Meer info op

jaargang 4- nummer 16 - jan>maart. 2010 - verschijnt 3-maandelijks - gedrukt op 1500 exemplaren - V.U. Guy Uyttebroeck, Destelheidestraat 66-1653 Dworp, het Vormingscentrum Destelheide wordt in opdracht van de Vlaamse Overheid beheerd door de vzw ADJ, Molenstraat 62, 2460 Kasterlee

Belgie- Belgique P.B-P.P, 1650 Beersel BC 1646 P 209319 afgiftekantoor Beersel

informatieblad van het vormingscentrum destelheide #16

Onze beste wensen vr 2010 artiest in huis: cie Todavia met SHIFT VORMINGSCENTRUM DESTELHEIDE, DESTELHEIDESTRAAT 66, 1653 DWORP, TEL 02 380 39 15, [email protected]

Meer info op www.destelheide.be met de steun van de Vlaamse Regering, erkend door de Vlaamse Overheid

Foto van workshop songwriting tijdens de Zomeracademie 2009. © Mrakovme

“Het personeel van het Vormingscentrum Destelheide wenst u een kunstzinnige kijk op 2010.”

colofon Redactie: Sonja Brigou, Lies Jacob en Ciska Vandendriessche Vormgeving: Brussels Lof Druk: Drukkerij Sintjoris Oplage: 1500 exemplaren Verantwoordelijke uitgever: Guy Uyttebroeck - Destelheidestraat 66-1653 Dworp

infoblad _ januari>maart 2010

Dharts expo

expo: YOU MOVE YOU INTERACT Het Vormingscentrum Destelheide Om de vier maanden organiseert dharts een expo in het hoofdgebouw van het Vormingscentrum Destelheide. Doel is om een kunstzinnig leefklimaat te creëren dat de verblijvende groepen uitdaagt om te reflecteren en te experimenteren met hedendaagse kunst-en cultuuruitingen. In 2010 staat het thema “ActionREaction” centraal. Een Portugeese kunstenaar Joao Martinho Moura bijt hierbij de spits af met de installatie “YMYI”

L

ichaam en geest tegelijk kunstenaar en kunstwerk laten worden. Het kan. Met YMYI creëert de Portugese computerkunstenaar João Martinho Moura een project rond interactief bewegen. Kunst van en voor deze tijd: interactief, digitaal en voor iedereen. Je bevindt je op een scène tussen een camera en een groot scherm. Als een zwarte schaduw wordt je silhouet geprojecteerd tussen lichtdeeltjes die alle kanten opschieten, als kometen, of sneeuwpijltjes. Deze deeltjes groeperen zich in lichtbollen rond je uiterste ledematen, als door magneten aangetrokken; ze lijken er een fysieke verlenging van te vormen. Al je bewegingen worden in real time en driedimensioneel overgebracht op het canvas waar ook de nabeelden van je vorige posities en van de partikelclusters nog even blijven hangen, zodat je als het ware met meerdere figuren tegelijk op scène staat. Dit levert uiterst poëtische beelden op. Uit de achtergrond klinkt geluid dat reageert op je bewegingen en in toonhoogte meekrimpt of -groeit terwijl je je bukt of uitstrekt. Zo vormt het, samen met het veranderende beeld, een gids die de gebruiker doorheen zijn verhaal leidt, een verdieping en verrijking van de interactie, van het emotionele inzicht, de analyse en de ervaring, de waardering en kennis van het systeem. Voor deze installatie heb je geen gebruiksaanwijzing nodig; je leert al doende hoe het werkt. Martinho Moura haalt hierbij Ben Schneidermann aan waar die zegt dat “in een goed ontworpen interactief systeem de interface bijna uit het bewustzijn verdwijnt, zodat en

omdat de gebruiker zich concentreert op zijn acties, verkenning en plezier, binnen een omgeving waarin opdrachten in uitvoering moeiteloos lijken.” Het doel van deze interactie tussen mens en computer? Lichamelijkheid in de ruimte verkennen, een band scheppen tussen het lichaam en de projectie, een creatief verhaal vertellen. Ook emoties opwekken, input tegenover output plaatsen, animatie. Een levend wezen en een artificieel systeem gaan een dialoog aan, een lichaam en een virtueel object staan samen in performance. De ontwerper van dit systeem/project ,João Martinho Moura, is Master in Technology en Digital Arts. Zijn interesses liggen vooral op het vlak van digitale kunst, human-computer interaction (HCI), artificiële intelligentie en muziek. Kom lekker genieten van dit project waar je tegelijk kunstenaar én kunstwerk wordt door simpelweg te bewegen. YMYI, yum yum.

