gelukkig gaf ik ook andere vakken zoals AT en daar waren de ontwikkelingen gelukkig in onze handen daar hebben van Eerbeemt v/d Pol en ik en nog anderen veel energie instopt om nieuwe projectjes op te starten het een met succes en het andere met minder succes. Nu toch enig begrip voor de gedemotiveerde leraren , ik heb tijdens mijn verblijf op leyendael ook diversen cursussen gevolgd zoals, verzorging, dat was omdat AT niet meer alleen techniek zou worden maar daar ging ook verzorging onder vallen , dus wassen strijken naaien etc., ik heb die opleiding heel erg graag gevolgd omdat er van allerlei nieuwe technieken aan bod kwamen maar ook omdat ik ontdekte dat textiele werkvormen me erg lag. Ik ben geboren als zoon van een kleermaker en we hadden thuis een textiel winkel , maar heb daar nooit enige interesse voor gehad, maar tijdens die opleiding bleek dat ik er toch wel heel veel van mee gekregen had , onderbewust voelde ik prima aan welke stoffen ik in mijn handen moest herkennen , en naaien en breien kon ik zonder veel uitleg. Toen we de opleiding achter de rug hadden besliste de minister doodleuk dat het toch niet een vak zou worden , dus opleiding voor niets gevolgd , en ik weet dat er zo veel leraren zijn gevaren dus dat werkt niet erg motiverend. Een ander demotiverend punt was toen kwamen er elke dag van het ministerie brieven met besluiten en of opmerkingen, verspilde energie van 2 kanten want de meeste scholen deden er niets mee maar onze school had een neerlandicus die de brieven vertaalde in begrijpbare taal , en dat moest dan telkens geïmplementeerd worden in het school programma. Ik heb met de leerlingen ook diversen incidenten gehad , de ene keer pakte dat goed uit de andere keer slechter. Mijn komst bij de ZMOK school aan de bisschop Zwijsen straat was heel bijzonder , de bedoeling was dat ik daar tekenen kwam geven en dat hun bij ons op de ringbaan zuid techniek zouden opdoen , ik kom daar op school in een klas en de leraar was er nog niet , en je hoort wel van dat de leerlingen in de gordijnen hingen, dat was daar echt zo ze hingen in de gordijnen en liepen over de raamdorpels buitenom van het ene raam naar het ander, maar de sfeer was niet slecht . De leraar kwam rustig binnen en ze gingen op de stoelen zitten , ik werd voorgesteld en de klas ging redelijk rustig tekenen, heel apart was dat voor mij. Ik heb op die school ook nog een rare ervaring opgedaan ik moest even ergens op wachten bij de directeur en die zat achter een soort bar met bar krukken aan de voorzijde en een leerling had straf
en moest op de barkruk plaatsnemen , hij deed dat keurig en er was ook niets aan te merken toen hij mocht vertrekken had hij de hele stoffering kapotgesneden zonder dat er iemand iets van merkte, overigens was het de aangenomen zoon van de directeur, hij en zijn vrouw waren psycholoog en konden het jong dus niet aan. Verder ging het wel redelijk met die klas ook op onze school, ik hen nog wel tijdens een ruzie onder 2 jongens een probleempje gehad de ene leerling werd door Guus uit de klas gehouden en de andere hield ik vast in mijn armen, en ik voelde de spanning van zijn kwaadheid, ik liet hem een beetje los om te kijken of hij nog kwaad was en jawel ik heb 30 minuten met hem zo gestaan en toen was de spanning eraf en konden we gewoon verder gaan met de les. We hebben met dit project de tilburgse krant gehaald omdat het blijkbaar zo goed ging, en dat was weer tegen het zere been van sommige collega's , want de krant had nog nooit iets positiefs over Leyendael geschreven , dus de jaloezie was groot. Op het LBO heb ik ook allerlei kleine dingentjes meegemaakt, een leerling straf gegeven en hem het hele plein laten schoonmaken en die jongen was blij dat hij dat mocht doen en vroeg trots of hij het goed gedaan had, en problemen met meiden , er zaten 4 meiden in de timmer/schilderklas en die waren met 3 tegen een aan het pesten, en ik wist als beginnend leraar niet goed wat ik er tegen moest doen, toen zeiden mijn collega's laat ze maar doen dat gaat vanzelf over, dat was tegen mijn gevoel , maar na een paar weken waren ze een ander meisje aan het pesten . Ik kan nog talloze successen en nederlagen noemen maar dat voert te ver, een nederlaag wil ik nog wel melden, als er lessen uitvielen moest ik af en toe invallen , en op deze school waren er geen standaard lessen die je dan kon geven, dus mijn klas vroeg of ze een keer een film mochten zien , en ik ging akkoord enkele jongens en meiden zeiden evil daed is een spannende film die brengen wij wel mee, en ik ging weer akkoord, tot de dag van vandaag is dat het enige waar ik in mijn leven ooit spijt van gehad heb, het was horror om horror en ik ben bang dat er kinderen niet van sliepen . Wat ik ook heb gedaan en waar ik een klein beetje spijt van had was de leerlingen thuis ontmoeten, de spijt zit niet in het resultaat maar in de tijd die het in beslag nam, ik informeerde bij de leerlingen of ze dat leuk vonden, andere collega's deden dat niet want dat wielen ze toch niet zeiden ze, maar mijn klas wilde dat allemaal, en het resultaat was verbluffend , er kwamen ouders naar ouderavonden die nog nooit op school waren geweest. In het begin had ik mijn diploma nog niet en omdat ik stage moest lopen deed ik dat op verschillende scholen als in Oirschot en Veldhoven en Valkenswaard. Overal moest ik stage verslagen maken , en in Valkenswaard waar ik zelf op school gezeten had , scheef ik een vernietigend verslag , deels uit het ideaal beeld wat ik van de school nog had als leerling maar ook omdat ik nu de sfeer werkelijk proefde onder de leraren, en die was verschrikkelijk. De theorie vakleerkrachten voelde zich meer dan de praktijk mensen en hadden dan ook geen contact, achteraf weet ik wel hoe dat kwam vroeger toen ik er op school zat waren er minimaal 2 leerkrachten die geen opleiding gevolgd hadden als leerlaar Sjefke Wijnen en van de Boom de metselleraar, en die werden niet voor vol aangezien en met jaloezie bekeken . Nu had van de boom daar iets op gevonden , hij zorgde ervoor dat zijn metselleerlingen de beste werden van Nederland en soms van europa, hoe deed hij dat ? vanaf de eerste les selecteerde hij leerlingen die het in de vingers hadden en die kwamen op de voorste rij, die gaf hij zoveel aandacht dat ze wel goed moesten worden, de andere leerlingen werden de dupe van zijn methode want daar keek hij niet naar om.
