Wij zijn gespecialiseerd in het zandstralen, spuiten en aflakken van uw gehele schip

Winter 2014

-2-

Wij zijn gespecialiseerd in het zandstralen, spuiten en aflakken van uw gehele schip. Wij verkopen binnen- en buitenboordmotoren (dealer Mercury) en onderhouden alle merken binnen- en buitenboordmotoren. Wij maken uw schip manoeuvreerbaar. Vraag nu geheel vrijblijvend een prijsopgave voor het inbouwen van een boeg- en/of hekschroef aan. U kunt bij ons terecht voor binnen- en buitenstalling.

-3-

Steigernieuws JAARGANG 36

WINTER 2014

Wat staat waar? Infopagina Van de voorzitter: Gouden Eeuw Van de havenmeester Oproep WSV De Engel 40 jaar Sluiting vaarseizoen: fotocollage Nieuws over de website Vroeger Herinnering aan Volendam Uitnodiging Nieuwjaarsreceptie De laatste Transmanche Gewijzigde openingstijden van de Engelenbak Harmonicadag zondag 19 oktober 2014 Een veilige walstroomaansluiting Wat een zijschroef kan aanrichten Beknopt verslag AV 24 november 2014 Vaartocht zomer 2014 met Dana en Kluit (deel 2) Versobering bediening bruggen en sluizen Watersportbonden tegen Watersport Vaarbewijs

4 5 6 6 7 8 9 10 11 12 14 15 17 19 21 27 30 30

Redactioneel We zitten in de donkere dagen voor kerstmis. Geen weer om te varen, maar wel om herinneringen op te halen aan mooie tochten bij aangenamer weer. De redactie heeft weer reisverslagen van recente tochten, maar ook herinneringen van vroeger ontvangen. Zelfs de beroeps(zee)vaart ontbreekt niet in dit nummer. De redactie heeft versterking gekregen in de persoon van Peter Visser, die de lezers al kennen van zijn verhalen over zijn zelfgebouwde zeilboot Alcedo en over zijn huiveringwekkende tochten op zee. Ook in dit nummer weer iets waar je haren van overeind gaan staan. De voorzitter schrijft filosofisch, de havenmeester praktisch, er is voor elk wat wils, wat wil een mens nog meer. Wij wensen alle lezers fijne feestdagen en een voorspoedig jaar 2015. Inge, Jan, Peter en Kees.

ZWO op de haven Op de foto Ruud de Brons met assistenten, bezig met een Zuiver Wetenschappelijk Onderzoek naar het wieleffect van een schroef. Zie het artikel in dit nummer over de commotie die over dit onderwerp ontstond in Wikipedia. Het Steigernieuws verschijnt eind maart, juni, september en december. Kopij kan worden aangeleverd bij de leden van het redactieteam tot uiterlijk de 10e van deze maanden. Teksten zo mogelijk aanleveren in Word en beeldmateriaal in JPG. Origineel beeldmateriaal kan desgewenst door de opmaakredactie worden gedigitaliseerd. De redactie heeft het recht redactionele wijzigingen of bekortingen aan te brengen in de aangeleverde kopij. Bijdragen moeten voorzien zijn van de naam van de auteur of de commissie, die de bijdrage aanlevert. Het accepteren van een bijdrage is geen garantie voor plaatsing in een bepaald nummer. Van geweigerde bijdragen zal de inzender op de hoogte worden gebracht. De schrijver is verantwoordelijk voor de mening die in de bijdrage wordt weergegeven. Deze mening is niet noodzakelijkerwijs de mening van de redactie of het bestuur van Watersportvereniging De Engel, of daarmee in overeenstemming. Mochten personen, instanties of bedrijven van mening zijn schade te hebben geleden ten gevolgen van een publicatie, dan zal WSV De Engel geen vergoedingen verstrekken. Aangeboden bijdragen en beeldmateriaal moeten vrij zijn van auteursrecht. Watersportvereniging De Engel zal geen auteursrecht vergoeden.

-4-

Informatiepagina Ereleden: D. Agelink, H.P. Mooiman † Secretariaat WSV De Engel: Steegse Haven 1, 6991 GZ, Rheden Bestuur: Voorzitter:

Joop Berendsen, Parkweg 17b 6994 CM De Steeg 026 4955065 [email protected] Secretaris: Alwine Berger, Middellaan 10 6881 RP Velp 06 12157473 [email protected] Penningmeester: Theo Weimar, Croydonplein 362 6831 LL Arnhem 06 54680539 [email protected] Bankrekening WSV de Engel: NL47 RABO 0147 8082 94 Bestuurslid: Ben Poelen, Industrielaan 37 6951 KD Dieren 0313 421596 [email protected] Bestuurslid: Henk Wuestman, J.P. Coenstraat 29 6991 BX Rheden 026 4951751 [email protected] Bestuurslid: Herman Thiadens, Talingsingel 41 6883 CT Velp 06 50449594 [email protected] Activiteitencommissie: Theo van Mierlo Yvonne Gielis

[email protected]

Redactiecommissie: Inge Kroonsberg Jan Huisman Peter Visser

[email protected]

Advertenties: Kees Lammers

06 57336136 026 4955588 026 4953981 026 4952768 026 3620172 [email protected]

026 4952938

Websitebeheer: www.wsvdeengel.nl Beheerder: Jos van den Houten [email protected] Backup: Herman Thiadens [email protected] Coördinator/werkvoorbereider zelfwerkzaamheid: Henk Wuestman [email protected] 026 4951751 06 51361101 Clubhuiscommissie: Bert en Nel Prak [email protected] 0313 422370 Havenmeesters en gebruik kraan: 1e Hans Kramer, 2e Harm Panneman

Jeugdcommissie: Wim Lingeman Nico Veen Jort Wuestman

Telefoon havenmeesters: [email protected]

06 23821329

[email protected] 06 51122498 06 23086350

-5-

Gouden Eeuw door Joop Berendsen Na de Spaanse overheersing is in Nederland een prille vorm van democratie ontstaan. Niet langer was de Spaanse potentaat Philips de Tweede degene die bepaalde wat er gebeurde, besluiten werden voortaan genomen door groepen invloedrijke burgers en adel. De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden die toen ontstond was eigenlijk de eerste vorm van democratie in de wereld. Het is het oerfundament van het “polderen”, de grootste hobby van de hedendaagse Nederlander. In 1594 beraamden negen kooplieden in een wijnhuis in Amsterdam plannen voor een handelsreis naar Indië. Daar was klaarblijkelijk veel te halen. Een zeereis naar ‘Indië’ (Oost-Azië) was echter een gevaarlijke onderneming. Schepen liepen door verraderlijke stromingen, onbekende kliffen en stormen een aanzienlijke kans te vergaan. De kans dat je als bemanning overleed aan scheurbuik, malaria en andere ziektes was groot. Niemand kende de route precies. De winsten waren nog gering, maar het belangrijkste was dat Java werd bereikt. Op initiatief van de Staten-Generaal werd daarom in 1602 de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) opgericht. De VOC werd bestuurd door 17 “Heren”, afgevaardigden uit belangrijke havensteden. Doordat besluiten altijd door deze regenten genomen werden kregen uitwassen geen kans. De rest van de groep zorgde er steeds voor dat te risicovolle of krankzinnige ideeën van eenlingen weggestemd werden. Zo werd het algemene belang het beste gediend. Dat belang was winst, voorspoed en stabiliteit. In de Zaanstreek vond destijds een industriële revolutie plaats. Windmolens produceerden op grote schaal timmerhout dat gebruikt kon worden om schepen te bouwen. VOC-schepen als de Batavia, waarvan de bouw van de replica meer dan 7 jaar in beslag nam, werden in die tijd in een half jaar gebouwd. De schepen konden maximaal 800 ton vervoeren en gingen tot 15 jaar mee.

Er was een geoliede machine ontstaan waarbij heel veel mensen aan een gemeenschappelijk doel werkten. De winsten werden via aandelen en lonen over een aanzienlijk deel van de bevolking verdeeld en bereikten zo uiteindelijk alle uithoeken van de samenleving. Er volgde een Gouden Eeuw. De economie bloeide en kunst en wetenschap bereikten een verbluffend niveau. Overigens, wist u dat het totale volume van alle goederen die in de Gouden Eeuw naar Nederland zijn verscheept in één modern mega-containerschip past….? Dat plaatst de gouden eeuw wel in een bizar perspectief. Wat heeft dat allemaal met onze haven te maken? Ook onze haven lijkt op een geoliede machine waarbij veel mensen aan een gemeenschappelijk doel werken. De haven ligt er keurig bij, er lijkt harmonie te zijn. Er worden genoeg ideeën aangedragen voor veranderingen en verbeteringen. Er wordt veel werk verricht. Er is op allerlei gebied veel deskundigheid in onze vereniging. Besluiten worden nooit door een eenling genomen maar altijd door een groep. Een groep afgevaardigden bewaakt de algemene belangen. Winst kennen we natuurlijk niet, maar stabiliteit en voorspoed wel. We verschillen soms wel fors van mening over details, maar grote conflicten zijn er niet. Dat betekent niet dat we op onze lauweren kunnen gaan rusten. Voor ons “Engelen” breekt nu het jaar aan waarin we vieren dat we 40 jaar bestaan. Ik durf te beweren dat het goed gaat met de haven en de vereniging. Ik hoop dat we dat vast kunnen houden en dat we een heel goed jubileumjaar tegemoet kunnen zien. De Engel verkeert in een gouden toestand van voorspoed. Hopelijk houdt het een eeuw aan. Ik ga nu eens niet individuele leden, groepen of commissies huldigen. Maar ik huldig de gehele vereniging. Met iedereen en alles erop en eraan. Lang leve “De Engel”

Proost!

-6-

Van de havenmeester door Hans Kramer Na de mooie afgelopen zomer komt weer de koele kille winter, waarin we onze geliefde boten weer wat meer loslaten. Sommige leden nemen dat soms wel erg letterlijk: zeiltje eroverheen en in het voorjaar kom ik wel weer eens kijken. Ze vergeten dan dat het ook weleens hard kan waaien, met alle gevolgen van dien, zoals losgeslagen zeilen die tegen de boot van de buurman liggen te klapperen, touwen die knappen, enz. Dus kom af en toe eens even kijken of alles er nog netjes bij ligt, in het belang van uw en andermans eigendom. Voor de goede orde: het water van de steigers is afgesloten. Als u de accu’s wilt bijladen mag dat 2 x 24 uur, wel even melden aan de havenmeester persoonlijk of via een briefje in de brievenbus aan het havenkantoor. Bij geen melding wordt de stekker er uit getrokken.