— LOCATIE: Vormingscentrum Destelheide INFORMATIE: www.dharts.be PERIODE: vanaf 13 februari 2010 tot 23 mei 2010 OPENING: (o.v.) 13 februari om 20 uur. De jaaropleiding dans van Wisper zal tijdens deze opening een dansperformance in de installatie vertonen. infoblad _ januari>maart 2010

DHarts expo

jaarthema: Met het jaarthema “actionREaction” trekt dharts in 2010 resoluut de kaart van de interactieve installaties. 3 tentoonstellingsprojecten waarin de bezoeker van Destelheide een rol kan spelen, waarin beweging wordt omgezet in beeld en geluid, waarin experiment centraal staat en waarin de jongeren vooral de kunst dienen te ervaren.

Wat is de aanleiding van deze keuze voor interactieve tentoonstellingsprojecten? Lies Jacob (coördinator dharts): “Uit de ervaringen met de expo Boutique Vizique@Moving Moves heb ik kunnen besluiten dat jongeren enorm worden aangetrokken door het interactieve aspect. Ze zijn heel vertrouwd met en geïnteresseerd in het high tech gebeuren en starten snel en spontaan met het onderzoeken van de mogelijkheden van de installatie. Deelachtig worden aan een kunstwerk en je eigen inzichten, vaardigheden en gedachten kunnen gebruiken om het kunstwerk aan te passen, werkt voor jongeren heel fascinerend. Interactieve installaties blijven dan ook nooit hetzelfde. Door de dynamiek van de toeschouwer zijn ze in constante verandering en houden ze de aandacht vast van de jongeren. Het feit dat interactieve installaties dus heel toegankelijk en boeiend zijn voor jongeren heeft ons tot het jaarthema aangezet.” Daar waar Destelheide experiment heel belangrijk vindt, hoop je dat begeleiders die bezig zijn met het geven van creatieve workshops, de link naar de expo leggen en er actief mee aan de slag gaan. Lies: “De installaties kunnen inderdaad perfect ingezet worden als een verkenning van het medium beeld, beweging of muziek. Ik zie verschillende mogelijkheden om vertrekkende van de installatie verder te borduren op de bewegingstaal, de muzikale accenten en de visuele creaties die de jongeren erin gemaakt hebben. Als de tentoonstelling een meerwaarde kan betekenen voor het kunsteducatieve werk dat hier in Destelheide gebeurt, ben ik een heel contente mens. Het gaat mij bij de programmatie van de tentoonstellingen immers om meer dan alleen maar mooie plaatjes aan de muren of leuke computerspeeltjes. Ik wil de bezoekers van Destelheide prikkelen, stimuleren, uitdagen. En ik hoop dat ze dan vanuit die interesse zelf gaan experimenteren met de kunstvormen en binnen hun eigen werking en activiteiten, communicatielijnen opzetten met het kunstwerk en de kunstenaar.”


In de eerste interactieve installatie YMYI wordt de kijker uitgedaagd om in dialoog te treden met een videowall via zijn lichaamstaal.