Dus de theorie leraren werden nog jaloerser , en ze spraken niet met elkaar , dat is zo gebleven tot het moment dat ik mijn verslag schreef , komt nog bij dat de directeur Ribbens een afschuwelijk mens was en geen eenheid kon smeden. Maar mijn verslag was niet alleen daarom zo kritisch maar ook omdat de theorie leraren nog les gaven op een manier zoals de collega's van timmeren in Tilburg , geen ontwikkeling doorgemaakt en waarschijnlijk teveel bezig waren met en tegen elkaar. De praktijk afdeling van de school was redelijk modern en Hoestra de timmerleraar ging wel met de tijd mee. In Oirschot trof ik een tegenovergestelde sfeer aan , het was een kleine school en de sfeer onder elkaar en met de leerlingen was geweldig , ik heb er dan ook een prima proefles gegeven die gefilmd werd , ik weet alleen niet wat er mee gedaan is. Dit was echt een dorpschool waar elke leraar elke leerling kenden en daar goed mee omging , iedereen werd met respect behandeld. Toen mijn rooster in Tilburg het toeliet ben ik op veldhof gaan stage lopen op vrijdag , dus ik was daar elke vrijdag de hele dag . Ook dit was weer een totaal ander school , waar de onderbouw op een andere locatie was en waar discipline heerste , als voorbeeld . op leyendael staan de leerlingen buiten te wachten voor de deur als koeien die bij de bel naar binnen mogen, dan stormt de kudde naar binnen en alles wat in de weg staat of in de buurt staat wordt omgestoten, en pubers die willen opvallen , dus hoe moet je in zo'n kudden opvallen door extreme dingen te doen. Op Veldhof staan de leerlingen van de onderbouw op een tegel a1 of zo daar begint klas a1 keurig 2 aan 2 naast elkaar , hoe moet een puber nu opvallen , door een andere leerling ut de rij te duwen bijvoorbeeld , maar de leraar van de klas staat erbij en maakt een opmerking naar die leerling toe, iedereen tevreden de puber heeft aandacht gehad en de leraar de orde bewaard. Het is niet zo dat er tijdens de lessen veel verschil was want dan waren de leerlingen op beide scholen wel of niet geïnteresseerd. Op deze school had ik het erg naar mijn zin omdat ik een leraar ontmoette die les gaf op de manier die mij erg aansprak , de heer van Mol uit Hapert, ik heb heel veel van hem geleerd, dat zat natuurlijk al in me maar via hem ontdekte ik wat het beste bij mij paste, er was ook een leraar v/d oetelaar en wat die had ik weet het niet , maar die was geweldig. Hij was de praktijkleraar timmeren en die liep door de klas die heel rustig aan het werk was , en soms was er een klein opstootje of stemverheffing , hij keek dan een keer rustig naar die plek en stil was het weer, wat ik ook enorm bewonderde waren de werkstukken en opdrachten die de leerlinge kregen , geheel aangepast aan de huidige maatschappij en met behulp van echte hulpmiddelen van nu , dus niet met een bovenfrees uit het jaar nul , maar met moderne machines, en ook de werkstukken waren modern daar durfde je thuis gerust mee aan te komen , een trapkrukje wat je zo in de winkel kon kopen. En enkele leerlingen waren voor de directeur een wand aan het maken die in zijn schuur geplaatst moest worden , ik weet dat iedereen denkt aan oneerlijke concurrentie , maar de leerlingen werden er beter van en dus de maatschappij ook. Ik heb er ook een leraar ontmoet die nogal star was , de heer Klijs beoordeelde een leerling in het begin van het jaar en veranderde zijn visie niet meer, zo was er v/d Vleuten en die kon niets volgens hem , en van mol en ik waren het daar niet mee eens , dus zijn we Klijs gaan bewerken , en gezegd dat Joos het beter ging doen , en we vroegen hem of hij ook niet een keer een moeilijker werkstuk mocht maken, en van Mol en ik vonden ook dat die positieve houding van ons goed oppikte , en
langzaam maar zeker overtuigde wij Klijs dat hij goed bezig was met Jos en dat het daardoor beter ging, en jawel hij begon hem ook beter te vinden. Ik kan bladen vol schrijven over al dit soort incidenten positief of negatief , ik ben er van overtuigd dat elke leerling die normaal gezond is en in een redelijke omgeving opgroeit iets kan bereiken en dat je e als leraar iets mee kunt bereiken, maar je kunt ze ook breken in hun school periode. Leyendael stond op punt van sluiten , door de problemen die ik geschetst heb en de verminderde leerling aanwas , was het een kwestie van tijd , ik had nog wel een beperkt aantal uren kunnen krijgen maar daar ben ik niet op ingegaan , ik heb nog wel een jaar in het stadwandelpark gewerkt aan de gezelopleiding , maar dat was echt helemaal slecht ik heb veel slechte opleidingen gezien , maar dit was echt helemaal niets , zelfontdekkend leren op een manier en met materiaal wat niet deugde.
Leraar /uitvoerder Ik zat niet lang thuis de tijd was me gunstig gezind en ik ging als tijdelijk uitvoerder aan de gang bij van straten de uitvoerder Jos van de Heuvel op dat werk was ernstig ziek dus ik kon onmiddellijk aan de gang, als je Wilma gewend bent is het nergens meer normaal of goed. Maar van Straten was een raar bedrijf niet logisch georganiseerd , dat komt omdat van straten Brabant vreemd samen met Antoon Philips in Eindhoven aan de gang is gegaan en ook met Philips is gegroeid, die kwamen uit een streng protestante omgeving en zijn samen groot geworden. Dus van straten was een bedrijf wat hoofdzakelijk voor Philips nieuwbouw en onderhoud deed, daar is niets mis mee maar zo lui als de Phillips mensen door de tijd heen geworden zijn zo verging het ook het personeel van van straten, en alles kon en elk werk ging naar van straten. Toen ik er kwam was de afdeling onderhoud nog het belangrijkste daar werkte permanent 450 mensen , en ik kwam op de nieuwe afdeling woningbouw , en daar hadden ze nog geen blokje kaas van gegeten. Ik moet zeggen dat de sfeer niet slecht was onder elkaar , maar de tijden waren al aan het veranderen , wil je aan woningbouw iets verdienen moet je het goed organiseren , wij hadden een werkvoorbereiders op dat werk Berry Swaens die kwam recht van school , een heel goeie jongen maar nergens verstand van en die had de dakplaten uitgetrokken voor die woningen , en die waren allemaal 30 cm te kort , hij had ze van tekening gemeten , en daar stonden onderbrekingslijnen op , die had hij niet gezien. Die jongen kon er niets aan doen dat zijn superieuren hem niet controleerden en begeleiden , op het bureau zaten ook een stelletje slapers v/d putten die bezig was met zijn eigen bedrijf en de broer van Harry van Raaij en de leider van het gezelschap was een leraar economie v/d zanden , die snapte niets van de praktijk , en telkens als ik er mee in aanvaring kwam beefde hij van angst voor mij. Bij van straten hadden ze 3 koningen Bert de Beer, van Kemenade, en Harrie Vervoort, dat waren de projectleiders of hoofduitvoerders , en die waren dat geworden door slijmen en of grote monden opzetten , want alleen Bert de Beer kon bouwkundig iets van Kemenade had zoveel werken onder handen dat hij er nog niet een per dag kon bezoeken , dus daar deugde financieel niets van , maar hij was ook niet te controleren, Harrie Vervoort bespreek ik later.
Op die bouw in de franse buurt heb ik veel dingen gezien die niet erg goed waren , terwijl ik denk dat Jos wel een uitvoerder van mijn kaliber was , maar in zo'n slappe organisatie kun je weinig bereiken. Eikenmans nobra was de loodgieter en die ging op dat project failliet , op een vorig project bij van straten hij hun blijkbaar de riolering onder de kruipruimte niet aangesloten , ik hoef niet te vertellen hoeveel last de latere bewoners en van straten ermee heeft gehad. Op een gegeven moment kwam het zoontje van de baas Andries een beetje laat op het werk iedereen was al naar huis, en Andries was best gezellig maar wist als adjunct directeur helemaal niets van de bouw, maar des te meer van auto's, normaal reed hij de bouw op en reed zijn auto tegen een zandhoop omhoog, nu stopte hij gewoon bij de keet. Hij vond het vreemd dat ik er nog was terwijl het tegen 6 uur aanliep, maar er moest nog een vracht komen met vloerplaten en daar wachtte ik op , Andries zat gewoon bij mij aan de koffie toen de vrachtwagen ergens uit beeld achter de hekken binnenreed, Andries zij er stopt een DAF 2000 type goliath en gaf vervolgens alle details van die auto, ik denk die vent is gek hoe kan hij dat alleen aan het geluid horen en hij kon hem niet gezien hebben en de leverancier kende hij niet , ik ga samen met hem kijken en jawel hoor het klopte allemaal,zo gek was hij op auto's. Ik heb het project niet afgemaakt omdat Jos terug kwam en omdat ik vast werk bij van straten kreeg . De karpen Wat een project!! Dit waren luxe of in ieder geval dure appartementen die we casco aanboden en sommigen moesten we afwerken, het was een project van Wisse Dekkers als een soort afscheid van Philips , en Harrie Vervoort was de hoofduitvoerder. Harrie is een heel gezellige man die wel een bouwopleiding heeft gehad maar niet genoten , hij bluft wat mensen af en komt er telkens mee weg , Wisse Dekkers wilde hem alleen als uitvoerder want hij had al wat voor hem gebouwd ,en Harrie is een meester in mensen inpakken , hij had ook trainer van PSV kunnen zijn. Ik kwam daar terwijl er al een groot gedeelte van de ruwbouw stond , maar het was nog niet zover dat we onze keet binnen in het gebouw konden zetten , Harrie vertelde over Ad van Straten en dat hij een hazenlip had en een beetje raar praatte , en hij deed dan na, dadelijke komt adje en zegt modvermomme wat is het ne sooi hier, bijvoorbeeld . De eerst keer dat adje binnenkwam zei hij , modvermomme wat is het ne sooi hier, ik kwam niet meer bij ik ben weggelopen. Een ander voorval wat typisch is voor van straten , er komt een man naar de keet en zegt tegen Harrie dat hij van de joris gilde is , waar Wisse Dekkers beschermheer is , en hij vraagt of hij die 10 platen betonplex mag hebben voor het gilde , en Harrie zegt zonder blikken of blozen neem maar mee. Nu was die man wel van het gilde , maar betonplex weggeven aan een vreemde is voor iedereen die normaal nadenkt vreemd , want dat is heel duur , en hoe weet je dat hij echt van die gilde is, maar Harrie wist niets van prijzen , en ze waren gewend bij Phillips om alles aan iedereen weg te geven , dat werd wel vertekend, maar in de nieuwbouw werkt dat zo niet , tijdens de kosten bewaking blijkt dat het hele project te duur is , alleen al door die houding. Later toen er al enkele appartementen klaar waren hebben we onze keet verplaatst naar binnen, en hebben we heel wat meegemaakt met projectleider van Heist en vele bewoners.
