Slijpe. Dorpskrant Slijpe oktober meer info. Elyne Meulenbergs

DORP inZICHT

Slijpe Dorpskrant Slijpe oktober 2012

10

meer info Elyne Meulenbergs 0498 905 842 [email protected]

Winnaar wedstrijdpuzzel Corry Ferket en haar moeder winnen voor € 25 aan waardebonnen, te besteden bij de lokale handelaars in Slijpe. . Juiste oplossing vorige wedstrijdpuzzel: kerkgebouw. Bedankt voor jullie inzendingen!

Dit thema inspireerde Christine Tratsaert (Leffinge) tot het volgend gedicht: Het Kerkgebouw van Slijpe beeft en siddert als de Haan op de Kerktoren op zijn Orgelpijp blaast. Een Mozaiek van klanken komt los in de Kerk als het Zangkoor, begeleid door de Klokken, de Muurschilderij in de Zijbeuk doet trillen. Maar het Uurwerk tikt rustig voort

Ben je een nieuwe inwoner? Vraag naar de speciale editie van de dorpskrant, waarin alle verenigingen die Slijpe rijk is worden voorgesteld. Meer info Elyne Meulenbergs 0498 905 842 [email protected] Wie graag alle dorpskranten bewaart, maar er eentje tekort heeft, kan dit eveneens laten weten.

Enkele sfeerbeelden van het aperitiefconcert (5 augustus)

Nieuws uit dorp en verenigingen Dag van de chronisch zieken. Nationaal valt deze dag dit jaar op 14 oktober. In Slijpe wordt er samengewerkt met beide scholen. De leerlingen van de vrije basisschool gaan net zoals vorig jaar op bezoek bij zieke en bejaarde mensen met een knutselwerkje. De gemeenteschool laat iemand van onze vrijwilligers aan het woord om uitleg te geven over ziekenzorg. Ook bakker Filip draagt dit jaar zijn steentje bij tot de bekendmaking van onze werking door in deze week broodzakken te gebruiken met een woordje uitleg erop. Dit jaar wijzen we op het belang van een zorgzame buurt. Een warme buurt waar men aandacht heeft voor elkaar is een buurt waar men zich goed voelt. Zo een buurt vormt een noodzakelijke buffer tegen uitsluiting en vereenzaming. Meer informatie op www.ziekenzorg.be.

Met Ziekenzorg naar het bezoekerscentrum ‘Jules Destrooper’ Op dinsdag 29 mei zijn we in de namiddag met 40 mensen ‘Jules Destrooper’ gaan bezoeken. We werden er om 14u verwelkomt door onze gids Eugéne in het gloednieuwe bezoekerscentrum. Je wandelt er letterlijk doorheen de rijke geschiedenis van de koekjes. Onze gids vertelde hoe Jules in 1886 startte met het bakken van de lukken, gemaakt van echte boerenboter die in de streek van Diksmuide de lekkerste is. De boter werd trouwens door de vrouw van Jules geproefd en uitgekozen. Ze steunde Jules ook op zakelijk vlak en voedde daarbij nog 11 kinderen op. Ook de oorlog heeft zijn invloed gehad op de evolutie van de koekjes. Jules kon die periode overbruggen door het maken van postkaarten die de vele soldaten in Lo naar het thuisfront zonden. Na de tweede oorlog kende de evolutie van de koekjes enorme vooruitgang mede door de vacuümverpakkingen waardoor de koekjes over heel de wereld konden verspreidt worden. Bij vele van onze mensen kwamen nog herinneren naar boven over de tijd van de lukken in de blikken dozen. Alles werd mooi geïllustreerd aan de hand van de vroeger bakplaten, foto’s en een tijdslijn met de evolutie. Door een venster konden

we kijken naar de fabriek waar de koekjes geproduceerd werden. Aan de hand van een film werd het volledige productieproces getoond. Tot slot konden we de koekjes proeven in de proefbakkerij. Het duurt ongeveer 4 jaar voordat een nieuw koekje op de markt komt. We konden proeven van koekjes met appel en kaneelsmaak in avant-première. Bij het naar buiten gaan konden we nog iets kopen uit het uitgebreide assortiment van Jules Destrooper. Het was een zeer geslaagde namiddag voor Ziekenzorg waarbij nogal wat mensen van de partij waren die anders door hun beperkingen niet altijd die mogelijkheid hebben.

