EEN BLADZIJDE UIT HET LEVEN VAN HET CAREL Op het moment dat wij arriveren stopt er een busje. Het blijkt de wijkbus te zijn. De deur gaat open en de chauffeur helpt een aantal mensen uitstappen. Direct loopt één van hen naar een zilverkleurige zuil en stopt daar een briefje in. Deze zuil blijkt niet alleen brievenbus te zijn maar ook receptenbus voor apothekers. De rustige fontein op de achtergrond zorgt voor een sfeervolle entree. Gezamenlijk lopen wij naar binnen. We melden ons bij de receptie waar we vriendelijk te woord worden gestaan en ons verzocht wordt even plaats te nemen. Wij kiezen er voor om bij het aquarium te gaan zitten. Een zitje verder zit iemand met een hond. Het is hier kennelijk een diervriendelijk centrum. Wij maken hierover een opmerking en krijgen een bevestiging. Er wordt ons verteld dat op de appartementsdeuren staat aangegeven dat er in dat appartement een dier woont, zodat hulpdiensten bij een calamiteit weten dat óók dieren gered moeten worden. De dierenbescherming komt regelmatig langs om te horen of alles nog goed gaat. Indien nodig bemiddelen zij voor een uitlaatservice. Intussen zien we dat het bij de receptie een drukte van belang geworden is. Maaltijden worden besteld, een dame wil zich inschrijven voor een bustocht en een ander voor een avondactiviteit. Een derde wil postzegels en een strippenkaart. De volgende vraagt of het koffieconcert nog doorgaat en een aantal cliënten wil zich opgeven voor deelname aan de cursus Tai Chi Tao en het klankschalen-project. En er hebben zich een aantal mensen verzameld voor de supermarkt die elk ogenblik open kan gaan. Verder ontdekken we een schoonheidssalon, een pedicure en een kapper. Wat kunnen we hier nog meer ontdekken?
4
Als we de gang inwandelen zien we rechts de appartementen en links een glazen wand waardoor de zon vrijelijk naar binnen kan. Dit maakt de gangen heerlijk licht en we genieten gelijk van een stukje natuur. Aan het eind van de gang lopen we langs de keuken alwaar een scala van geuren ons doet watertanden. De koks zijn met hun collega’s druk doende de warme maaltijd voor die dag te bereiden. Van één van de koks horen we dat er vandaag een thema-maaltijd is en dat er nu extra gekookt moet worden voor 82 personen uit de wijk en de aanleunwoningen. Morgen krijgen de centrumbewoners de gelegenheid, dan is de zaal helemaal vol! De chef-kok is in gesprek met de menucommissie. Gezamenlijk wordt het keuzemenu besproken waaruit cliënten dagelijks Wijkrestaurant hun eigen maaltijd samenstellen. We besluiten de koks niet verder te storen in hun drukke werkzaamheden en gaan door de speciale deuren met o.a. camerabeveiliging naar één van de drie complexen aanleunwoningen. Bij de lift treffen we de heer Zuidwijk aan in gesprek met ouderenconsulent Neeltje van de Raad & Daadbalie. Hij vraagt informatie over deze serviceverlening. (Ter info: de Raad & Daadbalie biedt diensten aan zelfstandig wonende ouderen. Deze diensten zijn zo gekozen dat ouderen zo lang mogelijk in hun eigen woonomgeving kunnen blijven wonen.) Wij worden door de heer Zuidwijk uitgenodigd om zijn zelf geschilderde schilderijen te bekijken. Verder laat hij trots zijn balkon aan ons zien. Het is net een tuintje. "Ik heb het hier prima naar m’n zin en ik kan hier elke dag biljarten". Nadat we hebben bedankt voor de gastvrijheid gaan we terug via de beveiligde toegang van Carel van den Oever. We nemen één van de drie liften die het Centrum telt. We gaan naar de eerste etage en lopen via de gang naar de Louis Armstrong Zaal (recreatiezaal). Voordat we de hoek om gaan, komen we een bekende tegen: visboer Arie! Maar hij heeft geen tijd om ons te groeten zo druk is hij met de verkoop. Nog
5