Grote “drijver”

De kleine vingersteigers worden deze winter na wat klachten nagekeken en verstevigd, en het vernieuwen van de grote drijvers gaat ook gewoon door. De laatste nieuwe drijver die we hadden is ondertussen ook geplaatst. Dat het geen overbodige luxe is, wordt vanzelf wel duidelijk. Als de oude drijver er uit is gehaald loop ik er altijd even langs met een hamer en sla ik er eigenlijk altijd wel een gat in. Echter bij de laatste drijver hoefde ik niet eens te slaan, maar zat er vanzelf al een gat in. Hoe hij nog was blijven drijven?? Waarschijnlijk een luchtbel of een mossel heeft voor het gat gezeten. In ieder geval is het wel duidelijk dat we hiermee moeten doorgaan, en mogen we blij zijn met de gemotiveerde ploeg die dit in weer en wind klaart. Ik wens alle leden fijne feestdagen en een voorspoedig 2015.

Verbeterd vingersteiger

40-jarig JUBILEUM WATERSPORTVERENIGING “DE ENGEL” Volgend jaar viert onze watersportvereniging haar 40-jarig jubileum, reden om hier een bijzonder tintje aan te geven. De redactie is op zoek naar verhalen en foto’s van de beginperiode “de goede oude tijd” tot heden. U kunt uw verhalen etc. sturen naar: [email protected]

-7-

Na een toch wel goede zomer komt het einde van het vaarseizoen weer in zicht. 12 oktober op een bijna zomerse dag is in Franse sferen het seizoen afgesloten. Heerlijke hapjes werden geserveerd en men kon zijn of haar wijnkennis toetsen bij de kraam die werd beheerd door onze voorzitter. Kinderen konden zich vermaken met jeu de boules en met het roosteren van broodjes en ander lekkers. Bij het strijken van de verenigingsvlag is het dan ook echt gebeurd.

-8-

Nieuws over de Website Als websitebeheerder krijg ik regelmatig vragen over de website. Wat voor de een gesneden koek is, kan voor de ander best nog lastig zijn. Daarom zou ik willen zeggen schroom niet om iets te vragen want als het mogelijk is wil ik u graag helpen. Een vraag die meerdere malen wordt gesteld is hoe men in het deel: “Voor leden” komt. Als je daarop klikt wordt je namelijk gevraagd je gebruikersnaam of e-mailadres, en je password in te vullen. Als dat goed is ingevuld wordt toegang verleend tot het afgeschermde deel. Bent u uw inloggegevens en/of password kwijt, dan kunt u onderaan klikken op: Gebruikersnaam/wachtwoord verloren? Door daarna de instructies te volgen worden over het algemeen de problemen wel verholpen. Mocht het om een of andere reden toch niet lukken, laat het dan even weten door een mailtje te sturen aan: [email protected], ik zal dan even meekijken om een oplossing te vinden. Via Yvonne Gielis bereikte mij de vraag of onze website niet wat dynamischer zou kunnen. Dus met meer actuele informatie zoals verenigingsnieuwtjes, mededelingen, enz. Een soort Nieuwsbrief eigenlijk die via de homepage op onze website te lezen moet zijn als het nieuws nog “vers” is. Ik ben daar ook helemaal voor in dus mijn antwoord was dan ook volmondig: “Ja graag! “

komen want we hebben binnen onze vereniging natuurlijk ook het Steigernieuws. Een Nieuwsbrief moet wel aanvullend zijn en niet concurrerend. Het op de site zetten van een Nieuwsbrief op zich is geen probleem, want technisch kan bijna alles. Je zult echter wel actuele informatie aangereikt moeten krijgen want daar valt of staat het slagen van zo’n Nieuwsbrief mee. Yvonne Gielis heeft daar uitstekende ideeën over en we hebben dan ook afgesproken dat zij als “trekker” gaat fungeren voor het verzamelen van het nieuws. Bij haar kunt u dus al uw nieuwtjes en wetenswaardigheden kwijt. Om het u gemakkelijk te maken kunt u mailen naar [email protected]. U kunt er ook voor kiezen dat direct op de homepage aan te klikken. Het plan is om de Nieuwsbrief op de website te plaatsen in de tijden tussen het verschijnen van Steigernieuws. De eerste Nieuwsbrief mag u in januari 2015 verwachten. Ik hoop dat u net zo enthousiast bent als ik en massaal gebruik maakt van de mogelijkheid informatie, wetenswaardigheden of andere nieuwtjes te mailen. Wij kijken er in ieder geval naar uit. Tot slot wens ik u namens websitebeheer fijne feestdagen toe, Jos van den Houten

Daarna komt dan het gesprek op gang over welke informatie er in de Nieuwsbrief moet

-9-

Vroeger door Gerard van Eerde Ik heb nogal wat weerstand tegen verhalen over vroeger. Voor je het weet krijgen die een “opa vertelt” karakter. Tot ik me realiseerde dat bootjes-mensen misschien wel geïnteresseerd zijn in toen. “Toen” was voor mij de zeilvaart. Maar ik ontdekte dat mijn herinneringen langzaamaan ook tot “toen” gaan behoren, al betreft het niet de zeilvaart. Ik voer op een bootje van de K.N.S.M., de “NERO”. Zes- tot tienweekse reizen naar de Middellandse zee. Alle ladingen die nu per vrachtwagen vervoerd worden vervoerden wij toen. We deden bijna alle plaatsen aan langs de Spaanse, Italiaanse, Adriatische en NoordAfrikaanse kusten. Overal een paar ton laden en lossen met eigen laadgerei. Het was de tijd dat nog 20 procent stoomschepen (die de oorlog overleefd hadden) voeren naast wel 30 procent Liberty schepen (ook stoom, red.). Ook overblijfselen uit de oorlog in die zin dat die schepen in de oorlog aan de lopende band gebouwd werden door de Amerikanen om in de behoefte aan scheepsruimte t.b.v. de troepen te voorzien. Ze waren allemaal gelast en tot dan toe waren schepen geklonken. We hebben het over 1950. (Ondertussen herinner ik me dat ik bij de bemanning hoorde die het laatste stoomschip van de K.N.S.M naar de sloper gevaren heeft). Ons schip was ook van ruim vóór de oorlog. We liepen 8 knopen. Natuurlijk geen radar. Bij mist stond je voorop met gespitste oren te luisteren of je geen mistsignaal hoorde. In dat geval sloeg je met de bel 1, 2, of 3 slagen, afhankelijk van de richting waaruit je meende het geluid te horen. Dat was best spannend, vooral in het nauw van Calais. De enige navigatiemiddelen waren sextant, radiorichtingzoeker, (bestaan die dingen nog?) kompas en echolood. Geen stuurmachine. Gewoon een groot kwadrant op het achterdek. Als het heel hard waaide met een hoge zee, wat in de golf van Biskaje nogal eens gebeurde, bevestigden we aan elke kant van het kwadrant een talie (2 maal 5 schijven) om de ergste klappen op het roer op te vangen, wat als roerganger enerzijds wel prettig was, anderzijds ging het sturen wel zwaarder. Maar op zee hoef je niet veel aan het stuurrad te draaien om de boel op koers te houden.

De werktijd was 12 uur per dag/nacht en daarvan stonden we 6 uur achter het roer. De wachten waren als volgt verdeeld: 0 – 4, 4 – 8, 8 – 12, 12 – 18, en 18 – 24 uur. Er waren twee ploegen van twee matrozen, dus die wachten liepen om en om. Meestal moest de ploeg die wacht te kooi had extra opdagen en soms was de werkdag 24 uur. Het was vaak ‘s nachts varen en overdags laden en lossen. Als om 20 uur de lading er in zat was het zeeklaar maken en naar zee. Als je dan de pech had de hondenwacht te hebben (0 – 4 uur), terwijl de volgende haven tegen vijven weer opdoemde, sliep je nauwelijks twee uur. Dus voor en achter maken, laadklaar maken, en dan het ruim in als tallyman, d.w.z. toezicht houden op het laden en stuwen en de hoeveelheden noteren (Eng. to tally = aantal bijhouden, red.). Het was allemaal stukgoed (bestaat dat nog in deze containertijd?). De vier matrozen moesten het werk doen. In de haven in elk ruim een tallyman en de overige twee aan dek voor verzorging van het laadgerei en toezicht. Daardoor was het geen uitzondering dat je soms 24 uur op de been was. Eén keer heb ik 36 uur gemaakt. En in het uur van mijn roertorn die nacht, op die donkere brug met alleen de verlichte kompasroos voor me, ben ik drie keer in slaap gevallen. Maar dat is geen ramp, want als je staande in slaap valt met alleen het stuurrad in je handen zak je a.h.w. door je benen en ben je gelijk weer wakker. Maar wat duurt zo’n uur verschrikkelijk lang! Overigens komen nu allerlei herinneringen boven die dit stukje wel erg lang zouden maken. Waar stop je? Of een vervolg maken?

