ZENDINGS MAGAZINE JUNI 2013

ZENDINGS M AG A Z I N E JUNI 2013

INLEIDING Zending – Kernactiviteit van de VEZ Ik ben de tel kwijt. Zó veel zendelingen zijn in de loop van de jaren vanuit de VEZ uitgezonden en uitgezegend. Súper! Gewéldig! Sommigen voor ultrakorte tijd, zoals de ‘zomerzendelingen’, anderen voor hun hele leven. En voor allebei is wat te zeggen. Allebei hebben hun eigen en bijzondere betekenis. Kort en krachtig enerzijds, diepgeworteld en solide anderzijds. En wat wij niet kunnen weten, weet God alleen, namelijk wat het allemaal teweeg heeft gebracht! Wat de vrucht is van al het geploeter en al het gezweet. Want tjonge, het is niet niks! Hoezo ‘zendingsromantiek’? Mooie, witte stranden, bezaaid met frisgroene palmen? Eén grote misvatting! Zending is ‘bloed, zweet en tranen’. Ja, veel zweet en nog meer tranen. Maar …….. de troost: “Zij die in tranen zaaien, zullen oogsten met gejuich”!¹ Zie daar, de bemoediging! Van God Zelf! Want die hebben zij nodig! Onze ploeteraars, onze kanjers-opafstand. Afstand! Best vaak oorzaak van eenzaamheid, onbegrip van beide kanten, stress en teleurstelling. De frontsoldaten, die absoluut niet zonder een sterke achterban kunnen strijden. Een achterban die voor hen door het vuur gaat, alle moeilijkheden met hen samen trotseert. Dat was de reden dat mijn vrouw Els en ik begin jaren tachtig op het idee kwamen om een Zendingsteam te formeren. Om gericht sturing te kunnen geven aan het groeiend aantal zendelingen die vrij ad-hoc, met weinig of geen afspraken en met nog minder rugdekking waren vertrokken. Nee, het moest niet ‘Zendingscommissie’ heten, dat was véél te statisch. Een TEAM hadden we nodig, om in prima onderlinge samenwerking pal te staan voor onze zendelingen. Het team kwam van de grond en ging voortvarend aan de slag. Anderen hebben het na verloop van tijd overgenomen en het krachtdadig voortgezet, samen met de Thuisfrontcommissies (TFC’s). Tot op de dag van vandaag. Ja, zending is nog steeds KERNACTIVITEIT van de VEZ. En dat moet vooral zo blijven! Bert van der Stouwe

¹ Psalm 126:5 NBV

4

5

KNOL

SCHOLMAN

16

24

AM

20

JS

22 HOAGLAND

26

ASSENBERG

8 VOERMAN 10

KONING

12 EPEMA 14 ROL

Inhoud Zendingbeleid pag. 6 pag. 8 Ruth en Dario Assenberg pag. 10 Nestor en Donata Voerman pag. 12 Michel en Désirée Koning pag. 14 Michiel en Ismilinda Epema pag. 16 Ron en Nel Scholman pag. 18 Wouter en Esther Rol A en M pag. 20 J en S pag. 22 pag. 24 Aphrezo en Sylvia Knol pag. 26 nd Hoagla Chris en Esther

18

6

ZENDINGBELEID Nieuwe richting zending VEZ In veel gebieden waar vroeger zendingswerk werd gedaan is nu een levensvatbare kerk. Terwijl er nu landen in Afrika zijn die zich een christelijke natie noemen en zendelingen uitzenden, vindt er in Nederland vooral ontkerkelijking plaats. In deze veranderende wereld moeten wij ons afvragen: wat is onze rol in zending? Hebben de traditionele zendingsgebieden onze hulp nog wel nodig? Welke toegevoegde waarde kunnen we geven, of kunnen we beter lokale zendelingen ondersteunen? Dat is vaak goedkoper en effectiever omdat die taal en cultuur al kennen. Zouden we ons niet meer moeten richten op zending onder nog niet bereikte bevolkingsgroepen veraf of dichtbij? De afgelopen jaren heeft er bezinning plaatsgevonden over het onderwerp zending en is er een nieuwe koers bepaald. In deze koers staan gelijkwaardigheid en wederkerigheid centraal. De kerk die een plek en rol heeft in de zendingsgebieden wordt nu meer als een gelijkwaardige partner beschouwd. Steun aan zending ver weg wordt op aanvraag en op basis van de toegevoegde waarde die wij kunnen bieden, geboden. In het nieuwe missionaire beleid zijn drie prioriteiten gedefinieerd: • Focusgebieden: de VEZ zal meer actief zijn in het sturen van zendelingen naar gebieden waar een behoefte is en zich richten op bepaalde gebieden. Daarbij zullen samenwerkingsverbanden gezocht worden met lokale gemeenten, zendelingen en/of organisaties. Een eerste pilot project is gestart in Ecuador bij onze zendelingen Nestor en Donata Duque; • Naast deze focusgebieden zal er gekeken worden naar de toegevoegde waarde die een uitgezonden zendeling kan bieden. Dit kan zijn in bepaalde geografische gebieden waar nog weinig of geen kerken of andere organisaties actief zijn, zoals in Midden Oosten of Azië; • Verder zal ook gekeken worden naar hoe de gemeente een bijdrage kan leveren aan het bereiken van volken en gebieden in Europa waar geen levensvatbare kerk aanwezig is. Bij de aanmelding van nieuwe zendelingen zal naar deze drie punten gekeken worden. Welke toegevoegde waarde kunnen ze leveren, op welke manier dragen ze kennis over zodat ze zichzelf overbodig maken, welke competentie hebben ze die lokaal niet aanwezig is. Om dit te bereiken wordt een goede voorbereiding van de zendeling gevraagd evenals een degelijke organisatie die ter plaatse bekend is en in staat is zorg en ondersteuning te bieden.

Hoe wordt een zendeling ondersteund? Zendelingen moeten vaak onder moeilijke omstandigheden leven en werken. Klimaat en cultuur zijn vaak een uitdaging, soms staan ze onder druk door onveilige situaties, eenzaamheid of een gebrek aan middelen om het werk te doen. De zorg en ondersteuning rond de zendelingen is als volgt geregeld. Een zendeling zet zelf een Thuis Front Comité (TFC) op. Dit is een groep mensen die de zendelingen op afstand ondersteunt tijdens de uitzending, nieuwsbrieven verzorgt, contact houdt met de gemeente en zorgt dat er voldoende financiële middelen en gebed plaats vindt. De TFC verzamelt een achterban die achter de zendeling staat in goede en in slechte tijden. Het is de hulp aan de zendeling in Nederland. Het Zendingsteam (ZT) van de VEZ zorgt ervoor dat uitzending volgens het VEZ-beleid wordt uitgevoerd en adviseert hierin het bestuur. Ze ondersteunt de zendeling en de TFC tijdens de voorbereiding, gedurende de uitzending en na terugkomst. In de verlofperiode wordt een evaluatie gedaan. Het ZT ziet erop toe dat er een degelijke organisatie is die als werkgever zorgdraagt voor het welzijn van de zendelingen en ter plekke ondersteuning biedt. Er is een zendingoudste aangesteld die een bijdrage levert aan de pastorale zorg van zendelingen. De zendelingen zijn geen werknemer van de VEZ en ontvangen dan ook geen salaris. Voor de financiële ondersteuning zoekt de zendeling (via het TFC) een eigen achterban. Dit zijn mensen binnen en buiten de VEZ die achter het (geestelijke) werk van de zendelingen staan en hen ondersteunen met giften. Deze lopen via de VEZ of via de organisatie waarvoor ze werken en zijn veelal aftrekbaar van de belasting. Vanuit de zendingscollecte van de VEZ worden onverwachte uitgaven afgedekt. Elke zendeling wordt automatisch gekoppeld aan een aantal huiskringen van de VEZ, die om de week bij elkaar komen. Het is de bedoeling dat de kringen regelmatig worden voorzien van gebedspunten en informatie van hun zendeling. Als dat gebeurt worden ze een geweldige gebedspartner, die meeleeft en meebidt. Via dit magazine en stands van zendelingen in de koffieruimte tussen de diensten, wordt het werk van de zendelingen gepresenteerd. Op deze manier blijven we als gemeente betrokken.

7

Wat kunt u doen voor zending?

Iedereen kan een bijdrage leveren aan zending ver weg en dichtbij, of je nu jong of oud bent. Hier ligt een verantwoordelijkheid voor allen. Vraag daarom via het TFC de nieuwsbrief van een of meerdere zendelingen aan. Op de website van de VEZ is ook een pagina met informatie over de zendelingen. Ondersteunen kan op veel verschillende manieren:

1. Gebed. Misschien wel het belangrijkste dat u kunt doen is bidden voor de zendelingen. Persoonlijk en voor het werk wat ze doen. Zonder uw gebed kan een zendeling niet functioneren. Gebed dat God harten gaat aanraken en ontmoetingen voorbereidt. Elk kwartaal wordt er gebedsinformatie verspreid vanuit de VEZ over de zendelingen. In de nieuwsbrieven staat meestal ook gebedsinformatie. 2. Meeleven. Sommige zendelingen werken al vele jaren op afstand van de gemeente. Meeleven via een kaartje, een e-mailtje of een facebookberichtje wordt erg gewaardeerd. 3. Financieel ondersteunen. Onze zendelingen leven van giften. Soms veranderen de omstandigheden waardoor er meer financiën nodig zijn. Vraag het zendingsteam welke zendeling nog financiën nodig heeft, neem contact op met het TFC van de zendeling en besluit om hen te gaan ondersteunen. 4. Praktische steun. Zendelingen zijn afhankelijk van een Thuis Front Comité (TFC) dat allerlei praktische zaken voor hen regelt. Regelmatig hebben TFC’s vacatures of hebben hulp nodig in de publiciteit of andere klusjes. Bied je aan, we kunnen je goed gebruiken!