Nieuw bij onze bakker Filip en Marina Al deze producten (brood, koekjes, gebak, bier) en de brochure, die verwijzen naar de Tempeliers, zijn te koop bij bakker Filip en Marina.

foto: Sander David

Bakker-dichter Filip op ronde in Slijpe Op 19 juli trok een reporter van Radio 2 mee met onze bakker Filip op ronde. Dit leverde enkele leuke conversaties op. Zo trokken de bakker en de reporter naar Ida Vancraeynest, een kranige oude dame van 80 jaar, die met haar pittige taal direct het ijs breekt. “Gelukkig dat we nog onze bakker hebben die het brood aan huis brengt”, weet ze onmiddellijk te vertellen, maar dan wel in het Sijps wel te verstaan. Het wordt een zeldzaamheid dat de bakker zelf nog het brood aan huis brengt. Gelukkig is dit in Slijpe nog het geval. Dit is een redmiddel voor de mensen die niet in de dichte omgeving van het dorp wonen of niet goed meer kunnen gaan.

De bakker en de reporter krijgen ook een koffietje aangeboden. Het is zo klaar als een broodje, sorry klontje: onze bakker vervult ook een sociale taak! En als de bakker ergens een kwartiertje te laat is, vragen de mensen steeds of hij zich overslapen heeft. Maar dit is helemaal niet het geval. Misschien versperde een losgeslagen koe hem wel de weg, wie weet? Al deze en andere anekdotes inspireerden onze bakker voor het schrijven van een gedicht in het pittig West Vlaams. En voor wie het niet direct begrijpt, geen probleem, in het najaar worden er lessen gegeven in het Slijps.

Epistel voe toeriesten. Ai de wiend en de file trotseert en vanslevens lanst Slype passeert. Doet eki moeite voe ut je notto te kruupn ti nie moeilik, just e bitje stuupn Up de kerke stoat den hoane, dien kiekt no de wind en nie no de moane! Up de groend liggn der schoane stintjes, geleid deur nestige vintjes. Ier en doar 1 met e kruus, de Tempeliers woarn ier thuus. Je viengt ze were up de schilderien, jet dat nog nowers gezien! Int gemeethuus goj 1 kunn drienken der voorn stoat der e boom te blienken. Voe de beenhower en de koiffeuze ziej te loate mo de diesendag ziej de visboer up stroate. De bakker et stutn en toartn, de gazettewienkel verkopt schone koartn. ’t Zien ier nog twi schooln voe de joengs en ai zoekt messchien e hovenierinck me andjoens. In de weidn ziej koein en perdn, pakt e zoektocht, je moe je nie wern. Ai vanslevens lanst Slype passeert…

Update omtrent de werken in het dorp De werken zijn ondertussen al ver gevorderd. Alle riolering werd geplaatst en zo goed als alle woningen zijn aangesloten op de nieuwe riolering. Er moeten nog verder borduren worden geplaatst en de weg is voor de ene helft geasfalteerd en voor de andere helft grotendeels aangelegd in steenslag. De voetpaden zijn geplaatst tot bijna aan het kruispunt met de Monnikenstraat/Gistelstraat. Binnenkort wordt de overgang Monikkenstraat-Gistelstraat afgesloten voor een drietal weken. Tijdelijk zal dus enkel rechtdoor kunnen worden gereden in de Diksmuidestraat, zo kunnen de doorlopende voetpaden richting voetbalveld worden aangelegd. De grootste werken, zoals o.a. het graven van een vijver, worden nu uitgevoerd rond het voetbalplein. In het najaar komt er nieuwe beplanting en worden eveneens de nieuwe chalet voor het voetbal, de bushokjes, de verkeerssignalisatie e.d. geplaatst. Als alles een beetje meezit, kunnen we oud en nieuw vieren in een kersvers dorp!