De tentoonstellingsprogrammatie van 2010 krijgt ook een internationaal kleurtje? Lies: “Ja. Ik ben de kunstenaars gaan zoeken in het buitenland. Niet dat er geen Belgische jonge artiesten bezig zijn met interactieve kunst, maar de installaties die ik leren kennen heb via het festival Pluto in Nijdrop, spraken me zo aan, dat ik het gewaagd heb om hen te benaderen. João Martinho Moura komt uit Portugal en Guido Maciocci is een Italiaanse artiest die in Engeland gestudeerd heeft. De tentoonstelling voor het najaar van 2010 is er wel eentje van Belgische bodem. Een samenwerking met de universiteit Gent, meerbepaald het onderzoekscentrum IPEM van de afdeling Musicologie, Vakgroep Kunst-, Muziek-, en Theaterwetenschappen. Aangezien zij een voortrekkersrol spelen in het onderzoek naar de relatie tussen muziek, lichaamsbeweging en nieuwe technologieën, mochten zij op mijn lijstje voor 2010 niet ontbreken.” Kan je al iets inhoudelijks verklappen over de komende expo’s? Lies: ”OK, bij wijze van smaakmaker dan. In de eerste interactieve installatie YMYI wordt de kijker uitgedaagd om in dialoog te treden met een videowall via zijn lichaamstaal. “Augmented ecologies” is een tweede installatie waarbij je door planten aan te raken in staat zal zijn om een videoprojectie en bijbehorende soundscapes te beïnvloeden. De projectgroep van de Universiteit Gent zal een belevingsruimte ontwerpen waarin een virtuele ruimte wordt geprojecteerd en waar je kan interageren met ‘soundobjects’ door je te bewegen in de reële ruimte. Ik ben benieuwd hoe de jongeren op deze installaties zullen reageren. Kom het allemaal zelf exploreren zou ik zeggen!” Ciska Vandendriessche


DH-interne keuken

de DH eindejaarsvraagjes De gebeurtenis van 2009 waarop ik met een glimlach terugkijk:

Mijn grootste teleurstelling in 2009:

Man of vrouw van het 2009: waarom?

Een expliciete gebeurtenis kan ik niet direct noemen. Er zijn zoveel kleine en mooie momenten die we binnen de familie, vrienden, kennissen en collega’s beleven dat ik daar te weinig bij stil sta, maar daarom beleef ik ze toch niet minder intens.

Van 2009 heb ik onthouden dat het beroepsmatig een hectisch jaar is geworden. Een beetje teleurstellend dat er niet meer evenwicht, begrip en erkentelijkheid is voor de eigenheid en mening die ieder van ons heeft. Recht op eigen mening of een beetje meer inspraak moet toch kunnen?

Els de Schepper heeft zich dit jaar weer laten zien maar vooral ook laten horen. Een vrouw die geen blad voor haar mond neemt en die het bijna altijd opneemt voor het zwakke geslacht. Een vrouw met ballen aan haar lijf. Klein maar dapper!

Peter Schoukens Het plezier dat men als koppel kan beleven bij het behangen, schilderen, laminaat plaatsen, …. (Natuurlijk hebben we ook regelmatig gevloekt)

De grote miserie die men kan meemaken met een aannemer. In Destelheide het verhaal van de loods. Thuis: een dakwerker die de dakbedekking van garage vernieuwde en waarin we ’s anderendaags al lekken konden constateren.

De barvrouw van café Den Herberg in Buizingen: zoals zij Duvel schenkt kan het niemand ;-)

Guy Uyttebroeck Het einde van de middeleeuwen in de USA,( al heeft Obama nog heel veel werk voor de boeg) De heerlijke zomer …

Het verder afglijden van het niveau van de Vlaamse geschreven pers.. Gooi de gadgetmarketeers overboord en geef voorrang aan de inhoud en bijgevolg kwaliteitsjournalisten op degelijk bevolkte redacties. Andere teleurstellingen: de crisis en de besluiteloosheid van politici op diverse levels.

De mannen en vrouwen van Destelheide. Een hogere bezetting en bijgevolg meer werk en toch een kwaliteitsvolle service afleveren, met als resultaat – zo blijkt uit de net afgenomen enquête - zeer tevreden gebruikers van Destelheide. Chapeau boys & girls.

Marc Devroede

De aankoop van mijn nieuwe woning

Teleurstellingen dienen zo snel mogelijk vergeten te worden.

Guy Isenbaert , die niettegenstaande de tegenslagen van het voorbije jaar, steeds met een glimlach en een dosis gezonde humor blijft doorgaan.

Minke Thomas (onthaal)

De eerste schooldag van m’n jongste kind.

Niet genoeg tijd gehad of gemaakt voor mijn beste vriendin.

Obama

Lies Jacob

Het leren kennen van het relaxte, Dat we terug in dezelfde politieke situontspannen en van dag tot dag levens- atie zitten als die van in het begin van ritme in Afrika. 2009.