Oproep financiën Sommige zendelingen hebben maa r een kleine achterban en vooral als ze al langer weg zijn , neemt het aantal gevers af. Ook veranderen situaties, zoa ls gezinsuitbreiding, inflatie in het land waar ze wonen, verande ring van hun bediening, enz. Op dit moment zijn er diverse zendelingen die tekorten hebben. Het is niet goed dat onze zendelingen zich daar zorgen over moeten maken. Den kt u er eens over na om een zendeling financieel te ondersteun en of om uw bestaande gift te verhogen. Ook een kleine gift is welkom. Als u hierover meer wilt weten of wilt weten wel ke zendeling ondersteuning nodig heeft, dan kunt u contact opn emen met Pieter-Jan Bouw van het zendingsteam (pjm [email protected])

8

Terug in Zuid-Amerika “Na een heel druk en intensief decennium waar we heel veel gedaan hebben op zendingsgebied, heeft God op ons hart gelegd om het een poosje iets rustiger aan te doen, ook in verband met de komst van onze zoon Koen. Na gebed en overleg in de gemeente zijn we voor een tussenperiode van twee jaar weer terug op het ZuidAmerikaanse continent. We wonen sinds eind januari van dit jaar in het mooie Ecuador, in de stad Riobamba, midden in het Andesgebergte.”

RUTH EN DARIO IN ECUADOR Voorgangers van een Quichuagemeente in de Andes Middenin het majestueuze Andesgebergte van Ecuador dienen Dario en Ruth Muñuz-Assenberg. Dario is Argentijn (29-04-1975) en Ruth is Hollandse (20-08-1979). In 2010 zijn ze getrouwd en ze hebben in december zoon Koen van de Heer mogen ontvangen. Sinds 2002 zijn ze werkzaam op het zendingsveld. Van 2002 tot 2012 bij Jeugd met een Opdracht, en nu bij de Church of God World Mission. Van 2002 tot 2012 werkten ze in Argentinië onder de Guarani- en Huarpe Indianenbevolking, met families in de sloppenwijken die worstelen met problemen zoals misbruik en huiselijk geweld. Hier hebben ze een dagcentrum voor kinderen van 4-14 jaar (fundamentele leeftijd) opgericht. Verder trainden ze vele lokale Zuid-Amerikaanse leiders om aan het werk te gaan in het zogenaamde 10/40 raam, dat zijn de minst bereikte gebieden met het evangelie: het Midden Oosten, Azië en Noord-Afrika. Ook hebben ze latinokerken mogen mobiliseren voor het uitdragen van het evangelie, zowel nationaal als internationaal. Sinds 2005 hebben ze reizen van drie tot zes maanden gemaakt naar India (eerst Dario, later ook samen), waar ze medische mobiele klinieken hebben gedraaid in de binnenlanden. Dario is namelijk medisch opgeleid.

ECUADOR

“Hier werken we onder de Quichuaindianenbevolking. We zijn medevoorgangers van een Quichuagemeente en we werken als jeugdleiders. Verder doet Dario de coördinatie van bouwprojecten, zoals het kinderdagverblijf. Ook werken we in de binnenstad, waar we een groep mensen in het bedrijfsleven mentoren. We werken hier samen met de familie Duque, maar hebben ieder onze eigen verantwoordelijkheden en taken.”

“Ons gebed was dat ons huis een plek mag zijn waar mensen de Heer mogen ontmoeten. Al drie mensen hebben hun hart aan God gegeven aan onze eettafel!” “Na op verschillende plekken te hebben gewoond, zoals kamertjes en verbouwde garages, hebben we nu voor het eerst een eigen huurhuis! We voelen ons daarmee erg gezegend en ons gebed hierin was ook, dat ons huis een plek mag zijn waar mensen zich thuis voelen en waar ze de Heer mogen ontmoeten. Het is dan ook geweldig om te mogen vertellen dat inmiddels al drie mensen hun hart aan God hebben gegeven aan onze eettafel! Goede gesprekken, mensen die langskomen, omdat ze zich bij ons thuis voelen, buurtbewoners die even hun hart willen luchten en waar we mee mogen bidden, mensen uit de kerk die gebed nodig hebben of mensen die gewoon even gezellig komen buurten. God gebruikt ons huis echt als rust- en toevluchtsoord voor vele verschillende mensen!” Bekeringen in Riobamba “Een bijzonder verhaal om te vertellen is hoe er een gebedskring tot stand is gekomen in het centrum van Riobamba. Op zoek naar en

9

onderhandelend bij een tegelbedrijf in het centrum van de stad kwam Dario in gesprek met een caissière, die vroeg of Dario en Nestor christenen waren. Bij het bevestigende antwoord zei hij: Mijn bazin is ook christen. Toen werden ze voorgesteld aan de bazin van de zaak. Die zei: ‘Ik wil graag dat al mijn personeel over Jezus hoort!’ Daarop begon Dario de korte versie van zijn getuigenis te vertellen, waarop twee personeelsleden tranen in hun ogen kregen en op dat moment de Heer wilden aannemen in hun leven! De hele zaak stond op zijn kop en de bazin heeft ter plekke de zaak gesloten voor die dag, om verder te kunnen praten. Ze zei: ‘Ik wil werken in de zaak van mijn hemelse Vader.’” “Dario gaat nu elke maandagochtend naar het centrum om een bijbelstudie of dagopening te geven aan het personeel van de zaak. Deze groep groeit elke keer, met ook mensen van andere bedrijven. Echt een wonder en een grote deur die de Heer geopend heeft. Helemaal nadat we pas geleden erachter kwamen dat deze mevrouw familieleden heeft, die een radio- en televisiekanaal hebben en de mogelijkheid heeft aangeboden om korte overdenkingen te geven op lokale televisie! Dit is een nog openstaand project, maar hoopvol. Het is een belangrijke familie in de stad, met veel connecties. Dus we zijn benieuwd hoe de Heer dit verder gaat ontwikkelen!”

Gebedspunten • Voor het bereiken van de harten van de Quichuas. Zij tonen weinig hun innerlijke pijn en er is veel misbruik (zowel fysiek als seksueel) onder de gezinnen. • Voor wijsheid in de relaties met deze Ecuatoriaanse familie. Voor het verstaan van Gods stem in wat wel te doen en wat niet. Niet alle goede ideeën zijn ook Gods wil en we willen alleen doen wat op Gods hart ligt! • D.m.v. een klein eetbedrijfje wat we met een lokaal persoon opgestart hebben in het Kinderdagverblijf hebben we werk voorzien voor 4 vrouwen, die hiermee hun gezin kunnen onderhouden. Bid voor wijsheid en het dat het bedrijfje zich zal blijven onderhouden en de vrouwen het als een zegen mogen blijven ervaren. • Wijsheid en bescherming in het nemen van de juiste beslissingen voor ons eigen gezinnetje, zowel voor nu als voor de toekomst.

TFC Contactpersoon: Onze steun en toeverlaat in de VEZ is ons geweldige TFC dat bestaat uit: Wim en Corine van de Laan (contactpersonen), Maurice en Anke Bergman (financiën) en Simon en Trudy Lenselink (communicatie). U kunt hen bereiken via: [email protected]. Ons kunt u bereiken op: [email protected] en ons volgen via facebook: Ruth Muñoz-Assenberg giro 1710228 t.n.v. STG VEZ COM ASSENBERG te Zwolle

10

De lessen van Jona Donata: “Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor het eerst als zendelinge naar Bolivia ging. Ik was 20 jaar oud. Het dorp waar ik woonde had geen elektriciteit. Dit betekende geen radio of televisie, geen telefoon, geen licht! Nog nooit heb ik me zo eenzaam gevoeld. Ik heb heel vaak op mijn knieën gelegen en gesmeekt of ik weer naar Nederland terug mocht. Ik leerde toen deze gevoelens bij God te brengen. Hierdoor kan ik nu de mensen om me heen veel beter begrijpen.”

NESTOR EN DONATA IN ECUADOR “God heeft mij op het hart gelegd vrouwen te helpen” Nestor en Donata Duque-Voerman werken onder de Quichua bevolking in Ecuador en wonen daar ook, met hun twee kinderen Jedidia (5) en Joshua (3). Ze werken met de organisatie World Mission Church of God. Nestor heeft hier alle bevoegdheden voor Pastor behaald. Ook zijn ze betrokken bij Zending en Gemeente. Donata is op 20-jarige leeftijd de zending in gegaan in Bolivia. Daarna heeft ze een DTS gedaan in de VS. In Canada ontmoette ze Nestor. In Cleveland deden zij hun Mastersstudie Theologie. Ze zijn in 2008 getrouwd. Ze leiden samen een bijbelschool, genaamd Semila, in Riobamba. Hier leiden ze Quichua-indianen op tot pastoraal werkers en voorgangers. Daarnaast zijn zij ook voorgangers van de plaatselijke gemeente: Iglesia de Dios “Voluntad de Dios”. Verder zijn zij verantwoordelijk voor het kinderdagverblijf dat gevestigd is op het terrein van de Bijbelschool. Hier komen dagelijks zo’n 30-40 kansarme kinderen waarvan beide ouders werken. Het regelmatig bezoeken van Quichua dorpen in het Andesgebergte valt ook onder hun takenpakket. Het versterken van onderlinge banden met gemeentes en studenten is erg bemoedigend.