net voordat we de zaal inlopen zien we rechts van ons een bord waarop cliënten elkaar kunnen uitnodigen om iets samen te gaan doen. Verder hangt er een bericht over een avondje welke door de Cliëntenraad is georganiseerd. Naast het bord hangt de brievenbus van/voor de cliëntenraad. Als we de zaal binnen stappen vallen we met de neus in de boter: er is een koffieconcert. Dat treft! De zaal is goed gevuld, we moeten naar een plaatsje zoeken. Het aanwezige personeel begeleidt ons naar een tafel en vraagt of wij koffie willen. Nou, daar zeggen we geen nee op. "Welke koffie Zigeunerorkest Siperkov wilt u?" Verbaasd kijken we elkaar aan en zeggen: "Zwart en één met melk". "Dat kunt u ook krijgen", zegt de dame vriendelijk, maar ik bedoel: "wilt u cappuccino, crème koffie, espresso of gewone koffie". "Aaaah", zeggen wij, "geef ons dan maar een cappuccino en een crème koffie". En zo proeven we niet alleen de sfeer maar ook de diverse koffiesoorten. Nadat wij genoten hebben van de koffie en de muziek gaan we verder het Centrum in. Zo op het eerste gezicht lijkt het een doolhof maar door de goede bewegwijzering kunnen we alles vinden. Even verder op in de gang is een speciale rokersruimte. Hier kunnen cliënten, bezoekers en personeel roken. Dit is verder in het openbare gedeelte van het Centrum niet toegestaan. Cliënten mogen uiteraard wel op hun eigen appartement roken. Ieder appartement is, evenals het hele gebouw, beveiligd met rookmelders. Wanneer een melder rook signaleert gaat er automatisch een melding naar alle dects (mobiele telefoons) van het personeel en er gaat via de brandmeldcentrale bij de receptie een doormelding naar de brandweer. We horen dat een groot aantal medewerkenden met goed gevolg de cursus BedrijfsHulpVerlening (BHV) hebben afgesloten. De BHV’er is opgeleid om bij calamiteiten zoals bij b.v. brand of eerste hulp vakkundig op te treden. Als extra aanvulling hebben een aantal BHV’ers een cursus gevolgd om de Automatische Externe Defibrillator (AED) te kunnen bedienen. Dit apparaat kan levensreddend zijn bij circulatie-stoornissen. Alle cliënten van "Carel" hebben schriftelijk aan kunnen geven wel dan niet gereanimeerd te willen worden. Dit lijkt ons een geruststellend idee. 3 BHV-ers na een oefening 6
Iets verder in de gang is een activiteitenruimte waarin cliënten samenkomen die extra ondersteuning, structuur en begeleiding nodig hebben. De deelnemers hebben hun eigen specifieke programma, maar nemen zoveel mogelijk deel aan de reguliere activiteiten. Via o.a. de krant blijft men Diverse instrumenten voor de ontspanning betrokken met de wereld. Maar ook ontspanning d.m.v. klanken van b.v. klankschalen staat op hun programma. De tweede activiteitenruimte die we op deze etage tegenkomen is in gebruik door de Dagverzorging. Hier ontmoeten zelfstandig wonende cliënten (uit de wijk) elkaar die: - behoefte hebben aan contact met leeftijdgenoten; - ondersteuning behoeven bij b.v. het verwerken van het verlies van hun partner; - thuis wachten op een opname in een verzorgingscentrum en afhankelijk zijn; - worden verzorgd door partner of kinderen en waarbij de dagverzorging de (mantel)zorgers kan ontlasten; - het koken te belastend vinden; - het moeilijk vinden om veel alleen te zijn. Kortom deze zelfstandig wonende ouderen hebben door diverse activiteiten en nieuwe contacten een goedgevulde en welbestede dag in Carel van den Oever. Als we de scheidingsdeur, die op speciaal verzoek geopend wordt, passeren, komen we in het 2e complex aanleunwoningen. Hier ontmoeten we Thelma Tadema. Zij is vrijwilliger en is hier pas komen wonen. Recentelijk heeft zij een operatie ondergaan en is nu herstellende. Zij kan, evenals cliënten uit het verzorgingscentrum gebruik maken van o.a. de fysiotherapie, de huisarts, priklab en de medicijnkamer. Tevens heeft zij de mogelijkheid om thuiszorg te ontvangen welke geleverd wordt door Carel van den Oever. Ze heeft wel moeite om het rustig aan te doen. Als vrijwilliger is ze erg actief: maaltijden rondbrengen, assisteren bij bustochten, muziekmiddag, 6kamp, playbackshow, enz Maar ook als aanleunbewoner kan zij aan de vele activiteiten die het Centrum biedt meedoen.