Rita defrere

Dat de zorg voor Moeder Aarde pas nu, maar dus ook veeeeeeeel te laat, in gang geschoten is.


Jammer genoeg komen hier Nand Buyl, Ramses Shaffy, Pina Bausch, Michael Jackson, Yasmine,… niet meer in aanmerking. Mensen worden altijd veel te laat gewaardeerd.

de film/boek/cd/podiumvoorstelling die mijn goede voornemens me het voorbije jaar het meest geraakt voor 2010: heeft:

Hoe vier je kerstavond en oudejaarsnacht zelf:

Op mijn wekelijkse roddelblaadjes na, heb ik mij een paar maanden geleden nog eens gewaagd aan een fascinerend boek waarin een psychiater en zijn patiënt een ogenschijnlijke subtiele strijd voeren met desastreuze gevolgen. Langzaam maar zeker worden de rollen tussen de psychiater en de patiënt omgedraaid. Wie kruipt in de huid van wie? Een ware thriller….net iets voor mij.

Misschien wat meer tijd maken voor de dingen die ik echt, ongeremd wil doen zonder daar enig schuldgevoel bij te kennen. Zoals daar zijn: reizen naar exotische landen, naar theaters gaan, films bekijken, oneindig shoppen, een zotte droom realiseren. Vooral er zoveel mogelijk zijn voor diegenen die mij nodig Podiumoptreden: Steph Goossens met “Roekeloze Rita” hebben. (what’s in a name?) een dolkomisch verhaal van een bewuste keuze voor een tweede leven. ‘Ferm gelachen’

Van Kerstavond maken mijn man en ik een gezellige reünie: de zonen en hun gezelschap zijn uitgenodigd en ook de buren (zijn ook al familie) Op Oudejaar zijn we zelf uitgenodigd: fijn om je voetjes onder tafel te schuiven, lekker te eten en champagne te drinken.

“Voorbij de grens”, fotoboek van Lieve Blanquaert. Is wel uitgegeven in 2008 maar ik heb het dit jaar pas gelezen /bekeken Film: “De helaasheid der dingen” van Felix Van Groeningen.

Meer van het leven genieten en meer tijd maken voor ontspanning.

Met vrienden gezellig tafelen. Ieder koppel is verantwoordelijk voor een deel van het menu.

Film: “Inglorious Basterds” van Quentin Tarantino Boek: Het verzameld werk van de fotografen Stephan Vanfleteren, Helmut Newton en Nobuyoshi Araki CD: “Wait for me” van Moby Theater: “Arabische Nacht” van Ensemble Leporello met een fenomenale Dirk Opstaele.

Minder stress. (Wishful thinking waarschijnlijk).

Sober 6

Ik heb enorm genoten van de try-out van Amaryllis Uit- Weinig werken en veel verdienen terlinden die in Destelheide als artiest in huis vertoefde. (zoals de meeste mensen denk ik) En ik was niet de enige in de zaal. Heel mooie songs en goed pianospel.

Beide feestavonden worden in familiekring gevierd.

De helaasheid der dingen, film en boek.

Meer tijd maken voor familie en vrienden.

Kerst is voor de familie in Halle. Oudejaarsnacht gaan we bij mijn ouders in Alphen aan den Rijn in Nederland. Kan ik sinds jaren weer eens naar de Nieuwjaarsborrel van mijn moeders familie.

Podium: “The broken circle Breakdown” van Compagnie Cecilia is een voorstelling die me naar de keel heeft gegrepen. Ook “Missie” met een sterke Bruno Vanden Broecke in de hoedanigheid van Witte Pater zal nog lang blijven nazinderen. De dansvoorstelling “H3” van Braziliaanse Bruno Beltrão was ook bijzonder. Ik heb een totaal nieuwe bewegingstaal leren kennen waarin hiphop en breakdance gestileerd verenigd werden met hedendaagse dans. (en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met het opneoemen van theatrale pareltjes vrees ik)

Mijn enige goede voornemen is gewoon te blijven genieten van het leven. Elke dag als een cadeautje zien en er het beste van te maken.

Kerstavond is een echt familiefeest ten huize Jacob. Met Oudejaarsnacht swing ik samen met vrienden en vriendinnen (en veel shampi) de nacht in.