De bewoners waren meestal Phillips directeuren die met pensioen gingen of mensen die graag op stand wilde wonen. Bouwkundig stelde de bouw niet overdreven veel voor behalve dan dat de piramide vorm en de daarbij behorende grote balkons extra aandacht nodig hadden ivm koude bruggen en dat de isolatie extra dik en goed moest zijn daardoor, ook de stenen waren moeilijk te verwerken dat waren Duitse verblendstenen die bikkelhard waren en moeilijk te verwerken , meer als 6 lagen kon je niet maken. Toen er bewoners in kwamen werd het extra leuk en lastig , de heer en mevrouw Uiterlinden waren super vervelend hij was internationaal accountant geweest en zij stelde niets voor , ze was alleen maar lastig en hij had in de loop der jaren geleerd om naar haar pijpen te dansen, Harrie noemde hun altijd Koos en Mien dobbelsteen, en hij dacht dat hij ze wel voor de gek kon houden maar dat lukte nooit, die 2 waren al jaren thuis en hadden niets anders te doen dan uit te zoeken of alles wel volgens de regels ging. Mien was nogal klein en kon niet met haar voeten aan de vloer van het zwembad , en ze hadden nagekeken of dat wel mocht , en toen had je misschien net internet maar hun waren er te ouderwets voor en bovendien stond er toen nog niet veel op, dus ze hebben veel werk gemaakt om hun recht aan te tonen, het bleek dat de vloer niet lager mocht zitten dan ik geloof 1,5 meter en dat was wel 1,80 of zo , dus dat moest worden aangepast gelukkig hebben we alleen maar een roestvrijstalen steun hoeven maken in het zwembad , zodat Mien aan de kant kon staan , ik kan nog veel meer over die 2 vertellen maar dat doe ik niet. Toen kwam de heer en mevrouw ter kinderen er in wonen , een beetje omhoog gevallen zonder kinderen en familie van V&D , die waren relatief jong ergens rond de 40 , niet onaardig maar hadden wel hoge eisen en dure wensen, de behanger van het koninklijk huis moest daar alles komen inrichten , erg stijlvol maar ook erg klassiek, de wanden werden op verschillende plaatsen , vooral de hal, bekleed met gespiegeld natuursteen, dwz elke structuur liep door in de volgende paneel, heel erg druk maar geweldig vakwerk door mensen uit België. Hierna kwam Hubee, die had een hoekappartement en die gebruikte hij eigenlijk alleen als kleedlokaal en voor andere dingen, als hij laat thuis kwam of vergaderingen had die uitliepen ging hij niet naar zijn eigen huis in Helvoirt. Mevrouw Hubee kwam mee inrichten en poetsen , dat was het tegenovergestelde van Mien, die poetste als een echte poetsvrouw en was ook erg sympathiek. Een ander geval was mevrouw Hoekstra van onze controlerend geneesheer, die kende de ouderen bouwvakkers allemaal want als je ziek was kwam je bij hem. Zijn vrouw was bijzonder aardig , ze hadden een standaard appartement en dat konden ze gemakkelijk betalen want ze hadden een groot huis in de elzent verkocht. Als er ooit eens iets moest gebeuren , dan moest ik komen om het te bespreken en Peter Pruimenboom(kamper) moest het op komen knappen, die kon bij haar niets fout doen, het was trouwens ook een heel aardige man die net bezig was met zo'n alfabetisering cursus. Misschien was ze wel net zo kritisch als Mien , maar met haar charme kreeg ze veel meer voor mekaar. Ik wil niet iedereen bespreken die er woonde nog 2 , allereerst Wisse Dekkers die het penthouse tot zijn beschikking kreeg, Harrie was daar kind aan huis , hij had al een vakantie huis gemaakt in zeeland en diversen verbouwingen in zijn huis , en dat klikte uitzonderlijk goed. Het was wel zo dat hier niemand hoefde klagen of opmerkingen over hoefde te maken want dat was een van de weinigen dingen die Harrie zelf in de gaten hield, de vrouw van Wisse Dekkers was net die van Hubee vlot aardig nooit te beroerd om koffie aan te bieden in een woord geweldig.
Dan de beheerder van het appartement die kwam met zijn vrouw op de begane grond te wonen tegen de parkeer garage aan, het was een oud voetballer van PSV uit de tijd dat ze niet veel verdiende en dus erna moesten gaan werken, aardige man en zijn vrouw was een beetje omhoog gevallen maar viel in de grond best mee . Tijdens de bouw hebben we ook een beheerder/bewaker gehad via GSU van Willy van de Kerkhof(PSV) dat hebben we geweten , dat was een heel aardige man die de hele nacht in die keet zat , en verslaafd of van verveling 06 lijnen belde , de telefoonrekening was zo hoog dat hij wel door de mand moest vallen. Op zich was het een leuk project , maar van de andere kant was de productiviteit erg laag ook van ons als uitvoerders. Gelukkig kreeg ik een eigen project in Geldrop Zesgehuchten Op zesgehuchten moest 42 bungalows en 2 blokken van 2 gezet worden, en eindelijk kreeg ik daar mijn eigen project. Ik had een paar timmerlieden die ik graag had bij me Rinus en Wil , hele fijne mensen waar ik goed mee kon werken, ik had op de karpen ook al eens hele goede vaklieden gehad zei van de Zanden, maar die kwamen van Philips en deden de hele dag weinig tot niets . Dus ik eiste mensen die de nieuwbouw een beetje kende en wilde werken , en met die 2 als basis ging dat goed, trouwens mijn vriend van het kamp werkte ook in Geldrop. Het ging allemaal redelijk goed tot dat de Poorter kwam met zijn metselaars, die was gewend om geleverde stenen afgerekend te krijgen , daar heb ik een partij ruzie mee uitgevochten , maar ik kreeg wel gelijk alleen de verwerkte stenen werden afgerekend, dat waren ze bij van straten niet gewend , dus de werkvoorbereiding had niets uitgerekend dus heb ik dat zelf maar gedaan. Uitvoerders als Harrie waren daar niet geschikt voor en konden dat ook niet meer ze telde aangevoerde stenen - 5 % , alleen dat laatste vergaten ze ook meestal. Ik had bij de Wilma al eens meegemaakt dat een uitvoerder de zaak besodemieterde , die tekende een bon af van een vracht stenen en vervolgens reed de chauffeur door naar zijn bouw, dus ik dacht stel dat men stenen weghaalt op de bouw dan moet ik de Poorter het verwerken ook nog betalen, dat dus niet. Later kon ik heel goed opschieten met Hein de Poorter en gaf hij ook toe dat het overal ging zoals ik deed behalve bij van Straten , en ik heb de aangevoerde stenen min 5% gecontroleerd en dat klopte bijna , dus als er niets vreemds gebeurt zou je dat aan kunnen houden , maar beter is het op die manier achteraf controleren . Het project was erg leuk maar de kopers begeleiding was waardeloos , die deed onze automonteur Andries , en die had de mensen verteld wanneer de woningen klaar waren, aan de hand van de planning zonder overleg en net alsof hij er verstand van had, maar hij was de onwerkbare dagen en vakanties vergeten dus dat scheelde ruim 3 maanden. Het was in een tijd dat de huizen en ook dat project in 2 weken verkocht was, en mensen uit hun huis cq vakantie huis moesten, dus problemen op dat vlak met de toekomstige bewoners. Verder waren de contacten met de bewoners heel goed , er was een stel van 78 en 77 jaar oud wat nog nooit een eigen woning had gehad , en op die leeftijd gingen kopen, dat was voor mij een openbaring, en er zaten mensen bij die een groot huis verkocht hadden met veel overwaarde die er
een dure keuken en badkamer in plaatste , of een boer die uit zesgehuchten kwam en op latere leeftijd er weer terug wilde. Technisch liep het hele project goed , we hadden goede vakmensen en leuke klanten , op een gegeven moment bij kavel 7 was de bg vloer gelegd en de klant een professor , gaf ons vlaai van de bakker om de hoek die erg goed was , we hebben toen de doos tegen de wand gespijkers met erop geschreven kavel 7 , dat was een goede zet want toen kwamen alle bewoners als we de begane grond hadden geplaatst en de verdieping vloer etc., ofwel we zijn 10 kilo aangekomen. Het was een fijn project . Blixembosch Hierna ging ik naar een kleiner project 17 woningen op blixembosch , omdat het werk weer eens minder werd zoals zo vaak in de bouw. Ondertussen was er organisatorisch ook wel het een en ander veranderd bij van straten Jan Eman een Philips man en Amsterdammer dus Ajax fan werd directeur , dat was wel een hele verbetering , alleen wat hij minder goed deed was jonge hts'ers aanstellen als projectleider of bedrijfsleiders , maar nodig was het wel. Ik kreeg Rob Plooi als projectleider , had nooit iets in de praktijk gedaan maar zoals ik als eens heb opgemerkt als de basis goed is gaat het snel , Rob was aardig en werkte ambitieus aan zijn projecten, en wilde ook leren van de praktijk, we hadden vaak discussies en dat vind ik leuk . Het werk was niet geweldig , de verkoop verliep problematisch, het werk was te klein voor een uitvoerder en dus ben ik af en toe maar wat mee gaan werken, daar heb ik van geleerd dat het moeilijk te combineren is . Er moesten montage kozijnen geplaatst worden , en ik zei dat doe ik wel tussen de bedrijven door, als de woningen zover klaar zijn en de kozijnen liggen in de woning moet je 3/4 uur per kozijn tellen dus ik dacht ik doe op een voormiddag wel even zo'n woning , maar dat valt tegen kopers timmerlieden etc. komen constant met vragen , dus je wordt net als een huisvrouw met kinderen constant gestoord in je werkzaamheden. Het waren mooie grote woningen , met een lange muur van 9 meter van kalkzandsteen , en daar moest in het midden een dilatatie in geen gezicht , en niet weg te werken ondanks alle pogingen van o.a. Rob die daar zelf ook een huis van had. Na dit project was het werk zo goed als op en kon ik nog wel naar Woudrichem om een molen te renoveren , maar daar had ik geen zin in , dat heeft toen Koos Derks gedaan, en ik werd ontslagen omdat ik als laatste was bijgekomen van de uitvoerders .