Update omtrent actie rond de buslijnen van Dorp inZicht De werkgroep Dorp inZicht Slijpe heeft overleg gepleegd met de andere werkgroepen Dorp inZicht omtrent de wijzigingen van de buslijnen in onze dorpen. De Lijn heeft in het kader van besparingsmaatregelen buslijn 60 afgeschaft en aan andere lijnen enkele bussen toegevoegd. We beseffen dat de wijzigingen tal van dorpsinwoners beroeren. Dorp inZicht hecht veel belang aan openbaar vervoer, want dit kwam naar boven in de onderzoeken die de laatste jaren in de dorpen werden gevoerd. Dorp inZicht ijvert dan ook voor de uitbreiding van en het toegankelijker maken van het aanbod. Dorp inZicht heeft onlangs de mobiliteitsambtenaar van de gemeente Middelkerke geraadpleegd en we hebben onze bezorgdheden overgebracht. Het gemeentebestuur heeft per brief d.d. 28/06/’12 aan De Lijn gevraagd om lijn 60 te herevalueren. Tot op heden heeft het gemeentebestuur nog geen antwoord ontvangen. Ondertussen moedigt Dorp inZicht graag iedereen aan om de belbus, waaraan niets werd gewijzigd, volop te gebruiken. We zijn alvast heel blij dat tal van mensen de affiches, die we verdeeld hebben, voor hun venster hebben opgehangen en hiermee hun steun en onbegrip hebben geuit. Bedankt hiervoor! Voor informatie over de wijzigingen van de buslijnen: zie www.delijn.be of 070 220 200. Oproep aan alle verenigingen, scholen en dorpsinwoners met een nieuwtje Alle grote en kleine nieuwsfeiten zijn welkom! Zo krijgt u of uw vereniging of school de aandacht die het verdient! Dorpsnieuws mag doorgestuurd worden naar [email protected].

Enkele sfeerbeelden van het gaaibolderen met de gezinsbond.

Interview met Pierre en Yvonne De meeste mensen gaan gewoon door het leven, anderen hebben een rijkgevuld leven. En dit is het minste wat we kunnen zeggen van Pierre’s levensloop. Geboren te Keiem in een muzikale familie op 25 mei 1930 in Beerst. Vader was ketelmaker en moeder deed de plas en de was. Terwijl Pierre z’n vader graag accordeon speelde, zong zijn moeder de hele dag opgewekte liedjes. Na zijn zevende jaar en voorbereidende jaar in het college van de Karmelieten te Diksmuide kreeg hij de kans om bakkersgast te worden in de bakkerij van Aloïs Yperman te Slijpe. Na vier jaar haalde hij zijn diploma van bakker. Tijdens zijn bakkerstijd begon Pierre zoete broodjes te bakken met Yvonne Vandecasteele, de dochter van de schoenmaker, op de hoek van de Klakkaertstraat en de Diksmuidestraat. In 1950 huwde hij dan ook met zijn grote liefde. Niet minder dan zestig jaar hield Yvonne een winkeltje open van tabak, snoep, pintjes en schoenen. Van ’s morgens tot ’s avonds laat kwam men aankloppen bij Yvonne. Men kon zelfs sigaretten kopen door het geld in de brievenbus te stoppen waar de sigaretten in lagen. En hoeveel witte turnpantoffels hebben niet gekocht bij Yvonne voor onze turnlessen in school?! Toen Yvonne in 2002 stopte, kreeg ze zelfs bezoek van Focus. Er brak toen paniek uit bij de kinderen van Slijpe: waar moesten ze nu hun snoep vandaan halen? Ze schreeuwden dan ook tegen de reporter van Focus dat Yvonne niet mocht stoppen, maar aan alles komt jammer genoeg een einde! Ondertussen was Pierre handelsreiziger geworden na één dag zijn ‘troep’ te hebben gedaan. Hij werd medisch afgekeurd en een geschenkje in de vorm van ‘een vet konijn’ deed de rest bij de bevoegde officier van het leger. Niet minder dan 31 jaar oefende Pierre het beroep van zelfstandig handelsvertegenwoordiger in kaas uit en dit vooral in de streek van Diksmuide en Ieper. In het begin was er keuze uit 50 soorten kaas terwijl er op het einde maar liefst 2000 kazen het gamma vertegenwoordigden. Het jaar 1970 betekende een belangrijk jaar voor sportief Slijpe omdat Pierre de voetbalclub SK Spermalie oprichtte waarvan hij 20 jaar voorzitter zou zijn. Men vormde een eerste elftal dat bijna voltallig bestond uit spelers van dezelfde straat (Klakkaertstraat). Andere stichters waren onder andere meester Devriendt, Maurice Michielsseune, Oscar