ECUADOR

“Een verhaal dat mij de laatste tijd veel bezig houdt, is het verhaal van Jona. Deze bekende, gelovige man ontving een duidelijke boodschap van de Heer: “Maak je gereed en ga…!” Zoals we allemaal weten wilde Jona helemaal niet gehoorzamen en probeerde hij te vluchten voor God. Hij komt op een boot terecht en de zeelieden zijn geen van allen gelovig. Jona bevindt zich hier buiten zijn ‘comfort zone’. Dit lijkt hem niet te raken, want hij gaat heerlijk slapen. Ik vraag mij af hoe deze man zo rustig kan slapen. Hij is in de eerste plaats op de vlucht voor de Almachtige God! Ten tweede is hij op een vreemde plaatst, omringd door buitenlanders en ten derde is er een verwoestende storm gaande, die de ondergang kan betekenen voor alle mensen aan boord. Ongelooflijk!” “Het is een onaangename reactie van Jona, maar als we heel eerlijk zijn, moeten we onszelf afvragen: “Hoe vaak slapen wij, als christenen, terwijl er een storm gaande is rondom ons heen? Misschien in het leven van familieleden of van onze vrienden/buren? Hoe vaak slapen wij niet heerlijk, terwijl anderen onze hulp zo dringend nodig hebben? De reactie van Jona confronteert ons met ons eigen gedrag.” Hart voor misbruikte vrouwen “In het tweede hoofdstuk van het boek van Jona, zien we een andere reactie. Jona zit in de buik van een enorme vis. Wat een vreselijke ervaring moet dat zijn. Niet echt een plek waar je rustig kunt slapen! Nu bevindt Jona zich in een persoonlijke storm! Eindelijk roept hij het uit naar de Heer. Het gebed komt diep uit zijn hart. God hoort zijn gebed. Maar als we nu weer eerlijk naar onszelf toe zijn, doen we dan niet vaak precies hetzelfde? Er overkomt ons iets vreselijks (ziekte, huwelijksproblemen, financiële nood, etc.) en meteen gaan we op de knieën en roepen uit tot God!” “Nestor en ik werken nu al weer vier jaar onder de Quichuabevolking in Ecuador. We geven onderwijs aan voorgangers en kerkleiders. We hebben een druk bestaan, want we leiden ook nog een gemeente en een kinderdagverblijf. Maar toch heb ik gemerkt dat ik lange tijd lekker heb ‘geslapen’, terwijl vrouwen rondom mij zich in grote stormen bevinden.

Donata: “Ik heb gemerkt dat ik lange tijd lekker heb ‘geslapen’, terwijl vrouwen rondom mij zich in grote stormen bevinden”

Bijvoorbeeld één van onze werksters, Magda. Ze komt regelmatig met hoofdwonden naar het werk. Ze doet haar mond niet open en elke keer vertelt ze mij dat het in haar slaap gebeurt. Ook komt er een vrouw in het kinderdagverblijf, die nota bene door haar eigen man is ontvoerd en in elkaar geslagen! Hij verdacht haar van overspel. Ze wil geen aangifte doen.Er is een meisje in onze kerk dat sliep met haar vriend. Zij raakte zwanger, maar deze ‘vriend’ bleek al een vrouw en kinderen te hebben. Ze heeft hem nooit weer terug gezien.” “Ik kan nog een hele lange lijst maken van vrouwen die lijden. We gaan elke dag met hen om. Ik heb het gevoel dat de Heer mijn ogen geopend heeft. Hij heeft mij op het hart gelegd om deze vrouwen te helpen, ook al is dit een beetje buiten mijn comfort zone. Ik sta veel liever voor een klas met vijftig studenten, dan dat ik met een vrouw praat die begint te huilen en al haar ellende vertelt. Sinds een half jaar komen we met een groep van ongeveer twintig vrouwen bijeen en bestuderen het Woord, koken, zingen, lachen en huilen samen. Daarnaast willen we de oorzaak van het probleem aanpakken. We hebben een mooie gelegenheid om vele mannen en voorgangers te onderwijzen. Het is niet de bedoeling om hun cultuur te veranderen, maar om zonde te scheiden van cultuur.”

“Het is niet de bedoeling om hun cultuur te veranderen, maar om zonde te scheiden van cultuur” “Het verhaal van Jona is begonnen met God. God wil de stad Ninevé vernietigen, want er heerst zoveel kwaad. Toch bedenkt de Heer zich, wanneer Hij ziet dat het volk oprecht berouw heeft. Hier zien we dat God een barmhartig God is. Hij bekommert zich om de mensen in de stad en wil hen een tweede kans geven. Het doet Hem verdriet om 120.000 mensen te zien die in zonde leven (4:11). God heeft verdriet om de verloren mens. Hij wil hen redding brengen! Daarom zegt Hij tegen Jona: “Ga…” Het is zo gevaarlijk als christenen in hun comfort zone of christelijke wereldje vast komen te zitten! Hetzelfde verdriet dat de Heer hier ervaart, zouden wij ook moeten hebben voor de verloren mens, voor de verloren steden, voor de verloren landen! Sterker nog, Jezus geeft ons hetzelfde gebod als Jona: “Ga…” (Mt. 28:19)”

11

Gebedspunten • Bidden voor de kinderen: Jedidia gaat naar school en in Ecuador is het onderwijs anders dan hier. Ze moet veel huiswerk maken en er wordt veel van haar gevra agd. Joshua is een beweeglijk jochie met veel explo ratiedrang. Hij moet in september naar school, want de leerplicht begint in Ecuador met 3 jaar. Beide kinderen hebben moeite met praten, omdat ze drie talen leren . • De bouw van het kinderdagverblijf en dat zij een getuigenis mogen zijn voor al deze families. • Semila: Dat de studenten het Woord van God mogen bestuderen en toepassen in hun levens en dat zij op hun beur t de lessen door kunnen geven in hun eigen dorp door hun woorden en daden. • Bid voor zegen over hun bediening onder de arme mensen. • Bovenal bid voor de gezondheid van deze hardwerkende mensen, die God vol liefde dienen in dit land.

TFC Contactpersoon: Michelle van Huffelen [email protected] zie ook: www.donata-nestor.webklik.nl Seminario Semila Casilla 06-01-1446 Riobamba Ecuador giro 1709750 t.n.v. STG VEZ COM VOERMAN te Zwolle

12

MICHEL EN DÉSIRÉE IN BRAZILIË “Kerken helpen buiten de kerkmuren om” Michel (geboren 24-06-1971) en Désirée Koning ( 07-031969) hebben twee dochters, Renée (07-06-1998) en Jesse ( 20-07-2000). Ze wonen sinds maart 2010 in São Luís in Brazilië. “Al sinds het begin van ons huwelijk speelden we met het idee om naar Brazilië te gaan”, zegt het echtpaar. “We hebben jaren niks met dit idee gedaan en waren druk met studie, werk, kinderen, enzovoort. Pas vijftien jaar later begon het bij ons weer te kriebelen, maar dan serieus. Wat wilde God ons duidelijk maken en waarom zat Brazilië zo in ons hoofd, terwijl we er nog nooit waren geweest? Het briefje uit de hemel bleef uit. We zijn zelf als gezin in 2007 op oriëntatie gegaan naar Brazilië. We hebben toen diverse zendingsorganisaties bezocht. Niet alleen kindgerichte organisaties, maar veel breder. Eenmaal thuis hebben we drie maanden gebeden en toen werd het duidelijk. Wij gaan naar Brazilië!”

BRAZILIË

Werkzaamheden “Wij zijn vrijwilligers onder de vlag van de Convenção Batista Maranhense sinds 2011. Ons doel is om kerken te helpen ook buiten de kerkmuren om te zien naar de mensen en om daarin hun verantwoordelijkheid te nemen.” “Wij werken met Project CASA: Crianças Acolhidas e Salvas pelo Amor (kinderen aanvaard en gered door liefde). Samen met kerken in de favelas, dat zijn de sloppenwijken, en vrijwilligers uit andere kerken uit de stad, bieden we kinderen in de leeftijd van 4-6 en van 7-11 jaar twee keer in de week een programma aan. Het belangrijkste onderdeel daarvan is evangelisatie, met daarbij het discipelen van de kinderen. Dat wil zeggen op heel persoonlijk niveau de kinderen vertellen over het evangelie, met behulp van kleine kleurrijke flyers.” “Dit is inmiddels ook uitgebreid naar de gezinnen van deze kinderen. Ouders die meer willen weten over God krijgen persoonlijke begeleiding en kunnen meedoen met de Alpha-cursus die ze aangeboden krijgen.” “Daarnaast werken we aan de persoonlijke ontwikkeling van de kinderen. Ontwikkeling op het gebied van creativiteit, sociaal-emotioneel, motoriek, alfabetisering en bijbelonderwijs. Hiervoor zijn leuke, creatieve activiteiten ontwikkeld. Daarnaast hebben we nog vele andere activiteiten in de wijken waar we werken: eens per maand op zondag een ontbijtochtend voor de kids in de wijk bijvoorbeeld, of sociale acties met verschillende kerken, paasen kerstactie, Dag van de Kinderen, sport, en nog veel meer. We willen niet alleen met woorden het evangelie verkondigen, maar het ook voorleven.” Momenten met een gouden randje “In ons werk hebben we vaak momenten met een gouden randje: kinderen van 9, die supertrots op zichzelf zijn, wanneer ze voor het eerst hun naam kunnen schrijven; kinderen die glunderen van trots, wanneer je vertelt hoe mooi God hen heeft gemaakt of wanneer je ze een compliment geeft over hun werk. Want dat horen ze thuis niet zo vaak. En wat genieten de kinderen van de knuffels van de vrijwilligers. Dat is weer eens wat anders dan een pak slaag van je stiefvader.”

“Wij hebben nu ruim honderd kinderen op onze lijst staan. Wij kunnen zo geen enkel kind noemen dat uit een voor ons normale thuissituatie komt.”