- 10 -

Herinnering aan Volendam door Peter Visser Afgezien van een gebroken helmstok in de monding van de IJssel bij Kampen en die keer dat een groot stalen motorjacht dreigde mijn scheepje in tweeën te varen doordat zijn keerkoppeling kapot ging juist op het moment dat hij met vol vermogen achteruit op mijn houten bootje afkwam, ging alles deze keer goed. Geen vallende opstappers en ziekenhuisbezoeken. Kortom een heerlijke zeilvakantie rond het IJssel- en Markermeer. Behalve die ene keer in Volendam dan. Vriend en opstapper Jan wilde graag Volendam zien. Hij was er nog nooit geweest. Na één dag schuifelen in een drukte waar de Kalverstraat in het hoogseizoen op zaterdag jaloers op geweest zou zijn was hij er direct van genezen. De volgende morgen dus maar vroeg de rust van het water opgezocht voor de oversteek naar Muiden. Met een windje 4 uit het Noordoosten beloofde het een ideale zeildag te worden. Op de motor tuften we de haven uit. Bij deze wind staan er, voor mijn zesmeterbootje, behoorlijk hoge golven waar we eerst recht tegenin moesten om Marken heen. Direct buiten de haven zette ik het zeil, hoewel, dat probeerde ik. Op tweeënhalve meter hoog zat de gaffelklauw vast. Ondanks stevig doorhalen ging hij geen centimeter meer omhoog. Dan maar neerhalen en kijken wat er aan schort. Ook dat ging niet, de boel zat muurvast. Mij op mijn dansende en springende bootje goed vasthoudend aan de jackstays liep ik naar voren om de mast te inspecteren. Daar bleek dat hij over een lengte van plm. 30 cm. rondgetapet was met transparant tweezijdig plakband. Welke idioot haalt zo’n stompzinnige streek uit!? Staand op de mastkoker met mijn armen rond de mast ben ik ongeveer een half uur bezig geweest om de rommel er af te halen, terwijl Jan de boot met de motor recht in de wind hield. Hoewel we in Volendam dubbel afgemeerd lagen aan een grote trimaran, waarvan de eigenaren ook aan boord waren, hebben we ’s nachts kennelijk bezoek gehad van een stel kroegverlaters, helaas niet dronken genoeg om toch nog geruisloos over twee boten te kunnen lopen en dit ‘geintje’ uit te halen. Afgemeerd langs een charterschip binnen de sluis van Muiden praatte ik hierover met de schipper. “Och, dat gebeurt vaker op Volendam ….”

Wat is een naam? door Inge Kroonsberg Overal op het water kom je de meest “aparte” bootnamen tegen. Wij lagen in Monthermé (Fr.) en daar kwamen twee luxe motorjachten afmeren. Na een wandeling langs de boten zagen wij dat op een van die luxe jachten de naam “de Prutser” stond. Nu kun je je afvragen: wil ik die naam wel op mijn boot? Ronald in ieder geval niet, vooral “de” Prutser. Wij konden het niet laten om achter het verhaal van die naam te komen. De schipper was helaas niet aan boord, maar wel de schipper van de andere boot. Quasi nonchalant ging Ronald een praatje maken en kwam zo aan het verhaal achter de naam. Het bleek dat de eigenaar bij diverse vrienden en bekenden in zijn omgeving een bepaalde indruk had achtergelaten, hij wilde zelf een bedrijf(je) oprichten waarvan een ieder zei: “die

prutser, dat lukt hem nooit”. Nou, die meneer had een goed lopend bedrijf gekregen en zo zijn boot bij elkaar “geprutst”. Zo zie je maar, achter vrijwel elke naam zit een verhaal. Overigens het waren mooie boten, maar geen Barkassen! Het kan maar zo zijn dat jullie deze boot ooit eens ergens tegenkomen, dan weten jullie nu het verhaal achter deze naam. Wie kan van zijn of haar bootnaam nog iets vertellen over het ontstaan van de naam? Dit kan gestuurd worden naar: [email protected]

- 11 -

Namens het Bestuur van WSV De Engel wordt u van harte uitgenodigd voor de NIEUWJAARSRECEPTIE OP ZONDAG 4 JANUARI 2015 VAN 14.00 UUR TOT 17.00 UUR IN ONS CLUBHUIS DE ENGELENBAK, om genietend van een welkomstdrankje en ander lekkers het jaar 2014 in woord en beeld nog eens voorbij te laten komen. Er zijn heel wat klussen geklaard, activiteiten georganiseerd en vaartochten gemaakt in het prachtige vaarseizoen dat achter ons ligt. Maar we slaan ook de eerste bladzijde op van het nieuwe jaar:

2015 Wat heeft dit jaar voor ons in de hoge hoed, klussen die afgemaakt worden, maar ook nieuwe projecten die aangepakt gaan worden, activiteiten in dit jubileumjaar, waar alle leden in meer of mindere mate hun bijdrage aan zullen leveren. Dit alles met de wens in goede samenwerking en gezelligheid onder elkaar. En vanzelfsprekend……. …………..plannen voor het nieuwe vaarseizoen.

Graag tot ziens tijdens de start van het nieuwe jaar van watersportvereniging DE ENGEL

- 12 -

De laatste TRANSMANCHE door Peter Visser Naast mijn lidmaatschap van De Engel ben ik sinds 1990 ook lid van roeivereniging Jason in Arnhem. Roeien en zeilen vullen elkaar perfect aan. Sinds 1999 roei ik met mijn vaste roeimaten La Rade à Bout de Bras, een zeeroeiwedstrijd voor de kust van Cherbourg in Normandië in tweemans zeewaardige roeiboten. 04.00 uur zaterdag 7 juni 2003, op een twaalftal zeiljachten in de haven van Cherbourg schuiven de luiken open en komen wat slaperige koppen door de luiken. Het is nog donker. Een heldere sterrenhemel. Het belooft een mooie dag te worden. De slaperige koppen horen bij twaalf roeiteams van vier man die vandaag de Transmanche gaan roeien, een wedstrijd van 132 kilometer over Het Kanaal van Cherbourg naar Poole. Teams uit Frankrijk, Engeland, België, Duitsland en één uit Nederland. Er wordt geroeid in tweemansboten zonder stuurman. Een team bestaat behalve de vier roeiers ook uit de schipper van de begeleidingsboot en een man die een snelle dinghy vaart die dienst doet als pendelboot tussen de roeiboot en de begeleidingsboot. We denken 12 tot 13 uur over de oversteek te zullen doen en hebben afgesproken een schema van twee uur op, twee uur af, te varen. We hebben geloot wie de start varen en wie de finish. Nanno en Jan maken zich klaar om als eerste in de boot te stappen en om 05.00 uur klinkt het sein ‘mise à l’eau’, boten in het water. Jeroen en ik hebben nog even tijd om ontspannen te passagieren op de zeilboot, een tienmeter zeilschip. De roeiboot wordt naar de startlijn in de haven van Cherbourg gesleept en twaalf boten stellen zich naast elkaar op. Er wordt een zonnige dag verwacht met een windje 2 tot 4, ideaal voor een mooie oversteek. Voor deze lange wedstrijd hebben we afgesproken rustig, in een laag tempo, maar met een lange krachtige haal te starten. Exact om 05.30 uur klinkt het startschot, en iedereen begint als een wezenloze in een moordend tempo te roeien als of het een

bosbaanwedstrijdje 2000 meter betreft en de hele vloot roeiboten, met daarachter volgboten, dinghy’s, persboten, kamprechters en supporters vaart de haven uit. Alain, onze jachtschipper, roept de koers die de roeiers moeten varen. Rekening houdend met de tijstroom zouden we met een koers van 355 graden recht op Poole Harbour aanknorren. Alle roeiboten zijn voorzien van een kompas, extra riemen en parachutefakkels. Als vierde van twaalf boten richten Nanno en Jan de boeg naar het Noorden, recht op Poole aan. En nu begint een twaalf uur lange, eentonige, afmattende tocht met niets dan water om ons heen en het geplons van de riemen in water. Dachten we …

De begeleidingsboot

Na bijna twee uren gingen Jeroen en ik ons klaarmaken voor onze roeibeurt. Silvain Marie bracht ons in de dinghy (in Frankrijk noemen ze zo’n ding, van welk merk ook, een Zodiác) naar de roeiboot. Een overstap op volle zee. Inmiddels was de vloot sterk uiteen gewaaierd, slechts op grote afstand waren nog twee andere roeiboten te zien. Nanno en Jan hadden er stevig aan getrokken, ze waren echt toe aan rust. Volgens onze schipper, die contact had met andere begeleidingsboten lagen we nog steeds op een vierde plaats. Een lage, hele lange deining rolde onder onze boot door, een windje drie en een nog laagstaande zon maakten er een fantastische roeiochtend van. De zuid-noord shipping lane oversteken was een boeiende aangelegenheid. Met je 7,5 meter lange en 20 centimeter lage bootje tussen containerbakken en bulkcarriers, dat overkomt je niet iedere dag. Zonder spannende momenten zijn we de shipping lane overgestoken. Nu werd het weer rustig

- 13 -

en ontspannen doorroeien. Een enkel vissersschip en verder weinig verkeer. Na ongeveer een uur roeien in onze tweede roeibeurt kwamen we in de noord-zuid shipping lane. Plotseling sloeg het ineens dicht van de mist, en goed dicht! De zeilboot en de dinghy kwamen dicht achter ons varen om zichtcontact te houden. Dit was niet leuk, ver uit de kust in wat bekend staat als de drukste zeestraat ter wereld. Lucht en water vloeiden onzichtbaar in elkaar over. Turend op ons kompas gleden we voort door het grijze niets, gespannen luisterend. Uit dit niets kwam ineens een aanzwellend bruisend geluid van stuurboord en nagenoeg op het zelfde moment kwam daar de bulb van een groot ongeladen schip aanstuiven. Geen tijd meer om te keren. Go, go, go, go, go!! Halèn! Als gekken trokken we aan de riemen, angst geeft kracht, de adrenaline spoot door ons lichaam, en vlak achter ons langs voer, alsof er niets aan de hand was, de hoge rode romp van de Anna Knudsen, een tanker van rederij Knudsen, 257 meter lang en 46 meter breed. De boeg was al weer in de mist verdwenen, het achterschip was nog niet te zien. Stil en spookachtig gleed een hoge rode wand achter ons langs.