Mommenrency, de garde van Schore ‘Desrousseaux’, Henrietje Vandecasteele, Loeys en vele anderen. Het eerste voetbalveld bevond zich in een weide van Henri Vandecasteele. Een groen autobus die men van het autokerkhof Derese in Oostende hadden gehaald, diende als kleedkamer. In een camionette zorgde ‘Maine’ Hubrecht voor de nodige drank. In die tijd werd er nog niet met het grote geld gezwaaid, men deed werkelijk alles zelf met eigen middelen. Zo bouwde Pierre eigenhandig een tribune. De tribune hield echter maar twee weken stand omdat een ware windhoos er anders over dacht. Zou er dan al sprake geweest zijn van de opwarming van de aarde met zware orkanen als gevolg? Nadien verhuisde men naar een weide die eigendom was van de toenmalige burgemeester Leopold Vermander. Weeral werd alles zelf opgebouwd zoals de kleedkamers en de kantine. Pierre benadrukt dat er toen vooral gespeeld werd voor de sport en niet voor het geld! Leute en plezier vormden de basis van het voetbal. En dan kwam er die dag dat de grote droom uitkwam van Pierre: Slijpe kreeg een voetbalplein op de ‘platse’. Een stukje land, nou ja moeras, gelegen naast de meisjesschool werd gekocht door de gemeente. Het moeras werd volledig gedregd door bergen aarde aan te voeren. De bunker die zich naast het voetbalplein bevond, zit nog steeds onder de grond. Vrijende koppeltjes en ondeugende kwajongens zullen zich de bunker nog goed herinneren.

Aan anekdotes geen gebrek! Toen een bal in een nog resterend gedeelte van het moeras werd getrapt, ging een kleine knaap de bal terughalen. Hij raakte echter verzonken in het moeras. Geen paniek, Pierre kwam hem ter hulp, maar… raakte zelf vast in het slijk. Een andere keer kreeg Yvonne het bijna aan haar hart toen Pierre thuiskwam van het voetbal. Nadat hij met zijn mooie nieuwe witte kostuum over het prikkeldraad een bal uit het water wilde halen, viel zijn klak in de beek. “Als mijn klak in het water valt, dan ik ook” moet Pierre gedacht hebben. Het resultaat was er naar, ‘een mooie vest onder het baalslijk’. Ja, ja Yvonne heeft er alles van moet frotten. Foei, Pierre! Van het voetbal naar de muziek en de variété. Vijfentwintig jaar speelde Pierre in de fanfare van Beerst. De mooiste tijd kwam echter toen hij samen met Joris Hillewaert uit Mannekesvere de cabaretgroep ‘De Spermalieboys’ vormde. Meer dan twintig jaar traden ze op in alle uithoeken van West- en Oost-Vlaanderen. Eugène en Giovanni, zijn zoons, speelden er in die dagen de pannen van het dak! Vooral de muzikale act ‘Boerke Naes’ was een topper. Naar aanleiding van de fusie met Middelkerke componeerde men over iedere deelgemeente van het vroegere Spermalie een liedje. Het liedje zullen we in een volgende editie van de dorpskrant aan bod laten komen. De bekende columnist en schrijver Paul Koeck maakte zelfs een reportage over hen in het weekblad Knack. In de tweede helft van de jaren vijftig speelde Pierre ook nog toneel in de zaal van de meisjesschool. De nonnen wilden echter geen meisje op de bühne zodat alle rollen werden gespeeld door mannen. Veel kusscènes zullen er wel niet aan te pas gekomen zijn! Van de muziek naar de duiven. Vanaf zijn veertiende speelde Pierre met de duiven, die hij nog altijd koestert. Zestig jaar beoefende hij deze sport met hart en ziel. Van de duiven naar de boldersclub. Nog iedere donderdag vind je Pierre in de bolderclub in Beerst. Een gemeenteraadslid van Diksmuide beweerde ooit dat dit geen echte sport is, terwijl Pierre weerlegde dat dit flauwekul is omdat er veel gymnastische bewegingen aan te pas komen. Pierre maakte zijn bollen uit notelaarshout met de draaibank. Wist je dat er bijna een boldersbaan gekomen was in Slijpe maar dat dit door omstandigheden niet is kunnen doorgaan. Jammer! Het is duidelijk dat we gemakkelijk een heel boek kunnen schrijven over Pierre. Jammer genoeg is de plaats in ons dorpskrantje beperkt. Hoe dan ook; Pierre en Yvonne bedankt voor jullie warme ontvangst en boeiend verhaal!