“Wij hebben nu ruim honderd kinderen op onze lijst staan. Het ene kind komt wat frequenter dan het andere kind. Maar wij kunnen zo geen enkel kind noemen dat uit een voor ons normale thuissituatie komt. Veel kinderen kennen hun vader niet, wonen bij oma of alleen bij hun moeder.” “Zo ook Carla en Yasmin van 9 en 11 jaar. Zij wonen bij hun oma. Hun ouders zijn gescheiden en zijn beide een nieuw gezin gestart met een andere partner. Carla en Yasmin zijn bij geen van beide ouders meer welkom. Zij kwamen ook naar het project en genoten van alle liefde die ze daar ontvingen. Ze wilden graag vaker komen. Omdat het project in de kerk gehouden wordt, hebben we ze uiteraard uitgenodigd om dan ook op zondag naar de kerk te komen en meer van de Here Jezus te leren. Sindsdien komen er op zondagavond twee meisjes extra naar de kerk. Af en toe komt oma ook mee. Bij hun Hemelse Vader zijn ze altijd welkom. Hoe fijn is het, dat deze kerk de meisjes en hun oma in hun armen heeft kunnen sluiten! Wat heeft dat een impact op hun toekomst.” “In een andere wijk hebben we Ashley, een meisje van 6, dat niet kan praten en zo goed als doof is. Voor haar was het praktisch onmogelijk om mee te doen aan het project. Maar wat wilde ze graag en wat gunden wij haar dat. Voor God is niets onmogelijk en dat laat Hij keer op keer weten! Sinds kort komt er een vrijwilliger uit een andere kerk, om haar persoonlijk te begeleiden tijdens het programma met behulp van gebarentaal. Ook zij krijgt nu te ‘horen’ dat Jezus van haar houdt en dat ze de moeite waard is. Haar moeder wilde hierdoor ook graag meer horen over God. Zij ontvangt nu persoonlijke begeleiding en draait binnenkort mee met het Alpha-programma, samen met andere vaders en moeders in de favela.”

13

Gebedspunten • Dat Gods liefde zic htbaar wordt door pr oject CASA • Veiligheid van de kinderen en vrijwilli ge rs in de favela • Meer vrijwilligers • Ons gezin (schoo l, rust, gezondheid)

TFC contactpersonen: Danny en Sylvia Hogeboom [email protected] E-mailadres: [email protected] giro 5814163 t.n.v. STG VEZ COM KONING te Zwolle

14

MICHIEL EN ISMILINDA IN BRAZILIË “God riep ons voor zending in Brazilië” Michiel en Ismilinda Epema dienen in het Braziliaanse Fortaleza, een stad van tweeëneenhalf miljoen mensen in het noordoosten van het land. Michiel (7/7/80) is Zwollenaar en – sinds hij in 2000 tot geloof kwam – lid van de VEZ. “Ik ervoer duidelijk, dat God mij riep voor zending in Brazilië. In 2007 werd ik door de gemeente uitgezonden naar Fortaleza (Noordoost-Brazilië) om er bij Jeugd met een Opdracht (JmeO) te gaan werken. In 2008 deed ik daar mijn Discipelschap Training School (DTS) en sindsdien ben ik hier als medewerker actief.” Ismilinda (20/8/88) is opgegroeid in Fortaleza. “Ik kwam op mijn 16e tot geloof en in 2007 ervoer ik dat God me riep voor zending. In 2008 deed ik een Vakantie Zending School bij JmeO, waarna ik op zaterdagen als vrijwilligster werkte bij een project van JmeO in een favela (sloppenwijk) in onze stad. Michiel en ik kregen verkering in 2009 en we trouwden in december 2010.’’ In maart 2011 rondde Ismilinda haar studie Scheikunde af, waarna ze, tot haar DTS in augustus 2011, meewerkte als vrijwilligster bij JmeO. Na haar DTS volgde een bezoek aan Nederland. “God heeft ons beiden geroepen om bij JmeO Fortaleza te werken, zodat we elkaar als echtpaar kunnen aanvullen. ‘Wij´ zijn inmiddels vier maanden zwanger van ons eerste kindje, dat in oktober verwacht wordt.”

BRAZILIË

Jonge mensen trainen Ze hebben verschillende taken gehad. Michiel hielp van 2008 tot en met 2010 met de begeleiding van vijf exstraatjongens bij opvangboerderij ‘Grace Farm’ en bezocht met een team van collega’s kinderen en tieners op de straat. De laatste jongen die op de boerderij woonde, is eind 2011 teruggegaan naar zijn familie. Sindsdien vangen we geen jongens meer op, voornamelijk vanwege een gebrek aan medewerkers. Michiel werkt sindsdien met een team in jeugdgevangenissen en helpt collega´s bij een project in een sloppenwijk van Fortaleza. Daarnaast hielp hij mee met de begeleiding van twee DTS’en een mini-DTS. Ook houdt hij zich bezig met onderhouds- en schoonmaakwerk, evangelisatieacties en persoonlijke gesprekken met kinderen en tieners in risicosituaties. Ismilinda heeft soortgelijke dingen ondernomen en is tevens betrokken bij de financiële administratie en het kinderwerk. In juli 2012 begonnen ze een project in het dorp Pau Pombo, rondom de Grace Farm. Ze organiseerden ontmoetingsen huisdiensten, kinderactiviteiten en ondersteunden de bewoners waar mogelijk. JmeO Fortaleza bestaat uit zestien vaste medewerkers, voornamelijk Brazilianen. “Als klein team werken we zoveel mogelijk samen en plannen we in afhankelijkheid van God activiteiten, waardoor voornamelijk jonge mensen getraind worden om krachtige getuigen van Jezus Christus te zijn. We zijn God enorm dankbaar voor Zijn liefdevolle trouw voor ons in al deze jaren.” Bruiloft en doopfeest in de tropen Het was groot feest op de boerderij tijdens de bruiloft van Junior en Amanda, een jong echtpaar uit het dorp dat samenwoonde en een zoontje heeft. Junior is in 2010 tot geloof gekomen en Amanda in 2012. Ze wilden graag op grond van Bijbelse principes trouwen. Michiel: “Daarin hebben Ismilinda en ik hen begeleid. We hielpen hen bij de voorbereiding op hun huwelijk. We zijn dit jonge echtpaar ook na hun huwelijk blijven steunen, onder andere door regelmatige gesprekken.”

15

“We zijn enorm dankbaar dat twee meisjes en een meneer zich wilden laten dopen op grond van hun geloof in Jezus Christus als Zoon van de levende God.” “We zijn enorm dankbaar, dat twee meisjes, Rainara en Camile, Junior en Amanda en ‘meneer’ Néobio, de vader van Junior, zich wilden laten dopen op grond van hun geloof in Jezus Christus als Zoon van de levende God. We hebben aan een ieder van hen uitgelegd wat de doop betekent en een ieder heeft heel bewust voor de doop gekozen. Onze collega’s en verschillende dorpsbewoners hielpen mee om deze gebeurtenis, rondom een minizwembad in het dorp, tot een echt feest te maken. Er was een mooie aankleding en het feest werd compleet met aanbiddingsliederen en lekkere hapjes. Elke dopeling kreeg een certificaat mee met een persoonlijke tekst.”

Gebedspunten • Goed verloop van de zwangerschap, die een wat moeizame start had en waardoor bezoek/verlof naar Nederland niet door kon gaan. • Verhuizing naar de andere basis en alles wat dat met zich mee brengt, zowel praktisch als geestelijk. • Het werk in het dorp Pau Pombo, waar ze nu wat minder actief kunnen zijn. •De mensen die tot geloof zijn gekomen, die een training hebben gevolgd en/of zich hebben laten dopen. Dat ze gesterkt mogen worden in hun geloof. •Voor het werk in de jeugdgevangenissen. •Goede samenwerking met de plaatselijke kerken in aanloop tot WK en Olympische spelen. •Voldoende financiën als straks de baby er is.

TFC Contactpersoon: Michiel Epema [email protected] Nieuwsgierig geworden? Michiel en Ismilinda schrijven iedere maand een nieuwsbrief. Neem hiervoor (of voor overige vragen) contact op met het thuisfrontcomité. giro 2326792 t.n.v. STG VEZ COM EPEMA te Zwolle

16

RON EN NEL IN FRANKRIJK “Ons werk is lange-duur-werk” Ron (17 april 1949) en Nel (16 december 1949) werken in Frankrijk. Ze hebben vier kinderen, die inmiddels allemaal getrouwd zijn, en tien kleinkinderen. Vijf jaar geleden kwam hun oudste zoon Patrick om het leven in een tragisch verkeersongeluk. Het evangelisatiewerk van Ron en Nel Scholman begint in 1981. Bijna tien jaar doen ze gemeentewerk in Martinique. “We gaven bijbelstudies, deden aan evangelisatie, kortom, we deden het werk van een voorganger.” Voor één jaar keren ze terug naar Nederland, maar daarna gaan ze naar het noorden van Frankrijk om voorgangersechtpaar te worden in een pioniersgemeente in Château-Thierry, gevolgd door een periode als voorganger in Reims. In 1997 volgt de oprichting van de stichting “L’Ancre”. “We bieden geestelijke begeleiding aan christenen en niet-christenen, maar altijd met als uitgangspunt: de Bijbel.” De laatste twee jaar was Ron ook voorganger in Soissons.

FRANKRIJK

17

Over de Fransen Eerst een paar dingen die je moet weten over de Fransen in het algemeen. Staat en kerk zijn gescheiden, d.w.z. dat je bv. geen school kunt huren om daar samenkomsten in te houden. Geloof is voor de Fransen een persoonlijke zaak, evenals de hoogte van je salaris en op welke politieke partij je stemt. Over deze zaken wordt dan ook niet gesproken op een persoonlijke manier. Alles gaat in de ‘men’-vorm: men denkt, men vindt... Naast de katholieke kerk wordt eigenlijk alleen de “Eglise Réformée” (hervormd/gereformeerd) gedoogd. Wat daarbuiten valt, inclusief de evangelische beweging, wordt al heel gauw bestempeld en afgebeeld als sekte. Het gevolg is dat directe evangelisatie eerder slecht dan goed doet.