6 werkgevers in 1 jaar Van straten ,WW, mts ,uitzendbureau , Waals, berkbouw Na van straten heb ik een maand zonder werk gezeten ,hierna kon ik als vervanger aan de slag in Roermond op de MTS. Dat was een hele belevenis omdat ik altijd dacht dat is keisaai omdat die leerlingen alleen maar voor het vak komen en ook goed hun best doen . Ik kom in Roermond op de school om te solliciteren het was een school met ongeveer 1500 leerlingen, ik loop naar Houben, dat was de adjunct die ik kenden uit het tafeltenniswereldje , ik had een kort gesprek over de leraar die ik moest vervangen en welke vakken ik moest geven, en ik mocht de maandag erop al beginnen. Ik liep met hem samen door de gang naar huis en vroeg aan hem of de leerlingen vrij waren vandaag , nee was het antwoordt ze zijn er allemaal, zo rustig was ik niet gewend, terwijl we toch langs praktijk lokalen liepen. De man die ik moest vervangen was een oude leraar dwz hij was niet oud maar had nooit iets anders gedaan , en dacht dat school ongeveer gelijk was aan praktijk, hij was dan ook overspannen thuis, hij kon niet meer tegen de 4e klas leerlingen. Wat ik daar wel heel leuk vond was het feit dat ik sterkte leer moest geven aan de 3e klas, dat waren allemaal havo en mavo leerlingen, dus rekenen konden ze allemaal beter als ik , ik moest voor 2 uur les mezelf 8 uur voorbereiden , omdat ik het nooit meer had toegepast en omdat newton was ingevoerd , op zich niet spannend maar je moet toch een oude knop omzetten. Dat ging redelijk goed , maar als je over de bouw begon dan waren het net lagere school leerlingen, ze snapte nergens iets van , en waren op dat gebied veel minder dan al de lts klassen, ze kwamen immers uit de theorie en thuis leerden ze meestal ook niets op dat gebied van ouders die uit het kantoor milieu kwamen. Maar de leerlingen waren allemaal leergierig en heel erg rustig , ze kwamen bijna allemaal met de trein of bus uit hele kleine plaatsjes in Limburg. Ik moest dus ook les geven aan de 4e klas , de beruchte klas waar mijn collega niet tegen kon, ik gaf er tekenen aan, je moet bedenken dat het op zich allemaal leerlingen waren van een redelijk niveau die niets van de praktijk wisten tot het 2e jaar , maar in het 3e jaar liepen ze stage bij bedrijven en daar leren mensen van een hoog of redelijk niveau heel snel heel veel. Mijn collega was nogal eigenwijs , en liet de jongens en meiden tekeningen maken die niet konden of volledig uit de tijd waren , en dat zagen hun natuurlijk en gingen er tegenin , en hij kon dat niet hebben. Ik heb dus altijd gedacht mts is saai , maar dit was fantastisch , ik kwam net uit de praktijk en dat klikte geweldig goed met de gehele klas de sfeer was dan ook fantastisch, ik kon lekker discussiëren over constructies of uitleggen hoe het wel of niet kon , en dat sloeg heel erg goed aan in de klas . We waren blij met elkaar , maar ik moest toch het veld ruimen omdat de collega beter zou worden , dus koos ik om terug het bedrijfsleven in te gaan, met tegenzin. Het mooiste wat ik op al die scholen meegemaakt heb vind ik ,dat ik van veel mts leerlingen later een brief of kaart heb gekregen waar ze me bedankten voor de fijne en goede lessen.
Circus Waals Ik kon bij Waals beginnen via een uitzendbureau Multec , Frans Berkers had dat bedrijf overgenomen omdat een van de broers Jan Waals plotseling was overleden , en de andere broer Martin zag het niet zitten om alleen door te gaan. En Frans kende mij van de van straten periode en hij had een stelletje projectuitvoerders (2) die echt niets konden de een had alleen een grote mond en de ander was teveel met vrouwen en privé leven bezig. Ik ben in mijn werkzaam leven zoveel corrupte uitvoerders en bedrijfsleiders tegen gekomen dat ik soms denk ik ben te braaf voor deze wereld, maar ik voel me er goed bij dus alles ok. De naam circus was wel begrijpelijk omdat Martin Waals onderwijzer en belegger was en verder door ervaring aannemer is geworden , en jan die ik niet gekend heb was de vakman, die elke morgen zijn mensen met busjes op weg naar een werk stuurde , en soms naar een ander werk als ze gewend waren . Ik moet zeggen er werkte beter vaklieden als bij van straten , maar de leiding was niet erg betrouwbaar, omdat er die 2 eerder genoemde projectleiders werkte en v/d Kroft was een uitvoeder die graag met leerlingen werkte , die had een project in Eindhoven en dat was een leerling-plaats daar werkte 11 leerlingen onder leiding van een vakman, ik hoef niet uit te leggen dat het een grote speelplaats was, later toen ik projectleider was heb ik daar veel ellende moeten weg werken. Ik werd betaald door Multec en Waals moest hun betalen , maar door werken van een projectleider Jan Scholten in Helmond liepen de financiën niet goed, dat lag niet aan jan maar aan de oplichter van een opdrachtgever de gevamij , wij zeiden ook altijd geef aan mij, dat was een ras oplichter . Op die manier kwam ik in dienst van Waals wat dus financieel slecht liep, terwijl ze mooie werken hadden voor de gevamij sobritas , een winkel , 14 appartementen en een giga parkeergarage maar ook de ing bank met een parkeer garage . Ik ging jan Scholte helpen op sobritas , daar was het ook een grote puinhoop dus je kon er ook niet werken , jan deed maar wat , hij was een verwende zoon van een kleine aannemer uit Veldhoven, en had volop problemen , overigens was hij best aardig in de omgang . We werkte daar met van Lieshout als onderaannemer , ook al geen solide bedrijf , maar dat kon ik toen nog wel begrijpen omdat hij matig tot niet betaald werd. Ook daar heb ik levenswijsheid opgedaan , er was een metselaar aan de gang waarvan de vader stierf , hij was er erg van onder de indruk , en hij was een paar weken erna overspannen thuis, er was thuis ongeveer 3000 gulden te verdelen en ze waren met 3 kinderen die kregen er een ruzie over waar hij overspannen van raakte. Dit werk in het hart van Helmond lag in een mindere buurt maar hadden daar weinig last van ,behalve dat er kinderen op vrijdag een keer de waterkarnen hadden opengedraaid en de parkeerkelder onder de gamma was ondergelopen , ik weet niet meer hoeveel water erin stond , maar enorm veel meer als 50 cm. Dat was op zich nog niet zo erg maar de gamma zou over 2 weken opengaan, ik dacht toen nog dat kan gewoon doorgaan , maar het vocht trok door de vloer omhoog en daardoor was de vloer bij de gamma te nat om marmoleum te kunnen leggen. We hebben met munsters al de nodige drogers aan moeten sluiten , met drogers zo groot als containers en dikke slangen van 1 meter doorsnee.