Uit in Slijpe - activiteitenkalender Alle activiteiten staan open voor alle inwoners van Slijpe

Donderdag 18 oktober in de namiddag Gegidst bezoek aan het kantmuseum in Brugge Info Davidsfonds Ingrid Lava 0497/108984 Donderdag 25 oktober tussen 17 en 19.30 uur in Ter Zelte Bloedafname Organisatie Rode Kruis Donderdag 8 en 15 november om 19.30 uur Crea ‘muizen in klei’ Inschrijven bij [email protected] of 0479/502660 Organisatie KVLV Vrijdag 9 november Spelletjesavond Organisatie Vriendenkring ’t Slijpertje en Ouderraad Donderdag 29 november om 20 uur in Centrum te Leffinge ‘de achtertuin der letteren’ voordracht door J. Berten Organisatie Davidsfonds Ingrid Lava 0497/108984 Donderdag 13 december om 14 uur in Centrum te Leffinge ‘God en drie godsdiensten’ voordracht door P. Vandewalle Organisatie Davidsfonds Ingrid Lava 0497/108984 Donderdag 20 december Kerstmarkt Organisatie Vriendenkring ’t Slijpertje en Ouderraad Vrijdag 21 december om 13.30 uur in Ter Zelte Kerstbloemschikken met Jan Pauwels Inschrijven hoeft niet Organisatie Ziekenzorg An Vanhercke 0499/985461 Woensdag 26 december om 16 uur in Godelieveabdij te Gistel Samenzang van kerstliederen Organisatie Davidsfonds

Dorp inZicht Slijpe stelt voor

Kunstig Slijpe

Zondag 21 oktober 2012 van 13 tot 17 uur • vrije toegang Ter Zelte • Odiel Spruyttestraat 5 • 8433 Slijpe

Yvette MarieGuill • Schilderkunst (olieverf) Matthias Bossee • Fotografie Walter Opstaele • Schilderkunst (Amsterdam) Bernard Delanghe • Figuurzagen Rudy Boucquez • Miniatuurvrachtwagens

Kom en ontdek de creativiteit van 5 Slijpenaars !

Met een gezellige bar, open voor iedereen! Deelname aan Buren bij kunstenaars (project van Provincie West-Vlaanderen) Meer informatie: Elyne Meulenbergs 0498 90 58 42 of [email protected]

‘Drie maanden Tanzania’ Een verhaal van An Vanleeuwe Tanzania is gelegen in Oost-Afrika net ten zuiden van de evenaar. Een land, ontstaan in 1961, is 31 maal groter is dan België maar telt slechts 37 miljoen inwoners.

Dit is het verhaal van An Vanleeuwe, 21 jaar en kleuterleidster. Met Sharon Menu, een medestudente van 20 jaar, ging ze er stage lopen en probeerde zo een steentje bij te dragen aan het geluk van kinderen. Ze deden dit met de stichting Twiga, die projecten steunt waarbij kinderen een betere toekomst krijgen door middel van kwaliteitsonderwijs. De inheemse jeugd beseft maar al te goed dat zonder onderwijs er ook geen toekomst is. Iedereen wil er naar school. Dit is er nogal duur en daarom krijgen helaas heel wat jongeren de kans niet om school te lopen. Leraar of safaribegeleider is voor velen een droom. Vol enthousiasme en met de nodige inentingen en malariapillen vertrokken An en Sharon half februari hun onbekende droom tegemoet. Het was donker toen het vliegtuig landde. Met een taxi reden we naar een hotel voor overnachting. Toen het klaar werd kregen we onze eerste cultuurschok. Kakkerlakken op de muur van de kamer en buiten vrouwen met torenhoge vrachten op hun hoofd en kinderen met stootkarren vol met bananen. Geholpen door vele bedelende handen om de bagage te mogen dragen, stapten we op de bus, valiezen op het dak. Onze bestemming was het dorpje Mto wa mbu. Gelegen op 2 uren rijden van de grote stad Arusha waar men zicht heeft op de 5985 meter hoge Kilimanjaro (hoogste berg van Afrika). Het met draad afgesloten domein van de stichting Twiga, een voetbalveld groot, ligt op één uur stappen van het dorp aan de rand van de savanne. Daarbinnen was het proper, en hoewel de kakkerlakken niet te mijden waren, was dit een hele teleurstelling voor ons. Het domein omvatte ondermeer de banda’s (hutten) voor personeel en vrijwilligers en twee klaslokalen. Als stagiairs waren we de enige Belgen. De andere vrijwilligers hielden zich bezig met allerlei herstel- en verfraaiingwerken. Het doel van onze reis was het begeleiden van de kleuters. We kregen ons eigen klasje toegewezen met kindjes tussen de drie en vijf jaar. Samen met hen hebben we ondermeer kleertjes en een zandbak gemaakt.