“De evangelische beweging wordt al heel gauw bestempeld en afgebeeld als sekte. Het gevolg is dat directe evangelisatie eerder slecht dan goed doet.”

Gebedspunten • Ron heeft in ja nuari meerdere tia’s gehad en bijkomen. Hij he is daar nu van eft alle functies aan het weer terug, maa meer doen op r kan lang niet dit moment. alles • Dat de mense n in de gemeent e in Soissons zi hun talenten en ch bewust worde zich gaan inze n van tten voor het ko ninkrijk van God .

‘Lange-duur-werk’ Evangelisatie is dan ook een kwestie van tijd. Heel veel tijd! Voor ons is de manier om met de Fransen in aanraking te komen onder andere vriendschapsevangelisatie en vrijwilligerswerk in stichtingen. Onze manier van evangelisatie is in de eerste plaats ‘voorleven’. Wij zijn er dan ook van overtuigd dat wij hier in Frankrijk vooral een voorbeeldfunctie hebben. Het is niet het “doen”, maar het “zijn”. En dan pas, als mensen vragen stellen of als de Heilige Geest het zo leidt, gaan we praten over onze Heer en over waarom we de dingen doen, die we doen.” “Dan krijgen we opmerkingen als: ‘Jullie hebben me verzoend met het geloof. Ik begrijp nu dat je ook op een ander manier kunt geloven’. Dat zij een werknemer in het opvangtehuis. Een psycholoog zei: ‘Ik heb naar jullie gekeken en ik zou graag eens mee willen naar jullie kerk’. Een dokter in het revalidatiecentrum: ‘Jij brengt het geloof in contact met de werkelijkheid’. Iemand anders: ‘Door jou heeft mijn huwelijk een nieuwe kans gekregen’ en ‘Als echtpaar zijn jullie altijd een groot voorbeeld voor ons geweest’. Je ziet, ons werk is ‘lange-duur-werk’!”

TFC Contactpersoon: Sijbrand en Aukje Bootsma [email protected] Herman en Mirjam Karssen [email protected] Ons mailadres is: [email protected] giro 1709240 t.n.v. STG VEZ COM SCHOLMAN te Zwolle

18

Werkzaamheden “In november 2008 zijn wij naar Noord-Afrika vertrokken om te gaan werken bij een kinderproject. Hier hebben wij ons in eerste instantie gericht op het leren van Arabisch en het leren kennen van de cultuur. Op 9 maart 2010 zijn wij door de overheid het land uitgezet, op beschuldiging van prosylitisme, het ombuigen van iemands geloof.”

“We zijn door de Noord-Afrikaanse overheid het land uitgezet, op beschuldiging van prosylitisme, het ombuigen van iemands geloof.”

WOUTER EN ESTHER IN ZUID-AFRIKA “Uitstrekken naar mensen die hulp nodig hebben en Gods liefde laten zien” In het Zuid-Afrikaanse Jeffreys Bay werken Wouter (08-08-1966) en Esther (29-04-1977) Rol. Ze hebben drie kinderen; Gideon (7), Elisja (5) en Naomi (2). Ze werken voor de kansarme bevolking.

“Tijdens onze periode terug in Nederland leidde de Heer ons naar de andere kant van het continent Afrika en kwamen wij terecht op de plek waar we nu wonen en werken. We zijn in oktober 2011 vertrokken naar ZuidAfrika, waar we meewerken met het kinderproject ‘Victory4All’.” “Als voorbereiding op ons werk voor de Heer deden we beiden een DTS (Discipelschap Training School) bij Jeugd met een Opdracht. Ook hebben we als gezin de SOFM (School Of Frontier Missions) gedaan in Spanje ter voorbereiding op ons werk in Islamitisch Noord-Afrika. Esther heeft ook nog een aantal jaren voor Jeugd met een Opdracht in Heerde gewerkt. Wouter heeft een jaar gewerkt in het ‘Nazareth hospital’ in het Israëlisch Nazareth een bijbelschool gedaan, SBS-CC (School of Biblical Studies, core course), en de IPHC (een primary healthcare school) welke zich richt op gezondheidszorg in gebieden zonder artsen en/of ziekenhuis, met daaropvolgend drie maanden clinics in sloppenwijken in Hyderabad, India. Verder hebben we in de voorafgaande jaren nog kort verband zendingservaring van meestal drie maanden opgedaan in Colombia, China, Brazilië, Spanje en Roemenië. “Onze visie: wij willen ons uitstrekken naar mensen die hulp nodig hebben. Hen Gods liefde laten zien en getuigen van wat Jezus voor ons heeft gedaan, in en door de kracht van de Heilige Geest (Jakobus 1:27 & Psalm 82:3-4).” Getuigen in de townships Wouters werk is om door onder andere outreaches een getuige te zijn in de townships van Jeffrey’s Bay en Humansdorp. Daarnaast managen ze hun bakkerij en soepkeuken. Het doen van bezoeken aan crèches met gebed, soep met brood en bemoediging voor de kleinste kinderen en hun juffen is ook één van hun bezigheden.

ZUID AFRIKA

Esthers werkzaamheden op dit moment zijn het schrijven van een maandelijkse update voor alle medewerkers binnen het ‘Victory4All’ project. Het project is in de afgelopen tien jaar zo gegroeid, dat ze nu ongeveer zestig medewerkers en vrijwilligers op verschillende locaties hebben. Daarnaast werkt Esther één ochtend in de week voor ‘Victory4All’ en één ochtend voor een mobiele kliniek. Dit is een soort consultatiebureau dat de sloppenwijk in gaat en kinderen op crèches en scholen checkt of ze alle vaccinaties, wormtabletjes en vitamines hebben gehad die door de overheid worden voorgeschreven. Ze wegen, meten en controleren of het kind gezond is. Het verhaal van Antoine Plaatjies “Zullen we een getuigenis geven? We moeten denken aan de mensen die om ons heen de meest radicale bekeringen als getuigenis meedragen. Dat

19

is ook niet zo gek, we willen allemaal de heftige verhalen horen van mensen die het contrast van duisternis naar het licht het bijzonderste of heftigste hebben ervaren.” “Maar toen we er samen over praatten kwamen we tot de conclusie dat ‘Victory4All’, waar we nu in werken, een project is dat over kinderen gaat met een toekomstvisie voor diezelfde kinderen, als toekomstige vaders van gezonde christelijke gezinnen, leiders in hun scholen, kerken en in de gemeentehuizen.” “Daarom hier in het kort het verhaal van Antoine Plaatjies. Antoine is nu 11 jaar en zijn verhaal is helaas meer regel dan uitzondering. Antoine is geboren in Loerie, een plaatsje ongeveer drie kwartier rijden hiervandaan. Zijn ouders waren straatarm en Antoine groeide daarom op in de meest erbarmelijke omstandigheden. En of dat nog niet moeilijk genoeg was kwam er na een paar jaar ook nog een zusje. De ouders probeerden voor hen te zorgen, maar het lukte hen niet om er voor de kinderen te zijn. Om nog erger te voorkomen werd er ingegrepen door de maatschappelijk werkster. De vader van de kinderen was inmiddels ernstig ziek geworden en later verklaarde Antoine, dat hij achter het stuur in slaap is gevallen en dat hij zichzelf te pletter heeft gereden.” “Antoine werd in een bijzonder ‘Victor4All’ gezin geplaatst en kreeg daarmee een stukje hoop terug. Hij ontwikkelde zich als een stille jongen met gespannen ogen die de onrust in hem verraadden. Er was eigenlijk niks leuks over die jongen te vertellen. Een eenling. Maar een lerares zag Antoine met Jezus’ ogen en lokte hem uit z’n tent. Hij bleek een jongen met veel talenten, maar had geen zelfvertrouwen en geen eigenwaarde. Met heel veel liefde, geduld en extra aandacht kwam hij langzaam maar zeker uit zijn isolement.” “Vandaag is Antoine, mede door zijn nieuwe ‘ouders’ en zijn lieve lerares Simone, een gezonde jongen die het Vaderhart van God kent. Vorig jaar gaf hij zijn hart als 10-jarige jongen publiekelijk aan de Heer. Hij houdt van sport en rugby en heeft een passie voor schrijven. Hij won diverse keren de “warrior award”, een prijs voor hen die onzichtbaar, achter de schermen, dienen ten gunste van hun naasten. Een enkele keer gaat Antoine, met z’n zusje, een weekend terug naar zijn ‘echte’ moeder in Loerie.”

“Inmiddels zijn er nu acht fosterhuizen waar de meest schrijnende kinderen een bedje krijgen, als er geen enkele andere oplossing meer voor hen te vinden is.” “Met vreugde in ons hart dienen we ‘Victory4All’, waar de liefde van Jezus Christus centraal staat. Inmiddels zijn er nu acht fosterhuizen waar de meest schrijnende kinderen een bedje krijgen, als er geen enkele andere oplossing meer voor hen te vinden is. Op de drie ‘Victory4All’ scholen krijgen honderden kinderen zeer goed en zuiver christelijk onderwijs. Op deze veilige plek vinden jongens en meisjes zoals Antoine liefde, geloof en onderricht over Jezus hun Verlosser, bevrijding, een maaltijd en een stuk eigenwaarde terug. Alle investeringen in Antoine staan in schril contrast met de vruchten die zijn leven wellicht zullen gaan voortbrengen. Alle eer en glorie aan onze Koning.”

Gebedspunten • Voor goedkeuring -van de lokale overheid- voor de start van het bouwen van een lagere school die zo hard nodig is, want het gebouw waar ze nu zitten barst uit zijn voegen. Er wordt nu al 5 jaar lang gestreden voor de bouwvergunning. • Voor onze eigen kinderen, die het niet makkelijk vinden om te leren lezen en schrijven in het Engels. • Dat we nooit moe zullen worden om de Waarheid te blijven delen, of het nu op school of op straat is, bij de crèches/soepkeuken of op de vuilnisbelt.