Ontmoeting met Anna Knudsen

Uitgeput lieten we de riemen even rusten om onze harten weer op hun normale kracht en ritme te laten komen. Onze begeleider was niet meer te zien. We waren ervan overtuigd dat hij overvaren was. Wat een geweldige opluchting toen hij toch weer uit de mist kwam opdagen. Hoe had dit kunnen gebeuren? Had onze jachtschipper niet op zijn radar gekeken? We moesten de shipping lane nog oversteken. Terug kon niet, blijven liggen

was levensgevaarlijk. Maar even snel als de mist kwam, was hij ook weer weg. En we roeiden, en roeiden, en roeiden. Twee uur op, twee uur af. Even later, weer mist! Alain riep ons vanaf zijn boot toe, dat er twee schepen op kruisende koersen lagen. We wilden niet nog een keer zo’n ervaring! Tot het uiterste gespannen roeiden we door. De wedstrijd was even niet belangrijk. Ineens hoorden we ze aankomen …, dsjoeing, dsjoeing, dsjoeing, we hoorden de langzaam lopende scheepsdiesels naderen, het geluid werd steeds luider. Een roeihaal … luisteren, … een roeihaal … luisteren … In de mist is echter niet te bepalen, waar het geluid vandaan komt. Angstig. Even later nam het geluid af en de schepen verdwenen in de verte zonder dat we ze gezien hadden. Na ongeveer tien minuten voeren we de mistbank weer uit en roeiden we in het mooiste weer van de wereld richting Poole. Volgens Alain lagen we nu vijfde. Volgens hem konden we, uitgaand van de posities van de andere teams en door goed gebruik te maken van de stroom, als tweede binnenkomen. Hij zou ons juiste de koersen toeroepen. Voorlopig was het lekker doorroeien. Silvain Marie in zijn snelle dinghy verveelde zich en begon snelle rondjes om ons heen te cirkelen. Alain had zijn vrouw mee aan boord genomen. Zij was de enige die last had van zeeziekte. Zij is in de haven van Cherbourg in het bakboords gangboord gaan liggen en daar in Poole pas weer uitgekomen. Inmiddels begonnen onze billen zeer te doen en op de handen ontwikkelden zich prachtige blaren. Nanno en Jan waren óp. Zij roeiden nog halve beurten. Voor Jeroen en mij werd het dus twee uur op een uur af. Weer mist!! Doorhalen maar. Na verloop van tijd moesten we volgens Alain de Engelse kust nu ongeveer tot op één mijl genaderd zijn. Jammer, niets van te zien. Ineens … weg mist! En we keken op tegen de prachtige krijtrotsen west van Poole Harbour.

- 14 -

Weg mist!

Dit was aankomen!! Jammer dat de ‘snellere’ route van Alain ons op vijf boten achterstand had gezet, zodat we als zevende de ingang naar de haven binnen liepen. Na 13 uur 14 minuten en 2 seconden roeiden we de finishlijn in Poole Harbour over, toegejuicht en applaus ontvangend van publiek op de kade, kapot maar zeer voldaan. Onze parachutefakkels knalden we in de haven de lucht in. Aangekomen bij de Poole Amateur Rowing Club stonden jongens klaar om ons uit de boten te hijsen en de boot op de kant te halen. Na een stevige pint of Guinness in de clubkamer van de PARC, en een ontvangst door de burgemeester hebben we ons gedoucht en klaargemaakt voor het roeiersfeest ’s avonds. De burgemeester, in knalgeel pak, lichtend blauw overhemd en verblindend rode sjerp, reikte de prijs -de

Aankomst in Poole Harbour

meest kitscherige die je ooit gezien hebtaan de winnaar uit. De bijna-overvaring in de noord-zuid shipping lane is gemeld aan de autoriteiten. Alain heeft een stevige berisping gehad. Sindsdien mag de Transmanche niet meer geroeid worden. De race is nu vervangen door een rondje Normandië. Deze wedstrijd hebben we twee jaar later meegeroeid. Hieraan zal ik u echter mijn herinneringen besparen. De illustraties zijn scans van foto’s gemaakt met een emulsiefilmcamera. De tekening is een scan van een droedel twee weken later tijdens een vergadering.

Gewijzigde openingstijden Engelenbak 2015. Met ingang van 1 januari 2015 zijn de openingstijden van de kantine op de zondagmiddag gewijzigd.

U bent van harte welkom van 16.00 tot 19.00 uur. Kom voor een gezellig praatje, een kopje koffie of een glaasje aan in de Engelenbak.

- 15 -

Harmonicadag zondag 19 oktober 2014 door Bert Schutten En plotseling was hij daar; de “Workshop Trekharmonica” met het Beltrumse Harmonicagezelschap op zondag 19 oktober. Al in 2013 is er contact geweest om zo’n dag te organiseren. Dit is er toen, door omstandigheden, niet van gekomen. De uitnodiging is wel blijven staan en in september dit jaar namen zij contact met ons op om iets samen te organiseren. Na het met het bestuur en de clubhuiscommissie te hebben besproken, werd zondag 19 oktober de dag. Het Beltrumse Harmonicagezelschap heeft voor deze dag een heuse touringcar gecharterd waarmee de groep op tijd bij ons clubhuis werd afgeleverd. Wij hadden de koffie al klaar staan en zij hadden voor deze gelegenheid als traktatie een ‘Krentewegge’ van 1 meter lang meegenomen. Deze werd door de dames lekker met een laagje ‘echte’ boter besmeerd en uitgedeeld. Na de koffie en de krentenwegge was het tijd om muziek te maken. Tegeliek beet het spits af met enkele leuke, vlotte deuntjes waarbij, door de aanwezige lustig werd meegezongen. Daarna was er een kleine koffiepauze, waarna de Beltrumse groep van 15 spelers het dak van de ‘Engelenbak’ probeerde te spelen (dit lukte hen bijna!!!). Deze muziek bracht ook bij menig danslustige de beentjes in beweging en er werd lekker gedanst op de vrolijke noten. Natuurlijk moest er ook samen iets gespeeld worden. Nadat de bladmuziek was uitgereikt kwam er een groot geheim aan het licht. De meeste Beltrumse spelers waren niet gewend om van bladmuziek te spelen!?! Zij spelen alles op ‘t gehoor en uit het hoofd. Toch hebben wij met elkaar iets samen kunnen spelen. Al met al kunnen Tegeliek en de aanwezigen terugkijken op een mooie, gezellige en muzikale ontmoeting met het Betrumse Harmonicagezelschap en ondanks dat wij dit op een zeer korte termijn moesten organiseren kunnen we zeggen dat het een zeer geslaagde dag was. Als dit verhaal in Steigernieuws staat, is Tegeliek ook al in Ruurlo/Beltrum geweest en wij hopen dat we dan terug kunnen kijken op net zo’n gezellige dag als hier bij Watersportvereniging De Engel.

- 16 -

***

***

Service - Reparatie - Stalling Nieuwe motoren voor o.a.: Mercruiser, Volvo en Indmar op voorraad Wij zijn dealer van:

Indmar MARINE SERVICE CENTER Stemerding Rheden Voor levering van diensten en materialen

ZAND GRIND TUINGROND BESTRATING GRONDWERK CONTAINERVERHUUR

ZEILMAKERIJ Jachthaven De Bijland * Cabrioletkappen * Winterkleden * Zijzeilen 06-22204575

Bootkappen * Buiskappen * Huiken *

Schoolweg 1 6991 EB Rheden

Tel.: 026-495 11 91 B.g.g. 06-5373 2774

- 17 -

Een veilige walstroomaansluiting door Jan Huisman Nu het in onze haven is toegestaan om langdurig aan de walstroom te hangen, mits met een gehuurde kWh-meter, is het zaak om de veiligheid van je eigen walstroomaansluiting eens te bekijken. Er zijn drie gevaren: 1. Kans op overbelasting aan boord 2. Kans op aardlekken en gevaar voor schokken bij aanraking van metalen delen aan boord 3. Kans op corrosie van de stalen scheepsromp Punt 1 wordt aangepakt met goede veiligheden (zekeringen of zekering-automaten) aan boord. Als de walstroom gezekerd is met een 16 A zekering, dan moet de zekering aan boord een lagere waarde hebben, bijvoorbeeld 10 A. Zo ben je zeker dat in geval van overbelasting aan boord alleen jouw beveiliging aanspreekt, en niet de hele groep er uit gaat. Men noemt dit met een deftig woord selectiviteit. Punt 2 kan het gevolg zijn van schade aan de isolatie van een (natte) kabel aan boord. Er lekt stroom van de fase naar de aarde en dat wordt gemeten door een aardlekschakelaar (ALS). Let wel: als het lekstroompje erg klein is spreekt die schakelaar niet aan en loopt er voortdurend een stroompje naar de scheepshuid, als die met de aardleiding verbonden is. Dit kan corrosie van de scheepshuid geven. Ook hier moeten we weer selectiviteit toepassen: als de walinstallatie een aardlekschakelaar heeft van 100 mA, dan moet die aan boord een lagere waarde hebben, bijvoorbeeld 30 mA.

ALS

GS

Punt 3, corrosie, kan veroorzaakt worden doordat uw buurman met een stalen schip en een bronzen schroef slechte (versleten) anodes heeft. Of uw schip is van aluminium en dat van uw buurman van staal. Als beide schepen aan de walstroom hangen zijn de aardleidingen met elkaar verbonden en hebben we een circuit waarin galvanische stromen kunnen lopen. Een oplossing daarvoor ST is een galvanische scheider (GS) in de aardleiding aan boord, die uw aardleiding isoleert van de rest, zo lang de spanning op die aardleiding onder de ca. 2 Volt blijft. Een galvanische scheider is niets meer dan een paar diodes die de aardleiding blokkeren bij spanningen onder de 2 Volt. Hij kost ca. 85 euro. Er is nòg een oplossing tegen aardlekken en corrosie, en dat is de scheidingstransformator (ST). Dit is de beste oplossing (er kan geen lekstroom via het water lopen, dus geen corrosie), maar wel duur: een 10 A type kost ongeveer 480 euro. De nul en de aardleiding worden met de scheepshuid verbonden. De walaarde wordt niet doorverbonden. Ook hier passen we een aardlekschakelaar toe. Samenvattend kom ik op twee werkbare schema’s, die corrosie voorkomen en die veilig zijn: 1. Met zekering 10A, galvanische scheider (GS) en aardlekschakelaar (ALS). 2. Met zekering 10A, scheidingstransformator (ST) en aardlekschakelaar (ALS).

- 18 -

TEGELZETTERSBEDRIJF Voor een vrijblijvende offerte of vakkundig advies: 0313-450997 06-51243313

WWW.TEGELZETBEDRIJFVANDERTEEMS.NL

VOOR AL UW SCHEEPSELECTRONICA De Muggenwaard 16, 6988 BX Lathum, Jachthaven ‘t Eiland telefoon 0313-63 21 50 I [email protected]

PANNEKOEKHUIS

* Wij serveren 60 soorten pannekoeken naar oud-Hollands familierecept en op ambachtelijke wijze bereid * Diverse dieet mogelijkheden, zoutloos- lactose- en glutenvrij

AL MEER DAN 50 JAAR EEN BEGRIP

kker e l s t e w r e d u O

PANNEKOEKHUIS

* Airconditioning * Onze keuken is 7 dagen per week van 12.00 tot 19.40 uur geopend. Wij sluiten om 20.00 uur.

en betaalbaa

Groenestraat 1 - Rheden - Tel.: 026-4951382 WWW.PANNEKOEKHUISSTRIJLAND.NL

r

- 19 -

Wat een zijschroef kan aanrichten…

en de plaatjes klopten niet meer met de uitleg.

door Jan Huisman

Om een kort verhaal lang te maken, de discussie gaat nu nog steeds voort, maar ik zie tot mijn genoegen dat mensen die eerst mijn uitleg maar niks vonden, nu langzaam maar zeker overgaan naar een voorzichtige erkenning dat het toch wel eens juist zou kunnen zijn wat ik beweer.