Artiest in huis

Circustheaterproductie SWIFT SHIFT is een circustheaterproductie van Cie Todavia in opdracht van het Circuscentrum. Vanaf november 2009 tot maart 2010 toert SHIFT langs de Vlaamse Cultuurcentra. In oktober waren ze te gast als ‘Artiest In Huis’ in Destelheide. We vroegen Jan Daems, de regisseur, uit over dit repetitieproces.

Cie Todavia is een gelegenheidsgezelschap, hoe kwam het gezelschap tot stand? Jan Daems: Twee jaar geleden contacteerde het Circuscentrum mij om een productie te maken. We organiseerden toen eerst masterclasses in drie disciplines: muziek, dans en theater. Na afloop confronteerden de artiesten uit de verschillende workshops deze verschillende disciplines met elkaar tijdens wat we een labo noemen. Uit deze onderzoeksfase werd Cie Todavia geboren. De meeste deelnemers van de masterclasses zijn artiesten met ervaring, zij studeerden af aan een circus-, dans- of theaterschool. Wij trachten met SHIFT dans, theater, muziek en circus te vermengen tot een volwaardige professionele voorstelling. Hoe moeten we ons SHIFT voorstellen? Jan: SHIFT is een verhaal, verteld via dans, muziek en circustechnieken. Qua sfeer ademt de voorstelling een desolaatheid uit die je ook terug kan vinden in de schilderijen van Edward Hopper. Ook de kostuums, ontworpen door Lies Van Assche, dragen daartoe bij. Zij is naast costumière ook dramaturge van de productie en heeft de kostuums heel erg vanuit de personages ontworpen. Ik vond die betrokkenheid zelf heel belangrijk. Vanwaar de titel SHIFT? Jan: De titel SHIFT komt van het gebruik van de hoofdletter-toets op het klavier van de computer en is tegelijkertijd het Engelse woord voor wisselen. De voorstelling gaat over keerpunten in het leven en over kleine wendingen met grote gevolgen. Gedurende de voorstelling ontpopt elk personage zich tot een andere gedaante. Over deze vijf karakters waakt een muzikant, Adrian Lensky (van DAAU). Hij begeleidt de personages tijdens deze gedaanteverwisselingen, maar hij werkt hen soms ook tegen. We omschrijven hem als een engel met duivelse trekken. Waarom hebben ze jou als regisseur aangesproken? Jan: Ik kom uit het bewegingstheater, later combineerde ik mijn theaterkennis met de circuskunsten en ben ik circusdocent geworden. Nadien ben ik terug richting theater gegaan om coach van circusvoorstellingen te worden. Ik werk nu onder andere als drama-docent met studenten en als coach op de circushogescholen in Tilburg en in Brussel. Ik heb dus zowel een circus- als theaterachtergrond en ben steeds op zoek naar cross-overs.


© Antoinette Chaudron Jullie verbleven in Destelheide van 5 oktober tot 16 oktober 2009. Waaraan moest er toen nog gewerkt worden? Jan: Het verhaal was klaar, maar het stuk moest nog strakker gezet worden. We hebben hier in Destelheide dus gedurende 2 weken het geheel verder gezuiverd en uitgediept. Op 15 oktober hebben we dan een try-out gegeven, voor de mensen die op dat moment in het vormingscentrum verbleven. We waren zelf heel zenuwachtig, want het was ook voor ons een eerste prille toonfase. Voor en na de tryout hebben we het publiek ingelicht over waar we ons in de werkfase bevonden zodanig dat ze een juiste inschatting konden maken van wat de uiteindelijke voorstelling zou worden.

Jan: “Tijdens

het nagesprek kregen we eerlijke en respectvolle reacties van de jongeren en hun begeleiders. Vrij directe en opbouwende kritiek”