7
De “Carelvrijwilligers
Na ons gesprek met Thelma keren we terug en gaan via de beveiligingsdeur op de 2e etage naar het verzorgingsgedeelte. Uit een zijdeur komt Eline (receptioniste). Zij is net onder de zonnebank geweest. Niet alleen om te kleuren maar ook om te ontspannen en energie op te doen. Verbaasd als wij zijn vragen wij haar of er nog meer van dat soort ruimten zijn in dit Centrum. "Jazeker" antwoordt zij: "Wij kunnen gebruik maken van 2 fitnessruimten, Tai Chi Tao en laatst hebben we tijdens de Dag van de Verpleging een heerlijke stoelmassage gekregen". "En in de zomer gaan we barbecuen. Jaaa, er wordt goed voor het personeel gezorgd. Maar, als jullie mij niet kwalijk willen nemen dan ik ga nu weer verder. Tot ziens".
Tai Chi Tao voor cliënten 8
en personeel
Een paar meter verder komen we teamleidster Ellen tegen met een aantal leerlingen voor een snuffelstage. Ellen is niet alleen teamleidster maar ook praktijkopleider. En zij is zoals zij zelf zegt "ervaringsdeskundige". Zij is via het opleidingsbeleid van Carel van interieurverzorgster tot teamleidster/praktijkopleider opgeklommen. (Daarbij is zij ook nog eens revue- en playbackshowster, net als een aantal andere collega’s). De leerlingen zijn enthousiast over de goede sfeer in het Carel en over de diverse mogelijkheden! Wij laten het vrolijke stel achter ons en lopen verder en komen bij de 3e activiteitenruimte. Hier worden 7 dagen per week ‘s-morgens en ‘s-middags diverse activiteiten aangeboden. U kunt hierbij denken aan het (voor)lezen van krant tot detective en literaire werken, beluisteren en beleven van muziek, geheugentrainingen, spelactiviteiten, creatief bezig zijn, klankschalen, ontspanning en meer bewegen voor ouderen. Maar ook mee doen aan het aaidierenproject is mogelijk of weer eens zelf koken in de speciale keuken. Cliënten kunnen ook deelnemen aan de Playbackshow of de 6kamp. Deze beide activiteiten worden samen vorm gegeven met personeel en vrijwilligers en zijn uitgegroeid tot jaarlijkse festijnen waar reikhalzend naar wordt uitgekeken. Wij krijgen meteen zin om mee te doen. We nemen de lift naar de derde etage en komen mevrouw Hobma tegen die hier logeert i.v.m. herstel na een knie-operatie. Zij en haar echtgenoot kunnen van alle activiteiten en diensten gebruik maken. Samen met haar echtgenoot verblijft zij hier alweer voor de 3e keer. Zodra zij hersteld is vertrekken zij weer naar Canada. Haar man vertelt ons: "Ik onderhoud de contacten met de familie in Canada via het internetcafé. Het is leuk om op die manier iedereen op de hoogte te houden". Hij maakt er graag gebruik van net als veel andere cliënten die al dan niet met behulp van vrijwilligers leren met een computer om te gaan en hun (klein)kinderen een e-mail of foto sturen.