Het begon allemaal met een discussie tijdens de borrel in het havenkantoor, eind vorig jaar, na het werk door de DDWWs, over de zijschroef, de “lamme arm” waarmee vroeger kleine binnenvaartschepen werden aangedreven. Over die lang verdwenen relikwie wil ik het nu niet hebben. De discussie verplaatste zich naar de gewone scheepsschroef en wel naar het bekende “wieleffect”, het verschijnsel dat een scheepsschroef bij achteruitslaan een zijdelingse kracht op de romp uitoefent. Iedere schipper is met dit fenomeen bekend en maakt er hopelijk handig gebruik van. Een van de aanwezigen opperde om maar eens in Wikipedia te kijken wat er over gemeld stond. Er bestond geen artikel “wieleffect”, maar wel een kort artikel “schroefeffect”, waarin het verschijnsel beschreven werd, maar met een (naar mijn mening) onjuiste verklaring van de oorzaak. Niet gehinderd door enige kennis van de regels en gewoonten in Wikipedia plaatste ik toen een artikel “Wieleffect” op Wikipedia, dat gelijk was aan een artikel dat ik al eens in dit prachtige blad “Steigernieuws” geschreven had. En toen had ik de kat in de gordijnen. Allerlei ervaren Wikipedianen (zo noemen ze zichzelf echt) vielen over mij heen. Ik had een magazine-achtig artikel geplaatst, zonder bronnen, met een eigen mening oftewel “Origineel Onderzoek”, OO, een doodzonde in een encyclopedie als Wikipedia. Er deugde dus weinig aan mijn inbreng en het stuk werd meteen genomineerd voor verwijdering. Echter, ik kreeg ook meteen steun uit onverdachte bron: een ervaren binnenschipper die heel veel bijdragen voor Wikipedia geleverd heeft zag wel wat in mijn verhaal, mits het aangepast werd aan de mores van Wikipedia. Dat heb ik toen maar rap gedaan, maar de discussie ging onverminderd voort. Ook de schrijver van het oorspronkelijke stuk “Schroefeffect” roerde zich, die vond het maar niks dat ik zijn uitleg bekritiseerde. Men heeft toen mijn artikel “Wieleffect” samengevoegd met “Schroefeffect” en toen klopte er helemaal niets meer van, de tekst sprak zichzelf tegen

SCHROEF IN VRIJ WATER

En waar gaat het nu allemaal om? In veel boeken en in cursusteksten wordt uitgelegd dat het onderste schroefblad in een hogere druk werkt dan het bovenste, en dat daardoor de ontwikkelde kracht onder groter is dan boven. Klinkt logisch en wordt daarom bijna overal klakkeloos overgenomen. Maar is het waar? Het gaat om twee dingen: druk en dichtheid. De waterdruk neemt vanaf het oppervlak naar beneden evenredig toe met de diepte. Maar die waterdruk staat zowel op de voorkant als op de achterkant van elk blad. Dit betekent dat de waterdruk geen oorzaak kan zijn van ongelijkmatige belasting van de bladen boven en onder. Dan de dichtheid, of zo u wilt het soortelijk gewicht van water. Water is tot zeer hoge drukken niet samendrukbaar en heeft daarom overal dezelfde dichtheid: 1000 kg/m3. Water op het onderste schroefblad is dus niet zwaarder dan op het bovenste. Dit betekent dat de bladen boven en onder dezelfde massa water verplaatsen en dat kan dus ook niet tot het wieleffect leiden. Toch worden in boeken en cursussen de twee bovenvermelde verschijnselen (druk en dichtheid) aangehaald om het wieleffect te verklaren.

- 20 -

Als de druk en de dichtheid het niet zijn, wat veroorzaakt dan wèl het wieleffect? Dat kan iedere bootbezitter zelf zichtbaar maken. Leg je schip maar eens goed vast in de box en zet de motor op halve kracht vooruit. Je ziet dan een aantal meters achter je schip het schroefwater aan de oppervlakte komen en je ziet dat het schroefwater veel breder is dan je schroef. Dit komt doordat het schroefwater door de schroef in draaiing gebracht wordt en daarbij uitwaaiert, zodat er een draaiende waterkegel gevormd wordt. Als de schroefas schuin geplaatst is zie je de waterkegel misschien niet aan de oppervlakte. Houd die waterkegel even vast (niet letterlijk). Zet nu de motor op halve kracht achteruit. Je ziet aan één kant van je schip het schroefwater tegen de romp wervelen, aan de andere kant niet. En daar hebben we het wieleffect te pakken. Het wervelende water drukt de scheepsromp opzij, dat is het wieleffect. Bij een linksdraaiende schroef, die achteruit rechtsom draait, gaat het achterschip naar stuurboord, bij een rechtsdraaiende schroef is het andersom. Doordat het achterschip weggedrukt wordt gaat het schip ook draaien om een verticale as. Hier kun je handig gebruik van maken bij keren in een nauw vaarwater. Zoekend naar een bron vond ik in een Waterkampioen uit 2001 een stuk waarin mijn uitleg helemaal wordt gebruikt. Dit artikel vermeldt ook een waterlijnstijging aan de “druk” kant, en een daling aan de “zuig” kant, maar dat is in de praktijk volgens mij niet waar te nemen. (Zie het WK plaatje, door mij overgetekend). In de lopende discussie in Wikipedia heeft men dit artikel nu wel als bron aanvaard, evenals een artikel “Radeffekt" in de Duitse Wikipedia dat dezelfde uitleg geeft en bij de foute uitleg spreekt van "Irrtümliche Beschreibungen”.

PLAATJE UIT WATERKAMPIOEN

Zie http://de.wikipedia.org/wiki/Radeffekt Toen ik dat Duitse artikel zag gaf het mij wel een opsteker. Het gaat voor dit artikel te ver om het hele verhaal dat nu in Wikipedia staat hier over te nemen. Kijk maar eens op http://nl.wikipedia.org/wiki/Schroefeffect Als je de, soms verhitte, discussie over dit onderwerp wilt volgen klik je, nadat je op het artikel bent aangeland, op het kopje Overleg. De hele historie van het artikel, met alle schrijvers, helaas meestal onder pseudoniem, is te zien onder het kopje Geschiedenis. Ook de collega’s DDWW’s geloofden mijn uitleg uiteraard niet. Daarom heeft Ruud de Brons een prachtig model gemaakt van een elektromotortje met een uitgaande as die vrij om een verticale stang kon draaien en een soort schroefje aan de as. Op een mooie dag hebben we daar wat mee geëxperimenteerd en zowaar, bij een geheel ondergedompelde schroef was niets van een wieleffect te merken! We hebben in alle richtingen gedraaid en goed gekeken, maar de proeven bevestigden dat een vrijdraaiende schroef (zonder scheepsromp) geen wieleffect geeft. Waarvan akte.

ROLLING HOME WATERLIJN

ACHTERUIT

VOORUIT

ACHTERUIT

- 21 -

Verkorte versie

Verslag algemene vergadering van maandag 24 november 2014 Alwine Berger Tijdens deze vergadering waren er 49 leden aanwezig, 17 leden hadden zich afgemeld voor deze bijeenkomst. Voorzitter Joop Berendsen opent de vergadering met het verzoek aan de aanwezigen om in de zaal plaatst te nemen en niet te blijven staan aan de bar. Het verslag algemene vergadering van 24 april 2014 wordt zonder op- of aanmerkingen goedgekeurd. De voorzitter neemt de mededelingen door: - Tijdens Opening Vaarseizoen 2015 wordt tevens ons 40-jarig jubileum gevierd. - De activiteitencommissie in persoon Theo van Mierlo, zal hier tijdens rondje commissies in grote lijnen de plannen voorleggen voor dit evenement. - Op korte termijn worden er nieuwe sloten geplaatst op alle gebouwen. Leden die voor hun inzet bepaalde sleutels nodig hebben, krijgen op het moment van invoer de sleutel uitgereikt. Er wordt een lijst bijgehouden van uitgegeven sleutels. - De aanpassingen van de Statuten/Huishoudelijk Reglement/Havenreglement zijn uitgevoerd zoals besloten tijdens de AV van 24 april 2014. Deze zijn geplaatst op onze website www.wsvdeengel.nl. Voor de aanwezigen is een exemplaar beschikbaar. - Het vertrouwde bootje voor donatie aan de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) is verdwenen. Door de jaarlijks meer tegenvallende inhoud van het bootje heeft het bestuur besloten donateur te worden en jaarlijks een vast bedrag aan dit belangrijke goede doel te schenken. Penningmeester Theo Weimar geeft aan dat deze donatie voorlopig vastgesteld op € 50,00 per jaar. Een suggestie van Gerrit de Kwaasteniet om per jaar een wisselend bedrag te doneren afhankelijk van het ledental. Dit wordt in overweging genomen. - De codesloten van de toegangshekken worden per 1 maart 2015 gewijzigd. Leden krijgen hier bericht van via mail/website en zo nodig per post. Bestuurssamenstelling Om het rooster van aftreden goed uit te kunnen voeren en de tijd te kunnen nemen voor een goede inwerkperiode, is het van belang dat het bestuur met minstens 2 personen wordt uitgebreid. Joop verwacht nu niet gelijk vingers omhoog, maar als er interesse is, of informatie hierover, neem contact op met de bestuursleden. Ingekomen en uitgaande post Van belang voor de algemene vergadering zijn de diverse aan- en afmeldingen van leden. Op 1 november 2014 waren er totaal 217 leden, waarvan 5 donateurs. Voorstel om een aantal aspirant-leden te benoemen tot gewone leden conform art. 5d van de statuten wordt aangenomen t.w.: 1894 H.J. van Gelder,1895 J. Dijkman 1896 S.D. v.d. Waard 1897 H.J. Jansen 1898 H.H.T. Prins; 1899 H. Hagen en 1900 J. Schadd. Voortgang en beleid van onze vereniging in 2014 en 2015 a. Zelfwerkzaamheid, onderhanden werk en aan te pakken klussen: Henk Wuestman, coördinator zelfwerkzaamheid maakt van gelegenheid gebruik om eerst wat te vertellen over het Watersportverbond. Als afgevaardigde vanuit het bestuur heeft hij zaterdag 22 november jl. de vergadering van deze club bijgewoond. Het Watersportverbond blijft zeer alert om alles goed te laten verlopen, zij zijn beter aanspreekbaar, de communicatie is veel beter. Er zijn wat opstartproblemen geweest met het invoeren van de nieuwe ledenadministratie, maar er wordt vooruitgang geboekt. Aandachtspunt is de vergrijzing: Ze willen dit aanpakken door zich specifiek te richten op jeugdactiviteiten. Wat wij dus ook doen met onze jeugdcommissie. In 2015 viert de bond haar 125-jarig bestaan. 6 juni 2015 wordt uitgeroepen tot de nationale watersportdag. Zelfwerkzaamheid: - Loopt goed. Naast de opgestelde klussenlijst op zaterdag, verlenen de zaterdagwerkers ook hun diensten ter voorbereiding van activiteiten, zoals opening en sluiting vaarseizoen. - Sommige leden “adopteren” een klus zoals bijvoorbeeld de aanpassing van het wegdek e.d. - Zoals reeds gemeld bij de mededelingen: de nieuwe sloten worden binnenkort geplaatst, de opdracht is al gegeven. Terwijl Jan Huisman de beamer met toebehoren gaat installeren voor beelduitleg van klussen en werkzaamheden DDWW gaan we verder met:

- 22 -

JACHTWERF DOESBURG

“verwen uw schip met vakkundig onderhoud!” schilderwerk motoren boegschroef vuilwatertank aanpassing interieur -

- ijzerwerk - airco & CV - omvormer - generator - teakdek

Zin in lekker eten of een ijsje?

Cafetaria “De Linde” Hoofdstraat 124 De Steeg

(Ca. 500 m van de Jachthaven)

Frieda Smees 026-4951736

Als kwaliteit uw keuze is! Servicepost

Tevens beschikken wij over een Mobiele snackwagen voor evenementen ed.

- 23 -

b. Mededelingen van Hans de havenmeester. - Zeer tevreden over afgelopen seizoen. Na een matige start van bezoekers kan er gemeld worden dat meer passanten onze haven hebben aangedaan dit seizoen. - Slot hoofdsteiger functioneert niet altijd goed. Verzoek om niet met brute kracht dit probleem op te lossen. Als na intoetsen de code het hek niet opengaat, dan C indrukken en nogmaals code invoeren. Er wordt een bordje op hek geplaatst met goede uitleg. - Dick Stemerding heeft op het wegdek voor het hek een proefstuk gedaan met nieuw materiaal, gefreesd asfalt. We bekijken hoe dit zich houdt en gaan dan het gehele wegdek aanpakken. Om de vaart er uit te halen is er ook een drempeltje aangebracht. - Dringend verzoek om ook rustig weg te rijden van de parkeerplaats. - Afgelopen zaterdag is een groot aantal bomen gekapt. Hout is voor leden beschikbaar ad € 15,00 m³ - Een aantal steigers zijn vernieuwd en worden nog vernieuwd. Wederom het dringende verzoek om geen touwen e.d. aan het hout te bevestigen. - Er waren terechte klachten over de onstabiele vingersteigers. Deze worden aangepakt en stabieler gemaakt. c. Jan Huisman namens de DDWW: Aan de hand van beeldmateriaal geeft Jan Huisman uitleg over de onderhanden klussen en klussen welke in het verschiet liggen. - De nieuwe steigerbuizen zijn in eigen beheer over het water naar onze locatie getransporteerd met behulp van onze havenboot. - Er zijn 3 modellen voor deze steigers t.w. Standaard, Steegse kant en Rhedense kant. Met behulp van de onvolprezen kameel wordt de vervanging van deze steigerbuizen gerealiseerd. - Als er aan deze klus gewerkt wordt, wordt al het materiaal dat door de leden zelf is aangebracht aan de steigers verwijderd en niet teruggeplaatst of gehangen. - Project vingersteigers. Er bleken er 8 lek te zijn. Oorzaak dat de deksels niet (meer) verlijmd waren, met gevolg dat er water in kon lopen. Tevens is er een nieuwe bevestigingsconstructie bedacht wat de stabiliteit zeer ten goede komt. Het gaat om 18 kleine vingersteigers, deze worden -als het meezit- het komende winterseizoen allemaal aangepakt. De bolders welke bevestigd waren gelijk bij aanloop op steigertjes (struikelobjecten) worden er afgeslepen en aan het eind geplaatst. - Project reparatie kademuur: Er is een aantal constructies bedacht. Het plan van aanpak wordt verder uitgewerkt en de klus wordt op het werkprogramma geplaatst. - Project loopbrug: De aanpak hiervan is nog niet uitgewerkt. Hier wordt nog verder over gebrainstormd. Voorlopige begroting 2015 en vaststelling tarieven 2015 Voorlopige begroting: Penningmeester Theo Weimar licht toe dat de begroting een product is van de penningmeester wat wij denken dat het gaat worden. Het onderhoud van de haven is de grootste post. De opstelling van deze begroting geeft wat verwarring bij een aantal leden. Het is goed dat de leden deze opstelling kritisch lezen. Boodschap is dat er jaarlijks € 20.000 gereserveerd wordt, deze reservering loopt dus op in een aantal jaren, maar vanzelfsprekend wordt er ook een beroep op gedaan bij investeringen. Dit is terug te vinden in het uiteindelijke resultaat. Uiteindelijk zal er geen tekort zijn van € 9.871 omdat er een buffer is opgebouwd met de reservering door de jaren heen (€ 20.000 per jaar). Zoals het er nu uitziet zullen de uitgaven voor havenonderhoud in 2015 € 10.000 bedragen. In 2014 zijn er 4 nieuwe drijverbuizen aangeschaft, er is bitumen op de steigers gekomen en er is hout besteld. Een gedeelte van deze materialen worden ook in 2015 nog verwerkt maar worden in 2014 gelijk afgeschreven. Vaststelling tarieven: Op dit moment is het percentage van indexering nog niet bekend. De verhoging van de tarieven zal om en nabij 1% bedragen. Zo gauw de cijfers bekend zijn, zullen deze aangekondigd worden op onze website. Jan Huisman kan het tarief van berekening winterplek voor leden niet terugvinden in het havenreglement. Voorzitter verwijst naar artikel 9.5. van dit document. Het tarief is de uitkomst van een berekening van het vast te stellen jaartarief : 52 x het aantal weken dat er gebruik wordt gemaakt van de winterplaats (NB zie ook artikel 10.2 periode oktober tot 1 april). Deze berekening zal opgenomen worden op de tarievenlijst 2015 en geplaatst worden op onze website. Kort rondje mededelingen van de commissies Activiteitencommissie: Theo van Mierlo kan melden dat er in het loop van het jaar een uitbreiding is gekomen van bezetting in de activiteitencommissie. Het seizoen is prima verlopen. Gebleken is dat de leden die de activiteiten bezoeken grotendeel niet zitten te trappelen om mee te doen aan spelletjes. Hier wordt rekening mee gehouden met het maken van een programma en tijdens sluiting vaarseizoen is dus voor een andere aanpak gekozen. Er is een jubileumcommissie samengesteld uit alle gelederen van onze vereniging.

- 24 -

WATERSPORTCENTRUM ARNHEM

Wij starten vanaf begin MEI 2014 met de verkoop van DIESEL in onze haven/werf.