om voor soberheid te gaan. Voor de spelers deed het deugd om eindelijk voor een publiek te spelen. Het was zoals een eerste badje, met een aangename temperatuur. Vanuit die positieve ervaring waren ze in staat om de volgende twee repetitieweken verder te gaan en andere artistieke risico’s te nemen. Waarom koos je ervoor om je met de hele ploeg in Destelheide terug te trekken? Jan: Een vier of vijftal jaar geleden verbleef ik zelf in Destelheide. Ik volgde tijdens de Zomeracademie een stage hedendaagse dans bij Eric Raeves. Ik hou van de groene en rustige omgeving van en rond Destelheide. We komen ook voor de zaal De Put, een grote ruimte, vol daglicht en met een groot terras. Bovendien is Destelheide centraal gelegen, wat niet onbelangrijk is, want de artiesten komen van alle uithoeken van het land. Tijdens het nagesprek kregen we eerlijke en respectvolle reacties van de jongeren en hun begeleiders. Voor hen was dit een nieuwe vorm om circus-theater te beleven. Het viel mij op dat deze jonge mensen heel open naar de try-out gekeken hadden. Zonder persoonlijke oordelen merkten ze in het nagesprek nuchter op wat er volgens hen niet klopte: bvb op het gebied van acteren of in de balans tussen techniek, inhoud en spel. Vrij directe en opbouwende kritiek dus, waar heel de ploeg op dat moment behoefte aan had. De try-out en de reacties hebben mij overtuigd in de keuze

Hoe verlopen de optredens momenteel. Hoe wordt de voorstelling onthaald? Jan: De première kwam er niet zonder slag of stoot maar het is een mooie en muzikale voorstelling geworden. De reacties van het publiek waren overwegend positief, ook al houdt niet iedereen van de plastische vorm. De vormgeving en de nadrukkelijke sfeerbelichting van Bart Van Dessel dompelen je onder in de metershoge installatie. Op Theater op de Markt in Neerpelt speelden we ook voor collega’s en studenten van de circushogescholen, een vuurdoop die we goed doorstonden. We kregen ook aanvragen om SHIFT op andere festivals te kunnen programmeren. Het is een fijn gevoel te beseffen dat mensen warm lopen voor deze productie. SHIFT speelt nog tot 27 maart en ik ga mee naar alle voorstellingen met de bedoeling om de productie verder te laten groeien. Staat er na SHIFT nog een volgend project op stapel? Jan: Misschien heb ik wel zin om zelf ook weer te gaan spelen... Hebben jullie in Destelheide nog een plaatsje vrij voor een volgende artiest in huis ? Ciska Vandendriessche

© Antoinette Chaudron

— Meer informatie over SHIFT kan je terugvinden op www.circuscentrum.be/nl/CIRCUS_ZIEN/SHIFT/


dh er bezoek

HET DANSANTE DANSKANT Naast onze eigen activiteiten willen we ook graag informeren over de groepen die in Destelheide verblijven en waarmee zij zich bezighouden. Dit geeft de buitenstaander de kans zicht te krijgen op wat er zoal in Destelheide gebeurt.

“De vzw Danskant wil dans, muziek en beweging als educatieve en actieve cultuurbeleving verspreiden met als doel de persoonlijkheidsontplooiing, maatschappelijke integratie en participatie te bevorderen van kinderen en jongeren.” Een nobel doel ! Om dat te bereiken hebben ze natuurlijk goede docenten nodig. Daarom organiseert Danskant regelmatig opleidingen tot dansanimator en dansdocent. In augustus begeleidden Chantal Bols en Evelyne Janssens de dansanimatorcursus in Destelheide. Ik sprak er op een onweerachtige avond met hen af.

Wat houdt zo’n dansanimatorenopleiding eigenlijk in en hoe wordt deze opgebouwd? Chantal: Tijdens deze weekcursus worden de deelnemers ondergedompeld in een dansbad waarin ze verschillende dansstijlen leren kennen. Op die manier kunnen ze ontdekken welke dansstijl het beste bij hen past. De cursus dansanimator is een soort kennismakingscursus. Daarop volgt dan de opleiding tot dansdocent, waar meer het technische aspect van dansen aan bod komt. De deelnemers hebben ofwel zelf al veel dansbagage of ze werken