TFC Contactpersoon: [email protected] Persoonlijke gegevens: E-mail: [email protected] Postadres: 17, Redheart crescent 6330 Jeffrey’s Bay South Africa giro 1709175 t.n.v. STG VEZ COM ROL te Zwolle

20

Werkzaamheden Als nieuwste zendelingen van de VEZ werken zij daar sinds twee maanden in opdracht van Operatie Mobilisatie. Het is een land waar al veertig jaar oorlog is, de mensen niet ouder dan gemiddeld vijfenveertig worden en één op de zeven baby’s en één op de vijfentwintig moeders overlijdt.

A EN M IN CENTRAAL AZIË “Wat kunnen wij met ons handjevol hulpverleners hier beginnen?” Werken in een gesloten moslimland betekent dat je niet met naam en toenaam kunt vertellen over je bediening. Vandaar dat we het hebben over A en M. Ze wonen met hun bijna eenjarige dochtertje AL ergens in Centraal Azië.

Een land waar al veertig jaar oorlog is, de mensen niet ouder dan gemiddeld vijfenveertig worden en één op de zeven baby’s en één op de vijfentwintig moeders overlijdt. Kerken zijn er niet, christenen kunnen niet openlijk hun geloof uiten. Dus geen land wat je als eerste zou kiezen om naar toe te gaan, want het gevaar voor zendelingen is reëel. Toch zijn het deze omstandigheden, die A en M hebben doen besluiten om juist hier Gods roeping te volgen. Zij zijn geraakt door de mensen in dit land en willen zich naar hen uitstrekken met de liefde van de machtige Heer. Zodra zij de taalcursus afgerond hebben, willen ze dit gaan doen door deel te nemen aan een tweetal projecten. Het eerste project is het geven van goede voorlichting rondom zwangerschap, geboorte en opvoeding van jonge kinderen. Zo hopen A en M de liefde van onze Redder uit te kunnen delen in dit donkere deel van de wereld. Daarbij komt M’s vakkennis (zij was verpleegkundige op een consultatiebureau) goed van pas. Daarnaast gaat A deelnemen aan een boekenproject, omdat hier eigenlijk geen goede boeken zijn. Alleen boeken met een islamitische boodschap zijn voorhanden. Boeken die over het algemeen alleen haat uitdragen en geen goede moraal kennen. Door het verspreiden van (kinder)boeken met een goede moraal willen ze bereiken dat kinderen ook in aanraking komen met een ander ideaal, zoals vriendschap en opoffering. Deze projecten zijn voor A en M ook een manier om in contact te komen met lokale inwoners van het land. Op die manier hopen zij relaties op te bouwen en Zijn liefde te laten zien. En hopelijk zo de mensen nieuwsgierig te maken naar de reden, waarom zij naar hun land gekomen zijn.

CENTRAAL AZIË

Bomaanslag “Een nieuwe morgen. In de verte hoor ik de oproep van de Mullah voor het tweede ochtendgebed. Ik doe mijn ogen open en zie de al krachtige zonnestralen door de gordijnen heen schijnen. Ik stap uit bed en zie dat het buiten op straat al aardig bedrijvig is. Een man met een handkar roept om het hardst dat hij oud ijzer verzamelt en een gesluierde vrouw scharrelt rond de vuilniscontainer, op zoek naar wat bruikbaars. Het is de eerste dag van het weekend en het lijkt er een zoals alle anderen. We zijn van plan vandaag een uitstapje te maken naar een meer, aan de rand van de stad.” “We krijgen een sms-bericht: “Bomaanslag in district 8, vermijd gebied”. We moeten meer informatie inwinnen over de plaats van het incident en we raadplegen onze security-officer. Zoals altijd als we een ander deel van de stad willen bezoeken, vragen we toestemming om met de auto te mogen reizen naar het meer.”

21

“Zoals hier gebruikelijk is, gaan de mannen voorin zitten en kruipen we met de vrouwen en kinderen op de achterbank. Best vol, met z’n vijven achterin. De temperatuur loopt inmiddels al richting de 30 graden en het is een warme, hobbelige rit. Voor de veiligheid moeten de deuren op slot en mogen de ramen niet verder open dan een kier.” Uitzichtloos “Het is inmiddels al weer anderhalve maand geleden dat ik zo’n stuk met de auto gereden heb en ik kijk opnieuw mijn ogen uit. We komen langs een enorm uitgestrekt vluchtelingenkamp aan de rand van de stad, waar de tenten zij aan zij staan in de brandende zon. In de strenge winter van 2012 zijn hier veel mensen doodgevroren van de kou, waaronder veel kinderen. De overheid doet niets om de omstandigheden in de kampen te verbeteren en staat maar weinig organisaties toe om structurele hulp te bieden. Met de hoge werkloosheid in de stad is de kans op een baan, dus op inkomen, erg klein.” “We rijden verder en ik zie wat jongetjes spelen in een vies riviertje. In hetzelfde stroompje doen vrouwen de was en maakt een groep mannen hun net geoogste aardappels schoon. We komen langs de zoveelste controlepost. Een groep gewapende mannen, waarvan ik alleen hun ogen kan zien, controleren steekproefsgewijs voorgaande auto’s. Ik kijk naar beneden en hoop dat we door mogen rijden. We kunnen door en komen aan bij een modern restaurant aan het meer. De bewakers voor de deur vragen of we wapens bij ons hebben en we antwoorden: ‘Nee, alleen een baby’. Ze lachen en we mogen doorlopen. Voor een paar uur wanen we ons in het luxe restaurant even in een andere wereld. Een wereld, die maar voor enkelen van de lokale bevolking is weggelegd.”

Gebedspunten • Bescherming • Mogelijkheden om relaties met lokale bewoners op te bouwen • Voldoende support

“Het lijkt te veel. Dan denk ik aan onze God en dat Hij door hele kleine dingen iets groots kan bewerken, ongeacht de omstandigheden.” “Op de terugweg denk ik na over de uitzichtloosheid van dit land. Wat kunnen wij, als handjevol hulpverleners, hier beginnen? Het lijkt te veel. Dan denk ik aan onze God en dat Hij door hele kleine dingen iets groots kan bewerken, ongeacht de omstandigheden.” “Aan het eind van de middag rijden we nog even langs de bazaar. We komen langs de groenteman waar we al een tijdje heengaan en we zien zijn lach en blik van herkenning als hij ons ziet. Hij praat langzaam in de lokale taal, zodat wij hem kunnen verstaan. We zijn immers nog maar net begonnen met de taalstudie. Met de gekochte groente keren we terug naar huis, met in ons hart een gevoel van dankbaarheid. Een klein begin van een nieuwe relatie om Zijn licht te laten schijnen.”

Mocht je willen mailen, dan kan dat via het TFC. TFC Contactpersoon: Theo van der Weerd [email protected] Website: www.share2serve.nl. (Hier kan men zich ook opgeven voor de nieuwsbrief, gebedsnieuws of financiële support)

22

J EN S IN INDIA “Veel hindoes komen tot geloof en veel mensen ontvangen genezing en bevrijding” J is al vanaf 1989 werkzaam op het zendingsveld. Hij heeft daarvoor drie DTS-en (Discipelschap Training School van Jeugd met een Opdracht) en een Leiderschap Trainingschool bij YwaM in Engeland gevolgd en een School for Frontier Missions in India. Daarnaast is hij actief geweest in diverse evangelisatie- en gemeentestichtingteams en heeft hij enkele jaren les gegeven in verschillende DTS-en. Verder heeft hij deelgenomen aan driemaandelijkse outreaches naar diverse landen: Engeland, Gibraltar, Portugal, Kenia, India, Filippijnen, Brazilië en Indonesië. Sinds 1992 is hij werkzaam in India, waarvoor hij een sterke roeping en diepe bewogenheid ervaart. J heeft zijn Indiase vrouw S in een plaatselijke gemeente leren kennen en nadat zij haar DTS had afgemaakt, zijn zij in 1997 getrouwd. S is een onmisbare steun voor J.

INDIA

Werkzaamheden Hun bediening bestaat uit evangelisatie, prediking, campagnes, gemeentestichting, bevrijdingspastoraat en onderwijs, i.s.m. plaatselijke pastors. Zij zijn betrokken geweest bij gemeentestichting en -opbouw in alle vier staten van Zuid-India: Karnataka, Kerela, Tamil Nadu en Andhra Pradesh. Verder werd J als gastspreker uitgenodigd in diverse gemeentes, conferenties en crusades. Zo hebben zij door de jaren heen honderden districten/dorpen/steden/gemeentes bezocht en hebben zij aan duizenden mensen het evangelie mogen brengen. Door Gods genade mogen zij de werken van de Vader doen. Vaak moeten zij onder grote druk werken, met tegenstand en vervolging, maar de Here is trouw en bevestigt Zijn woord met wonderen en tekenen. Veel hindoes komen tot geloof en veel mensen ontvangen genezing en bevrijding. J en S zijn voor hun levensonderhoud en bediening volledig afhankelijk van uw giften. Jezus geneest de gebrokenen van hart en zet de gebondenen vrij Eén van de eerste wonderen die ik mee mocht maken in India, was in het geboortedorp van S, tijdens een evangelisatiecampagne met haar thuisgemeente. Daar werd ik gevraagd om te bidden voor een uitgemergelde vrouw, die op een matje op de grond in een hut lag, te midden van wierook en allerlei afgodsbeelden. De familie was ten einde raad, want de dokter had verteld, dat deze vrouw een dubbele nierziekte had en nog maar een paar dagen te leven had. Drie dagen lang bad ik voor haar, het was een zware geestelijke strijd. Na verloop van tijd brachten ze haar weer naar het ziekenhuis voor een test. Ik vergeet nooit wat die hindoedokter zei: “Ik weet niet hoe het mogelijk is, maar uw nieren zijn weer helemaal beter. Ik weet niet wie er voor u gebeden heeft, maar ik zal u één ding vertellen, die God die jullie gebed heeft verhoord, is een geweldige en machtige God, want die heeft u van de dood gered….”