We creëerde een warme band met die kleintjes en de dankbaarheid die je van hen terugkreeg was enorm. Op zaterdag hielden we ons bezig met kinderen tot 20 jaar, die thuis geen goede opvang hadden. Allerlei spelletjes kwamen dan aan bod.

Hoe verliep een doorsnee dag voor ons? Om 7.30 uur namen we, vooraleer de mama’s met hun kindjes toekwamen, het ontbijt. Om 9 uur namen de kleuters op hun beurt het ontbijt. Brood of pap die voor ons nauwelijks eetbaar was. Dan werd er tot 12 uur les gegeven onderbroken door speeltijd. Het middageten, rijst met witte bonen, werd met de handen gegeten. Het heeft me een paar kilootjes doen vermageren en ik heb ook dikwijls last gehad van verbrande handen. Om 13 uur ging iedereen naar huis. Het gebeurde vooraleer we gingen rusten dat we nog wat kaart speelden met de achterblijvers. Nadien hielden we ons bezig met de lesvoorbereiding voor de volgende dag. Een hele klus als men weet dat alles er primitief moet gebeuren zonder materiaal en bronnenraadpleging. Voor dit laatste moesten we naar een internetcafé. We hebben er ook huisbezoeken gedaan. Na een tijdje bestuurde ik zelf een badage (voertuig op 3 wielen). Bij uitstek geschikt voor plaatselijk vervoer. Om grotere afstanden te overbruggen neemt men de daladala (kleine camionette) waar men wegens de krappe ruimte en het frequent gebruik meer uit het voertuig hangt dan binnen zit. De hutten zijn amper een paar vierkante meter groot, gevuld met enkel het hoogst elementaire. Op de aarden grond ligt een doek en dit is hun bed. Het viel ons op dat er een hele sterke familiale band bestaat en dat ze altijd bereid zijn elkaar te helpen ook al hebben ze niets. Enkel alcoholisten worden zonder medelijden uitgestoten. Het grootste gevaar voor hen zijn de malariamug en olifanten die zich van de kudde afgezonderd hebben. Terwijl vele vrouwen in de rijstvelden werken gaan de mannen op jacht of prutsen aan hun badage. De bevolking houdt van dansen bij allerlei gelegenheden. Dansen om hun geloof te uiten en dansen bij de eerste regen. Er zijn in Tanzania wel 100 stammen die in vrede met elkaar moeten leven. Een aparte stam is de Massaï. Ze wonen afzonderlijk in de savanne, zijn in doeken gewikkeld en men herkent ze door hun hangende oorlellen en vlekken onder de ogen. Die vlekken zijn een wreed verhaal want een kind van de Massaï mag niet huilen. Die vlek ontstaat door inbranden zodat het bij het wenen pijn doet. Hun favoriete drank is melk met bloed. De mannen kopen hun vrouwen af met koeien. Hoe meer koeien, hoe mooier de vrouw volgens de man is.

Soms ging ik ook naar het ziekenhuis. Hygiënisch nog behoorlijk maar ingedeeld in allemaal kleine ruimtes, zodat het zo druk is als op de markt, met wachtende en wenende mensen. Ik ben er met een malariakindje op doktersvisite geweest omdat er niemand was die mee kon gaan. Erger is het wanneer de ouders geen geld hebben om deze pillen te kopen. De kindersterfte is er dan ook groot. Achteraf gezien dachten An en Sharon goed voorbereid vertrokken te zijn, maar ter plaatse stonden ze dikwijls voor verrassingen. Dit kan ook niet anders bij een totaal andere cultuur. Bang beweert An nooit geweest te zijn maar vaak kon ze haar tranen niet bedwingen bij het zien van de schrijnende armoede. Via televisiebeelden wist ze wat ze kon verwachten maar de werkelijkheid was nog erger. Mensen, wat zijn wij hier toch gelukkig! De stage en het verblijf waren een zeer positieve ervaring en op geen enkel moment heeft ze er spijt van gehad. An is beslist van plan nog terug te keren naar die blije vriendelijke mensen die niets hebben en waar helpende handen zo nodig zijn. Echt afscheid nemen hebben ze niet kunnen doen daar ze merkten dat de mensen misnoegd waren omdat beiden terug vertrokken. Zoals An vertrokken was naar het onbekende Tanzania, zo was ook haar thuiskomst een verrassing. Haar gezin was ondertussen verhuisd van Slijpe naar Bredene. Maar door haar verblijf in Tanzania had ze reeds wat afscheid kunnen nemen van Slijpe.