met kinderen en willen graag leren hoe ze met kinderen kunnen dansen. Danskant concentreert zich op drie dansstijlen: hip-hop, volksdans en dansexpressie. Draait de cursus dan voornamelijk rond het aanleren van dansen? Evelyne: Onder andere, maar ze leren ook hoe ze met doelgroepen moeten werken. Via praktijkvoorbeelden gaan we dieper in op de begeleidingskenmerken van verschillende soorten groepen. Zowel het dansante als het didactische en het groepsdynamische aspect komt dus aan bod. We laten de deelnemers tevens kennismaken met ons aanbod dansspelen. Deze kunnen gebruikt worden als een instap om tot dans te komen via spel. Het groepsaspect is hierbij dan belangrijker dan de competitie of de kunde. Jullie zijn een vaste klant in Destelheide. Wat vinden jullie hier zo bijzonder? Chantal: Ik kom twee tot drie keer per jaar naar het Vormingscentrum. De accommodatie is hier zeer fijn en de sfeer is heel sociaal. Je kunt makkelijk contacten leggen met de andere residenten van het centrum. Er heerst hier ook een heel creatief klimaat. Iedereen staat open voor elkaar en heeft een groot respect voor mensen van andere cursussen.

10


Evelyne: Dat is iets wat wij in onze opleiding ook centraal zetten. We willen dat mensen iets leren van elkaar. Zo zijn er mensen die al heel goed hip-hop kunnen dansen maar helemaal niets hebben met volksdansen of dansexpressie. We letten er steeds op dat alle stijlen heel evenwichtig aan bod komen. Het voelt dan ook aan als een overwinning als we op het einde van de cursus erin geslaagd zijn dat de echte hip-hoppers ook de traditionele dansstijlen hebben leren appreciëren. Chantal: Vanavond zijn we trouwens uitgenodigd voor de try-out van Fabuleus die hier met de bewegingsvoorstelling Pitsers als ‘Artiest In Huis’ verblijven. Heel interessant om onze deelnemers te laten zien hoe die jongeren op een artistieke manier met dans bezig zijn. Ik ben benieuwd naar het gesprek dat achteraf tussen de kijkers en de dansers zal ontstaan. Daarna houden we de bar open. Ook hier wordt er weer veel gedanst. Onze cursisten leren dan vaak de dansen en de groepschoreografieën die we in de cursus behandeld hebben aan aan de andere groepen. Het is altijd leuk om die uitwisseling tussen de jongeren onderling zo spontaan te zien ontstaan.

Chantal:”Mijn

favoriete plekje in Destelheide is de danszaal. Ik hou van het grote schuifraam, de grote uitkijk op de natuur en het ruimtegevoel dat daardoor gecreëerd wordt”

Hebben jullie een favoriet plekje op het domein van Destelheide? Chantal: We hebben zelf allebei het hele traject van de Danskantopleidingen doorlopen, dat is immers een vereiste om zelf les te kunnen geven. Ik ben al sinds 2006 dansdocent, Evelyne sinds april van dit jaar, dus we hebben hier al veel tijd doorgebracht. Mijn favoriete plekje in Destelheide is de danszaal. Ik hou van het grote schuifraam, de grote uitkijk op de natuur en het ruimtegevoel dat daardoor gecreëerd wordt. De zwevende dansvloer is trouwens iets unieks in België denk ik. Evelyne: Ik ben ook graag in het restaurant, het uitzicht is daar echt prachtig. Daarnet onweerde het terwijl we aan het eten waren. Die bliksems in de verte boven de open vlakte waren fantastisch om te zien. Het is tijd voor de laatste avondsessie van deze opleiding tot dansanimator en ik trek samen met Chantal naar de danszaal. Chantal zet de muziek klaar en druppelsgewijs komen de meisjes binnen. En dan begint het dansfeest! Vanavond is het een les in dansexpressie voor kinderen. Chantal verzamelt de cursisten rond zich en legt hen de eerste oefening uit, met een verhaaltje, zoals je dat aan kleuters zou doen. Hoe kan je het ook beter leren dan door zelf te ondervinden hoe een kind de oefeningen ervaart. Bewegen als een beer, als een ‘bloktakdier’, als een ‘zigzagmuisje’ en vrolijk ronddansen op de tonen van kinderliedjes. Op het einde van de les ben ik net zo hard aan het lachen als de cursisten zelf en ze geven me nog een demonstratie van hun lievelingsdansen van de week; een snelle volksdans en een prachtig bedachte choreografie op ‘Hot N’ cold’ van Katy Pery! Bedankt allemaal! Ciska Vandendriessche


11

inschrijven op de www.zomeracademie.be kan vanaf begin februari 2010

Meer info op

Recommend Documents