“Ik weet niet hoe het mogelijk is, maar uw nieren zijn weer helemaal beter. Ik weet niet wie er voor u gebeden heeft, maar ik zal u één ding vertellen, die God die jullie gebed heeft verhoord, is een geweldige en machtige God, want die heeft u van de dood gered….” Een ander wonder vond plaats in een dorp dichter bij huis, waar wij al jarenlang samenwerken met een Indiase pastor in de dorpsbediening en gemeentestichting. Ik mocht bidden voor een jonge hindoe met een hersentumor. Zijn familie had al het geld aan de ziekenhuisbehandeling verloren en hun land moeten verkopen. De Here gaf mij een woord voor hem: Volg Mij en dan zal Ik je een visser van mensen maken. Niet alleen is hij genezen en tot bekering gekomen, maar ook is hij het evangelie gaan prediken in de omliggende dorpen. Veel mensen zijn hierdoor tot geloof gekomen. Zelfmoord De Here heeft ons vaak op wonderlijke wijze geleid naar mensen die zo wanhopig waren, dat ze op het punt stonden om zelfmoord te plegen. Dit zijn

kostbare “divine appointments”, waarbij de Heilige Geest je leidt op het juiste moment naar de juiste plaats, waar God iemand voorbereid heeft om het evangelie te ontvangen. Niemand kan tot Jezus komen of de Vader moet hem trekken. Zo kwamen we een keer in een dorp waar we mochten bidden voor een vrouw die de stem van God had gehoord, dat ze ons moest uitnodigen. Ze had die dag de deur op slot gedaan en ze stond op het punt om vergif in te nemen en zelfmoord te plegen. Er kwamen tranen in haar ogen, toen ze door dit wonder haar Redder en Verlosser leerde kennen. In een ander dorp lag een vrouw op straat, die door haar eigen familie het huis was uitgegooid. Ze had die nacht een visioen gehad van een man in het wit, die Zijn doorboorde en met bloed bedekte handen naar haar uitstrekte. Ze begreep niet wie dit was en waarom die handen doorboord waren. Toen wij de volgende dag langs kwamen in dat dorp, vertelde ze dit visioen aan ons en wij verzekerden haar dat die man Jezus was die voor haar zonden gestorven was. Niet alleen kwam ze tot geloof, maar ze kon ook weer goed zien en lopen. Alle buren kwamen kijken en een buurman die ‘witchcraft’ dokter was en erg veel haat had tegen christenen, is later door dit getuigenis ook tot geloof gekomen. Ergens op een dorpsplein mochten we bidden voor een vrouw, die er erg slecht uitzag. Ze leek bijna een geraamte. Het was duidelijk te zien, dat ze gefolterd werd door duistere machten. Het bleek, dat ze lang geleden een kind verloren had tijdens de geboorte. Dat had haar zo aangegrepen, dat ze hierdoor psychisch gestoord werd. Er was ook hekserij in het spel, want ze had hulp gezocht bij allerlei occulte bedriegers. De kracht van de Heilige Geest kwam op haar. Ze begon te beven en viel in de Geest op de grond. We verbraken de vloek over haar leven en bestraften de machten van de duisternis. Alle mensen stroomden samen. Na enige strijd werd ze stil en er kwam een diepe vrede over haar en leven in haar ogen, haar gezicht glansde en straalde helemaal. Ze vertelde dat er voor het eerst in haar leven een zware last van haar weggenomen was. Een bijzonder getuigenis voor het hele dorp: Hij geneest de gebrokenen van hart en zet de gebondenen vrij (Jes. 61:1-2). Een onverklaarbaar Licht We hielden een keer een openluchtcampagne op een dorpsplein van een hoge kaste dorp, vlaknaast een grote hindoetempel. De plaatselijke priester en zijn volgelingen stonden erg vijandig tegenover het evangelie. Er vond een enorme geestelijke strijd plaats. Niemand was er ooit in geslaagd om daar samenkomsten te houden. Veel mensen getuigden, dat zij tijdens de samenkomsten een onnatuurlijk helder licht aan de horizon zagen schijnen en over het dorp zagen hangen, wat zij niet konden verklaren. Dat licht had hen ervan overtuigd, dat deze campagne het werk van de allerhoogste God was. Zelfs de dreigende regenbuien werden op wonderbaarlijke wijze door God gestopt. Enkele jongeren en dronkaards die de samenkomst wilden verstoren, werden door een onzichtbare hand gegrepen en gedwongen om stil op de grond te gaan zitten luisteren. Het lawaai van de tempeldrums hield plotseling op. Mensen werden genezen en bevrijd van o.a. hekserij, zelfmoord, epilepsie, hartklachten en verlamming. Veel hindoes, waaronder enkele leiders, vertelden dat deze boodschap over het Lam van God hun hart en geweten had overtuigd en doorboord als een scherp zwaard. Zij beseften dat al hun tempelofferanden zinloos waren, omdat alleen het plaatsvervangend zoenoffer van het Lam van God hen genade kon brengen. Zij hadden vaak met de bijbel gespot, maar nu hadden ze de heiligheid van God ervaren en zeiden dat hun dorp nooit meer hetzelfde zou zijn….

23

Gebedspunten • Gezondheid en bescherming • Gods leiding en voorziening voor onze bediening • Wijsheid en kracht van de Heilige Geest

TFC Contactpersoon: Carolien Tielbeek [email protected] giro 1709743 t.n.v. STG VEZ COM BLOK te Zwolle

24

Levit FC voetbal ministry Sylvia: “Aphrezo heeft een voetbalteam opgericht, genaamd Levit FC (naar het Bijbelboek Leviticus) en we hebben dit jaar een jeugdcentrum opgestart, met name gericht op de kinderen en jongens van het voetbalteam.”

APHREZO EN SYLVIA IN MONGOLIË “Evangeliseren en discipelen door een voetbalteam” Aphrezo en Syliva werken zo’n zes jaar in Mongolië. Aphrezo is geboren op 11 oktober 1978, Sylvia op 19 januari 1981 en Reuben, hun zoontje, op 13 augustus 2011. De familie Krose krijgt binnenkort weer uitbreiding, de tweede baby is op komst. Aphrezo werkt al twaalf jaar met Jeugd met een Opdracht (JmeO). Eerst in India, tot hij een filmpje over Mongolië zag dat hem niet losliet. Daarom vertrok hij in 2007 naar Ulaanbaatar met in totaal twintig euro aan financiële ondersteuning per maand. God heeft tot op de dag van vandaag voorzien. “I never have enough, but I never lack anything. If I die, I will die trying.” Vóór zijn werk bij JmeO volgde hij een opleiding ‘Shoedesign’. Sylvia volgde, na het voltooien van haar HBO studie, twee jaar de internationale zendingsschool van de WEC in Boxmeer. Toen er een gastspreker uit Mongolië kwam, raakte dit na verloop van tijd haar hart en wist zij dat dit het land was waar God haar wilde hebben. Zij kwam in augustus 2006 in Mongolië aan, waar zij in 2007 Aphrezo ontmoette op de talenschool.

MONGOLIË

“Tijdens voetbaltrainingen hebben we weinig tijd om echt diep over dingen te praten. De jongeren komen om te leren voetballen en te spelen en niet om te praten. Karaktertraining is hier wel aan de orde. Om effectiever bezig te zijn met evangelisatie en discipelschapstraining hebben wij daarom een jeugdcentrum geopend als hangplek voor de jongeren, waar ze computerspelletjes en andere spelletjes kunnen spelen. Dit centrum heet “Het Net” naar Mattheüs 13:47: ‘Het is met het koninkrijk van de hemel ook als met een sleepnet dat in een meer werd geworpen en waarmee allerlei soorten vis werden gevangen’.” “We hopen dat we met dit jeugdcentrum, dit net, veel mensen kunnen vangen voor Gods koninkrijk. Ik ondersteun Aphrezo waar mogelijk in zijn werk.” Geef een man een voetbal “Een mooie spreuk: ‘Geef een man een voetbal en hij speelt een moment, leer een man voetballen en hij speelt zijn hele leven.’ Op dit moment is voetbal één van de meest populaire sporten in de wereld. Het is een prachtige sport en belangrijke wedstrijden trekken duizenden mensen! In de meeste landen is voetbal een van de goedkoopste sporten. Je hebt een bal en een veld nodig en op veel plekken zijn wel mogelijkheden om een balletje te trappen. Dat is in Ulaanbaatar, Mongolië wel even anders. Het is bijna onmogelijk om een veld of zaal te krijgen en voor alles moet betaald worden. Deze situatie biedt tegelijkertijd ook kansen. Veel jongeren kunnen dit allemaal niet betalen, dus grijpen ze de kans om te kunnen voetballen met beide handen aan en willen zich dan ook wel aan de teamregels houden. Wij gaan deze financiële uitdaging aan om veel jongens de mogelijkheid te geven te leren voetballen en het Evangelie te horen.” “Levit FC voetbal ministry is volledig in geloof opgestart. We hadden geen geld om een veld of gymzaal te betalen. De christenen in het team kwamen voor elke training samen om te bidden en God te vragen om te voorzien in financiën voor de huur, sportkleding, ballen, trainingsmateriaal, enzovoort. God heeft onze gebeden gehoord en in alles voorzien! En het meest geweldige was dat de jongens in het team die nog geen christen zijn, hier getuige van zijn geweest en God aan het werk hebben gezien. Aphrezo heeft altijd openlijk aan het team verteld dat dit het werk is van onze levende God. Hij hoeft het niet te bewijzen, want de jongens zien het zelf.”