Meer informatie over de stichting op de website: www.stichting-twiga.nl An en Sharon plannen een fotoavond in september/oktober te Leffinge. Verslaggevers: Roland Vanhove en Roland Rousseeuw (interview van half juli)

Wedstrijdpuzzel

Mail het juiste antwoord voor samen met je naam en adres naar Elyne.meulenbergs@ middelkerke.be of schrijf het juiste antwoord samen met je naam en adres op een briefje en post dit bij Roland en Hilda Vanhove, Spermaliestraat 277.

Ook interessant! Sportelen in Leffinge, Middelkerke en Lombardsijde Al van sportelen gehoord? Het is een mentaliteit dat Bloso heeft gelanceerd voor de 50-plussers. Sportelen is zeker geen nieuwe sport, maar wel een nieuw begrip. Samen van het leven en van sport genieten. Bij het Sportelen is ontspanning minstens even belangrijk als inspanning. Dus vindt je het niet zo belangrijk of je de wedstrijd nu wint of verliest, maar wel dat je tijdens het sporten eens kunt bijkletsen met je vrienden en dat er regelmatig tijd is om op adem te komen en een grapje te maken? Wel, dan is Sportelen voor jou gemaakt! De sportdienst geeft je de kans om te sportelen in Leffinge, Middelkerke en Lombardsijde, namelijk tijdens de seniorengym op dinsdag van 10 tot 11 u in Sporthal De Barloke en van 14 tot 15 u in Sporthal De Branding. In Lombardsijde gaat de seniorengym door op woensdag van 10u tot 11 u. Er wordt gewerkt aan de fysieke conditie aan de hand van leuke uithoudings- en krachtoefeningen. Daarnaast wordt er regelmatig gebruik gemaakt van flexabanden, gewichtjes en conditiecircuits. Kom gerust eens een kijkje nemen en proef van deze leuke workout! De eerste les is gratis. Daarna betaal je 1 euro per les of koop je een sportkaart van 10 beurten + 2 beurten gratis. Een minieme prijs voor een grote investering! Alle nodige informatie kan je verkrijgen bij de lesgeefster ter plaatse of op de sportdienst (Populierenlaan 35, 8430 Middelkerke – 059 31 99 50 – [email protected] – www.middelkerke.be/sportkaart).

Doe de Sociale Stemtest! Hoe denk jij als kiezer over sociale thema´s? Bij welke politieke partij sluit jouw mening best aan? Bekijk de gemeenteraadsverkiezingen ook eens door een sociale bril en doe de Sociale Stemtest via www.socialestemtest.be! Laat de lokale verkiezingen (14.10.2012) gaan over thema’s waar mensen die het moeilijk hebben écht van wakker liggen. De Sociale Stemtest is onderdeel van het project ‘Ieders stem telt’. Een initiatief van Samenlevingsopbouw en vele welzijnspartners in Vlaanderen en Brussel – www.iedersstemtelt.be

Pret en verzet voor kinderen in Slijpe Welke 2 plaatjes zijn precies hetzelfde?

Woordzoeker Alle onderstaande woorden zitten horizontaal,verticaal of diagonaal verstopt in de puzzel.Streep ze door en maak van de overgebleven letters het puzzelwoord bal bikini boot duinen emmer grens hotel huisje kasteel schelp schepjes sorbet strand tent ys wandeling zon zwemmen

Welke sportzin staat hier ?

Oplossingen uit vorig nummer: Woordzoeker: appel Lentezin: in mei leggen alle vogels een ei Raadseltje: file

Samengesteld door Stefanie Opstaele

Nieuwe reeks: In den goeie ouden tijd Vroeger was ons dorp zelfvoorzienend. Winkels en cafés waren er in overvloed. Zelfstandigen of arbeiders, allen oefenden wel meerdere beroepen uit. Boerderijen waren er echt voor de dorpsbewoners. Alles wat men nodig had, kon men in ons dorp vinden! Voordat alles onder het stof van de geschiedenis verdwijnt, willen we graag in deze nieuwe reeks de oude winkels van Slijpe en de boerderijen met hun boeiende namen en bewoners in de kijker zetten. Wie informatie of ideeën heeft voor deze nieuwe reeks: aarzel niet om ons te contacteren via [email protected] of 0498 90 58 42.