Uiteindelijk kon de gamma nog op tijd worden opgeleverd, en hebben we de schade kunnen verhalen op de verzekering. Het viel te verwachten dat Waals failliet zou gaan op dit werk , dus hebben we met zijn allen het goed geregisseerd. Berkbouw Er waren investeerders die het bedrijf wel over wilde nemen 2 ervan waren jos stoter en peter stoop, 2 geldgekke vrienden. Vrijdag was Waals failliet en de maandag daarna konden we Berkbouw verwelkomen, hoe ging dat? De opdrachtgever van sobritas betaalde niet meer dus het moest kapot , mede omdat Frans Berkers de nieuwe eigenaar en erkend grootspreker , het bedrijf gefinancierd had kun je dat onmogelijk volhouden, dus gingen we dag en nacht aan de slag met de reddingsactie. Allereerst moest de curator omgekocht worden , maar dat is een makkie die zijn n.l allemaal corrupt, er moest wel belooft worden dat het personeel veilig en wel door kon gaan. We lieten de werken die liepen geen termijnen betalen zodat die later door het nieuwe bedrijf geïnd konden worden, sobritas wilden we niet meer , we betaalde niemand meer en gingen nog door op werken die we over zouden nemen , op die manier was er voor het nieuwe bedrijf minder werk en de termijn werden toch betaald want dat is een verplichting. De maandag dat Berkbouw opgericht was hadden we ruim 3 miljoen winst, dat klinkt leuk maar die 2 galpers moesten er ook van betaald worden en door sobritas hebben we 5 miljoen verloren, we hadden afgesproken dat we elke onderaannemer binnen de gestelde termijn van 30 dagen zouden betalen op die manier konden ze weer vertrouwen krijgen en terug verdienen wat ze verloren hadden. Van Lieshout de onderaannemer die veel geld tegoed had kwam met een revolver naar Frans en zei er is nog nooit iemand geweest die mij niet betaalde gij ook nie. Frans heeft toen een regeling getroffen dat hij de bouwkraan kon hebben voor weinig geld, en Hein ging daarmee akkoord , hij heeft de kraan opgeladen zou het geld komen brengen en dat heeft hij nooit gedaan, hij zou zwart betalen. Om goed te kunnen beginnen wilden we graag de weggehaalde containers met gereedschap erin terug, die stonden bij een grondbedrijf in Veghel Versteijnen , afgesproken was dat we ze met enkele containerwagen zouden ophalen bij versteijnen en Jos zou ze contant betalen vooraf in hun kantoor , we moesten 30000,- betalen en wij er op af. We kwamen aan de poort Jos moest eerst naar binnen om te gaan betalen en daarna mochten wij naar binnen met de container wagens, wij mochten niet uit de auto's en de containers werden vastgemaakt door hun mensen , er stonden net als in een gangster film zeker 5 bewapende mensen duidelijk zichtbaar zodat wij het wel uit ons hoofd lieten om uit de auto te gaan. Thuis aangekomen deden we de containers open , en die waren dus allemaal leeggehaald , dus hadden we nog geen gereedschap, boontje komt om zijn loontje zul je denken , en dat is niet helemaal waar , maar net voor het faillissement werden er een paar onderaannemers kwaad op Frans en die mochten op sobritas dure deuren komen ophalen, eigen rechter spelen werkt dus wel. Ik heb bij berkbouw heel erg veel corruptie gezien , we hadden een project van 44 woningen op blixembosch waar we heel erg veel winst maakte eigenlijk schandalig veel , ik dacht toen hoe kan dat nou, ik wist dat Frans bevriend was met Jacobus racourt en dat hij de directeur een redelijk duur paard had geschonken, maar ik dacht zo'n projectontwikkelaar kan toch niet zomaar Berkbouw een project gunnen terwijl die dus duidelijk duurder was als een ander.
Later kwam tijdens een bijeenkomst de directeur van beleggingen de Allianz bij een bijeenkomst en die was weer heel erg close met de directeur van Jacobus racourt, toen was het me duidelijk, ze geven elkaar geschenken en praten niet over de prijs die wordt toch betaald door mensen die een hypotheek of huur betalen en die paar ton heeft weinig invloed op hun bedrag per maand, en helaas zo ging het overal. Nadat we Jos stoter zijn huis gebouwd hadden voor te weinig geld kregen jos en Frans wat meningsverschillen , Jos bang dat hij het niet allemaal voor niets krijgt , die wordt van het uitmelken van zijn vrienden rijk, die zet hij onder druk en profiteert er zo van(maffia). Frans Berkers had belooft om onderaannemers op tijd te betalen , maar dat gebeurde niet en dus voelde ik me schuldig en wilde niet meer voor hem werken. Ik was het ook zat om met zo'n oplichters bende te werken van hoog tot laag om maar te zwijgen van de beide projectleiders , het was anders als bij van straten daar gebeurde veel uit onwetendheid maar hier werd de zaak permanent belazerd. Zelfstandig Ik kon met behoud van uitkering voor mezelf beginnen, eigenlijk wilde ik dat nooit , maar zoals je ziet zeg nooit ……. Waarom wilde ik nooit voor mezelf werken omdat ? omdat ik thuis altijd tijdens het eten gestoord werd, wij hadden een winkel en als die gesloten was kwamen de mensen achterom, dat gaat vaak zo in een dorp , en dat was het enige moment dat wij redelijk rustig samen waren als instabiel gezin. Ik ben begonnen met advertenties nakijken over vergunningen in het Veldhovens week blad , en iedereen gebeld , er waren verschillende mensen die blij waren want in tegenstelling tot nu(2013) had geen enkele aannemer tijd . Omdat ik nog weinig inkomen had ging ik in de begin periode nog als leraar invallen tijdens het werk Allerlei projecten Ik heb even aan de Floor evers gewerkt en ik kan daar alleen maar van zeggen dat ze als eerste een niet rokers kantine hadden, waar overigens niemand ging zitten, dat is wel veranderd, toen heb ik wat werk gekregen en mijn eerste klus was bij hans dekkers in Veldhoven, zijn vrouw was ergens familie van mij en die klus heb ik samen met Johan van Zwet geklaard. Hierna kon ik voor een dag aan de slag als leraar op het RIVM voor aspirant gezel leerlingen, en dat was erg leuk maar tegelijkertijd ook niet helemaal eerlijk ik had afgesproken dat ik mijn telefoon mocht gebruiken tijdens de lessen omdat ik voor mezelf aan de gang was. Ik heb dat eerlijk zoals ik altijd ben tegen de leerlingen gezegd , en die vonden dat wel spannend , als er dan gebeld werd waren ze muisstil , ik had er zelf wel een beetje een schuldgevoel over, maar het ging erg goed. Ik had een klas metselaars en dat klikte erg goed er waren er bij die nooit metselaar zouden worden en bij het bedrijf de hele dag moesten poetsen , en ik heb daar af en toe actie voor ondernomen, op een of andere manier liggen metselaars mij wel , ik had er enkele hele goeie leerlingen bij waar onder Harold Smetsers , die had wat last van moeilijk vervoer van en naar spoordonk , omdat zijn vader oud metselaar , invalide gevallen was van een steiger , en die kon hem niet halen of brengen, dus die heb ik wel eens naar huis gebracht. Ondertussen hebben we een werk aangenomen in Veldhoven een kleine aanbouw en meteen daarop een verbouwing van een blok van 2 een houten skeletbouw ook in Veldhoven, daar hebben we wel
gelachen we waren onder een afdak aan het storten met een betonmixer en het was woensdag middag dus hun en andere kinderen waren vrij , en die wilden komen kijken , Johan is daar altijd streng in en we zeiden je mag wel kijken maar dan moet je op je plaats blijven de klanten hadden een paar van die gymzaal banken op enige afstand gezet , en die zaten vol met kinderen van 5 tot 10 jaar, dat was ons optreden voor onbetaald publiek. De buurman was bedrijfsleider bij de HEMA en werkte lange dagen , hij zou zelf ook wat doen , o.a het schilderwerk , op een gegeven moment is hij laat in de avond de voordeur gaan schilderen , en hij is tijdens het schilderen in slaap gevallen, en zijn vrouw heeft hem laten slapen. Het werk werd steeds meer en Johan moest in vaste dienst komen en ik kon niet meer op school werken. Ik heb heel wat moeite moeten doen om erachter te komen hoe je iemand in dienst moet nemen, via de belasting ? die weten van niks, via de bond , die weten ook niks, mijn boekhouder weet ook niets , kortom ik heb ongeveer alles geprobeerd . Ik herinner me nog dat ik op de lts een collega had die uit curaçao kwam maar van Bergeijks origine, die vertelde dat daar overal corruptie was als je een paspoort of zo moest verlengen dan deed je 5 gulden ertussen en ze hielpen je meteen. Hij kwam om diversen redenen terug naar Nederland en iedereen zei nu zal je onze goede organisatie eens leren kennen, nu hij woonde al een jaar bij zijn ouders en moest allerlei papieren hebben en kon er niet aankomen , niemand wist hoe hij/zij het aan moest pakken , dus ik denk dat onze organisatie onoverzichtelijk en onduidelijk is iedereen verschuilt zich achter regeltjes , dus ik denk dat een beetje corruptie mensen inventiever maakt en dat het voor iedereen duidelijker is. Maar via een loonadministratie bedrijf het scab heb ik Johan aangenomen die hebben het geregeld ik weet niet hoe , maar dat zal me ook een zorg zijn. Vanaf dat moment ging het hard ik nam mijn eerste huis aan van Kuipers uit Best , hij leverde alles wat met klei te maken had , want zat in die business, ik nam 2 timmerlieden aan Henri Verzantvoort en Marco Olmanst, Henri was redelijk zelfstandig Marco helemaal niet, samen ging het goed, voor dat huis had ik Boerenkamp uit Duizel als Metselaars onderaannemer , dat ging niet slecht maar ze waren te duur. Op dat eerste huis hebben we weinig verdiend mede door de te lage prijs maar ook door de dure metselaar, het was wel een huis naar mijn hart modern met speciale details. Daarna hebben we een verbouwing aangenomen voor van loon(zo heette hij niet maar zo noemde hij zich omdat hij zijn naam niet genoemd wilde hebben, wegens belasting schulden etc. Dat was een leuke verbouwing de stiefoom van Johan kwam erbij die kon niet veel maar wel werken, en we werkten af en toe op zaterdag en dan kwam de vader van Henri mee helpen, en onze klant rob vond dat geweldig , want hij vond Henri goed maar als vader erbij was werd Henri klein en kon hij niks in de ogen van vader, dan werd er gevloekt en getierd van jewelste , en Rob die vond dat keigaaf , ik denk dat hij dat herkende van zijn vader die in Rotterdam in het hout gezeten had, en hij die vernederingen ook moest ondergaan. Het huis was niet veel het was gebouwd door een corrupte ambtenaar van de gemeente Veldhoven die hoofd van de wegenbouw afdeling was ,het hele huis was dan ook opgetrokken met staatstenen, er moest een nieuwe zware kap op , maar omdat de constructie niet veel soeps was hebben we extra versterkingen moeten aanbrengen uiteindelijk is het een mooi huis geworden , wat onpraktisch was ingedeeld.