- 25 -

Zij zijn volop aan de slag om er een mooi programma neer te zetten. Maar zij houden het verrassingselement er nog even in. In grote lijnen: Zet in de agenda het jubileumweekend van 25 april 2015! - Vrijdag 24 april een receptie waar adverteerders en andere contacten worden uitgenodigd. - Zaterdag 25 april zal in het teken staan van de jeugd. - Zondag 26 april in combinatie met opening vaarseizoen zal er een groot jubileumfeest gehouden worden. Jeugdcommissie: Is niet vertegenwoordigd, Wim Lingeman heeft per mail aangegeven niets nieuws te melden te hebben. In winterperiode heeft jeugdcommissie totaal geen activiteiten. Wim verwijst de leden naar het verslag in Steigernieuws over de activiteiten van de jeugdcommissie in het afgelopen seizoen. Beheer website: Jos v.d. Houten heeft geconstateerd dat er niet veel naar de site gekeken wordt. Er zijn veel mogelijkheden waar geen gebruikt van gemaakt wordt zoals: - Een link naar het watersportverbond, zodat je op de hoogte blijft van hun activiteiten en ontwikkelingen. - Bekijken van de actuele agenda van onze vereniging. - Alle documenten zoals statuten, tarieven e.d. Jos heeft van enkele leden bericht gekregen dat zij moeite hadden met inloggen. Dit is opgelost, maar zijn er problemen, laat het Jos weten. Tevens staat hij open voor ideeën en suggesties op toegankelijkheid en gebruik te verbeteren. Yvonne Gielis komt met het voorstel om een nieuwsbrief te publiceren op de site over actualiteiten op elk gebied van de WSV. Jos en Yvonne gaan dit samen uitwerken. Secretaris Alwine doet de suggestie om uitnodigingen per mail niet geheel door te sturen maar alleen een melding per mail met verwijzing naar website voor de stukken. Jan Huisman deelt mee dat er op Wikipedia een verwijzing naar onze site staat over de constructie en gebruik van de kameel. Yvonne Gielis heeft een idee om bijvoorbeeld 2-wekelijks een nieuwsbrief op de site te plaatsen met alle korte nieuwsfeiten. Dit is een mooi plan, maar het moet wel verzameld en doorgegeven worden. Jos is alleen beheerder. Jos maakt afspraak met Yvonne om de mogelijkheden te bespreken. Redactiecommissie: Inge Kroonsberg: Het gaat goed met het Steigernieuws. 7 pagina’s worden opgevuld door onze adverteerders. Nogmaals doet zij een oproep aan de dames om hun vaarervaringen op te tekenen. Ook uitwisseling van praktische tips zijn zeer welkom. Verhalen die het Steigernieuws in het jubileumjaar kan plaatsen, ervaringen en belevenissen door de jaren heen. De redactie wordt uitgebreid met Peter Visser, hij heeft inhoudelijk al veel bijdragen aan het Steigernieuws. Dat is goed nieuws! Jan Huisman laat weten dat als er leden zijn met mooie verhalen e.d. hebben, maar die niet in staat zijn dit zelf goed op papier te zetten, een beroep kunnen doen op de redactie zodat hun verhaal opgetekend wordt door een van de redactieleden.. Clubhuiscommissie: Nel Prak: Er is een nieuwe horecavergunning, alle papieren zijn weer actueel. Ook mogen wij nu gedistilleerd schenken. Vrijwilligersgroep clubhuis zijn zeer tevreden. Er is ook een nieuwe clubhuisvrijwilliger toegetreden, Hein Wemmers. Maar we zijn nog wel op zoek naar uitbreiding, vooral jonge mensen zijn van harte welkom om het team te komen versterken. Samenwerking van AC verloopt prima. De Kanuten (Kanovaarders op leeftijd uit Duitsland) zijn weer warm onthaald door de clubhuiscommissie. Tegeliek heeft in het najaar een uitwisseling gehouden met andere harmonicaspelers in het clubhuis, waar ook onze leden bij waren uitgenodigd. Ook dit is succesvol verlopen. Nel sluit af met een graag tot ziens in het clubhuis, elke zondag in het winterseizoen van 15.00 tot 19.00 uur. Bij de rondvraag wordt vooraf geïnventariseerd wie het woord wil: Yvonne Gielis: Vraagt zich af of het aangeboden hout voor € 15,00 per m³ gekloofd en thuis afgeleverd wordt. Dit is vanzelfsprekend niet het geval. Men dient zelf te zorgen voor vervoer e.d. om de haard op te kunnen stoken. Jan Huisman: Wijst de aanwezigen op een artikel dat in decembernummer van Steigernieuws geplaatst gaat worden. Bij permanente aansluiting van de walstroom kan er corrosie ontstaan aan het schip. In dit artikel worden tips en advies gegeven om dit te voorkomen. Gerrit de Kwaasteniet: Geeft een compliment over de goede gang van zaken in onze vereniging. Hij constateert een goede samenwerking in de commissies en een gedegen aanpak van het onderhoud. Hij heeft in zijn tijd in het bestuur andere tijden meegemaakt. Sluiting voorzitter Joop Berendsen sluit om 21.30 uur de vergadering.

WARM AANBOD Door de inzet van de zaterdagwerkers op zaterdag 22 november j.l. is een aantal bomen gerooid. Dit heeft een mooie partij stookhout opgeleverd. Dit is beschikbaar voor de leden. Prijs € 15,00 per m³. OP is OP. Melden bij de havenmeester Hans Kramer

- 26 -

www.vanbaaldrankenwinkel.nl

Alles voor uw boot enzo: Van een gasfles tot houten platen van 1,22 x 2,44 en meer... VEEL MEER.

RHEDEN Groenestraat 63 WWW.FIXETRHEDEN.NL

CHINEES – I NDI SCH RE STAU RANT

Volg ons op Facebook: Slijterij van Baal

Veerweg 68 6991 GP Rhed en (026) 495 40 19

Grenzeloos genieten van uw vrije tijd! Mercatorweg 12, 6827 DC Arnhem Tel.: 026-3614810 / Fax: 026-3612585 Openingstijden: op maandag t/m vrijdag van 08.00 tot 17.00 uur en op zaterdag van 09.00 tot 12.30 uur. Website: www.komeet-accu.nl / E-mail: [email protected]

AL 85 JAAR DE VERTROUWDE NAAM VOOR LEVERING VAN ALLE TYPES (KOMEET, VARTA, DYNAC, WILCO): · ACCU'S (voor alle toepassingen, zoals: auto's, motoren, golfcars, campers, heftrucks, vrachtwagens, boten, etc.) · TRACTIEBATTERIJEN · LADERS UW VOORDELEN: üZEER SCHERPE PRIJZEN üSNELLE LEVERING üEIGEN BEZORG- EN SERVICEDIENST

In onze ruime en goed bereikbare shop vindt u wat u zoekt. En anders bestellen wij het voor u. Een groot assortiment kampeer/ en watersportbenodigdheden tegen de scherpste prijzen. Ook ons occasionplein is zeker een bezoekje waard! Bovendien kunt u altijd rekenen op deskundig advies van onze medewerkers. Welkom bij Rutgers Recreatie!

Kamperen Caravans < Tenten < Tuinmeubelen < Accesoires <

Watersport > Roei, vis en motorboten > Opblaasboten, kano’s > Buitenboordmotoren > Trailers > Accesoires

Bij ons vindt u topmerken als± Yamaha, Topcraft, Crescent, Oudhuyzer, Zodiac, Lodestar, TDS en Freewheel.

EXTRA SERVICE: Kom gerust bij ons langs. Wij meten uw accu GRATIS en geheel vrijblijvend door.

Groot assortiment, de scherpste prijzen, deskundig advies, ruime parkeergelegenheid. Rutgers Recreatie is en blijft uw vertrouwde adres voor grenzeloos genieten van uw vrije tijd. Loop eens binnen!

Contactpersoon: Henk Bruntink, rechtstreeks telefonisch bereikbaar onder mobiel nr. 06 - 83059620.

Koestraat 5a, Lathum. Tel. (0313) 63 14 76. Fax (0313) 63 12 00

www.rutgersrecreatie.nl

- 27 -

Vaartocht zomer 2014 met de Dana en de Kluit (deel 2) Hennie & @lwine Berger We passeren Sedan en tot en met de sluis van Remilly gaat het prima. Bij de sluis van Mouzon loopt het minder goed af………….. Omdat de mogelijkheden om vast te maken ook hier beperkt zijn, besluit Alwine, zoals we wel vaker doen, de sluistrap op te klimmen om de lijnen op de kade aan te pakken van beide boten. Vastgemaakt aan de sluistrap klimt zij naar boven. Maar helaas grijpt zij mis als ze van de trap op de kade wil klimmen en buitelt ruim 2 meter naar beneden met achterhoofd op stalen rand van ons schip. Deze nare val krijgt zij niet bewust mee, want de wereld wordt even zwart. Als zij bijkomt is er een en al bedrijvigheid. Voor dat we het weten is ze helemaal geprepareerd om naar het ziekenhuis vervoerd te worden. Maar voor dat dit kan gebeuren moeten we nog omhoog geschut worden. Anneke gaat mee in naar het ziekenhuis in Sedan. De schippers varen de boot naar het haventje van Mouzon, net achter de sluis en komen later met een taxi naar het ziekenhuis. Alle complimenten voor de sluiswachter, een geluk dat deze sluis bemand was, en de pompiers die zo voorvarend en snel ter plekke waren. Via de sluiswachter krijgen Hennie en Johannes het adres van ziekenhuis waar naartoe de dames vervoerd zijn. Het is bizar als je ineens op de eerste hulp van een Frans ziekenhuis ligt. Er worden foto’s en een scan gemaakt en er wordt verder onderzoek gepleegd. Uiteindelijk valt het allemaal mee en met een nekkraag en een recept voor pijnstillers en het advies om de komende 5 dagen rustig aan te doen kan Alwine het ziekenhuis dezelfde middag weer verlaten. Terug bij de boot, besluiten we toch een hapje buiten de deur te gaan eten, want de eetlust is er niet door bedorven. We eten echt culinair in restaurant Les Echevins. ’s Nachts komt het besef wat me is overkomen en ik slaap slecht

door een gevoelige nek en achterhoofd. Maar de volgende dag gaat het door gebruik van de medicijnen steeds beter. Andere schippers die van het incident gehoord of het gezien hebben komen met allerlei adviezen hoe we voortaan de sluizen moeten nemen, zonder op trapjes te klimmen. Onze schippers schaffen via een plaatselijke smid een haak aan en maken hier een landvast aan. Veel adviezen proberen we op ons vervolgtraject uit, maar er blijken ook onzinnige bij te zitten. Hoe dan ook, je moet de beste manier vinden, die past bij boot en bemanning. We spreken met elkaar af niet meer de steile sluistrappen op te klimmen. Na goed overleg besluiten we woensdag toch verder te varen, we maken korte tochten, Alwine vaart de Kluit de sluizen in achter de Dana aan. Hennie doet het matrozenwerk. Zo heeft elk nadeel ook een voordeel, Alwine krijgt door noodzaak meer lef om zelf de nauwe sluizen in te varen. Wij leggen alleen op de middenbolder aan, Alwine blijft achter het roer en maakt gebruik van boegschroef en hekschroef om in de woelige sluiskolken de boot in bedwang te houden. Wij worden steeds meer bedreven in het opgooien van de lijnen om de bolder op de hoge kade, waar