9
In de algemene ruimte die zich op deze etage bevindt wordt cliënten de mogelijkheid geboden samen te dineren. Als we om het hoekje kijken zien we een geanimeerd gezelschap die zich over de versbereide maaltijd ontfermt. De diëtiste vertelt ons dat ze zojuist een aantal vragen beantwoord heeft en voedingsadviezen heeft gegeven. We nemen de andere lift naar de vierde etage. Daar treffen we een druk doende Marike (waarnemend hoofd zorg) aan die de "multifunctionele" ruimte inricht voor een bijscholingscursus. Verder maken de Ondernemingsraad, bewoners uit de aanleunwoningen en de Cliëntenraad gebruik van deze ruimte. De Cliëntenraad vertelt ons dat ze een paar jaar geleden heeft Jaarvergadering van de Cliëntenraad meegedaan aan een project van de gemeente Den Haag. Dit proefproject ging over eenzaamheid bij ouderen. Veel ontwikkelde ideeën en activiteiten worden nu elders gebruikt. Even verderop is een medewerker van de Technische Dienst bezig bij een cliënt. Een ondeugdelijk apparaat heeft een storing veroorzaakt. Nadat dit is opgelost, gaat hij naar een nieuwe cliënt waar de tv ingesteld moet worden voor de ontvangst van de eigen kabelkrant van Carel van den Oever. "Maar dat is niet het enige werk dat de Technische Dienst verricht", zo vertelt hij ons. "Het onderhoud van het gebouw en alle installaties wordt door ons verzorgd". "We kunnen en doen van alles" wordt er gegrapt. "Ook een lekke band?" vragen wij. "Ook dat doen we" is het antwoord. Op de vijfde etage komen we mevrouw Van Leeuwen tegen die op weg is naar haar appartement voor de Zorg en Leefplan-bespreking. Zij vertelt ons dat tijdens zo’n overleg de stand van zaken wordt doorgenomen met haar en/of familie. Besproken wordt welke zorg en ondersteuning zij nodig heeft. Indien nodig worden er diverse disciplines bij dit gesprek uitgenodigd. Verderop in de gang is de huishoudelijke dienst bezig. Appartementen en algemene ruimten worden door hen schoon gehouden.
10
......mist met één, twee pruimpjes niet.
Maar ook in de tuin wordt het meubilair gereinigd zodat in het voorjaar als de temperatuur het toelaat een ieder op een schone stoel kan zitten. Op de zesde etage kunnen we genieten van het uitzicht dat we hebben. Een behoorlijk deel van Den Haag kunnen we overzien. Wij houden hier wel van en het lijkt ons erg leuk als je op deze etage een appartement hebt. Maar we kunnen ons ook voorstellen dat anderen liever niet zo hoog willen wonen. We wandelen verder de gang in en zien een groepje mensen gezellig met elkaar praten. We horen dat de "medicijnzuster" belaagd wordt met vragen over doktersspreekuren, medicijnen en wanneer de trombosedienst aanwezig is. Uiteraard bemoeien we ons niet met dit gesprek. In de zusterspost zien we Kitty achter de computer zitten om gegevens in te voeren en via het interne netwerk op te slaan voor collega’s.
11
We lopen de trap af naar beneden en komen weer op de begane grond en gaan naar de uitgang. Maar voordat we daar zijn passeren we de personeelskantine, de Bistro alwaar zanglustigen uit het Centrum verenigd in "de Oevermerels" oefenen en de bibliotheek welke een grote collectie boeken heeft (o.a. veel Personeel aan de koffie grootletterboeken.) Er wordt ons verteld dat er een goede samenwerking is met de Openbare Bibliotheek, er worden diverse programma’s samen gepresenteerd. Dan komt de uitgang in zicht. De receptioniste groet ons vriendelijk en vraagt of we van de rondleiding hebben genoten. Voor ons is Centrum Carel van den Oever een open en interessant boek geworden. Nog even na pratend komen we tot de conclusie dat we dit boek nog eens willen lezen. We besluiten naar de Gaardesingel te lopen, welke achter het Centrum ligt en daar op een bankje in het zonnetje genietend dit boek nog eens door te lezen.
12