Als ik de verhalen die we daar hebben gehoord allemaal moet opschrijven ben ik morgen nog bezig het een was nog sterke als het ander , en Rob die kon vertellen om van te smullen, een zal ik er vertellen. Hij was als hout uitzoeker overal in europa werkzaam , hij liep door de bossen en merkte dan de bomen die gekapt moesten worden aan , en hij verkocht die, dat was ongeveer zijn echte beroep, maar hij handelde er van alles bij. Op een keer konden ze in oost Duitsland 2 tanks kopen om door te verkopen aan Italië , ondernemend als hij was ging hij met een maat er op af , ze hadden uiteraard geen verstand van tanks , maar ze liepen nog en zijn maat had gezegd dat hij in orde was , ze betaalde contant en reden met die tanks weg naar een plaats waar ze die zouden ophalen voor Italië, ze stoppen en kijken alles nog een keer goed na , ze doen een klep open en daar lagen 2 mitrailleurs waar ze niet op gerekend hadden , dus die hebben ze als extra mee naar huis genomen. Johan stond met mij op een bouwbeurs in Eindhoven , we hadden een heel goede presentatie en berekende meteen uit wat een verbouwing ging kosten , daar hebben we diversen klussen uit gehaald en een onvergetelijk contact gelegd , Ik kreeg contact met ABC woningen uit Almelo met directeur en eigenaar Holsten, die wilde zijn markt uitbreiden en vroeg of wij geen huizen voor hem wilde bouwen in zuid Nederland, daar had ik wel oren naar hij gaf me een paar voorbeelden van huizen en wat ze moesten kosten, ik ben aan het rekenen geslagen en kon ze daarvoor maken, bijkomstig was dat ik daardoor kon groeien. De eerste woning die we gingen bouwen voor ABC was de woning in vlijmen voor de familie Kroneburg, hele leuke mensen en die betaalde keurig op tijd aan ABC maar ABC liet wel wat op zich wachten met betalen, de woning bouwen liep zonder problemen met onze eigen mensen en met toon van Kemenade als onderaannemer metselen , die waren in best tijdens ons eerst woning bij de buren aan het metselen en die waren een stuk goedkoper als die wij aan dat huis hadden. Met de metselaars klikte het meteen Ad van Hattum en Rinus Sporen en nog een metselaar was een goed koppel van leeftijdgenoten die net zo eigenwijs waren als ik. Ad die zij nooit veel behalve tegen mij omdat zijn zoon een goede wielrenners was geweest en ik was gek op wielrennen , Rinus was een geweldige vakman en die praatte voor 2 , hun werkte per uur en wij zorgeden voor een opperman dat was Johan meestal . Johan was een jack of all trades and master of none , maar de bouw schoonhouden kon hij als geen ander. Bij de familie Kroneburg had mevrouw een tante van 65 jaar en die ging naar Santiago lopen ik wilde niet dom overkomen maar dacht dan moet je de oceaan over, het bleek echter om Santiago de Compostella te gaan in Spanje en dat was 2400 km , ik was daar nogal van onder de indruk. Het huis was bijna klaar en de familie had alles betaald en ik had nog niet alles binnen , en holtkamp beloofde maar, eigenlijk werd het ene gat met het andere gevuld want intussen waren we begonnen aan een groter huis in engelen ook leuke mensen en een mooi huis , het was al drukker en ik had Wil Weijers aangenomen als timmerman , een mopperkont 1e klas maar kon wel timmeren. De betalingen bleven steeds verder achter en we kregen steeds meer werk van ABC 4 in Roosendaal in rijen en in Oosterhout alles bij elkaar werden het er steeds meer en nam ik ook meer personeel aan o.a. een metselploeg uit de buurt van gemert nutje ofwel arno en zijn maat hans van dijk en een jongen die oom moest zeggen tegen van dijk , het waren echt lompe bouwvakkers maar nutje was als leider geweldig ze legde voldoende stenen weg en erg netjes, een broer van hans was bij me komen
werken als voorman, dit waren echte goede bouwvakkers en de voorman deed aan marathon lopen die trainde heel wat af , hij kwam regelmatig te voet naar het werk , en liep toptijden bij de veteranen. In de top tijd had ik 25 mensen aan de gang en zeker nog 8 ingehuurd , ik noem het top tijd maar dat was alleen maar omdat we veel werk hadden ik had een uitvoerder aangenomen die niet veel toevoegde Jos Maas uit Maarheeze een werkvoorbereider die er weinig van kon Tom Jansen een hele goeie secretaresse Ellen van Aalst en we zaten in een nieuw kantoor aan de vondellaan in Eindhoven. Het moest mis gaan de snelle groei brengt veel kosten met zich mee , de organisatiekosten werden niet doorberekent in de aanneemkosten en abc bleef zover achter met betalen dat het niet vol te houden was, komt nog bij dat Nutje die goed kon voetballen en nadat hij 5 goals had gescoord onderuit werd getrapt. Gevolg zijn been was gebroken dus hij moest 8 weken thuis blijven , dan waren de regels voor de ziektewet net veranderd en had ik het bijna rond zodat iedereen verzekerd was en toen gebeurde dit, komt nog bij dat nutje verkeerd was behandeld in het elkerliek ziekenhuis in Helmond , dus het duur de bijna een jaar dat hij thuis was , op zich nog niet heel erg maar de ploeg functioneerde niet goed zonder nutje , ze kregen ruzie met Johan , eigenlijk kreeg iedereen ruzie met Johan en die wilde ik ontslaan , toen ging hij de ziektewet in ook dat heeft een vermogen gekost. Dus het failliet hing in de lucht, terwijl de tijden en het werk goed waren, ik had klein moeten blijven maar had idealen . Gelukkig ben ik op eigen initiatief een jaar ervoor een bv begonnen met een holding en nog een werkmaatschappij , en een oplettende notaris stagiaire zie dat ik van die extra bv ook een werk bv kon maken. We gingen failliet en moesten alles verkopen wat we hadden het huis en alles want dat had ik ingezet Dom natuurlijk maar ik geloofde steeds naïef als ik ben dat het goed zou komen, de afhandeling was klote die curator was een onbeschofte lul 1e klas deed niets en beurde toch wel zijn geld. De Rabobank behandelde mij als een crimineel , ik mocht met niemand geen contact hebben en ze wilden nergens over meedenken, terwijl ze de enige waren die alle geld wat ze moesten hebben gehad hebben en wij hadden geen cent meer. Ik vind dat de Groof onze accountant die ook adviseur was het ook niet goed heeft gedaan , en ik denk dat ze dat zelf ook wel inzagen , want ze hebben me bij de afhandeling van het faillissement enorm goed geholpen. De belasting eiste 275000 gulden van mij privé , dat sloeg nergens op maar proberen doen ze dat altijd , toen heeft de belasting adviseur leo van der Zandt een afspraak gemaakt met mij samen op het belasting kantoor , en heeft ze daar de wind van voren gegeven , uiteindelijk konden we het afkopen voor 15 000 euro. Voor een klant van ons Frank Robben moesten we een villa bouwen in Maarheeze en die heeft ons dat voorschot van 15000 gegeven zodat we dat konden betalen. Daarvoor hadden we privé al enkele problemen opgelost ook met behulp van de Groof , we wilden 2 kavels grond kopen in België Neerpelt eigenlijk wilden we er 3 maar dat konden we niet rond krijgen. We hadden geen gulden dus hoe kun je dan iets kopen , de Groof m.n. Henk v/d Weijden had aan de bank mijn salaris doorgegeven van 80.000 gulden per jaar , op basis daarvan kon ik het geld krijgen van de bank.