25

“Aphrezo heeft altijd openlijk aan het team verteld dat dit het werk is van onze levende God. Hij hoeft het niet te bewijzen, want de jongens zien het zelf.” Boosheid in levens van jongens “We zien dat veel jongens moeite hebben met boosheid in hun leven. Aphrezo helpt hen hiermee om te gaan. Het is iets dat steeds weer opduikt. Aphrezo moedigt hen aan naar God te kijken en Hem te zoeken. Ze bidden samen en hij houdt ze goed in de gaten, zodat hij hen kan helpen.” “Een van de jongens, we zullen hem Baatra noemen, is een van de jongens die hier op dit moment doorheen gaat. Hij is door voetbal een christen geworden. Hij woont nu sinds een maand bij Aphrezo in huis, terwijl Sylvia en Reuben al in Nederland zijn. Hij wordt heel snel kwaad en maakt dan met veel mensen ruzie. Hij dacht dat het nooit zijn fout was en gaf altijd anderen de schuld. Nu ziet hij in, dat er in hem iets fout is en dat hij daaraan moet werken. Hij worstelt er erg mee, maar hij geeft niet op. Elke dag leest hij zijn Bijbel, bidt hij en vraagt God om hem te helpen. Aphrezo bemoedigt hem en coacht hem om over zijn kwaadheid heen te komen. Het gaat steeds beter met hem en hij begint te veranderen en accepteert nu dingen die hij voorheen niet kon accepteren. Baatra zegt, dat God hem stapje voor stapje helpt en hij ziet dat hij verandert.”

Gebedspunten • Voor de uitbreiding van ons gezinnetje, dat alles goed zal gaan met de baby en dat Reuben zich daar goed aan kan aanpassen. • Voor ons werk, dat we veel mensen zullen bereiken door middel van voetbal en Het Net. • Voor onze gezondheid, het blijft zwaar in de winter met de kou en de vreselijke luchtvervuiling.

“We hebben ook een juniorenteam in de leeftijd 1013 jaar. Wij mogen van de Mongoolse overheid geen kinderen bekeren. Er zijn rond de twintig jongens in dit team en het is een echte uitdaging om hen het Evangelie te brengen. We hebben op verschillende manieren het Evangelie met hen gedeeld, maar nooit echt persoonlijk uit angst voor de overheid. We zien dat deze jongens zich steeds meer openstellen voor ons en wij kijken hoe we ze kunnen helpen. We moeten gewoon wachten op de juiste tijd, Gods tijd.”

TFC Contactpersoon: Ad & Gerja Evink [email protected] giro 1710368 t.n.v. STG VEZ COM KNOL te Zwolle

26

Werkzaamheden Esther: “Vanaf oktober 2004 zijn we zeven en een half jaar lang manager geweest voor Baan Farm Children’s Home, een school voor bergstamkinderen. Sinds maart 2012 is daar een eind aan gekomen. We zijn vanaf januari 2013 onder een nieuwe stichting komen werken: United Hearts Thailand, samen met Bill and Susie Antolec, zendelingen uit de Verenigde Staten. We zetten het werk voort van een Amerikaans echtpaar, die de bediening aan ons heeft overgegeven.”

CHRIS EN ESTHER IN THAILAND “We evangeliseren vooral door hulp te geven aan zieke en arme mensen” Chris (geboren 28 september 1959) en Esther (3 oktober 1960) hebben twee prachtige kinderen: Joshua (24 juni 2001) en Jasmine (28 februari 2004). Joshua gaat na de zomervakantie naar de Middelbare School en Jasmine gaat naar Grade 4, groep 6. Esther begon haar zendingscarrière dertig jaar geleden. Esther deed in 1983 haar Discipelschap Training School (DTS) bij Youth With A Mission (YWAM). Zij was drie jaar betrokken bij het werk van YWAM in Hong Kong, waarna ze met een churchplanting team naar Thailand ging, eind 1986. Tijdens de eerste vijf jaar in Bangkok deed Esther haar taalstudie en begon met haar team een kleine gemeente onder universiteitsstudenten. Vanaf juni 1993 hielp Esther met het opzetten van Discipleship Training Weeks (DTW’s) en worship workshops. In 1996 verhuisde Esther naar Chiang Rai om daar de DTS op te starten. Zij heeft de eerste drie DTS’en geleid, in het Thais. Chris groeide op in New Jersey, USA. Hij studeerde management, ging naar de kokschool en naar de Bijbelschool. Hier hoorde hij over Thailand en het werk in een Children’s Home in Chiang Rai, een middelgrote stad. In 1995 ging hij het voor het eerst bekijken. Sindsdien is hij werkzaam geweest als medewerker van het Children’s Home, als leraar Engels, Dormitory manager en als leraar op de Chiang Rai International Christian School (Bible Western Cooking). Hij is nu al achttien jaar op het zendingsveld actief. Chris en Esther hebben elkaar leren kennen in Chiang Rai en zijn dertien jaar geleden getrouwd.

THAILAND

“Wij bezoeken regelmatig een aantal gezinnen die AIDS hebben. We brengen eten met aanvullende proteïnen, geven praktische hulp en doen bijbelstudies met deze mensen. We evangeliseren vooral door hulp te geven aan deze zieke en arme mensen. We vinden het heel fijn dat het allemaal in het Thais is en dat we kunnen uitreiken naar deze gezinnen in hun eigen community. Bill en Susie hebben de zorg voor vijftien jongeren die een opleiding volgen. Dit is vooral gericht op discipelschap voor jonge gelovigen.” “Verder hebben we nog steeds een aantal sponsorkinderen van het oude Baan Farm Children’s Home. Ze hebben net de grote vakantie gehad en zijn bij hun familie geweest in de bergdorpjes. In dit nieuwe schooljaar zullen we mogelijkheden zoeken om deze kinderen te laten groeien in geloof door bijbellezen, worship en gebed en voor hun ontwikkeling door muziek, Engelse en Thaise les. We hopen ook wat uitjes te organiseren – en natuurlijk niet te vergeten: samen eten, met wat som-tam, dat is pittige papaja salade.”

“Er is meer ruimte gekomen om uit te reiken naar Thaise vrouwen. Er is diepe aanraking van God in het leven van vele vrouwen.” “Sinds de verandering in 2012 is er meer ruimte gekomen om uit te reiken naar Thaise vrouwen. In februari was er een geweldig mooie dag, waarin een diepe aanraking van God was in het leven van vele vrouwen. Verder heb ik de mogelijkheid gehad een paar keer een hele week

27

les te geven op de DTS in Chiang Rai en in het noordoosten van Thailand.” “Wekelijks is er een mobiele gebedsgroep, die zich richt op gebed voor Chiang Rai! Elke week zijn we op een andere plek. Chris geeft Bijbelonderricht aan een heel gemixt gezelschap: kinderen van zendelingen, maar ook aan kinderen uit Boeddhistische gezinnen.” Gesnoeid Chris: “Toen ik 30 jaar geleden naar het Verre Oosten ging, was ik zo onder de indruk van Gods grootheid. Ik ontmoette overal waar ik ging andere christenen, die de Levende God aanbaden. Mensen uit Japan, Taiwan, en ZuidKorea. God was in mijn hart aan het werk! Door de levens van mensen uit andere landen leerde ik Hem beter kennen.” “Toen ik bijna 39 jaar was, leek het alsof mijn leven helemaal gesnoeid werd van het ‘werk voor God’. Toen dat gebeurde, ben ik gaan bidden, samen met anderen. In die periode ging ik een paar dagen naar Bangkok en toen ik terugkwam, had mijn Thaise buurman de boom in mijn tuin gesnoeid: alleen nog maar een stam met twee stompen erop. De takken hadden bijna tot aan de elektriciteitsdraden gereikt, dus vond mijn buurman het noodzakelijk mij te helpen! Wat ik hiervan leerde, komt uit Johannes 15:2 ‘ Gesnoeid worden, opdat je meer vrucht mag dragen’. Het was een rare fase, waar ik in zat, maar ik had het diepe vertrouwen dat ‘Jezus in MIJ is’ en dat de wortels van het geloof diep zitten. Na verloop van tijd zie je het nieuwe groen uitspruiten! – het bewijs dat er LEVEN is!”

Gebedspunten • Persoonlijke stille tijd. • Bescherming van ons gezin. • De school van on ze kinderen • Eenheid en visie voor de nieuwe bedie ning.

Bijzonder moment “Een paar jaar geleden was ik aan het afwassen en biggelden er tranen over mijn wangen. Wat was dat? Zoiets kende ik niet. God liet mij zien dat ik kritisch was ten opzichte van een leider in Chiang Rai. Samen met Chris ben ik naar die persoon toegegaan en heb ik het kunnen uitspreken en om vergeving gevraagd. Als God iets aan ons openbaart, moeten we in actie komen!” “Niet lang daarna waren we in een dienst en er was zo’n verlangen om door te gaan met de lofprijs en aanbidding en te bidden voor Chiang Rai, dat we met een paar mensen in die week erop de stad zijn ingegaan. We vroegen God ons te leiden in het bidden voor de mensen van Chiang Rai. En we gaan nog steeds de stad in om Gods gebeden voor de stad te bidden! Dit is een ontzettende enerverende bediening.”

TFC Contactpersoon: Frans&Jitske Timpers en Gert Oudenampsen [email protected] Postadres Chris en Esther Hoagland: 132, Soi 6, Moo 1, Baan Farm T. Rimkok, Chiang Rai 57100 (postcode achter plaatsnaam!) Thailand giro 1709198 t.n.v. STG VEZ COM HOAGLAND te Zwolle

ontwerp door MMMADE