- 28 -

een mooi Fries woord voor bestaat “gatsjetûk” letterlijk vertaald: handig, bedreven in het vinden van gaten, dus deze kreet klonk herhaaldelijk triomfantelijk door een sluiskolk. Na 25 kilometer en weer een aantal sluizen leggen we aan in Stenay. De schippers gaan weer op zoek naar een nieuwe sluishaak. Want de haak, gemaakt door de smid in Mouzon heeft het bij de Dana na een aantal sluizen alweer begeven. Na een regenachtige vaardag te hebben gehad, schijnt bij vertrek uit Stenay weer volop de zon. Soms hebben we geluk dat er volk op de sluismuur staat, zodat de lijnen aangepakt kunnen worden, hoe dan ook, het vermijden van klimmen op de trapjes kunnen we blijven handhaven. Soms varen we in een gekanaliseerd gedeelte van de Maas oftewel de Meuse en zien de natuurlijke loop als een brede beek er naast lopen, en het kanaal als een waterval aan de zijkant er in lopen. Op de kaart wordt het aangeduid als “Traverse délicate” als je deze waterval passeert. We leggen aan in het kleine haventje van Consevoye. Na een wandeling zien we vlak bij de haven Auberge Lorraine met voor de ingang de uitnodiging om ’s avonds gebruik te komen maken van een buffet ad € 13,50 pp. Dat spreekt ons wel aan. Zoals verwacht is het erg eenvoudig, de dunne worstjes lijken wel erg nietig in een grote berg aardappelpuree! Van het thuisfront krijgt de bemanning van beide boten bericht, dat men graag met Pinksteren wil opstappen. De weersvooruitzichten zijn prima, zeg maar bloedheet. We varen vrijdag 6 juni naar Verdun. Op deze route komen ons drie spitsen tegemoet, met het steeds smaller wordende vaarwater is dit passen en meten. Rond het middaguur zijn we in Verdun, en het is knap druk aan de steiger. Wij verzoeken een schipper die ruim ligt, wat naar voren te verkassen, zodat wij achter aan kunnen

sluiten. Het blijkt een zeer welwillende Australiër te zijn. Dana is inmiddels afgemeerd in het midden van de steiger. Wij liggen aan het eind, met een prachtig zicht op de fontein, een prachtige plek om opstappers te ontvangen. Van vrijdag t/m maandag verblijven we in Verdun. Zaterdag komen de opstappers. Zondag gaan we op pad om wat op te steken van de geschiedenis van Verdun. Met name in de eerste en tweede wereldoorlog is hier en in de omgeving veel gebeurd. Het busje dat gepland stond voor een rondrit komt helaas niet opdagen. Wij besluiten een stadswandeling te maken en gaan uiteindelijk met de auto naar het Ossuarium van Douaumont waar de resten van onbekende soldaten zijn geborgen en vele namen zijn opgetekend van hen die het leven gelaten hebben tijdens deze oorlogen. Om dit imposante gebouw heen vele velden met witte kruizen en de rode roos ervoor. Zeer indrukwekkend en beklemmend. ’s Avonds gaan we met z’n tienen eten op de kade bij Verdun, heel gezellig en het smaakt voortreffelijk. We kunnen tot laat genieten van het mooie weer. De volgende dag brengen we nog een bezoek aan Chateau des Monthairons. Een mooie wandeling op dit landgoed met tot besluit een heerlijk kopje koffie op het terras. Het bezoek vertrekt weer huiswaarts en wij maken tijdens het nuttigen van een pizza weer vaarplannen voor de volgende dag. Dinsdag 10 juni vervolgen wij onze reis. Het is wederom bloedheet. De Dana heeft geregeld te kampen met koelproblemen, vooral in ondiep water. Ook blijkt dat het alarm bij niet al te hoge temperatuur al af te gaan. Diverse keren zet Johannes de dekwaspomp erop. We leggen in St Michiel aan op het enige vrije plekje en moeten dubbel liggen. Morgen is het feest want dan is Hennie jarig!

- 29 -

Woensdag 11 juni wordt er gefeliciteerd en getrakteerd, Hennie krijgt een hengel cadeau en een doos sigaren. Maar we gaan er een lange vaardag van maken, we willen nu zo snel mogelijk op de Moezel zijn. Een mooie vaardag, libelles gebruiken onze boot als uitrustplaats, achter elkaar dalen ze neer op de reling. Wij leggen even aan in Commercy, daar is een supermarkt aan de kade, handig om wat in te slaan. Na nog wat sluizen genomen te hebben, bereiken we het hoogste punt van onze reis, dus weer een hoogtepunt voor Hennie op zijn verjaardag. Dan varen we op Canal de la Marne au Rhin (ouest). Om 17.00 uur leggen we aan in Pagny. We gaan eten bij La Favorite, een echt chauffeursrestaurant, deze goede eetgelegenheid hadden we nog onthouden van onze reis vijf jaar geleden. Dinsdag 12 juni vroeg op, de schippers monteren de lampen op de mast, want we gaan vandaag de tunnel van Foug nemen (867 meter lang). De tunnel is wel verlicht volgens de kaart, maar je weet maar nooit in Frankrijk. Na het nemen van de tunnel gaan we bergafwaarts. Er blijkt weinig water te staan, dus wordt er alleen met een volle sluis geschut. In de eerste sluis passen we er net met 3 boten in. De volgende sluizen passen we er net samen in. Een heel andere ervaring dat opschutten, nu is het zaak om te zorgen dat de lijnen niet klem komen te zitten, zeker als je alleen gebruik kunt maken van je middenbolder, omdat met even zoveel snelheid de sluis leegloopt. Onder het schutten bedenken we allerlei oplossingen om “beklemming” te voorkomen. Beide schippers hebben ondanks het goede opletten het mes moeten gebruiken om ophanging te voorkomen! We passeren Toul en zien veel bekenden van onderweg in de haven liggen. Wij varen door, want we willen naar de Moezel. Om 14.30 uur varen we op de gekanaliseerde Moezel. Om 15.00 uur komt de eerste sluis op de Moezel in zicht met een verval van 4.40 meter. Als het water zakt, verschijnen er allemaal fonteintjes uit de sluismuur, vooral de schipper van de Dana krijgt de volle laag en houdt zijn pak niet droog. Om 17.15 uur leggen we aan op een

zeer idyllisch plekje in Liverdun. Aan een eenvoudige steiger, zonder voorzieningen met een rondzwemmende zwanenfamilie die niet echt blij is met onze komst. De kwakende kikkers geven een voordurend concert. Een zwaan ziet zijn/haar spiegelbeeld in de romp van de schepen en zwemt woest om de boten heen om de gewaande rivaal te verjagen. Al pikkend tegen de romp. De Dana is favoriet, deze glimt het meeste door alle poetsbuurten van Johannes. Vrijdag 13 juni varen we behoedzaam weg van ons mooie plekje, veel waterplanten omringen de boten, maar we komen zonder problemen weer op de Moezel. We varen vandaag naar Pont à Mousson. Om 14.00 uur leggen we aan in de Port de Plaisance en moeten voor het eerst sinds 10 dagen weer havengeld betalen. We gaan naar het centrum voor boodschappen en andere leuke dingen, slaan lekkere dingen in bij de boulangerie en de traiteur en beleven ’s avonds de overwinning van Nederland op Spanje met 5-0, een mooi begin van het WK voetbal.

(wordt vervolgd)

- 30 -

“Versobering” bediening bruggen Bron: Nieuwsbrief Maandblad Zeilen

en sluizen

Rijkswaterstaat versobert per 1 januari 2015 de bediening op verschillende bruggen en sluizen in Nederland. Hiermee vult Rijkswaterstaat de taakstelling in die in het regeerakkoord is afgesproken. Om de overlast voor de beroepsvaart en de recreatievaart zoveel mogelijk te beperken is samen met het bedrijfsleven, de scheepvaartsector en provincies gekeken naar de minst ingrijpende oplossingen per regio. De bediening verandert op verschillende manieren. Voor sommige sluizen en bruggen geldt dat de bedieningstijd wordt ingekort. Er is dan minder of geen bediening meer in rustige perioden. Op enkele bedieningscentrales wordt voortaan met minder sluismeesters gewerkt, waardoor er minder bruggen of sluizen tegelijk bediend kunnen worden. In andere gevallen gaat Rijkswaterstaat de sluis op aanvraag bedienen, waarbij de sluismeester op afroep beschikbaar is of tussen één of meerdere sluizen pendelt. Een schipper moet zijn doorvaart dan van te voren aanvragen. Voor de scheepvaart betekenen de versoberingsmaatregelen dat de kans op wachttijden groter is. Bereid uw reis voor Rijkswaterstaat raadt de scheepvaart aan de reis goed voor te bereiden. Op www.rws.nl/versoberingbediening staat bij welke sluizen en bruggen er veranderingen in de bediening plaatsvinden. Hier leest u ook wat u moet doen om een doorvaart aan te vragen bij sluizen en bruggen zonder vaste bedieningstijden. Op www.vaarweginformatie.nl vindt u de actuele bedieningstijden van alle bruggen en sluizen in Nederland en actuele informatie over bijvoorbeeld stremmingen.

Watersportbonden tegen Watersport Vaarbewijs Bron: Nieuwsbrief Maandblad Zeilen De opleidingsorganisatie VBO heeft het zogeheten Watersport Vaarbewijs geïntroduceerd. De watersportbonden Watersportverbond, KNMC, NWWB en VNM staan niet achter het nieuwe vaarbewijs dat volgens VBO geldt voor alle binnenwateren en kustwateren. Het Watersport Vaarbewijs is bestemd voor een categorie watersporters waarvoor geen enkele vorm van een vaarbewijs is voorgeschreven. De watersportbonden zijn van mening dat de watersporters hiermee door VBO op het verkeerde been worden gezet. Op het verkeerde been Op de website van VBO wordt de indruk gewekt, dat het Watersport Vaarbewijs een document is dat bekend is in de watersportwereld en bij de binnenvaart. Dit vaarbewijs wordt echter niet erkend en heeft geen enkele wettelijke of juridische status. Het Watersportverbond noemt het document buitengewoon kwalijk. Het vaarbewijs dat VBO wil gaan afgeven vertoont een zeer grote gelijkenis met het erkende Klein Vaarbewijs, dat het officiële buitenlandse vaarbewijs (International Certificate of Competence, ICC) vormt. De watersportbonden willen hun leden stimuleren om een cursus te volgen en een wettelijk erkend vaarbewijs te behalen, ook al vaart men in een vaartuig waarvoor dit (wettelijk) niet verplicht is. Uitsluitend de door de onafhankelijk examenorganisatie VAMEX georganiseerde examens voor Klein Vaarbewijs 1 en 2 en Vaarbewijs Groot Motorschip geven de garantie dat de houders van deze vaarbewijzen over de hiervoor vereiste kennis beschikken. Op de website van VBO lezen wij dit, na de uitleg over Klein Vaarbewijs 1 en 2: Sinds kort is daar het Watersport Vaarbewijs bij gekomen. Het Watersport Vaarbewijs is speciaal ontwikkeld voor nieuwkomers in de watersport en om aan te tonen dat je voldoende weet om veilig te kunnen varen. Het leerboek, 'Studiewijzer Watersport Vaarbewijs' ligt voor u klaar. De Studiewijzer Watersport Vaarbewijs kan ook prima gebruikt worden als opfriscursus voor ervaren watersporters. Er is in de loop van de jaren namelijk nogal wat veranderd in de watersport. Het Watersport Vaarbewijs is geen alternatief voor het Klein Vaarbewijs. Voor het besturen van snelle boten en grote boten heb je nog steeds het Klein Vaarbewijs nodig.

- 31 -