De dag nadat ik de lening rond had ging mijn salaris omlaag naar het minimum loon, dat kon een accountant toen nog adviseren tegenwoordig mag dat niet meer want dan zijn ze verantwoordelijk voor die leugen. De bedoeling was om een huis te bouwen en het dan te verkopen , zou dat mislukken dan bleven we daar wonen. Alleen had ik een rare constructie bedacht , in België mocht je niet meerdere stukken grond kopen en erop gaan bouwen want dan werd je als projectontwikkelaar gezien, dus schreef ik de 1e op mijn naam en de 2e op maarten zijn naam. Op zich slim , maar achteraf ook wel een probleem , omdat ik eigenlijk in het eerste huis wilde blijven wonen en het 2e verkopen, maar het liep anders het 1e werd verkocht en dus moesten we naar het 2e huis. De bouw ging ook een beetje anders als verwacht want in België en heel europa bouwen ze eigenwijs en in Nederland lopen ze in de maat, eigenlijk net andersom. Omdat het allemaal anders ging had ik besloten om peter Claes in te schakelen als aannemer, en ook dat is anders als in Nederland. Alle materialen moest ik zelf kopen en het grond werk ook zelf regelen , dus via peter kwam ik in contact met Ludo Verbeek , een op het eerste zicht stugge man , die maakte een prijs voor het grondwerk en ook hier was het schrikken voor mij , want men is gewend rond Neerpelt en omstreken om de bouwput vlak te maken en dan sleuven te maken zodat de beton gelijk komt met de bouwput. Dus Ludo aan de slag graaft uit zo vlak als een biljarttafel en maakt de sleuven, het staat klaar dus ik ga naar Monique Gerets van de gemeente en vraag wanneer ze kunnen keuren omdat ik de week erop wilde gaan storten. Keuren vraagt ze , wat bedoel je , ik zeg de grond of die sterk genoeg is, al stort je er zand in dat moet jij weten zei ze, dat was schrikken , maar wel duidelijk anders als in het Nederland van bemoeizucht en foute regels , want stel voor dat de gemeente komt keuren en zegt het is ok dan nog is het onze eigen verantwoording , dus dat is allemaal onzin om ambtenaren aan de gang te houden en de bouw te stagneren. Dus ik aan de slag met de beton , ook al een verschil met Nederland de chauffeur helpt volop mee met storten en ze hebben een veel langere uitloop bij zich. Daarna komt Peter en doet ook alles wat je anders kan doen anders,hij begint met een darmpje te slaan voor het water , besteld stenen cement en zand wat ik moet betalen en hij kan aan de gang, met zijn spitse troffel en de specie is genaakt van heel fijn zand . Hij heeft een molen en gereedschap bij zich en 4 profielen plus planken, hij stelt alles zelf en alleen waar hij moet gaan metselen , en hij doet alles alleen,de stenen worden met een lange kraan vanuit de vrachtwagen direct op het dek gezet dus hij heeft geen extra hulp nodig, af en toe helpt zijn vrouw eens mee. Als het metselwerk klaar is moet je maar zien , wat je doet , gelukkig hielp hij me aan een timmerman George Monten een heel ander iemand hij begon laat kwam als het hem uitkwam maar was wel een heel goede vakman, die zorgt voor het dak en afwerking daarvan, voor de kozijnen had ik Harrie Cardinaals een klein timmerwerkplaatsje maar ook een goed vakman , plus dat het goed met mij klikte hij had een man in dienst Danny Cardinaals die eigenlijk geen familie was . Ze verzorgde de kozijnen en deuren van ons huis en dat liep lekker en soepel , ik keek af en toe mijn ogen uit omdat ik hun manier van werken niet gewend was, en daarom heb ik ook Belgische mensen gekozen.
Dan kwam de elektricien en de loodgieter , Klaus Muller en Henk van der Heijden, de eerste kon je 100 % van op aan en de laatste werd je gek van , die kwam in de avond voor dat de vloer erin ging de vloerverwarming leggen , en dat was toen in België iets moeilijks terwijl wij in Nederland dat toen al heel normaal vonden. Het hele huis is dus door onderaannemers gemaakt en ik was de regisseur, maar dat is in België en Duitsland en Frankrijk normaal , en terwijl ik dit schrijf denk ik dat we er in Nederland ook meer naar toe gaan, alles gecoördineerd door een adviseur, maar in België ben je dat zelf. Ook in België zijn aannemers die het hele project doen , maar die zijn aanmerkelijk duurder, en pakken veel meer percentage als de Nederlandse aannemers, vroeger had een aannemer van alles 25% en nu niet eens meer 10 dus dat is voor al de risico's te weinig. Tijdens de bouw was ik met Brabant Huizen doorgegaan om een villa te bouwen in Maarheeze voor Frank Robben , ik deed dit ook gedeeltelijk met Belgische aannemers zoals de keigoeie Ludo Verbeek en Harrie Cardinaals . Ludo was de zwemvijver aan het uitgraven en kwam even met mij over het werk praten voor aan de weg , terwijl ik stond te praten hoorde ik zijn machine draaien , ik zeg wat is dat, oh das niks dat is onze Joris , die kan dat goed , en inderdaad hij kon dat heel goed voor een menneke van 9 jaar , hartstikke vlak en keirustig. Harrie maakte alle ronde kozijnen en deuren tegen een betaalbare prijs en kei goed , ik had ook al bij Goossens prijs opgevragen maar die gaf geen prijs af. Dit was het mooiste project wat we tot dan toe gemaakt hadden met ronde ramen een erg grote villa in Spaanse stijl , het stond dan ook op El Pinar , een plek waar vroeger 2 barakken stonden met mensen uit die Spaanse buurt , en die werkte bij Philips. Met Frank klikte het bijzonder goed en hij had leuke ideeën en ik was(ben) knettergek hij wilde een kleine kelder , op zich niets mis mee , emmers heeft die zo gemaakt voor 10.000 gulden , maar toen zei hij eigenlijk moesten we er een gewelf inmaken , ik dacht hij is gestoord want dat kan niet meer. Maar ik vond het idee wel heel erg leuk dus zijn we samen met de metselaar Rinus eens gaan nadenken of het kon , en we zijn het gaan doen, iedereen zonder ervaring en we hadden de klok wel horen luiden , maar waar de klepel moest hangen wisten we niemand. Dus toen zelf het wiel maar eens uitvinden, Johan en ik hebben een hoeklijn op de beton aangebracht en een bekisting gemaakt van hardboard , toen hebben we allemaal latjes gemaakt ter dikte van de lintvoeg en Rinus mocht gaan metselen, Tony de zoon van Toon van Kemenade was wel jaloers dat hij dat niet mocht maar daar durfde ik niet aan omdat ik wist dat Rinus normaal al goed was en omdat hij dit heel erg leuk vond. Resultaat een prachtig gewelf in zijn wijn kelder met binnen ook nog gemetselde rekken die mocht Tony maken , we hebben er ook nog een gemetselde trap ingemaakt , het resultaat is geweldig. Mede door dit werk waren we weer een beetje boven jan met Brabant huizen, en we hebben voor Robben ook nog een bedrijfshal gezet in Uden , dat was ook apart maar daar zat voor onszelf niet zoveel werk in. We hebben allerlei kleine klussen gedaan die soms gemakkelijk en soms met moeilijkheden te paard gingen, zoals een kleine verbouwing aan de broekweg in Zeelst. Dat ging allemaal redelijk soepel en de mensen waren meegaand in het proces, hoewel er waren wel enkele irritaties, ze hadden gedacht dat de douche in 2 weken klaar zou zijn en dat zou hij ook geweest zijn als hun de tegels op tijd hadden geleverd.