Namen van boerderijen in Slijpe en hun inwoners: De Vogel van Parijs Historie De Vogel van Parijs was vroeger

zowel een herberg als een boerderij. Deze stonden dicht tegen de Diksmuidestraat en moesten wijken voor de aanleg van de autostrade die op 2 april 1976 werd geopend. het volledige gezin Depré-Sauvagie, de huidige bewoners.

De herberg zelf zou opgericht zijn in 1899 en was vóór de Eerste Wereldoorlog een trefplaats voor jagers. Tevens was er ook een afspanning waar men de paarden kon laten rusten, stallen, voederen en verzorgen. Later was er ook een tramhalte. De tram die van Diksmuide naar Oostende reed, passeerde Slijpe en dus ook de ‘in Den Vogel Van Parys’. Deze tram werd later vervangen door buslijn 53.

In het café hing volgende spreuk:

“IN DEN VOGEL VAN PARYS VERKOOPT MEN BIER EN DRANCK ELCK AEN ZYN PRYS”

De benaming ‘in Den Vogel Van Parys’ De benaming ‘in Den Vogel Van Parys’ zou te maken hebben met de uitbaters. Het echtpaar Carolus Ludovicus Borgonie - Catharina Viaene die in oktober 1899 als ‘vreemde vogels’ vanuit een landbouwuitbating in Leffinge naar Slype zijn getrokken om de eerste uitbaters te worden van die herberg. De benaming ‘Van Parys’ zou men er eenvoudig bijgesleurd hebben omdat het rijmde met ‘Prys’. Een ander maar minder waarschijnlijke uitleg is dat er in een ver verleden iemand woonde die bijna nooit thuis was. Van hem zei men dat hij weer eens was gaan vogelen naar Parijs. Of men in die tijd daarvoor zo ver moest betwijfel ik wel, maar ik wilde jullie deze verklaring toch graag meegeven.

De nog gekende uitbaters van de herberg en kleine boerderij

Borgonie Carolus °1834 & Catharina Viaene °1835 Borgonie Henri °19/11/1869 & Defoor Sophie °3/4/1869 Borgonie Oscar °12/3/1905 & Roseeuw Laura °13/4/1903

Vroegere en huidige situatie Op foto 1 kan je rechtsachter de hoeve zien van de vroegere bewoners waar Kamiel Ameloot en Irma Lagrou en hun zoon Michel woonde. Wie vroeger deze boerderij wilde bereiken moest maar liefst 7 hekkens openen en terug dichtdoen om door de verschillende weiden met dieren te rijden. Links zie je de oude herberg. Het opschrift boven de deur ‘in Den Vogel Van Parys’ is hier al verdwenen omdat de foto getrokken werd toen de uitbaters op pensioen waren.

Op foto 2 zie je de huidige situatie met rechtsachter de volledig vernieuwde boerderij van de familie Depré-Sauvagie toen die er kwamen wonen werd de naam van de herberg overgenomen. De boerderij van Filip en Anna is gespecialiseerd in het afmesten van rundvee en kalverhandel.

1

2

Ook op foto 3 zie je de huidige hoeve Depré-Sauvagie, vanuit de lucht weliswaar.

3 Met dank aan Gilbert Jansseune, Filip Depré & Anna Souvagie en aan Michel Ameloot voor de oude foto. Verslaggever Franky Annys.

Hebt u nog meer info of suggesties over deze of andere boerderijen in Slijpe? Geef een seintje via mail, telefoon of brief naar: Elyne Meulenbergs, Spermaliestraat 1, Middelkerke

Enkele sfeerbeelden van het dorp

Tempelierskruisjes op een gevel

bushalte in de Diksmuidestraat Bord aan de kerk met uitleg nieuwe fietsroute

Diksmuidestraat ter hoogte van het voetbalveld

Oproep oude foto’s! Heb je nog oude foto’s liggen van Slijpe, en meer bepaald van de oude molen, van Rattevalle, de brug aan de autostrade of elders buiten de dorpskern? Aarzel niet om contact op te nemen: [email protected]. We wensen graag jouw foto te gebruiken voor de achterkant van de dorpskrant!