Vooraf dachten ze daar heel gemakkelijk over dan gaan we toch tijdelijk 2 weken bij de buren douchen die vinden dat niet erg , en inderdaad dat vonden ze niet erg , maar ik had ze van tevoren gewaarschuwd , dat valt altijd tegen die privé dingen wil je graag privé houden en dan is 14 dagen lang. Dan was er nog iets met meerwerk over elektra punten , dat hebben we opgelost. Het grootste probleem was met de loodgieter , die had tijdens de goten aanbrengen alle ramen beschadigd , dus die hield ik geld in tot dat het opgelost zou zijn. Van Veldhoven was ook nog met een achternicht van mij getrouwd , dus dat lag allemaal moeilijk, hij zei , ik ben daar voor verzekerd , dus als de verzekering betaald komt het goed. Het duurde meer dan een jaar tot hij met aanmaningen begon , maar het probleem was nog niet opgelost. Nog een jaar later gingen we bouwvak vieren bij een zwager van hem in Zeelst Frank van Grootel , ook een achterneef van mij en hij zat daar zat en chagrijnig aan de bar , opeens worden we door de moeder van Frank ( dom mens die van toeten of blazen wist) buiten gezet . Ze(mijn werknemers) hebben me rustig moeten houden en we gingen naar een ander café ietsje verder op het terras zitten, opeens komt de loodgieter lang gelopen , ik ben op hem afgestormd en heb hem aangevallen , ze hebben mij er vanaf moeten trekken en ik ben toen maar naar huis gegaan. Ik had hem redelijk toegetakeld , maar had er wel spijt van want dat is niet de oplossing die ik wilde, hoewel ik niet fout was in ons geschil. Ik heb hem die zaterdag gebeld en gevraagd of ik langs mocht komen, en dat mocht , we hebben de zaak uitgepraat en ik heb hem de helft van het openstaand bedrag betaald. Meer problemen heb ik niet gehad met klanten , het grootste probleem had ik met mezelf ik was veel te toegeeflijk naar klanten toe terwijl ik dat als uitvoerder totaal niet was, dan kon ik me altijd verschuilen achter de begroting of de directeur en nu kon ik het zelf beslissen , en dan kwam mijn te zachte aard voor dit werk naar boven. Intussen had ik in België een groot huis gebouwd voor onze oude buurman Mark van de Graaf en dat mocht ik uitzonderlijk (zoals ze in België zeggen) via Brabant huizen bouwen , daarna moest ik een Belgisch bedrijf hebben . Er is niet veel bijzonders gebeurt tijdens de bouw Mark was een prima klant die zelf uit de bouw kwam en dus wel wist hoe het allemaal moest en ging. Naderhand hebben we nog wel een klein probleempje gehad in zijn garage , mark die boorde een gat in het plafond om een trap op te hangen en belt mij met de boodschap dat hij door een leiding heeft geboord, ik zei meteen dat kan niet. Dus ik kijken en het lekte zo giga veel dat ik begon te twijfelen , maar het was geen lek maar tijdens de bouw zijn de in België gebruikelijke kanaalplaten vol water gelopen , en ik dacht dat zal er na ruim een jaar toch wel uit zijn, niet dus . We hebben toen nog enkele gaatjes geboord zodat het water overal uit was, op die plek hadden we tijdens de bouw ook een probleempje gehad met storten, er was een stukje bekisting (ondersteuning) weg gegaan en er liep beton weg , of eigenlijk spatte die weg , en er stond elke dag een man te kijken en die zat onder de betonspatjes , daar hebben we geen last meer van gehad. Alles bij elkaar hebben we 8 huizen gebouwd en een tiental verbouwingen , die we vaak via onze makelaar grensland kregen.
In Nederland hebben we een 20 tal huizen gebouwd en het laatste was een moeilijk huis van de familie Kessels , waar we al 4 verbouwingen voor hadden gemaakt. Dat was ook een verhaal apart , we werden in eerste instantie niet uitgenodigd om die bouw te berekenen omdat de architect 2 bevriende aannemers had uitgenodigd , maar die prijzen waren zo verdacht gelijk dat ze mij ook vroegen, en ik reken het uit en kwam 30.000 gulden lager uit , en achteraf mag ik zeggen dat ik zo elke week wel een huis wil aannemen . Ik moet wel zeggen dat het een moeilijk huis was met rare betonconstructies , maar met mijn beton verleden was dat geen probleem, sterker nog ik vond het erg leuk, ik heb de constructeur en de gemeente Eindhoven nog laten opdraven omdat ik de berekening niet helder vond , maar het is allemaal goed gekomen. Een gigantisch vervelende klus was van Houtkamp in Valkenswaard, zij was een rare nicht van mijn vrouw , maar ik vind dat altijd een uitdaging, dom mar zo ben ik nu eenmaal. Het was een grote klus en er was een opzichter aangesteld om het werk te controleren , dat ging allemaal ordelijk goed tot de controleur een fout maakte en het teveel met mij eens was , toen moest er een andere komen. We hebben daar spectaculair werk gemaakt op renovatie gebied en madame stond er heel de dag bij en elke steen werd gekeurd , er was echt niet te werken voor hun , en de betalingen liepen ook al achter , op een gegeven moment was het zo erg dat ik de steiger heb afgebroken en weg ben gegaan, dat heeft me veel geld gekost. Ik heb een advocaat ingehuurd , die zei dat klusje klaren we even , nee dus het heeft zeker 20.000 gulden gekost en de haat die ik nog steeds voel, omdat ze zo oneerlijk waren en onredelijk. Als ik over dit werk alles omschrijf denk je waarom was je zo gek , en dan denk ik inderdaad , ik wilde bewijzen dat ik het wel aan kon om met die gekke familie te werken, ze was al net als moeder mensen schuw , terwijl ik toen nog dacht dat zal wel niet van moeder op dochter overgaan. Erg dat je zo'n verhaal negatief moet opschrijven want we hebben heel vaak fantastische klanten gehad zoals Roel Vos en Ellen . waar we 2 verbouwingen hebben gemaakt. De eerste was redelijk ingrijpend omdat het een oud bruin huis van binnen was en omdat allerlei voorzieningen uit de tijd waren , maar de keuken was nog erg nieuw. Die moest er ook uit en die hebben we gedemonteerd en bij onze Jeroen in huis geplaatst , met enkele aanpassingen . Later hebben we een aanbouw gerealiseerd , ik vind het de mooiste die we ooit gemaakt hebben , met stenen die gelijmd moesten worden , en dat hadden we nog nooit gedaan, alweer zo'n uitdaging die ik niet uit de weg ben gegaan. Maar het was wel moeilijk omdat de stenen erg ongelijk waren en de lijmvoeg erg klein was , dus Clemens en Harold hebben wat afgevloekt , maar het resultaat is erg goed. We hebben nog wel een probleempje gehad met de oude riolering , maar dat is allemaal opgelost, en dan blijkt dat je die 10 % echt wel hard nodig hebt voor winst en risico. Ik schrijf nu allerlei klusjes op door elkaar van Noord-zuid bouw en Brabant huizen In Overpelt hebben we een op zich normale verbouwing gedaan met een mooie badkamer met daaronder een kelder, fijne klus voor Nederlanders die veel grond en vrij wilden wonen.
Hun leverde een drain voor de badkamer en die was super ondiep en klein , dus erg nieuw en modern, we hebben die aangebracht ongeveer volgende regel maar hij lekte als een zeef, en we konden het probleem niet vinden in eerste instantie. Na dat we alles geprobeerd hadden hebben we de fabriek gebeld en gevraagd wat we fout deden , en toen bleek dat we het putje met kit moesten afdichten aan de bovenzijde want dat was meegenomen als vergaar putje , alles opgelost maar dit merk nemen we nooit meer want kit moet niet meetellen als vergaarbak vinden wij. De crisis heeft er mede voor gezorgd dat we onze werkzaamheden moeten staken en ik zelf met zoonlief nog enkele jaren wat klusjes doe en wat advieswerk voor diversen . Samenvattend Hoewel ik in de familie geen bouwvakkers vind en dat mijn vader dat niet wilde stimuleren heb ik me in de bouwwereld altijd goed thuis gevoeld , met vaak wat lompe bouwvakkers met een klein hart en die over het algemeen erg sociaal staan in het leven. Ik heb mooie werken mogen maken met prachtige mensen mogen werken , en zelfs als dat een keer niet was hebben die mensen iets toegevoegd aan mijn leven
Hans Bakermans 2013
